Informatieblad van het ds. Pierson College
bulletin jaargang 12 / nummer 2 / januari 2014
Het dak eraf
Wisseltruc • Wat doet een mentor? • (R)evolutie • Gezonde leerlingen • Goethe - Creatieve ondernemers
Voorwoord
Het dak eraf...
Inhoudsopgave 2
Voorwoord
3
In de picture
5
Het dak gaat eraf
6
Lrrnlfhbbrn
7
Gezonde leerlingen presteren beter!
8
The future
9 Wisseltruc 10
Profielwerkstuk Atheneum 6
11 Kerstviering 11
Antistoffen voor slangen
12
Wist u dat?
13
Ouwe rot, jonge hond
14
In beeld
16
De achterkant
Gelukkig hoeven wij geen melding te doen van vuurwerkschade of een andere ongewenste oorzaak als verklaring voor de titel van dit nieuwe Piersonbulletin. Voor de Pierson lijkt 2014 in vele opzichten een veelbelovend jaar. Het dak gaat van het Lux gebouw af en we mogen er een verdieping bovenop gaan zetten. De noodbouw gaat plat, we breiden het gebouw uit en passen het aan om vorm te kunnen geven aan het vernieuwde onderwijs zoals ook verwoord in ons schoolplan 2013-2017. We gaan dit jaar dus even ‘uit ons dak’ maar bieden dan weer snel een mooi nieuw dak aan leerlingen en medewerkers! Dat we dat niet alleen in de vorm van ons gebouw doen, wordt duidelijk uit het artikel over mentoraat. Mentoren bieden leerlingen in de school een veilig dak. Een leerling zegt daarover: ‘Ik denk echt dat mijn tijd hier op school veel fijner is geworden door hen!’. Ook Michel Rog, oud-leerling en Tweede Kamerlid heeft dat zo ervaren. Onlangs bezocht hij voor een radio-programma zijn oude school en werd daarbij geïnterviewd door Judith Kuijt uit A4. Zijn tijd op de Pierson heeft voor vele positieve herinneringen gezorgd en is van belang geweest in zijn verdere loopbaan als docent maatschappijleer en later politicus. Met plezier blikte hij samen met zijn oud-docent Arie Wolfert terug op een mooie middelbare schooltijd en vertelde hij hoe belangrijk het was geweest dat hem op de Pierson zo veel verantwoordelijkheid en zelfstandigheid werd geleerd en gegeven. Door actief en betrokken te zijn, werd de school voor hem een fijne plaats waar hij steeds met plezier heeft kunnen leren en ontwikkelen. De betrokkenheid van leerlingen ervaren we op de Pierson steeds weer als groot. We zien dat op allerlei terreinen. Leerlingenpanels, profielwerkstukken, reizen, de succesvolle musicals en goededoelenacties zijn daar slechts enkele voorbeelden van. In dit bulletin een artikel over de gezonde school en de bijdrage van leerlingen aan het nieuwe NiX . U leest over het project ‘sustainability in schools’. Leerlingen leren internationaal over duurzaamheid en vertalen duurzame energie ook naar ons schoolgebouw. Het dak boven de kerststal inspireerde leerlingen tot een bijdrage aan de actie van Serious Request. Een mooie prestatie vanuit oog en hart voor anderen. Ook dat past onder het dak van de Pierson! Kortom, veel interessante onderwerpen in dit Piersonbulletin. Ik wens leerlingen, ouders, medewerkers en in het bijzonder onze toekomstige leerlingen een mooi en leerrijk 2014! Alma van Bommel / rector
•
COLOFON Eindredactie Clo Martens, Karin Polman, Judith de Weger, Wouter Vrouwenvelder, Judith Kuijt Redactieadres Postbus 701 | 5201 AS ’s-Hertogenbosch | telefoon: 073-644 29 29 |
[email protected] | www.pierson.nl Fotografie foto voorzijde Chantal van der Kraan, Finale musical Blauwe schoenen Grafisch ontwerp Bureau Gurk, Marie Christine Meijer Drukwerk Drukkerij van der Heijden, ’s-Hertogenbosch
2
Pierson bulletin > Voorwoord
In de picture
Wat doet een mentor ?
Wat doet een mentor eigenlijk voor leerlingen? En hoe verandert de invulling van deze rol van leerjaar tot leerjaar? Drie collega’s vertellen hoe zij hun taak als mentor zien en Judith Kuijt, leerling uit A4, beschrijft wat een mentor voor haar betekent. Wouter Koning mentor VMBO-t / Havo 1 ‘Het mooie van mentor zijn in een eerste klas is dat je de leerling echt een nieuwe wereld ziet binnenstappen. Ik begeleid de leerlingen bij de overstap van basisschool naar middelbare school. Ik zie een leerling in zo’n eerste jaar van kind in puber veranderen en probeer waar mogelijk en waar nodig te helpen. We gaan aan het begin van het schooljaar samen op brugklaskamp, trekken twee dagen in steeds wisselende samenstellingen intensief met elkaar op. Dan leer je elkaar snel beter kennen. De brugklassers krijgen vervolgens hulp bij basale dingen, zoals het gebruiken van een agenda, het leren plannen, omgaan met de schoolregels. In zo’n eerste periode krijgen ze
3
Pierson bulletin > In de picture
te maken met ontzettend veel indrukken. Ze moeten wennen aan een nieuwe werkplek, een nieuwe ‘rangorde’ (ze zijn weer de jongsten op school), ze moeten ieder uur naar een ander lokaal en hebben ieder uur een andere docent voor hun neus. Rond de herfstvakantie zijn ze bekaf, maar de structuur zit er dan redelijk in. Na de kerstvakantie zie je dat ze zich zekerder voelen en dat dan de school ook echt hún school geworden is. Als mentor wil ik mijn leerlingen een gevoel van veiligheid en geborgenheid geven. Ze moeten zich prettig gaan voelen op hun nieuwe school. Dat doe ik onder andere door middel van leefstijllessen. We praten dan in kringgesprekken over thema’s als pesten en vriendschappen. Het is belangrijk dat een leerling zijn mening durft te geven en dat kan alleen maar als hij zich veilig voelt in een groep. Dan ben je ook minder snel geneigd om gemeen tegen een ander te doen.’
Candice Isherwood | mentor Havo 3
Judith Kuijt | leerling Atheneum 4
‘Klas 3 zie ik als een avontuur. De leerlingen moeten allemaal hun eigen pad kiezen in de jungle van keuzes. Voor iedereen is dat een andere uitdaging. De één moet daarvoor klimmen en een flinke uitputtingsslag over bergen doorstaan, de ander fietst door de dalen en komt zo rustig op zijn bestemming aan. Ik ondersteun ze op hun paden. De profielkeuze en het zelfstandig worden zijn belangrijke pijlers in Havo 3. Het is een heftig jaar, het werktempo gaat omhoog en de leerling wordt meer en meer verantwoordelijk voor zijn eigen leerproces. Leerlingen in Havo 3 zijn uitbundig en op zoek naar hun eigen ‘ik’. Er zit een energiebom in hen die alle kanten op kan springen. In de derde klas leren ze hoe ze die energie moeten richten, hoe ze focus op hun eigen toekomst kunnen krijgen. Bij de profielkeuze vind ik cijfers alleen niet het belangrijkst. Ik kijk ook naar hun passie en kracht, waar worden ze blij van? Daar besteden we ook veel aandacht aan in de HACO-uren (HAvo COmpetent), we voeren gesprekken en hebben discussies over opleidingen, beroepen en interesses. Die gesprekken hebben vaak een sneeuwbaleffect. Ze praten er daarna met ouders, vrienden en familie over. Door er veel over te praten worden ze zich bewuster van hun eigen krachten. Ik word er persoonlijk heel gelukkig van als ik een leerling zie groeien en een keuze zie maken tijdens en na zo’n gesprek.’
‘Als je net op een nieuwe school komt, weet je nog niet goed waar je heen moet, wat je moet doen en hoe alles werkt. Daarom krijg je een mentor die ervoor zorgt dat je je thuis voelt op school. We hebben in de eerste klas heel veel leuke dingen gedaan. Aan het einde van het schooljaar een barbecue en surprises met Sinterklaas. De mentor in de 1ste klas helpt je vooral met de start op een nieuwe school. In de 2e klas voelden we ons al wel thuis en hoefden we ons alleen nog maar te focussen op goede cijfers, een fijne tijd en natuurlijk overgaan naar het volgende schooljaar. Onze mentor begeleidde ons goed en maakte het ons naar de zin. Ik denk dat het belangrijk is dat je naast school ook nog leuke dingen met je klas doet, zodat je een sterkere band krijgt met je klas en met je mentor. In de 3e klas ging het vanaf het begin vooral over de profielkeuze die je zou gaan maken. Veel gesprekken met je mentor over wat je wel en niet leuk vindt, en waar je wel en niet goed in bent. We hebben veel ACO-uren gehad, om ervoor te zorgen dat je uiteindelijk een goede keuze ging maken. Verder zijn we met de klas uit eten geweest en gingen we op survival. Aan het einde van het schooljaar hebben we nog een ‘NL doet dag’ gehad, op die dag zet je je in voor het goede doel. Ook in de 3e heb ik echt een hele leuke tijd gehad met mijn klas. De mentor speelde daar echt een rol in. In de 4e klas gaat het vooral om de nieuwe manier van naar school gaan, met KWT- uren (Keuze Werk Tijd) die je zelf kunt inplannen. Ook is het aan het begin best wel vreemd, je hebt verschillende klassen, clusters en in KWT- uren zit je bij andere mensen dan normaal. Dat is aan het begin even wennen, zelf heb ik hier geen problemen mee gehad maar ik weet zeker dat mijn mentor me had geholpen als dat wel zo was geweest. Als je niet weet hoe je moet plannen, kun je daar ook bij geholpen worden. Mentoren in verschillende klassen hebben verschillende taken, en het is vrij belangrijk dat je een goede band met je mentor en je klas hebt. Tot nu toe heb ik hele aardige mentoren gehad en ik denk echt dat mijn tijd hier op school heel veel fijner is geworden door hen.’
jt Ku i
i th
ud
Mic
dice Isher
C an
ou
te r
K on i n g
wo
o
d
W
h a e l v a n de n
o Br
ek J
Michael van den broek | mentor Atheneum 4 ‘In A4 maken de leerlingen wederom een grote overstap in hun schooltijd. Ze zijn klaar met de onderbouw en zetten de eerste stappen in de bovenbouw. Ze hebben zelf gekozen vakken, ze komen letterlijk in een nieuw gebouw, LUX, ze maken kennis met nieuwe docenten en met een andere manier van leren. En ergens ver aan de horizon zien de leerlingen ook al de eerste contouren van een vervolgstudie. Er wordt het nodige van de leerlingen verwacht. Eerst werd er veel voor ze geregeld en kwam de structuur van buiten af, nu wordt er meer zelfstandigheid van de leerlingen gevraagd. Als mentor probeer ik deze overgang zo goed mogelijk te begeleiden. Sommige leerlingen gaan als een speer, die hebben mijn hulp nauwelijks nodig en voor anderen is de sprong net iets te groot. Vaak zie je dat aan de eerste rapportcijfers, de resultaten vallen tegen omdat alles net iets anders gaat dan dat de leerlingen gewend zijn. Met de mentoren overleggen we hoe we daar mee
om zullen gaan en wat we de leerlingen kunnen bieden. Dit schooljaar hebben we bijvoorbeeld een workshop over plannen gegeven aan de leerlingen, want sommige leerlingen vinden dat ontzettend lastig. Ons uitgangspunt was dat leerlingen daar vrijwillig aan zouden deelnemen, want plannen omdat het moet van een ander, levert niet zoveel op. Ikzelf heb tijdens die workshop onder andere een gesprek gevoerd met de leerlingen over wat hen afleidt bij het studeren. Eigenlijk hadden alle leerlingen last van hun mobiel, TV en internet. Het was voor de leerlingen interessant om te horen dat eigenlijk iedereen dat heeft. Ik deel dan ook mijn eigen ervaring. Vervolgens hebben we gezocht naar tips die bij het plannen kunnen helpen.’
Judith de Weger
•
4
Pierson bulletin > In de picture
Het dak gaat eraf
Al jaren staat er een noodgebouw op ons terrein, maar eind schooljaar gaat dat verdwijnen, want het sein staat op groen voor vervanging door permanente bouw in twee fases. LUX, het vrijstaande gebouw aan de Bruistensingel krijgt een derde verdieping! Kort daarna volgt er een kleinschalige uitbreiding van de noordvleugel van het hoofdgebouw. Als alles gereed is, kan de Pierson zonder noodlokalen ruimte bieden aan de ca. 1550 leerlingen die we op termijn zullen hebben. Nu ligt dat aantal nog op een kleine 1650 leerlingen, dus loten bij overaanmelding voor de brugklas zal ook de komende jaren nog aan de orde zijn. Zo’n uitbreiding van het gebouw biedt niet alleen meer ruimte maar ook de mogelijkheid om verder vorm te geven aan eigentijds onderwijs. Er wordt op dit moment dan ook volop nagedacht over de inrichting van de nieuwe laag. Onderwijs van morgen vraagt een steeds grotere verscheidenheid aan leermogelijkheden. Lessen worden aan groepen gegeven, maar leerlingen werken ook vaak in duo’s of individueel. In toenemende
5
Pierson bulletin >
mate wordt het onderwijs digitaal ondersteund. LUX moet een gebouw worden dat op flexibele wijze vorm kan geven aan al deze behoeftes. Dus naast lokalen, die vergroot kunnen worden naar examenzalen, zullen er ook kleinere groepsruimtes komen. Ruimtes, waar leerlingen elkaar of hun docent kunnen ontmoeten voor overleg. En clusterruimte voor secties. Deze nieuwbouw inspireert ook om in het hoofdgebouw opnieuw te kijken naar de inrichting. We streven ernaar om daar voor de onderbouw ook ruimtes te creëren, die het leerproces ondersteunen en waar leerlingen zelfstandig aan het werk kunnen. Misschien kan een tweede gymzaal gecreëerd worden. Het overleg daarover is nog gaande. Met de bouw van de derde laag op LUX wordt gestart na de eindexamens in mei, zodat het gebouw kort na de zomervakantie weer in gebruik genomen kan worden. Clo Martens
•
Lrrnlfhbbrn* deelnemers, waaronder een paar oud-leerlingen. Verbroedering en vrede zijn belangrijke thema’s bij de Jamboree en in Japan misschien nog wel meer dan anders want we herdenken dan ook, dat 70 jaar geleden de eerste atoombom op Hiroshima viel.
Hoe en wanneer is het allemaal begonnen? In 1978, ik was toen 16, kreeg ik mijn Havo-diploma en op een feest sprak ik een paar mensen, die bezig waren met het opzetten van een nieuwe scoutinggroep in Tilburg. Ik was zelf al lang lid van Jong Nederland en wist er dus al wel wat van af. Inmiddels ben ik geen groepsleider meer maar ondersteun ik een groep Explorers (15-18 jarigen), die elke vrijdagavond een programma van drie uur in elkaar zetten. Verder houd ik me nu vooral bezig met bestuursactiviteiten, ook bij het landelijk servicecentrum in Leusden. Wat is er nog over van de padvinderij, de verkenners, de akela en de hopman? Die termen gebruiken we al heel lang niet meer! Scouting bestaat al 106 jaar maar in 1973 zijn alle verzuilde scoutingorganisaties opgegaan in Scouting Nederland en gaan we met de tijd mee. Dat blijkt ook wel uit onze activiteiten: geocaching bijvoorbeeld en GPS-speurtochten. Maar we blijven net als vroeger ook kamperen inclusief kampvuur. Scouting is sowieso een echte outdoor-vereniging, we doen zoveel mogelijk buiten. En de Wereldjamboree? Die bestaat nog steeds. In 2015 wordt deze in Japan gehouden en we gaan daar naartoe met 600 Nederlandse
Wat was je grootste uitdaging in de 35 jaar dat je voor Scouting Nederland bezig bent? In 1995 werd de Wereldjamboree in Nederland gehouden en was ik verantwoordelijk voor een budget van enkele miljoenen guldens. Dat was best wel spannend. Aan de andere kant heb ik bij de scouting wel geleerd, dat je gebruik moet maken van geboden mogelijkheden en dat je je uitdagingen moet durven kiezen en nemen. Ook daar ligt een raakvlak met het onderwijs. Op dit moment ligt de uitdaging in het vinden van meer vrijwilligers. Mensen vinden het prima om een keer een kort klusje te doen maar willen zich niet vastleggen voor langere tijd. Welke grote verandering heb je in de afgelopen 35 jaar gezien? Dat is vooral een mentaliteitsverandering bij de jeugd geweest. Jongeren zijn nu veel opener en komen eerder voor hun mening uit. In het onderwijs zie je dat natuurlijk ook en dat is goed. Je moet daar als begeleider alleen wel mee om kunnen gaan. Karin Polman
•
6
*Lerarenliefhebberijen
Na gedane arbeid is het goed rusten en wij wilden wel eens weten wat het Pierson personeel zoal doet om na het werk de zinnen te verzetten. Bij Peter Cools, roostermaker en docent informatica, lopen hobby en werk door elkaar heen. Hij is al 35 jaar bezig bij Scouting Nederland en dat heeft volgens hem veel raakvlakken met onderwijs. Hij legt uit hoe het zit.
Wat zijn de overeenkomsten en de verschillen tussen scouting en de school? Ze staan allebei jongeren bij in hun ontwikkeling maar elk op een eigen manier. Op school heerst een heel andere structuur en cultuur dan bij de scouting maar creativiteit en identiteit zijn bij allebei belangrijk. Normen en waarden verschillen niet zo maar bij de scouting lijkt het allemaal wat makkelijker geaccepteerd te worden. Dat ligt natuurlijk ook aan de leden want school is verplicht, scouting niet. Net als in het onderwijs hebben we bij de scouting een doorlopende leerlijn, geven we jongeren steeds meer zelfstandigheid en verantwoordelijkheid. En scouting heeft natuurlijk een heel stevige maatschappelijke poot (zie inzet, red.). Dat kan heel kleinschalig zijn, zoals het vegen van de stoep in de winter bij de senioren in de buurt of het uitnodigen van de buren bij activiteiten. Maar we bewaken bijvoorbeeld ook het parcours van de Tilburg Ten Miles, een jaarlijkse loopwedstrijd.
Pierson bulletin > Lerarenliefhebberijen
Gezonde leerlingen presteren beter! Werken aan gezondheid op school loont. Het draagt bij aan betere schoolprestaties, minder schooluitval en een gezondere leefstijl. School is dé plek om jongeren bewust te maken van gezond en duurzaam voedsel. De overheid is zich hiervan bewust en zet op meerdere manieren beleid in. Een van de doelen is dat alle schoolkantines gezond zijn in 2015. Een gezonde schoolkantine bestaat voor minimaal 75% uit lekkere en gezonde producten uit de Schijf van Vijf (zoals fruit, broodjes, salades) en voor maximaal 25% uit niet-basisvoedingsmiddelen (snoep, snacks). Scholen kunnen zelf het tempo bepalen waarin ze naar dit doel toe willen werken.
De ambitie van de Pierson Mirjam Hattink, hoofd facilitair dienst: ‘Samen met D’ hert catering en Sligro werken we toe naar een gezonder aanbod. Binnen het Sligroconcept breakpoint-at-school worden alle producten eerst gecontroleerd door het voedingscentrum. Het voedingscentrum geeft aan of een product gezond of minder gezond is. Pas daarna mogen we het verkopen. Over het totaal van het assortiment vinden we de verdeling 75-25 % het minimum: onze ambitie is om 80-20 % te bereiken eind 2014. Sinds de zomervakantie is het assortiment aangepast. Er zijn veel lekkere producten met relatief weinig calorieën en veel vezels, vitamines en mineralen. Van een broodje 30+kaas of zalm tot fruit, smoothies en salades. Er worden gezonde wraps en sandwiches verkocht, de broodjes zijn bruin, en we hebben gezonde aanbiedingen zoals breaker. Tegelijkertijd proberen we met prijsaanpassingen ons doel te bereiken. Met ingang van 1 januari 2014 zijn een aantal gezondere producten in prijs verlaagd en een paar ongezondere producten iets duurder geworden.
Gezonde voeding heeft niet alleen te maken met een gezonde kantine. We zorgen ook voor een gezonder aanbod bij bijvoorbeeld vergaderingen. Klassenvertegenwoordigers in de leerlingenpanels hebben het al gemerkt, het worstenbroodje maakt plaats voor de wrap, een gezonde koek of een mand met fruit.’
We moeten het samen doen Gezonde voeding staat niet op zichzelf. Het is één van de thema’s van de gezonde school, samen met niet-roken en geen alcohol en meer bewegen. Omdat met ingang van 1 januari 2014 de Drank- en Horecawet en de Tabakswet zijn gewijzigd, hebben we op onze school dit moment aangegrepen om nieuwe afspraken te maken over roken en alcohol. Om de leerlingen te helpen het gewenste gedrag in praktijk te brengen, organiseert het Ds. Pierson College in samenwerking met de ouderraad een extra thema-avond voor ouders op 5 februari. Theater Helder, bekend van ‘Uit met ouders’ verzorgt een gedeelte van het programma van deze ouderavond. U krijgt voorbeelden te zien uit de praktijk. Een programma met veel vaart en humor waarin ouders kunnen meedenken, meepraten en meelachen. Daarna zijn er workshops onder begeleiding van een workshopleider waar in gesprek gegaan kan worden over alle mogelijke facetten van dit onderwerp.
Betrokkenheid van ouders, leerlingen en collega’s Met een groep leerlingen en collega’s wordt op dit moment gebrainstormd over voeding en bewegen. We hebben allerlei ideeën klaarstaan om uit te werken, zoals een prijsvraag voor het lekkerste broodje en een vakoverstijgende project over voeding. De ouderraad steunt ons en wil graag bijdragen aan de voorlichting aan ouders zoals zij dat al vaker hebben gedaan met een thema-avond.
7
Pierson bulletin >
Graag nodigen we u uit voor de thema-avond op 5 februari op het ds. Pierson College De avond begint om 19.30 uur en eindigt om 22.00 uur.
The future belongs to those who prepare for it today. Deze spreuk in de bibliotheek van onze school doet een appel op onze leerlingen. Persoonlijke en maatschappelijke vorming staan centraal in de school. De reflectie op eigen talenten en motieven is een terugkerend thema in gesprekken over het nu en over de toekomst. Want uiteindelijk zoeken leerlingen na de Pierson hun weg in een vervolgopleiding en werk. Keuzes komen tot stand in een flexibel en doorgaand proces van verkennen en aftasten. Een impressie over hoe keuzes beïnvloed worden.
Mijn keuze
Voor mij was het boeiend om de hereniging tussen de leraar en de leerling te zien en te luisteren naar hun herinneringen. Het was mooi om te horen dat Michel nog elk jaar met vrienden van het Pierson gaat carnavallen. En er kwam voor mij ook een beroep in beeld. Ik heb er niet eerder bij stilgestaan, dat met een goede opleiding en het nodige verstand van politiek je uiteindelijk in de Tweede Kamer terecht kunt komen.
Als ik om me heen kijk, zie ik dat veel leerlingen nog geen flauw idee hebben wat ze na de middelbare school willen gaan doen. Zelf ben ik het laatste jaar meer gaan nadenken over wat ik wil gaan doen na de middelbare school. Toen ik me realiseerde dat ik nog maar twee jaar had om een definitieve keuze te maken, heb ik me eerst afgevraagd wat ik nou echt leuk vind. Dat is voor mij vooral: sport. Ook vind ik het leuk om iets te doen met vrienden. Kortom: het lijkt me fijn om sportief bezig te zijn, mét mensen. Omdat ik goed ben in de vakken biologie en gym, legde ik de link naar de opleiding voor fysiotherapeut of sportleraar. Ik ben toen naar de open dag van fysiotherapie in Breda geweest. Daar kwam ik er achter dat maar een derde van alle aanmeldingen wordt toegelaten op de opleiding. Er zijn dus extreem veel aanmeldingen bij fysiotherapie, wat niet alleen betekent dat er maar een kleine kans is dat ik op de opleiding aangenomen zou worden, maar ook dat er weinig werk is als ik de opleiding zou hebben afgerond. Hierdoor is eigenlijk mijn tweede keuze, een sportopleiding, mijn eerste keus geworden. Mijn uiteindelijke plan is om eerst een sportopleiding te gaan doen en als ik die dan heb afgerond te kijken of het aantal afmeldingen voor fysiotherapie is afgenomen. Ik wens alle leerlingen veel succes met hun eigen keuze, als het niet lukt vraag dan hulp en wacht niet te lang af.
Judith Kuijt / Atheneum 4
Job van Asperen / Havo 4
Van Piersonleerling tot lid van de Tweede Kamer Michel Rog deed eindexamen op het Piersoncollege in 1990. Eind oktober was hij weer even terug op school voor opnames voor het radioprogramma Platenparadijs op radio 5. Ook aanwezig was oud-collega Arie Wolfert, de man die Michel Rog inspireerde tot zijn politieke carrière. Judith Kuijt interviewde hem. Michel Rog geeft aan dat het feit dat hij nu in de Tweede Kamer zit onder andere te maken heeft met de inspiratie die hij kreeg van zijn oud-leraar geschiedenis. Door zijn manier van vertellen nam hij zijn leerlingen mee naar voorbije tijden en wekte daarmee tegelijkertijd aandacht voor de wereld om hen heen. Michel besloot na de Havo, de docentenopleiding maatschappijleer te gaan doen. De politiek vond hij al jong heel interessant, op zijn 13e was hij daar al mee bezig. Hij was lid van de Jonge Democraten en zat op school ook in de leerlingen- en medezeggenschapsraad. Het is niet bij les geven gebleven omdat hij heel graag mee wilde praten over het onderwijs. Nu is hij onderwijsspecialist van de CDA-fractie en voorzitter van CNV Onderwijs. Hij is
overgestapt naar het CDA, omdat het onderwijsprogramma van die partij beter bij zijn ideeën aansloot. Heeft het Pierson invloed gehad op zijn oordeel over het onderwijs? Zijn antwoord was: ja, hij heeft op het Pierson een hele fijne tijd gehad, er was structuur, rust en veiligheid en de sfeer was ontzettend goed. Je werd gestimuleerd en kon betrokken zijn, bijvoorbeeld in de medezeggenschapsraad. Voor Arie Wolfert is het ook bijzonder dat hij geen vergeten persoon is en Michel heeft kunnen inspireren.
•
8
Pierson bulletin >
•
Poten in de modder Goede docenten zijn onmisbaar maar die moeten wel worden opgeleid. Onze school biedt daarom elk jaar de mogelijkheid aan studenten van verschillende lerarenopleidingen om hier een periode stage te komen lopen. We vragen twee stagiairs, die nu met hun ‘poten in de modder staan’ naar hun werk- en leerervaring op het Piersoncollege: Farouk El Mouhajir (maatschappij leer) en Dirk van der Biezen (economie). Dirk is bovendien een oud-leerling van ons. Dirk: Als leerling vond ik dit al een gezellige, warme school, die veel ruimte bood om jezelf te ontwikkelen. Die gezelligheid zie ik nu ook terug in het docententeam. Toen ik hier met mijn stage begon, kende ik mijn collega’s van nu als mijn docenten van vroeger. Nu praat ik natuurlijk op een andere manier met hen en zij zullen nu ook wel anders tegen mij aankijken. Ik vond het zelf prettig wanneer een docent ook aandacht had voor zaken buiten de lessen om, maar verder keek ik er vrij zwart-wit naar: als het vak leuk was, was het een goede docent, klaar! Inmiddels kom ik erachter, dat er wel meer bij komt kijken. Farouk: Docenten vertegenwoordigen voor een leerling het gezag en als opstandige jongere schopte ik daar vroeger graag tegen aan. Ik vond het leuk de discussie aan te gaan met docenten maar heb altijd wel respect gehad voor hen. Die ervaring kan ik goed gebruiken nu ik zelf docent wil worden: ik begrijp, dat kinderen er soms helemaal geen zin in hebben en alles interessant vinden behalve de les. Het is een feest der herkenning. Ik ben nu één periode op het Piersoncollege en mijn eerste indrukken zijn positief. Het komt op me over als een degelijke school waar genoeg ruimte is voor zowel leerling als docent of stagiair om zich te ontwikkelen. En dat is een belangrijk waarde voor elke school. Karin Polman
•
9
Wisseltruc Onderwijs vindt al lang niet meer alleen plaats binnen de muren van het schoolgebouw en tegenwoordig gaan we ook steeds vaker de landsgrenzen over. Op het Piersoncollege draaien inmiddels drie uitwisselingsprojecten met maar liefst vier Europese landen. We zetten ze op een rijtje.
De jongste loot aan de boom is het project ‘Inquiry into Sustainability In Schools’ (ISIS). Onder de paraplu van ANW (Algemene Natuur Wetenschappen) werken leerlingen in Atheneum 4 vanuit verschillende vakken aan het thema duurzaamheid, dat in zoveel mogelijk andere vakken ook onder de aandacht wordt gebracht. In de loop van het schooljaar zullen kleine groepen leerlingen ervaringen gaan uitwisselen met medestudenten uit Frankrijk, Duitsland en Noorwegen. De uitwisseling met het Spaanse Lleida kan al bijna zijn tweede lustrum vieren. In dit project oefenen Havo 4-leerlingen hun Engels en ondervinden ze culturele verschillen aan den lijve door te logeren in gastgezinnen en een uitgebreid programma te volgen op een Spaanse middelbare school. Dit uitgangspunt zien we ook terug in de uitwisseling van de tweede en derde Atheneumleerlingen met een kleine plattelandsschool in Bretagne. Julia Nabbe en Bas Meima vertellen hierover: Julia: Ik had verwacht dat ik het erg spannend zou vinden maar toen mijn uitwisselingsstudent er eenmaal was, was het echt gezellig. Ik dacht, dat het ook voor hem heel spannend zou zijn om in een vreemd huis te slapen, met mensen die je nauwelijks verstaan. Maar hij sprak heel goed Engels, dus dat maakte het veel gemakkelijker. Bas: Natuurlijk is het hartstikke spannend: past zij/hij wel bij je, wat moet je allemaal gaan zeggen en doen, maar dat komt bijna allemaal vanzelf. Mijn correspondent
Pierson bulletin >
en ik hadden vrijwel meteen een klik. We houden allebei van zingen, dus we hebben samen een liedje geschreven en gewoon gezongen en hartstikke veel lol gehad. Julia: Ik vond de school en de lessen in Frankrijk erg interessant en heel anders dan bij ons. Het bezoek aan de boerderijen was erg leuk en ook de laatste activiteiten met karaoke, pictionary en dansen waren heel gezellig. En niet te vergeten het schoolfeest! Bas: Ik vond de activiteiten in Frankrijk het leukst want dat is natuurlijk allemaal nieuw. Het wadlopen naar Mont SaintMichel was echt helemaal geweldig: het door de rivieren lopen met harde stromingen, tot je knieën in de modder wegzakken, op je blote voeten een hele wandeling maken, super! Ik vond het heel leerzaam om daar naar school te gaan en Rennes te bezoeken. We kregen een interessante rondleiding door de stad en bezochten een echte rechtszaak. Als je mee wilt doen aan de uitwisseling is het handig als je nieuwsgierig, leergierig, flexibel en sociaal bent. De mensen om je heen doen echt hun best om het leuk te maken, maar je moet je wel een beetje kunnen aanpassen en voor de rest moet je gewoon graag dingen willen leren en nieuwe contacten willen leggen. Julia: Je moet het ook zeker niet vervelend vinden om je ouders een week lang niet te zien. Het is ook handig als je jezelf aan een andere omgeving kan aanpassen. Kortom: op internationaliseringsgebied is er keus genoeg en enthousiasme gegarandeerd! Karin Polman
•
Profielwerkstuk Atheneum 6:
uitdaging voor creatieve ondernemers Om leerlingen te stimuleren hun profielwerkstuk wat gewaagder op te zetten, is het mogelijk een kleine interne subsidie aan te vragen. Daarvoor moet een degelijk en origineel projectplan geschreven worden. Twee groepjes vertellen, wat zij deden met de subsidie en hoe zij ondersteuning zochten met professionals buiten school.
Futuristische mode Toen we vorig jaar begonnen met het profielwerkstuk, waren we het er snel over eens: we wilden iets vanuit het vak Kunstvak én we wilden de theorie verbinden met iets praktisch. Iets met mode, dat vonden we allebei leuk. Maar wat dan precies? We wilden zelf wat maken, een nieuw kledingstuk ontwerpen. Met welk thema? Met welk doel? Geen flauw idee. Tot het geweldige idee in ons op kwam om de mode van de toekomst te ontwerpen en ook daadwerkelijk te maken. Hiervoor zouden we een soort tijdreis door de 20e eeuw tot aan de toekomst kunnen maken. Zo gezegd, zo gedaan. Om te kijken waardoor er trends ontstaan en hoe het komt dat bepaalde mode bij een bepaalde tijd hoort, hebben we onderzoek gedaan naar de mode in de 20e eeuw. In dit onderzoek hebben we ons gefocust op de kleding, de ontwerpers/stijliconen, de accessoires, het haar, de make-up en de must-haves uit die tijd. Per decennium hebben we fotocollages gemaakt om zo een duidelijk beeld te krijgen van de mode van toen. Ook hebben we gekeken waardoor het bijvoorbeeld komt dat in deze tijd een heleboel trends uit de 20e eeuw terug komen.
en een romantisch filmavontuur Wij hebben voor ons profielwerkstuk een film gemaakt. Samen met de stichting SOLOS zijn wij aan de slag gegaan om dit te realiseren. Van eerste verhaal tot première, alles hebben we samen op touw gezet. Veel druk en stress, maar heel leerzaam. Onze film gaat over de liefde. We hebben geprobeerd om zoveel mogelijk clichés erin te verwerken. Het verhaal gaat over een jongen en een meisje die elkaar ontmoeten, en het is eigenlijk meteen liefde op het eerste gezicht. Maar de vriendin van het meisje is jaloers en probeert de twee uit elkaar te drijven.
Kleding in de toekomst, hoe bedenk je die dan? Met behulp van SOLOS (een platform voor jonge, creatieve ondernemers met een plan) en de resultaten uit ons onderzoek, kwamen een aantal factoren naar boven die grote invloed hadden op mode. Na veel ontwerpen en passen en meten ontstond een idee voor twee futuristische outfits. Onze outfits moesten het vrouwelijke figuur benadrukken: niet een beetje, maar extreem. Ze moesten opvallen door extreme vormen en kleuren. Hiermee willen we bereiken dat de vrouw zich zelfverzekerder voelt in de toekomst, dat corrigerend ondergoed niet meer nodig is en dat een vrouw zonder een ‘perfect’ lichaam, er toch ‘perfect’ uit kan zien!
SOLOS zocht mensen die iets van het vak afwisten om ons verder te helpen. We hebben een heus script geschreven en acteurs gezocht. Ook kregen we het voor elkaar dat Albert Heijn ons wilde sponsoren voor een deel. Voor de draaidagen hadden we eten en drinken nodig voor onze film crew. En omdat we allebei bij de Albert Heijn werken, was de link snel gelegd. We hebben onze film op school laten zien tijdens de profielwerkstukpresentaties. Maar daarvóór is de film ook al getoond in Theater aan de Parade bij het evenement ‘Nieuwe filmers van Den Bosch’. Het was fantastisch om te doen!
De ontwerpen kregen vorm, de fotoshoot werd gemaakt. Het resultaat is terug te vinden in het magazine dat we gemaakt hebben en waar we trots op zijn. We hebben veel geleerd over mode-ontwikkelingen, maar ook over het uitwerken van ideeën.
Lotte Smits en Renée van Balkom
Nikki van Lokven en Carli Bureynejad
•
10
•
Pierson bulletin >
Kerstviering In de afgelopen kerstperiode stond de school weer bol van de activiteiten. Dit jaar was het thema ‘hoop’. Behalve kerstvieringen binnen de eigen mentorgroep werd dat op allerlei manieren vorm gegeven. Een kleine greep: De eerste klassen hebben gewerkt aan een project over micro-krediet en haalden geld op voor volkstuintjes in Liberia. In de tweede klas hebben leerlingen kerstkransen gemaakt en die, vergezeld van een praatje, naar ouderen in en rond ’ s-Hertogenbosch gebracht. T4-leerlingen hebben de voedselbank
voorzien van producten en in de zesde klas werd een kerstdiner georganiseerd. Er waren ook groepen, die zich aansloten bij het doel van Serious Request: het tegengaan van kindersterfte door diarree. In Atheneum 4 hebben ze hiervoor twee maanden lang op het toilet 10 cent gedoneerd voor elke grote boodschap en een Atheneum 5-groep keerde terug naar de basis van Serious Request: plaatjes draaien voor het goede doel. Marieke Groenendijk en Boukje Dotinga: ‘Aangezien de Serious Request actie in de aula vorig jaar zo'n succes was, bedachten wij dat het wel leuk was om dat weer te doen. De hele week stonden er in de bovenbouwpauzes mensen uit onze klas muziek te draaien. Voor
minstens een euro kon je een liedje aanvragen. Het geld dat we hiermee ophaalden ging naar Serious Request en het Rode Kruis. Het Rode Kruis kan dan voor zeep, waterfilters en schone toiletten bij gezinnen in ontwikkelingslanden zorgen. Diarree is een grote doodsoorzaak in ontwikkelingslanden, er sterven jaarlijks 800.000 kinderen per dag aan de gevolgen van diarree, dat zijn wel 70 volle schoolklassen per dag! Iedereen in de aula reageerde erg enthousiast. Ook reageerden leerlingen vaak op elkaar en werden er uitgebreide liefdesverklaringen gedaan. Wat muziek allemaal wel niet kan doen!’ Karin Polman
•
Antistoffen voor slangengif Atheneum 6 kan uitdaging gebruiken. Daarom is door Nederlandse universiteiten en de Genomics Centres of Excellence een reizend DNA-lab ontwikkeld. Onze leerlingen gaan jaarlijks aan de slag met geavanceerde technieken en actuele onderwerpen uit het hedendaagse wetenschappelijk onderzoek. Een kijkje in de wetenschappelijke keuken. In de voorbereiding op het practicum krijgen de leerlingen een introductie op het onderwerp van het DNA-lab en de technieken die ze gaan gebruiken, zoals bioinformatica. In de afgelopen jaren is er veel bekend geworden over de functie en structuur van genen en hun eiwitproducten. Gezien de enorme omvang in gegevens is de computer onmisbaar geworden om al deze complexe data over genen, eiwitten en hun functies op te slaan. Via het internet zijn inmiddels grote databanken vrij toegankelijk. Door slim gebruik van software en rekenmethoden worden er bijvoorbeeld nieuwe verbanden ontdekt tussen bepaalde genen en mogelijke ziektebeelden die ontstaan als er iets fout is in het bijbehorende eiwit. Dit is het gebied van de bioinformatica. Tijdens het practicum bekijken de leerlingen slangengif op moleculair niveau en gaan ze zoeken naar mogelijke antigiffen. Ze maken hierbij kennis met de databanken. Daarna gaan ze kijken naar de 3D-structuur van het schuldige eiwit. Ze kunnen zelf op het scherm met deze 3D structuur-experimenteren (roteren, inzoomen, kleuren). Door lessen en practicum komt de maatschappelijke relevantie van kennis over het DNA naar voren. Want op allerlei plekken in de maatschappij kan DNA een grote rol spelen; van ziekenhuis tot supermarkt, van natuurgebied tot industrie. Clo Martens
•
11
Pierson bulletin >
Wist u dat? … Opnieuw een EUSO-team naar de nationale eindronde gaat?
foto: Peter Flohr
EUSO (European Union Science Olympiad) is een wedstrijd voor bovenbouw Havo/VWOleerlingen met een natuurprofiel. Om mee te mogen doen, moeten ze jonger zijn dan zeventien jaar . Tijdens de EUSO ervaren ze wat het is om een echte wetenschapper te zijn. Het accent ligt volledig op experimenten doen en daarover nadenken. Het gaat om science-experimenten, biologie, natuurkunde en scheikunde. Eind 2013 vonden de voorrondes plaats en stootte een Piersonteam door naar de nationale eindronde. Wessel Burgemeester, Allard Geerlings en Que Tran werden nummer 1 en gaan eind januari 2014 opnieuw aan de slag . Uit de winnende teams van de regionale voorrondes worden tijdens de nationale wedstrijd de twee beste teams geselecteerd die naar de Internationale EUSO in Athene mogen.
… Nu ook een Goethe-Zertifikat mogelijk is? Leerlingen op onze school hadden al de mogelijkheid om voor Engels en Frans een Europees geldend certificaat te behalen. We kennen de DELF- examens voor Frans, voor Engels de examens Anglia en Cambridge. En met ingang van het jaar 2014 is het mogelijk om ook voor Duits een Europees erkend diploma te behalen. Marga Wijnen, docent Duits: ‘Duits is de meest gesproken moedertaal in Europa. Het is dus een taal, waarmee je je op de arbeidsmarkt kunt onderscheiden. Zeker omdat Duitsland ons grootste buurland en onze grootste handelspartner is. We willen onze leerlingen in samenwerking met het Goethe Instituut in Amsterdam de mogelijkheid bieden, om een Europees geldend certificaat B1, B2, C1 voor de Duitse taal te behalen. Deze certificaten, die hun geldigheid behouden, zijn een waardevolle aanvulling op het cv. Geïntegreerd in de lessen zullen we aan taalvaardigheden werken, die leerlingen voorbereiden op de Goethe-taalcertificaten. Niet alleen in de bovenbouw, ook in de onderbouw is het dan mogelijk om het vak Duits af te sluiten met zo’n diploma. Van de leerlingen die zich aanmelden, wordt wat extra inzet gevraagd, maar uiteindelijk levert dat een Europees erkend diploma op, dat zeker in Europa van grote waarde is. In het huidige schooljaar 2013 – 2014 bestaat de mogelijkheid om op het Pierson College het ‘Goethe Zertifikat B1’ te behalen. Voor de certificaten B2 en C1 kan dat in het schooljaar daarna.’
Het nieuwe jaar een vrijwel geheel nieuwe leerlingenraad brengt? Met de komst van de leerlingenpanels was er het een en ander veranderd in de taak van de leerlingenraad en moesten zij hun plaats in school herontdekken. Een nieuwe voorzitter (Indy van Grinsven) en nog 4 andere nieuwe leden (Lara Mensink, Sanaz Vosooghi, Roy Weber en Sanne Maring) gaan nu de leerlingenraad weer op de kaart zetten. Naast de rozenactie op Valentijnsdag, zijn ook andere feestdagen aanknopingspunten voor activiteiten. Alle input en ideeën zijn welkom, via de ideeënbus bij de receptie, via facebook (Leerlingenraad-dsPierson-College) of PR-vrouw Ingeborg Rovers.
12
Pierson bulletin > Wist u dat?
foto: Peter Flohr
Ouwe rot, jonge hond
Eigenlijk twee puppy’s Qua leeftijd zouden ze vader en dochter kunnen zijn. Wampie van Tilburg (29) en Hans Verbraak (59) vormen samen de sectie Management en Organisatie (M&O). Wampie van Tilburg kwam in februari 2009 op de Pierson werken. Hans Verbraak begon in november 2010. Beiden komen uit het bedrijfsleven en als zij-instromer zijn ze in het onderwijs terechtgekomen. Hans Verbraak: ‘Toen ik 21 was, wilde ik het huis uit, geld verdienen en gelukkig zijn. Ik heb 28 jaar met plezier bij de NS gewerkt, heb daar veel verschillende functies gehad. Maar toen mijn baan daar ophield zei mijn vrouw tegen mij: ’Ga nou eens doen wat je echt leuk vindt’. En zo ben ik uiteindelijk met de lerarenopleiding gestart en in 2004 in het onderwijs terecht gekomen. Wampie van Tilburg: ‘Ik wilde op de middelbare school graag wiskundedocent worden. Na een beroepenstage vond ik het toch zo’n drukke en heftige baan, dat ik een andere weg ben ingeslagen. Ik werd accountant. Na vier jaar ontdekte ik dat ik niet de hele dag achter een bureau wilde zitten maar graag met mensen wilde werken’. Na een dagje meelopen met een oud-mentor besloot ze de overstap te maken naar het docentschap. Hun ervaring in het bedrijfsleven heeft zeker voordelen. Hans Verbraak: ‘Ik kijk heel zakelijk naar mijn leerlingen. Zou deze leerling straks op een HBO zelfstandig kunnen werken? De leerling moet zich in mijn lessen laten zien door ‘kleur’ te geven. Pas dan is er voedingsbodem en kunnen we gaan opbouwen’. Verschillen en overeenkomsten Wampie van Tilburg: ‘We zijn twee heel verschillende docenten’. ‘Zij legt veel extra uit als dat nodig is, herhaalt de stof. Ik ga meer uit van de zelfstandigheid van een leerling’, vervolgt Hans Verbraak. ‘Bij mij moet de leerling
13
vooral zelf aan de slag. Ik zoek in mijn lessen de interactie op, ga het gesprek aan. Ik voel me meer een lesstofbegeleider en probeer de leerling zelf eigenaar van het leren te maken. Ik ben dan ook een fan van het keuzewerktijdsysteem. Het is een werkwijze die bij mij als persoon heel goed past. Wampie van Tilburg: ‘We fantaseren wel eens over een systeem waarbij onze parallelklassen op hetzelfde uur M&O hebben, waarbij de leerlingen dan ter plekke kunnen kiezen bij wie ze in dat lesuur aanschuiven. Ze kunnen dan bepalen of ze extra uitleg willen, klassikaal aan de slag willen of zelfstandig willen werken. We zijn beiden hele sociale mensen. Leerlingen zoeken ons heel gemakkelijk op. We vinden het belangrijk om de dialoog te blijven zoeken met hen, ook in het mentoraat is dat ontzettend belangrijk’. Hans Verbraak: ‘Leerlingen vormen een spiegel voor mij. Ze brengen je terug op aarde. Toen ik net op school begon, vroeg een leerling aan me: ‘Meneer, heeft u een woordenboek opgegeten?’ Zo moeilijk was ik gaan praten. Ik was gaan zweven in het bedrijfsleven. Nu ben ik inderdaad echt bezig met wat ik leuk vind’. Wampie de Veer: ‘Het lesgeven zal ik nooit meer loslaten, kinderen zijn gewoon zó cool! Ik haal daar veel energie uit’. Hans Verbraak: ‘In mijn lokaal hangt de kaart van de belevingswereld. Deze brengt de wereld van het dagelijks bestaan in kaart. Op kantoor zat ik op den duur te vaak in de moerassen der verveling. Wanneer je te lang op een plek zit, kun je vastroesten en een mopperpot worden. De sectie economie en M&O is erg leuk, we hebben ontzettend veel lol samen. Daar blijf je jong van. Eigenlijk zitten hier twee puppy’s die prima met elkaar kunnen werken en samen de kluif van M&O beheren’.
Judith de Weger
Pierson bulletin > Ouwe rot, jonge hond
•
In beeld
Schakelen Na de laatste les techniek...
Project Repelsteeltje klas 3...
Globaland in klas 1...
Debattoernooi Atheneum 4...
UH! Ja maar...
14
Pierson bulletin > In beeld
Foto’s: Wouter Vrouwenvelder Fotostrip: Bureau Gurk
...of keuzewerktijd scheikunde
Nog even de stof doorkijken in MP3
begon schakelweek 2:
tijd voor toetsen en projecten.
???
Sportdag klas 3!!!
Naar de kerstmarkt in Keulen klas 3...
15
Pierson bulletin > In beeld
...En op 6 januari startten we weer met chocolademelk en krentenbollen!
De achterkant
(R)evolutie! In de adempauze tussen Sinterklaas en Kerst –de laatste platgestampte pepernoten zijn uit de vloerbedekking gepulkt, de eerste kerstbalscherven al weer opgeveegd– overvalt me de oorverdovende stilte omtrent de Zwarte Pieten-discussie. De Sint had z’n hielen nog niet gelicht of de hele storm rond het ‘blijf-met-je-vingersvan-ons-feestje-af!’ pruttelde nog wat na als een nat waxinelichtje en ging weer liggen. Volgend jaar rond de herfst zal de strijd ongetwijfeld weer oplaaien, inclusief PowNews, dat zich het vuur uit de sloffen rent om de VN tot schurkenorganisatie te verklaren, de Telegraaf, die de dood van Nelson Mandela koppelt aan het einde van Zwarte Piet en doodsbedreigingen aan Anouk. (Beschaving is een dun vernislaagje; dat merk ik aan mezelf als ik in de auto rechts word ingehaald.) ‘Boeien,’ denk ik dan. Een cultuur is nou eenmaal dynamisch en verandert dus door de jaren heen, soms revolutionair, meestal evolutionair. Niemand zal het nog in z’n hoofd halen om met Vastenavond te gaan ganzentrekken en kattenknuppelen, terwijl dat vroeger toch een gewaardeerd volksvermaak was. Als er nu een filmpje op YouTube verschijnt, waarin gillende konijntjes van hun vachtjes worden ontdaan, is iedere kledingfabrikant er terecht als de kippen bij om de angoratruitjes uit de verkoop te halen, revolutie! (Wél jammer, dat het meer dan een half jaar heeft moeten duren, voor diezelfde kledingfabrikanten het eens konden worden over een productieconvenant in Bangladesh. Daar zijn in april toch echt 1200 mensen om het leven gekomen, toen een goedkoop gebouwde textielfabriek instortte.) Met Oud en Nieuw blazen we weer voor miljoenen de lucht in en zijn de nationale EHBO’s weer druk met het aannaaien van vingers en terugplaatsen van oogbollen. Een arts noemde vuurwerk een combinatie van adrenaline, testosteron, alcohol en
buskruit. Toch vreemd, dat we een jaarwisseling aangrijpen om WOI weer eens dunnetjes over te doen maar ook dit zal gaan veranderen. Over tien (twintig? vijftig?) jaar doen we het net zo als in de meer beschaafde landen om ons heen: een gemeentelijk vuurwerkspektakel voor iedereen. Dat scheelt een hoop persoonlijk leed en het vuurwerk is toch veel mooier dan die paar net iets te goedkope flutpijlen, die je zelf aanschaft. Een kwestie van tijd. Mag ik me hier ook wagen aan een persoonlijke voorspelling over het vieren van Kerst? Die kerstboom van nu is ook maar via een Duitser met heimwee in Nederland terecht gekomen en volgens mij hebben al die met lampjes opgetakelde huizen nog maar weinig te maken met het brengen van licht in de duisternis, eerder met het jaloers maken van de buren en een diep verlangen naar de kermis. Over vijftig jaar zal ook de kerstperiode een ander aanzien hebben en waarschijnlijk gewoon Serious Request heten want 3fm heeft toch maar mooi in tien jaar tijd een stevige poot tussen de deur van de commercie gekregen en het land terug gebracht naar waar het in de basis om gaat: naastenliefde. Ook het onderwijs verandert, meestal evolutionair, soms revolutionair maar dat ligt dan vooral aan de minister van dienst die zo nodig een geurspoor in de geschiedenis wil achterlaten. We mogen gaan verbouwen en dat geeft ons de mogelijkheid om na te denken over nieuwe manieren van lesgeven en begeleiding; het gebouw past zich aan aan het onderwijs en gelukkig niet andersom. Het dak mag eraf in het LUX en dat is eigenlijk voor iedereen wel een aanrader om het nieuwe jaar mee te beginnen. Het zorgt voor frisse lucht in de kop en voor Sinterklaas biedt het ook ongekende mogelijkheden. Een speedboot past tenslotte niet door de schoorsteen. Karin Polman
16
•
Pierson bulletin > De achterkant
