Naar aanleiding van een situatie waarbij ik gratis hulp heb trachten te verlenen, een discussie op een forum waar ik niet aan deelgenomen heb en een artikeltje op het paardenforum volgt hier mijn weerwoord. De casus betreft een vermiste kat van twee mensen die skeptisch tegenover zowel alternatieve geneeswijzen als paranormale bevindingen staan en dit niet onder stoelen of banken steken, en dat mag ook ieder is vrij zich hierover een eigen mening te vormen. Het voorval dateert van eind juni 2005. De kat van deze mensen was vermist en ik kreeg een radeloze mail. Gezien hun houding ten opzichte van de alternatieve hoek, maakte ik op dat de vraagstelster wel erg “desperate” moest zijn om mijn hulp in te schakelen. Ik vond het heel sneu voor hen en besefte dat het nogal een stap moest zijn voor hen om een dierenprater te benaderen, ik besloot met betrekking tot deze casus gratis mijn hulp aan te bieden naar aanleiding van deze aanvraag. Ik weet hoe triest het is als een dier vermist is en hoe radeloos en angstig je dan kunt zijn. Ik was overigens niet de eerste die zij hadden geraadpleegd. Een andere dierenprater, voor mij niet bekend wie, had hen een gruwelverhaal verteld, hun kat zou stervende zijn. Ik kwam tot andere conclusies. Begin april 2007, 2 jaar later, vertelde een vriend mij dat er op het betreffende paardenforum nogal lasterlijke praat over mij werd verkondigd. Het ging niet over Monique. Een groot deel van de verwarring is afkomstig van deze onjuiste aanname. Het betrof hier de twee mensen die het betreffende forum hebben opgericht, dezelfde mensen die mij destijds hadden benaderd over hun vermiste kat. Ik vond dat merkwaardig, eerst mijn hulp vragen, welke ik geheel gratis verstrekt heb, vervolgens mij een steek in de rug geven. Tussen een hoop positieve mailtjes over mijn werkzaamheden stond wat lasterlijke praat van hun hand. Omdat mijn naam in de andere mails genoemd werd leek het of het mij betrof. “Leek” is hier inderdaad het juiste woord. Aangezien het forum zeer druk bezocht wordt lezen we soms niet alle berichten, maar haken in op een lopende discussie. Het ging op dat moment over fotolezen, en een relatie met een specifiek iemand was ons op dat moment onbekend. Op 4 april impliceerde de echtgenoot van de vraagstelster op het forum dat zijn vrouw en hij iemand’s hulp hadden ingeroepen toen een kat van hun was weggelopen. Omdat mijn naam al diverse keren gevallen was, deed deze meneer geen enkele poging om recht te zetten dat dit niet over mij ging. Zie boven Hij schreef erbij: “Toen we het consult niet wilden betalen, kregen we nog een herinnering ook!” Het ging hier over een totaal ander persoon. Nergens is gesuggereerd dat het over Monique zou gaan. Hij voegt er aan toe geen namen op het forum te zetten omdat zij niemand wilden beledigen. Vervolgens schreef hij: “We hebben het nooit op het forum gezet omdat we niemand wilden beledigen. Ondertussen vragen we ons af of het alleen maar de hoeraverhalen zijn die hier terechtkomen en dat iedereen die nonsens als resultaat heeft gekregen zich er ook voor schaamt om toe te geven met zo'n charlatan in zee te zijn.”
Aangezien de hoera-verhalen waar hij over spreekt voornamelijk over mijn bevindingen bij paarden gingen, bij het betreffende topic op het forum, viel hieruit te concluderen dat ik de “charlatan” zou zijn. Deze conclusie is geheel voor rekening van Monique, maar nooit door ons bedoeld of gesuggereerd. Uit een ander bericht van zijn hand op de betreffende datum schrijft hij: “Ik geloof dus best dat dit bestaat. Maar dat is iets anders als "stuur mij een foto, betaal me xxx Euro, en ik vertel je dat je paard wel eens het gevoel heeft dat er iemand op hem klimt, dat hij wel eens een tak met langwerpige bladeren heeft gehad, en oh, is het een Andalusier? Dan heeft hij bergen gezien in zijn jeugd." Dat gaat mij gewoon te ver. Als het zo eenvoudig is dan was het al lang aangetoond dat dit kan.” Hij schijnt zich erg druk te maken over het geld dat mensen vragen voor telepathische diensten. Onjuiste conclusie. Het gaat niet om het geld, het gaat om het feit dat er wordt gedaan alsof je, zonder emotionele band met de betreffende personen/dieren, gewoon op afroep tot helderziene ingevingen kunt komen. DAT is wat wij betwijfelen, en dat is natuurlijk ons goed recht. Met geld heeft dit echter niets te maken. Hij mag daarbij betwijfelen of het daadwerkelijk om telepathie gaat of niet, dat staat hem vrij, sec verleent iemand wel een dienst. Het is niet vreemd daar een vergoeding tegenover te stellen, meneer doet dat zelf ook voor diensten die hij voor anderen bedrijfsmatig verricht. Verder schrijft hij dat hij niet gelooft in commerciele of reproduceerbare exploitatie van telepathie en hij gelooft er al zeker niet in wanneer derden dit uitvoeren wanneer zij geen enkele emotionele binding hebben met het lijdend voorwerp.” Monique lijkt toch een beetje begrepen te hebben wat we met deze zin bedoelden. Los van of b.v. mijn tarief werkelijk een commercieel tarief is en hij ook weet dat ik in noodgevallen, zoals in hun situatie, soms gratis mijn diensten verleen, rest de vraag natuurlijk: waarom schakelden hij en zijn vrouw mij, en zelfs een tweede dierenprater in, als men er toch niet in gelooft? Nadrukkelijk werd bij de aanvraag vermeld dat het geen test was. Wat was dan het motief? Het terugvinden van een dier dat zoek was. Als er een ander motief was geweest dan was het in de voorliggende twee jaar wel naar boven gekomen. Onze plannen voor een berichtje op het forum worden niet twee jaar van te voren voorbereid. Op het forum vraagt een vriend van mij uiteindelijk of zijn berichtgeving op mij slaat. De schrijver vermeldt vervolgens dat het niet om mij gaat. Jammer alleen dat er niets wordt gedaan met deze uitspraak. Enfin, om wie gaat het dan vraag je je af, mede omdat mijn naam diverse keren viel en hij geen enkele poging deed om niet te verduidelijken dat het niet om mij ging, indirect impliceerde hij kennelijk slechts dat het om mij ging. Ook het woord charlatan neemt hij vervolgens terug, het zou niet op mij wijzen, omdat ik iemand was die belangeloos probeerde te helpen. Het heeft nooit over Monique gegaan. Toen bleek dat iemand ten onrechte dacht dat het over Monique ging hebben we onmiddellijk duidelijk gemaakt dat dit niet zo is en nooit de bedoeling was geweest.
Vervolgens geeft hij aan dat mijn bevindingen er niet toe hebben bijgedragen de kat te vinden en niet dermate specifiek of kloppend waren. Vervolgens beschrijft hij dat zijn vrouw en hij erg hun best hebben gedaan kloppende dingetjes te vinden in mijn bevindingen maar dat er eigenlijk niets in zat. Aangezien wij de enigen zijn die de omgeving hier met eigen ogen hebben gezien lijkt het ons dat onze waarnemingen doorslaggevend zouden moeten zijn. De deelnemende vriend stelt voor om het verhaal te publiceren voor wat betreft de relevante stukken. De aanvraagster wil hier echter niets van weten en vult voor mij in dat ik daar vast ook niet op sta te kijken. Omdat mijn naam te grabbel wordt gegooid deel ik de bevindingen die ik destijds deed met deze vriend. Hierdoor kan hij zelf oordelen of ik er “zo naast zat”. Er waren inmiddels al zo’n 160 reacties op het paardenforum verschenen, waarbij in een aantal daarvan mijn naam in positieve zin benoemd werd en in negatieve zin door de echtgenoot van de aanvraagster. Het is vreemd als mensen die je geheel belangeloos uit liefde voor dieren probeert te helpen, je op deze wijze een soort dolksteek in de rug geven. Er was op dat moment geen sprake van een dolksteek, het ging niet eens over Monique. Pas nadat we op hinderlijke wijze steeds beschuldigd werden van het suggereren dat het over Monique zou gaan, en persoonlijke emails van ons aan Monique in handen van derden bleken te zijn gevallen, is de discussie noodgedwongen verplaatst naar een discussie over Monique. Uit angst dat de waarheid bovenkomt ???? Welke waarheid? Voor welke waarheid zouden wij angst moeten hebben? , wordt er in allerijl vervolgens een artikel op de website geplaatst, waarbij mijn naam niet genoemd wordt, maar waarbij een directe verwijzing naar het betreffende forumonderdeel wordt gemaakt. De reden van deze webpagina is dat er inmiddels emails rondzwerven van ons, aangepast en van commentaar voorzien. Aangezien wij op dat moment niet in bezit zijn van deze aangepaste versie en evenmin weten wie deze allemaal in bezit hebben, hebben wij geen andere keus dan via een webpagina onze kant van het verhaal te belichten. Het gevolg is dus dat het niet zo anoniem is als het lijkt, Het was ook allerminst anoniem bedoeld, evenmin als dat de verspreiding van onze vertrouwelijke emails anoniem bedoeld was. enfin, ieder zijn mening en ik vind het prima als iemand een mening ventileert, maar dan moet deze mening wel terecht zijn en moeten anderen die men deze mening wil voorspiegelen wel beschikken over alle feiten om zich een goed oordeel te kunnen vormen. En dat was de exacte reden waarom wij een webpagina hebben opgesteld. Allereerst zal ik proberen mijn werkwijze te verduidelijken op het gebied van telepathie met dieren. Ik werk middels een foto van het dier en een foto van de eigenaar. De foto van het dier benut ik als focuspunt, de foto van de eigenaar gebruik ik om naar het dier te zenden, zodat het dier (hopelijk) oppikt waar de (aan)vraag vandaan komt. Ik werk vanuit mijn eigen werkkamer, bij telepathische sessies zie ik het dier dus niet fysiek, de eigenaar zit er niet bij. Op die manier sluit ik een aantal factoren uit die mij
zouden kunnen beïnvloeden. Heel simpel gezegd stel ik me gedurende een telepathisch consult open voor alle indrukken en associaties welke tot mij doorkomen. Jarenlang, sedert mijn 15e, heb ik mijn talent aangewend voor mensen, echter omdat ik meer met dieren heb dan met mensen, werk ik nog voornamelijk met dieren op deze manier. Opgemerkt dient te worden dat dit niet de hoofdmoot is van mijn praktijkbezigheden. Bij vermissingen wordt er een nog specifiekere benadering verwacht. Iemand wil weten waar zijn of haar dier zich bevindt en wil graag indrukken van de omgeving hebben. Op dat moment verandert dus de werkwijze. Het heeft dan immers geen zin om energie (die beperkt bruikbaar is) te verspillen aan b.v. een beschrijving van het voor mij voelbare karakter of aan iets wat het dier leuk vindt. Bij vermissingen probeer ik me sterk in te stellen op het dier, om te beginnen probeer ik te voelen of het dier nog in leven is. Daarna probeer ik indrukken op te pikken over de omgeving waar het dier vertoefd en vervolgens noteer ik deze in de hoop dat de eigenaar er iets mee kan of weet waar deze zou kunnen gaan zoeken. In het geval van de aanvraag die ik kreeg met betrekking tot de vermiste kat ben ik dus op die wijze te werk gegaan en heb ik alle indrukken genoteerd die ik kreeg. Mensen die zelf telepathisch c.q. paranormaal begaafd zijn, weten daarom ook dat consulten met betrekking tot vermissingen veel moeilijker zijn, maar dit terzijde. Het was een actie van mens tot mens, de aanvraagster schreef dan ook “Het lijkt misschien alsof ik het wilde testen maar zo moet je het niet opvatten”. Naar aanleiding van mijn bevindingen schreef ze enkel de deur en de vrouw in het verslag te herkennen. Ze schreef tevens: “ik zou echt niet weten waar dat zou moeten zijn, het zal in ieder geval erg ver weg moeten zijn want hier in de buurt is niet zoiets.” Hieronder volgen mijn indrukken, voorzien van commentaren van zowel de vraagstelster, het door hen op de site geplaatste artikel en opmerkingen van mijn kant. Hoi …., Ik weet niet of ik je kan helpen, maar ik kan je in ieder geval de beelden doorgeven die ik krijg bij de foto. Het zegt misschien iets over de locatie waar hij zich zou kunnen bevinden. Ik heb hem in ieder geval gezegd dat hij naar huis moet gaan en dat jij je veel zorgen om hem maakt. Hopelijk is die boodschap bij hem aangekomen. Ik heb de foto gebruikt die je mailde, ik werk bij voorkeur altijd met een foto waar maar 1 dier opstaat omdat het nu mogelijk is dat ik dingen van de andere kat op de foto heb opgepikt. Als ik vraag waar hij is dan laat hij me een plek zien die ik interpreteer als een soort discotheek. Maar ik zal de plek omschrijven, want mogelijk is het een ander soort gebouw. Ik zie een fel lichtend ding, ik denk bolvormig of in een halve bolvorm die op en neer beweegt en knippert. Het draait rond met lampen eraan, lichtende dingen, wittig licht. Alsof het een soort item is dat bedoeld is om aandacht te trekken van mensen, omdat het met lampen is denk ik aan een disco-achtig iets. Ik zie daarbij een soort parkeerplaats, met kleine grindsteentjes. Ronde kiezeltjes, ik denk dat het een parkeerplaats is omdat er verschillende auto’s staan. Ik zie hem onder een auto zitten, een gele auto, beetje een sportwagenmodel. De vraagstelster schrijft me (later nadat hij gevonden was): “Weet je wat ik trouwens wél heel apart vond? Ik was gister in de buurt bij een buurman en wat zag ik? Een soort parkeerplaats van grind, en hij liet ons een zelfgemaakt iets zien, waar een discobal aan hing. Kan toeval zijn, maar vond het wel apart dat ik dat daar zo zag hangen :-) Ik heb niet gevraagd of X daar is geweest.” Later in het artikel schrijven ze: “De mensen daar beweren ook dat ze onze kat nog nooit hebben gezien,”, dit is dus een keiharde leugen, de vraagstelster schreef immers: Ik heb niet gevraagd of X daar is geweest.”
Er is geen sprake van een leugen, toen we de email zonden hadden we nog niet gevraagd of X daar is geweest, maar toen we de webpagina schreven wel. Soms kunnen dingen in de loop der tijd veranderen. Het is tekenend hoe gemakkelijk Monique het woord leugen in de mond neemt. Het is bovendien normaal niet zo dat mensen continu op katten van anderen letten, Onze mening is anders. Misschien ligt het aan het gebied waar je woont? dat de buurman de kat niet heeft gezien is geen bewijs dat de kat er niet is geweest. In het artikel staat vervolgens: “En dat is niet zo verwonderlijk want hij moet om daar te komen of over de weg, of door allerlei sloten heen, en de rechtstreekse route naar het vakantiehuisje is veel gemakkelijker. Afgezien daarvan hing de discobol daar nog maar net aan een in elkaar geknutselde installatie voor een dorpsfeest en was nog niet eens gebruikt (het gevaarte was bedoeld om tijdens het 150-jarige bestaan van ons dorp in het kanaal te worden geplaatst en te worden rondgedraaid door een waterstraal). Wat het fel lichtende en knipperende ding dan geweest moet zijn is ons een raadsel.” Of de discobol er net hing of niet, feit is dat er een discobol hing of iets wat daarop leek. Feit bleef dat het ding op geen enkele manier overeenstemde met de beschrijving. Het woord “discobol” was eigenlijk de enige overeenkomst, de omschrijving van Monique was: “Ik zie een fel lichtend ding, ik denk bolvormig of in een halve bolvorm die op en neer beweegt en knippert. Het draait rond met lampen eraan, lichtende dingen, wittig licht.” Ik schreef na het emailcontact ook het volgende (dus voor het artikel verscheen): Mooi dat die grindplaats e.d. wel herkend is nu terwijl je aanvankelijk zei dat er niets in de omgeving was wat aan die omschrijving voldeed. De reactie van de vraagstelster die daarop volgde was: “Die parkeerplaats met grind is ook geen openbare parkeerplaats maar een plaats bij een boerderij, ik had niet aan de mogelijkheid gedacht dat het iets was wat niet voor iedereen was. Nu kwam ik daar toevallig en daar hing dus ook die bal waardoor jij misschien hebt gedacht aan een discotheek terwijl, als het die bal was, het dus gewoon bij een boerderij was. Een discotheek hier klinkt heel raar hoor! (het is een 8 km lang dorp met alleen maar huizen en boerderijen).” De opmerking van mij hierbij is: Nergens zeg ik dat het een “openbare” parkeerplaats is, ik heb ook niet gezegd dat het een discotheek is, enkel dat die bol me die associatie geeft. Dat er zich zo’n bol bevindt bij buren is op zijn minst toch opmerkelijk te noemen, lijkt mij. Ik vraag meer informatie over deze plek. Omdat een kat die een weg aflegt beelden geeft die verschillen kan het wat door elkaar lopen. Hij laat saloonachtige deuren zien. Tussendoor krijg ik telkens een haan te zien. Dit kan symbolisch zijn maar kan ook duiden op een plek waar een haan is. De vraagstelster schrijft: De haan kan onze haan zijn, daar jaagt hij regelmatig op. In het artikel schrijven ze: “Hanen zijn geen uitzonderlijk beeld in deze omgeving. Wij hebben inderdaad hanen, bij bijna iedere boerderij lopen hier kippen. Behalve dan juist bij het vakantiehuisje...” Hierbij gaan zij voorbij aan het volgende. Een vermiste kat legt een weg af, een route. Het is voor mij meestal onmogelijk om de plaats compleet te beschrijven. Beelden komen door in flarden, meestal niet in een chronologische volgorde. Het doet er niet
toe of de haan wel of geen uitzonderlijk beeld is in de omgeving, de kat had op zijn route een haan gezien en conform hun reactie kan dat dus kloppen. Bovendien ken ik hun omgeving niet, ik weet niet dat er daar “overal hanen zitten”. Als zij verwacht hadden dat ik exact de plek zou kunnen beschrijven tot in detail dan had ik ze bij voorbaat al uit de droom kunnen helpen, dat kan niet. In mijn intro ten aanzien van mijn bevindingen heb ik ook geenszins die verwachting geschept. Ik krijg beelden van eerdere dagen vermoed ik, want ik zie daglicht, ik zie hem liggen, een lange dunne strook asfaltachtig op de grond, hij ligt op gras te knagen. Ik denk dat die lange dunne strook een soort fietspad is want het is te smal om een auto daarop te laten rijden. De aanvraagster (nadien toen de kat gevonden was): Het is een weg langs het bos en er zijn een paar doodlopende zijweggetjes waar dus die huisjes staan. Er rijdt weinig verkeer, meer landbouwverkeer want aan de ene kant is bos maar aan de andere is landbouw. (Dat ik hem op gras zie knagen is niet vreemd. Aangezien ze mij schreef dat hij in een weiland is gevonden.) Het lijkt een soort recreatiegebied, ik zie er verschillende mensen lopen en fietsen en mensen lopen met tassen in hun handen, die tassen vind ik opvallend daarom benoem ik ze. Ik vind het namelijk vreemd dat mensen lopen te zeulen met tassen, misschien is het een hint die van betekenis is. De vraagstelster (nadien toen hij gevonden was): “Mensen met tassen zou kunnen als die mensen in het huisje boodschappen gedaan zouden hebben.” Opmerking van mijzelf: in een recreatiegebied met huisjes lopen mensen natuurlijk ook te sjouwen met spullen als ze op vakantie gaan. Nog een opmerking die ik wil maken is dat ik hier beschrijf dat het zeulen met tassen een hint is die van betekenis kan zijn. (Ik kreeg dat nadrukkelijk door.) Naar aanleiding van een briefje in de supermarkt (waar mensen zeulen met tassen) is de kat gevonden. De vraagstelster schrijft me nadien (nadat hij gevonden was): “De huisjes zijn verhuur huisjes voor mensen met iemand die gehandicapt is. Het zijn gewoon simpele huisjes met een klein schuurtje. Een uur geleden was hij er nog en hij was die richting op gegaan. Ik daar uiteraard naartoe, en heb heel hard X geroepen (hij komt dan altijd aanrennen).” Opmerking van mij: dat ik recreatie benoem is dan toch niet zo vreemd. Op het forum schrijft haar echtgenoot: “Uiteindelijk bleek onze kat zijn intrek te hebben genomen in een naburig vakantiehuisje, waar ze dachten dat het een zwerfkat was en hem de hele week hebben verwend met allerlei lekkernijen. Niks pijn, niks zielig, gewoon feestvieren. Er was niets dat op een grindpad leek in de buurt.” Opmerking van mij: Dit laatste liegt hij dus! Het zou aannemelijk kunnen zijn dat de kat naar de buren is gelopen waar dus grind was en de discobol. Ik heb dus benoemd dat er een vrouw was die hem voerde en ik heb ook het woord recreatiegebied genoemd. In onderstaande reactie schreef de aanvraagster echter: “Maar een plein met grind was er niet (heb opgelet), er waren wel grindpaden.” Hij ligt op een rustig plekje bij lage struikjes met kleine ovale groene bladeren. De aanvraagster schreef nadien (nadat hij gevonden was): “Het is heel afgelegen, er staan een paar huisjes her en der maar heel weinig. Het is een weg langs het bos en er
zijn een paar doodlopende zijweggetjes waar dus die huisjes staan. Er rijdt weinig verkeer, meer landbouwverkeer want aan de ene kant is bos maar aan de andere is landbouw. Ik ben naar die huisjes toe gegaan en bij beide huisjes die bij elkaar lagen zeiden ze dat ze hem zeker hadden gezien, de hele week al en hij was zooooo lief aan het doen. Hij kwam iedere dag langs en dan ging hij weer de velden in. Maar een plein met grind was er niet (heb opgelet), er waren wel grindpaden. Ik zie een hek waar hij zich doorheen wurmt, metaal, niet hoog, ik schat een meter hoog. Hij laat een witte kat zien en ik vermoed dat hij die kat gevolgd is of zo of op zijn weg is tegengekomen. Een vrij grote witte kat is het, misschien herken je die kat? Ook dit kan symbolisch zijn, b.v. een huis met daarvoor een witte kat in de vorm van een beeld, beelden komen soms vreemd door en ik moet er dan een relaas uit zien te halen. Hij is voor mijn idee langs een gebouw gelopen, een soort oud fabriekspand/loods. Ik zie een hoge stenen muur en hoogzittende vierkante ramen. Ik ruik benzine, ik denk dat er een soort garage zit of iemand die werkt aan auto’s in die garage. Als ik daar dieper op in kijk dan zie ik een man, een kleine man, een werkmanspak dragend, blauw, in een tuinpak model. Borstelige wenkbrauwen en een beetje een raar model mond (Andre van Duin-achtig). Ik weet niet of het relevant is, maar ik beschrijf gewoon even alles wat ik zie. De aanvraagster schreef nadien: “Nou kan het wel zo zijn dat hij verder weg op een boerderij is geweest (misschien hebben ze daar iets wat op een garage lijkt?) want die staat redelijk in de buurt.” Op het forum plaatsen zij later in hun artikel: “Er zijn hier talloze schuren, en er wordt stevig aan landbouwwerktuigen geknutseld. Niet bepaald ongebruikelijk in een landbouwgebied. Iemand met een raar model mond kennen we niet.” Los van het feit dat ik de aanvraagster en haar echtgenoot niet persoonlijk ken, niet weet waar ze wonen, enkel dat het ergens in Drenthe is, is mijn bevinding dus mogelijk kloppend omdat deze dus kennelijk niet ongebruikelijk is voor het landbouwgebied waar zij wonen, zoals hij zelf stelt. Ik zie ook een heel klein sierlijk gebouwtje, het lijkt een klein kasteeltje. Een vijver, ook niet groot voor mijn gevoel, er zwemmen eenden in. Geen gewone eenden maar van die zwarte met zo’n witte kop. Daarbij zie ik een roodwitte buis, zoals je dat hebt bij spoorwegovergangen, alleen zie ik er geen spoor bij, enkel veel planten en bomen. Ik probeer weer terug te gaan naar ‘nu’. In het artikel op hun website schrijven ze: “Er zijn hier nauwelijks vijvers, maar wel een kanaal. Daarin zwemmen eenden en meerkoeten.” Ik beschrijf één vijver, geen “vijvers”, dat er nauwelijks vijvers zijn, betekent niet noodzakelijk dat er géén vijver is. Vijver is een vage term. Is ons paardenzwembad een vijver? We wilden duidelijk maken dat er hier niets is waarin eenden en meerkoeten zwemmen, behalve dan in het kanaal. Ik probeer zijn poten te voelen en voel die grindachtige vloer. Als je die plek herkent als zijnde iets bij jou in de omgeving, ga dan daar zoeken. Ik probeer meer aanknopingspunten te vinden maar het opvallendste moet zijn (als ik het goed zie) een grote kiezelachtige parkeerplaats. Ik zie er bloembakken bij met bloemen erin, mijn bloemenkennis is niet goed, maar ik denk dat het viooltjes zijn. Ik vraag of ik nog iets opvallends kan krijgen van die plek en dan krijg ik daarbij het woord “zilver”. Ik krijg er geen verduidelijking over.
Dit lijkt aan te sluiten bij dat wat ik eerder citeerde van de aanvraagster (later nadat hij gevonden was): Weet je wat ik trouwens wél heel apart vond? Ik was gister in de buurt bij een buurman en wat zag ik? Een soort parkeerplaats van grind, en hij liet ons een zelfgemaakt iets zien, waar een discobal aan hing. Kan toeval zijn, maar vond het wel apart dat ik dat daar zo zag hangen :-) Ik heb niet gevraagd of X daar is geweest. De reactie in het artikel op het forum is: “Tsja... Ik denk dat er geen plekken in Nederland zijn te vinden waar geen bloembakken binnen een straal van een paar kilometer zijn te vinden... We hebben ze niet gezien, niet speciaal naar gezocht, maar ze zullen beslist wel ergens te vinden zijn.” Dit is een wat vage conclusie, “niet speciaal naar gezocht, ze zullen beslist ergens te vinden zijn.” Waarbij ik me dan afvraag, waren ze er wel of niet? Ik probeer deze kat te vragen hoe hij eet gedurende deze dagen en hij zegt dat hij een muis heeft gevangen. Hij laat ook een vrouw zien die hem eten heeft gegeven denk ik. Ik beschrijf die vrouw nog even voor het geval je haar misschien herkent. Halflang donkerblond haar, dun, ze draagt een opvallende ring, trouwring model bezet met allemaal kleine glittersteentjes. Ik hoor haar “poes, poes, poes” roepen, ze heeft hem volgens mij zeker gezien! De aanvraagster reageerde met: “En het muizen-eten want dat doet hij regelmatig.” Later nadat hij gevonden was schreef ze: “Hij krijgt denk ik gewoon wel eens wat lekkers van de vakantiegangers in het huisje. Dat krijgt hij hier ook, en toch gaat hij weg. Stom hoor, ik zou willen dat ik kon zeggen dat hij moet blijven.” Op het forum staat: “In deze omgeving krioelt het van de muizen en het is dan ook volslagen normaal dat katten aan de lopende band muizen eten. Bovendien weten we dat X lekkernijen heeft gekregen in het vakantiehuisje, maar merkwaardig dat dit niet werd genoemd.” De zin die daarop volgt uit mijn bevindingen is: Hij laat ook een vrouw zien die hem eten heeft gegeven denk ik. (Dus het bovengenoemde is een merkwaardige conclusie). Verder vangt echt niet iedere kat muizen. Van mijn 5 katten is het er slechts ééntje die dat doet. Al onze katten vangen muizen, ik ken geen kat die geen muizen vangt. De aanvraagster schreef nadat ze hem gevonden had: “Gister ben ik gebeld door een vrouw die hem afgelopen dinsdag heeft gezien op een weg die hemelsbreed zo'n 3 kilometer bij ons vandaan is. Hij deed heel lief, en is hen een tijdje gevolgd.” Opmerking van mij: het is heel aannemelijk dat die vrouw hem dus geroepen heeft. Opvallend aan de woning van die vrouw (waar ik enkel de deur van zie) is dat de deur vrij breed is, maar niet zo hoog. Die deur is daarom een vreemde deur. De aanvraagster schreef: “De dingen uit je verhaal die ik herken zijn de vrouw en de deur van het hok bij hun huis, daar zijn ook kiezeltjes in de buurt (maar dan oprijlanen en volgens mij geen parkeerplaats-grootte).” Op het forum in het artikel plaatsen ze dit m.b.t. de locatie waar X zat: “Als we iets zouden moeten vinden dat kloppend is dan zou dit het zijn. De deur is inderdaad vrij breed, want anders passen de rolstoelen er niet door. Maar gezien de rest van de beschrijving vinden we het totaalresultaat allerminst overtuigend.” Ik kan niet voelen of er iets mis is met hem maar ik voel wel pijn in mijn keel. Zo’n gevoel wat je hebt als je teveel gerookt hebt, die keel voelt rauw aan.
Nou X, dit was het. Ik hoop dat je hem snel vinden kan en dat je hier wat aan hebt. Heel veel succes in ieder geval. Ik duim voor je!! Laat je het me even weten als je hem vind? Groetjes, De aanvraagster schreef: “HIJ IS TERUG!!!!! IK HEB HEM GEVONDEN!!! Hihi, ben héél blij! Ik weet niet of je het verhaal precies wilt weten, maar ik schrijf het even op omdat ik het wel zou willen weten als ik jou was. In de supermarkt heb ik een A4-tje opgehangen met de foto en beschrijving van X. Gister ben ik gebeld door een vrouw die hem afgelopen dinsdag heeft gezien op een weg die hemelsbreed zo'n 3 kilometer bij ons vandaan is. Hij deed heel lief, en is hen een tijdje gevolgd. Ze vertelde me dus waar dat was en ik ben daar gister na de cursus (ik kon niet wachten), direct naartoe gegaan. “ Haar conclusie, ik citeer: “Het verhaal is anders dan datgene wat je doorkreeg van hem.” Ten aanzien van het artikel op de website schrijft men: “Jammer alleen dat dit soort onderzoeken nooit zijn terug te vinden. We hebben ook in dit geval een paar maal gevraagd om data (met een jaartal en naam van de onderzoeker kom je een heel eind) maar helaas, antwoord op dit soort vragen krijg je nooit. Je zou nochtans verwachten dat je bij een score van 95% minder geheimzinnig zou doen. Wanneer men wetenschappelijk bewijst dat Natuurlijk Bekappen in 95% van de gevallen hoefkatrolontsteking weet te genezen dan zouden we daar allerminst geheimzinnig over doen. We zouden staan te popelen om de onderzoeksgegevens te publiceren en de gegevens te verstrekken aan iedereen die het maar horen wil. Wat dan de reden is waarom paragnosten zo geheimzinnig doen over hun testresultaten? Daar mag de lezer van deze pagina zelf over filosoferen...” Wat betreft de onderzoeken wil ik opmerken dat de onderzoeken met mijn schoonzus geen officiële onderzoeken waren. De dubbel-blind test waar ik voor uitgenodigd was en waarbij ik een score behaalde van 95%, was wel een onderzoek, het werd uitgevoerd onder supervisie van Parapsycholoog Richard Krebber, destijds verbonden aan het P.P.C. (Platform Paranormaal Contact). Beide mensen schrijven dat ik geheimzinnig zou doen en ze die informatie niet wilde verstrekken. Heel erg vreemd hoor, want er is niets om geheimzinnig over te doen en ik heb hen die naam destijds ook doorgemaild, de test werd afgenomen bij een groep mensen, ik was toen begin 20. Ik heb ze zelfs uitgelegd hoe deze test verliep. Ik ben overigens vele malen getest door de betreffende parapsycholoog. Ik heb echter geen ambitie, om b.v. beroemd te worden of wat dan ook. Ik doe dit werk puur omdat ik weet dat ik soms een spreekbuis kan zijn voor onmondige dieren met problemen, het is ook niet de hoofdmoot van mijn bezigheden. En ja, soms heb ik het mis en soms maak ik interpretatiefouten, soms heb ik mijn dag niet enzovoort enzovoort. Ik had kunnen verwachten dat mijn medewerking naar aanleiding van de aanvraag van de betreffende mensen een staartje had kunnen krijgen, twee andere mensen hadden me er al op voorhand voor gewaarschuwd. Ten aanzien van mijn bevindingen kun je ervan vinden wat je wilt, naar voren halen wat je wilt, maar kloppend was in ieder geval dat de kat nog in leven was, dat er een discobol hing, dat er een parkeerplaats was met grind, een haan, een recreatiegebied, een opvallende deur op de plek waar hij gevonden is en iemand die hem voerde. Bovendien hebben de tassen waar mee gezeuld werd ook een hint gegeven, uiteindelijk bracht een briefje in de supermarkt de betreffende kat terug thuis. Een aantal zaken die ik benoemde zijn niet kloppend, of worden als niet kloppend beschouwd omdat de aanvragers het niet konden/wilden verifiëren.
Ik wil met de betreffende mensen niets meer te maken hebben. Ze hebben voor mij wederom bewezen waarom ik liever met dieren van doen heb dan met mensen. Dieren zijn immers eerlijk. Alsof het rondsturen van persoonlijke emails eerlijk is... Monique Hendriks
