20120301 Press release Prince Claus Fund Voor Nederlands; scroll naar beneden.
Blogger Tsering Woeser not allowed to accept Prince Claus Award The Prince Claus Funds regrets that Tsering Woeser is denied the opportunity to receive the 2011 Prince Claus Award from the hands of the Dutch Ambassador in China today. Tsering Woeser is a courageous Tibetan writer whose work offers unique perspectives on the complexity of present-day Tibet. According to Christa Meindersma, director of the Prince Claus Fund: “the fact that Tsering Woeser is not free to leave her home and freely express herself, demonstrates once again the importance of her voice.” Tsering Woeser, a 2011 Prince Claus Laureate, made public via Twitter that she cannot leave her home in Beijing to receive the Prince Claus Award. Her husband and friends were also warned not to attend the ceremony. According to her tweets, Tsering Woeser has been placed under house arrest for one month and police are stationed downstairs in her apartment building. Tsering Woeser would have been presented the Prince Claus Award tonight by the Ambassador Bekink during a private ceremony at his residence. Tsering Woeser is presented the 2011 Prince Claus Award „for her courage in speaking for those who are silenced and oppressed, for her compelling combination of literary quality and political reportage, for recording, articulating and supporting Tibetan culture, and for her active commitment to self-determination, freedom and development in Tibet‟. In response to the granting of the Prince Claus Award Woeser said in interviews that the award offers protection. Through the Prince Claus Awards, the Fund annually honors eleven cultural pioneers: courageous and engaged people who stand up for their ideas and who are an inspiration for others. At this moment, the safety of Tsering Woeser and her family are the Prince Claus Fund‟s first priority.
2011 Prince Claus Award Jury Report - Tsering Woeser: Tsering Woeser (1966, Lhasa) is a courageous Tibetan writer, who offers unique perspectives on the complexities of Tibet today. The daughter of Communist Party members, her father an officer in the People‟s Liberation Army, Woeser was educated, and writes, in Mandarin Chinese. Following literary studies, she was posted to Lhasa as editor of the journal Tibetan Literature and began to uncover her true heritage. In Tibet Above (1999), Woeser published poems exploring her Tibetan identity. Her next book, Notes on Tibet (2003), addressing cultural and political issues more directly and critically through portraits of Tibetan lives, was banned; she lost her job and all social benefits but resolved to use words as her weapon and to record Tibet‟s past and present. Moving to the greater anonymity of Beijing, she used the internet to publish increasingly explicit commentaries on the arrest and torture of Tibetans – the appealing literary qualities of her writing conveying her message all the more effectively. Woeser‟s concern with Tibetan culture continued in articles on contemporary painting, film and literature, and in groundbreaking books including Forbidden Memory: Tibet During the Cultural Revolution (2006), which combines her father‟s photographs of the period with eyewitness accounts she gathered through interviews. During the mass demonstrations against Chinese rule and violent crackdown in 2008, Woeser‟s blogs became the main source of information for the world. Relaying details from her contacts in Tibet, she
posted daily reports on the protests, human rights abuses and extrajudicial killings. Woeser has undergone house arrest and harassment, her websites have been closed down, her movements are restricted and her life under constant surveillance, but she continues to write about Tibet from inside China. Woeser is honoured for her courage in speaking for those who are silenced and oppressed, for her compelling combination of literary quality and political reportage, for recording, articulating and supporting Tibetan culture, and for her active commitment to self-determination, freedom and development in Tibet.
Note to editors Please contact for more information and images Tijn Pieren,
[email protected], +31203449168 / 0634789416
20120301 Persbericht Prins Claus Fonds
Blogster Tsering Woeser mag Prins Claus Prijs niet in ontvangst nemen Het Prins Claus Fonds betreurt dat Tsering Woeser vandaag niet de gelegenheid krijgt om de Prins Claus Prijs 2011 uit handen van de Nederlandse Ambassadeur in China in ontvangst te nemen. Tsering Woeser is een moedige schrijver uit Tibet wiens werk unieke perspectieven biedt op de complexiteit van het huidige Tibet. Volgens Christa Meindersma, directeur van het Prins Claus Fonds: „nu Tsering Woeser niet vrij is haar huis te verlaten en zich vrij te uiten, toont dat eens te meer het belang van haar stem aan‟. Vandaag maakte Tsering Woeser, Prins Claus Laureaat 2011, via tweets bekend dat zij haar huis in Beijing niet mag verlaten om de Prins Claus Prijs in ontvangst te nemen. Haar man en vrienden zijn eveneens gewaarschuwd de prijsuitreiking niet bij te wonen. Volgens tweets heeft Tsering Woeser 1 maand huisarrest gekregen en staat politie opgesteld voor haar huis. Tsering Woeser zou de Prins Claus Prijs vanavond uitgereikt krijgen door de Ambassadeur Bekink tijdens een besloten ceremonie in zijn residentie. Tsering Woeser krijgt de Prins Claus Prijs 2011 “voor haar moed om te spreken voor de mensen die worden onderdrukt of verzwegen, voor de aansprekende combinatie van literaire kwaliteit en politieke verslaglegging in haar werk, voor haar documentatie van en steun voor de Tibetaanse cultuur en voor haar actieve strijd voor zelfbeschikking, vrijheid en ontwikkeling in Tibet.” In reactie op de toekenning van de Prins Claus Prijs zei Woeser in een aantal interviews dat de prijs haar bescherming biedt. De Prins Claus Prijs eert individuen voor hun uitzonderlijke bijdrage aan cultuur en ontwikkeling. Het prijzenprogramma richt zich op experimenteel, moedig en belangrijk werk dat de vrijheid en ontwikkeling vergroot in gebieden waar mensen en ideeën worden onderdrukt of verzwegen. Gisteren schreef Tsering Woeser haar laatste blog voor de NRC waar zij drie maanden een gastblog had. Op dit moment staat voor het Prins Claus Fonds de veiligheid van Tsering Woeser en haar familie voorop. Achtergrond Tsering Woeser: Tsering Woeser (1966, Lhasa) is een moedige schrijver uit Tibet wiens werk unieke perspectieven biedt op de complexiteit van het huidige Tibet. Haar ouders waren lid van de Communistische partij; haar vader was officier in het Volksbevrijdingsleger. Woeser kreeg haar opleiding in het Mandarijn Chinees en schrijft ook in die taal. Na haar literatuurstudie werd ze redacteur bij het tijdschrift Tibetan Literature in Lhasa en ging ze op zoek naar haar erfgoed. Tibet Above (1999) bevat Woesers gedichten over haar Tibetaanse identiteit. In haar volgende boek, Notes on Tibet (2003), beschrijft ze culturele en politieke kwesties in Tibet op een directe kritische manier. Het boek werd verboden; ze verloor haar baan en al haar sociale rechten, maar was vastbesloten om door te vechten met woorden en zo Tibets verleden en heden vast te leggen. Haar verhuizing naar Peking vergrootte haar anonimiteit; ze gebruikte het internet voor de publicatie van steeds kritischer commentaren op de arrestatie en marteling van Tibetanen. De aansprekende literaire kwaliteiten van haar werk maken haar boodschap nog effectiever. Woesers engagement met de Tibetaanse cultuur is ook te zien in haar artikelen over moderne schilderkunst, films en literatuur
en vooruitstrevende boeken als Forbidden Memory: Tibet During the Cultural Revolution (2006). Voor dit boek combineerde ze haar vaders portretten tijdens de Culturele Revolutie met ooggetuigenverklaringen uit interviews. Tijdens de massale demonstraties tegen het Chinese bewind en de gewelddadige onderdrukking in 2008, waren Woesers blogs de belangrijkste bron van informatie voor de wereld. Ze vertelde gedetailleerd over haar contacten in Tibet en schreef elke dag over de protesten, mensenrechtenschendingen en onrechtmatige moorden. Ondanks haar huisarrest, achtervolging, de sluiting van haar websites en de voortdurende beperking van haar bewegingsvrijheid slaagt ze er nog steeds in om in China over Tibet te schrijven. Prijzenprogramma Prins Claus Fonds: Het prijzenprogramma heeft een tweeledig doel: het brengt uitzonderlijke rolmodellen op het gebied van cultuur en ontwikkeling onder de aandacht waardoor zij in staat zijn hun werk en hun invloed uit te breiden; het benadrukt het immense belang van cultuur voor ontwikkeling. Het Fonds ondersteunt culturele initiatieven die ontwikkeling stimuleren onder moeilijke omstandigheden. Waar cultuur wordt bedreigd, biedt het Prins Claus Fonds bescherming en steun. Het Fonds waardeert werk dat gericht is op samenwerking en interactie tussen culturen, op gemeenschappelijkheid en gedeelde culturele ontwikkelingen. Superieure kwaliteit is een sine qua non voor een Prins Claus Prijs. De kwaliteit van het werk van een laureaat wordt beoordeeld op zijn/haar professionele en persoonlijke achtergrond en bredere positieve culturele en maatschappelijke invloed. De Prins Claus Prijzen huldigen actuele artistieke en intellectuele kwaliteiten. Zij ondersteunen experimenten, originaliteit en stimulerend leiderschap, belonen moed en vasthoudendheid, en versterken de heilzame maatschappelijke impact van het werk van de laureaten. Extra informatie Beschrijving van Tsering Woeser door PEN International De Chinees-Tibetaanse schrijfster en dichteres Tsering Woeser (°Lhasa, 1966) publiceert voornamelijk in het Mandarijns. In 1999 debuteerde zij met de dichtbundel Xizang Zai (Leve Tibet). Haar Tibetaans dagboek (2003), met essays en proza waarin ze uitweidt over de gevolgen van de Culturele Revolutie voor de Tibetanen, werd meteen een bestseller in China. Nadien schreef ze nog over de Culturele Revolutie. In 2009 verscheen haar jongste boek De Sneeuwleeuw brult in het Jaar van de Muis: een Kroniek van de Gebeurtenissen in Tibet in 2008. Tsering Woeser werd in 2007 onderscheiden met de Freedom of Expression-prijs van de Noorse Schrijversunie en de prijs voor de Vrijheid van Meningsuiting van de Associatie van Tibetaanse Journalisten. Haar werk werd vertaald in het Engels, Frans, Tibetaans en Pools. Tsering Woeser stamt uit een familie van toegewijde maoïsten. Haar hele jeugd had ze onvoorwaardelijke bewondering voor de Chinese leider. Maar dat veranderde toen ze Chinese literatuur ging studeren in het aangrenzende Sichuan, waar ze zelf tot een gediscrimineerde minderheid behoorde. Later hoorde ze van monniken wat hen bij de onlusten van 1989 in Tibet was overkomen. Een jaar later werd ze redacteur van een Chineestalig tijdschrift voor Tibetaanse literatuur. Op haar weblogs snijdt Tsering Woeser onderwerpen aan die in Tibet taboe zijn, zoals aids, prostitutie en milieuschade. Toen ze zelf gedichten begon te schrijven en bovendien kritische, verboden boeken las, begonnen haar moeilijkheden. Haar werk belandde op de zwarte lijst en ze kreeg publicatieverbod. Het belette haar niet om een tiental boeken uit te geven, veelal in Taiwan. Robert Barnettt, Tibet-expert aan de
Columbia-universiteit, noemt Tsering Woester “een dichteres die vergat om angst te hebben”. In Verboden geheugen nam Tsering Woester honderden door haar vader nagelaten foto‟s op, waarop te zien is hoe soldaten van de Rode Garde snorretjes tekenen op de bovenlip van Tibetaanse monniken of hoe Tibetanen op een vrachtwagen worden geladen om te worden afgevoerd en vermoord. In 2004 verhuisde Tsering Woeser met haar echtgenoot van Lhasa naar Peking, om “haar geweten als schrijver te volgen”. Ze krijgt voortdurend huisarrest opgelegd, kan niet aan een baan geraken en wordt op allerlei manieren gepest. Haar weblogs worden de een na de ander gesloten, maar telkens start ze er een nieuwe op. In 2008 begon ze een rechtszaak tegen de Chinese regering om de toelating te krijgen buiten haar eigen land te reizen. In augustus 2008 werd ze tijdens een familiebezoek in Lhasa gearresteerd omdat ze foto‟s had gepubliceerd van militair en politieoptreden tijdens de Olympische Spelen. Ze werd gedwongen het huis van haar moeder te verlaten en terug te keren naar Peking.
Noot voor de redactie Neemt voor meer informatie en beeldmateriaal contact op met Tijn Pieren,
[email protected], 020-3449168 / 0634789416
