VIVE LA FRANCE! Alain Bloeykens herontdekt zes weken lang de charmes van la douce France
Foto: Jérémie Eloy Wanaiifilms.com
Deel 4: Dwars door WestNormandië
Alles in het teken van de Mont SaintMichel Zaterdag 9, zondag 10 mei 2015
N
O R
Granville
M
A N
D
Ë Vains
Avranches
Le Mont-Saint-Michel Courtils Saint-Lary Soulan FRANKRIJK Foto: Mariska Trebaol
Foto: Eva Tessier
Normandië telt vijf departementen in het noordwesten van Frankrijk, maar een van de mooiste plekjes is ongetwijfeld het departement La Manche of ‘Het Kanaal’ in het uiterste westen, zeg maar het Normandische schiereiland. Een regio met flink wat karakter, die bol staat van ongerepte natuur en zich uitstrekt over 355 kilometer kust, van de Mont SaintMichel in het zuiden tot de havenstad Cherbourg in het noorden. De blikvanger dezer dagen is uiteraard de ‘nieuwe’ Mont SaintMichel en zijn uitgestrekte baai, maar ook de nabije steden Avranches en Granville hebben heel wat te bieden. Een mix van ongeschonden natuur doorspekt met flink wat erfgoed. Of hoe La Manche synoniem staat voor een heuse zenvakantie. nl.normandietourisme.fr W www.manchetoerisme.com W www.decouvrirlemontsaintmichel.com Bekijk het filmpje op www.nieuwsblad.be/vivelafrance
> Zaterdag 9, zondag 10 mei 2015
24
REIZEN
C H E C K !
En toen werd de
Mont SaintM
opnieuw een eiland ‘Een wonder’, lees je in de brochures die de nieuwe Mont SaintMichel promoten. ‘Maar dan wel eentje dat flink wat denkwerk, arbeid en centen heeft gekost’, voegt Patrick Morel, Algemeen Directeur van de Syndicat Mixte Baie du MontSaintMichel, er meteen aan toe. Meer dan terecht zijn ze hier trots op hun Mont, in 1979 al inge schreven als werelderfgoed van Unesco en ook wel het achtste wereldwonder genoemd, die dreigde te verzanden maar zich na tien jaar studie én nog eens tien jaar hard werken opnieuw een eiland mag noemen.
‘H
adden we niets gedaan, dan was de Mont Saint Michel rond 2040 volledig omringd geweest door wei landen of prés salés’, zegt Morel. Dus werd een gigan tisch project op poten gezet om het natuurlijke karakter van dit historische monu ment te vrijwaren. ‘De eer
ste studies dateren van 1995, tien jaar later gingen de werkzaamheden van start en aan het einde van dit jaar zal het geheel volle dig afgewerkt zijn. Het kos tenplaatje? 184 miljoen eu ro, gefinancierd door de Franse Staat, de regio en Europa. Maar waar we het meest trots op zijn is dat het hele project gerealiseerd werd binnen het vooropge stelde tijdsschema en zon
Zaterdag 9, zondag 10 mei 2015
der het budget te overschrij den.’ Het idee leek eenvoudig: de Mont maximaal met water omringen. Want sinds 1879 al, toen de eerste dijk aange legd werd, was de Mont geen echt eiland meer. De praktijk bleek iets moeilij ker. ‘Drie belangrijke fases kenmerken de voorbije tien jaar’, verduidelijkt Morel. ‘In 2009 namen we de stuw dam met waterkering op de rivier Couesnon in gebruik.
Die regelt de waterstroom zodat bij hoogtij de Mont maximaal door water om ringd wordt. Tegelijkertijd werd de rivier uitgebaggerd en werden ontzandingswer ken rond de rots uitgevoerd.’ Nadien werd een gloed nieuw ontvangst en infor matiecentrum gebouwd, een imposant gebouw van hout en glas, met 15 ha parkings die plaats bieden aan 4.000 wagens. ‘Dat was echt wel nodig. De oude parkings aan de voet van de Mont werden afgebroken, zodat het zicht niet meer belemmerd wordt. Nu kun je tenminste de Mont in al zijn pracht be wonderen. En ook die 4.000 plaatsen zijn geen overbodi ge luxe als je weet dat hier jaarlijks 2,5 miljoen bezoe kers komen.’ 2015 zal wel licht alle records breken, want op 21 maart laatstle den, ook wel ‘het springtij van de eeuw’ genoemd (co efficiënt 118), zakten meer dan 50.000 nieuwsgierigen naar de Mont af. ‘Bij coëffi ciënt 110 is het hier koppen lopen,’ zegt Morel, ‘want
De ingang bereik je via een nieuwe loopbrug. Foto: S. Lorkin Anibas Photography Dietmar Feichtinger
vanaf die waarde wordt de Mont twee keer per dag een echt eiland. Het verschil tussen eb en vloed bedraagt dan makkelijk meer dan 15 meter ‘. In het ontvangstcentrum kom je aan de hand van au diovisuele media alles over die nieuwe Mont te weten en maak je ook kennis met de andere activiteiten in de Baai. De parking ligt op 2,5
REIZEN
25
C H E C K !
Intra Muros
Michel Een wandeling op blote voeten is de leukste manier om de ‘Mont’ te bereiken. Foto: Kate Riley
kilometer van de Mont maar een pendelbus brengt je in nauwelijks vijf minuutjes tot aan de voet. Ook fietsers en wandelaars kunnen pro bleemloos de Mont berei ken. Reken op een dik half uurtje stappen van het ont vangstcentrum naar de voet, maar de vergezichten op de rots en de weilanden zijn verbluffend mooi. De ingang bereik je via een nieuw aan
gelegde loopbrug. ‘Een staal tje van moderne architec tuur en best een huzaren stukje’, verduidelijkt Morel. ‘800 meter lang en steunend op 133 pijlers tot 30 meter diep in de grond. Omdat het hier allemaal zand is, was het dus geen sinecure om die vast te zetten. Enkel de Mont geniet van een harde grond, want die is op graniet gebouwd.’ Best avontuurlijk is de Mont bereiken door de baai over te steken tussen eb en vloed. Dat doe je liefst met een gids, want de plek ken met drijfzand kunnen verraderlijk zijn. Een must voor de natuurliefhebber want dit uniek natuurreser vaat bruist van de diversi teit. Het is wellicht de enige plek waar zowel schelpdie ren, vissen, trekvogels en zoogdieren samenleven. Nieuw hoogtepunt voor de Mont SaintMichel wordt on getwijfeld juli 2016, want dan gaat de 103e editie van de Tour de France hier van start. www.projetmontsaintmi chel.com
Wie de Mont SaintMichel ‘binnen de mu ren’ wil bezoeken, beschikt best over een goede conditie want het is flink klimmen geblazen. ‘De Mont lijkt twee keer zo groot als hij werkelijk is’, vertelt gids Noëllie. ‘Er zijn slechts twee straten die een naam hebben. De belangrijkste is de Grande Rue maar die is helemaal niet groot maar wel smal.’ En druk door de vele restaurantjes en souvenirwinkeltjes. ‘Maar die zijn er al tijd al geweest’, verduidelijkt Noëllie. ‘Vergeet niet dat de Mont Saint Michel in de eerste plaats een oord voor bedevaarders was en ook die pelgrims wil den een cadeautje mee naar huis nemen. Oké, het waren misschien niet dezelfde souvenirs die vandaag verkocht worden, maar toch...’ Vandaag telt de Mont nog 40 inwoners, inclusief de burgemeester. ‘De meesten verblijven hier slechts een paar keer per jaar. De enige vaste bewoners zijn twaalf monniken en drie priesters.’ De geschiedenis van de Mont SaintMi chel zal wel altijd gelinkt blijven aan de fi guur Aubert, bisschop van Avranches, die hier in 708 ter ere van de aartsengel Mi chaël een sanctuarium liet bouwen dat al snel zou uitgroeien tot een bedevaarts oord. ‘En vergeet niet dat in die periode de Mont nog een echt eiland was, volledig ge isoleerd van het vasteland. Onvoorstelbaar hoe men er in geslaagd is om in een heel korte periode een heiligdom te bouwen op een rots die 80 meter boven de zee uitto rent.’ De Mont heeft een woelige geschie denis achter de rug. Tijdens de Honderdja rige Oorlog bijvoorbeeld toen hij een mili taire vestiging werd. ‘De enige plaats die de Engelsen nooit hebben kunnen inne men’, vertelt Noëllie. ‘De Mont is altijd een symbool van macht geweest. Koningen en hertogen, allemaal hebben ze hier slag ge leverd, want wie de Mont bezat genoot ook het meeste prestige.’ De Abdij van de Mont SaintMichel, deel uitmakend van het Centrum van Nationale Monumenten, is na de Arc de Triomphe in Parijs de meest bezochte bezienswaardig heid. De voorbije jaren werd er flink wat geïnvesteerd in de renovatie en uitzonder lijke tentoonstellingen. Het zicht van hier uit op de zee en de baai is adembenemend. Andere trekpleisters zijn onder meer de kerk, het klooster en de SaintMartin crypte, een mix van romaanse en gotische bouwstijlen uit de 11e tot 16e eeuw. ‘Je ziet heel duidelijk dat de Mont Saint Michel in verschillende fases opgetrokken werd’, vertelt Noëllie. ‘Doorheen de tijd
De abdij is een must see. Foto: M. Mochon/CDT 50
In de smalle straatjes is het vaak koppenlopen. Foto: Marc Lerouge /CDT 50
werd er almaar bijgebouwd, van boven naar onder, alles moest op die ene rots. Het dorp zelf werd op de zuidelijke flank van de rots ingekapseld omdat die minder steil was en meer beschutting bood tegen de wind. Vanaf de Franse Revolutie diende de Mont zelfs 70 jaar lang als gevangenis. Na de Revolutie werd de Mont eigendom van de Franse Staat en dat is nooit meer veranderd.’ In het klooster begrijp je met een wat een monnikenleven was. ‘Erg pri mitieve faciliteiten om te wonen en te le ven, geen verwarming, verbod om de mu ren te verlaten, er mocht zelfs niet gepraat worden, alles stond in het teken van spiri tualiteit en bezinning’
Monnikenleven Vandaag staat hier alles in het teken van het toerisme. ‘En toch wonen hier sinds 2001 opnieuw monniken. Met 12 zijn ze, mannen én vrouwen, en ja, ze leven samen. Het regi me is uiteraard lang niet zo streng meer. Ze bidden slechts nog drie keer per dag en sommigen hebben zelfs een job buiten de kloostermuren.’ Opvallend: naast restau rantjes en souvenirwinkeltjes valt er hier geen bakker, laat staan een slager, te be speuren. Hoe die monniken dan aan hun eten komen? Noëllie lacht. ‘Die monniken gaan regelmatig op stap hoor. Om net als jij en ik hun boodschappen te doen. Ga maar eens kijken op woensdag, dan tref je ze stee vast aan in de Carrefour!’ Nog aan te stippen: de Mont SaintMichel kun je ook 's avonds bezoeken. Een aanra der, want de verlichting zowel binnen als buiten de vestingen is een lust voor het oog. www.otmontsaintmichel.com www. montsaintmichel.monumentsnatio naux..fr
Zaterdag 9, zondag 10 mei 2015
26
REIZEN
Leuke adresjes
C H E C K !
Intra of extra muros, aan leu ke restaurantjes en hotels geen gebrek. Enkele aanra ders.
Met frontaal zicht op de Mont Le Relais SaintMichel, een luxueus viersterrenhotel te midden van een park en bloementuin, is het laatste hotel op weg naar de Mont en dat biedt nogal wat voor delen. Het panoramisch zicht vanuit het restaurant en de kamers is indrukwek kend, want tussen het hotel en de rots valt er geen huis te bespeuren, enkel de stuw dam, de prés salés, de hori zon van de zee en de Mont zelf. De 39 kamers en suites zijn erg ruim, heel fraai aan gekleed en voorzien van alle comfort. In het gastronomi sche restaurant kun je te recht voor dagverse sei zoensgerechten, terwijl het heerlijk wegdromen is op het terras en de lounge bar met inderdaad ... zicht op de Mont! Prijs half pension per persoon vanaf 155 euro.
een must want het uitzicht is ronduit fenomenaal. Een aanrader is Auberge Saint Pierre, een erg fraai driester renhotel in het hart van de Mont, opgetrokken van houtwerk uit de 15e eeuw, en uitgebaat door de familie Gaulois. Alsof je terug naar de middeleeuwen reist maar wel voorzien van heden daags comfort. Stijlvol inge richte kamers met alle mo derne faciliteiten in een au thentiek decor en een prima restaurant met lokale speci aliteiten zoals de fameuze omelette soufflée, ook al een recept van Mère Poulard. Prijs tweepersoonskamer vanaf 217 euro. www.aubergesaintpierre.fr
Budgetvriendelijk Wie denkt dat het toeristische Mont SaintMichel peper duur is, dient zijn mening te herzien. Restaurants en ho tels zijn er in alle prijscatego rieën. Budgetvriendelijk en toch heel keurig is het Hotel Vert MontSaintMichel op slechts enkele meters van waar de pendelbussen ver trekken. Het tweesterrenho tel telt 54 ruime kamers die fraai aangekleed en voorzien zijn van alle nodige comfort (badkamer, apart toilet, flat screentelevisie en gratis wifi). Prijzen vanaf 69 euro. www.hotelvertmontsaintmi chel.com
Kamer ‘met zicht op‘ in Le Relais SaintMichel.
Le Relais SaintMichel maakt deel uit van de groep La Mère Poulard, die zowel intra als extra muros zes ho tels en acht restaurants telt. Al even bekend zijn de bis cuits van La Mère Poulard, naar een recept van Annette Poulard, een legendarische kokkin die zich in 1888 op de Mont SaintMichel vestigde om er een herberg uit te ba ten en er onder meer koekjes bakte die ze uitdeelde aan de kinderen van de pelgrims. Die biscuits zijn vandaag we reldwijd verkrijgbaar. www.relaisstmichel.fr
Terug naar de 15e eeuw
De prés salés geven het lamsvlees een zilte, sappige smaak.
Zaterdag 9, zondag 10 mei 2015
Het heeft iets, de nacht door brengen intra muros. Alsof het eilandje van jou is, want nadat de laatste toeristen met de pendelbus vertrok ken zijn valt er een magische stilte over de Mont Saint Michel. Een wandeling langs de vestigingsmuren via de smalle, goed verlichte straat jes tot het hoogste punt is
Ziltig lekker Je kunt er niet naast kijken: de honderden schapen en lammeren die lopen te gra zen op de drassige weide gronden in de baai van de Mont SaintMichel. De naam van het ras? De agneau de présalé die eind 2006 het felbegeerde AOC label toegekend kreeg. Een delicatesse omwille van de ziltige en erg sappige smaak van het vlees. Met dank aan de weilanden in de baai die door de zee onder water ge zet worden. Wie verlekkerd is op zo’n stukje lam moet zeker halt houden in Res taurant Le Pré Salé op een paar honderd meter van de voet van de Mont SaintMi chel. Gebakken lamsfilet, gegrilde lamskoteletjes of een stevige uit de kluiten gewassen brochette aan het spit, het zijn slechts enkele van de vele bereidingen die hier op de kaart staan. Het kader oogt voortreffelijk, de tafeltjes zijn keurig gedekt en de service is onberispe lijk. Een driegangenmenu is er al vanaf 21,50 euro. www.restaurantlepresalemont saintmichel.com
REIZEN
27
C H E C K !
Op ontdekking door de Baai van de
Het Ecomusée in Vains huist in een 16de eeuwse hoeve. Foto: D.Daguier/CG50
Mont SaintMichel De baai van de Mont SaintMichel bestaat uit meer dan 500 km2 weilanden, polders, zand en slib die door de getijden (gedeeltelijk) over stroomd worden. Ze strekt zich uit over een twintigtal kilometer van de grens met Bretagne tot het schiereiland Cotentin. De Route de la Baie die je van de Mont naar Granville voert, is een absolute aanrader om al die natuurpracht te bewonderen. Wij hielden onder meer halt in Courtils en Vains.
Wijnmaker wordt bierbrouwer Wie Normandië zegt, denkt meteen aan appels, cider en calvados. Maar niet meteen aan bier. Tot Christophe Lesénéchal in 2002 op nauwelijks enkele kilometers van de Mont zijn Brasserie de la Baie opende. ‘Hoe ik ertoe ge komen ben? Gewoon, op een ochtend stond ik op en wist ik het: ik ga bierbrou wer worden.’ Best verras send voor een man die een wijnmakersopleiding ge noot maar zich nadien op
een biercursus stortte. ‘Zo plots is die omschakeling nu ook weer niet geko men,’ vertelt hij, ‘want ik baatte vroeger al een pub en een bierkelder uit. Maar ik wou zelf bier gaan brouwen. En toen deze site hier vrijkwam, zo dicht bij de Mont, heb ik meteen toegehapt.’ Het magische woord is geval len: de Mont SaintMichel. En die staat ook afgebeeld op het etiket van zijn bie ren. ‘Ik zou wel gek zijn
om het niet te doen. De Mont op mijn etiket is een uitstekend visitekaartje. Net daardoor wordt zelfs buitenlandse interesse ge wekt. Ja ik beken, het is de Mont die het hem doet.’ Voorlopig houdt Chris tophe het vrij klein schalig. ‘Momenteel brouw ik zo een 600 à 700 hl per jaar, allemaal artisanale bie ren, van hoge gisting. De vraag is groot, zelfs bui ten Normandië, mis
De artisanale bieren van de Brasserie de la Baie.
schien moet ik wel uit breiden.’ Blond, amber, bruin, wit en zelfs een biobier, het gamma is best uitgebreid. Trots is hij op zijn Croix des Grèves Brune, een karaktervol bruin bier waar wat ho ninglikeur aan toege voegd werd. ‘Omdat ho ning een produit du ter
roir van bij ons is. Maar al mijn bieren hebben flink wat temperament en lengte. Ze leunen zelfs wat tegen de abdijbieren aan. En ja die kennis heb ik bij jullie opgestoken.’ www.brasseriedelabaie.com, van woensdag tot zaterdag twee bezoeken per dag.
Zaterdag 9, zondag 10 mei 2015
28
REIZEN
C H E C K !
De geheimen van de baai Wie de baai van de hij. Een zaklamp heeft Mont SaintMi hij 's nachts niet nodig. chel wil leren ken ‘Ik ga gewoon op mijn nen moet halt hou gevoel af, zelfs mist kan den bij het Ecomu mij niet deren.’ Of zijn sée in Vains. Een zoon hem gaat opvol oude hoeve uit de gen is minder duidelijk. 16e eeuw waar nog ‘Ons beroep is gedoemd tot de jaren 80 aan om te verdwijnen. En landbouw gedaan dat is jammer, want ik werd maar van heb massa's zalm, gar De zoutwinning wordt aanschou daag omgebouwd nalen en mosselen ge welijk voorgesteld. Foto: D.Daguier/CG 50 werd tot een mu vist. Omdat het steeds seum. ‘Over alles moeilijker wordt om wat er in de baai te vinden is’, licht direc een vergunning te krijgen en omdat door de trice Nathanaëlle toe. ‘Fauna, flora, de vor vervuiling de vangst almaar schraler wordt.’ ming van de baai, geologie, tot de beroepen Alles heeft hij in al die jaren meegemaakt. van gisteren en vandaag, alles komt hier ‘Ik heb eens een lijk in mijn netten gevon aan bod.’ Speciale aandacht is er voor de den. Een onvoorzichtige toerist die in het zoutwinning. ‘Omdat er tussen de tiende en drijfzand terechtgekomen was’. Zelf denkt de negentiende eeuw hier 220 zoutwinnin hij niet nog niet aan stoppen. ‘Mijn vader is gen waren’, vertelt Nathanaëlle, ‘met dank 93 en blaakt nog steeds van gezondheid. Ik aan de hoge waterstand die bij vloed het snap het geheim. Als je hier 's ochtends om zand volledig bedekte met een zoutkorst.’ zeven uur helemaal alleen door de baai Andere belangrijke economische activitei wandelt dan weet je het wel, dit is hét recept ten zijn de oestercultuur, het kweken van om gezond oud te worden. Je lacht? Ik daag mosselen, landbouw in de polders waar je uit om met mijn vader eens een tochtje prei, wortels en vooral veel uien geteeld door te baai te maken ...’ worden, en de visvangst. ‘Pêche à pied, wat Wie niet zo museumminded is weet dit zoveel betekent als het uitzetten van net plekje toch best te appreciëren. De site be ten in de baai, was hier bijzonder populair vindt zich op de Pointe du Grouin du maar is nu zo goed als uitgestorven’. Sud,een van de mooiste plaatsjes in de Guy Gan (69) is de oudste nog professionele baai, waar de zee zich tot 15 kilometer ver pêcheur à pied. Respect, want zomer en win kan terugtrekken en plaats biedt aan wei ter twaalf kilometer door de baai stappen landen waar zo'n 1.500 schapen lopen te om netten uit te zetten en ze pas wanneer de grazen. Het uitzicht? Inderdaad ja, nog baai voldoende overstroomd is weer bin maar eens die Mont SaintMichel! nenhalen is hard labeur. Zowel overdag als 's nachts. ‘Het water wacht niet, hé’, vertelt patrimoine.manche.fr
Van melk tot karamel Carameuh! is de naam van het familiaal bedrijf van Sylvie en André in Vains dat zich sinds 2010 toegelegd heeft op de pro ductie van artisanale karamelsnoepjes. ‘Uit pure noodzaak’, vertelt Sylvie. ‘Ons bedrijf is altijd een boerderij geweest waar 180 koeien liepen te grazen, maar de da lende melkprijs heeft ons tot reconversie gedwongen. Het was stoppen of met iets nieuws beginnen.’ En het werden karamel lekkernijen op basis van gezouten boter, waar natuurlijke aroma's van appel, cho colade of calvados aan toegevoegd worden. ‘Best een gok,’ vult André aan, ‘want veran deren betekent heel wat investeren. In nieuwe machines bijvoorbeeld, zoals een productielijn die tot 360 bonbons per uur maakt. Maar we zijn onze roots trouw ge bleven. Daarom de ‘meuh’, verwijzend naar het geluid van een koe, in onze be drijfsnaam.’ In 2010 werd een paar maan den proef gedraaid, een jaartje later be sloot het koppel er helemaal voor te gaan.
Zaterdag 9, zondag 10 mei 2015
Echt grote steden om en rond de Baai van de Mont SaintMichel zijn er niet, maar wel enkele gezellige provinciestadjes, badend in het groen en met verrassend veel erfgoed dat prima bewaard bleef. Wij hielden halt in Avranches, de toegangspoort tot de Mont, en Gran ville, het havenstadje waar Christian Dior geboren werd.
Van Avran
Avranches: boeken, logies en In de ban van de manuscripten Een kijkje in de keuken van de snoepjes maker.
‘Vandaag ben ik gelukkig. De zaak loopt prima, nog maar eens het bewijs dat als je iets met je hart doet je alles kunt berei ken’. Een rondleiding start met een bezoek aan het museum en een video over het pro ductieproces. Nadien kun je André live aan het werk zien in zijn atelier en sluit je af met een proeverij van enkele snoepjes. www.carameuh.com
Wie van plan is de Mont SaintMichel te bezoeken doet er goed aan eerst even halt te houden in Avranches. Het Scriptorial d‘Avranches, ook wel het museum van de manuscripten van de Mont SaintMichel genoemd, geeft je een prima inkijk in hoe die monniken hun dagen juist vulden. Het museum opende zijn deuren in 2006 en werd gebouwd in de vorm van een driehoek, een duidelijke link naar die Mont SaintMichel. De collectie is indrukwek kend: 203 manuscripten kun je hier bewonderen. Een rondleiding leert je hoe die manuscripten werden ge maakt en gedurende zeven eeuwen bewaard bleven. Een soort van reis door de tijd via een didactisch en in teractief parcours. Aan anekdotes geen gebrek: zo kom je te weten dat het een jaar duurde om een boek te schrijven of hoe de voorlo per van het apenstaartje (@) al door de monniken ge
bruikt werd. Het hele jaar door zijn er tentoonstellin gen en workshops rond alles wat met boeken te maken heeft. www.scriptorial.fr
Charmante hotelvilla’s Hotel La Ramade in Marcey lesGrèves lijkt ons de ideale uitvalsbasis om de Mont en zijn baai te verkennen. ‘Hô tel de Charme’ prijkt er op het visitekaartje en dat is geenszins gelogen. Eigenlijk zijn het twee villa‘s, Ramade en Madile, rustig gelegen in een uitgestrekt park. Villa Ramade, authentiek Frans met een Engels toetsje, telt negen kamers gedecoreerd in pasteltinten. Madile is het jongste project dat pas vorig jaar zijn deuren opende. Een fraai staaltje van hedendaags comfort met twaalf ruime luxekamers die flink wat charme en persoonlijkheid uitstralen. Het ontbijt neem je in de glazen veranda met zicht op de bloementuin.
REIZEN
29
C H E C K !
Granville werd gebouwd op een rotspunt.
nches naar Granville Granville: het Monaco van het noorden
n het Scriptorial kom je alles e weten over manuscrip en. Foto: DR Ville d’Avranches – Scriptorial musée
es manuscrits du Mont SaintMichel
gastronomie Tweepersoonskamer vanaf 75 euro. www.laramade.fr
‘Welkom in het Monaco van het noorden’, zegt mijn gids Marlène wanneer we in het oude stadsgedeelte, het hoog ste punt van Granville staan. Hier zie je meteen hoe de stad gebouwd werd op een rotspunt, een soort van schiereiland dat de grens met de baai van de Mont Saint Michel vormt. Een schitte rend uitzicht, water langs beide zijden van de stad, geen aaneenschakeling van toren hoge appartementsgebouwen maar karaktervolle statige huizen uit de 16e en 18e eeuw. ‘En toch zijn er heel wat gelijkenissen met Mona co’, vertelt Marlène. ‘De to pografie van Granville is best vergelijkbaar met die van Monaco. En er is de histori sche link met de familie Grimaldi. Zo komt Albert II deze zomer naar Granville
naar aanleiding van een ten toonstelling over zijn familie. En we hebben een plezier haven en zelfs een casino. Het enige verschil? Wij beta len jammer genoeg wél belas tingen!’ Aan bezienswaardigheden geen gebrek. In de Haute Ville is er het Museum Ri chard Anacréon dat in het teken staat van hedendaag se kunst, net als het muse um van modeontwerper Christian Dior die in 1905 in Granville geboren werd en er enkele jaren van zijn jeugd doorbracht. Vanaf 6 juni gaat de tentoonstelling La Révolution du New Look van start met 80 hautecou turecreaties die voor het eerst tentoongesteld wor den. Aan de andere kant van de stad is er de villa Les Rhumbs, het statige ge
boortehuis en de publieke tuinen van de couturier. En wie van vis, schelp en schaaldieren houdt, vindt zijn gading aan het plezier haventje waar het krioelt van de vele restaurantjes. ‘Granville verandert drie keer per dag van uitzicht’, zegt Marlène nog. ‘Het is het spel van eb en vloed. Zo zie je pakweg 's morgens nog de visserbootjes dobbe ren in de haven, terwijl die een paar uur later op het droge liggen wanneer de zee is weggetrokken.’ Een inderdaad hoogst merk waardig zicht, het is maar een van de vele charmes die Granville te bieden heeft. Het statige geboorte huis van Christian Dior. www.granvilletourisme.fr
Klassiek tafelen Tafelen in een oerklassiek kader waar zaalpersoneel en sommeliers nog uitge dost zijn in maatpak. Keu rig gedekte tafeltjes met wit linnen, zilveren bestek en kristallen glazen. En waar na de maaltijd nog een echte kar met tientallen perfect geaffineerde kazen komt aangereden. Het kan nog in Restaurant La Croix d‘Or, een oud koetshuis uit de 17e eeuw. De chef tekent voor hoogstaande gastro nomie op basis van enkele rasechte Franse klassie kers als duif en tarbot. Maar ook de Normandi sche streekspecialiteiten zijn ruim vertegenwoor digd op de kaart. Budget vriendelijk bovendien want een viergangenmenu is er al voor 30 euro. www.hoteldelacroixdor.fr
Logies met kookcursus Chambres d‘hôtes zijn al lang niet nieuw meer, maar het altijd goedlachse koppel MarieIsabelle en Pierre Yves zorgt voor net dat tik keltje meer. Logeren, tafelen met de eigenaars maar ook koken met de gastvrouw. ‘Mijn moeder hield restau rant en als kind had ik de smaak meteen te pakken. Ik doe niets liever dan mijn er varing delen met de gasten’, zegt MarieIsabelle. Het koppel, oorspronkelijk uit de Ardêche, installeerde zich drie jaar geleden in Marcilly, een dorpje ten zuidoosten van Avranches. ‘Omdat we verliefd geworden zijn op deze regio’, vertelt echtge noot en kunstenaar Pierre Yves. ‘We waren op zoek naar levenskwaliteit en heb ben die hier gevonden.’
MarieIsabelle deelt haar kookkunsten met de gasten. Met de kookcursussen is MarieIsabelle gestart ‘op vraag van de klanten die me bezig zagen aan het fornuis’. Wat we klaarmaken? De gasten kunnen vrij kiezen maar het gaat steeds om streekproducten, 100 pro
cent bio. Een klassieker? We starten met een Kir breton en hapjes, nadien een stukje eendenborst en we sluiten af met een stevige Tarte Nor mande. Dat betekent dat we toch al snel anderhalf uurtje samen kokerellen.’
‘Och ja’, vraagt PierreYves mij na de maaltijd terwijl we aan een glas calvados nip pen, ‘hoe zit het met die communautaire problemen in jullie land? Volgens onze media is het nog steeds hommeles maar ik geloof daar niks van. Op een dag hadden we hier zowel een koppel Vlamingen als Walen te gast. In het begin hing er wat spanning in de lucht, maar een paar flessen cider en calvados verder waren het de beste vrienden. ’ De drie gastenkamers zijn eenvoudig maar smaakvol ingericht. Prijs: 60 euro voor twee personen, ontbijt inbe grepen. Table d’hôte, 25 eu ro, dranken inbegrepen. Kookcursus +/ 50 euro. lametairievegas.com
Zaterdag 9, zondag 10 mei 2015