Allerhoogste vergiffenis gevraagd wordt voor deze schrijnende wandaden binnen onze kerk. Tot nu toe ontvingen wij hierop geen reactie

UIT DE PASTORIE Ik schrijf over een bijzondere viering in onze kerk, die plaats gaat vinden op zondag 25 maart. In het vorige Hofnieuws stond hij niet vermeld. Aangekondigd werd hij op de website, bent u geabonneerd op de Nieuwsbrief Hofkerk, dan kwam hij bij u binnen, een persbericht werd verzonden naar de huis-aan-huis bladen. Nu u dit leest, is hij geweest. Zondag 25 maart stond de boeteviering voor Pasen gepland. Het was de 5e zondag van de 40-dagentijd. Zoals we vroeger gingen biechten voor Pasen, zo houden we nu al vele jaren een gezamenlijke boeteviering. We dopen onze hand in het gewijde water en geven elkaar een hand als teken van verzoening, als teken van een nieuw begin. Een persoonlijke boeteviering dus. Wij willen in het reine komen met God en met elkaar. Maar er is een grote zonde aan het licht gekomen in onze kerk. Ons huis is verontreinigd. Kunnen we in dit huis nog wonen? Op 15 december 2011 verscheen het eindrapport van de CommissieDeetman: Onderzoek naar Seksueel misbruik van minderjarigen in de Rooms-Katholieke kerk. De conclusie was duidelijk en schokkend: er zijn in de onderzoeksperiode tussen de 10.000 - 20.000 minderjarigen misbruikt in instellingen en internaten. Het misbruik was bekend bij de leiding van de bisdommen en ordes in de Rooms-katholieke kerk. De Nederlandse bisschoppen schreven een voorleesbrief. (4e zondag van de Advent) Dit rapport laat zien hoe in de afgelopen 65 jaar een aantal minderjarigen die aan de zorgen van vertegenwoordigers van de kerk was toevertrouwd, slachtoffer werd van seksueel misbruik. Wij zijn geschokt door het gedrag van de daders. Het doet pijn dat er onder priesters en religieuzen wier roeping het nu juist was om door hun voorbeeldige leven anderen tot God te brengen en hen te hoeden en te beschermen, een aantal is geweest dat het vertrouwen van kwetsbare minderjarigen heeft beschaamd. Mensen zijn voor hun verdere leven beschadigd. Hun basisvertrouwen is vaak geknakt en dit heeft ook voor hun naasten vaak pijnlijke en negatieve gevolgen met zich mee gebracht. Dat dit binnen de kerk kon gebeuren, is verschrikkelijk. Wij veroordelen het ten zeerste en het spijt ons uit de grond van ons hart. Ons parochiebestuur schreef hen een open brief en stelde voor om op korte termijn een landelijke dag van boete af te kondigen, waarbij in alle kerken een boeteviering zal worden gehouden, alsmede een centrale boeteviering in een van de kathedralen met de leiding van bisdommen, van congregaties en ordes en kerkbesturen, zonder enige praal. In de Hofkerk zal in elk geval een boeteviering worden gehouden, waarin de

Allerhoogste vergiffenis gevraagd wordt voor deze schrijnende wandaden binnen onze kerk. Tot nu toe ontvingen wij hierop geen reactie. Op 16 februari jl. organiseerden wij een gespreksavond over het rapport Deetman. Onze voorzitter Ton Broerse schrijft hierover elders in dit Hofnieuws. Groot mededogen was er met de slachtoffers. Wordt nu het vele goede dat door tienduizenden priesters, broeders en zusters gedaan is, ondergesneeuwd? Ja, het vele goede verdwijnt uit beeld door het kwaad en de zonde van weinigen. We kunnen en mogen nu niet anders dan ruimte geven aan wonden van mensen en gevoelens van pijn die tientallen jaren onderdrukt zijn geweest. De slachtoffers horen bij onze kerk. Alleen met hen kan de kerk genezen. Alleen met hen kan de kerk ook voor ons weer een thuis worden. Ons parochiebestuur had de bisschoppen geschreven: wij zullen in elk geval een boeteviering houden. Wij kozen ervoor die boeteviering te houden op zondag 25 maart, tijdens de boeteviering ter voorbereiding op het Paasfeest. Wij wilden niet afwachten, niet verzwijgen, maar aandacht geven, in gesprek gaan, mensen bij elkaar brengen. Wij nodigden Frans Houben naar hier uit. Na zijn geboorte werd hij in een tehuis voor ongehuwde moeders geplaatst, waar hij liefdevol verzorgd werd door zuster Coleta. Toen hij zes werd, veranderde zijn leven op slag. Twaalf jaar zou hij moeten leven in een Rooms Katholiek jongensinternaat met broeders die hun handen niet thuis konden houden en elke vorm van verzet er meedogenloos uit ranselden. Met paters die hun ogen sloten voor wat er allemaal gebeurde en misstanden onder het tapijt veegden. Met gelukkig ook goedwillende broeders en paters die het beste uit de jonge Frans naar boven probeerden te halen. Frans is goed terecht gekomen. Hij werd een sterke persoonlijkheid. Hij werd kunstenaar en is de ontwerper van het monument dat op 2 e paasdag (9 april) in Hengelo wordt onthuld, het monument voor de slachtoffers van seksueel misbruik in de R.-K. Kerk. Hij zal op 25 maart zijn verhaal vertellen. Het verhaal van een slachtoffer, van iemand die geleden heeft aan de kerk. Ons neemt hij niets kwalijk. Wij hebben het niet gedaan. Ons treft geen schuld. En de daders ziet hij nu als slachtoffers. In welke wereld zijn zij opgegroeid? Hoe bekrompen was het toenmalige kerkelijk klimaat, ziekelijk, wereldvreemd, autoritair. ‘Daarboven moeten ze maar oordelen,’ zegt hij. Maar deze misstanden vonden en vinden? wel plaats in onze kerk. Wij, Katholieken, zijn verbijsterd door wat onze kerk mensen heeft aangedaan. Wij zijn leden van dit lichaam, als een lid lijdt, lijden alle leden mee. Wij horen erbij. Wij wonen in dit huis.

Gelezen wordt het evangelie van de tempelreiniging. Jezus reinigt de tempel, ze hebben er een rovershol van gemaakt. Dit evangelie raakt ook de christelijke kerk. Met het misbruiken van het geloof door de handel in aflaten en relikwieën, de zelfverrijking en decadentie van de geestelijke macht, de vermenging van de geestelijke met de wereldlijke macht, noem het allemaal maar op: tot en met de recente schandalen over seksueel misbruik van kinderen door mannen van Gods huis. Jezus haalt er de zweep over. Breek deze tempel af, en ik zal hem in drie dagen weer opbouwen. Maar hij sprak over de tempel van zijn lichaam, dat de mens ook zelf een soort van tempel is, een geheiligde plek van God op aarde. En dat deze tempels werden geschonden…. Breek deze tempel af, en ik zal hem in drie dagen weer opbouwen. Boete doen we om het kwaad dat geschied is in eigen huis. Vergeving vragen we. Verzoening. Zal het de kerk goed doen? Zal een nieuwe kerk aan het licht komen, een hartelijke kerk, die ruimte wil geven aan mannen en vrouwen, die gebukt gaan onder de last van seksueel misbruik, die erkend worden in wat hen aangedaan is en die troost en bemoediging ontvangen om weer te kunnen gaan leven. Zal er een hartelijke kerk aan het licht komen? We leven naar Pasen toe. Wij staan voor de Goede Week. Wij vieren het geheim van ons geloof, van Gods zoon, die mens werd, een slaaf, een gewonde, een gekruisigde. Geef me je angst, ik geef je er hoop voor terug. Ik ga met je mee want ik laat je nu nooit meer gaan. Het wordt Pasen. Hij bouwt een nieuwe tempel. In deze tempel is leven. Moge Zijn leven ons gegeven worden. Ik wens u een zalig Pasen. Met vriendelijke groet, N. Essen, pastor (spreekuur elke woensdagmorgen van 10 – 12 uur) ook: [email protected]

“De waarheid schaadt nooit een zaak die rechtvaardig is”

Mahatma Gandhi, 1934

VIER MEE DE PRACHTIGE LITURGIE VAN DE GOEDE WEEK We staan voor de GOEDE WEEK, we gedenken het lijden en sterven van onze Heer Jezus Christus en we vieren zijn opstanding. Dit jaar mogen wij naast pastor Nico Essen bijzondere voorgangers verwelkomen: pastor Joop Stam op Witte Donderdag, pastor Ari van Buuren op Goede Vrijdag en prof. Eduard Kimman S.J. tijdens de paaswake. Zij zetten zich tezamen met de koren, de kosters, de bloemisten en zovele anderen met liefde in, opdat wij de geheimen van ons geloof zinvol en luisterrijk kunnen vieren. Zondag 1 april: PALM ZONDAG We vieren de feestelijke intocht van Jezus in Jeruzalem. Met palmen in de hand zingen we met de kinderen: ‘Zegen voor wie komt in de naam van de Heer!’ Maar hoe snel slaat het ‘Hosanna’ om in het ‘Kruisigt hem!’ We krijgen een palmtakje mee naar huis. Bewaart u dit tot Aswoensdag 2013? Voor het askruisje. Woensdag 4 april 19.30 uur: Oliewijding in de Bavo kathedraal In de kathedrale basiliek St. Bavo in Haarlem is een plechtige eucharistieviering waarin de heilige oliën gewijd worden. De oliën zijn bestemd voor het Doopsel, het Vormsel, de Priesterwijding en de Ziekenzalving. Donderdag 5 april 19.30 uur: WITTE DONDERDAG Jezus viert het laatste avondmaal. Hij legt zijn bovenkleed af en wordt de knecht die ons de voeten wast. Maar ‘als ik u de voeten heb gewassen, moet gij dat ook elkander doen’. Ook dit jaar houden wij op bescheiden wijze een voetenwassing. Wilt u hieraan deelnemen? Meld het pastor N. Essen. De viering van witte donderdag begint feestelijk. Het Gloria klinkt. De klokken luiden. Daarna komt de nacht, de donkere nacht, de nacht van de beproeving en angst, de nacht van de executie. Die nacht wacht Jezus.

Voorganger is pastor Joop Stam. N.B. Om 11.00 uur is er een liturgieviering met de Linnaeus Sociëteit. Bijzonder op Witte Donderdag: The Passion The Passion is een passiespel over de laatste uren van Jezus' leven en over zijn opstanding uit de dood. Opgevoerd door bekende Nederlandse artiesten. Een megagroot, indrukwekkend evenement midden in Rotterdam. 20.30 uur. The Passion wordt rechtstreeks uitgezonden op Nederland 1. (EO-RKK) Vrijdag 6 april: GOEDE VRIJDAG Goede Vrijdag is een van de twee vasten- en onthoudingsdagen, die we kennen. Naast Aswoensdag. ’s Middags om 15.00 lopen we de KRUISWEG. Heel sober, heel eenvoudig, maken wij gezamenlijk een tocht langs de 14 staties, die de weg vertellen, die Jezus ging. U kunt ook bloemen meebrengen naar de kerk en die aan de voet van het kruis neerleggen. ’s Avonds worden die dan betrokken in de bloemenhulde. Omdat wij tijdens de kruisweg met zijn allen door de kerk trekken, is het ook voor kinderen de moeite waard om mee te doen! Om 19.30: Jezus, het verhaal van de Levende. Dit jaar klinkt niet het lijdensverhaal volgens Johannes, maar “Jezus, het verhaal van de Levende”. Een oratorium, waarin Passie en Pasen samenvallen, want de donkere vrijdag is een goede vrijdag. Hij sterft, maar hij sterft als een zaad. In zijn dood is leven. In zijn dood blijkt wie hij is: de Levende. De graankorrel sterft, boordevol leven. Goede Vrijdag is de eerste paasdag. Wij worden uitgenodigd bloemen neer te leggen bij het kruis, waaraan de Redder van de wereld heeft gehangen. Daar zullen we ook bidden en wierook branden. Een liturgie met prachtige liederen en met een overweging door Pastor Ari van Buuren. Zaterdag 7 april: PAAS ZATERDAG Om 12.00 uur luiden alle klokken van onze kerk. DE PAASKLOKKEN. Het signaal, dat het Pasen wordt. Einde van de vasten. Het is feest voor de kinderen: eieren zoeken in de tuin van de pastorie. Kom om 12.00 uur. Dan begint het! Om 21.00 uur houden wij de paaswake. Indrukwekkende liturgie, die begint met het binnenbrengen van de paaskaars. “Licht van Christus” klinkt er in die donkere kerk. Het licht verdrijft de doodse duisternis.

Dan de dienst van het woord met die grootse lezingen: het scheppingsverhaal, het uittochtverhaal, het paasevangelie. Verhalen van moed, vertrouwen, toekomst. Het doopwater wordt gewijd, wij vernieuwen ons geloof, wij worden met het nieuw gewijde water besprenkeld. Hoe indrukwekkend die nacht zo anders dan alle andere nachten. Voorganger is prof. Eduard Kimman S.J. Dan is het PASEN, zondag 8 april Feestelijk en plechtig vieren wij het Hoogfeest en wensen wij elkaar een Zalig Pasen. Uitgevoerd wordt een bijzondere mis. Dirigent Catharina Bonsel schrijft hierover: Devotie in de mis in G van Franz Schubert Op eerste paasdag zal het Dames- en Herenkoor de mis in G van Schubert (D167) uitvoeren. Schubert schreef deze korte mis in 1815 (Schubert was toen 18 jaar) voor zijn eigen parochie in Wenen. Dat jaar was het meest vruchtbare jaar van zijn leven: hij schreef maar liefst vier opera’s, twee symfonieën, 144 liederen, twee missen, een strijkkwartet en twee pianosonates. De mis in G schreef hij in zegge en schrijve zes dagen (2 t/m 7 maart). Een jaar eerder was zijn eerste mis enthousiast ontvangen. Voor deze tweede mis hield hij het bij een bescheiden orkestomvang: alleen strijkers en orgel begeleiden de zangers. Op wat korte stukken na voor de sopraan is alleen het Benedictus solistisch bezet. We kennen Schubert als een componist van een grote verzameling liederen. Als geen ander weet hij een sfeer neer te zetten, die als het ware de grond is waarop de emotie die in de tekst besloten ligt muzikaal tot bloei kan worden gebracht. De sfeer die uit deze mis spreekt laat zich in één woord vatten: devotie. Het begint al meteen met het Kyrie. Er spreekt een ingetogenheid, nederigheid uit die ontroert. Zelden heb ik het Heer ontferm u zo in een Kyrie gevoeld. Het Gloria heeft uitbundiger delen, en dan volgt het prachtige Credo. Omdat dit een heel bijzonder stuk is wat ons erg raakt, willen wij u dit als koor graag laten meebeleven, en zullen we dit deel bij uitzondering uitvoeren. Na het korte Sanctus en opgewekte Hosanna volgt een solistisch bezet Benedictus, waarin eerst één, later twee en uiteindelijk drie stemmen een breekbaar stemmenweefsel vormen. Het Agnus Dei sluit af, een innig en waardig slot.

Schubert stierf na een leven in bittere armoede, op 31-jarige leeftijd. Het feit dat zo’n groot talent -net als zovele andere overigens- zo vroeg verloren ging stemt mij weemoedig. Laten we deze muziek opdragen aan iedereen wiens leven niet mocht uitbotten of uitbloeien. Aan de dienst wordt meegewerkt door onze vaste organist Gijs Raeven, orgel, Bert Sanders fluit, Jan Verbeek viool, Ernst Drukker, altviool en Maarten Kulk, cello. Wij danken hen hartelijk voor hun belangeloze inzet. Catharina Bonsel Een ontmoeting met het oosterse christendom kunt u op eerste paasdag hebben in eigen huis. Om 14.00 uur vieren de Armeniërs in onze kerk het paasfeest. Maandag 9 april: 2de paasdag 10.30 uur We gaan niet zomaar over tot de orde van de dag. We hebben dan wel geen paasvakantie, we hebben nog wel 2 de paasdag. We horen het verhaal, wat het mooist vertelt wat Pasen is: de Emmaüsgangers. Zij, teleurgesteld, verdrietig, in de put, in de dood, zij ontmoeten de Opgestane. Zij herkennen hem aan het breken van het brood. Zijn gebaar. En een kind wordt gedoopt.

Vier mee de prachtige liturgie van de Goede Week ______________________

Ook dit jaar verstopt de paashaas weer eieren in de kerktuin. Op paaszaterdag, 7 april, luiden om 12.00 uur alle klokken van onze kerk. De PAASKLOKKEN. Het is het signaal, dat het paasfeest gaat beginnen. En feest voor de kinderen: eieren zoeken. Pasen en eieren horen bij elkaar als kerstmis en de kerstboom. Eieren eten, eieren zoeken, eieren versieren, het zijn heel oude gebruiken, die allemaal te maken hebben met de komst van de lente, met het verschijnen van nieuw leven.

Om 12.00 uur: ‘alle kinderen verzamelen op het kerkplein’ We luisteren naar de feestklokken en wachten op de paashaas. Kom om 12.00 uur precies! Maar voordat het Pasen is, komt eerst Palmpasen op zondag 1 april. Op Palmpasen houden we een grote processie door de kerk en jij mag erin meelopen met je Palmpasen. Zorg dat je om 10.15 uur in de kerk bent! Wie maakt er een mooie palmpasenstok om weg te geven? Ga thuis eens lekker knutselen. Je hebt een houten kruis nodig, papieren versiering, iets lekkers, wat je gemakkelijk aan de stok kunt vastmaken, eventueel een broodhaantje en wat je maar mooi vindt om aan je stok te hangen. En dan wordt het heel gauw 22 april. Dan vieren we het grote feest van de Eerste communie. Met 22 kinderen, het Kinderkoor en Nico _____________________

DE EERSTE COMMUNIE Zondag 22 april is het groot feest in onze kerk, want liefst 22 kinderen doen dan hun eerste heilige communie. Wie dat zijn? Kerani Anderegg Isabelle Elias Kelly Kamerling Philip Olmer Emile Schoenmaeckers Jofairo Statia Naeb Tekeste Daphne Woestenburg

Kiran Anderegg Jerella Foe-A-Man Donovan Gyurákovics Ramona Read Dizawn Seraus Sharjeania Statia Neil Vrolijk

Victor Boots Jaïr Kamerling Ludeisha Maria Floor Scheers G-nay Seraus Gianni Stuger Jimny Wals

Het belooft een prachtige viering te worden rond het verhaal ‘een doosje vol kusjes’.

Het gaat over een kind, op wie haar vader wat boos geworden was. Zij wilde het weer goed maken met een cadeautje en gaf hem een zelfgemaakt gouden doosje. De vader vond het mooi, maar toen hij het opende, was het leeg. Wat moet ik daar nu mee? Weer werd vader boos. ‘Maar papa, ik heb het doosje vol gedaan met kusjes voor jou’. Toen smolt het hart van de vader. Met tranen in zijn ogen wist hij niet hoe hij het met zijn dochtertje moest goed maken. Toen hij oud en eenzaam in een verzorgingshuis zat en zijn dochter ver weg was in de rimboe van Afrika, pakte hij nog wel eens dat doosje en haalde er een kusje uit. Dan was zijn dochter heel dichtbij. Een leeg doosje, een doosje van niets, maar hoe belangrijk werd het. Het was niet leeg. Het was vol van die dochter. Is dat bij de communie niet precies zo? Een doosje met kusjes, een doosje met liefde, doet het geheim van het brood verstaan. Een stukje brood en een drupje wijn. Wat stelt dat voor? Het lijkt niets, maar het is vol van Jezus. Het lijkt niets, maar het is een teken, dat Hij er ook voor ons wil zijn. Maak het mee, 22 april, het grote feest van de eerste heilige communie. De viering begint om 10.30 uur. Het kinderkoor zingt samen met de LWM. Er is opvang voor de kleinsten. Als het mogelijk is, gaat pastor Leo Nederstigt voor in de eucharistie. ______________________

MALAWI NIEUWS

maart 2012

Vastenaktie 2012 In de Veertigdagentijd wordt steevast de Vastenaktie gehouden. Dit jaar voor de 5e en laatste keer voor de school in Malawi: de St. Louis Middelbare School. Wij hopen van harte dat we weer een prachtig bedrag bij elkaar mogen sparen en dat via Vastenaktie/Cordaid naar Malawi kunnen opsturen. Samen met Petrus’ Banden uit Diemen, St. Jacob en de ABG gaan we dit jaar voor een bedrag van circa € 11.000,-. Vastenaktie/Cordaid legt daar dan de helft bovenop. Van alle kanten wordt het leven duurder, hoewel dat in vergelijking met de prijsverhogingen in Malawi ten opzichte van het inkomen aldaar slechts peanuts zijn, en we zouden u daarom willen vragen dit project alstublieft tot een goed einde te willen helpen brengen. Steunt u de sponsorlopertjes of stuur een overmaking

naar het banknummer 122588 van de HH. Martelaren van Gorcum o.v.v. Vastenaktie 2012. Vastenaktie/Cordaid Zoals door Vastenaktie/Cordaid van tevoren was toegezegd hebben zij intussen volgens hun gewijzigde protocol reeds de helft van de geschatte opbrengst naar Malawi gestuurd: € 8.250,-. Zij stellen dus een groot vertrouwen in ons! Met het geld is al gestart met de aanleg van de elektriciteitsleidingen vanaf de kerk naar de school, enkele honderden meters verder. We hebben een paar foto’s gekregen, een prachtig gezicht! Hoog op ladders staan monteurs de leidingen aan te brengen. In de koffiebeuk hangen de foto’s. Daarna volgen de elektriciteitskasten en aansluiting op de gebouwen. Iedere leerkracht krijgt een eigen meter en is dus verantwoordelijk voor zijn eigen verbruik. Nieuwsbrief Broeders Malawi begin maart 2012 In deze nieuwsbrief schrijft de provinciaal overste dat het doel voor de St. Louis Secondary School is om voor iedere leerling voor alle vakken een leerboek aan te schaffen. De leerlingen hebben 11 vakken en omdat ook in Malawi schoolboeken heel duur zijn (ca. 8 tot 10 Euro), is berekend dat dit een hoge kostenpost wordt: ca. 1 miljoen kwacha = 5000 Euro. En dat geldt dan alleen nog maar het eerste leerjaar. De boeken blijven wel eigendom van de school en zullen dus jaren kunnen worden gebruikt. Daarnaast moeten er ook nog speciale boeken komen voor de leerkrachten. Doet u a.u.b. weer mee met de Vastenaktie? Dan begint het een échte middelbare school te worden. Van harte aanbevolen! Giften kunt u overmaken op rekening 122588 t.n.v. HH. Martelaren van Gorcum te Amsterdam, o.v.v. Vastenaktie 2012. N.B. Cordaid/Vastenactie stuurt een aantal donateurs rechtstreeks een acceptgiro met het eigen rekeningnummer. Uw bijdrage komt dan ten goede aan projecten van de Vastenactie, maar niet aan ons parochie

project. Uw bijdrage komt beslist goed terecht, maar wij missen dan de verhoging van 50%. Dus steun ‘ ons’ vastenactie project.

Namens BestuurStichting Lechner-Malawi, Cas enAdriLechner bankrekeningnr. 7754373 –Amsterdam WAKEN BIJ HET CELLENCOMPLEX SCHIPHOL OOST Aan het eind van een startbaan op Schiphol staat een gevangenis voor mensen die niet in Nederland mogen (ver)blijven omdat ze niet over voldoende papieren beschikken. In de lijdenstijd voor Pasen staan wij stil bij wat er in deze gevangenis met mensen gebeurt. Dit doen we door middel van wakes bij het Cellencomplex Schiphol Oost. 1 april, Palmpasen, 6 april, Goede vrijdag, 8 april, Pasen,

Time to Turn Franciscaanse Vredeswacht Oecumenisch vuur

De wakes bij het cellencomplex Schiphol Oost (Ten Pol 64, 1438 AJ, Oude Meer) beginnen om 14.00 uur. Voor meer informatie, kijk op www.antenna.nl/noelhuis of bel 020 - 6969 899 of 020 - 699 8 996. _____________________

DE STAND ACTIE KERKBALANS 2012 Binnengekomen tot 29 februari: €15.563,90. (31 januari: € 3.215,-) Het bedrag, dat we in onze begroting hebben opgenomen als opbrengst Kerkbalans is: € 56.000,-. Dat betekent dat er iedere maand € 4.666,67 moet binnenkomen. Stand 28 februari 2011: € 17.843,65. Doe mee met Kerkbalans. Hiermee ondersteunt u onze kerk en parochie financieel. Wat zou het prachtig zijn als alle parochianen, naar draagkracht, kerk en parochie willen blijven steunen. Mogen we op u rekenen? ING-bank 122588, t.n.v. parochie Martelaren van Gorcum of bankrekeningnummer 3344 42 818 van onze eigen Stichting Restauratie Kanjermonument Hofkerk. De giften naar de Stichting zijn uitsluitend bedoeld voor het gebouw en de inventaris. _____________________

KOFFIE OCHTEND Heeft u zin in een kopje koffie of thee en een praatje? Dan bent u iedere 3e dinsdag van de maand van harte welkom in de pastorie, op de Linnaeushof 94 van 10.00 –12.00 uur. De volgende koffie/thee ochtend in de pastorie is: dinsdag 17 april. U bent van harte welkom!

4 MEI – HERDENKING EN CONCERT IN DE HOFKERK Op 4 mei a.s. zal in onze kerk een herdenkingsbijeenkomst zijn ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Het jaar 2012 is voor de Hofkerk speciaal vanwege het feit dat de restauratie van haar orgel is afgerond. Aan dit orgel is de naam van Elisabeth de Bruin verbonden. Zij was een Joodse parochiane die de aanschaf van het orgel mede heeft mogelijk gemaakt. Elisabeth de Bruin is in Auschwitz vermoord. Programma: 19.15 uur: kerk open. Van 19.30 tot 19.57 uur: Herdenking, enkele toespraken, afgewisseld met een aantal korte zettingen van de Boetepsalmen door koor en koperblazersensemble. 19.57 uur: Luiden van de klokken. 19.58 uur: Twee minuten stilte. 20.00 uur: Zingen Wilhelmus. 20.10-21.00 uur: Concert door het kamerkoor Duodectet en koperblazersensemble. Uitgevoerd zal worden de Messe en l’honneur du Saint Sacrement uit 1945 van Joseph Jongen. Dit concertstuk werd door Joseph Jongen geschreven uit dankbaarheid voor de behouden terugkeer na de oorlog van zijn zoon Jacques uit het concentratiekamp Buchenwald. 21.00 uur: Einde en mogelijkheid tot ontmoeting. Het concert wordt aangeboden door de Hofkerk in samenwerking met het Amsterdam 4 en 5 mei comité en het Nederlands Philharmonisch Orkest. De toegang is gratis. _____________________

ZONDAG 6 MEI DE MARTELAREN IN DE OORLOGSJAREN Zondag 6 mei staan we stil bij de geduchte dagen van mei. Uitgenodigd is oud-parochiaan Dik Heuwekemeijer om zijn verhaal te vertellen over de Martelaren in de oorlogsjaren.

Hij werd geboren in 1932. Hij groeide op in een gezin van 9 kinderen, dat aanvankelijk woonde op het Linnaeushof en in 1944 verhuisde naar de Bredeweg. Om zijn herinneringen voor het nageslacht te bewaren is hij ze op gaan schrijven. Hij schreef reeds: Een brug vol naastenliefde in Wervershoof. Over de belevenissen van een van de vele Amsterdammertjes die in de Hongerwinter van 1944 – 1945 liefdevol werd opgenomen. In de Hongerwinter was De Martelaren belangrijk. Pastoor Nolet leidde op de pastorie de voedseluitgiften en zorgde voor onderdak in Bovenkarspel. Kapelaan Eppings had adressen in Wervershoof. Aanvang 10.30 uur. M.m.v. Meerklank. ____________________

DILEMMA: HOE VERDER MET DE CENTEN? In het januari-nummer van Hofnieuws bracht Frans Woortmeijer een dilemma naar voren. Ik citeer: “Tot nu toe betaalde ik ieder jaar een kerkbijdrage. We horen allemaal bij de gemeenschap van de Martelaren en het is niet meer dan logisch dat we delen in de kosten. Maar willen we in deze tijd nog wel bij de gemeenschap van ons bisdom horen? Willen we daar nog wel aan bijdragen? Voor het eerst zit ik met een dilemma: Ik wil graag bijdragen aan onze Hof-gemeenschap. Maar eigenlijk niet meer aan de bisschop? Door het eerste te doen, doe ik automatisch het andere.” Allemaal leuk bedacht, denk ik, wat cynisch. Maar over een paar jaar gaat Nico met pensioen en wat gebeurt er dan? Krijgen we dan een nauwelijks Nederlands sprekende Poolse priester, een Rolduc-ganger? Einde citaat. Uit de reacties die ik ontvangen heb naar aanleiding van zijn betoog mag ik opmaken dat meer parochianen met dit dilemma zitten. Persoonlijk deel ik ook de zorgen rond het benoemingenbeleid, maar als penningmeester maak ik mij nog meer zorgen over de bijdragen van u als parochianen. Het is natuurlijk heel duidelijk dat wij ons zonder uw bijdragen helemaal nergens meer zorgen over hoeven te maken; ook niet over het benoemingenbeleid. Zonder uw financiële bijdragen houdt het parochieleven van de Martelaren namelijk vanzelf op. Dat kan niemand zijn bedoeling zijn en dat is het van Frans ook zeker niet. En er is ook een redelijk alternatief: onze eigen Stichting Restauratie Kanjermonument Hofkerk. Van deze Stichting gaat geen afdracht naar het bisdom. Meerdere parochianen maken ook al jaren gebruik van

deze mogelijkheid, mede vanwege de hier genoemde motieven. Dus: dilemma of niet, de Martelaren heeft een antwoord. Het parochieleven gaat gewoon door, maar niet zonder ook uw bijdrage. Tim Stok, Interim penningmeester

Stichting Restauratie Kanjermonument Hofkerk Bankrekeningnr. 33.44.42.818

WERELDWINKEL Iedere tweede maand op de tweede zondag is voortaan de Wereldwinkel te vinden in onze kerk. De eerst volgende keer is op Moederdag, zondag 13 mei. Daarna staan wij met onze kraam in de kerk op de zondagen 8 juli, 9 september en 11 november. De Wereldwinkel 't Elsengroen staat ook met een bus, elke vrijdag en zaterdag van 10.00-17.00 uur voor het gemeentehuis in Diemen en eens per maand op zaterdag van 10.00-17.00 uur in het winkelcentrum in Diemen. De Wereldwinkel is gespecialiseerd in de verkoop van fair trade-producten uit ontwikkelingslanden. U vindt er een breed assor-timent aan Wereldwinkel-cadeaus, zoals houtsnij-werk, keramiek, sieraden maar ook foodproducten. Landen waar de producten van Wereldwinkel vandaan kunnen komen, zijn o.a. India, Ghana, Madagaskar en Tibet. Bij vragen of bespreken van een wereldwinkelkraam voor allerlei doeleinden bijv. school of bejaardenhuis, kunt u bellen met Jolanda Merks, bestuurslid Wereldwinkel 't Elsengroen Diemen, telefoon 06-30655812. _____________________

NIEUWSBRIEF HOFKERK Nieuwsbrief Hofkerk brengt u op de hoogte…..

Hofnieuws verschijnt 10 maal per jaar. Het vertrouwde boekje vol informatie over onze parochie. Je leest het en dan? Ook op www.hofkerk.nl vindt u alle nodige informatie. Via www.hofkerk.nl kunt u zich abonneren op de Nieuwsbrief Hofkerk. Wekelijks of tweewekelijks, maar beslist als het plotseling nodig is, krijgt u via een email het allernieuwste nieuws bij u thuis. Met de Nieuwsbrief Hofkerk hoeft u nooit meer te zuchten, ‘jammer dat ik het niet wist’…. Meldt u aan via de website. _____________________

17 MEI HEMELVAARTSDAG IN DE KONINGSKERK Hemelvaartsdag vieren wij samen met de protestantse kerkgemeenschap De Bron, de Evangelische Broedergemeente en het Leger des Heils in de Koningskerk. Aanvang: 10.30 uur. Hemelvaart vieren wij met een liefdemaal. Een eenvoudige “maaltijd” in de kerkzaal, zoals sinds de 18e eeuw in de Broedergemeente gebruik is. Bij het liefdemaal zit de predikant, als een vader/moeder bij zijn/haar gezin, aan het hoofd van de tafel en leidt de kerkdienst die bestaat uit gebed en heel veel zingen. Ds. Dirk-Jan Thijs preekt. _____________________

WELVAART Als een vogel aan het strand sterft in de olie en rond Schiphol alle ganzen moeten worden afgemaakt staan het vliegtuig en het schip voor het totale onbegrip en dient de mens zich te vervoegen als met een ziekte bij een poli Daar waar het leven wordt verstoord en men z'n doel wist te vergeten klinkt vaag de roepstem van 't geweten al ging 'ie bijna overboord

De aarde kraakt in al haar voegen en slechts de echo in ons hart staat borg voor de hernieuwde start waar mens en dier reeds lang om vroegen Wim Grootveld _____________________

VAN DE VOORZITTER Het parochiebestuur organiseerde op 16 februari jl. een regioparochieavond over de onthutsende resultaten van het onderzoek van de commissie Deetman. Graag had het bestuur een landelijk afgekondigde dag van boete gezien. Naar aanleiding van deze gespreksavond hebben we echter naar andere mogelijkheden gezocht uiting te geven aan de (plaatsvervangende) schaamte die velen uitspraken over deze donkere kanten van onze kerk. Over onze boeteviering van 25 maart leest u elders in Hofnieuws. Hieronder vindt u een samenvatting van de gespreksavond, die onder leiding stond van Mw. Lennie Haarsma, lid van de onafhankelijk commissie ‘Misbruik in de kerk van het bisdom Haarlem-Amsterdam.’ Pastor Nico Essen opende de avond met een gedicht: Door de tijd Er is een tijd geweest waarin alles goed was waarin ik veilig was waarin ik gelukkig was Er zal een tijd komen waarin alles goed is waarin ik veilig ben niet meer hoef te wachten op de tijd waarin alles goed was

(Marieke van den Houten)

Mevrouw Lennie Haarsma gaf een korte samenvatting van het rapport Deetman. De belangrijkste conclusies waren dat er naar schatting tussen de tien- en twintigduizend slachtoffers zijn geweest. Op grond van de bijna 1800 meldingen zijn ongeveer 800 namen van plegers te herleiden tot personen die werkzaam zijn of waren in de 7 bisdommen en 65 religieuze ordes.

De besturen en leidinggevenden van deze organisaties binnen de kerk hebben geweten van de problematiek van seksueel misbruik. Er is in veel gevallen inadequaat tegen opgetreden en er is veel te weinig aandacht besteed aan de slachtoffers. Het rapport doet ook aanbevelingen: o.a. een verantwoording in het openbaar door slachtoffers te erkennen, te helpen en hen genoegdoening en hulp te verschaffen; in de opleiding van priesters moet aandacht besteed worden aan deze problematiek en de toekomstige priesters moeten gescreend worden op geschiktheid voor het ambt en het celibaat; de kerk moet in gesprek met de slachtoffers; de verjaringstermijnen van misbruik moeten langer worden; er moet één bisschop verantwoordelijk worden voor beleid inzake bestrijding misbruik en andere vormen van klachtafhandeling in te zetten zoals mediation. Mw. Haarsma wijst nog even op de preek, die hulpbisschop mgr. Hendriks onlangs op 29 januari hield en waarin hij zijn diepe spijt en schaamte uitsprak voor het misbruik. Enkele door de aanwezigen gemaakte opmerkingen: Men ergert zich aan de arrogantie waarmee de bisschoppen en met name aartsbisschop mgr. W. Eijk dit rapport heeft ontvangen. Zijn optreden in de media was erg afstandelijk en gaf weinig blijk van affiniteit en compassie met de slachtoffers. Ook uit de bisschoppelijke brief die in het weekend van 18 december verspreid werd, kwam weinig aandacht voor de slachtoffers naar voren en deze was vooral defensief van aard. Ook de uitspraak van bisschop mgr. Punt, “in Noord-Holland was het niet zo erg”, gaf weinig blijk van empathie met de slachtoffers. Teveel wordt er geredeneerd vanuit het instituut ‘kerk’, een machtsblok, dat op deze wijze veel imago-schade oploopt. Meer sympathie is er voor de authentieke, gevoelvolle wijze waarop priester Antoine Bodar reageerde in een tv-uitzending. Bisschop Punt heeft met enkele slachtoffers indringende gesprekken gevoerd. Toch is men teleurgesteld in het huidige episcopaat. Maar ook ambtsdragers uit de voorbije periode zijn danig van hun voetstuk gevallen: ook kardinaal Simonis heeft er meer van geweten dan hij wilde toegeven. De bisschoppen hebben een symboolfunctie voor de kerk; men krijgt niet de indruk dat ze krachtig, gezamenlijk optreden in deze kwestie. Als ‘verzachtende omstandigheid’ valt op te merken, dat de bisschoppen door het openbaar worden van het misbruik in verlegenheid zijn gebracht. Het gevoel blijft aanwezig dat een kerk, die zich laat voorstaan waarden en normen te verdedigen, zoveel ambtsdragers had die zich daar zelf niet aan hielden.

Het parochiebestuur van de MvG schreef een ‘open brief’ naar het episcopaat met daarin de vraag om een landelijke boeteviering af te kondigen, waarbij aandacht zou zijn voor de slachtoffers van het misbruik. Waarschijnlijk nemen de bisschoppen dit voorstel niet over, omdat de slachtoffervereniging dit geen goed idee vindt. Er is tot op heden echter geen antwoord op de ‘open brief’ ontvangen. Een enkeling spreekt uit het moeilijk te vinden om te oordelen over de opstelling van de bisschoppen. Aan de hand van enkele vragen (o.a.: wat hebben de resultaten van het rapport Deetman u gedaan?) werd er gereageerd. Een van de aanwezigen weet van een familielid, een ontwikkelingswerker van een broederorde, dat het schaamrood hem naar de kaken steeg toen hij in het buitenland de kranten las n.a.v. het rapport Deetman. Ook een aanwezige confrère van hem zei zich “diep en diep” te generen voor het gedrag van zijn medebroeders. Sommige trokken zich het gevoel van schaamte, plaatsvervangende schaamte voor het instituut dat je goed kent en dat je waardeert, zeer aan. Enkelen voelen ook de collectieve schuldgevoelens hierover. Een pastor raakte in diepe twijfel over zijn ambt, nadat hij was uitgescholden door iemand die hem, als vertegenwoordiger van de kerk, verantwoordelijk hield voor misbruik dat aan het licht gekomen was. Een andere aanwezige zei dat hij zich diep schaamde voor de priester die na de biecht een kind misbruikte; voor de bisschop die zich mede schuldig maakte aan het misbruik door het te laten voortbestaan; voor zijn medebroeders die kinderen misbruikten. Hij vroeg ook aandacht voor de omstandigheden die het kwaad in de hand werkten. Daartoe las hij een passage voor uit het rapport (blz. 411): "In zijn gesprek met de onderzoekscommissie zei de vroegere algemene overste Janssens: 'Onder welke omstandigheden hebben deze misdrijven plaatsgevonden? Voor zover mij bekend waren het doorgaans mensen van goede wil. Ze zijn zwak en fout geweest, zeker. Maar zijn zij ook niet overvraagd? Ik heb het vermoeden dat veel religieuzen en priesters in die tijd celibatair gemaakt zijn zonder een weloverwogen keuze, zonder grondige vorming. Binnen de muren zouden zij vermoedelijk naar behoren hebben gefunctioneerd, naar buiten waren zij onvoldoende toegerust. Ik stel hun opvoeders niet in gebreke, zij waren in die tijd volgens huidige opvattingen op hun beurt voor een deel ook niet voldoende toegerust voor hun opvoedende taak. En niet te vergeten het toenmalige kerkelijk klimaat, de wereld waarin zij opgroeiden was bekrompen, soms ziekelijk, wereldvreemd, autoritair".

Er is een totaal ander beeld van de kerk ontstaan. Vele aanwezigen zijn teleurgesteld in het instituut kerk, maar vinden troost en bemoe-diging in de parochie waar ze bij betrokken zijn; dat blijft het geloof in Jezus Christus ondersteunen en de waarden die Hij ons voorhield. Er zullen herstelwerkzaamheden aan de kerk moeten plaatsvinden. Er zal wat gedaan moeten worden aan de structuur van kerk en de oplei-dingen. Risico’s zullen gereduceerd moeten worden. Men probeert antwoord te krijgen op de vraag wat de slachtoffers nodig hebben. Onze parochies moeten hun emotionaliteit tonen; daarmee geef je slachtoffers erkenning. Wat doen wij? - In de MvG-parochie wordt op zondag 25 maart a.s. een boeteviering gehouden. Er wordt geprobeerd dan het geluid van (vertegenwoordigers van) de slachtoffers te laten klinken. - Ook vanuit parochies is meer aandacht nodig voor de bestrijding van geweldsdelicten in de huiselijke sfeer die er in vele kringen vandaag aan de dag nog steeds blijken te zijn. - Mw. Haarsma zegt toe de geluiden van deze avond mee te nemen naar de eerstvolgende bijeenkomst van haar commissie. - Het bestuur van de MvG vraagt aan de bisschoppen om een schriftelijke reactie op de ‘open brief’. Na de boeteviering van 25 maart en het overdenken van deze afschuwelijke zaken (‘de tempel moet gereinigd worden’) wordt het weer tijd om ons voor te bereiden op de Goede Week en het Paasfeest. Ik wens u daarbij veel devotie. Ton Broerse ______________________

UITNODIGING PAROCHIEVERGADERING donderdag 19 april; kom(t) jij/u ook? Drie keer per jaar komt de Parochievergadering bijeen: in oktober, april en juni. In de oktober- en aprilvergaderingen bespreekt de PV het beleid van het parochiebestuur. In de april-vergadering staan altijd de financiën op de agenda. Ook nu : de begroting 2012 en de verantwoording over 2011. Daarnaast wordt in de komende vergadering gesproken over de Visienota die door de Denktank is opgesteld.

De Denktank is vanaf januari 2011 regelmatig bijeen geweest om te spreken over de vitalisering van de parochie: hoe kijken we aan tegen het functioneren van de parochie. Wat gaat goed, wat kan beter? En hoe kunnen we met goede ideeën de levendigheid verhogen? Kortom wat zijn onze mogelijkheden om leven in de brouwerij te brengen? Kunnen wij van de parochie een spiritueel centrum maken, hoe krijgen we meer kerkgangers en deelnemers aan evenementen en activiteiten? Is een “volle” kerk mogelijk? Hoe houden we financieel het hoofd boven water? De Denktank heeft naar verschillende aspecten gekeken: er zijn’ bedreigingen’ en ‘kansen’. Omdat deze Visienota plannen presenteert voor de komende 5 jaar, is het de wens dat zoveel mogelijk parochianen deze vergadering bijwonen. Naast de leden van de PV zijn andere belangstellenden van harte welkom. Met name worden leden van de diverse (werk-)groepen en koren uitgenodigd. Wij zien u/je graag op donderdag 19 april in de zaal van de pastorie. Het Parochiebestuur ______________________

21 APRIL - KLEDINGINZAMELING Op zaterdagmorgen 21 april a.s. vindt weer de kledinginzamelingsactie van Sam’s Kledingactie voor Mensen in Nood plaats. U kunt dan tussen 10.00 en 12.00 uur uw goede, nog draagbare kleding, schoeisel en huishoudtextiel in gesloten plastic zakken afgeven op het kerkplein. De opbrengst van de kleding gaat naar projecten van Cordaid Mensen in Nood. Informatie: www.samskledingactie.nl

______________________

ZIEKENPRAAT VAN PASTOR LEO NEDERSTIGT ‘Heb je steun aan je geloof”, vroegen mensen mij deze week. Ik heb daar nogal spontaan ‘ja’ op gezegd. Het is niet gemakkelijk goed onder woorden te brengen, waarin die steun dan bestaat. Ik probeer iets. Allereerst maakt mijn ziekte heel veel hartelijkheid, zorg en meeleven bij mensen los. Ik ondervind dat iedere dag weer. God is voor mij hartelijk, zorgzaam, meelevend en mild. Wat ik aan menselijkheid ervaar, brengt me op dit moment ook dichter bij God. Als ik bezoek gehad heb of een lieve kaart of een hartelijk telefoontje, lig ik daar later in alle rust nog van na te genieten. De vrede of de geborgenheid die dan over mij komen, ervaar ik ook als iets van God. Ik ben een beetje een plichtmatige bidder. ‘Ik moet mijn bidden nog doen’, hoorde ik eens een zuster zeggen. Ik moest daar erg om lachen. Maar ik heb dat ook een beetje. Iedere dag de psalmen, waartoe het brevier, het officiële gebedenboek van de r.-k. kerk uitnodigt. Soms is dat wat routineus, maar er gaat haast geen dag voorbij, of ik word geraakt door het een of andere vers. Ik houd veel van psalmen. Door ze te bidden voel ik me deel van een groter geheel van mensen, waarin gelachen en gehuild wordt, waar opluchting of bevrijding is, maar ook boosheid en verdriet leven, angst en vertrouwen. Niet zelden word ik op verdrietige momenten gedragen door dat wat ik aan rijkdom beschouw. In tijden dat ik nauwelijks kon lezen, ontdekte ik de rozenkrans weer. Ik merk dat deze vorm van gebed mij uitnodigt tot een eenvoudig vertrouwen, die me met mijn ouders verbindt, die al lang gestorven zijn. Ook als je niets kan of geen woorden hebt, voel ik dit als een mogelijkheid. Ik ben zelf in de loop van de jaren gewend geweest om tamelijk veel Eucharistie te vieren. Dat is voor mij nooit een last geweest. In het ziekenhuis en ook nu ik thuis ben, mis ik die regelmaat. Dat gemis maakt me in ieder geval duidelijk, hoeveel dit voor mij betekent. Als het even kan, probeer ik de zondagse viering in de parochie mee te maken. Niet zelden ontroert me dat en knap ik er van op. Is dit een antwoord op de vraag van die mensen, of ik steun ervaar in mijn geloof? Misschien is er nog een diepere laag, waar ik geen woorden voor kan vinden. En wat, als er een moment zou komen, dat ik geen mooie dingen meer ervaar aan de praktijken, die ik net naar voren bracht? Misschien dat ik uit angst voor zo’n moment vraag om

gebed van anderen. Of ik word vastgehouden, hangt niet af van mijn vrome praktijken. Het is een kostbaar cadeau, wat vroeg of laat ook wel verborgen kan zijn. Zo ben ik dus een beetje bezig. Ik leef nog volop en probeer mee te leven met jullie, die een eigen leven hebben en waarin niet alle dagen vol vreugde zijn. Laten we goede moed houden en blij zijn met alles wat ons aan goeds wordt gegeven. Alle goeds en een mooie voorbereidingstijd op Pasen. _____________________

OPROEP Beste lezers van Hofnieuws, Sinds begin juni van het vorige jaar ben ik aan het werk in De Open Hof als geestelijk verzorger. Het werk is erg leuk! Vanaf maart jl. heb ik een nieuwe activiteit ontplooid: één keer per maand organiseer ik een zogenaamde sfeerviering voor mensen die licht aan het dementeren zijn. In deze viering brandt de paaskaars, we zingen bekende liederen, we luisteren naar een korte gedachte, we bidden samen. Met deze laagdrempelige viering hoop ik mensen aan te spreken die niet zoveel meer meekrijgen van een gewone zondagse viering. En u raadt het al: dat kan ik niet alleen. Daarom ben ik op zoek naar iemand, of misschien twee mensen, die mij hierbij zou(den) willen helpen. Heeft u affiniteit met de doelgroep (schrikt u niet van dementerende mensen), vindt u het leuk om één keer per maand te helpen, bent u een beetje bekend met de oude liederen, neemt u dan contact met mij op. Ik ben bereikbaar op maandag en donderdag in De Open Hof, via telefoonnummer: 462 33 40, of via de mail: [email protected] Ik wacht met spanning op uw reactie. Met vriendelijke groet, Trudy Joosse ______________________

ZIN IN EEN BEDEVAART? ‘VNB nationale bedevaarten’ organiseert ook in 2012 bedevaarten naar Lourdes. Ook verzorgen zij reizen naar Fatima, Rome en Santiago de Compostella en andere heilige plaatsen onder de naam Willibrordreizen voorheen Montfort-tochten. Info: Postbus 273, 5201 AG Den Bosch. Telefoon 073-681 81 11 of bij de contactpersoon Bert Hilhorst. Kijk ook eens op www.lourdes.nl

Hier vind u een directe link naar het heiligdom in Lourdes. De Stichting Organisatie Limburgse Bedevaarten verzorgt al 90 jaar bedevaarten voor pelgrims uit heel Nederland naar: Lourdes, Rome, Banneux, Madrid en Maastricht. Zie: [email protected] Het Ned. Beauraing Comité Pro Maria, Bisdom Haarlem, organiseert weer drie hotel- bedevaarten naar Beauraing in België. Van 21 – 24 april, 5 - 8 juni en 21 - 24 augustus. Info: Mevrouw R. de Lange-Vlaar, van Santenlaan 61, 1701 BV Heerhugowaard. Telefoon 072 – 571 02 94.

PERSONALIA Onze overledenen: Dien Wolff 98 jaar Vijf jaar geleden werd ik gebeld. ‘Of ik eens op bezoek wilde gaan bij Dina Wolff in het Dreeshuis’. Zij was aan het einde van haar krachten. ‘Wat kan ik nu nog voor iemand betekenen?’ Ze wilde heel graag naar boven. Zo velen van haar dierbaren waren haar reeds voorgegaan. Ze ontving te midden van vele neven en nichten het sacrament der zieken. Het was een indrukwekkende plechtigheid, maar het had ook iets gezelligs. Het was goed zo. Tante Dien was toen 93 jaar. Maar dood ging ze niet. Dien was een vrolijke tante. Een van de 14 van het grote, katholieke gezin Wolff. Heel haar leven speelde zich af op en rond de Marnixkade, waar het ouderlijk huis stond. De familie was belangrijk voor haar. Zij bleef ongehuwd. Dan ben je beschikbaar. Haar moeder riep haar toe: ‘ga je zus toch helpen’. Ze had haar eigen werk, als pedicure, en op het stadhuis. Maar veel betekende ze voor de gezinnen van haar broers en zusters. In haar ouderdom kreeg ze daar de waardering van terug in de aandacht en het meeleven van haar familie. Dien stond alleen in het leven, ze hield van mensen, ze was een graag geziene gast, maar ze hield er ook van alleen te zijn, haar eigen gang te gaan. Rond haar 88ste noopte haar gezondheid de Marnixkade te verlaten. Er was plaats voor haar in het Dreeshuis. Op haar 93 ste ontving ze het sacrament der zieken. Haar taak op aarde was volbracht. Liever ging ze naar allen die haar waren voorgegaan. Maar nog vijf jaren kreeg ze als bonus, vijf jaren, waarin ze broos was, oud en op, maar waarin er gelukkig ook licht en warmte voor haar waren. Nu was haar tijd geko-

men. Sibia, haar zus, ging haar twee dagen voor. Samen voegen zij zich bij de grote familie daarboven, die hen zo dierbaar was.

Marie Keijzer – van der Lubbe 87 jaar Amsterdam, de binnenstad, was haar plek. Toen haar krachten afnamen kreeg ze een woning in huize Buitenveldert. Hoe mooi, maar niet voor Marie: ‘Ik haat Buitenveldert’. Ze was niet bang voor de dood. Ze wist, dat ze haar dierbaren terug zou zien, drie kinderen en een schoondochter moest zij verliezen. ‘Hier ga ik om huilen’ zei Marie. ‘Maar niet hier’. Ze was een sterke vrouw. Moeder van acht kinderen. Zij zelf mocht niet doorleren, haar kinderen wel. Ze heeft hen een grote geestelijke bagage meegegeven. Ook over hun geloofsopvoeding waakte zij. Toen een zuster de kinderen vertelde over de hel, ging Marie op haar af. ‘De hel bestaat niet. De hel maken mensen zelf’. Zij woonde op Kattenburg. Heerlijk! Ze schreef er een boek over, een historische roman. Helaas niet uitgegeven. Haar man stierf op betrekkelijk jonge leeftijd. Toen ging ze zelf leven. Ze ging studeren en werken en werd een zeer gewaardeerde medewerker op het Fysisch Geografische Laboratorium van Amsterdam. Haar naam werd opgenomen in diverse proefschriften. Toen haar huis op Kattenburg gerenoveerd moest worden, verhuisde Marie naar de James Wattstraat. Zo kwam ze in de Christus Koningparochie, waar zij actief werd. Ze werd lekenvoorganger, stond op de preekstoel. En pastor M. Buter roemde haar. Ook werd ze secretaris van het PCI. Het was een genoegen met haar in het bestuur te zitten, met die wijze, gezellige, humorvolle vrouw. Jammer voor de Christus Koning verhuisde ze zo gauw als het kon naar de binnenstad. ‘Freunden, das Leben ist lebenswert!’ Deze tekst stond boven de rouwcirculaire. Een zin uit een opera. Zingen daar hield ze van. Ze zong haar zorgen weg, zingen maakte haar blij. Wie zingt die overwint. _____________________ Onze dopelingen:

Emile Marie Joseph Schoenmaeckers Jeremiah Salvadore Martina Luna Indi Imani van Veen (2e paasdag 10.30 uur)

Onze bruidsparen: Simone Peek en Martijn de Wolf 21 april 14.00 uur. Somaira Monsanto en Steven Faerber 5 mei 15.30 uur. _____________________