CDS DEMOCRATISCHE STUDENTEN TIJDSCHRIFT VOOR HET ANTWERPS CHRISTENDEMOCRATISCH STUDENTENVOLK

jaargang 7 nummer 1

CDS

oktober 2013

C H R I S T E N DEMOCRATISCHE STUDENTEN

CEDRUS TIJDSCHRIFT VOOR HET ANTWERPS CHRISTENDEMOCRATISCH STUDENTENVOLK

Nationaal Stadion De Marokkaanse school Dossier: Genderquota De troonswissel Christendemocratie for dummies

pagina 2

CEDRUS - OKTOBER 2013

colofon

inhoud

‘CEDRUS’ is een uitgave van CDS Antwerpen onder V.U. Sven Wassenaar.

voorpagina

1

colofon & inhoud

3

CDS ANTWERPEN

praeses dixit

4

Sint-Jacobsstraat 1 2000 Antwerpen [email protected] www.cdsantwerpen.be

kalender

5

introductie

6

waar staan we voor?

7

REDACTIE

bestuur

8

christendemocratie for dummies

9

Sven Wassenaar Lies Geirnaert Glenn Van Roey [email protected]

Nationaal Stadion

11

Genderquota

14

Christendemocratie blijft bestaan

18

De Marokaanse School

17

reflectie

18

sudoku

20

De Marokkaanse school

20

© 2013 bij CDS Antwerpen en de auteurs. Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen zonder voorafgaandelijke schriftelijke toestemming van de uitgever of auteur. De redactie is niet verantwoordelijk voor artikels die niet in eigen naam werden geschreven.

5 Back to school gadgets

26

lid worden?

27

sponsors

28

BIJDRAGEN?

Alle auteurs Onze peters, ereleden en leden Onze sponsors

P.R. Tom Dewandelaere [email protected]

AUTEURSRECHT

zelf gebeten door het christendemocratische virus? een eigen stuk bijdragen aan de volgende editie van Cedrus? Dat kan! Mail je bijdrage naar [email protected] en de redactie laat je weten of je artikel gepubliceerd wordt.

MET DANK AAN:

pagina 3


praeses dixit Beste CDS’ers! 50 jaar ... Op 1 oktober 1963 zag CDS Antwerpen het levenslicht. 50 jaar later zijn we er nog steeds. Met veel zin en enthousiasme zullen wij onze leden, ereleden vrienden en sympathisanten entertainen en onderwijzen in de christendemocratie. Dit doen we onder andere met de énige echte Tsjevencantus en met de vele debatten, gaande van “christendemocratie for Dummies” met Pieter Marechal tot een middagcollege met Eddy Bruyninckx. 50 jaar betekent dat indien we getrouwd waren we nu onze gouden huwelijk zouden vieren, en het betekent ook dat we vanaf nu ‘Abraham zien’. Het betekent echter niet dat we nu een andere weg moeten inslaan en onze succesformule achterwege moeten laten. Ook al is dit een jubileumjaar voor ons, onze ideologie zal niet veranderen en zal nog steeds bestaan uit personalisme, rentmeesterschap en subsidiariteit. We hopen jullie tijdens onze activiteiten warm te kunnen maken voor christendemocratie, op een manier waarvan jullie zullen genieten, net zoals wij hebben genoten met het maken van diezelfde activiteiten. Met studentikoze en christendemocratische groet, Lynn Hendricx Praeses 2013-2014

50 jaar betekent echter niet dat we nu een andere weg moeten “inslaan en onze succesformule achterwege moeten laten ”


pagina 4

kalender KALENDER EERSTE SEMESTER 2013-2014 WANNEER? |

WAT?

08/10

| OPENINGSACTIVITEIT

22/10

| KROEGENTOCHT

5/11 | CHRISTENDEMOCRATIE FOR DUMMIES 12/11 | CDS NATIONAAL DISCUSSIEAVOND 19/11 | DISCUSSIEAVOND 26/11

| GROTE TSJEVENCANTUS

10/12 | MIDDAGCOLLEGE OVER HAVEN VAN ANTWERPEN MET EDDY BRUYNINCKX

pagina 5


Introductie WIE ZIJN WE? CDS Antwerpen, voluit Christendemocratische Studenten Antwerpen, is een geëngageerde politieke filosofische studentenvereniging. In de eerste plaats streven wij ernaar om studenten, los van enige partijpolitiek, op een informele manier in contact te brengen met politiek in het algemeen en de christendemocratische ideologie in het bijzonder. Dit doen weopverschillendemanieren.Klassiekmetgespreksavonden en debatten maar ook met panelgesprekken en interne discussieavonden. CDS Antwerpen engageert zich ertoe een sterk inhoudelijk, kwalitatief en actueel programma aan haar leden aan te bieden. Zo proberen we jaarlijks prominente politici en bedrijfsleiders naar de Antwerpse auditoria te lokken om de studenten toe te spreken over zeer actueel maatschappelijke en economische thema’s. Naast het inhoudelijke is zeker ook het studentikoze element binnen CDS van belang. Wij willen de grenzen van het louter politieke overschrijden en we hechten als studenten veel belang aan het groepsgevoel. Zo is er steeds plaats voor kroegentochten, cantussen en veel meer! Onze werking met vrijwilligers is doorspekt met hechte vriendschapsbanden. Samen studenten warm maken voor politiek, daar draait het om!

CDS NATIONAAL De nationale kern van de Christendemocratische Studenten ondersteunt de verschillende lokale kernen waar nodig. Daarnaast organiseert CDS Nationaal elk jaar het nationaal congres in het Vlaams Parlement, waar de verschillende kernen samenkomen om gezamenlijk onze visie vast te leggen en te bepalen. Voorafgaand aan dit congres, is de nationale discussieavond (dit jaar op 12/11), waar al een inleiding wordt gegeven op het thema en er ideeën tussen de kernen uitgewisseld kunnen worden. De nationale discussieavond is een mooie voorbereiding op het congres. Maar het gaat ook verder dan enkel het congres, want samen hebben we al meerdere malen opiniestukken en persberichten de wereld ingestuurd. Ook is er het tijdschrift van CDS Nationaal, de ‘Tsjeverij’, waar ieder kern een opiniestuk voor schrijft. De laatste jaren maakte CDS een sterke evolutie door: kernen werden nieuw leven ingeblazen en nieuwe afdelingen werden uit de grond gestampt. Momenteel zijn er actieve kernen in Antwerpen, Gent, Hasselt, Leuven, en sinds kort ook in Brussel. Samen slagen weer er ieder academiejaar weer in om gevarieerde en druk bijgewoonde activiteiten aan te bieden om op deze manier studenten te prikkelen voor het christendemocratische verhaal. Meer info over CDS Nationaal is vinden op htttp://www.cdsnationaal.be

.


pagina 6

Introductie EUROPEAN DEMOCRAT STUDENTS Founded in 1961, the three pillars of EDS stood for Conservatism, Liberalism and ChrisitanDemocracy. Today, EDS grew into a large family which has an outlook that is various, rich and unique, represented by the name ‘Democrat’. Here, student organisations, political youth organisations and other centre-right organisations come together to shape modern centre-right policies for Europe. For Beligium, CDS and EDH (Etudiants Démocrates Humanistes) are both members of the pan-European centre-right student and youth political association. Every year, EDS organizes Council Meetings. The first one this year takes place in Ghent and Brussels between the 25th and 29th September! The main topic, ‘Dialogue of Cultures in Politics’, will focus on the influence of different cultures in the process of policy making. Pressing issues as ‘Youth Unemployment’ will be dis- cussed, there will be an occasion to liaise with EDS alumni, Members of the Euro- pean Parliament, and partners such as the Centre of European Studies (CES). The participants will be welcomed by Wilfried Martens, Former Prime Minister of Belgium and currently President of the European People’s Party (EPP). More info about EDS can be found on http://www.edsnet.eu

pagina 7


CHRISTENDEMOCRATIE is een personalistische ideologie. Wat opvalt is dat men steeds dezelfde kernwoorden tegenkomt bij het onderzoeken van deze ideologie: subsidiariteit, gerechtigheid, solidariteit en rentmeesterschap. Subsidiariteit is gebaseerd op de autonomie van het menselijke individu en stelt dat alle maatschappelijke instellingen (familieverband, staat, internationale orde ...) zich ten dienste van de mens dienen te stellen. Het is “positieve subsidiariteit”. Dit wil zeggen dat gemeenschappen, instellingen en overheden de sociale condities moeten scheppen waarin het individu zich ten volle kan ontplooien. Gerechtigheid stoelt op het principe van rechtvaardigheid. Iedereen moet zich kunnen ontplooien, en er moet een zeker normen- en waardenstelsel zijn. Christendemocraten zien uiting hiervan in de joodschristelijke waarden, die volgens hen een sterke samenleving mogelijk maken. Het programma kan echter niet alleen vanuit dat christelijke geloof worden afgeleid, maar wel is de conceptie van de mens die daaruit voortvloeit een morele basis voor het vormen van een verantwoorde politiek. Christendemocratie is net daarom een pluralistische ideologie. De westerse waarden die we vandaag de dag kennen komen traditioneel voort uit het christelijk geloof, maar zijn geëvolueerd tot gemeen bezit van gelovigen en ongelovigen. Solidariteit zegt dat we voor de zwakkeren in de samenleving moeten zorgen. Dit vloeit voort uit de christelijke caritas en naastenliefde. Deze term hangt samen met gespreide verantwoordelijkheid. Hierbij stelt men dat het individu niet alles alleen kan, en er dus een sterk maatschappelijk middenveld nodig is om hem op te vangen. Christendemocraten geloven met andere woorden in de civil society. Een andere vorm van verantwoordelijkheid is de generatie overschrijdende verantwoordelijkheid, die we ook omschrijven als het beginsel van rentmeesterschap. Volgens dit principe zijn we ten opzichte van de volgende generatie slechts houders van deze planeet. Dit houdt in dat we met de nodige zorg en voorzichtigheid met ons milieu, onze wereld moeten omgaan en haar niet nodeloos mogen uitputten. Jaarlijks besteed CDS Antwerpen dan ook de nodige aandacht om deze ideologie voort te dragen, en dit door een sessie ‘christendemocratie for dummies’. Je kan het volledige verhaal lezen op onze website: http://www.cdsantwerpen.be

pagina 8


Bestuur 2013-2014

Lynn Hendricx

Lies Geirnaert

Boudewijn Thonissen

Praeses

Vice-Praeses

Quaestor

Tom Dewandelaere

Glenn Van Roey

Public Relations

Media

Evi Degheldere

Sven Wassenaar

Politiek Secretaris

Mentor

pagina 9


christendemocratie for dummies een inleiding voor beginners door pro-seniors Sam & Jan DE SAMENLEVING Vandaag de dag leven we in een geïndividualiseerde maatschappij. Mensen leven veel meer op zichzelf in plaats van met elkaar. De term ‘samen-leven’ wordt gezien als een anachronisme, een gedateerd concept dat slechts nog bij naïeve enkelingen een positieve weerklank kent. Door wereldwijde veranderingen zoals de globalisering, verliezen we meer en meer de binding met onze eigen gemeenschap. Enerzijds trekken we ons terug op kleinere schaal (bv. Vlaanderen). Anderzijds winnen transnationale gemeenschappen aan belang (bv. de EU). Een tijd geleden was ons leven veel gestructureerder. Dit kwam door gezagsinstanties die bepaalde vormen en culturen hanteerden als maatschappelijke maatstaf en leidraad. Maar het zijn nu net deze instanties die aan gezag hebben ingeboet (denk maar aan de meirevolte). Dit heeft als gevolg dat personen hun identiteit grotendeels zelf moeten samenstellen. Langs de ene kant maakt dat het leven veel kleurrijker en pluralistischer. Langs de andere kant zien we ook een toenemende onvoorspelbaarheid. Meer dan eens zijn we onzeker over wie we zijn en wat er met ons gaat gebeuren. Vereenzaming en verdampend sociaal kapitaal staan hier niet los van.

VERSCHILLEN MET HET LIBERALISME EN SOCIALISME De titel van deze paragraaf zou aanleiding kunnen zijn voor een duizendtal bladzijden tellend epistel. Daarmee ga ik jullie niet bezig houden. Wel zal ik trachten kort enkele aandachtspunten te duiden, maar vergeef me het gebrek aan nuance. Een eerste punt dat ik wil bekritiseren is de individualistische visie op de samenleving. De ideologie van de individuele vrijheid gaat uit van evenwichtige, succesvolle en gezonde mensen. Maar zijn we allen zo? Of we dat nu willen of niet, we zijn niet rationeel en perfect geïnformeerd (ken jij alle politieke programma’s?). Dat heeft als gevolg dat de liberale ideologie (soms ook wel plombeus ‘het recht van de sterkste’ genoemd) leidt tot een dualisering in de maatschappij: sommigen kunnen mee, anderen niet. Daartegenover plaatst een christendemocraat de notie van gedeelde verantwoordelijkheid. Het personalisme, de officiële ideologische grondslag, gaat uit van een menselijke vrijheid. Dit wil zeggen dat we in relatie staan met de samenleving. De mens heeft zijn wortels in de ander. Dat heeft tot gevolg dat een menselijke vrijheid aanzet tot solidariteit. Het is deze solidariteit waarvoor een gedeelde verantwoordelijkheid nodig is. Socialisme gaat dan weer uit van een solidariteit die streeft naar meer gelijkheid. Indien men streeft naar gelijkheid beschouwd men de mens meer in het collectief en minder als doel op zich. Bij een doorgedreven gelijkheidsdenken leidt dit zelfs tot de stelling dat de staat primeert op het individu. Gelijkheid zou echter niet mogen lijden tot egalitarisme. Egalitarisme stelt dat iemand maar vrij kan zijn, indien hij gelijk is aan de anderen. In dit streven naar de gelijkheid komt de gemeenschap op de eerste plaats. Volgens deze leer zullen mensen omwille van deze gelijkheid vrij worden. Men zou dit kunnen omschrijven als de democratie van het scheermes. Indien iets boven het gemiddelde uitsteekt, wordt dit afgetopt. Dit laat minder ruimtevoor initiatief en excellentie. Gelijkheid moet echter begrepen worden in om gelijke kansen en om het corrigeren van de ongelijkheden na de maatschappelijke participatie.


pagina 10

christendemocratie for dummies een inleiding voor beginners door pro-seniors Sam & Jan

Waar ongelijkheden tot instabiliteit en conflicten leiden, bevorderen gelijke levensomstandigheden de sociale solidariteit en de identificatie met de groep. Dit is een wezenlijk verschilpunt met de personalistische visie van de christendemocratie. De mens is een sociaal wezen maar is meer dan alleen maar een deel van de maatschappij. De mens kan niet herleid worden tot een deel van een gemeenschap, omwille van zijn vrijheid en het daarbij horende menswaardige bestaan. Christendemocratie is echter geen mengvorm van de vrijheidsleer van het liberalisme en de gelijkheidsleer socialisme. Het legt de nadruk op de wisselwerking tussen staat en individu, die voor beiden een meerwaarde creëert.

WAAROM WE NODIG ZIJN Christendemocraten verzetten zich tegen de klassieke links-rechts indeling van het politieke spectrum. De klassentegenstelling is ongetwijfeld een enorm belangrijk maatschappelijk fenomeen geweest, maar lang niet meer volledig determinerend. Desalniettemin wordt de christendemocratie vaak afgeschilderd als conservatief. Maar conservatief en progressief dekken niet alles. Ja, wij hechten veel belang aan waarden en een morele orde (conservatief?). Ja, wij wijzen de volledige autonomie van een individu af (conservatief?). Maar langs de andere kant zijn we ook voor een sterk herverdelingsmechanisme dat meer gelijkheid brengt (en hiermee bedoel ik geen nivellering van de verschillen, stof voor later). En is dat dan weer niet progressief? De christendemocratie hoort bijgevolg al decennia dat ze vis noch vlees is. Maar is een centrumpositie werkelijk een teken van ideologische zwakheid? Is het werkelijk zo dat je voor a of b moet gaan? Extremen hebben nog nooit heil gebracht. Wij laten ons niet vangen in een kortzichtig hokjesdenken. De christendemocraten zijn mensen die antwoorden op problemen formuleren vanuit een sterk gemeenschapsgevoel. Solidariteit en verantwoordelijkheid zijn sleutelwoorden in onze maatschappelijke visie. Net daarom is de christendemocratie zo interessant – en meer nog: broodnodig. Sam Voeten Voorzitter 2008-09 Jan Braeckmans Voorzitter 2009-10

Meer weten over Christendemocratie? Op dinsdag 5/11 gaan wij in dialoog met Pieter Marechal, voormalig voorzitter van Jong CD&V en co-auteur van ‘Wie mooi wil zijn, moet leiden’.

pagina 11


Analyse: Nationaal stadion Grote evenementen kunnen een economische boost geven aan een land: extra inkomsten via toeristen, extra jobs die gecreëerd kunnen worden... Maar bij mega-evenementen zoals Eurosong, Fifa Wereldbeker is er ook een keerzijde aan de me- daille. Brazilië, een groeiland met groeipijnen. In juni 2014, gelijktijdig met de Turkse Taksim oproer in Europa, kwamen miljoenen Braziliaanse burgers op de straten van alle grote Braziliaanse metropolen. Wat begon als een klein protest van de met communistische sympathieën Movimento Passe Livre (beweging die strijdt tegen privatisering openbaar vervoer en ijvert voor een volledig gratis openbaar vervoer), groeide snel uit tot een massale volksbeweging die een lijst van beleidspunten aanklaagde. Met mate dat de protesten groeide, won de eis voor meer (sociaal) verantwoorde overheidsuitgaven aan kracht. Vooral de overheidsuitgaven voor megaevenementen werden aan de kaak gesteld. Brazilië heeft dan ook een indrukwekkende evenementenagenda: Wereldjongerendagen, Confederations Cup, Fifa Wereldbeker, Olympische Zomerspelen. In cijfers betekent dat het spijtig genoeg slecht nieuws. De Braziliaanse overheid heeft al 7 miljard reais (2.25 miljard EUR) meer dan gepland uitgegeven voor de FIFA wereldbeker. Met een verwacht eindtotaal van 32 miljard reais (10.31 miljard EUR) zal de totale publieke investering het drievoud zijn van de vorige editie van de FiFA wereldbeker in Zuid-Afrika.

“HET GROOTS AANPAKKEN IS GEEN PROBLEEM, MITS JE DE DRAAGKRACHT HEBT.” Die is er niet economisch of maatschappelijk in Brazilië. Economisch werd het BRICland als een jojo heen en weer geslingerd met een annual GDP growth die -0.3% in 2009, 7.5% in 2010 en in 2012 weer (maar) 0.9% noteerde. Maatschappelijk dan. Hoewel mijn Braziliaanse vriendenkring trots is op de media-aandacht die ze ontvangen voor het organiseren van de internationale evenementen is er toch een zekere deuk in het enthousiasme, getuige de talrijke getallen die op straat kwamen. Voor België is die er ook niet. Qua maatsschappelijke draagkracht ben ik vast niet de enige die eens opgelucht ademhaalt als we, ondanks het oprecht supporteren voor de Belgische driekleur, Eurosong net niet winnen of de kandidatuur voor de FIFA wereldbeker 2018/2022 niet binnenhalen. Laten we dan maar liever ons publiek geld investeren in projecten die de gemeenschap en lokale middelgrote ondernemingen echt versterken. Steun aan de sportclub van mijn broer, een concert voor mijn grootouders op de Grote Markt, een vernieuwd park waar mijn nichtje kan leren fietsen: dat wil de Belg. Zij zullen in de mate van het mogelijke naar de lokale bakker en supermarkt gaan voor private sponsoring. Voor bijkomende sponsoring kunnen ze dan nog altijd subsidies aanvragen.


pagina 12

Analyse: Nationaal stadion We zullen er waarschijnlijk niet zo snel voor op straat komen als de Brazilianen om die beleidsvoorkeur uit te spreken maar we vertrouwen erop dat onze lokale maatschappelijke organisaties waarbij we aangesloten zijn dat zelf doen bij de politici. Zij kunnen dat over het algemeen beter en daar is niets mis mee.

Grootse projecten vragen bijzondere investeringen. Men probeert die te verantwoorden door de extra profilering en investeringen die het zou genereren. En dan nog? Zou dat voldoende zijn om te compenseren voor de smak geld die onze overheden ertegenaan gooien? België sleept nog een torenhoge historische staatsschuld uit de jaren ’80 met zich mee. We flirten met de grens van 100% van het BBP en ik wil die blok aan ons been als christendemocraat niet verzwaren voor de volgende generatie. Of vergeten we dat plots omdat sportbeleid toch een gemeenschapsbevoegdheid is en de Vlaamse overheid zit er wel –self claimed- warmpjes in?

“Economisch en maatsschappelijk draagvlak is één ding, maar niet alles. Het wordt hoog tijd om de rol van de overheid te herdefiniëren.”

Het bouwen van zulke faciliteiten is echt een voorbeeld waarbij we ons moeten afvragen of de overheid hier wel in dergelijke mate moet optreden. Zullen private organisaties zich niet bottom up ontwikkelen of onderling samenwerken om de hoge investeringsdrempel op grote schaal gezamenlijk te overkomen? Zelfs al is het niet voor de organisatie van deze tijdelijke mega evenementen, maar pakweg voor het nieuw nationaal stadion in Brussel. Terwijl we focussen op welk overheid er nu precies initiatief moet nemen rond de verwezelijking van dit nieuw stadion, vergeten we de werkelijke vraag. Waarom kunnen private investeerders dit niet financieren en het stadion volledig inrichten naar gelang de wensen van de toekomstige supporters voor zulke evenementen? Het antwoord dat wij nog niet onder ogen durven zien is dat zulke faciliteiten nu eenmaal niet wenselijk zijn in de Belgische context.

pagina 13


Analyse: Nationaal stadion Laat de overheid zich toch meeslepen dan meten we ons een grootte aan die we niet waardig zijn. Er zijn twee scenario’s mogelijk. Om toch maar voldoende activiteiten in het grootse stadion op te zetten worden ondergewaardeerde contracten afgesloten met de organisatoren van sport en cultuurevenementen die de kat uit de boom zullen kijken om de prijs te laten dalen. Of gaan we voetbalploegen dwingen te verhuizen (cfr. Bart De Wever, Beerschot stadion of Simpsons, Mayor of Albuquerque)? Als de eigenaars van het grootse stadion toegeven aan de organisaties ontvangen ze te weinig om het onderhoud te verzorgen, laat staan het startkapitaal terug te verdienen. De tweede optie luidt dat ze niet toegeven aan de organisaties en de correcte prijs vragen om uit de kosten te komen. Het nationaal stadion wordt dan een structurele financiële aderlating voor Belgische overheden zoals de megalomane leegstaande stadions uit vervlogen Griekse Olympische glorietijden. Een drieste toekomst. Het enige lichtpuntje dat ik nog zie is het bouwen van een extreem low-cost, low maintenance, multifunctioneel overbevraagd stadion. Maar opnieuw, als die condities mogelijk zouden zijn, hadden investeerders dit al wel volledig zelf op poten gezet. Bart Sips Nationaal Voorzitter CDS 2013-2014 Prosenior CDS Antwerpen 2012-2013


pagina 14

Visie: Genderquota Vrouwen in hoge bestuursfuncties: het is altijd een felbesproken topic geweest. Vrouwen die nog steeds minder betaald worden voor dezelfde functie dan een mannelijke collega, maar ook vrouwen die op een verkiezingslijst komen om aan quota’s te voldoen. Onze P.R. Tom en politiek secretaris Evi geven hun kijk op de vrouw in een topfunctie, vanuit hun eigen ervaringen. Genderquota, er is al heel wat om te doen geweest. Ook ik wil in deze Cedrus nogmaals terugkomen op het idee van genderquota. In principe is dit heel simpel: in verschillende raden van bestuur en andere raden moeten 2/3de van de leden van een verschillend geslacht zijn. Ik wil hier geen pleidooi houden om vrouwen uit de politiek te weren, integendeel. Vrouwen kunnen een belangrijke rol spelen binnen de politiek en hebben vaak een andere, waardevolle visie, dan mannen. Hierdoor is ook hun participatie in de politiek meer dan belangrijk. Daarbij geldt de genderquota ook in de andere richting en kunnen ook mannen de voorkeur krijgen op vrouwen omdat een 2/3de quota behaalt dient te worden. Ik heb het dan ook, net als vele anderen, erg moeilijk dat zulke zaken opgedrongen worden via één of ander quotum. Als verkozen studentenvertegenwoordiger werd ik zelf laatst nog geconfronteerd met het probleem van de genderquota. 6 (5 mannen en 1 vrouw) kandidaten kwamen op voor de verkiezing als studentenvertegenwoordiger in de Faculteitsraad PSW. 3 mannen en 1 vrouw werden uiteindelijk , eerlijk, verkozen om te zetelen in deze raad. Dit was echter buiten het principe van de genderquota gerekend. Het quota stelt dat 2/3 van de leden, dus ook van de studenten, van een verschillend geslacht moeten zijn. Wij haalden deze quota met deze uitslag dus niet, één vrouw zou de plaats moeten innemen van één van de verkozen mannen om de quota alsnog te behalen. Met dit voorstel wil ik mijn ergernissen omtrent deze regel illustreren. Het is van bij de start duidelijk dat het al onmogelijk was om de quota te halen, aangezien maar één vrouw de keuze heeft gemaakt om op te komen bij deze verkiezingen zat het daar al meteen fout. De drie mannelijke kandidaten, die verkozen werden, worden echter gestraft door de regel. Eén van hen kan, ondanks zijn motivatie en engagement, zijn mandaat niet opnemen. In plaats daarvan zal een vrouwelijke kandidate deze plaats moeten innemen. Een vrouw die overigens niet van bij het begin van de verkiezingen de keuze heeft gemaakt om dit engagement op zich te nemen en misschien ook niet die ambitie heeft. Ik geef hier nu wel het voorbeeld van een man die de plaats moet ruimen voor een vrouw maar het omgekeerde kan met deze regel vanzelfsprekend ook. In het dagelijkse leven komt de situatie waarin een vrouw voordeel haalt uit de genderregel echter het meeste voor.

pagina 15


Visie: Genderquota Hoe je het ook draait of keert er is een probleem met dergelijke regels. Mannen die gemotiveerd zijn om een bepaald engagement op zich te nemen, kunnen dit niet omdat een man, die misschien helemaal geen ambitie heeft, een plaats moet krijgen op een lijst of in een raad. Van vrouwen krijg ik soms zelfs te horen dat ze het vernederend vinden dat ze gevraagd worden om op een kieslijst te staan omdat ze vrouw zijn. Het zal op deze manier wellicht nooit gebeuren maar stel het je maar eens voor: “Wil jij op onze lijst staan? We zijn nog op zoek naar vrouwen”. Een prettig gevoel geeft deze vraag toch niet, denk ik dan. In dit opzicht lijkt het geslacht wel belangrijker te zijn dan het engagement, inzet en kwaliteiten van de persoon. Dat de problemen met de quota een gevolg zijn van wat er in de geschiedenis gebeurd is, is logisch maar een goede oplossing om dergelijk problemen op te lossen is het in geen geval. Wanneer iemand gekozen wordt om deel uit te maken van een lijst, te zetelen in een raad of een bepaalde functie te bekleden moet bepaald worden op basis van zijn/haar vaardigheden en capaciteiten en niet omwille van het geslacht. Logisch zou je denken, maar met een regel als genderquota lijkt dergelijk logica toch veraf. Dergelijke regels brengen vaak zelfs nog meer problemen met zich mee. Tom Dewandelaere P.R. CDS Antwerpen 2013-2014


pagina 16

Visie: Genderquota Praeses, voorzitter, geneesheer, politicus, professor,... Titels voor een toonaangevende functie zijn mannelijk. De manier waarop zij worden ingevuld is door mannen bepaald, gedomineerd en nooit veranderd. Nog altijd zijn vrouwen op topfuncties een unicum, van 6,9% in 2008 tot 10,1% in 2012 bij beursgenoteerde bedrijven. ik kan, zoals Tom terecht als kritiek uit, uitweiden over quota’s die de ongelijkheid zou doen toenemen maar het debat moet veel breder gevoerd worden. Indien we vrouwen in topfunctie’s willen krijgen en houden moeten we de manier waarop bedrijven en onze maatschappij werkt ook durven aanpassen. De wereld wordt niet langer gedomineerd door mannen, waarom zou hij nog wel op hun manier georganiseerd blijven (cijfers:‘Vrouwen aan de Top, 2012)? Onze maatschappij heeft niet langer dezelfde idealen als vijftig jaar geleden, technologische en communicatieve mogelijkheden zijn ontzettend uitgebreid maar een groot deel van de Belgen rijdt nog elke dag van nine to five naar kantoor, veelal in een stad. Daarvoor en daarna is er een rush naar onthaalmoeders, scholen, hobby’s en trachten we nog wat te ontspannen... Mad Men toont de reclamewereld van vijftig jaar geleden. Vrouwen hebben gelukkig meer kansen dan de mooie secretaresses uit Mad Men en de mannen mogen niet meer roken in hun kantoren maar is er verder veel gewijzigd? De manier waarop men vergadert en brainstormt is quasi onveranderd gebleven. Zowel de politieke als de bedrijfswereld blijft een echte mannenwereld. Quota’s zijn noodzakelijk om meer vrouwen aan te trekken op lijsten of in topfuncties! Maar daarnaast moeten we nadenken hoe we deze vrouwen ook kunnen behouden. Arianna Huffington sprak in The Guardian (juli 2013) over ‘The Third Metric’, we moeten afstappen van het glazen plafond dat noodzakelijk gebroken moet worden maar we moeten kijken naar een manier om alles wat zich onder dat plafond bevind te herschikken. Volgens haar is de zakelijke wereld teveel opgebouwd rond sport- en oorlogsmetaforen en een uitputtingsslag van 24/24 werken. Feministes kijken met wantrouwen en enig leedvermaak naar mevrouw Huffington, ondertussen langer gescheiden dan ze ooit getrouwd was met meneer Huffington. Een van de belangrijkste mediamagnaten in de wereld draagt nog steeds de naam van haar ex-man. Gewoonte of is deze link aan een man noodzakelijk om succesvol te overleven in bedrijfswereld? Mannen hebben zo lang de professionele wereld gedomineerd dat het logisch is dat deze wereld zich ook naar hun voorkeuren heeft georganiseerd. Een vergadering, politiek of professioneel, is vaak een uitputtingsslag die al dan niet op café beslecht wordt. Met quota’s willen we vrouwen een vaste plaats geven, de natuurlijke evolutie als het ware versnellen. Net zoals onze (groot-)moeders hebben de huidige generatie werkende vrouwen alle kwaliteiten om een plek naast topmanagers te verwerven maar kiezen ze er vaak bewust voor om dit niet te doen.

pagina 17


Visie: Genderquota Iedere mens verdient gelijke kansen: man of vrouw, blank of zwart, holebi of hetero,... Iedereen met dezelfde kwaliteiten en capaciteiten moet dezelfde mogelijkheden krijgen. Onze samenleving zorgt echter dat deze kansen vooral voor mannen aantrekkelijk blijven. En vrouwen en mannen zijn nu eenmaal niet gelijk. Een man en een vrouw krijgen samen een kind maar het is de vrouw die zwanger is, zwangerschapsverlof opneemt, borstvoeding geeft, part-time gaat werken. Het is de carrière van de vrouw die de meeste hinder heeft door het krijgen van kinderen. Een zeer bewuste keuze en in tijden met zeer hoge echtscheidingspercentages vaak essentieel om een duurzame relatie met echtgenoot en kinderen te hebben. Indien we iedereen echt gelijke kansen willen geven, dan moeten we durven openstaan voor andere manieren om te werken, dan moet men realiseren dat de huidige, mannelijke, structuren niet meer leefbaar zijn. Meer vrouwen aan de top begint bij minder vrouwen aan de haard, ook al zitten zij daar maar part-time. Een part-time mag geen eindpunt zijn maar moet promotiemogelijkheden open houden. Zowel van de werkgever als werknemer moeten we dus een grotere flexibiliteit vragen. Bedrijven met glijdende uren en mogelijkheden tot thuiswerk hebben al meer vrouwen in het management. De mogelijkheden die de technologie ons biedt maken out-of-the-box denken mogelijk. Thuiswerken is niet voor iedereen weggelegd en contact met collega’s blijft noodzakelijk maar alternatieven genoeg! In iedere gemeente, of enkele gemeenten samen, een neutrale kantoorruimte waar geconcentreerd werken mogelijk is en alle beveiligde VPN-netwerken die er ook op kantoor mogelijk zijn. En waarom niet vlakbij de crèches of school? Het samenzitten met anderen, uit verschillende sectoren kan zelfs voor onverwachte inspiratie zorgen! Zolang de bedrijfscultuur niet veranderd hebben al deze nobele initiatieven jammer genoeg weinig effect. De eerste raad die ik als jonge vrouw in de politiek kreeg van een van onze vooraanstaande lokale politici was veelzeggend: ‘Je moet twee zaken doen Evi, op café blijven hangen, pinten kunnen drinken en af en toe ene trakteren’. Voor mannen hoort deze vorm van ‘ontspanning’ bij het sluiten van akkoorden, Jean-Luc Dehaene zou zijn politieke tegenstanders tot uitputting vergaderen. Dit soort denken en gedrag moet er uit! Weg van de macho-cultuur uit Mad Men en naar een gezonder evenwicht tussen professioneel en privé-leven. En ja, Tom met het gevaar om Marxiaans te preken, vrouwen dien hun eigen kansen af te dwingen en dat kan maar als er genoeg vrouwen in een leidinggevende functie zitten. Een copernicaanse omwenteling lijkt me zo snel wat veel gevraagd maar zullen we alvast afspreken het cynisme over vrouwelijke praesides, vrouwelijke netmanagers en vrouwelijke ministers/politici alvast achterwege te laten, jongens? Evi Degheldere Politiek secretaris CDS Antwerpen 2013-2014


pagina 18

Christendemocratie Voor nu en altijd Christendemocratie voor nu en altijd Christendemocratie, een ideologie een beetje in het nauw. De laatste verkiezingsuitslagen en prognoses zien er niet zo rooskleurig uit, zowel in Nederland, Duitsland als in België. Tijden zijn veranderd en sommige schrijven christendemocratie daarom af. Veel van die mensen zien de ideologie als een overblijfsel uit tijden van voor de secularisatie, toen het volk nog met God was en de traditie ook de politieke partij bepaalde. Die tijden zijn voorbij, dat is een feit. Grote delen van de naties zijn geseculariseerd en kiezen niet meer vanuit hun traditie blindelings voor een politieke stroming. Dit laatste is op zich niet verkeerd. Het is goed om vanuit een bewuste overtuiging positie te kiezen in het politieke landschap. Wat veel mensen vergeten is dat juist de christendemocratie een prachtig doordacht verhaal heeft, waar veel meer mensen voor zouden kunnen kiezen. Een verhaal waar niet louter en alleen voor te stemmen valt, maar dat uitgedragen moet worden en gebaseerd is op een gefundeerde visie op mens en samenleving. Een verhaal dat geloof stelt in jouw en mijn kracht en van ons verlangt dat we onze verantwoordelijkheid nemen. Een verhaal gebouwd op 4 pijlers: gerechtigheid, gespreide verantwoordelijkheid, solidariteit en rentmeesterschap en dat vanuit de principes van subsidiariteit en personalisme. Een ideologie diepgeworteld, net als onze samenlevingen, in de joodschristelijke traditie, losstaand van de instituten, maar delend in de waarden. Vandaar dat ook zoveel seculieren en moslims zich achter onze ideologie scharen. Christendemocratie is een sterk verhaal dat een duidelijk alternatief biedt voor de twee andere grote stromingen: socialisme en liberalisme. De christendemocratie verwerpt de bemoeizuchtige overheidsbemoeienis van het socialisme, want wij geloven in de kracht van mensen. Je moet mensen zelf laten doen, wat ze zelf kunnen doen. Een vrije economische markt, het stimuleren van ondernemerschap en een goed ondernemersklimaat scheppen, dat zijn taken van de overheid. De Bijbel zegt dat God de mens schiep met een vrije wil. De christendemocratie gelooft in die persoonlijke vrijheid, die weliswaar niet los te zien is van de vrijheid van een ander. Vrijheid in verantwoordelijkheid, want een mens komt pas wekelijk tot zijn recht in relatie tot de ander. Met die overtuiging rekent de christendemocratie af met het ongebreidelde individualisme en egocentrisme van het liberalisme. Niet de persoonlijke ontplooiing of de voor-wat hoort-wat- mentaliteit, maar dienstbaarheid jegens de ander, jegens de samenleving staat voorop. Samen kunnen we meer, samen kunnen we bouwen aan “de tempel”, aan een rijke toekomst. Daar waar plek is voor iedereen die zijn of haar steentje wil bijdragen en waar de zwakkeren geholpen worden. Echt helpen is dan ook iedereen in staat stellen om zo goed mogelijk voor zichzelf te zorgen. Iedereen verdient gelijke kansen, maar we streven geen gelijkheid na. Vrijheid staat voorop, maar waar nodig zullen grenzen getrokken worden. Dit is ware gerechtigheid.

pagina 19


Christendemocratie Voor nu en altijd De aarde is een rijk geschenk en onze kinderen moeten van die zelfde aarde de vruchten kunnen plukken. Vanuit dat idee ligt goed rentmeesterschap aan de basis van de christendemocratie. Lange termijn denken stellen boven korte termijn gewin, is zeker in deze tijd van crisis een moeilijke, maar noodzakelijke taak voor christendemocratische politici. Hiermee is het belang van duurzame ontwikkeling en technologie ook direct onderstreept. Dit kan niet losgezien worden van verantwoorde overheidsfinanciën. De welvaart voor onze kinderen is alleen te garanderen door het afbouwen van de staatschuld. Zolang het socialisme en het liberalisme bestaan is er de noodzaak van een guldenmiddenweg, de christendemocratie. De toekomst van de christendemocratie is overigens niet onlosmakelijk verbonden met die andere stromingen, onze toekomst moeten we zelf maken. De christendemocratie heeft nood aan sterke leiders, nood aan mensen die het genuanceerde, maar visievolle verhaal kunnen uitdragen en verkondigen. Daar ligt onze rol als christendemocratische studentenvereniging. Mensen prikkelen voor het verhaal, studenten vertrouwd maken met de grondslagen van de christendemocratie en laten groeien in bestuursfuncties, dat is onze taak. De christelijke religie is een religie van hoop, want het Paasverhaal leert ons dat het licht zal overwinnen, zelfs van de diepste duisternis. Met liefde spreek ik mijn hoop en geloof in deze ideologie uit. Dat de leiders en functionarissen van de christendemocratische partijen dit verhaal verkondigd krijgen en dat het idee van christendemocratie de mensen en jou mag raken. Boudewijn Thönissen Quaestor praesidium 2013/2014

pagina 20


Sudoku

Puzzle 2 (Medium, difficulty rating 0.47)

8 3

6 7

9

2

4 8

5

6

1 4 6

9

9 2

2

1 6

6 3

2

4

4

4

7

5

4 9

5

9

Puzzle 1 (Medium, difficulty rating 0.59)

5

2

1

Generated by http://www.opensky.ca/~jdhildeb/software/sudokugen/ on Fri Sep 20 14:07:55 2013 GMT. Enjoy!

4

8

4 2

7 5

6

7 3 1 8

5

9

1

5

3 7

6

7 4

2

4 6

2

7 3

5

Generated by http://www.opensky.ca/~jdhildeb/software/sudokugen/ on Fri Sep 20 14:07:55 2013 GMT. Enjoy!

pagina 21


Opinie: De Marokaanse School Met de start van het nieuwe schooljaar opende ook de eerste Iqra school in Vlaanderen zijn deuren. Een school die ontstaan is door de Marokkaanse gemeenschap, om de leerachterstand weg te werken. Maar heeft dit kans op slagen? De universiteit gaf het startschot op 24 september, de meeste hogescholen startten terug op 16 september. Maar de schoolpoorten voor het kleuter-, lager- en secundair onderwijs waren alweer geopend op 1 september. Er gingen echter ook nieuwe poorten open: die van de Iqra school, een school in Borgerhout die zich richt op het onderwijzen van leerlingen met een Marokkaanse afkomst. In België een primeur, en hiermee volgt men het voorbeeld van onze noorderburen, waar Iqra scholen minder en minder een uitzondering vormen. Met de nieuwe Iqra school ging een nieuw mediadebat van start. Maar hoe is het hele idee tot het oprichten van een Iqra school in Borgerhout tot stand gekomen? Iqra Vlaanderen is oorspronkelijk een vzw die allochtone kinderen be- geleidt in hun schoolcarrière tussen 10 en 13 jaar. Dit doen ze zowel op het niveau van de leerling, als van de ouder. De leerling volgen ze gedurende 1 jaar op, en trachten de ouders hierbij te betrekken zodat ook zij capabel zijn hun kind op te volgen nadien, en terwijl ook vertrouwd geraken met het onderwijssysteem. Mohammed Chakkar, initiatiefnemer van de Iqra scholen, kwam naar zijn mening tot de conclusie dat de brug tussen mensen met een allochtone achtergrond en de schoolomgevin immers niet altijd optimaal is Veel allochtonen kampen immers met een blijvend leerachterstand, die vaak ook het gevolg is door een taalachterstand. Maar wat veroorzaakt nu de commotie? De school is gelegen in Borgerhout, in de volksmond ook wel Borgerocco genoemd door de grote concentratie aan migranten. Hierdoor blijkt de populatie van de school ook erg 1-duidig: het lijkt weliswaar een moslimschool te worden. Het lijkt, inderdaad, want dat is het niet: de lessen worden niet gegeven op een manier waarin een bepaalde godsdienst (namelijk de Islam) centraal staat. Wel wordt er ingegaan op de afkomst van de leerlingen, die grotendeels Marokkaans zijn. Net zoals men in de handboeken op de meeste katholieke scholen de namen ‘Jan’ en ‘Sofie’ gebruiken, en niet ‘Mohammed’ of ‘Fatima’, wordt er rekening gehouden met de culturele achtergrond van de leerling. Een onderwijs die zich aanpast aan zijn leerlingen, en niet omgekeerd: dit kan enkel een pluspunt zijn voor de jongere zelf. Leerlingen zouden immers niet moeten ingepast worden in ‘het systeem’, maar het systeem zou de leerlingen moeten ondersteunen.


pagina 22

Opinie: De Marokaanse School De paniek die bepaalde partijen willen creëren is immers niet nodig. Er bestaan nog altijd zoiets als “eindtermen”, die verplicht zijn te halen. Einddoelen zijn vastgelegd, de manier waarop niet. Er bestaan immers in ons land nog verschillende methodescholen (bv. de Steinerscholen), en zulke scholen kunnen enkel het kritisch blijven van het klassieke schoolsysteem ten goede komen. Een brede waaier aan verschillende methodes in het onderwijs is ook iets dat we moeten aanmoedigen: onderwijs op maat is op deze manier mogelijk. Maar kritisch zijn ten opzichte van de Iqra-scholen is ook nog steeds nodig. Het feit dat men leerachterstanden met nieuwe methodes wilt aanpakken, kan men enkel toejuichen. Dit kan immers enkel in het voordeel van de leerling zelf zijn. Maar men moet ook nog steeds kijken naar de aard en oorzaak van de achterstand. Bij allochtone jongeren is dit niet zelden door een slechte taalbeheersing van het Nederlands. De lessen op de Iqra scholen worden wel in het Nederlands gegeven, maar in tegenstelling tot de meeste scholen, is het niet verboden om een andere taal dan het Nederlands te spreken op de speelplaats. Uiteraard moet er de mogelijkheid zijn om de eigen cultuur ook op school te beleven, maar men leert het beste een nieuwe taal door het te spreken onder leeftijdsgenoten, dit verlaagt immers de drempel. De komst van de Iqra school kan ook gerelateerd worden aan het huidige scholentekort in Antwerpen. Schepen van onderwijs in Antwerpen, Marinower juicht ieder initiatief toe die een oplossing kunnen zijn voor dit probleem. Vraag is natuurlijk: zou de vorige legislatuur het plan voor de opbouw van deze wijkschool (die toen ingediend en goedgekeurd is) afgewezen hebben, indien er voldoende plaatsen voor leerlingen in Antwerpen waren? Als het op onderwijs aankomt zou men niet moeten denken in termen van ‘hoe brengen we de leerlingen zo hoog mogelijk aan de top’, en op basis daarvan enkel met de sterkeren bezig zijn. Men zou moeten trachten het potentieel dat in iedere leerling zit, zo goed mogelijk te ontplooien. En als daar methodescholen zoals Iqra scholen voor nodig zijn, dan moeten deze een kans gegeven worden. Let wel, een kans gegeven worden. Want ieder initiatief die leerlingen willen motiveren en helpen in het onderwijs, moet immers toegejuicht worden. Wat ik me afvraag is alleen: waar is het fout gelopen dat hier per se aparte scholen voor moeten ontstaan? Lies Geirnaert Vice-praeses CDS Antwerpen 2013-2014

pagina 23


Koningshuizen voor dummies 2013 lijkt de geschiedenisboeken in te gaan als het jaar van de abdicaties, een trend waaraan zelfs het Vaticaan meedeed. Maar ook dichter bij huis zijn er voorbeelden te v inden: zowel in Nederland en België hebben we nieuwe staatshoofden. “Dames en Heren, diep ontroerd richt ik mij vandaag tot u allen. Ik ben mijn tachtigste jaar ingegaan, een leeftijd die geen enkele van mijn voorgangers in de uitoefening van zijn ambt heeft bereikt.” Zo opende Koning Albert II op 3 juli 2013 zijn toespraak in verband met zijn troonsafstand. Koning Albert II is de zesde Koning der Belgen sinds de stichting van de koninklijke monarchie in 1831. Op 21 juli 2013, amper 18 dagen nadat Koning Albert zijn troonsafstand aankondigde legt Prins Filip de eed als nieuwe Koning der Belgen af. Voor de eerste keer in de Belgische geschiedenis zullen er 2 koningen en 3 koninginnen zijn. Koning Albert II en Koningin Paola behouden hun titel van respectievelijk koning en koningin. Koning Filip en Koningin Mathilde zullen wel als enige de titel Koning der Belgen en Koningin der Belgen dragen. Ook bij onze Noorderburen was er dit jaar een troonswisseling. Deze vond plaats op 30 april 2013. Koningin Beatrix stond de troon af ten gunste van haar zoon Prins Willem-Alexander. De festiviteiten op de dag zelf waren zeer verschillend voor de beide landen. In België werd het sober gehouden met geen extra feestelijkheden dan diegene die gepland stonden voor de Nationale Feestdag. Er waren ook geen buitenlands staatshoofden aanwezig. In Nederland daarentegen was er de avond voordien een diner voorzien. Op de dag zelf zijn verschillende buitenlandse staatshoofden aanwezig waaronder de gouverneurs en premiers van Aruba, Curaçao en Sint Maarten. Er was zelfs een vaartocht met verschillende feestelijkheden langs de vaarroute. Verschillen Niet enkel de manier waarop ze de troonswisseling vierden verschilde in de twee monarchieën. - België telt 21 Koninklijke leden, in Nederland telt de Koninklijke familie meer dan 22 leden. - Nederland kent een verschil tussen Koninklijk Huis, diegene die tot in de tweede graad familie van de Koning zijn en erfopvolgers zijn en de afgetreden koning(in), en de andere leden van de koninklijke familie. - Nederland is als sinds 1814 een constitutionele monarchie, België is dit pas sinds 1831.


pagina 24

Koningshuizen voor dummies - In België vindt Koningsdag steeds plaats op 15 november, de datum van het naamfeest van Leopold en van Albert. In Nederland vindt Koningsdag plaats op de verjaardag van de Koning, vanaf heden is dit 27 april. - In België speelt de koning een rol in de regeringsvorming door (in)formateurs aan te stellen. In Nederland was dit ook mogelijk tot eind maart 2012 toen de wet hierop veranderde waardoor de Tweede Kamer nu een belangrijkere rol speelt. Gelijkenissen België en Nederland hebben niet enkel verschillen, maar ook gelijkenissen. - Samen vormen ze, met Luxemburg, de Benelux. - Vanaf 1815 vormden België en Nederland het Verenigd Koninkrijk de Nederlanden, dit hield op met bestaan toen België zich in 1830 afscheidde van Nederland. Nederland erkende het nieuwe Koninkrijk België pas in 1839 dankzij het Verdrag van Londen. - Beiden monarchieën zijn een constitutionele monarchie, de positie van de Koning is dus vastgelegd in de grondwet. - De handelingen en uitspraken van zowel Koning Filip als Koning Willem-Alexander zijn de politieke verantwoordelijkheid van de ministers van hun land. Beiden hebben hierdoor vaak enkel een ceremoniële taak. - Beide Koningen moeten steeds alle wetten en Koninklijke Besluiten onderteken vanwege rechtsgeldigheid. Besluit Beide monarchieën hebben hun verschillen en gelijkenissen, de één al wat duidelijker als de ander. De gelijkenissen kunnen verklaard worden door de gezamenlijke geschiedenis van beide landen en de taal. De verschillen zijn er gekomen doordat zij hun legitimiteit verkrijgen via hun landgenoten. Belgen en Nederlanders zijn verschillend, het is dan ook niet meer dan logisch dat hun vorstenhuis dat ook is. Er zijn steeds meer mensen die zich afvragen of we nog wel een koningshuis nodig hebben. Het hebben van een koningshuis zorgt ervoor dat we een beetje uniek zijn tussen al die presidentschappen, en zorgt voor een zekere continuïteit in ons land. Tijdens regeringsvormingen kunnen we rekenen op de steun van ons Koningshuis, wat soms nodig is tijdens de lange regeringsonderhandelingen en we blijven vertegenwoordigd naar andere landen toe. Lynn Hendricx Praeses CDS Antwerpen 2013-2014

pagina 25


5 Back to school gadgets Wanneer jullie dit lezen is het nieuwe academiejaar weer aangebroken. Dat gaat al dan niet gepaard met traantjes (echte òf mentale), maar aangenaam is het vrijwel nooit. Een aantal cantussen, boeiende CDS-activiteiten, … Je pint is nog niet leeg of de examens staan weer voor de deur. Gelukkig snelt den technologie immer te hulp van de student om het leven net wat draaglijker te maken. Wij gingen op zoek naar enkele voorbeelden: Alarmklok met dock. We kennen allemaal hoe het gaat. Studay, kotfeestje of cantus met de studentenclub: ze lopen allemaal al snel uit tot de vroege uurtjes. Als je dan ook nog eens geacht wordt aanwezig te zijn tijdens de colleges kan dat nogal pikken. Er bestaan gelukkig een aantal manieren om die overgang van dromenland naar harde realiteit aangenamer te doen verlopen. Een van die manieren is een alarmklok. Als je echter zoals mij bent volstaat de alarmfunctie op je gsm of smartphone niet qua volume. Je kan dan kiezen voor de klassieke ‘wekker’, maar aangenaam klinken doet die allerminst. Daarom bestaat er tegenwoordig zoiets als een alarmklok met een zogenaamd ‘dock’. Daarop plaats je je smartphone of iPod, zodat die ’s nachts ineens kan opladen. Via een leuke app kan je niet enkel makkelijk de tijd instellen waarop je gewekt wil worden, maar ook het muziekje waarmee dat moet gebeuren. Een pak aangenamer én luider dan met een klassieke wekker of gsm, en je vindt ze al vanaf €30! Laptopslot Een laptopslot maakt je leven misschien niet veel aangenamer an sich, maar wanneer het erop aan komt is het een kleine investering die je veel gevloek en kosten kan besparen. Jammer maar waar: op en rond de universiteit of hogeschool worden nu eenmaal geregeld dingen gestolen. Niet verwonderlijk: het is dan ook een plaats waar je meer laptops, gsm’s, tablets en andere dure apparatuur vindt dan waar dan ook. Voor een kleine kost koop je echter een slot voor die laptop. Het ene eind klikt in je laptop (élke laptop gemaakt in de laatste 10 jaar heeft een uitsparing voor zo’n slot) terwijl het andere eind bevestigd wordt rond een tafelpoot of ander vast object. Kost niet veel en bespaart je een pak zorgen!


pagina 26

5 Back to school gadgets DVB-televisiestick Zit je op een kot zonder televisieaansluiting of in de aula tijdens een übervervelende les en wil je toch die nieuwe aflevering van Albert II bekijken, wanhoop niet! Met een DVB-televisiestick kan je toch (in goede kwaliteit dan nog!) naar de rubberen tronie van Lucas Van Den Eynde kijken. Simpeler kan bijna niet: je plugt een usbstick met bijgevoegde antenne in je laptop, en meegeleverde software doet de rest. Zo kan je vrijwel overal naar de publieke tv-kanalen kijken, zonder dat je daarvoor ook maar een cent moet betalen. Let wel op: enkel de publieke zenders worden in België gratis uitgezonden. Geen Komen Eten of Familie dus. De Thuis-fans hebben geluk: Eén, Canvas, Ketnet en alle radiokanalen kan je gratis ontvangen. Ze bestaan tegenwoordig trouwens ook voor je tablet! Draagbare speaker Stel je voor: je bevindt je temidden het leukste kotfeestje in eeuwen. Het enige dat eraan mankeert is de muziekkeuze van je gastheerof vrouw: die kan beter! Je kan dan beginnen zoeken op YouTube of Spotify naar de ultieme partymixes, maar de kans is groot dat je die eigenlijk al lang bij je hebt op je smartphone of mp3-speler. Had je nu maar een draagbare speaker bij. Die kan je namelijk aansluiten of zowat elke smartphone, mp3-speler of laptop met een standaard hoofdtelefoonuitgang: één kabeltje (er bestaan ook draadloze exemplaren trouwens) en je bent vertrokken! Zonder moeite blaas je nu zelf de beste nummers door de kamer. Draabare speakers bestaan in alle maten en kleuren en kan je al heel goedkoop vinden. Laat je niet misleiden: sommige gaan héél luid. Perfect.

pagina 27


5 Back to school gadgets Oordoppen (op maat) TD’s, cantussen, kotfeestjes (met of zonder draagbare speaker): ze zijn zonder twijfel leuk. Wat echter minder leuk is? Gehoorschade. Er zijn dan wel limieten, vaak worden die maar lichtjes of helemaal niet nageleefd, en dat heeft zijn effect. Oordoppen zijn dus absoluut aan te raden als je gehoor je lief is. Na al dat feesten zou het namelijk nogal lastig zijn als je de prof nauwelijks kan verstaan tijdens het mondelinge examen. Een eerste stap kan je vaak al gratis vinden: op en rond allerlei evenementen worden geregeld gratis oordopjes uitgedeeld. Die blokkeren echter niet al het geluid, en zorgen voor een algemene demping. Een betere stap is het laten maken van oordopjes op maat. Die worden volledig aangepast aan je oorkanaal en zorgen voor een maximale bescherming. De kans is trouwens groot dat je mutualiteit acties doet rond oordoppen op maat. Zeker bekijken!

Bonus: de Roomba De Roomba is de beste vriend van de kotstudent zonder kuisvrouw. Waarom? Hij doet de helft van haar werk! De Roomba is namelijk een voorbeeld van robotstofzuigers. Dat zijn zelfstandige robots die je vloer afdweilen (dweilen doen ze vooralsnog jammer genoeg niet) naar stof en het, zoals een stofzuiger betaamt, opzuigen. Waarom zou je zelf nog zeulen met een stofzuiger als een robot het voor je kan doen? Ze zijn algemeen genomen niet goedkoop, maar gelukkig zijn er vaak koopjes te vinden.


pagina 28

lid worden? LID WORDEN Wens je op de hoogte gehouden te worden van onze activiteiten, wil je de christendemocratie ontdekken, wil je mee discussiëren over onze ideologie en de huidige politiek of ben je simpelweg een sympathisant, dan kan je lid worden van de Christendemocratische Studenten Antwerpen. Hoe word je lid? Door simpelweg te surfen naar http://www.cdsantwerpen.be/site/index.php/wordnu-lid of een bestuurslid aan te spreken. Een lidkaart kan de jouwe zijn voor slechts de kleine kost van 5 euro !

ERELEDEN De werking van CDS Antwerpen zou niet mogelijk zijn zonder de steun van al haar ereleden. Daarom zetten we hen hier in de verf! Wenst u ook erelid te worden van CDS Antwerpen? Dit kan door een bijdrage van € 50,00 te storten op het rekeningnummer (IBAN) BE12 7350 2946 9392.

CDS DEMOCRATISCHE STUDENTEN TIJDSCHRIFT VOOR HET ANTWERPS CHRISTENDEMOCRATISCH STUDENTENVOLK

Recommend Documents