Clubblad van Wieler Toer Club “De Trappistentrappers” Opgericht 10 april 1981 Bankrekeningnummer 16.05.25.535 Editie September 2010 jaargang 20 nr. 2
BESTUUR Voorzitter: Frans van Saane, Berkenring 84, 4881 HD Zundert, tel: 076-5974949 Secretaris: Roger van Erk, Burg. Manderslaan 48 4881 EK Zundert, tel: 076-5973699 Penningmeester: John Antens, Lentsebaan 27, 4884 MN Wernhout, tel: 076-5975903 Bestuursleden: Marc Lensvelt, Wielewaal 31, 4881 VR Zundert, tel: 076-5971066 Ad Damen, Bospad 6, 5111 XZ Baarle Nassau, tel: 013-5077121 Jan Vermeiren, Oekelsestraat 25a, 4891 PE Rijsbergen, tel: 076-5975267 Jack Hendrickx, Burgemeester Manderslaan 92, 4881 EL Zundert, tel: 076-5974483
INTERNET www.trappistentrappers.nl
REDACTIE “D’N TRAPPIEST”: Dennis-Jan Groen, Achtmaalseweg 159e 4885 AX Achtmaal, tel: 076-5985030
[email protected] Roger van Erk, Burg. Manderslaan 48 4881 EK Zundert tel: 076-5973699
[email protected] Ad Peeters, Leeuwerikstraat 6, 4881 WZ Zundert, tel: 076-5973350
[email protected]
------------------------------------------------------------------------------------------------------------1-
PROLOOG
Beste Trappistentrappers, Corso is voorbij dus ook het wielerseizoen zit er voor wat betreft de zomer grotendeels op. Belangstellenden kunnen uiteraard vanuit Stuivezand (als het weer dit toelaat) wel hun wekelijkse wegrit maken. De leden die jaarlijks in de winter hun krachten meten in het veld kunnen vanaf 10 oktober weer wekelijks de natuur vanaf hun crossfiets of mountainbike bewonderen. Kortom ook in het winterseizoen biedt WTC De Trappistentrappers een mooi programma waarbij jong en oud man of vrouw welkom zijn. En laten we hopen dat het een mooie droge winter wordt. Voor het exacte raden wij jullie aan wekelijks “De Bode” of onze eigen internetsite te raadplegen. Op zondag 3 oktober wordt het wegseizoen 2010 officieel met de “Koninginnenrit” afgesloten. We nodigen alle leden dan ook van harte uit om op 3 oktober bij Stuivezand aan de start te staan. Dit is ook een mooi gebaar naar onze chauffeurs die wekelijks hun bijdrage leveren. Zonder hen zou het bij technische mankementen en ongevalletjes toch een stuk moeilijker om als groep steeds weer op tijd terug te zijn. Daarom nogmaals zorg allen dat je allen op tijd aanwezig bent. Dan kunnen we er weer een mooi rit van maken. 2010 Is weer een heel mooi fietsseizoen geworden met diverse activiteiten voor jong en oud. Over een aantal van deze activiteiten kun je in deze editie van “D‟n Trappiest” meer lezen. De redactie dankt alle schrijvers voor hun bijdrage. Verder staat er natuurlijk ook veel info op de site van de Trappistentrappers. Verder vraagt de redactie aandacht voor het voorwoord van de voorzitter. De inhoud spreekt voor zich. Voor iedereen veel leesplezier, en nog heel mooi en sportief najaar 2010 toegewenst. De redactie.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------2-
VOORWOORD VOORZITTER
Een aantal jaren geleden bezocht ik op onze vakantie het plaatsje “Tocqueville”in Normandie. Daar staat een prachtig maar vervallen kasteel. Het werd in de negentiende eeuw bewoond door Alexis de Tocqueville, een wetenschapper en filosoof. Met als culturele achtergrond, de Franse Revolutie en de opkomende democratie in Amerika, schreef hij een paar, nu nog steeds actuele, boeken over het egoïstische individualisme. Hij bedacht de term “de tirannie van de meerderheid”. Helaas zit ons wegseizoen er al weer bijna op. Gelukkig zijn er geen ernstige ongelukken en valpartijen geweest, maar toch denk in ik regelmatig aan Tocqueville. De manier waarop wij als groep, op woensdagavond en zondagochtend, onze plaats in het verkeer bevechten heeft veel weg van “de tirannie van de meerderheid”. Deze dictatuur van de meerderheid (politiek heel actueel) kan maar op een manier gekeerd worden, door verantwoordelijk individualisme. Met andere woorden; als we ons als groep fietsers grof gedragen tegenover andere weggebruikers, dan moeten een paar clubleden dat gedrag corrigeren. We hebben genoeg vrouwen en mannen in onze club die dat kunnen. Ik doe een beroep op alle trappisten om weerstand te bieden aan het gevoel, rijdend in een groep “onschendbaar” te zijn. Tocqueville heeft in politiek opzicht weinig bereikt, maar hij heeft er wel voor gezorgd dat men vandaag nog steeds over zijn analyses en denkbeelden spreek. Ik ben al blij als jullie volgend seizoen als groep iets voorzichtiger gaan fietsen Frans van Saane, voorzitter WTC De Trappistentrappers
------------------------------------------------------------------------------------------------------------3-
BAANWIELRENNEN HULSHOUT We moesten die dag s‟ochtends al om kwart voor 8 aanwezig zijn bij Stuivezand. Daarna vertrokken we een half uur later naar de wielerbaan in Hulshout. Toen we aankwamen ging eerst de kleedkamer niet open, dus daar begon de ellende al en daarna was Ad ook nog eens zijn helm vergeten terwijl iedereen alles bij had en het stond nog in de mail dus moest hij er eentje van de baan lenen. Daarna toch omgekleed en op de baan op elke lijn en bovenin ingereden. We hadden geen uitleg meer nodig want die hadden we in de auto al gelezen. Daarna gingen een afvalwedstrijd doen met elke 2 rondes een afvaller. Daarna een individuele tijdrit over 1 rondje en tot slot een puntenkoers. Daarna moesten we alweer stoppen en toen zijn we richting Stuivezand gereden. Het was weer een geslaagde dag en bedankt voor de leuke dag. Jelle Roelands Uitslag Hulshout
Siebe Lars de Rick Gijs Jari Frank Jelle Fer Lucas Guus van Dion
Wouters Jong Oostvogels Mertens Roovers Suijkerbuijk Roelands Goos Wassenaar Gestel Hartman
Tijdrit 1 ronde 33.32 34.42 37.52 35.97 38.14 38.59 39.73 39.27 37.34 39.05 38.99
Plaats Afvalling Handicap Tempo Totaal 1 1 6 1 9 2 5 7 2 16 5 3 1 8 17 3 2 9 7 21 6 8 2 5 21 7 4 4 6 21 11 7 3 3 24 10 6 5 4 25 4 10 11 10 35 9 9 8 11 37 8 11 10 9 38
John Koeken Jos van Bergen Ruud de Jong
33.96 33.70 35.88
2 1 4
Ad
34.59
3
Damen
3 1 2
1
Eind 1 2 3 4 4 4 7 8 9 10 11
6 2 6
1 2 3
3
4
------------------------------------------------------------------------------------------------------------4-
Ontdekkingstocht jeugdleden tijdens jeugdweekend 2010 De keuze van de datum voor het laten doorgaan van het jeugdweekend was misschien nog wel de zwaarste opgave van het jaarlijkse evenement. Examens, proefwerkweken en feesten zorgden ervoor dat er een tweetal kampen onder de jeugdleden ontstonden. Het weekend na Hemelvaart of het weekend met Pinksteren was de keuze. Na 3 stemronden met gelijke uitslag, brachten uiteindelijk de dobbelstenen uitsluitsel over de datum voor het jeugdweekend 2010; het weekend na Hemelvaart. Voor het eerst in de geschiedenis vertrekken we op vrijdagmorgen in plaats van vrijdagmiddag, zodat we ook op deze dag nog een verkenningstocht kunnen rijden.
Op vrijdagochtend 14 mei staan 11 jeugdleden, waarvan het overgrote deel voor de eerste keer, klaar voor het vertrek naar Rendeux, waar de familie Van Aert een vakantieverblijf bezit en een ideale uitvalsbasis is voor een aantal mooie tochten door de Ardennen. Dirk heeft via Google Earth weer een aantal mooie ritten op zijn fiets tom-tom gedownload, zodat we zonder problemen onze ritten kunnen rijden. De reis verloopt voorspoedig, ondanks dat de bus van Dirk afgeladen vol zit en af en toe de nodige pk‟s mist om op volle snelheid de hellingen van de snelweg te nemen. Echter circa 20 kilometer voor plaats van bestemming wordt de lucht boven ons steeds donkerder en nog geen 5 minuten later vallen de eerste druppels. En het wordt van kwaad naar erger, zodat het in Rendeux zelfs flink regent. Snel worden de koffers en tassen uit de auto‟s gesleurd en zover mogelijk omhoog naar de zolder van het vakantiehuis gebracht. Zover mogelijk van de slaapplaats van de begeleiders. De koppen worden bij elkaar gestoken voor de verdere invulling van deze dag. Al snel moeten we het besluit nemen dat fietsen te gevaarlijk is (zie maar de Tourrit door de Ardennen) en dus al zeker voor ons. John heeft al snel een alternatief. Hij weet, van zijn vakantie-ervaringen van het afgelopen jaar, nog wel een alternatief. Een mooie wandeling naar de top van een helling waar een kapel verscholen ligt in de bossen. Ondertussen is het droog geworden en tijd om te vertrekken. Uiteindelijk is het nog een pittige wandeltocht geworden, want de paden waren door de regenval spekglad geworden en waren af en toe bijzonder steil. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------5-
Maar toen eenmaal het doel bereikt was en ook Mart vond het niet erg dat we uiteindelijk boven waren, was het uitzicht adembenemend. En iedereen vond het dan ook de moeite waard. Op de terugweg werd de plaatselijke supermarkt onveilig gemaakt, want van het zakgeld dat was meegenomen, moet de nodige voorraad worden ingeslagen om maar zeker de nacht goed door te komen. De begeleiders hebben zicht beperkt tot het doen van inkopen voor het avondeten. Nadat iedereen zijn beste beentje had voorgezet bij de bereiding van het avondeten hebben we gezamenlijk de avond doorgebracht met kaarten en andere spelletjes. Ook is toen gebleken dat er onder de jeugdleden een paar potentiële pyromanen rondlopen, waarbij Frank en Gijs zich niet onbetuigd lieten.
Na een nacht waarin we toch nog een aantal uurtjes hebben kunnen slapen, liet zich de zon op zaterdagochtend al snel zien en dat beloofde veel goeds. Na een stevig ontbijt en een lunchpakket voor onderweg vertrekken we voor een tocht die uiteindelijk circa 100 kilometer zou bedragen. Veel heuvels, veel zon, maar op de hoogvlaktes toch nog redelijk fris, maakten de tocht pittig. Tel daarbij bovenop dat wij ook de zwaarste beklimming van België, bij La Roche en Ardenne, pas na circa 80 kilometer hebben beklommen, kunnen we de tocht wel als zwaar bestempelen. Maar alle jeugdleden komen, ook op de beklimming van La Roche van bijna 4 kilometer, fietsend boven. En dat te bedenken dat voor een aantal dit de eerste kennismaking met de Ardennen is. Zeer zeker een compliment waard. Iedereen stapt dan ook moe maar tevreden van de fiets. Geen valpartijen, geen pech, alles, behoudens een kleine blessure van Jari, prima verlopen. De invulling van de avond was vergelijkbaar met die van vrijdag, behoudens dan dat er een aantal wat vroeger de slaapzak op zochten (zeker de begeleiders). De volgende ochtend leek het wel of de zon niet onder was gegaan, want hij stond al weer hoog aan de hemel en nu was de temperatuur ook een stuk aangenamer. Na weer een stevig ontbijt vertrokken we voor een tocht van circa 70 kilometer. Wederom genavigeerd door de fiets tom-tom van Dirk. Dit wordt voor ons zo langzamerhand wel een niet te missen hulpmiddel. Ook deze tocht verloopt zonder problemen en werd voor een aantal jeugdleden het summum van het weekend. De laatste afdaling van de dag, een prachtige, brede en overzichtelijke afdaling naar Rendeux, mochten alle remmen los. Na twee dagen oefenen en de rem erop in de afdalingen, mocht iedereen in zijn eigen tempo de afdaling naar Rendeux nemen. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------6-
Met tranende ogen van de tegenwind, wapperende manen onder de helmen vandaan, denderen zij als volleerde Tour de France renners de berg af om in Rendeux tot rust te komen. Nu nog gaan de ogen glinsteren als tegenover vrienden de snelheden genoemd worden. Al bij al dus een prachtige afsluiting van weer een mooi, maar zwaar jeugdweekend. Alhoewel het zwaarste voor sommigen nog moet komen. INPAKKEN EN OPRUIMEN!! Het jaarlijkse ritueel wat voor de nodige commotie zorgt, maar uiteindelijk zijn we weer op Stuivezand aangekomen en is dat waarschijnlijk ook weer tot een goed einde gebracht. Namens alle begeleiders; bedankt mannen (ja, want er waren helaas geen meiden bij dit jaar) voor dit mooie weekend.
Van Goghrit 2010. Op zondag 6 juni stond de Van Goghrit weer op de kalender van de Trappistentrappers. Fietsverenigingen uit de omgeving waren uitgenodigd via de Bode en email om ook deel te nemen aan deze rit. Slechts een keer per jaar vertrekken de Trappistentrappers niet vanaf Stuivezand zoals gebruikelijk, maar vanaf de Molenstraat bij Cultureelcentrum Zundert. Dan wordt namelijk de Van Goghrit verreden. Deze tocht is onderverdeeld in drie afstanden, de 200km. 100km. en 70km. De verschillende`afstanden komen door plaatsen waar Vincent van Gogh vroeger heeft gewoond en geschilderd. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------7-
De A groep die zoals altijd de grootste afstand voor haar rekening neemt, vertrok om zeven uur met 20 man en een dame voor deze tocht. Door een wegomleiding werd de afstand nog iets groter en kwamen om twee uur s‟middags terug in Zundert met ruim 210km. op de teller. De 100km. die om negen uur vertrok bestond uit vele leden van de B+ B en C groep en een aantal gastrenners. Deze groep was zo groot dat er voor de verkeersveiligheid in twee groepen werd gereden. Het vertrek van de 70km. was om half tien. Hier stonden 24 deelnemers aan het vertrek, waarvan 11 leden van Wielervereniging Breda. De schrijver van dit stukje was deelnemer en rituitzetter bij de 70km. Het eerste stuk van de tocht ging over mooie smalle landwegen, maar was door de lange snelheid goed te doen. Toen de wegen wat breder werden was het goed uit kijken voor de verkeersveiligheid. Wij rijden met een grotere groep gemakkelijker over de hoofdrijbaan, waar onze gastrenners altijd het fietspad nemen. Dit was in het begin soms wel hectisch, maar werd tijdens de pauze met hen besproken, waarna zij zich goed hebben aangepast. In Zevenbergen was de pauzeplaats voor de 100km en de 70km. Daar konden we even een bakje koffie of wat anders drinken. Toen wij als 70km. groep op het punt stonden om te vertrekken, kwam de 100km groep aangereden. Mooier kan het dus niet. Uitgerust konden we aan het tweede gedeelte van de tocht beginnen. Richting Zundert dus alwaar alle groepen weer samen kwamen. Hier werd onder het genot van een drankje op het terras nog nagekaart over de tocht. Iedereen was weer tevreden over de tocht.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------8-
Dirk Voesenek Rit. Sinds eind vorige jaar ben ik verhuisd naar Cuijk. Dit ligt ten zuiden van Nijmegen, waar Noord-Brabant, Limburg en Gelderland bij elkaar komen. De omgeving is qua fietsen zeer afwisselend: je kunt vanuit hier naar het Brabantse land en het Rivierenland maar voor mij hebben de heuvels van het Rijk van Nijmegen en net over de grens in Duitsland toch de meeste aantrekkingskracht. Jos van Bergen wilde graag ook een keer in deze mooie omgeving fietsen en zo kwamen we op het idee om een speciale rit voor de jeugd te organiseren; Koninginnedag is hiervoor meestal wel een geschikt tijdstip en zo stonden er op vrijdagochtend 30 april zes jeugdrenners en drie senioren te popelen voor vertrek. Ik had een route van ongeveer 80 km uitgestippeld, met daarin bekende hellingen zoals de Geldenberg, de Oude Hollweg en de Zevenheuvelenweg. Vanuit Cuijk namen we direct het pontje naar de overkant van de Maas en weldra reden we over de mooie Kartenspielerweg door het Reichswald. Via boswegen kwamen we in de Duitse stad Kleve, waar het hoogste punt van de route lag (Kleverberg, 106 m). De stemming zat er goed in, want daarna volgt een lange afdaling van ongeveer 4 km. We vervolgden onze weg naar de klim van Berg en Dal, dit is een ruim 2 km lange slingerweg met een vriendelijk percentage van 4 %. De daarop volgende helling was minder vriendelijk, dit was de Oude Holleweg met een maximaal percentage van 15 %.
Bij vertrek ‟s ochtends was het nog prima weer, alleen met 11 graden een beetje frisjes vergeleken met de 25 graden die het een dag eerder was. Na ongeveer 60 km, toen we dus op de top van de Holleweg stonden, begon het echter lichtjes te regenen. Het was nog wel mogelijk om hier zonder al teveel hinder doorheen te fietsen, maar in de afdaling naar Malden kwam de regen plotseling met bakken uit de lucht. We hebben nog even geschuild, maar het leek er niet op dat het snel zou ophouden met regenen. De laatste 10 km waren daardoor verschrikkelijk koud en nat, ik had zelf erg koude handen kon amper nog remmen of schakelen.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------9-
Gelukkig maakten de warme douche en het bezoek aan McDonalds achteraf veel goed. Onder een doorbrekende zon kon de terugreis naar Zundert gemaakt worden. Ondanks het slechte weer vond ik het een geslaagde dag, zeker voor herhaling vatbaar. Ondertussen ben ik trouwens lid geworden bij een toerfietsclub in Cuijk, de Tweewielers. Dit is een kleine vereniging van ongeveer 50 leden; iedere dinsdagavond en zondagochtend wordt er in twee groepen een tocht gereden. Wellicht is volgende jaar een uitwisseling met de senioren Trappistentrappers ook mogelijk. Dirk Voesenek
Marmotte 2010 Onder ‟t motto: “laat ons is gek doen” werd er door ‟n viertal trappisten op 3 juli deelgenomen aan de “MARMOTTE” waarvan hieronder verslag door Jack Hendrickx. Al in oktober 2009 werd er door Marc Lensvelt en Ad Struijs gepolst of er nog liefhebbers onder de Trappistentrappers waren die ze zo gek konden krijgen om de “Marmotte” 2010 te rijden. Zij hadden deze in 2009 ook gereden en hadden waarschijnlijk genoten van ‟t afzien?! (masochisten!) en wilden de toen door hun gereden tijden verbeteren, het moest beter kunnen beweerden ze! Na enkele keren te zijn benaderd zeiden John Castelijn en ondergetekende toch toe aan dit gewaagde evenement deel te nemen. Wij hadden beiden deze tocht in 2007 al eens uitgeprobeerd met nog 8 andere trappistentrappers, maar toen op een eigen gekozen datum. Dit was mij toen niet zo goed bevallen (accu leeg en krampen)en dat moest nog ‟n keer rechtgezet worden! Hoewel mijn hoofd in oktober nog niet echt naar ‟t zomerprogramma staat moet ‟t aanmelden voor de “Marmotte”toch dan al gebeuren i.v.m. de limiet van 7.000 deelnemers en natuurlijk slaapgelegenheid . In januari is alles in die omgeving al volgeboekt! Gelukkig hoefden wij daar ons niet druk over te maken aangezien Ad alle zorgen omtrent inschrijving en overnachting op zich had genomen en die deed dat prima (hij had nog de ervaring van ‟t jaar daarvoor). Na „t „ja-woord” realiseerde ik me dat dit betekende dat er vele km‟s getraind moesten worden ook als ‟t weer niet zo lekker was en ook als ik eens geen zin had, maar ja dat moest dan maar. We stelden samen ‟n lijstje op van de klassiekers de we als voorbereiding zouden rijden. In maart de “Ludo Peeters” 145 km,in april en mei naar Limburg voor de verkenning van de rit met Johan en Henk,in mei de Waalse Pijl en nog ‟s naar Limburg, in juni de “Eddy Merckx”, de v. Gogh rit en Scherpenheuvel, en natuurlijk ook wel „s ‟n lange rit alleen of met z‟n twee naar de Zeelandbrug, waarschijnlijk is dat allemaal nodig als voorbereiding (dat denken wij dan toch). Tijdens een van de trainingstochten is Marc in botsing gekomen met zijn (en ook mijn) collega en mede Marmotter Adrie v. Kuyck uit Rucphen, hierbij viel hij op zijn “verkeerde” schouder, waar net ‟t plaatje uitgehaald was van de sleutelbeen breuk. Dit voorval is hem duur komen te staan, er bleken scheurtjes in zijn schouder te zitten en hij moest 6 weken rusten zodat hij genoodzaakt was de Marmotte af te zeggen, met pijn in ‟t hart denk ik. Maar niet getreurd volgend jaar nieuwe kans Marc!(als er dan nog mensen zo gek te krijgen zijn! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 10 -
Aan uitvallers hadden we trouwens geen gebrek, van ‟t clubje uit Rijsbergen dat met ons mee zou gaan had al eerder Anton Grauwmans af moeten haken wegens een flinke val in ‟t voorjaar waarbij hij de nodige blessures opliep, zijn vervanger Kees Roks heeft de laatste week nog af moeten zeggen wegens een knieblessure, te zwaar trainingsprogramma Kees? Voor al deze uitvallers waren er ook weer invallers, want wij wilden natuurlijk wel ons huurhuisje vol hebben i.v.m. de kosten! Uiteindelijk gingen de volgende mensen mee richting de Alpen: Ad Struijs, John Castelijn, John Sprenkels en Jack Hendrickx (allen trappistentrappers) Adrie v. Kuyck uit Rucphen (collega van mij en tevens renner van ‟t jaar van “de Driesprong”), Rinus Ansems (collega van Ad en in z‟n vrije tijd de beul van Chaam). En van Sporting Oekel: John Haast, zijn zwager Ronald (waarvan ik de achternaam niet meer weet en Geert Mathijssen.(die eigenlijk niet voorbereid was). Op maandag 28 juni vertrokken we met twee busjes en een auto die kant op,de reis verliep vlot en „s avonds arriveerden wij in onze verblijfplaats Oz en Oisons . We hadden daar „n 10 pers. huisje (skihut) met 8 bedden en 2 slaapbanken. Eerst even de spullen in ‟t huisje gedumpt en in ‟t plaatselijke restaurant wat eten en tevens plannen smeden voor de komende dagen. Daarna proberen wat te slapen en dat valt niet mee met 30 graden en geen airco (tenminste in het “opper-kamerke”waar John C. en ik lagen) , dat probleem zou zich heel de week herhalen! Oz is een typisch wintersport dorpje dat op 1.350 m hoogte ligt. Dat betekent dus elke dag die bult op: 8 km.lang en een stijgingspercentage van gemiddeld 7,7 %. hoogteverschil 577m.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 11 -
Dinsdag; eerst op ons gemak ontbijten (goed eten jongens!, maar niet te vet eéé ) en Rinus had daarna wel ‟n mooi trainingsritje in petto, hij was hier vast meer geweest! We gingen richting Grenoble en na zo‟n 15km bij Sechilienne linksaf en namen de Col de la Morte: gelijk al pittig! (16 km klimmen, gemidd. 6,3 %, hoogte 1370 m.) Boven hebben we even ‟n pannenkoekje gegeten bij ‟n restaurant,dat konden wij wel gebruiken. Deze delicatesse smaakte anders dan wij gewend waren, men had ons gewoon ‟n gebruikte zeem voorgeschoteld, waarschijnlijk uit ‟n koersbroek gehaald,dit was niet te eten! Dan maar weer verder richting Valbonais en dan linksaf verder in oostelijke richting over de D526. Over de Col du Ornon, (vuile kuitenbijter) nog even schuilen voor ‟n zeer plaatselijke bui en via de D44 achter Allemond langs richting Oz waar ‟t klimmetje naar onze thuisbasis ons vrolijk op stond te wachten. Op onze klokjes stonden toch weer 120 km. die dag,wat de meesten van ons wel genoeg vonden! Wij zouden niet heel de week zo door moeten gaan want dan zou er zaterdag niks meer in ‟t vat zitten! Daarna ‟n lekkere pelfort (bruin), douchen en naar de supermarkt want wij wilden ons eigen potje koken,wat ons heel de week ook aardig gelukt is.(De jongens uit Rijsbergen pakten ‟t wat luxer aan en namen meestal ‟n restaurant). Veel pasta dus en salade en„n keer ‟n visje, het smaakte ons allen zeer goed,glaasje wijn erbij, het leek wel vakantie! Woensdag vertrokken we voor ‟n kortere rit; vanaf Oz naar beneden en dan gelijk rechts af richting Vaujany (is tevens ‟t parcours van de marmotte.) en toen via Rivier de Allemont door naar de top van de col du Glandon en daarna nog een klein stukje verder naar de col de la Croix de Fer. Boven koffie met vlaai natuurlijk,maar de vlaai kwam niet af. Die mevrouw werd helemaal gek van zo‟n overbevolkt terras met wielertoeristen! Terug naar beneden dan maar en nog even rond ‟t stuwmeer bij Allemond, toch weer 80 km. en dat was weer genoeg voor die dag. Donderdag; moesten we eigenlijk niet gaan rusten? De meningen waren verdeeld maar uiteindelijk zijn we toch vertrokken met de bestemming Venosc, even checken of alles bij Leon en Monique (bon aquil) nog hetzelfde was. En dat was zo, het gehavende shirt van Johan v. Alphen met onze namen van 2007 hing er nog, tussen de ong. 500 andere shirts van allerlei andere Europese wielerclubjes. En gelijk kon John Sprenkels even zijn kamer inspecteren want die zou hier nog twee weken logeren, (dat noemen ze dus op trainingskamp!).
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 12 -
Rinus Nooitgenoeg deed die dag nog wat extra kilometers ik weet eigenlijk niet meer waarlangs maar wel bergop natuurlijk! Wij zijn lekker rustig terug naar Oz gereden en „s middags even met „t busje naar Alpe d‟Huez om de startnummers te halen en ook nog even langs de diverse kraampjes gelopen die daar stonden voor als iemand toevallig nog een nieuwe fiets of zo zou willen. Toen naar onze skihut voor een heerlijke pasta maaltijd s‟avonds nog een ommetje langs het “dorpscafé en daarna proberen ‟n goede nacht te maken want dat is belangrijk. Vrijdag: nou moest er toch echt gerust worden vonden we maar…. niet dus, want de een na de ander stapte ná het uitgebreide ontbijt toch nog even op de fiets om een „vlak‟ rondje te maken. (met als toetje dan toch weer die klim van 8 km). Na het “los-rijden” nog een halve dag een beetje rondgelummeld en wachten op de grote dag. De voetbal op TV gaf nog wat extra afleiding. Zaterdag 3 juli: D-day. Niks uitslapen maar op tijd er uit vandaag, terwijl de meesten toch wel ‟n beetje onrustig geslapen hadden. Waren wij dan toch ‟n beetje zenuwachtig? Zelf dachten we van niet. Om 07.00u werden we geacht te starten dus moesten we om 06.15u ons huisje toch wel verlaten en natuurlijk ‟t toilet bezocht hebben! We gingen met de auto richting Bourg d‟Oison en parkeerden daar ‟n paar km van de start. De meesten van ons mochten in ‟t eerste vak starten (i.v.m.vroeg inschrijven) Sten Isinger (door de weeks gewoon John Sprenkels) zou in ‟n later vak moeten starten, hij had „n 2 e hands startnummer! De hele massa stond in een lange straat die met dranghekken was omheind ongeduldig te wachten op ‟t startschot. Nadat de snelle mannen om een beetje na 7 u vertrokken waren, duurde het nog zo‟n 10 min. voor de stoet bij ons in beweging kwam: Het was zo ver. Nu had de slimste van ‟t hele stel zijn goed gevulde bidons met sportdrank in ‟t huisje laten staan en i.v.m. de temp. van 35° C had ik die toch eigenlijk wel nodig!. De eerste de beste bidon die ik zag liggen was dus de mijne, ongeacht wie er met zijn vieze mond aangezeten had! Vlug wat water er in en gaan! Ehh fietsen. De hele meute vertrok natuurlijk als de brandweer wat wel mooi is als je lekker uit de wind zit,maar zodra de eerste meters bergop zich aandienden zakte ‟t tempo behoorlijk. Dat was niet zo erg, nu zouden de jongens van de mannen gescheiden worden! Het peloton werd steeds langer en na „t genieten van ‟t uitzicht??! bereikten we de top van de Glandon we hadden nu 22 km geklommen en hier was de eerst bevoorrading, dat was nodig want de bidons waren al weer leeg, ‟t was echt zweten! Waarschijnlijk waren John S, Rinus, John H. en ons nieuwe lid Hans Meijs ons hier al gepasseerd maar ik heb ze door de drukte niet gezien. Hier waren we allen nog redelijk dicht bij elkaar maar we zouden allen ons eigen tempo rijden, wat je ook absoluut moet doen in zo‟n rit. Hierna lekker naar beneden jakkeren over de D927 naar Sainte-Marie-de Cuines waar de tijdmeting weer werd gestart. Dat ging voor mij best lekker met zo‟n politiemotor voor me! Omdat deze afdaling door de organisatie als gevaarlijk werd beschouwd kreeg eenieder hier ‟n vaste tijdvergoeding van 30 min. voor, ongeacht je gereden tijd. Daarna de aanloop van een dikke 20 km via St. Jean de Maurienne naar de Telegraph; lekker uit de wind gaan zitten dus! Nog vlug de bidon‟s vol en schakelen naar de 23 (of zoiets). Dit ging allemaal nog best lekker ondanks de hitte, het was ook maar 10 km naar de top. Nog even ‟n aanloop van 5 km en dan de gevreesde moordenaar:de Galibier. Die hakt er inderdaad wel in, maar liefst 17 km lang, gemiddelde stijging 6% en vlak bij de top 9%. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 13 -
Eindelijk boven konden we toch wel even ‟n kleine pauze gebruiken, wat eten en drinken, windjack aan en dan lekker lang afdalen! Hierbij werd de snelheid ongeveer 6x zo hoog als bij ‟t klimmen en ‟t koste ook niet zo veel inspanning! Deze afdaling met hier en daar ‟n stukje “vals plat” is ongeveer 40 km lang waarin enkele tunnels zitten waarvan enkele met wel zeer weinig licht! Vanuit de felle zo‟n tunnel in is sowieso opletten, de ogen passen zich niet zo snel aan.(ben ook al bijna 50 wur!). In een van de tunnels breekt er‟n spaak bij mij, dat ding slaat bij elke omw. op de achtervork,en bij ong. 60 km/h geeft dat ‟n hels kabaal ik dacht al gelijk aan “einde rit”, uit de tunnel even gestopt, spaak even omgekruld en ik kon gelukkig weer verder. De aanloop naar de Alp d‟Huez is licht aflopend, zodat we met ‟n groepje nog even flink snelheid konden maken. Die laatste hindernis zou dan misschien wel niet meer op souplesse gaan maar dan moest ‟t maar op karakter. Nu was ‟t zonnetje al heel de dag bezig geweest om deze Hollandse berg op te warmen wat ook aardig gelukt was, het asfalt en de stenen kaatste de warmte al terug (die hadden er al genoeg van) „n warme ontvangst dus. Er stonden gelukkig al aardig wat mensen langs de kant die ons af en toe met water besproeiden en ons moed inspraken,dat laatste konden we ook wel gebruiken, het begon (bij mij tenminste) toch al wat moeilijk te worden om de pedalen vlotjes rond te krijgen. Er bleken meer mensen last van de warmte te hebben, zo zag ik iemand afstappen bij ‟n klein bergriviertje,stapte daar met schoenen aan en tot z‟n knieën in en reed weer vrolijk verder. Er had iemand zelfs een nevelsproeier boven de weg gehangen (niet alle Fransen zijn te lui). Het werd echt zwaar en ik had die 34x25 echt wel nodig en kon helaas niet kleiner. Maar met al die mensen langs de kant kun je natuurlijk niet afstappen, stel dat er ‟n bekende bij zou zijn of nog erger: je zou gefotografeerd worden te voet! Gewoon naar boven ploeteren, niet nadenken en ook even niet naar ‟t lichaam luisteren! En bij ‟t passeren van de beroepsfotograaf ook net doen of je beroeps bent. De laatste kilometers nog even aftellen en dan stonden daar de vlaggen en ‟n hoop volk,dat moest de finish zijn! Zo, ik was binnen; 8.44u bruto tijd dat viel me niet tegen, en na ‟n paar minuten volgden ook John Castelijn en Adri v. Kuijk allemaal gouden plak! Had ik geluk dat John en Adri geen superdag hadden anders waren ze mij zeker voor geweest Even later kwam ook Ad Struijs binnen en had z‟n tijd van vorig jaar flink verbeterd (9u43min.) en ‟n zilveren plak. Nu even met die kont van ‟t zadel af en lekker op de grond zitten (en tot de ontdekking komen dat je langzaam in ‟t asfalt zakt) Startbewijs ingeleverd en in ruil ons brevet en ‟n etensbon gekregen, dus op naar de eet en drinkgelegenheid waar ‟t goed toeven was, wat zit zo‟n houten bank dan toch eigenlijk lekker. We vroegen ons af wat voor tijden onze snelle collega‟s hadden weggezet, even sms-en dan; John H. had 6.52u (had ook iets meer getraind en was iets lichter). Hans Meijs had nog even gas gegeven en klokte 6.58u, John S. 7.02u. daar konden wij niet aan tippen! Ook wel knap van Geert M. die op ‟t laatste moment onvoorbereid ingevallen was en met z‟n 63 jr. ook gewoon uitrijd!. Rinus had materiaalpech gekregen aan de voet van de Alp en heeft rechtsomkeer moeten maken, dat was wel heel jammer voor hem, hij had hier betere tijden beleeft, ooit was hij hier eens als 4e gefinisht! Nog even bijgekletst over deze ervaring en wat of wie we allemaal gezien hadden, zoals die man met één been die de tocht gewoon uitreed zoals hij dat elk jaar doet,ongelooflijk! Nu terug de alp af naar ‟t busje, dat voelt goed! We komen nog heel veel mensen tegen die zich naar boven vechten,de gezichten van de meesten staan er niet zo vrolijk bij, wij konden ondertussen alweer ‟n beetje lachen. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 14 -
Terug richting Oz. dan, (lekker uitfietsen) om daar van onze inspanning bij te komen. Nu bleek Rinus nog niet daar te zijn, (moesten we die als vermist opgeven?) Met zijn kapotte ketting kon hij de beklimming naar Oz niet op en was onderaan in ‟t bushokje gekropen en lag daar vrolijk te ronken!,na wat zoekwerk was ook deze verloren zoon weer terecht en konden wij in ‟t restaurant heerlijk genieten van ons welverdiende avondmaal,waarbij ‟t allemaal nog eens goed uitgelegd werd! Die nacht wel goed geslapen allemaal, s‟ochtens het boeltje inpakken en naar huis! Terugkijkend hebben we ‟n fantastische week gehad! Is voor herhaling vatbaar of misschien ‟n keer naar de Dolomieten,of zullen we eerst maar gewoon de jaarwisseling afwachten? Groeten van ‟n tevreden trappist.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 15 -
Uitslag tijdrit W.T.C. de Trappistentrappers 2010 Senioren Start nr Uitslag 1 75 2 47 3 45 4 46 5 42 6 41 7 74 8 72
18,4 km.
Tussentijd Eindtijd Gemiddeld
9 10 11 12 13 14
43 40 30 64 33 63
15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37
49 54 62 59 44 73 31 32 65 68 35 37 34 66 39 53 38 69 60 25 61 21 29
Naam ANTENS VERDAESDONCK BROEKHOVEN van GROEN ANTONISSEN ALBERS WOUTERS BRUIJN de van BROEK den LOON van BLERCK van PEETERS BRASPENNING HENNEKAM van BROEK den BROEK van de HENDRICKX DEKKERS HUIJBREGTS WOUTERS DAMEN ROOVERS NOUWS CASTELIJN STRUIJS PEETERS STRUIJS ROELANDS LENSVELT WOUTERS AERT van ALPHEN van GAARENSTROOM BROEK van de ERK van BRASPENNING BRUIJN de
JOHN LOUIS AD DENIS-JAN DANNY FRANCOIS PATRICK HERMAN
0:12:40 0:12:35 0:13:08 0:13:18 0:13:32 0:13:46 0:13:57 0:14:05
0:25:18 0:25:23 0:26:28 0:26:59 0:27:23 0:27:50 0:28:12 0:28:15
km 43,40 43,26 41,49 40,69 40,10 39,45 38,94 38,87
DANNY NICO RONALD KOOS ANDRE MARC
0:13:56 0:13:57 0:14:09 0:14:38 0:14:43 0:14:28
0:28:18 0:28:21 0:28:29 0:28:56 0:29:06 0:29:13
38,80 38,73 38,55 37,95 37,73 37,58
RONALD JOS JACK EMILE HANS RON AD JOHN WIM JOHN JACK RUUD AD FRANK MARC WIL JOHN JOHAN THEO CORINA BEN ANNIE ERIK LOUIS van de (Bobby) AD DANIEL
0:14:36 0:14:44 0:14:50 0:14:43 0:14:53 0:14:57 0:14:58 0:14:45 0:14:55 0:15:00 0:14:59 0:14:58 0:15:08 0:15:07 0:15:09 0:15:17 0:15:07 0:15:34 0:15:23 0:15:43 0:15:28 0:15:49 0:15:33
0:29:26 0:29:38 0:29:39 0:29:40 0:29:44 0:29:47 0:29:59 0:30:05 0:30:09 0:30:14 0:30:19 0:30:26 0:30:29 0:30:31 0:30:31 0:30:42 0:30:43 0:30:52 0:31:10 0:31:25 0:31:27 0:31:38 0:31:40
37,30 37,05 37,03 37,01 36,93 36,87 36,62 36,50 36,42 36,32 36,22 36,08 36,02 35,98 35,98 35,77 35,75 35,57 35,23 34,95 34,91 34,71 34,67
38 39 40
57 36 50
BROEK PEETERS NOUWS
0:15:43 0:16:11 0:15:50
0:31:52 0:32:13 0:32:16
34,46 34,08 34,03
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 16 -
Uitslag tijdrit W.T.C. de Trappistentrappers 2010 (vervolg) Senioren Start nr Uitslag 50 40 48 41 51 42 70 43 56 44 45 46 47 48 49 50 51 52
55 58 23 52 24 22 27 28
Dames Start nr Uitslag 1 2 3 4 5 6 7
25 21 23 24 22 27 28
Jeugd meisjes Start nr Uitslag 18 1 17 2
18,4 km. Naam NOUWS GOOS PEETERS BERGEN ANTONISSEN
Tussentijd Eindtijd Gemiddeld
van
van BROEK de TAX AERT van SUIJKERBUIJK MAURIK van VRIENDS KlZ ROOVERS VRIENDS
DANIEL ERIC JOHN JOS TOON
0:15:50 0:16:01 0:16:17 0:16:08 0:16:11
0:32:16 0:32:17 0:32:41 0:32:43 0:32:45
km 34,03 34,01 33,60 33,56 33,53
LOUIS RUUD ANITA JOHAN PETRA JOKE ELLY JOKE
0:16:18 0:16:10 0:16:41 0:16:17 0:16:49 0:17:02 0:17:21 0:17:32
0:32:54 0:32:59 0:33:09 0:33:16 0:33:39 0:33:54 0:34:52 0:34:54
33,37 33,29 33,12 33,01 32,63 32,39 31,49 31,46
18,4 km. Naam
Tussentijd Eindtijd Gemiddeld van de
BROEK BRASPENNING AERT van MAURIK van VRIENDS KlZ ROOVERS VRIENDS
km CORINA ANNIE ANITA PETRA JOKE ELLY JOKE
9,2 km. Naam GODRIE GODRIE
0:15:43 0:15:49 0:16:41 0:16:49 0:17:02 0:17:21 0:17:32
0:31:25 0:31:38 0:33:09 0:33:39 0:33:54 0:34:52 0:34:54
34,95 34,71 33,12 32,63 32,39 31,49 31,46
Tussentijd Eindtijd Gemiddeld ANIEK JENNY
0:16:01 0:16:07
km 34,28 34,06
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 17 -
Uitslag tijdrit W.T.C. de Trappistentrappers 2010 (vervolg)
Jeugd Jongens Start nr Uitslag 15 1 9 2 14 3 16 4 8 5 12 6 4 7 11 8 6 9 10 10 7 11 1 12 2 13 5 14 19 15
Koppels Jeugd Uitslag Start nr 1 9&15 2 12&14 3 8&16 4 8&17 5 11&13 6 5&10 7 6&7 8 17&18
9,2 km. Naam HAVERMANS WOUTERS WASSENAAR RUITEN MERTENS JONG Koenraad GOMMERS GODRIE SUIJKERBUIJK KEERIS WASSENAAR GOOS ROELANDS GESTEL
Tussentijd Eindtijd Gemiddeld
van de
van
GLENN SIEBEN FLORIS REMCO GIJS LARS STEPHAN RICK HEIN FRANK RUTGER LUCAS FER JELLE GUUS
9,2 km. Naam Sieben Wouters & Glen Havermans Lars de Jong en Floris Wassenaar Gijs Mertens & Remco van Ruiten Stef Koenraad & Nicole Peeters Rick Gommers & Fer Goos Jelle Roelands & Frank Suikerbuik Hein Godrie & Rutger Keeris Jenny Godrie & Aniek Godrie
Koppels senioren 18,4 km. Start nr Naam Uitslag Denis-Jan Groen & Louis 1 46&47 Verdaesdonck 2 42&43 Danny Antonissen & Danny vd Broek Ad van Broekhoven & Hans 3 44&45 Huijbrechts 4 40&41 Nico van Loon & Francois Albers 5 34&35 Ad & Jack Struijs 6 21&33 Annie & Andre Braspenning 7 38&29 John van Aert & Mark Lensveld 8 36&37 Ad & Ruud Peeters
0:13:36 0:13:53 0:14:21 0:14:23 0:15:02 0:15:25 0:15:39 0:15:49 0:16:13 0:16:22 0:16:35 0:16:36 0:16:36 0:16:44 0:18:30
km 40,37 39,54 38,26 38,17 36,52 35,61 35,08 34,71 33,85 33,54 33,11 33,07 33,07 32,81 29,68
Tussentijd Eindtijd Gemiddeld km 0:13:24 40,97 0:14:20 38,30 0:14:25 38,08 0:15:12 38,08 0:15:37 35,15 0:15:38 35,12 0:15:50 34,67 0:16:18 33,68
Tussentijd Eindtijd Gemiddeld km 0:12:39 0:13:26
0:25:07 0:26:42
43,72 41,12
0:13:25 0:13:47 0:14:32 0:14:53 0:14:51 0:15:27
0:26:59 0:27:28 0:29:18 0:29:48 0:29:49 0:30:55
40,69 39,98 37,47 36,85 36,83 35,51
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 18 -
Uitslag tijdrit W.T.C. de Trappistentrappers 2010 (vervolg)
Senioren 50+ Start nr Uitslag 45 1 64 2 33 3 54 4 31 5 35 6 34 7 36 8 70 9 55 10
18,4 km. Naam BROEKHOVEN PEETERS BRASPENNING BROEK DAMEN STRUIJS STRUIJS PEETERS BERGEN BROEK
Tussentijd Eindtijd Gemiddeld van
v.d.
van v.d.
AD KOOS ANDRE JOS AD JACK AD AD JOS LOUIS
0:13:08 0:14:38 0:14:43 0:14:44 0:14:58 0:14:59 0:15:08 0:16:11 0:16:08 0:16:18
0:26:28 0:28:56 0:29:06 0:29:38 0:29:59 0:30:19 0:30:29 0:32:13 0:32:43 0:32:54
km 41,49 37,95 37,73 37,05 36,62 36,22 36,02 34,08 33,56 33,37
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 19 -
Iedere editie van d’n Trappiest vragen we een lid die om wat voor reden dan ook extra is opgevallen om 10 vragen te beantwoorden. Deze keer is dat John Anten, onze Penningmeester die zich de afgelopen jaren heeft ontpopt tot een ware tijdritspecialist! Profiel: Naam: Leeftijd: Lid sinds: Rijd bij de: Fiets:
Jack Hendrickx 48 Zowat het begin B+ BMC
1. Wanneer en waarom ben je lid geworden van de Trappistentrappers? Dat is al effe geleden, maar tijdens 't fietsen naar mijn werk destijds in Breda probeerde ik elke dag wat sneller te rijden en dat vond ik eigenlijk wel leuk,dus dacht ik dat in 't weekend ook maar 's te proberen. Leek me wel zo gezellig omdat met 'n clubje te doen, vandaar! 2. Hoeveel kilometers trap je weg per jaar? Als ik 'n goed jaar heb; ong. 10.000km.(met de winter erbij). 3. Wat is je favoriete fietsbestemming?
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 20 -
Tot nu toe de Alpen en ook wel Vogezen, maar heb de Dolomieten en Pyreneeën nog niet gedaan dus wie weet. 4. Wat vind je het leukste evenement bij onze club? De tijdrit en onze eigen veldrit. 5. Wat is je beste/leukste fietservaring geweest? Afgelopen zomer de "Marmotte". 6. Wie is je favoriete profwielrenner? Heb ik eigenlijk niet. 7. Wat heb je in de bidon? Water en 'n beetje isostar. 8. Waarom rijd je op deze fiets? Op aanraden van 'n clubgenoot en omdat ie (bijna) nooit kapot gaat!!?? 9. Wat denk jij dat er nog aan onze club verbetert kan worden? Elke zondag 'n vaste A groep van min. 10 pers. dat zou wel prettig zijn, ook voor de chauffeur. 10. Ik blijf op zondagmorgen thuis voor……. Alleen met hondenweer blijf ik thuis.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 21 -
Lichtgewicht onderdelen monteren Lichtgewicht onderdelen zoals sturen en zadelpennen van carbon en dunwandig aluminium zijn uitermate geschikt om gewicht te besparen op je fiets. Maar zeker bij het mountainbiken houden het gebruik van deze materialen een risico in. Bij hoge belasting is de kans op breuk in de regel groter. Maar monteer en behandel je de onderdelen met beleid, dan kun je er minstens even lang plezier van hebben als van stevigere en zwaardere onderdelen. Koop de juiste onderdelen: Goed carbon is duur, net als de bewerking van dunwandig aluminium. Goedkoop en lichtgewicht gaan niet erg goed samen, met breuk of verbuigingen tot gevolg. Heb je toch een kleine beurs, houdt dan sites als Marktplaats.nl of 2ehands.be in de gaten. Ook geldt nog beter een duurdere aluminium onderdeel dan goedkoop carbon. Houd ook rekening met het soort gebruik, sommige onderdelen hebben ook een maximaal berijders-gewicht. Let wel, gewicht is vooral belangrijk in de bergen, in het vlakke Nederland is de winst van een laag gewicht minimaal. Ga zorgvuldig te werk bij de montage van de onderdelen. Laat eventueel de zadelpen buis ruimen bij een specialist, zodat je zeker weet dat deze de juiste maat heeft en goed rond is van binnen. Verwijder bramen met een vijl van de randen van de zitbuis en van de stuur- of zadelpen.
De meeste fabrikanten raden aan de combinatie van carbon en aluminium zonder vet te monteren. Er zijn echter verschillende merken montagepasta in de handel die zorgt dat onderdelen al min of meer aan elkaar hechten en de boutjes dus minder hard aangedraaid hoeven te worden. Gebruik in ieder geval niet een normaal vet zoals die ook voor lagers etc. wordt gebruikt!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 22 -
Sommige merken hebben een afgeplat vlak op de zadelpen, zorg dat dit tegenover de gleuf in het frame zit. Het vlak voorkomt dat je pen ovaal vervormt. Houd je bij ieder product aan de voorgeschreven maximale aandraaimomenten, Maar bedenk dat deze ook sterk afhankelijk zijn van de passing van de onderdelen, van het formaat van de gebruikte boutjes en van het wel of niet gebruiken van de eerder genoemde montagepasta. Lees goed de handleiding of vraag de juiste aanhaalmomenten na bij de rijwielspecialist. Vaak zijn ze ook op internet te vinden op de site van de fabrikant. Maak bij lichtgewicht sturen gebruik van stuurpennen met twee of vier bouten. Alleen zo span je de kop gelijkmatig aan. Vervang een lichtgewicht aluminium stuur direct na een valpartij. Bij carbon gelden andere regels: Is aan de buitenkant geen beschadiging te zien, dan is je stuur- of zadelpen nog prima in orde. Ga pas tot vervanging over als je een beschadiging ziet. Voor controle hiervan moet je wel het stuur of de zadelpen loshalen.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 23 -
Ploegentijdrit Achtmaal 2010 De afgelopen jaren leek de wielerkoers van Achtmaal steeds minder in de belangstelling te staan. Nog niet eens zozeer voor de deelnemers die graag op het eerder gehouden WK en de vele edities van een NK afkwamen. Het was steeds meer het publiek dat het liet afweten en dat is nu juist waar het wielercomité Achtmaal de inspanningen voor doet. Met de ervaringen van vergelijkbare evenementen in België en Nederland (Gilze) werd dan ook besloten een nieuw evenement op te gaan zetten: De internationale ploegentijdrit „De 8 van Achtmaal‟. De doelstelling was zo‟n 16 ploegen van 6 deelnemers bij elkaar te krijgen om drie ronden lang het parcours in een zo kort mogelijke tijd af te leggen. Hierbij was ook het internationale karakter van groot belang. Met vier Belgische ploegen werd al redelijk aan dit doel voldaan. Evenzoveel ploegen kwamen uit de gemeente Zundert waaronder zelfs een heus damesteam. Toen de tijd was aangebroken voor de eerste serie van de ploegentijdrit, had het talrijke publiek alle plaats ingenomen tegenover het startpodium. Hier had iedereen een goed zicht op de start van de deelnemende ploegen. Door de vele en vaak zeer fanatieke aanmoedigingen van het publiek, was er een prima wielersfeer wat de renners extra motiveerde. Als eerste ging het Trappisten dames-team van start. Deze ploeg zette direct de internationale toon want de drie Trappisten dames Annie Braspenning, Anita van Aert en Corina van de Broek werden vergezeld door drie dames vanuit België. Dat spinning ook kan leiden tot een prima teamprestatie is gebleken, de dames zette een verdienstelijk gemiddelde van ruim 35 km/h op de klokken. Dat was net te weinig om hun laatste plaats te wisselen met het voorlaatste (mannen)team. Na de eerste serie stond het Fast Action Teamuit Loenhout aan de leiding met een prachtig gemiddelde van 43,5 kilometer per uur. De meeste ploegen uit de tweede serie reden zich stuk om dat gemiddelde te overtreffen. Het Millenniumteam uit het Belgische Harelbeke kwam daarbij elf seconden tekort en werd derde. Eveneens in het tweede blok kwam het eerste mannenteam van de Trappistentrappers aan de beurt. De heren kwamen iets verder met een moyenne van 38,4 km/h, toch een nette 4e plek. Tijdens de evaluatie, natuurlijk met een „Trappiest‟ werd de tijd die volgend jaar zal worden gerealiseerd steeds scherper. In het laatste blok starten de meer gespecialiseerde tijdrijders die onze club steeds rijker wordt. Het team 1 van Sauna Diana uit Zundert maakte hun favorietenrol meer dan waar door met een gemiddelde van maar liefst 45,5 kilometer per uur de overwinning voor zich op te eisen. Mevrouw de Hoon (Wethouder van sportzaken van de gemeente Zundert en wijkwethouder van de kern van Achtmaal) was getuige van het spektakel. Met zichtbaar enthousiasme deed ze de huldiging en zei ze blij te zijn, dat er een team uit Zundert winnaar was. Ze had genoten van de entourage en sfeer en prees de inzet van de vele vrijwilligers. Voorzitter Jan Elst hoefde daar niet veel meer aan toe te voegen. Met twee Belgische teams op het podium en het vooraf al favoriete team uit Zundert als winnaar, kan het wielercomité met de ploegentijdit terug kijken op een bijzonder geslaagd wielerevenement.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 24 -
Fietsenzondergrenzen rijdt de Tour for Life 2010.
Etten-Leur, woensdag 8 september 2010. De Wielerploeg "Fietsenzondergrenzen" heeft de eindstreep van de Tour for life bereikt. Samen met 50 andere ploegen namen zij deel aan Nederlands zwaarste meerdaagse wielertocht. Het doel van de tocht was om door middel van sponsoring geld in te zamelen voor Artsen zonder grenzen. Het resultaat van dit hele project is zeer geslaagd. In totaal hebben de teams gezamenlijk een bedrag van bijna 1,1 miljoen euro opgehaald. Met dit bedrag kunnen vele mensen worden geholpen die slachtoffer zijn geworden van oorlogen of natuurgeweld. In acht dagen fietsten de 7 mannen en een vrouw van Noord-Italie naar Nederland. Ze beklommen een aantal beroemde cols uit de Tour de France, zoals de Alpe d'Huez, Col de Glandon en Col de la Madeleine. De renners gingen dwars door de Jura, over de Vogezen en door de Ardennen richting Nederland. Op zondagmiddag 5 september werd de ploeg feestelijk binnengehaald op de Cauberg in Valkenburg. De renners fietsten de laatste kilometers door een haag van vrienden, bekenden en supporters. Kees Roks lid van de Trappistentrappers en Bram Koeken ex-lid van de Trappistentrappers waren lid van dit zevental. Beide hebben de zeer zware tocht volbracht. Proficiat!! Onderstaand volgen de mailtjes die Kees Roks dagelijks aan zijn achterban heeft gestuurd.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 25 -
fietsenzondergrenzen Ploegleden: Marcus Janssen, Adri Kapitein, Kees Roks, Denise Dingemans, Theo Velemans, Harry Lammerts, Frans Builtjes, Jan van Pul, Bram Koeken
€16330,20
Volgwagen: annemieke lammerts, Jan Maters Woonplaats: Etten-Leur Motivatie:
Dag 1 Hoi, Gisteren gearriveerd in in koud winderig italie, Ouix, voor ons vertek van Tour for Life vanaf een camping aan de voet van Alpen. Er zijn 410 vertrekkers en 130 vrijwilligers. Om de 2 minuten werden vanmorgen ,vanaf 7.30 U, 2 ploegen tegelijk "losgelaten". Vanaf de camping was het gelijk col L.Echelle op, vervolgens de afdaling naar Briancon, het was 3 gr. in het dal. Daarna Col de Lauteret en de Alpe d,Huez. Het was genoeg voor de 1e dag. Onderweg wist Jan Maters, onze verzorger, ons tijdig steeds te bereiken, ondanks dat de verschillen toch wel groot waren na de Lauteret. Je wilt als ploeg zoveel mogelijk in 1 groep fietsen, maar dat bleek met het grote krachtsverschil bij ons in de praktijk toch moelijk. Vooral tijdens de klim naar Alpe d,Huez was het warm. Maar iedereen van ons heeft het overleefd. Nu zijn we op een camping aan de rand van Bourg d, Oissans. Morgen naar meer van Annecy.
Dag 2 Hoi, Deze dag was betiteld als Koninginnerit - 160 km - 4200 hoogtemeters. Vol legendarische beklimmingen, zoals Col de Glandon, Col de la Croix de Fer en Col de Madeleine. Deze laatste maakt deel uit van de Tour de France 2010. Michael Boogerd begon hier in 2002 zijn heroïsche solo in de zware bergetappe naar La Plagne. De beklimming van de prachtige Col de Tamié (Tour de France in 2007) maakte de dag ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 26 -
compleet. We zijn nu aan het Franse meer Annecy. Een schitterende locatie! Onderweg was er van alles te beleven, richting Croix de Fer regen, hagel en natte sneeuw. Bovenop werden aan verschillende deelnemers dekens uitgedeeld. We vertrokken om 8.00 U, dus vrij laat. Ik reed m,n eigen tempo in de beklimmingen, boven wachtten we op elkaar, maar het was ontzettend zwaar, dus waren we na de Croix de Fer met z,n vieren van onze ploeg. In de afdaling was remmen een probleem, vanwege die kou, maar helemaal onder het dal was het heerlijk zonnig weer. Omdat de volgauto,s via een anderen route dan de fietsers vanaf de Croix de Fer naar de Madeleine reden, leek het wel dat we op de Madeine op de verkeerde route zaten. We zagen niemand, geen medefietsers, volgers, motoren, onze Garmin zei dat we juist zaten. De enigste supporters waren een kudde koeien die een enorm geluid maakten met hun koeienbellen Later bleek waarom, toen we over de finish kwamen, bleek dat er nog maar zeven deelnemers binnen waren. De tocht heeft geen wedstrijdelement. We waren ons er niet van bewust omdat de ploegen op verschillende tijden vertrokken waren. De laatste kwamen om ca. 20.00 U binnen, het is mij nu niet duidelijk of er uitvallers zijn. Onze ploeg is nog compleet, zodat we morgen tocht voortzetten , genaamd: Panoramadag - 160 km - 3400 hm Een bijzondere met verbluffende panorama‟s. Het peloton steekt vandaag kort de Zwitserse grens over. Maar eerst beklim je de Mont Salève, de „huisberg‟ van Genève, gelegen op Frans grondgebied. De laatste beproeving van de dag is het absolute hoogtepunt: Col de la Faucille. Deze col brengt je naar de Jura, een zeer bosrijk gebergte aan weerszijden van de grens Frankrijk-Zwitserland. Vanaf de top van deze col heb je prachtig uitzicht op het meer van Genève het hele Mont Blanc Massief.
Dag 3 en dag 4 Hoi, 3e Dag: Gisteren geen bericht van de 3e dag, maar dat had z,n reden. Vanaf het begin had Bram het moeilijk, ontsteking aan z,n knie, dus dat was wachten bij elke beklimming, geen punt want je bent een team en dit is een wezenlijk onderdeel. Het was, wat de organisatie voorspeld had, een echte panorama dag. Met de Mont Blanc in de verte fietsen we door Zwitserland. Tijdens de beklimming van col de La Faucille, hadden we steeds een mooi uitzicht op het meer van Geneve, de top ligt op de grens, zodat we tijdens de afdaling de Franse Jura binnen reden. Op de top was overigens de 2e verzorging van de dag, echt complimenten aan de organisatie, buiten eten en drinken is er steeds: EHBO, Fysiotherapeut en een meldpunt. Tijdens de laatste beklimming van de dag maakte ik de opmerking dat we nu echt als ploeg naar de finish reden, 7 van de 9 renners bij elkaar. De overige 2 komen dagelijks ca. 1,5 a 2 uur na ons over de finish, tussentijds wachten is geen optie vanwege afkoeling etc. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 27 -
Maar in afdaling gebeurde het, ineens kwam Theo op z,n voorwiel voorbij z,n voorganger, z,n achterwiel van de grond gelijk een kunstfietser, vervolgens maakte hij een salto voorover en kwam met een enorme klap met z,n kin op het wegdek. Het was niet te geloven en niet te verklaren wat de reden was. Zoals hij er bijlag deed ons het ergste vrezen. Door de gegevens van onze gps af te lezen en deze door te geven kon men ons snel vinden. Afgevoerd na het ziekenhuis en z,n nek ingepakt kwam gelukkig in de loop van de avond het bericht: hier en daar gehecht in het gelaat maar niets gebroken. Het berichtje gisteren kreeg ik niet voor elkaar na deze gebeurtenis. Na een nachtje ziekenhuis is hij vandaag met het vliegtuig overgevlogen naar Amsterdam.
4e dag De Jura - 195 km - 1900 hm Dit was de een na langste etappe; in totaal bijna 195 kilometer en 1900 hoogtemeters. We reden dwars door het idyllische platteland van de Jura. Langs groene, uitgestrekte velden en donkere bossen. We beklommen een aantal mooie hellingen. De dag is ge-eindigt in Belfort. Het ronde-boek vermeldde 1200 hoogtemeters maar dit werd gecorrigeerd naar 1900. Alweer een schitterende route, de beklimmingen leken veel op die van de Ardennen, het was koud in de morgen en warm in de middag, ik had een superdag, na die (veel te lange) Alpen beklimmingen was dit echt om van te smullen. Het verschil met de afgelopen dagen was, dat je nu overal grote groepen zag fietsen samengesteld uit verschillende ploegen. De tent opzetten en s,morgens weer afbreken gaat steeds vlotter. Moet ik wel vermelden als we s,middags op de camping aankomen Ria met nog een vrijwilligster het merendeel van de tenten al kant en klaar hebben staan van onze ploeg. Dat vrijwilligerswerk is ook maar net hoe je zo iets bekijkt, vannacht kwam ze om 1 uur de tent in, niet vanaf de Jolly Yester maar rechtstreeks uit de wasruimte. Om 5.30 U ging de wekker weer en om 7.45 U zaten wij weer op de fiets. Morgen dag 4. Op de site van Tour for Life vind je foto,s, filmpjes en verdere info. gr. tot morgen
Hoi, Vanwege problemen met de internetverbinding, nu dus dag 5 en 6. Het internet wordt hier door KPN gesponsord, je weet wel van de reclamespot. Is hier uiteraard een mooie gelegenheid om het te promoten, alleen was de verbinding gisteren van slechte kwaliteit. Elke dag staan er 10 laptops ter beschikking voor ieder die er gebruik van wil maken.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 28 -
Vijfde dag
De aankondiging was als volgt: Ronde toppen - 150 km - 2500 hm De dag van de Vogezen. Veel renners kennen dit gebied van de ronde toppen, ook wel ballons genoemd. Halverwege de etappe begin je aan de beklimming van Le Grand Ballon (1342 meter). Het uitzicht op de top is geweldig, niets dan bergtoppen en groene dalen. Le Grand Ballon is de bekendste col van vandaag, maar niet de enige. Je beklimt ook nog de Col du Hundsruck (mét flits klimtijdrit!) en Le Hohneck, de op één na hoogste top van de Vogezen. Het was zeer lastig, koud in de morgen en warm in de middag. Maar het uitzicht op de Alpen vanaf Le Grand Ballon was adembenemend. Voor het overige is het een wat minder economisch gebied, wat inhield, bijna verlaten dorpen en gehuchten, maar natuur maakte voor ons veel goed, een mooi glooiend landschap. Wat ook opvalt is de diversiteit van de deelnemende ploegen, het gaat van op en top gesoigneerde wielerploegen, incl. mecanicien, soigneur, camper en materiaalvrachtwagen tot ploegen van verenigingen, bedrijfsploegen (o.a. Leander, energie), vrienden die elkaar uitgedaagd hebben, damesploegen en ploegen die via de site van Tour for Life samengesteld zijn ( o.a. Fietsen zonder Grenzen). De eerst genoemde vliegen over de wegen of het een ploegentijdrit is, de vriendenploegen kom je zowat tegen op elk terras wat je passeert en moeten er alles aan doen om s,avonds voor 19.30 U binnen te zijn, sluitingstijd.
Zesde dag
Met de volgende aankondiging: Groene etappe - 150 km - 1000 hm Dit is de Groene Etappe: een erg mooie rit, langs velden vol koolzaad en afgelegen dorpen. De schoonheid van Noordoost-Frankrijk doet veel renners verbazen. Je komt door een aantal heuvelgebieden, maar de route tussen de Moezel en Maas is grotendeels vlak. De Ardennen komen nu langzaam in zicht. We hadden vanmorgen afgesproken om tot het eind met ons 7 overgebleven renners tot het eind gezamenlijk te fietsen. Inderdaad 7, want Hariie is na een dag zorgen voor de ongelukkige Theo en daarna een ziektedag vanmorgen niet met ons vertrokken. Het is wat ze in de Tour de France noemen "een tussen-etappe". Aanvankelijk ging het goed, maar tocht blijkt dat niet ieder hetzelfde denkt over fietsen in groepsverband. Eigenlijk het resultaat van elkaar onbekende mensen in een groep plaatsen. Krachtsverschil en het niet bekend zijn met fietsen tussen de wielen vraagt dan toch wel grote concentratie om valpartijen te voorkomen. Omdat het een ontspannen etappe was hadden we afgesproken om na ca. 100 a 120 km bij een "terrasje te nemen"". Het klinkt of het niet waar is maar we er geen gezien. Dus toen maar gewoon doorgefietst. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 29 -
En dan is er het avondeten. Een gigantische vrachtwagen met daarin de uitrusting van Boretti incl. 5 koks zorgen voor de dagelijkse kost. De reacties zijn zeer positief over het reslutaat incl. de toetjes ( o.a. warme flenjes met ijs). Nu ga ik stoppen want Maarten Ducrot is vanuit Spanje overgekomen om morgen de 220 km mee te fietsen en vanavond zijn boek te presenteren. Tot morgen. Kees Roks Hoi,
Zevende dag, Met als aankondiging van de organisatie: Ardennen klassieker - 220 km - 2200 hm. De langste etappe van de Tour, maakt dit is een bijzondere rit die drie landen aandoet: Frankrijk, Luxemburg en België. Je rijdt door prachtige delen van de Ardennen en in de buurt van Bastenaken beklim je een aantal beroemde hellingen. In het Belgische Grand Halleux kun je je voorbereiden op de laatste dag. Vanwege de lange afstand was het vanmorgen nog wat vroeger opstaan, de eerste ploegen vertrokken al om 7.00 U. Wij gingen 20 min. later op de fiets. Het was mistig aan de oevers van de maas en de dauw hing boven het water, na ca. 1/2 uur fietsen begon de zon de strijd aan, wat fantastische beelden opleverden. Wie uiteindelijk de winnaar was moge duidelijk zijn. De zon genoot van zijn overwinning en in de bossen straalde hij door de bomen in onze gezichten. Door de glooiende velden ging het verder richting Belgie, Luxumburg en vervolgens weer Belgie. Tijdens een van die momenten kwamen Bram en ik in gesprek over z,n vader, die ca. 20 maanden geleden is overleden en waar ik jaren geleden veel mee gekoerst heb, vooral in Belgie, op onze fietsen met de dynamische naam: Zeus. Bram is goed hersteld van z,n knie en dat is duidelijk te merken, met z,n 49 kg. vliegt hij omhoog. Maarten Ducrot is gisteren niet meer op tijd aangekomen vanuit Spanje, waar hij coreporter is bij de NOS, of hij vandaag de tocht meegefietst heeft is mij op dit moment nog niet duidelijk. Heel de week zijn er schrijvers van (wieler-) sportboeken te gast geweest, om hun laatste boek te presenteren en om een etappe mee te fietsen. De EHBO gaat het ook merken dat de dagen en vooral de kilometers gaan tellen, het reactievermogen van de renners neemt af en dat betekend meer valpartijen en natuurlijk de spierpijnen en pijnen aan het zitvlak. De lange tocht van uiteindelijk 225 km en hoogtemeters van totaal 2700, heeft de reserves doen aanspreken, maar de sfeer is goed en vandaag moest er 1 renner van ons "doorheen gesleept' worden en hebben we met vier man van onze ploeg de laatste 60 km samengereden.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 30 -
Nu zijn we in Grand Halleux, dus dat betekend dat we morgen vanaf de camping gelijk Cote de Wanne op kunnen, vervolgens: Cote La Vecquee - Henri-Chapelle Loorberg, totaal 100 km en een gezamelijke aankomst om ca. 16.00 op de Cauberg Tot morgen ( of maandag) voor een laatste bericht. gr. Kees Roks
Zondag dag 8: Dus de laatste etappe, met de volgende aankondiging van de organisatie: Dag 8 Grand Halleux - Valkenburg Cauberg 100 km - 1200 hm (heuveletappe) Cote de Wanne - Cote La Vecquee - Henri-Chapelle - Loorberg - Cauberg Het was koud en vooral vochtig in de ardennen, de tenten stonden erbij als natte dweilen op stokken. Kleding, bagage en wijzelf klammig en het vooruitzicht dat we s,avonds weer in ons eigen bed liggen geeft ons moed voor de dag. Om wakker te woren is het beklimmen van Cote de Wanne beklimmen recht uit bed een wel erg strenge wekker. Daar bij iedereen "het licht langzaam uit is gegaan" bleven we bij elkaar om samen als ploeg deze tocht te volbrengen. Via voor mij bekende wegen gingen we via de voerstreek bij Slenaken de grens over. De eerste supporters stonden op de Loorberg ons aan te moedigen. In Gulpen aangekomen hebben we een terrasje gepakt met natuurlijk een limburgse vla, vervolgens naar Margraten waar het hele peloton zich verzamelde. Daarna alle deelnemers gezamelijk in een groep met alle ploegen bij elkaar richting Cauberg en Thermae 2000 naar het eindpunt. Het was een grote happening, zo druk, al die duizenden uitbundige mensen die daar waren, kompleet met bloemenkransen, champagne. De emoties kwamen los. "De" verrassing was om Theo te zien, onze uitvaller, zijn gezicht voor het grootste gedeelte nog afgeplakt. Zaterdagavond nog even met organisator gesproken, wil naar de 1000 deelnemers, maar dan wel zelf voor voorzieningen gaan zorgen, zoals douchecabines etc. Ik vind het nogal wat. Nu thuis kan ik stellen dat het een festijn is waar iedere fietsliefhebber aan mee moet doen, zowel verenigingen, bedrijven als gewoon fietsvrienden. Het was een geweldige ervaring. Ik wil iedereen bedanken die mij en onze ploeg vooraf en tijdens de tocht gesteund heeft, hopelijk komt er een vervolg. gr. Kees Roks ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 31 -
Wil je nog weer weten over deze tocht vraag ernaar bij Kees en of Bram zij kunnen er uren over vertellen. Of kijk op:
www.fietsenzondergrenzen.nl
------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 32 -
