Brandweer Amsterdam-Amstelland op koers

Brandweer Amsterdam-Amstelland op koers

Amsterdam-Amstelland

Voorgenomen besluit college Burgemeester en Wethouders Gemeente Amsterdam, juni 2011 Behulpzaam

Deskundig

Daadkrachtig

Inhoudsopgave

1) Aanleiding Aanleiding

3

Resultaten over 2010

7

Bezuinigingen Amsterdam

9

Brandweer in een breder perspectief

11

Het voorstel/fasering

16

Gevraagde beslissingen

22

Bijlagen

24

Inleiding In deze paragraaf wordt een terugblik op de ontwikkelingen binnen de brandweerorganisatie in de afgelopen jaren weergegeven. Al langer bekende knelpunten en oplossingen worden samenhangend en binnen een bredere context gepresenteerd.

niveaus aan voldoende krachtige betrouwbare sturing in de organisatie. Al in de periode (ver) voor de regionalisering is zo een aantal “erfenissen” ontstaan waarvan de negatieve gevolgen nu nog merkbaar zijn zoals het ongemoeid laten van de ruime verlofregeling voor de uitrukdienst en het ontstaan van een verlofberg. Ook de praktijk van het ramen van lonen op onjuiste grondslagen (middelloon in plaats van reële loonsom) en de overigens niet unieke problematiek van relatief oud personeel dat grotendeels aan het einde van de schaal moet worden betaald zijn terug te leiden tot de periode van voor de regionalisering. Daarbij kwam dat bij besluitvorming de belangen van de repressie en de individuele repressieve medewerkers in deze periode sterk meewogen. Dit berustte op bewust beleid; zowel bij de keuze van de toenmalige commandant als de opdracht die hij meekreeg van het gemeentebestuur lag veel nadruk op het rustig houden van de brandweer.

Staat van de brandweer voor de regionalisering (tot eind 2006) De Amsterdamse brandweerorganisatie verkeerde voor de regionalisering in een zorgwekkende staat. De conflicten en de stakingen rond het CAO-akkoord tot afschaffing van het functioneel leeftijdsontslag (FLO) hadden de organisatie verlamd en de autoriteit van de korpsleiding en het management aangetast. De verhoudingen tussen de werkvloer en “het hoofdkantoor” waren ernstig verstoord en ieder moment konden nieuwe acties uitbreken. Financieel leek de brandweer er goed voor te staan, maar dit bleek grotendeels te berusten op onjuiste aannames. Er was jarenlang onvoldoende solide financieel beleid gevoerd en het ontbrak aan een deugdelijk financieel meerjarenperspectief. Ook organisatorisch stond de brandweer er niet goed voor. De stafafdelingen die moesten voorzien in goed financieel- en personeelsbeleid waren kwantitatief en kwalitatief onder de maat en het ontbrak op alle

Verlofregeling en verlofberg Door onduidelijkheid in regelgeving is door de jaren heen een interpretatie van de verlofaanspraken ontstaan die tot primaire arbeidsvoorwaarden zijn verworden. Als gevolg van het niet kunnen opnemen van het compensatieverlof bij overwerk is een verlofberg ontstaan.

Periode regionalisering (eind 2006/2007) Terwijl de stakingen net voorbij waren en de onrust binnen de organisatie nog iedere dag voelbaar was werd bestuurlijk besloten tot een snelle regionalisering van zes gemeentelijke brandweren; een schaalvergroting en reorganisatie in één. Het voordeel hiervan was dat onder deze noemer een groot aantal maatregelen kon worden

3 Brandweer Amsterdam-Amstelland

Brandweer Amsterdam-Amstelland 2

Business Case RUAN: kazerne van de toekomst 21

In de kadernota 2011 heeft het College onder andere een taakstelling ad € 2,75 miljoen op de Amsterdamse basisbrandweerzorg opgenomen. Daarnaast bevindt de brandweerorganisatie zich in een fase van haar ontwikkeling die naar ons oordeel een bredere bestuurlijke discussie rechtvaardigt. In deze notitie schetst het College daarvan een beeld en geven wij aan hoe wij de verdere ontwikkeling van de brandweer voor ons zien. De koers zoals uitgezet in deze notitie wordt ondersteund door het Veiligheidsbestuur van de Veiligheidsregio AmsterdamAmstelland.


De regionalisering is deels met externe inhuur vormgegeven, de brandweerorganisatie ontbeerde de expertise en vaardigheden hiervoor maar moest uiteraard wel in vele projecten werkgroepen deelnemen aan de veranderingen. Juist de mensen die belast waren met de bewaking van de financiën werden zwaar belast door dit proces; zij waren bijvoorbeeld meer bezig met de onderhandelingen over de financiële “fusie” van zes korpsen dan met het stringent bewaken van de budgettaire kaders. Dit patroon heeft zich ook na de regionalisering voortgezet met voor zowel brandweer als de gemeenten tijd- en capaciteitrovende gedetailleerde onderhandelingen over zogenoemde dienstverleningsovereenkomsten (DVO’s).

Naast het bovenstaande kreeg de brandweerorganisatie (en de gemeente Amsterdam in financiele zin) te maken met een beperking van de arbeidsduur van de beroeps; de werkweek werd door het arbeidstijdenbesluit (ATB) dat een gevolg was van de overigens al veel eerder van kracht geworden Arbeidstijdenwet (ATW) beperkt tot 48 uur in plaats van de gebruikelijk 54 uur. Omdat per fte minder gewerkt moest worden betekende dit dat de capaciteit van de brandweer opgehoogd moest worden om de roosters rond te krijgen. De brandweer berekende dat hiervoor 80 fte extra nodig was maar heeft achteraf gezien waarschijnlijk een te optimistische inschatting gemaakt. Er werd namelijk min of meer vanuit gegaan dat in theorie in de reguliere formatie van de operationele dienst vrije ruimte was die niet noodzakelijk was voor de paraatheid en dus (deels) gebruikt kon worden om de werking van het ATB op te vangen. In de praktijk waren die formatieplaatsen echter al wel noodzakelijk voor de paraatheid of werden deze gebruikt om op andere plekken formatie te dekken. Een factor daarbij was, dat het personele systeem van de gemeente Amsterdam niet was toegesneden op de complexe arbeidsvoorwaardenregelingen van de brandweer.

48 urige werkweek Aanwezigheid stelt de ATW gelijk aan arbeidsduur; met 2 x 24 uur aanwezigheid is de maximaal arbeidsduur van 48 uur per week bereikt; dit resulteert in maximaal 104 beschikbare werkdagen bruto (met verlof) en 91 werkdagen netto (zonder verlof). Binnen de 48 uur aanwezigheid zijn 16 werkuren (08.00-16.00) en 32 wacht/slaapuren exclusief de eventuele uitruktijd tijdens de wacht/slaaptijd; hiermee wordt een salaris behorende bij een 36-urige werkweek verdiend.

Na de regionalisering (2008 en verder) Op 1 januari 2008 bestond formeel een regionale brandweer maar feitelijk moest deze organisatie nog geheel worden ingericht en gaan functioneren. Daarbij is te weinig gelet op het financiële realisme van bepaalde ambities, het onder controle houden van personeelskosten (formatie versus bezetting) en de kosten voor externe inhuur. Dat kon ook gebeuren omdat de financiële huishouding onvoldoende op orde was. In essentie kwam het er op neer dat cruciale (management)informatie eenvoudigweg niet beschikbaar was; de “cashflow” was feitelijk de enige indicator hoe de organisatie ervoor stond. Er was in 2008 eigenlijk alleen sprake van een betrouwbaar financieel beeld op dagelijkse basis. Wederom speelde hier mee dat er vooral veel tijd moest worden gestoken in het DVO-proces en de nasleep van de ontvlechting van een aantal gemeentelijke brandweren.

•

•

• •

Begin 2009 werden de tekenen zichtbaar dat de organisatie meer geld uitgaf dan verantwoord was. Het duurde vervolgens een aantal maanden voordat zicht begon te ontstaan op mogelijke oorzaken hiervan en er -naast het stopzetten van alles behalve strikt noodzakelijke uitgaven en een personeelsstop- gericht ombuigingen konden worden gedaan. Uiteindelijk was het mogelijk het verlies over 2009 te beperken tot circa € 3 miljoen. Eind 2009/ begin 2010 zijn vervolgens bij het opstellen van de nieuwe begroting en de beraadslagingen daarover - op basis van het inmiddels al veel betere inzicht in de financiën- een groot aantal meer structurele analyses gemaakt en maatregelen getroffen. De belangrijkste waren: • De brandweer had meer en duurder personeel in dienst dan de originele personeelsbudgetten eigenlijk toestonden. Er is in 2010 daarom begroot op de werkelijke kosten. • Er was een aantal onrendabele semicommerciële activiteiten ontstaan binnen de brandweer. Deze kregen

een duidelijke opdracht in ieder geval in 2010 tot een bepaald niveau kostendekkend te worden en er moesten nieuwe businesscases worden gemaakt voor de toekomst De zeer forse korting van de brede doeluitkering rampenbestrijding (BDUR) die door de rijksoverheid wordt verstrekt aan de veiligheidsregio’s werd gecompenseerd door het interregionale versterkingsgeld in de begroting op te nemen voor reguliere activiteiten. Eerder was onvoldoende rekening gehouden met de daling van de BDUR. De inhoudelijke ambities werden sterk bijgesteld waardoor een aantal innovatieve projecten werd geschrapt en alle niet wettelijk verplichte taken tot een minimum beperkt. De externe inhuur werd zo goed als stopgezet; met uitzondering van cruciale functies die betrekking hadden op de bedrijfsvoering. De gehele financiële structuur, het proces en de bewaking daarvan was onvoldoende van kwaliteit en betrouwbaarheid.

Een extern onderzoek door KPMG bevestigde dat de brandweer financieel niet onder controle was. Zonder nadere maatregelen vertoonde de brandweerbegroting een structureel tekort van circa € 5 miljoen. KPMG wees in het bijzonder op de noodzaak de financiele structuur, het proces en de bewaking snel en structureel op orde te brengen en deed hiervoor concrete aanbevelingen. Het bestuurlijk toezicht op de brandweer werd verzwaard door een periodiek bijeenkomend bestuurlijk team bestaande uit de burgemeesters van Amsterdam en Amstelveen en de wethouder voor de Financiën van Amsterdam, ondersteund door een ambtelijke begeleidingsgroep bestaande uit vertegenwoordigers van het Veiligheidsbureau, ConcernFinanciën Amsterdam en de brandweer zelf.


genomen om de ontstane situatie aan te pakken. Het nadeel was natuurlijk dat er bovenop de bestaande problemen en onrust een groot aantal nieuwe werd gelegd en de aandacht en energie vooral uitging naar de nieuwe organisatie en alle knelpunten die daarbij hoorden. Ook werden de al wel degelijk in gang gezette acties die waren gericht op het beter onder controle krijgen van bij voorbeeld het financiële proces en het in balans brengen van financiën op de middel en lange termijn daarmee feitelijk stopgezet en moest er gebouwd worden aan een nieuwe regionale financiële structuur. Het bestuur achtte -in lijn met het eerdere advies van de toenmalige brandweerleiding- een snelle maar daardoor onvermijdelijk niet perfecte regionalisering een te prefereren keuze; stilzwijgend werden zo de risico’s geaccepteerd en voorspelbare problemen en frictiekosten doorgeschoven tot na het proces van regionalisering. Achteraf gezien was het waarschijnlijk verstandiger geweest de regionalisering langzamer door te voeren en toch eerst het Amsterdamse korps op orde te brengen. Dit had ook de gelegenheid geboden een veel scherper beleid te voeren ten aanzien van het niveau van intreding in de regio door een aantal gemeentelijke korpsen.

Op basis van de eigen analyses en het KPMG rapport heeft de Brandweer in het voorjaar van 2010 met instemming van het bestuur de volgende taakstellingen opgenomen: • De formatie buiten de repressieve dienst wordt met 8% teruggebracht (in fte’s gaat het om ruim 20 fte en in geld om € 1,1 miljoen). Deze taakstelling wordt door natuurlijk verloop gerealiseerd over de periode 2010 - 2013. De brandweer hanteert bij de realisatie een aantal uitgangspunten waarvan de belangrijkste zijn efficiencyverhoging door strakkere aansturing, het terugbrengen van het aantal management- en coördinatiefuncties en de borging van het financiele proces en de bewaking. Als onderdeel van de 8%-reductie worden ook bepaalde organisatieprincipes die werden gehanteerd bij de regionalisering kritisch tegen het licht gehouden. • Samenvoeging van de alarmcentrale met die van de Politie levert in 2012 circa € 1 miljoen op. • Hetzelfde geldt voor het anders inzetten van zogenoemd interregionaal versterkingsgeld / (in veel mindere mate) verminderen van multitaken (€ 1 miljoen vanaf 2010). • Daarnaast zijn voor de afdeling Veiligheid- en vergunningadvies (taakstelling 2011, samen met de controleafdeling Expertise, toezicht en controle € 0,6 miljoen) en het opleidingscentrum BOCAS (taakstelling 2011 € 0,5 miljoen) inmiddels businesscases in uitvoering. In totaal leveren deze maatregelen een structurele besparing op van zo’n € 4,25 miljoen, te bereiken in 2014. Hierna resteert nog een structureel tekort van circa € 0,75 miljoen.

In 2010 blijken de maatregelen het gewenste effect gehad te hebben en zelfs iets meer dan dat (klein overschot op de exploitatie). Geconstateerd kan worden dat de tot nu toe gerealiseerde krimp van het personeel in combinatie met een herschikking van mensen en functies geen negatief effect heeft gehad op de productiviteit; hoewel de laatste maanden wel problemen beginnen te ontstaan met het intern vervullen van opengevallen plekken. De verwachting is dat bij een aantal organisatieonderdelen mogelijk binnen bepaalde marges nog efficiencywinst kan worden geboekt; outsourcing van bepaalde activiteiten is daarbij een mogelijkheid. Ook kan nog bezien worden of onderdelen van bepaalde taken nog kunnen worden geschrapt. De verwachting is echter niet dat dit nog substantiële grote structurele besparingen oplevert. Door een kwantitatieve en kwalitatieve versterking van de financiële afdeling kon in 2010 antwoord worden gegeven op gerichte vragen over de financiën in relatie tot een aantal cruciale dossiers (het FLO-overgangsrecht, de functie van hoofdbrandwacht plus (HWT+), de verlofregeling, het verlofstuwmeer, dekking/inzet). Hierdoor bestaat momenteel intern en extern meer inzicht dan ooit in de problemen en de mogelijke oplossingen. Tegelijkertijd moet de conclusie worden getrokken dat een paar essentiële problemen nog steeds bestaan. De hoge personeelskosten zijn daarvan de belangrijkste. In de uitrukdienst (directe brandweerzorg) zijn de kosten per fte hoog doordat in het functiehuis een specifiek Amsterdamse functie (HWT+) is opgenomen en zijn de totale personeelskosten hoog omdat de uit het verleden meegekregen hogere verlofrechtaanspraken tot een verhoging van de benodigde capaciteit leidt. Buiten de uitrukdienst (indirecte brandweerzorg) geldt dat de totaalkosten krimpen door de hiervoor genoemde 8% operatie maar blijft het feit bestaan dat er relatief veel duur personeel in dienst is (einde schaal, weinig mobiliteit); overigens bepaald geen uniek verschijnsel als we kijken naar andere overheidsdiensten.

Daarnaast is inmiddels duidelijk dat de reikwijdte en betaalbaarheid van het huidige repressieve optreden afneemt. De consequenties van diverse kwaliteitseisen uit de nieuwe wetgeving voor het opleiden en oefenen zijn bij voorbeeld kostenverhogend; in het bijzonder voor bepaalde specialismen zoals duiken. De offensieve binnenaanval -trachten eventuele slachtoffers te redden door een brandend huis binnen te gaan voor de waterstraal uit in plaats van achter de waterstraal aan en vervolgens binnen blijven en trachten te blussen van binnenuit- staat onder druk door de toenemende kennis over de onveiligheid daarvan voor het eigen personeel (onder andere steeds meer onvoorspelbaar brandbaar materiaal in woningen/bedrijfsgebouwen) en de toenemende arbo-eisen. Nut en noodzaak van de offensieve binnenaanval staan bij bedrijfspanden landelijk ter discussie nu blijkt dat met relatief simpele technologie (rookmelding, al dan niet in combinatie met sprinklers) gegarandeerd kan worden dat de ontdekking van brand en het vluchten veel veiliger, beter en goedkoper kan worden bereikt zonder gevaar voor het leven van brandweerpersoneel. In het bijzonder moet gewezen worden op de consequenties van gebiedsontwikkeling voor wonen of werken; die leiden zonder beleid gericht op het technisch voorkomen/beperken van brand onherroepelijk binnen het huidige repressieve concept tot een stijging van het aantal kazernes. Eind 2010 heeft KPMG haar onderzoek herhaald en geconcludeerd dat de brandweer de waarborgen heeft gecreëerd voor gestructureerd inzicht in de aard en omvang van de financiële problemen maar geen financiële buffer meer heeft om eventuele tegenvallers op te vangen. De brandweer was binnen een jaar financieel onder controle maar KPMG tekende wel aan dat dit alleen structureel het geval zou zijn als aan de volgende aspecten werd voldaan:



2) Resultaten over 2010

3) Bezuinigingen Amsterdam • Brandweer Amsterdam Amstelland (BAA) verdere

•

•

In 2010 werd duidelijk dat ook de gemeente Amsterdam ingrijpend moet bezuinigingen. Alle onderdelen van de gemeente dragen daaraan bij, de brandweer voor een bedrag van € 1 miljoen in 2013 en € 1,75 miljoen in 2014, tezamen vanaf 2014 derhalve een bedrag van € 2,75 miljoen structureel. Met het nog resterende structurele tekort van € 0,75 miljoen, dat zijn oorzaak vond in de hiervoor geschetste in 2009 naar boven gekomen perikelen, komt de financiële opgave voor de brandweer daarmee op € 3,5 miljoen. Er is voor gekozen bij de identificatie van mogelijke maatregelen ter realisatie van de financiele opgave niets op voorhand uit te sluiten. Daarom zijn ook arbeidsvoorwaardelijke aspecten (inclusief het FLO-overgangsrecht afgesproken bij de afschaffing van het FLO, 24 uurs diensten enz) en de al gememoreerde inzichten ten aanzien van de houdbaarheid van het huidige repressieve concept betrokken bij de inventarisatie. Zo is een zeer breed scala aan mogelijke ingrepen opgesteld waarbij naast het financieel effect en de realiseerbaarheid ook de bijdrage aan een fundamentele verbetering van de operatie en de organisatie is benoemd. In bijlage 1 treft u daarvan in de vorm van een zogenoemde maatregelenmatrix een overzicht. Op die wijze ontstaat een pallet aan maatregelen dat gebruikt kan worden om tot een sterke brandweerorganisatie te komen, die financieel gezond is en die, passend binnen de financiële opgave waar de stad voor staat, de veiligheid van alle Amsterdammers en brandweermannen zo maximaal mogelijk zal weten te garanderen. Uit maatschappelijk oogpunt zijn ook nadrukkelijk de verschillen tussen de Amsterdamse brandweer(zorg) en andere beroepskorpsen nadrukkelijk in aanmerking genomen. Bij een vergelijking tussen korpsen blijkt op hoofdlijnen dat.

• de Amsterdamse beroeps minder hoeven werken dan •

•

beroeps in andere korpsen door de uit het verleden meegekregen hogere verlofrechtaanspraken er in Amsterdam een zogenoemde HWT+ functie bestaat die andere korpsen niet kennen maar waarvoor begin van deze eeuw bestuurlijk is gekozen. De functie zelf staat niet ter discussie maar wel de momentele invulling en het aantal in Amsterdam in een bepaald deel van het verzorgingsgebied gewerkt wordt met 7 man op de autospuit waar elders met maximaal 6 man wordt opgetreden. Ook de nieuwe wet spreekt van een basiseenheid van 6 man. Dit verschil was ooit verbonden met een zeer offensieve manier van optreden in hoge gebouwen in combinatie met een wijze van blussen (lage druk) die nu niet of nauwelijks meer wordt gehanteerd. Daarbij komt overigens dat de totale mankracht bij een optreden per definitie groot is in dit risicogebied omdat er altijd direct een tweede eenheid wordt meegezonden vanuit een andere kazerne. Deze eenheid is door de hoge dichtheid van kazernes zeer snel ter plaatse. Om deze redenen wordt in de praktijk nu ook al wel eens zonder de zevende man opgetreden.

Uit een nadere analyse bleek dat een aantal maatregelen op de korte termijn (tot 2014, het jaar waarin de ombuigingstaakstelling van € 2,75 miljoen moet zijn gerealiseerd) niet voldoende besparingen opleverden maar zeker realistisch zijn op de wat langere termijn (2015 en verder). In essentie kwamen de belemmeringen steeds neer op het feit dat een fundamentele verandering tijd en geld vergt, de besluitvorming veel afhankelijkheden kent en in meer of mindere mate buiten de invloedsfeer van de eigen regio ligt (arbeidsvoorwaarden). Dit perspectief mag echter niet verloren gaan. De enige wijze waarop de brandweer en de brandweerzorg uiteindelijk op een verantwoorde manier vorm kan krijgen en behouden kan worden is door een



•

vervolgstappen zet om de controllersfunctie functioneel te vervuld op een onafhankelijke wijze (medio 2011 gerealiseerd); er strakkere sturing op financiële discipline en cultuur gerealiseerd wordt, in een minder complexe interne organisatie (vervolg op het in gang gezette proces door de BAA); BAA proactief om kan gaan met onderkende financiële risico’s uit het meerjarig perspectief en deze samen met de bestuursdienst en bestuurders weet op te lossen (in ieder geval de resterende € 0,75 miljoen structureel tekort op de begroting); BAA opdrachtgeverschap/kwaliteitstoezicht strikter weet te scheiden van bestuurlijk/financieel toezicht om op termijn te komen tot minder complexiteit in aansturing en toezicht.

4) Brandweer In een breder perspectief Operationele prestaties Brandweer AA opereert in een bijzonder en divers verzorgingsgebied. Aan de ene kant een risicogebied binnen de ring waar onder andere de monumentale grachtenpanden (werelderfgoed) en het grote aantal oude portiekwoningen een relatief snel optreden vergen ter voorkoming van branduitbreiding. Aan de andere kant grootschalige risico’s die voortkomen uit een haven/ industriegebied waar 12 zogenoemde BRZO bedrijven zijn gelegen en een groot aantal andere bedrijf-, vervoer- en bouwactiviteiten die bijzondere gevaren met zich brengen (o.a. tunnels, buisleidingen, gestapelde functies en logistieke stromen bij stations, aanleg Noord-Zuidlijn enz). Deze diversiteit aan risico’s vertaalt zich in een brandweerorganisatie die breed en robuust repressief is uitgerust met een hoge dichtheid aan kazernes. Deels is dit ook het gevolg van impliciet beleid; jarenlang is getracht op ieder nieuw risico een repressief antwoord te geven en veiligheid vooral te zoeken in veel materieel en een agressieve aanpak van incidenten in plaats van risico’s te beperken en voorkomen. Binnen het verzorgingsgebied is het aantal branden eigenlijk al heel lang relatief constant maar door de intensivering van de samenleving en het overnemen van taken van andere organisaties is toch het totale aantal uitrukken van de brandweer fors gestegen. Die stijging (zie bijlage 2) is vrijwel geheel het gevolg van meer hulpverleningen bij onder andere verkeersongelukken, afhijsen van patiënten uit hoge gebouwen, AED, opsluiting in liften enz. Deze stijging heeft wel geresulteerd in een meer efficiënter/doelmatiger brandweer. De brandweer kent immers een 24 uurs paraatheid ongeacht het aantal incidenten; meer uitrukken in 24 uur betekent dus dat voor de zelfde prijs meer dienstverlening aan burgers wordt geboden. In Amsterdam waren in 2010 gemiddeld per kazerne iets minder dan 3 uitrukken voor wat dan ook per

dag. Het beeld per kazerne en per soort uitruk (brand, hulpverlening, duiken enz) verschilt sterk. Er zijn kazernes die gemiddeld 5 a 6 keer per dag uitrukken (centrum Amsterdam) maar ook die slechts 1 keer per dag uitrukken (randgebieden). In bijlage 3 is een overzicht opgenomen met de uitrukstatistieken over 2010. De hoge dichtheid aan kazernes -in het bijzonder in het risicogebied- berust op de normstelling die wordt gehanteerd voor uitruktijden van de brandweer. De normen zijn afhankelijk van het gebouwtype waarnaar uitgerukt wordt en in essentie komt het er op neer dat de brandweer sneller en met meer materieel te plaatse moet zijn bij brandgevaarlijke gebouwen en bij gebouwen waar verminderd zelfredzame personen verblijven. Met de nieuwe wet op de veiligheidsregio’s en de bijbehorende AMvB’s is een groot deel van de normstelling wettelijk verankerd; per gebouwtype bestaat nu een landelijke norm maar wel met de mogelijkheid om gemotiveerd af te wijken. In de regio AA is bij de vaststelling van de uitgangspunten voor het nieuwe dekkingsplan door het bestuur gekozen om grotendeels de landelijke normen over te nemen maar onder andere een uitzondering te maken voor het al genoemde risicogebied in het hart van de stad Amsterdam. Daar gold en geldt een voor Nederland unieke norm omdat het gevaar van branduitbreiding -met uiteindelijk blokbranden tot gevolg- in dit gebied zo groot is dat snel optreden noodzakelijk is. Om die zeer strenge norm te halen (na 5 minuten ter plaatse met meerdere auto’s) heeft dit gebied een hoge dichtheid aan kazernes. Het is belangrijk te bedenken dat bij een gebouwafhankelijke normstelling het meest brandgevaarlijke gebouw in een bepaald gebied doorslaggevend is voor de uiteindelijke dekking. Een straat kan overwegend uit betonnen nieuwbouw bestaan waar de brandweer pas na bv 10



fundamentele verandering van de organisatie en de operatie. De essentie hiervan is dat geïnvesteerd zou moeten worden in het voorkomen van branden in plaats van steeds meer in het bestrijden van branden; gezien het feit dat er altijd branden zullen blijven en de risico’s niet afnemen is het daarnaast zaak nieuwe beproefde veilige blustechnieken toe te gaan passen en de repressieve eenheden beter dan voorheen op te leiden en oefenen.

Organisatiecultuur, binding en stuurbaarheid Met het KPMG rapport uit 2010 ontstond duidelijkheid over de financiële problematiek van de brandweerorganisatie; het rapport illustreerde daarnaast dat er meer structurele problemen waren in de organisatie die al dan niet tot financiële risico’s zouden kunnen leiden en die nog niet geadresseerd waren. Het gaat dan om al eerder gememoreerde onderwerpen als de kwaliteit van de organisatie buiten de repressie, het leiderschap van het kader maar bij voorbeeld ook de regeling voor de afschaffing van het FLO, het verlofstuwmeer en de HWT+ functie. Veel van deze onderwerpen vinden hun oorsprong in of zijn gerelateerd aan de heersende organisatiecultuur. Binnen de operationele dienst geldt dat er sprake is van een zeer specifieke binding met de organisatie. Door de 24 uurs dienst en de verlofregeling zijn brandweermensen 91 dagen per jaar beschikbaar voor de organisatie. Van die 91 dagen wordt nog een aantal werkdagen omgezet in dagdiensten voor oefenen. Uiteindelijk zijn brandweermensen dus minder dan 90 dagen daadwerkelijk aanwezig op kazernes. Doordat brandweermensen zo weinig aanwezig en in contact

met de organisatie zijn, is er vooral binding binnen de dagelijkse ploeg en met de uitrukdienst. De sturing op de organisatie -maar bij voorbeeld ook de opleiding en oefening op de kazerne buiten de geoormerkte oefendagen in dagdienst- is zowel door de geringe aanwezigheid als de heersende groepscultuur soms erg weerbarstig. Het kan ook gebeuren dat een kazernemanager -die niet in 24 uurs diensten werkt - door de wijze van inroosteren en de beperkte hoeveelheid roosterbare dagen een brandweerman twee maanden niet ziet. Er is in dat opzicht letterlijk en figuurlijk een grote afstand tussen de mensen die in de 24 uurs dienst werken en zij die dat niet doen maar daar wel in een ondersteunende of leidinggevende hoedanigheid mee te maken hebben Een ander voorbeeld van beperkte stuurbaarheid is het gegeven dat het lastig is de bevelvoerders als leidinggevenden goed te betrekken bij de ontwikkeling van beleid en veranderingstrajecten. Zij werken immers ook in roosterdiensten en is het dus logistiek zeer lastig deze groep bij elkaar te brengen buiten hun reguliere diensten. Er zal altijd compensatie in tijd of geld moeten plaatsvinden en altijd zal een deel van de bevelvoerders in dienst zijn en dus verplicht op de kazerne verblijven op een moment dat het management de bevelvoerders bijeen wil hebben. De binding met de organisatie is overigens ook anders omdat brandweermensen uit de operationele dienst als logisch gevolg van de 24 uur roosters ten opzichte van werknemers in 8-uurs banen, relatief veel tijd beschikbaar hebben voor activiteiten naast de brandweer. Een brandweermens is 2 werkdagen (of weekend dagen) per week bezig met de brandweer en kan in de overige dagen andere activiteiten verrichten. Deze mogelijkheid maakt het beroep van brandweerman voor sommigen economisch aantrekkelijk. Voordeel voor brandweermensen ten opzichte van anderen is dat hun verzekering (ziektekosten) en pensioen via het brandweerdienstverband is gewaarborgd.

Impasse Omdat voor veel brandweermensen vroeger en nu een combinatie van hoofdactiviteit (brandweerman) en nevenactiviteiten, en de economische voordelen hiervan, als gegeven beschouwd worden is verandering lastig; als de indeling van het werk wordt veranderd ten behoeve van bij voorbeeld meer frequente aanwezigheid of zelfs een geheel ander rooster (geen 24 uurs rooster) wordt al snel de inkomenssituatie aangetast omdat minder tijd beschikbaar is voor nevenactiviteiten. Vanuit managementperspectief geldt dat het 24-uursrooster in zijn huidige vorm tot (in)directe problemen in de aansturing leidt. De problematiek rond de totstandkoming van een verlofregeling voor beroepsbrandweermensen in Amsterdam die uit de pas loopt met andere beroepskorpsen is een voorbeeld. Deze casus illustreert overigens ook dat de Amsterdamse regels ten aanzien van de arbeidsvoorwaarden voor brandweermensen en vooral de wijze waarop de werkgever/de overheid de afgelopen decennia hiermee is omgegaan de opvattingen van de brandweermensen hebben versterkt en bevestigd. Het College benadrukt dat het de brandweermensen niet kwalijk is te nemen dat zij hun totale pakket arbeidsvoorwaarden als gegeven beschouwen, aspecten daarvan die in vergelijking tot andere korpsen of beroepen als “ruim” kunnen worden beschouwd. De verworvenheden uit het verleden kunnen worden gezien als symbolen van de huidige brandweer, die soms bijna onneembare vestingen lijken en slechts stapje voor stapje konden worden aangepakt. Elke aanpassing in het NRGA behoeft instemming van de vakbonden. De tweede reden die het lastig maakt arbeidsvoorwaardelijke aanpassingen ten aanzien van beroepsbrandweermensen door te voeren is gelegen in de structuur van de CAO. Bepaalde arbeidsvoorwaarden voor de beroepsbrandweer, bijvoorbeeld het FLO-overgangsrecht, maken

deel uit van de landelijke CAO Gemeenten. Deze CAO regardeert de totale groep gemeenteambtenaren (175.000 man), waarvan de groep beroepsbrandweer (ongeveer 5000 man) slechts een klein deel uitmaakt. Feitelijk is deze groep nog kleiner omdat door de regionalisering het aantal gemeentelijke beroepsbrandweermensen aanzienlijk is afgenomen. Specifieke afspraken zijn nodig om voor deze kleine groep (gelet op de doorwerking) de nodige aandacht zowel v.w.b. inhoud als kosten in het grotere geheel te waarborgen. Het zijn tenslotte de gemeente die terzake wel de kosten dragen. Omdat het een klein CAO onderdeel betreft binnen een groot geheel en ook nog eens een beperkt aantal gemeenten aangaat is het op onderdelen soms lastig overeenstemming te bereiken. Het belang van veranderingen op een klein onderdeel voor een beperkt aantal gemeenten wordt gewogen tegen veel grotere belangen voor alle gemeenten en delft soms het onderspit. Hierbij geldt ook dat verandering alleen kan ingezet na overeenstemming met de vakbonden.

Achterblijven noodzakelijke vernieuwing Een tweede fundamenteel probleem van brandweer Amsterdam is de achterblijvende noodzakelijk vernieuwing van de brandweerzorg. In 2010 werd onder andere door de landelijke heroriëntatie van de Nederlandse Vereniging voor Brandweerzorg Rampenbestrijding (NVBR) op de brandweerzorg, maar ook door het inzicht uit (praktijk) onderzoek naar de (on)veiligheid van brandweeroptreden duidelijk dat de brandweer in Nederland achter begon te lopen. Ten eerste op het gebied van de wijze waarop brand bestreden wordt maar in bredere zin vooral ook door te weinig inzet op het voorkomen en beperken van brand. Nut en noodzaak van de huidige focus op repressief optreden staan landelijk ter discussie omdat, ondanks alle investeringen in verbetering daarvan, de laatste decennia het aantal branden, het aantal slachtoffers en de schade gelijk gebleven zijn (CBS, Brandweerstatistieken).



minuten hoeft te zijn maar een kinderdagverblijf in een monumentaal pand in die zelfde straat betekent toch dat de kazernelocatie dusdanig moet zijn dat er veel sneller dan die 10 minuten moet zijn uitgerukt. De hoge dichtheid van kazernes die hierdoor ontstaat en de al gememoreerde robuustheid van het repressieve apparaat betekenen waarschijnlijk dat veel branden in Amsterdam meestal ook relatief klein blijven. Het feit dat veel branden klein blijven zegt zeker ook niets over veiligheid van burgers, we weten dat de brandweer met het huidige robuuste repressieve apparaat bijna nooit snel genoeg is om iemand te redden als die persoon zichzelf niet al in veiligheid heeft kunnen brengen. Dit gegeven wordt op blz.14 (meer aandacht voor het voorkomen van brand) nader toegelicht.

Uit diverse onderzoeken is bekend dat de overlevingstijd van mensen in een woning waar brand ontstaat de laatste decennia door de toepassing van kunststoffen in inventaris en het toepassen van dubbele beglazing sterk is afgenomen; van ca 15 minuten in de 80er jaren van de vorige eeuw tot enkele minuten nu (Underwriter Laboratories, Impact of Ventilation on Fire Behavior in Legacy and Contemporary Residential Construction, 2010). De kille realiteit is dat eigenlijk alleen nog burgers die de brand zelf op tijd ontdekken, met behulp van bij voorbeeld een rookmelder, veilig kunnen vluchten en op tijd de brandweer alarmeren. De brandweer hoeft in dit geval waarschijnlijk niemand te redden en kan zich richten op schadebeperking. Als de burger de brand echter niet zelf ontdekt is er door rookvorming al binnen 3-4 minuten geen overleefbare situatie meer en wordt de brand uiteindelijk waarschijnlijk door anderen ontdekt als het al te laat is. De brandweer -die er minimaal 5 minuten over doet na de melding om ter plaatse te komen- is dan eigenlijk altijd te laat om de bewoner(s) in het pand waarin de brand is ontstaan nog te redden. Onderzoek naar fatale woningbranden onderbouwt dat de meeste dodelijke slachtoffers bij brand het gevolg zijn van het feit dat de brand niet op tijd ontdekt is. De slachtoffers worden namelijk hoofdzakelijk gevonden op de plaats waar de brand is ontstaan en alle doden bij brand worden gevonden in de woning waar de brand ontstond; redding door de brandweer zou in die gevallen niet mogelijk geweest zijn (NIFV, Fatale woningbranden 2009). Investeren in het voorkomen van branden en slachtoffers (Brandveilig Leven)door een combinatie van voorlichting over brandoorzaken en rookmelders is dan ook veel effectiever zo blijkt uit resultaten die daarmee in oa. UK (Liverpool) en Zweden (Gotenborg) worden geboekt. Het bijkomende voordeel van bij voorbeeld rookmelders is ook dat de repressieve situatie ten aanzien van belendende

panden van een brandend pand- waar het gevaar minder urgent is maar waar wel eventueel redding nodig is omdat mensen zich bij voorbeeld op het balkon in veiligheid hebben gebracht- sterk verbeterd. Brandweer Amsterdam is eind jaren negentig gestart met het investeren in het voorkomen van brand met het project “meer rood op straat”. Dit project is uiteindelijk niet structureel ingebed mede door de FLO-acties in 2005 en het ontbreken van overeenstemming met de stadsdelen over hun inzet in dit project. De HWT+ functie was ondermeer bedoeld om in te zetten op “meer rood op straat”. Nu de huidige kennis zo nadrukkelijk nut en noodzaak van het voorkomen van brand onderschrijft is “meer rood op straat “ opnieuw uitgewerkt in het landelijk concept “Brandveilig Leven”. Dit betekent wel dat een fundamenteel andere aanpak van brandweerzorg en een daarop geënte organisatie moet worden ontwikkeld.

Brandbestrijding Hoewel veel te winnen is met het voorkomen en beperken van brand zullen er altijd branden zijn en blijven; de noodzaak voor een goed en vooral veilig werkend repressief apparaat blijft dus ook. Dit repressieve apparaat is in Amsterdam relatief verouderd aan het raken omdat het onvoldoende toegerust is op de ontwikkelingen van de afgelopen jaren. Feit is dat de gevaren voor brandweermensen bij het toepassen van de nu gebruikelijke offensieve binnenaanval door veranderd materiaalgebruik (dubbele beglazing, isolatie, inventaris) bij de bouw van woningen en bedrijfspanden sterk zijn toegenomen. Dit vraagt om het aanleren en vooral het toepassen van nieuwe kennis over brandverloop en nieuwe technieken om de gevaren van rook en vuur te bestrijden. Die nieuwe kennis illustreert overigens dat de zeer offensieve variant van de binnenaanval die met de zogenoemde ploegen van zeven man in de Amsterdamse binnenstad -waarbij twee man voor de waterslang uit een brandend gebouw ingaan

om een redpoging van eventuele slachtoffers te doenonverantwoord is. De discussie over het inzetten van een offensieve binnenaanval focust zich nu in eerste instantie vooral op bedrijfspanden. Daar geldt op dit moment al dat de binnenaanval in principe niet meer standaard wordt toegepast tenzij het veilig is. Leidend in deze discussie is het onderzoek naar de brand in de Punt in 2009 waarbij brandweermannen zijn omgekomen (eindrapport Evaluatie van de brand in De Punt, I. Helsloot, E. Oomes en R.Weewer, 2009).



Meer aandacht voor voorkomen brand

5) Het voorstel / fasering

Bij het bepalen van de voorkeur voor een bepaald scenario van maatregelen is gebruik gemaakt van de volgende criteria: • Een zo klein mogelijke inbreuk op de veiligheid van burgers en het eigen personeel. • Zekerheid en voorspelbaarheid in organisatorisch en financieel opzicht. • Zo weinig mogelijk interferentie met de nog lopende discussie over regionale taken en de financiering daarvan. • Waar mogelijk inzetten op het verbeteren van de brandweerzorg en de brandweerorganisatie; Gekozen is uiteindelijk voor het scenario met de vanuit het veiligheidsperspectief minste consequenties maar ook het scenario waarin kwaliteitsverbetering van de repressie een belangrijke plaats in neemt en een start wordt gemaakt met het intensiever voorkomen van brand. Het scenario bestaat uit de volgende maatregelen (zie bijlage 2 voor het financiële eindbeeld 2014 op hoofdlijnen daarvan): • Organisatie buiten repressie (analyse overhead, afstoten overtollig onroerend goed en onderzoek mogelijkheden uitbesteden (met name opleidingscentrum BOCAS)) • Repressie (uitgangspunt is het bestuurlijk geaccordeerde aantal van 107 opstelplaatsen). o Het schrappen van een aantal niet wettelijke opstelplaatsen. Realisatie uiterlijk per 1 januari 2012 (betreft 7 opstelplaatsen, circa 35 fte).

•

o Het schrappen van de 7e man op 6 Amsterdamse autospuiten. Realisatie per 1 juli 2012 / 1 januari 2013. Voorwaarde: oefenen en opleiden nieuwe blustechnieken (betreft 6 opstelplaatsen, circa 30 fte). o Het samenvoegen van 2 kazernes in het stadsdeel Zuidoost. Realisatie per 1 januari 2014. Voorwaarde: ontwikkelen en implementeren brandveilig leven (betreft 6 opstelplaatsen, circa 30 fte) Arbeidsvoorwaarden repressie (het verlofrecht, invoeren van een actievere vorm van informatieplicht nevenwerkzaamheden en het aantal HWT+’ers)

Samengevat leidt dit tot het volgende beeld:

huidig aantal af: niet wettelijke opstelplaatsen 7e man samenvoegen 2 kazernes totale afname toekomstig aantal

repressieve fte’s 535

opstelplaatsen 107

88

7 6

35 30

6 19

30 95 440

De afname van opstelplaatsen / repressieve fte’s komt daarmee op 18%. Hoewel realisatie via natuurlijk verloop mogelijk lijkt, mag duidelijk zijn dat sprake is van een majeure veranderopgave. In het vervolg wordt hierop meer uitgebreid ingegaan. Daaraan voorafgaand is van belang te benadrukken dat met de uitvoering van het gekozen scenario de brandweer weliswaar haar resterende structurele tekort kan dekken en kan voldoen aan de ombuigingsopdracht van de gemeente Amsterdam, maar dat het bestuur gezien het gestelde in paragraaf 4 ook een meer fundamentelere

wijziging van de brandweerorganisatie voor ogen heeft en een normalisatie van de arbeidsvoorwaarden. Een aantal van deze arbeidsvoorwaarden zijn in de landelijke gemeentelijke CAO opgenomen; de onderhandelingen geschieden door het College voor Arbeidszaken (CvA). In het CvA is het College vertegenwoordigd door de wethouder P&O. In dat verband staan over de volgende onderwerpen vervolgonderzoeken / -acties op stapel, ten aanzien waarvan het goed zou zijn dat daarover bestuurlijk van gedachte wordt gewisseld: • de bezwarendheid van de functie van brandweerman, de maximale periode van 20 jaar die een brandweerman daardoor als zodanig werkzaam mag zijn en de daaropvolgende 2e loopbaan • het FLO-overgangsrecht • de roostersystematiek en de daarbinnen productieve uren • verlofrecht en verlofstuwmeer • het onderzoeken van een actievere vorm van informatieplicht nevenwerkzaamheden Ten aanzien van een aantal van deze onderwerpen is overleg op landelijk niveau noodzakelijk. Naast de landelijke afspraken over de arbeidsvoorwaarden is het College voornemens op Amsterdams niveau afspraken te maken over specifieke Amsterdamse arbeidsvoorwaarden. Denk daarbij bijvoorbeeld ook aan het mogelijk aanpassen van het 24-uurrooster. Zie verder paragraaf 6.

Nevenwerkzaamheden Het onderwerp nevenwerkzaamheden is voor alle ambtenaren in dienst van de gemeente Amsterdam geregeld in artikel 11.5 van de NRGA. Dit NRGA is ook van toepassing op de brandweerorganisatie. Uitgangspunt: het verrichten van nevenwerkzaamheden is toegestaan. Medewerker beoordeelt zelf of het vragen van schriftelijke toestemming (omdat de vervulling van de functie in geding komt of als de belangen van de gemeente, voor zover deze in verband staan met de functie van de medewerker geschaad kunnen worden) noodzakelijk is.

Arbeidsvoorwaarden Op het terrein van arbeidsvoorwaarden vindt het College dat onderzoek gedaan moet worden naar een actievere vorm van de informatieplicht nevenwerkzaamheden. Het verlofrecht van Amsterdamse brandweermannen is hoger dan in de andere drie grote steden. Omdat dit al vele jaren het geval is, heeft een arbitragecommissie geconcludeerd dat het verlofrecht onderdeel is gaan uitmaken van de rechtspositie, waarover alleen in overleg met de vakbonden tot wijziging kan worden gekomen. In de opbouw van de repressieve dienst (brandwacht, hoofdbrandwacht (HWT), HWT+, bevelvoerder) is de afgelopen jaren een onevenwichtigheid ontstaan. Het aantal HWT+’ers is onevenredig groot in relatie tot de overige functies. Nieuw beleid moet leiden tot afbouw van het aantal HWT+’ers.

Organisatie buiten repressie Realiseer een structurele besparing van € 0,25 miljoen. ACAM heeft de omvang van de overhead binnen de brandweer in beeld gebracht. Voor het opleidingscentrum



In deze paragraaf gaat het College in op het voorstel waarmee de brandweer haar financiële opgave ad € 3,5 miljoen invult. Zij heeft dat gedaan op basis van de paragraaf 3 en als bijlage 1 aan deze notitie toegevoegde maatregelenmatrix. Die matrix is gebruikt als basis voor het nu voorliggende scenario.

BOCAS wordt de brandweeropleidingenmarkt in beeld gebracht en hoe haar (geschoonde) tarieven zich verhouden tot die van de concurrentie. Ten aanzien van het onroerend goed vorderen de gesprekken met OGA en gemeentelijke fiscale adviseurs gestaag.

die in een breder verband bekeken moeten worden in verband met een juiste spreiding van voertuigen en specialismen in de regio. Getoetst wordt op haalbaarheid, dekking en (oefen) belasting van het repressief personeel. Uitgangspunt is dat de urgente containers met beperkte vertraging op de plaats van het incident moeten zijn.

Aantal niet wettelijke opstelplaatsen De 7e man Het schrappen van de 7e mannen op 6 kazernes in de Amsterdamse binnenstad per 1 juli 2012 / 1 januari 2013 (30 fte), nadat repressief personeel is bijgeschoold in 6-mansinzet / nieuwe blustechnieken. Per 1 juli 2012 / 1 januari 2013 dus 94 opstelplaatsen.

Voor wat betreft de A-wagen (2 opstelplaatsen) wordt gedacht aan het bevoorraden van kazernes met een kleine voorraad aan ademluchtflessen. Daarnaast blijft de A-wagen ter beschikking en wordt onderzocht of deze ondergebracht kan worden bij een vrijwilligerskazerne.

In Amsterdam wordt in een bepaald deel van het verzorgingsgebied gewerkt met 7 man op de autospuit waar elders met maximaal 6 man wordt opgetreden. Ook de nieuwe Wet op de veiligheidsregio’s spreekt van een basiseenheid van 6 man. Dit verschil was ooit verbonden met een zeer offensieve manier van optreden in bepaalde gebouwtypes in combinatie met een manier van blussen (lage druk) die nu niet of nauwelijks meer wordt toegepast. De totale mankracht bij een optreden in dit risicogebied is overigens per definitie groot omdat er altijd direct een tweede eenheid wordt meegezonden vanuit een andere kazerne. Deze eenheid is door de hoge dichtheid van kazernes zeer snel ter plaatse.

De haakarmbezetting containers (4 opstelplaatsen) tot slot: het laten vervallen van de 1e opstelplaats wordt gerealiseerd door de ordonnance taak ergens anders in de organisatie te beleggen (niet in 24-uurs dienst, maar als reguliere dagtaak). De 2e opstelplaats is gekoppeld aan de minder urgente containers. Onderzocht wordt of vrijwilligers deze taak op zich kunnen nemen en waar geschikte huisvesting aanwezig is of uitbreiding mogelijk is. Voor de laatste 2 opstelplaatsen zijn meerdere scenario’s mogelijk

Naast het feit dat de blusmethode is veranderd en daarmee een onderbouwing van de zevende man wegvalt, is ook het aantal keren dat de zevende man nodig en nuttig was afgenomen. Uit een onderzoek door bureau SAVE uit 2004 -dat dus nog uitging van de oude blusmethode- bleek al dat het afschaffen van de 7de man in de binnenstad slechts in een weinig voorkomend zwaar scenario in theorie tot een iets tragere redpoging zou leiden van mensen die zich in verdiepingen boven de brand bevinden. De situatie waarop

De opstelplaats chauffeur C-wagen (1 opstelplaats) komt te vervallen en de Officier van Dienst bestuurt zelf het voertuig naar een incident. Ter ondersteuning wordt handsfree bediening voor de apparatuur in de C-wagens aangebracht.

Veel belangrijker is echter dat we tegenwoordig uit onderzoek weten dat die uitzonderlijke redpoging -die gepaard gaat met veel gevaar voor de brandweermensen - vervolgens bijna altijd te laat komt omdat mensen al zijn overleden door rookvergiftiging voor het vuur hen bereikte. Een tweede inzicht is dat onverbrande rookgassen een groot gevaar vormen voor de optredende brandweer in combinatie met de huidige offensieve manier van brandbestrijding. Zelfs als we de vooruitgang op het gebied van de blusmethode buiten beschouwing laten heeft het aanwezig zijn van een zevende man dus nauwelijks invloed op het aantal reddingen en weegt niet op tegen het gevaar. Ook in die gevallen waarin wel mensen worden gered kan niet aangetoond worden dat dit toe te schrijven is aan een zevende man op de tankautospuit. .Omdat de kennis van nu een dergelijke blootstelling van brandweermensen aan het gevaar (dat gepaard gaat met het zeer offensieve optreden) dus ook niet meer rechtvaardigt, wil de korpsleiding de afschaffing van de zevende man koppelen aan een herscholing in veiliger blusmethoden en een minder offensieve wijze van optreden. De operationele consequenties zijn dus gering en de zevende man is niet nodig.

Kazerne RUAN: Het samenvoegen van de kazernes Rudolf en Anton per 1 januari 2014, leidend tot het schrappen van 6 opstelplaatsen (30 fte), nadat door samenvoeging ontstane ‘rode vlekken’ via acties ter bevordering van brandveilig leven zijn afgedekt. Per 1 januari 2014 dus 88 opstelplaatsen. Het veiligheidsbestuur heeft Brandweer AmsterdamAmstelland eerder dit jaar verzocht een voorstel te ontwikken om de brandweerzorg in het Zuidoostelijk van de regio (Aalsmeer/Uithoorn en Amstelveen) efficiënter te organiseren. Daarnaast is vanaf 2006 onderzoek gedaan naar de mogelijkheden om de Kazernes Anton en Diemen (Andie) samen te voegen. Met het invoeren van een nieuw systeem om de dekking te analyseren (2010) bleek ook het samenvoegen van de twee beroepskazernes in Amsterdam Zuidoost (Ruan) een haalbare optie te zijn. Er is een businesscase opgesteld om de haalbaarheid van beide varianten (Andie en Ruan) te onderzoeken. Op basis van de resultaten van de businesscase is in januari 2011 aan het Bestuurlijk Team voorgesteld een project te starten dat moeten leiden tot het samengaan van de twee huidige beroepskazernes in Amsterdam Zuidoost. Doel van het project is om de kazernes Diemen, Anton en Rudolf te herpositioneren van drie naar twee kazernes om de brandveiligheid in Diemen, Zuidoost en IJburg efficiënter te organiseren met behoud van veiligheid en vrijwillig personeel. Daarnaast wordt Ruan ook de eerste kazerne van de toekomst (zie verder paragraaf 6).

Incidentele kosten bij het uitvoeren van de taakstelling De brandweer staat voor een driedubbele opgave: 1) het realiseren van een vernieuwingsslag waarbij preventie van branden expliciet prioriteit krijgt om de brandveiligheid van Amsterdammers en brandweermannen beter te kunnen borgen (doorontwik-



Het schrappen van de 7 opstelplaatsen verbonden aan de Ademluchtwagen (chauffeur en bijrijder A-wagen), de Commandowagen (chauffeur C-wagen) en de haakarmbezetting containers (in totaal betreft dit 35 fte’s). Per uiterlijk 1 januari 2012 dus 100 opstelplaatsen. Deze maatregelen beteken dat een aantal taken anders georganiseerd gaat worden, maar dat het veiligheidsniveau op peil blijft.

het scenario is geënt kwam toen al weinig voor maar het type brand dat de basis is voor het scenario is sindsdien nog verder afgenomen; de schatting is van 3x naar nog hooguit 1x per week. Hoewel deze brandfrequentie voor buitenstaanders nog steeds relatief hoog lijkt, is het aantal keren dat bij zo’n brandtype gered moet worden gering, en komt het meetscenario dus nog maar bij hoge uitzondering voor. Door het toenemende bewustzijn van burgers (rookmelders)! en de strengere voorschriften bij nieuw- en verbouw neemt dit aantal naar verwachting ook nog verder af.

6) Businesscase RUAN: kazerne van de toekomst

Deze unieke combinatie en aard van de opgave legt een zware druk op de organisatie, reden waarom naar verwachting frictiekosten noodzakelijk zullen zijn om alle doelen te realiseren. De brandweer heeft de ambitie mogelijke frictiekosten op te vangen binnen haar eigen begroting. Gezien de smalle financiële marges binnen de brandweerbegroting èn de unieke aard van de driedubbele opgave, acht de brandweer het reëel dat dat niet voor alle frictiekosten mogelijk zal blijken. Als budget voor frictiekosten kan uitgegaan worden van de KPMG-vuistregel dat voor iedere structurele ombuigingseuro rekening moet worden gehouden met een incidentele frictie-euro, een bedrag derhalve van € 3,5 miljoen. Het daadwerkelijk realiseren van de taakstelling is gepland voor 2013 en 2014. Een frictiekostenvoorstel en onderbouwing zal bij de kadernota 2012 gepresenteerd kunnen worden.

Onderdeel van het scenario waarmee de ombuiging van € 3,5 miljoen kan worden gerealiseerd is zoals gezegd het project RUAN (de samenvoeging van 2 kazernes in Zuidoost). Dit project zou tevens als opmaat kunnen dienen voor een zowel organisatorisch als inhoudelijk repressief nieuwe brandweerorganisatie: • andere wijze van repressief optreden. • actief bevorderen van brandveilig leven. • hierbij passende arbeidsvoorwaarden / roosters. In de uitwerking van een nieuw brandweerconcept zou het voor een bepaalde groep van de huidige beroepspopulatie aantrekkelijk zijn zich op vrijwillige basis te melden voor het werken in de nieuwe kazerne. Gedacht wordt daarbij aan brandwachten die nu maximaal 20 jaar repressief mogen werken. Dit vereist wel dat de bezwarendheid niet meer op hen van toepassing is. Dan immers heeft deze groep het perspectief om de volledige loopbaan repressief bij de brandweer te kunnen werken. Nieuwe brandwachten kunnen met nieuwe arbeidsvoorwaarden worden aangesteld. De nieuwe kazerne zou vanaf 2014 ‘live kunnen gaan’ en in de jaren daarna zullen successievelijk alle kazernes naar de dan nieuwe standaard kunnen overgaan. Zeker moet worden gesteld dat vanaf dat moment dan ook sprake is van een onomkeerbaar proces. Met dit voorstel kan een fundamentele verandering van de brandweer worden ingezet via een beheersbaar veranderingsproces De komende periode kan worden benut om inzicht te krijgen in hoe die kazerne van de toekomst er concreet uit zou moeten zien. Voor het einde van het jaar kan dan aan het bestuur een concreet voorstel worden aangeboden over de concrete fysieke vormgeving van deze kazerne en

de brug naar een fundamentele andere brandweer. Einddoel is een brandweer die veilig en professioneel haar taken uitvoert met als resultaat een hoogwaardig veiligheidsniveau voor de inwoners van de regio. Een brandweer die zich kenmerkt door: • Op een hoog professioneel niveau branden te kunnen voorkomen en te bestrijden. • Stuurbaarheid en voorspelbaarheid. • Een open organisatiecultuur ingebed in de maatschappij. • Passende arbeidsvoorwaarden bij de opgedragen werkzaamheden.



keling van het brandweervak; brandveilig leven) 2) door het anders organiseren van de repressieve dienst (minder opstelplaatsen, samenvoeging kazernes) en het efficiënter en effectiever managen van de gehele organisatie (overhead, onroerend goed, BOCAS) de Amsterdamse taakstelling gerealiseerd krijgen. 3) Als onderdeel van de “nieuwe brandweer” te beginnen bij Ruan, het versoberen en normaliseren van de arbeidsvoorwaarden van de brandweermannen in repressieve dienst (verlofuren, onderzoeken van een actievere vorm van een informatieplicht nevenwerkzaamheden, mogelijke aanpassing van het dienstrooster, mogelijk herziening van de FLO-regeling)

Gezien het vorenstaand verzoekt het College in te stemmen met a. het uitvoering geven aan de maatregelen beschreven in paragraaf 5 van de notitie om de Amsterdamse ombuigingstaakstelling te realiseren zijnde: • Organisatie buiten repressie (analyse overhead, afstoten overtollig onroerend goed en onderzoek mogelijkheden uitbesteden (met name opleidingscentrum BOCAS)) • Repressie (uitgangspunt is het bestuurlijk geaccordeerde aantal van 107 opstelplaatsen): o Het schrappen van een aantal niet wettelijke opstelplaatsen. Realisatie uiterlijk per 1 januari 2012 (betreft 7 opstelplaatsen, circa 35 fte). o Het schrappen van de 7e man op 6 Amsterdamse autospuiten. Realisatie per 1 juli 2012 / 1 januari 2013. Voorwaarde: oefenen en opleiden nieuwe blustechnieken (betreft 6 opstelplaatsen, circa 30 fte). o Het samenvoegen van 2 kazernes in het stadsdeel Zuidoost. Realisatie per 1 januari 2014. Voorwaarde: ontwikkelen en implementeren brandveilig leven (betreft 6 opstelplaatsen, circa 30 fte) • Arbeidsvoorwaarden repressie: Het onderzoeken van een actievere vorm van informatieplicht nevenwerkzaamheden, het verlofrecht, en het aantal HWT+’ers. b. de businesscase RUAN te gebruiken om de ‘kazerne van de toekomst’ fysiek te gaan vormgeven c. De brandweer de opdracht te geven in de tweede helft van 2012 een voorstel te presenteren hoe de ontwikkeling naar een nieuwe brandweer voor de hele organisatie kan worden gerealiseerd. Het College van Burgemeester en Wethouders van Amsterdam.



7) Gevraagde beslissingen

Bijlage 1 MaatregelenMatrix “BAA op koers” Omschrijving

Betrokken partijen

Korte toelichting

Personele consequenties

MaatregelenMatrix “BAA op koers” Totaal AanToeStruct. verw. loop- lichting besp. struct. kosten kansen na besp. 2014 2014

Omschrijving

Betrokken partijen

Korte toelichting

2. FLO en 2e

Gemeente

In de begroting is voor dit

Arbeidsvoorwaarden repressie 1. Beslechten

Vakbonden.

Indien LAAC procedure goed

Indien LAAC procedure

verlofgeschil

Arbitrage via

uitpakt ontstaat op termijn voor

goed uitpakt, zullen

Amsterdam v.w.b. onderwerp € 10,7 miljoen gedekt in de brandweer-begroting en € 3,9 convenant 2e

LAAC.

BAA meevaller die overeenkomt

medewerkers uitrukdienst

loopbaan.

Betreft

met circa 30 fte / 6 opstelplaatsen:

uiteindelijk 4 verlofdien-

FLO-dossier zelve

Amsterdam

hogere productie voor hetzelfde

sten per jaar minder

ligt op landelijke

en Amstelveen

geld. Geldswaarde € 1,5 miljoen.

krijgen

onderhandelings-

gehouden met een lange overgangstermijn. Bedrag is alleen inboekbaar indien het gekoppeld wordt aan versnelde uitstroom personeel. Hogere productie kan bij voorbeeld worden ingezet voor

€0

-

€ 1.500.000

loopbaan

tafel.

Totaal AanToeStruct. verw. loop- lichting besp. struct. kosten kansen na besp. 2014 2014 €0

€0

-

€ 3.900.000

miljoen (bedrag 2011) in de OOV-begroting. Vanaf 2015 kan de € 3,9 miljoen t.g.v. de Amsterdamse algemene dienst vrijvallen. FLO-dossier hangt samen met dossier 2e loopbaan. Conceptconvenant daarover zou opnieuw tussen gemeente en brandweer in discussie moeten komen. Uitgangspunt daarbij was dat kosten 2e loopbaan ten laste zouden komen van de geleidelijke vrijval van het

afbouw verlofstuwmeer LAAC;

FLO-budget ad € 10,7 miljoen.

uitspraak is negatief. Traject moet

Inschatting reëel financieel effect

met vakbonden opnieuw worden

op dit moment redelijkerwijs niet te

opgepakt.

ramen. Maxima wel in beeld.



Rekening dient te worden

€0


MaatregelenMatrix “BAA op koers” Omschrijving

Betrokken partijen

Korte toelichting


MaatregelenMatrix “BAA op koers” Totaal AanToeStruct. verw. loop- lichting besp. struct. kosten kansen na besp. 2014 2014

Omschrijving

Betrokken partijen

Korte toelichting


Totaal AanToeStruct. verw. loop- lichting besp. struct. kosten kansen na besp. 2014 2014

Organisatorische maatregelen buiten de repressie HWT+

beleid inzake

‘uitsterfbeleid’ verloopt komende

medewerkers

aantal HWT+

jaren via uitstroom naar FLO.

uitrukdienst neemt af

€0

€0

-

6. Analyse

-

overhead

ACAM doet volgens systematiek

-

€0

€0

-

-

-

€0

€0

-

-

-

€ 0 € 2000.000 Boek-

gemeente Amsterdam 2004 quick

tot uitdrukking in de categorie

scan. Verwachting is, net als in 2004,

maatregelen repressieve dienst.

dat overhead relatief laag is.

Voor een goed beeld: 300 HWT+’ers

Daarnaast is van belang dat i.k.v.

kosten structureel

8%-reductie op de staf overhead al

€ 550.000 meer dan 300 HWT’ers.

is aangeslagen

Halvering van aantal – stel – leidt derhalve tot een structurele besparing van € 275.000

7. Stroom-

-

Betreft businesscases centralisatie

lijning brandweer-

logistieke stromen, ademluchtwerk-

specifieke taken

plaatsen en bewassing uitrukkleding

€0

€0

-

-

4. Afschaffen

Onderwerp

Financieel effect op dit moment

Fundamentele

24-uursdienst

ligt op

redelijkerwijs niet te ramen.

verandering in vak van

8a. Afstoten

OGA, VBu,

landelijke

Onderwerp kan alleen worden

brandweerman

overtollig

ConcernFinanciën termijn het voormalig hoofd-

vastgoed

en bureau FAC

onderhandelings- bezien in combinatie met risicotafel.

5. Invoeren

Vakbonden.

Fase 1: OGA probeert op korte

positief winst

kantoor en 2 voormalige kazernes

na

differentiatie (b.v. in tijd, in bezetting

te verkopen. Boekwinst is

aftrek

of geografisch)

incidentele opbrengst voor

boek-

Amsterdamse algemene dienst.

waarde

Wijziging NRGA om regelgeving te

-

€0

€0

-

-

Kapitaallasten worden betrokken

beperkte

kunnen wijzigen. In de tussentijd

bij onderzoek genormeerd

informatieplicht

mogelijk actief aan de slag binnen

huisvestingsbudget

de mogelijkheden van het NRGA. Middel om management beter in staat te stellen om te managen.

-



Daarmee komt het financiële effect


Betrokken partijen

OGA, VBu,

8b. Afstoten 2

Korte toelichting


Fase 2: breng overtollige m2 in

-

MaatregelenMatrix “BAA op koers” Totaal AanToeStruct. verw. loop- lichting besp. struct. kosten kansen na besp. 2014 2014 €0

€0

-

-

Betrokken partijen

11. Schrappen

Amsterdam

Korte toelichting

Betreft het schrappen van de 7e op


Zie 16.

Totaal AanToeStruct. verw. loop- lichting besp. struct. kosten kansen besp. na 2014 2014 € 1.500.000 € 1.000.000 Verspreid

ConcernFinanciën bestaande kazerne-configuratie in

invulling

6 kazernes in de binnenstad van

over

bestaande

en bureau FAC.

beeld. Onderzoek of en hoe deze te

repressieve basis

Amsterdam. Investering nood-

beperkt

kazerne-

Amstelveen.

gelde kan worden gemaakt

brandweerzorg

zakelijk voor anders opleiden en

aantal

(7e man)

oefenen (met 6 i.p.v. met 7 man op

jaren t/m

de autospuit).

2014.

Maatregel heeft verband met

Oefenen

wordt gemaakt tarieven

categorie ‘arbeidsvoorwaarden

andere

concurrenten en marktvergelijkbare

repressie’.

werkwijze.

9. Mogelijkheden

-

voor uitbesteding

€0

Betreft m.n. BOCAS. Inzichtelijk

€0

-

-

kosten-structuur. Daarnaast globale

Project-

marktverkenning.

en frictie-

-


overtollige m in

configuratie


Omschrijving

kosten

Maatregelen repressie Amsterdam

12. Schrappen € 1.750.000 € 400.000 Verspreid

-

Amsterdam

Met behoud 24-uursdienst kan

Zie 16.

€ 1.500.000 € 1.000.000 Verspreid

opstelplaatsen

risicodifferentiatie plaatsvinden.

over

over

wettelijke

Gedacht kan worden aan het

beperkt

beperkt

repressieve basis

vervallen van 6 opstelplaatsen

aantal

instroom FLO geen

aantal

brandweerzorg

(€ 1.500.000)

jaren.

personele consequenties

jaren t/m

(onderzoeksoptie)

Project-

Betreft 7 opstelplaatsen cfm de

1 opstelplaats minder

opstelplaatsen

vanaf 2009 gehanteerde afschaal-

betekent 5 fte minder.

niet wettelijke

tabel.

Bij natuurlijk verloop /

repressieve basis brandweerzorg

10. Schrappen

en

2014

frictieInvestering noodzakelijk voor

/- €150.000

-

kosten

opvang deel opstelplaatsen door fte’s in dagdienst

Investering noodzakelijk voor brandpreventieve maatregelen daar waar door langere opkomsttijden rode vlekken ontstaan

/- € 500.000

-

- -

-


Betrokken partijen

Korte toelichting

MaatregelenMatrix “BAA op koers”


Totaal verw. struct. besp. 2014

AanToeStruct. loop- lichting besp. kosten kansen na 2014

Omschrijving

13. Koppelen

b. Benutting

opstelplaatsen

redvoertuigen

aan realisatie

– 3 elkaar

basis brandweer-

uitsluitende

zorg als gevolg

– onder-zoeksopties

Betrokken partijen

Korte toelichting



van regionaliI. Springen

Amsterdam

Werken met spring-bemanning die

€ 500.000 € 250.000 Verspreid

Zie 16.

geleid tot

springt op of de autoladder of het

over

schaalvergroting

hulpverleningsvoertuig

beperkt

-

aantal a. BC RUAN

Zie 16.

-

€1.800.000 € 1.000.000 Verspreid

Amsterdam

Betreft het vervallen van 6

en Diemen

opstelplaatsen (€ 1.500.000) en de

over

huisvestingslasten van 1 kazerne

beperkt

(€ 0,3 miljoen).

aantal

-

jaren t/m 2014

II. Afstoten

Amsterdam

jaren t/m

Afstoten autoladder op 2

Zie 16.

€ 1.000.000 € 250.000 Verspreid

-

over

kazernes(onderzoeksoptie II)

2014.

beperkt

Project-

aantal

en

jaren t/m

frictie-

2014

kosten III. Combineren

-

/- €500.000

-

-

-

-

Amsterdam

Gecombineerde autospuit en

Zie 16.

€ 1.500.000 € 250.000 Verspreid

autoladder op 3 kazernes.

over

brandpreventieve maatregelen daar

Alternatief is autospuit met 4 man

beperkt

waar door langere opkomsttijden

en autoladder met 2 (onder-

aantal

rode vlekken ontstaan en

zoeksoptie III)

jaren t/m

Investering noodzakelijk voor

2014

Hogere kapitaallasten specifieke voertuigen

/- €250.000

-

- -

-



sering die heeft


e. Kazerne-

Betrokken partijen

Regionaal

configuratie

Korte toelichting

In opdracht van Veiligheidsbestuur


-

MaatregelenMatrix “BAA op koers” Totaal AanToeStruct. verw. loop- lichting besp. struct. kosten kansen na besp. 2014 2014 -

- -

-

Omschrijving

Betrokken partijen

Korte toelichting

b. Rookmelders

Afhankelijk van

Maatregel ter compensatie van

wordt regionaal dekkingsplan

met sprinklers in

maatregel

langere aanrijtijden / sluiten

opgesteld. Effect nu nog niet

woningen/

kazerne(s) / andere kazerne-

kwantificeerbaar.

bedrijfspanden

configuratie



-

-

- -

-

-

- -

-

- -

-

Koppeling met brandveilig leven / risicodifferentiatie

Overig (niet

14. Niet toepassen Regionaal

Optie voor langere termijn. Van

binnenaanval

belang is onderscheid tussen

-

-

- -

-

woningen en niet-woningen

scenario’s)

17. Blusboot Jan

Amsterdam

van der Heijden 15. Toepassen

Regionaal

risicodifferentiatie

Betreft het op basis van risicoana-

-

-

- -

-

Huidige boot – volledig afgeschre-

Boot is op dit moment met

ven – is aan vervanging toe. Op dit

vrijwilligers bemand

moment wordt samen met

lyse differentiëren in bij voorbeeld

Havenbedrijf aantal alternatieve

tijd, bezetting of geografisch. Kan

scenario’s uitgewerkt. In afwachting

in combinatie met afschaffen

daarvan is op dit moment alleen

24-uurs dienst maar ook met

van belang dat vervangen blusboot

behoud daarvan

investering vergt van circa € 1 mln. En dat alsdan afschaffen onderzoeksoptie is

16. Investeren in zelfredzaamheid om met minder

Regionaal (niet

opstelplaatsen

betrokken bij

betere brandveilig-

scenario’s)

heid Amsterdam en

Beëindigen huidige 2 duikteam’s.

1 opstelplaats minder bete- €1.000.000

Amstelveen /

1 team met 4 opstelplaatsen.

kent 5 fte minder. Bij

langere aanrijtijden / sluiten

regionaal.

1 team met springbemanning

natuurlijk verloop /

kazerne(s) / andere kazerne-

Besluitvorming

instroom FLO geen

configuratie

veiligheidsbestuur

personele consequenties

18a. BC Duiken I a. Rookmelders in Afhankelijk van

Maatregel ter compensatie van

woningen/ bedrijfspanden

maatregel

-

-

- -

-

plus pm



betrokken bij


Betrokken partijen

Korte toelichting


18b. BC BC

Amsterdam en

Een professioneel duikteam.

1 opstelplaats meer

Duiken II

Amstelveen /

Kwaliteitsverbetering noodzakelijk

betekent 5 fte meer

regionaal.

o.g.v. landelijke regelgeving.

Besluitvorming

Uitbreiding met 1 opstelplaats

Totaal Aan- ToeStruct. verw. loop- lichting besp. struct. kosten kansen na besp. 2014 2014 /- €250.000

-

- -

-

- -

-

19. Snelle

Regionaal.

Onderzocht zou kunnen worden of

De 2 SIE-voertuigen

interventie

Besluitvorming

deze taak niet efficiënter /

werken met spring-

eenheid (SIE) voor veiligheidsbestuur effectiever ‘bovenregionaal’ kan ongevallenbestrijding gevaarlijke stoffen (OGS)

worden uitgevoerd

bemanning

-



veiligheidsbestuur

Bijlage 2

Bijlage 3

Financieel eindbeeld 2014

Hoe vaak rukken brandweermensen per 24 uur dienst uit? In Amsterdam waren in 2010 gemiddeld per kazerne iets minder dan 3 uitrukken per dag. Het beeld per kazerne en per soort uitruk (brand, hulpverlening, duiken enz) verschilt sterk. Er zijn kazernes die gemiddeld 5 a 6 keer per dag uitrukken (centrum Amsterdam) maar ook die slechts 1 keer per dag uitrukken (randgebieden).

(bedragen x € 1 mln.)

eindbeeld 2014

Structureel tekort 2010 vóór bouwsteenmaatregelen Bouwsteenmaatregelen alle (

niet repressieve)

-5,00 reeds in uitvoering cfm. Uitvoeringsplan 'BAA in control'

4,25

(in categorie organisatorische maatregelen buiten repressie) opbouw bouw steenm aatregelen: - bouwsteen staf

-> een afname van stafpersoneel met 8% t.o.v. 2010 levert € 1,1 mln op.

- bouwsteen regionaal

-> de samenvoeging van de meldkamer levert € 1,0 mln op en het verminderen

van multitaken en het andersinzetten van versterkingsgeld eveneens € 1,0 mln. - bouwsteen overig

-> het verbeteren van de kostendekkendheid van BOCAS en V&V levert € 1,1 mln op.

Resterend structureel tekort

-0,75

Amsterdamse ombuigingstaakstelling

-2,75 pm

Doelstelling

-3,50

Maatregelen arbeidsvoorw aarden repressie Beslechten verlofgeschil

pm

(o.a. voor compensatie huidige onderbezetting en afbouw verlofberg) Evenwichtig aantal HWT+

pm

Totaal maatregelen arbeidsvoorwaarden repressie

0,00

Organisatorische m aatregelen buiten repressie stelpost

0,25

Totaal organisatorische maatregelen buiten repressie

0,25

Maatregelen repressie Schrappen opstelplaatsen niet wettelijke repressieve basisbrandweerzorg (-/- 7 opstelplaatsen)

1,60

(betreft A-wagen, C-wagen en containers) BC RUAN (-/- 6 opstelplaatsen) Schrappen invulling repressieve basisbrandweerzorg - 7

1,80 e

man (-/- 6 opstelplaatsen)

1,50

Structureel budget brandveilig leven

-1,00

Totaal maatregelen repressie

3,90

Totaal-generaal maatregelen

4,15

Overmaat

0,65

Prio 1

Prio 2

Prio 3

638 967 1172 425 37 33 740 805 782 705 312 531 912 386 8445 159 957 239 123 83 206

233 340 385 130 27 21 232 288 249 171 82 216 264 148 2786 59 300 74 21 28 49

110 87 103 24 2 3 70 94 88 44 41 60 59 56 841 10 113 25 5 2 7

Totaal 981 1394 1660 579 66 57 1042 1187 1119 920 435 807 1235 590 12072 228 1370 338 149 113 262

Prioriteit 1 (dringende taak) Een uitruk waarvan de centralist van de alarmcentrale vindt dat er sprake is van een dringende taak. De uitrukkende voertuigen hebben toestemming van de alarmcentrale om zich als voorrangsvoertuig door het verkeer te begeven.

Prioriteit 2 (noodzaak om ter plaatse te komen) Een uitruk zonder dringende taak, maar met een noodzaak om ter plaatse te komen waarbij gebruik gemaakt mag worden van de vrijstelling.

Prioriteit 3 (overige uitrukken) Alle overige uitrukken.



Risico's

Anton Dirk Hendrik IJsbrand Landelijk Noord Maxima - Driemond Nico Osdorp Pieter Teunis (Brielestraat) Rudolf Victor Willem Zebra Amsterdam Aalsmeer Amstelveen Diemen Duivendrecht Ouderkerk Ouder-Amstel

Bijlage 4 Aantal hulpverleningen per jaar over een periode van 10 jaar. De brandweer rukt in de van de helft van de gevallen uit voor hulpverlening. Deze categorie is onder te verdelen in spoedeisende en niet spoedeisende hulpverlening. Voorbeelden van spoedeisend zijn auto-ongeluk, tram vijzelen en ongeval gevaarlijke stoffen. Voorbeelden van niet spoedeisende hulpverlening aan burgers zijn stormschade, check op gaslucht in huis en vastgelopen liftdeuren openen.

Aantal hulpverleningen

1999

4852

2000

5353

2001

5758

2002

6310

2003

5663

2004

5758

2005

6152

2006

6098

2007

6633

2008

6190

2009

5941

2010

6051



Jaar

Brandweer Amsterdam-Amstelland op koers

Recommend Documents