Alsof je buiten zit... Thema: woonwensen centraal. Maatschappelijk rendement. Wat willen de bewoners? September 2009 jaargang 8 nr

September 2009 jaargang 8 | nr. 14

is een uitgave van habion, bouwen aan wonen met zorg In dit nummer: ‘Er moet reuring zijn’, praten over ouder worden De juiste woning, de juiste ‘services’ Professor Hans Becker: ‘Onze core business is geluk’ Digitale ‘persoonlijke assistent’ helpt veilig en comfortabel wonen Markante toren in Heerenveen ‘Room for more service’, nieuwe appartementen in Heino ‘Altijd vrolijke gezichten in het restaurant in Franeker’ Je waardevol voelen, in Resto VanHarte in Leeuwarden ‘Leegstand is zonde’, tijdelijke verhuur in Hilversum Kleuterschool voor Adenya, Ghana Van zorghuis naar eigen huis, bewoners verhuizen in Putten ‘Alsof je buiten zit...’, zorgcentrum Aelsmeer uitgebreid WoonKeur-certificaat borgt kwaliteit woningen Habion staat garant voor lening verzorgingshuis in Kroätie Nieuwe leden raad van commissarissen Nieuw bij Habion

2 4 5 6 6 7 8 8 9 9 10 11 12 12 12 12

Thema: woonwensen centraal Wat willen de bewoners?

Deze editie van Habits geven we voor het eerst een thema mee, een onderwerp dat we in een aantal artikelen op verschillende manieren belichten. De missie van Habion is ouderen veilig en comfortabel wonen te bieden. Hoe doe je dat precies? Hoe vertaal je ‘veilig en comfortabel’ in concrete zaken? Betekent dat voor iedereen hetzelfde? De antwoorden op die vragen kunnen we alleen vinden bij de senioren zelf. Waar hebben zij behoefte aan, in die wensen willen we voorzien. Dat is de constante drijfveer van Habion. Dit thema vertaalden we dan ook in de woorden: woonwensen centraal. We organiseerden een groepsgesprek met senioren en vroegen hen naar hun gedachten over wonen en leven als je ouder wordt. U vindt het artikel op pagina 2 en 3. Een tweede artikel over het thema belicht de full service gedachte van Habion, zie pagina 4. Inspirerend is verder de visie en de uitwerking van Humanitas, bij monde van professor doctor Hans Becker op pagina 5.

Maatschappelijk rendement Woonwensen kunnen veranderen als je ouder wordt. Hoe blijf je fijn wonen? Welk comfort is gewenst? Prettig wonen is voor iedereen ver­­­schillend. Als specialist in seniorenhuisvesting houden wij graag een vinger aan de pols. Want als mensen over een paar jaar een ander soort woning willen, gaan wij die nu bouwen. Als degelijke en financieel gezonde vastgoedbelegger kunnen wij dat gelukkig doen. De financiële crisis lijkt voor­alsnog aan onze deur voorbij te gaan: omdat we bewust weinig koop­ woningen bouwen en omdat we toegang hebben tot kapitaal om de aankoop van nieuwe woningen te finan­cieren. Dat is niet overal zo. Tijdens mijn vakantie in Madrid zag ik veel hijskranen stilstaan wegens het gebrek aan vraag naar koopwoningen. Omdat mensen geen hypothe­ ken krijgen. Ook in Kroatië kunnen ze wat hulp gebruiken. AWBZ, verzorgingshuizen, het zijn daar onbekende voorzieningen. De woonsituatie voor de senioren is er niet bepaald

2

‘Er moet reuring zijn’

‘Alsof je buiten zit...’

roos­kleurig te noemen. Reden voor ons om als maatschappelijk belegger de nieuwbouw van een verzorgingshuis in Kroatië te steunen. We maken daar goedkope leningen mogelijk door met ons eigen vermogen borg te staan. Dit doen we met instemming van de Nederlandse overheid. Je maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen, ook in moeilijke tijden, daar lopen we niet voor weg. In eigen land willen we natuurlijk ook maatschappelijk rendement leveren. Wat bedoelen we daar nou eigenlijk mee? Wat doen we zoal? En wat kost het? Om met de eerste vraag te beginnen: maatschappelijk rendement betekent voor ons met name tegemoet komen aan de woonwensen van onze klanten. Daar vragen we ze naar. Mensen noemen altijd het vergroten van comfort en veiligheid. Dat doen we bijvoorbeeld door te investeren in leefbaarheid en kwaliteit. Denk aan standaard brede gangen en brede deuren in onze gebouwen, een hoofdentree met automatische deuren, betere toegankelijkheid dus voor rolstoel­gebruikers. Of aan een centrale ruimte voor activiteiten, om de ontmoeting tussen buren te faciliteren. Maar denk ook aan voorzieningen voor d ­ agopvang, aanvullende ­diensten, zoals een kapper, huisartsen, een kerkzaal. Allemaal zaken die het leven ­aangenamer kunnen maken. Of brandpreventie en maatregelen die de energiekosten verminderen. Om maar eens wat te noemen. Wat geven we daar nu zoal aan uit? Om u een idee te geven: zo’n twee miljoen euro in 2008. Zie ons jaarverslag. Dan weet u meteen waar wij onze prioriteiten leggen: bij de woonwensen van de eind­ gebruikers! Reden genoeg om in deze Habits ruim aandacht te besteden aan dit thema. U treft de ouderen er zelf over aan het woord! En zo hoort het ook!

Peter Boerenfijn, directeur

4

De juiste woning, de juiste ‘services’

Zorgcentrum Aelsmeer verbouwd, lees dit artikel op pagina 11

5

‘Onze core business is geluk’

Praten over ouder worden en fijn leven Jan van Eupen, 79 jaar Net verhuisd van de rand van het centrum naar een rustige wijk aan de rand van de stad. Het koopappartement verruilde hij voor kleinschalig, meer beschermd wonen in een complex met zelfstandige appartementen en verpleegplaatsen.

Rinske Kasperts, 65 jaar Voelde er vijftien jaar geleden eigenlijk niets voor om de stad te verlaten en buiten te gaan wonen in een dorp. Vindt het nu zalig, ziet zich wel terugkomen later, maar voorlopig nog niet.

Peter Snoek, 65 jaar Woont al meer dan dertig jaar op enkele minuten fietsen van het centrum in een eigen woning. En met een heel besloten tuin. Dat mag wat hem betreft voor altijd allemaal zo blijven.

Gezondheid. Dat is een bepalend element voor de woonkeuzes die je maakt als je ouder wordt. En vervolgens maak je de keuzes die bij je passen. “Het lijkt me geweldig om op de één of andere manier met mijn kinderen te wonen.” “Oh, ja? Ik moet er niet aan denken.” Habion vroeg vijf ‘willekeurige’ senioren hun visie te geven op ouder worden en fijn leven. Fijn wonen is daarbij essentieel, stellen ze. “Er moet reuring zijn.”

Maud Wille, 75 jaar Moet er niet aan denken te verhuizen uit haar schitterend gelegen appartement met panoramisch uitzicht nabij het centrum. Realiseert zich wel dat het ontbreken van een lift een probleem kan worden.

Peter Snoek heeft een robot-grasmaaimachine. Het apparaat start vanzelf, ‘graast’ het gras en als de accu opraakt, rijdt het vanzelf naar de oplader. “Dan gaat hij even eten”, lacht Peter, die vitaal genoeg is om een grasmaaier te duwen. Gemak dient de mens, vindt hij. Maar gemak is niet alles bepalend voor een fijn leven. Gezondheid is het allerbelangrijkste, stelt Jan van Eupen. Hij woont nu zoals hij wil wonen: met de zekerheid van zorg. “Als er wat met me gebeurt, kan ik blijven. Ik heb alle voorzieningen, ik hoef niet meer te verbouwen.” Carla Burgersdijk: “Ik wilde ook de zorg van het onderhoud van het huis niet meer.”

Carla Burgersdijk, 58 jaar

Zorgeloos leven Fijn leven is dus ook zorgeloos leven. En het leven kunnen inrichten zoals je wilt. Dat kan in iedere levensfase anders zijn, stelt Jan. “Ik heb nu andere behoeftes. Tot voor kort was ik heel actief. Ik heb nu mijn bestuursfuncties neergelegd, ik doe minder vrijwilligerswerk. Ik wil meer tijd voor mezelf hebben, om te lezen, muziek te luisteren. Daar past dit wonen bij.” Dat actief deelnemen aan de maatschappij is voor Peter Snoek juist nog heel belangrijk. “Ik ben net gepensioneerd als tandarts en docent Tandheelkunde, maar ik loop nog bijna dagelijks naar de universiteit en mijn praktijk.” Hij wil leven om zich heen. “Even naar de stad, terrasje pikken, naar theater of film. Dat kan allemaal op fietsafstand van mijn woning.”

Verruilde enkele jaren geleden een eigen woning net buiten de stad voor een appartement nabij het centrum. Ze woont in een geheel gerenoveerd voormalig kazernecomplex, op de begane grond.

2

Veel keus aan woningen nodig Rinske Kasperts heeft die behoefte ook en is met de bus zo in de stad. “Wij hebben nu een heerlijk grote tuin. Dat kan later te veel werk worden. Dan wil ik weer naar de stad. Daar is meer te doen, je ontmoet makkelijk mensen. Ik voel wel wat voor zo’n landhuis-concept: met verschillende typen appartementen die je zelf kunt indelen. Aan de andere kant: ik wil wel een eigen tuin, kleiner, maar wel privé.”

‘Er moet reuring zijn’ Jan: “Flexibel en divers, kleinschalig, niet massaal, voor verschillende mensen. Zo moeten corporaties bouwen.” Maud Wille: “Iedereen is weer anders, heeft andere behoeftes. Ook hier aan tafel. Ik zal het wel niet meer meemaken, maar er moet dus heel veel keus komen.” Woonidee vaak per ongeluk Veel mensen worden pas op een woonidee gebracht als ze er per ongeluk tegenaan lopen, is de ervaring van Jan. “Zo verliep het bij mij. Corporaties moeten om die reden veel open dagen houden, aan pr doen, laten zien wat ze bouwen.” Nadenken over ouder worden en wonen gebeurt opportunistisch: het is of echt nodig óf je loopt er tegenaan. Een wooncarrière plan je niet bewust, zo wordt geconcludeerd. Ook Carla hoorde toevallig dat er appartementen en woningen in de kazerne kwamen. “Daarvoor had ik nog geen echte verhuisplannen. Op een gegeven moment komt dan alles bij elkaar: de mogelijkheid van de kazerne, de zorgen over het woningonderhoud.” Ze geniet nu van de mix van bewoners om haar heen: stellen, alleenstaanden, oud, jong, gezinnen. “Er moet reuring zijn. Ik moet er niet aan denken alleen met ouderen te wonen. Hoewel, als het later echt niet kan, dan liever in een complex bij een zorghuis dan immobiel en eenzaam hier. Ik moet kunnen blijven kaarten, haha.” Wonen zoals mevrouw Jorritsma Maar fijn leven is voor haar ook geen zorgen hebben over de kinderen en kleinkinderen. “Ik pas vaak op. Ik ben geen fan van buitenschoolse opvang. Mijn droom is drie grote huizen bij elkaar, waarin ik en mijn kinderen wonen met een gemeenschappelijke tuin. Zoals Annemarie Jorritsma het georganiseerd heeft.” Peter: “Ik moet daar niet aan denken. Ik wil ook geen gemeenschappelijke tuin. Misschien later als ik niet meer naar het café kan.”

Maud Wille: “Het is fijn als kinderen en kleinkinderen niet te ver weg wonen, maar ik hoef er niet met mijn neus bovenop. Ik vind ze heel leuk, maar ieder heeft zijn eigen gezin.” Proces van minder kunnen Zelf woont Maud niet helemaal zonder zorgen. “Die trap gaat opbreken. Ik ben nu 75 en heb tegen mezelf gezegd dat het tot mijn 80ste geen probleem zal zijn. Daarna kijk ik wel weer. Je leven verandert als je ouder wordt, je kunt minder, er valt steeds wat af.” Rinske: “Maar dat is een geleidelijk proces. Daar groei je in. Je wordt niet van het ene moment op de andere oud. Je merkt waar je achter in gaat lopen en daar zoek je eventueel hulp en diensten bij. Je stemt je keuzes erop af.” Jan: “Er is altijd wel iemand in je omgeving die je helpt.” Maud: “Maar ik wil niet afhankelijk zijn van vrienden en familie. En ik wil ook geen zeur worden.” Geen angst voor eenzaamheid Angst voor eenzaamheid hebben ze niet. Carla: “Als je al je hele leven zelf alles organiseert en bewust keuzes maakt, doe je dat ook als je ouder wordt. Ook als het gaat om het opzoeken van mensen. Contacten tussen jong en oud kun je als verhuurder niet afdwingen.” Peter: “Het maakt dan ook niet uit waar je bouwt. Als je wilt, kun je altijd anderen opzoeken. Je kunt met een locatie of gebouw misschien voorwaarden creëren, maar het ligt ook aan iemands instelling.” Hij heeft aandachtig naar Jan geluisterd, die vijftien jaar ouder is. “Ik hoop dat ik kan blijven wonen zoals nu. Met mijn vrouw. We kunnen elkaar helpen. En met een traplift kom je een eind, haha. Maar hoe het met ons is over vijftien jaar? Ik weet het echt niet. Het hangt van onze gezondheid af. Die is leading.”

3

De missie van Habion is ouderen veilig en comfortabel te laten wonen. In dat licht bouwen we appartementen speciaal voor 55+. Zelfstandige woningen die aansluiten bij de wensen van senioren. Maar voor het bereiken van een gevoel van veiligheid en comfort is het realiseren van het vastgoed, ‘de stenen’, in onze ogen niet genoeg. We willen bewoners van onze woningen ook de mogelijkheid gaan bieden te kiezen uit een scala aan diensten.

…de hondenuitlaatdienst is een bekend voorbeeld…

De juiste woning, de juiste ‘services’ Focus op wensen bewoners Toekomstige ouderen zijn mondiger en actiever, voelen zich sterk bij de maatschappij betrokken en willen de regie over hun eigen leven blijven voeren. Ook als zorg nodig wordt. Habion ondersteunt die ontwikkeling door ruime en comfortabele seniorenwoningen te realiseren die zo zijn opgezet dat mensen, ook met een groeiende zorgbehoefte, lang zelfstandig kunnen blijven wonen. Door daar ook een assortiment aan services en diensten bij aan te bieden kan de bewoner nog langer actief blijven en zich veilig voelen. Zorg aan huis is een van die diensten, maar we denken ook aan gemaksdiensten, een welzijnsaanbod zoals activiteiten en ontmoeting, informatie en doorverwijzing. Samen kwaliteit bieden Het ontwikkelen en aanbieden van een dergelijk ´full service pakket´ -woning én services- kunnen en willen wij niet alleen. Er zijn legio partijen die de verschillende beoogde services goed en efficiënt kunnen leveren. We willen graag samenwerken met bestaande en nieuwe partners die onze visie onderschrijven en die een breed scala aan klantgerichte diensten tegen een scherpe prijs kunnen leveren. Kwaliteit is daarbij een sleutelwoord. Met die samenwerkingspartners willen we duidelijke prestatieafspraken gaan maken.

4

Dat meer organisaties het belang van een dienstenpakket zien, blijkt uit verschillende initiatieven. Zo heeft Corona -een alliantie van 23 zorgorganisaties- een servicelabel in ontwikkeling ten behoeve van zelfstandig wonende ouderen. Dit label met de naam Corona Garant Wonen moet een breed dienstenaanbod gaan garanderen, deels verzorgd door de aangesloten zorgorganisaties.

Eindeloos veel mogelijk Corona-voorzitter Guus Bannenberg: “Wij willen alarmering, zorg, ontmoeting en activiteiten in ons label opnemen. Die zijn voor ouderen belangrijk om veilig en zeker te kunnen wonen.” Voor diensten die de zorg­ organisaties niet zelf kunnen bieden, denkt men aan samenwerking met LekkerLeven, een organisatie die bemiddelt in diensten en services. Habion is in gesprek met Corona om de mogelijkheden voor samenwerking te bezien. Verschillende behoeften Waar bewoners behoefte aan hebben kan per regio, plaats of zelfs per wooncomplex verschillen. Daar doen we nader onderzoek naar. Verder onderzoeken we hoe het één en ander het beste georganiseerd kan worden. Bieden we arrangementen van groepen diensten en services aan? Of een soort menukaart waaruit bewoners ‘à la carte’ hun eigen keuze kunnen maken? Maken de bewoners zelf afspraken met aanbieders van diensten of contracteert Habion de aanbieders? Onze projectgroep Full Service is daarmee aan de slag. Vrij om te kiezen In ieder geval bepalen bewoners straks zelf of en in welke mate zij gebruik maken van het dienstenaanbod. Ze betalen alleen voor diensten die ze afnemen en men moet vrij zijn in de keuze bij wie men diensten, services én ook zorg afneemt. Het is de bedoeling om in 2010 met partijen afspraken te maken over de levering van de services en diensten.

Veel ouderen staan midden in de maatschappij en willen dat blijven staan. Ze voelen zich betrokken bij hun omgeving en hebben een drukke agenda. Gemaksdiensten en services bieden hen uitkomst. Er zijn ook ouderen voor wie het steeds moeilijker wordt de wereld bij te houden. Deze senioren hebben vooral behoefte aan onder­ steuning, veiligheid, ontmoeting. Het palet aan diensten en services dat Habion wil gaan aanbieden maakt fijn wonen en leven voor al onze bewoners mogelijk. Maaltijdservice, de hondenuitlaatdienst en thuiszorg zijn bekende voorbeelden van dienstverlening waar al veel gebruik van wordt gemaakt. Maar er zijn veel meer mogelijkheden. Zo is er allerlei persoonlijke dienstverlening aan huis mogelijk, van kapper tot audicien. Een klussendienst kan ingeschakeld en iemand die bij de administratie of het gebruik van de computer helpt. Boodschappenservice, het verzorgen van een huisdier en het onderhoud van de tuin. Er kunnen gezellige dingen worden geregeld, vakantie, cursussen, activiteiten, ontmoeting, inclusief vervoer. Alles gemakkelijk te regelen via één aanspreekpunt voor de bewoner. Dat is ons streven.

‘Onze core business is geluk’ De Geluksaanpak van Hans Becker

Senioren veilig en comfortabel laten wonen. Hoe doe je dat? In ons werkveld geeft iedereen daar zijn eigen invulling aan. Daar kunnen we over en weer van leren. Daarom geven we in Habits ook graag het woord aan anderen. Deze keer: professor dr Hans Becker. “Het gaat om menselijk geluk. Mensen willen ergens bijhoren, je moet zorgen dat ze iets hebben om over te praten. We hebben hier veel honden. Die hebben schurft, plassen in een hoek. Prima! Er gebeurt wat.”

“En de zorg? Die is nergens te bekennen!”

“We nemen bewoners, ziek of niet ziek, op sleeptouw.”

De binnenkomst in verpleeghuis Humanitas-Akropolis in Rotterdam is indrukwekkend. 5000 m2 met restaurant, zitjes, loungeruimtes, verkoopstands, internetcafé, een rook-huiskamer, supermarkt, bibliotheek, beautysalon, kapper, bar, vier verschillend ingerichte huiskamers met ieder een grote serre, een geldautomaat. Ruimtes en stijlen gaan in elkaar over. Tientallen beelden, honderden schilderijen, grote aquaria, duizenden boeken en dan ook nog honderden huisdieren: vissen, vogels, poezen, honden. Bewoners, familie, vrijwilligers en buurtbewoners lopen af en aan, verblijven er. De sfeer is die van een bazaar, er valt altijd wat te zien. Het restaurant draait een miljoen euro omzet per jaar. Zorg niet zichtbaar En de zorg? Die is nergens te bekennen. Die is er natuurlijk wel: ergotherapie, logopedie, verpleeghuisartsen, maatschappelijk werk, psycholoog, implantaten­ tandarts, enzovoorts. Het is er, alleen niet zichtbaar. Neem de fysiotherapie­ruimte. Die is als onderwaterwereld geschilderd. En de behandeltafel lijkt op het dek van een schip te staan. “Cure & care verbergen we. We hebben hier geen steriele zorgruimtes, geen witte jassen”, overstemt Humanitas-voorzitter Becker de roepende papagaai in zijn kooi net buiten de fysio. Becker staat bekend om zijn geluksfilosofie. “We verleggen onze core business naar geluk. Stel: iemand heeft een chronische handicap. Wat valt daar dan nog aan te ‘curen’? Teveel zorg is erger dan te weinig zorg. We moeten juist de aandacht van die handicap afleiden, laten zien wat nog wel kan, de bewoner een leuke tijd bezorgen.”, stelt Becker. 1500 vrijwilligers Hebben je cliënten het leuk, heeft je personeel het leuk? En ook je vrijwilligers en de familie, vervolgt hij. “We hebben 1500 vrijwilligers. En heel veel meezorgende familieleden. Die komen hier boodschappen doen, laten even de hond uit, gaan met cliënten wandelen, eten en drinken samen koffie of een borrel, ze geven aandacht, nemen bewoners, ziek of niet ziek, op sleeptouw. Zij verkleinen de zorgvraag voor ons. Ik noem dat het ‘weg­kanaliseren’ van de zorgvraag naar vrijwilligers en familie. Daarmee houden we geld over voor leuke dingen.”

Bijvoorbeeld voor kunst en voor het vorig jaar in de kelder geopende herinneringsmuseum. Ruim 400 m2 vol met voorwerpen, keukens, interieurs van vroeger. “Mensen gaan terug in de tijd, herinneringen komen boven, ze praten erover, vertellen verhalen. Dat draagt bij aan het geluk van cliënten en omstanders.” Ergens bij horen is belangrijk Becker noemt twee elementen die iemands geluk bepalen: het voeren van eigen regie en het ergens bijhoren. “Iedereen bepaalt zelf wat hij belangrijk vindt. Als iemand hier aan de bar dronken wil worden, dan kan dat. Hij bepaalt ook zelf of hij zijn voordeur open doet. Of niet.” “Vandaar ons Het ergens bijhoren wordt steeds moeilijker hangbuikzwijntje.” als je ouder wordt. “Ze zaten bij de konijnen­­ vereniging, plattelandsvrouwen­bond, bij Feijenoord, bij de Rotary. Dat valt weg. En je gaat ook al minder goed lopen, ruiken, proeven, horen. Je moet dus zorgen dat er iets is om over te praten. Vandaar al die kunst, de grote wand­schilderingen, de huisdieren, ons hangbuikzwijntje.” Schaalgrootte helpt Hij realiseert zich dat de schaal van Akropolis voordelig werkt. Hoe creëer je zo’n overdekt plein en levendige omgeving in een complex in bijvoorbeeld een kleiner dorp? Becker: “Dat gaat alleen als je het op een andere manier vergroot. Door bijvoorbeeld nog meer appartementen te bouwen voor niet-geïndiceerden. Corporaties kunnen ook meer onrendabel investeren in algemene ruimtes, zoals het atrium en minder huur vragen voor zaken als de kleine supermarkt. Maak ruimte voor een museumpje mogelijk. Zo ontstaan er meer middelen om het geluk van bewoners te vergroten.”

Hans Becker: uitvinder van de ja-­cultuur Hans Becker (1942) is voorzitter van de raad van bestuur van Stichting Humanitas. Hij promoveerde in 2003 op het proefschrift Levenskunst op leeftijd. Op zijn visitekaartje staat ‘Uitvinder van de ja-cultuur’: tegen alle wensen van zijn bewoners zegt hij ja. Kan het écht niet? Dan is er wel een alternatief. “Niets is zo frustrerend als ergens te zijn waar niets mag.” Plezier en geluk van bewoners staan bij hem voorop. De door hem ontwikkelde Humanitas’ zorgfilosofie komt goed tot zijn recht in HumanitasAkropolis, een van de ruim 30 zorg- en verpleeghuizen van Humanitas. Het complex telt 320 verpleeghuisplaatsen en 160 zelfstandige appartementen, waar overigens ook verpleeghuis- en verzorgingshuisgeïndiceerden kunnen wonen.

5

Digitale ‘persoonlijke assistent’ helpt veilig en comfortabel wonen Aanraakscherm brengt zorg en welzijn altijd onder handbereik Steeds meer ouderen wonen zelfstandig tot op hoge leeftijd. Zij willen veilig en comfortabel wonen, de eigen regie over hun leven voeren en betrokken blijven. Om dat mogelijk te maken, worden allerlei services en diensten ontwikkeld, ook per computer. Zoals PAL4, een bijzonder en innovatief systeem dat is ontwikkeld door een organisatie met diezelfde naam. Een eenvoudig interactief aanraakscherm met pictogrammen biedt de toegang tot het systeem. Zorg en welzijn zijn daarmee altijd onder handbereik.

“Mijn kinderen wonen ver weg. Daarom is het geweldig via PAL4 videocontact te hebben en te zien hoe het met ze gaat”, vertelt Nelly Brusselaar, één van de inmiddels honderden gebruikers. “Met PAL4 kan ik ook de zorg oproepen als dat nodig is. Dat vind ik een veilig idee.” Computerervaring niet nodig PAL4 staat voor Persoonlijke Assistent voor het Leven. Daan Dohmen, directeur van PAL4: “Via het beeldscherm praten ouderen met elkaar, met de wijkzuster, familie, de buurvrouw. Ook zorg via het beeldscherm is mogelijk, van monitoring tot telehuisbezoek. En van longaandoening COPD- of diabetesbegeleiding tot psychosociale ondersteuning. Daarnaast zijn er tal van welzijnstoe­pas­singen, tot en met puzzels en spelletjes toe. Computerervaring is niet nodig. De gebruiker wijst aan wat hij of zij wil en dat gebeurt dan ook.” Stimulans om erop uit te gaan Maar het is niet de bedoeling dat ouderen achter dat scherm blijven zitten. Want op PAL4 staan bijvoorbeeld ook nieuwtjes uit de wijk, buurtactiviteiten, filmpjes van mensen met specifieke hobby’s, gymnastiekoefeningen. Dohmen: “Bij die gym­ oefeningen staat dan ook een filmpje van de mogelijkheden om in de buurt te gymen. Zo stimuleert PAL4 ouderen om erop uit te gaan en met anderen in contact te komen. Op deze manier verbinden we de virtuele met de werkelijke wereld.” Zo ontdekte Gerda van Tol via PAL4 dat de kinderboerderij een vrijwilligster zocht. “Leuk werk”, zegt ze. “En de kinderen noemen die grijze langoor nu Gerda! Je kan haar zelfs op PAL4 video zien hupsen in de wei.” Lokale redactie PAL4 wordt aangeboden door zorginstellingen, woningcorporaties, verzekeraars en gemeenten. Dohmen: “We hebben nu twintig projecten. Lokaal hebben we overal een redactieraad. Die weten wat de gebruikers daar willen zien, per locatie is de invulling anders. Zij zorgen ook voor lokale filmpjes van activiteiten of van ouderen.” Meer weten? Kijk op www.pal4.nl.

Markante toren in Heerenveen Bij het station in Heerenveen heeft Habion de markante woontoren in aanbouw overgenomen van de regionale corporatie Accolade. De woontoren bestaat uit 12 bouwlagen, met in totaal 44 appartementen. Habion heeft de ambitie en de middelen om te groeien. Dat betekent dat we bereid zijn vastgoed over te nemen als dat kwalitatief interessant is. We doen dat bijvoorbeeld ook in Harderwijk, Arnhem en Elst. Aan dergelijke overnames stellen we wel voorwaarden, we nemen niet klakkeloos gebouwen en bouwprojecten over. Wij werken hard aan de kwaliteit van ons bezit. Dus kijken we bijvoorbeeld altijd kritisch naar de technische kwaliteit en de woonkwaliteit. Dus ook naar de omgeving, afmetingen, keukens, sanitair, rolstoeltoegankelijkheid, de mogelijkheden van domotica (elektronisch woongemak) en dergelijke. Aanpassingen Het gebouw in Heerenveen kreeg de naam Bellavista. Het ligt op een uitstekende locatie in het centrum, dicht bij winkels en voorzieningen. Precies zoals veel senioren dat willen. We zorgen dat het complex en de appartementen rolstoel­toegankelijk zijn. Alle appartementen hebben een balkon of een serre met open­slaande ramen. De toren was bij aankoop nog in aanbouw, dus konden we zaken nog aanpassen. Iedere verdieping bestaat uit vier appartementen met de lift in het midden. Er zijn vier typen appartementen, variërend in huurprijs. Alleen de twee penthouses op de bovenste verdieping worden verkocht. We zijn in gesprek met enkele zorgleveranciers. Bewoners krijgen straks een pakket aan comfort- en zorgdiensten aangeboden. Ook dat hoort bij ons kwaliteitsaanbod.

6

Projectgegevens Project: Locatie: Gebruiksoppervlakte huurappartementen: Huurniveau: Ontwikkelaar: Eigenaar: Architect: Oplevering: Dienstverlening:

woontoren met 42 huurappartementen en 2 koop-penthouses Heerenveen, naast het NS-station van circa 87 m2 tot 91 m2 vanaf € 550,- exclusief servicekosten Accolade, Heerenveen Habion, Houten Alynia Architecten Harlingen b.v. oktober 2009 vrijblijvend aanbod van service en zorg

‘Room for more service’ Nieuwe vleugel Solace European Care Hotel in gebruik Nieuwe bewoners van het Solace European Care Hotel in Heino moeten vaak even wennen. “Ze zitten vast aan het oude imago van de zorg: ‘de zuster heeft het al zo druk, laat ik maar niet  storen’. Wij willen juist dat onze gasten op die roomserviceknop drukken”, vertelt directeur Christian van Laar. Eind vorig jaar is de nieuwe vleugel van het particuliere zorghotel in gebruik genomen. Het gaat om 22 zelfstandige appartementen, variërend van 71 tot 94 m2.

“Zomers gaan we hier ook concerten geven.”

“Ik heb ook wel eens gevraagd of ze me naar Amerongen en terug wilden rijden.”

Van ‘zusters’ is overigens helemaal geen sprake in Heino. De medewerkers zijn gekleed als hotelmedewerkers. Kleurige rok of broek, lichte blouse, vest. Keurig verzorgd. Christian van Laar: “Een wit verpleegkundigen­uniform creëert afstand en afhankelijkheid: de zuster weet het beter. Onzin. Onze medewerkers zijn niet bevoogdend. Zij onder­steunen iemands persoonlijke levenssfeer. Veel persoonlijke aandacht is daarbij heel belangrijk, net als warmte en mede­leven. Wij staan dicht bij onze gasten. Dat zorgt voor waardigheid, welbevinden, kwaliteit van leven en voorkomt eenzaamheid. Mensen voelen zich daardoor beter en zullen langer leven.” Van elkaar leren als zorgverleners Het is een visie die niet alleen voorbehouden is voor particulier zorgonder­nemer­schap, realiseert Van Laar zich. “Het zijn principes die, hoop ik, in elke zorg­ organisatie gelden. Ik denk dat we als zorgverleners van elkaar kunnen leren. Ik kom uit de reguliere zorg. Maar ik heb ook een bedrijfsmatige achtergrond. Die combinatie heeft mij tot deze hotelmatige aanpak gebracht. Bij ons is iedereen ervan doordrongen dat onze gasten echt het allerbelangrijkste zijn. Zij bepalen ons doen en laten. Als iemand elke avond een glaasje van zijn persoonlijke whisky bij de open haard wil, zorgen wij daarvoor. Roomservice betekent voor ons ook ‘room for more service’.” Uitgebreide service naar wens De heer en mevrouw Rotgans zijn twee van de bewoners. Zij komen uit Amerongen. Omdat mevrouw Rotgans moest revalideren, besloten ze twee weken in het Care Hotel te verblijven. Toen ze daarna weer naar huis gingen, ontdekten ze het verschil met de reguliere thuiszorg. “We kunnen hier à la minute terugvallen op de zorg, we krijgen ontbijt op de kamer geserveerd, dineren kan in het restaurant,

Projectgegevens Project:

nieuwbouw 22 driekamer-appartementen en verbindend atrium met ontmoetingsen restaurantfunctie Locatie: Heino, nieuwe vleugel van het Solace European Care Hotel Gebruiksoppervlakte appartementen: van 71 m2 tot 94 m2 Opdrachtgever, ontwikkelaar en eigenaar: Habion, Houten Architect: Sacon, Zwolle Oplevering: november 2008 Dienstverlening: zeer breed aanbod van service en zorg vanuit het naastgelegen zorghotel

concertbezoek wordt geregeld. En ik heb ook wel eens gevraagd of ze me naar Amerongen en terug wilden rijden. Dat was geen probleem.” Directeur Van Laar heeft ook de mogelijkheden daartoe. Hij zet bijvoorbeeld in de avonddienst 5 medewerkers op 30 bewoners in. Psychogeriatrische bewoners zijn nooit alleen in hun huiskamer. En alle bewoners zijn verzekerd van een uitgebreid en persoonlijk dienstenpakket. Koken gebeurt vers in de eigen keuken van het Care Hotel.

Groots uitzicht op de tuin En wie zijn appartement verlaat, komt vrijwel meteen in de hotelsetting van het nieuwe restaurant. Dat verbindt het oude en nieuwe deel van het Care Hotel. Dit tweede restaurant, met sfeerhaard en een glaspui van twee verdiepingen hoog, biedt een groots uitzicht op de tuin met daarin een groot houten podium. Van Laar: “Zo’n podium heb ik ooit gezien in een hotel in het buitenland. Ik vond dat een fantastisch idee. Zomers gaan we hier ook concerten geven.”

Beschermd en kleinschalig Er is onmiskenbaar een markt voor beschermde, kleinschalige woonvormen in het hogere segment zoals in Heino. Er is een groep ouderen die daar bewust voor kiest. Ook voor hen bouwt Habion. Zonder onze maatschappelijke taak uit het oog te verliezen. Want het overgrote deel van de ouderen heeft een kleine beurs. Daarom bouwen we meren­ deels appartementen met een betaalbare huur. Voor enkele bewoners van het Care Hotel in Heino past Habion de huur bij. Zij waren woonachtig in aanleunwoningen die voor de nieuwbouw moesten wijken. Zo konden ze in hun eigen woonomgeving blijven. De 22 appartementen in de nieuwe vleugel in Heino hebben drie kamers, een open keuken met apparatuur, een extra gastentoilet en een terras of balkon. Van Laar: “Habion heeft ervoor gekozen zo te bouwen dat ze als losse zelfstandige appartementen te verhuren zijn. Dit in tegenstelling tot de ruime suite-achtige bewoning van de gasten in het oude deel van het Care Hotel.” Ergens vindt hij dat onderscheid tussen de oude en nieuwe appartementen wel jammer. Het beeld van zelfstandige appartementen doet wat afbreuk aan de hotel­­sfeer die hij wil creëren. “Aan de andere kant heeft Habion de apparte­menten zeer luxe afgewerkt en mooie materialen gebruikt.”

7

Talant verzorgt bediening in woonzorgcentrum Saxenoord

‘Altijd vrolijke gezichten in het restaurant’ “Ze hebben altijd vrolijke gezichten, altijd plezier, zijn spontaan en werken goed samen met onze medewerkers.” Hoofd voeding Hans de Jong van woon­zorg­centrum Saxenoord in Franeker is elke dag weer blij met de cliënten van Stichting Talant, zo stelt hij. Zo’n acht mensen met een verstandelijke beperking verzorgen in het restaurant de bediening.

“Ik hoef niets meer te vragen”, lacht mevrouw Koopmans, één van de bewoonsters van Saxenoord. “Ze kennen me al. Als ik ga zitten, brengen ze precies wat ik altijd wil. Ik vind het ook fijn dat ze werk hebben. Het is een gezellige groep. Soms maak ik even een praatje.” “Maar dan niet te lang”, vertelt één van de cliënten van Talant. “Want dan word ik geroepen en moet ik weer aan het werk.” Ze gaat altijd met “heel veel plezier” naar haar werk in het woonzorgcentrum. “Ik vraag altijd wat iemand wil en schrijf dat op. Soms is het heel druk. Ook help ik soms de mensen van hier, bij het rondbrengen van koffie langs de kamers.” Hard werken Het is vaak hard werken voor ze, stelt een begeleidster bij Stichting Talant in Saxenoord. Talant verleent zorg aan mensen met een verstandelijke beperking. “Onze cliënten moeten in dit werk stressbestendig zijn. Tussen de middag zitten soms wel zestig mensen in de zaal. Dan moeten ze de rust hebben om te weten wat naar welke tafel moet worden gebracht. Alle partijen blij Het restaurant is dagelijks geopend van 9.00 tot 17.00 uur, ook in de weekenden. Het wordt druk bezocht door wijkbewoners. Ook de medewerkers van Saxenoord pauzeren en eten daar. “Zonder Talant was het restaurant nooit tot ontwikkeling gekomen”, vertelt locatie­manager Ageeth Visser van Saxenoord. “Zo’n personele bezetting is normaal veel te duur. Talant en wij hebben er beiden baat bij, dus doen we dit met gesloten beurzen.” Leven in huis Dankzij het restaurant is er leven in huis. Visser: “Vroeger was het een recreatiezaal waar alleen om tien uur koffie werd gedronken en om drie uur thee. Nu is er de hele dag wat te doen, er lopen mensen, er is ontmoeting. En zo hoort het.”

Zorgcentrum stelt keuken ter beschikking aan Resto VanHarte

Je waardevol voelen... Nabij Franeker zijn in ons wijkzorgcentrum Het Nieuwe Hoek in Leeuwarden vrijwilligers van Resto VanHarte druk aan het koken. “Wij mogen hier twee keer per week de keuken gebruiken en maaltijden serveren in de zaal”, vertellen Ina Veenstra en Astrid Rozema van Resto VanHarte Leeuwarden.

Resto VanHarte zet eetgelegenheden op waar mensen elkaar tijdens een drie-gangenmaaltijd kunnen ontmoeten. “Vaak ouderen, mensen die alleen zijn of bijvoorbeeld een psychiatrisch verleden hebben. Hier eten ze twee­ maal per week een goedkope en verantwoorde maaltijd”, aldus Veenstra en Rozema. Er zijn inmiddels zeventien Resto’s verspreid over het hele land. Centrummanager Gea Jagersma van Het Nieuwe Hoek: “Wij hebben onze keuken aangeboden. We koken niet meer zelf. De maaltijden voor onze bewoners komen van Maaltijd Service Friesland. Resto VanHarte kan hier dus prima terecht. Wij ondersteunen de ideële doelstelling.” Alles is altijd vers In de keuken zijn inmiddels vijf van de zestien vrijwilligers die nodig zijn op een avond aan het werk. Het zijn veelal mensen die actief willen blijven of vanuit de reclassering, reïntegratie of verslavingszorg komen. Op het menu staan appelsalade met walnoten, gadogado met rijst en ijs met banaan en slagroom. “Alles is altijd vers”, vertelt vrijwilliger Share uit Armenië. Hij is eigenlijk elektriciën, maar vanavond is hij de coördinerende kok. Vers koken voor zeventig gasten is een hele klus. Vaak begint het snijden al vroeg in de middag. “Het is leuk om mensen blij te maken.”

8

Dit werk geeft een waardevol gevoel Vrijwilliger Arie beaamt dat. “Ik zit zonder werk en heb vrijwilligerswerk gedaan bij een dierenpension en een goederenbank. Hier heb je meteen resultaat van je werk. En meer rendement: je geeft zeventig mensen een maaltijd. Dat geeft me een waardevol gevoel.”

Gezellig in gesprek Een maaltijd heeft bewust drie gangen, legt Veenstra uit. “Onze gasten zijn dus een uur tot elkaar veroordeeld. Knap als je dan niet met elkaar in gesprek raakt. En dat is precies de bedoeling.” Het is heel gezellig, vindt vaste gast Jan (80). “Ik zit altijd aan deze tafel. Henny en haar man ook. Je praat met elkaar, maar niet over beslommeringen hoor. Iedereen hier heeft wel zijn eigen zorgen. Ik kook zelf thuis ook, maar twee keer in de week wil je er wel even uit. En het is natuurlijk goedkoop.” Wie een baan heeft betaalt 5 euro, anders 2,50 euro. Reuring in huis Centrummanager Jagersma is blij met Resto VanHarte. “Het brengt reuring in huis, er gebeurt wat, dat is prima. We zijn tenslotte een multifunctioneel wijkzorgcentrum in hartje centrum. En wij hebben er verder geen omkijken naar, alles wordt weer keurig schoon en opgeruimd achtergelaten.”

Appartementen bij verzorgingshuis De Boomberg tijdelijk verhuurd aan jongeren In Hilversum worden onze appartementen ‘Flank II’ tijdelijk verhuurd. Het gaat om achttien appartementen aan de Vondellaan. De aanleunwoningen staan leeg in afwachting van de transformatie van het hele terrein van het verzorgingstehuis De Boomberg.

‘Leegstand is zonde’ De komende jaren gaan we verzorgingshuis De Boomberg in Hilversum vernieuwen. Uiteindelijk komt daar een multifunctioneel centrum met woningen. Momenteel werken wij samen met zorgorganisatie HilverZorg en de buurt de plannen verder uit. Omdat het zonde is om woonruimte leeg te laten staan, hebben we de lokale woningcorporatie De Alliantie gevraagd voor ons de tweekamer-appartementen van Flank II te verhuren. “Een prima initiatief, die tijdelijke verhuur”, stelt Inge Huiskers, beleidsadviseur Wonen van de gemeente Hilversum. “Vooral voor jongere woningzoekenden is de woningmarkt erg krap. Het is goed dat beide corporaties zo samenwerken. We hebben hier in Hilversum flinke wachtlijsten. Tijdelijke verhuur is voor de leefbaarheid van een wijk ook beter dan leegstand.” Honderden aanmeldingen Hoe groot de belangstelling is, bleek wel uit het aantal aanmeldingen, vertelt Caroline Bos, procesmanager van De Alliantie. “We kregen honderden reacties op de achttien appartementen. De appartementen zijn vooral bedoeld voor de wat oudere jongeren van 25 tot 39 jaar. Dat is een doelgroep die vaak tussen wal en schip valt op de woningmarkt. De tijdelijke bewoners krijgen een tweejarig huurcontract aangeboden.” Overleg met de buurt Over twee jaar hopen we Flank II te vervangen. Het zal de start zijn van de transformatie van de hele locatie De Boomberg. Met omwonenden hebben we vier workshops gehouden om hen te kunnen laten meedenken over de bouwplannen. De architect betrekt de ideeën en suggesties in zijn ontwerp en doet binnenkort een eerste voorstel. Bij de verdere uitwerking volgt weer overleg met de buurt.

Kleuterschool voor Adenya Een kleuterschool bouwen voor het dorp Adenya in Ghana. Dat was de afscheidswens van onze voormalige directeur John Vrije toen hij begin 2008 met prépensioen ging. Vele relaties droegen gul bij. Met al die giften kon het project worden gerealiseerd, de school is in mei in gebruik genomen. Hartelijk dank aan iedereen die een bijdrage leverde om dit mogelijk te maken.

9

Bewoners verhuizen naar nieuwe appartementen bij Elim in Putten

Van zorghuis naar eigen huis Van een zorgappartement van 22 m2 naar een eigen woning van bijna 80 m2. Achttien bewoners van zorgcentrum Elim in Putten maakten die overstap. In het voorjaar betrokken zij de ruime en comfortabele appartementen die Habion bij Elim gebouwd heeft. “Heerlijk!”, vindt mevrouw Van ’t Hof haar nieuwe appartement. “Eigenlijk was ik nog te goed voor een verzorgingshuis.”

De twee nieuwe kleinschalige complexen Kerckepad en De Pastorye tellen samen 51 appartementen. De Pastorye dankt zijn naam aan de voormalige pastorie van de Hervormde kerk op die plek. Dankzij de goede samenwerking met de gemeente hebben we die pastorie aan kunnen kopen. De gemeente heeft namelijk gezorgd voor een andere locatie voor de pastorie. Kerckepad is een speels vormgegeven woongebouw geworden, De Pastorye heeft een geknikte vorm. Het gebruik van aluminium, de grote puien en de overstekende daken geven de gebouwen een ruim en licht karakter, in De Pastorye nog eens benadrukt door het grote atrium. ‘Een paradijsje’ “Het is net een paradijsje, geweldig”, lacht mevrouw Dunsbergen (1925). “In Elim zat ik veel kleiner. Nu heb ik een grote huiskamer, slaapkamer en een hobbykamer. Ik heb wel nog wat spulletjes daarvoor nodig. En de zorg? Die is hier net zo goed. Ik ben laatst uit bed gevallen, ze waren hier zo.” Komt ze nog in het naastgelegen Elim? “Zeker! Ik ga er direct weer koffie drinken.” Veel langer slapen Ger de Zeeuw, regiomanager Putten van Stichting Zorggroep Noordwest-Veluwe heeft alleen maar positieve reacties ontvangen. “Er zijn bewoners bij die slapen nu anderhalf uur langer. Dat komt, omdat ze nu een aparte slaapkamer hebben en die koel houden. Dat kon in Elim niet. Daar moesten ze in hun enige kamer wonen en slapen en die was altijd op temperatuur.” Nog een voordeel is het tweede, gastentoilet. “In het begin vonden mensen dat overbodig. Nu is het toch prettig dat het bezoek niet naar de badkamer hoeft.”

10

Toch maakten slechts achttien bewoners van zorgcentrum Elim de overstap. “Veel bewoners hebben uit angst de keus niet gemaakt”, vertelt De Zeeuw. Angst voor sociale vereenzaming, voor het wegvallen van de beschermende muren van het zorgcentrum. “Elim heeft ook een hele goede naam hier. Als zorggroep hebben we de overstap wel gestimuleerd. We hebben de verhuizing betaald en een verhuisvergoeding verstrekt. Ook hebben we met het zorgkantoor afspraken gemaakt over de zorg. Bewoners die overgingen blijven we de gewone intramurale zorg leveren.” Elim wordt verpleeghuis Bewoners die nog in Elim wonen, krijgen een plaats in één van de andere zorgcentra van Stichting Zorggroep Noordwest-Veluwe. Elim gaan we dan verbouwen tot verpleeghuis. Er komen vijf psychogeriatrische groepen en twee somatische groepen, volgens het concept kleinschalig wonen. Iedere groep krijgt ook een keuken. Putten heeft nu nog geen verpleeghuiszorg dus het nieuwe Elim vormt straks een welkome aanvulling. Omdat Elim een bestaand gebouw is, kan Habion grotere kamers en ruimtes realiseren dan volgens de nieuwbouwnormen. Die gaan bijvoorbeeld uit van 15 m2 per kamer, in Elim wordt dat 22 m2. Ook de huiskamers en vrije ruimtes worden aanzienlijk groter. Verder bouwen we het restaurant om tot brasserie, die de hele dag open zal zijn, ook voor de buurt. En we willen dat Elim straks dezelfde nieuwe, moderne uitstraling heeft als de twee nieuwe appartementengebouwen. Vandaar dat we 300.000 euro onrendabel investeren in de buitenkant van Elim.

Projectgegevens Project:

nieuwbouw 2 appartementencomplexen met respectievelijk 23 en 28 huurappartementen voor senioren Locatie: Putten, naast zorgcentrum Elim Gebruiksoppervlakte huurappartementen: van circa 68 m2 tot 78 m2 Huurniveau: vanaf € 550,- exclusief servicekosten Ontwikkelaar en eigenaar: Habion, Houten Architect: VBW architecten, Velp Oplevering: maart 2009 Dienstverlening: vrijblijvend aanbod van service en thuiszorg (ook 24-uurs) vanuit zorgcentrum Elim

Spectaculair glazen aanzicht zorgcentrum Aelsmeer

‘Alsof je buiten zit...’ “Eigenlijk ligt ons huis nu aan drie kanten in het water. Het is een prachtig gezicht. Al dat glas, het lijkt gewoon alsof je buiten zit. We hadden al een prachtig zorgcentrum, het is nu alleen maar mooier geworden.”

Directeur/bestuurder Jan Dreschler van zorgcentrum Aelsmeer is zeer te spreken over de 100 m2 glazen aanbouw en de nieuwe glazen puien op de begane grond. Die aanbouw was nodig om ruimte te geven aan in totaal drie dagruimten voor dagactiviteiten. “We hebben een sterk toenemende vraag naar 12 uurs-meerzorg, zeven dagen in de week”, vertelt de directeur/bestuurder. “Dementerende ouderen geven we daarmee structuur en ontspannende activiteiten. We krijgen toch te maken met een veranderende populatie. We hebben inmiddels meer dan twintig deelnemers.” Hele begane grond herschikt Voorheen zaten de deelnemers verdeeld over huiskamers op de begane grond en op de eerste verdieping. Dat is niet handig en het werd te klein. Dreschler: “Je kon bijvoorbeeld ook niet gemakkelijk de tuin in. Begeleid door Habion hebben we daarom een verbouwing in gang gezet, betaald met WTZi-gelden.

Projectgegevens Project: Locatie: Ontwikkelaar en eigenaar: Architect: Oplevering:

uitbreiding zorgcentrum met onder andere drie ruimtes voor dagbesteding Aalsmeer, in zorgcentrum Aelsmeer Habion, Houten AG Architecten, Haarlem maart 2009

Vervolgens hebben we het maximale aantal vierkante meters eruit gesleept. Habion heeft voor ons het projectmanagement gedaan.” In totaal zijn op de begane grond nu drie dagruimtes van 22 m2, 41 m2 en 66 m2. Die laatste ruimte is weer te splitsen. Ook is er een kantoortje. Voor het hele plan is de plattegrond op de begane grond herschikt. Zo zijn daar een bestaande huiskamer en twee bewonerskamers ‘opgeofferd’. Die kamers zijn boven overigens weer toegevoegd. Dat kan omdat de dagbesteding daar weg is. Terras aan de ringvaart Uitbreiding van de begane grond was maar beperkt mogelijk. Het bestemmingsplan stond niet meer dan 100 m2 toe. “Die hebben we dan ook volop benut”, aldus Dreschler. De glazen puien lopen van plafond tot de grond, met aan de kopse kant tuindeuren naar de tuin en naar het terras aan de ringvaart. Ook de tuin is helemaal aangepast en omsloten. Dreschler: “Het is een ‘glazenstad-ambiance’ geworden. Medewerkers vinden het heerlijk om er te werken, zeggen ze. Het enige is dat ze steeds gestoord worden, omdat iedereen ook van binnen wil zien hoe het eruit ziet...” Is het er niet warm als de zon schijnt, met al dat glas? “Daar is aan gedacht: alle ruimtes zijn voorzien van koeling.”

11

Nieuw bij Habion

Mirjam van Muyden Angela Key secretaresse secretariaats­ ontwikkelings­ medewerker managers en vastgoedbeheerders

Eddy Langeslag vastgoedbeheerder

Coert van Hemert installatietechnisch medewerker

Om onze ambitie waar te kunnen maken, hebben we in het afgelopen half jaar opnieuw een aantal nieuwe collega’s in de gelederen opgenomen. Twee van hen bekleden een nieuwe functie binnen Habion. Zo trokken we een installatietechnisch medewerker aan met gespecialiseerde kennis en ervaring. En de grootte van de huidige organisatie maakte de komst van een facilitair manager bijzonder welkom.

Bas Oosterbaan facilitair manager

Martin Blootens medewerker bedrijfsbureau nieuwbouw

WoonKeur-certificaat borgt kwaliteit woningen Al onze nieuwe woningen voldoen voortaan aan alle eisen voor het WoonKeur-certificaat. Zo is voor iedereen meteen glashelder dat Habion bewust stuurt op de woonkwaliteit. Wij gebruiken de eisen van WoonKeur als vertrekpunt. Met daarbovenop onze eigen Habion-labels verhogen we het kwaliteitsniveau nog verder. WoonKeur stelt kwaliteitseisen aan de individuele woningen, gemeenschappelijke ruimten en de woonomgeving. In het keurmerk zijn de eisen van het Seniorenlabel, het Handboek Toegankelijkheid, de VAC-kwaliteitenwijzer en het PolitieKeurmerk gebundeld. Habion stelt al veel langer hoge eisen aan de woningen en woongebouwen die we bouwen. We hanteren daarvoor onze eigen kwaliteitslabels Habion Comfort, Habion Comfort Plus en Habion Comfort de Luxe. Die gaan nog een stapje verder dan WoonKeur. De eisen per label verschillen, afhankelijk van de doelgroep en het prijssegment. We onderscheiden vitale ouderen, servicegerichte ouderen en zorggerichte ouderen. We bieden hen bijvoorbeeld voorzieningen als een dienstenpakket, recreatieruimte, logeerkamer, extra brede parkeerplaatsen, deuren die automatisch openen, extra brede gangen, overdekte galerijen en een berging met oplaadpunten voor scootmobielen.”

Bart Meijer projectmanager ­­ regio oost

Björn Smits projectmanager regio oost

Marcel Spruitenburg René Lolkema projectmanager ontwikkelings­ regio west manager west

Nieuwe leden raad van commissarissen Per 1 juli 2009 zijn drie nieuwe leden aangetreden in de raad van commissarissen van Habion. Het betreft mevrouw drs. T. van der Hurk, voorzitter van de raad van bestuur van de Stichting Pieter van Foreest, de heer F. A.H. van der Heijden, voorheen CEO van ABN AMRO Hypotheken Groep B.V. en de heer mr. T. Vroon, lector Zorggericht Bouwen bij de Hogeschool Arnhem Nijmegen. De nieuwe leden van de raad volgen de commissarissen P.H. van Delft en mr. H. Kasius op. Beiden treden af wegens het bereiken van de maximale zittingsduur. De derde benoeming betreft de invulling van een vacature. Zie ook ons persbericht op www.habion.nl, onder actueel.

Landelijk erkend keurmerk Waarom we toch kiezen voor WoonKeur als de eigen eisen hoger liggen? Het WoonKeur keurmerk is landelijk erkend en bekend. Door voortaan ook dat keurmerk te hanteren, is het voor bewoners, zorgorganisaties, gemeenten en partners meteen duidelijk dat we kwalitatief hoogwaardig bouwen. Bovendien worden we door WoonKeur steeds onafhankelijk en objectief getoetst wat ons helpt voortdurend scherp te blijven.

Habion staat garant voor lening verzorgings­huis Kroatië Maatschappelijk rendement leveren: Habion doet dat niet alleen in Nederland, maar ook in het buitenland. We staan garant voor een zorgproject in Kroatië. We zorgen niet voor de woningen, maar we zorgen wel dat ze er komen. Habion-directeur Peter Boerenfijn: ‘Met circa zeventig verpleeg- en verzorgingshuizen zijn wij specialisten in wonen met zorg. Als experts in ouderenhuisvesting zijn we al bijna zestig jaar een belangrijke speler. Goede huisvesting voor ouderen is wat we willen en dat houdt niet op bij de grens. Maar Habion werkt niet wereldwijd en dat willen we ook niet. We ontwikkelen, bouwen en beheren in heel Nederland verschillende woonvormen voor senioren. We kennen de Nederlandse situatie en cultuur als geen ander. En ik zeg altijd: schoenmaker, blijf bij je leest. Maar toch. Als we kunnen helpen om vergelijkbare doelstellingen in het buitenland te realiseren, is dat natuurlijk mooi mee­­­­­­­­­­­genomen. Expertise is er tenslotte om te delen. Als maatschappelijk vastgoedbelegger vinden we het nemen van onze maat­schappelijke verantwoordelijkheid belangrijk. Begrijpelijk dat we zeer enthousiast zijn over het project in Kroatië. Met een borgstelling die ons in principe niets kost en met instemming van de Nederlandse overheid’.

Habits nummer 14, september 2009 ‘Habits’ is een uitgave van Habion, specialist in ouderenhuisvesting. Habion is opgericht in 1952 en actief in 62 gemeenten in Nederland. De stichting ontwikkelt en realiseert een diversiteit aan woon­vormen voor senioren en verzorgt het technisch beheer. Het bezit wordt verhuurd aan lokale (zorg)organisaties, waarmee ook nieuwe initiatieven worden ontwikkeld. © Habion 2009

DIGH-lening De garantstelling is een initiatief van de stichting DIGH (Dutch International Guarantees for Housing). DIGH maakt betaalbare woningbouw mogelijk voor mensen met een laag inkomen, in ontwikkelingslanden en landen in een economische overgangsfase. Dat doet de stichting door het afsluiten van leningen in landen als Zuid-Afrika, Suriname en de regio Midden- en Oost-Europa. Met DIGH-leningen worden, in samenwerking met lokale corporaties of gemeenten, niet-commerciële, volkshuisvestelijke projecten gerealiseerd. De garantstelling door Habion voor het verzorgingshuis in Kroatië is er één van.

12

De woonsituatie in Kroatië is te vergelijken met de situatie in Nederland in de jaren vijftig. Massale bejaarden­ tehuizen, gebouwd na de Tweede Wereldoorlog: in Nederland willen we er vanaf. Zorg in eigen huis is wat senioren van de toekomst het liefst willen. In Kroatië zijn helemaal geen betaalbare zorgwoningen. Ouderen en mensen met een fysieke beperking én een laag inkomen vallen daar buiten de boot. Een pensioenstelstel of AWBZ kennen ze niet in Kroatië. Boerenfijn: ‘We gaan niet zorgen voor betaalbare zorgwoningen in Kroatië, maar we zorgen dat men daar zijn werk kan doen. Dus niet als Habion zelf bouwen en beheren, maar wel garant staan voor de lening. En omdat we een solide organisatie zijn, is dat vrij eenvoudig geregeld. Zo dragen we ons steentje bij en kunnen ook de ouderen in Kroatië na gaan denken over hun woonwensen’.

Reactie-adres: De Molen 94, Postbus 274, 3990 GB Houten Telefoon (030) 220 47 04 Fax (030) 220 04 60 E-mail [email protected] Internet www.habion.nl

Concept en productie: Luminus Communicatie, Nieuwegein

Tekst: Bob Gaster Habion

Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd en/of vermenigvuldigd zonder toestemming van Habion. Aan de tekst kunnen geen rechten worden ontleend.