Clubblad van Wieler Toer Club De Trappistentrappers Opgericht 10 april 1981 Bankrekeningnummer Editie December 2013 jaargang 23 nr

Clubblad van Wieler Toer Club “De Trappistentrappers” Opgericht 10 april 1981 Bankrekeningnummer 16.05.25.535 Editie December 2013 jaargang 23 nr. 2

BESTUUR Voorzitter: Frans van Saane, Berkenring 84, 4881 HD Zundert, tel: 076-5974949/06-21022004 Secretaris: Wil Wouters, Hazeldonksestraat 4, 4891 PT Rijsbergen, tel: 076-5962471/06-13132242 Penningmeester: Johan Suikerbuijk, Ettensebaan 16, 4882 TB Zundert, tel:076-5970975/06-20002618 Bestuursleden: Ad Damen, Bospad 6, 5111 XZ Baarle Nassau, tel: 013-507712/06-83026583 Joke Vriends, Aardgangstraat 1, 4882 NS, Zundert, tel: 076-5994076/06-12991843 Jack Hendrickx, Burgemeester Manderslaan 92, 4881 EL Zundert, tel: 076-5974483/ 06-30453189

INTERNET

www.trappistentrappers.nl

REDACTIE “D’N TRAPPIEST”:

Roger van Erk, Burg. Manderslaan 48 4881 EK Zundert tel: 076-5973699 [email protected] Ad Peeters, Stuivezandseweg 19, 4882 NG Zundert, tel: 076-5973350 [email protected] Louis Verdaesdonck, Gaardsebaan 13, 4881 ME Zundert tel: 06-30184121 [email protected] Jack Hendrickx, Burgemeester Manderslaan 92, 4881 EL Zundert, tel: 076-5974483 [email protected]

------------------------------------------------------------------------------------------------------------1-

PROLOOG

Beste Trappistentrappers, Om tijdens de feestdagen een ontspannen stukje te kunnen lezen over het wel en wee van de club ontvangen jullie hierbij weer een editie van “D’n Trappiest”. Terugkijkend op het afgelopen zomer- en najaar- seizoen vallen de redactie een aantal zaken op. Sportief gezien hebben weer heel veel Trappistentrappers de afgelopen periode de Brabantse en Belgische asfalt-, bos-, en veld- wegen bevolkt, Zowel met de race- als met de cross- of mountainbike. Vele kilometers zijn afgelegd en daar is weer veel over te vertellen. We kunnen dit allemaal lezen in dit exemplaar van “D’n Trappiest” Daarnaast hebben we eindelijk, ruim 32 jaar na de oprichting van “De Trappistentrappers” een Trappistbier dat de naam Zundert draagt. Met een beetje fantasie kunnen we stellen dat dit biertje perfect past in de genen van onze club. Het is een ijzersterk merk, het is bier voor het topsegment, het is weerbarstig, het heeft een perfecte afdronk en een fijne nasmaak. Kortom allemaal elementen die ook op onze club van toepassing zijn. We zullen in de toekomst ons eigen trappistenbier dan ook veelvuldig gaan nuttigen na de ritten over de weg of in het veld. Ondanks de huidige wat mindere economische situatie waarin we ons op moment bevinden is het de sponsorcommissie gelukt om voor de komende 3 jaar weer een aantal sponsors aan onze club te binden. Waarvoor uiteraard dank. Verder kunnen we lezen over het afscheid van Jaan Wouters die na 17 jaar trouwe dienst afscheid nam als onze chauffeur. En over een lid van de Trappistentrappers die slechts 58 seconden tekort kwam om de Tour de France uit te rijden. De redactie hoopt dat de artikelen over voorgaande onderwerpen samen met nog veel meer nieuws, verslagen interviews, uitslagen etc. weer kunnen zorgen voor menig leesplezier. Wij danken alle schrijvers voor hun copy en wensen iedereen die de Trappistentrappers een warm hart toedraagt fijne feestdagen en een gezond, gelukkig en sportief 2014. De redactie.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------2-

Voorwoord voorzitter

December is bij uitstek de maand om de balans op te maken van het afgelopen jaar. Maar hoe leuk ook, fietsen is voor bijna al onze leden toch een bijzaak. De echt belangrijke dingen in het leven zijn; dat je afscheid moeten nemen van een geliefde, van je arts het bericht krijgen je een ernstige ziekte hebt, of de mededeling ontvangen dat je baan verdwijnt. Met dit in gedachte dan tot maar terugkijken op het fietsseizoen van de Trappistentrappers. Er is veel gefietst. Een A groep die het hele jaar goed bezet was. Ook de D groep is in de club een vaste waarde geworden, met eigen karakter en noem mij een groep waar onderweg op gebak getrakteerd wordt, als iemand jarig is. Ook dit jaar was de B en C groep veruit het grootst. Vaak is er in deze groepen om veiligheidsredenen gesplitst gereden, met alle voor- en nadelen. Er is dit jaar ook veel gevallen. In het bestuur hebben we alle valpartijen zorgvuldig geëvalueerd. In de hoop dat er verbanden zijn en maatregelen genomen kunnen worden. In de meeste gevallen was het gewoon domme pech. In twee gevallen was het materiaal min of meer de oorzaak en in de overige gevallen kan vermoeidheid en/of onvoldoende communicatie een rol gespeeld hebben. Fietsen in groepsverband is, hoe leuk ook, nu eenmaal iets risicovoller dan alleen fietsen en vraagt dan ook om een grote alertheid van de deelnemers. Er is dit jaar ook hard gefietst. Onze tijdrit was weer een groot succes niet alleen om dat er in elke klasse geweldig “geknokt” werd om een prestatie van formaat neer te zetten maar ook omdat er moeders en dochters, vaders en zonen, maar ook broers in de koppeltijd tot het uiterste gingen. Er werd dit jaar ook weer gefeest. Iets anders dan vroeger maar heel gezellig. Op de middag na een geslaagde Koningsrit en op een wijze waar elke trappist (jong en oud) zich thuis kan voelen. Er is ook lang gefietst. Een paar Trappisten zijn met RTC naar Lourdes gereden. Een tocht die zij nooit meer zullen vergeten en die er zeker aan heeft bijgedragen dat enkele Trappisten het voornemen hebben om in 2014 naar de bedevaartplaats Santiago de Compostella te gaan fietsen. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------3-

Het aantal fietskilometers in groepsverband is in 2013 weer flink gestegen. Het is een combinatie van mooi weer en steeds leden die zondags meefietsen. Zelf heb ik de neiging om voortdurend dingen te meten en te tellen, dat leidt tot ontevredenheid. Ik vind dat ik jaarlijks minstens 10.000 km moet rijden, 40 boeken moet lezen en ga zo maar door. Ook in clubverband moeten we er voor oppassen, hoe verleidelijk ook, om onze successen alleen af te meten aan de hand van kwantitatieve gegevens. Maar het zou zo maar eens kunnen dat het succes van een vereniging veel meer afhangt van de sfeer een onderlinge betrokkenheid dan alleen van het aantal gefietste kilometers. Dit jaar is er weer erg hard gewerkt. Vooral door de sponsorcommissie. Alle shirt- en broeksponsorcontracten liepen af. En gezien de moeilijke economische situatie maakte we ons wat zorgen. Ons beleid was eerst met de bestaande sponsoren gaan praten over contractverlenging met drie jaar. En daarna pas op zoek gaan naar nieuwe kandidaten. De commissie heeft een geweldige prestatie neergezet, bijna alle sponsoren gaan de komende jaren door en er zijn een aantal nieuwe sponsors bij gekomen. Het blijkt dat nogal wat bedrijven zoveel vertrouwen in onze vereniging hebben dat zij hun naam eraan willen verbinden. We zijn “merk” geworden dat staat voor sportief, goed georganiseerd en als partner betrouwbaar. Dit betekent wel dat we onze verantwoordelijkheid moeten nemen om er alles aan te doen dat vertrouwen, de komende jaren, niet te schade. Nog meer als voorheen gaan we onze sponsors betrekken bij de verenigingsactiviteiten. En in de komende uitgaven van de Trappiest plaatsen we interviews met onze sponsoren om ook bij de leden hun bekendheid te vergroten. Tenslotte wil ik alle leden die zich dit jaar, op welke wijze dan ook, hebben ingezet voor de club, hartelijk danken. Zij vormen de basis voor een succesvolle vereniging waar we allemaal trots op kunnen zijn. Ik wens alle leden fijne feestdagen en in alle opzichten een gezond en voorspoedig nieuw jaar toe. Frans van Saane Voorzitter WTC de Trappistentrappers

JAAN

JAAN

Bijna iedereen in de club heeft in de afgelopen 17 jaar wel voor of net achter Jaan zijn bus gereden. Samen met Frans Balemans is hij een van de markantste chauffeurs in de “Trappisten” geschiedenis. Hij moppert dat oud worden een ramp is. Steeds meer kleine kwaaltjes, waarvan hij weet dat ze niet meer over gaan en steeds meer gaan hinderen bij het autorijden en het wandelen met zijn hondje. Maar als we over de Trappistentrappers gaan praten, leeft hij op. Uren kan Jaan vertellen over wat hij, in die bijna 18 jaar, allemaal heeft meegemaakt. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------4-

Direct na zijn pensionering werd hij chauffeur bij de club. Jan Wouters had hem gevraagd en dat was uiteraard niet zonder enig eigenbelang. Het was liefde op het eerste gezicht. Hij begon in de oude grijs/rode bus van Schrauwen, met de fietsdriehoek op het dak. Dat was voor één viaduct bij Terheijden iets te hoog. Als ik nu, af toe nog eens, door het tunneltje rij zie ik nog de krassen van de driehoek in het plafond. Toen de bus niet meer door de apk keuring kwam kreeg Jaan de bus van de Snep. Met die bus heeft hij de toenmalige voorzitter, Johan Nouws, de schrik van zijn leven bezorgt. Johan had lek gereden en zat in de bus om een wiel te wisselen. Jaan wilde zo snel mogelijk terug naar de groep en voerde de snelheid flink op. Er kwam onverwachts een auto van rechts en de volgbus moest vol in de remmen. Jaan slipte, draaide een slag en kwam enkele centimeters van een lantarenpaal tot stilstand. Met de voorzitter liep het minder goed af, hij vloog door de bus en kwam uiteindelijk tussen de reservewielen terecht. Weken lang strompelde hij door zijn groentewinkel. Maar Jaan was meer dan alleen en chauffeur achter een groep Trappisten. Hij was ook coach en ploegleider. De C mannen en vrouwen waren zijn renners, als iemand tegen het eind van de rit in moeilijkheden kwam en Jaan oordeelde dat het een gebrek aan conditie was, dan werd betrokken Trappist dringend verzocht naar de D groep te gaan, om eerst wat extra kilometers te maken. Dat gold ook voor de renners die te hard reden of te lang op kop zaten. Die moesten van hem naar de B groep. Heel wat regels die nu in de informatiegids staan, komen van Jaan. Zoals stoppen als er een regenjas aangetrokken moet worden en geen plasstop maken vlak voor een dorp of stadje.(de bus kan dan de groep kwijtraken). Na de rit werden de C mannen en vrouwen regelmatig door hem onder handen genomen, als zij zich niet aan de verkeersregels of afspraken hadden gehouden. En dat kon er soms stevig aan toe gaan. ( niet bekend is of er nog Trappisten zijn die er een kras op hun ziel van hebben overgehouden). De viaductentocht en de grote en kleine Trappist zijn ook producten van Jaan. Jaren lang had hij met Frans Balemans “de grote van Boxtel” als winterronde gereden en hij had het er helemaal mee gehad. Hij vond dat een grote fietsvereniging een eigen ronde moest hebben en zo kwam er de nieuwe winterronde. De viaductentocht met zijn 27 klimmetjes staat bij alle groepen nog steeds op de fietskalender van de meeste groepen. Jaan reed graag in Limburg. Hij kent nog steeds alle namen van de “campings”, waar we jaarlijks kwamen om ons voor het vertrek, om te kleden en om ons na afloop, vol te eten en te drinken. Hij vergeet nooit meer de eerste keer over de “keuterberg. Hij zat dicht op de groep en bij het eerste steile stuk, toen de renners nauwelijks vooruitkwamen, moest hij met de bus stoppen. Gelukkig had Jaan een rijk vrachtwagenverleden en kon hij met handrem en slippende koppeling toch weer op gang komen. Alle jaren erna volgende hij bij beklimmingen op ruime afstand. Uren kan Jan vertellen over wat hij in Limburg allemaal heeft meegemaakt. Jos van Hooijdonk die een losgebroken paard weer in de weide kreeg. Kees van de Broek die op de Cauberg als gevolg van hevige kramp alleen nog languit in de bus kon liggen en Trappisten die uitgeput tegen muurtjes hingen. Er zijn ook tochten die Jaan nooit meer vergeet. In 2000 op de terugweg van Scherpenheuvel verbrijzelde Annie haar bekken. De chauffeur van de ziekenwagen adviseerde Jaan vlak achter hem te blijven om zo bij het ziekenhuis te komen. De ziekenwagen met sirene en zwaailichten en Jaan met zijn alarmlichten vlogen door Herentals, over kruispunten en door rode stoplichten. Zelden heeft Jaan, met het zweet in zijn handen, zo hard gereden. En zelden was hij zo bezorgd om Annie. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------5-

Jaan was ook een persoonlijk adviseur van het bestuur. Op elke jaarvergadering was hij aanwezig en had zich uitstekend voorbereid. Bij de rondvraag werd er voor hem alleen al een uur extra uitgetrokken. Elk middel gebruikte hij om zijn visie uit te dragen en hij had de vasthoudendheid van een echte commando. Het overlijden van zijn dochter hakte er in. Het aantal trappistentrappers op haar afscheidsdienst was een signaal hoe betrokken ze waren en hoe belangrijk Jaan hen geworden was. Hij begon lichamelijke ongemakken te krijgen, moest geopereerd worden en heel langzaam werd het feest van achter de C groep rijden een zware opgave te worden. Hij werd bang door concentratieverlies foutjes te gaan maken. Toen ook nog zijn gezichtsvermogen minder werd, was “de maat” vol. Het was voor ons, zeker in het begin, heel vreemd, geen Jaan meer in de bus, een ander achter de groep. Geen gemopper meer over te hard rijden of teveel kilometers. Wat miste we dat en wat miste Jaan ons. Nu gaat het beter, hij komt dagelijks, op zijn wandelingen met de hond, talloze trappisten tegen en geniet van het feit, dat hij zoveel vrienden heeft over gehouden aan het chauffeurschap.

Jaan namens alle trappistentrappers bedankt, we wensen je samen met je vrouw Ifke, nog veel jaren toe. Frans van Saane

De Veldtourtocht 2013 Al dagen voorspelde het KMNI regen en wind voor zondag. Precies de dag waarop wij onze jaarlijkse veldtoertocht houden. De afgelopen jaren hadden we altijd veel geluk gehad met goed weer. De veldritcommissie was al maanden in touw, vergunningen aanvragen, overleg over het parkoers, drukwerk regelen en alle inkopen voorbereiden. We rekenden, bij goed weer, op een opkomst van zo`n 1500 deelnemers. Nog vers in ons geheugen zat het drama van Sprundel, enkel weken eerder. Een totaal verregende veldtoertocht met maar enkele tientallen deelnemers. Een nachtmerrie voor elke toertochtvereniging. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------6-

Vorig jaar hadden we na afloop van de succesvolle toertocht een boze brief van de gemeente Alphen Chaam gekregen. Zonder hun toestemming hadden we een voetpad in ons parkoers opgenomen wat op hun grondgebied bleek te liggen. Dit jaar hadden we op aandringen van enkele commissieleden toch maar aanvraag ingediend. Gezien de toonzetting van de brief en het feit dat we geen reactie kregen, werd er besloten voor als nog een andere route te kiezen. Op zaterdagmiddag rond een uur of vier, we waren net klaar het “bepijlen” van het parkoers, stopte voor mijn huis een auto met een aangetekende brief van de gemeente Alphen Chaam. We kregen voor als nog toestemming om over het bewuste voetpad te rijden. De volgende ochtend vroeg werd het parkoers weer aangepast. Rond zeven uur druppelen de eerste van de tachtig vrijwilligers een voor een binnen. Ze kijken bezorgd, er valt motregen en de wind wakkert behoorlijk aan. De dranghekken worden uitgeladen, de bussen met pauzepostbenodigdheden gevuld en rituitzetters gaan in regenkleding het parkoers verkennen. Het is elk jaar weer een wonder dat iedereen komt, weet wat er moet gebeuren en dat ze met zoveel overgave haar of zijn taken uitvoeren. De eerste deelnemers melden zich. Ze volgen vanaf de parkeerplaats precies de route naar de inschrijftafel en vertrekken zonder de aankomende deelnemers te hinderen. Een logistiek hoogstandje. In de pauzeposten wordt de sportdrank, thee en bouillon gemaakt. Niet teveel want het regent. En voorlopig worden er maar enkele dozen bananen en suikerwafels geopend. Om negen uur is het droog het wordt druk en de gezichten klaren op. Van de deelnemers horen we dat het parkoers prima te rijden is en hoop ontstaat dat we in ieder geval uit de kosten komen. Het valt op dat de deelnemers die pauzepost één aandoen er allemaal zo schoon uit zien, dat verandert na een korte maar hevig stort bui. Drijfnat komen de veldrijders schuilen en zelfs met de hete bouillon krijgen ze het niet meer warm.

Ook de verkeersregelaars en helpers krijgen de volle laag. Dit op dit soort momenten blijkt maar weer dat Trappisten geweldig kunnen afzien, met of zonder fiets. Na afloop gaan de meeste trappisten kletsnat eerst naar huis om droge kleding aan te trekken. Op Stuivezand is het een gezellige drukte. De deelnemers aan de tocht worden verwelkomt met muziek van de band “” 2 Veuraf” en dan vergeet je op slag alle ontberingen.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------7-

Mede dankzij de muziek, de soep en de prima accommodatie, hangt erop de terrassen een ontspannen en gezellige sfeer. Er worden ervaringen uitgewisseld en de verhalen lijken steeds sterker te worden. Maar door de Trappisten wordt keihard doorgewerkt. Veel fietsen moeten schoon gespoten worden, iemand koortsachtig op zoek naar hesjes van de gemeente en van Jack van Hoydonck. Ook alle spullen moeten weer schoongemaakt en op geborgen worden. En zo zetten we al weer de eerste stappen op de weg naar de veldtoertocht van volgend jaar. Tegen de tijd dat de lucht van gebrade kip en friet door het café trekt is het meeste werk gedaan. Moe en redelijk te vrede met de opkomst van zo`n 800 betalende deelnemers en gerustgesteld dat de projectorganisatie weer uiterst soepel verliep is het heerlijk ontspannen eten.

De dagen erna komen de bekende telefoontjes van deelnemers die vragen of er schoenen, helmen en of handschoenen gevonden zijn. Ook al die vragen worden met grote zorg afgehandeld. Tenslotte worden de overgebleven suikerwafels weer teruggebracht naar de winkel en de bananen aan de voedselbank geschonken, zij zijn ons erg dankbaar maar hopen wel dat ook volgend jaar de veldtoertocht weer in het water valt. Frans van Saane ------------------------------------------------------------------------------------------------------------8-

Adrie Wouters De Trappisttrapper die 58 seconden te kort kwam om de Toer de France uit te rijden. Het is een regenachtige woensdagmiddag en in de Uithof druppelen één voor één, bejaarde mannen, sommige vergezeld van waarschijnlijk hun vrouw, het hoofdgebouw van de universiteit van Utrecht binnen. Ze lopen bijna allemaal ligt voorover, kenmerkend voor wielrenners. En wielrenners zijn het. Al deze oude mannen hebben tenminste één keer aan de start gestaan van het grootste wielrenevenement ter wereld “de Tour de France”. En veel van hen hebben de Toer zelfs meerdere malen uitgereden. Het begon allemaal op zondagavond 1 december ik kwam thuis en zag hetzelfde nummer meerdere malen oplichten in de telefoonmelder. De beller bleek van Adrie Wouters te zijn. Heel voorzichtig vroeg hij of ik woensdag vrij was en misschien zin had om met hem naar Utrecht te gaan. Daar zou het eerste deel van een trilogie gepresenteerd worden. Een boek waarin alle korte biografieën van de Nederlandse Toer deelnemers uit de periode `36 - `71 gebundeld zijn. Adrie was uitgenodigd omdat ook zijn verhaal in het boek is opgenomen. We waren aan de vroege kant, gelukkig maar, want in een klein gezelschap voelt Adrie zich het meest op zijn gemak. Het was ontroerend te zien hoe blij de oude ploegmakkers waren als elkaar weer zagen. Sommige waren zo veranderd dat ze elkaar pas na het voorstellen weer herkende. Maar dan ging het ook direct weer over de koers. Van lek rijden en in de kopgroep zitten en over de frustratie als zij zich, van de ploegleider terug moesten laten zakken. Er staan 100 Toer de France deelnemers in het eerste deel. Veel van hen zijn er al overleden. De renners die wel konden komen, zagen er verrassend veel jonger uit dan je, op basis van hun leeftijd, zou mogen verwachten. Henk Vaanhof was met zijn 91 jaar de oudste. Hij kon niet lang meer staan, maar ook zittend op zijn stoel, genoot hij van alle aandacht. De jongste beschreven wielrenner was Cees Koeken, ook uit Zundert. Adrie had van alles geprobeerd om Cees mee te krijgen maar hij wilde niet. Al jaren probeert hij, bijna dwangmatig, zijn wielrenverleden te wissen.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------9-

Het werd een drukke bijeenkomst, pers, fotograven en veel notabelen. De biografieën schrijver Fred van Slogteren droeg een prachtig verhaal voor van een overleden renner. Moreno Hofland een jonge getalenteerde prof en de oudste renner (Henk Vaanhof) ontvingen de eerste exemplaren van de trilogie. Veel oud wielrenners waren blij toen het officiële deel werd afgesloten, om snel weer verder te kunnen gaan met het ophalen herinneringen. Intussen lees ik alvast de biografie van Adrie. Wat kon die man ongelofelijk hard rijden en wat heeft hij in die korte tijd toch veel gewonnen en als hij niet verliefd was geworden op zijn huidige vrouw dan had hij nog veel meer prijzen behaald en was hij misschien wel wereldkampioen geworden. Maar hij was (en is) zo`n eerlijke, vriendelijke en bescheiden man en van zulke renners hebben er maar weinig de absolute top gehaald. Na afloop hebben we nog uren in de file gestaan. Adrie vertelde en ik luisterde. Van mij had het nog veel langer mogen duren. Nu terugkijkend op zijn wielercarrière had hij toch bij Pellenaars moeten tekenen. Dan was zijn renners loopbaan heel wat langer geworden. Maar door met zijn Adje in het gemeentehuis te tekenen werd hij, met zijn twee kinderen en zes kleinkinderen pas echt gelukkig. En als succesvol boomkweker is hij maatschappelijk geslaagd en geldt niet voor veel van, die in het boek beschreven, oud wielrenners. (De titel van het boek is “Als je de Toer niet hebt gereden”) Frans van Saane

Koningginnerit 2013 In het voorjaar werd ik gevraagd om zitting te nemen in de commissie Koninginnerit, en hier kon ik geen nee op zeggen. Deze commissie bestaat verder uit Jan Floren en Frans van Saane. Ik kon geen nee zeggen omdat dit voor mij de aller belangrijkste rit is die er voor onze vereniging bestaat alle leden door elkaar met de chauffeurs die elke zondag voor ons klaar staan dan moet er geen 90 man/vrouw staan maar 150. Want dit doen wij niet alleen voor ons als renners maar dit doen wij voor al diegene die het ons mogelijk maken veilig over straat te rijden. Dus al rij je heel het jaar niet op deze zondag mag je niet ontbreken. Ja, hoe te beginnen eerst eens nadenken over een pauzeplaats waar een 100 man/vrouw binnen kan, ook een plaats waar de fietsen veilig kunnen staan en de bussen kunnen worden geparkeerd. Dit is voor mij een vereiste omdat wij omgerekend een kapitaal buiten hebben staan, je fiets zou maar weg zijn. En wat is een renner zonder fiets inderdaad een wandelaar en dat is niet onze hobby. Allereerst maar eens gaan vragen bij de Feestzaal, de eerste keer gesloten de tweede keer was het kermis ik mocht er toen niet door maar de derde keer lukte het om de eigenaar (Gert) te spreken. Hij keek mij maar vreemd aan toen ik het uitlegde wat de bedoeling was, sorry da gao nie er ies een feest. Uitgelegd dat dit zondagmorgen om plusminus 10.00 uur betreft toen veranderde hij jot da kan gen probleem zen. Elkaar de 06 en mail uitgewisseld en zo kwam alles binnen 10 minuten tot stand. Bij terugkomst nog even in Rijkevorsel getankt scheelde potjandorie 22 cent per liter en de tank was leeg dus tel uit je winst.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 10 -

Hierna de rit gaan verkennen, gelukkig heb ik een geografisch geheugen eenmaal ergens geweest dan kan ik dat vrij goed onthouden, tot nu toe dan. Het mooie weer deze zomer heeft er aan bijdragen dat ik alles per fiets heb kunnen uitzetten. Zo doe ik niet alles in eene keer maar in fases, een viertal fases heeft ervoor gezorgd dat er 77 km op de teller stond. Hierna een afspraak gemaakt met Jan en Frans we zullen de rit een keer rijden en zo geschiedde. Tot Meerle ging alles goed, maar een omleiding zorgde ervoor dat wij het niet precies konden controleren. Omleiding gevolgd en kwamen weer op de juiste weg vanaf hier verliep alles soepel, achter Rijkevorsel begonnen de mannen al te zeggen hier zijn wij nog nooit geweest. Misschien wel geweest maar dan andersom gereden was mijn uitleg. Bij de tweede controle konden wij de gehele weg volgen zoals wij hem zouden rijden en bij terugkomst zij Frans 75 km GPS opgemeten en hier is geen spelt tussen te krijgen dus geen 77 maar 75km is ook goed. Alle twee vonden het een mooie tocht en een prachtige pauzeplaats, dus half augustus eens gemaild, wat precies de bedoeling was. Ik moest genoeg vlaai bestellen omdat hij de zondag niets meer bij kon bestellen, maar ik denk dat hij moest aansluiten in die lange rij en hier geen zin in had. Nou diegene die mee geweest zijn weten hoe alles in zijn werk is gegaan via Meerse Dreef, Meerle, Ulicoten, Wortel naar Rijkevorsel dat waren de eerste 44 km. De vader van Gert stond buiten al op de uitkijk, binnen stond alles klaar de verzorging was prima. De trappistentrappers lieten het zich goed smaken de vlaaipunten die over waren mochten wij mee nemen maar die kwamen later nog van pas. Toen we weer op de fiets stapten ging het via Rijkevorsel, St leenarts, Loenhout en Terbeek naar onze thuishaven. De van te voren afgesproken gemiddelde snelheid werd niet gehaald. Nee, het tempo lag iets hoger maar geen renner die hier over klaagde. Al bij al een mooie tocht werd mij gezegd een prima pauzeplaats en vele glimlachende gezichten dus als commissie heel tevreden. Hierna alweer gaan nadenken over een locatie in 2014, want wij willen jullie elk jaar verrassen dus zorg dat je erbij bent. Johan Nouws

Stayer en Derny wedstrijd Hulshout 15 Augustus moederkesdag in Belgie dus Zondag gevolg daarvan is dat er wielerwedstrijden zijn. We hadden hiervoor een uitnodiging voor de junioren wedstrijd achter derny voor twee leden van de club. Maar dit niet op tijd gemeld en door de late NK voor junioren waren ze op vakantie mijn foutje Zo doende een uitstapje gemaakt met de jeugd om te kijken ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 11 -

Wat het allemaal inhoud. Achter de derny kon men wel een voorstelling van maken, maar de grote motoren was een ander verhaal. De derny wedstrijd werd gereden met 5 junioren uit de omgeving van de baan. De wedstrijd met grote motoren kwamen de deelnemers uit Belgie, Duitsland, Frankrijk en Groot Britange. Het eerste wat op viel was het model fiets er waren oude gazelle fietsen en een hele moderne versie stayerfiets. Om dat er maar weinig wedstrijden meer zijn voor deze tak van de wielersport is het groepje deelnemers heel klein. Het was een mooi om te zien hoe de motoren gestart werden. (Deze komen maar eenmaal per jaar in actie) Daarna werden de renners opgang geduwd om dat ze anders met hun grote verzet moeilijk op gang komen. Deze konden na een baan ronden aansluiten achter hun motor. Tijdens deze wedstrijd werden snelheden gehaald van 75 km. De eerste serie werd gewonnen door de Belg Edwin Smeulders de tweede door de Franse kampioen Daenick Benoit en de derde serie was een prooi voor de Duitser Christoph Breuer. Na de wedstrijd terug naar huis met de verrassing dat de bus van De Snep met zijn lichten aan was achter gelaten, dus even een inspanning van de jongens kwam wel goed uit.

Hopelijk een fijne middag gehad en ik hoop dat in het vervolg wel een verslag zal schrijven van een evenement als daar om gevraagd wordt. De Jeugdleider

Ons lid Glenn Havermans Geboren op 15 mei 1995 te Zundert Glenn rijdt alweer 4 jaar wedstrijden bij de KNWU hoe kijkt hij daar op terug De eerste twee jaren als nieuweling was het veel leren, ik had maar een paar wedstrijden bij de jeugd gereden, en wist dus nog niet goed wat me allemaal te wachten stond. De ene wedstrijd ging beter dan de andere. Bij de junioren werden al een paar doelen gesteld, om te kijken hoe ver ik zou kunnen komen. Het eerste jaar was dit met hoogte en laagte punten, hier speelde ook blessures een rol in mee. Ik rijd wel beter in wedstrijden met een heuvelachtig parcours. Het afgelopen jaar ging je van WWV naar de junioren ploeg van Adrie van der Poel. Bij WWV heb ik mooie wedstrijden gereden, maar er werd in de wedstrijd onderling niet overlegt van de te volgen tactiek. Bij de ploeg van v.d.Poel was het programma meer op het buitenland (lees heuvels) gericht en dat is mijn betere kant. Ik had vorige winter goed getraind en had hoge verwachtingen van dit seizoen. Deels door spanning en door blessure (knie schijf) liep het weer niet, het ging te veel met hoge pieken en diepe dalen. De pezen rond de knie schijf zijn zwak en door een verkeerde beweging met de knie kan het al verkeerd gaan Ik heb net een rust periode achter de rug en begin nu weer langzaam met de fiets te rijden. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 12 -

Volgend jaar alweer belofte, hoe kijk je daar naar toe ? Het zal aanpassen worden het aantal km is groter en de leeftijd verschillen zijn in sommige wedstrijden groot, eerst even een jaar kijken en dan doelen stellen. Wist je dat Glenn: Rijdt op een Cervelo Rusten een ander hobby is Contador als zijn voorbeeld heeft

Het liefst Pizza eet Hij werkt op het bedrijf van zijn ouders

Een paar resultaten van 2013 1e in ploegen tijdrit Tour des porte’s du pay’s D’othe (fr) 4e eindklassement 5e Rijkevorsel MTB Groep Wie zin heeft om in de zomer ook eens in het veld te rijden is dit de uit gelezen kans. Meld je aan voor de MTB groep. Wij zijn bezig om binnen onze club een nieuwe groep op te starten. Een paar leden en een aantal niet leden hebben al gereageerd op de berichten in de Bode. Maar ik denk dat er binnen de Trappisstentrappers meer leden zijn die het weg seizoen eens willen onder breken of gewoon de hele zomer in het veld te rijden. Uit de eerste peiling onder de aangemelde zijn al verschillende ideen ingediend. Als je hier zin in hebt meld je dan aan bij ondergetekende Ik wil half Jan.2014 een bijeenkomst organiseren op Stuivezand. Verder ben ik op zoek, naar een paar leden die deze groep mee willen sturen. Ik start de groep mee op, om daar na weer volledig met de toekomst bezig te houden Ad Damen

Fietsclinic bij Frans

10 vrouwen, even zoveel fietsen en een mooie uitgepijlde route van 145 kmtjes in Nijmegen. Gaat dat goed komen? Tuurlijk kwam het goed, met een paar kleine minpuntjes erin. Het eerste kwam al na ongeveer 4 kilometers. Een lekke band (en geen Henk in de buurt) Gelukkig zaten er een paar daadkrachtige vrouwen in ons groepje die van wanten wisten en na geruime tijd kon de weg weer vervolgd worden. Ons was wel gelijk duidelijk: hier valt nog veel te leren en dat moeten we met spoed gaan doen. Zo gezegd zo gedaan, voorzitter Frans nodigde ons allen uit voor een middagje fietsonderhoud bij hem in de garage. 8 vrouwen en 1 jeugdlid waren op de afgesproken tijd aanwezig. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 13 -

Ik stond echter op de afgesproken tijd nog in mijn eigen garage naar mijn fietske te kijken die (hoe kan het ook anders) een lekke band had. Snel pompen maar en hopen dat ik bij Frans kon komen ermee. Daar had ik het gevoel dat de meesten het een perfecte smoes vonden. Frans begon snel aan het programma, maar niet zonder ons eerst zijn fietsenverzameling en zijn werkhok te laten zien. Aangezien dat werkhok iets te klein was voor ons zijn we in de garage gaan staan. Er stond al een bijzonder blinkende fiets op ons te wachten en diverse onderdelen werden in en uit elkaar geschroefd om ons zoveel mogelijk te laten zien, onder goede uitleg van Frans. Daarna werd mijn fiets als voorbeeld genomen en werd uitgelegd hoe de fiets te onderhouden. Ik heb mijn fiets weer blinkend schoon mee terug genomen. Ondertussen was mijn band weer leeg ( dus toch geen smoes!) en werd het tijd om te leren hoe een band te vervangen. Onder veel geklets en door elkaar te helpen hebben we het allemaal voor elkaar gekregen om ons bandje te verwisselen. En Frans had ondertussen mijn bandje nog geplakt dus daar had ik weer een mazzeltje. Ook hebben we geleerd dat we na het lek rijden onze band goed moeten nakijken want uit mijn band kwam een splintertje glas, wat gegarandeerd binnenkort weer voor problemen gezorgd zou hebben. (In Nijmegen hadden we vlak voor het lek rijden door glas gereden dus waarschijnlijk zat het er al vanaf toen in) Het was jammer dat de gezamenlijke koffie en thee er bij inschoot omdat wat dames andere verplichtingen hadden en wij nog even van de gelegenheid gebruik maakten om Frans onze fietsen nog eens goed na te laten kijken.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 14 -

Al met al een zeer geslaagde middag waar we enorm veel opgestoken hebben en waar we Frans ook erg dankbaar voor zijn. Wij als dames houden ons zeer aanbevolen voor meer van dergelijke uitjes, rondleidingen op bedrijven van leden lijken ons ook hartstikke leuk. Dus kom maar op met die ideeën. Enne mocht nu een van ons lek rijden op zondag of woensdag, denk dan niet: O, zij heeft workshop gehad en kan het wel, maar bedenk dat het samen een stuk sneller en gezelliger kan. Tip van het jaar: Stayeren Van elkaar kun je leren, ook op fietsgebied. Daarom geven we als club regelmatig tips. De tips van dit jaar gaan over stayeren: 1) Geef je bij de tijdrit op met voorkeur om vroeg te starten. 2) Rijd je eerste rondje in een tijd van een veelvoud van de tussentijd van het starten, of net iets sneller. Voor onze tijdrit is dat anderhalve minuut. 3) Bereken dus vooraf je gemiddelde snelheid, voor onze tijdrit is dit 30,4000000000 of 33,7777777777778 of 38, 0000000000 of 43,42857142857143 km/h. 4) Wanneer je aan het parcours woont rij dan in de week vooraf een paar keer het rondje om zo je eigen rondetijd te kunnen bepalen. 5) Wanneer je niet aan het parcours woont neem dan contact op met de organisatie, die kan eventueel voor vervoer zorgen. NB: tot op heden is er geen vervoerverzoek binnengekomen volgens onze informatie. 6) Kijk op de definitieve startlijst wie er 15, 13,5, 12 en 10,5 minuten na je start. 7) Kies een geschikte gangmaker en pas daarop je 1e rondetijd op aan. 8) Of vraag om nog vroeger of toch iets later te mogen starten bij gebrek aan goede gangmaker. 9) Ook een gangmaker uit de tijdritorganisatie of bestuur is niet aan te bevelen. 10)Een gangmaker is bij voorkeur een gezette lange persoon die vanzelfsprekend een hogere snelheid heeft dan jezelf. 11)Controleer de conditie van je gangmaker, zorg er bijvoorbeeld voor dat hij of zij niet te lang op het terras zit. 12)Een optie is om alcoholvrije drankjes te geven aan je beoogde gangmaker. 13)Zet een dubbeldonker zonnebril op. 14)Plooi je gezichtsuitdrukking strak. 15)Zet een helm van gelijke kleur als je gangmaker op zodat het lijkt of je koppelteam bent. 16)Oefen in de weken voorafgaand binnen je groep op plakken in het wiel. 17)Schaaf desnoods je bochttechniek wat bij. 18)Gebruik de 1e ronde om te kijken waar de wind vandaan komt. 19)Ga meteen na de 1e ronde in het wiel van je gangmaker. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 15 -

20)Controleer vooraf je remmen voor het geval de gangmaker laat of langzaam start. 21)Neem geen enkele risico om het wiel los te laten, daarmee wel het risico lopend om gesnapt te worden. 22)Rijd afhankelijk van de wind schuin links (wind van links), recht achter (wind van voor en wind van achter) of schuin rechts (wind van rechts). 23)Neem dezelfde aerodynamische houding aan op de fiets. 24)Monteer desnoods ook een tijdritstuur, ook al heb je een splinternieuwe fiets omdat de vorige gestolen is. 25)Neem de foto’s van voorgaande jaren door en bepaal waar de grootste kans is dat er gefotografeerd wordt. 26)Praat alleen tegen je gangmaker als het nodig is en zet dan een zware of lichte stem op om herkenbaarheid te voorkomen. 27)Teksten kunnen zijn: bij harde wind: niet te hard. na een bocht: effe wachten. 28)Zorg dat je een reserveband bij je hebt, voor het geval dat je gangmaker lek rijdt. 29)Wanneer je zelf lek rijdt vraag je gangmaker om te helpen. 30)Controleer de organisatie na afloop door de rondetijden van de 1 e en 2e ronde van je gangmaker te vergelijken met jouw rondetijden van de 2 e en 3e ronde. Een willekeurig voorbeeld zie je hier:

De wind komt hier van links en de fotograaf staat ook links, de helmen wijken wel iets af, de gangmaker (in dit geval Ruud Peeters) heeft geen connecties met de tijdritcommissie of het bestuur van de club, hij heeft een goed postuur, zowel gangmaker als 2e man hebben een tijdritstuur en zitten daarmee in dezelfde houding. In onderstaand 2e voorbeeld is de afstand tussen de gangmaker (in dit geval weer Ruud Peeters) en de 2e man iets te groot. Maar wees gerust, we rekenen dit wel tot stayeren.

De moraal: verpest ons mooie tijdritevenement niet !! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 16 -

Hoi Trappistentrappers, Mijn naam is Pol van de Rest. Sommige zullen mij al kennen aangezien ik sinds mei vorig jaar meerijd met de A-groep. Voor degene die mij nog niet kennen of mij beter willen kennen vertel ik hierbij wat over mijzelf. Ik ben geboren en getogen in Breda. Alleen voor mijn studie Civiele Techniek (ofwel Weg –en Waterbouwkunde) ben ik een aantal jaren uitgeweken naar Delft, om daarna weer snel naar het zuiden te verhuizen. Voor mijn werk reis ik dagelijks af naar Rotterdam, waar ik vanuit een ingenieursbureau (Svašek) advies geef ten behoeve van waterkeringen, havens, golfcondities etc. Ik heb 2 kinderen: een zoon Senne van 4 jaar en een dochter Jade van 5 jaar. Eind april trouw ik met Audrey met wie ik al meer dan 15 jaar samen ben. Tot zover het leven buiten het fietsen. Bij het schrijven van dit stuk vraag ik mij af waar de liefde voor de fiets is ontstaan. De eerste fietservaringen zullen het niet zijn geweest, dat was met vallen en opstaan nadat mijn vader de zijwielen van mijn fiets had gehaald. Misschien was het tijdens mijn vijfde verjaardag, toen ik een nieuwe crossfiets kreeg (je hebt van die cadeaus die je nooit vergeet). Waren het zomermaanden waarbij ik voor de buis gekluisterd zat om niets van de Tour te hoeven missen. Alle uitslagen werden van voor naar achter nageplozen en uitvallers genoteerd. Ook werd menig tourlijstje gemaakt. Thuis kon ik ook moeilijk om het fietsen heen, aangezien mijn vader fanatiek beoefenaar was en jaren lang bij de Rouleurs in Ulvenhout heeft gereden en bijna 25 jaar voorzitter is geweest. Mijn eerste ervaringen met de racefiets kwamen veel later. Op mijn 17e (18 jaar geleden) kwam opeens het plan om een racefiets aan te schaffen en deze mee te nemen op vakantie naar Frankrijk. Na één kort testritje was het tijd om de Ventoux te bedwingen. Afzien bij de beesten (42*25 was ook niet helemaal ideaal als beginnend fietser), maar na 1u37 de top bereikt, waaraan ik merkte dat dit mij niet slecht afging. Wie denkt dat toen het ‘leven met een fiets’ begon heeft het mis. Met uitzondering van de twee daarop volgende zomervakanties bleef de fiets 15 jaar onaangeraakt in de schuur staan.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 17 -

In de tussengelegen jaren heb ik op sportief gebied niet stil gezeten. Veelvuldig was ik te vinden op de atletiekbaan van Sprint (of bij Haag Atletiek in Den Haag), waarbij ik vooral verspringen en hinkstapsprong beoefende. Hierbij werd ik vier maal vierde op het NK. Fysieke klachten na een ongeval maakte echter een einde aan het atletiekvermaak en de daarop volgende 5 jaar was ik niet in staat om zonder acceptabele klachten een sport te beoefenen. Na heel vaak proberen en heel wat aanpassingen van de houding lukte het 3 jaar geleden om het bewegen (sport kon ik het in het begin nog niet noemen) weer enigszins op te pakken. Startende met 20 minuten, en een noodzakelijke fysieke stop bij een café (voor een Trappist, niet noodzakelijk maar wel lekker) om daarna weer 20 minuten verder te fietsen. Er was in ieder geval plezier in het fietsen. Spoedig werden de stops eruit gehaald, aangezien 4 uur fietsen zou resulteren in het drinken van 12 Trappisten ;-).Gestaag werden de soloritjes uitgebouwd en na een half jaar werden er voor het eerst wat heuveltjes bedwongen in Limburg en de Ardennen (Volta Limburg Classic, Klim Classic en LBL). Hoogtepunt van het eerste fiets jaar was het behalen van het zogenaamde gouden everzwijn (gouden brevet) in de Vélomédiane Criquielion (170km en 3200 hoogtemeters). De soloritjes werden af en toe afgewisseld met een klein groepje uit Etten-Leur. Vanwege de drang naar vooruitgang en het meer bij willen leren van de fietsdiscipline ging ik op zoek naar een grotere vereniging. Na wat surfen op het net stuitte ik op de Trappistentrappers en 1,5 jaar geleden (mei 2012) besloot ik een keer mee te rijden met de A-groep. Even wennen de eerste keren aan de snelheid en de groep, maar ik voelde met al snel op zijn plaats. De ritjes vanuit Stuivezand werden steeds vaker afgewisseld met toertochten, zo reed ik vorig jaar o.a. de Gilbert Classic, Jean Nelissen Classic, de Sean Kelly en de Waalse Pijl en dit jaar de o.a. de Klim Classic, Peter van Petegem en de Reuzen van de Ardennen. Omdat de uitdaging van het uitrijden van een tocht niet voldoende meer was mengde ik mij ook vaker in cyclosportieven (ook wel gran fondo’s genoemd). Zo heb ik afgelopen jaar de bekendste cyclo La Marmotte gereden en verder nog de Gran Fondo Eddy Merckx, de Vélomédiane Criquielion en de Trek Ardenne Bleue (allen in de Ardennen). Dit jaar was het programma min of meer gelijk maar dan de Charly Gaul in Luxemburg in plaats van de Marmotte. Voor wie niet weet wat een cyclosportieve (kort gezegd ‘cyclo’) is. In principe zit dit tussen een toertocht en een wedstrijd in. Er wordt massaal gestart, er rijden motoren en auto’s mee om het geheel te begeleiden en er wordt een klassement opgemaakt, dus tot zover een wedstrijd. De weg is echter niet geheel afgezet (er zijn wel veel seingevers) en er wordt niet met ploegen gereden. Het niveau is gevarieerd van prof tot tourder, maar gemiddeld gezien wordt er erg goed doorgereden. Waar ik bij een Ardennentocht meestal met een gemiddelde van 28-30 km/h thuis kom is dat in een Ardennen cyclo 32-36 km/h. De ervaring is dan ook aanzienlijk anders dan bij een toertocht. Waar je bij een toertocht de tijd neemt om rustig bij te tanken bij de bevoorrading wordt er bij een cyclo alleen gestopt als het strikt noodzakelijk is. Bij een toertocht is het de eerste paar beklimmingen lekker warm rijden, maar bij een cyclo wordt juist in de eerste beklimmingen vol gas gegeven om wat schifting te maken. Indien je interesse is gewekt ga dan gerust een keer mee!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 18 -

Zoals jullie kunnen lezen reis ik regelmatig naar de heuvels of het hooggebergte. Gelukkig blijven er nog genoeg zondagen over om met de Trappistentrappers mee te rijden. Ik zie al weer uit na de lente, waarna de soloritten weer worden ingeruild voor de groepsritten, want de winter kan ik helaas niet mee met de groep. Dan heeft de sport van de vrouw des huizes prioriteit, schaatsen, terwijl ik bij de kinderen ben. Zo aan het einde van het seizoen is het bij mij altijd weer vooruit kijken; plannen maken en doelen stellen voor het komende seizoen. Voorlopig staan als doel het klimklassement van de Klim Classic, de Eddy Merckx en de 3 Ballons genoteerd. Mogelijk dit jaar ook een keer een wedstrijdje proberen? Verder hoop ik zoveel mogelijk zondagen met de groep mee te rijden, een keer een rit uit te zetten en daarnaast mee te gaan met de rit naar Limburg. Pol van de Rest

Nieuw lid Kees Jacobs Vanuit de redactie van den Trappist is mij gevraagd om als “nieuw lid” van de trappistentrappers een stukje te schijven voor het clubblad. Ik zal me eerst even voorstellen: mijn naam is Kees Jacobs , 52 jaar, ruim 30 jaar getrouwd met Els en wij wonen aan de Ostaayensebaan,in Achtmaal. Ik werk al 26 jaar bij Maas-Jacobs, ben daar begonnen in het magazijn en doe de laatste jaren werkvoorbereiding voor de kunststof kozijnen. Thuis hebben we een tuin, moestuin en een paar “weikes” met allerlei beesten , zoals ezels, geiten, schapen, varkens, konijnen en kippen, in en om het huis lopen ook nog wat katten en 2 honden. Naast mijn werk en de klusjes “rundum hause” probeer ik ook al bijna 25 jaar mijn conditie op peil te houden door regelmatig wat te sporten. Het sporten is begonnen toen ik de eerste editie van de triatlon in Zundert vanaf de zijlijn bekeek, en vroeg aan ons Els : Zou ik da ook kunnen? Waarop zij antwoordde: dan moet je gaan trainen en volgend jaar gewoon proberen! Zij heeft nog steeds af en toe spijt van deze terloopse opmerking! Op het werk waren nog een paar fanatieke collega’s die ook wilde kijken of de triathlon een haalbaar doel was. (o.a. Corina van de Broek). ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 19 -

Toen ik het jaar daarna in 1989 mijn 1e kwart triatlon volbracht heb, was ik zo enthousiast, dat ik er die zomer nog 4 gedaan heb. Geïnfecteerd met het triatlon-virus, ging dat de meeste jaren daarna (tot 2010) zo door. Na een paar jaar wilde ik iets meer aandacht aan het lopen besteden : de halve marathon leek mij wel wat; in 1991 in Etten-Leur mijn debuut gemaakt. Dit voelde goed aan en daarna ben ik gaan trainen bij DJA om de tijden wat aan te scherpen. Vanaf toen een nieuwe seizoen indeling gemaakt , in het voorjaar triatlon en vanaf de zomervakantie lopen en in de winter rustig aan. De looptijden werden sneller dankzij trainingsschema’s van Ad Oostvogels, maar het zwemmen en fietsen moest ook beter worden. Op advies van een andere DJA trainer , Charles Aernouts, ben ik lid geworden van de West Brabantse Triathlon Vereniging en daar heb ik de borst crawl geleerd. Dat ging beter dan de schoolslag, hoewel ik absoluut geen zwem talent ben. Met de fiets naar het Bosbad , daar een uur zwemmen, daarna uurtje in het bos lopen en dan weer met de fiets terug naar Achtmaal, met als uiteindelijk resultaat : 6 x op het podium als snelste Zundertenaar bij de triathlon van Zundert. (samen met Gerda Nouws als snelste Zundertse) In de tijd dat ik bij DJA actief was , werd daar door een stel fanatiekelingen een ploeg samengesteld om aan de Roparun mee te doen. Roparun is een non-stop estafetteloop van 560 km van Rotterdam naar Parijs. Tegenwoordig lopen ze andersom, van Parijs naar Rotterdam en van wege groot aantal deelnemers ( 330 teams!) de laatste jaren ook van Hamburg naar Rotterdam. De groep van DJA is al snel een stichting geworden met als naam : Running Team Zundert . Naast het sportieve gedeelte halen zij geld op voor mensen met de ziekte kanker. Dat leek mij ook wel wat, maar omdat ik wel in de gaten had dat er naast het lopen ook veel tijd zou gaan zitten in het ophalen van sponsorgeld, heb ik me toch maar niet aangemeld, er zitten toch maar 24 uur in een dag en de meeste waren toen al gevuld. Wel heb ik RTZ de eerste jaren op de voet gevolgd. Toen er na een paar jaar een aantal leden stopte, en ik intussen 4 dagen in de week was gaan werken, hoefde ik niet lang na te denken toen aan mij gevraagd werd om lid te worden van Running Team Zundert,: 2006 mijn eerste Roparun gelopen!! Toen ik eind 2005 me aangemeld had, had ik voor mezelf besloten om in 2006 het Zunderts kampioenschap triathlon niet te verdedigen , maar mijn vrije tijd aan de Roparun te besteden. ( Ik wist toen nog niet dat de editie 2006 van Zundert niet door zou gaan.) Mijn eerste Roparun was een fantastische ervaring, hoewel ik er een knie blessure aan overhield. Maar na het herstel hiervan kon ik met de trainingen beginnen voor Roparun editie 2007. Hier kwam echter abrupt een einde aan toen in februari 2007 bij mij darmkanker geconstateerd werd. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 20 -

Dit bericht kwam als een donderslag bij heldere hemel : je zet je in voor de Roparun, dus voor mensen met de ziekte kanker en dan ben je van de een op de andere dag geen deelnemer maar doelgroep hiervan. Onze wereld stond ineens op zijn kop. Na een 5 uur durende operatie in april was men er van overtuigd dat alles weggehaald was en dat er verder geen nabehandelingen nodig waren. Wel ben ik nog steeds ieder half jaar onder controle en dat blijf voorlopig zo. Dit is elke keer na de onderzoeken wel spannend, maar ook weer een geruststelling dat alles weer goed is. Eind april geopereerd, begin augustus begonnen met trainen en eind oktober in Etten-Leur de 10 km gelopen, geloof me, de tijd is dan niet belangrijk! Daarna verder getraind om in 2008 de Roparun wel mee te kunnen doen. Dat was emotioneel best heftig om na ongeveer 65 km lopen in Rotterdam over de meet te gaan. 2009 mee geweest vanwege blessure als chauffeur, aan het eind van het jaar toch weer de halve kunnen lopen en weer helemaal hersteld: Roparun 2010 weer gelopen en daarna nog 4 “kleine triathlonnekes” gedaan om het af te leren. Omdat het goed ging besloten om na al die jaren ook eens een keer de hele marathon te lopen ( is gelukt in 3.15 uur) en ook besloten om na de marathon wat meer te gaan fietsen. 2011 eerst de Roparun weer gelopen daarna als een speer wat kilometers op de (nieuwe)fiets gemaakt want in augustus stonden de Pyreneeën op programma, met 6 man oa Tourmalet , Hautecam en Luz Ardiden bedwongen: prachtige ervaring! Inmiddels was ik flink aangestoken door het fiets virus en nadat ik in 2012 mijn laatste Roparun gelopen heb, heb ik me aangemeld bij de Trappistentrappers met het goeie voornemen om ook in de groep wat ervaring op te doen. Half augustus 5 dagen in de alpen rond gefietst met oa. Alp d’huez en Gallibier wederom een fantastische ervaring! In 2007, tijdens het herstel heb ik de 2e alpduzes edite, heel aandachtig gevolgd en me voorgenomen als de kans zich zou voordoen ook een keer mee te doen met Alp duzes. Dus toen ik daar boven op de berg stond had ik het idee dat ik er klaar voor was. Weer thuis gekomen ga ik vol goeie moed ook in de avonduren regelmatig een rondje fietsen. Totdat op 30 augustus abrupt een eind komt aan het aan het goede voornemen: Tijdens een rondje fietsen ben ik in Essen- Wildert omver gereden wordt door een tractor. Gevolg sleutelbeen gebroken, knie gewricht gescheurd, kuitbeen gebroken en een winkelhaak in mijn onderbeen van ongeveer 10 bij 10 cm, waarbij ook nog verschillende zenuwen kapot waren . Door de klap ben ik buiten westen geraakt en ik kan tot op de dag van vandaag nog steeds niet herinneren hoe het ongeluk precies gebeurd is. Ze hebben me naar het ziekenhuis in Brasschaat gebracht , waar ik 4 weken gelegen heb. In die tijd ben ik 3 x geopereerd en ook al kon ik niet meer dan in bed liggen, was ik blij dat ik eindelijk naar huis kon. Terwijl ik een maand thuis in de kamer voor de televisie in een ziekenhuisbed gelegen heb met een soort van skischoen aan mijn voet om geen klap voet te krijgen, is Suzanne van fysiopraktijk Kevenaar met veel geduld begonnen om mij weer op de been te krijgen. Ik mocht beginnen met mijn linkervoet naar me toe te trekken en half oktober met mijn rechter schouder proberen los te krijgen. Begin november mocht ik voor her eerst mijn been belasten, maar omdat mijn schouder nog niet optimaal werkte kon ik nog steeds niet met krukken lopen. Dat mocht vanaf half december en vanaf toen ging het eindelijk met iets grotere stappen vooruit. Het gevoel in mijn voet begon meer en meer terug te komen en ik kon al een paar halve dagen gaan werken( achter de computer met mijn been omhoog op een krukje). Veel meer ging niet want 3 x per week fysio en conditie van een slappe vaatdoek was meer dan genoeg. Vanaf half februari begon het herstel steeds sneller te gaan. En eind maart kon ik al anderhalf uur op een gewone fiets rijden, een uur wandelen en mocht ik het eerst een paar keer een halve minuut joggen met 5 minuten wandelen er tussen: mijn eerste interval training sinds 8 maanden. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 21 -

Tijdens de van Gogh loop heb ik bij de 800 meter, samen met nog een aantal Trappistentrappers, als begeleider mee mogen fietsen met de lopers. Daarna voorzichtig begonnen met kleine ritjes op de racefiets. Begin augustus ontslag gekregen bij de fysio hoewel het gevoel in mijn voet nog niet helemaal terug is, de aansturing werkt in elk geval weer. Dit jaar geen uitstapje naar de bergen maar toch nog vier keer met de D’s meegereden op zondagmorgen en conditie begint weer ergens op te lijken. Het hardlopen gaat ook weer steeds beter : Eind oktober de 10 km in Etten-Leur gelopen , en wederom : meedoen is belangrijker dan de eind tijd. Jullie zullen begrijpen dat ik ontzettend blij ben dat ik weer zover ben, dit had vorig jaar niemand kunnen denken. Ook al ben ik nog maar pas lid van de Trappistentrappers, voel ik me er wel goed thuis. Tijdens mijn herstel van het ongeluk was er regelmatig belangstelling vanuit de club en dat deed me goed. Omdat ik bij de club veel bekende tegenkom, lijkt het net of ik er al veel langer bij ben. Begin december moet het plaatje van mijn sleutelbeen weggehaald worden, dus zal ik weer effe een pas op de plaats moeten maken. Van de andere kant zeggen ze ook wel eens : rust is ook een noodzakelijke training. Het voornemen om ooit Alp d’huzes te gaan doen sluimert nog wel , maar met de recente berichtgeving hierover, zal het niet meevallen om het nodige sponsorgeld bij elkaar te krijgen. Maar ik ga zeker wat verzinnen om in de toekomst iets te gaan ondernemen, waarbij ik mij wil inzetten op sportief gebied, om zo een of ander goed doel te steunen. Maar om te beginnen ben ik eerst van plan in 2014 in goede gezondheid een heel seizoen mee te draaien bij de Trappistentrappers!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 22 -

Wielerkamp jeugd in Ardennnen Op vrijdagmiddag 28 juni stond er elf man klaar op Stuivezand om te vertrekken naar Rendeux. Die elf man bestond uit 8 jeugdleden en 4 begeleiders. Zo vertrokken we om 2 uur met een gezellig ritje in de bus van ongeveer 200 kilometer naar de Ardennen. De rit verliep vrij snel zonder al te veel files. En met een kleine pauze onderweg om de benen te strekken kwamen we redelijk op tijd aan bij ons huisje dans la Rue des Hetres. Nadat alle kamers verdeeld waren en iedereen zijn spullen had gepakt werd er een kleine verkenningstocht gereden van ongeveer 40 kilometer. Dit om de benen alvast op te warmen.De volgende ochtend stond er plots een grote Ridley Noah op de aanrecht, en nog een andere mooi versierde fiets op de keukentafel…… Nadat alle fietsen weer op zijn plek stonden begonnen we aan het ontbijt. Terwijl we de nodige suikers naar binnen werkten tikte de regen tegen de ramen. Dus moesten we helaas onze energie sparen, en werd er ‘s ochtends niet gefietst. In plaats van gefietst werd er toen gewandeld. We vertrokken vanuit ons huisje terwijl het een beetje miezerde, hopend dat de weg snel een beetje op zou drogen. De wandeltocht bestond uit een mooi rondje over de heuvel achter ons huisje. Tijdens deze wandeltocht liet Ad zich van zijn fotogenieke kant zien door prachtige beautyshots van de natuur te maken. Na het eten van ons lunchpakketje zijn we met de fiets vertrokken op weg naar weer een zware rit in de Belgische Ardennen. We begonnen rustig aan met wat heuveltjes, maar het werd steeds zwaarder en na 50 kilometer hadden we toch al een paar zware bergen gehad. Het laatste stukje ging bijna allemaal naar beneden of was vlak. In het huisje aan gekomen ging iedereen om beurten in het bad/de douche. Terwijl de rest keek naar het einde van de eerste etappe van de Tour de France, die die dag begon. Daarna aten we pasta en een salade, met als toetje pap (waar sommige mensen een hoop hagelslag bij deden). Na het eten deed iedereen het rustig aan en waren we aan het bijkomen van de rit van afgelopen middag. Aan het einde van de avond hebben we nog de avondetappe gekeken op televisie. Daarna zijn de meesten naar hun kamer gegaan (wat niet zegt dat iedereen meteen is gaan slapen). ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 23 -

De dag erna begonnen we weer met een stevig ontbijt. Even later zijn we voor de laatste keer weer met de fiets weggereden. Deze rit leek lange tijd minder zwaar dan gisteren tot we op het einde de zwaarste beklimming van heel het weekend moesten beklimmen: Le pied Monty. Met hele steile stukken van meer dan 20 procent was het ongelofelijk zwaar om fietsend boven te komen. Ik heb heel vaak gedacht: ik ben eindelijk boven, maar er kwam elke keer nog een stuk. Daarna zijn we terug gereden waarna iedereen meteen tempo moest maken. Want iedereen moest zijn fiets op de aanhanger zetten, douchen, eten en zijn spullen pakken om te kunnen vertrekken. Toen zijn we begonnen aan weer een lange weg terug met de auto. Toen hebben we nog friet met een snack gegeten bij ’t pleintje. Waarna de ouders de spullen opgehaald hebben en wij met de fiets weer naar huis zijn gereden.

Vereniging versus Sponsoring. Serieus versus lol Er werd gevraagd naar de relatie WTC De Trappistentrappers en sponsoring. Zou zeggen, dit is bij alle verenigingen een gedwongen huwelijk want beide hebben elkaar keihard nodig. Niemand zal ontkennen dat de koptekst toepasbaar is nl. zakelijk: Serieus: De zakelijke sponsoring omdat er brood op de plank moet komen en de schouw van een onderneming moet blijven roken. Lol: Als dat er niet is wordt het werk wel heel zwaar. Bij dun Trappistentrappers zijn deze twee factoren vanaf het “vertrek” altijd aanwezig: Lol: kan men een boek over schrijven in de veelvoud van de “Harry Potters”. Serieus: Kijk naar aantal leden, aanwezigheid op zondagmorgen, uitstraling, organisatie en niet te vergeten de gemiddelde snelheden die worden/werden gerealiseerd. Dan komen we bij de kanttekening van worden/werden want veranderingen en ontwikkelingen zijn er altijd. Soms ten goede, zeker is nooit alles een verbetering en soms door niemand tegen te houden. Ook ieder heeft een eigen mening, uitgaande dat het glas altijd half vol is en zowel zakelijk als vereniging moeten de middenweg bewandelen Persoonlijk vind ik bovenstaand een cliché waarvan ik denk dat vereniging en zaken mee naar de kl.t.n gaan. Je moet het DNA van een club en bedrijf in stand houden. Noodzaak om uit te breiden naar een breed pakket om de continuïteit te waarborgen of gewenste groei te creëren, alla. Altijd de regels volgen komt zeker de lol niet ten goede en hunkering naar vroegere tijden is dan al snel gemaakt Terugkomend op de gemiddelde snelheden die worden/werden gereden naar moderne veranderingen Vroeger: de snelste groep zo hard mogelijk door Brabant crossen, niet ouwehoeren want dat kostte kracht. Wat anderen er van vonden, lol, iedereen nam zijn eigen verantwoordelijkheid en kende de risico’s. Een kwak geven kon gewoon voor de lol. Heden: Komt een tijd met alle moderne technieken dat een rit wordt opgenomen en mocht er een valpartij zijn dat men terug gaat kijken wie aansprakelijk is. Te serieus voor woorden. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 24 -

Vroeger: alcoholdrinkende vanaf de geboorte, lol. Heden: vanaf 1 januari 18 jaar en als ze zo doorgaan drinken we later alcoholvrije bocht. Te serieus voor woorden. Zijsprongetje naar de gisteren unieke, geïntroduceerde Zundert Trappist waarvan straks 9 officiële in de hele wereld. Brouwers proficiat en dank daarvoor. Te serieus want die Trappist geeft een lichte vorm van hoofdpijn of waren het er meer dan 1 of vroeger beter getraind of heden de vergrijzing. Maar moeten we dan ook afvragen wie aansprakelijk is? Daarom de hele wereld gaat veel te ver afijn ik vond het lol. Serieus werd mij gevraagd hoe de sponsoring tot stand kwam. Denk kort te kunnen beantwoorden omdat wij binnen de familie aardig wat fiets DNA hebben en ook lid werden van de vereniging dan zijn dingen voor de hand liggend. Maar zelfs het aantal sponsorjaren zou ik niet weten. Soort kip en het ei verhaal. Waren we eerst sponsor en toen lid of eerst lid en daarna gaan sponsoren. Serieus ook niet belangrijk. Wel belangrijk dat belangrijke sponsors geen eendagsvliegen zijn want dat geeft een hoop onrust en gedoe binnen verenigingen. Zo ook de affaire @43 die inmiddels opgehouden was te bestaan. Tijdens de algemene jaarvergadering, redelijk discussie wat te doen met nieuwe kleding. Gelukkig werd al snel door diverse sponsors de handreiking gedaan om de financiële kant op zich te nemen. Dit leiden voor ons naar een uitstapje als kledingsponsor. Zakelijk denkend gunnen we iedere vereniging het hele reclamebudget maar voor plaatselijk opererende bedrijven zeggen de geleerden dat dat niet verstandig is. Daarom hebben we de vooraf aangegeven periode als kledingsponsor voltooid en weten zeker dat er nieuwe namen/bedrijven in de wacht staan om de club te steunen. Ons bedrijf zal zeker de Trappistentrappers, blijven steunen want voorkeuren mogen er zijn. Dank voor al die jaren en voor het uitdragen van onze naam. Zeker weten heeft deze prachtige club een goede toekomst en zal er nog veel lol zijn en heel veel serieuze kilometers worden gefietst. Tot later. Met vriendelijk groet De Snep

De Trappistentrappers danken “DE SNEP AUTOGROEP BANDENSERVICE” voor de steun die ze onze club jarenlang hebben gegeven.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 25 -

AANWEZIGHEIDS/KILOMETERKLASSEMENT 2013 1/3

Senioren (1) Pl 1 GASTEL

Naam v

ALEX

32

KM 2398

v

Aantal

Pl 44 BROEK bobby

Naam

17

KM 1701

JOHAN

17

1590

JOS

17

1736

JACK

17

1563

JOHAN

16

1218

Aantal

v.d. LOUIS

1

GASTEL

GERARD

32

2398

GOMMERS

1

TAX

RUUD

32

3115

HOOYDONK

4

DAMEN

AD

31

1940

47 STRUIJS

5

KUSTERMANS

WIL

29

2749

AERT

6

JONG

de

LARS

28

2803

ANTENS

JOHN

16

1601

7

BERGEN

v

JOS

27

2474

CASTELIJN

JOHN

16

1526

TOON

27

2370

HAAZEN

JAN

16

1341

ANDRE

27

2714

HARTMAN

BERRY

16

1398

JAC

27

2407

HEREIJGERS

JOS

16

1153

BERNARD

26

2286

LAMBREGTS

RON

16

1604

VRIENDS

KEES

26

2500

MATERS

JAN

16

1329

WOUTERS

WIL

26

2325

MERTENS

JACK

16

1749

JOS

25

2349

WOUTERS

CHIEL

16

1311

HENK

25

2072

WOUTERS

JAN

16

1423

JOHAN

24

2240

ARIAN

15

1585

24

2220

JONG

d

RUUD

15

1172

v

TOON

15

1409

AD

15

1282

v

FRANS

15

1358

v

MATTI

14

1324

MARCO

14

1268

BRASPENNING BRASPENNING

k

ROMME 11 MARTENS

14 MENSEN SCHRAUWEN 16 ALPHEN BROEK

v

v.d. JOS

v v

59 BRAAT

18 BOOT

KEES

23

2168

OORSCHOT

GOOS

ERIC

23

1856

PEETERS

ROELANDS

FRANK

23

2173

SAANE

SUIJKERBUIJK

JOHAN

23

2182

VERBOVEN

ERIK

23

2229

BEKERS

ARMAN

22

2052

BROEK

v.d. RONALD

14

1417

WIM

14

1275

JOHAN

14

1399

LOUIS

14

1423

TOON

13

1240

23 AERNOUTS

64 AERT

HEES

v

MARC

22

2352

NOUWS

HOYDONCK

v

JACK

22

2180

TRIJP

MICHIELSEN

WIM

22

2134

SCHIPPEREN

ARNOLD

22

2058

HARRIE

21

1559

BRUIJN

d

ERIK

13

1244

BRASPENNING

PIET

21

1965

DIJKHORST

v

ROGER

13

1151

KOEKEN

JOHN

21

1239

MARTENS

JACK

13

951

LAKENS

FERDINAND

21

2077

PAROL

BRONEK

13

1392

JOHN

20

1997

PEETERS

JOHN

13

1091

20

1976

REST

v.d. POL

13

1266

28 BERGEN

32 AERT BROEK

v

v

v.d. JAN

34 KERSTENS

v

VERDAESDONCK 70 ANTONISSEN

RONALD

19

1941

77 BRUIJN

d

HERMAN

12

1254

PEETERS

RUUD

19

1834

BRUIJN

d

TOON

12

1191

STRUIJS

AD

19

1897

LUTEIJN

JAN

12

1077

MAAS

COLIN

19

1534

NOUWS

DANIEL

12

1092

RON

18

1360

VANLAERHOVEN

ANDRE

12

1197

HENDRICKX

JACK

18

1558

WOUTERS

PATRIK

12

1358

HENNEKAM

MARC

18

2114

KEVIN

11

1171

PATRICK

11

1095

GEERT

11

995

HENK

11

1067

38 BRUIJN

de

83 AERNOUTS

KLOOF

v.d. JASPER

18

1822

ANTONISSEN

SMITS

LEO

18

1654

DIJK

VERPAALEN

FRANS

18

1423

HAVERMANS

v

------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 26 -

AANWEZIGHEIDS/KILOMETERKLASSEMENT 2013 2/3

Senioren (2)

Naam

Pl

Aantal

KM

11

1121

KOOS

11

907

MARTIJN

10

JOHAN

10

NIEK

10

887

HARRY

10

1113

PETER

9

MARTENS

JOS

MERTENS

Naam

Aantal

KM

VINCENTH

5

333

HUIJBREGTS

HANS

5

437

864

MARIJNISSEN

TWAN

5

455

804

POPPELAARS

TOON

5

333

AD

4

212

DAMS

NIELS

4

254

875

GOOS

PETER

4

457

9

695

JACOBS

KEES

4

319

GIJS

9

950

MEIJS

HANS

4

405

FALCO

9

781

BEN

3

363

ROMBOUTS

TOM

9

850

HOMBERGEN

LUC

3

257

SMITS

KEES

9

897

KOEKEN

BRAM

3

355

KAREL

8

749

127 BORST

v.d. WILFRED

2

78

KAREL

8

697

CRAEN

d

TOON

2

151

KROM

JOHAN

8

740

GODRIE

STAN

2

235

NOOREN

JURGEN

8

738

HAAST

JURRIEN

2

25

ROCKLAND

MAURICE

8

559

NOOREN

MARTIJN

2

255

JOHAN

7

632

PETER

1

62

JAN

7

617

BROEK

v.d. LOUIS

1

97

DANNY

6

599

KROM

HENK

1

110

83 MEULEN

v.d. MARCEL

PEETERS 89 MERRIENBOER NOUWS OVERVELD

v

WILLEMSEN 93 HEUSDEN

OPSTAL

v

v

99 DAAMEN HOON

104 BRUIJN

d

d

REIJNDERS 106 ANTONISSEN

Pl 113 HOOYDONK

119 BROEKHOVEN

124 ERK

v

v

v

132 ANTENS

BLERCK

v

RONALD

6

542

MOLENSCHOT

EMIEL

1

86

BREEJEN

d

HENK

6

597

NOOREN

JAN

1

108

KEES

6

335

ROOVERS

JOHN

1

121

GERARD

6

598

TICHELT

FEF

1

75

HESSELS

ALFRED

6

605

VERMEIREN

JAN

1

94

SPRENKELS

FRITS

6

577

VOESENEK

DIRK

1

180

d

RENÉ

5

351

WOUTERS

AD

1

110

v

ROGER

5

200

BROOS DIJK

113 BRUIJN ERK

v

v

------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 27 -

AANWEZIGHEIDS/KILOMETERKLASSEMENT 2013 3/3 Jeugd

Dames

Naam

Pl

Aantal

KM

Pl

Naam

KM

LIAN

30

2275

1

HAEST

KEVI

31

2046

1

GASTEL

2

HAEST

JEROEN

30

1854

2

VRIENDS (stuiv)

JOKE

25

2083

3

v

Aantal

HOOIJDONK

RICK

26

1836

3

VRIENDS (hoek)

JOKE

24

1682

KENIS

WOUTER

26

1719

4

ROOVERS

ELLY

20

1505

5

GOOS

TIJN

25

1529

5

KLOOF

v.d. JUDITH

18

1324

6

AARTS

RUBEN

22

1200

GERDA

18

1477

7

JOCHEMS

JAN

19

982

7

BROEK

v.d. CORINA

17

1536

8

HENNEKAM

MARTIJN

17

1079

8

AERT

v

ANITA

16

1306

9

REIJNDERS

RICK

16

1189

BRASPENNING

ANNIE

16

1491

WOUTERS

PEPIJN

16

1013

HENNEKAM

KARIN

16

1484

11 GOOS

FER

10

680

VANLAERHOVEN

ILSE

16

1343

12 BROOS

SVEN

9

506

12 VANLAERHOVEN

JOSE

12

974

13 WASSENAAR

LUCAS

7

343

13 PIJNAPPELS

RIET

2

160

v.d. OOLE

1

25

14 HASSELT

MONIQUE

1

55

d

TESSA

1

70

MATHIJS

1

25

14 DONK JONG KENIS

NOUWS

v

Even voorstellen Jongste clublid Naam:

Nick Schoenmakers

Geboren:

28 Februari 2002

School :

De Wegwijzer in Achtmaal

Bij de club via:

Wim Michielsen

Ander hobby’s:

Voetbal Achtmaal en Skiën

Eet het liefst:

Friet

Leren voor:

Architect

Bos of weg:

Beiden

Ambitie:

Wil het sporten als hobby blijven zien

------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 28 -

Lancering Zundert trappist voor een Trappistentrapper zelfs niet te volgen Na een lange voorbereiding zijn de monniken van abdij Maria Toevlucht er in geslaagd eind november 2013 een voor fietsclub Trappistentrappers lang gekoesterde droom in vervulling te laten gaan. Een bier van eigen bodem is aan het publiek gepresenteerd en qua smaak beleving goed ontvangen. De leden van onze fietsclub mogen er trots op zijn dat ze rondfietsen met op hun shirt de naam ‘trappist’ en ‘Zundert’. Helaas nog niet in een setting die direct verwijst naar het bier. Misschien is het een idee om bij een volgende wijziging van de uitvoering van de wielershirts wel een verband te leggen met ‘Zundert trappist’ en de paarse kleur van het etiket in het shirt te laten terugkeren? Bij de oprichting van onze club is er lang gesoebat over de naam van de nieuwe vereniging. De mannen van het eerste uur waren begonnen met fietsen op zondagmorgen om niet in een zwart gat te vallen dat elke lente ontstond nadat de voetbalcompetitie was afgelopen. Deze zondagochtend therapie werd afgesloten met een identieke derde helft zoals dat bij het voetbal een bekend fenomeen is. Westmalle trappist met grenadine werd gretig geconsumeerd om het koolhydratenverlies als gevolg van de weggetrapte kilometers oraal aan te vullen. In Zundert kende we toen ook al het trappistenklooster en met een vooruitziende blik heeft toen de aanwezigheid van deze abdij en het drankgebruik na afloop van het trappen op de fiets geleid tot de naam trappistentrappers. De naam ‘trappist’ is overigens afgeleid van Abdij Notre-Dame de la Grande Trappe, één van de stichtende abdijen van de trappistenorde in Frankrijk. Anno 2013 kunnen de Trappistentrappers nu als een ware ambassadeur van Zundert trappist over Gods wegen fietsen.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 29 -

Van mysterie naar hysterie Ik had de eer deel te mogen uitmaken van de werkgroep Zundert trappist, welke is voortgekomen uit het Platform Recreatie en Toerisme (PRET) van de gemeente Zundert. De opdracht was enerzijds om de introductie van Zundert trappist op een feestelijke, maar waardige manier te organiseren en hiermee de naamsbekendheid te bevorderen. Anderzijds biedt de aanwezigheid van een brouwend trappistenklooster kansen om biertoeristen naar de plaats van herkomst te lokken. Tijdens het uitwerken van de plannen werden we flink in toom gehouden door de wensen van de monniken, welke hun religieuze levenswijze op geen enkele wijze belemmerd wilden zien door het enthousiasme van de bierwereld, welke smachtend zat te wachten op het eindresultaat van de tweede trappistenbrouwerij in Nederland. Ons idee om de kick off van het bier exclusief in Zundert te laten plaatsvinden werd positief door de monniken omarmd. Levering van een pallet met 60 kratten voor de plaatselijke consumenten was geen probleem volgens de distributeur.

Voor de brouwende monniken en de organisatie was er lang onduidelijkheid over de datum van de eerste presentatie, omdat de broeders eerst zekerheid wilden hebben dat hun bier met uitmuntende kwaliteit geschonken zou gaan worden. Vijf weken voor het introductieweekend sprong het licht op groen. De persbijeenkomst ging plaatsvinden op 29 november en het hierop volgende weekend van 30 november en 1 december zou Zundert trappist uitsluitend in Zundertse horecazaken worden geproefd. Tot dat tijdstip was alles rondom het bier een groot mysterie, omdat niets naar buiten mocht komen over de smaak, bieretiketten, glazen, viltjes en andere reclame uitingen. De persbijeenkomst op vrijdag bleek een schot in de roos, omdat minimaal zes cameraploegen en de landelijke pers massaal naar de Kievitsmoeren waren getrokken. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 30 -

Nog dezelfde avond waren de Zundertse monniken op de Nederlandse en Belgische televisie met hun bier te bewonderen. Het merk Zundert stond breed in de spotlights.

Om een onderlinge wedloop binnen Zundert te voorkomen, was de afspraak gemaakt dat elke zaak zaterdag om 16 uur gezamenlijk de flessen ging openen. 25 horecazaken waren bereid zich te conformeren aan deze voorwaarden en organiseerden ieder op hun eigen wijze de primeur. Inmiddels had distributeur Wauters uit Hulst op vrijdagochtend toch 240 kratten geleverd bij drankenhandel Jack Roovers in Klein Zundert. Deze mocht op zijn beurt de horeca tijdig beleveren. De werkgroep had met enkele culinaire specialisten op een geheime locatie het bier voorgeproefd om de juiste match tussen het bier en bijpassende hapjes te ontdekken. Met meer dan 10 gerechtjes, 11 fijnproevers en slechts 6 flessen Zundert trappist kon per smaaktest de tong nauwelijks nat gemaakt worden met het bier. Ik heb nog nooit zoveel tijd gespendeerd aan een half glas bier. Om in de juiste stemming te komen waren er wandelingen in de omgeving van de abdij en werd voorafgaand aan het moment suprême in de cafés een powerpointpresentatie over de abdij Maria Toevlucht en zijn bier vertoond. Trappistenbierliefhebbers uit alle hoeken van Nederland en België en uiteraard de Zundertenaren zelf hadden de cafés massaal bezet om de eerste Zundert trappist te degusteren. De unieke glazen voor Zundert trappist waren niet aan te slepen. Nagenoeg iedereen was tevreden over het smaakprofiel van het nieuwe trappistenbier en de voorraad Zundert trappist slonk snel. Bij de kasteleins gingen de alarmbellen rinkelen, omdat de situatie dreigde te ontstaan dat op zondag geen trappist meer verkrijgbaar zou zijn in ons dorp. Jorg Schijfs van drankenhandel Roovers stapte in zijn bus voor een rit naar Hulst. Tot grote tevredenheid van bierminnend Zundert arriveerde hij nog dezelfde avond bij de cafés met een nieuwe lading van 120 kratten en nieuwe Zundert trappist glazen, omdat deze ook bij menig proever een collectors item was geworden. Zondag ging de pret volop door en de Trappistentrappers lieten bij café Stuivezand hun flessen Zundert trappist door broeder Jac openen. Het bier werd vol trots liefdevol en smakelijk gedronken. Het alcoholpercentage van 8 zal er wellicht voor gezorgd hebben dat de consumptieve snelheid aangepast moest worden omdat het zelfs voor de gelouterde Trappistentrapper niet te volgen zou zijn. Inmiddels zijn we 10 dagen verder en dreigt er in de omgeving van Zundert een schaarste aan het plaatselijke bier. Alle verwachtingen wat betreft de afzet worden overtroffen. De abdijwinkel Monniksmoeren had binnen 2 uur na de eerste openstelling 320 sixpacks Zundert trappist verkocht, waardoor ze nu genoodzaakt zijn per sixpack nog slechts één Zundert trappist te verkopen en men naar keuze andere trappistenbieren moet uit proberen. Men kan dus gaan high trappistenbieren op huiskamerniveau. Door menig kenner is ‘de Zundert’ inmiddels ingeschaald bij het topsegment van de bieren, waardoor het zijn hoge prijs ook wel waard is. Het productieproces vraagt een periode van meer dan 2 maanden vanwege het lange gistingsproces. Eerst in brouwerij De Kievit en na het bottelen in Ertvelde nog minimaal 3 weken in een warmtekamer bij een temperatuur van 25 0C. Per 3-4 weken wordt er 24.000 liter gebrouwen, waardoor er met tussenpozen ruim 70.000 flessen op de markt komen. Helaas wordt de volgende zending pas na de kerst verwacht. De PRET werkgroep heeft wel afgesproken dat Zundert nooit droog mag komen te liggen. Alleen deze door niemand verwachtte hysterie rondom Zundert trappist heeft er voor gezorgd dat zelfs de liefhebbers onder de Trappistentrappers moeten doseren.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 31 -

Toekomst Vele Zundertenaren zijn trots op dit nieuwe bier en vinden dat dit een nieuwe pijler is onder het merk Zundert. Dit naast het bloemencorso, Van Gogh en Treeport. De horeca en andere aanbieders van recreatieve activiteiten zien kansen om economisch voordeel te halen uit Zundert trappist. De gemeente heeft bovendien veel natuurschoon met een hoge cultuurhistorische waarde, waar veel interessante verhalen over te vertellen zijn. De brouwerij blijft helaas gesloten voor het publiek vanwege het hygiënisch aspect en de beperkte tijd van de monniken. Hun leven draait om ‘Ora et Labora’, bid en werk. Zij brouwen om te leven en leven niet om te brouwen. Zij zijn begonnen te brouwen om hun economie te stabiliseren en willen daarbij hun eigen identiteit behouden. Tijdens een trappistenwandeling door de Kievitsmoeren of een fietstocht door de landgoederen vertel ik graag aan belangstellenden de bijzonderheden over het bier, de brouwers, de kloosterhistorie en de omgeving met natuurlijk als afsluiting een trappistenbierproeverij met bijpassende hapjes. De eerste trappistentrappers hebben dit genoegen reeds mogen proeven. De PRET werkgroep hoopt dat er veel initiatieven komen om Zundert trappist als een toeristisch product in de markt te zetten. Onze fietsclub kan hierin ook een rol spelen door het uitzetten van fietsroutes en het organiseren van trappist gerelateerde evenementen. Oude tijden kunnen gaan herleven binnen de Trappistentrappers met het bier als exclusieve koptrekker. Kees van den Broek

Tijdrijdersuitslagen/nieuws. Ook de tweede seizoenshelft is voor de Trappistentijdrijders naar wens verlopen. Hoe de uitslagen van de clubtijdrit zijn is jullie al wel bekend het was een leuke dag en goed georganiseerd door de commissie. Op 21 juli nam Louis Verdaesdonck samen met Ben Vriends deel aan de Duatlon van Loenhout een mooie 2e plaats was hun deel in deze zeer warme editie.

“Vooraf bezig aan de warming up” ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 32 -

“Zo hoort een goeie waaier er uit te zien” Een week later ging een viertal renners naar de tijdrittendag in Nijeveen . De benen waren nog goed want John Antens won bij cat. 40/49 , Louis Verdaesdonck deed niet voor hem onder en won met overmacht in de cat. 50/59 ,Johan Gommers haalde hier een 3e plaats en Ad van Broekhoven werd hier 7e. De koppeltijd die in de middag zou worden gereden werd afgelast omdat er noodweer losbarste boven Nijeveen. Op 16 augustus werd de landelijke finale van de Raboploegentijdrit gereden in Sittard/Geleen team 1 met John en Louis in de gelederen werd winnaar en prolongeerde hiermee hun titel van vorig jaar. Team 2 met Ad en Johan werd 8e. Op 24 augustus werd in Geel een 8e plaats behaald was niet wat we gewend waren ,wel goed want zo werden we wel weer wakker geschut om scherp te blijven Louis, John , Ad en Johan waren de 4 trappisten in het team van 6. Op 4 september reden John en Louis als W.U. nog een tijdrit in Panheel om de benen te testen voor Het N.K. op Texel 4 dagen later, John werd 3e en Louis 4e. Op 7 september was dan het N.K. op Texel dit jaar eens geen stormachtige wind maar eens normaal weer. John behaalde een mooie 4e plaats in de sterke 40/49 cat. Louis behaalde een podiumplaats in de 50/59 cat. en werd mooi 3e. Johan werd hier 10e en Ad 14e. Een geslaagd N.K. voor de TTZ/ Trappistentijdrijders. Op 15 september werd nog door dezelfde renners als op Texel deelgenomen aan de koppeltijdrit in Arcen een mooi parcours van een 25 km. John en Louis werden knap 2e ditmaal verslagen door de nummers 2 van vorig jaar olgend jaar wij dus weer. Ad en Johan werden 4e maar hadden onderweg nog een defect dus toch sterk gereden.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 33 -

“De deelnemers van het N.K. Texel John, Johan, Ad en Louis onderaan de dijk bij Oudeschild” Als laatste ploegentijdrit van het seizoen was Bant in de Noordoostpolder de bestemming, de sterkste Mastersteams van Nederland stonden hier aan de start, we werden hier knap 2e met een gemiddelde van maar liefst 47,2 km/h over 30 km. John en Louis waren de 2 trappisten van dit sterke team. Als laatste tijdrit heeft John Antens de 121 km lange monstertijdrit gereden. Een gemiddelde van meer dan 40 km is een erg knappe prestatie en John liet daarmee vele renners achter zich. Proficiat John een wereldprestatie. Zoals jullie kunnen lezen doe we aardig mee in het Tijdritgeweld in Nederland daar moet wel hard en veel voor gedaan en getraind worden. Zowel mentaal als lichamelijk maar als je er dan iets voor terugkrijgt is dat prachtig natuurlijk en stimuleert je om door te gaan. Als er in de tussentijd nog mensen besmet geraakt zijn met het Tijdritvirus dan kunnen zij zich melden bij de welbekende mensen, deze helpen jullie dan graag verder. Met Tijdrijdersgroeten.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 34 -

Teerfeest Zondagmiddag werd het jaarlijkse teerfeest gehouden. Tijdens dit teerfeest waren de weergoden de deelnemers goed gezind, en konden we na het ontvangst met koffie en thee met iets lekkers aan de slag voor een gezellige spelletjes middag. Dit jaar met record aantal deelnemers. Bijna 79 leden jong en oud konden hun ledematen, hersenen etc. testen met de gezelligheidsspellen. Er was natuurlijk ook nog tijd en ruimte om ff naar de finale van het WK te kijken. Na de inspanning was er een geweldig Italiaans buffet gemaakt door Kees Jochems van de Kollentuin waar de deelnemers als hongerige wolven op hun prooi werd aangevallen. Na het eten was er uiteraard nog lekker gezellig de tijd om na te mauwen over van alles en nog wat. Natuurlijk was er een winnend team dat met alle prachtige prijzen naar huis is gegaan. Verder kunnen we terug kijken naar een prachtige geslaagde dag.

Proeven van het eerste Zundertse Trappistenbier Op zondag 1 december hebben wij mogen genieten van het eerste Zundertse Trappistenbier. Louis had toch maar wat extra besteld omdat “De Trappistentrappers” met ’n gezelschap wel eens van dit brouwsel wilden proeven, als naamgenoten konden wij dit niet zo maar voorbij laten gaan natuurlijk!

De koperen brouwketel werd uit de kelder gehaald en in ’t zicht geplaatst. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 35 -

Na nog wat door te roeren werd het sein “klaar voor gebruik” gegeven en overhandigde de brouwmeester het eerste flesje aan erelid en Trappist van het eerste uur, Johan Nouws. Nadat deze zijn goedkeuring gaf en de classificatie uitmuntend hanteerde, mochten ook de andere 40 aanwezigen het eerste glas aan de lippen zetten. Daar was weinig dwang voor nodig en na enkele uren waren er dan toch 10 kratten doorheen en moesten we overschakelen op andere dranken. Laten we ’t er op houden dat de smaak inderdaad bijzonder en het alcohol percentage zijn werk doet. Zoals bij elk zwaar bier geld ook hier : Niet binnengieten maar genieten ! Echter ; de geschiedenis van dit bier heeft volgens ons ’n heel andere oorsprong dan de officiële versie. Wij als Trappistentrappers hadden 33 jaar geleden namelijk al het plan om zelf dit goedje te gaan brouwen, het was ons gebleken dat na de inspanning tijdens ‘n fietstocht ’n trappistje toch wel deugd deed. Het recept was opgeslagen in de kluis bij Louis maar helaas tijdens ’n brand verloren gegaan. Deze mogelijke namen voor het bier werden toen bedacht ; Het licht : Want wij waren natuurlijk het licht in de duisternis . Broeder: Wij voelden ons allemaal verbonden aan elkaar. De klager: Dat was dan iets voor de volgende dag. Samengevat: Op maandag klagen dat we de vorige avond elkaar vast moesten houden tijden ’t naar huis fietsen in ’t donker. Er waren zeker meerdere namen voorhanden maar ook ons geheugen is niet meer als 33 jaar geleden, alhoewel het toen misschien ook niet formidabel was. Achteraf is het toch maar goed dat het brouwen van dit vorstelijke bier nu wordt gedaan door onze (vak) broeders uit de kievitsmoeren, het blijkt nu dat zij wel de juiste ingrediënten weten te combineren om deze voortreffelijke smaak te verkrijgen . Broeder Jacobus.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 36 -