Arjuna
Perspectieven voor een nieuwe wijze van denken op basis van grondstellingen van de Oude Wijsheid
Digitaal orgaan van de LotusCirkel De LotusCirkel is het hart van de activiteiten die worden georganiseerd door Stichting "De Phoenix" te Breda en kent als zodanig geen constitutie of gezag. Bhakti (toewijding) in het dienen van de medemens in waarheid en liefde zonder onderscheid van ras, geloof, geslacht, afkomst, persoonlijke omstandigheden of politieke overtuiging beschouwt zij als haar voornaamste doel. Haar tweede doel is zich door middel van studie, gesprekken, cursussen en lezingen te richten op de uitgangspunten van de Oude Wijsheid, waarbij de Eenheid van alles wat bestaat centraal staat. Vanuit die visie wordt getracht om deze Eenheid als een levende werkelijkheid in de praktijk van het dagelijks leven te ervaren en derhalve daar consequenties aan te verbinden. Ten derde beschouwt zij Religie, Filosofie en Wetenschap als de drie aangezichten van één geheel om vanuit die synthese het Leven in al zijn aspecten, zowel geestelijk als stoffelijk, macro- en microkosmisch, te verklaren. Zij gaat hierbij uit van de Eenheidsgedachte en de onveranderlijke Wetten van de Natuur, waaraan alles wat leeft en bestaat onderhevig is, waar ook in de uitgestrektheid van het Universum, en dat ALLES uit één Universele Goddelijke BRON is voortgekomen en zal terugkeren.
!"#$%&'
Arjuna - Nr. 17 - 1 Januari 2015 Digitaal orgaan van de LotusCirkel
http://www.lotuscirkel.nl Perspectieven voor een nieuwe wijze van denken op basis van grondstellingen van de Oude Wijsheid
Inhoud 3 Mysterie en feiten rond de antropoïde apen door Robert A. Pullen
5 Het Amerikaanse continent – Verblijfplaats van de toekomstige mens
Verschijnt 11 x per jaar per de 1e van iedere maand, behalve de zomer-editie. Een abonnement is gratis en is per e-mail of telefonisch aan te vragen.
door Juda
Vragen en opmerkingen zijn welkom. Deze kunnen worden gericht aan de redactie via het onderstaand e-mailadres.
door Robert A. Pullen
Stichting “De Phoenix” te Breda
7 De VR-wereld van de Oculus Rift 9 Het aanvaarden van de ‘klap op de linkerwang’(?!) door Robert A. Pullen
E-mail:
[email protected] Telefonisch: 06-50747203 Uit deze uitgave mag uitsluitend iets verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm, opnamen, of op welke andere wijze dan ook, hetzij chemisch, elektronisch of mechanisch, na voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. © 2015 Stichting "De Phoenix" te Breda
11 Vraag en antwoord in het licht van de Theosofie - Over ideeën regeren de wereld
met een frisse blik naar een aantal grondideeën te kijken om vervolgens weer een blik te werpen op het eigen opgebouwde gedachtegoed. Zonder hier allerlei overzichtsschema’s over de wederzijdse standpunten te gaan vergelijken (kan men googelen) is het de moeite waard kennis te nemen van het theosofische standpunt. Dit luidt dat de mens niet van de apen afstamt, maar dat in zekere zin de apen van de mens afstammen, evenals alle andere diersoorten. Dat is een stellige uitspraak, maar deze wordt grondig onderbouwd als men uitgaat van een aantal basisstellingen in de Theosofie. Een stelling is dat alle materie een eenheid vormt, die wordt aangestuurd door kosmische Kracht en Intelligentie. Deze geven vorm aan de ‘oermaterie’ in zijn meest premature staat. Hiermee wordt meteen het standpunt ontkracht dat het ontstaan van materie ooit een ‘toevallige’ gebeurtenis is geweest zonder een ‘god’ of welke ‘kracht’ dan ook. Hier hebben de creationisten een punt, want de Theosofie deelt met hen het standpunt dat er een goddelijke Kracht achter de ‘schepping’ aanwezig is. Onderscheidend is dat de Theosofie uitgaat van goddelijke krachten, in zijn meervoudsvorm dus, en geen antropomorfische godsvoorstelling heeft. Voorts dat het hele univer! sum zich van binnen naar buiten ontrolt en zich na verloop van tijd van buiten naar binnen weer inwikkelt. Dus geen eenmalige schepping door een buitenkosmisch wezen of een oerknal zonder god, maar een cyclische ontwikkeling van geest en stof in een elkaar aanvullend proces van ontwikkeling en inwikkeling. Het hele universum wordt! In wisselende patronen van komen en gaan, zonder begin en zonder eind. Een andere
Mysterie en feiten rond de antropoïde apen door Robert A. Pullen
Lang is er gedacht dat de mens van de apen afstamt. Er zijn er nog steeds wetenschappers die dit standpunt huldigen, maar de tendens is toch dat er tegenwoordig meer wordt gezocht naar een gemeenschappelijke voorouder van de mens en de apen. Modern wetenschappelijk onderzoek toont steeds vaker aan dat de mens niet van de apen af kán stammen, omdat er te veel verschillen zijn. Bovendien zijn er hiaten in de veronderstelde overgang van mens naar aap. De ‘missing link’ wordt maar niet gevonden en kan volgens de Theosofie ook niet worden gevonden. Simpel vanwege het feit dat deze er niet is en ook nooit heeft bestaan. Vanuit een theosofisch standpunt gezien staan degenen die zeggen dat mens en aap een gemeenschappelijke voorouder hebben dichter bij de waarheid dan de evolutionisten die volhouden dat de mens van de apen afstamt. De theïstische en atheïstische evolutionisten alsmede de creationisten rollen echter allemaal over elkaar heen, omdat geen van hen in staat is om het eigen conceptuele denken los laten en !
"!
theosofische stelling luidt dat er nergens afgescheidenheid is. Alles vormt een onverbrekelijke eenheid die zich uit in oneindige, manifesterende differentiaties van bewustzijn in een polaire balans tussen geest en stof, die in hun oergrond een eenheid vormen. Bewustzijn per se vormt hiervoor de basis. Vanuit dit grondpatroon rollen galactische stelsels zich uit en derhalve zonnen, planeten, kometen, planetoïden etc., alle met hetzelfde doel: groei van het bewustzijn erachter naar steeds verdere vervolmaking. Alle processen in de kosmos, binnen een zonnestelsel en op planeten zijn hier een afgeleide van en volgen hetzelfde kosmische patroon. Langs die weg komen wij dan uit bij de ontwikkeling van de mens op onze planeet Aarde. Een derde grondstelling van de Theosofie moet nog worden genoemd en dat is dat Leven, met een hoofdletter L, een universeel Beginsel is. Er is overal Leven in de kosmische betekenis. Alles wat bestaat is ervan doordrongen, ook de zogenaamde ‘dode materie’. De dood van enig levend wezen is slechts een verandering van toestand van gemanifesteerd leven, maar nooit het ‘einde’ van het Leven als Kracht, want deze is universeel, onverwoestbaar, eeuwig en alomvattend.
derafdelingen zijn voortgekomen, inclusief de mens. Wat de mens betreft is er een periode geweest dat hij zich uiterlijk niet echt onderscheidde van de dierlijke, aapachtige reuzenwezens met een formidabele lichaamslengte. Dit vond plaats in de tijd van de ‘derde periode’, die voorafging aan de ontplooiing van de eigen menselijke evolutielijn voor wat betreft het denkvermogen. Dit vermogen maakt het grote verschil. De wezens die volgens de eigen evolutielijn later mens zouden worden, vertoonden uiterlijk grote gelijkenis met de aapachtige wezens, waaruit later de diverse apensoorten zich zouden ontwikkelen. In de beginfase van de ontwikkeling van het denkvermogen - een uitermate belangrijke en grootse ontwikkeling binnen de menselijk stam -, was het nog mogelijk dat de ! uiterlijk aan elkaar verwante soorten uit het mensen- en dierenrijk met elkaar konden paren en voor nageslacht konden zorgen. Dit nageslacht heeft zich een zeer lange periode verder kunnen ontwikkelen tot een eigen evolutielijn. Sommigen van de menselijke stam - nog steeds met een aapachtig uiterlijk en van een enorme lengte -, maar die zich echter steeds duidelijker van het dierenrijk gingen onderscheiden door de ontwikkeling van het denkvermogen, herhaalden de paringsdaad in een latere evolutiefase met het nageslacht van de eerdergenoemde pre-menselijke soort en zijn uiterlijke soortgenoten uit het dierenrijk, en zo werd de basis gelegd voor wat wij tegenwoordig kennen als de antropoïde apen. In feite zijn het menselijke zielen die gevangen zitten in een dierenlichaam. Deze laatste daad van seksuele vereniging werd gezien als een bestiale, want de mens had toen denkvermogen en was verantwoordelijk voor zijn handelen. Daar-
Zonder het voorgaande te hebben gezegd zou het volgende niet mogelijk zijn: de mens, de dieren, planten en delfstoffen hebben zich allemaal in hun premature, voorkosmische stadium als soort ontwikkeld vanuit één hoofdstam. Als geestelijke entiteiten, Monaden, ontwikkelden ze zich gezamenlijk vanuit deze hoofdstam langs een eigen evolutielijn waaruit de diverse soorten met hun talloze on!
#!
voor was dit niet zo. Echter vrij kort na deze laatste vereniging van de genoemde twee soorten ging evolutionair gesproken de deur dicht, en was het paren tussen deze soorten met als uitkomst nageslacht niet meer mogelijk. Dit zal zo blijven tot de voleindiging van de evolutieperiode van deze planeet over ongeveer twee miljard jaar. In zeer grote lijnen is dit de geschiedenis van de mensapen en in feite ook de geschiedenis van het ontstaan van de mens op deze planeet Aarde. Voor een uitgebreide en gedetailleerde bespreking van dit onderwerp wordt verwezen naar het boek Mens en evolutie van G. de Purucker#. Wij hopen dat deze korte introductie er aanleiding toe zal geven om het hele onderwerp nader te bestuderen en daar wezenlijke conclusies uit te trekken ten aanzien van de opbouw van ons mensbeeld en de Natuur om ons heen! _______
bijzondere mensen uit de Lemurische en Atlantische perioden waaierden uit naar alle windstreken. De vele volkeren in Azië, de oorspronkelijke bewoners van Noord en Zuid Amerika, de Polynesiërs, de bevolking van Irian Jaya en de Australische Aborigines zijn hun afstammelingen. De nakomelingen van het Indo-Arische* ras, dat zich ontwikkelde in het noorden van het huidige India, verspreidden zich eveneens over grote gebieden en zijn momenteel overal op de wereld aanwezig, met name in Europa, Amerika, Australië, Nieuw-Zeeland en deels in Zuid-Afrika. Door wereldrampen die het verzinken van hele continenten ten gevolge hadden, werden bevolkingsgroepen soms voor zeer lange tijd van elkaar gescheiden en ontwikkelden zij zich afzonderlijk van de rest van de wereld tot nieuwe rassen met een geheel eigen identiteit en fysieke kenmerken. Tegenwoordig is geen land meer van de rest van de wereld afgescheiden als gevolg van de moderne communicatie- en transportmiddelen. Maar dit zal niet zo blijven. Evenals in het verleden de grote beschavingen van Lemurië en Atlantis zijn weggevaagd van de aardbodem, zal dit ook gebeuren met onze huidige beschaving, en zal alles zich weer in relatieve zin opnieuw moeten ontwikkelen. Zo is de Wet van de Cyclussen.
# Theosophical University Press - Den Haag 1982
Het Amerikaanse continent
Alles voltrekt zich volgens een strikt evolutionair goddelijk plan van komen en gaan, eb en vloed, slapen en waken,
Verblijfplaats van de toekomstige mens door Juda
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! %!De term ‘Arisch ras’ heeft door het Duits nationaal socialisme een heel
Nooit in de geschiedenis van de mensheid zijn volkeren altijd op een en dezelfde plaats gebleven. Voortdurend hebben er, verspreid over grote tijdperken, over de hele planeet volksverhuizingen plaatsgevonden. Het nageslacht van de !
andere betekenis gekregen. Het mag duidelijk zijn dat de theosofische uitleg van het woord ‘Arisch’ helemaal niets te maken heeft met de fascistische ideeën van de nazi’s en ten stelligste afstand neemt van deze verderfelijke doctrine.
! $!
van ‘inademing en uitademing’, van activiteit en passiviteit op ieder niveau van de kosmische Natuur. De Theosofie leert dat alle volkeren op deze aarde altijd en overal in een ‘transformatieproces’ verkeren en geen moment stil staan in hun ontwikkeling. Alles is altijd in beweging, niets is statisch, zowel innerlijk als uiterlijk. Aangezien alles een eenheid vormt en de mens (en derhalve hele volkeren) in directe relatie staat met zijn omgeving, van dieren tot planten, de bewegingen onder de aardkorst van de continentale platen (aardbevingen) en de diverse luchtlagen, voltrekken alle Natuurprocessen zich in een onderlinge wisselwerking. De centrale bindende kracht tussen dit alles is bewustzijn per se, gedifferentieerd aanwezig in alle vormen van manifestatie, hetzij actief of inactief. Deze voortdurende transformatie gaat vaak gepaard met natuurgeweld om ons heen, van plaatselijke rampen tot catastrofes van wereldomvang, zoals ijstijden en het omklappen van de Noord- en Zuidpool. Volkeren worden dan volledig van elkaar gescheiden, waarna totaal nieuwe ontwikkelingen in gang worden gezet. Door deze afgescheidenheid vanwege geologische omstandigheden ontwikkelen zich nieuwe rassen met geheel eigen kenmerken. Zo zal dit ook het geval zijn met de ontwikkeling van, in theosofische termen, het zesde onderras van het vijfde wortelras in de vierde ronde over de planeetketen. Momenteel verkeren wij in het vierde onderras van het vijfde wortelras in de vierde ronde over de planeetketen. Dit zesde onderras zal zich voornamelijk gaan ontwikkelen op wat nu nog het Amerikaanse continent is, maar wat tegen die tijd een geheel ander aanzien zal hebben. Dit ras zal de voorloper worden van een nog verder ontwikkeld ras: het zesde wortelras. Dit zal een aantal fysieke veranderingen te zien geven die behoorlijk opvallen ten opzichte van alle mensen die nu op de wereld in incarnatie zijn. Als een !
theosofische ‘hypothese’ zouden we bijvoorbeeld kunnen denken aan het verdwijnen van huidige fysieke kenmerken zoals haren en nagels als ‘dierlijke resten’ die niet langer functioneel zijn bij het type bewustzijn van het zesde wortelras. Ook zou de huidskleur overwegend blauw* kunnen zijn en dus niet overeenkomen met welk type huidskleur dan ook van de huidige mensheid. Langzaam zullen wellicht in een nog verdere toekomst onze twee ogen aan belangrijkheid gaan inboeten en zal het ‘derde oog’ (dat zetelt verborgen in de pijnappelklier) in toekomstige evolutiestadia (weer) een actief orgaan worden: een helderziend oog van intuïtieve wijsheid, dat op een geheel andere wijze ‘ziet’ dan wij nu zien met onze beide ogen, evenals dit het geval was in zeer lang vervlogen tijden (denk hierbij aan de mythische tijd van de cyclopen op aarde) op de ‘dalende’ boog van de evolutie. De zeer premature contouren van de ontwikkeling van dit toekomstige nieuwe mensenras zijn nu al zichtbaar in Californië in de Verenigde Staten van Amerika. Daar is de grootste smeltkroes van allerlei rassen, levensstijlen, religies, wetenschappelijke disciplines en bewustzijnstypen. Daaruit ontwikkelt zich langzaam een heel nieuw type mens. De huidige mens zal echter nog door vele stadia van !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! * Denk hierbij aan de mensachtige, ‘blauwe’ wezens in de suggestieve film Avatar.
&!
!
ontwikkeling moeten gaan alvorens er sprake is van een duidelijk zichtbaar ander soort mensen. Hoe meer men zich losmaakt van religieuze en wetenschappelijke dogma’s en men zich steeds meer op het leven in zijn algemeenheid gaat afstemmen vanuit een holistische visie, de eenheid van alle levensvormen in een directe ervaring gaat be-leven, treedt men langzaam - letterlijk - een andere wereld van bewustzijn binnen. Daardoor ontstaat een nieuwe mens en zullen zijn voertuigelijke aspecten mee veranderen in dit bewustzijnsavontuur van ongekende mogelijkheden en innerlijke schoonheid. Deze toekomst begint in het NU, door een nieuwe kijk op de samenhang van alles wat bestaat in het licht van de eeuwige Goddelijke Wijsheid, die wij in het huidige tijdperk onder de naam Theosofie kunnen bestuderen en waarop wij ons leven kunnen afstemmen.
worden ‘geraakt’. Als we ons oefenen in meditatie en concentratie, dan is het mogelijk deze beelden van ons af te schudden en ons ‘hoofd’ even ‘leeg’ te maken. Echter, de Oculus Rift komt er aan, om ons naast de ‘reële’ wereld van alledag binnen te laten stappen in de VR-world (virtuele realiteitswereld). Een driedimensionale omgeving waarin alles zó echt lijkt, dat we ons daar feitelijk in aanwezig achten. Deze computer in de vorm van een grote afgesloten bril zonder glazen, maar met aan de binnenkant een belevingsscherm, kan ons, nog veel meer dan een ‘ouderwetse’ film, laten lachen, huilen, angstig laten worden en ook blij laten zijn. Zoals met alle uitvindingen het geval is, heeft het een positieve en negatieve zijde. De positieve kanten ervan zijn dat men er prachtige en levensechte films mee kan bekijken (denk aan natuurfilms), maar ook dat via virtuele beelden mensen therapeutisch begeleid kunnen worden om bijvoorbeeld van een fobie zoals pleinvrees of vliegangst af te komen. Maar de negatieve kanten zijn natuurlijk de films en de games waar moord, doodslag en seks als een ‘spannend’ spel zo echt in beeld komen, dat men zich een god waant die alles beheerst, alles kan en alles mag. Dit nieuwe ‘vermaak’ gaat er ongetwijfeld in allerlei vormen aankomen en zal een hele nieuwe generatie beïnvloeden met nieuwe ‘spannende’ beelden en mogelijkheden. Je kunt de kassa’s al horen rinkelen. Het staat nu al vast dat het tot een van de ergste verslavingen zal uitgroeien, zeker als het volledig is ontwikkeld en voor iedereen tegen een redelijke prijs te koop zal zijn.
De VR-wereld van de Oculus Rift door Robert A. Pullen
Dagelijks worden we enorm afgeleid van zaken die van wezenlijk belang zijn en die zouden kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van ons ware mens-zijn. De wereld van beelden en geluiden om ons heen is zo overweldigend, dat er, zo lijkt het, nergens een rustpunt te vinden is waar we ons kunnen terugtrekken van al deze indrukken. De televisie is een kanon dat continu beelden op ons afschiet waardoor we !
'!
!
Hoe meer wij ons, naast de illusies van het dagelijks leven, storten op deze virtuele wereld, des te verder komen wij af te staan van de Werkelijkheid achter de beeldengalerij van het geobjectiveerde leven. Deze beeldengalerij, die wordt geprojecteerd op het Scherm van de Tijd, is in feite een optocht van schimmen die komen en gaan. Waarom zoekt de mens zijn heil toch steeds in nog meer beelden, illusies, sensaties van het gevoelslichaam en neemt hij gretig al deze beelden met zijn ogen op? Omdat er maar relatief weinig bezinning is op de grote levensvragen ten aanzien van het hoe, waarom en vanwaar van ons bestaan als mens en de wereld als geheel. De afleidingen en verleidingen om ons heen zijn zó groot, dat men over het algemeen aan die vragen niet toekomt, laat staan aan het vinden van antwoorden daarop. Willen wij komen tot een nieuwe wereld, waarin wij onze spirituele natuur meer tot uiting brengen en de illusies van het materialisme doorzien, dan zullen wij nieuwe technologische ontwikkelingen zoals de Oculus Rift kritisch moeten volgen om te voorkomen dat wij een verslaving in huis halen, waarvan het moeilijk ‘afkicken’ wordt. Het wordt vrijwel niet meer besproken in de media, maar evenals gokken, seks en drugs is ‘tv kijken’ zonder onderscheid nog steeds een van de grootste verslavingen ter wereld. Met de Oculus Rift zal het nog een graadje erger worden. Laten wij ons daar bij voorbaat tegen wapenen en van meet af aan beseffen dat het technologische kastje op onze neus één grote bron van illusie is, waar we heel selectief mee om moeten gaan. Ondanks een aantal positieve mogelijkheden dat het apparaat heeft, blijft het een grote verleiding om ermee te spelen, evenals met de duizenden games die op de markt zijn. Het maakt de mens tot een passieve consument van beelden die allerlei ongewenste begeerten in hem kunnen oproepen, met alle kans op een ziekelijke verslaving. !
Dit moeten we niet willen. Het leven heeft zoveel te bieden als we de schoonheid van eenheid in de Natuur her- en erkennen en elkaar derhalve als spirituele wezens benaderen. Daarbij hebben we geen beelden nodig die ons worden voorgeschoteld als de creaties van wat anderen in hun wicked mind hebben bedacht om ons te ‘entertainen’, hoe ‘creatief’ en innovatief deze technisch ook zijn. We hoeven geen ‘onderdak’ te zoeken bij allerlei beelden die ons alleen maar onrustig maken. We moeten leren thuiskomen en onderdak vinden bij ons Zelf, bij wat we in werkelijkheid zijn. Dáár ligt de toekomst van de komende generaties en daar ligt ook de bevrijding van de zware lasten van onze karmische ketens. Onzelfzuchtigheid als een passie gaan ervaren en als een continu aanwezige Kracht, die ons overal en in alle omstandigheden de weg wijst, zodat wij helder en duidelijk alle verbanden zien en weten hoe we moeten handelen en denken. Hoe minder ‘beelden’, hoe beter het is. Onpersoonlijk liefhebben als een levende ervaring, is een allesdoordringende kracht. Verzonnen virtuele beelden dragen hier helemaal niets aan bij. Ook niet een pief-paf-poef schietende consument in een driedimensionale virtuele wereld, waarbij het ‘fun’ is om oorlogje te spelen en mensen neer te ‘knallen’. Laten we spiritueel ‘samen spelen, samen delen’ en de wereld van de illusie zoveel mogelijk achter ons laten en wakker worden in de echte wereld van ons geestelijke hart. Daar hoeven we geen ‘spel’ te spelen, maar ondergaan we de levende ervaring van ware liefde die alles doorstroomt en alles verbindt. ______________ Het is een vreemde paradox: wil men meester worden over zichzelf dan moet men volkomen zelfloos zijn, en toch moet men volkomen zichzelf zijn. Het lager zelf moet worden uitgeschakeld, niet gedood, maar uitgeschakeld, wat wil zeggen opgetrokken en door het Hoger Zelf geabsorbeerd. - Gertr. W. van Pelt
(!
sa Beweging in het leven geroepen. Maar ook Gandhi heeft nooit kunnen bereiken dat de vele mensen die sympathiseerden met zijn ideeën over geweldloosheid allemaal geweldloos werden, laat staan dat de hele natie die hij vertegenwoordigde achter deze principes stond. Slechts een vaste kern om hem heen slaagde erin te volharden in geweldloosheid. Zelfs zijn eigen kinderen konden de liefdevolle maar ijzeren discipline van hun vader niet opbrengen. Hadden Jezus en Gandhi dan ongelijk? Is geweldloosheid een prachtig streven, maar is De Jain-gelofte van Ahimsa! het in de praktijk gewoon niet uitvoerbaar? Ja, dat is het wel, maar er is wel een probleem, en dat zit in het feit dat je geweldloosheid niet kunt organiseren. Je kunt het niet zijn omdat je met het principe sympathiseert. Je moet het worden! Maar aan het worden gaat een lange training van discipline vooraf, die gevoed wordt vanuit een filosofie die verklaart waarom geweldloosheid zo essentieel is voor de groei naar een waarlijk spiritueel leven. Alleen dan kan de uitspraak van Jezus worden begrepen en daadwerkelijk worden toegepast. Wel kon Mahatma Gandhi vanuit zijn consequente en inspirerende levenshouding een hele natie vragen om in een bepaald proces, zoals de beroemde zoutmars, zich van geweld te onthouden. Zijn invloed op de bevolking was heel groot en de liefde van velen voor hem was zo diep dat miljoenen gehoor gaven aan zijn oproep. Maar het resultaat was slechts dat er geen uiterlijk verzet plaatsvond tegen het brute optreden van de Engelse overheersers, terwijl velen vanbinnen kookten van woede.
Het aanvaarden van de ‘klap op de linkerwang’(?!) door Robert A. Pullen
“Gij hebt gehoord, dat gezegd is: Oog om oog, en tand om tand. Maar ik zeg u, dat gij de boze niet weerstaat; maar, zo wie u op de rechterwang slaat, keert hem ook de andere toe;” Matthëus 5:38-39 Veel mensen weten eigenlijk geen raad met bovenstaande woorden van Jezus uit het Nieuwe Testament in de Bijbel. Als iemand je slaat, heb je toch het recht om terug te slaan?! Wie laat zich zomaar slaan? De meest voorkomende primaire reactie van iemand die wordt geslagen, is dat hij of zij terugslaat. Gebeurt dit niet, dan is dat meestal uit angst voor nog erger geweld. Ook een groep mensen die wordt belaagd, slaat in de regel terug. Hetzelfde geldt voor een land dat wordt aangevallen. Geen regering zal toelaten dat een land onder de voet wordt gelopen en zijn inwoners zonder slag of stoot zal uitleveren aan een agressor, tenzij de overmacht gewoonweg te groot is. Mahatma Gandhi heeft vanuit zijn Satyagraha filosofie, die bovenstaande uitspraak van Jezus volledig omvat, de Ahim!
)!
Toch heeft zowel Jezus als Gandhi volkomen gelijk. Echter het proces van geweldloosheid moet beginnen bij het individu of bij een vastberaden groep van mensen en kan niet aan de buitenkant worden ‘georganiseerd’. Men kan niet een hele natie vragen geweldloos te zijn onder gewelddadige omstandigheden van een oorlog. Zoals zojuist is gezegd, moet geweldloosheid worden begrepen aan de hand van een filosofie die uitlegt waarom de ‘oog om oog, tand om tand’ doctrine nooit geweldsproblemen kan oplossen, omdat alle handelingen die een mens of zelfs een heel land verricht, te maken hebben met de wet van vereffening in de Natuur, karma genaamd. Iedere actie die een mens met zijn denken en daden verricht, roept een reactie op die in overeenstemming is met de aard van de oorzaak. Vandaar dat geweld, gepaard gaande met gewelddadige gedachten, altijd overeenkomstige reacties oproept. Het is een vicieuze cirkel die niet doorbroken kan worden, tenzij men er een kracht tegenover stelt die gewelddadige gedachten neutraliseert. Die kracht is liefde voor wat een mens in werkelijkheid is, terwijl men de gewelddadige acties van de persoonlijkheid afkeurt. Dit treft men ook aan in de filosofie van bijvoorbeeld de Bhagavad Gîtâ - Gandhi’s inspiratiebron - die laat zien dat de uiterlijke verschijning van de mens een illusie is en zijn ware aard van goddelijke oorsprong, waaraan nooit de fouten kunnen kleven die een mens in zijn persoonlijke, afgescheiden bewustzijn maakt. Als deze overtuiging wortel heeft geschoten in iemands bewustzijn en de medemens wordt begrepen vanuit zijn meest wezenlijke aard, hebben we in principe het geheim van geweldloosheid onthuld. Geweldloosheid is een ‘state of mind’, een bewustzijnstoestand van waaruit men leeft, van waaruit men nooit enig levend wezen kwaad wil of kan doen. Echter een tegenstander, die verblind is door haat, wraak en onwetend!
heid uitschakelen, is iets anders. Dat kan gebeuren vanuit een liefdevolle houding, hoe vreemd dit misschien ook klinkt. Er zijn omstandigheden dat uitschakelen een absolute noodzaak is, maar cruciaal is vanuit welke mentale gesteldheid en filosofie dit gebeurt. Geweld toepassen uit haat, wraak of een andere vernauwde psychische gesteldheid, is een van de zekerste wegen naar een ware hel op aarde. Een tegenstander daarentegen uitschakelen vanuit een beheerste, gecontroleerde mentale houding waarbij geen enkele vorm van haat of wraak aanwezig is, maar juist liefde voor deze medemens, geeft een heel ander gevolg aan een geweldsituatie. Zeker als men niet zichzelf verdedigt, maar zich als schild opwerpt voor hen die dit zelf niet kunnen. Dat is ook de functie van een soldaat, of de krijger in vroegere tijden. Niet streven naar genoegdoening of zich laven aan de roes van de victorie na een overwinning, maar met liefde de ‘overwonnenen’ benaderen en bijstaan. Het Marshall Plan van de Amerikanen na de overwinning van de geallieerden op Nazi-Duitsland in de Tweede Wereldoorlog is daar een voorbeeld van. Het aanvaarden van de ‘klap op de linkerwang’ is dat men haatdragend geweld niet beantwoordt met gelijke munt, maar probeert te stoppen met een liefdevolle houding naar de aanvaller, zowel individueel als collectief, waarbij het eventueel uitschakelen van de tegenstander een welbewuste actie moet zijn vanuit een verdedigende positie, zonder enige vorm van boosheid, haat, wraak of welke negatieve emotie dan ook. De houding van een individu om heel letterlijk de linkerwang aan te bieden nadat men is geraakt op de rechterwang, is slechts haalbaar voor hen die een hoge staat van bewustzijn hebben bereikt. Het is een houding die bijvoorbeeld Jains in India aannemen: de ultieme vorm van geweldloosheid zowel in gedachten, woorden als daden. Uiteindelijk zullen wij allen *+!
naar deze houding moeten toegroeien: het inzicht dat niets van iets gescheiden is. Een vredelievende instelling naar onze omgeving is wellicht een eerste stap.
Th.: Hoe komt u daarbij? Het is juist zo dat wij daar alle invloed op hebben! Er is geen ‘kracht’ buiten onszelf die ergens aan de touwtjes trekt. Dat doen wij zelf. Wij laten onszelf ‘dansen’ op het wereldtoneel door de wijze waarop wij denken en ideeën produceren. Ze worden collectief opgeslagen in het Âkâsische geheugen van de natuur, en deze ideeën, deze gedachtebeelden, werken wij tijdens iedere nieuwe incarnatie op aarde uit. Maar het zijn onze eigen schepselen, ons eigen gedachtekroost waarmee wij de wereld vormgeven. Als zodanig trekken wij aan de karmische touwtjes van de ‘poppetjes’ die wijzelf zijn, waren en zullen zijn in iedere incarnatie. Deze ideeën komen niet van ‘buiten’, maar van ons eigen ‘binnen’. Wij zijn deze ideeën. En daarom regeren ideeën de wereld.
______________
Vraag en antwoord in het licht van de Theosofie Vr(agensteller): Ik heb een theosoof eens horen zeggen dat ideeën de wereld regeren. Hij citeerde Plato, als ik het wel heb. Wat wordt daar eigenlijk mee bedoeld? Th(eosoof): Als we goed nadenken, is die uitspraak volkomen juist. Het zijn niet presidenten of koningen die de wereld regeren, maar de collectieve ideeën van een hele wereldbevolking die sturing geven aan karmische processen die overal tot uitwerking komen. Vandaar ook de uitspraak: ieder volk krijgt de regering die het verdient. Het zijn de ideeën, de gedachten van ons allen tezamen die deze wereld vorm geven en het leidende principe op de achtergrond zijn. De mens in zijn uiterlijke vorm is de uitvoerder ervan. Geen wereldleider leidt een bevolking vanuit een eigen idee, maar hij of zij is het karmische antwoord op wat een hele bevolking aan karmisch ideeënpotentieel bijeen heeft gedacht, zowel recent als in lang vervlogen tijden, waarvan de karmische zaden nu pas ontkiemen en vrucht dragen, hetzij ten goede of ten kwade, want het ‘lot moet zijn loop hebben’.
Vr.: Maar als iemand roept: “Ik heb een nieuw idee”, hoe moeten we dit dan zien? Wordt dit dan uit het collectieve geheugen ‘geplukt’? Th.: Er bestaan in feite geen ‘nieuwe’ ideeën. Onze collectieve ‘stamvader’ is Mahat, de kosmische Ideatie. Van daaruit worden alle ideeën geboren. Maar als geïndividualiseerd bewustzijn kunnen wij met het vermogen tot het produceren van denkbeelden - dat een menselijke afspiegeling is van het kosmische Mahat - onze ‘eigen’ ideeën vormen en zijn wij daar individueel en collectief ook verantwoordelijk voor. Maar aangezien wij elkaar, verdeeld over grote tijdperken, altijd en overal beïnvloeden met ideeën, kunnen wij nauwelijks spreken van een ‘oorspronkelijk’ idee. Alle ideeën zijn in feite elkaars hologram en beïnvloeden elkaar multi-wederkerig. Een vrijwel continu proces waarin het ene idee uit het andere wordt geboren. In feite zijn wij allen één overkoepelend kosmisch Idee... !
Vr.: Maar dat lijkt alsof we marionetten zijn waaraan door een onbekende kracht wordt getrokken en waar we zelf geen invloed op hebben?! !
**!
