5gy ptia^n. Cigarette! In dit nummer bevindt zich een aardig liedje met woorden en muziek van TAonnickendam

~

—

wnußvmmm^

droo. men den Uh.gen^tlUeM

nucht

mm^.m

5^. ia , 5M.__J2t 5la4.fo mjfn km.de.k^

jftj^'Luinr door de boo. men 5^i5t het win.de.ke 5)aÄbhiaarin ie me^. ie zacht Ve.ve klei.he aceäenwM

w^^ De wind suist door de boomen, Mijn kindje sluimert zacht, En droomt zijn kinderdroomen Den langen, stillen nacht.

fy^X*^

voor voor voor voor voor voor

den Uw den Uw den Uw

Suja, suja, slaap mijn kindeke, Door de boomen suist het windeke, Slaap maar in je wiegje zacht, Lieve kleine, goeden nacht.

Sport-liefhebber, Clubhuis, Dans-liefhebber, vrienden, Kunst-liefhebber, HOME.

WIE den "NEW EDISON" gehoord heeft WIL een "EDISON" of NIETS

Adres van Redactie en .ffdmin.: Qaieewater 22, Seiden en Ch. de CoslerslraatlO-I2, Brussel,

In dit nummer bevindt zich een aardig liedje met woorden en muziek van TAonnickendam

ïtel Cinema © "ihealergedeelle slaat onder redactie van pier Westerbaon

CATALOGUS GRATIS OP AANVRAGE BIJ DE

KÜNSTZAAL "EDISON" AMSTERDAM

DEN HAAG

ROTTERDAM

LEIDSCHESTRAAT 84

- . . . LANGE POTEN 15

.... WITTE DE WITHSTRAAT 88

5gy ptia^N. Cigarette!

Dans-Instituut C. KLINKERT Inschrijving nieuwe cursussen dagelijks Prosp. franco Sladkoaderskads Aawlerdaa,

Amstelstraat - Amsterdam Telef. 43306 DIR.: F. A. NOGGERATH

152

TeL 24232

STRASTERS

MAISON

IFILCWA Zaterdas 14 Augustus en volgende avonden, 8 uur

DE ZWERVER

KAPPER CH. DE BODRBONSTRAAT 2 TEL. 71205

Nieuwe operette, muziek van Margie Mo'rris.

SPECIALITEIT IN:

Ia 4« boofdroll«: ELSE GRASSAD - EMILE T. BOSCH RAP DE LA MAR - JEAN JARSSEMS

BOBBED EN SINGLED KAIR KNIPPEN GENRE 1926

Plaatsbespreking dagelijks van 11 tot 7 uur.

HET POPULAIRE TIJDSCHRIFT |

BLANK ALS HET GELAAT VAN MONA LISA

Electro-Radio IDE VRAAGBAAK VOOR RADIO-AMATEURS

■ I

ff 2.75 PER HALF DAAR |

te blijven, is de wensch van iedere vronw, die er prijs op stelt haar natuurlijke bekoorlijkheid duurzaam te verzorgen.

WINDSOR-BAR AMSTERDAM

Amstelstraat 20

Brengt de pauze In het Flora Theater door in de WINDSOR-BAR Na dt uoorstellingen gezellig uurtj* SAMENKOMST VAN ARTISTEN.

De keuze van de soort toiletzeep is daarbij een belangrijke (actor. Neem gerust een proef met

MONA LISA TOILETZEEP zij zal U in alle opzichten bevredigen en U zult er de heilzame uitwerking van op Uw huid met voldoening constateeren. Zij is door haar fijne geur en schitterende kwaliteit

DE ZEEP DER UPPER TEN.

VRAAGT

HET

NIEUWE

MERK

TtJTTI*FltiJTTI VRUCHTENDROPS IN ROLLEN HEERLIJK

FABR.:

VEKA

FRISCH

—

FIJN

VAN

SMAAK

ROTTERDAM

Godfried de Groot ^Tmstellaan 64, Amsterdam - Telef, 28474

PIE CÄMIEI&Ä HET IDEALE TIJDSCHRIFT VOOB AMATEUR-FOTOGRAFEN 24 nummers per Jaar Administratie:

- f 1.50 per kwartaal

Hofwijckstraat 9,

Specialiteit in Moderne en artistieke foto's

Den Haas

T^en zie de vele reproducties van ons werk in „Tiet Weekblad" Cinema SSheater

Een eenvoudiger behandeling van de weketyfk~ sehe wasch — veel vroeger het goed aan de lyn — en een prachtige hagelwitte wasch — dat ztyn de voordeelen die Rinso U biedt boven de oude waschmethoden.

mso

')£ LEVERS IFV.V MIJ, VLAARIMNGEN

B»-»

Sebastianos, een landeigenaar, is verliefd op Martha, de pleegdochter van zijn molenaar; zijn finantieele toestand noodzaakt hem echter een rijk huwelijk te sluiten. Om aan het kwaadspreken der dorpsgenooten te ontkomen, brengt hij een huwelijk tot stand tusschen Martha en Pedro, een herder, die voor Sebastianos de schapen op de bergen hoedt. Pedro is door de eenzaamheid zoo geworden, dat de menschen hem achterlijk noemen. Martha had toevallig een paar maal het pad van Pedro gekruist en vanaf dien tijd droomde hij van haar als van de Madonna. Sebastianos is in kennis gekomen met een eerlijk meisje, Maria, de dochter van Don Enrico, die van plan was den sluier aan te npmen. Zij krijgt echter den knappen Sebastianos lief, maar haar vader, die weet, dat de toekomstige man van zijn dochter, aan Martha een zeer warm hart toedraagt, eischt, dat eerst het huwelijk van de molenaarsdochter tot stand komt. Op den avond voor het huwelijk komt Sebastianos haar weer bezoeken en Martha, die door Pedro's goedheid van hem is gaan houden, stuit een dergelijke minderwaardige verhouding tegen de borst. Het huwelijk van Sebastianos wordt vastgesteld. Reeds zijn alle gasten aanwezig als Martha op den trouwdag de kamer van de bruid weet binnen te sluipen om haar te vertellen, dat zij met een man als Sebastianos, die haar in 'het geheel niet liefheeft, nooit gelukkig kan

worden. Maria wil een dergelijk verdriet niet overleven en als even later haar vader en haar bruidegom haar komen halen, vinden zij slechts een doode. Angstig vlucht Sebastianos weg, schuldbewust van al dat leed de oorzaak te zijn. In de woning van Martha is het intusschen ook tot een verklaring gekomen; veel wordt er opgehelderd. Pedro wil niet in Laagland blijven, waar de lucht bezwangerd is van onreine gedachten en verlangt naar de hoogreine atmosfeer der bergen. Martha wil hem volgen, maar Pedro, die haar eerst in zijn fantasie tot. een Madonna heeft verheven, duwt haar nu terug in een modderpoel. Dan komt Sebastianos en Pedro hoort het angstgeschreeuw van Martha. Hij gaat terug en ziet de worsteling tusschen hen beiden. Nu begrijpt hij, dat Martha de waarheid had gesproken, toen ze zei, dat ze hem liefhad. Hij nagelt Sebastianos aan de deur. En over zijn lijk heenstappend, verlaten ze, de armen om elkaar geslagen. Laagland en gaan naar boven, waar de reine berglucht hen hun zonden afneemt.... een nieuw leven tegemoet. Dit filmwerk is vervaardigd naar de motieven van de opera „Tiefland" (Laagland).' In de hoofdrollen spelen Michael Bohnen, Paul Hansen en Lil Dago ver. Deze film wordt uitgebracht door de N. V. Filmverhuurkantoor „Odeon" te Amsterdam.

VAM WEEK TOT WEEK

VAN OVERAL EN ALLE WAI

Van kinds af aan heb ik aan een kwaai geleden, die werkelijk heel hinderlijk is. Vooral nadat je, wat men zoo noemt, de kinderschoenen ontwassen bent. Ik kan me in iets indenken. * * * i Wanneer ik m'n oogen dicht doe, dan beleef ik als in werkelijkheid, iets wat me tot nu toe nooit overkomen is. Ik word zwaar zifk, maak m'n testament (er is héél wat verbeelding voor noodig om in te denken, dat zoo iets noodig zou zijn), word erger, neem afscheid, ga dood, zie me zelf betreurd, begraven, bespeecht ('n krans van lezeressen en lezers, dien ik afgeraden heb om film-artist te worden is er ook bij) en vergeten. *•* Ik heb me een reis naar Zwitserland ingedacht. M'n benoeming als kamerlid. Het feest, dat we zouden hebben als onze honderdduizendste abonnee haar gouden horloge ontving en ik, als speciaal daarvoor aangewezen vertegenwoordiger van redactie en administratie, deze jonge dame (natuurlijk is de ico.oooste een dame en jong en heeft ze geen goud horloge en vindt ze het niet erg om van mij een kus te krijgen) op beide wangen kus. En nog heel veel meer.

In Londen is de Mikado, de oude bekende operette weer op de planken. Blijkbaar heeft men er enkele actueele nieuwigheden aan toegevoegd, o.a. toespelingen op politieke gebeurtenissen en imitaties van bekende personen, doch de wijsjes van vroeger bleven en trekken ook nu weer: Wie geeft het „nieuwe geslacht" hier te lande de gelegenheid om den Mikado weer te gaan zien. Voor de luchtvaart is niets zoo hinderlijk als mist. De meeste ongelukken zijn daaraan toe te schrijven, ook omdat de mist de daling op de juiste plaats onmogelijk maakt. De amerikaansche luchtdienst heeft nu een middel gevonden om een pad van 300 M. hoog en 600 M. breed door de mist te forceeren, dank zij een speciaal gebouwden propellor. In Spanje wordt ijverig gepropageerd voor het stichten van een eigen film-industrie. Het land zoowel als zijn inwoners hebben zeker bijzondere geschiktheid voor dit doel. Als de meest geschikte plaats wordt de kleine havenstad Silges in de provincie Barcelona genoemd. Kenners van land en volk beweren, dat daar de voorwaarden om te slagen, wel het meest gunstig zijn.

* ^ ♦

Nu zult ge zeggen, vindt ge het nu werkelijk zoo'n kwaal, dat je je indenken kunt, dat je dood bent en pleizier hebt van zaken, die nog niet gebeurd zijn en vermoedelijk binnenkort zullen geschieden ? Op die vraag zeg ik volmondig neen. Het droomen is niet erg. Maar het ontwaken. Het feit, dat de werkelijkheid altijd, of bijkans altijd, minder is dan de verwachting. En toch zou ik niet graag van m'n kwaal genezen worden. De mensch, die niet meer droomen kan, die niet verstaat iets als werkelijk in te denken, ook al is het zelfs nog niet in embryo aanwezig, die wordt lichtelijk een futteloos, pessimistisch wezen, zonder fantasie, zonder horizont. Ge kunt natuurlijk zeggen, dat hij die niet droomen kan, dat het paard waarop hij wedt, de effecten, die hij kocht, de speculatie die hij waagde, het eerste aankomt, omhoog gaat, ten volle slaagt, ook niet wedden of spelen zou en daardoor des te gelukkiger blijft of wordt. Maar dan moet ge ook toegeven, dat de fabrikant, die niet in zijn succes gelooft, de vliegenier, die de hinderpalen niet wegdroomt, de uitvinder, die met „onmogelijk" begint, ook den weg tot het betere niet zullen banen. * * * Dat betere is wel ereis „toevallig" gekomen, doch meestal wel omdat men gedroomd had, dat het werkelijk wezen kan. De kracht ligt ook hier weer in het vinden van het juiste midden, in de ver- | standige beperking en de wijze ongebon denheid.

Marie Prevost, wier portret wij onlangs brachten, is, nadat haar contract met Warner Brother beëindigd was, bij de Metropolitan Pictures gegaan. Haar zijn de volle „stellar honors" verzekerd en het contract dat zij afsloot brengt haar in gelijke positie als Gloria Swanson en dergelijke grootheden. Behalve Marie Prevost zijn nu ook Priscella Dean, Leena Owen, Lilyan Tashman en Mary de la Motte aan de Metropolitan Pictures verbonden. William Fox brengt een nieuwe film „Maiiage license?" waarin o.a. Alice Rubens, Walter Pidgeon, Richard Waling optreden. In de aankondiging wordt beweerd, dat dit drama het antwoord geeft op de vraag: wat ontbreekt er aan het moderne huwelijk ? Dezen winter zullen, volgens de parijsche modespecialiteiten moffen weer gedragen worden. De laatste winters scheen deze gemakkelijke handwarmer uit de gratie. De engelschen doen erg hun best om hun eigen filmindustrie te verdedigen tegen de amerikaansche en duitsche invasie. Ze zijn trotsch nu „Mons" en de „Lodger" evenals het meisje van Armentieres, alle oorlogsfilms, zoo goed ontvangen zijn. Men beweert, dat Herbert Wilcox, een engelsche film, met als hoofdpersoon Madame Pompadour, zal uitbrengen.

CINÉMA PALACE Telefoon «^r'""'^ t, 42009 EN ' ieu en ik 18s .* 30103 * * A'dam PASSAGE BIOSCOOP. Tel. /'"?'"** Marien Da vies in ..Beverley of Gr«Hs(arlt'

Vertoonen vanaf 10 September oe phenomenale circusfüm

ALS

MACISTE LEEÜWENTEMMER

Maciste op zijn

best!!!!

n

JOUDEN TORE^

Toen de na-oorlogsche malaise ook de oorzaak werd van het faillissement der Union Brewery, hadden de menschen vooral medelijden met den jongen Marley, die na den plot: ling en zou gaarne twee schil- gedachten zag hij zijn aanselingen dood van zijn vader derijen van u koopen, no. 22 staande cliënte voor zich, het z'n palet en penseelen terzij en no. 28. Zijn deze nog on- type van de oude amerikaanhad gelegd en inplaats van verkocht ? sche dame, half artistiek-geïnartist, koopman was gewordefi. Zeker, haastte Dick zich te tresseerd, half excentriek, maar Dick had met mannenmoed zeggen, doch direct voelend, in ieder geval finantieel sterk tegen den terugslag gevochten. dat zoo'n happige houding zijn genoeg, om hem aan de midDoch hem was een taak op- belangen schaden kon, voegde delen te helpen, waarmee hotel,gelegd, te zwaar voor menschen- hij erbij, ik geloof het ten- rekening, ticket voor de terugschouders. De mislukking was minste wel. reis en een paar weken langer niet zijn schuld. En het medelijden, dat men daarom des te sterker voor hem voelde, was, eigenlijk gezegd, misplaatst. Want.... au fond voelde Dick zich gelukkig nu hij weer vrij man was. Hij verkocht alles wat nog van de familiebezittingen over bleef. Daar hij 't eenige kind van zijn kort achter elkaar gestorven ouders was, bleef de opbrengst heelemaal voor hem. 'f Bedrag bleek net groot genoeg om z'n derde klas passage naar Amerika te betalen en hem in staat te stellen het daar een paar maanden uit te zingen, in de hoop, dat iemand zijn vroeger gemaakt of in de nieuwe omgeving nog te maken werk, zou willen koopen. Marley vond zijn nieuwe omgeving buitengewoon intressant. Hij had 't geluk een bekend kunstkooper bereid te vinden zijn werk te exposeeren. Verkoopen deed hij maar heel weinig, eenige kleinigheden, welke het hem mogelijk maakten z'n kamertje op de hoogste verdieping van het geweldige hotel te betalen en ... niet te vertwijfelen, nog den nacht slapend door te brengen. De rustige, gezonde slaap van een jongen man van 24 jaren, na de vermoeiende avonturen welke het zoeken naar nieuwe artistieke impressies in een stad als New-York meebrengt. En terwijl hij op een goeden morgen zoo sliep, ging plotMaria Nagel seling de bel van het telefoondie in de opera-film «Als de s(em der bergen roepl" de zang verlolkl. toestel, dat ook in zijn kamei naast het hoofdkussen stond. De stem aan den anderen in de States, konden worden Half slaperig riep Dick zijn kant bleef even rustig als tot gefinancierd. hallo. Precies één uur was Marnu toe, alsof het trucje niet Een vrouwenstem gaf antley aan het opgegeven adres. bemerkt was. woord. Een rustige vrouwenEen prachtig huis. De lift Miss Harley zou het prettig stem, met zoo weinig amerivinden, indien u bij haar kwaamt bracht hem naar de derde verkaansch accent, dat hij er aankoffiedrinken om den verkoop dieping, waar een knecht in genaam door werd getroffen. livrei hem met de goede Ik telefoneer u in opdracht te regelen. Schikt u dit.... manieren van een. bediende in Heel graag. van Miss Harléy. Miss Harley Miss Harley wacht u dan een oude familie zijn jas en was gisteren op uw tentoonstelom één uur. Sixth Avenue 323. hoed ontving en daarna naar Nadat hij den horen weer op de ontvangkamer bracht. Het vertrek was met smaak zijn plaats had gelegd, kneep Dick zich eens in zijn armen, gemeubeld. Alles wat hij er zag was om zeker te zijn, dat hij niet kostbaar. Doch dit gevoel kwam sliep. Twee schilderijen verkoopen pas op de tweede plaats, het INSTITUUT aan een oude dame in de Sixth eerste was: hoe smaakvol bij Avenue, dat beteekende een elkaar gebracht, hoe harmoLcidschckadc 102 betaalde hotelrekening, een nieus gearrangeerd. bi) het LeidschepleiB Dick's stemming werd nog reserve voor de terugreis en Amsterdam — Tel. 36047 nog enkele weken langer in beter. Hij voelde het als een Amerika blijven. Het was te compliment, dat zijn onbekende hPRIVE EN CLUBLESSENJ mooi om waar te wezen. In beschermster blijkbaar in staat

was, om met verstand een keuze te doen. De deur ging open. Een jonge vrouw trad binnen en begroette hem. U is mooi op tijd. Aan haar stem hoorde Dick, dat dit de vrouw was, met wie hij 's morgens door de telefoon had gesproken. Artisten kunnen ook wel punctueel zijn, juffrouw ... .. .'Gladman. Miss Harley Laat zich excuseeren, ze hoopt in een paar minuten hier te zijn. Zij verkleedt zich even, daar zé juist van haar dagelijkschen rijtoer terugkwam. Zij houdt heel veel van paardrijden. 'n Krasse oude dame, dacht Dick en hij zei: Dat vind ik buitengewoon üink van haar. Zeker, zei Miss Gladman, u moet rekenen, ze is niet zoo héél sterk. Een lichte voetstap werd gehoord. O, daar is zij. De deur ging open. Dick had even moeite om zijn gezicht meester te blijven. Voor hem stond niet de oudere dame, met het blozende gezicht en het witte haar, zooals hij zich dit vast en zeker had ingedacht, maar een slank, nog kinderlijk figuurtje van een meisje van omstreeks zestien jaar. Zij was in een diep-wijnrood costuumpje gekleed, dat haar wondergoed paste en in zijn gedistingeerden eenvoud uitstekend overeenkwam met haar gezichtje. Dick zag dit alles met één oogopslag, vluchtig. Doch direct daarop werd al zijn aandacht geconcentreerd op haar oogen, wonderlijke oogen, waarin de onschuld van de jeugd gemengd was met de bezonkenheid van dieper nadenken, oogen die aarzelden en verlegen waren, doch tegelijk doordrongen, oordeelden. Dit is mijnheer Marley, Bea zoo stelde juffrouw Gladman hem voor. Het meisje kwam onbevangen naar hem toe en drukte hem de hand. Ik ben blij, dat u hebt willen komen, mijnheer Marley. Ik zag gisteren uw schilderijen en ik vind het altijd zoo prettig om met den schilder te spreken wanneer ik een schilderstuk koop, daardoor leert men het kunstwerk veel beter begrijpen. Vindt u ook niet ? Dick moest toegeven, dat er voor deze opvatting veel te zeggen was. En al pratende gingen zij naar de eetkamer. Dick had zelden een betere lunch gegeten dan die, welke hem in de woning van Bea Harley voorgezet werd. Doch veel meer dan van het voedsel genoot hij van de

^^__^^.^

nieuwe sensaties, welke hem dit kind-vrouwtje bood. Blijkbaar was zij heel rijk, de erfgename van een multimillionnair. Haar ouders waren bij een spoorwegongeluk omgekomen en zij. leefde samen met Dorothy Gladman, die gouvernante, secretaresse en boezemvriendin tegelijk was. Het meisje volgde geen geregelde schoof doch met even natuurlijke onderscheidingskracht als zij de meest perfecte perzik uit de mand met vruchten wist te kiezen, had zij de methode gevonden om haar opvoeding aan haar aard te doen aanpassen. Alles aan haar was eenvoudig zonder pose. Dorothy Gladman hield er van, zoo nu en dan even te laten doorschemeren dat Bea in staat was alles te doen en te verkrijgen dat voor geld beschikbaar was. Doch voor Miss Harley was geld een zoodanig bijkomstig begrip, dat zij er zelfs niet aan dacht om te laten merken dat zij zich er niet over behoefde te bekommeren. Na het eten liet Miss Gladman, Bea met den schilder alleen en zij sprak met hem over de twee doeken, die haar aandacht hadden getrokken. Het eene stelde een landhuisje voor in de triestige stemming van een herfstmorgen, het andere 'n vroolijken, lachenden zomerdag, vol zon en leven. Dick vertelde hoe hij het eerste geschilderd had, den dag waarop de noodlottige verwachting zekerheid was geworden, dat de oude firma bankroet zou moeten gaan en het zonnige stuk, toen hij met zijn moeder een vacantie in het zuiden vari Engeland doorbracht. Ze zaten met elkaar te praten alsof ze elkander jaren lang kenden. Het meisje met de belangstelling van een jongere die naar de interessante vertellingen van een volwassene luistert. De schilder met het prettige gevoel, dat hij een sympathieke toehoordster voor zich had. U hebt een vol intressant leven, zei Bea, hè, ik zou wel graag heelemaal zoo vrij willen zijn als u is .... Ik betwijfel het, of ge 't zoudt begeeren.... U meent met het oog op de moeilijkheden ? Ja. De aanraking met het wereldsche. Ik heb zoo het gevoel, dat ge eigenlijk nog nooit, de „aarde" hebt aangeraakt, rtTet de „wereld" in beroering zijt gekomen. Wat bedoelt u daarmee, mijnheer Marley ? Hij aarzelde. Geef mij antwoord. Zijn kunstenaarsoog werd getroffen, door de mooie lijn van haar hoofdje en het eigen-

aardig licht in heur oogen, en storen moest. Bea moest om zij moest nog eens op een ant- drie uur haar duitsche lessen woord aandringen. nemen.... Och, ik bedoel, dat ge eigenHet meisje drukte den schillijk nooit het leven van gewone der de hand, bedankte hem menschen hebt geleefd, om nogmaals voor zijn komst. Uw maar niet eens te spreken van schilderijen, zoo zei ze, zijn de manier, waarop ik in den mij na ons gesprek nog veel laatsten tijd heb moeten rond- liever geworden. Ik zal ze in komen. Gij groeit niet op in mijn slaapkamer laten hangen. het normale leven. Bij u is Miss Gladman zal verder alles alles zoo apart, zoo onwer- wel met u regelen. kelijk in mijn oogen. Ge leeft Vier jaren later zat Dick in een gouden toren, net als Marley in zijn atelier. Hij had een tooverprinses in het den heelen dag met ijver aan sprookje, van- de werkelijkheid een groot doek gewerkt, een afgesloten. Begrijpt ge wat ik opmerkelijk knap stuk, dat bebedoel? stemd was voor de Royal Zij zweeg. Dick kon zien, Academy, 't Was omstreeks dat zijn woorden dieperen vier uur. Zijn model had hem indruk op haar gemaakt had- juist verlaten en hij rustte, een den, dan hij wel verwachtte sigaret tusschen de vingers, uit. en dat speet hem, daarom Het ging hem niet slecht. vroeg hij schertsend: Vindt ge De broodzorgen, die hij in het dan niet prettig, een Amerika gekend had, waren prinses in een gouden toren verdreven. Behalve dat hij zoo te zijn ? nu en dan een schilderstuk Och.... eigenlijk weet ik het verkocht, werkte hij veel voor niet. tijdschriften, hielp de duizend Toen kwam Miss Gladman en een verhalen illustreeren, verbinnen en excuseerde dat zij liefde jonge dames, achtervolgd

door schurken, gered door edele knapen, maakte de jonge dames heel aantrekkelijk en lief, de schurken heel verleidelijk en slecht, de edele knaap heel flink en sympathiek en verdiende genoeg om zijn huur, zijn eten, zijn kleeding, zijn belasting en nog een klein beetje extra's te betalen. Plotseling hoorde hij een stap op de trap. Bezoek, 't Kon niet missen, zijn atelier vormde de bovenste verdieping, een verbouwde zolder. Vermoedelijk z'n tante, de zuster van zijn moeder, het eenige familielid, van wie hij van tijd tot tijd nog wel iets hoorde, sinds hij het artistenboven het zakenleven had gekozen. Toen er geklopt werd riep hij vriendelijk, doch zonzich te derangeeren: Kom binnen. De deur ging open en hij zag een jonge vrouw voor zich staan. Direct sprong hij op. Hij herkende haar. Miss Harley. Zij reikte hem haar sierlijk gehandschoend handje. Mijnheer Marley. Precies dezelfde stem, precies dezelfde oogen. Hij noodde haar om op de sofa te zitten, het eenige luxe meubel dat hij bezat en nam naast haar plaats. Z'n artistenoog ontdekte direct, dat zij niet alleen ouder, maar ook bijzonder mooi was geworden. Mooi was misschien niet het juiste woord, maar attractief. Daarbij was zij in haar houding, in elke beweging, de rustige perfect lady, net zooals zij vroeger het buitengewone kind was geweest. Hoe hebt ge kunnen uitvinden, waar ik woonde ? Als antwoord op zijn vraag volgde geleidelijk het heele verhaal van haar gevuld maar onbewogen leven in de jaren nadat hij haar voor het eerst ontmoet had. Het voleindigen van haar vooropleiding, haar reizen naar Europa, naar Egypte en haar verblijf in

René Spanjé's Dancing Band René Spanje, de leider van hel orchestje (violist) is ambulant. Hij werkt mei zijn band meestal buiten Amsterdam. (Op kermis, tentoonstelling, enz.) Hij is juist teruggekeerd uit Alkmaar, waar hij de geheel gerestaureerde „Harmonie" van den heer De Lange geopend heeft. Hij heeft ook daar. mede volgens de verschillende recencies uit de Alkmaarsche Couranten, veel succes gehad. Ook hier in Amsterdam is hij op feesten, bals, enz. een graag geziene gast.

VIRCMNÏA CIGARETTES

unc c

/

X

\

■

e.ck {nn®f %v. '"

■

June Roper en Jack Kinney vormen een danspaar, dat in hel buitenland zeer bekend is. 'f Is tegenwoordig weer heel wat moeilijker, om goede dansduo s naar ons land te krijgen, maar toch is het Tuschinski gelukt, dit tweetal voor La Gatté in Amsterdam en in Rotterdam vast te leggen, 't Is een zeldzaam genot, om deze twee te zien dansen. Een aesthetisch genoegen van de hoogste orde.

WAT HERLEEFT: DE GOBELIN Het is zeker e»n interessante studie om na te gaan, hoe de behoefte en de lust om de wanden van de woning te versieren, zich geleidelijk ontwikkelde eerst van 'n primitieve teekening tot een volmaakt kunstwerk, daarna weer tot een massa product, waarbij de artistieke opvatting bijkans uitsluitend in het ontwerp, niet in de uitvoering te vinden is. Het is te begrijpen, dat de tentbewoners, die den heelen dag in de vrije lucht vertoefden, er eerder aan dachten om hun woning van buiten te versieren dan van binnen. Eerst met de vaste woning, onverschillig of dit een spelonk of een huis was, kwam de aanleiding om in de wanden iets in te krassen of dere met iets te behangen, of den wand te maken van de stof, die tegelijkertijd beschutting en versiering bood. Uiteraard kunnen wij deze ontwikkeling niet uitvoerig beschrijven. Wij wijzen alleen op den weg welke zij is gegaan, on^ speciaal stil te staan, bij een bijzonder soort wandversiering, welke het verdient dat men er uitvoerig over spreekt, ook al heeft de gobelin als zoodanig, zooal niet afgedaan, dan toch heel veel in waarde verloren. Men vindt mooie staaltjes van dezehandwerkkunst in bijkans alle beschaafde landen. Vooral onze zuidelijke naburen, de belgen en ook de franschen, waren meesters in de gobelinkunst. Groote kunstenaars hebben er hun medewerking aangegeven, niet alleen, omdat zij met vaardige hand, de levendige kleuren en matte tinten van de draden wisten bij elkaar te brengen, maar ook omdat zij de teekeningen ontwierpen, welke door deze vaardige handwerkers werden gevolgd. Het gobelin is een breedsteekig borduur-

sei. Feitelijk krijgt men het resultaat, door-

dat men de teekening van het ontwerp en zijn kleuren verdeelt in punten en daarmee vlakken opbouwt. Op een afstand gezien,

stoort die verdeeling niet meer en inplaats

van een verzameling punten, treft ons de teekening in haar geheel. Bij de keuze van het ontwerp, beperkte

men zich niet tot het decoratieve alleen doch figuren, scènes ontleend aan historie en mythologie, dieren, vogels, bloemen kortom van alles werd gebruikt om in gobelin te worden weergegeven. Onze voorouders, vooral de welvarenden onder hen, de edelen, de kerkvorsten, de burgers m hun stadhuizen en gildewoningen hadden er behoefte aan om te laten zien, dat zij met ruime maat konden meten'. Een lust tot groot doen, was toen meer nog dan tegenwoordig, niet vreemd aan het streven der menschen. Vandaar dat de gobelin, welke tegen den wand werd gehangen, zoo gemaakt werd, dat zij het vertrek naar buiten scheen uit te bouwen, men kreeg een kijk in den aangrenzenden hof of tuin met figuren in perspectief Ben gobelin patroon voor een tasch. aangebracht, of denkbeeldige zalen werden (ornament) bijgetrokken. De gobelin moge dan als vlakversiering weinig logisch zijn, levendig en op de fantasie der menschen berekend was zij zeker wel. Als wandbekleeding, ik schreef het reeds heeft de gobelin zoo goed als afgedaan, doch zeker niet voor andere doeleinden, als bekleedingsstof voor meubelen, voor kussens en dergelijke. Het is wel eigenaardig, dat juist m den laatsten tijd de gobelin als handwerk popu lairder is dan eerst. Het is mooi werk waarmee „succes" te bereiken is en waarmee men iets nuttigs doet. Oorspronkelijk kwam de herleving wel van Frankrijk, doch tegenwoordig is Engeland weer in de gobelin-rage, die, gelukkig mag ik wel zeggen, ook naar ons land overslaat. Een gobelin patroon voor bloemen. Niet alles wat op dit gebied gemaakt wordt is mooi, geleidelijk zal er selectie /• i -, _, u-.. nOtei-Cate-Restaurant „TRIANON" uit de motieven moeten worden gemaakt, Q» VAN LIT • VRI3STRAAT 14 • TEL. 848 zullen ook eigen ontwerpen kunnen worden ingevoerd. EINDHOVEN Doch wat mij in deze liefhebberij voor ==—■= onze dames het meest intresseert, is de Kamers, met Stroomend Water met opleving van een oud kunsthandwerk, zij »wn» a a A BM het dan in gewijzigden vorm en als arbeid OIHDIJt Vanaf f 2.50 van amateurs. Dimr f 1.75 • Lunch f 1.25 • Koffietafel fl.— L. E. KOS.

WE^WOESTTDINKG EIN1 ©PBOHJIW

Dt brand te Waddlnxveen Een overzicht van de ru!ne, die door den brand in de meubelfabriek van de firma F. J. Modderholt & H. Dij» werd aangericht. De nieuwe spoorbrug te Rotterdam Het transport van een der nieuwe zijkanten van de nieuwe brug.

Opening tramweg Zutfen—Deventer De groote brand Rotterdam In de opslagplaats van oud papier van het Leger des Heils, is ongeveer voor 100.000 gulden aan oud papier verbrand.

De «ankomst van de eerste tram van de lijn Zutfen—De venter, in welke plaats de autoriteiten met muziek en gejuich werden binnengehaald.

De noodlottige brand te Roermond In het hotel Kissels te Roermond brak zondagochtend brand uit, waarbij 2 kinderen omkwamen.

De slulzenbouw te Umulden Vorige week bracht eengroepambtenaren van de Rijkswaterstaat, een bezoek aan de in aanbouw zijnde sluizen te IJmuiden. gti IBSS3I1 ^HW^B B^Q HSWKIr ■) '• *,;

De onbewaakte overwegen De overblijfselen van de Ford, die nabij Kethel door den trein gegrepen werd en waarbij de bestuurder het leven verloor.

Nieuwe radio-vindingen In hat paleis voor Volksvlijt te Amsterdam werd Zaterdagmiddag de derde intern, radiotentoonstelling geopend.

-^^^^B

Engeland. Toevallig had zij bij reiskennissen zijn tante ontmoet en was zoo aan zijn adres gekomen. Is u alleen ? Neen Dorothy, miss Gladman is nog altijd bij me Zij wacht beneden in de auto. Bent ge hard aan het werk? Och, tamelijk. Men moet wel wat doen om het vuur brandend te houden. Zij keek hem aan. Herinnert ge, wat gij mij eens omtrent mijn leven en het uwe gezegd hebt ? Ik heb er later nog dikwijls aan gedacht! Ge zeidet, dat ik niets van de werkelijkheid wist. Sinds ik hier in Engeland ben, voel ik eiken dag meer de waarheid van uw woorden. En weer spraken ze vertrouwelijk, evenals dien eersten keer, dat hij haar ontmoette. Nu moet ik weg .... " . Waarom nu al ? Ja, ik kan Dorothy niet langer laten wachten. Mag ik u nog eens opzoeken ? Gaarne. Hier is mijn adres. Zij ontmoetten elkaar vaak, bezochten musea en tentoonstellingen, gingen naar theaters en dansten samen. Bea was in zeker opzicht een modem meisje geworden, die van haar vrijheid profiteerde, doch zij had nog altijd die eigenaardige bezonkenheid, welke Dick typeerde door haar de prinses-ineen-gouden-toren te noemen. Dick bewonderde haar zuiver kunstgevoel, had open oog voor haar uiterlijke charme en haar innerlijke harmonie. En dikwijls vroeg hij zich af, wanneer hij alleen was met de levendige herinnering aan haar bijzondere aantrekkelijkheden, waarom hij eigenlijk niet verliefd op haar was. Den avond voor haar vertrek naar Amerika, dineerden zij samen en dansten daarna in een restaurant, waar zij heen kon gaan zonder dat iemand er aanmerking op kon maken. Zij scheen afgetrokken. Dick dacht dat zij moe was en bracht haar naar de familie terug, waar zij als betalende gast woonde. Voor de deur nam zij afscheid van hem: Ik hoop, dat het je wel gaat. Dick. Ik kom morgen aan de boot om afscheid te nemen, Bea. Doe dit liever niet.... Waarom niet ? Dat is toch onzin ? ■ Neen, dat is het niet. Zij stond op de bovenste trede van de stoep voor de deur, hij een trede lager en zoo zag zij hem recht in de oogen. Het afscheid beteekent voor mij veel. Dat zeg ik je eerlijk en ik wil het niet zwaarder maken. Neen Dick, laat ons eerlijk blijven. Voor jou ben ik nog altijd voor een groot deel de onwerkelijke, die de aarde niet kent. Het is niet

Mimi ten Hove Vera Bondam (wee van onze meest verdienstelijke jonge actrices, die in .De Gevangene" optreden.

altijd prettig om een prinses in een gouden toren te zijn. Ze drukte hem nogmaals de hand en verdween door de geopende deur. Toen deze dichtsloeg, stond Dick nog een wijle stil te staren. Hij begreep haar. En ook waarom er geen liefdegevoel van zijn kant was. De gouden toren.

Hoe zag zij er uit ? Hoe was ze gekleed? Nou, ik kreeg niet den indruk, dat zij de doeken uit weelde wilde verkoopen. Heeft zij u haar adres gegeven ? De kunsthandelaar noemde het. Dick rende weg en riep een taxi aan. De kunsthandelaar schudde In de volgende jaren had het hoofd en mompelde: Die Dick Marley enorm succes. Het artisten.... was begonnen met de twee De taxi bracht Dick naar een schilderijen, die van hera voor van de voorsteden van Londe Royal Academy waren aan- den, waar goedkoope kamers genomen. Het eene was bet worden verhuurd. Toen hij aan doek, waarmee hij bezig was, het opgegeven adres aangeden dag waarop Bea hem kwam beld had, maakte een onooglijk opzoeken, en het andere, dat uitziend hitje open. hij na haar vertrek maakte: de Is juffrouw Harley thuis? Prinses. Ja m'nheer. Gaat u maar Hij was een beroemd schil- naar boven. De bovenste verder geworden, wiens portretten dieping. enormen opgang maakten en Hij volgde het meisje. Op de wiens doeken vlot verkocht trap rook hij den geur van kool werden. en vet, gemengd niet dien van Hij had eenige malen ,aan een wasch, die te drogen hing. Bea geschreven, doch geen De hit klopte aan de deur. antwoord gekregen. Blijkbaar D'r is een meheer om u te was zij op reis. spreken, juffrouw Harley..'. £ijn leven was natuurlijk verEn toen ging ze weer de anderd en de gouden toren min- trap af, Dick alleen latend. der onbereikbaar. Bea maakte de deur open In 't najaar z,ou er bij een en schrok blijkbaar toen zij den van de meest bekende kunst- schilder zag. handelaren een groote tentoonDick.... stelling gehouden worden. Zij was weinig veranderd, Op een morgen, dat hij daar- alleen wat magerder, blauwe heen was gegaan om de laatste kringen teekenden zich onder hand te leggen aan de regeling haar oogen, alsof ze veel gevan de wijze van neerhangen, huild had. kwam de eigenaar van den Dick ging de kamer binnen kunsthandel hem bij het binnen- en voor dat zij hem had gekomen tegemoet met de mede- vraagd of hij wilde gaan zitten, deeling, dat hij den vorigen vertelde hij hoe hij aan haar dag twee van Mariey's doeken adres was gekomen. Ik hoorde gekocht had. daar, dat je de twee schilderijen Een jonge dame kwam bij van mij hebt verkocht. Hoe kon me, blijkbaar een ameri- je dat doen ? Wat is er gekaansche.... beurd ? Hoe zag ze er uit ? Och niets bijzonders. Het De kunsthandelaar gaf een klinkt heel gewoon als ik het beschrijving, die heel veel op vertel. M'n voogden, die mijn Bea leek. vermogen moesten beheeren,

^^^^^^™^

bleken twee schurken te zijn geweest. En toen dit ontdekt werd, was er verhoudingsgewijze weinig over. Ik volgde den raad van mijn bankier en .... verdobbelde de rest. Toen besloot ik naar Engeland te gaan. Hier ben ik vreemd, kan als onderwijzeres, als gouvernante wellicht nog mijn kost verdienen. In Amerika heb ik te veel kennissen. Hier zal ik gaan werken. Dick stond versteld, 't Is vreeselijk. Hoe is het mogelijk ?... Mogelijk is het omdat het moet, zei ze eenvoudig. En je hebt alles moeten verkoopen. Zelfs die twee oude schilderijen van mij. 't Is fataal. Jij, die de eerste waart om aan m'n werk waarde te hechten, moet m'n schilderijen verkoopen, op het oogenblik, dat de menschen er algemeen naar vragen. Ja 't is wel vreemd. Vreemd. Erger. Vreeselijk voor jou. Och, werkelijk, je hoeft geen meelij met mij te hebben. Bea. Het is geen medelijden. Dat is het wel Dick. Neen lieveling, je vei^ist je, , het is meer, het is véél meer. Zij viel hem in de reden. Och, dat denk je maar. Omdat je gelooft, dat wijl ik eens in een ... gouden toren heb geleefd, dat ik niet als andere menschen kan leven. Neen lieveling. Je moest het eigenlijk prettig vinden, dat ik zoo echt, zoo gewoontjes ben. Jij kunt nooit gewoon zijn. In haar blik was een gevoel van trots, maar 'n lach ook. Maar „werkelijk" ben ik toch wel. Heel erg zelfs. Hoe erg wel, schertste ze tusschen haar tranen door. Hij trok een ernstig gezicht, legde z'n beide handen op haar schouders, keek recht in die mooie wonderlijk donkere oogen, die hij bewonderd had van het eerste oogenblik af, dat hij er in geblikt had. Je vroeg of ik je „werkelijk" vond. Zoo echt en zoo werkelijk, dat ik je plechtig maar oprecht vraagj of je mijn vrouw_wilt worden. Toen boog ze het trotsche hoofdje en legde het op z'n schouder. Haar figuurtje schokte van de tranen. Ik kan je een nieuwen toren bouwen, lieveling. Neen, geen toren meer. Ik heb een afkeer om afgesloten te zijn... En als het een toren voor ons beiden was? Nou, in dat geval zou ik er niets op tegen hebben. Zij lachte en er was geluk in haar oogen. Ze waren dieper en mooier dan ooit tevoren. (Vrij naar hei engelsch.)

De familie Waldon, eigenaar van uitgestrekte munitiefabrieken, leeft zoo in oneenigheid, dat haar huis het huis van den haat genoemd wordt. Allen, behalve Pearl Waldon en een jong chemist Harvey Crasham, zijn afgunstig op Pearl's vader, Winthrop Waldon, het hoofd der fabrieken. Oom Ezra, neef Haynes en nicht Naomi zouden zelfs graag zijn dood zien. En op zekeren avond wordt Winthrop in zijn studeerkamer op verraderlijke wijze door een man met een kap op het hoofd doodgestoken. Bij hun onderzoekingen gelukt het den man met de kap, den werkelijken moordenaar, het meisje in zijn macht te krijgen en haar gebonden naar de zaal der smeltkroezen te vervoeren. Harvey weet haar echter op het laatste moment te redden. Weer naar huis gebracht, moeten alle leden' van de familie aan een justitieel verhoor onderworpen worden, als er een vreemde op de proppen komt, die Harvey als moordenaar aanwijst. Hij wordt echter op vrije voeten gelaten, want Pearl wil niet aan zijn schuld gelooven. Dan wordt de brandkast geforceerd, maar een zelfwerkend fototoestel heeft het beeld van den boosdoener op het negatief gebracht. Pearl zal dit ontwikkelen, maar in het laboratorium werpt de man met de kap zich op haar om haar de plaat te ontrukken. Zij blijft echter meester van de situatie en hij moet vluchten. Haar huisgenooten krijgen het land aan Harvey en zoeken iets om hem in de oogen van het jonge meisje te compromitteeren. Dit gelukt hun en als nicht Naomi, Pearl woorden van troost toespreekt komt de man met de kap weer te voorschijn, hij springt van de veranda af, waar juist Harvey passeert, slaat dezen bewusteloos en wikkelt hem in zijn mantel met de kap. Harvey wordt nu beschuldigd van den moord, maar kan eenige uren later zijn onschuld bewijzen. Pearl Waldon laat zich onder geen beding afhouden van haar voornemen den moordenaar van haar vader te vinden, het koste wat het wil. Zij komt in tal van gevaren en hachelijke oogenblikken zijn haar niet vreemd, maar zij weet steeds te zegevieren en haar belagers te vlug af te zijn. Bovendien is Harvey steeds op zijn post om haar als het noodig is ter zij de te staan en meer dan

eens heeft zij haar leven aan hem te danken. De man met de kap wordt steeds meer gebeten op Harvey en geeft telkens nieuwe bevelen aan zijn handlangers. Zij weten zelfs Pearl te verwisselen met een meisje dat ter dood veroo«deeld is, maar ook deze daad wordt verijdeld. Zij bemerken dit evenwel niet en neef Haynes begeeft zich naar Pearl's kasteel om degene, die hij voor Jenny Ackton (het veroordeelde meisje) houdt, zijn bevelen te geven. Inderdaad is het echter Pearl tegen wie hij spreekt en zij sluit haar neef op. Ten slotte gelukt het haar uit te visschen wie nu eigenlijk de man met de kap is : een broer van haar vader, die van jongs af niet deugde en naar Manilla was gebracht, waar hij streng bewaakt werd. Daar in neef Haynes' brein het denkbeeld was gerijpt den opvolger van zijn oom te worden, liet hij den banneling terugkeeren en het duurde niet lang of de moord op Winthrop had plaats. De moordenaar wordt gevangen in de onderaardsche gangen van het kasteel en bij een poging tot ontvluchting doodgeschoten. Eindelijk is de rust teruggekeerd op het kasteel van Pearl en zij treedt in het huwelijk met Harvey, dien zij reeds lang lief heeft. Zijn plicht roept hem evenwel naar Franschen bodem, daar de oorlog verklaard is. Hij wordt gewond en naar een ambulance overgebracht. AJs hij bijkomt ziet hij zijn geliefde vrouw over zich heengebogen. Als de oorlog voorbij is, gaan Harvey en Pearl terug om gelukkige levensdagen te slijten op het kasteel van de Waldons. Deze spannende sensatie-film, door de firma Pathé in ons land gebracht, wordt in het W.B.-theater in Rotterdam vertoond. De hoofdrollen woeden vertolkt door twee artisten van naam: Pearl White en Antonio Moreno.

■

■

■

.

-^^^PP PfüP^^

;

Een nieuwe ,.Universal-super-jewel", zooals dat in de filmtaal heet, doet binnenkort haar intrede in ons land. De bekoorlijke Laura la Plante, over wie wc in een onzer laatste nummers verschillende bijzonderheden ten beste gaven, speelt de hoofdrol in dit werk, die van de Russische danseres Olga Baiashova, een jong en schoon meisje, dat zonder dat zij het weet, door den invloed van den rijken Russischen bankier Ivan Kusmin het van ballcteusetje gebracht heeft, tot prima ballerina van het keizerlijk ballet. Het gebeurde in het jaar 1913. Onschuldig en onwetend van alles wat er in de wereld gebeurt, volgt zij het advies van haar kamenier op en accepteerf de gunsten van al haar bewonderaars. Niet alleen Kusmin stelt buitengewoon veel belang in Olga, maar ook de grootvorst Scrgius. Terwijl 'deze twee invloedrijke personen alle mogelijke moeite doen om in het hart van de mooie danseres door te dringen, ontmoet zij een jongmensch. Alexei Okuneoff. ofikier van de wacht van den grootvorst. Een innige liefde ontstaat tusschen het jonge meisje en den knappen luitenant. De revolutionnaire neigingen van Alexei's broeder zijn oorzaak, dat de jonge officier van de wacht in arrest wordt gesteld. Om zijn vrijheid terug te krijgen, bezoekt Olga zonder dal Alexei het weel, de vertrekken van den grootvorst en belooft deze, met hem te zullen trouwen als Alexei kans krijgt Rusland te verlaten. Als zij weg-

gaal, ontmoet zij toevallig Alexei. die de situatie verkeerd uitlegt, het meisje beschuldigt, den grootvorst beleedigt. hel gouvernement verzaakt en zich bij de revolutionnairen aansluit. Al deze gebeurtenissen maken hel filmwerk tot een zeer interessant, en Dmitri Buchowetzki, de regisseur, die zelf een Rus is. heeft gelegenheid te over gehad, om deze film tol een zeer bijzondere te maken. Het operagebouw van Sint Petersburg is lot in de kleinste bijzonderheden nagebootst in de studio's van Universal en het ballet, dat optreedt, is het voormalig keizerlijk Russisch ballet, dal gedurende de regeering van den czaar optrad in SintPetersburg. De costumes zi|n schitterend, Jwant hel ballet wordt weergegeven op hel hoogtepunt van zijn roem. Laura La Planta onderscheidt zich bijzonder in de dansen en draagt een schat van diamanten en bizarre toiletten. De mannelijke hoofdrol wordt vervuld door Pal O Malley, die den grootvorst Sergius speelt, een acteur, die reeds veel naam heeft gemaakt en dol is op de werken van Victor Hugo, Charles Dickens en Mark Twain. Een door en door degelijk man. die vrouw en drie kinderen heeft, waarvan er twee. allerliefste meisjes, zoo nu en dan al eens met hem op het witte doek verschijnen. De film wordt in ons land uitgebracht door de Dutch American Film Cy. Ie Amsterdam, hel Hollandsche kantoor van de Universal Pictures Corporation.

'Jt^ f>LvJ1^

^rJ*

mri f JA

^^—————

Wat een ieder eigenlijk reeds weet\ De moderne mensch, die zich als zoodanig genoodzaakt gevoelt, een degelijke courant te lezen, lid te zijn van een leesgezelschap en geregeld na te gaan, wat er voor nieuws is op de boekenmarkt', zal zonder twijfel min of meer onthutst zijn over het steeds toenemende aantal publicaties op elk gebied, welke onder het tergende motto „Wat een ieder weten moetV' speculeeren op zekere ijdelheid der menschen om toch vooral niet „achterlijk" te heeten. Wat de radio betreft, worden zelfs zij, die nog geen halsbrekende toeren op het dak van hun huis verricht hebben om een antenne aan te brengen, die nog nimmer hun bovenlichaam in het bekende onsmakelijke waterleidingputje gewrongen hebben, om een ;,goede aardverbinding" tot stand te brengen, of nog erger: bij het spreken over een „vier-pitter" aan een petroleumtoestel denken, door jeugdige radio-enthousiasten bij voorkeur als „hoogst achterlijke menschen" betiteld. Wat men volgens de radiopublicisten al niet weten moet, is vooral voor hen, die de schoolbanken sinds lang vaarwel gezegd hebben en geen neiging gevoelen de studieboeken weer voor den dag te halen, min of meer huiveringwekkend en menigeen zal zich hierdoor wellicht van de aanschaffing van een radio-installatie hebben laten weerhouden. In werkelijkheid heeft de radio-techniek zich in den laatsten tijd zoodanig ontwikkeld, dat men zelfs als volkomen leek op dit gebied gerust ertoe kan besluiten zich een radiotoestel aan te schaffen, zonder bevreesd te zijn hierdoor op den duur eenige moeilijkheden te ondervinden. En al zal men u dan ook wellicht rangschikken

TOESTELLEN EN ONDERDEELEN

ANDERSEN EN POLAK P. C. HOOFTSTRAAT 40 AMSTERDAM Telefoon 26587

NEDERLANDSCHE MUSICI IN DEN VREEMDE De violoncellist GuilLaume Hesse. Onder onze rmisici die in buitenlandsche orkesten een belangrijke en dus verantwoordelijke positie bekleeden, behoort Guillaume Hesse, wiens foto we hier plaatsen, tot de allereersten genoemd te worden. Dat was op het eerste abonnementsconcert te Oslo, dat we hem, den ouden studievriend, aan de spits der cello's van het „Filharmonische Skelskap" zagen. En na „afloop" samen door de zoo typische steeds drukke „Johan Karlsgade" wandelende, vertelde Hesse dan van de gebeurtenissen der laatste maanden; gebeurtenissen welke hem zoo onverwachts en in zulk een „tempo-prestissimo" uit het Groningsche orkest weghaalden en hem naar het hooge noorden versloegen. Pas kort geleden in het huwelijksbootje gestapt zijnde, in het rustige Groningen 'knus geïnstalleerd riep hem een telegram naar Düsseldorf. Daar voorspelen, met contract voor Oslo

*«^

Onverbeterlijk

Buurman tot radio-enthousiast: „Die ellendige luidspreker van jou heeft me gisteravond tot over twaalven gehinderd." De radiovriend: ,0, zeg kerel, dan had je nog een half uurtje moeten wachten, toen kwam er een prachtstuk uit ar P 'js." Passing Show

Op de hoogte

Tante, luisterend: „Ja. toch vind ik de menschellike stem mooier, Albert." Passing Show

onder het stijgende aantal der z.g. „knoppendraaiers", die het radiotoestel als een soort aether-gramofoon beschouwen, welnu, daarvoor hebt gij dan ook weer het voordeel, ten allen tijde over een goed werkend toestel te beschikken, terwijl de „echte" radio-amateur bij bezoek van vrienden, die eens naar de prestaties van zijn zoo hoog geroemd ontvangtoestel komen luisteren, vaak tot zijn spijt moet verklaren, dat hij geen muziek ten beste kan geven, daar hij weer juist doende is ,,een nieuwe verbetering" aan te brengen en het toestel dus buiten bedrijf is. Ook zij, die zelf nog geen radiotoestel bezitten kunnen zich voorstellen, hoe genoeglijk het is om 's avonds in eigen omgeving, gedoken in een gemakkelijken fauteuil, onder het genot van een

^

^^^^"

geurige sigaar of huiselijke pijp, te genieten van de heerlijke concerten, interessante lezingen en geestige voordrachten, die door de talrijke stations in Europa worden uitgezonden. En in het bijzonder diegenen, welke in kleine provinciesteden, ofwel op het platteland wonen, zullen u vertellen, dat het de radio geweest is, welke hen uit de vereenzaming verlost heeft en voor hen waarlijk meer beteekent dan een tijdpasseering of vroolijk vermaak. Want van de radio kan met recht gezegd worden „elck wat wils". Ernstige menschen kunnen naar wetenschappelijke voordrachten hooren, naar klassieke muziek luisteren, zij kunnen zelfs de moderne talen „per r^dio" leeren, de jeugd zal weer ongeduldig wachten, totdat de beroemde Savoy-Band 's avonds de eerste tonen eener vlotte Jazz-melodie laat hooren; pessimisten volgen wellicht met belangstelling het interessante betoog van prof. X. over ongeneeslijke ingewandsziekten, terwijl optimisten schateren om de koddige voordrachten van een of ander humorist. Wat nu de aanschaffing van een radiotoestel in het algemeen betreft, weet men eigenlijk reeds wat men te doen heeft: zich tot eeh betrouwbaren radiohandelaar te wenden I Ook voor radiogeldt het „goedkoop duurkoop" en wie zich laat verleiden van een z.g. gelegenheidskoopje gebruik te maken, zal vaak bedrogen uitkomen. De toestellenbouw ontwikkelt zich in den laatsten tijd hoofdzakelijk in de richting van vereenvoudiging der constructie en perfectioneering der verschillende onderdeelen. Men vermijde dus in beginsel een zeer gecompliceerd toestel te koopen. Wie er zich tpe bepalen wil met de hoofdtelefoon te luisteren, zal zich voor weinig geld een volledige installatie kunnen aanschaffen. Voor radio in het huisgezin verdient luidsprekerontvangst ongetwijfeld de voorkeur, daar de bekende strijd om het bezit van de hoofdtelefoon anders licht den huiselijken vrede zal verstoren. .Nu hoort men vaak zeggen: het aanschaffen van een radio-inllatie is niet zoo kostbaar, maar wat er dan nog alles bijkomt I In de volgende artikelen zullen wij de verschillende onderdeelen eener volledige radio-installatie vermelden en de beteekenis hiervan verklaren.

FOTOSCHAAP&Co. SPUI 8 — AMSTERDAM

Leveranciers van CAMERA'S en FOTO-ARTIKELEN van Prima Fabrikaat in den zak terug naar huis, kort daarna afscheid van zijn Groningschen werkkring, afscheid van Holland. Waar het zijn werk, zijn aangebeden muziek betreft, raakt de anders zoo kalme Hollander steeds meer in enthousiasme; vertelt hij van zijn tegenwoordigen werkkring, o.a. dat hij zich volgende week ook als solist aan het Oslosche publiek zal voorstellen, in een concert onder leiding van prof. Schneevoigt, degene, welke hem van de Friesche naar de Noorsche hoofdstad overplantte. Wij meenen heusch niet te veel gezegd te hebben met de bewering, ziedaar een Hollandsch kunstenaar, van wiens ontwikkelingsgang en carrière we nog veel mogen verwachten; één dergenen uit ons kleine landje, bestemd, in het groote internationale muziekleven een eerste plaats in te nemen. H. KAUFFMANN. Oslo.

Zendt ons een nieuwe abonné. Wij zenden u dan een mooi boek

EENX

VEHÄSSE^D OORDEEL M oon

E. PHILIPS Vertaald uit het Engelsch door J. DE HOOP SCHEPPER. Op het pleizierjacht, dat zich te midden van een plaatselijken nevel, door den oceaan spoedt, bevindt zich een reisgezeiscnap, bestaande uit vogels van diverse pluimage. Door een weinig bevaren gedeelte van den oceaan trekkende, passeert het jacht enkele onbewoonde eilanden en ontdekt de gastheer plotseling, bij het optrekken van de mist, op een groote kale rots een kruis, dat vlammend tegen de heldere lucht uitkomt. De gastheer, gestoord in het geanimeerde onderhoud, dat hij had met Pauline, de dame, voor wier genoegen de tocht in hoofdzaak ondernamen was, riep den stuurman om hem te vragen of hij ook wist, hoe het eiland heette waarop dit natuurwonder zich vertoonde en of hij ook wist of het eiland bewoond was. Noch de stuurman, noch ook desgevraagd de kapitein, konden een bevredigende oolossing vinden. Hildyard, de eigenaar van het luxe-jacht, was echter onder den indruk gekomen, daar volgens de aanteekeningen in zijn familie-archief, zijn voorouders telkens een kruis zagen, als hun stervensuur naderde, zoo ook o.a. Sir Francis, toen hij Monmouth tegemoet reed. Hildyard geeft in stilte den kapitein bev^l, zijn koers te veranderen en op het, eiland aan te houden. 's Nachts brengt hij alleen een bezoek aan het eiland en ontdekt dat het niet onbewoond is. Hij ziet een huis in een sprookjesachtigen tuin. Hij verschuilt zich en ziet een meisje uit het huis komen dat vioolspelend en zingend den tuin inloopt. Later voegt zien een dwerg Andrew genaamd, bij haar. Hij wordt juist door het meisje ontdekt, als een heer den tuin inkomt en hem ziet. Hildyard maakt zijn excuus. Het blijkt dat de bewoner van het huis een bekende van Hildyard is.

Owston schoof zijn kijker weer in elkaar, leunde weer tegen den boomstam, en keerde zijn gelaat naar zee, met een peinzenden glimlach om de lippen. „Nauwelijks twintig minuten zwemmen," overwoog hij en mat met zijn oogen den afstand tusschen kust en jacht. „Misschien een half uur tegen den stroom op. Verbeeld-je, dat ik eens, nat en druipende, onverwachts aan boord verscheen, regelrecht naar haar hut liep, voor haar. bed bleef staan wachten, tot zij haar oogen opendeed en mij zag. Zij zou overeind komen; ik weet precies hoe zij overeind zou komen, en daarna zou zij met een angstig gezicht onder 't dek kruipen. En ik — ik — wat zou ik doenl God weet 'jtl Haar worgen, hoogst waarschijnlijk! Prachtig voor 'n modern drama! Iets al te realistisch, wellicht, maar griezelig — bepaald griezelig. Ik ben benieuwd hoe lang mijn jeugdige vriend zal' wegblijven. Hij stak een sigaret open gaapte een paar keer. Hildyard kwam terug. Terwijl hij tegen den heuvel opliep, verlichtte de opkomende zon de lucht. „Alles in ordef' vroeg Owston. „Ja. Een week zit je met mij opgescheept. Ik hoop niet, dat je al berouw van je invitatie hebt." Owston glimlachte soezerig. Hij wierp een laatsten blik op de „Zeekoning". „Neen, ik heb er geen berouw van en zal 't ook wel niet krijgen. Ze komen zeker je bagage nog brengen?" voegde hij eraan toe, toen zij den heuvel afdaalden. Hildyard schudde ontkennend het hoofd. „Neen. Ik heb gerekend op je gastvrijheid. Ik had er nog wel over gedacht, maar was bang, dat als de sloep terug

moest gaan eenigen van mijn gasten uit nieuwsgierigheid zouden mede komen, en was overtuigd, dat je niet gesteld zoudt zijn op nog meer verstoorders van je eenzaamheid. Ik heb defl kapitein geschreven hen regelrecht te brengen naar de afgesproken landingsplaats en daarna mij hier te komen terughalen. Er zal zoowat een week mee gemoeid zijn." „Ik vrees dat ik een gezellig tochtje verstoord heb," merkte Owston kalm op. Hildyard haalde de schouders op en zei: „Ze zullen zonder mij er des te meer van genieten. Ik vind nogal vaak iets vervelend en heb dan de kwade gewoonte 't te laten blijken. Ik ben net als die beroemde Romeinsche keizer, waarover we samen gelezen hebben. Ik snak ernaar iets nieuws te beleven.". „Er is niets nieuws hier óp dit eiland, noch in mijn leven hier. Ik geloof niet, dat er iets nieuws op de wereld is. En mocht er iets zijn, dan'heeft de beschaving ons te verfijnd, om 't te ontdekken." „Daar heb je gelijk in.- De beschaving heeft ons ontzenuwd. We'zijn krachteloos geslacht." „Hier zul je niets nieuws vinden," herhaalde Owston. „Mijn leven os doodeenvoudig. Ik ben op voet van oorlog met alle extra-gedoe. Dit is de leefregel van mijn eenzaamheid. Je zult hier niets nieuws vinden, maar wel veel dingen missen, waardoor óns hedendaagsch leven een soort van slavernij is. Ik ben de slaaf van niemand, zelfs niet van den tijd. Ik bepaal zelf dag en nacht. Zorgen, lasten en emoties laten mij met vrede. Wat kunst betreft, die heb ik niet noodig. Rondom mij is de natuur." „En voldoet dit leven jeT' „Dat beweer ik niet,' antwoordde Owston ernstig. „Zie eens, hoe snel de zon door de wolken breekt." Ze wendden hun gelaat oostwaarts. De eerste fletse straal van ochtendzonlicht viel op het steenen kruis omlaag en legde een zachten glans op zijn door de zeelucht verweerde armen. Hildyard legde zijn hand op zijn metgezels arm, wees naar beneden en vroeg: „Is dat het werk der natuurl" „Ja, voor zoover ik weet. Menschenhänden zouden 't bezwaarlijk hebben kunnen maken. Het was er al toen ik hier kwam. 't Heeft allen schijn daar' reeds een duizendtal jaren gestaan te hebben." Hildyard zweeg. Hij keek voor zich uit en zij liepen door. Dra klonk weer de heldere stem van zijn gastheer hem in de ooren. „Ik heb je een vraag te doen, Hildyard." „Doe er zooveel als je wilt." „Nu dan, ik zou graag weten waarom je mijn uitnoodigiug hebt aangenomen. Waatom deedt je 't zonder je een' oogenblik te bedenkenl In de oogen van jouw wereld ben ik vermoedelijk een onteerd man. Ik geloof niet, dat onze gewone omgang ooit iets intiems heeft gehad. De ontvangen berichten over mij, sinds ons afscheid, zullen je zeker wel niet gunstig toegeschenen hebben. Daarom heb ik benieuwd 't te weten. Waren we elkaar in Londen tegengekomen, dan had ik verwacht genegeerd te worden. Nu het toeval ons hier te zamen brengt, is een enkel uitnoodigingswoord voldoende voor je, om je vrienden in den steek te laten; eeq boottochtje op te geven en een eenzame week te gaan doorbrengen met een dwazen menschenhater. Je doet 't zonder eenige aarzeling, alsof 't het gewoonste ding ter

wereld was. Is 't medelijden1? Zoo neen, wat dan well" Hildyard staarde naar zee. De kleine roeisloep naderde het jacht van terzijde. Voor 't eerst besefte hij hoe volkomen hij was afgesneden van de wereld. „Neen, 't is geen medelijden. Daarvoor ben ik niet goedhartig genoeg. Eerlijk gezegd, 't was een ziekelijk verlangen naar verandering. Jij biedt mij een schuilplaats aan, om mijn vrienden te ontvluchten, die mij een beetje begonnen te vervelen; jij biedt mij aan een blanco pagina voor een leven onder nieuwe condities. Woonde je in hedendaagsch Londen, waar de toon wordt aangegeven door afgeleefde types en menschen, die eerder doodgaan van verveling dan van ziekte, je zou beter begrijpen waarom ik zoo grif je aanbod aannam. Ik verzeker je, dat ik geen oogenblik in tweestrijd stond." Zij daalden nu den heuvel af langs hetzelfde pad, dut Hildyard enkele uren geleden alleen had geloopen. Bevrijd van den plotselingen last, van den ondraaglijken angst, die een oogenblik loodzwaar op zijn schouders had gedrukt, herleefde bij hem de bekoring van dat eigenaardige tafereeltje in den door het maanlicht beschenen tuin. Het was alsof hij weer hoorde die lage, trillende muziek; alsof hij weer zag het verwonderlijke licht, stralende uit de donkere oogen in haar olijf kleurig gelaat; alsof hij weer hoorde het geritsel van haar japon, terwijl zij rondzweefde met een weergalooze, ongekunstelde gratie, die hij zoo bewonderd had. Hoe meer zij den tuin naderden, met des te meer verlangen keek hij rond. In een eenvoudig roomkleurig japonnetje kwam zij hen iü de laan tegemoet, beide handen vol gele en vuurroode bloesems, die zij geplukt had. Owston hield hem goed in 't oog. „Bewonder je myn pupiU" vroeg hij. „Haar bewonderen! Zij is verwonderlijk!" antwoordde Hildyard. „Een nienw type. Ik heb nooit iets dergelijks gezien, zelfs niet op straat in Cairo." „Jij blijkt haar nationaliteit geraden te hebben," merkte Owston op. „Haar vader was een Fransch officier, maar haar moeder, afkomstig van Cyprus, behoorde tot een oude, zuiver Egyptische familie, in rechte lijn, zooals de ongelukkige Mallalien mij placht te vertellen, afstammend van de Pharaohs. Mallalien, indertijd een vriend van mij, was haar vader." Hildyard gluurde naar het huis. „En — en de jongen f' 'vroeg hij. „'t Is geen jongen, 't is een man," antwoordde Owston. „Hij is een neef van mij, zoowat mijn eenige overgebleven bloedverwant. Later zal ik je meer over ze vertellen. Kijk, Bertha wuift ons." „Zie!" riep zij, wuivende met een hand vol afhangende gele bloesem, „de rook! de rook!" Een dun straaltje rook krinkelde de lucht in. „'t Is van het jacht. U heeft het dus weggestuurd. Het heeft zijn anker gelicht. Het vertrekt." Hildyard hield zijn hand boven zijn oogen en keek. Het jacht was gedraaid met den kop naar zee. In de ochtendstilte hoorde je het gedreun van de machine. „Ja, het is in vollen gang," zei Hildyard, met een zucht van verlichting. „Een week lang zal je nu last van mij hebben {Wordt vervolgd).

Purol bij Huiduitslag en Huidverwonding

^^^^^■■■^

^^^^^^^^^-^^^

JAARLVERGWERIKe OLYMPISCH COMITÉ

fe| CORRESPONDENTIE |^| | E. v. d. B. Om snijboonen, tuinboönen en andijvie in te maken, dient ge op 50 kilo ongeveer 10 kilo zout te nemen.

INTBRVHBWS VAN VBTiBRAÄH

LmOBN ONTVET

]

J. M. HARDEMAN

van de K.N.A.U. aangzocht. We Zonder een der andere bevertelden hierboven reeds, dat er stuursleden van den Koninklijke een partij onder aanvoering van Me], A., A'dam. Tegen zomersproeten Nederl. Athletiek Unie ook maar Strengholt met een tegen candiwordt sprutol aanbevolen. Het middel hoor- in 't minst te kort te willen doen, daat op de vergadering verscheen, den wij prijzen. Die roode top aan uw neus durf ik hier toch neerschrijven, dat doch dat, nadat Hardeman slechts Hardeman, na kapitein Scharroo, zou ik aan den dokter laten zien. Wees 1 jaar zijn functie had waargevoorzichtig om daartegen zonder genees- de man is aan wien de K.N.A.U. nomen, bedoelde partij moest erhet meest te danken heeft. We kundigen raad middeltjes te probeerfen. kennen, dat de ware man op de nemen gaarne aan, dat alle berechte plaats gekozen was. Dat Mej. }. H., A'dam. Wij hebben een stuursleden van de Athletiek spreekt zeer zeker voor den funconderzoek voor u ingesteld naar de operette Unie, ieder voor zijn deel, hun tionaris. en tooneelclubs in A'dam en hopen u daar- uiterste best doen, de Unie tot Tijdens het beheer van de Heromtrent spoedig te kunnen berichten. bloei te brengen, doch een ieder der, was door groote drukte in Wanneer 'n lippenstift de teere huid van zal met mij eens zijn, dat een zaken van dezen functionaris, de de hppen geen schade doet, gelooven we bond of eene vereeniging, waaradministratie van de N.A.U. ten met, dat de gezichtshuid er door zou lijden. van de administratie slecht verachter geraakt. Met onverdroten Hoe een verstandige vrouw een lippenstift zorgd is, moeilijk tot bloei kan _ ijver is Hardeman aan het werk kan gebruiken, begrijpt geen een man. Och komen. Dat de K.N.A.U. in de laatste 10 jaar gegaan en reeds na korten tijd was de administratie t komt er ook niet op aan. De hoofdzaak tot groeten bloei gekomen is, is dan ook naast is dat het meisje gelooft dat ze er aardig het initiatief en het helder doorzicht van kapt. bijgewerkt en gereorganiseerd. In de zes jaren, uit ziet. Doch overdrijf niet. Die was- Scharroo, te danken aan dé nauwgezetheid en die Hardeman nu , als administrateur van den achtige lippen, type American girl, zijn den groeten ijver, waarmede Hardeman het N.A.U. achter den rug heeft zijn tal van verbeteringen Ingevoerd, als daar zijn; een dagelijksch leelijk. secretaris-penningmeesterschap van genoemde Natuurlijk hebt u het recht in het door Unie behartigt. Reeds na één jaar, nadat Harde- bestuur met circulatie van alle inkomende stukken, u genoemde geval den jongen man om zijn man onder hevig verzet van den heer Strengholt, de kampioenschappen zijn in eigen hand genomen naam te vragen. Het is van zijn kant; tot secretaris-penningmeester gekozen was, heeft en worden niet meer als voorheen over de vervreeselijk onbeleefd om niet te beginnen deze dan ook op de algemeene vergadeiing schillende vereenigingen gedistribueerd en last met zich voor te stellen. Wie zijn naam ridderlijk verklaard, dat hij zich het jaar daar- not least heeft Hardeman het, met hulp en steun van het bestuur, voor elkaar gekregen, dat er jaarmet wil weten voor een behoorlijke dame, voor had vergist. lijks internationale wedstrijden gehouden Worden moet maar niet met haar probeeren in Hardeman is in 1886 te Bergen op Zoom ge- tusschen Nederland aan de eene — en Duitschaanraking te komen. boren en dus Brabander. In 1905 studeerende land en België aan de andere zijde. aan de Rijks Tuinbouwschool te Boskoop, wisten hij en zijn vrienden met den vrijen Zondag in R. de L. te 's-Gmvenhage. Zeker hebben Hoe de K.N.A.U. zich In die 6 jaren heeft uitde engelsche bladen melding gemaakt van dit kleine plaatsje geen raad. Hardeman zag zeer gebreid toont ons het volgende overzichtje. In het verbod om Gevallen Engelen in den juist in, dat verveling voor jongelui op dien 1920 waren er 71 aangesloten vereenigingen in schouwburg op te voeren. Hieronder vindt leeftijdeen zeer leelijk ding is en besloot tot oprich 1926 meer dan 100. u een portret van Noel Coward aan de ting van een voetbalclub. Natuurlijk berustte de In 1920 werd het administratief werk door Daily Mirror ontleend. leiding van de jonge vereeniging bij Hardeman. Hardeman alleen gedaan met behulp van een Voor de Boskoopsche voetbalvereeniging moesten typiste in de avond uren. Thans is een vaste tegenstanders worden gezocht en zoo werd 7 Aug. ambtenaar gedurende den geheelen dag op het 1905 op initiatief van Hardeman en met mede- eigen bondsbureau in de Azaüastraat te 's-Gravenwerking van Olympia uit Gouda opgericht de hage aan het werk. Goudsche voetbalbond. Dat deze bond tot groote Aan. Hardeman werd ter gelegenheid, dat hij bloei gekomen is, is dan ook voor een niet gering 5 jaar het secretaris-penningmeesterschap had deel aan hem te danken. Nog één jaar bekleedde waargenomen, als eerste bezitter uitgereikt, het Hardeman de post van voorzitter van den G.V.B., juist ingestelde K.N.A.U. teeken van verdienste, waarna hij zich in Den Haag vestigde om als bestaande uit een blauw zijden lint, waaraan gechef de bureau van het kantoor van den Ned. hecht een geëmailleerd-zilveren kruis met de Bond van lichamelijke opvoeding op te treden. initialen K. N .A. U. Na den strijd tusschen burger- en militaire beTen slotte brachten we het gesprek op de stuursleden in dien bond, waaruit voor den athletiek zelf. Onmiddellijk kwam Hardeman in N.B.L.Q. een heele catastrophe ontstond, kwam vuur. De athletiek, zoo zeide hij, is de laatste Hardeman, door toedoen van den toenmaligen 5 jaar met reuzen sprongen vooruit gegaan. Op voorzitter van den N.V.B., Jasper Warner op verschillende nummers heeft de K.N.A.U. tal van het Kantoor van dezen bond, Hylkema, de toen- gelijkwaardige candidaten voor een plaats in de malige secretaris-penningmeester van den N.V.B., K.N.A.U. ploeg. Met het oog de Olympische spelen heeft aan Hardeman een groeten steun gehad! van 1928 is echter een vaste trainer dringend Toen Hardeman ambtenaar werd op het noodig en steun om die training grondig aan te kantoor van den N.V.B., geschiedde dit onder pakken, dringend gewenscht. Volgens Hardeman voorwaarde, dat hij voor elke functie in de krijgt ons land in 1928 een kans in de estafette, sportwereld zou bedanken. Vandaar dan ook, dat het loopen op korten afstand, verspringen en den' hij ophield, voorzitter van den G.V.B, te zijn. hink-stap-sprong. Succes in Amsterdam zou voor waar men hem noode zag heengaan. Behalve op het harde werken der K.N.A.U. best uurderen de kantooruren stelde Hardeman nu zijn pen ter zeker een groote belooning zijn. Tot slot deelde beschikking van de sport en wijdde zich aan de <^? Hardeman ons nog mede, dat men voldoende sportjournalistiek. Het Dagblad Land en Volk, financiën bij elkaar hoopt te krijgen om onze later Dagblad van Zuid-Holland en 's-Gravenhagei athletiekers een week of drie vóór de spelen op het weekblad „De Sport" en zoo nu en dan de' een bepaald- en gunstig punt in ons land bij elkaar N. R. Crt. hebben geprofiteerd van Hardeman's te brengen, teneinde gezamenlijk en rustig de welversneden pen. training te kunnen voltooien. Een enkele maal fungeerde Hardeman ook als Op het oogenblik, dat wij dit schrijven is de voetbalscheidsrechter in den G.V.B. gezondheidstoestand van den ijverigen scriba van In 1920 meende de toen malige secretaris- de K.N.A.U. niet geheel in orde. We hopen èn penningmeester van de K.N.A.U., de heer voor hem zelf èn voor de athletiekers in ons land, E. de Herder, dat het zijn tijd was, om zich uit dat het, op medisch voorschrift, hem gegeven het bestuur dier Unie terug te trekken. Op aanbe- ziekteverlof tot resultaat moge hebben, dat HardeHet algemeen oordeel: veling van den heer Hoogenhuyze, die Hardeman Er bestaat niet beter! man weder spoedig, volkomen hersteld, in het uit den N.B.L.O. kende, en na bespreking met belang van de K.N.A.U. aan het werk kan gaan. kapt. Scharroo werd Hardeman, als bestuursZoo zij hetl A.BATSCMAWI CIGARKTTES THE HACUK | candidaat, voor het secretaris-penningmeesterschap VETERAAN

Het nederlanrisch olympisch comité hield zaterdag 2 October te Amsterdam, in hotel Krasnapolsky haar jaarvergadering.

Loge met de hoofdpersonen ven het steekspel waaronder Jan van Beieren met zijn gemalin en Jan Paltzgraaf op den Rijn met zijne vrouwe en gevolg.

neeteren,

die ontslag heeft genomen als algemeen secretaris van het nederl.olympisch comité.

Georg Miez uitThyn, lid van den zwitserschen turnbond, vertoeft thans '.e Amsterdam als instructeur. Het zal de taak zijn van den heer M., het toeatelturnen op te voeren met het oog op de as. olympische spelen.

Het steekspel tusschen holiandsche en henegouwsche ridders

Um* 't

bisschop van Luik met gevolg.

V.O.C.—Pelienoord 0-6 Moment uit d«n wedstrijd tusschen de twee rotterdamsche clubs.

AZATp\AK\ OQAREUEJ

TURKl/HxiS 3^

De stoet der leldsche gilden met poorters en hoofdlieden

De na-Kaagweek De drijvende jollen, die .door de windstilte zoo goed als niet vooruitkwamen.

Evenals vorige jaren vierde Leiden de herinnering aan zijn onlzel op luisterrijke wijze. Q.m. waren er een steekspel vol kleur en beweging en een optocht, die tal van leidenaars en vreemdelingen tot een vreugde was. Tot laat in den nacht was hel feest. Op zoo'n dag herkent men het oude Leiden met zijn mooie stille grachien werkelijk niet meer. Alles is er jolijt en leven.

—^^^^^^^^^^M

^Zßbcji^^wäälf

één middel om oud te worden. Eén keer per dag eten en niet meer» Man, vertel het niet verder, zei de bezoeker. Is u bakker, of slager, of hotelier ? Neen, ik ben dokter.

M'n neef Janssen had onlangs ruzie met m'n nicht. Weet je wat de lomperd ten slotte zei toen hij maar geen gelijk kon krijgen: Ik geloof, dat wanneer een getrouwde man ereis gelegenheid wil hebben om óók een woord te spreken, als hij 't met zijn vrouw niet eens is, dat hij d'r dan een moet nemen, die stottert....

Een teekenmg met effect Ellit: .Kijk vader, ik heb juffrouw Blauw uitgeteekend " maar waar s die uffrouw cfr""'A ' i dan, ik zie haar niet ' Ellit: .Die spin maakte haar zoo aan 't schrikken, dat zij'wegliep " Humorist

Onder collega's. Dokter tot collega chirurg: Amice, ik heb gehoord, dat je den ouden notaris nog geopereerd hebt. Chirurg: Ja, 't was net op 't nippertje. Dokter: Zoo, was 't 200 erg ? Chirurg: Juist het tegendeel. Als ik hem niet geopereerd had, was hij ook zonder operatie beter geworden. Dat hing er van af. Hoeveel seconden zijn er in in een minuut, vroeg de juffrouw aan Jantje. Dat hangt er van af, zei Jan. Van wat ? Ja, of u een echte minuut of zoo een van „wacht-maareen-minuutje" bedoelt. Alleen de verf. Iksen: Ik hoorde, dat je vrouw een ongeluk had met je wagen. Was het erg ? IJen: Niet bijzonder. Alleen de verf wat beschadigd.... van alle twee. Niet zoo bedoeld. Opgewonden persoon tot den inspecteur van dienst in het politiebureau: Mijnheer, hij heeft mij met een mes gedreigd. Ik.zal je doodsteken, riep hij, als je niet direct naar den duivel loopt. Inspecteur: En wat heb je toen gedaan ? Bezoeker: Natuurlijk ben ik direct naar u toe geloopen. Het oogenblik. Wat is de aangewezen tijd voor het plukken der appelen, Janssen ? Wanneer de eigenaar er niet is en de hond aan den ketting ligt, mijnheer 1 'Niet uit d'r evenwicht te krijgen. Mevrouw (woedend): Als je je niet verbeteren wilt, Kaatje, dan neem ik een andere dienstbode. Kaatje: Dat is een goed idee, mevrouw. D'r is hier best werk voor twee. 'n Gevaarlijke raad. Och, mijnheer, zei de oudste man van het dorp, d'r is maar

Een vergissing Botf: .Die aqentert zitten achter mij, wij moeten van kleeren verwisselen.'

WAHLO

,

Oami: .Wat blieft u mijnheer?"

*"tW*S

Niets vreemd. Van Kaienburg was plotseling gestorven Onder z'n vrienden werd gevraagd, waaraan hij gestorven was. Niemand wist 't. Niets vreemd, zei de grappenmaker van het gezelschap, hij is zich gelijk' gebleven. Niemand wist waarvan van Kalenburg leefde, nou weet ook niemand waaraan hij gestorven is.' De geboren detective. Meyer presenteert zich bij den hoofdcommissaris en biedt zich als detective aan. Ik ben voor het vak geboren. Dat moet u dan maar bewijzen. Hebt u combinatievermogen ? Veel. Wat kunt ge van mij op het eerste oogenblik zeggen? U bent drie dagen geleden jarig geweest. Uw collega Marterman is niet gekomen. De van Gelders wel. Gisteren heeft u voor het eerst erwtensoep gegeten. De sigaren, die ge van uw broer cadeau hebt gekregen zijn niets waard. Het tapijt in de voorkamer moet vernieuwd worden, doch voor dat uw erftante sterft hebt ge er geen geld voor. Morgen krijgt ge gebraden haas Onbegrijpelijk Hoe kom je daaraan? Och, ik heb me als telegraafbesteller verkleed en vanmorgen aan uw vrouw gevraagd hoe laat of het was .... De juiste waarde. „Wat zit u hier alleen, juffrouw van Beveren," zei de jonge fat toen hij de kamer ingekomen op een stoel naast de hare neerviel. „Ik ben blij, dat u uzelf zoo op de rechte waarde schat, mijnheer Kraaiman," antwoordde het meisje kalmpjes.De wereld is geen pretje. Kareltje z'n haar moest geknipt worden. Iets waarvan Kareltje heelemaal niet hield. Z'n moeder troostte hem door te zeggen, dat hij dan veel minder te kammen had. Ja, maar des te meer te wasschen, merkte de kleine pessimist daartegenover op. N.V. INT. PERSFOTO-BUREAU AMSTERDAM. P.H.Kade 100 Tei. 43814-43815; na 6 u. 51569

Niet veel vertier Speler: .Interesseert u zich voor dit spel?" Baliekluiver: .Ach mijnheer, niet zoo htel erg, maar dit en een begrafenis zijn vandaag het eenigste, wat hier op het dorp te doen is." Humorist

/Feesten- recepties veraader,Bsen 8e

P0T0 S\]bouwen VAN

' -

-schildeI rijen - machineriën \ Interieurs

,,„

imnn

n

'

*

J^KB-ÄJS. DOOR flfo. P. A. S. VAN LIMBima BROUWER f »•«<■••■ IMMaa————■*»■ MM* MM* M ,, Qp 't laatst der 16de eeuw trok Slddh« Rama, door den eerwaarde Koelloek» en 2 dienaren vergezeld door het Hlmalayagebergte ten einde keizer Akbar belangrijke brieven te brengen. Zij komen bij den kluizenaar Caurapada. die hen hartelijk ontvangt. Bij het afscheid belooft Siddha Rama zich tot Gourapada te wenden als er in zijn leven moeilijkheden mochten voorkomen. Op den verderen tocht deelt Koellaka aan Siddha in 't geheim mede da't de kluizenaar niemand minder is dan de vroegere koning van zijn land Nandigoepta. Na een stevigen rit bereiken zij de woonplaats van Siddba's oom. Salhana, alwaar eerstgenoemde zijn verloofde Iravati begroet. Salhana waarschuwt Siddha te waken tegen de heerichzuchtige plannen vjm den groeten Akbar waarin een gevaar ligt voor zijn eigen land. Zij worden gestoord door de komst van den priester Gorakh. de Yogi een invloedrijk man aan wien Slddba wordt voorgesteld. Salhana verwijdert zich met den priester, terwijl Siddha naar een nabijgelegen vijver snelt, waar hij Iravati ontdekt had: Aan hun samenzijn wordt een eind gemaakt door een verzoek van Salhana. aan Siddha. om met hem en Koelloeka het avondmaal te gebruiken. Iravati gaat naar hare vertrekken. Den volgenden morgen wordt de reis voortgezet en de wlzerstad bereikt, alwaar de reeds door Koelloeka gehuurde woning wordt betrokken. Het eerste bezoek gold den eersten minister; die hem zijn neef Parvrz als vriend en leidsman aanbeveelt. Zij bezo«ken samen het keizerlijk paleis. Met Koelloeka gaat hij 's avonds naar Felzi, deq broeder van den eersten minister, 'n zeer minzaam man. Den volgenden morgen neemt Siddha het bevel over de Radjpoets over. Na den dienst ontmoet hem een dienares, die hem uitnoodigl bij hare meesteres te komen, aan welke uitnoodlglng. later door hem gevolg wordt gegeven. Wandelend door den grooten hof. heeft Siddha een onderhoud met iemand, die. zooals later blijkt, de groote keizer zelf Is. Het gesprek wordt afgebroken door de komst van Abdal Kadir. volgeling van den Profeet, roet wlen de keizer een onderhoud heeft, den godsdienst betreffende. Abdal Kadlr waarschuwt den keizer voor mogelijke gevaren die hem van zijn naaste omgeving bedreigen. Onmiddellijk na dit onderhoud wordt Koelloeka aangediend en ook hij waarschuwt den keizer, daasbij nadruk'leggend op zijn wantrouwen tegenover Sellm. des keizers zoon. Gevolg gevend aan de ontvangen uitnoodiging. ontvangt biddba van een dame een geheimen brief die door Koelloeka quasi aan eene vriendin moet bezorgd worden. Den volgenden morgen wordt Siddha door zijn vriend Parviz afgehaald »oor een tocht naar Fattipoer Slkri. de buitenresidentie van den Keizer. Siddha bezoekt, een oogenblik alleen zijnde, een Clva-tempel. Hij heeft een gesprek met Gorakh. den Doergapriester. die vragen stelt omtrent Gaurapada. Het gesprek eindigt met eene bedreiging voor Siddha. De Keizer houdt een wapenschouwing. Siddha wordt voorgesteld aan Prins Sellm, welke hem voor een feest in z'n palels uitnoodigt, waar hij tot z'n verbazing z'n Oom Salhana treft. Met de schoone Rembha. die op t feest in zijn nabijheid tereebt komt. heeft Siddha een gesprek, waaruit haar beschaving en goedheid blijken. Eerst laat In den nacht laat Salhana met zijn eigen Palankijn. Siddha naar huls brengen. Te zclfder tijd van het feest in SelinTs palels. ontvangt de Keizer in gezelschap van Felzl. bezoek van pater Aquavlva, die bescherming voor zijn godsdienst bij den Keizer zoekt. Siddha wordt opnieuw ultgenoodigd bij Rezia te komen, welke hem tracht te bewegen zich ter gelegener tijd met zijn troepen tegen den Keizer te keeren. Siddha geeft zijn woord als edelman, alles te zullen doen wat Rezl« verlangt; en komt nadien veel in stilte met h*ar samen. Salhana ontvangt bezoek van Sellm. tot ongenoegen van Iravati. Er hadden geheime besprekingen plaats tusschen Selim. Salhana eo Gorakh ten doel hebbende ten gunste van Sellm zich meester te maken van den troon en waarbij de Worgers een voornatae rol zullen spelen. De volgende avonden weerklonk veel feestgedruisch. dan vermaakte de prins zich met zijn vrienden en danseressen. Op zekeren avond zocht Selim Iravati op en vroeg haar hand. Zij weigerde, zeggende Siddha trouw te blijven. Kort na dit voorval, ontmoeten we Siddha In Agra, met Parvlz bij de ■■*-óf"weglng". Siddha wordt tot mansabdar over duizend bevorderd. Onder de menigte ontdekt Siddha Rezla en Parvlz vertelt, dat zij Goelbadan heet en de vrouw la van Felzl. Nu blijkt dat Siddha ztin besten vriend heeft bedrogen, zoekt hij Rezla op en neemt voor goed afscheid. Heengaande ontmoet hij Sellm. die door een dienares om te koopen. spoedig achter de geheimen van Rezia komtIravati t.etirt om Siddha en wordt door Selim van Siddha s ontrouw op de hoogte gebracht. Andermaal slaat Iravati Selims aanzoek af.

— Weinul — riep hij eindelijk na eenig stilzwijgen 'uit, — gij verkiest naar rede niet te luisteren, en voor dwang zijt gij niet bevreesd. Maar misschien toch wel voor iets anders. Wel dan misschien voor den vloek van een vader 1 — Het leed dat mij reeds is opgelegd, antwoordde Iravati — zou er door verdubbeld worden; maar ik zou kracht zoeken om den last te dragen zonder te bezwijken. — Gij zijt moedig, — sprak nu Salhana op kouden toon, — of althans gij tracht het te zijn. Ik wil gelooven, dat gij niets voor uzelve vreest; maar.zijt gij wel zoo zeker dat uwe halsstarrigheid niets soms ten nadeele mocht komen van Siddha ?

(EMILE ZOLA)

TUSCHINSKY-THEATERS AMSTERDAM, ROTTERDAM en

CENTRAAL-THEATER DEN HAAG

um

mi TT

•

a—»—♦—#—»———*

De laatste slag scheen doel te hebben Koelloeka waren daar met den keizer getroffen. Als in wanhoop hief Iravati de bijeen. Nog geen nadere berichten van uwe handen omhoog, en liet ze toen machteloos weer zinken, terwijl haar hoofd zich voor- spionnen ? — vroeg deze aan zijn minister. — Sinds eergisteren nog niet, — antover boog op hare borst. Met een hatelijk zegevierenden glimlach zag Salhana haar woordde Aboel Fazl. — Treurig toch, niet waar? — hernam aan. Daar richtte zich de fiere jonkvrouw Akbar, — dat men zich telkens van zrulke uit hare gebukte houding weder op, en lieden bedienen moetl — Een noodwendig gevolg — antSalhana onverschrokken in de oogen zienwoordde de staatsman, — van den regeede, sprak zij: — Bedenk mijn vader! dat ik uwe doch- ringsvorm. Ontevredenen, ze mogen het ter ben,, eene jonkvrouw uit uw eigen hoog dan terecht of ten onrechte zijn, hebben en eeuwenoud geslacht,' die zich door niets geen middel om herstel van hunne grieven laat dwingen en door niets verschrikken, te erlangen, waar alle macht in handen waar het eer en plicht, en den man dien van één eenige berust, en die ééne oordeelt dat die grieven ongegrond zijn. zij lief heeft, geldt I — Maar ik weiger toch nooit de klachten Nog een oogenblik zag Salhana Iravati aan. Daar stond zij voor hem in oftgebo- mijner onderdanen aan te hooren, — zei gen houding, hooghartig, uitdagend bijna. Akbar, — en als ze billijk zijn, toon ik mij Zonder een woord te spreken keerde hij immers ook steeds bereid om herstel aan zich om en snelde voort met haastige te brengen voor zoover het in mijne macht schreden, terwijl een uitdrukking van staat. — Als ze billijk zijnl — herhaalde Aboel machtelooze woede zijne donkere gelaatsFazl, — ja, maar wie beoordeelt dat ? De trekken verwrong. keizer zelf met zijne raadslieden. ELFDE HOOFDSTUK. Wat voor 't overige de spionnen betreft, ze zijn toch niet altijd zoozeer te minachTauhid t llahi. ten als 't wel schijnen mocht. Althans die Vóór de winkels en woningen van Agra beiden, die ik nu in 't bijzonder bedoelde, aan de rivierzijde bewoog zich, als ge- zijn wezenlijk eerlijke lieden en met hart woonlijk, tegen 't vallen van den avond, en ziel ons toegedaan. En goede diensten een bpnte, maar overigens zeer rustige hebben ze ons dan ook waarlijk wel bemenigte. In diepe en ernstige gesprekken wezen; zij ontdekten ons het geknoei van zag men eenige deftige Muzelmannen ge- Salhana, den Gouverneur van Allahabad, wikkeld, die zich voor een enkelen keer en, wat niet minder waard is, ook de gehadden verwaardigd, aan. de rustig ge- heime gangen van dien Gorakh, den Yogi. zellige genoegens der anders niet weinig — Ja, — merkte Feizi, misschien wel door hen geminachte Hindoe's deel te wat ondeugend aan, — van dien wijsgeer, nemen. die een tijd lang ook op de gunst van — Ja, Alil — sprak een van hen — Zijne Majesteit mocht bogen, toen hij nog gij hebt wèl gelijk; 't begint van kwaad tot de geheimen der Yoga-leer beloofde te erger te komen met Akbar en zijn hof. onthullen. Veel is daar echter niet van geWat daar al vigerechtigheden moeten ge- komen voor zoover ik weet. pleegd worden 1 Dat gaat zoo maar avond Akbar kleurde een weinig bij die herinaan avond met die, ik ben er zeker van, nering, die hem weer in de gedachte godslasterlijke bijeenkomsten. Zoo kwam ik bracht, hoe hij bijna, althans voor een nog gisteren, 't was middernacht ongeveer, oogenblik, met al zijne wijsheid de be.langs het paleis; en wat meent gij dat ik drogene in handen van den slimmen 'er zag ? Al de vensters van 's Keizera ver- huichelaar was geworden; maar terechtrekken hel verlicht. Maar voor wat ? Voor ter tijd vatte Koelloeka het gesprek weer een feest, zooals een vorst dat mag en op waar het dreigde te blijven steken. soms odk moet vieren? Neen, manl Alles Met dien Gorakh behoort men zich niet doodstil, behalve nu en dan een statig gete veel in te laten; — zei hij — mijn zang, een soort loflied, dat, hoewel het voormalige leerling Siddha heeft mij ook anders welluidend genoeg klonk, toch niets wel 't een en ander omtrent hem meete maken kan hebben met onzen heiligen gedeeld wat tot voorzichtigheid maande. godsdienst, waarvoor de profeet geprezen En toch, hij weet misschien meer dan zijl Doch ik heb in den laatsten tijd nog wij omtrent die oude leerlingen ontdekwel onrustbarender zaken waai^genomen ken kunnen. dan wat ik u vertelde. Denk eensl .niet — Ziet gij wel, — sprak Akbar als lang nog geleden zag ik heel in stilte een zegevierend tot Feizi, — ook onze vriend man uit het paleis sludpen, dien gij stellSg Koelloeka acht die veel besproken Yogakent en dien gij niet licht ontmoet zult leer nog lang zoo onbelangrijk niet. hebben, of 't werd u koud en huiverig. Na geruimen tijd nam Aboel Fazl afGorakh, den zoogenaamden Yogi. scheid van den keizer en begaf zich met — Behoede ons Allah I Daar is hij zelf in de beide andere naar zijn paleis om daar, eigen persoon I Mochten de wateren der in hunne tegenwoordigheid, het verslag Djoemna hem verzwelgen I der twee verspieders aan te hooren. En werkelijk vertoonde zich daar weder (Wordt vervolgd.) de Doergapriester, en begaf zich tot een groep Hindoe's en Perzen, die in levendig gesprek met elkander waren gewikkeld. Zenuwachtig, Overspannen Maar 'wat er dan 's avonds wel omging en Slapeloos in die geheimzinnige binnenvertrekken van Mijnhardt's Zenuwtabletten den Keizer? Dezen avond ten minste zou zullen Uw zenuwen kalmeeren en sterken en de rechtzinnige Musulman er niets bijzonUw slapeloosheid verdrijven. ders hebben opgemerkt. Buisje 75 et. Bij Apoth. en Drogisten. Feizi, Ab oei Fazl en de vóór eenigen tijd uit het Noorden teruggekeerde Brahmaan

...

■■

,

,

~

I

^—'^~

Het komende seizoen Door het Panjsche modehuis Jony, werd in het Paviljoen in hef Vondelpark fe Amsterdam een mode-revue gehouden. Op bovenstaande foto ziet men de elegante Fransche mannequins de nieuwste snufjes dragen

Veel belangstelilna

Een gevolg van het bezoek van de engelsche kruisers

Oe oi aatsbespreking voor de afscheidsvoorsteliing van mevr. Theo Mann-Bouwmeester, Hoe enorm de Deiangsteilmg voor dit laatste optreden is, daarvan getuigt bovenstaande foto.

Het Itallaansche Caproml-bombardementsvllegtulg „La Promessa".

dat vorige week op het vliegveld Schiphol arriveerde. Een groepje van de bemanning met verschillende personen, door wie zij ontvangen werden.

Dat buitenlandsche oorlogsscheoen gelukkig ook voor meer vredelievende doeleinden geschikt zijn. toont bovenstaand« toto. De engeische matroos Arndt is in het huwelijk getreden met de amsterdamsche juffrouw Leur.

behendlgheldswedstrljden voor vrachtauto's

Zaterdag werden op het Museumplein te Amsterdam behendlgheldswedstrljden voor vrachtauto'« gehouden. Een opgave was het rijden tusschen twee planken door.

Langs de Hollandsche kust heeft eens een aaneengesloten duinenrij gelegen. Door de golven, is deze rij verbroken en zijn. van de daarachter gelegen veen&treken groote stukken weggesJagen. Dit veen werd vervangen door vruchtbare zeeklei (wadden, slikken, kwelders). Nog op een andere manier werd de duinenrij aangevallen, n.1. door den wind. Op vele plaatsen is het duin in den loop der eeuwen meer dan zijn eigen breedte oostwaarts verwaaid. Deze verschijnselen zijn nog aan het strand te bestudeeren. Aan het noord-hollandsche strand b.v.. in de omgeving van Bergen aan Zee—Egmond kan men vaak na een s*orm aangespoelde groote brokken veen vinden, die vroeger voor de kust zijn weggeslagen. Nog Sterker; in een herfststorm eeni^e jaren geleden, ontstond achter een bank bij Bergen aan het strand een diepe kreek en bij eb vond men daar den ouden veenbodem terug. Op Rottum kan men iet^ anders waarnemen. Aan het Noordzeestrand ziet men daar vaak groote kleibroldcen liggen; op de foto te zien in het midden en ter linkerzijde.

Ontwerp voor een tasch

Een fossiele schelp van het Eoceen, gevonden bij Cadzand.

Elernest van de wulk

Die brokken zijn bij storm losgeslagen stukken van de kwelden In Zeeland met zijn Oosteren Weater-Schelde, waar-twee keer daagsi de stroom van den vloed den grond opstuwt en de ebstroom dienzelfden grond diep doet uitslijten, vinden wij op het Sitrand b.v. bij Domburg

Schelp van de wulk.

op Walcheren of bij Cadzand in Zeeuwsch-Vlaanderen interessante dingen,' rf.1. fossiele schelpen. Afgebeeld is de cardita chamaeformis, reeds lang uitgestorven, thuishoorende in het Eoceen. Deze aardlaag komt in ons land alleen aan de oppervlakte op enkele plaatsen in de omgeving van

Oldenzaal. De schelpen worden van den Scheldebodém op het strand geslagen. Domburg is een rijke vindplaats van verschillende soortee, fossiele schelpen. Soms vindt men op het Strand op sponzen gelijkende voorwerpen, welke echter eiernesten van de wulk blijken te zijn. Deze nesten bevatten soms wel 400 eieren. Het onderzoek heeft geleerd, dat er maar een 20-tal tot ontwikkeling komen. De slak komt op onze kust veel voor, men vischt ze wel en dan dienen ze als voedsel. De vorm der schelp is zeer varieerend; van trapvoimig tot langgerekt., Die schelpen kunnen wel 10 c.M. lang worden. Uiterst zeldzaam is een links gewonden exemplaar. Men verstaat hieronder een horer^ waarvan de opening aan den linkerkant komt te liggen^ als men den top naar boven houdt. Liefhebbers probeeren maar eens zoo'n exemplaar te vinden, het brengt nog meer geluk aan dan een klavertje vier. Een kennis vond laatst *ien klavertje vijf en nu vieren we eerstdaags zijn verloving. Ik vergat te vertellen, dat hij tot dien stap al eerder besloten was^

^-^^—,^^—

'Tikrr orvi£.s>

DE AANSTAANDE KROONPR1NSES VAN BELGIË

Wat er gedragen zal worden dezen herfst? Mantelcostuums a Ia het costuum van mijnheer uw man, met dit verschil, dat u er een kort rokje, met inspringende plooien bij draagt. Voor lange mantels worden Engelsche Tweeds, of de mooie Schotsche ruiten gebruikt, terwijl de avondmantels van zware zijde met zijden alpaca of bontranden van eekhoomtjesstaarten; een sprookjesachtig effect zullen maken op de zachtgekleurde avondjaponnen. «

Een van de eerste dingen, die we doen, nu de vacanties weer voorbij zijn, is een nieuw corset koopen. Tegenwoordig worden er speciale corsetten in den handel gebracht, vc)or vrouwen die veel beweging nemen en voor vrouwen, die een zittend leven leiden. Ook onze opgroeiende meisjes, die zoo langzamerhand een corset willen gaan dragen, maar er tegen op zien om in „het harnas", hoewel er al veel van het hamasachtige verdwenen is, te loopen, kunnen heel aardige corsetjes zonder baleinen bekomen. Er moet vooral op gelet worden, dat deze corsetjes in het juiste model geknipt zijn.

♦

Geef uw kftideren in plaats van jam honing op de boterham. Met jam, hoe uitlokkend zij er ook mag uitzien, kan men niet te voorzichtig wezen, uitgezonderd natuurlijk, wanneer de jam thuis gemaakt is en men er dus alle bestanddeelen van kent, terwijl honing altijd zuiver is en daarbij heel makkelijk en volkomen verteerd wordt. Maar sommige kinderen houden absoluut niet van honing, dring het ze dan niet op. * * Nu de herfst weer is gekomen met zijn koude ochtenden en avonden wandelen velen onzer rond

'rinses Astrid van zweden die mei kroonprins Leopold van België verloofd is.

menschheid in den handel gebracht in handige fleschjes, die in een klein handtaschje meegedragen kunnen worden. Zooals zij zelf verklaart, krijgt

No. 7SS33. SmmakTolle iapoa van appelgroen marocaine met kraag en vest van wit georgette. Benoodigd Tan 95 cm. breeae »tof 4,50 M.; »an 95 cm. breed georgette 55 cm.; picotje 1,80 M. Van deze afbeeldingen, die met toestemming derfirm» Weldon Ltd. te Landen, zijn gereproduceerd, zijn fr. p.p. geknipte pa-

met een brutaal 'rooden neuspunt. Sommige vrouwen trachten dit euvel te verhelpen, door 's morgens hun neus een melkbad te geven, weer anderen verbergen de roodheid onder een dikken laag cream. Het resultaat? In de meeste gevallen helpt het niet veel, dikwijls heelemaal niets. Maar nu schijnt er toch licht te dagen voor de arme slachtoffers. Een jonge Fransche vrouw heeft een poeder ontdekt, (iat op den neus gestrooid, het gloeien absoluut tegen gaat. Zij houdt het middel geheim, tenminste de samenstelling daarvan, het poeder wordt tot heil van de

Een heerlijke dracht voor den winter is het wollen jumperjurkje. Ik zag een snoezige, gebreid van marineblauwe wol, de jumper lang en recht, met een nauw aansluitenden gebreiden ceintuur en platte zilveren knoopjes aan de halsopening. De rok was gebreid in breede banen, recht en averecht en enkel gegarneerd met een rij zilveren knoopjes van de taille tot den zoom. ,

de neus de kleur en zachtheid van een perzikvelletje. Nu, het is in elk geval prettiger om met een perzikneus, dan met een aardbeineus te loopen.

In de komende grauwe hcrfsl- en wintermaanden hangt de knusse warmte der kamer niet alleen af van de kachel of haard, de aankleeding draagt er ook toe bij. Zelfs bij hooge temperatuur kan een kamer er nog kil uitzien. Nu is gevoel voor vorm, kleur en schikking evengoed een gave, als gehoor voor muziek of hel maken van gedichten, maar tofh kan het eerste door ondervinding ontwikkeld worden. Een kleine wijziging in de stoffecring kan aan het vertrek een geheel ander aanzien geven. Sommige kamers maken den indruk van rustig, goed ingericht en mooi te zijn, terwijl weer andere overladen zijn en daardoor zoo'n geheel tcgenovergesteldcn. onrustigen indruk geven. Dit komt gewoonlijk doordat er te veel meubelen in staan of door drukke patronen van behang, kleeden of gordijnen. Ook té veel schilderijen doen afbreuk aan een goed geheel, zij moeten in harmonie zijn met de meubelen en de grootte der kamer en zóó gehangen worden, dat de horizon van het landschap of de oogen van hef portret nagenoeg gelijk komen met de oogen van den bewoner. Een spiegel tegenover een deur geplaatst, doet de kamer kleiner lijken, spiegels behooren zóó gehangen te worden, dat ze die deelen ferugkaatsen, die het beste verdragen weerspiegeld te worden, dus niet b.v. een groot meubelstuk. Enkele draperieën aan den wand geplooid, een oudcrwetsche doek, een bonte lap zijde of beschilderd fluweel, of handwerk in helkleurige wol dragen er toe bij, een warmen, gezelligen indruk aan het vertrek te geven. En dan de kussens van allerlei vorm en kleur, bestemd voor allerlei doeleinden, hiervan kan men er niet gauw te veel hebben. Voetkussens, rugkussens in de stoelen en kussens rond den haard geven aan de kamer een gezellig aanzien. Ze zijn gemakkelijk en gauw genoeg te vervaardigen. Overtrekken gehaakt van grove wol voldoen steeds, mits de kleurencombinatie goed getroffen is. Verder kan men kussens maken van een paar fleurige kleedjes of van lapjes wol en zijde, afknipsels of restanten van toiletjes overgeschoten. Zijn de lappen groot, maak dan een vierkant kussen van vier blokken, anders kunnen het er meer zijn. of een langwerpig kussen uit strepen van versjüllende stof. Gok kan men noar keuze blokken en strepen combineeren. Effen, gekleurde kussens kon men garneeren door een gevoerd lint langs de kanten aan te brengen. Ook staat een strik in een der hoeken aardig of men gameerf de punten met trosjes kralen. Op een rond kussen flatteert een frosje balletjes met zijde overtrokken, terwijl ^en groole kunstbloem aan den kant eveneens een heel aardig effect maakt.

J

&y doetneé&oor/iaaryenoeoeti No. 75807. Keurige eenTondige iapoa »oor rips of fijne wollen stof met ovetblousend lijfje en kraag en manchetten van satijn. Benoodigd van 135 cm. breede stof 2,75 M.; van 95 cm. breede garneerstof 60 cm. tronen verkrijgb. tegen toezending v. f 0.75, en vermelding van net nummer aan mevr. Müiy Simons.2e Schuytstr.261, Den Haag.

^UEP*^

Chypr>e.Par»is.Oi»igan,enz.

DE wereld beziet thans veel meer Uw voorkomen met critische oogen dan dit vroeger het geval was. Uw geheele persoonlijkheid weerspiegelt zich in de kleeding die U draagt. Wanneer U kleeding koopt zult U er steeds voor zorgen, iets te koopen wat U het beste staat. Het moet dienen voor dagelijksch gebruik en dus „correct" zijn. De tegenwoordige dameskleeding kenmerkt zich door de uiterste eenvoud en dit brengt mede de noodzakelijkheid dat deze er steeds zoo frisch mogelijk uitziet en daardoor aan de draagsters dat elegante voorkomen verleent, hetwelk alleen frissche en nieuwuitziende kleeding geven kan. De aantrekkelijkheid van de hedendaagsche vrouwenkleeding zal steeds ten volle bewaard blijven, in-

dien deze steeds, zoodra zij gereinigd moet worden, gewasschen wordt in Lux, dat overal verkrijgbaar is tot een prijs, die voor niemand een bezwaar behoeft te zijn. De volledige gebruiksaanwijzing op het pakje vertelt U hoe eenvoudig en voordeelig het gebruik van Lux is. De Lux vlokjes lossen onmiddellijk in heet water

op terwijl het wasschen niets anders is dan het goed in het overvloedige sop herhaaldelijk op en neer halen. Deze hoogst eenvoudige behandeling maakt het wasschen met Lux tot het werk van een oogenblik: U kunt het doen, wanneer U eens enkele minuten niets anders te doen heeft. Lux zal bovendien veel meer doen dan enkel wasschen; het zal alle vuildeeltjes uit het goed verwijderen en dit doen zonder zelfs het fijnste en teerste weefsel te schaden. Het bevat geen chemische bestanddeelen die krimpen of verschieten zouden kunnen veroorzaken. Het doet Uw kleeding er uitzien, alsof zij regelrecht uit den winkel kwam waar zij gekocht is. U is veilig wanneer U Lux gebruikt. Zorg dus dat U nooit zonder zijt. De Lever's Zeep Maatschappij Vlaardingen. LI76-I3

--.-^5===—=i

■ '" .i';1^ ■-•''■■ ■ ^■.-;.mfmmmmmmimmim''m

-■

^

H)LMR©M^NÏBEK UHÏ DE ©UDE D©©5 WOORDEN EN MUZÏE1K VAN MONNIICKENDAM Vrjj vertellend. Zen

r ÜÜ

f

■M r F F

E

J

r i F r r r-

ha.l5.5noerfcerwcur.de v^n tien.4^1-zend pond,Ien

^

r

^

i

S

a<7..flien

a^^

^

^^

i

meis.jettiet^chitt-'ren de

i

Het

P

T

ê

ir

^ E L' I f- i rlicht tr IF p ^ I-'' ^ f ,'4nr^ U/it.het mei5.je meJ5. ie li^t Wat fla,ivw fla.ivw op o^ den grond,'t drond. töre.. zei.se chtuiLhet Ore.. zel.scha^ i5 z-icfit.b^iirbe. .wccien

Pc.

J—J-(^xJ

li.tie, re.eher, ehe en een de. tec.ti^ef Met

f st;

i

^ ^

I

5nor. baard en prach.ti.ae

n

r

tan

5è

f

$

P

*

^

J)«1.

den

O

ïtec.tief^ hij'

^

^

^^

glim.lacht, het

fff

hnei5. je doet lief Lu

EERSTE BEDRIJF Een halssnoer ter waarde van 10.000 pond. Een meisje met schitt'rende oogen.... Het licht uit, het meisje ligt flauw op den grond 't Gezelschap is zichtbaar bewogen. Politie, recherche en een detectief Met snorbaard en prachtige tanden, Detectief, hij glimlacht.... het meisje doet lief En.... Amor die knoopt gauw zijn banden.

m^i

N

^

^

A . mcr die knoopt dau.W2Jjn

ban..den ^

TWEEDE BEDRIJF Men telegrafeert, zijn den dief op het spoor... 'n Gedraaf dan zooals je nooit kende. De dief met een zeiljacht er stiekum vandoor. Verzamelt opnieuw weer een bende. Zij stelen het meisje en... knokken er bij... De huisknecht, die wordt opgehangen.... Detectief, hij maakt er het meisje weer vrij. Neemt den dief op een haar na gevangen.

VIERDE BEDRIJF Recherche met cowboys den dief achterna. Over rotsen, tot diep in de bergen. De dief steelt het meisje alweer (wie doet 't na ? Om d'arme politie te tergen. Detectief.... opnieuw haalt den dief bijna in.... Doch zijn paard struikelt over de steenen... En bloc grijnst de bende.... en de mooie heldin Ligt gebonden een deuntje te weenen...

ÊÈ

DERDE BEDRIJF Detectief... rijdt snel nu langs weide en heg. En loert met zijn fonk'lende oogen. De bende verbergt zich terzij van den weg. Detectief, die komt aangevlogen. Men pakt hem en werpt hem fluks in'n spelonk Die elk oogenblik kan ontploffen.... Politie komt.... dooft de gevaarlijke vonk, Detectief gered! 11 (is dat boffen!)

VIJFDE EN LAATSTE BEDRIJF Het maantje schuins lacht, en heel zacht in den nacht Omsingelen de cowboys de bende. Nog even wordt er op een teeken gewacht.... 'n Gevecht dan zooals je nooit kende. — — Het meisje gered.... en een lach en een traan.... De dief is gedood door een ander). De bende wordt achter de tralies gedaan.... En 't slot is.... ze krijgen elkander.

THE NEW

His Master's Voice IN PRIJZEN VANAF flIO.— ragislrMti 8'/, Octave« meer dan lader ud«r [abrilual Laai oni D aea New H M. V Grmptaai damaalreerea.

AMSTERDAM - 42 REG. BREESTR. 42

5