Christenen voor de Waarheid 4 /2013 INHOUD
7 Paradoxen rond euthanasie
7 paradoxen rond euthanasie Overdenking
Op donderdag 12/12/13 is het wetsvoorstel dat euthanasie uitbreidt voor minderjarigen in de senaat goedgekeurd. Nu moet het nog door de Kamer gesluisd worden en dan is dit weer een van de zoveelste donkere dagen in ons land. Ignace Demarel schreef in de knack een artikel. Hij formuleerde zeven paradoxen in dit wetsvoorstel. Paradox 1: -18 jarigen kunnen niet eens zelf sterke drank gaan kopen in de supermarkt, en onder 16 jaar kan men geen tabak of alcohol kopen. Volgens de wetgever - jaja, onze geachte parlementairen - zijn ze onbekwaam om te beoordelen of ze sterke drank of tabak aankunnen, maar ze zijn wel bekwaam om te beslissen over hun eigen levenseinde. We beschermen hen tegen zichzelf als het gaat om drank, maar niet als het gaat om leven of dood. Paradox 2:Het feit dat dit debat zo weinig in de openbaarheid gevoerd wordt, is ook al paradoxaal. Het nieuws wordt tegenwoordig steeds meer gevuld met 'fait divers', de waan van de dag, maar als het gaat om leven en dood, debatteert men binnenskamers, ver van de camera's. Is het omdat onze politici bang zijn dit openlijk te bespreken? Of omdat de meerderheid van de bevolking zo onverschillig wordt? Paradox 3: opzettelijk levensbeëindigend handelen bij geborenen is in alle Europese landen bij wet verboden is (met uitzondering van Nederland, Zwitserland, Luxemburg en België) en wordt vervolgd als een misdrijf. Waarom wordt iets wat eeuwenlang ondenkbaar was, iets wat nu nog steeds in 98% van de landen van de wereld als een misdrijf wordt beschouwd, bij ons gepresenteerd als een 'weldaad'? Paradox 4: in vele landen vecht men om te kunnen léven, hier vecht men om te mogen sterven! De Verklaring van de Rechten van de Mens spreekt toch over het 'recht op leven', waarom pleiten sommigen zo enthousiast voor een 'recht op sterven'? Paradox 5: Op 6 november werd een gezamenlijke verklaring ondertekend door alle christelijke kerken samen (katholiek, protestants, evangelisch, anglicaans en orthodox) én joden én moslims. Deze verklaring kreeg zo goed als géén aandacht kreeg in de pers. Ze wordt gewoon genegeerd, doodgezwegen. De verklaring spreekt over 'de banalisering van een zo zwaarwichtige aangelegenheid' en 'het ondergraven van de fundamenten van de samenleving', en stelt dat 'euthanasie van kwetsbare mensen, kinderen of mensen met dementie, radicaal in strijd is met hun menselijke waardigheid'. Dit laatste woord is natuurlijk diametraal gericht tegen de slogan van de voorstanders van euthanasie: 'recht op waardig sterven'. Is het tragisch of grappig dat beide kampen claimen de menselijke waardigheid te verdedigen?
Paradox 6: Wie zijn de De Gendertheorie. voorstanders van euthanaStand in Europa sie, 'de humanisten'? 'Humanisme' betekent dat Wetenschappelijk bewezen: de mens (en niet God) in Pornografie is verslavend het centrum geplaatst wordt. Het is ontstaan in de Stop die euthanasietrein 16° eeuw (o.a. Erasmus) Wat gebeurt er … als reactie tegen de onmenselijkheden die in die tijd door de Kerk werden beOnze samenleving kweekt dreven in naam van God psychopaten (godsdienstoorlogen, inquisitie, ketterverbrandinOpmerkelijke artikels gen...). Nu zou je toch verwachten dat humanisten bij Aanmeldingsformulier uitstek vóór de mens kiezen, voor het léven. Maar je ziet in onze maatschappij precies het omgekeerde gebeuren: sinds we in de 'postchristelijke tijd' leven en de waarden de facto door de méns bepaald worden, wordt het menselijk leven gedevalueerd: aan het begin en aan het einde van het leven wordt er 'afgepitst' en beknibbeld (abortus, euthanasie...), en dit gaat voortdurend verder 'in naam van de menselijke waardigheid'? Het humanistisch mensbeeld degradeert de waarde van het leven. Oude mensen en mindervaliden moeten zich bijna verontschuldigen dat ze nog blijven leven en tot 'last' zijn voor hun familie en de maatschappij. Maar hierachter zit een verschillende visie op wat 'kwaliteit van leven' is: het wordt alleen een beetje eng als men dit oordeel in de handen van ménsen gaat leggen. Paradox 7: vinden we op medisch gebied: wanneer de wetenschap erin slaagt een bepaalde ziekte te genezen, wordt dit als een 'overwinning voor de geneeskunde' gezien, een overwinning voor het leven. Hoe kan dan euthanasie als een 'vooruitgang' worden bestempeld? Alle artsen moeten normaal, volgens hun eed van Hippocrates, vechten voor het léven! Ze worstelen urenlang in de ene operatiekamer om iemands leven te redden bijv. na een zwaar ongeval, en maken een vreugdedansje als het gelukt is, terwijl in de andere kamer met een spuitje iemands leven abrupt wordt beëindigd? Of: de ontdekking van een nieuw medicijn kan een weldaad zijn voor vele zieken, maar hoe kan men in 's hemelsnaam euthanasie als een 'weldaad' bestempelen? Knack
Gezegend Kerstfeest
ten …
Johannes 1:9 Het waarachtige licht, dat Dat mag ook allemaal, daar heb ik ook geen proieder mens verlicht, was komende in de bleem mee. Maar vindt de Here Jezus nog een plaats in deze wereld, in deze maatschappij, in de wereld. harten van de mensen? Dat is de grote vraag. Kerstmis, het feest van het licht. En dan praten we niet over de verlichte kerstbomen en versierde huizen en kramen op de overal aanwezige kerstmarkten, maar dan praten we wel over het Waarachtige Licht, het Licht dat iedere mens verlicht. Met kerstmis vieren we de geboorte van onze Here en Heiland Jezus Christus. Gods Zoon die als mens naar de wereld is gekomen, om te leven onder ons, om te sterven aan het kruis als een volmaakt offer.
Maar wat nog veel belangrijker is, vindt de Here Jezus nog een plaats in uw hart, of is uw kerstviering ook verworden tot een gezellig samenzijn waarbij het uiterste van onze spijsvertering wordt gevraagd. En na het opruimen van de versieringen wordt kerstmis weer weggeborgen tot het einde van het jaar, na het opruimen van de halloween versiering … het zoveelste evenement op rij. En we blijven achter met een volle maag maar een leeg hart.
Hij is gekomen om ons duister bestaan te verlichten, niet met lampjes of kerstversiering maar met Zijn liefde en genade. Hij heeft ons bestaan verlicht doordat Hij de duisternis van de zonde in ons leven, met Zijn bloed heeft uitgewist. En Gods Woord zegt: ”Doch allen, die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven om kinderen Gods te worden, hun, die in zijn naam geloven”. En dat herdenken we ieder jaar weer met Kerstmis.
Heeft dit Waarachtige Licht reeds in onze harten kunnen schijnen? Hebben wij dit Kind reeds in onze harten binnen laten komen om daar te wonen? Hebben wij deze belofte, dat als we Hem hebben aangenomen, de macht hebben gekregen om kinderen Gods te worden, hebben we deze belofte reeds de onze gemaakt? Of heeft kerstmis deze betekenis niet meer voor ons?
Maar wat betekent kerstmis nog voor deze wereld? Gezelligheid, eten en drinken, kerstboom en kerststal, kerstmark-
Laten we deze kerstmis niet nogmaals voorbij gaan als een van de velen, een die weer verdwijnt samen met de dozen kerstversiering en de kerstboom op de zolder. En volgend jaar - als er voor ons nog een volgend jaar komt - halen we alles weer vanonder het stof vandaan. Laat het waarachtige licht, dat in de wereld gekomen is, ook onze harten verlichten. Daniel Schobben
Christenen in Groot Brittannië worden vervolgd "Mensen lijken tegen het christendom te kunnen doen wat ze willen, maar niet tegen de islam," zegt een Brits parlementslid. David Simpson heeft zijn bezorgdheid over de behandeling van christenen in GrootBrittannië deze week in een debat in het Lagerhuis aangehaald. De christelijke politicus van de Democratic Unionist Party (DUP) zei dat ministers voor christenvervolging niet naar andere landen hoeven te kijken, maar "gewoon door onze eigen achterdeur." "In Groot-Brittannië lijken mensen tegen het christendom te kunnen doen wat ze willen. Ze kunnen de naam van Christus lasteren, zolang ze de islam maar niet beledigen," zei Simpson. "Dit is triest, want dit land is gebaseerd op de burgerlijke en godsdienstige vrijheid voor iedereen. Toen koningin Victoria op de troon zat stond Engeland achter de openstelling van geschriften en de Bijbel. Vandaag de dag wordt dit beleid de grond in gehamerd, en dat baart mij zorgen voor de maanden en jaren die voor ons liggen." Een voorbeeld is het geval van een christelijke chauffeur die werd aangespoord om een klein kruis van zijn dashboard te verwijderen, uit bezorgdheid dat mensen van andere godsdiensten worden beledigd. En dat terwijl bij dezelfde onderneming, genaamd Wakefield District Housing, een islamitische werknemer actief is die in haar bedrijfswagen een vers uit de Koran heeft. "Dit land en dit parlement moet meer op de voorgrond treden om de tegenstand tegen christenen tegen te gaan en op te komen voor de burgerlijke en godsdienstige vrijheid," voegt Simpson toe. De politicus herinnert mensen eraan dat praktische hulp en gebed helpt om slachtoffers van vervolging te steunen. CIP
2
DE GENDERTHEORIE: STAND VAN ZAKEN IN EUROPA De Directeur van het European Center for Law and Justice (ECLJ) bestudeert de opgang van de gendertheorie in verscheidene landen van Europa. Wij publiceren hier een artikel dat hij aan dit probleem heeft gewijd. Frankrijk Het wetsontwerp Taubira op het [homoseksuele] huwelijk moet gezien worden in verband met een ander fundamenteel ontwerp van de huidige regering : het ontwerp tot “hersmelting van de school van de Republiek”, dat voor het ogenblik wordt besproken in de Assemblée Nationale. Dit wetsontwerp (...) voorziet, onder andere, het invoeren van een nieuw verplicht onderwijs van lekenmoraal en burgerlijke opvoeding, zowel als de bestrijding van de geslachtstereotypes vanaf de jongste leeftijd. In de pers en in de Assemblée heeft de Minister van nationale opvoeding, Vincent Peillon, verduidelijkt dat “het doel van de lekenmoraal is : de leerling los te maken van alle vormen van determinisme : familiaal, etnisch, sociaal, intellectueel” om “iedere leerling toe te laten zich te ontvoogden”, want “het doel van de republikeinse school is altijd geweest een vrij individu voort te brengen”. Van uit dezelfde hoek heeft ook de Minister van Justitie Christiane Taubira aan de Assemblée verklaard dat “in onze waarden de opvoeding tot doel heeft de kinderen te onttrekken aan de sociale en religieuze vormen van het determinisme en er vrije burgers van te maken”. Eén van deze vormen van determinisme zou zijn de identiteit van het geslacht ; de afbouw van de seksuele stereotypen wordt gezien als een middel tot ontvoogding van de kinderen. Het ontwerp tot “hersmelting van de school van de Republiek” voorziet thans dat “de opvoeding tot de gelijkheid van het geslacht” een opdracht wordt van de lagere school, vanaf de leeftijd van 6 jaar, “ten einde de categorieën van het geslacht (...) te vervangen door een opvatting van
het geslacht die aantoont dat de verschillen tussen mannen en vrouwen niet gegrond zijn op de natuur, maar een historische constructie zijn die sociaal werd overgenomen”. Deze bedoeling komt ook tot uiting in het recent verslag van de Algemene Inspectie van Sociale Zaken die aanbeveelt dat de school zich zou inzetten in de “strijd tegen de seksuele stereotypes” “vanaf de jongste leeftijd”, dat zij de “ideologie van de complementariteit” man-vrouw zou afbouwen om “te komen tot een egalitaire maatschappij”. Met dit doel doet het verslag in het bijzonder de aanbeveling de benamingen “jongens” en “meisjes” te vervangen door de neutrale bewoordingen “vrienden” of “kinderen”, verhalen te vertellen waarin de kinderen twee vaders of twee moeders hebben, enz. Het gaat erom, zegt het verslag, de “seksuele verscheidenheid” tegen te gaan alsook het innerlijk opnemen door de kinderen van hun seksuele identiteit. Naast deze aspecten betreffende de gendertheorie geeft de door het project “tot hersmelting van de school van de Republiek” voorgestane lekenmoraal verder nog aanleiding tot ongerustheid. Dit ontwerp beoogt de maatschappij te hervormen via de school ; het is complementair aan het project Taubira dat het gezin “hersmelt” via het huwelijk. Zoals dhr. Peillon het aanduidt, “spant de regering zich in om te steunen op de jeugd om de geestestoestand te veranderen, o.a. via een opvoeding tot eerbied voor de verscheidenheid van de seksuele oriëntaties”. Zo, wanneer de wet Taubira wordt aangenomen, zal de publieke school niet enkel “de seksuele stereotypes afbouwen” in de geest van de kinderen, maar hun bovendien leren dat het normaal is twee moeders te hebben (en een onbekende vader), of twee vaders (en een draagmoeder). Deze “ouderschappen” zullen aangeleerd worden als objectieve feiten (en niet als een keuze) en zullen dus niet vatbaar zijn voor enige morele beoordeling. De ouders die de natuurlijke moraal zouden willen doorgeven aan hun kinderen zullen in een valstrik terechtkomen : ze zullen aan hun kinderen moeten uitleggen dat ze niet moeten geloven al wat in de school gezegd wordt, maar dat ze moeten zwijgen om geen last te
Euthanasie na mislukte geslachtsoperatie Maandag is een 44-jarige man geëuthanaseerd die niet terminaal ziek was maar leed onder de gevolgen van een mislukte geslachtsoperatie. Dat schrijft Het Laatste Nieuws. De man was als meisje geboren en onderging sinds 2009 een aantal geslachtsoperaties. Maar dat verliep niet naar wens. De man voelde zich gevangen in een lijf dat hij niet meer wou. De euthanasie gebeurde onder begeleiding van VUB-arts Wim Distelmans. Volgens de dokter was aan alle voorwaarden voldaan voor euthanasie. “Hier was zeker sprake van ondraaglijk psychisch lijden”. De Standaard 01/10/2013 Ook transgendervriendin van Nathan wil euthanasie plegen ANTWERPEN - ‘Nathans dood heeft me nog vastberadener gemaakt, het is tijd.’ Dora, zelf transgender en een van de beste vriendinnen van de 44-jarige man die maandag euthanasie pleegde na mislukte geslachtsoperaties, wil zijn voorbeeld volgen. Ook zij wil euthanasie plegen omdat ze niet helemaal gelukkig is in haar nieuwe lichaam, meldt Het Laatste Nieuws. Dora (53) werd geboren als Dirk en was 32 jaar geleden de tweede in België die een geslachtsoperatie onderging. De operatie was een succes en Dora voelde zich goed in haar vel. Maar ze werd in een depressie geduwd door haar ouders en haar omgeving. Ze werd afgewezen, beschimpt, en mensen keken naar haar als een freak. ‘Ik heb altijd gevochten om aanvaard te worden, maar nu is het genoeg geweest. De dood van Nathan heeft me nog vastberadener gemaakt: het is tijd’, verklaart Dora aan Het Laatste Nieuws. Voor Dora is euthanasie de enige uitweg. Ze ziet het als een mooi en sereen afscheid. ‘Ik heb Nathan tot het laatste moment vastgehouden. Hij bleef maar lachen en vertellen, tot hij langzaam weggleed. Pijnlijk, maar tegelijk ook mooi, want dit is wat hij wilde’, vertelt Dora. De Antwerpse heeft alle papieren al in orde gebracht, maar een datum voor haar euthanasie is er nog niet. Ze wil eerst nog afscheid nemen van haar ouders. Nieuwsblad 0510/2013
3
krijgen. Dat zal een duidelijke schending zijn van de natuurlijke rechten van de ouders. De ontwerpen en verklaringen van mevr. Taubira en dhr. Peillon getuigen ten andere ondubbelzinnig van hun intentie de rechten van de ouders niet te eerbiedigen, maar de kinderen los te rukken om ze vrij te maken. Dit recht werd nochtans herbevestigd in de grote verklaringen van de Rechten van de Mens na de tweede Wereldoorlog, als reactie op het nazi-, fascistisch en communistisch totalitarisme. De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens erkent dat “het gezin het natuurlijk en fundamenteel element is van de maatschappij en dat het recht heeft op de bescherming van de maatschappij en de Staat” (art. 16.3) en dat “de ouders bij prioriteit het recht hebben de aard van de opvoeding voor hun kinderen te kiezen” (art. 26.3). Door het Internationaal Verdrag betreffende de burgerlijke en politieke rechten te bekrachtigen, hebben de Staten toegezegd “de vrijheid van de ouders te eerbiedigen om de godsdienstige en morele opvoeding van hun kinderen volgens hun eigen overtuiging te doen verzekeren” (art. 18.4). Nog uitdrukkelijker verkondigt de Europese overeenkomst van de mensenrechten dat “de Staat, in de uitoefening van de functies die hij opneemt op het gebied van de opvoeding en het onderwijs, het recht van de ouders deze opvoeding en dit onderwijs te verzekeren volgens hun godsdienstige en filosofische overtuiging, zal eerbiedigen” (bijkomend Protocol 1, art. 2). Thans worden de rechten van het gezin terug aangevallen in naam van een project van maatschappij, niet meer gebaseerd op het gezin, maar op begrippen van verdraagzaamheid, niet-discriminatie en pluralisme en dat de mens beschouwt als een zuiver abstract individu. De macht van de Staat wordt weer uitgebreid, want door zich de zending te geven een “project van maatschappij” te verwezenlijken, geeft hij zichzelf de macht het te bepalen en het recht het op te leggen. Waaraan de Franse ouders zullen het hoofd moeten bieden, hebben de Spaanse ouders reeds met succes getrotseerd. Daartegenover, hebben in Duitsland ouders verkozen veroordeeld te worden tot effectieve gevangenisstraffen eerder dan hun kinderen naar lessen van seksuele opvoeding te sturen. In Rusland is de toestand anders : de regionale regeringen nemen er, op verzoek van de gezinnen, wetten aan die de kinderen beschermen tegen de LGBT-propaganda [Lesbische- Gay-Biseksuele-Transseksuelen], maar ze moe-
ten het hoofd bieden aan sterke druk van de Europese instellingen en lobby’s. Spanje Het ontwerp van dhr. Peillon is erg gelijkend op de lessen van “opvoeding tot het burgerschap” die waren ingesteld en opgelegd door de vroegere Spaanse regering van dhr. Zapatero. Het ging om het onderwijzen van een lekenmoraal, tamelijk anti-godsdienstig, met een sterke klemtoon op de gelijkheid van de geslachten en de kinderseksualiteit. De doelstelling van deze verplichte discipline, ingeschreven vanaf het lager onderwijs, was “het morele geweten van de kinderen op te bouwen”, hun “persoonlijke identiteit” en hun “emotie - en gevoels-opvoeding” te bewerken. Een belangrijk deel van de Spaanse maatschappij heeft deze gang van zaken verworpen. De Partido Popular, de voornaamste rechtse partij, en ook de Spaanse Bisschoppenconferentie hebben ze eveneens aangeklaagd. De drie bisschoppen van Madrid hebben het moreel aanvaardbaar verklaard alle wettige middelen te gebruiken om de gewetensvrijheid te verdedigen, inbegrepen gewetensbezwaren in te roepen. Zeer spoedig hebben 55.000 gezinnen zich tot “gewetensbezwaarden” verklaard en hebben het deelnemen van hun kinderen aan deze lessen geweigerd. De ouders hebben meer dan 70 plaatselijke en regionale verenigingen opgericht om de bezwaarden te ondersteunen en dit onderwijs te bestrijden. Talrijke ouders zijn door de overheden vervolgd, bijna 2.300 rechtsprocessen werden ingesteld. In bijna negen gevallen op tien, in 2007 en 2008, hebben de lokale en regionale rechtbanken de regering veroordeeld wegens inbreuk op de rechten van de ouders. De ouders zijn echter gestrand voor het Hoogste Spaanse Hof dat hun geen fundamenteel recht heeft toegekend om zich tegen dit onderwijs te verzetten ; het heeft wel het bestaan van een risico van indoctrinatie erkend. Op 19 maart 2010 hebben 305 ouders het Europees Hof van de Rechten van de Mens gevat (met de hulp van de ECLJ) over de gronden van de Europese Overeenkomst van de Mensenrechten die zegt dat “de Staat, in de uitoefening van zijn werking die hij vervult op het gebied van de opvoeding en het onderwijs, het recht van de ouders deze opvoeding en dit onderwijs volgens hun godsdienstige en filosofische overtuigingen zeker te stellen, zal eerbiedigen” (Bijkomend Protocol 1, art. 2). Het Europees Hof heeft zich nog niet terzake uitgesproken. Het zal moeten oordelen of de lessen van opvoeding tot het burger-
Straatprediking dreigt onwettig te worden in UK Door een nieuw wetsvoorstel in het Verenigd Koninkrijk lopen straatpredikers de kans te worden beschuldigd van asociaal gedag. Die waarschuwing komt van de voormalige hoofdofficier van justitie Lord MacDonald. Het Christelijk Instituut en andere organisaties voor burgerlijke vrijheid, zeggen dat christenen zich er niet door zullen laten weerhouden. De nieuwe wet tegen asociaal gedrag bevat regels om hinder en ergernis te voorkomen. De nieuwe omschrijving maakt het gemakkelijker voor autoriteiten die te constateren en vereist minder bewijs, zeggen juristen. Lord Macdonald vindt de voorstellen extreem breed geformuleerd en zegt dat die kunnen resulteren in ernstig en niet te voorzien ingrijpen in individuele rechten. “Natuurlijk kunnen politieke demonstraties, straatacteurs en straatpredikers iemand hinderen en zelfs van tijd tot tijd voor overlast zorgen", zegt hij. Maar het gevaar is volgens hem dat de wet nu willekeurig ingrijpen door de overheid mogelijk maakt. Simon Calvert van een tegen de gewraakte clausules strijdende actiegroep noemt het wetsvoorstel "krankzinnig". Volgens hem zal het gangsters en hooligans, die gewoonlijk al tal van andere wetten overtreden, geenszins van lastig gedrag weerhouden. “Het is ontmoedigend dat bescherming en een duidelijke definitie van wat overlast is erin ontbreekt”, zegt hij. “In de praktijk betekent het dat collectanten voor goede doelen, demonstranten, zangers van kerstliederen, straatpredikers, zelfs mensen die gewoon hun mening krachtig in het openbaar willen laten horen, als hinderlijk kunnen worden aangemerkt en voor de rechter gesleept. Ik ben er zeker van dat dit niet de bedoeling was van de regering, maar de wetgeving is slecht onderbouwd, slecht geschreven en maakt menige redelijke activiteit onwettig.”
4
schap al dan niet een “doel van indoctrinatie nastreeft dat zou kunnen aanzien worden als niet-eerbiediging van de godsdienstige en filosofische overtuiging van de ouders” en nagaan of de “informaties of kennissen van het schoolprogramma op een objectieve, kritische en pluralistische wijze worden verspreid die de leerlingen toelaat ten opzichte van het feit godsdienst een kritische zin te ontwikkelen in een serene sfeer, met uitsluiting van ieder misplaatst proselitisme”. Het is niet gezegd dat het Hof Spanje zal veroordelen. In ieder geval heeft de nieuwe rechtse regering van Mariano Rajoy — ingevolge de volksmobilisatie — vanaf zijn verkiezing aangekondigd deze lessen te willen hervormen, en is ze reeds ermee begonnen. Duitsland Ouders hebben verkozen te worden veroordeeld tot effectieve gevangenisstraffen, eerder dan hun kinderen naar de lessen van seksuele opvoeding te sturen. Het programma van deze lessen, verplicht in alle privé- en openbare lagere scholen, is verschillend naargelang de Länder. In meerdere streken hebben ouders gevraagd dat hun kinderen tussen 7 en 9 jaar zouden worden vrijgesteld van deze lessen met de inhoud waarvan zij vooraf hadden kunnen kennis nemen. Op de weigering van de school zijn sommige ouders daarover heen gestapt en werden zij veroordeeld tot geldstraffen om hun kinderen thuis te hebben gehouden. Gaande tot het uiterste van hun gewetensbezwaar door deze boeten, — die zij aanzagen als inbreuken op hun ouderlijke rechten —, te weigeren te betalen, werden deze ouders tenslotte veroordeeld tot 43 dagen gevangenisstraf. Zulks is het geval van verscheidene gezinnen te Salzkotten, in het Rijnland. Sommige ouders met meer kinderen hebben verscheidene verblijven in de gevangenis doorgebracht. Deze ouders hebben het Europees Hof van de Rechten van de Mens gevat, dat oordeelde dat Duitsland de ouders kan verplichten hun kinderen te onderwerpen aan deze lessen met het doel “de minderheden te integreren en te vermijden dat ‛parallelle maatschappijen‛ zouden gevormd worden die gemotiveerd zijn door een godsdienst of ideologie”. Betreffende het onderwijs van de gendertheorie aan de kinderen, heeft het Hof geoordeeld, in akkoord met de Duitse regering, dat de “seksuele opvoeding de verdraagzaamheid onder de menselijke wezens zou moeten aanmoedigen, hoe ook hun seksuele oriëntering of identiteit mag zijn”. In andere zaken heeft het Europees Hof de veroordeling van de ouders die de deelneming van hun kinderen aan verplichte lessen van lekenmoraal hadden geweigerd, geldig verklaard, maar heeft het daarentegen geoordeeld betreffende humanistische ouders dat de verplichte aard van lessen van godsdienstcultuur hun rechten had geschonden.
wetten, waarvan de eerste werd aangenomen in 2006 ingevolge homoseksuele manifestaties die de bevolking hadden geschokt, hebben als doel de kinderen te beschermen tegen boodschappen die op agressieve en gunstige wijze LGBTpraktijken voorstellen of deze voorstellen als evenwaardig met echtelijke relaties. Op 25 januari ll. heeft het Russisch Parlement, de Douma, in eerste lezing quasi-eenstemmig een wetsontwerp aangenomen dat dit verbod uitbreidt tot het gehele territorium van de Russische Federatie. De Regering handelt vanuit zijn verantwoordelijkheid “de kinderen te beschermen tegen de informatie die hun gezondheid en hun morele en geestelijke opgroei in gevaar brengt”, in het bijzonder deze die de gezinswaarden kunnen aantasten. Deze wetten zijn geen geïsoleerd verschijnsel : de gay prides worden dikwijls verboden, en Rusland kondigde aan geen Russische kinderen te willen toevertrouwen aan de internationale adoptie door paren van hetzelfde geslacht. In de internationale instellingen Waarom het hier gaat in het debat over de school, het huwelijk en het gezin, is de structuur en de natuur van de maatschappij : het huwelijk, de school en het gezin zijn onderling afhankelijk en bepalen in ruime mate de maatschappij. Men moet erkennen dat dit debat tegenover elkaar stelt het gewone volk (de straat), en een zogenaamde “verlichte elite” waarvan het sociale project — zoals de gendertheorie — weinig vatbaar is voor niet-ingewijden. Het debat speelt zich ook af binnen de internationale instellingen die bewust de verantwoordelijkheid opnemen de maatschappij van morgen te bepalen en op te zetten. Het Europees Hof omschrijft zichzelf als “het geweten van Europa”. Rusland wordt thans fel bekritiseerd door de verschillende instellingen van de Europese Unie (Brussel) en van de Raad van Europa (Straatsburg). Het Europees Parlement, Mevr. Ashton, die de Europese diplomatie vertegenwoordigt, de Parlementaire Vergadering en het Ministercomité van de raad van Europa hebben alle de Russische wetten die de “homoseksuele propaganda bij minderjarigen” verbiedt, veroordeeld. De LGBT-organisaties voeren zeer actief strijd. Het Ministercomité van de Raad van Europa deelde zijn “grote bezorgdheid” mede en vroeg aan Rusland zich in te zetten om het advies te volgen dat de “Commissie van Venetië” moet uitbrengen. Het doel van deze drukking is te vermijden dat het ontwerp van federale wet in mei e.k. definitief zou worden aangenomen in tweede lezing door de Douma. De Europese instellingen bevestigen dat deze Russische wetten de rechten van de mens schenden, terwijl ze als bedoeling hebben de bescherming van het gezin, van de moraal en de gezondheid van de kinderen, en geen aanslag betekenen op de vrijheid van uitdrukking, noch op het privé -leven van de homoseksuelen. Russische familiale NGO’s geven antwoord aan internationale pro-LGBT-NGO’s. De Russen hebben weinig kans gehoord te worden omtrent dit onderwerp, dat heel belangrijk is geworden in de orde van de politieke prioriteiten van de Europese en Amerikaanse instellingen ; toch hebben zij de vaardigheid te weerstaan aan deze drukking.
Rusland In Rusland heeft op verzoek van gezinsverenigingen en van de orthodoxe Kerk, een groeiend aantal Russische regio’s, — negen tot op heden, waaronder Sint Petersburg en Kaliningrad, — wetten aangenomen met het doel de kinderen te beschermen tegen de “homoseksuele propaganda”. Deze
5
De promotie van de gendertheorie is niet beperkt tot de school. Het probleem is in feite veel ruimer. De rechten van de ouders komen in botsing met de algemene politiek van niet-discriminatie volgens de seksuele geaardheid waarin de promotie van de gendertheorie zich situeert. De vraag die zich stelt in de school, stelt zich evenzeer in de rest van de
maatschappij. Op dit gebied werden reeds talrijke personen gestraft om hun morele weigering van de homoseksualiteit. Het geval van Engeland is een voorbeeld : sedert het aannemen in 2010 van een wet op de gelijkheid en de nietdiscriminatie worden de sancties en de veroordelingen talrijker. Zo zag een echtpaar zich het genoegen geweigerd een gastgezin te zijn wegens zijn oordeel over de homoseksualiteit ; een dokter diende zijn werk binnen een sociale dienst te verlaten na te hebben geweigerd deel te nemen aan een beslissing kinderen toe te vertrouwen aan paren van hetzelfde geslacht ; katholieke adoptieagentschappen werden gedwongen hun activiteiten stop te zetten wegens hun weigering kinderen toe te vertrouwen aan de adoptie door paren van hetzelfde geslacht ; een bediende van de burgerlijke stand en een huwelijksconsulent werden afgedankt na in geweten hun ongeschiktheid te hebben geuit een paar van homoseksuelen seksuele raad te geven en hun burgerlijk huwelijk te vieren. Het Europees Hof heeft deze afdankingen niet als een misbruik aangezien. Zo ook is het in Spanje waar een magistraat die een medische expertise had gevraagd om uit te maken of het in het belang van het kind was geadopteerd te worden door de partner van zijn moeder, voor tien jaar geschorst werd omdat deze expertiseopdracht een ontwijkend maneuver zou zijn en een homofobe akte. Dit zijn slechts enkele voorbeelden van een verschijnsel dat zich dreigt te veralgemenen, vooral wanneer de Europese Unie het voorstel aanneemt tot “aanbeveling van de Raad betreffende het invoeren van het principe van gelijke behandeling tussen personen, zonder onderscheid van godsdienst of overtuiging, van handicap, ouderdom of seksuele geaardheid” Deze tendens is sterk, maar niet onvermijdelijk, zoals de Spaanse en de Russische voorbeelden ervan getuigen. Een ander recent voorbeeld: een ontwerp van de Raad van Europa “betreffende de rechten en het juridisch statuut van de kinderen en de ouderlijke verantwoordelijkheid” dat het huwelijk, de adoptie, de PMA (Medisch geassisteerde procreatie) voor paren van hetzelfde geslacht en zelfs de draagmoeders (de GPA) bekrachtigde, is uiteindelijk verworpen door het Ministercomité na een intense arbeid van “contralobbying”. De doelstelling van deze aanbeveling was het gezin te grondvesten op de enkele wil (en niet op de biologie) en het principe van aanvaarding en gelijkschakeling
van alle types van verbond en procreatie te stellen (adoptie, PMA, GPA “voor allen”). Dus, manifesteren om het intrekken te vragen van de wet Taubira, is ook manifesteren voor de bescherming van de gewetensvrijheid van de ouders en hun onvervreemdbaar recht hun kinderen op te voeden in de eerbied van de fundamentele morele waarden, in het bijzonder het complementaire man-vrouw, de seksualiteit en de zin van de waarheid. Er is haat en geweld tegen het morele geweten, het huwelijk en het gezin die worden aangevoeld als hinderpalen voor de individuele vrijheid, de emancipatie ... en de ideologische greep van de openbare macht. De ervaring van Rusland, het Verenigd Koninkrijk, Duitsland en Spanje tonen de Franse gezinnen dat niets van vooraf uitgemaakt is en dat diverse scenario’s mogelijk zijn. Wat zal gebeuren in Frankrijk zal bepalend zijn voor Europa en zal afhangen van de mobilisatiegraad en het politieke geweten van de gezinnen en van de bisschoppen. In de grond is de enige strategie : te tonen waarin de echte vrijheid bestaat, gebaseerd op de waarheid. De waarheid is niet ongenaakbaar : het is de waarheid dat ieder kind een vader heeft en een moeder, en deze nodig heeft. Omdat deze kinderen van de ouders zijn en niet van de Staat, heeft het openbaar gezag de plicht tot eerbiediging van de rechten van de ouders om hun kinderen op te voeden. Het getuigen van de vrijheid en van de waarheid gaat door de familiale opvoeding, maar ook door de openbare manifestatie, en zo nodig door het gewetensbezwaar. Grégor Puppinck is Doctor in de Rechten en Directeur van het European Centre for Law and Justice. Deze tekst werd gepubliceerd op 5 april 2013, door het Agentschap Zenit. Bron : http://www.zenit.org/fr/articles/le-gender-pour-touset-les-droits-des-parents waar men in het bijzonder alle bibliografische refertes van dit artikel kan raadplegen. Deze tekst werd uit het Frans vertaald door Walter Van Goethem Gezien het hier gaat om en Europese materie die uiteindelijk ook ons probleem zou kunnen worden leek het mij interessant om het gehele artikel hier over te nemen. Hoe gaan wij hierop reageren? Gaan we dit ook over ons laten komen? Laten we waakzaam zijn.
Hersenscans bevestigen genderclichés De hersenen van vrouwen en mannen hebben totaal andere verbindingen, zo blijkt uit hersenscans. Dat verklaart mogelijk waarom mannen en vrouwen elk in andere taken uitblinken. Amerikaanse wetenschappers van de universiteit van Pennsylvania scanden de hersenen van bijna 1.000 mannen, vrouwen, jongens en meisjes, en brachten de neurale circuits in kaart. Ze troffen grote verschillen aan. Bij de vrouwenhersenen waren de verbindingen tussen de linker en rechter hersenhelft veel sterker, terwijl dat bij mannen tussen de voorste en achterste hersendelen was. Die verschillen verklaren mogelijk waarom mannen in het algemeen beter zijn in het uitvoeren van coördinerende taken, zoals fietsen of navigeren, terwijl vrouwen beter zijn in multitasken en sociale vaardigheden, stellen de onderzoekers in het wetenschappelijk tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS). ‘Ik was verrast dat de resultaten overeenkomen met veel stereotypen die we denken dat we hebben’, zegt onderzoekster Ragini Verma aan de Britse krant The Guardian. De verbindingen bij mannen en vrouwen blijven tot de leeftijd van dertien jaar min of meer hetzelfde. Vanaf 14 tot 17 jaar groeien de verschillen. Het gaat om een van de grootste onderzoeken naar hersenverbindingen bij gezonde mannen en vrouwen. De wetenschappers hopen meer te weten te komen over de impact van neurale hersenafwijkingen op hersenaandoeningen zoals schizofrenie en depressie. 04/12/2013 DS
6
Wetenschappelijk bewezen: Pornografie is verslavend Wetenschappelijk bewezen: Pornografie is verslavend Jonge mannen tonen dezelfde hersenreacties als de alkoholiekers en drugverslaafden Cambridge/Londen (idea) – pornografie werkt zo verslavend werken als drugd of alcohol. Dat heeft een wetenschapelijke studie van de Engelse universiteit Cambridge aangetoond. De neuro-wetenschapster Valerie Voon, die gespecilaliseerd is in verslavingen heeft mannen in de leeftijd van 19 tot 34 jaar, die toegeven om dwangmatig pornografie te bekijken, onderzocht. Ze kunnen niet op eigen kracht vrijkomen van hun verslaving. Toen Voon hen met pornografische beelden confronteerde, toonden hun hersenen dezelfde reactie als bij alchol of drugverslaafden. De krant Daily Mail (Londen) berichtte dat de onderzoeksresultaten kort geleden getoond werden in de televisiedocumentaire „Porn on the brain“ (Porno in de hersenen) van de Britse particuliere zender „Channel4“. Voormalig uitgever van erotica: „Buffet van verdorvenheid“ De moderator was de voormalig uitgever van het erotische mannenmagazine „Loaded“ (geladen), Martin Daubney (Londen). De ‚43-jaritge leidde de publicatie van 2003 tot 2010. Toen hij zich bewust werd van de uitwerkingen van pornografie op de jonge generatie, keerde hij zich af van zijn seksbedrijf. „Het internet is een buffet van verdorvenheid geworden“, zei hij. Omdat pornografie ook verslavend werkt is het werwerpelijk om het vrij toegankelijk te laten, alsof men heroïne laat rondslingeren. In zijn onderzoek naar documentatie was Daubney geshockt toen hij vernam dat twaalfjarigen reeds regelmatig pornografie consumeerden. Hierdoor werd hun voorstelling van seksualiteit volledig verstoord. Mannen en jonge vrouwen werden enkel nog als lustobject beschouwd. Velen waren onthutst en walgden ervan dat hun vrienden gewelddadige, harde seks van hen verwachtten.
De journaliste Eleanor Mills (Londen) had reeds voor een naderende pornogeneratie gewaarschuwd. Veel meisjes geloven dat ze niet in seks moeten toestemmen, maar de wensen van hun partner moeten gehoorzamen. Dan kan zover gaan tot verkrachting. Een inhoudsanalyse heeft het volgende vastgesteld: van de 304 onderzochtte pornosites gaat de inhoud voor 88,2% over lichamelijk geweld zoals slagen, boeien en 48,7% over verbaal geweld. Meer dan 1/3 (36%) van de inhoud van het internet gaat over pornografie. Iedere vierde opzoeking heeft met seks te doen, en een derde van alle gedownloade sites bevatten pornografie. Pornosites blokkeren? De Britse regering wil de toegang totpornografie moeilijker maken. Tot einde 2014 zullen de 19 miljoen bestaande online huishoudens door hun provider vraagd worden of de pornofilter aan of uit moet worden gezet. Bij alle nieuwe abbonnees zal de toegang geblokkeerd worde; zij zullen een toegang expliciet moeten aanvragen. In Duitsland heeft de CSU politieker Norbert Geis (Aschaffenburg) een pornobarrière geëist – dus bindende leeftjdsbeperkingen en een blokkering van pornografische inhoud op het internet. Indien iemand ze toch wil bekijken zal hij een schriftelijke aanvraag moeten doen. De leider van het evangelische vereniging voor seksethiek en zielzorg „Weisses Kreuz“ (Witte kruis), Rolf Trauernicht berichtte dat internetblokkeringen verslaafden kunnen helpen die zich niet in eigen kracht kunnen beschermen, maar zij die porno zoeken zullen het ook vinden. Er ontbreekt bij de bevolking een bewustzijn van de schadelijkheid van pornografe. Pornografie beïnvloedt de seksualiteit alsook de relationele vaardigheden op een negatieve wijze en bevat een aanzienlijk verslavingspotentieel. (idea/05.10.2013) Toen een christen arts deze stelling poneerde en bewees werd er geen acht aan gegeven. Nu de wetenschap hetzelfde bewijst hoop ik dat er nu wel gehoor aan wordt gegeven en dat er iets aan gedaan wordt. Miljoenen mensen zijn verslaafd aan pornografie.
„De porno generatie“ Hebben chimpansees dezelfde rechten als mensen? Kunnen chimpansees aanspraak maken op mensenrechten? Een dierenrechtenorganisatie vindt alvast van wel en stapt naar het gerecht om te laten vastleggen dat chimpansees ‘wettelijke personen’ zijn. Het Non Human Rights Project is naar de rechtbank van Johnstown in VS-staat New York gestapt in naam van Tommy, een chimpansee die momenteel in een kooi verblijft op een caravanpark in het nabijgelegen Gloversville. De organisatie is hetzelfde van plan in Niagara Falls voor de dove chimpansee Kiko, die eigendom is van een particulier, en voor twee andere primaten die in een onderzoekscentrum op Long Island verblijven. De vereniging vraagt het gerecht om voor chimpansees het ‘recht te bewegen’ te erkennen en te bevelen dat de dieren naar een verblijfplaats voor apen in Noord-Amerika zouden worden gestuurd zodat ze tussen hun soortgenoten kunnen leven in een omgeving die zo sterk mogelijk op hun natuurlijke habitat lijkt. Slaven Ze heeft ook gevraagd het zogenaamde habeas corpus toe te kennen. Dat rechtsbeginsel schrijft voor dat iemand niet kan worden opgesloten zonder vonnis. De organisatie benadrukt dat de rechtbanken in New York indertijd de slaven hadden toegelaten dat mandaat te gebruiken om vast te leggen dat ze geen eigendom zijn en het recht op vrijheid hebben. ‘Ons dossier legt duidelijk vast waarin deze autonome wezens, met een complex gedrag, het wettelijk recht hebben niet te worden opgesloten’, luidt het. DS 04/12/2013
7
Stop de euthanasietrein Nu ook de Senaat zich opmaakt om euthanasie wettelijk mogelijk te maken voor minderjarigen, wil HILDE KIEBOOM oproepen tot een nieuwe, grondige bezinning. Want de druk die de wet op zieke en zwakke mensen legt, en hen het gevoel geeft dat ze een last zijn, mag niet worden onderschat. Ons land maakt zich op om als enige land ter wereld iedere leeftijdsgrens voor euthanasie af te schaffen. Nochtans wijst de praktijk uit dat zo’n uitbreiding van de wet praktisch zonder voorwerp is: tal van kinderartsen en verpleegkundigen getuigen dat een overtuigde doodswens bij zieke kinderen en jongeren amper voorkomt. Hun levenswil is zelfs in moeilijke omstandigheden van een naderende dood vele malen sterker dan hun eventuele verlangen er een einde aan te maken. De praktijk in Nederland, waar kinderen vanaf twaalf jaar voor euthanasie in aanmerking komen, toont aan dat er geen nood aan is. Sinds 2006 is er geen enkel geregistreerd geval, zelfs niet onder de dertig jaar. Waarom dan toch deze wet goedkeuren? Het komt ons voor dat dit voorstel niet zozeer is ingegeven door een dringende noodzaak op de ziekenhuisvloer. Eerder is het een ideologisch project om de juridische grendels op euthanasie van de wet van 18 mei 2002 een voor een te doen springen. De Centrale Vrijzinnige Raad stelt in een recente verklaring al nieuwe wetswijzigingen in het vooruitzicht: euthanasie moet ook mogelijk worden voor psychisch lijdende minderjarigen – ongetwijfeld een veel omvangrijker groep, getuige de vele zelfdodingen onder jongeren – en ook voor mensen die wilsonbekwaam zijn geworden. En nu het aantal hoogbejaarden die lijden aan dementie toeneemt, vormen ook zij een enorme groep die potentieel voor euthanasie in aanmerking zou komen. In deze politieke evolutie zien wij onze vrees van tien jaar geleden bevestigd: zodra het wettelijk taboe op het doden van een medemens op diens verzoek is opgegeven, zwaait de deur almaar verder open. Vandaar onze vraag: wie stopt de euthanasietrein? Het verlangen om te leven ondermijnd Het fysieke en psychische lijden van medemensen, kinderen en anderen, vormt al sinds mensenheugenis een ethisch appel aan hun omgeving en de samenleving om de zorg voor hen op te nemen. Rond een ziekbed ontstaan vaak onverwachte vormen van solidariteit en menselijke warmte. De vooruitgang van de medische wetenschap, met steeds effectievere pijnbestrijding, maakt bovendien dat fysiek lijden almaar beter kan worden beteugeld. Te vrezen valt dat een
8
nieuwe wettelijke poort voor euthanasie onze samenleving almaar meer van haar verantwoordelijkheid tegenover de lijdenden ontslaat. Want de maatschappij zegt niet langer tot de zieke: ‘We gaan je ten volle ondersteunen met al onze middelen zolang we kunnen’, maar vraagt hem of haar nu: ‘Denk er toch maar eens over na. Wil je zo eigenlijk nog wel leven?’ Zo ondermijnt ze subtiel bij zieken en hun omgeving het verlangen om te blijven leven en zich te verzetten tegen een eventueel doodsverlangen. Is dat niet pervers in een samenleving die nochtans sterk inzet op zelfmoordpreventie? Veel meer nog dan bij kinderen, zal die redenering wegen op ouderen die zich voelen verzwakken. Het kind voelt zich een last De zorg voor zieken kost onze samenleving veel: aan geld, tijd en energie. Nu al hopen velen die in hun omgeving met psychisch lijden of ongeneeslijke ziekten worden geconfronteerd, in stilte of uitgesproken, dat de lijdende niet meer al te lang onder de levenden moet vertoeven en tijdig zal plaatsmaken. Die impliciete of soms expliciete druk op zieke en zwakke mensen moet meer in rekening worden gebracht. Zo wordt de ouderlijke toestemming die nodig is voor minderjarigen ons voorgesteld als een juridische grendel en een vetorecht. In de praktijk zal het vaak eerder andersom zijn: ouders die beginnen te hopen dat hun doodzieke kind niet te lang meer zal leven, kinderen die aanvoelen dat ze een last voor hun ouders zijn en zich daardoor aangespoord weten een einde aan hun leven te laten maken. Als een soort van collectieve verdwazing verheerlijkt onze samenleving almaar meer de zelfgekozen medisch geassisteerde dood als een vooruitgang van de beschaving en het summum van menselijkheid. Sta ons toe daarover fundamenteel van mening te verschillen. Eerder openen de almaar groeiende wettelijke mogelijkheden op euthanasie de deur voor een nieuwe vorm van barbarij: de collectief toegejuichte zelf-eleminatie van zieke en zwakke mensen. Hilde Kieboom, voorzitter van de Gemeenschap van Sant'Egidio in de Lage Landen De Standaard Inmiddels is het wetsvoorstel ook door de Senaat en wacht nu nog enkel een verwerking in de Kamer. Beseffen de mensen die dit wetsvoorstel hebben ingediend en diegene die het hebben goedgekeurd, dat ze eens voor hun Schepper zullen komen te staan. Daar zullen ze zich moeten verantwoorden voor hetgeen ze met Zijn kinderen hebben gedaan. Mattheüs 25:45 Dan zal Hij hun antwoorden en zeggen: Voorwaar, Ik zeg u, in zoverre gij dit aan een van deze minsten niet gedaan hebt, hebt gij het ook aan Mij niet gedaan. 46 En dezen zullen heengaan naar de eeuwige straf, maar de rechtvaardigen naar het eeuwige leven. DS
Wat gebeurt er en waarom moeten we ons dat aantrekken als christenen? Gods plan
Plan van de mensen om de schepping te vernietigen
Genesis 2:24 Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en zij zullen tot een vlees zijn.
Het homohuwelijk
Genesis 1:27 En God schiep de mens naar zijn beeld; naar Gods beeld schiep Hij hem; ...
Het onderzoek naar embryo’s is toegestaan. Dit onderzoek maakt het mogelijk om veranderingen aan te brengen aan de inhoud van de cellen die God zo heeft geschapen
Genesis 1:28 En God zegende hen en God zeide tot hen: Weest vruchtbaar en wordt talrijk; vervult de aarde en onderwerpt haar, …
De medisch geassisteerde voortplanting en draagmoederschap voor homoseksuelen
Genesis 1:27 ...; man en vrouw schiep Hij hen.
De gender mainstream. Geslacht is niet biologisch maar cultureel bepaald. De voorstanders zeggen dat we ‘geslachtsloos’ zijn geboren en later pas de keuze maken wat we willen zijn
Johannes 3:16 Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe.
Abortus. Men ontneemt de kans aan de slachtoffers om die keuze te maken. In Frankrijk is er een decreet gestemd dat iedere tegenwerping tegen abortus kan bestraft worden met een gevangenisstraf van 2 jaar en een boete van 30000 euro
Exodus 20:13 Gij zult niet doodslaan. 1 Corinthiërs 13:5 ...de liefde denkt geen kwaad;
Euthanasie.
Exodus 5:1 … Zo zegt de HERE, de God van Israel: laat mijn volk gaan om te mijner ere in de woestijn een feest te vieren.
Afschaffen van de christelijke feestdagen
Handelingen 4:29 En nu, Here, let op hun dreigingen en geef uw dienstknechten met alle vrijmoedigheid uw woord te spreken,
De onderdrukking van de christenen op gebied van het recht van meningsuiting Het gebrek aan respect voor de christenen en hun waarden Protest tegen christelijke affiches in Anney (Frankrijk)
Psalmen 78:5 Hij richtte een getuigenis op in Jakob en stelde een wet in Israel, die Hij onze vaderen gebood hun kinderen te leren, Spreuken 8:6 Hoort, want ik zal verheven dingen spreken en mijn lippen openen tot wat recht is.
Madame Taubira verklaarde voor de gedeputeerden: “Het nationale onderwijs moet er op gericht zijn om de kinderen los te maken van het sociale en religieuze determinisme en om van hen zodoende vrije burgers te maken Vincent Peillon, minister van onderwijs: “Heel de operatie bestaat er in, samen met het seculair geloof, om de natuur van de religie, van God, van Christus te veranderen en om de kerk definitief stop te zetten. Niet alleen het katholieke geloof, maar heel de kerk en heel de orthodoxie. De goddelijkheid van de mens, de vermenselijking van Jezus, een religie zonder dogma’s en autoriteit, dit alles valt onder de operatie van het secularisme. Deze operatie bestaat er niet in om het ideaal, het oneindige van de gerechtigheid, de liefde en de goddelijkheid te verlaten, maar om dit alles .te vernieuwen onder het eindige, als een taak van het intellectuele, moreel en politiek geloof.”
Bij een deelname aan een Internationale CFT vergadering werd dit door de voorzitter van CFT Frankrijk naar voor gebracht. Als wij denken dat dit alleen gebeurt in Frankrijk en dat wij gevrijwaard blijven dan zijn we naïef bezig. Dit proces is internationaal en dient er voor om de bijbelse grondslagen uit de maatschappij te halen. Haal Genesis weg en er blijft geen grond meer over voor het christendom. En hierin passen abortus, euthanasie, vrije seks, homoseksualiteit enz. Misschien denken we dat alles zo geprofeteerd is en dat we gerust achterover kunnen zitten. Hebben wij nog een hart voor de verloren zielen van deze wereld. In Esther 13-14 staat er geschreven:”Beeld u niet in, dat gij alleen van al de Joden ontkomen zult, omdat gij in het paleis des konings zijt. Want, als gij in deze tijd blijft zwijgen, dan zal er voor de Joden wel van andere zijde redding en uitkomst opdagen, maar gij en uws vaders huis zult omkomen, en wie weet, of gij niet juist met het oog op deze tijd de koninklijke waardigheid verkregen hebt. Wat gaan we doen? Onlangs hoorde ik nog een uitspraak: “Al wat nodig is om het kwaad te laten zegevieren zijn goede mensen die niets doen'.
9
Onze samenleving kweekt psychopaten. Er was enorme sociale controle. Natuurlijk waren er ook toen al psychopaten. Maar de sociale controle die permanent aanwezig was, had een positieve impact op de onevenwichtigen.' 'Die geesteszieken zijn er vandaag nog altijd, maar ze houden zich schuil in een cocon en niemand lijkt het te merken. Dat is het grote gevaar', stelt Vermassen nog in de krant. 'Ik schrijf dat toe aan wat ik al jaren de 'psychopatisering van de samenleving' noem. Mensen geven minder om elkaar, enkel nog om zichzelf. Sommigen denken dat ze het centrum van het heelal zijn, het materialisme is een nieuwe god geworden. De samenleving is wat dat betreft erg veranderd, minder empatisch geworden. Vandaar dat ik het eigenlijk ook liever over sociopaten dan psychopaten heb. Dit soort misdadigers is sociaal gestoord.' LN 20/12/13 Zou het seculair humanistisch model dan toch hebben gefaald? En deze keer zijn het niet de ‘christen fundamentalisPsychopatisering Vermassen wijt het ten dele aan de samenleving, of eerder ten die het beweren. aan het gebrek aan 'samen leven'. 'De wereld is erg geëvolu- Als iedereen eerlijk zou zijn en de ogen openen zouden ze zien eerd', aldus Vermassen. 'In de jaren 70 en 80, de eerste decen- dat het fout aan het lopen is met onze maatschappij. De bijbel nia dat ik pleitte, kwam ik dit soort psychopaten amper tegen. zegt dat in de mens niets goeds is. 'Er zullen steeds meer psychopaten opduiken in onze samenleving. Vroeger ging het om enkelingen, vandaag is het aantal amper bij te houden.' Dat zegt strafpleiter Jef Vermassen in Het Laatste Nieuws. Vermassen ziet zelf maar één verklaring. 'In de huidige samenleving heeft niemand nog zicht op wie zich in een totaal isolement voorbereidt om toe te slaan.' Jef Vermassen vindt dat er steeds meer psychopaten opduiken in ons land en noemt dat een onrustwekkende evolutie. 'Ik heb me een paar maanden geleden nog de bedenking gemaakt, toen ik een man tijdens een reconstructie emotieloos de verkrachting van een vrouw zag overdoen met een pop. Mensen zonder de minste empathie, ik kom ze steeds vaker tegen.'
God lasteren mag weer. Het is in België nauwelijks opgemerkt, maar in Nederland gebeurde er iets heel opmerkelijks de afgelopen week. Sinds woensdag mag je in dit land weer naar hartenlust God lasteren. Dat was sedert 1932 wettelijk verboden, toen artikel 147 van het strafwetboek werd ingevoerd. Dat bestrafte met een gevangenisstraf van drie maanden ‘hij die zich... mondeling of bij geschrift... door smalende godslastering op voor godsdienstige gevoelens krenkende wijze uitlaat’. Met zijn liberale grondwet heeft België nooit zo’n verbod op godslastering gekend. Nederland dus wel. Maar ook in dit land was het verbod op godslastering eigenlijk allang een dode letter. In zijn tachtigjarige bestaan zijn amper negen mensen veroordeeld op basis van de wet. De laatste die werd vervolgd voor godslastering was de schrijver Gerard Reve, die in zijn boek Nader tot u beschreef hoe hij geslachtsgemeenschap had met God, die de vorm van een ezel had aangenomen. In 1968 werd Reve in het roemruchte Ezel-arrest vrijgesproken. Het verbod mag dan een slapend bestaan hebben geleid, de afgelopen decennia is in dit land over weinig artikelen in het wetboek van strafrecht zo emotioneel gedebatteerd. Nu en dan wilden religieuze groeperingen het stof van de wet blazen. Bijvoorbeeld toen een met doornkroon getooide Madonna zich in 2006 op een concert in Amsterdam op een kruis nestelde, na de film The Last Temptation of Christ en bij verschijning van het boek De Duivelsverzen.07/12/13 Inderdaad is ons liberaal België mag alles, zelfs God lasteren. Maar durf maar eens iets te zeggen over Allah of Mohammed, of misschien de homo’s. Benieuwd of ze dan nog zo liberaal en ruimdenkend zijn. Aanmeldingsformulier Hierbij meld ik mij aan voor CFT en ontvang gratis enkele keren per jaar de nieuwsbrief per post of email Naam en voornaam: ………………........................................................................................................ Straat: .............................................................................................................................................. Postcode: ....................... Woonplaats:.............................................................................................. Telefoon: ............................................... Email: ................................................................................
Postbus 21
KB 456-4086491-05
T: 089/75 34 09
IBAN BE96456408649105
[email protected]
10
v.u.: Daniel Schobben
3650 Dilsen-Stokkem www.cftbelgie.be
BIC KREDBEBB
