ampuswijzer Jaargang 23 – november 2015
HANS VANDECANDELAERE OUD-MOLENBEEK…
JASE VAN GREMBERGEN EVALUATIE
VBO FORUM YOUNG TALENT IN ACTION
CAMPUSDAG 3DE EDITIE
THEATERVOORSTELLING PITCHBULL EN NOG VEEL MEER, KIJK SNEL BINNENIN
Toverfluitstraat 19 - 21
[email protected]
tel.: 02 411 77 07
1080 SINT-JANS-MOLENBEEK
www.campustoverfluit.be
fax: 02 410 08 70
2
De samenleving vraagt veel van het onderwijs, te veel? Op het moment dat ik dit voorwoord schrijf is heel de Campus leeg. Het is 23 november en omwille van de terreurdreiging (niveau 4) werden alle Brusselse scholen gesloten. Enkel de directies zijn aanwezig. Het is stil, geen telefoons en amper mails. Het lijkt alsof iedereen permanent een minuut stilte houdt ter nagedachtenis van slachtoffers van geweld overal ter wereld. Een moment om stil te staan bij wat de samenleving nu in feite verwacht van het onderwijs. Heeft u een momentje? Te veel verkeersdoden? Verkeerseducatie op school moet beter. We eten te veel suiker en dat is zeer ongezond tot dodelijk? De scholen moeten acties ondernemen en frisdranken bannen. Cyberpesten neemt toe in Vlaamse scholen? Een ICT-beleid voor elke klas moet soelaas bieden. Jongeren zijn wereldvreemd en afgesloten van het nieuws? Programma’s burgerzin worden opgesteld en uitgevoerd. Te weinig mensen kunnen iemand helpen in een noodsituatie? De lessen EHBO zullen dit verhelpen. Onze musea en theaterzalen hebben te weinig publiek? Laat het onderwijs meer werk maken van cultuur op school. Nu de samenleving getroffen wordt door de radicalisering van een aantal jongeren, krijgen de scholen opnieuw een opdracht erbij! Screenen, volgen en desnoods heropvoeden van leerlingen … En toch … Wie een tijdje actief is in het onderwijs weet dat er heel hard ingezet wordt op een integraal educatief project. Lesgeven is al lang meer dan alleen maar kennisoverdracht. Soms zou je denken dat dit laatste ondergeschikt is. Het wordt de scholen trouwens ook aangewreven dat er te weinig interesse is voor techniek, wetenschap en taal. Bovendien is er een te grote ongekwalificeerde uitstroom, lees: schoolverlaters zonder diploma secundair onderwijs. Onze school tracht haar steentje bij te dragen tot een betere samenleving. Als UNESCO-school streven we ernaar om onze leerlingen een zo breed mogelijke kijk te laten verwerven en sporen hen aan om hun talenten te ontplooien. Samen leren samenleven Voor ons betekent dit onder meer investeren in mensen. We starten bij de personeelsleden van de school. Het versterken van het schoolteam is een uitdaging. In dit nummer maak je kennis met een aantal nieuwe collega’s. Uit hun persoonlijke voorstelling blijkt een groot enthousiasme en engagement. Dat trachten we ook bij onze leerlingen te bereiken!
Erwin De Mulder directeur atheneum GO! for Business
REDACTIE De leerlingen en leerkrachten van het atheneum GO! for Business |campus Toverfluit
EINDREDACTIE
VERANTWOORDELIJK UITGEVER
Julien Borremans
Erwin De Mulder
Lay-out
Toverfluitstraat 19-21 1080 SINT-JANS-MOLENBEEK
Pascal Bourleaux
3 “Oud-Molenbeek … Een wijk in felle ontwikkeling.” Een gesprek met Hans Vandecandelaere.
H
ans Vandecandelaere schreef een nieuw boek: ‘In Molenbeek’. Vandecandelaere is niet aan zijn proefstuk toe. Een aantal jaren geleden schreef de auteur over onze hoofdstad: ‘In Brussel’. De Brusselse historicus getuigt: “Over het Brussel van net na de Tweede Wereldoorlog is een nieuwe stad geschoven, deels met dezelfde gebouwen maar vooral met andere bewoners. Vandaag heeft meer dan de helft van de Ketjes buitenlandse roots. Tussen de Basiliek van Koekelberg en het Zoniënwoud lopen ongeveer 170 verschillende nationaliteiten rond. Van Braziliaanse gyprocplaatsers tot Grieken die hun ruggenwervels versleten bij de aanleg van de metro. Van Bulgaarse madammen achter de vitrines aan het Noordstation tot Libanezen met hun tweedehandsauto's langs het kanaal … Hoe kwam die superdiversiteit zo razendsnel tot stand? ‘In Brussel’ geeft de nieuwe Brusselaars een gezicht en een verleden.” In zijn nieuwste boek focust de Brusselaar zich op een stuk van Sint-Jans-Molenbeek: OudMolenbeek. Deze veelbesproken, piepkleine buurt vormt het historisch centrum van de Brusselse gemeente. Deze buurt telt 18.500 inwoners en kent een ongelofelijke bevolkingsdichtheid. Dit stadsdeel zit hard gekneld tussen het kanaal van Charleroi, de drukke Leopold II-laan en het westelijk ringspoor. Waarom wil Vandecandelaere nu net over deze buurt een boek schrijven? “OudMolenbeek is een heel boeiende wijk, waar de afgelopen jaren veel is gebeurd. Het is ook een wijk met boeiende toekomstperspectieven, want er is zeer veel in beweging”, getuigt de auteur. Gecontesteerde wijk … Hans Vandecandelaere is historicus, maar schreef geen geschiedenisboek over Molenbeek. Zijn benadering is eerder antropologisch. De auteur is duidelijk: “Ik wou een boek van onderuit schrijven door Oud-Molenbekenaars zelf aan het woord te laten, wat eigenlijk veel te weinig gebeurt.” Vandecandelaere sprak met 150 ‘experten’ en schreef de ‘grootste gemene deler’ van deze getuigenissen neer. Hij blikt ook
terug op de recente geschiedenis van deze wijk. “De zwarte jaren tachtig vormden daarbij het uitgangspunt. In vijfentwintig jaar tijd heeft deze wijk zware maatschappelijke veranderingen ondergaan. Als gevolg van de deïndustrialisering van Brussel, heeft er zich een ware volksverhuizing plaatsgevonden. In Brussel is de arbeidsmarkt geëvolueerd naar een hooggeschoolde arbeidsmarkt.” Halverwege de jaren negentig komt dan het keerpunt. OudMolenbeek kruipt uit een diep dal. Onderhuids hebben zich heel wat positieve evoluties voorgedaan. “Op twintig jaar tijd is er een enorm sociaal vangnet bijgekomen, zowel formeel als informeel. Ik denk aan het solidariteitsvangnet van o.a. kerkgemeenschappen en moskeeën. Er zijn ook heel wat cultuurhuizen – die zich met de bewoners verbinden – en een kans op een beter leven bieden.”
“De wijk krijgt een steeds beter imago.” Het boek van Hans Vandecandelaere is een basiswerk voor wie meer van Molenbeek wil weten. Het werk is ook een opsteker omdat het een veelzijdig en genuanceerd beeld geeft over een gecontesteerde wijk in Brussel. De auteur doorprikt tal van vooroordelen en onderstreept dat de belaagde wijk een aantal troeven heeft: “Oud-Molenbeek is dan vooral een immens symfonieorkest met uiteenlopende sociale expressies. Er zijn handelaars en handelaars: zowel brolverkopers als gemondialiseerde entrepreneurs die Ierland, India en China de wijk binnenloodsen.” De handel moderniseert. De wijk straalt ook een uitgesproken sociale warmte uit. “Wie wil, raakt er na vijf minuten aan de praat.” Percelen worden opgefrist met nieuwbouw voor woongelegenheden of maatschappelijke dienstverlening. “Een nieuwe middenklasse vond haar weg naar de wijk … De wijk werd in 2014 opgenomen in de festiviteitenreeks van Molenbeek Culturele Hoofdstad.”
4 Enkele uitspraken … Tijdens de les aardrijkskunde werd ingezoomd op de ruimtelijke ordening in Vlaanderen én Brussel. Daar de meeste leerlingen in Sint-Jans-Molenbeek wonen, kwam het boek ‘In Molenbeek’ tijdens de les meermaals ter sprake. Hans Vandecandelaere werd op school uitgenodigd om met de leerlingen van het vijfde jaar economie-wetenschappen over zijn boek in gesprek te gaan. Ze waren dus goed voorbereid en namen enthousiast aan het gesprek deel. “Molenbeek is gezellig. Iedereen kent iedereen. Het is leuk wonen in deze stad. Ik ervaar geen hinder als ik over straat loop.” (Nisrine) “Oud-Molenbeek wordt fel gestigmatiseerd. Ondanks het slechte beeld dat mensen van deze buurt hebben is de criminaliteit en de overlast de laatste jaren enorm gedaald. Mensen voelen zich onveilig maar de criminaliteitsstatistieken spreken dit tegen.” (Hans) “Molenbeek is een vuile gemeente. Dit komt grotendeels door de grote. Mensen hebben niet de middelen om naar een containerpark te gaan of vuilzakken te kopen. De meeste mensen weten niet dat ze in Brussel 3 m³ huisvuil gratis kunnen laten ophalen. Soms komt dat ook door een gebrek aan kennis van de beide landstalen. Daarenboven telt Brussel 2 containerparken. Dit is veel te weinig voor zo’n grote stad. Daar kan nog veel aan gebeuren.” (Hans) “In Molenbeek zijn er ook nogal wat jeugdhuizen, waar jongeren terecht kunnen. Ze hoeven dus niet op straat rond te lopen. In de jeugdhuizen worden ze met open armen ontvangen. Er worden tal van activiteiten georganiseerd, waardoor jongeren hun horizon kunnen verbreden.” (Nawfal) “De samenwerking tussen de jeugdhuizen en de scholen kan een heel stuk beter. De
samenwerking tussen het Nederlands- en Franstalig onderwijs laat veel te wensen over.” “Moskeeën werken hard om de mensen te helpen. Ze leren ons niet alleen om een goede moslim te zijn, maar bedelen ook voedselpakketten en ondersteunen ook leerlingen bij het maken van hun taken en het verwerken van de leerstof.” (Nawfal) “Ook de kerkgemeenschap in Sint-JansMolenbeek en Anderlecht ondersteunen mensen die het moeilijk hebben. Op die manier wordt er actief over de religieuze grenzen heen gewerkt.” (Jonathan) “Wat is de toekomst van de jongeren in Molenbeek? Gaan we ooit werk vinden?” (Nisrine) “Ik sta heel positief tegenover de toekomst van de wijk Oud-Molenbeek. De wijk is aan het openbreken. Meer en meer mensen van buiten Molenbeek zakken naar de wijk af. De wijk krijgt een steeds beter imago. De tewerkstelling neemt toe. Langs de kanaalzone komen meer en meer mensen wonen. ” (Hans) “Het verkeer in Molenbeek is erg druk. Wat kan de overheid doen om het verkeer te verminderen, zodat het wat rustiger kan zijn in onze wijk?” (Aina)
5 “Evaluatie vormt een kompas, waar zowel de leerlingen als de leerkracht op varen.”
J
ase Van Grembergen is een jonge, frisse en boeiende kracht die dit schooljaar onze rangen versterkt. Jase studeerde o.a. orthoagogiek, cultureel management, culturele agogiek en werkt nu haar master onderwijs af. Haar eindwerk gaat over evaluatiebeleid. Op onze school geeft ze muziek en begeleidt ze het busvervoer. Haar hoofdopdracht bestaat er evenwel in om dit schooljaar een evaluatiebeleid te ontwikkelen, dat leerlingen beter moet voorbereiden op hun toekomst. Jase werkt zich volop in, heeft reeds een stevige enquête op de leerkrachten losgelaten en deinst er niet voor terug om met de collega’s in discussie te treden. Dit verdient een woordje uitleg. We vroegen aan Jase om haar opdracht wat meer te verduidelijken, wat ze met het nodige enthousiasme ook deed. Cw.: “Dag Jase. Je staat voor een grote uitdaging. Hoe wil je het evaluatiebeleid aanpakken?” JVG: “Uiteraard vertrek ik van concrete lessituaties en de leerplandoelstellingen om me een beeld van het huidige evaluatiebeleid te vormen. Binnen de verschillende vakgroepen is er al heel wat expertise over evaluatie aanwezig.
Dat vormt voor mij een belangrijke basis. Ik volg de lijn van professor Katrien Struyven,
“De leerkrachten zullen veel meer moeten samenwerken.” verbonden aan de Vakgroep Educatiewetenschappen aan de VUB. Professor Struyven vertrekt van het idee om instructie en evaluatie als een tandem op elkaar te laten inwerken. Evaluatie is niet enkel het sluitstuk van een les of lessenpakket. Het is van belang om vanaf het begin van de les te starten met evaluaties. Door vraagjes te stellen en feedback te geven, kunnen leerkrachten meten of de leerlingen mee zijn in het leerproces. Op die manier komen ze ook te weten wat de voorkennis en de diverse leerstijlen van de leerlingen zijn. Uiteraard kunnen de leerkrachten deze informatie meenemen in de organisatie van hun lessen. Door permanent te evalueren creëren ze bij de leerlingen veel meer de behoefte om te leren.”
Betrokkenheid Cw.: “Uiteraard is de hamvraag: hoe krijg ik leerlingen gemotiveerd om actief aan het gehele leerproces deel te nemen? JVG: “Het codewoord in heel dit proces is de betrokkenheid. In een ideale situatie nemen leerlingen hun leerproces zelf in handen. Ze organiseren zelf hun leerproces. Leerlingen werken dan eerder projectmatig. De organisatie van de klas speelt een cruciale rol. Hoe kan ik bij iedere leerling een zo groot mogelijke leerwinst bereiken?” Cw.: “Evaluatie vormt een kompas, waar zowel de leerlingen als de leerkracht op varen?” JVG: “De eindevaluatie blijft belangrijk om na te gaan of leerplandoelstellingen bereikt zijn. Leerlingen beschikken het best over de nodige kennis, maar gezien de sterke technische evolutie en de fel veranderende maatschappij is
6 het van cruciaal belang om competenties en attitudes te ontwikkelen en te meten. We blijven levenslang en -breed leren. Het is noodzakelijk om leerlingen permanent aan te moedigen om bij te leren en daarvoor de nodige competenties te ontwikkelen.” Cw.: “Deze aanpak zal van de leerkracht veel meer voorbereiding vragen.” JVG: “De leerkrachten zullen veel meer moeten samenwerken, ook vakoverschrijdend. De vakgroepen zullen daarbij een belangrijke rol spelen. Op het niveau van de scholengroep, zullen de leerkrachten veel meer aangemoedigd worden om lesmateriaal uit te wisselen, zodat niet steeds het warm water moet worden uitgevonden. Op die manier kunnen de leerkrachten hun voordeel halen.”
JVG.: “Transparantie en openheid zijn heel belangrijke kwaliteiten. Leerlingen en leerkrachten moeten een goed zicht hebben op
“inhoud meer vanuit hun leefwereld” hoe een school in al zijn geledingen functioneert. Daarbij vormt evaluatie een belangrijk onderdeel. Leerlingen moeten steeds uitgedaagd, geprikkeld en gewaardeerd worden.” Cw.: “Sluit dit aan bij de realiteit van de maatschappij?” JVG: “Als je deze waardering zelf hebt overgenomen, dan kan je zelfregulerend verder,
Cw.: “De leerlingen zullen veel meer worden aangesproken?” JVG.: “Deze aanpak vraagt meer van de leerkrachten, maar ook van de leerlingen. Ik denk dat het aangewezen is om dit gradueel aan te pakken. We beginnen het best in het eerste jaar om daarna geleidelijk op te klimmen naar de derde graad.” Cw.: “We zullen van onze leerlingen veel meer initiatief, inzet … vragen dan nu?” JVG: “Zeker. Leerlingen moeten op het einde van de derde graad niet enkel in staat zijn om hun eigen leerproces te managen, maar moeten ook kunnen aangeven wat hun sterktes en zwaktes zijn. Leerlingen dienen ook te weten wat ze willen bereiken, wat hun toekomstplannen zijn en hoe ze hun dromen concreet willen maken. Leren is van nature een spontaan en leuk proces. Dit moet zo blijven.” Cw.: “Welke kwaliteiten zou deze school het best naar voor schuiven om dit te bereiken?”
zonder dat er steeds iemand klaar staat om je te loven. Het is de bedoeling om dit autonoom bij hen te installeren. Op deze manier worden ze het best voorbereid op hun rol in de maatschappij.” Cw.: “Is het niet van belang om de inhoud van de leerstof meer van hun leefwereld te laten vertrekken?”
7 JVG: “Het is inderdaad aangewezen om de inhoud meer vanuit hun leefwereld in te vullen. Authenticiteit is een sleutelwoord daarin. Door informatie vanuit hun leefwereld in de les te verwerken, zal de betrokkenheid ook groter zijn.
“Het is inderdaad niet gemakkelijk om op een andere manier de lessen te organiseren.” Ik vind het daarom jammer dat de meeste handboeken sterk gericht zijn op Vlaanderen en te weinig rekening houden met de Brusselse context.”
Evaluatiebeleid Cw: “Je wordt gevraagd om een evaluatiebeleid in deze school op poten te zetten. Hoe zal je dat aanpakken?” JVG: “In november starten we met een focusgroep, waar de Pedagogische Raad en een aantal leerkrachten zullen aan deelnemen. Uiteraard moeten we de leerplandoelen evalueren, maar het moet meer zijn dan dat. We moeten ruimer durven denken: wat verwachten we van de leerlingen op het einde van een schooljaar, een graad, een cyclus. Met deze vragen kunnen we aan de slag gaan. Intussen heb ik bij de leerkrachten een enquête georganiseerd. Dit moet ons binnen de focusgroep voldoende informatie opleveren om het evaluatiebeleid aan te scherpen. Het is de bedoeling om ook de Leerlingenraad bij de concrete invulling van het rapport te betrekken. Ook de ouders zullen worden aangesproken. Eind januari organiseren we een oudercafé, waar ouders hun mening kunnen ventileren over het rapport. Hoe kunnen de scores en de
commentaren nog beter op de noden van de leerlingen worden afgestemd?” Cw.: “Welke concrete voorstellen heb je voor de leerkrachten?” JVG: “Het is inderdaad niet gemakkelijk om op een andere manier de lessen te organiseren. Maar ik heb heel wat methodieken in mijn rugzak om daar verandering in te brengen. Ik kom ook uit de kunsteducatie, waar er heel wat creativiteit en verscheidenheid is. Om deze twee kwaliteiten te borgen, is het aangewezen om zowel leerkrachten als leerlingen de nodige ruimte te geven. Ik ben er zeker van dat dit versterkend kan werken.” Cw.: “Heb je reeds een stappenplan in je hoofd?” JVG: “Tegen mei zou ik graag een visietekst naar voor schuiven, die door de ganse school wordt gedragen. Eind van het schooljaar heb ik de ambitie om een plan aan de school voor te leggen, om zo volgend schooljaar gestructureerd en goed georganiseerd aan de slag te gaan.” Cw.: “We wensen je heel veel succes toe. Hartelijk dank voor dit interview.”
8
9
10 Young Talent in Action
I
n het kader van de lessen economie, bedrijfsbeheer, Nederlands, PAV en levensbeschouwing namen de leerlingen van de derde graad deel aan de studiedag ‘Young Talent in Action’, georganiseerd door het Verbond van Vlaamse Ondernemingen. Op 1 oktober 2015 was het verzamelen geblazen in het paleis 10 van Brussels Expo. De leerlingen konden naar hartenlust deelnemen aan allerlei workshops, speeddates en talks. Verschillende politici, succesvolle atleten, belangrijke bedrijfsleiders, amusante DJ’s en zelfs koning Filip waren van de partij. Het VBO had haar doelstellingen klaar en duidelijk geformuleerd: “In België vond vorig jaar bijna één op vier 1524-jarigen geen job, terwijl bedrijven duizenden vacatures niet ingevuld krijgen. Wat is er aan de hand? En wat moet er veranderen? Inzetten op jongeren en hun kansen op de arbeidsmarkt is van levensbelang voor de welvaart in ons land. Drie actoren spelen daarbij een complementaire rol: jongeren, werkgevers en onderwijs. Als vertegenwoordiger van ruim 50 000 ondernemingen actief in zowat alle sectoren in dit land, maakt het VBO jeugdtewerkstelling tot een topprioriteit. Doel is om meer dan 1 000 jongeren en 1 000 bedrijfsleiders, beleidsmakers en beslissers te mobiliseren. Samen willen we tijdens het VBO Forum naar oplossingen zoeken om de competenties en het talent van de toekomstige generaties maximaal te ontplooien en kansen te
geven op de arbeidsmarkt.” Enkele getuigenissen van de leerlingen: “Na het krijgen van een badge en een plooibare, kartonnen stoel gingen we naar de grote zaal. Er zaten honderden mensen samen met ons. We kregen een inleiding door Pieter Timmermans en Bart Buysse. Ook federaal minister van Werk Kris Peeters gaf een uiteenzetting. Hij legde met cijfergegevens uit dat werk vinden geen gemakkelijke zaak was en dat vele jongeren moeilijk werk vinden na het verlaten van de school. Mensen, die de school vroeger verlaten en dus bijgevolg geen diploma hebben, vinden nog moeilijker een job. Nadien zijn we weer in de hoofdzaal gegaan om workshops bij te wonen. Ze gaven voornamelijk advies bijvoorbeeld over hoe te solliciteren. Ook koning Filip was aanwezig.” (Wendy) “De interessantste workshop was over het begrip ‘assessment’, ze gaven uitleg over wat assessment is, hoe je op een website kan solliciteren, hoe je spontaan moet solliciteren. Assessment is een test die kandidaten voor een bepaalde functie afleggen om aangenomen te worden. Het was een kort dagje maar wel interessant. Ik heb veel bijgeleerd.” (Narjiss) “Er waren ook speeches van belangrijke personen zoals Kris Peeters, Pieter Timmermans en Bart Buysse. Ik vond het een interessante dag en heb veel bijgeleerd.” (Ronny) “Ik heb vooral onthouden en geleerd dat er veel studenten zijn die na hun studies geen job kunnen krijgen. Dat is echt problematisch. Dus proberen ze via deze expo iedereen aan te moedigen om hun school deftig af te maken en verder te gaan studeren. Ik vond de politici interessant omdat ze op het forum dingen zijn komen bespreken.” (Magaly) “Er was ook de mogelijkheid tot ‘speed dating’ met CEO’s van bekende bedrijven. We mochten met hen spreken of vragen stellen voor later. In het algemeen was het een leuke en leerrijke dag met leuke liedjes op de achtergrond.” (Mihriban)
11
12 Sociaal, wat is dat?
I
n het leven zijn er introverte en extraverte mensen. Sommige mensen kunnen we veranderen, maar anderen niet. Dat is wat het toneelstuk “PITCHbull” ons vertelt. Amaryllis is een heel verlegen meisje. Ze kan heel goed zingen, maar durft niet voor een hele groep te praten. Joris is compleet het tegengestelde. Hij heeft haar leren kennen en is verliefd op haar. In het begin zegt ze geen enkel woord tegen hem. Na verloop van tijd spreekt ze meer en meer, dankzij Joris. Hij stelt haar voor aan zijn vrienden, Lennert en Janus. Dat zijn twee broers die samen dj zijn in de groep “Compact Disk Dummies”. Amaryllis leert Lennert hoe hij een meisje moet aanspreken en Joris hoe hij zich kwetsbaarder kan opstellen. Uiteindelijk blijven
ze allemaal vrienden. Ik vond het een grappig toneelstuk. Het was een beetje romantisch en het had een mooi einde. De muziek was echter soms overdreven en te luid. Het publiek hoorde daardoor niet altijd wat de acteurs zeiden. Ook het licht was wat te fel en scheen in de ogen van het publiek. Ondanks het felle licht, vond ik het decor mooi en kleurrijk. Ook al stond de muziek soms te luid, het verhaal was wel erg mooi. Ik heb uit deze voorstelling een les geleerd. Je moet met mensen communiceren, maar ook niet te veel omdat het mensen kan vervelen. Wassila
13
14 Geheimen van het UZ Brussel ontrafeld
D
e leerlingen van het 7de jaar kantooradministratie en gegevensbeheer kregen op 28 oktober een rondleiding in het UZ Brussel. De bedoeling was om hen duidelijk te maken dat er in een ziekenhuis heel wat meer gebeurt dan mensen verzorgen. Ook voor administratieve krachten zijn er professionele mogelijkheden.
Het ziekenhuis heeft ook een HR-afdeling. Deze afdeling is vooral bezig met sollicitaties. De leerlingen kregen enkele nuttige tips voor later.
De rondleiding startte met een interessante uiteenzetting. Op die manier werden de leerlingen wegwijs gemaakt in de werking van het ziekenhuis. Het werd tevens duidelijk hoe het ziekenhuis geëvolueerd is tot wat het nu is. Een universitair ziekenhuis is meer dan een gewoon ziekenhuis omdat er buiten de medische zorg ook opleiding en onderzoek wordt georganiseerd.
administratief medewerker. Sommige leerlingen kwamen terecht aan de kassa waar de inschrijvingen plaatsvonden; anderen gaven hun ogen de kost aan de afsprakenbalie; nog een andere leerling kwam terecht op het secretariaat van de dienst gynaecologie. Iedereen beleefde haar of zijn uniek moment.
Het hele traject van patiëntenadministratie werd uitgelegd aan de leerlingen. Al heel gauw werd duidelijk dat dit een heel complex gegeven is, maar ook dat een goede administratie van kapitaal belang is. Door correct te werken zorg je als medewerker voor tevreden patiënten en gelukkige collega’s.
De rondleiding en uiteenzetting werden afgesloten met een praktische oefening. Elke leerling kreeg de kans om gedurende een goed half uur plaats te nemen aan een bureau van een
Op het einde van de dag was het voor enkele leerlingen duidelijk dat ook in een ziekenhuis heel wat potentiële jobs voorhanden zijn. Ervoor gaan, je goed voorbereiden en steeds het beste van jezelf geven is belangrijk om ergens te geraken. Het was een zeer leerrijke ervaring voor iedereen.
15 2 verslagen gemaakt door leerlingen van 6 handel
O
p 29 oktober 2015 hebben we de NMBS en Infrabel bezocht. Over de werking van deze bedrijven heb ik veel bijgeleerd. Aanvankelijk dacht ik dat het maar een saaie boel ging zijn, maar dat was zeker niet het geval. We hebben de structuur van een trein grondig bekeken. Als ik de kans krijg, wil ik best voor de NMBS of Infrabel werken. Het loon is aantrekkelijk en je kan er met een secundair diploma al aan de slag. Je kan als treinbegeleider of chauffeur aan de slag en met de jaren kun je hogerop geraken. De treinbegeleider is een medewerker van de spoorwegen die reizigers op vervoersbewijzen controleert en de orde in de trein dient te bewaren. De treinchauffeur bestuurt de trein. Ik raad jullie aan om de NMBS en Infrabel te bezoeken. Het is een heel boeiende ervaring en misschien vind je daar je toekomstige job. Samir Zibouh
O
p donderdag 29 oktober zijn we met de hele klas naar de hoofdzetel van de NMBS geweest, gesitueerd aan het Zuidstation. Ter plaatse kregen we een rondleiding door een jonge vrouwelijke gids. Sinds één jaar werkt ze bij de NMBS. Ze is pas 23 jaar oud en gaf ons een gedetailleerde uitleg over de werking van Infrabel en de NMBS. De vriendelijke dame gaf ons veel informatie over het loon van een startende werknemer, en over de criteria waaraan je moet voldoen om bijvoorbeeld een treinbegeleider of bediende in de controlekamer te worden. In de controlekamer legde ze ons alle regels uit. Nooit had ik verwacht dat de werknemers van de controlekamers zo geconcentreerd moesten werken. Ze moeten alle veranderingen op hun schermen in het oog houden, en als er gevaar optreedt, moeten ze het onmiddellijk aan de centrale of politie melden. Een middagpauze is niet toegestaan. Ze mogen hun plaats niet verlaten zonder geldige reden. We hebben een kijkje achter de schermen mogen nemen. Het is niet alleen een moeilijke job, maar ook een job vol spanning en veranderingen. De NMBS heeft ook een Twitter-pagina waarop ze al haar informatie plaatst. Aanvankelijk dacht ik dat het een saaie uitstap zou zijn, maar het tegendeel was het geval. Ik heb veel bijgeleerd. Ik wil mevrouw Van Oost en de gidsen bedanken. Younes
16 Campusdag
C
ampusdag was voor het derde jaar op rij een succes. Alle collega’s zetten hun beste beentje voor. Allerhande activiteiten werden in elkaar gepuzzeld. Op een leuke manier kon dan kennisgemaakt worden met de verschillende vakken die in het secundair worden aangeboden. Ook de collega’s van het basisonderwijs en een aantal lieve ouders zetten hun beste beentje voor. De bezoekers konden zich te goed doen aan lekker gebak en taarten. Voor de kinderen was er een schminkhoekje.
Een aantal leerlingen zetten hun beste beentje voor om de organisatie vlot te laten verlopen, wat hen goed is gelukt. Onze eigenste leerlingenraad had een stand waar ze snoepjes en thee verkochten. De leerkrachten wetenschap toverden hun klaslokaal om in een labo waar hightech, mechanische constructies en fysische proeven werden aangeboden.
17
A
ls je goed kijkt, kun je de spanning en tegelijkertijd de angst van mijn gezicht aflezen. Met een team verbleven we twee weken in het noorden van Thailand. ’s Morgens zaten we vaak bij de rivier te genieten van de natuur. Deze olifantenhoeder haalde elke dag zijn olifant op in het bos aan de andere kant van de rivier, om deze dan te wassen en eten te geven. Elke dag wordt deze olifant samen met de
andere 35 olifanten in het dorp klaargemaakt om heel wat toeristen blij te maken met plezierritjes van twee uur voor een habbekrats. Deze jongen vond één van de meisjes in onze groep heel leuk en kwam dan ook graag elke dag even bij ons langs om een glimp van haar op te vangen. Dit ritje was een spontane actie, om de beurt mochten we een rondje mee rijden. Zo
T
ijdens een groepsreis naar Zuid-Afrika bezochten we een secundaire school in een landelijke omgeving.
De reisorganisatie steunt de school en in ruil hiervoor zingen leerlingen, begeleid door hun leerkracht, prachtige Zuid-Afrikaanse liederen. En natuurlijk werd er ook gedanst. Dan doe ik graag mee! Dansen, zingen: het maakt het samenleven aangenamer. Niet toevallig ben ik dan ook de tijdelijke leerkracht voor muzikale opvoeding. Maar ik ben ook gebeten door kwaliteit: in alles wat we doen, zoeken naar de beste manier om het te doen. Eigenlijk wil dit zeggen dat je het gevoel hebt dat niets af is. En dat je blijft zoeken naar betere oplossingen. Wel, dat stemt helemaal overeen met mijn motivatie voor de voornaamste taak dit schooljaar: samen met alle betrokkenen het
zonder zitje is het een hele kunst om in evenwicht te blijven en moet je je beenspieren goed gebruiken. Kijk maar eens naar de zijne! Dit is een van de vele verhalen die ik je kan vertellen over de verschillende reizen die ik heb gemaakt. Ik heb 7 jaar lesgegeven in Antwerpen. Daarna had ik de kans om bij een organisatie als vrijwilliger te gaan werken. Deze internationale organisatie organiseert scholen van 3 maanden gevolgd door een outreach van twee maanden in het buitenland. Daar hielpen we mee met plaatselijke projecten. Gepland was 1 jaar maar het werden er uiteindelijk 5. Ik heb de reiskriebels nog steeds te pakken en ben een reisje naar Benin aan het plannen in de kerstvakantie. Ondertussen woon en werk ik in Brussel als leerkracht Protestantse Godsdienst in drie verschillende scholen. Ik heb even moeten wennen aan Brussel maar ik woon er graag! Sinds januari doe ik aan swingdance en ik hou ervan om op rommelmarktjes en in vintage winkeltjes rond te snuffelen. Je kunt hier in de stad ook zoveel doen en beleven! Ik kijk uit naar een leuk schooljaar samen! Esther van den Berk
evaluatiebeleid voor de volgende jaren op punt stellen. Dus heb je suggesties, ideeën om het leren en evalueren op school te verbeteren, stuur me dan snel een mailtje via Smartschool! Dank alvast. Jase Van Grembergen
18
R
echts op de foto sta ik … Stefanie Peeters. Ik ben geboren in Leuven, 35 jaar geleden. Na mijn school- en studentenjaren daar gesleten te hebben, ben ik samen met mijn man naar Brussel verhuisd. Ondertussen wonen we
er al meer dan 10 jaar en hebben we 2 kinderen; Achil en Juliette (foto). Wat vliegt de tijd … Ik hou van lange bos-en strandwandelingen, verre reizen, fijne tijdschriften en kranten lezen, plannen maken, dromen, zwemmen … In september ben ik als kraakverse leerkracht hier op school gestart. Ik heb al diverse beroepservaringen achter de rug. Ik ben mijn professionele loopbaan gestart achter de schermen van de televisie, een zeer boeiende wereld waar ik met heel veel passie aan heel wat verschillende programma’s heb gewerkt. Maar na 10 jaar begon het toch te kriebelen om les te gaan geven; ik heb mijn job opgezegd om mijn lerarenopleiding te volgen en heb “achter de schermen van televisie” ingeruild voor “voor de klas staan”. Een keuze die ik me nog geen seconde heb beklaagd!
“Life goes on. Get over it. You're still young. It'll get better. Blah, Blah, Blah”
D
eze quote van David Levithan (Amerikaans auteur van kinderboeken) geeft mooi weer hoe ik in het leven sta. Als iets niet lukt probeer ik op alle mogelijke manieren mijn best te doen om uiteindelijk mijn doel te bereiken. Ook op school doe ik mijn uiterste best door bijvoorbeeld een goede leeromgeving te ontwikkelen in de lessen aardrijkskunde en leren leren. Buiten school ben ik nog met vele andere dingen bezig: ik speel voetbal en geef ook al 6 jaar voetbaltraining: eerst bij KSC Grimbergen, nu bij KFC Meise. Het doet me steeds een enorm groot plezier als ik die jongens met lachende gezichten van het plein zie stappen als ze een goede match gespeeld hebben. En als ze verloren hebben? Dan proberen we daar samen sterker uit te komen! Een sportman moet gaan voor de overwinning, maar moet tegen zijn verlies kunnen. Ook naast het voetbal ben ik begaan met de jeugd in
Grimbergen, de gemeente waar ik woon. Ik was tot voor kort penningsmeester in een jeugdhuis en organiseerde verschillende activiteiten. Daarnaast zit ik ook nog in de jeugdraad en probeer op die manier Grimbergen te helpen om een plek te creëren waar jongeren zichzelf kunnen zijn. Lucas Dondeyne
19
I
k ben Marjan Mertens en ik werk sinds september op jullie school als taalondersteuner. Wat mij absoluut kenmerkt, is dat ik een stadsmeisje ben, in hart en nieren. Geboren en getogen in Brussel, represent 1083, 1000 en 1090 en ik heb er ook gestudeerd en steeds gewerkt. Mijn liefde voor de stad vertaalt zich ook naar mijn hobby’s. Ik ga enorm graag op citytrip. Ik hou van musea, concerten, lekker eten en vooral veel praten en nieuwe mensen leren kennen. Je kan me vaak spotten in Brussel, op wandel, zomaar ergens heen, steevast met mijn IPod in mijn oren of op een terrasje met een goed boek. En op zo’n momenten voel ik me zielsgelukkig. Wanneer ik thuis ben, doe ik graag leuke dingen met mijn twee kinderen. Koken vind ik ook geweldig. Dat doe ik ook bij de scouts van Jette op hun zomerkamp. Ik hoop dat jullie op deze manier wat over mij meer te weten zijn gekomen. En als je me tegenkomt in Brussel, zwaai dan maar eens, ik zwaai zeker en vast terug. Groeten Marjan
I
k ben Michelle Goossens en ik woon in het verre Tessenderlo. Tijdens mijn studies lichamelijke opvoeding en bewegingsrecreatie ben ik 5 maanden naar Oostenrijk getrokken om daar lessen te volgen, maar ook zelf les te geven (in het Duits dan wel!). In de vakantieperiodes kan je mij op een of ander kamp vinden, want een week op kamp is altijd cool! Als leerkracht LO doe ik natuurlijk ook graag aan sport. In de winter trek ik richting de bergen om te skiën en gedurende de rest van het
jaar probeer ik mijn dansmoves te onderhouden, die gaan van breakdance tot zumba. En op zaterdagvoormiddag vertoef ik in het zwembad, want dan geef ik zwemlessen aan kleuters. Dit is een greep uit mijn leven als bezige bij ;). Vriendelijke groeten Michelle Goossens
20
D
e schoonheid zit in elke kleine, donkere hoek. Het pure van de natuur, de magie van woorden. Geniet, van elke seconde, van elke glimp. En geloof, geloof in jezelf, geloof in anderen. Ik ben een genieter, een optimist en zoek ernaar om het goede in iemand naar boven te halen. Naïef, nog zo'n term die bij me past. Vooruitgaan is wat telt bij mij. Ik combineer de realiteit met het ideaalbeeld om zo een doel te bereiken. Fouten maken is menselijk, fouten maken mag, fouten maken is de beste manier om te leren. En de zin die het best past bij mijn persoon is: If you don't like it where you are, change it. You are not a tree.
H
allo, mijn naam is Sofie Vandenbroucke. Samen met mijn man en 3 kinderen woon ik in de schaduw van het stadion van RSC Anderlecht. We zijn dan ook met z’n allen vurige supporters
grtjs, Sarah Mercier
van de beste ploeg van het land. Zelf, hou ik meer van volleyballen. Ik speel ondertussen reeds 25 jaar volleybal in competitieverband. Het leeftijdsverschil met mijn tegenspeelsters wordt natuurlijk wel steeds groter en winnen wordt moeilijker... Maar we hebben er nog veel plezier in! Naast volleyballen spendeer ik graag tijd aan mijn gezin, reizen, lezen en joggen. De fiets is mijn favoriete transportmiddel. Na mijn studies Toegepaste Economische Wetenschappen heb ik lang in de IT-sector gewerkt. Vorig jaar heb ik zelf opnieuw op de schoolbanken gezeten voor mijn ‘Specifieke Lerarenopleiding’. Dankzij deze carrièreswitch combineer ik nu mijn oude passie ‘economie’ met een nieuwe ‘lesgeven’. Op school geef ik de vakken ‘Verkoop’ en ‘Toegepaste economie’ in het 5de en 6de jaar.
21
M
ijn naam is Sofie Vernis en ik ben 38 jaar. Ik geef al heel lang les maar voor het eerst op campus Toverfluit.
Vanaf dit schooljaar zullen jullie kennismaken met de wondere wereld van de economie en boekhouden. Wat betekent economie? Krijg ik daar ook mee te maken? Om te leven heb je geld nodig, hoe kom ik daaraan? Waarom zijn er bedrijven? Dit en nog zoveel meer vragen zullen hier een antwoord krijgen. Als je later graag een eigen zaak zou opstarten dan moet je een boekhouding bijhouden. Ik leer je graag de basisbeginselen aan, hopelijk raak je even geboeid door het vak als ik!
H
et belangrijkste deel uit mijn leven: mijn gezin. De foto werd wel 3 jaar geleden getrokken, want mijn dochters zijn ondertussen 13 en 17. Ik koos ook deze foto omdat Marleen en Maryse mijn man Thibaut nog wel zullen herkennen Mijn schilderij, eigen werk. Ik heb een hele tijd kunstacademie gedaan, puur uit interesse, maar eigenlijk ben ik altijd wel aan het knutselen (of het nu om een schilderij gaat, werken met papiermaché, juwelen ontwerpen, een breiwerk... Ik hou enorm van
interieurs inrichten en dingen mooi maken (of zoals Julie Andrews in de film 'Mary Poppins zei: 'A thing of beauty is a joy forever!) Mijn allergrootste passie en ontspanning: het lopen! Deze foto is getrokken door de krant 'La dernière heure' op km 18, tijdens de afgelopen 20 km van Brussel. Zoals je ziet was ik nog één brok energie, ik heb dan ook een hele goeie tijd gelopen (exact 2u,24sec). En waar ik het meeste trots op ben: aan mijn borstnummer (rood) kan je zien dat ik de vorige wave (blauw nummer) ingehaald heb.
Katia Vermeiere
22
O
p woensdag 28 oktober 2015 organiseren we voor de eerste maal ‘Walk for life’. Dit is een wandeltocht ten voordele van ‘Music for life’. Music for life is een jaarlijkse actie georganiseerd door de Vlaamse radiozender Studio Brussel, waarbij er voor een goed doel geld ingezameld wordt. Alle leerlingen van de 1ste graad nemen deel aan de wandeltocht van 7 km. Het is de bedoeling dat de leerlingen sponsors zoeken die hen per kilometer sponsoren. Eén van die sponsors kan u zijn, of opa of oma, de buren … noem maar op! Elke sponsor kan zelf het bedrag kiezen dat hij per km wenst te sponseren. Het minimum bedrag bedraagt echter 0,10 euro per km. We verwachten ook dat elke leerling minstens 3 verschillende sponsors zoekt! Enkele getuigenissen. Het was een superwandeltocht! Ik heb me goed geamuseerd. We moesten in groepjes wandelen om het leven van andere mensen beter te maken. Hiervoor moesten we ook geld
inzamelen. Samen met 1B hebben we ongeveer 120 euro verzameld voor het goede doel. Dat was het meeste van alle deelnemers. Dat heeft de directeur bekend gemaakt. Voor onze school is dit een prachtig project. Stappen voor ‘Walk for Life’ was zeer leuk. Onderweg hebben we heel wat liedjes gezongen. De leerkracht moedigde ons aan om goed door te stappen waardoor we als eerste op school toekwamen. Onderweg werden er wat foto's getrokken. Ik vond het zeer leuk! Ons project ‘Walk for life’ is geslaagd! We hebben veel geld voor het goede doel ingezameld. Onderweg moesten we ons aan de verkeersregels en afspraken houden. De groep van mevrouw Goossens heeft zich het beste gedragen. We hebben ook mooie stukjes van Molenbeek gezien onderweg. 7 km stappen is toch wel eindje, maar met onze vrienden was dit zeer tof.
23
Wie is wie? 1. …………………………………………………. 2. …………………………………………………. 3. …………………………………………………. 4. …………………………………………………. 5. …………………………………………………. 6. ………………………………………………….
Zet ze vervolgens volgens geboortejaar 1. …………………………………………………. 2. …………………………………………………. 3. …………………………………………………. 4. …………………………………………………. 5. …………………………………………………. 6. ………………………………………………….
Schiftingsvraag: Hoeveel correcte antwoorden ontvangen we voor 16 december 2015? Antwoorden sturen naar:
[email protected]
24
ONS AANBOD:
www.inschrijveninbrussel.be/secundair voor al uw specifieke vragen kan u ons ook contacteren:
[email protected] | 02 411 77 07
Atheneum GO! for Business | Toverfluitstraat 19-21, 1080 SINT-JANS-MOLENBEEK
