Alalos TIJDSCHRIFT VOOR STUDENTEN TAAL- EN CULTUURSTUDIES EERSTEJAARSEDITIE

Alalos TIJDSCHRIFT VOOR STUDENTEN TAAL- EN CULTUURSTUDIES EERSTEJAARSEDITIE

Colofon Deze uitgave van Alalos is verzorgd door: Hoofdredactie Marit van der Mortel Eindredactie Anne Roozeboom Redactie Thomas van ‘t Groenewout Harm van der Linden Lars Neijenhuijs Anne Roozeboom Zita Veugen Anita Zijdemans Vormgeving Harm van der Linden Fira Zorge Met bijdragen van Koen van Hemert Iris van Korven Pim van den Berg Tess Kamphorst Alalos is een uitgave van Alias, de studiestichting voor studenten Taal- en cultuurstudies, en verschijnt vier keer per jaar plus deze speciale eerstejaarseditie. Disclaimer: van een deel van het beeldmateriaal uit deze Alalos kon de rechthebbende niet achterhaald worden. 2 | Alalos

In deze Alalos A

lalos is het tijdschrift van studiestichting Alias. Het blad wordt ieder blok uitgebracht en bevat een mix van studiegerelateerde en gewoon leuke of interessante artikelen. Het tijdschrift wordt gemaakt door een enthousiaste commissie binnen Alias, waarin een hoofdredacteur, eindredacteuren, schrijvers en vormgevers iedere keer keihard werken om een mooie Alalos voor hun medestudenten af te leveren. Voor je ligt de eerstejaarseditie van Alalos. Deze is speciaal voor jullie gemaakt om alvast kennis te maken met Alias en Taal- en cultuurstudies. Zo leren jullie alvast wat meer over het leven als TCS-student en over studiestichting Alias en haar commissies, activiteiten en bestuur. Wil je nog meer lezen? Op www.aliasweb.nl vind je niet alleen alle voorgaande edities, maar ook het digitale zusje van Alalos: Alalog. De weblog wordt - buiten de vakanties om - elke week aangevuld met verse nieuwe artikelen.

Inhoudsopgave Commissies...................................................................................................04 Het Aliashok.................................................................................................07 Interview bestuur.........................................................................................08 Thematisch oriënterende cursussen..........................................................10 Hoe maak ik van TCS een succes?.............................................................12 Studeren in het buitenland.........................................................................13 Eerstejaarscolumn........................................................................................14 De Stichtse Taveerne...................................................................................14 Poëzie: Welkom............................................................................................15 Utrecht: cultrele en uitgaansagenda..........................................................15 Introductiekamp: moeder en zoon............................................................16 Essay:.............................................................................................................17 Liftwedstrijd.................................................................................................18 Ouderdag......................................................................................................18 Party-inspectie.............................................................................................19

Hoofdredactioneel

T

door Marit van der Mortel

oen drie jaar geleden de Eerstejaarsalalos bij mij op de deurmat viel, was ik zwaar geïntimideerd. Nou was ik toen zeventien en nogal makkelijk geïntimideerd, dus misschien herkent niet iedereen dit. Maar ik was het in ieder geval wel. En elke keer als ik aan iets nieuws begin, voel ik weer die spanning. (Met ‘nieuws’ bedoel ik iets nieuws en groots, ik word natuurlijk niet geïntimideerd door een nieuw boek.) De ontsnappingsscenario’s schieten dan altijd door mijn hoofd. Niet zo lang geleden begon ik bijvoorbeeld aan mijn stage. De dag van tevoren liet ik mijn rechtermiddelvinger per ongeluk tussen de scharnieren van de wc-deur rusten, terwijl ik die deur dichtdeed. Een zwart-paarse vinger volgde. Ah, dacht ik, dat is een mooie kans. Misschien moet mijn vingerkootje geamputeerd worden, dan heb ik een dag uitstel. Ik stelde me al voor wat ik zou mailen: ‘Beste mevrouw [X], mijn vingerkootje moest gisteren geamputeerd worden. Zoals u wellicht begrijpt, kan ik morgen nog niet beginnen. Maar overmorgen moet lukken.’ Het leek me een klein offer. In The Piano kan Holly Hunter ook nog prima zonder vingerkootje (of was het haar hele vinger?) door het leven. Wat is het punt van deze lugubere uitweiding?, vraagt de oplettende lezer zich nu af. Laten we eerst een ding vaststellen: mijn vingerkootje is natuurlijk niet geamputeerd. Ik ging de volgende dag gewoon naar mijn stage. En wat heb ik veel geleerd. Mijn punt is: alle begin is eng. Zo was het ook toen ik begon met Taal- en cultuurstudies. Ik hoorde op voorlichtingen verhalen over hoe studenten zich ontplooid hadden, hoe ze gegroeid waren en hoe ze meer richting in hun leven vonden. Over Alias hoorde ik hoe gezellig het was, hoeveel leuke activiteiten de stichting organiseerde. Ik keek ernaar uit om dat allemaal mee te maken, maar een deel van me zag er toch tegenop. Want wat als dat allemaal niet zo was? Maar het was wel allemaal zo. Niet precies zo, maar ongeveer zo. Er waren momenten waarop ik me naar mijn idee niet ontplooide en momenten waarop ik even afstand nam van Alias. Maar er zijn veel meer momenten geweest waarop ik wél gebruikmaakte van een van de vele kansen tot ontwikkeling die de universiteit biedt. En waarop ik Alias als een wezenlijke toevoeging aan mijn tijd als TCS-student beschouwde. Mijn medestudenten hebben waarschijnlijk andere ervaringen. Wat je uit je studie en uit Alias haalt, verschilt per persoon. Maar iedereen zal er iets uit putten. Hoe spannend alles ook lijkt van tevoren. Dit stuk is bedoeld als inspirerend praatje. (Als je niet enigszins nerveus bent over het begin van je studie, zul je jammer genoeg weinig aan mijn stuk hebben.) Misschien lijk ik vooral een gestoord, macaber mens, maar dat maakt mij niet uit. Ik zal jullie toch nooit ontmoeten, want ik ben volgend klaar met Taal- en cultuurstudies. Welkom, nieuwe generatie TCS’ers. Maak er iets moois van!

Alalos | 3

Voor Aliassers door aliassers door Zita Veugen

E

R IS BIJ ALIAS voor ieder wat wils. Maar liefst vijftien commissies garanderen dat je agenda het hele jaar door feestelijk gevuld zal zijn. Bovendien kan je door een functie in een commissie naar jouw smaak te vervullen je eigen organisatorisch talent ontplooien. Commissies worden gecoördineerd door een bestuurslid en bestaan in ieder geval uit een voorzitter (die vergaderingen leidt), een secretaris (die notuleert), een penningmeester (die begrotingen maakt), een pr-lid (die o.a. met posters de promotie verzorgt) en minstens één manusje van alles. Als Aliasser kan je allereerst elke woensdagmiddag genieten van gratis taart in het Aliashok en elke dinsdagavond van een laagdrempelige borrel in onze stamkroeg: de Stichtse Taveerne (bier voor €2,20, hartverwarmend personeel en meerdere pooltafels). Stort je in onderstaand overzicht om alvast een commissie voor jezelf uit te zoeken, of om te zien wat je komend jaar aan spetterende activiteiten kan verwachten.

4 | Alalos

Activiteitencommissie

Het laatste weekend van november vult Alias een kampeerboerderij met Aliassokken en -truien. Tijdens het zogeheten Kleumweekend warmt iedereen zich op aan vuur en verhalen, en dat alles vindt plaats in een uithoek in Zeeland. Heel anders is de omgeving van het andere ontspanningsweekend dat de AC organiseert. Op Texel zetten we begin juni onze tenten op om aldaar onder het genot van zon en zee te kunnen ontladen. Op dagtrip ging de AC de afgelopen jaren naar Haarlem, Valkenburg en Antwerpen. En dan zijn we er nog niet: deze commissie organiseert allerhande verrassende activiteiten: van een avond schaatsen tot een karaokeavond.

Buitenlandse Reiscommissie

Praktisch elke student TCS zoekt zijn heil af en toe graag in een reisje over de grens. Als lid van de BRC kan je zo’n week tot in de details uitdenken. Waar gaat Alias dit jaar heen, waar slaapt iedereen, wat is het dagprogramma, wie weet waar de leukste feestjes zijn? Het is dankbaar werk om een grote groep op sleeptouw te nemen en door deelnemers wordt deze reis altijd als een van de hoogtepunten van het jaar beschouwd. Alias stapte voorheen door Florence, Belgrado en Istanbul - maar er is nog veel onontgonnen gebied. [email protected]

[email protected]

Alalos /Alalog

Zonder een serieus tijdschrift ben je natuurlijk nergens. Vier keer per jaar verschijnt er dan ook een prachtig vormgegeven blad van ruim twintig pagina’s, dat telkens gekoppeld wordt aan een van de vele hoofdrichtingen die Alias rijk is. De Alalos bevat een zeer uitgebreid pallet aan artikelen en de lancering van een nieuwe uitgave wordt altijd gevierd tijdens een speciale borrel. Wil je geen deel uitmaken van de (eind)redactie of beeldredactie van de Alalos, dan kan je je meeslepende proza, indrukwekkende essays, kritische recensies en andere interessante artikelen mailen naar [email protected] en verschijnt je werk op de weblog waar de schrijfkwaliteiten van elke Aliasser welkom zijn. [email protected] / [email protected]

Alter Ego

De wedstrijden die de theatersportgroep van Alias aangaat, zijn immer hilarisch. Twee teams van vier spelers nemen het tegen elkaar op in games, geïmproviseerde scènes die telkens weer aan andere regels voldoen. Er is altijd een jury van afschuwelijk strenge rechters en tot slot kan het publiek een rol spelen door ideeën aan te dragen. Ben je ook handig met taal, ad rem en bekoort improvisatie jou wel, laat dan vooral van je horen: Alter Ego is op zoek naar vers bloed. [email protected]

Alumnicommissie

Afgestudeerd zijn mag nu nog een ver-van-je-bed-show wezen, het is niettemin belangrijk dat Alias een goede band onderhoudt met haar alumni. We kunnen allemaal leren van het pad dat onze voorgangers af hebben gelegd. In 2012 ging het project SAMEN van start, waarbij tweedejaarsstudenten gekoppeld konden worden aan reeds afgestudeerde TCS’ers. Zodoende ontstonden er voor de studenten meer handvatten om na te denken over arbeidsoriëntatie en keuzes omtrent hun studieloopbaan. [email protected]

Cultuurcommissie

Niet alleen verzorgt de CC een heuse ‘cultuurmuur’ in het Aliashok, waar ze een mooie selectie van het culturele aanbod in Utrecht presenteert, ook neemt ze je enthousiast mee op pad. Het theater, musea en televisieuitzendingen: voor de CC is geen brug te ver. Behalve dat je als CC-lid Aliassers naar culturele activiteiten gidst, kan je cultuur ook aanwakkeren in het Aliashok. Zo vond daar een succesvolle Japanse avond plaats, inclusief sushiworkshop. [email protected]

Eerstejaarscommissie

In de wondere wereld van TCS is het fijn houvast te hebben bij het maken van een studieplan, het opbouwen van je leven in Utrecht en het delen van zorgen en zonden. Door de buitengewone mate van zelfredzaamheid die van je wordt verwacht, ligt het gevaar om te verdwalen af en toe op de loer. De EC, voor en door eerstejaars, zal jullie als groep verbinden en de activiteiten zijn vaak zo legendarisch (nachtkanoën, zwerverstocht) dat ouderejaars het niet wagen om weg te blijven. In september zal de EC van afgelopen jaar aftrappen met een kroegentocht, daarna kan je het stokje overnemen. De mogelijkheden zijn eindeloos: jullie mogen er jullie eigen feestje van maken. [email protected] Alalos | 5

KookCie

Menig Aliasser dankt de Kookcie voor haar lamme lunches. In het Aliashok wordt de dag na een feest brak bijgepraat en bijgekomen, en dat altijd onder het genot van zelfgemaakt lekkers (hartig en zoet). Maar de KookCie doet nog veel meer. Ze verzorgt iedere woensdagmiddag gratis taart tijdens de Koffieleute en net zoals elke andere dag is iedereen welkom om voor, na of tussen zijn colleges binnen te lopen in het Aliashok (of om er gewoon de hele dag te blijven hangen). Naast deze frequente snoepmomenten gaat er geen jaar voorbij zonder kerstdiner of Diner Roulé. [email protected]

Party&Co

Deze feestelijke commissie zet mooie feestjes neer in bijvoorbeeld ‘t K-Sjot. Soms alleen voor Aliassers, maar vaak ook in samenwerking met andere verenigingen. Goedkope drank en lekkere muziek creëren veelal fantastische verhalen en veelbetekende foto’s. Bovendien zijn de thema’s tot de verbeelding sprekend. Aliassers zijn niet vies van een verkleedpartij en lopen er dan ook geregeld indrukwekkend bij. [email protected]

RelevanCie

De studiegerelateerde commissie van Alias organiseert onder andere een Ouderdag waarop je familie eindelijk kan ontdekken wat je nou eigenlijk precies studeert, de alpha-versus-bèta-battle waarbij we ons als geesteswetenschappers kunnen bewijzen en het Groot Dictee, dat er vooral is om je nagels bij op te eten. Naast deze vaste activiteiten is er nog ruimte genoeg om bijvoorbeeld interessante sprekers te regelen voor een lezing of een excursie naar een ambassade op te zetten. [email protected]

Introductiecommissie

Een beetje vreemde eend in bijt is hier de introductiecommissie. De IC wordt in tegenstelling tot de rest van de commissies pas aan het einde van het studiejaar gekozen en werkt vervolgens de hele zomer kneiterhard door om een pracht van een introkamp te organiseren. Ook nu weer is een team van vijf Aliassers bezig om dat voor jullie te regelen

[email protected]

Sport- en Spelcommissie

Voorheen werden sportieve activiteiten door verschillende commissies geïnitieerd, maar in 2013 is besloten om alle sportlievende krachten te laten bundelen. Deze spiksplinternieuwe commissie heeft Alias uitgedaagd met een bootcamp, paaldansworkshop en twee pubquizzen. Een avond apenkooien maakte het kind in iedereen los. Ben je dol op zweet of lekker competitief, dan zal deze toevoeging aan Alias ook voor jou een verademing zijn. [email protected]

Tölt

Binnen de creatieve commissie van Alias is bijzonder veel vrijheid. Geen plan blijkt onmogelijk om uit te voeren. Het Open Podium is immer een succes en het is al helemaal tof als dat gecombineerd wordt met een Töltavond die in het teken staat van een thema. Tölt zet elk jaar ook een heuse musical op poten, waarvoor iedereen auditie kan doen. [email protected]

TripCie

De BRC is niet de enige commissie die Alias mee op reis neemt; de TripCie doet dat zelfs twee keer. Plaats van bestemming voor het lange weekend maakt de Tripcie bekend op Kleumweekend en was afgelopen jaar Londen. De bestemming van de liftwedstrijd wordt pas op de ochtend van vertrek verteld. Afgelopen jaren probeerden we zo snel mogelijk Hannover, Lille en Luik te bereiken. Waar zou jij je studiegenoten heen willen sturen? [email protected]

Naast de ‘echte’ commissies is er ook nog een drietal roze Ordes binnen Alias. Die bestaan uit een poule enthousiastelingen die commissies kunnen versterken bij activiteiten waar wat extra handen nodig zijn. 6 | Alalos

Orde van de Roze Koek

Orde van de Roze Flits

Orde van de Roze Tap

Verzorgt elke keer weer andere taarten voor de wekelijkse Koffieleute en bakte een heel scala aan cakes voor de Ouderdag dit jaar.

Goed met een camera en een beeldend inzicht: de leden van deze Orde leggen zo nu en dan Aliassers op de gevoelige plaat vast op activiteiten en feesten.

Ook de Party&Co heeft wel eens handen tekort en schakelt dan deze Roze Tappers in om dorstige feestgangers zo snel mogelijk aan hun biertje te helpen.

door Koen van Hemert

W

at kun jij, als TCS’er, doen wanneer je je tussen colleges in verveelt? Naar het hok natuurlijk. Schuifel de trappen van Drift 21 op, sla de deur open en plof neer op een bank naast je lotgenoten. Het hok, zoals de bestuurskamer van Alias in de volksmond wordt genoemd, is een plek die je vooral zelf moet verkennen, maar verdient zonder meer een korte introductie. Zodra je het hok binnenwandelt – en met onbedwongen enthousiasme wordt begroet door een altijd aanwezig bestuurslid en je studiegenoten – vindt je jezelf begeven tussen de foto’s, posters en andere (roze) Aliasmemorabilia. Elke maand is er één foto die onder de eervolle vermelding van ‘foto van de maand’ ingelijst boven de banken van het hok straalt. Sta jij op deze foto? Dan krijg je jouw kaartje voor het eerstvolgende feest gratis! En als we het dan over feest hebben; iedere woensdag is er – naast de koffie, thee, limonade en koekjes – taart in het hok tijdens de koffieleute (spreek uit ‘koffie-loi-te’). Geen zin om taart te eten? Er is altijd wel een handjevol Aliassers te porren voor een zak friet of (koude) pizza. Geen zin om binnen te eten? Geen nood, als de zon ook maar een beetje schijnt kun je er op rekenen dat het gros van de hokgangers kletsend, lezend of Twister-spelend op het balkon rondhangen. Wanneer je echt even klaar bent met het eindeloze lezen en samenvatten voor die ene cursus, schiet dan gewoon even het hok in en doe daar waar je zin hebt. Zo werd vorig jaar zo nu en dan de beamer erbij gepakt om Joris’ Showroom te kijken of werden er zakken friet in z’n geheel leeg gekieperd over de tafel op de ‘fry-day’ om met een friettafel het weekend in te luiden. Kortom: elke dag, tussen 11.00 en 17.00 uur is het hok de place to be voor Aliassers. Schrijf je hier in voor activiteiten, vergader met je commissie, rust uit of blaas juist even stoom af: alles kan!

Alalos | 7

Prachtentwintig Het achtentwintigste Aliasbestuur stelt zich voor door Lars Neijenhuijs

I

N HET DIEPSTE GEHEIM - geheel volgens Aliastraditie - werden ze gevraagd om bestuurslid te worden en moesten ze nog weken hun mond houden. Op het Diesfeest afgelopen mei werd bestuur achtentwintig door hun voorgangers gepresenteerd en was het eindelijk officieel. Nu is het tijd dat ze zich ook aan jullie, eerstejaars, voorstellen.

Melanie: “Lise is hilarisch in colleges omdat ze OVERAL commentaar op heeft.” Melanie: “Lise Claerkluis” (giechelt). Lars: “Als ze later groot is wordt ze lekker niks!” Lieke: “En ze kan er niet tegen als mensen haar Lisa noemen. Onthoud dat.”

Bestuur 28 over Bestuur 28

Lise: “Lars heeft de wildste ideeën die niet allemaal even reëel zijn. Ik noem een roze limousine, een mistmachine, vuurwerk en luchtballonnen.” Lieke: “Lars is een knuffelende…” Sietske: “…klier…” Melanie: “…met puppyogen!” Linde: “En hij is heel goed in imitaties!”

over Lieke

Lise: “Lieke heeft laatst superlekkere koffie gekocht en ze hield er gewoon niet meer over op.” Lars: “Lieke en ik zijn samen de vreetlappen en zuipzakken van bestuur 28! Ze kan letterlijk uren over eten en drinken praten.” Melanie: “…ja, ze weet van elke wijn precies hoe lang deze op een houten plank heeft gelegen.” Lise: “…maar ze kan echt NIET bowlen!” Sietske: “Lieke is de ultieme buspartner… zeker als de bus niet rijdt.”

over Linde

Lieke: “Linde bakt heerlijke taarten en ze is de perfecte persoon om naast te zitten in college omdat ze onwijs goeie aantekeningen maakt!” Lise: “Ze is echt een giechelkont. Net als Sietske. En Melanie. Help.” Melanie: “Ze houdt ontzettend veel van Frankrijk.” Lise: “Ze is Francofiel!” Melanie: “Linde is gewoon goed in Frans. En ze is fan van K3.”

over Lise

Lars: “Ik kan Lise stiekem niet uitstaan omdat ze naar Nieuw-Zeeland is geweest en de set van de Lord of the Rings heeft bezocht. Verder is ze (samen met Leonie natuurlijk) de tofste intromama die ik me kon wensen!” 8 | Alalos

over Lars

over Sietske

Lieke: “Sietske heeft een hele harde giechellach!” Lise: “Ze heeft een eethandleiding.” Melanie: “En ze is fantastisch in rubberbootjes!” Lise: “Sietske houdt van bloemetjespatronen.” Melanie: “Haar kamer lijkt superveel op die van mij! Maar mijn bed ruikt niet naar Ikea.” Lise: “Haar broer wordt ook Commissaris Extern. Familietrekje!”

over Melanie

Lise: “Melanie houdt van graafmachines en opblaasdieren!” Lars: “Onze ouders doen boodschappen bij dezelfde supermarkt, haha.” Linde: “Ze houdt er van als foto’s op ooghoogte worden gehangen (lees: navelhoogte).” Lieke: “Ik haat het dat ze naar Amerika is geweest en een fantastisch Amerikaans accent heeft.. Ik ken haar het langst van alle bestuursleden.”

Bestuur 28 over Alias

Melanie: “Roze. Punt.” Lars: “Lekker clichématig hoor, Mel.” Sietske: “Alias is jezelf op je plek voelen, een warm bad,” (de rest stemt in). Lise: “Alias is eten en verkleden, en manvriendelijker dan je denkt.” Linde: “TAART!! En natuurlijk roze koeken.” Lieke: “Het is misschien ook wel een beetje een cliché, maar het fijne aan Alias is dat het zo’n grote bindende factor is. Je gaat met mensen om waar je nooit of zelden college mee hebt, en als je ze dan toch in college ziet heb je meteen iemand om naast te zitten, al heb je ze maar een paar keer gezien.”

Bestuur 28 over komend jaar

Lise: “We willen meer eerstejaars bij Alias betrekken.” De rest: “Maar dat deden ze vorig jaar ook. Dat doet elk bestuur, maar het is niet minder waar: je moet je als studiestichting blijven ontwikkelen en een belangrijk aspect daarvan is je richten op de ‘nieuwere generaties’.” Melanie: “TCS kan als studie heel verwarrend overkomen en we willen als bestuur een vraagbaak en rots in de branding zijn om iedereen onder het genot van een roze koek zo goed mogelijk door zijn of haar studie te loodsen.” Lieke: “We zijn dan wel bestuur, we zijn in eerste plaats vooral Aliassers en dus niet beter dan de rest.” Linde: “Alias moet open zijn en iedereen moet zich welkom voelen om hier zo nu en dan een stukje taart te eten.”

Bestuur 28 over de intro

Sietske: “Ik had eerst de UIT-week gedaan, dat introgroepje viel tegen. Toen zag ik best op tegen de Aliasintro, ik vond het best spannend. Dat viel hartstikke mee en het introkamp was fantastisch.” Lise: Ik had er eerst niet zo’n zin in, maar ik had hele leuke ouders: naast de andere eerstejaars die je ontmoet heb je door je mentoren ook gelijk binding met ouderejaars. Het kamp was een stimulans om actief te worden bij Alias.” Lars: “Het klinkt misschien allemaal heel eng, zo’n nieuw leven op de universiteit, maar het is bovenal een kans: neem die sprong in het diepe en je wordt daar bij Alias vrijwel meteen voor beloond.” Melanie: “Ik ben nu derdejaars, maar ik heb nu nog steeds contact met mijn introductiebroers- en zusjes.” Lieke: “Ik was ontzettend zenuwachtig, maar dat bleek al snel onnodig: Alias is supergezellig en die drempel die je eerste instantie voelt stelt echt niets voor.”

L

ieke is de voorzitter van Alias. Ze is een reizende, festivallende, koffiezuipende bourgondiër die haar haren in (bijna) alle kleuren heeft geverfd en is altijd in voor een glas rode wijn. Ze is derdejaars, doet Moderne Letterkunde en is afgelopen jaren actief geweest in de BRC, de TripCie en de organisatie van Ragstock.

L

inde wordt dit jaar secretaris van Alias, ofwel de oppertiepmiep. Ze deed notuleerervaring op bij de TripCie en de RelevanCie. Dit jaar is ze de coördinator van Tölt en de KookCie, omdat ze zo van taart houdt. Ze moet nog wel wennen aan notuleren op de computer, omdat ze voorheen alles schreef. Ook Linde is derdejaars en doet Moderne Letterkunde.

L

ise is derdejaars en doet de (nu aangepaste) hoofdrichting Moderne Kunst, Cultuur en Geschiedenis. Komend jaar is ze penningmeester van Alias, en gaat ze over de financiën. De Cassa, de Sporten Spelcommissie en de organisatie van Ragstock staan allemaal op haar Alias-CV. Verder sprong ze uit een vliegtuig, reisde ze over de hele wereld en bovendien: ze heeft 28 tanden!

L

ars is na vier jaar de eerste man in het bestuur van Alias. Hij heeft in zijn eerste jaar zijn creativiteit geuit bij de Party&Co en de Alalos. Zijn creativiteit komt ook terug in zijn gekozen hoofdrichting Moderne Kunst en zijn bestuursfunctie als Commissaris Intern: posters, nieuwsbrieven en andere promotiestukjes komen dit jaar van zijn hand.

S

ietske heeft dit jaar de eer om de allereerste Commissaris Extern van Alias te zijn: haar taken omvatten onder andere het regelen van nieuwe samenwerkingen, zowel binnen als buiten de universiteit. Ook Sietske is pas tweedejaars en ze doet de hoofdrichting Taal & Communicatie. Deze altijd goedlachse Delftse houdt ontzettend van kletsen, winkelen, koken en feesten organiseren.

M

elanie is klein (maar krachtig), gek van Disney en met haar ervaring bij de RelevanCie, Symposiumcommissie en Studentenraad is ze dit jaar de perfecte onderwijscommissaris bij Alias. Ze is derdejaars en volgt de hoofdrichting Amerikanistiek. Hoewel ze vaker giechelt dan praat is ze bij uitstek de vraagbaak voor bovenal onderwijsgerelateerde vragen: Melanie is jullie kiezel in de branding.

Alalos | 9

TOC

THEMATISCH ORIËNTERENDE CURSUSSEN door Anne Roozeboom

A

LS EERSTEJAARSSTUDENT TAAL- en cultuurstudies ben je verplicht in de zomervakantie al een keuze te maken wat betreft je cursussen voor het eerste halfjaar. Naast de gekozen taalmodule zijn er twee Thematisch Oriënterende Cursussen verplicht. Een hele mond vol, maar eigenlijk klinkt deze term waarschijnlijk nogal nietszeggend voor je. In feite verdiep je je met de TOC meteen in een bepaald thema. De verschillende thema’s sluiten min of meer aan bij de diverse hoofdrichtingen die Taal- en cultuurstudies je biedt en waarvan je er aan het einde van het eerste jaar één moet kiezen. Bij een goede keuze voor je TOC ben je er dus wellicht na het eerste blok al achter welke hoofdrichting het beste bij jou past. Hier staan alle acht cursussen voor je op een rijtje met een korte uitleg over wat ze inhouden en op welke hoofdrichting ze een voorbereiding geven.

Emoties

Mediawijsheid

Deze TOC gaat over een wetenschapsgebied waarop verschillende disciplines elkaar ontmoeten: emoties en taal. Emoties vormen een drijvende kracht in onze samenleving en ons leven. Wij communiceren voortdurend over emoties via woorden en in gesprekken, terwijl verhalen ons emotioneel weten te raken. Maar hoe werken emoties nu precies? Wat gebeurt er in je lichaam en brein als je emotioneel wordt bewogen door iets dat je hoort of ziet? Via drie thema’s (woorden, gesprekken en verhalen) maak je kennis met nieuwe wetenschappelijke antwoorden op deze vragen, die bijvoorbeeld gebruik maken van de bevindingen van neurowetenschappelijk onderzoek.

Onder ‘mediawijsheid’ verstaan we alle kennis en vaardigheden die mensen nodig hebben om bewust, kritisch en actief deel te nemen aan een wereld waarin media een belangrijke rol spelen. Deze cursus laat studenten kritisch nadenken over de mediageschiedenis en de rol die mediawijsheid daarin speelt. Omdat nieuwe media vragen om nieuwe omgangsvormen, gaan mediarevoluties gepaard met ‘mediatraining’. Ook hier focust de cursus zich op; hoe zijn mensen in de loop van de geschiedenis ‘mediawijs’ geworden? En hoe heeft die wijsheid tot steeds weer nieuwe ontwikkelingen geleid? Door de dynamiek van dit proces te bestuderen, krijgen studenten inzicht in cruciale momenten en ontwikkelingen in de mediageschiedenis, en ook in huidige debatten over lees- en schrijfprocessen, auteurschap en copyright in een digitaal tijdperk.

Hoofdrichtingen: Taal en communicatie, Middeleeuwen en Renaissancestudies, Moderne en hedendaagse kunst, Moderne letterkunde, Taalkunde

Religie en conflict

Deze cursus geeft een grondige inleiding tot de bestudering van religie en Hoofdrichtingen: Middeleeuwen en Renaissancestucultuur aan de hand van een scherpe focus op het thema religie en conflict. dies, Moderne letterkunde, Nieuwe media en digitale Dit thema wordt vanuit verschillende wetenschappelijke benaderingen en cultuur, Postcolonial and Gender Studies, Moderne en disciplines in diverse contexten bestudeerd. De cursus is ingedeeld in twee hedendaagse kunst, Film- en televisiewetenschap, Taal delen. In het eerste deel maak je kennis met het verschijnsel religie. Wat is en communicatie. religie, hoe ‘werkt’ het precies en welke impact heeft religie op haar sociale context? Deze brede vragen worden al snel toegespitst: wat is religieus geweld en hoe ‘gedraagt’ religie zich in situaties van gewelddadig conflict? Het tweede deel van de cursus behandelt een aantal casussen: de opkomst van religieus fundamentalisme, religieus terrorisme en de herkomst van de spanning tussen religie en de seculiere staat. Hoofdrichtingen: Religie en cultuur, Amerikanistiek, Taal en communicatie, International Studies, Nieuwe media & digitale cultuur en Postcolonial and Gender Studies.

10 | Alalos

Rechtvaardige wereld

Een gekleurde wereld Een gekleurde wereld is een cursus die gaat over racisme. Historische ontwikkelingen en filosofische denkbeelden over racisme en etnische conflicten staan centraal in deze TOC. Ook de ontwikkeling van het wetenschappelijk denken in ‘rassen’ wordt aan de kaak gesteld. Het kolonialisme, de slavernij, het antisemitisme en de Apartheid zijn hierbij onderwerpen die uitgebreid aan het licht komen. Je concentreert je bij deze cursus niet uitsluitend op de inhoud, maar bent ook veel bezig met het selecteren van literatuur, het kritisch analyseren van bronnen en het formuleren van een historische vraagstelling. Vervolgens schrijf je een essay, dat je aan het einde van het blok presenteert. Hoofdrichtingen: International Studies, Religie en cultuur, Moderne en hedendaagse kunst, Postcolonial and Gender Studies, Amerikanistiek.

De macht van smaak en geld Over smaak valt niet te twisten. Het is een veelgebruikte uitspraak die direct een einde maakt aan een wellicht interessante discussie. Ben jij bereid niet de makkelijkste uitweg te kiezen? Dan is de cursus De macht van smaak en geld misschien wel iets voor jou. Vroeger was de koning altijd degene die bepaalde wat ‘smaak’ was, maar tegenwoordig kunnen we meer dan ooit tevoren twisten over smaak via de sociale media die we tot onze beschikking hebben. In deze cursus gaat het erom wie bepaalt wat kunst is en wat niet. Wat zijn de richtlijnen bij het beoordelen van kunst en wie of wat geeft iemand het recht om daar ‘deskundig’ over te (kunnen) oordelen? Op dit soort vragen probeer je antwoorden te vinden in de TOC De macht van smaak en geld.

Leven wij in een rechtvaardige wereld? In deze cursus maken studenten kennis met filosofische en historische studies naar het streven naar een rechtvaardige wereldorde. Historici onderzoeken vaak de moeizame praktijk en de (on)haalbaarheid van mondiale rechtvaardigheid. Filosofische rechtvaardigheidstheorieën gaan daarentegen veelal over de principes en concepten die ambitieuze programma’s voor een betere wereld denkbaar maken. Deze cursus laat beide benaderingen zien, en introduceert zowel de historische en filosofische studie van het rechtvaardigheidsvraagstuk. Hoe zou een rechtvaardiger wereld er eigenlijk uitzien? Wat zijn rijkere landen aan armere landen verplicht? Welke rol spelen instituties hierin? In deze cursus worden, aan de hand van vijf mondiale verdelingsvraagstukken (armoede, grondstoffen, eerlijke handel, klimaat en migratie), deze verdelingsvraagstukken besproken Hoofdrichtingen: Filosofie, International Studies, Postcolonial and Gender Studies.

Toren van Babel

Hoofdrichtingen: Nieuwe media en digitale cultuur, Film- en televisiewetenschap, Postcolonial and Gender Studies, Moderne en hedendaagse kunst.

De cursus Kunst in context introduceert de contextuele benadering van kunst. Een kunstwerk heeft zowel een kunsthistorisch als een sociaal en economisch kader waarbinnen het wordt gemaakt en vertoond. Niet alleen de maker beïnvloedt een kunstwerk, maar ook de plaats waar het gemaakt is, het moment waarop, een eventuele opdrachtgever en/of bestemming: allemaal bepaalt ze mede hoe het kunstwerk eruit komt te zien en wat het betekent. In de cursus Kunst in context leer je hoe je een kunstwerk in zijn originele context kunt bekijken met verschillende methoden en wat de invloed van die methoden is. Een gender-sensitieve benadering geeft bijvoorbeeld een andere interpretatie dan een technische analyse. Gedurende de cursus breng je met de groep een bezoek aan een museum waar je ook een opdracht over zult schrijven.

Ben jij geïnteresseerd in pratende dieren, meertaligheid en verschillende accenten? Dan is Toren van Babel een geschikte TOC voor jou. Bij deze cursus word je ingeleid in de sociolinguïstiek. Je bestudeert het ontstaan van taal en verdiept je in alles wat de taal heeft vormgegeven Nog belangrijker bij deze cursus is het verband tussen taal en de mens. Hoe heeft de mens de taal vormgegeven en hoe is de taal op zijn beurt weer van invloed op ons sociale leven? In feite word je ingeleid in de taalwetenschap in brede zin. Je hebt het niet alleen over de oorsprong van taal, maar ook over talen in verschillende landen en specifiek over de ontwikkeling van taal bij de mens. In groepjes maak je opdrachten tijdens de werkcolleges en verder heb je twee keer per week een hoorcollege.

Hoofdrichtingen: Moderne en hedendaagse kunst, Middeleeuwen en Renaissancestudies, Antieke cultuur.

Hoofdrichtingen: Taalkunde, Taal- en communicatie.

Kunst in context

Alalos | 11

Licht in de duisternis

I

EDERE KEER DAT Taal- en cultuurstudies gevisiteerd wordt, is de uitkomst dat het een studie is die in vier jaar het best tot zijn recht komt. Het vergt nogal wat planning om het in drie jaar te doen, en ook vier jaar kan soms wat problemen opleveren. Hier een overzicht van tips en tricks om TCS tot een goed einde te brengen, binnen een redelijke tijd. De eerste tip lijkt vanzelfsprekend, maar het is een hele belangrijke om van je studie een succes te maken: kies vakken die je leuk vindt. Natuurlijk kun je niet altijd van tevoren inschatten of een vak zo leuk wordt als je verwacht, en in de meeste gevallen wordt het vooral zo leuk als je het zelf maakt, maar als je begint aan vakken die drie keer niks zijn en je totaal niet liggen, wordt het een stuk moeilijker om TCS tot een goed einde te brengen. Nog een tip bij het kiezen van vakken (tip 1,5, zeg maar): kijk eens in de Alternatieve Studiegids van Alias. Hierin vullen TCS’ers in wat zij van bepaalde vakken vonden en hun kennis kan heel goed van pas komen.

Toen ik me ging oriënteren voor mijn studiekeuze, werd me verteld dat TCS een studie is voor mensen die niet kunnen kiezen. Ik heb ontdekt dat je veel over TCS kan zeggen, maar dat nu precies niet. Ieder blok moet je twee nieuwe vakken kiezen, en als er roosterwijzigingen plaatsvinden moet je vaak opnieuw kiezen. De tweede tip is dus ook: hak knopen door. Blijf niet eeuwig treuren over dat ene vak dat je dit blok niet kunt volgen, wellicht kan het een volgend jaar nog. Natuurlijk moet je hierbij niet tip nummer een van tafel schuiven, maar besluiteloosheid is geen optie.

Om te voorkomen dat je verdrinkt in het doolhof van eisen, regeltjes, wijzigingsdagen en inschrijvingsdeadlines, is er een aantal mensen waarbij je terecht kunt met vragen, problemen of klachten. Er zijn studieadviseurs van TCS, er is de Onderwijscommissaris van Alias, maar er zijn ook hoofdrichtingadviseurs en er is een Opleidingscoördinator. Een geruststellende gedachte dat je er als TCS’er nooit alleen voor staat. Tip nummer drie is: schakel op tijd hulp in als je denkt dit nodig te gaan hebben. Voorkomen is altijd beter dan genezen, dat geldt voor studievertraging net zo goed als voor veel andere dingen.

En dan tip nummer vier. Het is heel leuk dat je binnen TCS veel verschillende vakken bij elkaar kan gooien, waardoor je een hele brede opleiding kan maken. Drijf echter niet over, en vergeet ook zeker de diepgang niet. Probeer eens meerdere vakken over hetzelfde onderwerp te kiezen. Dan heb je niet alleen baat bij de kennis die je bij een eerder vak hebt opgedaan, maar bovendien bieden andere cursussen weer andere perspectieven en andere manieren om die kennis toe te passen.

12 | Alalos

De laatste en misschien wel allerbelangrijkste tip: ontspanning. Onder het mom van ‘de boog kan niet altijd gespannen zijn’, is het goed om naast je studie een paar leuke activiteiten te hebben. Alias biedt TCS’ers de ideale manier om te ontspannen. Je kunt altijd terecht op het Aliashok en bij de borrel of op een van de vele feestjes, maar daarnaast kun je ook in een commissie gaan. Leuk, afwisselend, roze, en soms zelfs een beetje studiegerelateerd. Wat wil je nog meer?

door Anita Zijdemans

Stageverslag

door Zita Veugen

E

LINE MONSMA (derdejaars, PGIB) verruilde Kanaleneiland voor Antwerpen, het Aliashok voor het consulaat en De Leckere voor bollekes. Vanuit haar mooie studio in de wijk Berchem ziet ze op zondag vooral mensen hun auto’s wassen en doordeweeks gaat de wekker om zeven uur. Via Skype laat ze me haar Vlaamse wereld zien. Sinds 1 maart woont en werkt Eline in Antwerpen-Zuid. In eerste instantie solliciteerde ze naar een functie bij de Nederlandse ambassade in Brussel, maar daar strandde ze bij de laatste drie gegadigden. De teleurstelling werd gelukkig verzacht met een telefoontje: of ze misschien interesse had in een meeloopstage op het consulaat? De stage die ze nu loopt is afwisselender dan het computerbestaan dat haar in Brussel wachtte, dus dat ze doorverwezen werd bleek geen probleem. Het leven op het Nederlands Consulaat-Generaal is elke dag anders en zelden saai. Een consulaat is een soort afvaardiging van een ambassade in gebieden waar ook veel Nederlanders wonen. Het organiseert talloze evenementen en bezoekt er net zo veel: netwerkborrels, diners waarbij tussen elke gang een toespraak wordt gehouden en speciale festiviteiten voor bijvoorbeeld Koningsdag. De jaarlijkse introductie van Nederlandse asperges op de aspergeparade en die van mosselen en oesters tijdens de Zeelandparade mogen ook niet ontbreken. Zulke evenementen zijn erg populair en mensen smeken zelfs of ze mogen komen. Op het secretariaat verzorgt Eline de uitnodigingen met antwoordkaart, en later de reacties. Dat het vooral belangrijk is dat alles heel secuur wordt bijgehouden is tamelijk leerzaam. Behalve agenda’s beheren en ingewikkeld papierwerk over BTW, subsidies en contracten afhandelen, leert Eline veel over etiquette, diplomatie en netwerken. De groepen waarin ze als afgevaardigde van het consulaat verkeert, verjongen niet of nauwelijks en ze is dus altijd de jongste, vaak de enige vrouw. Het is even wennen om je in zulke gemeenschappen te bewegen. Soms reageert men nuffig op een jong gezicht, maar meestal is men juist enthousiast – of wordt Eline simpelweg gezien als een link naar het consulaat. Op het consulaat zelf werken acht mensen (Nederlanders en Vlamingen) binnen twee afdelingen. De consulaire afdeling handelt bijvoorbeeld zaken af die te maken hebben met paspoorten en naturalisatie. Als een Belg met een Nederlander trouwt, en zodoende zelf ook Nederlander wordt, wordt er een soort ‘je wordt Nederlander’-feestje georganiseerd, met chips, frisdrank en een rugzakje met een keycord, vlag en boek over Nederland. Eline zit zelf op een kamer met het secretariaat, maar mag met beide afdelingen meelopen. In het postvak vormt zich een continue stroom van uitnodigingen. Ze bezocht onlangs een dag over de haven van Antwerpen. Zo kom je nog eens ergens: het was net een schoolreisje, maar dan op een plek waar de deuren normaal gesproken dicht blijven. Dat ze op het consulaat altijd met stagiaires werken is een praktisch voordeel. Ze kon meteen aan de slag en toen ze door de vorige stagiaire werd ingewerkt bleek dat ze ook haar woonruimte over kon nemen. Daarbij ontvangt ze een prima vergoeding (€550 stagevergoeding, en €315,- woonvergoeding). Ze blijft tot 1 september in België, maar heeft in de rustige zomermaanden gelukkig tachtig vakantie-uren te besteden. Van tevoren had Eline geen idee of deze diplomatieke wereld wat voor haar was. Ze vroeg zich af of echt al alles vaststond, en of het nodig was om al je idealen aan de wilgen te hangen. Dat bleek mee te vallen: iedereen wil wat van je en als je met alle winden meewaait bereik je juist niets, dus kan je maar beter sterk in je schoenen staan. Maar veel vrijheid en ruimte voor creativiteit is er niet en een echte Eline-stempel kan ze dus niet achterlaten. Om haar burgerlijke bestaan aan te vullen zocht ze via de ‘Nederlanders in Antwerpen’-Facebook contact met een leeftijdsgenote (#jekentmeniet) en daar hield ze een leuke vriendschap aan over. Ze beschouwt haar stage al met al als een aanrader: Antwerpen is een fantastische stad, ze heeft veel geleerd en belandde bovenal in een wereld die je pas echt leert kennen als je er middenin staat.

Eline in Antwerpen

Alalos | 13

Eerstejaarscolumn door Harm van der Linden

I

k weet nog goed dat ik mijn eerste zelfstandige stapjes in het Aliashok. Net losgelaten door mijn intromama’s en nog een beetje overdonderd door al het roze geweld van het introductiekamp (meer over mijn intro-ervaringen lees je als je de bladzijde omslaat) was het tijd om ook maar eens te gaan studeren. Een beetje vertwijfeld deed ik de deur open om mijn boeken op te halen. Kon ik wel gewoon maar binnen wandelen? Nu, bijna een jaar later, heb ik er al heel wat uren in het befaamde en beruchte hok opzitten en weet ik wel beter. Toch is het leuk om te zien hoe dat moment mij de relatie tussen Alias en TCS al toonde. Want TCS is niet alleen maar Alias, en Alias ook niet alleen maar TCS. Ik heb feestjes bezocht, maar ook braaf om negen uur ’s ochtends in de collegezaal gezeten. Ik ben spontaan mee op de Londentrip geweest, maar heb ook activiteiten laten schieten, omdat deadlines en tentamens toch voor gaan. Ook ben ik gaan schrijven voor de Alalos, waar studiegerelateerde en andere onderwerpen ook samenkomen in een leuk en toegankelijk blad. Waar ik dit eerste jaar eindig? Als hoofdredacteur van de Alalos, want na deze editie neem ik het roer over van Marit om dit mooie blad volgend jaar minstens net zo hard te laten stralen. En niet op de laatste plaats gewoon lekker wéér op het introductiekamp. Samen met de rest van de Introductiecommissie ga ik ervoor zorgen dat ook jullie een prachtige eerste indruk van TCS én Alias krijgen eind augustus. Dan ben ik eerstejaars-af en mag ik kijken hoe nu jullie de voorzichtige eerste stapjes in het Aliashok doen.

14 | Alalos

De Stichtse Taveerne Op bezoek bij Alias´ stamcafé

S

door Pim van den Berg

tudenten zijn onbeholpen dronkelappen; ik kan het weten. De uitzonderingen bevestigen de regel. Gezien Alias grotendeels studenten als contribuanten heeft, wordt er aardig wat afgedronken elke week. In een poging dit drankmisbruik in goede banen te leiden, onder het mom van “als je zo nodig moet drinken, doe het dan waar ik bij ben”, organiseert Alias elke week een gezamenlijke borrel. Sinds zo’n twee en een half jaar biedt café De Stichtse Taveerne onderdak aan onze roze studiestichting en haar probleemjongeren. De Stichtse Taveerne, ook wel ‘de/het Stichtse’, is in de Twijnstraat gevestigd het verlengde van de Oudegracht, vlak bij Ledig Erf. Het grote bruine café biedt veel zitruimte rond de bar. Elke week is er speciaal voor ons een lange tafel gereserveerd. Verder naar achteren staan pool- en biljarttafels en dartborden, een afgeschermde rookruimte en aan de waterkant is een balkonterrasje. Mocht je je nog steeds vervelen, dan liggen er nog allerlei bordspellen, van Star Wars-Monopoly tot het Japanse Go. Op woensdagen komt er zelfs een Go-club bijeen om gezamenlijk te spelen. Als er belangrijk voetbal is staat dat ook op, op een schappelijk volume.

Vroeger was het pand een knopenfabriek en huisde de kelder een klein theater. Inmiddels is het Stichtse al bijna veertig jaar eigendom van de familie Nieuwenhuijs. Momenteel runt Frank de toko, die het bedrijf overnam van zijn ouders die achter het café wonen. Dat het pand niet gehuurd wordt betekent dat het bier aanzienlijk voordeliger is dan in tenten dichter bij de Neude, zo’n €2,20 voor een vaas. Al is de bierprijs de afgelopen jaren door accijnzen iets gestegen, de nieuwe, uitstekende bitterballen maken dat ruimschoots goed. De wijn is eveneens niet duur, vegetariërs kunnen los op de kaasblokjes en ik vraag me nu oprecht af of bamischijven veganistisch zijn. Niet alleen Frank staat achter de bar. Ook oudgediende Johan en (oud-)Aliasser Kim bedienen op hun beurt de tap en de frituurpan. De muziekselectie is enorm en varieert van ouwe rokkerts tot eigentijdse (alternatieve) hits. Het is een verrassend hippe soundtrack voor een buin café/familiebedrijf. De Stichtse Taveerne is met afstand één van de meest gastvrije cafés in Utrecht. Na 21.00 uur gaat niemand meer studeren en geldgebrek is geen excuus: je kan altijd teren op je mede-studenten. Laat er geen reden zijn om thuis te blijven. Je bent van harte welkom om langs de Stichtse te komen tijdens de Aliasborrel.

Opleidingscommissie



door Tess Kamphorst

G

raag stellen we even de opleidingscommissie van Taal- en cultuurstudies aan je voor. De opleidingscommissie is het medezeggenschapsorgaan van de opleiding en bestaat uit een personeels- en een studentgeleding. Samen geven zij gevraagd en ongevraagd advies over de opleiding, om zo de kwaliteit van het onderwijs te waarborgen. Een belangrijke taak van de opleidingscommissie is om de cursusevaluaties kritisch te bekijken en eventuele tips, verbeterpunten óf complimentjes door te geven. Aan het eind van ieder blok ontvang je zo’n cursusevaluatie in je mailbox. Hierin kun je van de cursus die je dat blok hebt gevolgd aangeven wat je goed vond aan de docent, de onderwijslocatie of de cursusvorm en wat er volgens jou nog beter kan. De opleidingscommissie bekijkt alle resultaten, geeft advies en aan de hand hiervan kan een cursus in het volgende collegejaar verbeterd worden. Jouw input is dus van groot belang!

Naast de cursusevaluaties behoort ook het evalueren van en adviseren over de Onderwijs- en examenregeling (OER) tot het takenpakket van de opleidingscommissie. Hierin staan alle rechten en plichten van jou als student en het is van groot belang dat alle informatie die hier in staat kloppend en haalbaar is. Je kunt als TCS-student altijd bij de studentgeleding van de opleidingscommissie terecht voor vragen, opmerkingen en klachten met betrekking tot het onderwijs. Daarvoor kun je een mailtje sturen of een kijkje nemen op onze Facebookpagina. Hier vind je praktische informatie, maar ook de namen en een foto van de studentleden van dat collegejaar. Bij hen kun je het gehele jaar terecht voor al je vragen, opmerkingen en klachten over het onderwijs. Maak daar vooral gebruik van: de opleidingscommissie is er voor jou als TCS-student! e-mail: [email protected] facebook: www.facebook.com/opleidingscommissietcs

De vele gevaren voor een naïeve eerstejaars

Is onnodig gesneuveld dit probleem

Over drie jaar ben je waarschijnlijk

Is nog niet opgelost en tot die tijd

Pas twee jaar verder en

Wordt een Aliasser opgehokt

Is het een hels karwei om je studietijd te redden

De hele dag hangen op

Maar dat is voor later wat

Doorgezakte banken tussen

Jou nu te wachten staat is

Roze koeken piemelboeken

Duivels kwaad

De waterige ranja de lamme lunchverhalen omdat

B

Elke week wel iemand te loesoe in de lucht gaat

S fucking

En in de chaos van keuzes en het stressen zal

Akelig alsof de regering ons

Een of andere wijziging al je plannen verpesten

Nog niet genoeg haatte

Weet dit

De heuvel is hoog en menig man

Het komt allemaal goed je gaat

(en vrouw, TCS jeweetwel)

Een prachtige tijd tegemoet

door Thomas van ´t Groenewout

Poëzie

Welkom Alalos | 15

“AL TWEE KEER mocht ik de zware maar eervolle taak van mentormama op me nemen. Ik wilde de nieuwe eerstejaars graag net zo’n prachtweek geven als de introductieweek die ik in mijn eerste week bij Alias had beleefd. Met een gezonde dosis zenuwen in mijn lichaam had ik toen in de Jacobikerk mijn medestudenten ontmoet. Nadat de voorzitter van de toenmalige KampCie me in zijn welkomstwoord had beloofd dat het snel naderende introductiekamp absoluut geen ontgroening zou zijn, besloot ik me dus maar in te schrijven voor dat introductiekamp. Daar heb ik tot op de dag van vandaag geen seconde spijt van gehad.

A

“DE INTRODUCTIE VAN Taal- en cultuurstudies was niet mijn eerste introductie. Drie jaar eerder kampeerde ik een paar dagen voor het begin van mijn hbo-opleiding journalistiek nog in de bossen van Baarn. Ondanks dat ik inmiddels al een tijdje gestudeerd had, een aantal jaar in Utrecht woonde en daar ook al een behoorlijk sociaal leven had opgebouwd, zat ik bijna een jaar geleden toch gewoon in de trein naar Brabant. Ook bij mijn nieuwe studie wilde ik heel graag nieuwe mensen leren kennen.

ls frisse, nog ietwat onzekere eerstejaars lijkt het allemaal zo vanzelfsprekend te gaan, dat introkamp.Vergeet alleen niet dat het ook voor de mentoren spannend kan zijn. Ineens verantwoordelijk zijn voor de eerste indrukken van een dozijn nieuwe student kan een hele opgaaf zijn. Een mentormoeder en haar introzoon vertellen in deze tweeluik hoe zij de introductie afgelopen jaar vanuit hun perspectief hebben ervaren.

In de twee jaren die volgden bracht ik mijn eigen kroost groot, eerst als moeder van groepje Engeland en daarna zogenaamd als één van Mubaraks gezanten. Tweemaal prees ik mijzelf gelukkig met een groep bijzonder enthousiaste Taalen cultuurstudies studenten in spe. De twee jaren als mentormama gaven me misschien nog wel meer voldoening dan mijn eigen introductiekamp. Er ligt een behoorlijke last op je schouders als je verantwoordelijk bent voor de eerste indruk die iemand krijgt van de opleiding en van Stichting Alias in het bijzonder. Wanneer die indruk, mede door jouw inzet, positief is en studenten na de introductieweek vanzelf hun weg naar de commissies en het Aliashok weten te vinden, is je taak als mentormama geslaagd en kun je als trotse Aliasser eigenlijk niets meer wensen. Van de bonte avond en het Think Pink-feest tot aan de smokkeltocht in de bossen van Lierop: het mentorschap leverde me herinneringen op waar ik nog regelmatig met heimwee aan terugdenk en ik zou het mezelf nooit vergeven hebben als ik mezelf die allereerste week bij Alias had ontzegd.”

Iris van Korven

Mijn mentorouders waren Iris en Evelien. Een halve week lang namen ze mij en mijn groepsgenoten op sleeptouw om de universiteit, de opleiding, Alias, maar bovenal elkaar te leren kennen. Vol enthousiasme wisten de twee ons klaar te stomen voor een roze jaar. In mijn eerste dagen was ik onderdeel van een menselijke pyramide, stond ik te dansen onder de Domtoren en werd ons groepje als kers op de taart ook nog winnaar. Maar de inzet van mijn mama’s was niet beperkt tot die paar dagen in augustus. Het hele jaar bleven we als groepje contact hebben en volgden regelmatige etentjes en andere activiteiten, of kwamen we elkaar weer tegen bij commissie-activiteiten.

Nu, bijna een jaar later kijk ik nog steeds met veel plezier terug op de introductie. Het was een bijzonder goede start van mijn TCS-carrière en daar ben ik Iris en Evelien ontzettend dankbaar voor. Zij hebben mij de opleiding en Alias op zo’n manier laten zien dat ik nu als onderdeel van Introductiecommissie ook jullie een kickstart van jullie jaar te helpen geven. Wat het belangrijkste daarbij is? Jullie mentorouders natuurlijk!”

Harm van der Linden

zo moeder zo zoon

Het introductiekamp van twee kanten

16 | Alalos

RELIGIES EN SEKS GAAT DAT SAMEN? door Anita Zijdemans

E S S A Y

D

E ONDERWERPEN seks en religie zijn allebei op zich al voldoende grond voor een aantal flinke discussies. Gooi die twee bij elkaar en de hel breekt los (figuurlijk dan). Maar gaan religie en seks echt niet samen? In dit essay wordt het moderne rooms-katholicisme vergeleken met de godsdienst van Klassiek Griekenland om te kijken of er een verband is tussen een immanent godsbeeld en de seksvriendelijkheid van een religie. Bij een ‘immanent’ godsbeeld onderscheidt het goddelijke zich niet van deze wereld en het leven van de ‘gewone’ mensen, maar maakt het er deel van uit. Bij een transcendente religie, het tegenovergestelde van een immanente, is het juist zo dat het goddelijke zich in een andere dimensie of werkelijkheid bevindt. ‘Seksvriendelijk’ betekent dat seks niet als iets inherent slechts gezien wordt. Dat houdt niet in dat seks zonder restricties goed is, maar in ieder geval ook niet per definitie zondig of slecht. In de Bijbel wordt geen enkele melding gemaakt van God met betrekking tot seks. Ook lijkt er geen waardeoordeel gegeven te worden over seks, mits deze tussen man en vrouw (getrouwd) plaatsvindt en onder bepaalde omstandigheden. Er wordt een lijst gegeven van mensen met wie het niet toegestaan is seks te hebben, en ook wordt er als voorwaarde genoemd dat vrouwen geen gemeenschap mogen hebben tijdens hun menstruatie. De echte seksvijandigheid van het katholicisme komt pas veel later op. Vanaf het begin van de middeleeuwen wordt onkuisheid gezien als een van de zeven hoofdzonden van het christendom.1 Dit hield niet in dat seks verboden was, maar wel dat seksuele omgang aan strikte beperkingen gebonden werd. Er waren in de middeleeuwen vier toegestane redenen voor seks en allemaal hadden die te maken met voortplanting. Seks die geen voortplanting tot doel had, was dus per definitie uitermate zondig.2 Een dergelijke strenge, celibataire leefregel, gold niet voor de priesters van de Griekse goden. Priesteressen van sommige godinnen, zoals Artemis, Athene en soms ook Demeter, werden wel geacht maagd te zijn. Bovendien stond er een zware straf op het onteren van een heiligdom door er seks te hebben. In het Griekenland van de Oudheid hadden de goden zelf ook regelmatig seks. Met elkaar, met ‘gewone’ mensen, alle combinaties waren denkbaar. Er zijn ook veel verhalen bekend waarbij een god de gedaante van een dier aanneemt en op deze manier een sterveling verleidt, bijvoorbeeld het verhaal van Leda en de zwaan.3 Niet al deze seksuele avonturen waren overigens heteroseksueel. De oppergod Zeus werd bijvoorbeeld ook een keer verliefd op een jonge Trojaanse prins, Ganymedes, waarna hij zich in een adelaar veranderde en de jongen ontvoerde.4 Het roept de vraag op waarom de goden van deze religie niet het goede voorbeeld geven. In de Oudheid werd overspel net zo min geaccepteerd als nu. Het is wel een meer realistische uitwerking van het idee dat de mensen geschapen zijn naar het evenbeeld van de goden; mensen zijn niet perfect en gaan weleens de fout in. Dit geldt voor de Griekse goden evengoed, maar de christelijke God lijkt hierboven verheven te zijn. Waar komt de menselijke imperfectie in het rooms-katholicisme vandaan, waarom heeft God de mensen de mogelijkheid gegeven de fout in te gaan? Ondanks de vele verschillen in de manieren waarop er tegen seksualiteit aan wordt gekeken, kan er niet worden gesproken van een echt verband tussen een immanent godsbeeld en de seksvriendelijkheid van een religie, in ieder geval niet aan de hand van de hier besproken voorbeelden. Er is een verschil in het godsbeeld en ook in de seksvriendelijkheid, maar deze twee dingen hangen niet aantoonbaar met elkaar samen. 1

2 3

4

P. Bange, ‘Onkuisheid als dochter van Lucifer’, Leidschrift 25 (2010), 99. Uit deze gedachte komt ook het strikte celibaat voort zoals dat geldt voor onder andere katholieke monniken en priesters. Ibidem, 103. E. Moormann en W. Uitterhoeve, Van Alexander tot Zeus. Figuren uit de klassieke mythologie en geschiedenis, met hun voortleven na de oudheid (Amsterdam 2007), 258-259. Ibidem, 176-178.

Alalos || 17 17 Alalos

Liftwedstrijd

Waar we tot halverwege de middag succesvol van tankstation naar tankstation hadden gelift en verhalen uitwisselden met onder andere de eigenaar van een gloednieuwe vrachtwagen en een praatgrage man die aardwetenschappen had gestudeerd,

n Veuge

Mijn partner-in-crime en ik waren het tweede koppel dat een lift te pakken had en wandelden als eerst door Charleroi. Daar werden we in een aandoenlijk parkje opgewacht door de TripCie. Ik sprong een gat in de lucht toen we te horen kregen dat niemand ons nog voor was geweest - maar hoogmoed komt voor de val. We waren nog maar halverwege: we moest nog naar Comblain-auPont, een dorpje ten zuiden van Luik.

stonden we in Charleroi vooral heel lang naast de weg. Ondanks tips van voorbijgangers kregen we meer aandacht van schoolkinderen dan van autobestuurders. Ik hield mijn duim tevergeefs omhoog en was bang dat mijn glimlach zou smelten. Gelukkig maakte mijn gezelschap het wachten dragelijk en stopte er uiteindelijk een vriendelijke Waalse dame: “Ik ga niet naar Luik, maar ik kan jullie wel een stukje meenemen.” Zodoende waren we weer even in beweging. Na een aangename pauze in het gras met dropjes en een weids uitzicht zetten we de reis voort en het was de achtste lift die ons het kampeerterrein op reed. Daar bleek dat we net naast de hoofdprijs hadden gegrepen, maar dat maakte de rest van het weekend niet minder zoet en zalig.

Zita door

N

a mijn winst in 2013 begon ik mijn derde liftwedstrijd met een flinke dosis zelfvertrouwen en een rooskleurige glimlach. Op de stoep voor stadion Galgenwaard vulden concurrerende koppels verwoed een puzzel in. De uitkomst dicteerde dat het tussenpunt van Alias’ meest recente liftwedstrijd Charleroi was. Ik wist over die stad alleen dat er een vliegveld is, maar dit zonovergoten weekend beperkten we ons tot wielen.

Het hele gezelschap wende snel aan het buitenleven en liep fier met een toiletrol onder de arm. De volgende dag stond een fenomenaal bezoek aan een grot op het programma, maar toen we ‘s middags Luik bewonderden bleek dat het gros van ons zich al gauw liever naar de camping begaf. Daar bleek immers dat buitenlucht, spelletjes en goed gezelschap het recept waren voor een perfect weekend.

Ouderdag

door Harm van der Linden

V

oor één keertje streek ook op een zaterdag een aantal Aliassers neer in de collegebanken aan de Drift. Dit keer hadden ze echter hun ouders (en in sommige gevallen broers/zussen en zelfs enkele grootouders) mee op sleeptouw genomen. De nogal druilerige dag mocht de pret niet drukken, want de RelevanCie had genoeg (roze) activiteiten op de planning staan om de jaarlijkse Ouderdag niet in het water te laten vallen. Het ouderlijk gezag en hun kroost werden hartelijk ontvangen met koffie, thee en een breed scala aan cakes in een zaal in de Utrechtse Boothstraat. Na een korte introductie werd iedereen gemobiliseerd naar de voor veel Aliassers vertrouwde collegezaal op Drift 21. Daar kregen de ouders iets meer over de studie en Alias te horen, kwamen ze te weten wat de baanperspectieven zijn en kregen ze een heus minicollege. 18 | Alalos

Tijdens de rondvaart vaneen uur werden we zelf nog aan het werk gezet. Onze kapitein had ons namelijk doekjes gegeven om de beslagen ramen weer helder te krijgen, zodat we ook daadwerkelijk konden zien waar hij en de dame op de haperende cd het nu eigenlijk over hadden. De standaard toerismetekstjes (“De dom is met 112 meter de hoogste kerktoren van Nederland. De Smeebr... De Smeebrug is

“Mijn ouders durven me weer een paar jaar verder te laten studeren” vanweg... De Smeebrug i...”) waren voor de meesten in onze boot lang niet zo interessant als de feitjes die er echt toe deden. Liever wezen we onze ouders zelf op Aliasklassiekers waaronder uiteraard het K-Sjot, inclusief het beruchte smalle stukje kade, en de Stichtse Taveerne.

Onder genot van een borrelnootje en een drankje werd de geslaagde Ouderdag afgesloten met een pubquiz. De vragen sloten aan bij TCS als opleiding, de hoofdrichtingen daarbinnen en de stad Utrecht. Dat de VS toch echt maar uit 50, en niet 52 staten bestaan, bleek voor driekwart van zowel ouders als studenten nieuws te zijn. De quiz werd overtuigend door een van de moeders gewonnen en die won, hoe kan het ook anders, een goodie bag vol roze merchandising. Mijn ouders durven me in ieder geval weer een paar jaar verder te laten studeren en hebben vooral ook een beetje kunnen zien wat Alias zo’n leuke studiestichting maakt!

Partyinspectie

E

door Nijenhuis door LarsLars Neijenhuijs

IGENLIJK WAS HET DE BEDOELING dat deze partyinspectie zou gaan over het allerlaatste A6-feest van dit collegejaar: IkeA6. Hoewel daar een fantastisch feestje was gebouwd verbleekt deze geslaagde geelblauwe partij natuurlijk naast het roze festijn van het Diesfeest van een paar weken later. En aangezien het Diesfeest een van de (zo niet het meest legendarische) feesten van Alias is, zou het een schande zijn om hier geen partyinspectie over te schrijven. Zodoende.

Met als thema The Devil Wears Pink, onder de zinspreuk ‘in je haute couture door het hellevuur’ stond de avond van woensdag 14 mei in het teken van roze, mode, duivels, roze modeduivels, nog meer roze en uiteraard de onthulling van het 28e kandidaatsbestuur van Alias. Het thema van het feest was tot twee weken voor het feest echter nog niet bekend: het is gebruik dat men dat (probeert) te raden aan de hand van een paar tips die in de weken daarvoor worden gegeven. Desalniettemin wist bijna niemand het thema dit jaar te raden. Zoals vertrouwd was het decor van de avond ’t K-Sjot. Immers, waar anders komt het hellevuur beter tot zijn recht dan in de obscure kieren van onze favoriete werfkelder? Voor de gelegenheid waren de muren versierd met een aantal posters die bij een groot deel van de gasten wel in de smaak viel. De gratis entree in combinatie met de roem die het Diesfeest van Alias inmiddels geniet, zorgden ervoor dat de dansvloer kort na 22.00 uur binnen een mum van tijd volstond met feestgangers in de gekste roze outfits. Vooral de twaalf mannen in knalroze pak mogen daarbij natuurlijk niet ongenoemd blijven. Onder muzikale begeleiding van DJ Pimel (?) konden de vroege vogels meteen als bezetenen aan de slag. Naarmate de avond vorderde sloeg de spanning echter toe: iedereen was toch wel benieuwd naar het volgende kandidaatsbestuur. Rond 1.00 kwam uiteindelijk het langverwachte antwoord: vijf lege bierkratten werden naar voren getild om als minipodiumpjes te fungeren. Stuk voor stuk werden de nieuwe bestuursleden aangekondigd en onthuld. Voor zowel het publiek als het huidige bestuur als het kandidaatsbestuur was dit de climax waar ze al die weken op hadden moeten wachten: ik spreek inmiddels uit ervaring. De grootste verrassing (of toch ook niet) was echter dat er volgend jaar niet vijf, maar zes bestuursleden zullen zijn. Al met al genoeg reden tot felicitaties en bovenal meer gefeest, want na de onthulling barstte de roze massa pas echt los: er werd tot diep in de nacht gesprongen, geknuffeld, gezoend en geschreeuwd. Toen het feest om 4:00 tot een einde liep en iedereen in een roes langzaam weer naar buiten druppelde, was het daglicht alweer op zijn terugweg. Toen was al duidelijk dat het Diesfeest misschien wel het beste feest van het hele jaar was, al zie ik het natuurlijk door een extra grote roze bril. Maar ook de foto’s die de week daarna overal opduiken liegen er niet om. De muziek, de mensen, de outfits, de kroontjes, het K-Sjot: het was fantastisch. Alalos | 19

A

lle dagen feest is het thema van het introductiekamp dat van 27 t/m 29 augustus plaatsvindt in het Brabantse Lierop. Maar een feestje is het natuurlijk niet zonder jou! We hopen dat je nu je iets meer over je eerste jaar Taal- en cultuurstudies en over Alias weet, staat te trappelen om mee te gaan op introductiekamp.

Je leert je groepje alvast kennen en vertegenwoordigd met je groepsgenoten een feestdag. Samen proberen jullie in een feestelijke strijd tegen andere partijtjes de meeste punten binnen te halen. Wij hebben er alvast zin in. Kom je ook?

WWW.ALIASWEB.NL