P_008-014 psw 10 klapvee
04-03-2009
15:05
Pagina 8
PSvdW 8 7 maart 2009
Het valt niet altijd mee de tv-studio’s in Amsterdam vol te krijgen met publiek. Maar in Doetinchem heeft iemand een gat in de markt ontdekt: een uitje naar een tv-show voor maar vijf euro. ‘Thuisblijven is duurder.’ tekst SASKIA VAN DER KAM foto’s JORRIT ’T HOEN
Het publiek mag foto’s maken van de Opium-presentator
Co
Applaus uit de A H
ij heeft best ook andere verplichtingen, daar gaat het niet om. En misschien was het wel een beetje hebberig, maar hij wilde het zo graag helemaal meemaken. En hij weet hoe hij is; niet snel tevreden. Hij wil altijd alles in zich opnemen.
Steeds ergens anders op kunnen letten. En bij de tv gebeurt nu eenmaal veel. Daarom heeft Gerard Ariessen (62) zich meteen maar voor alle opnames van Opium opgegeven. “Maar ik heb wel iemand achter de hand geregeld, hoor, voor als ik niet kan.” Vandaag, om kwart over vier, is het
de derde keer dat Gerard op de Doetinchemse parkeerplaats Varkensweide in de bus is gestapt. “Elke keer ben je toch weer een beetje zenuwachtig.” Elke maandag wordt in de Escape op het Rembrandtplein in Amsterdam het Avrocultuurprogramma Opium opgenomen. Al-
tor
P_008-014 psw 10 klapvee
04-03-2009
15:05
Pagina 9
Cornald Maas (met paars hemd)en zijn gasten.
e Achterhoek berto Radstake (25) van AP Media is verantwoordelijk voor het publiek. Voordat hij werd wegbezuinigd, had hij vier jaar bij de Avro gewerkt als productieassistent en producer. Ook nog even voor Opium. “Publiek wordt altijd erg onderschat, maar zonder publiek heb je geen goed programma.”
Voor de meeste programma’s wordt dan ook actief naar publiek gezocht. Voor Opium werkte de Avro in het begin zelfs met een castingbureau. Toen Alberto in januari weg moest bij de Avro, dacht hij: “Voor het geld dat ze nu betalen aan castingbureaus, kan ik ook wel
publiek regelen, en nog beter ook.” Sindsdien heeft hij zijn eigen Mediabureau en dit is zijn eerste klus. In de toekomst wil hij ook weer programma’s maken, maar voorlopig ziet hij nog wel kansen in het werven van publiek. Met de Avro heeft hij afgesproken dat hij elke week zo’n
P_008-014 psw 10 klapvee
04-03-2009
15:05
Pagina 10
Gerard Ariessen onderweg naar Amsterdam: ‘Ik zeg er al drie weken twee keer per week mijn tennis voor op.’ zestig mensen naar de studio brengt, het liefst jong en fris. “Ik woon in de Achterhoek en daar is televisie nog magisch. Voor vijf euro per persoon hebben ze een leuk uitje en krijgen ze ook nog een kijkje achter de schermen.”
Terug op de parkeerplaats in Doetinchem.
Op de tennisvereniging was een mail rondgegaan. Gerard had zo her en der gepolst, maar niemand was echt enthousiast. Ook zijn vrouw had geen zin. “Ik had nog nooit van Opium gehoord. En met cultuur en zo had ik ook niet veel. Maar ik dacht: ik zie
wel. En nu zeg ik al drie weken achtereen twee keer per week mijn tennis ervoor op: één keer voor de opname en één keer voor de uitzending.” Hij heeft zich vooral aangemeld uit nieuwsgierigheid. “Maar,” moet hij ook eerlijk toegeven, “ik hoopte ook wel een beetje dat ik in beeld kwam.” Hij had wel vaker met het idee gespeeld om eens naar een televisieopname te gaan, maar dat hij er op eigen gelegenheid naartoe moest, hield hem tegen. “Amsterdam is voor mij echt een andere planeet. En dan ga je toch liever met de bus.” Je wordt gebruikt als klapvee, hadden mensen om hem heen gezegd. “Maar dat vond ik helemaal niet. Het is een heel spontaan gebeuren. Cornald Maas heeft niet eens een stropdas voor, die zit gewoon in een bloesje.” Opium heeft Gerard aan het denken gezet. Hij vindt het nu veel leuker om naar praatprogramma’s te kijken. “Ik keek alleen maar naar amusement en het journaal. Ik zapte eigenlijk maar wat. Ik ben gerichter gaan kijken. Pauw & Witteman en De wereld draait door heb ik sinds kort ook ontdekt.” Nog zeker een dag denkt Gerard nog veel over de opname na. Over de gesprekken. Over de benen van Georgina Verbaan. Over
P_008-014 psw 10 klapvee
04-03-2009
15:05
Pagina 11
PSvdW 11 7 maart 2009
‘Ik had nog nooit van Opium gehoord. En met cultuur en zo had ik ook niet veel. Maar ik dacht: ik zie wel’
de emoties aan zo’n tafel die je op tv veel minder goed ziet. Wat hij bijvoorbeeld heel indringend vond, was Thijs Römer die over zijn nieuwe film Stella’s oorlog kwam vertellen. “Ik zag die emotie in zijn gezicht toen hij naar de film keek. Dat deed me wat. Toen ik de volgende dag een slechte recensie over die film las, werd ik echt pissig.” “Ik heb net de kijkcijfers doorgekregen en die zijn verdubbeld,” vertelt Alberto door de microfoon, als iedereen geteld is en de bus begint te rijden. “En ik weet wel hoe dat komt. Dat komt door die leuke Achterhoekers, die doen het gewoon heel goed op de buis.” “Wij uit the Behindcorner komen wel weer naar Amsterdam,” roept een oudere man vooraan. Alberto heet iedereen welkom en vertelt wat er straks gebeurt. Hij vertelt over de gasten, dat er zo een kop soep en een broodje klaar staat, dat ze straks een lekker drankje kunnen nemen en dat ze er rekening mee moeten houden dat het programma mensen uitzoekt die ze een beetje vooraan wil hebben. “Willen jullie Koefnoen of Op zoek naar Joseph zien?” vraagt hij tot slot. De bus is dit keer maar half gevuld, omdat het carnaval is. Daarom moest Alberto iets anders verzinnen om de studio toch vol te krijgen. “Eén van de gasten is zanger en pianist Roel van Velzen en die heeft nogal een grote schare jonge fans. Daarom heb ik via zijn fansite en zijn Hyves al zijn fans uitgenodigd. Binnen tien minuten had ik 130 reacties. Ik heb er zeventig af moeten bellen.” Eén van die fans is Margriet Bachanen (17). Haar vriendin had de oproep op Hyves gezien. “Moet jij maandag nog naar Roel,” zei ze voor de grap. “Maar als het om Roel gaat, neem ik alles heel serieus.” Toen ze ook nog zag dat er een bus uit Doetinchem vertrok, heeft ze haar ouders overgehaald, haar mooie jurk aangedaan en is ze ingestapt. Margriet is al twee jaar fan van VanVelzen, zoals zijn artiestennaam luidt. Ze volgt hem op de voet en heeft zelfs al een keer een meet and greet in Dinxperlo met hem gewonnen. “Ik verstijfde helemaal toen ik hem zag.”
Alberto Radstake: ‘De eerste keer was ik meteen twee dames kwijtgeraakt.’
P_008-014 psw 10 klapvee
04-03-2009
15:05
Pagina 12
PSvdW 12 7 maart 2009
Voor de opnames zijn in Escape Caffe voor het publiek soep en broodjes . Haar vrienden plagen haar er een beetje mee, ze zeggen dat ze verliefd is. Is dat zo dan? “Nee, man. Hij is bijna 31. Ik vind het gewoon echt een heel goede artiest.” Wat verder naar voren zitten drie vriendinnen met de hoofden bijeen in het gangpad te kletsen. Ria Masselink (70), Willemien Ebbers (65) en Joke Janssen (55) kennen el-
kaar van de fietsclub. Met acht alleenstaande vrouwen en een man fietsen ze twee keer in de week naar een museum, een toneelstuk of een tentoonstelling in de omgeving. Bij cultureel centrum de Gruitpoort in Doetinchem had Joke een flyer van Alberto zien liggen. Alleen Willemien had wel eens van Opium gehoord en de gasten van vandaag
kennen ze ook niet. “Het maakt ons niet zo veel uit, we laten ons verrassen,” zegt Ria. “We zullen wel in het gareel moeten,” denkt Willemien. “Maar zeg nou zelf, het kost natuurlijk niets,” zegt Joke. ‘Thuisblijven is duurder.” “Lieve mensen, we zijn er bijna,” klinkt er
P_008-014 psw 10 klapvee
04-03-2009
15:05
Pagina 13
PSvdW 13 7 maart 2009
Margriet Bachanen ziet het bijwonen van Opium als een kans haar idool Roel van Velzen weer eens te ontmoeten.
door de speakers. “Kijk zo bij het uitstappen allemaal even uit voor het fietspad en loop maar achter mij aan. Ik houd de Avroblauwe paraplu voor jullie omhoog.” Dat heeft hij geleerd van de eerste keer. Beginnersfoutjes. “Het is maar vijfhonderd meter lopen, maar sommige mensen zijn niet zo goed ter been. Dus de eerste keer was ik al twee dames kwijtgeraakt. Zij hadden mij eerder gevonden dan ik hen kwijt was, dus ik kreeg een behoorlijk standje:
‘Dat mag je nooit meer doen, je groep kwijtraken,’ riepen ze me streng toe.” Sindsdien loopt hij langzamer en houdt hij zijn paraplu omhoog. Een ander beginnersfoutje waar Alberto
van geleerd heeft, is ‘het gedoe’ met die vipkaarten. “Omdat de Avro plaatsen voor de aanhang van de gasten reserveert en de mensen die bij de doelgroep passen wat meer vooraan wil hebben, delen ze zoge-
‘Deze mensen hebben er zin in. Die vinden het leuk om hier te zijn’
ADVERTENTIE
MIJN CABINET >
Een inbouwkast. Speciaal voor mij. Elk plankje op maat gemaakt. ARMADIO
Tel. (020) 470 28 97 Fax (020) 470 28 99
Dinsdag/Woensdag/Vrijdag: 10.00 – 18.00 uur Donderdag: 10.00 – 21.00 uur Zaterdag: 10.00 – 17.00 uur Zondag en Maandag: Gesloten
www.armadio.nl
[email protected]
Buiten deze openingstijden zijn wij op afspraak geopend.
Willemsparkweg 26 1071 HG Amsterdam P Museumplein
www.cabinet.de/nl
CABINET_armadio_NL_182x60_news.indd 2
26.02.2009 14:15:19 Uhr
P_008-014 psw 10 klapvee
04-03-2009
15:05
Pagina 14
PSvdW 14 7 maart 2009
leuk om hier te zijn. En dat werkt veel beter.” Op de opnamevloer mag het publiek nog even met de gasten op de foto. Wim Kraus, die met zijn dochter mee is, maakt nog even van de gelegenheid gebruik om de opnameleider aan te spreken. Hij vindt namelijk dat het publiek een beetje weinig gefilmd wordt. “Op zich vond de man wel dat ik een puntje had,” zegt hij later, “want het publiek is inderdaad belangrijk. Maar volgens hem ging het toch nog net iets meer om wat er in het midden gebeurt. Zet dan tien mensen in het publiek in plaats van zestig, zei ik, en daar had-ie niet van terug.”
Willemien Ebbers, Joke Janssen, Ria Masselink (vlnr)kennen Opiumniet. ‘We laten ons verrassen.’
‘Tv-persoonlijkheden moet je niet aanspreken, daar houden ze niet van’ naamde vipkaarten uit. Dat doe ik wel, had ik de eerste keer gezegd.” Prompt waren al zijn klanten beledigd. “Of ik ze niet aantrekkelijk genoeg vond. Dat doe ik dus niet meer,” zegt hij resoluut. Lachend: “Nu geef ik gewoon de Avro de schuld.” Om kwart over zeven is het tijd om plaats te nemen in de lounge van de Escape, op de eerste verdieping. Margriet zit vooraan, zodat ze VanVelzen goed kan zien. De drie vriendinnen krijgen een plaats achterin. En Gerard duikt in een hoekje achter de camera. “Ik hoef nu niet meer in
beeld en vanaf hier kan ik de techniek goed bekijken.” Voordat de camera’s beginnen te draaien, spreekt presentator Cornald Maas zijn publiek nog even toe, vooral de mensen uit Doetinchem, die weer in groten getale zijn gekomen. Na de uitzending vertelt hij in de kleedkamer hoe blij hij met de bus van Alberto is. “Die mensen van het castingbureau zaten hier omdat ze betaald werden, niet omdat ze geïnteresseerd waren in wat er aan tafel gebeurde. En dat merk je. De mensen die via Alberto komen, hebben er zin in. Die vinden het
Terug in de bus is de stemming uitgelaten. De vriendinnen zijn weer druk in gesprek. Ze hebben net uitgerekend wat ze vanavond eigenlijk verdiend hebben: “Een busreis plus avondeten en twee drankjes, minus vijf euro. Dat is minimaal vijftien euro winst.” Wel vonden ze het een hoop heisa voor maar twintig minuten. Maar genoten hebben ze, zeggen ze vlak voor thuiskomst, om half elf. “En we vonden de presentator zo leuk,” zegt Joke. Ria: “Dat heb ik ook tegen hem gezegd. Ik zei: in het echt ben je veel leuker dan op tv.” Willemien: “Dat zeg je toch niet?” Ria: “Waarom niet?” Willemien: “Tv-persoonlijkheden moet je niet aanspreken, daar houden ze niet van.” Ria: “Conrad wel, die vond het leuk.” Willemien: “Cornald.” Ria: “Ja Cornald, ja. Je hebt er van die balletjes tussen zitten, maar Cornald is niet zo, die is heel rustig.” Achterin de bus zit Margriet haar foto’s van VanVelzen te bekijken. “Kijk, op alle foto’s ben ik knalrood. Maar dat heb ik altijd als ik bij Roel ben. Hij is ook zo lief. Ik had hem de vorige keer zaadjes gegeven, zodat hij margrietjes kon planten en dat wist hij gewoon nog.” Gerard vond het een beetje mat vanavond. Hij denkt zelfs dat hij woensdag niet gaat kijken en gewoon gaat tennissen. “Maar het geeft niet. Het is goed om dat ook eens mee te maken, dan waardeer je die andere keren des te meer.”