BIOGRAFIE DE WOELIGE WIELTJES VERZAMELDE WERKEN T.G.V. 1 E LUSTRUM

BIOGRAFIE “DE WOELIGE WIELTJES”

VERZAMELDE WERKEN 2005 – 2010 T.G.V. 1E LUSTRUM

BIOGRAFIE “DE WOELIGE WIELTJES” t.g.v. 1e LUSTRUM (deel 1 „het begin‟) (EEN BLOEMLEZING)

Uit de sportbijlage "special Limburgs Mooiste" van het Limburgs Dagblad: Opmerkelijk in de top 10 van het ploegenklassement was de zevende plaats van "de woelige wieltjes". Nog nooit eerder "heeft een ploeg zonder A-status zich bij de beste 25 van "Limburgs Mooiste" weten te plaatsen. Veel was te danken aan de snelle aankomst van Fer Hofman, die de gehele dag verstoppertje heeft gespeeld, en als een duvelte uit een doosje de wielerbaan van Landgraaf op vloog en een hele snelle tijd neerzette. Ook Tom van Rongen wist te overtuigen. Na zijn opmerkelijk debuut in Ermelo reed hij zich ook nu weer ïn the picture". Tegen de zin in van de ploegleider koos hij vroeg de aanval en reed de groep aan stukken. Hij moest dit bekomen met een inzinking op de Vaalserberg, maar toch bleef hij de grote groep ruim voor.

(De dolgelukkige "woelige wieltjes) Dit gevoegd bij de goede prestaties van: Hermjan Barneveld (die iets teleurstelde, doordat hij teveel aandacht had voor de prachtige omgeving) Diana Barneveld, (die letterlijk één was met haar materiaal en tenauwernood door Jan Westerduin kon worden ontzet en losgerukt van haar materiaal, maar weer ouderwets naar boven danste) adjudant Jan Westerduin, (die zich zeer goed had voorbereid met een eigen koersbrief en daardoor een ieder op het juiste moment weer naar voren bracht knecht Theo Koot, (die de hele koers aan t elastiek hing, verbaal de groep –lees Tom v. Rongen- bleef motiveren en vooraan in de groep wist te finishen. reed het team van "de woelige wieltjes" zich, dit keer, onopvallend in de top van het klassement. De organisatie van "de Amstel Gold Race" heeft al spijt betuigd dat ze dit team geen wild card hebben gegeven.

Blz. 2 van 57


Bijverdienste Mostert ter discussie Voor de jaarvergadering wil ik even het schnabbelwerk van diverse leden op de agenda zetten. De foto uit de Cycletours gids (fietsen met kinderen, http://www.cycletours.nl/) toont aan dat de heer Mostert poseert voor diverse bladen. Is dit aangemeld?

Het tenue voor 2006 en de officiële oprichting van de wielerclub graag uiteraard ook op de agenda. Groet, Hermjan

Blz. 3 van 57


Seizoen voorbij voor Theo Koot (gevoelige klap voor de woelige wieltjes) Aan de vooravond van de belangrijke klassieker de Jan Janssen Classic raakt de Woelige wieltjes zijn wegkapitein,Theo Koot, kwijt. Tijdens een laatste test voor de wedstrijd van as zaterdag kwam hij lelijk ten val en liep een gecompliceerde breuk op in de linkerbovenarm. Uit het eerste onderzoek in het Leids Academisch ziekenhuis bleek dat het herstel minimaal 8 tot 12 weken zal gaan duren. Koot zal de eerste 6 weken absolute rust moeten houden.

(het slachtoffer ziet de situatie rooskleurig in)

Zijn plek in de ploeg van as. zaterdag zal niet door een ander ploeglid worden ingenomen. (“Sommige mensen zijn nu eenmaal onvervangbaar) aldus een woordvoerder van de ploeg. “ We zullen starten zonder wegkapitein, maar beloven als hommage aan Theo de stenen uit het wegdek te rijden en zullen een eventuele overwinning aan hem opdragen.” aldus de supergemotiveerde debutant Aad Lindeman. Als eerbetoon aan Theo hebben de startende ploegleden inclusief de dependence Wassenaar besloten deel te nemen aan de langste afstand de 250 km. waarbij de eerste 100 km. in een gesloten peloton zal worden gereden. Inmiddels zijn gesprekken gevoerd om wegkapitein Koot de rol van ploegleider te laten vervullen bij de twee geplande najaarsklassiekers.

Blz. 4 van 57


Herstel Koot stagneert De meesterknecht van "De Woelige Wieltjes" Theo Koot, die afgelopen zondag onfortuinlijk ten val kwam, zal langer aan de kant blijven dan aanvankelijk was voozien. Hij zal zich nu al moeten gaan richten op het volgend seizoen, waarin zijn ploeg zal deelnemen aan "Les Trois Ballons" en "Le Marmotte".

Afgelopen vrijdag deed de ploegarts een uitgebreide second opinion waaruit bleek dat, naast de reeds geconstateerde breuk in de bovenarm, ook een stuk bot aan de achterzijde zodanig is geraakt, dat het is verbrijzeld. Een, voor de hand liggende, operatieve ingreep garandeert niet meer succes dan de nu gehanteerde methode van volledige rust. De risicovolle ingreep wordt wel noodzakelijke wanneer de botstukken gaan lopen. A.s. vrijdag zal de ploegarts hierover beslissen., "De Woelige Wieltjes" liet, bij monde van de kopmannen Mosterd en Barneveld, weten het contract met Theo Koot sowieso te verlengen.

Blz. 5 van 57


OPEN BRIEF HERMJAN Het is mij een enorme eer u te mogen meedelen dat de ploegsamenstelling voor het komende seizoen rond is. We herinneren ons nog het tegenvallende jaar 2005, waarin de toenmalige kopman meer met zichzelf bezig was en daardoor de ploeg verwaarloosde, met betreurenswaardige incidenten tot gevolg. Ik noem: de te snelle aftocht van Carol het mysterieuze verdwijnen van Fer de verbrande bovenbenen van Aad het nooit opgehelderde wegblijven van Tom aan de start van dé klassieker van 2005 en als klap op de vuurpijl de onheilsduik van Theo. Wat deed de kopman? De kopman hulde zich in stilzwijgen en de ploeg verdampte tot een onsamenhangende soep. Ik ben daarom blij dat jullie in zulke grote getale steun hebben betuigd aan het bestuur, zodat het hen heeft behaagd om mij dit jaar met de zware maar uitdagende taak van kopman op te zadelen. Het voorgestelde routeschema voor dit jaar heeft mij doen besluiten toe te happen. Ik zal mijn uiterste best doen het een succesvol jaar te laten zijn met vooral hoogtepunten. En zal proberen (geheel tegen de traditie in) om een plek tussen mijn ploeggenoten te verwerven. Eerste stap is daarom om tijdens het traditionele nieuwjaarsdiner de ploegleidingtafel (historisch bestaande uit ploegleider, penningmeester en kopman) op te heffen en de gehele tafelschikking vrij te laten. Nogmaals dank voor het gestelde vertrouwen. Ik verheug me enorm op ons treffen, gekleed in ons het nieuwe tenue dat de ploegleiding u vast deze week zal doen toekomen, aanstaande zaterdag in “De Ruif”. , Met vriendelijke groet, Uw kopman Ps: Ter illustratie van mijn ambitie voor het komende seizoen vind je in de bijlage de contouren van mijn voorlopig trainingsschema, welke ik met mijn coach nader zal uitwerken.

Blz. 6 van 57


De Woelige wieltjes domineren in klimtocht Lindeman en van Rongen debuteren op overtuigende wijze De ploeg "De woelige wieltjes" heeft de klimtocht van Ermelo volledig naar zijn hand weten te zetten. Dit werd gestalte gegeven met de schitterende tweede plaats van Aad Lindeman in de koers over 75 km en het winnen van het ploegenklassement van de koers over 110 km. Man, toen ik die figuren zag binnen komen gaf ik er geen cent voor", aldus de teleurgestelde Frans Maassen van de Rabobank. "Het leek wel een zooitje landlopers, een ongedisciplineerd zooitje, een losgeslagen bende" ging hij verder. "Niks soigneren, niks ploegleider, niks mecanicien, niks gezamenlijk per bus arriveren" aldus Maassen. "Men kwam binnen alsof men net het café kwam en wekte niet de indruk hier te komen om te koersen, totdat ze eenmaal op die fiets zaten" besloot Maassen. Het was de troef Lindeman die in het begin werd gespeeld. Hij nestelde zich op kop van de groep, zette kopman Barneveld uit de wind en stoomde overvaart door naar het splitspunt, om daarna voor eigen kans in de 75 km te gaan. Hij moest daarin zien af te rekenen met Opa de Jong (uit rusthuis "De hoeve"), maar deze was nog een maatje te groot voor Aad. Lindeman wist wel in werkelijk zinderende finale de dames Brugging en Molkeboer net achter zich te houden, dit ook doordat de driewieler van mevrouw Bruggink vastliep in modder toen ze, op de huid gezeten door Aad, de bocht te scherp nam. Aad sloeg het definitieve gat bij de vlag van de laatste vijf kilometer toen hij nog een keer aanzette en de dames niet meer langszij zag komen. Teleurgesteld passeerden de dames de finishstreep om direct, nog hevig nahijgend aan de rollator, rechtsomkeer te maken naar het verzorgingshuis "De eeuwige rust". Nadat stoemper Koot de honneurs van Lindeman overnam in de 110 km koers, was het van Rongen die al na 70 kilometer de koers liet ontploffen. "Nu begrijp ik dat hij wordt aangesproken met "ouwe rukker" aldus Maassen. "Tsjonge wat trok die man eraan" In de heuvels van de Veluwe werd het tempo flink opgeschroefd. van Rongen maakte diepe indruk en met veel machtsvertoon loodste hij kopman Barneveld door dit hooggeberge van Nederland. "Snotver dit is een groeibriljant" verzuchte Maassen met diep ontzag, "als hij na twee weken training dit al weer kan, dan hou ik mijn hart vast voor de toekomst. "Het lijkt wel een Nederlandse Pantani", aldus die zelfde Maassen. Van Rongen zorgde ervoor dat zo'n 20 km voor de streep kopman Barneveld overbleef met de favoriet Kroon. De twee sloegen een gat met drie achtervolgers, waarin Koot de zaak controleerde. Van Rongen was toen, met de wind pal op kop, volledig geparkeerd. Dit was het signaal om onderling te bellen en besloten werd om op van Rongen te wachten, om zo het ploegenklassement te winnen. Het laatste stuk vanuit Loenen was het Koot die zijn ploeggenoten uit de wind zette en ervoor zorgde dat ze alledrie bij de eerste 100 wisten te rijden, goed genoeg om het ploegenklassement te winnen. De organisatie prees zich gelukkig dat men besloot dit te vieren in het altijd rustige Harderwijk, zodat de klimtocht kon terugzien op een dag zonder wanklank.

Blz. 7 van 57


Ploeggenoten, vrienden en familie, Vanmorgen namen wij kennis van het volgende persbericht van de wielerploeg de 'Woelige Wieltjes' . "Afgelopen vrijdagavond is een tijdens een trainingsrit onze beoogde kopman, Gerard Mostert, bij een vervelend ongeval betrokken geweest. Gerard is tegen een (rijdende) auto aangereden, waarbij de spiegel, de zijruit en de voorruit van het betreffende voertuig het moesten ontgelden. Helaas ging e.e.aa óók ten koste van het welzijn van de racefiets van Gerard en ten koste van Gerard zelf. Na een bezoek aan de SEH (spoedeisende hulp), waar Gerard zeer uitgebreid is onderzocht, bleek de urine bloed(deeltjes) te bevatten, hetgeen kon duiden op een beschadigde nier.

Hierop heeft men gemeend Gerard een nachtje ter observatie in het ziekenhuis op te nemen. Na een rustige nacht en na wederom een bloed- en urineonderzoek mocht Gerard weer naar huis. Hij kreeg slechts één verbod: de aankomende week absoluut niet sporten - geen risico nemen voor de nier! Deze week heeft hij nog wel twee afspraken in ziekenhuis. Daarna wordt bezien of Gerard wel weer gewoon kan, of mag fietsen. Over het welzijn van de fiets hebben wij niets meer vernomen: de fiets is ter observatie bij een fietswinkel afgeleverd. Voor Gerard betekent dit zeer waarschijnlijk géén Hotel Au Bon Accueil: http://www.hotel-au-bon-accueil.com, géén Alpen en géén Marmotte. " Tot zover het droevige nieuws.

Blz. 8 van 57


Maandag 8 mei 2006, KLIMMEN – BANNEUX - KLIMMEN: Waarde fietsvrienden, “Wie het heftig wil, die kan ‟t krijgen ook” is het devies van de Woelige Wieltjes”, maar nog eigenlijk bij de start van het seizoen wordt het al te heftig en dreigt er zelfs tweespalt in de vereniging te ontstaan. Met name door de renners, die niet tot de selectie behoorden of deel uitmaakten van de B-ploeg bij Klimmen – Banneux – Klimmen is geschrokken gereageerd op het bericht van de renner –die graag had gezien dat hij de kopman was geweest bij deze koers- die de toenmalige A-ploeg al bestempelt als “de elite”. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat deze coureur, gezien de grote inspanningen en kilometers kopwerk bij deze klassieker voor het team en met name de kopman heeft geleverd en de omvangrijke genuttigde hoeveelheden alcohol hij het betrokken weekend heeft genuttigd, zeker recht van spreken heeft. Toch wil de ploegleiding met nadruk stellen dat we één ploeg zijn en er per koers teams samengesteld zullen worden en dat er geen sprake is van “de elite” o.i.d.. De extra trainingskilometers (300 dit weekend) van het trio dat deelneemt aan “Le Marmotte” hebben hun uitwerking overigens niet gemist op de collega‟s. De geplande trainingsrit van a.s. zaterdag komt te vervallen en zal er een team aan de start verschijnen bij de “Zuid Veluwe Klimtour” van a.s. zaterdag te Ede. De Woelige Wieltjes zullen, in vol ornaat, en met een brede selectie (de wegkapitein, het hoofd calamiteiten, de meesterknecht zullen “de wandelaar” ondersteunen) deelnemen aan de tocht van 100 kilometer. Dit alles ter voorbereiding op Tilff – Bastogne – Tilff de eerstvolgende grote klassieker. We zoeken nog een vijfde deelnemer om aanspraak te maken op het ploegenklassement. Wie meldt zich aan? We hopen jullie hiermee voldoende te hebben geïnformeerd, De ploegleiding Woensdag 10 mei: Beste woelige wielen, De laatste training voor de koers van zaterdag heeft de ploegleiding helderheid gegeven over de vorm van de ploeg van a.s. zaterdag, zodat de taakverdeling helder is en de opstelling openbaar gemaakt kan worden. De meesterknecht zette zich, na een rustig begin” op kop en stoempte maar door en door. De wegkapitein voelde feilloos aan wanneer zijn aanwezigheid op kop was gewenst en loodste Willem op de juiste momenten naar de kop. Willem liet in de finale zien nog “veel over te hebben” en won met een plastic zak in de hand en met twee vingers in de neus, wie doet „m dat na? Over de positie “hoofd calamiteiten” heeft de ploegleiding nog zijn twijfels, aangezien de beoogde renner (Tom van Rongen) tijdens de laatste trainingsritten niet bereikbaar was en op zondag 30 april zelfs onvindbaar, terwijl zijn aanwezigheid, advies en oplossend vermogen hard nodig was. We verzamelen op 08.15 uur bij de start voor de groepsbespreking met koffie en de traditionele groepsfoto. De ploegleiding

Blz. 9 van 57


JAN JANSEN CLASSIC Maandag 05 juni Beste teamleden, A.s. dinsdagavond 6 juni (morgen dus) ben ik uitgenodigd door de ploegleiding om mee te denken over de teamindeling en de verdeling van de rollen van een ieder. Het is daarom van belang dat jullie voor dinsdagavond a.s. 21.00 uur laten weten of je meedoet en voor welke afstand we je moeten inschrijven. (Wie trekt Willem over de streep voor de 200 km? –de Marmotte-gangers???-) Als ik niets hoor ga ik ervan uit dat je niet meegaat. Eric en Ingrid hebben zich afgemeld. Aad en Rogier hebben zich al aangemeld voor de 110 km. Voor info zie: http://www.janjanssenclassic.nl/ Groeten, Theo Woensdag 07 juni: Beste renners, Hierbij de definitieve selectie voor de Jan Jansen Classic op 17 juni a.s..: Voor de 150 km: Willem, Diana, HermJan (zij hebben zich reeds ingeschreven) en Gerard Voor de 110 km: Theo (heeft zich reeds ingeschreven) Tom, Aad, en Rogier We wachten op bericht van de kopvrouw, die omringt door drie krachtige, atletische mannen, gaat voor een tijd binnen 5.45 uur. Zij zal doorgeven hoe laat ze wenst te starten en dan kunnen we ongeveer 30 minuten voor haar vertrek verzamelen en met elkaar een kop koffie nuttigen. De 110 km selectie zal ons jeugdig talent tot 10 km voor de streep moeten brengen, waarna hij wordt geacht de koers af te maken. In Ede ging het plan, door een ongelukkige val, de mist in, maar zaterdag moet het lukken. Met sportieve groet, Uw ploegleider Zaterdag 10 juni: Geachte ploegleider, Hedenavond is uw belofte Rogier bij zijn laatste training ernstig ten val gekomen. Helaas zijn er geen beelden van de val (waarbij ook zijn trainer gewond raakte), maar de hierbij meegezonden opnamen laten zien dat we hier te maken hebben met een serieuze kwetsuur. Vriendelijke groet, bestuur De Spartaan

Blz. 10 van 57


Zondag 11 juni: Beste coureurs, We moeten, voor de 110 km – koers, ons tactisch strijdplan ingrijpend veranderen. Het was de bedoeling om ons jonge talent op het laatste moment in te schrijven en zo, onopgemerkt, naar de voorste regionen van het strijdtoneel te brengen om in de finale genadeloos toe te slaan. Helaas valt dit plan in duigen door een valpartij in de laatste test voor de JJC. Rogier is, onder de begeleiding van zijn persoonlijke trainer, (hij heeft te veel naar Thomas Dekker gekeken) tegen het asfalt gekwakt en zal enige tijd rust moeten houden. Dit incident geeft aan dat de maand juni niet de maand is die onze vereniging geluk brengt. Na de val van onze wegkapitein op 11 juni vorig jaar viel nu op 13 juni de eer te beurt aan ons jeugdig talent. Het heeft ervoor gezorgd dat ons hoofd calamiteiten voor de koers van a.s. zaterdag alarmfase 1 heeft afgeroepen en dat hijzelf in opperste staat van paraatheid zal koersen. In de bijlage vinden jullie een impressie van de verwondingen van ons jeugdig talent. Met sportieve en veilige groeten, Uw ploegleider Maandag 12 juni 2006: Beste renners, We waren hem, het kan ook niet anders, even zoek, maar a.s.zaterdag is hij van de partij. Om gelijk bij het begin al problemen te voorkomen zullen we hem ophalen en bij de start afleveren. Er rust natuurlijk nu wel wat extra druk op de schouders van ons hoofd calamiteiten, maar we weten dat hij dat aankan en Fer heeft toegezegd, als tegenprestatie, kilometers en kilometers kopwerk te verrichten. Fer zal de 110-ploeg versterken en de, zoals het er nu uitziet, de plaats van Rogier innemen. Vriendelijke groeten, Jullie ploegleider Zondag 19 juni 2006: Beste renners, Vanmorgen is de technische commissie van “de woelige wieltjes” in spoedberaad bij elkaar gekomen n.a.v. de resultaten van, zoals een renner het meende te noemen, de elitegroep tijdens de Jan Janssen Classic. Directe aanleiding waren ook de televisiebeelden van t.v. Oost. Deze beelden toonden een zeer voldane Gerard M. die, met grote glimlach, na de finish van zijn fiets stapte en triomfantelijk verklaarde: “Zo die anderen komen eraan hoor…….. We zijn helemaal klaar voor “La Marmotte”, om daarna direct op zoek te gaan naar “een goudgele rakker”, zonder om te kijken naar of te wachten op de finish van onze kopvrouw.

Blz. 11 van 57


De ploegleiding is erg geschokt door deze beelden, omdat het de nadrukkelijk opdracht was om zaterdag de troef Diana te spelen en de afspraak was dat een ieder van de eliteploeg zou rijden in dienst van Diana. De opdracht voor HJ, die zich er keurig aan hield, Willem, die alles deed wat binnen zijn mogelijkheden lag, en Gerard was om Diana keurig af te zetten aan de voet van de Wageningse Berg, zodat zij de klus kon afmaken. We zouden de koers controleren, niet demarreren, maar meerijden en niet gaan voor eigen kans. Een heldere opgave waaraan Gerard zich, voor zover onze informatie strekt, niet heeft gehouden. We worden hierin bevestigd door beelden van de Wageningse televisie die laten zien dat Gerard herhaaldelijk demarreert uit het peloton en zelfs verbolgen reageert als de ploeg niet volgt. We realiseren ons dat dit gedrag het ploegbelang niet dient en dat het groepsgevoel niet ten goede komt. HermJan, die zich dezelfde avond nog verexuceerde voor de gedane uitspraken, liet zich direct na afloop van de koers teleurgesteld ontvallen niet op Gerard te zullen wachten op de top van “du Telegraphe” of halverwege de Galibier. “Nee” zei hij aangeslagen en opgetekend door onze soigneur, “dan ga ik ook maar voor eigen kans”. “Twee zilveren medailles leek me voor de ploeg beter, dan een gouden, maar het zij zo…”. Gelukkig denkt HermJan daar nu anders over en is hij zelfs weer bereidt om de kamer met Gerard te delen, wanneer de situatie (een deelname van Ingrid bijv.) daarom vraagt. Terugkomend op het begin van deze mail het volgende: De doelstelling was ook, de na overleg met Dottore Luigi Cecchini bekend van o.a. Thomas Dekker, Pettachi en onze adviseur, om de koers (van 155 km) te volbrengen in een gemiddelde van minimaal 27,5 km per uur. Om dit te controleren zijn de Hac‟s dan ook direct na afloop ingeleverd bij de ploegleiding, die constateerde dat deze doelstelling niet is gehaald. Het gemiddelde was slechts 27,4 en dus te laag zo kort voor de start van La Marmotte. Naast de extra interval trainingen is Gerard vandaag al weer op pad gestuurd voor een extra ingelaste duurtraining. Ingrijpender wordt er gehandeld naar HermJan. Zaterdag bleek dat HermJan (weer) flink heeft afgesneden. Zijn HAC, en een hac liegt nooit, gaf aan dat hij slechts 80 km heeft meegefietst en dat is veel te weinig. HermJan zal deze week om de dag de JJC moeten overrijden om een beetje in conditie te komen. We beraden ons nog over nadere stappen. Inmiddels zijn Ingrid Elias, Jan “le petit” en Eric Westgeest benaderd om het vierde startbewijs voor La Marmotte in te vullen, een noodzaak gezien de huidige stand van zaken in “de eliteploeg”. We hopen jullie hiermee voldoende te hebben geïnformeerd, De ploegleiding 19 juni 2006: Beste ploegleider, Toegegeven, de generale repetitie voor de Marmotte is niet vlekkeloos verlopen. Graag wil ik toch een paar karakteristieke foto's tonen, waarin de ploegentactiek (toen nog conform afspraken) goed te zien is. Met vriendelijke groet, Uw kopman, Hermjan

Blz. 12 van 57


20 juni 2006: Beste leden, Afgelopen zaterdag was er onzekerheid over wat te doen, toen bleek dat Willem, de wandelaar, en Diana, de kopvrouw, niet in de ons clubtenue aan de start verschenen en bleek dat ons hoofd calamiteiten geen extra shirts bij zich had. De afwijkende kledij van Diana was voorzien, aangezien zij, als kampioen van de categorie “sherry dames bijna in de midlife crises in de regio Harderwijk”, verplicht is de kampioenstrui te dragen in de startplaatsen binnen een cirkel van 73,4 km van de hoofdvestiging van de plattelandsvrouwen te Harderwijk. Dit is overeengekomen met de bij de NTFU aangesloten verenigingen. In geval van Willem lag de zaak lastiger. Het kwam de ploegleiding over als een geval van insubordinatie, een verkeerd gekozen actie om de contractbesprekingen te beïnvloeden en het deed een aanslag op de teamspirit en vormde een bedreiging voor het groepsgevoel. Naast de boete, die ons door de organisatie werd opgelegd, had het verder geen gevolgen voor de deelname aangezien het startnummer van Willem overeenkwam met doorgeven nummer. De organisatie kijkt nl alleen naar startnummers en niet naar de tenues, dit i.t.t. de toeschouwers, pers en anderen. Er is uitgebreid overleg geweest met ons hoofd calamiteiten, de sponsor en onze strafcommissie, n.a.v. het incident over de te dragen kleding. Besloten is dat: Willem, zoals hem voor de start al is meegedeeld, een rondje diende te geven aan al de deelnemers en begeleiders van het team dat afgelopen zaterdag deelnam aan de JJC, een straf die Willem reeds heeft uitgevoerd. Willem, voor de start van de volgende klassieker twee moppen dient te vertellen, moppen die bij meer dan 75% van de aanwezigen een glimlach om de mond dient te bewerkstelligen. Willem is door de Woelige Wieltjes disciplinair geschorst en uitgesloten van deelname aan de cyclosportive velomediane Claudy Criquielion op 26 augustus a.s. in La Roche en Ardenne. Willem is, door de ploegleiding, op de hoogte gebracht van het besluit en heeft aangegeven dat dit in de toekomst niet weer zal gebeuren. Hij betreurt het incident ten zeerste. Het hoofd calamiteiten ziet in het voorval geen reden om extra shirts aan te schaffen, zodat t.a.t. ieder ploeglid in passend clubtenue aan de start kan verschijnen. We willen dan ook een ieder vragen om voorafgaand aan de koersen tijdig de tas te pakken en ervoor te zorgen dat het clubshirt is ingepakt. Met sportieve groet, De ploegleiding

Blz. 13 van 57


LE MARMOTTE 2006 – EEN KORT VERSLAG Zaterdag 1 juli arriveren we in Bourg d‟Oisans bij ons fietshotel Au Bon Accueil. Helaas maar met ons tweeën omdat Gerard na zijn botsing met blauwe plekken en een gebroken rib moest achterblijven in Nederland. De beslissing om niet mee te gaan was een zware en werd pas de woensdag ervoor met pijn in het hart genomen. Hij zal de verbetering van zijn Marmotte-tijd nog even moeten uitstellen. Maar wat in het vat zit .... De week voorafgaande van de Marmotte hebben we prachtige tochten gereden naar de Col d‟Ornon, Villard Reymond, la Berarde, Villard Regulas, Alpe d‟Huez, Col de Glandon en Col de Sarenne. Na iedere tocht om 16:00 uur aanschuiven bij het pasta-buffet in het hotel. Daarna wat lezen of dommelen en om 19:30 uur het avondmaal. Alle gasten zijn gekomen voor de Marmotte en dat is dus ok gespreksonderwerp nummer 1. Sommige komen voor de tijd, anderen voor het uitrijden. De WC-rollen vliegen er door, want we maken elkaar behoorlijk nerveus. Op de vrijdag dan de rust en poetsdag. Het geweldige taartenbuffet wordt aangesneden voor het betere stapelen. Gauw nog bandjes, bananen en energierepen kopen in de overvolle fietsenzaak. Dan de grote dag. Gesterkt door de diverse SMS-jes staan we om 7 uur aan de start met ruim 7000 anderen. In tegenstelling tot de weersvoorspelling al strakblauw. Om 07:20 uur wordt onze groep weggeschoten. In een dik pakket gaat het richting de Col de Glandon. Na ruim 2 uur staan we op de Col. Daar is het lang wachten omdat de weg is afgesloten vanwege een nare valpartij door een klapband. Gelukkig geen levensbedreigende zaken horen we later. Pas na 50 minuten wordt de grote groep weer in plukjes op pad gestuurd. Na het vlakke stuk aan de andere kant van de berg krijgen we de combi beklimming Telegraph en Galibier op het bord. Het is warm maar goed te doen. Bij de (door het hotel verzorgde post) verversen we de voorraden. Daar treffen we bij toeval ook onze buurman (in Nederland) Ruurd, waarmee we de rest van de tocht oprijden. De 20 km van de Galibier zijn na de korte afdaling van de Telegraph weliswaar zwaar, maar het uitzicht (ja ja Aad, we hebben goed om ons heen gekeken) maakt het goed te doen. Dan is het meer dan 40 km afdalen naar Bourg d‟Oisans. Daar zijn we net op tijd om nog de Alpe d‟Huez op te mogen. De eerste bochten zijn zoals we wisten vreselijk steil, maar gaan nog redelijk. Diana krijgt daar haar terugslag, om na het „makkelijkere‟ middenstuk weer moraal te vinden. De man met de hamer komt voor Hermjan later, maar die hakt er dan ook wel aardig op in. We hebben beide psychische problemen met wat we aan het doen zijn. Waarom niet gewoon de Marmotton (Marmotte zonder de Alpe d‟Huez) gedaan? Of zoals André het 2 jaar geleden zei: die berg ligt er niet voor mij. Achteraf is het uiteraard weer gauw vergeten, maar de Alpe d‟Huez blijft een draak van een helling. De tijdrit op zondag hebben we daarom ook maar aan de anderen gelaten. Later horen we dat de winnaar de route binnen 6 uur heeft afgeraffeld. Kan niet van de omgeving genoten hebben! Zelfde geldt waarschijnlijk voor ons aller Oege die 5 e werd. Voldaan met onze 3934e en 3985e plek (van de 4134 gearriveerden) rijden we de volgende dag terug naar Nederland. Gelukkig geen kramp in de benen wat het tot een hele onrustige reis had kunnen maken. Op maandag werden we verrast door een prachtig boeket bezorgd in naam van de Woelige Wieltjes. Geweldig zoals een ploeg de rijders kan ondersteunen. Veel dank! Voor Gerard en de anderen die het in de toekomst gaan proberen wensen we eenzelfde ondersteuning door deze fantastische ploeg.

Blz. 14 van 57


LE MARMOTTE 2006 VANAF DE ZIJLIJN Hermjan en Diana zijn zeer goed gestart, maar hebben nu oponthoud boven op de Glandon en dienen op last van de organisatie te stoppen. Ze raken nu dus erg achter op het schema voor brons. Ondanks dit zijn ze ontspannen en genieten van de zon, wachtend op een hervatting van de koers. Jullie ploegleider. °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° °°°°°°°° Beste leden, Zo juist (lees 20.13uur) heb ik van onze kopman het volgende sms-bericht ontvangen vanuit Frankrijk: We zijn binnen! Meer uitleg is niet nodig. Uw ploegleider °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° °°°°°°°°° Waarde fietsvrienden, Aangezien jullie allen met jullie gedachten bij Hermjan en Diana zijn wil ik, als transparant ploegleider, jullie informeren over de laatste stand van zaken. Hierbij een weerslag van ons smsverkeer: “Na oponthoud is de delegatie van “de woelige wieltjes” stevig van leer getrokken. Op tijd onderaan de alp en die vervolgens in 7 kwartier afgeraffeld. Eindresultaat diep brons.” Kapot, maar tevreden is het “nooit meer” uitgesproken. (zaterdag 7 juli 22.52 uur) “We hebben DIEPBRONS” (zondag 09 juli om 09.02 uur) “En wanneer is de hersteltraining gepland” (zondag 09 juli om 11.34 uur) °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° Vrienden, Onderstaande gegevens komen uit de officiële uitslag. nogmaals: hulde voor onze klasbakken.

Blz. 15 van 57


Groeten, Aad BARNEVELD HERMJAN 3935 12 h 43 mn 43 ss BARNEVELD DIANA 3983 12 h 49 mn 13 ss °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° °°°°°°°°° Hoi Diana en Hermjan, Geweldig dat jullie de Marmotte hebben bedwongen. Ik sluit me aan bij de woorden van Aan “hulde voor onze klasbakken”. Dit resultaat kan niemand jullie meer afnemen. De rest van je leven kunnen jullie aan iedere fietsliefhebber vertellen dat je de Marmotte hebt uitgereden. Bewonderende blikken zullen jullie ten deel vallen. Groeten, Eric °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° °°°°°°°°° Vrienden, Ook van mij de felicitaties voor Diana en Hermjan. Geweldig! Mijn neefje Tom heeft hem ook gereden en moet je eens zien wat een tijd! Hij droomt er van prof te worden. Wie weet lukt het hem, hij is pas 19. 87

6153

RELOU

TOM

C

3 1

07:03:16:00 0

Groeten, Willem °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° °°°°°°°°°°° We zijn zeker niet ontevreden. Dank voor alle interesse en ondersteuning. Voor degene die het nog een keer wil doen en ook voor degene die het al gedaan hebben (en het noooooit meer willen doen) hierbij een korte impressie van wat wij weer een geweldige week vonden. Mvg, Hermjan

Blz. 16 van 57


VALPARTIJ HETTIE BERENDSEN ZONDER GEVOLGEN Gisteren waren we naarstig op zoek naar ons hoofd calamiteiten, wiens positie na een aantal incidenten ter discussie staat, omdat zijn aanwezigheid en handelen weer werd vereist. Wederom is er malheur in onze selectie en moest een van onze clubleden per ambulance naar het ziekenhuis worden vervoerd, na een nare val op ongeveer 500 meter van het ouderlijk huis van de ploegleider. Hetty, die conform haar trainingsschema om te debuteren in de Ardennen voor een duurtraining, vergezeld door Willem, op pad ging, sloeg in een vervaarlijke bocht in de tunnel onder de Rijksstraatweg tegen het asfalt en viel met haar gezicht op de stoeprand. Hetty gleed, opgejaagd door Willem, onderuit door een plas water. Gelukkig lieten de verwondingen zich in ziekenhuis Bronovo zich minder ernstig aanzien dan het aanvankelijk leek en kon ze na een intensief onderzoek door de uiterst sympathieke arts Jean-Henry weer huiswaarts keren. Een pijnlijke schouder, een dikke kin, een stijf bovenbeen en een schaafwond in het gezicht zijn de herinneringen aan deze onfortuinlijke duurtraining. Het incident heeft opgeleverd dat Hetty niet meer zonder mobiel en helm op pad zal gaan. Het debuut in de Ardennen komt niet in gevaar. De ploegleiding Beste ploeggenoten, Het, na de val van Hetty, door de ploegleiding ingestelde rijverbod is per 1 juli opgeheven. Een ieder mag dus weer de fiets van stal halen en zijn kilometers gaan maken. Met sportieve groet, De ploegleider Beste (mannelijke) WW'ers, Als ik het stukje tekst "Het, na de val van Hetty" lees, denk ik direct aan de bijzonder pijnlijke valpartij van Hannibal, die zoals het de echter renner betaamd onmiddelijk overeind krabbelde en zijn val relativeerde met de legendarische woorden: "noem mij voortaan maar Hanni". Ik werd vorige week weer eens met de neus op de feiten van de mannelijke onkunde in hun omgang met vrouwen gedrukt door het bericht in de media dat de meeste mannen de G-spot niet kunnen vinden. Maar daar had ik tenminste al eens eerder de klok over horen luiden. "Het, na de val van Hetty" verondersteld blijkbaar dat ik op de hoogte ben van de aanwezigheid van de "ty" in de vrouwelijke anatomie; ik heb dus op mijn gevorderde leeftijd nog veel te leren. De mail verder lezend bleek dit stukje tekst gelukkig niet op de ernst van de val van Hetty te slaan. Hetty en alle WW'ers veel fietsplezier, .... en a.u.b. weinig valpartijen verder!!! Carol Cornelissen

Blz. 17 van 57


VELOMÉDIANE CLAUDE CRIQUIELION 2006 9 juli: Beste renners, Hierbij de selectie voor de "Vélomédiane Claude Criquiélion", welke wordt verreden op zaterdag 26 augustus a.s.. We slaan ons trainingskamp, op 5 kilometer van de start, op in Beaumaint in dezelfde lokatie als vorig jaar. Hierbij de selectie: Gerard, Diana, Hermjan Hans, Eric, Ingrid (buitendistrict west 2) Voor “Le Petit”: Tom, Aad, Ferry, Hetty en Theo Mocht je verhinderd zijn, wil je ons dat z.s.m. laten weten. De ploegleiding 11 juli: Beste ploegleider, Als technisch directeur jeugdploeg "Woelige Wieltjes" ben ik onaangenaam verrast om te vernemen dat ons grootste talent niet geselecteerd is voor de petite crique. Dit roept herinneringen op aan het falende selectie beleid van de bondscoach (v. basten). Ik hoop dan ook dat u op tijd de schellen van de ogen vallen en "onze" Rogier alsnog zal uinodigen om de ploeg te versterken. mvg. Aad L. (zaakwaarnemer van “de groeibriljant”) 15 augustus: Beste mensen, Het voorstel voor het vervoer naar de CC is als volgt: Bus 1 (Gerard): vertrek vrijdag rond 11 uur uit Delft; Gerard/Tom/Hetty/Theo/Eric?-ga je liever later? Bus 2: (Fer); vertrek vrijdag rond 16 uur uit Zoetermeer; Fer/Jan/Aad Eigen vervoer; HermJan. Een aantal heeft de wens de uitgesproken om zondag uiterlijk aan het einde van de ochtend weer huiswaarts te keren,zodat we rond 14-15 uur weer thuis zijn. Een goed plan? Uw ploegleider 1. Een bezoek aan onze col: “de col de Bef” moet nog ingepland worden 2. Logistiek qua drank en eten hetzelfde als vorig jaar 3. Later meer!

Blz. 18 van 57


17 augustus: Waarde ploegleden, We hebben vandaag uitvoerig contact gehad met Claude zelf over de koers van volgende week zaterdag. Claude heeft ons vriendelijk, maar nadrukkelijk, verzocht om een volwaardige ploeg te formeren voor de CYCLOSPORTIVE VELOMEDIANE CLAUDY CRIQUIELION. Claude heeft reeds uit welingelichte kringen vernomen dat onze paradepaardjes: Diana en HermJan niet aan de start zullen verschijnen, dit tot groot ongenoegen van de organisatie die de bevolking van La Roche een sterk deelnemersveld met toppers heeft beloofd. Hij heeft begrip voor de situatie, maar verwacht dat (na ons grote succes bij Le Marmotte en de omloop Knorrobrot) de Woelige Wieltjes niet alleen voor de 172 km aan de start verschijnen, maar zich ook zullen laten zien en doen gelden. Uit het maandelijkse voortgangsgesprek met beoogd kopman Gerard bleek dat hij deze koers liever aan zich voorbij liet gaan. Hij gaf aan fysiek noch mentaal klaar te zijn voor deze tocht. Snelheidsduivel Eric, van district WEST II, afgelopen week nog goed voor een voor een AVS van 31,5 bij windkracht 4/5 bij een rondje “kop van Bloemendaal”, liet middels zijn zaakwaarnemer weten graag deel te nemen aan „Le Petit”, waar de ploeg al nagenoeg voor is geformeerd, waarbij er gisteren ook al belangrijke taken zijn verdeeld. Jan, onze vederlichtgewicht klimmer, geeft er de voorkeur aan Fer, dit keer wel voorzien van een mobiel, te stalken en bij zich te houden. Wij, als ploegleiding, zijn op zoek naar een oplossing in deze netelige kwestie en willen hierbij een beroep doen op onze renners om zich op te geven voor CYCLOSPORTIVE VELOMEDIANE CLAUDY CRIQUIELION. Met vriendelijke groeten, De ploegleiding 21 augustus: Theo, Na lang en diep beraad heb ik besloten om zaterdag het kleine kriekske te gaan fietsen. Hoewel nauwelijks trainingskilometers in de benen hebbende heeft het vooruitzicht om 100 km lang naar jouw goddelijke achterwerk te mogen kijken voor mij de doorslag gegegeven. Ook de koffie met appeltaart sprak mij erg aan. Ik moet nog wel mijn fiets naar de fietsenmaker brengen om hem na te laten kijken. Ik hoop dat hij niet total loss wordt verklaard. Bovendien moet ik nog zo‟n charmante fietshelm aanschaffen om te voorkomen dat ik wederom mijn hersenen ga opschudden, hoewel dat natuurlijk van tijd tot tijd geen kwaad kan. Met groeten van de achter-het-achterwiel-rijdster. 22 augustus:

Blz. 19 van 57


Beste ploegleiding, Zoals altijd ziet de voorbereiding er weer perfect uit. Mijn complimenten. Er is echter 1 ding dat mij enigszins verontrust. Het materiaal. Natuurlijk dient een ieder zorg te dragen dat zijn of haar "karretje" piekfijn aan de start verschijnt, maar ik ben van mening dat de ploegleiding kan, nee misschien wel moet zorgen voor een goede pomp. In dit verband wil ik de ploegleiding wijzen op een onlangs op de markt verschenen 'superpomp". De naam spreekt voor zich; JOE BLOW SPORT (een afbeelding van dit geweldige apparaat kunt u vinden in de bijlage) Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik in het bezit ben van een Joe Blow Sport, en wil de ploegleiding dan ook aanbieden om dit weekend gebruik te maken van de Joe Blow Sport. Gaarne zie ik uw reactie tegemoet, mvg. uw meesterknecht 23 augustus: Beste Aad, onze meesterknecht, Het bestuur en de ploegleiding is in spoedzitting bij elkaar gekomen, aangezien je met jouw vraag een uiterst delicate zaak hebt aangeroerd en ons voor een ethisch dilemma hebt gesteld. Ofschoon we, conform de richtlijnen van “onze” minister president normen en waarde zeer hoog hebben staan en deze trachten te bewaken binnen ons team hebben we, ondanks het feit dat dit attribuut in de volksmond de “blow-job special” wordt genoemd, om die reden geen bezwaar tegen het gebruik van “jouw” pomp. Waar we veel meer moeite mee hebben is met de link, c.q. het lijntje dat loopt naar de Spaanse arts, dr Fereiro, die nu negatief in het nieuws is door de epo-schandalen met o.a. Basso, Ullrich, Mancebo en noem maar op. Het serieuze gerucht gaat dat deze dokter grootaandeelhouder is van de fabriek die deze pompen produceert. We weten dat in de Nederlandse rechtstaat pas iemand schuldig, wanneer dit ook is bewezen en met de link tussen de arts en Joe Blow Sport is dat nog niet zo. Toch hebben we besloten “Joe” niet te omarmen, omdat we iedere link met dokter Fereiro willen mijden. Binnen de ploeg staat het iedere renner vrij, zie onze statuten, zijn eigen koers te varen, mits dit past binnen het ploegbelang. We denken dat jouw gebruik van “Joe” je vreugde zal geven en het ploegbelang niet schaadt, mits je jezelf maar niet nadrukkelijk profileert met “Joe” aan je zijde en we hopen dat je het gebruik van “Joe Blow sport” nogmaals nadrukkelijk in heroverweging wilt nemen. Met vriendelijke groet namens het bestuur,

Blz. 20 van 57


Drs. V.O.O.R. de Zitter 25 augustus: OK mensen, om ons te focussen op wat ons te wachten staat. Prent t schema in je hoofd en rij de cols, tijdens een meditatie, alvast meerdere keren. Het komt dan zaterdag allemaal helemaal in orde! Epiloog Na een moeizame start rukten Eric en Gerard snel op in het deelnemersveld. Niet gehinderd door enige sociaal gevoel baanden ze zich, los van elkaar, een weg naar voren door het grote pact met renners. Na zo´n 20 kilometer ontwaarde Eric niet veel voor hem Gerard, gemakkelijk te herkennen aan ´t clubtenue natuurlijk. Onze oproepkracht uit Wassenaar begon aan een lange inhaalrace, die hem veel kracht kostte en uiteindelijk in het wiel van Gerard bracht. Gerard keek om, baalde, maar sloot met Eric de handen ineen om vanaf dat moment samen de tocht uit te rijden. Om voor elkaar niet onder te doen werd de koffiestop overgeslagen, de hellingen op de macht genomen en de tocht kop over kop uitgereden.

De B ploeg pakte, noodgedwongen, de zaken anders aan. Hier was wel degelijk sprake van een ploegentactiek, waar de voorheen meesterknecht zich uit onttrok. De rolverdeling was helder De ploegleider had slechts èèn doel en dat was dat Hetty voor zonsondergang de finish zou bereiken, een doelstelling die ruimschoots werd behaald. Hoogtepunt van de dag was dat het koppel Hetty en Theo na zo´n 75 kilometer werden ingehaald door Fer en Tom, die daar natuurlijk zichtbaar van baalden. De koffiestop was hen noodlottig geworden, ondanks het feit dat Hetty op gezette tijden de bosjes indook wat natuurlijk veel tijdverlies opleverde.

Aad had hen bij de start al in de steek gelaten. Hij was vastberaden om voor eigen succes te gaan. Wat het hem opleverde. Een kleurloze dag. Hem is het ontgaan hoe de tocht was zonder bandjes langs de kant, hoe het was om de organisatie de stempel/ en fourageposten te zien afbreken en hoe het was om de route niet bewegwijzerd te rijden. Maar misschien volgend jaar beter. Al met al was er genoeg reden om de drank rijkelijk te laten vloeien, de vissen hun weg naar de bbq te laten maken en voldaan bij het vuur in de tuin de heldendaden breed uit te meten. Naschift Hetty Beste voorzitter, Groot was mijn vreugde toen een dezer dagen een witte enveloppe op mijn deurmat plofte. Verwachtingsvol en met trillende handen maakt ik hem open. Zou het dan

Blz. 21 van 57


toch……….En ja hoor eindelijk daar was hij… de langverwachte felicitatie van de voorzitter van de woelige wieltjes. Dieptreurig was ik, omdat ik mij toch zo dapper had opgeworpen om als staartstuk van de woelige wieltjes te fungeren in de vermaarde rit vernoemd naar de roemruchte wielrenner kloot kriekdebidon (aldus had ik van Fer vernomen), opdat de overige mannelijke deelnemers stuk voor stuk toch tenminste een deelnemer achter zich konden laten. Ik was ontroerd met deze prachtige blijk van waardering voor mijn getoonde inzet als eindelijk ingewijd lid van de woelige wieltjes, op sommige momenten ook te omschrijven als kroelige krieltjes. Tranen welden op in mijn ogen en ik wil de voorzitter dan ook van harte danken. Bovendien heb ik vandaag terstond de training hervat door een medium ritje door de duinen richting Hoek van Holland in de zinderende middaghitte, waar ik ook mijn nog immer vermoeide ledematen had kunnen neervlijen in het zachte zand en met oren gestreeld door het zacht deinende water van de zee wederom een herstelslaapje had kunnen doen. Met vriendelijke groet Uw innig liefhebbende lid Hettie, Die ten tijde van de geprogrammeerde dorpentocht verblijft in Turijn, alwaar uitgebreid de terrassen en eetcultuur worden bestudeerd

Blz. 22 van 57


POLITIE HOUDT AUTO MET VERDACHTE WAAR AAN (van onze misdaadcorrespondent) De politie van Den Hoorn heeft gisteren bij een routinecontrole een auto met “verdachte lading” aangehouden. In de achterbak van een Renault Megane trof men twee Nordic Walking – stokken aan. Het schijnt dat deze auto, die officieel op naam staat van een leerkracht uit Delft, in dagelijks gebruik toebehoort aan een befaamd wielrenner.. Welingelichte sportbronnen melden dat het hier zou gaan om de meesterknecht van “de woelige wieltjes”, aangezien dit de enige wielrenner van naam is die in Den Hoorn die woont in Den Hoorn. De politie wil, hangende het onderzoek, niet nader op de zaak ingaan. Ook in het wielerpeleton vingen we bot. Zowel de, mogelijk betrokken, renner als het bestuur van “De Woelige wieltjes” hullen zich in stilzwijgen en weigeren ieder commentaar. Zelfs de immer spraakzame ploegleider wilde niet ingaan op de aantijgingen jegens zijn renner Aad L.. Geconfronteerd met het bovenstaande haalde hij zijn schouders op, fronste zijn wenkbrauwen als teken van onbegrip en maakte zich er wel gemakkelijk vanaf met de opmerking: “Zo, dan weet jij meer dan mij”, om er weglopend, lachend, aan toe te voegen “dank voor het compliment dat onze renner de enige renner van naam en faam is in het wielergekke Den Hoorn”. Van een amateurfotograaf ontvingen we deze foto, welke we hebben doorgestuurd naar Peter R.. Hij beloofde er in zijn volgende uitzending aandacht aan te besteden. Hij meende over voldoende aanknopingspunten te beschikken om de eigenaar van deze auto te kunnen traceren.

Blz. 23 van 57


“DE WOELIGE WIELTJES” IN OPSPRAAK (Meesterknecht op heterdaad betrapt) Het wachten is nog op het officiële politierapport, maar het is inmiddels duidelijk dat Äad L., de meesterknecht van “De woelige wieltjes” de renner uit Den Hoorn die zeer nauwe banden onderhoudt met de, door het peloton in de ban gedane vereniging “de zwierende stokjes” en zelfs actief betrokken is bij het transport en de levering van de, verboden, stokken t.b.v. het Nordic Walking.

In het, uitgelekte, politierapport wordt onomstotelijk bewezen dat Aad L. zeer actief is met deze activiteiten. Foto‟s, uit zowel het politierapport als op internet, laten zien dat Aad L. op heterdaad is betrapt. Het wachten is op een verklaring van de, in opspraak gebrachte, ploeg, die zich in januari schaarde achter het, door alle ploegen opgestelde manifest. Het bestuur en de ploegleiding meende, medio januari, op de website van de vereniging, nog nadrukkelijk afstand te nemen van een vorm van samenwerking met “de zwierende stokjes” en gaf aan niet geassocieerd te willen worden met “Nordic Walking”. Boze tongen beweren dat deze rel het bestuur en de ploegleiding niet slecht uitkomen. In het kamp van “de woelige wieltjes” heerst onvrede over het functioneren van Aad L., die, naar zo wordt beweerd, na het behalen van de titel “meest waardevolle renner van het seizoen, er alles aan lijkt te doen om deze titel vooral niet waar te maken. Zijn flamboyante levensstijl (hij is een graag geziene gast bij de terrassen in de Randstad, laat zich graag zien omringd door mooie dames), het gekoketteer met bekende Nederlanders (hij liet een klassering in de Joop Zoetemelk-classic lopen, omdat hij liever met Joop op de foto ging dan punten te verzamelen voor de pro-tour) en het management van talentvolle renners (die hij elders onderbrengt om zo commissie op te strijken) zijn een doorn in het oog van het bestuur, de ploegleiding en z‟n collega‟s. Dit gevoegd bij de vraagtekens over zijn functioneren als vervangend ploegleider (gevoed door zijn rol bij de organisatie van K-B-K) zorgt ervoor dat de positie van Aad L., weliswaar binnenkamers, ter discussie staat en het zal de volgerscaravaan niet verbazen als het bestuur deze affaire aangrijpt om de renner niet alleen disciplinair te straffen, maar ook om zijn contract te ontbinden. Met het oog op de komende klassieker Klimmen – Banneux – Klimmen lijkt deze affaire niet op hert goede moment te komen. De resultaten, uitgezonderd de immer stabiele prestaties van het koningskoppel uit Wassenaar, vallen tot op heden tegen en deze

Blz. 24 van 57


affaire zal ongetwijfeld invloed hebben op de instelling en moraal van de ploeg. De vraag hoe de renners hiermee omgaan, de koers van zondag zal het moeten uitwijzen.

Aad Lindeman op non-actief gesteld (bestuur de woelige wieltjes grijpt in) Aad Lindeman, de meesterknecht van De Woelige Wieltjes, is door het bestuur en de ploegleiding tot nader orde en per direct op non-actief gesteld. Aad zou actieve banden onderhouden met “de zwierende stokjes” en actief betrokken zijn bij het promoten en ondersteunen van de activiteit “Nordic Walking”. Lindeman houdt zich hiermee niet aan het, door het wielerpeloton, opgestelde manifest, welke ook is bekrachtigd door de woelige wieltjes en overschrijdt hiermee een van de, door het bestuur en ploegleiding, opgestelde gedragsregels. Het bestuur en ploegleiding lopen, met deze maatregel, vooruit op de resultaten van het politie-onderzoek. De positie van Lindeman was onhoudbaar geworden en ingrijpen door het bestuur en ploegleiding onvermijdelijk na de aandacht in de media afgelopen dagen. De voorlopige resultaten van dit onderzoek, waarin Lindemans duidelijk actieve rol onomstotelijk is bewezen, zijn uitgelekt en breed uitgemeten in de bladen en zowel in de (lokale) kranten als op internet zijn foto‟s gepubliceerd, die aan duidelijkheid (Lindemans actieve rol) niets te wensen over laten. De ploegleiding heeft besloten om voor de koers van zondag, waarin Lindeman zou starten, geen vervanger op te roepen. “Het moet duidelijk zijn dat Aad zijn makkers in de steek laat, de ploeg laat vallen en we hopen ook dat zijn collega‟s, die nu ernstig gedupeerd zijn, hem zullen aanspreken op dit roekeloze, ondoordachte en onacceptabele gedrag”, aldus een woordvoeder van “de woelige wieltjes”. Over de toekomst en de positie van Lindeman in “de woelige wieltjes” heeft men geen uitspraak gedaan. “We wachten eerst de resultaten van het onderzoek af, alvorens we ons buigen over de consequenties die dit moet hebben. In Nederland ben je onschuldig tot het tegendeel is bewezen en dat geldt ook voor onze Aad”, aldus dezelfde woordvoerder.

Blz. 25 van 57


Peter Docter tekent bij “De woelige wieltjes” Vorige week kwam aan alle onzekerheid een einde en tekende Peter Docter, als verwacht, bij de woelige wieltjes. Vele ploegen wilde, ondanks het feit dat zijn naam in verband werd gebracht met de veelbesproken arts Fuentes, van zijn diensten gebruik maken, maar hij tekende toch voor de Woelige wieltjes. “Ik ben niet geïnteresseerd in het feit of “de woelige wieltjes” wel of geen pro-tour licentie hebben, waar het mij om gaat is dat ik in een warm nest terecht kom, op mijn kwaliteiten wordt beoordeeld en vertrouwen krijg van zowel de ploegleiding als de collega‟s. Ik weet zeker dit te vinden binnen DWW”, aldus een zichtbare blije Docter. De, zichtbaar hevig fibrimilerende, ploegleider Theo Koot toonde zich opgelucht en blij dat de transfer eindelijk is afgerond. Docter moest eerst een uitgebreide medische keuring ondergaan, alvorens zijn lidmaatschap, middels een handtekening, bekrachtigd kon worden. Op de vraag of hij ook gevraagd is DNA af te staan, antwoordde de ploegleider: “nee, natuurlijk niet. We varen blind op de eerlijkheid van onze renners en hebben geen enkele behoefte het DNA van onze renners te vragen”, waarna hij lachend het gesprek afrondde met de wedervraag aan de journalist: “Hebben ze bij Uw bridgevereniging wel om Uw DNA gevraagd?”, om zich daarna met de nieuwste aanwinst naar de bar te vervoegen.

Blz. 26 van 57


Van Rongen en Barneveld per direct naar TC Kommer en Kwel? Van onze correspondent in Klimmen 2007 Was de wielerwereld nog maar net bekomen van het stoppen van Michael Boogerd, dient zich mogelijk een volgende rel aan. Tijdens de laatste KBK viel het tegenvallend presteren van de Woelige Wieltjes pijnlijk op. Hoewel het gerucht gaat dat er 5 renners van de ploeg aan de start kwamen, heeft onze correspondent er maar 2 in officieel tenue op het parcours geteld. Deze 2 reden er zichtbaar ontspannen bij en genoten met volle teugen van de omgeving. De ploeg leek geen schim van het complete en aanvallende collectief dat vorig jaar zoveel indruk maakte in deze klassieker die dit jaar voor de 25 e keer werd verreden. Waar vorig jaar in beide afstanden nog een flinke delegatie van de ploeg tot het laatst meestreed voor de prijzen was er in deze editie van enige competitie na 300 m al geen sprake meer. Op dat moment hielden van Rongen en Barneveld namelijk al de benen stil en zaten als kerkuilen om zich heen te kijken. Stapvoets ging het omhoog in de Sibbegrubbe. In Margraten werden omstanders vriendelijk gegroet en werden handtekeningen gezet. Van Rongen verbaasde zich over het slechte wegdek in de klim in Dalhem en stapte doodgemoederd af om enige kinderkopjes recht te zetten. Ondertussen vlogen ruim 2000 concurrenten het tweetal voorbij. Waar eerst nog gedacht werd aan een tactische zet, werd die theorie in Val Dieu de nek omgedraaid. Toen de bevoorrading op dat punt tijdelijk op bleek te zijn ging de helm af en werd rustig in het grasveld voor de abdij op de krentebol gewacht. Als deze 5 minuten later was gearriveerd waren de 2 hoogstwaarschijnlijk met een groep Franse toeristen meegegaan in de 2 uur durende rondleiding van het imposante complex. Nog even leek het of er toch nog gekoerst ging worden toen de helm van van Rongen weer op de karakteristieke wijze scheef op het hoofd werd gezet, maar deze opleving bleek van zeer korte duur. Barnevel zat druk te SMS‟n en terug in Nederland bleek waarom. Op het kruispunt in Euverum stuurde de 2 plots naar de kant, waar 2 bevallige dames blijkbaar hadden staan wachten. De 4 slopen haaks op de koers weg en zijn later op een lokaal terras gezien achter een kop koffie en een stuk vlaai. Om kwart voor drie trapten ze rustig en uiterlijk nog zeer fris bij ‟t Köppelke van de fiets. Onze verslaggever was er als eerste bij en lukte het om het verhaal van de dag exclusief voor “Klimmen NU” op te noteren. Barneveld: “het aanvalsplan kon zaterdagmorgen al de vuilnisbak in toen Mostert met een nare slepende blessure moest afhaken. Bellen en sms‟n naar het hoofdkantoor van de Woelige Wieltjes bleek niets op te leveren. Sterker nog: versterking bleef ook in de randstad en een deel van de ploeg bleek in een concurrerend hotel te zijn geplaatst”. Van Rongen voegt toe: “en ik wil natuurlijk graag doen waar ik het beste in ben, namelijk een koers afmaken, maar we hadden al gauw in de gaten dat de basis daarvoor te smal was”. Hij vervolgt: “en we hebben het echt geprobeerd die eerste paar honder meter, maar we hadden al gauw in de gaten dat we 2000 man/vrouw niet met ons tweeën konden afstoppen.”Barneveld dan weer: “dan kan je natuurlijk direct het stuur keren, maar er staan wel supporters langs het parcours.” Over het zoekgeraakte halfuurtje in Euverem hult het tweetal zich in stilzwijgen: “daar hebben jullie niets mee te maken” en “schrijf liever wat over het onvermogen van de ploegleiding”. Even leek het interview te stranden, maar gelukkig kreeg onze reporter na enige biertjes de heren weer aan het praten. Vol enthousiasme praten de 2 over de ploeg “Kommer en Kwel” die hen zo fijn had ondersteund gedurende deze vreselijke ervaring. De twinkelingen in de ogen van van Rongen tijdens de laatste 5 minuten van het gesprek doen vermoeden dan de twee zeer binnenkort op een persconferentie hun vertrek per direct bij de Woelige Wieltjes aankondigen. De vette knipoog van Barneveld beloofde ook

Blz. 27 van 57


veel. Of de contacten op het terras in Euvereem reeds zijn gelegd en daar ook al een voorcontract is getekend, of dat de 2 daar toch even met lokale schonen hun humeur probeerden op te fleuren horen we misschien later nog. Hieronder het verslag in cijfers van de computer van Barneveld die we uit mochten lezen. Op de vertikale as de snelheid, de hoogte en de hartslag. Opvallend is de lage hartslag in Val Dieu en Euverem. Wat is daar gebeurd???? KBK 2007 400

350

hoogte [m+NAP], hartslag [bpm], snelheid [m/s]

300

250 Snelheid: Hoogte Hartslag

200

150

100

50

Val Dieu

Euverem

0 0

10

20

30

40

50

60

km

Blz. 28 van 57

70

80

90

100

BIOGRAFIE “DE WOELIGE WIELTJES” t.g.v. 1e LUSTRUM (deel 2; 2010) (EEN BLOEMLEZING)

KLIMMEN – BANNEUX – KLIMMEN 2010 En we zagen dat het wel goed zat met de conditie van de Woelige Wieltjes, maar dat de ploeg het best gedijt bij een duidelijk uitgepijlde route (nee niet jij Fer). We hebben derhalve weer zin en vertrouwen gekregen in het voorseizoen. Wat te denken van de evergreen in Limburg: Klimmen-Banneux-Klimmen (of KlimmenBegny-Klimmen voor degenen die het langzaam willen opbouwen). Biedt ons gelijk de mogelijkheid het lekkere Val-Dieu bier op locatie te drinken en de zegen voor het WW-tjes seizoen 2010 in Banneux te ontvangen. De tocht is op zondag 25 april en zaterdag al wat verkennen zou natuurlijk lekker zijn. Wij gaan in ieder geval proberen of we opvang voor Stella en Eef kunnen krijgen voor dat weekend. Zijn er nog andere gegadigden? Met vriendelijke groeten, Hermjan en Diana

Beste mensen, Na het eclatante succes van de, alweer, tweede clubtocht van gisteren gingen we uit elkaar met de boodschap tot de volgende keer. De volgende afspraak lijkt gepland te staan op zondag 25 april te Klimmen, dit mede ingegeven door het feit dat het, tijdens de tocht verkrijgbare, Abdijbier gisteren soldaat is gemaakt en de voorraad van de afdeling Harderwijk, zo aan het begin van het seizoen, aangevuld dient te worden. Om e.e.a. logistiek te regelen hierbij het verzoek om deze week nog te laten weten of je wilt meedoen en, veel belangrijker om te weten, of je aansluit bij de W.W.-reis, waarbij we verblijven in Gulpen op bungalowpark Euverem (10 km van de start), of Vaals (Hoog Vaals) voor ongeveer 60 p.p. bij volledige bezetting van een 6-persoonsbungalow. Maandag 22 maart wil ik dan, indien nodig, iets definitiefs boeken. Niet veel later staat er alweer een afspraak, en weer in Limburg, gepland. Het hemelsvaartweekend bij de Steven Rooks Classic. Wellicht (een retorische vraag?)is beiden te veel van het goede.

Waarde ploegleider

Blz. 29 van 57


De goede ervaring van afgelopen zaterdag heeft ons wederom superenthousiast gemaakt voor een vervolgtocht. Wij sluiten ons daarom graag aan om mee te fietsen. Of de tocht vanuit Klimmen tot Banneux in zijn geheel kan worden volbracht hangt af van de ligging van de Abdij waar dat kostelijk bier wordt gebrouwen. Mogelijk dat een bezoek aan de abdij een noodgedwongen voortijdig einde aan het fietsavontuur maakt. Gezien de toestand van de benen na het nuttigen van een glas abdijbier zal mogelijk voor de ingekorte route moeten worden gekozen. Groeten Hettie en Willem

Dames en heren, Het moge duidelijk zijn: dit wordt weer niet zo'n jaar als het afgelopen jaar, het jaar ervoor en het jaar ervoor etc. etc.. Nee onze renners nemen het seizoen, met de jubileumreis als hoogtepunt, serieus; héél serieus. Dat we al twee ploegenritten achter de rug hebben is een unicum en dat we met acht man/vrouw aan K - B - K (of K - B - K) doet er nog een schepje bovenop en maakt de intentie bij "de harde kern" héél duidelijk; dit jaar gaan we er echt tegenaan! Tom neemt het voortouw, hij heeft zich, tegen de verwachtingen in, aangemeld voor de 130 km, nl Klimmen – Banneux – Klimmen en niet naar Begny. Een kopmanschap zit er nog niet in, maar bij deze is hij benoemd als meesterknecht. Hij zal, we moeten nog een "goed" gesprek hebben, ondersteund worden door ons grote talent Anne. Het is duidelijk: de Pyreneeen lonken en om die over te komen moeten er veel kilometers in de benen zitten en eigenlijk ook veel hoogtemeters! Tom pakt de zaken goed aan! Voor de 90 km is HermJan de kopman. Hij weet zich omringd door een aantal charmante dames: Diana, Hetty en Iris. Ploegleider Theo zal de rijen sluiten en de rode lantaarn binnen brengen. Mensen de Woelige wieltjes zijn er klaar voor! Theo maakt grappen, hij gaat de 130 fietsen. Ik ga welbij defamed. Tom Lieve Eric en Ingrid, Zoals jullie, vanaf de zijlijn, vast meekrijgen maken de Woelige Wieltjes dit jaar niet alleen plannen, maar worden er ook een aantal daadwerkelijk vorm gegeven. We zouden het erg leuk vinden als jullie, zeker in het jubileumjaar, een keer aanhaken. Dus concreet de vraag gaan jullie mee naar Klimmen, in het weekend van de 23e april? Tot op heden zijn we met: HermJan, Diana, Willem, Hetty, Tom, Anne, Theo, Iris (ovb). We zijn op zoek naar een huisje of boerderij. Groeten, Theo Hallo mijn vriend,

Blz. 30 van 57


Op zich lijkt het mij uiteraard hartstikke leuk om mee te gaan, maar het weekend van de 23 t/m de 25 komt gewoon niet goed uit. Dit is precies de week van de “salarissen”. Ik kan dan echt vrijdag de 23e niet vrij nemen. Meestal ben ik in die “salarisweek” ook de zaterdag aan het werk. Dit zou (heel misschien) nog te regelen zijn, want ik moet toch ook echt mijn km‟s gaan maken. Ben bij de Joop Zoetemelk classic volledig door het ijs gezakt. Na 55 km was de pijp leeg. Eerst zakte het tempo naar ca. 23 km. De laatste 10 ging niet harder dan 20 km per uur. Volgens Ingrid heb ik gewoon te weinig gegeten (zij was er echter niet bij, vanwege haar rug). Dus om weer een beetje op niveau te komen moet ik echt km‟s gaan maken. 2e Paasdag maar naar de DTC voor de “bultentocht”. Als er iemand is die alleen zaterdag naar Klimmen-Banneux-Klimmen gaat, kan ik er nog over na denken (maar is nu nog niet zeker). Ik zal in ieder geval in het jubileumjaar proberen om een keertje aan te haken. Groetjes, Eric Hallo mijn vriendelijke vriend, Dat is hartstikke mooi, want je kunt dus lekker mee! K - B - K is op zondag 25 april! We bellen! Theo

Hallo mijn grote vriend, Punt 1. Ik rij niet zelf (val op de terugweg binnen 5 minuten in slaap en waarschijnlijk op de heenweg binnen een half uur). Lijkt mij dus niet verstandig om zelf te rijden. Punt 2. Ik moet dus mee kunnen rijden, met iemand die op zondagochtend pas naar Limburg afreist (Ingrid gaat in ieder geval niet mee). Punt 3. Dan nog beslis ik pas op vrijdag of ik mee ga (afhankelijke van het werk). Zoals je weet gaat het werk voor het meisje (en vrienden). Het is, bij een kleine zelfstandige, niet anders.

Waarde ploegleden, Ondanks een extra verzoek in de richting van de, voorheen actieve en op uitzendbasis participerende, afdeling Wassenaar bestaat de ploeg uit 8 renners, waarvan de deelname aan de tocht van Iris, vanwege blessureleed en ander ongerief, niet 100% zeker is. De selectie bestaat uit de volgende acht renners (Anne, Diana, HermJan, Hetty, Iris, Theo, Tom en Willem) en wordt gehuisvest, van 23 t/m 25 april, in een 8persoonsbungalow in Gulpen, aan de Molenweg 6. De ploegleiding zal in de loop van komende week de ploegsamenstelling voor de twee afstanden (90 en 130 km) bekend maken. Aangezien Klimmen - Banneux - Klimmen "serius business" is wordt van een ieder verwacht dat zij/hij met de trainin g is gestart en v.a. 1 april "the where-abouts" moet kunnen overleggen.

Blz. 31 van 57


Met vriendelijke groet, Jullie ploegleider, Theo

Thomas, Probeert U nu mij in het ootje te nemen? Ik maak geen grappen! Dit was je antwoord op de vraag kort of lang: en dat is de 130 km -tocht. Uw ploegleider > > > >

Date: Thu, 25 Mar 2010 09:29:50 +0100 Subject: Re: Klimmen - Banneux - Klimmen From: [email protected] To: [email protected]

Theo , Ik voor de tocht Klimmen- baneux- Klimmen Tom ja nu zie ik het ook ,, maar dat. het is natuurlijk de 90. het is dan een leesfout en uiteindelijk een mededeelfout. Het staat wat onhandig op het formulier! Als al het (onduidelijke) geraaskal voorbij is meld ik mij aan voor een eventuele wildcard. Hoor graag of er nog plaats is voor een gangmaker. Gr Gerard Moser (zoon van…) Hoe zit het met "the where-abouts"? - Willem en Hetty gisteren 80 km naar Katwijk - Gerard twee keer -in clubtenue- tegengekomen (voige week woensdag en afgelopen maandag) - Thomas was op hoogtestage in Zwitserland van vorige week vrijdag tot afgelopen woensdag - Iris 0 kilometer, gesignaleerd (bij herhaling) achter de laptop in de Dr Schaepmanstraat - Theo's streven is om 2 keer pweek op de fiets uit werk naar huis te gaan. Theo , Je bent een en al ploegleider. Hulde voor de toevoeging. Ik heb echt een hekel aan de Eyser. Altijd een afschuwelijke klim. Het uitzicht boven is wel weer top. Das weer genieten Herm J Vaatwastabetten gaan mee! Gaan we nog de Sauna in? Niemand laat de zeep vallen.

Blz. 32 van 57


Tom Beste ploegleden, De selectie, voor zo ver dit binnen de Woelige Wieltjes kan, is rond voor de klassieker van komend weekend. Voor de 130 km lijkt alleen Willem zich bij de start te melden. Gerard heeft het tweede startbewijs (nog) niet opgehaald. Bij de 90 km willen we, zowel in de dames- als herencategorie nadrukkelijk meedoen voor het ploegenklassement. Dames: Anne, Diana en Hetty Heren: HermJan, Aad, Tom en Theo. LET OP: Clubkleding (ook voor Hetty) verplicht Het programma: Het officiele programma start op de zaterdag, maar op de vrijdag willen de eerste renners al arriveren in het rennersonderkomen te Gulpen. De renners kunnen zich melden bij de receptie van hotel Boslucht op de Molenweg 8 in Gulpen. Thomas is, heeft zich opgeworpen als, kwartiermaker. Thomas zal dan ook ons onderkomen openen door de eigenaar te bellen (telefoonnummer zie eerdere mail) en dan ergens de sleutel op te halen. Hij bereidt een heerlijke maaltijd voor Willem, Hetty, Anne, HermJan en zichzelf. Diana laat de zuivelrijke maaltijd voor wat het is en sluit aan bij de openingsborrel. Zaterdag 24 april: Ochtend: Korte, lichte trainingstocht met enkele beklimmingen o.l.v. hoofd districht de Veluwe. Deelname is op vrijwillige basis HermJan zal de dan aanwezige ploegleden een tocht van anderhalf uur voorschotelen, waarin hij jullie voral laat genieten van de wonderschone uitzichten. 13.00 uur: Ieder ploeglid die aan de start verschijnt dient dan aanwezig te zijn. Een gezamelijke lunch voor de gehele ploeg. De aanwezige ochtendploeg verzorgt deze. 14.30 uur Ploegpresentatie (iedereen in WWshirt) / fotomoment; de groepsfoto. Lichte trainingstocht voor de gehele ploeg. Eindbestemming is Klimmen, om in te schrijven. Inschrijving vooraf is noodzakelijk om een plek op de eerste startrij te verkrijgen. 16.30 uur Weer een fotomoment Fietsen in orde maken

18.30 uur: Blz. 33 van 57


Gezamelijke maaltijd, gourmetten met de gehele ploeg. Natafelen en wedstrijdbespreking I-phone instructie door Aad Zondag 25 april 08.00 uur Gezamenlijk ontbijt 08.45 uur Vertrek naar Klimmen en "en tempo" op pad 16.00 uur Aankomst in Gulpen HermJan en Diana vertrekken direct. Gelegenheid om te douchen Kijken naar de finale van LBL 18.00 uur Gezamelijke maaltijd (bestellen bij de lokale bezorgChinees) 19.30 uur Vertrek naar Delft, Noordwijkerhout en Utrecht Graag jullie aandacht voor het volgende: Materiaaltips: Derailleur goed afstellen. Vorig jaar, KBK2008, hebben we vaak meegemaakt dat de derailleur tussen de spaken van het achterwiel is gekomen. Dit kwam vooral voor in de klim naar La Heydt, daar waar dan voor het eerst klein geschakeld moet worden. Spaken goed afstellen Banden op de goede spanning Aanbevolen kleinste verzet: 39 x 26 Kom met een gedegen fiets. Ondanks de aanwezigheid op het parcours van onze materiaalwagens, zijn we niet ingericht op complete service beurten!! Groet, Programma ziet er prima uit. Ik mis wel de HAC-workshop. Die is toch niet vervallen? Is vervangen door iPhone workshop Beste KBK'ers, Wat was het weer een geslaagd Woelige Wietjes weekend! Vol hoogtepunten. Ik noem er een paar: de Keutenberg, de IJzerbosweg, de Eyserhalte (speciaal voor enkelen) en niet te vergeten de workshop " hoe leg ik een band op mijn fiets". Ik heb de kosten op een rij gezet op een zo overzichtelijk mogelijk wijze. Ik moet Theo een bedrag betalen. De anderen moeten mij iets betalen. Maak je het bedrag over op mijn giro 3590476? Groeten Willem

Blz. 34 van 57


AMSTEL GOLD RACE ZOEKT VERSTERKING RENNERSVELD Waarde ploegleden, Onze serieuze en contentieuze instelling dit (ons jubileum) seizoen heeft ons, naast de uitnodiging voor K - B - K, weer op de kaart gezet en zo kon het gebeuren dat ik deze ochtend ben gebeld door Leo van Vliet, de grote man (organisator) van de Amstel Gold Race van morgen. De problemen in het luchtruim hebben o.a. tot gevolg dat een aantal renners (b.v. Wiggins) niet op tijd aan de start kunnen verschijnen, maar ook dat complete ploegen (Caisse D'Espagne) moeten afzien van deelname. Om het veld compleet te maken heeft hij mij benaderd of de Woelige Wieltjes aan de start wilden verschijnen, voorwaarde was dat we vanmiddag om 14 uur in Limburg moesten zijn voor de ploegenpresentatie. De teleurstelling is groot, maar het werd voor de ploegleider een onmogelijke missie: Fer, jawel als eerste gevonden, was druk doende met de laatste voorbereidingen van een wild feest t.g.v. zijn verjaardag en zag af van deelname. Aad, onze familyman, had reeds toezeggingen gedaan aan schoonmoeder en "tante" (een soort van) om voor hen een culturele rondleiding Delft te verzorgen. Deelname ja, maar ploegenpresentatie nee Gerard, die we op de fiets vooruit wilden sturen, nam de telefoon niet op Willem kon en wilde niet zijn romantisch uitje met zijn (de ons welbekende) partner in Antwerpen onderbreken, zijn "wilde" plannen niet opzij zetten en had daarbij zijn fiets en kleding niet bij zich. Hettie had een verwendag aangeboden gekregen van haar partner en is/waszo vol verwachting dat ze de telefoon had uitgezet en per mail kenbaar maakte, middels autoreply, dat ze pas maandag de mail weer ging beantwoorden Thomas had de planning, nu zijn vrouw afwezig was, al gemaakt en kon dit onmogelijk combineren met deelname aan de AGR. Buurvrouwen op bezoek en toen we hem eindelijk aan de lijn hadden zat hij inmiddels op de Kaag in een zeilboot. Anne was niet te benaderen, zij wordt volledig afgeschermd door haar zaakwaarnemer, die ook haar vader blijkt te zijn. HermJan was reeds onderweg naar het politiebureau in Harderwijk, omdat hij zich -als hooligan- had laten gaan bij de thuiswedstrijd van zijn zoon Eef. Hij is inmiddels op vrije voeten. Diana?, Diana hebben we maar niet meer benaderd omdat het ondoenlijk was een ploeg op de been te brengen. Kortom een onmogelijke missie en gemiste kans! We hebben nu slechts één ding te doen: De stenen uit de weg te fietsen in Klimmen - Banneux - Klimmen. Dames en heren ik reken zondag de 25ste op jullie! Jullie ploegleider

Blz. 35 van 57


Waar rook is, is vuur Beste ploegleden, Natuurlijk zijn onze prestaties dit seizoen niet onopgemerkt gebleven, iets wat zijn negatieve kanten heeft, maarre Johan zei het al: ieder nadeel heeft zijn voordeel...... Ik ben gisteren gebeld door een journalist van "La Gazetta del Sporte" om mijn reactie op een artikel dat vandaag / vrijdag in deze gerenommeerde krant zal verschijnen. Met verbazing heb ik kennis genomen van dit artikel, maar waar rook is, is vuur. Vandaag zal "La Gazette" op de voorpagina een bericht publiceren, waarin men denkt een primeur te hebben inzake de invulling van het ploegleiderschap van het team Acqua Sapone. De prestaties van "de Woelige Wieltjes" alsmede de begeleiding van Weylandt heeft indruk gemaakt bij de directeur sportif Lorenzo di Lorenzo, zoals hij mij zaterdag heeft meegedeeld. Volgens dit bericht treed ik per direct in dienst bij dit Italiaanse team, met als opdracht om van de groep van negen renners allereerst een team te smeden, dat in de laatste week van deze loodzware giro overeind blijft en gaat meedingen naar prijzen. Dit bericht berust niet op waarheid. Dat er is gesproken tussen mij en Lorenzo (van Acqua Sapone) kan ik niet ontkennen, maar daar is het bij gebleven, zelfs een uitnodiging om tijdens de ronde naar Italie te komen voor een bezoek of dagje meerijden in de auto tijdens de giro is er niet van gekomen. Ik hoop jullie voldoende te hebben geïnformeerd, Jullie ploegleider

Ploegleider, Als ik de mail goed interpreteer, is er rook in de vorm van een krantenartikel, maar eh.....als er geen overstap is van Woelige Wieltjes naar Acqua Sapone, wat is dan wel het vuur....????? Of wordt dit onder de wielerpet gehouden tot de komende Tour de France??? Kortom: de mail roept evenveel vragen op als hij beantwoord. En natuurlijk hoop ik op een overstap. En natuurlijk hoop ik dit uit gezond egoïsme: want als De Koot eenmaal een baan als ploegleider bij een gerenomeerde ploeg heeft aanvraard, stijgt de kans voor mij dat ik me uit dit saaie ambtenarenbestaan kan ontworstelen. Desnoods als fietsenpoetser en bidonvuller....... Groet, Stoemper Ardwil

Blz. 36 van 57


ERMELOSE KLIMTOCHT (5 jaar later) Het was, uiteindelijk, een mooie, lees geweldige, dag in Ermelo, maar toch een dag die we wellicht ook zo snel mogelijk uit de boeken van de Woelige Wieltjes moeten schrappen. Ofschoon we de laatste vier jaren, als ploeg, binnen het wielrennen weinig tot niets hebben gepresteerd ontvingen we van de organisatie van de Ermelose klimtocht" toch een wildcard om, met een VIP-behandeling, mee te kunnen doen aan het ploegenklassement van deze tocht. De organisatie meende ons deze wildcard te moeten verschaffen vanwege de opvallend goede prestaties dit seizoen, ons eerste lustrum en de goede contacten, met de ploegleider, door de jaren heen. Voorwaarde voor deelname was dat we louter zouden gaan voor het ploegenklassement, waarvoor er minimaal vier renners aan de start moesten verschijnen. De startlijsten werden dinsdag j.l. opgesteld en vier renners zouden meedoen. Dinsdag kon ik mr I..S. U. de Jong de namen (Lindeman, Rongen, Relou en Koot) doorgeven, waarbij de afwezigheid van het voormalig groeibriljant bevestigd kon worden, iets wat voor de organisatie, ondanks de teleurstelling, geen probleem was gezien de legitieme reden; een kaakbreuk. Woensdag, bij nabellen, bleek opeens dat de tocht "te vroeg kwam" voor "onze familieman Lindeman" en dat "L.E.Z.E.N. van Rongen" had "gelezen" dat we niet zouden deelnemen en kreeg hij (noodgedwongen) een aantal uiterst sympathieke kennissen van Doke op bezoek (heren: Winnaars maken keuzes en verliezers zoeken excuses, maar dit terzijde). Reacties die te laat kwamen om de startlijst op voorhand nog te kunnen aanpassen, en dat hebben we geweten. Bij aankomst in Ermelo waren de rapen gaar en kon zelfs de uiterst goede relatie met de organisatie een escalatie niet voorkomen. Aanvankelijk werden we ingehaald door een fanfare en werd ik bestormd door enthousiaste collega-ploegleiders met Le Gazette in hun hand. Bij de wedstrijdtafel aangekomen sloeg de sfeer direct om, toen bleek dat kopman Willem en ik de enigen waren die aan de start zouden verschijnen. De organisatie was furieus: Vanwege het jubileum was er bij "de molen" speciaal een Thomas-tussensprint gepland, om "het geparkeerd staan" van Tom te herdenken. Dit was nog niet alles; Men had de kinderen van de toenmalige tegenstrevers van Aad (de helaas al overleden dames Bruggink en Molkenboer) uitgenodigd om het startschot te lossen. Het plan van deze klassieker moest geheel omgegooid worden en, om een lang verhaal kort te maken, het werd de Woelige Wieltjes niet alleen in "niet in dank afgenomen", we waren niet welkom bij het officiele deel van de tocht en werden dringend verzocht met geswinde spoed Ermelo te verlaten. Hoongelach, beschimping en wat al niet meer viel mij ten deel toen ik afdroop bij de wedstrijdtafel en me een weg baande door het rennerskwartier, waar de ons toebedeelde caravan (no. 1 notabene) al was dichtgeplakt. Lachend kreeg ik keer op keer Le Gazette onder mijn neus gedrukt, met de opmerking "zie eerst maar eens vier renners te vinden die uberhaupt willen fietsen", "ploegleider van twee renners dat kan ik ook", "heeft Acqua & Scapone de hele ploeg ontslagen?" en wat al niet meer. De start werd uitgesteld, de tussensprint verwijderd uit het programma en Willem mocht,

Blz. 37 van 57


na interventie van de voorzitter van de Ermelose wielervereniging, toch meedoen, maar Willem was -doordat hij pas 45 minuten later kon vertrekken- kansloos voor een topklassering. Mij kon toegang niet natuurlijk niet ontzegd worden, maar fietsen in clubtenue was natuurlijk niet "handig", en eigenlijk ook uit den boze. Zo gebeurde het dan toch dat we uiteindelijk, weliswaar met een drie kwartier achterstand, van start konden gaan en begonnen we aan een inhaalrace die zijn weergave niet kende, maar -net als bij Ajax- strandde die in het zich van de haven. Getergd door de gebeurtenissen zette de ploegleider er een straf tempo in, in de veronderstelling dat er na 55 km gepauzeerd kon worden. Het hoge tempo werd beloond met het aanhaken bij het tweede peloton, zodat we even konden uitbollen. Nou ja uitbollen, de teller kwam niet onder de 30. Al snel werd toch duidelijk dat het tempoverschil te groot was en gingen we onze eigen weg. Het was een prachtig parcours met mooie brede, lange en uiterst rustige doorgaande wegen. Bos, heide en rustieke landschapspanorama's vielen ons ten deel, terwijl we op de macht de klimmetjes wisten te bedwingen. De voortvarendheid op de klimmetjes werd gestimuleerd door één perspectief: de koffiepauze. Helaas Willem dacht er anders over. Eenmaal bij het restaurant aangekomen, nog nooit eerder -in mijn carriere bij de Woelige Wieltjes-, zag ik zoveel voorraad en renners bij een verzorgingspunt, maar helaas zag Willem géén noodzaak te stoppen en wist me over te halen, er was weinig voor nodig, naar de volgende controlepost door te rijden (bij de 75 km, naar zijn zeggen) om daar koffie met taart te nuttigen. Een ploegleider doet ten alle tijden wat hij moet doen: ondersteunen van zijn renners in koers en luisteren naar zijn kopman, dus zetten we onze inhaalrace voort en togen richting het 75 km-punt. Die 7 bleek later een 8 te zijn en na 85 km was de 2e stempelpost, waar ik -toch al redelijk tot zeer stuk -arriveerde in de veronderstelling lekker bij de open haard aan de koffie te kunnen. Niets was minder waar. Er was een tent opgetrokken in het bos en we konden bananen, sinaasappels, sportdrank, mueslirepen en bouillon pakken of aangereikt krijgen. Bouillon! Ik heb nooit kunnen bedenken hoe lekker ik ooit bouillon zou vinden als nu tijdens de, te koude, Ermelose klimtocht. Bibberend leunend tegen een boom liet ik me deze goddelijke warme drank goed smaken, de teleurstelling verbijtend. Één moment van totale ontspanning! Al na 30 seconden van totale ontspanning werden we ruw verstoord doordat iemand riep: "Hé ploegleidertje dat doen ze in Italie niet hoor" wijzend naar iets op de grond. De deceptie bij de start had ik aardig weten weg te fietsen, onderweg had niemand me nog herkend en nu, bij de Harskamp was het dan weer zo ver. Ik deed alsof ik hem niet hoorde, maar hij hield aan: "Goed geregeld man!" riep hij, vervolgd door "Zo fans hebben jullie overal". De toon was ongekend mild (zo was ik nog niet aangesproken deze dag), dus ik reageerde en liep op de man af. Van verre zag ik met wit op de weg "Woelige wieltjes" geschreven, met daaronder; Aad, Tom, Willem, Theo en het woord SUCCES!

Blz. 38 van 57


Dit gaf me een enorme kick en boost, zonder me te realiseren wat er in detail stond geschreven. De boodschap stemde me vrolijk en gaf energie. "Willem kom op we gaan", zei ik. Dit stukje huisvlijt van, naar later bleek, de afdeling Harderwijk- die 50 meter verop hun tent hadden opgeslagen-, gaf me moed voor de laatste 35 kilometer. Het zou nog afzien worden zeker wanneer de inwoners van 't Speult (waar de tussensprint gehouden zou worden) door zouden hebben dat we langs kwamen. "Succes Aad en Tom" schoot het door mijn hoofd, "ja ja mooi geregeld met die mannen.....", Ik overwoog om terug te gaan en de namen door te spreken, met zand te bedekken, maar Willem dreigde uit zicht te geraken en ik vermande mezelf. Slechte ervaringen moet je parkeren! "Je moet je focussen" had onze psycholoog me die ochtend nog verteld. Dat deed ik dan maar; op het achterwiel van Willem. Eindelijk kwam "hij" dan.... de Posbank, gevolgd door de defensieweg. Ik verteerde "hem", zelfs in een tempo dat we in de B-ploeg niet gewend zijn en iets ongelooflijks gebeurde; tijdens de klim haalde ik twee renners in. "Het moet niet veel gekker worden" dacht ik in een trance van gelukzaligheid en ging ik in een roes verder tot dat ik in de verte een molen zag, DE molen.... Even dacht ik aan één van de onvergetelijke momenten van vijf jaar geleden, maar de realiteit vroeg om een scherp waarnemingsvermogen. Zag ik opgeschoten boerenjeugd met rieken, wachtend op de Woelige Wieltjes? Gelukkig niets van dit alles, het dorp, het parcours was volledig uitgestorven! Opgelucht ging het grote blad erop voor de laatste 15 kilometer. De groepjes voor ons werden bijgehaald (opgeveegd in wielertermen), de tellen kwam niet onder de 30 ging zelfs lang richting 40 en zo denderden we naar Ermelo. Willem wist er nog een sprint uit te persen en liet me, onder dankzegging van de bewezen diensten, achter en finishte met glans en ruim voor 14 uur. Tevergeefs klopten we aan op de deur van het clubgebouw. Ons te werd te kennen gegeven dat we niet welkom waren: "Alleen voor genodigden" hing er op deur. Die genodigden waren alle deelnemers, behalve Willem en Theo. We hadden genoeg aan ons tellertje, dat 113,5 km aangaf met een gemiddelde van 26.46. Dit te lezen was ongetwijfeld een lekkerder gevoel dan die lang verwachte koffie, die we zouden moeten nuttige in een vijandige atmosfeer. Daarbij was het in Delft nog steeds strak blauw, maar in Ermelo zwaar bewolkt met af en toe een druppel regen. Trots togen we, moe maar voldaan al om 13.45 uur richting Delft, om op het terras aldaar uitgebreid gewag te doen van deze fantastische tocht en onze heldendaden. De smet van de ochtend was verdwenen, maar was dan ook de roep naar tochten in zeer klein verband versterkt? , Uh, nou ja ...... eigenlijk niet... want hoewel verguist we misten Aad en Tom toch wel... en dat gevoel werd alleen maar sterker bij het lezen van verhalen uit “the good old days” http://www.dewoeligewieltjes.nl/klimtochtermelomei2004.html Hoi Theo, Als je zo mooi blijft schrijven, vrees is voor de opkomst in elk nog te volgen koers. De beleving die uit dit verhaal spreekt, en nog vele dagen in het achterhoofd blijft hangen, kan de realiteit nooit overtreffen. Ik voel een boek over de dit noeste clubje fietsers aankomen met haar onverschrokken leiden en zorgzame begeleiding. Hoewel de foto''s nog iets te statisch zijn...de leidende mensch zoals zo gevoelig beschreven komt er nog niet helemaal uit.

Blz. 39 van 57


DE IPHONE REDT TRAININGSRIT “DE WOELIGE WIELTJES” Even leek de klad erin te komen, maar afgelopen zaterdag wisten de kopman met zijn immer dienende ploegleider, het tij te keren door een oefentocht uit te schrijven die Hettie die mogelijkheid bood te acclimatiseren in het koude en winderige Hollandse klimaat en paste in de vrije ruimte van de, door zijn familie gedomineerde, agenda van onze family man Aad. Rondje Hoek van Holland, nieuwe stijl, stond op de agenda en de kleine groep, Iris gaf voorkeur aan het prepareren van haar materiaal, vertrok om 09.15 uur voor de omloop, een omloop die mede een voorbereiding was op de ploegentijdrit in Gemeren in augustus. Dat er nog veel valt te verbeteren was na 10 kilometer al helder. De ploegleider raakte bij herhaling los van de rest, de kopman voerde geen regie, onze familyman was vooral geinteresseerd in Hettie en Hettie kon de tweede positie maar niet vinden. Eenmaal richting Schipluiden, een aantal “Gerardjes” verder werd het tempo omlaag geschroefd met als doel in een gesloten formatie tegen de wind in te beuken, waarbij de ploegleider en kopman de kastanjes uit het vuur zouden halen dit tot vreugde van Aad en Hettie. Hettie kwam bij, maar voor Aad was dit toch niet de oplossing. Hij bleef roepen om koffie en halicuneerde rondom een mogelijke ontmoeting met zijn vrouw om 11.30 uur in Kijkduin. Aad zat stuk, heel stuk en greep iedere strohalm voor afleiding of een mogelijke stop. De groep was vastberaden, conform Willem‟s model, in één gang naar het einde te koersen, d.w.z. géén koffie, géén stop en in een strak tempo. Het leek een onmogelijke opgave. Aad bleef niet alleen om zijn vrouw roepen, maar zijn roep om een stop werd steeds nadrukkelijker en harder en binnen de groep groeide de angst of we met Aad sowieso het einde zouden halen. Het waren spannende minuten in Hoek van Holland, totdat de kopman de oplossing vond. Willem suggereerde een noodzakelijke plaspauze en dat bood Aad de mogelijkheid zijn iphone-verslaving tegemoet te komen. Zodra er in de remmen werd geknepen haalde Willem “zijn brandslangetje” –volgens Hettie-“ uit de broek en Aad zijn iphone uit zijn shirt en begon ons honderduit te vertellen over de laatst gedownloade ap‟s en liet ons de laatste standen van de fantastische giro d‟italia zien, waarbij ons geïnteresseerd toonden en dat allemaal langs de kant van de weg in Hoek van Holland. Aad herstelde wonderbaarlijk snel en bij de derde ap was niets meer merkbaar van “stuk zitten” en was de roep om koffie, zijn vrouw en stoppen verstompt. Aad raakte in zijn element en nam het voortouw de rit te hervatten. Hij zette zich op kop, riep nog bij herhaling de namen van de laatste gedownloade ap en gaf bij elke genoemde applicatie er nog eens een flinke snok aan. Kopman Willem, de laatste weken aan de buis gekluisterd bij de giro, gaf de rit –geheel naar Italiaans model- een onverwachtse wending, die louter in zijn voordeel kon uitpakken. Geheel uit het niets werd de brug bij de Lier in het programma geschoven. Een mountainbikeachtige klim met percentages van 20% of meer en te gevaarlijk om met de fiets te bedwingen, dit om Aad en Theo de mond te snoeren. Er ontstond even tweespalt in groep. De ploegleider met Hettie in zijn wiel tolereerde dit soort gelinkebal in de ploeg niet en koos het hazepad. Willem keek hulpeloos naar Aad. Aad keek niet op of om en had slechts één doel voor ogen: zo snel mogelijk naar huis en koffie zetten. Eenmaal bij elkaar viel de groep stil en werd gekeken naar Willem. Willem snapte het niet en keek verdrietig rond. De korte reflectie door de ploegleider, een bewust leermoment voor de kopman, herstelde de harmonie in de groep en had als gevolg dat er, met een teller die 35 of hoger aangaf, koers werd gezet naar Delft.

Blz. 40 van 57


Aad sloeg af richting Den Hoorn, pakte snel zijn iphone uit de zak en ging richting koffie. Willem, Hettie en Theo bolden uit naar Delft en concludeerden dat het een lekkere trainingstocht was geweest, die volgende week herhaald moet worden.

(de kopman kijkt en luistert “geïnteresseerd” naar familyman Aad over de laatste tools van de iphone)

Blz. 41 van 57


De VELUWSE NATUURTOCHT - HARDERWIJK De Voorbereiding: Beste renners, Vanavond is de ploegleiding op bezoek geweest bij de kopman, om de strategie voor a.s. zaterdag te bespreken, een tactisch vooroverleg waarbij o.a. ook de meesterknecht aanwezig was. Met de, langverwachte, rentree van Gerard zal de, tot op heden in dit seizoen gehanteerde, tactiek aangepast moeten worden, om "ouderwetse Mosterdjes" te voorkomen, zeker nu de B-ploeg een duidelijk signaal heeft afgegeven niet te willen jakkeren en in een gesloten formatie richting finish te rijden. De kopman heeft aangegeven niet voor minder dan 130 km naar Harderwijk te komen en, in samenspraak met zijn knechten / metgezellen tijdens de koers te bepalen om toch de grootste lus te rijden. Na ampel beraad is besloten om twee teams in te schrijven, elk team op een aparte afstand met als doel om toch in gezamenlijkheid de afterparty vorm te geven. Team 1 gaat voor minimaal 130 km en heeft Willem als absolute kopman. Willem zal worden bijgestaan door HermJan en Gerard. Team 2 zal geformeerd worden rondom Aad en Theo. Zij gaan voor de 110 km in een rustig, maar gestaag tempo. Aan Huub en Hettie de keus bij welk team ze willen aansluiten. Tot zaterdag 08.15 uur in Harderwijk! Jullie ploegleider

Blz. 42 van 57


KOERSEN WORDEN PAS IN BED GEWONNEN ALS ZE VERREDEN ZIJN Vooraf was er, voor het eerst in het lustrumjaar, twijfel binnen de Woelige Wieltjes over de te volgen strategie en dit over een koers waar men, ook voor het eerst in het lustrumjaar, geen wildcard kreeg van de organisatie. Het had er, voor de ploegleider, alle schijn van om twee volledige ploegen aan de start te brengen, zodat er op de 100 en 130 km mee gedongen kon worden naar de eerste plaats van het ploegenklassement om zo, ook bij dit evenement, de Woelige Wieltjes weer op de kaart te zetten. Na een persoonlijk onderhoud met de meesterknecht en de kopman was de strategie helder en leek deze voldoende draagvlak te hebben. Achteraf bleek dat dit het geval was, behalve bij de knechten (HermJan en Gerard) van de kopman. “Gezellig, ik blijf bij de groep” was het eerste dat Gerard uitbracht bij het zien van zijn (fiets)vrienden. Deze, d.w.z. degenen die bij de kopman in de auto zaten waren echter nog vol van de rondrit door Harderwijk. Kopman Willem had namenlijk gemeend om de organisator van de tocht persoonlijk de hand te schudden en hem te bedanken voor het uitstippelen van de tocht. Zo gebeurde het dat het huisadres van de beste man in de Tomtom van Willem was ingevoerd. Het nobele streven van Willem liep echter uit op een drama, de vrouw des huizes weigerde open te doen en wilde ook geen mededelingen doen over de verblijflaats van haar man, waardoor onze diep teleurgestelde kopman onverrichter zaken naar de start vertrok om bij de groep aan te sluiten. De groep was in opperste staan van verwarring, want waar was Thomas. Hij zou misschien meedoen, maar dat was nagenoeg het laatste wat was vernomen. Op de voorlopige ploegindeling had hij niet meer gereageerd, maar een bekend gezegde is: “wie zwijgt, stemt toe”. Meesterknecht Aad had Tom nog gesproken en Tom had uitgebreid gesproken over de wielerwijsheid van “onze Joop”, die verkondigde dat koersen in bed werden gewonnen. Nou daar kon Tom zich helemaal in vinden, maar hij nam de leus toch te letterlijk (LEZEN!) en meende te winnen door in bed te blijven … Door het wachten op Tom en de visite aan de organisator konden we later dan geland o stad gaan en na ongeveer 500 meter was Willem al weer uit beeld. “Hij zal toch niet weer naar de organisator gegaan zijn” zuchtte Hetty. Hermjan als getogen Harderwijker wist waar hij dan zou uithangen en besloten werd hem te bellen en om een kruispunt op de route te wachten. Binnen de selectie kwam er spoedoverleg, Willem wilde perse de 130 km rijden en Gerard had hier ook oren naar en dus werd er op Willem gewacht en zou er in gesloten formatie naar de splitsing van de 100 en 130 km worden gereden, vanaf dat punt zouden de wegen van de A-ploeg (Gerard en Willem) en B-ploeg (Hermjan, Huub, Hetty, Aad en Theo) zich scheiden. Wat gebeurde er, tot grote ontsteltenis van Willem, bij de splitsing: Nu Tom afwezig was, meende Gerard zijn rol over te nemen en werd bevangen door het Edwin van Calcervirus. Gerard vond het toch gezelliger om bij de groep te blijven en liet Willem in de kou staan. Willem, kopman Willem, had speciaal gewacht om zo met iemand de lange helletocht te volbrengen en kreeg de tweede domper van de dag voor zijn kiezen. Hij wikte en woog en besloot toch maar in de buik van de ploeg mee te draaien, maar wel met pijn in zijn buik van teleurstelling. Gerard hield zich, tot 20 km voor de finish wel voorbeeldig aan zijn eerste toezegging, maar ja het bloed kruipt waar het niet gaan kan en hij heeft een reputatie hoog te houden en kletste er van tussen. Hij had echter geheel buiten Willem gerekend, die zich had gefocust op het rijden met Gerard en dan was daar natuurlijk Hermjan die zich voor eigen publiek niet wilde laten kennen. Alsof er een bom was ontploft waren er opeens

Blz. 43 van 57


allemaal oranjeshirts puffend en harkend op het parcours te vinden. Niet omkijkend maar in zichzelf gekeerd, tierend tegen “langzaam aan-rijders”, een waas voor ogen en vooral zichzelf niet te willen laten kennen demarreerde de A-ploeg, om uiteindelijk elkaar toch weer te vinden. Het drietal werd liefdevol ontvangen door Diana, die op de streep, ondersteund door twee fans, op de binnenkomst van de Woelige Wieltjes zat te wachten. Ze meende de Aploeg uitgebreid te kunnen soigneren, knuffelen en wat al niet meer, alvorens zich op de B-ploeg te kunnen storten, maar dat was verkeerd gedacht. Op het moment dat ze op haar persoonlijke favoriet afstormde om hem liefdevol in de armen te sluiten schrok ze op van het getoeter van een motorrijder en zag de B-ploeg ontspannen lachend, gebroederlijk naast elkaar en in gezelschap van “nieuwe” fietsvrienden met hoge snelheid de streep passeren… “Zo kan het dus ook” dacht ze hardop, “gewoon gezellig bij elkaar blijven en gezamenlijk een hoog tempo rijden, zonder elkaar kapot te rijden”. Moe, maar voldaan, werd er koers gezet richting het clubhuis van de afdeling Harderwijk voor een afzakkertje. Kopman Willlem, hij kon het niet laten, maakte een extra lus langs het huis van de voorzitter van de Harderwijkse wielervereniging en Tom draaide zich nog een keer om in zijn bed in de veronderstelling dat hij de winnaar van de dag was, omdat koersen in bed worden gewonnen….

Blz. 44 van 57


GOEDEGEBUUR VERSTERKT WOELIGE WIELTJES Adequaat handelen van de ploegleiding zorgt ervoor dat kopman Willem niet alleen de Pyreneeencols hoeft. Zaterdag kwam er dan uiteindelijk duidelijkheid over de deelname van "sleuder" Thomas. Hij hield de ploeg lang in onzekerheid of hij Willem zou bijstaan in de Pyreneeen, maar gaf aan definitief van deelname af te zien. Een uitdaging voor de ploegleiding, een grote teleurstelling voor de ploeg en met name de kopman. Willem had nu niemand die hem kon vergezellen in het hooggebergte. Natuurlijk zouden diesel Hetty (louter goed op het vlakke) en ploegleider Theo (te zwaar om omhoog te vervoeren) aan de start verschijnen, maar zij kunnen niet de rol van meesterknecht op zich nemen.

De ploegleiding had dit reeds voorzien en er waren al voorgesprekken met bloedleverancier Arwill gevoerd. Ardwill, aanbidder van het staal, staat weliswaar onder contract bij torclub de Barrepoort uit Dordrecht, maar tekende op uitzendbasis een contract voor twee weken met een optie voor de Claudy Criquillion. Ardwill zal Willem meevoeren over de toppen van de Pyreneeen.

De prestaties van de Woelige Wieltjes zijn te volgen op twitter (woeligewieltjes). Een goede vakantie en kijk naar de tourverslagen; de Wieltjes zijn er! Jullie ploegleider!

Blz. 45 van 57


VAN RONGEN TOCH MEE NAAR DE PYRENEEEN (of toch niet?) (Positie Goedegebuur niet ter discussie) Verwarring alom binnen de Woelige Wieltjes over de definitieve samenstelling van de ploeg voor de Pyreneeenetappes. Al sinds maart was de ploeg opgebouwd rond kopman Willem. Hij zou ondersteund worden door, voor één keer, meesterknecht Thomas en figuranten Hetty en Theo. Het leek een ideale samenstelling, maar twijfels maakten zich van de ondersteuners meester. Het was de ploegleider, in dit geval één van de figuranten, die uiteindelijk een maand geleden de kopman duidelijkheid verschafte. Hij ging niet alleen mee, maar had ook een onderkomen, geheel in de traditie van de Woelige Wieltjes, geregeld: (volgens internet) een schuur op een erf in het rustiek gelegen Ascant. Op de valreep, afgelopen zaterdag, verschafte, de tot meesterknecht gebombardeerde, Thomas dan uiteindelijk duidelijkheid: hij zag af van de invitatie en zou niet mee gaan. (De man is tenslotte niet voor niets de Edwin van Calcer van de Woelige Wieltjes) De vervanger, die een tijdelijk contract heeft met een optie voor de Claudy Criquillion, stond al klaar en was snel geregeld. De ploegleiding was, toch zeker aangenaam, verrast toen de avond voor vertrek (dinsdag 21.00 uur) van Rongen belde met de boodschap dat hij toch aan de start zou verschijnen en de volgende dag (vandaag) om 13 uur zou vertrekken. Vreugde binnen de selectie! Er was nog een open plek en met zowel Goedegebuur als van Rongen weet kopman Relou zich omringd door twee helpers: Van Rongen voor de aanlopen en de start van de klim en Goedegebuur voor de klim en wellicht de afdaling. Euforie maakte zich meester van de ploeg. Dit lijkt het ideale plaatje! Het is nu echter 22.17 uur en van Rongen zit nog steeds in Noordwijkerhout............. Een vertwijfelde ploegleider. Naschrift: Sms-contact heeft geleerd dat Thomas op weg is gegaan maar bij Antwerpen rechtsomkeer heeft gemaakt. Donderdag 06.00 uur doet hij een nieuwe poging om de Pyreneeen te bereiken.

Blz. 46 van 57


DRIE (WOELIGE) WIELTJES BEREIKEN COL D’AUBISQUE Goedegebuur maakt faam waar Van Rongen verrast op de Soulor Lang was er naar zaterdag 17 juli uitgekeken. Het was de dag dat kopman Relou, ondersteunt door een aantal trouwe helpers, op zou stappen voor zijn de eerste Pyreneeënrit, die moest leiden naar de top van de D‟Aubisque. De strategie, op het laatste moment aangepast doordat helper van Rongen toch ter plekke verscheen, was helder: Van Rongen zou Relou en Goedegebuur aan de voet afzetten, waarna uitzendkracht Ardwill het zou overnemen en Willem de eerste kilometers van de klim zou gangmaken. Thomas zou zich laten afzakken naar de achterhoede om met Hetty en de ploegleider op de Soulor te geraken. Ardwill zou in eigen tempo naar D‟Aubisque gaan. Op de top van de Soulor zouden de Woelige Wieltjes op elkaar wachten, bij elkaar komen en de heroïsche belevenissen delen onder het genot van een kop koffie. Het plan stond als een huis en liet niets aan duidelijkheid te wensen, ware het niet dat toch een ieder (lees Thomas) er zijn eigen interpretatie aan gaf. Aanvankelijk ontstond er een luxe situatie. Thomas voelde zich als een adelaar in het hooggebergte, hij danste op de pendalen naar boven op de flanken van de Soulor. Thomas bleef bij de kopmannen, keek om zich heen, conform de instructies van gewaardeerd lid HermJan, maar genoot niet van het uitzicht: er was namenlijk niets te zien. De weersomstandigheden waren barbaars, je zag geen hand voor ogen, de berg was gehuld in de mist, de temperatuur ver onder de 10 graden, maar het deerde “onze” van Rongen niet. Uiteindelijk moest hij toch de grote meneren na 3 kilometer laten gaan maar bleef, ongekend lang, in hun kielzog. Het was, achteraf, duidelijk: Thomas vocht voor zijn basisplaats. Hij had zijn hand overspeeld en zag dat hij niet alleen onmisbaar was, maar ook dat er een meer dan waardige vervanging voor handen is. Hij zag zijn basisplaats in gevaar komen en vocht voor wat hij waard was. Hij wilde “uitzendkracht” Ardwill niet uit het oog verliezen, maar ja dat was in deze omstandigheden zó gebeurd. In eigen tempo, duidelijk in het rood danste Thomas naar boven, zich niet bekommerend om zijn metgezelen Hetty en Theo. Diesel Hetty ging, zoals het een diesel betaamd in een rustig maar gestaag tempo naar boven. Zij moest de ploegleider laten gaan, maar wist dat er op de top van de Soulor –zo luidde de stalorders voor de B-groep- gewacht zou worden bij een kop warme koffie. Willem liet ook Ardwill al snel achter en ging in eigen tempo naar de top van de Soulor, die hij de dag van te voren ook al had bereikt. Ardwill had de opdracht gekregen in eigen tempo naar boven te gaan en gelijk door te stoten naar D‟Aubisque om daar onze kopman bij te staan. Het plan werkte: Ardwill verloor per kilometer een half minuutje, maar ging in het kielzog mee naar de top van D‟Aubisque. Dit werd onze Thomas teveel. Hij strandde 400 meter onder de top van de Soular en dook het restaurant binnen, om – geheel tegen de werkafspraken in- na het nuttigen van de koffie direct terug te keren

Blz. 47 van 57


naar het rennershotel. Hij zag zijn vervanger plichtsgetrouw zijn taak vervullen en realiseerde zich dat niemand, ook Thomas, onmisbaar is. ”Werkafspraken, plichtsbesef, loyaliteit, Hetty, Theo, samen uit samen thuis” het had allemaal geen waarde meer. Thomas ging zijn eigen weg, de ploegleider in verwarring op de top achterlatend.

De ploegleider arriveerde, zoals later bleek, pas 10 minuten na Thomas op de top. Hij passeerde de streep, deed de p.r.-uitingen en ging op zoek naar de ploegleden (lees Hetty en Thomas). Ardwill en Willem waren inmiddels al, conform afspraak, op weg naar D‟Aubisque, maar de helpers zouden bij elkaar aansluiten en in de bus de weg vervolgen. Hetty was goed en wilde in eigen tempo door, waardoor de ploegleider nog slechts één lid moest oppakken voor het vervolg, maar ja…….

De weg van de top naar de twee restaurants gelegen op 250 en 400 meter onder de top werd drie keer gemaakt, maar Thomas niet gevonden en dit terwijl Hetty al rustig en gestaag op weg was naar de top van D‟Aubisque. Weg plan, weg top; het enige dat de ploegleider reste was wachten op de toppers die zouden afdalen van D‟Aubisque en zouden neerstrijden in het afgesproken restaurant. Géén top erbij, terwijl deze zó dichtbij was. Plichtbesef hinderde de ambitie. De ploegleider kon zijn renners niet laten zwemmen en nestelde zich, noodgedwongen, in de uitspanning op 200 meter van de top in afwachting van Willem, Hetty en Ardwill. Een ontmoeting met, desparado/Remy, van Rongen werd al opgegeven. Die was, alle afspraken aan zijn laars lappend, al weer afgedaald naar het rennerskwartier, zonder de ploegleider te informeren. Na een korte tijd van grote teleurstelling over de gemiste kans en een tijd van verwarring over de verblijfsplaats van Thomas streek Ardwill al, conform afspraak, neer weer op de top van de Soulor. Hij wist te melden dat al ras Willem en Hetty zouden volgen. En zo geschiedde…. Op de top van de Soulor verzamelde vier wieltjes zich, waarvaqn er drie D‟Aubisque hadden bedwongen. Onder het genot van van een grand cafee werd dit memorabele feit geëvalueerd, evenals de moeilijkere klim naar de Soulor. Terwijl de helden hun weg door de mist naar beneden vervolgden zat Thomas, zoals achteraf bleek, al hoog en droog bij zijn vrouw aan de koffie in het rennershotel.

Blz. 48 van 57


Wielerploeg ontloopt hongerklop ternauwernood (Boussaint woensdag. Van onze correspondent ter plaatse.) Naar nu pas bekend is geworden is de bekende wielerformatie de Woelige Wieltjes ternauwernood aan een ramp ontsnapt. Betrouwbare bronnen geven aan dat de voedingswaarde van de - ter voorbereiding van de belangrijke Crique genuttigde - etenswaren ver beneden het minimum niveau lag. Zo is er een foto opgedoken van de soeppan.

(Deze foto is genomen vlak voor het diner op vrijdagavond.) Het gerucht gaat dat Laurant Fignon is herkend op de alom aanwezige beveilingingscamera‟s in het buitenhuis van de wielerploeg. Close-ups van de beelden van vrijdagavond moeten uitmaken of er vermicelli is zijn mondhoeken waarneembaar is. De whereabouts van Laurant Fignon op dit moment zijn niet bekend. Verwacht wordt dat er hier inmiddels sprake is van “were – abouts”. Bronnen binnen de UCI melden dat de UCI donderdag of vrijdag een persconferentie zal geven over het lopende onderzoek. Hoe de wielerformatie met een eventueel tekort aan voedingsstoffen toch zo succesvol kon zijn in deze zware tocht heeft ook de aandacht gewekt van de UCI. De “whereabouts” van de renners zijn inmiddels opgevraagd en onaangekondigde dopingcontroles worden niet uitgesloten, zo is inmiddels door de UCI bevestigd.

Blz. 49 van 57


Eigenaar Vitesse toont interesse in woelige wieltjes (Achterneef van Merab Zjordania gesignaleerd in La Roche en Ardenne) (La Roche en Ardenne zondag. Van onze correspondent).

Deze zomer werd Vitesse overgenomen door de Russische zakenman Merab Zjordania. Van Zjordania is bekend dat hij nauwe banden heeft met Chelsea eigenaar Abramovitsj. Er is nu ook serieuze interesse uit het oostblok voor de Woelige Wieltjes, niet toevallig van een familielid van Zjordania. Aadab Lindomanitsj, miljardair én achterneef van Vitesseeigenaar Merab Zjordania, hier in karakteristieke houding, is gesignaleerd in La Roche en Ardenne voor het ondertekenen van de contracten. Van Lindomanitsj wordt beweerd dat hij zijn fortuin heeft te danken aan het wegsluizen van onderwijssubsidies in de chaotische Russische bureaucratie kort na de val van de Sovjet-Unie. Na een korte voorlopige hechtenis begin jaren ‟90 is Lindomanitsj destijds vrijgelaten omdat zijn betrokkenheid bij deze grootschalige fraude niet kon worden bewezen. Van Lindomanitsj‟ priveleven is weinig bekend. Bronnen uit de directe omgeving van de miljardair melden dat hij een zoon heeft. Zijn interesse in de wielersport zou zijn ontstaan nadat is gebleken dat zijn zoon een groot wielertalent is die de zware fietstocht in de Ardennen ruim binnen de 4 uur heeft afgelegd. Opvallend feit is dat heeft meegedaan aan de Aangenomen wordt dat dit de grote schare fans van de stellen en aan te tonen dat hij geen koele investeerder. Het echter vergeten de nieuwe rusten. In het renners-veld wordt doorgaans afgeschermd opvallende verschijning helm droeg tijdens de zware boven de 70 kilometer per

Lindomanitsj kennelijk zelf zware Ardennenrit. een publiciteitsstunt was om Woelige Wieltjes gerust te een echte wielrenner is en PR-campagneteam was eigenaar voldoende uit te was Lindomanitsj – hij door vier lijfwachten – een doordat hij als enige geen tocht waar snelheden van uur worden gehaald.

(Lindomanitsj, die zich zelden laat fotograferen, met een glas wodka.)

Overigens is inmiddels vast komen te staan dat deze snelheden door Lindomanitsj niet zijn gehaald. Iets over de helft van de zware rit zei hij in de achterhoede van het peloton in gebrekkig Engels en met een kleine glimlach: “Giif mi toe morr daiz”.

Blz. 50 van 57


Woelige wieltjes verspelen Fer Plee trofee Drugskartel infiltreert in wielerploeg. Diverse renners vergrijpen zich aan gratis drugs (Boussaint maandag. Van onze correspondent.) De na afloop van de wedstrijd nog vol trots getoonde Fer Plee trofee kan door de Woelige Wieltjes weer worden ingeleverd bij de UCI. Diverse renners worden verdacht van drugsgebruik. De UCI neemt dit hoog op, mede gezien de voorbeeldfunctie die de renners hebben in West-Europa, vooral bij de enorme schare jeugdige wielerfans. Bij de redactie van deze krant zijn gisteravond door onbekenden foto‟s afgeleverd waaruit blijkt dat een vermeende drugshandelaar – volgens de politiewoordvoerder een “grote jongen” – is geïnfiltreerd in de wielerploeg. Het onderzoek van de politie heeft de codenaam „EFHA‟ meegekregen. Het is de redactie nog onduidelijk hoe deze naam is ontstaan in wie de verdachte is. Wel is bekend dat verdachte, die zelf geen gebruiker is, wordt gezocht door Interpol. Hij zou het geweld van de Mexicaanse drugsoorlog zijn ontvlucht.en in de Benelux een nieuw drugsimperium hebben opgezet. Van verdachte ontbreekt op dit moment ieder spoor. Hij is vorige week zondag voor het laatst gesignaleerd in de omgeving van de Brienenoordbrug, 300 kilometer verwijderd van Boussaint. De poging van de gealarmeerde Politie om een file te veroorzaken en verdachte vervolgens klem te rijden mislukte. (Verdachte drugshandelaar bereidt een megatrip voor)

Verdachte lijkt tevreden vast te stellen dat de drugs hun uitwerking op de renners niet misten. Renners waren na gebruik urenlang apatisch en volledig in zichzelf gekeerd. Een van de renners (Tom v. R.) was anderhalf uur bezig met een poging om een vinger in zijn glas te krijgen om een niet-bestand vliegje te verwijderen. Een andere renner (Hermjan v. B.) noemde zichzelf „The Super Fikkiemaster‟, roerde –zonder een krimp te geven- met zijn vingers in het vuur maar meldde zich toch een dag later met brandwonden bij de eerste hulp te Aken.

De eerste reactie bij zo'n verhaal is ontkenning. Dit kan niet waar zijn! Vervolgens krijg je, uit doorgaans goed ingelichte bronnen, explosief materiaal toegespeeld. Is 't 'm echt? Wat doet hij daar 's ochtends vroeg? Waarom in deze outfit? Wat hebben die koeien er mee te maken? En dan gaat het malen..... Met vriendelijke groet, Een verwarde knecht

Blz. 51 van 57


Keiharde machtsstrijd bij Woelige wieltjes (Vergiftiging van kopvrouw wielerploeg van binnenuit georganiseerd?) (New York maandag. Van onze correspondent.) De UCI heeft een onderzoek ingesteld naar een mogelijke vergiftiging binnen de inmiddels in opspraak geraakte wielerploeg de Woelige Wieltjes. Ditmaal draait het om de vrouwelijke rensters. Er lijkt een strijd gaande om de koppositie tussen de twee sterkste rensters, Hetty Relaity en Lady Die Barney. In 2009 was Hettie Relaity (r) nog veruit de snelste vrouw. Dit jaar werd zij tweede en werd de eerste plaats overgenomen door Lady Die Barney. De machtsstrijd staat bij intimi inmiddels bekend als de “Battle of the Bitches”.

(“de dames” in “gelukkigere” tijden)

Na een heftig ziekbed van Hettie Relaity enkele dagen ná de zware race werden in haar bloed gifsporen ontdekt welke al enige tijd in het lichaam gehuisvest moeten zijn geweest, aldus de leider van het onderzoek. Bij de UCI is het vermoeden gerezen dat deze gifstoffen eind augustus opzettelijk via voedsel of drank in de bloedbaan van de toprenster terecht zijn gekomen. Welingelichte bronnen melden dat de voedingsdeskundige (tevens hoofdrolspeelster in “battle) van de ploeg mogelijk betrokken is bij deze zaak. Of zij hulp heeft gehad van derden wordt onderzocht. Kosten nog moeite worden gespaard om Hetty Relaity weer gezond en topfit te krijgen. Ze is inmiddels overgebracht naar het zeer gerenomeerde New York Institute for Blood Poisoning and Histamine Research Center aan Park Avenue. Zij wordt behandeld door een expert op dit gebeid, de wereldberoemde Prof. Dr. A.C. Ula, voormalig Professor aan de Östereichische Blut Verein net buiten Wenen. Dr. Ula wil op dit moment liever geen mededelingen doen over het herstelproces van de sympathieke wielrenster. Vanochtend wilde hij alleen loslaten dat het nu een kwestie is van doorbijten.

Blz. 52 van 57


TU Delft dient claim in bij de Woelige Wieltjes Chef de cuisine ingestort

Deze ochtend werd bekend dat het voortbestaan van de, dit seizoen jubilerende, Woelige Wieltjes in gevaar komt. Het team, onder de bezielende leiding van ploegleider Koot, is het enige team dat zonder sponsors zich staande weet te houden in het weerbarstige profklimaat, waar sponsoren en geldschieters het voor het zeggen hebben. De uitverkiezing om deel te mogen nemen aan de velomediane Claudy Criquillion is hier een treffend voorbeeld van. Nu lijkt echter deze klassieker de aanleiding te zijn voor het einde van de Woelige Wieltjes. De Technische Universiteit heeft de Woelige Wieltjes aansprakelijk gesteld voor het plichtsverzuim van, de bij de TU in dienst zijnde, Thomas van Rongen. Thomas is niet alleen een belangrijke pion in de formatie van ploegleider Koot, hij wordt alom geprezen vanwege zijn “sleurwerk” en sinds kort ook als adelaar in het hooggebergte, daarnaast treedt hij ook op als “chef de cuisine” van de formatie.

Deze combinatie van werkzaamheden lijkt van Rongen allemaal teveel te zijn geworden. Van Rongen is afgelopen zondag totaal ingestort, zie bijlage, en lijkt nog niet hersteld te zijn. De terugtocht vanuit de Belgische Ardennen mondde voor de ploegleiding en de “chef de cuisine” uit in een ware puzzeltocht, die van Rongen, gelet op het vrij gegeven beeldmateriaal, blijkbaar de nekslag uitdeelde.

Zaterdag volbracht hij de klassieker in een nieuw persoonlijk record, Hij voerde daarop volgende de regie over een culinair bacchanaal, waarbij met name de pindasaus bij een ieder een smaaksensatie teweeg bracht die zijn weerga niet kende, Waarna hij exceleerde aan de barbecue Hij wist maatschappelijke dilemma‟s, met name de problematiek van Chileense mijnwerkers, terug te brengen in ware proporties door ze beeldend verbaal te visualiseren Hij wist op de zondag ieder ploeglid het juiste gebakken eitje te serveren met vers, door hem, gehaald Ardens brood. Dit alles was nog niet genoeg. De actuele situatie zondag op de weg deed, door zijn rol als bijrijder, een beroep op zijn eerdere rol binnen de Woelige Wieltjes als hoofd calamiteiten. Van Rongen moest ook tijdens de terugreis “vol aan de bak”. Bij ieder groot kruispunt van snelwegen werd hij geconfronteerd met een wijziging van de route en diende te anticiperen op de situatie op de weg. Deze situatie bracht hem tot in Zeeland, waar hij verzuchtte: “Ja snotverdomme, ik ga toch niet weer op vakantie” om –al rijdend richting Zierikzee- de chauffeur een wegenkaart te laten aanschaffen om huiswaarts te kunnen keren. Een file van 10 km bij Dordrecht, hevige verkeershinder net onder Rotterdam, een afgesloten A20 zorgde ervoor dat de “stafwagen” van de Woelige Wieltjes herhaaldelijk zijn koers diende te wijzigen om uiteindelijk te stranden in een file in de Maastunnel.

Blz. 53 van 57


Dit was de druppel die van Rongens emmer deed overlopen en dit was het moment dat van Rongen knakte. Hij stortte volledig in en dat met het eindpunt in zicht. Meer dood dan levend hing hij in de bijrijderstoel, een tafereel dat werd waargenomen door de papparazi-fotografen, die eigenlijk waren gekomen om een blik op te kunnen vangen van de man de zich had bewezen als dé opvolger van Herman Den Bijker. Van het elan van de “chef de cuisine” was niets meer over. UitgewRONGEN en leeggezogen hing hij naast de ploegleider met de ogen dicht gesloten. Verder gaan vanuit Delft met de trein was eigenlijk géén optie, maar het leek de ploegleider, na raadpleging van een arts in het Reinier de Graef ziekenhuis, goed hem door de hevige stortbuien met bus 57 richting Noordwijkerhout te sturen, omdat hij normaal gesproken weer zou opkrabbelen. De stortvloed aan water zou hem activeren en de bloedsomloop en het hartritme stimuleren. Men meende dat hij als herboren zijn vrouw in de armen zou sluiten om daarna zijn affectie te tonen, alsof hij drie maanden in een Chileense mijn opgesloten gezeten had. Niets bleek minder waar te zijn. Van Rongen vleide zich neer op de bank, wist zich onder dwang van de teleurgestelde echtgenote naar boven te slepen en hoorde de wekker niet op de maandagochtend. Het managementteam van de TU wachtte tevergeefs op een toelichting op het kwaliteitsbeleid, studenten stonden geruime tijd voor niets te wachten op het resultaat van de intake, de lector miste zijn evaluatieformulieren en de dame aan het bureau tegenover van Rongen wachtte op haar ochtendcompliment en twijfelde nu aan haar vrouwelijkheid. Dit allemaal omdat ieder spoor van deze TU-medewerker (Tom voor zijn collega‟s) ontbrak. Het was de verzuimconsulent die, door naar Noordwijkerhout af te reizen, een teken van leven van van Rongen kon doorgeven, met daarbij de diagnose dat de activiteiten t.b.v. de Woelige Wieltjes de totale ineenstorting van Thomas tot gevolg hebben gehad. Dit, gevoegd bij een ongepaste afwezigheid op vrijdag 27 augustus, is voor de TU voldoende reden om de geleden schade te verhalen op de Woelige Wieltjes. Advocaat Moskovitz heeft de onderbouwing van de claim van ongeveer 86.000€ neergelegd bij de Haagse rechtbank.

Blz. 54 van 57


Het nieuwe shirt – Hulde aan Thomas

Beste renners, Ere wie ere toekomt.......... Thomas heeft de laatste mail niet alleen goed gelezen, maar ook direct actie ondernomen. Hij heeft de ploegleiding benaderd om centraal het prachtige shirt, nogmaals te vinden in de bijlage, -na vooruitbetaling van een ieder- te bestellen en deze dan de 11e te distribueren. Op zich een goed idee, met wel addertjes onder het gras, als Sinterklaas, wanneer sluit de betalingstermijn (hoe snel moeten de bestellen voor de voorraad op is), maar bovenal het ruilen bij niet passen. Voor mezelf sprekend is de XXXL (mijn standaardmaat) goed passend, dus wellicht kunnen we de gok nemen. Ik wil alleen centraal bestellen als een ieder vooruit heeft betaald en het echt om een centrale bestelling (dus voor iedereen) gaat. Wil je me uiterlijk woensdag a.s. per mail laten weten als je mee wilt doen aan de centrale bestelling. Ik laat jullie dan 's avonds weten wat de bedoeling is (Eén voor allen / allen voor één of ieder voor zich). Bij centrale bestelling zal er dan vóór zondag 5-12 betaald moeten zijn. Jullie ploegleider

Blz. 55 van 57


oke, want het is wel een heel mooi shirt... ik fiets trouwens nog steeds door op zondag ochtend. Erg koud en soms een beetje veel wind, maar goed te doen. Maat L...hoeveel moet ik op welke bank of girorekening storten? Tot het voorjaar. Huub

Geachte ploegleider. ik wil ook wel in zo'n kek jackie rondfietsen. Voor mij graag de dameslijn in maat(je) L (van Lange armen en Lange rug). IK heb wel even geaarzeld, die letters op de voorkant staan me niet zo aan. AA staat natuurlijk voor All Active maar kan net zo goed door de argeloze voorbijganger of kroegbaas worden opgevat als alcoholics anonymous. En vervolgens geinterpreteerd worden als een ultieme poging om van de drank af te komen, waardoor die lekker belgische biertjes aan je neus voorbijgaan. Maar goed, dat risico moeten we maar nemen. Met oprechte groet renster Hettie

Beste Mensen, ik had liever een ander kleurtje gehad, fluoriserend geel of zo, dat is voor jullie wat makkelijker als ik zoek ben, maar voor de eenheid, als we gezellg in een groep bij elkaar fietsen, ga ik toch maar voor de uni color. Ik ga voor een XXL. Groeten, Fer Beste mensen, Het gaat de goede kant op! Met nog één dag te gaan missen we nog de reacties van (voorheen?) kopman Willem, Aad en de uitzendkrachten, genomineerd tot clublid Bert en Anne. De ploegleider 02 24 21 28 04 11 02 02 27

april april mei mei juni juni juli juli augustus

: : : : : : : : :

Vacansoleil 4 Challenge, Zandvoort Klimmen – Banneux – Klimmen Vacansoleil 4 Challenge, Breda La Chouffe Classic - Houffalize Vacansoleil 4 Challenge, Den Bosch Les 3 Ballons: Frankrijk, Champagney La Marmotte (A-ploeg) Vacansoleil 4 Challenge, Grand Depárt 2011 (B-ploeg) Velomediane Claudy Criquielion

Vrienden, vriendinnen,

Blz. 56 van 57


Ik zeg maar zo: samen uit, samen thuis. Doe er voor mij ook maar 1 . (Lekker een shirt met lange mouw) maat: xxl graag. groeten, Aad Beste renners en rensters, Wow, wat een programma voor 2011! De Woelige Wieltjes veroveren de Wijde Wereld. Daar past dit nieuw teamshirt bij. Graag voor mij een L. Groeten Willem Beste Willem, het is natuurlijk al weer een paar maanden geleden dat we elkaar hebben gezien, maar als ik er vanuit ga dat je niet al te veel gekrompen of afgetraind bent zou ik een XL aanbevelen. Die heb ik besteld en zit me volgens Stella als gegoten. Ik weet niet wat Gerard heeft besteld, maar ik schat in ook een XL. Met groet, Hermjan (waar bemoei ik me eigenlijk mee) Barneveld PS: ik ben ook onder de indruk van het ambitieuze programma en heb voor morgen een overleg met mijn baas aangevraagd. Vooral de La Chouffe Classic doet de smaakpapillen bij mij tintelen. Theo, mijn L wordt dus op gezag van Hermjan een XL. Willem Als het dan maar xl is. wat mag ik nou betalen???????????? Je …..maat Tom (gecencureerde versie) Hoi Theo, Excuus voor de late reactie. Ik zat een week in Parijs voor mijn werk, heb vertragingen gehad door de sneeuw, heb thuis dagenlang problemen gehad met het ontvangen van emails en heb een andere woning gekocht waarvoor ik nu de voorbereidingen plan voor de verbouwing en dat soort „waargebeurde smoesjes‟. Kortom, het kwam er even niet van. Maar toch denk ik vaak aan jullie… want ik heb al wel vast vrij gevraagd voor de Crique. En beter nog… ik heb zelfs al vrij gekregen voor het weekend van de 27 e augustus en dat is niet altijd even makkelijk in de vliegerij kan ik je verzekeren. Wat jij met die informatie moet? Hmmm, ik stel mij nu even heel bescheiden op… maar ehh, mijn auto doet het weer prima… ehh, mijn fototoestel is weer opgeladen… en ehh, ik kan écht wel soep maken hoor. Maar ehh, wat betreft het shirt, doe mij aub een L. Hartelijke groet, Bert van der Meer

Blz. 57 van 57

BIOGRAFIE DE WOELIGE WIELTJES VERZAMELDE WERKEN T.G.V. 1 E LUSTRUM

Recommend Documents