VALS PLAT Wieler Toer Club Nieuwegein Zie ook knop clubblad

VALS PLAT Wieler Toer Club Nieuwegein Zie ook www.wtcnieuwegein.nl knop clubblad

33e jaargang nr. 4 aug. 2012 12.4 1

ATR is verhuisd Ons nieuwe adres is

Montageweg 11a

Nieuwegein (oude pand Van Beurden Caravans – vanaf oude locatie 500 mtr., terug richting stoplichten, voor stoplichten bij tankstation rechtsaf, na 200 mtr. links)

ATR Wielersport

Montageweg 11a Nieuwegein. Tel: 030 - 608 1020 www.atrwielersport.nl 2

Inhoud Inhoud ..................................................................... 3 Adressen bestuur en commissies ................................. 4 Van de Bestuurstafel .................................................. 6 Wat valt er zoal te fietsen: Zaterdagritten, Toerprogramma, Limburg ................ 9 Wat is er nog meer van belang: Clubweekend 2013? ............................................. 16 Fietsverhaal: Vogezen .............................................. 20 Fietsverhaal: Van alles wat tocht ............................... 28 Fietsverhaal: Alpe d’Huzes ........................................ 33

Agenda

za. 4 aug

9 uur

We zien wel waar we naar toe gaan

za. 18 aug

Reichswald Posbanktoer vertrek vanuit Ede!!!

zo. 2 sept

9 uur

Koppelrit

3

Wie doet wat naam

functie

e-mail adres

Bestuur: Han Trouwee Ellen Scheffers René Witjens Cor Bouius Wim Schreurs

Vz. Penn. Sec. Ritten Red.

[email protected] 6032658 [email protected] 6870593 [email protected] 0346-575730 [email protected] 6065905 [email protected] 6034886

Redaktiecommissie: Elwin Aarsman Cor Bouius Wim Schreurs

[email protected] [email protected] [email protected] Schakelstede 121

tel 030-

6090592 6065905 6034886

Ledenadministratie:

Ellen Scheffers 6870593 Talingweide 53 3403 AB IJsselstein [email protected]

Rittencoördinatie:

Cor Bouius

6065905

Computer/jaarregistratie:

Jan Houtzager

6013321

Opening buurthuis:

Ellen Scheffers Steef Kolsteeg

6870593 6039979

Wieler Toer Club Nieuwegein Buurthuis Kerkveld Tel. 030-6037030 Rabobank 331 030 225

WTC op internet:

website: www.wtcnieuwegein.nl e-mail: [email protected]

4

5

Van de bestuurstafel Beste fietsvrienden het was afgelopen week genieten, eindelijk mooi weer. Zo warm dat je ook een beetje schaduw opzocht. Deze week was een stuk aangenamer dan de week ervoor. Medio maart hadden we bedacht om een fietstochtje te gaan doen rond het IJsselmeer in de derde week van juli, want dan is de kans op mooi heel groot!! Maar niet voor ons, het was behoorlijk koel en ook erg nat. Ik geloof dat we twee dagen droog weer gehad hebben. En er stond ook nog een stevige bries. Wat heel aangenaam was en ook erg luxe, was het hotel waar we iedere middag arriveerden. Natte kleding uit gelijk onder de douche en zoals na iedere fietstocht een borrel. Daarna is de regen al gauw vergeten. We hebben de tocht gereden op de fietsknooppunten. We hebben deze knooppunten ook een keer in België gevolgd, daar is het duidelijker en beter aangeven. In ieder geval zijn de borden niet in een groene kleur aangegeven en op ooghoogte geplaatst. In Nederland zijn de aanduidingen vaak klein en staan soms aan de linkerkant van de weg en nu dus tussen de begroeiing van struiken!! Evengoed is het geweldig om er op te fietsen. Ik heb bij de ANWB een houdertje gekocht met tabelletjes waar je de nummers van de fietsknooppunten vooraf kunt opschrijven, zodat je zonder een kaart te raadplegen een route kunt fietsen. Verder nieuws heb ik niet te melden op een paar aandachtspunten na uit de nieuwsbrief van de NTFU. Deze volgende punten kunnen jullie ook vinden op de site van de NTFU: Gemeld wordt het NK toerfietsen op 25 augustus. Maak zoveel mogelijk gebruik van de NTFU webmail voor informatie! Een onderzoek onder wielersporters met hun wensen. Een tip over de algemene ledenvergadering, die niet op onze vereniging slaat, want op onze ledenvergadering zijn de leden

6

goed vertegenwoordigd. Andere verenigingen schijnen daar moeite mee te hebben. Verder melden ze een overeenkomst met Spinder een firma waar we voordeliger fietsendragers kunnen kopen. Ik hoop dat het mooie weer nog een maandje aanhoudt, dat maakt het fietsen een stuk aangenamer en de wereld ziet er ook vriendelijker uit. Han Trouwee, [email protected]

voorzitter

MODERN VAKWERK

VINDT U IN

Van Doorn Kapsalon Winkelcentrum Nedereind 29

ZONDER AFSPRAAK Geopend van dinsdag t/m vrijdag Van 8.00 tot 17.30 uur Pauze tussen 12.30 en 13.30 uur Vrijdagavond tot 20.00 uur Zaterdag tot 16 uur

7

Voor een gezellig avondje dineren in een country-western sfeer! Onze specialiteit: onbeperkt spare-ribs eten. Op vrijdag – zaterdag – zondag is er een buffet: voor € 19,-- zoveel eten als u wilt. Jack’s Grill-House Parkhout 2 3432 NE Nieuwegein tel. 030-6033023 www.jacksgrillhouse.nl Openingstijden: Woensdag t/m zaterdag 12.00 – 21.30 uur. Zondag 12.00 – 20.00 uur. Maandag en dinsdag gesloten. 8

Wat valt er zoal te fietsen Zaterdagritten Za. 4 aug. We zien wel waar we naar toe gaan tocht Route?: we zien wel (gaan we naar de woonplaats van onze kersverse Olympisch kampioene Marianne V.?) Afstand?: we zien wel Vertrektijd?: we zien wel Koffie?: we zien wel Info volgt een paar dagen voor de rit via de WTC-mail. Een besluitenloze wegkapitein Willem S. Za. 18 aug. Reichswald Posbanktoer 135 km – vertrekpunt tocht is Ede!!! Het is wel eens leuk om een tocht buiten de eigen regio te rijden. Dit signaal ving ik vorig jaar op van diverse WTC'ers. Dus hiermee aan de slag en deze tocht georganiseerd door de WV Ede opgenomen in het toerprogramma. Voor de modderfietsers is dit een bekend adres; een mooi houten blokhut gelegen aan de rand van het bos. De WV Veenendaal maakt hier ook gebruik van. De gevarieerde route voert via Bennekom, Heteren, Driel, langs en over het Pannerdens Kanaal en Lobith naar het Duitse plaatsje Elten waar de Elterberg wordt beklommen. Na de rustplaats (koffie en evt. gebak voor eigen rekening) Stokkum en via het Montferland (met onder andere de Muur van Zeddam) gaat het vervolgens via Doesburg naar het Posbank-gebied waar de Posbank zelf en de Emmapyramide worden beklommen. Daarna gaat de route weer terug naar Ede. Neem dus een geldig identiteitsbewijs mee en kuitenzalf. De 135-km-tocht is volgens de organisatie goed te doen maar hangt natuurlijk af van uw conditie. De tocht is uitgepijld, ook ontvangen de deelnemers een routebeschrijving. De vertrekplaats is het clubhuis van WV Ede, Horsterweg 5 in Ede (naast

9

sportcentrum Tesqua). De route is vanaf de invalswegen uitgepijld. Kleed- en douchegelegenheid is aanwezig. Er is geen voorinschrijving. De inschrijving is ’s ochtends in het clubhuis, tussen 8.00 en 9.00 uur. Het inschrijfgeld bedraagt € 4,50, leden van de Nederlandse Toer Fiets Unie krijgen € 1,00 korting. Er wordt geen stoffelijke herinnering verstrekt. We verzamelen om 7.45 uur bij de parkeerplaats naast Jack's Grill House. De reisafstand bedraagt ca. 45 minuten waarna we bij aankomst nog moeten inschrijven. Je kunt ook direct naar Ede rijden. Zorg dan voor tijdige inschrijving want we vertrekken als groep om 8.45 uur in Ede. Dus heb je zin om deze mooie tocht met een andere vereniging te rijden geef je voor uiterlijk 10 augustus bij mij op en vermeld s.v.p. of je personen kunt meenemen. Ik zal dan de deelnemerslijst verspreiden zodat we met elkaar kunnen reizen en de brandstofkosten kunnen delen. Cor Bouius mail: [email protected] Tel: 06-36215955 of 030-6065905 Wielervereniging Ede, clubhuis: Horsterweg 5, Ede www.wvede.nl tel: 0318-621111 Za. 1 sept. Limburg LIMBURG, here we come. Helaas kon er dit jaar geen Limburg-weekend in het clubprogramma worden opgenomen. Dit om diverse redenen, zoals andere verplichtingen van het bestuur voor te plannen tochten en persoonlijke zaken. Dit dient uiteraard gerespecteerd te worden, want zo'n weekend kost natuurlijk nogal wat voorbereiding, zoals de meesten van ons wel zullen beseffen. Zelf vind ik (Wim) het wel erg jammer, dat na jaren opnieuw een Limburg-weekend vorig jaar, dit evenement nu alweer (hopelijk eenmalig) is komen te vervallen. Waarom dan zelf geen initiatief nemen en daarover heb ik contact gehad met onze "rittenbaas" Cor B. Zelf Limburgfan vond hij dat meteen een goed idee om dat in de vorm van een eendaagse trip op ZATERDAG 1

10

SEPTEMBER te organiseren. Natuurlijk is het veel prettiger om met een leuke groep naar het mooie Limburg af te kunnen reizen en wij vragen dan ook aan belangstellenden om zich hiervoor bij mij aan te melden. Bemelerberg, Cadier en Keer, Fromberg, koffie en vlaai, Margraten, Vaalserberg....lopen jullie al warm? Graag tevens vermelden of vervoer beschikbaar is, dit om eventueel gezamenlijk reizen mogelijk te maken. Brandstofkosten zullen uiteraard met elkaar gedeeld moeten worden en de overige kosten zoals voeding, koffie e.d. zijn uiteraard voor eigen rekening. Nadere afspraken over routes e.d. volgen na de opgave waarna we definitieve afspraken kunnen maken. Dus ben je net zo enthousiast als wij geef je dan vóór 20 AUGUSTUS op bij Wim Sagius mail: [email protected] Zo. 2 sept. Koppelrit In juni afgelast vanwege vriend Pluvius. We proberen het opnieuw op zo. 2 sept. Voordeel hiervan is dat een ieder nog langer kan trainen voor de belangrijkste rit van het jaar. Wie verwerft eeuwige (WTC) roem?. Wat is de Koppelrit? Je wordt bij de start gekoppeld/geloot aan een andere WTC-er. Samen fiets je – met een routebeschrijving - een tocht van 60 km, waarbij je zonder fietscomputer, horloge, gps en andere hulpmiddelen moet proberen om een van te voren opgedragen gemiddelde van (ca.) 25 km p/u te rijden. Dat is dus voor iedere WTC-er normaliter te doen. Het is dus geen hardrij wedstrijd! Halverwege op een idyllische plek koffie en gebak (wordt betaald door de WTC). Na afloop gooit organisator Jan H. alle tussentijden en eindtijden in de computer en worden de prijzen uitgereikt. Jan verwacht je om 9 uur bij Kerkveld.

11

GROOTSTE KOGA DEALER VAN NEDERLAND

Van Zuijlen Tweewielers Dorpsstraat 18 3451 BK VLEUTEN tel. 030-6771373 fax 030-6771367 www.vanzuijlen-tweewielers.nl [email protected] 12

WTC N’gein toerprogramma aug/sept 2012

13

Naast de officiële WTC ritten vinden onderstaande ritten plaats. Bij al deze ritten geldt: samen uit, samen thuis en veiligheid boven alles.

Vtf Vrije Toer Fietsers (weg) Iedere dinsdag; vertrek 9 uur. Vertrek van Kerkveld. Afstand 80-100 km. Rustig tempo.

Woensdag fietsen (weg) Iedere woensdag; vertrek 9 uur. Vertrek van Kerkveld.

“Vrije” zaterdag fietsen (weg) Al naar gelang belangstelling en opkomst zullen er 3 groepen fietsen. 1) Rustige groep 2) Tussen groep 3) Snelle jongens groep Vertrek om 9 uur. Vertrek van Kerkveld. Afstand 90-100 km. Deze groepen fietsen als er geen officiële WTC-clubrit is (m.u.v. Snelle jongens die (meestal) ook fietsen als er een clubrit is).

14

15

Wat is er nog meer van belang Nieuwe clubkleding Wij verwachten dat één dezer dagen de clubkleding binnenkomt. Jullie krijgen dan via de verenigingsmail een berichtje wanneer jullie de kleding kunnen ophalen. René Witjens

Clubweekend 2013 ?? Van Hans van W. vernam ik dat hij 3 maal het Clubweekend organiseren wel genoeg vindt. We hebben kunnen genieten van de mooie routes en accommodaties bij onze Oosterburen. Het was geweldig en ik wil Hans en zijn kompanen hiervoor - ook namens de leden- hartelijk voor bedanken! Ook al zitten we midden in het fiets- en vakantieseizoen betekent dit voor 2013 dat er een "vacature" is. Vind jij het leuk om te organiseren en te plannen? Heb je al eens een clubweekend willen organiseren of heb je dit in het verleden gedaan? Denk er dan eens goed over na en meld je bij mij aan! Je kunt uiteraard hulp verwachten; er is inmiddels ervaring genoeg en er ligt een draaiboek. Dus; meld je aan want we hebben jou nodig om ook in 2013 het Clubweekend te kunnen beleven. Groeten, Cor Bouius Toerritcoördinator Mail: [email protected] Tel: 030-6065905

16

Te Koop: Wielrenschoenen spd, schoenmaat 42. Eén keer gebruikt, helaas iets te krap. Prijs 10 euro. Cor Bouius [email protected]

Nieuwe leden Piet Lantsheer Jan Schoenmaker

Weer een jaartje ouder augustus 10 Ronald 11 Chris 11 Wim 17 Hans 19 Gerrit 27 Henny 31 Theo september 1 Theo 10 Stephan 19 Hans 27 Jan

de

v/d de van

van

Graaij Mesu Sagius Haar Bruin Miltenburg Verleun Maas Goorkate Wijk Simons

17

Ik ben gespecialiseerd in service en onderhoud, vervanging en installatie van alle merken CV-ketels, en professioneel advies op het gebied van centrale verwarming. Bent u geïnteresseerd of heeft u andere vragen Bel me dan gerust. (kleine) Jan(tje Ridderhof) Installatietechniek Telefoon: 06 19 93 97 54 Email: [email protected] www. jan-installatietechniek.nl

18

19

Vogezenweek 2012 Na een annonce in het clubblad was het wederom mogelijk te boeken voor een weekje Vogezen. Jan Houtzager had zich opnieuw opgeworpen om alles rondom dit gebeuren te organiseren. Bijna dezelfde club als vorig jaar heeft zich ingeschreven. We misten helaas Wim Sagius en Epke Rijpstra, beide door uiteenlopende persoonlijke zaken. Nieuwe sterren aan het firmament zijn Tjerk Jansen, Johan Sloot en Hans van der Haar. De eerste start is de altijd ordelijk verlopen vergadering bij Jan thuis. Er wordt niet door elkaar gesproken en dat zie je aan het uiteindelijke resultaat. Voldoende kaas om een exportfirma op te zetten, chips en andere versnaperingen ter grootte van een flink aardappelveld en ook de sportdrank (biertje) bleef niet achter. Op zaterdag 12 mei het vertrek. Gewone tijd om 8.30 uur. De eerste hindernis nog voor de Viaanse Brug. Maarten zijn fietsrek knippert maar niet geheel naar de zin van de sterke arm. Uiteindelijk wilde de beste man weten waar en hoelang we gingen fietsen. Zijn dienst zat er nog niet op anders was hij mee gegaan. Bij Breda de weg naar België afgezet, dat werd dus een extra rondje. De rest van de tocht verliep redelijk vlot. Na Brussel waren er echter diverse wegwerkzaamheden die voor wat vertraging zorgden. Zonder problemen verder op naar Xonrupt. Even waren we gesplitst maar we ontmoeten elkaar voor de Super U om de resterende boodschappen te doen. Belangrijkste gebeurtenis hier is toch altijd weer de wijnproeverij via het etiket van de fles. Franse raadgevingen worden in de wind geslagen en Hollandse nuchterheid viert hier de boventoon. Er gaan twee “Roche Mazet” mee en dat zou later in Gérardmer voor de nodige problemen zorgen. Twee perfecte huisjes, met een geweldig uitzicht, wordt onze huisvesting. De echte senioren (prijsvraag) krijgen eigen kamers om zich in alle rust voor te bereiden op het komende klimgeweld. Voor de kenners onder u een iets preciezere aanduiding “50

20

meter achter het restaurant “Chez DéDé” met als eigenaar “oortje”. Dat is ook het enige wat ons boeit. Flatscreens en openhaarden, makkelijke banken enzovoort en te korte schroeven. Hans van Wijk en Theo zakken gebroederlijk met een wijntje in de hand, buiten, door een houten bank. Hilarisch en dames veel succes met de rode wijnvlekken. De eigenaar zegt dat het risico op stelen “nihil” is. Wij besluiten dus om de fietsen ’s nachts maar binnen te zetten. Na een voortreffelijke maaltijd (lekker gekookt dames Houtzager en Wilgenburg) even uitbollen. Er blijkt één bak (dat klinkt dan weer niet smakelijk) eten zoek te zijn. Is gewoon in de vriezer te Nieuwegein blijven liggen. Slapen en rusten voor de dag van morgen. Zondag (beter bekend als de “vlakke” rit dag) IJs op de autoruiten. Eerst maar een stevig ontbijt naar binnen werken. Daarvoor eerst naar “De Boulanger” van het dorp. En ja hoor ze herkent ons meteen. Leuk maar het levert verder ook geen voordeel op. Op pad. De opgaaf die we meekrijgen Hans van Wijk en Theo is in ieder geval het vermijden van de zakken gebroederlijk “Col de Mandray”. Niet heel lastig om met een wijntje in de te onthouden gezien de ervaringen van hand, buiten, door een het vorig jaar. Vlak voor deze Col houten bank. belanden we trouwens bijna in een “echte” wielerwedstrijd. We willen zo’n eerste dag niet gelijk met prijzen thuiskomen dus steken we alleen maar het parcours over. Prima ritje met koffie in “Auberge Saint Martin”. Moeder en dochter sloven zich echt uit. Echte service bestaat nog. Even was één van ons hier wat in verwarring. Niet ongebruikelijk met de kerstversiering nog aan de gevel. Even denk je de verkeerde reis te hebben geboekt of minimaal de folder niet goed te hebben gelezen. Nadat we therapeutische vragen hadden gesteld als: “Weet je waar je bent” en “Weet je nog hoe je heet” was ook dit kleine euvel snel opgelost. De rit verloopt vlot en aan het eind is er zelfs nog wat tijd over.

21

Je zou dus nog even “De Schlucht” op kunnen. Weinig animo. Pierre (toch weer één van de betere klimmers) neemt echter het voortouw. De rest praat er nog wat over en komt ietwat later toch voorbij. Uiteindelijk allemaal de klim gemaakt en we zijn beretrots. Het voordeel van dit klimmen, is toch wel het afdalen. Eén, de naam laten we maar achterwege, wil nog verder. Deze wordt vriendelijk verwezen naar de “Tour des Idiots” een bekende plaatselijke ronde rondom Gérardmer. Met zulke ideeën hoeft hij geen inschrijfgeld te betalen. Frisje en Giro kijken. Diner en daarna nog een wandeling naar de “nieuwe” fietsenzaak in Gérardmer. Vroeg naar bed. Maandag (gelijk maar knallen) Hetzelfde ochtendritueel. Ook het ijs op de ruiten ontbreekt niet. De “Schlucht” op richting “La Bresse” en zo rechtstreeks door naar de “Ballon d’Alsace”. Het weer wordt steeds aangenamer en onderweg gaan er steeds meer kledingstukken uit. Theo doet nog even een kleine striptease in een belendend weiland. Fijn klimmetje waarop de eerste schermutselingen voor het klassement ontstaan. Het lunchpakket op de Ballon en dan weer naar beneden. Weer zo’n fijn onderdeel van deze week dat dalen. Terug via “La Bresse” om even lekker in de zon nog van een koffie te genieten. Inmiddels zijn in dit stadje de voorbereidingen in volle gang voor het Wereldkampioenschap Mountainbiken. Linksaf in La Bresse door de vallei terug naar huis. Nog wat kleine boodschappen doen. Catastrofe, het rek van de “Roche Mazet” is leeg en de voorraad wordt eerst woensdag pas aangevuld. Deze Roche heeft de wijnproeverij gewonnen. De andere supermarkten worden afgestroopt, gelukkig met een goed resultaat. Dinsdag (toch veel dagen in zo’n week) De routine zit inmiddels ook in het ochtend ritueel. Echter slechte weersvoorspellingen voor vandaag. De winterkleding wordt opgezocht en de profielbanden gaan er onder. Met goed weer richting “Munster” het ooievaarsstadje. Hier drinken we nog koffie in de zon. Dan door de vallei weer verder en linksaf weer een bult

22

op. Dan begint het noodweer. De Fransen komen in boten de helling af en wij proberen daar met de fiets tegenop te rijden. Nederlanders en water zijn tenslotte onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het werd uiteindelijk bijna naar de “kl.t.“. Regen, wind en hagel. Hongerklop en een bushokje om in te schuilen. Na regen komt dan toch weer de bekende zonneschijn. Dus toch weer op weg naar huis. Onderweg nog effe aangestoken voor een “warme chocolade” en een taartje met slagroom. “Schlucht” naar beneden. ’s Avonds gaan we naar de pizzeria. Uitstekend. Thuisgekomen de open haard nog even aan. Het stoken gaat beheerst hoewel het huisje licht moet hebben gegeven. De relatieve vochtigheidsgraad in huis moet tot het nulpunt zijn gedaald. Woensdag (traditionele rustdag) Dick is jarig. Hiep hiep hoera. Pierre moet met de auto langs de garage want er blijft een verkeerd lampje branden. Met z’n allen op weg naar St. Die-desVosges. De dame achter de receptie had weleens wat van “service” gehoord maar waarschijnlijk alleen “restaurantservice”. Het was koud en nat, maar je het zo Dan begint het duidelijk niet naar je zin hebben is noodweer. De Fransen dodelijk. komen in boten de We drinken koffie bij de plaatselijke helling af en wij bakker. In de stad zelf is echt niets te proberen daar met de beleven. Op de terugweg nog wat fiets tegenop te rijden. boodschappen en ook hier weer wat Roche meegenomen. Bij schaarste moet je je maatregelen nemen. De lunch gebruiken we thuis en in de loop van de middag gaan we naar “De Brouwerij” van Gérardmer. Hier krijgen we een rondleiding en een uitleg in het Engels (erg knap en erg vriendelijk). De brouwerij is in totaal zo’n 15 m2, gelegen in de plaatselijke brasserie. Hoogtepunt is de proeverij. Hier werd ook niet te moeilijk gedaan. Dat allemaal voor het gigantische bedrag van € 2, - p.p. Waar vindt je dat nog. De sfeer stond ons zo aan dat we hier hebben gereserveerd voor de slotavond.

23

Via de fietsenzaken en de supermarkt (de Roche wordt inmiddels verkocht met bonuspunten) terug naar huis. Pannenkoekendag. Mario 1 en Mario 2 stonden weer aan de basis en de vreemdste combinaties passeerden weer de pannen. De plaatselijke bevolking voegde zich aan het keukenraam, maar helaas onze haalservice was gesloten. Goede evaluatiegesprekken en raadgevingen over de afgelopen beklimmingen. Wachten op de “Champions League” finale. Is toch zaterdag pas! Gezellig en veel gelachen. Donderdag (weer op de fiets) Kraakhelder en ijs op de autoruiten. Beetje frisjes dus. Helaas gaat bij de eerste de beste helling de shifter van Jan Houtzager kapot. Eerste fietsenzaak zit dicht maar gelukkig is de tweede open. Kan het echter niet maken en wij beseffen ineens dat het Hemelvaartsdag is een “Jour de Fête”. Men is zo vriendelijk te bellen naar La Bresse of men daar open is. Dat is het geval. Jan Houtzager en Hans van der Haar gaan samen met de auto op pad. Wij zullen volgen op de fiets en indien gemaakt fietsen we met z’n allen verder vanuit La Bresse. Wij gaan “onderlangs” en La Bresse is steeds verder weg. Uiteindelijk komen we in een bekende klim “bovenlangs” terecht. Jan en Hans zitten ondertussen te wachten. Telefonisch contact brengt de oplossing. Helaas, de shifter is niet gemaakt maar er is wel interessant gekeken. Jan en Hans op weg naar huis om te kijken of er zelf nog wat te repareren viel. Wij (de rest) belanden eindelijk in La Bresse. Na een frisje via de “Col de Grosse Pierre” en een rit hoog door het bos langs de skistations richting huis. Links en rechts van de weg nog wat sneeuwhopen. Wat doet een mens dan toch eigenlijk daar. Maarten krijgt helaas nog een lekke band en voelt zich door zijn vrienden in de steek gelaten. Heikele momenten waarop goede relaties zomaar stuk kunnen lopen. Om maar te zwijgen van het effect op zo’n hele week. We kunnen het sussen. Uiteindelijk toch nog een geslaagde dag met als minpunt de kapotte shifter van Jan en als pluspunt de Lidl die als enige supermarkt nog open was. Het eten voor de avond was gered. Het idee was er wel maar de inkopen waren nog niet gedaan.

24

Vrijdag (de traditionele slotdag) Tjerk is jarig. Hiep hiep hoera. Stevig ontbijt waar eerst de resten worden opgemaakt. Roereieren met spek. Jan Houtzager en Pierre gaan eerst naar de fietsenzaak. Vriendelijke ontvangst en voor ons een Be3lg met hetzelfde euvel. Men vraagt ons om over een uurtje terug te komen. Helaas niet te maken. Jan huurt een fiets. Het wordt een exemplaar uit de vorige eeuw. Om 11.00 uur op pad. Fris en de vooruitzichten zijn slecht. Veel wind, ook de fiets is zijwindgevoelig, en wat druppels. We houden het over het algemeen droog. Boven op de Markenstein het lunchpakket wegwerken. De beste man heeft na ons laatste bezoek van vorig jaar verbouwd. We moeten toen duidelijk teveel hebben betaald want het is prachtig geworden. Ze proberen echter nog steeds met twee man zo’n driehonderd man te bedienen! De afdaling met daarna nog een leuke slotklim is de uitsmijter van deze week. Alle lof voor Jan met zijn huurfietsje. Theo weten we nog even zo te motiveren dat ie nog even Maarten en Hans van Wijk uit het wiel rijdt. Vanavond afsluiting in de brasserie. Perfecte verzorging en eten. Een geslaagde week met Tjerk en Johan Sloot als de ultieme klimmers. Je moet het echt leuk vinden Maarten krijgt helaas om naar boven te fietsen af te dalen en nog een lekke band en vervolgens weer een stukje van voelt zich door zijn dezelfde klim te doen. Soms vrienden in de steek “buitenblaadje” naar boven. Maar da’s gelaten. Heikele natuurlijk om te imponeren en kan momenten waarop nooit echt zijn. goede relaties zomaar Dick de stille klimmer met een gestaag stuk kunnen lopen. tempo. Maarten en Hans van Wijk die bij elke rit toch weer hun relatie op het spel zetten. Theo, elke keer weer een verrassingspakket met onverwachte uitkomsten. Veel oog voor de omgeving en de medemens. Hij moet er zeker bij zijn. Jan, Hans van der Haar en Pierre toch wel de hekkensluiters van deze week. Je kunt dit natuurlijk ook uitleggen als het “ultieme doseren en verdelen van de krachten” over zo’n hele

25

week. Allemaal bedankt voorde bijdrage van een goed humeur deze week. Door ieders in- en ontspanning kunnen we weer spreken van een geslaagde week. Jan weer bedankt voor het initiatief en in principe gaan we volgend jaar naar de “Montatou” al weet effe niemand waar die ligt. Groet, Col de Grosse Pierre

26

WTC-leden (op vertoon van Toerfietskaart): 10% korting op onderdelen, accessoires en kleding.

27

Verslag Van alles wat 7 juli mei 2012 Zaterdag 7 juli j.l werd de clubrit "van alles wat" onder regie van Sietse B. verreden. Op een zonnige ochtend verzamelden zich toch 12 toerrijders. Dit hadden nog 3 man meer kunnen zijn maar die stonden te wachten bij een brug... Deze clubrit was dus voor hen helaas een brug te ver. Na een intensieve revalidatie konden wij onze Epke R. verwelkomen! Wat goed om hen weer terug te zien en dat hij weer kan genieten van het fietsen. Al na enkele kilometers bleek deze clubrit een vrij rumoerige tocht te worden. Niet te wijten aan onze wegkapitein maar een enkele pannenkoekenbakker gaf geen aanwijzingen maar bevelen. Dit zorgde wél voor een duidelijke structuur in het peloton. De gratis koffie met gebak dachten wij in Leusden te nuttigen maar de Wielervereniging Veenendaal was ons voor. Compleet met cameraman. Het hele terras was bezet. Dus op zoek naar een andere gelegenheid. Dit was nog niet zo snel gevonden. Een speurtocht volgde maar gelegenheid nr 2 Als je bij het gebak en 3 waren dicht. geen slagroom wilde Zelfs een camping werd bezocht. moest je verklaren waarom !? Niets gaat Sietse te ver. Op aanwijzing van een (tuin)-man werd Eetcafé Centraal in Soest gevonden. Dit café was pas overgenomen en vanaf 1 juli geëxploiteerd door een jonge ondernemer. Na al dit tumult dus even uitrusten en genieten. Ook Epke kon de sponsoring van de club weer waarderen. Als je bij het gebak geen slagroom wilde moest je verklaren waarom !?

28

Deze rit kenmerkte zich door mooie glooiende kronkelende onverharde / verharde fietspaadjes in de bossen en heide. Sietse had keurig de vele dennenappels van de paden verwijderd. Bij het voorrijden een week eerder waren de paden ermee bezaaid. Maar ook polderlandschap en soms crossen langs een nieuw aan te leggen viaduct. Beton en stalen rijplaten. Kortom "van alles wat". Maar de terugrit verliep vlekkeloos, gelukkig geen valpartijen zelfs geen lekke banden. Sietse bedankt voor de organisatie! Der Cor

29

Foto Groene Hart tocht 28 juli 2012

Een verslag lezen we misschien nog wel in het volgende clubblad. Wie pakt de pen?

30

31

32

Verslag Alpe d’Huzes 7 Juni 2012 Het is 2:50 uur. De wekker gaat voor de tweede keer omdat ik hem 5 minuten eerder op snooze had gezet. Deze keer kan dat niet meer. Ik moet er echt uit, want ik moet om 3:30 uur achter de motards aan de berg afdalen. Ik heb redelijk goed geslapen, maar ben toch nog wel moe. Midden in de nacht opstaan is niet iets waar ik gewend aan kan raken. Ik doe mijn fietskleding aan die ik bijna de gehele dag zal dragen. Het is bijna niet te bevatten, maar vandaag zal ik dan toch echt de Alpe d’Huez gaan beklimmen en dat niet maar één keer. Een fractie van een moment bedenk ik me: “Waar ben ik aan begonnen?”. Ik schud het van me af want dit soort vertwijfeling zal geen goed doen als ik de berg opfiets. “Positief blijven”, zeg ik tegen mezelf. Na een ontbijt van granen en vanille yoghurt (er was niet veel anders te krijgen) en een bak oplos-espresso, pomp ik voor dat ik vertrek mijn banden nog even tot 8 bar op en loop ik de deur uit. Liselot wenst me nog even “Veel succes!”, voor ik de deur achter me dicht trek. 3:20 uur Het is 3:20 uur en het is natuurlijk nog donker buiten. Gelukkig is de temperatuur uit te houden. Niet rond het vriespunt zoals voor werd gewaarschuwd, maar rond de 7 a 8 graden. Ik rijd 100 meter naar links en daarna de heuvel af naar de plek waar de finish zal zijn. Ik hoor al mensen juichen en aanmoedigen en merk dat de afdaling al is begonnen. Zonder stoppen rijd ik achter de andere fietsers aan. In de dorpjes is de berg verlicht, maar niet erbuiten. Het is daarom fijn om achter anderen aan te rijden. In het donker alleen was het echt gevaarlijk geweest. Onderweg naar beneden zie ik in de bochten al een aantal fietsers langs de kant staan. Ze staan hun banden te vervangen omdat ze lek zijn gereden. Ik hoor de fietser voor me tegen zichzelf zeggen “Daar ben je mooi klaar mee, eerste afdaling en nu al lek rijden”. Ik ben het ermee eens en prijs mezelf gelukkig dat het mij niet

33

gebeurt. Helaas had ik te vroeg gejuicht. Vlak voor de laatste bocht, bocht 21, voel ik dat het wegdek anders aanvoelt en hoop ik dat het aan het wegdek ligt. Helaas, het was mijn voorband: Lek. Op het moment dat het afvlakt zet ik mijn fiets aan de kant en vervang ik de binnenband. Dat kost natuurlijk best wat tijd en ik zie heel veel fietsers me voorbij fietsen. Ik sta flink te balen, want ik had best een goede plek aan de start kunnen hebben. Nadat de band vervangen is, kan ik eindelijk verder. Ik sluit aan maar dan wel vrijwel achteraan. Dat wordt dus wachten. Ik sta tussen allerlei fietsers. De meesten zijn in teamverband afgedaald en kletsen onderling wat. Er wordt wat gegrapt, maar ik merk dat veel mensen net zo nerveus zijn als ik. Ik maak me vooral zorgen of ik het wel red. Twee dagen geleden hebben we de weg verkend met de auto, omdat we toch naar Alpe d’Huez en naar ons appartement moesten en toen zag de helling er wel erg steil uit en nog belangrijker, hij was lang. Er leek geen eind aan te komen! Te zwaar verzet Om 4:30 uur horen we een vuurpijl afgaan en gaan de eerste mensen van start. Ik moet nog 3 kwartier wachten voordat ik voor de eerste keer de start over kan. Het is druk. Eigenlijk een beetje te druk. Na 500 meter bereik ik de echte helling en ik schakel terug naar een lage versnelling. Helaas kan ik door de drukte mijn ritme niet vinden en moet Ik daal voor de vierde daardoor al snel terug naar mijn grootste keer af en bijna op tandwiel achter. Ik merk dat ik niet de hetzelfde punt als enige ben. Bij elke fietser zie ik dat het vanochtend rijd ik weer laagste verzet gekozen wordt. Wat me lek! ook opvalt is dat vrijwel iedereen een groter tandwiel achter heeft dan ik en daardoor lichter kan trappen. Ik vertel mezelf dat dat geen probleem is. Ik heb goed getraind en moet dit aankunnen. Ik kom er snel achter dat, door mijn grotere verzet, mijn snelheid hoger is dan de meeste fietsers om me heen. Hierdoor moet ik steeds aan de buitenkant eromheen en dit haalt me steeds uit mijn ritme. Het gaat moeizaam maar ik houd het nog vol. Na bocht 16 vlakt de helling wat af en gaat het wel weer. Helaas ben ik dan al wel tot de conclusie gekomen dat 6 keer te hoog

34

gegrepen is en dat ik mijn doel naar beneden moet bijstellen. Het volgende deel van de beklimming, tussen La Garde d’Oisans en Huez, is minder steil, al zou ik “makkelijker” voor geen enkel deel van de beklimming willen gebruiken. De rij fietsers rekt zich wat uit en er ontstaat wat ruimte. Hierdoor kan ik eindelijk goed in mijn ritme komen en maak ik een goede vooruitgang. Dit houd ik vol tot net na bocht 7. Hierna is de helling een meter of 200 weer wat steiler en hierdoor blaas ik mezelf volledig op. Mijn hartslag loopt heel snel op en ik kan hem niet meer onder controle krijgen. Ik moet stoppen. Na een minuut of twee gaat het weer en kan ik weer door. Dit gebeurt me nog een keer in bocht 4. In dit deel van de beklimming zijn de afstanden tussen de bochten een stuk langer en komt het rustpunt (de bochten zijn op de Alpe d’Huez vlak) te laat. Ik moet hierdoor voor de tweede keer een paar minuten halt houden. Uiteindelijk haal ik dan toch voor de eerste keer de top. Na 1 uur en 35 minuten rijd ik over de finish. Het was zwaar, veel zwaarder dan ik had verwacht en ik baal enorm dat ik hierdoor en mijn te grote verzet waarschijnlijk niet meer dan 3 keer de berg op kan fietsen. Een paar honderd meter van de finish staat Liselot bij het viaduct me op te wachten en zorgt voor eten en een volle bidon. Ik vertel haar over mijn ervaringen op de berg en verkeerde materiaal keuze. Ze pept me mentaal op en na een minuut of 10 daal ik weer af naar de start. De tweede keer omhoog doe ik het wat rustiger aan. Ik vertel mezelf dat ik nog minimaal 1 keer hierna omhoog moet en dat ik mezelf dus moet sparen. Ik stop wel weer twee keer, maar deze keer niet omdat ik moet, maar gewoon omdat dat kan. Het is geen wedstrijd. De tweede beklimming doe ik in 1 uur en 46 minuten. Boven vertelt Liselot me dat er bij de start waarschijnlijk wel een groter tandwiel opgezet kan worden. Eerst ben ik sceptisch vooral omdat dit soort aanpassingen een meestal erg dure grap zijn, maar ik besluit toch maar de fietsenmakers te bezoeken. Hier wordt mijn “26” eraf gehaald en er een “30” opgezet. Dit betekent dat ik voor mijn volgende beklimmingen 15% lichter kan trappen.

35

Ik koop er ook maar gelijk een nieuwe binnenband bij, want door mijn lekke band van vanochtend had ik er geen meer. En dat is toch wel een risico. Zonder goede reserve band “strand” je als je weer lek rijdt. Dan zit er niets anders op dan lopen naar de fietsenmakersposten bij de start, de finish en in bocht 16 en 7. Nadat de fietsenmaker klaar is, vraag ik een beetje angstig wat deze grap me gaat kosten. Hij denkt even na en zegt dan “inclusief de binnenband, 15 euro”. Ik ben blij verrast en stop nog een 5 euro extra in de donatiebox. Dat gaat ook weer naar het KWF, dus die is goed besteed. Tot het gaatje De derde beklimming is nog steeds niet makkelijk. Ik heb op de eerste en tweede, mede door mijn verkeerde materiaal keuze, mijn kruid al wat verschoten en begin nu echt vermoeid te raken. Bovendien wordt het steeds warmer. De weersvoorspelling in het dal is voor die dag 29 graden en mijn fietscomputer geeft aan dat het in de derde bocht vanaf de start (bocht 18) al ruim boven de 20 graden is. En dit is pas halverwege de ochtend! Na 1 uur en 49 minuten ben ik weer boven. Boven neem ik de tijd om bij te komen en laat Liselot weten dat ik eigenlijk al klaar ben, maar dat ik nog 1 keer de berg ga bedwingen. Deze zal op wilskracht zijn en om echt mijn grens te bereiken. Ik moet voor mezelf “tot het gaatje”. Ik daal voor de vierde keer af en bijna op hetzelfde punt als vanochtend rijd ik weer lek! Gelukkig heb ik die extra binnenband gekocht! Ik loop naar een plek waar de omheining is opgebroken om mijn voorband voor de tweede keer die dag te vervangen. Daar zitten ook een paar toeschouwers en ze nemen het werk compleet van me over. Ik hoef alleen de bandenlichters, die nieuwe binnenband en pomp aan te geven. De rest wordt voor me gedaan. Geweldig! Binnen 5 minuten is het gepiept en kan ik weer verder. Eenmaal beneden bij de start heeft de temperatuur zijn hoogtepunt bereikt. De zon schijnt vol op de flanken van de berg en ik schat dat die 29 graden ruimschoots bereikt is. Ik besluit om mijn voorband bij de fietsenmaker nog even te laten bijvullen

36

en daarna snel om te keren en mijn 4e en laatste beklimming in te zetten. Tevreden

Net na de finish staat Liselot me op te wachten met een koud biertje. Wat een ontvangst!

Snel merk ik dat mijn lichaam nu echt gaat protesteren. Mijn spieren houden het nog wel vol, maar ik krijg steken in mijn zij en middenrif en na een paar bochten moet ik stoppen. Ik besluit op dat moment om van deze laatste beklimming te genieten en ook eens om me heen te kijken. Uiteindelijk stop ik nog 5 keer. In bocht 18, 13, 9, 7, 4 en 1. De stop in bocht 7 was om mijn bidons bij te vullen, die ik op dat moment allebei leeg had gedronken. Ik ben helemaal niet spiritueel ingesteld, zoals velen van jullie weten, maar als ik het even niet meer zag zitten dacht ik wel aan de reden dat ik hieraan ben begonnen en dan natuurlijk het meeste aan mijn moeder. Ze had me waarschijnlijk voor gek verklaard dat ik hieraan begonnen ben, maar uiteindelijk denk ik dat ze toch wel apetrots was geweest dat ik 4 keer boven ben gekomen. Uiteindelijk kom ik na 2 uur en 31 minuten voor de laatste keer over de finish. Het is dan bijna 4 uur ’s middags. Net na de finish staat Liselot me op te wachten met een koud biertje. Wat een ontvangst! Ondanks dat ik de 6 keer niet heb gered, heb ik toch een goed gevoel. Ik had een vijfde keer echt niet gehaald en halverwege stoppen was geen optie voor mij. Dat had gevoeld als opgeven en dat is geen optie! In de uren na de laatste finish voel ik mezelf steeds vermoeider worden. Liselot neemt me naar een klein typisch Frans restaurantje om een lekkere maar simpele maaltijd te eten, maar ik ben dan al zo moe dat ik het kauwen en doorslikken bijna niet kan opbrengen. De helft van mijn Croque Madame schuif ik naar Liselot. Ik heb geen trek meer. Er is de optie om nog naar de finish te gaan om daar de laatste fietsers te zien binnenkomen en daarna het feest mee te maken, maar ik heb er geen energie meer voor. We gaan naar het appartement en ik val even na

37

20:00 uur in slaap, waarschijnlijk nog vóór mijn kinderen in Nederland liggen te slapen. In de dagen daarna valt het mee met de spierpijn. Ik heb nog het meeste last van mijn ribben. Die hebben zo hard moeten werken om voldoende zuurstof naar binnen te krijgen, dat diep inademen echt pijn doet. Al met al was het een geweldige ervaring. Iedereen die erbij betrokken was, was altijd vriendelijk en behulpzaam. Vooral als deelnemer wordt je fysiek en mentaal ontzettend goed ondersteund. Iedereen is bereid je te helpen. Zonder deze hulp had ik de vier keer omhoog niet gered. Ik heb besloten om volgend jaar niet mee te doen. De impact op mijn leven is heel groot geweest. Ik blijf natuurlijk wel mijn nieuwe hobby, het toerfietsen, regelmatig uitvoeren en sluit niet uit dat ik het over een aantal jaar, als mijn kroost wat ouder is, nog een keer probeer en dan wel echt 6 keer! Bedankt aan iedereen die mij hierin gesteund heeft! Tot snel op de fiets, Axel E.

38

39

ATR Wielersport Dealer van: Trek Bianchi Casati Denti Guerciotti Prorace E-bikes / Elektrische fietsen

ATR Wielersport

Montageweg 11a Nieuwegein. Tel: 030 - 608 1020 www.atrwielersport.nl 40