Met Kupke door Nederland
Aanhaaktocht 1e lustrum L.O.G. 15-05-2014 – 23-05-2014 Op 16 mei haken we, in Well, aan bij een toertocht(je) door het zuidwesten van Nederland. We zijn sinds kort lid van een vereniging van Linssen booteigenaren en zij organiseert door het jaar heen enkele vaartochten. Steeds in wisselende samenstelling van varende leden. De eerste “aanhaak”tocht gaat vanaf Roermond naar Streefkerk waar het 1e lustrum van de vereniging gevierd gaat worden. We varen naar ’t Leuken om daar aan te haken en om kennis te maken met de andere meevarenden, die in de loop van de middag ook aankomen in ’t Leuken. Een leuk gezelschap, lijkt ons. We zijn redelijk dicht bij “huis” maar hebben nog nooit gezien dat ’t Leuken zo’n mooie plek is waar we, onder leiding van een gids van het IVN, zien dat de Maasduinen een bezoek meer dan waard zijn. Prachtige waterpartijen, het ontstaan van alle “bebossing”, we weten het nu allemaal. We wandelen er ruim een uur. We lunchen in de fraai gelegen bosbrasserie “In de sluis” en De Rietvaer brengt ons allen weer terug. Dit is dag twee voor ons en we zijn aangenaam verrast. Jan en Trudie hebben deze toertocht uitgezet en als dit nog maar het begin is … Daarna gaan we naar De Gouden Ham, onderweg 2 sluizen. Voor de 1e sluis haken Corine en Robert helaas af. Zij hebben nog niet zoveel vrije tijd. We worden in De Gouden Ham uitgenodigd door Faby en Peter om het palaver daar te houden. Het komt er in het kort op neer dat we niet meer hoeven te eten aan boord. Maar gezellig is het en we leren eenieder weer wat beter kennen!
Dag vier voert ons naar Heusden. Na de 1e sluis in Lith haakt de Minos uit Oss aan. ’s Avonds gaan we met z’n allen uiteten. Dag vijf is al weer aangebroken en we gaan op weg naar Willemstad. Een mooi oud vestingstadje. Het is de thuishaven van Peter en Pieta en wij maken met ons allen, onder hun leiding, een mooie
wandeling. Willemstad heeft prachtige oude gebouwen en hele fraai aangelegde tuinen/parken.
Het palaver is bij de Minos. Ik moet het helaas laten afweten omdat de afstand tussen “kade” en schip te groot is. De zesde en zevende dag staat Rotterdam op het programma. Onze “leider” loodst ons vakkundig over de Nieuwe Maas en houdt ons allemaal goed in de gaten. We beschouwen hem als ons achteruitzicht. Voortdurend roept hij ons allen per marifoon op en wijst ons op mogelijke “gevaren”. Maar niet alleen dat, ook ziet hij een zwemmend hert. Dat hadden we nooit zelf gezien. Dit komt waarschijnlijk uit Tiengemeten. Een prachtig natuurgebied dat in 2006 is omgevormd van landbouwgrond naar natuur. Het ligt middenin de machtige delta van Zuidwest-Nederland, waar Rijn, Maas en Schelde uitmonden in zee.
We varen in konvooi op de Oude Maas en zijn maar nietig in vergelijking met de machtige zeeschepen die hier varen.
En o wat is de Euromast klein! Na de wereldberoemde Erasmusbrug gaan we stuurboord uit om bij de City Marina van Rotterdam af te meren. We maken even vast aan een beroepsschip omdat de toegangs”ophaal” brug naar de Marina op bepaalde tijden bediend wordt. Lang duurt dit echter niet. We kunnen allemaal achter elkaar liggen en vinden de omgeving, en met name het Entrepotgebouw, prachtig. Het is een uitdaging om van boord naar buiten de jachthaven te gaan. Het is een flinke loopafstand maar de haven is goed beveiligd. Dat vindt zelfs Ben, onze expert. De zevende dag (what’s in a name) hebben we het captainsdinner in Hotel New York van de vroegere Holland Amerika Lijn. Niet zo maar in het restaurant van dit zo statige hotel maar in een van de directiekamers. We horen zo nog wat details over dit zo beroemde hotel en het diner is in een woord fantastisch! We gaan niet met de watertaxi naar de haven terug maar besluiten de calorieën te verbranden door een wandeling!
De achtste dag gaan we richting Streefkerk. Daar zal het lustrum van de vereniging gevierd worden met een diner. Dat is dan tevens het eindpunt van deze vaartocht.
We worden in “De Limonadefabriek” verwelkomd met een heerlijk cocktail. We maken kennis met de per schip en auto aangekomen andere leden van de vereniging en na als koppel en als groep op de foto gezet te zijn, gaan we, na hiertoe opgeroepen te zijn per hoorn door Theo, het restaurant in. Er is een ongedwongen sfeer en stemming. Een gezellig muzikaal duo dat ons met accordeon en viool onderhoudt is ook van de partij en ook Theo speelt met zijn accordeon een nummer mee. Wat een klasse! Het diner kan ons allemaal bekoren. Jammer genoeg is er in de haven “een piraat” actief geweest die allerlei voorwerpen van schepen heeft “geleend”. In Jan is een toneelspeler verloren gegaan. Met verve, zelfs voorzien van tattoos en ooglap, wordt hij gedwongen alles weer aan de rechtmatige eigenaars terug te geven. Vreemd genoeg blijken twee “stukjes” textiel van niemand te zijn. Het is een gezellige avond geweest en we gaan weer op weg naar KUPKE. Morgen zal een
nieuwe “leider” de tocht door “De Kop van Overijssel” voorzetten en zullen we, met drieën overgebleven van deze tocht, ons weer mengen met de andere leden. Alle lof gaat uit naar Trudie en Jan. De hele tocht is perfect georganiseerd en wat zijn we veel wijzer geworden!
Toertocht Kop van Overijssel 25-05-2014 – 04-06-2014 In Streefkerk maken we op 24 mei kennis met de nieuwe toertochtleiders voor de tocht Kop van Overijssel. Twee schepen van ons verwijderd ligt de Puffin en de bemanning daarvan heeft deze tocht uitgezet: Cor en zijn vrouw Fredy. We zijn nu met een flink aantal want van degenen die gisteren met de boot naar het lustrumfeest kwamen, gaan er vanaf morgen nog zeven mee. Eerst zijn er voor vandaag, 25 mei, nog activiteiten gepland in Streefkerk. We gaan met z’n allen met het openbare vervoer (hoe lang is dat voor ons geleden?) naar Kinderdijk.
De wereldberoemde molens worden vanaf het water bekeken en aansluitend is er een high tea. Daarna met de bus weer terug en is de rest van de dag naar eigen inzicht te besteden. Dag twee varen we in konvooi naar het Eiland van Maurik. Het weer is niet bijzonder. Regen, en de donkere wolken voorspellen weinig goeds. Toch varen we op de voorgeschreven snelheid (9 km) naar de jachthaven. Het resultaat is wel dat we doornat worden.
Het is maar een tussenstation voor onze verdere reis. Hoewel we onderweg nog heuse kamelen zien! En die zijn niet van circus Renz!
Dag drie wordt vervolgd met een trip naar Giesbeek. We hebben stroom mee en schieten zodoende flink op. Aan ons wordt het allerbeste plekje van de haven aangeboden (vinden wij). Onderaan de opgang naar het restaurant en dat is met dit weer wel zo handig. In onze beschrijving staat dat er een goed restaurant c.q. goede kantine moet zijn. Dit beamen we. Het mag dan niet chique ogen maar het eten is, zeker voor de prijs, af. De keuken wordt door Ben op stelten gezet door twee maal een voorgerecht te kiezen, een tussen- en een hoofdgerecht! Ja, want stel dat het eerste voorgerecht aan de kleine kant is .. dit wordt gelogenstraft door de ruim bemeten schaaltjes met dito inhoud. Dat is weer lachen. Dag vier is aangebroken. We vertrekken naar Zwolle. We zullen in de passantenhaven midden in het centrum, een plaats vinden. Na de sluis vlak voor Zwolle wordt van de meeste boten het een of ander opgeklapt. De passantenhaven heeft in het midden een lage gebogen brug. Die ook nog eens geschilderd wordt waardoor de schildersbenodigdheden behoorlijk in de weg liggen. Hemelvaartsdag morgen, had dit niet opgeruimd c.q. aan de kant gevaren kunnen worden? De steigers zijn bovendien spekglad. Het bordje in de haven dat betreden op eigen risico is doet daar geen afbreuk aan. Zijn de steigers schoon dan worden ze door regen niet glad. We zien veel kapiteins en matrozen spagaatachtige capriolen maken. Als we liggen gaan we nog snel wat boodschappen halen. We komen langs een zo te zien, goede Italiaan en besluiten daar ’s avonds te gaan eten. Het smaakt meer dan goed, echt Italiaans. TOP. Dag vijf: ’s morgens gaan we rond half elf mee op standswandeling. Onder leiding van een gids, een humoristische baas van minimaal 75 jaar, wordt ons in steenkoud Zwolle verteld over broeders, “gemak” en nog zo het een en ander.
We sluiten de wandeling af met een lunch waarvan we al twee dagen eerder (!) aan Cor moesten opgeven of het tomaten- of mosterdsoep werd. Maar het was lekker. Daarna zijn we weer “vrij” en brengen wij een bezoek aan het museum De Fundatie. Het is er druk! Maar zeer de moeite waard. Dag zes: we vertrekken naar Giethoorn. Via de Beulaker Wijde gaan we op pad. De Beukers Sluis heeft panne. De deuren kunnen niet gesloten worden en er is een duiker besteld. “Het kan wel uren duren” dus we leggen vast aan de remmingen waarop duidelijk staat dat het voor Sport verboden is. Maar Cor heeft met de sluiswachter geregeld dat een aantal van ons daar toch mag liggen. Gigi en Solaris kiezen een andere route.
Het valt alleszins mee en na een dik uur is het verholpen. Een grote balk was tussen de deuren klem komen te zitten. Als we in de passantenhaven van Giethoorn aankomen staan er op het aan ons toebedachte eiland jerrycans met daarop: “gereserveerd, het hele eiland”. Daar word je stil van.
Het palaver wordt aan de kant gehouden deze keer. Maar onze tuinstoelen zijn nog in St. A. De bakskist van de Delicious wordt van boord gehaald en zo zitten we alsnog prinsheerlijk. Morgen worden we opgehaald en gaan we puzzelen met een fluisterbootje! ’s Avonds komt de eigenaar van een restaurant per boot op ons af. Met menukaart tracht hij ons over te halen bij hem te komen eten. Dan worden we per boot opgehaald en weer teruggebracht. Het wordt in de groep gegooid en morgen gaan we met 10 personen daar eten.
Dag zeven: we worden met een rondvaartboot opgehaald en onderweg vertelt de kapitein ons van alles met het advies de oren en ogen goed open te houden omdat deze informatie van pas kan komen bij de puzzeltocht!
We zijn ingedeeld in groepen en wij varen als eerste weg, met Helene, Angela en Rinus. We zijn eigenlijk tweede maar Cor wil niet als eerste vertrekken. We nemen de opdracht zeer serieus want wellicht zijn er op vragen meerdere antwoorden mogelijk. Het is wel erg druk op de grachten in Giethoorn, file varen .. maar als we terugkomen en onze antwoordlijst hebben ingeleverd moeten we toch wel lachen. De groep van Sybrand, Ben, Renee en Conny pikt even een vaas uit de kantine en houdt deze triomfantelijk als prijs omhoog. Helaas, het team met de zelf gekozen naam De Groene Loggers (bootje is groen en groen staat voor natuur, wij dus) wint de prijs. Op de foto moet het wel kloppen dus moeten we om en om staan omdat er anders teveel rood naast elkaar staat en dat niet mooi contrasteert. Zelfs hierover is nagedacht!
We drinken er nog wat op en daarna gaat het weer richting passantenhaven. ’s Avonds komt de restauranteigenaar ons halen en vertelt nog het een en ander over/van Giethoorn. Het eten is dik in orde en daarna brengt hij ons weer terug. Dag acht (1 juni). We vertrekken voor een trip naar Ossenzijl. We tanken eerst, op nog geen honderd meter van de jachthaven. De restauranteigenaar van gisteren staat ons op de kant na/uit te zwaaien. We varen weer in konvooi en het is een hele bezienswaardigheid, zoveel schepen achter elkaar. De man met het klompje ter hoogte van Kalenberg doet goede zaken.
De havenmeester vangt ons op en heeft voor iedereen een mooie plaats. Helaas heeft Amphritrite iets in de schroef. Wat … dat blijkt als het schip in de kraan hangt bij Vri-Jon. Een kunststof “rieten” tuinstoel heeft zijn liefde verklaard aan de schroef. Als deze eruit gesneden is voegt Jos zich weer bij de groep. ‘s Avonds eten we met zessen in het restaurant van de jachthaven. Dag negen. We gaan met een overdekte fluisterboot door de Weerribben. De kapitein heeft vast en zeker vaak naar Herman Finkers gekeken en geluisterd. Intonatie en humor zijn ongeveer van hetzelfde kaliber. Het is een prachtige tocht en zelfs in deze nauw bemeten boot worden we, als ware het een vliegtuig, met een heuse trolley voorzien van koffie of thee. Om vijf uur start hier een gezellige barbecue. Cor bakt en bakt, met hulp van Sybrand totdat we allemaal voldaan zijn. Een hele gezellige dag. Dag tien. Op weg naar Lemmer, het eindpunt van deze tocht. Ook hier moeten we bruggeld betalen, 5 Euro. De havenmeester heeft Cor verzekerd dat er voldoende plaatsen in de binnenhaven zijn zodat we allemaal enigszins bij elkaar kunnen liggen. Dat lukt wonderwel, over de twee kanten verdeeld. ’s Avonds eten we aan boord van de Delicious, en als de dames de afwas verzorgen wordt een dansje niet geschuwd. Met z’n drieën lopen we zelfs de polonaise! Dag elf. Rond één uur verzamelen en dan op naar de buitenkant van de sluis om in historische reddingsboten in te schepen. Helaas, ook hier is de afstand tussen “kade” en schip te groot. Ik haak daarom af en zie de twee reddingsboten wel mooi uitvaren. Maar ook zien we donkere, dreigende wolken aan het firmament verschijnen.
We gaan terug naar KUPKE en doen wat administratie en wat inkopen. Om half vier is iedereen weer terug. Het weer heeft voorkomen dat er nog een tochtje op het IJsselmeer gemaakt kon worden. Om 19.00 uur borrel in het muziekcafé en aansluitend captainsdinner. Hier sluiten Trudie en Jan bij aan. Jan doet namens de LOG een woordje en dan spreekt Jos een dankwoordje aan Cor en Fredy. We genieten van het diner en voldaan gaat daarna iedereen maar zijn of haar (?) boot.
Om half negen ’s ochtends van dag twaalf willen we de brug weer door en gaan we richting huis. Met ons nog drie anderen. Ook van deze tocht hebben we genoten. Zelf zouden we niet op het puzzelen en het maken van een stadswandeling gekomen zijn maar het is ons meer dan goed bevallen. Varen in groepsverband is daarom voor herhaling vatbaar! En zo gaan we 5 juni weer op weg naar Brabant en komen daar op 7 juni in de middag aan. Onderweg zien we nog een vliegtuig in de weilanden, een tipi, de kamelen van de heenreis, paarden en koeien tot buikhoogte in de Waal.
Onze ligplaats in Boxmeer ligt maagdelijk op ons te wachten. De drie weken zijn omgevlogen!
MC, 10 juni 2014
