51 e jaargangnr3 maart2015

e 5 1 j a a r g a n gn r3 ma a r t2 0 1 5

VAN DE REDACTIE Joke de Graaf id zijn van een filmclub is leuk en de avonden zijn gezellig en veelal leerzaam. Lid zijn van een sportclub, een handwerkclub, een kaartclub, of weet ik veel wat, kan ook leuk zijn. Dit soort clubs hebben het qua programmering, naar mijn gevoel, wel veel gemakkelijker dan een filmclub. Zij hebben een vast stramien in hun programmering en hoeven zich niet ieder jaar weer suf te peinzen over hetgeen waarmee ze de avonden dienen te vullen. Ons programma dient informatief te zijn, maar mag zeker niet slaapverwekkend zijn. Je hebt te maken met gevorderde filmers, beginners en een groep daartussenin. Dat maakt het lastig om het boeiend te houden. Altijd simpelweg films kijken wil je ook niet, want gegarandeerd, dat er dan al snel een categorie afhaakt. Sommige clubs hebben dan ook een programmacommissie. Bij ons wordt het programma met name bepaald vanuit het bestuur. In alle gevallen heb je mensen nodig met ideeën, met een netwerk om mensen van buitenaf te kunnen strikken en leden, die een avond kunnen vullen. We hebben iedere week een clubbijeenkomst, in tegenstelling tot veel andere videoclubs, die zich beperken tot eenmaal per veertien dagen. De opsplitsing in reguliere clubavonden en werkgroepavonden geeft daar een zekere structuur in. Maar al die avonden dienen wel een programma te hebben en dat brengt ook voorbereidingen met zich mee. Dan lijkt het, dat hoe groter de club is, hoe gemakkelijker het wordt. Toch is dat niet waar. In een grote club kunnen veel minder gevorderde filmers zitten, of mensen, die je echt niet voor de groep krijgt. Wat je als club nodig hebt, is een soort kader met mensen, die avonden kunnen verzorgen en een bestuur, die weet wie ze voor iets aan kunnen schieten. Ooit was ik actief bij scouting. Daar was een groepsleidster, die ergens in haar achterhoofd blijkbaar automatisch opsloeg wat iemand voor werk deed, wat hij kon en wat zijn of haar netwerk was. Ze wist perfect de juiste mensen op de juiste plek te krijgen. Nooit heb ik gemerkt, dat er iemand “nee” zei. Haar netwerk zat ook in het Stadskantoor en dat bleek handig voor onder andere subsidies of evenementen, die je wilde organiseren. Bij ons in de club weet ik lang niet van iedereen, waar zijn capacitei-

L

1

ten liggen. Gelukkig zijn er veel leden, die bereid zijn om “iets” voor de club te doen. Dat hoeft natuurlijk niet altijd iets voor de programmering te zijn, want ook op ander vlak zijn handen nodig. Gelukkig heeft Cor Vermeulen naast zijn hulp voor de computeravonden aangegeven ook anderszins zijn kennis te willen delen en daar zijn we ontzettend blij mee. Maar ik kan me zo voorstellen, dat er ook bij andere leden niet vermoedende talenten liggen, waar we nu geen gebruik van maken. Ik zou zeggen, wacht niet tot je gevraagd wordt, maar meldt het gewoon. We hebben nu het geluid weer eens bij de hoorns gevat. Gek is, dat dit altijd een wat ondergeschoven kindje lijkt bij de diverse filmclubs. Toch is het minstens zo belangrijk als het beeld. Probeer het maar eens uit. Kijk naar een film en draai het geluid eens weg. Enfin, ik kan er hier een heel verhaal over houden, maar dat bewaar ik maar voor de clubavond. Ik denk, dat we met dit onderwerp nog wel de nodige avonden kunnen vullen. Voor de Explicateur zijn er gelukkig weer wat mensen in de pen geklommen. Heb je ook wat te melden, schrijf het op en stuur het in. Het moet natuurlijk ergens wel wat met onze hobby te maken hebben. Biedt ook eens spontaan aan om een verslag van een avond te schrijven. Soms wordt ik zo moe van dat vragen en dan stop ik er maar weer een poosje mee en schrijf het zelf. “Wel zo makkelijk”, denk ik dan. Ik heb wel eens gedacht aan lootjes trekken voor het clubverslag, of een afstreeplijst. Maar ja, het is natuurlijk wel zo, dat niet iedereen een schrijver is en dat nou net iets is, wat hij/zij per se niet wil of meent te kunnen. Lastig. Nu ik dit zo opschrijf, denk ik, dat er zeker leden zullen zijn, die wel een idee zullen hebben over wat een filmclub moet bieden. We hebben een aantal vaste avonden over het jaar heen. We hebben onze festivals. Misschien moeten we weer eens een basiscursus geven. Geef toch maar weer eens aan, waar de behoeften liggen. Een ander idee is om jezelf eens voor te stellen via onze Explicateur. Cor heeft het onlangs ook gedaan. Het is toch leuk, als je wat meer over iemand weet en wat/waarom hij filmt. Ik ga niet iemand aanwijzen, maar laat iemand eens beginnen en de pen doorgeven aan een volgende. Zo komen we allemaal aan de beurt. Soms is het allemaal wat lastig, maar toch ook weer ontzettend leuk en daar laat ik het voor nu maar bij. Voor nu wens ik jullie weer veel leesplezier. !

2

LEDENVERGADERING

VAN DE VOORZITTER

3 februari 2015 Joke de Graaf

Chris Schepers

a, wat voor clubverslag maak je van een ledenvergadering. Natuurlijk zijn er de notulen, ook een verslag, maar dat is niet bedoeld als artikel in onze Explicateur. Nee, hier geven we een beetje het verloop van de avond weer en hoe was dat? Iedereen was als gebruikelijk tijdig aanwezig en zat al spoedig aan de koffie. Bij Jan en mij leefde vooraf het gevoel, wat te doen als de avond om negen uur al voorbij is, of net als vorig jaar om kwart over negen? Zomaar wat films draaien, praten over de opzet voor een mogelijke feuillefilm, gewoon gezellig kletsen met elkaar of misschien een peiling over toekomstige programmering? We wisten het eigenlijk niet en bij de anderen leefde het blijkbaar niet. De vergadering verliep rustig en voorzover met zo’n avond mogelijk, redelijk geanimeerd. Stemmen bleek niet nodig. Voor de functie van voorzitter was er één kandidaat en voor de beide andere open bestuursfuncties kregen we de handen niet op elkaar. De vertrekkende voorzitter werd bedankt voor zijn inzet gedurende zijn periode als bestuurder van de SGD. Deze woorden werden bekrachtigd met het bekende kistje wijn. Gelukkig werd duidelijk, dat Leen zich op de hem gebruikelijke wijze blijft inzetten voor de club en daar zijn we heel blij mee. De financiën van deze financieel gezonde club werden in orde gevonden. Contributieverhoging werd niet nodig gevonden. Wel zal de minimumbijdrage van donateurs iets omhoog bijgesteld worden. In de pauze werd druk gelobbyd om toch nog bestuurders te strikken. Dat lukte niet. Wel werden er twee leden gevonden om de Technische Commissie te komen versterken, zodat ook de projecteurs niet iedere week aan de bak hoeven. Extra medewerking voor de bargroep was na wegvallen van een team al eerder gevonden. Ook achteraf werden er wat toezeggingen voor diverse werkzaamheden gedaan en dat geeft aan, dat men best bereid is met elkaar de schouders onder een meer dan middelbare, maar nog springlevende SGD te zetten. Ook de nieuwe voorzitter zal er alles aan doen om de groep zo springlevend te houden. We kijken met plezier terug op deze vergadering en zijn nieuwsgierig wat de komende tijd ons brengen zal. We gaan er weer voor! !

ls de explicateur uitgedeeld wordt, is het inmiddels al weer één maand, dat ik voorzitter ben van ons aller SGD. Het begin was het toch wel even wennen om na circa veertien jaar achterovergeleund te hebben, nu actief voor de groep te staan. Eigenlijk had ik mij na mijn pensionering voorgenomen om nergens meer een leidinggevende functie aan te nemen. Maar ja, toen er vorig jaar naar de ledenvergadering toe nog geen voorzitter aangemeld was, heb ik aangegeven, dat ik de SGD niet in de kou wilde laten staan en in uiterste noodzaak wel voorzitter wilde worden. Gelukkig nam Leen het voorzitterschap op zich, al was het dan maar voor een jaar. Joke was destijds dan ook zo vriendelijk om dit gegeven in de bestuursnotulen te vermelden en dus kon ik er dan ook niet meer onderuit. De eerste vergadering is inmiddels achter de rug en zijn we bezig om plannen te ontwikkelen en voor te bereiden. Jammer is het nog steeds, dat er niet meer mensen bereid zijn om in het bestuur plaats te nemen. Drie mensen is toch wel wat weinig in een bestuur. Maar helaas is het niet anders en gaan we er met volle overgave tegenaan. De projectiegroep heb ik verlaten, want dat is natuurlijk niet te verenigen met mijn nieuwe functie. Gelukkig hebben Ruud en Christ zich aangemeld en is deze groep weer op volle sterkte. Ondanks ons kleine bestuursclubje gaan we er enthousiast tegenaan en zien we de nabije toekomst met vertrouwen tegemoet en wie weet komen er dan toch wel weer mensen om de lege plekken in het bestuur op te vullen. !

3

4

J

A

DAME

GREEN SCREEN

Jan de Graaf

17 februari 2015 Joke de Graaf

e vrouw stond voor de draaideur van het winkelcentrum. Het was niet zomaar een vrouw, zelfs geen mevrouw. Het was een dame en wel een Dame met een hoofdletter. Zoals een Dame betaamt, was ze op het oog eenvoudig gekleed, maar die eenvoud was slechts schijn. De korte openvallende chique mantel liet een duur mantelpakje zien, waarvan de rok precies op de juiste hoogte over de knieën viel. De gesloten damespumps hadden een half hoge hak, die haar net iets groter maakte, dan ze was. In een wat groot dorp had ze de vrouw van de burgemeester kunnen zijn, in een niet zo grote stad de vrouw van een rechter. Er stonden een paar dingen vast. Ik kon gewoon doorlopen, een ommetje maken en naar huis gaan. Ik kon doorlopen, een stukje verder omdraaien en achter haar rug om naar binnen gaan. Het minst aantrekkelijke was voor haar langs naar binnen gaan en haar niet zien. Waarom ik tegen dat laatste opzag, was dat ik er absoluut van overtuigd was, dat ze me zou aanspreken. Gesprekken met mannen zijn soms behoorlijk lastig, maar daar kan ik meestal wel een punt aandraaien. Maar bij een gesprek met een Dame met hoofdletter gaat er een rilling over mijn rug. De dame had me natuurlijk allang gezien en wachtte gewoon rustig af, wat ik zou doen. Ik besloot dus maar de confrontatie aan te gaan, rechtte mijn rug en begaf me naar de opening. Ze keek naar me toen ik er aankwam en zei niets toen ik haar passeerde. Ik slaakte een zucht van verlichting. Daar had ze natuurlijk op gewacht. Drie, vier stappen was ik haar voorbij, toen achter mijn rug haar stem zei, “mijnheer”. Dat is een dolksteek in je rug, je hebt je vijand verslagen, je keert hem je rug toe en dan komt de dolksteek. Ik was verslagen en draaide me om en zei, “U riep me”. Ik had het antwoord kunnen verwachten. “Oh nee mijnheer” zei ze, “maar ik dacht, dat u een beetje bang voor me was, toen u me voorbijliep.” Ik kon alleen mijn hoofd schudden en liep snel het winkelcentrum binnen. Een oplettende waarnemer zou het kleine triomfantelijk trekje van haar lippen gezien kunnen hebben. Bij het kopje koffie besefte ik dat ik dit keer echt verslagen was. !

D

5

oor deze avond heeft Chris Schepers de voorbereidingen getroffen. Ad Staal had speciaal vrij genomen, zodat we van zijn professionele Green Screen en lampen gebruik konden maken. Deze materialen van Ad en Monique mogen gebruikt worden, maar uitsluitend als zij er zelf bij zijn en dat vind ik terecht. De club heeft een klein Blue Screen, ooit gemaakt door Bob en ook Henk Berendsen heeft een zelfgemaakt mooi Blue Screen. Even over vijven, op de vooravond van deze clubavond, ging de telefoon. Ad, met de mededeling dat hij ziek was. Een lichte paniek vond bij mij plaats. Een zeer dubbel gevoel, want enerzijds vind je het vervelend, dat iemand ziek is, anderzijds zie je de problemen voor de avond op je af komen. Ik vond, dat hij Chris moest bellen hierover, tenslotte hadden zij samen steeds contact gehad. “Dat doe ik straks, maar ik wilde eerst jou inlichten” was de reactie. Allerlei radertjes in mijn hoofd waren aan het werk om een oplossing voor de avond te bedenken. Ik vroeg hem, wat er aan scheelde. Hij zei, dat hij aangereden was met de scooter, toen hij een hoek om ging. Op wat verder vragen, kwam de reactie, dat zijn knie pijn deed en nog wat dingen. Ik zei: “Maar dan kun je toch wel komen.” Een lachsalvo was het antwoord. Er was niets aan de hand, de enige bedoeling was geweest om mij op stang te jagen, hetgeen uitstekend gelukt was. Wacht maar, mijn tijd komt nog. Al vroeg waren Ad, Monique, Chris en Ruud aanwezig om de boel klaar te zetten. Chris begon natuurlijk met de huishoudelijke mededelingen. Daarna nam hij plaats achter de computer om zijn uitleg over het groene scherm te geven. Het was allemaal behoorlijk helder, maar toen hij de kleuren en het kleurbereik behandelde met YUV 4:2:2 en 4:2:0, zag ik vele glazige blikken. Eerlijk gezegd raakte ook ik hier het spoor een beetje bijster. Gelukkig kwam de rest

V

6

wel helder over. Chris ging met een sneltreinvaart door de stof heen, zodat we een vroege pauze hadden. Na de pauze konden de meegenomen camera’s aan het werk gezet worden. Jan de Graaf vond het weer zo nodig om in het middelpunt van de belangstelling te staan en besloot voor het groene scherm te gaan springen. Toen we thuis waren, zei hij hiermee zijn enkel bezeerd te hebben. Hij kwam niet helemaal goed neer. Maar och, je moet wat over hebben voor de club. Ook Ineke en Ruud haalden capriolen uit voor deze montage. Tenslotte begeleidde Jan de Graaf de leden door het niet zichtbare Londen. De montage zal plaats vinden op de computeravond van 10 maart. Leden, die een laptop mee willen nemen, heel graag. Zoek of maak nog wat achtergrondbeelden voor deze avond. Natuurlijk staat het iedereen vrij om ook thuis al wat proberen met de beelden van deze avond. Hoewel iedereen de avond zeer waardeerde, was het wel erg vroeg afgelopen. Voor dergelijk praktijkoefeningen pleit ik toch voor wat uitgewerkte ideeën en eventueel voorbereidingen. En anders moet er een plan B klaar liggen om de rest van de avond te vullen. Maar, dat is mijn mening en misschien denken anderen daar wel heel anders over. ! 7

Thuis de Griekse sfeer proeven? Of gewoon geen zin om eten te koken?

Kom dan naar hét

Griekse eethuis en afhaalcentrum van Zwijndrecht!

DE GRIEK

Slechts één telefoontje en uw maaltijd staat binnen 20 minuten klaar.

Volop gratis parkeren voor de deur

U vindt ons op: Frits Vogelstraat 2 3333 BC Zwijndrecht

Tel.: 078 - 619 04 99 Fax: 078 - 619 04 98 8

VIGNETTERING

NAAR HET WESTLAND

Joke de Graaf

23 februari 2015 Joke de Graaf

oms zie je bij video-opnamen donkere randen. Dat is de zogenoemde vignettering. Het sterkst treedt dit op in de hoeken van het beeld. Het ontstaat, wanneer het groothoekbereik van de lens te groot is voor het gebruikte voorzetlens, filter of zonnekap. De rand van het filter is dan te dik, of de zonnekap is te diep. Hierdoor komen ze in feite in beeld en veroorzaken de donkere hoeken. Eenzelfde filter, voorzetlens of zonnekap kan op de ene videocamera geen enkel probleem geven, maar op de andere camera wel. Wat gebeurt er? De te dikke rand van het filter houdt het licht tegen en dat veroorzaakt de donkere rand. Als je een zonnekap gebruikt, die te nauw en/of te lang is, kunnen de randen van de zonnekap licht tegenhouden, waardoor donkere randen op het beeld zichtbaar zijn. Daarom is het per objectief verschillend, welke zonnekap er gebruikt kan worden. Soms zie je een lichte vignettering. Dat heeft een andere oorzaak. Om een lens zo compact en licht mogelijk te houden, accepteren lenzenfabrikanten in het ontwerp van een objectief een lichte mate van lichtafval aan de randen. Hoe kleiner de afstand tot het onderwerp, hoe minder last je hebt van vignettering. Groothoeklenzen veroorzaken eerder vignettering. Soms past men bewust vignettering toe om een beeld dramatischer te maken. Bij foto’s kan dat met een fotobewerkingsprogramma gemaakt worden, maar ook met een videomontageprogramma is het mogelijk. Binnenkort laten we het wel een keer zien. !

e Tomtom had aangeven, dat het een uur rijden was naar Video Groep Westland in ‘s-Gravenzande. Om klokslag kwart voor zeven stonden Jan en ik bij Henny en Chris voor de deur. Beiden hadden kans gezien om in zeven minuten tijd het avondeten naar binnen te werken. Door een eerste - wat uitgelopen - afspraak bij een fysiotherapeut van Henny kon dit (vr)eetrecord in het Guinness book of records bijgeschreven worden. De afwas bleef liggen voor het eind van de avond en nee, we hebben daarbij niet geholpen. De clublocatie was makkelijk te vinden en bij aankomst waren de meeste SGDers al aanwezig. We werden hartelijk welkom geheten door voorzitter Rob Raasveld. De koffie stond al voor ons klaar. Als ik in het SGD-archief duik, dan kom ik een tweetal bezoeken tegen aan Super’80 in ’s-Gravenzande, één op 15 oktober 1984 en één op 5 november 1990. Op 17 maart 1992 brachten zij een bezoek aan ons. Gezien het 35-jarig bestaan van VGW durf ik sowieso te concluderen, dat het dezelfde club betreft. Op hun website zie je, dat dit klopt en dat de naam in 1990 gewijzigd is. Alleen over het bezoek in 1984 vond ik iets terug in ons Explicateurarchief: “Er was een goede opkomst bij deze club, die niet bij de NOVA is aangesloten. In een nieuw modern gebouw huurt Super'80 een zaal van een grote bibliotheek. Ons programma viel bij hen in de smaak. Mettertijd willen zij graag een tegenbezoek brengen.” Ze hebben lang moeten wachten op het tegenbezoek en dat zullen we dit keer niet laten gebeuren. Grappige bijkomstigheid is de locatie. Ook sinds vorig jaar huizen ze weer in een mooie grote ruimte bij een bibliotheek Ik heb geen idee of het dezelfde bibliotheek betreft. Over naar nu. Onze archivaris Henk Berendsen had alle geprogrammeerde films keurig op rij op een usb-stick gezet, zodat een vlotte pro-

9

10

S

D

jectie mogelijk was. Er zat een doorgewinterde projecteur aan de knoppen, dus dat verliep inderdaad vlot. Het programma was vooraf doorgezonden. Chris mocht als nieuwbakken SGD-voorzitter de films aan elkaar praten en iedere filmmaker mocht ook zijn of haar zegje doen. De zaal kreeg gelegenheid om vragen te stellen, maar behalve wat vragen over de diverse onderwerpen, kwam er over het filmische deel niet zoveel los. Dat vond ik eigenlijk wel een beetje jammer. Nieuw Leven van Christ was natuurlijk een inkopper, dan ben je bij de tweede film vanzelf Sprakeloos. Bij de volgende film waren we In de Wolken, ook al was het dan in een wolkenloze hemel. Gelukkig zagen we daarna het licht met Beelden van Licht en kwamen we op gewicht met 50 Kilo. Hierdoor hadden we wat kracht gewonnen en konden we over naar Sterk, snel en smerig om vervolgens te gaan Lijnen. Toen we geen lijn meer konden zien, gingen we terug in de tijd met De Shtandart in Dordrecht. We concludeerden, dat Filmen, een leuke hobby is en beleefden een Open Dag in de Griendheuvel mee. Nadat we in de pauze ook aan de wijn hadden kunnen nippen, zagen we hoe dit gemaakt werd via Van Druif tot Wijn. Dit zomerse gebeuren werd vervolgd door een razendsnelle toer via Mijn Leven in Jaargetijden. Daarna zochten we het wat verderop en gingen met Ria W. mee naar Yellowstone Park. Ook vijftigjarigen weten wat haantjesgedrag is, zo bewees Macho. De filmavond werd afgesloten met een feuillefilm uit 2010, waarin De Bal centraal stond. Via de diverse films kon men ook een beetje kennismaken met de programmering bij de SGD, zoals de diverse gebruikelijke festivals, de verhaaltjes van Jan en de feuillefilm. Ze zeiden ideeën opgedaan te hebben door ons. Het was een leuke avond met ook weer leuke onderlinge contacten en dat houden we er in. !

e voorzitter begon de avond met de mededeling, dat er geen mededelingen waren. Maar die waren er wel. Nog even attenderen op het inschrijven en inleveren van films voor het Vakantiefilmfestival en het nieuws betreffende de zieke SGD-ers. Ook werd nog even teruggeblikt op ons bezoek aan Video Groep Westland. Met het vorige bestuur was al besloten, dat we weer een feuillefilm gaan maken. Het bestuur geeft de aanzet en vervolgens zullen er twee stromen verder gaan met filmen. Chris wil hiervoor zelf de groepen aanwijzen. Uiteindelijk zullen we twee feuillefilms hebben. Voor de mensen, die onbekend zijn met het fenomeen, werd de feuillefilm De Bal uit 2010 vertoond. Als onderwerp voor deze avond had Chris de regel “Over de lijn” voorbereid. Eerst bekeken we wat situatieschetsen en daarna werden Joke van der Poel en José Pijpers naar voren gehaald en tegenover elkaar geplaatst. Cameraman Chris liep er omheen en maakte er opnamen van. De opnamen werden via de beamer teruggekeken en besproken. Het was een enerverend gebeuren. Dat die lijn de gemoederen bezig bleef houden, bleek in de pauze. Er werd onderling druk gedelibereerd over die bewuste lijn en ook over de zin, dan wel onzin van dit soort regels. “Kijk naar de tv en je ziet, dat de professional zich daar geen r... van aantrekt.” Duidelijk is hierbij: regels leren en ze naar eigen goeddunken wel dan niet toepassen. Maar wel zo, dat je de kijker niet in verwarring brengt. Henny had haar kleinzoon als hulp in de keuken, dus we werden snel van een drankje voorzien.

11

12

WERKGROEP FILM 25 februari 2015 Joke de Graaf

D

Na de pauze was het tijd voor wat filmanalyses. Veel leden hadden een film meegenomen. Aart Versendaal had geen geduld om te wachten tot het vervolg op de Green Screenavond en schotelde ons zijn resultaat voor. Een knallende film vol effecten en kogelvrije vesten. Voor het commentaar op de film bleek een kogelvrij vest niet nodig, want dat was minimaal. Het kan natuurlijk ook zijn, dat men niet durfde te reageren vanwege al die bommen en granaten. Wim de Graaf had gefilmd Langs de Nieuwe Merwede en liet ons een sfeerfilm zien. We zagen mooie opnamen door het riet, hier en daar een scheve horizon en een wel erg abrupt einde. Het voornaamste advies was om de film in te korten en de moeilijk leesbare letters uit de titel te vervangen door een ander en wat contrastrijker lettertype. Dat Ton de Groot modeltreintjes gefilmd had, wisten we al. Vanavond kregen we zijn film te zien. Een DVD had hij aan de treinfanaten geschonken en de reactie erop was heel lovend geweest. Maar medefilmers kijken er toch anders naar. De voornaamste reacties waren over de best aardige close-ups. Helaas keken de meesten van deze gezichten niet naar de treintjes. Dat suggereert voor de kijker desinteresse voor het onderwerp en dat is zonde. Dat het evenwicht in het geluid slecht was, merkten wij als kijkers minder, doordat Ruud continu aan de knoppen had zitten draaien. Bij het erover praten, bleek dat Ton de voice-over (met streepje!) in fasen opgenomen had. Dat moet je natuurlijk nooit doen. Altijd in een keer inspreken, want zelfs als het allemaal even hard klinkt, dan krijg je nog klankverschil. Let er ook bij de muziek op, dat het geluid in evenwicht met elkaar is en ook met de stem. Ben Mars nam ons mee naar Zuid-Oost Australië. We zagen mooie beelden, maar een verhaal werd het nog niet echt. Ook hier kwam het

lettertype ter sprake, dit keer van de aftiteling. Er werd gevraagd, waarom er gekozen was voor tussentitels. Liever had men een voice-over gehoord. Nu had Ben me aan het begin van de avond al verteld van de problemen met zijn microfoon, dus mij was het wel duidelijk. De voiceover opnemen kan ook met de camera. Helaas waren er veel beelden, die in de hoeken afgeronde stukken te zien gaven. Ben had toch geen voorzetlens gebruikt, maar het kan zijn, dat de zonnekap de boosdoener van deze vignettering is. Persoonlijk vond ik, dat zowel bij Ton als bij Ben duidelijke progressie te zien was en dat moeten we toch ook niet ongenoemd laten. Met alle opmerkingen uit de loop van de tijd is wel wat gedaan! Het was inmiddels half elf, maar voor een filmpje van een minuut werd nog snel even tijd gemaakt. Miscommunicatie van Ria Lodema draaide om een hond, zijn bazin en een zwaan met jongen. Ria heeft duidelijk oog voor de opnamen, maar een verhaal met een kop en staart ervan maken wil nog maar niet lukken. Er lagen nog vier films klaar, maar die moeten helaas wachten op een volgend moment. Henk Nieboer, Peter Broekmeulen, Wim Heijligers en Cor Vermeulen komen dan als eerste aan de beurt. !

13

14

‘N VREEMD TELEFOONTJE

REGELS

Ria Wemelsfelder

Joke de Graaf

p een dag ging het mobieltje van Cok één keer af. Omdat het nummer hem niet bekend was, belde Cok niet terug. Even later… tring….. weer één keer. Toch maar even terugbellen, want je weet maar nooit. Van de andere kant hoorde hij een hoop lawaai en daartussendoor een stem met de vraag, wie hem belde. Cok vroeg uiteraard eerst, wie hij aan zijn oor had en na een hoop gekraak en met een enorme echo kwam de stem van - je raadt het nooit - Ben Prent. Hij begreep er niets van en gaf zijn nieuwe telefoontje de schuld. (haha) Zaterdag jl. gaat opnieuw één keer de telefoon. Je begrijpt het al, Ben opnieuw aan de telefoon. Maar dat begrepen hij en Cok pas na een aantal “met wie spreek ik?” van beide kanten. Wat bleek nu, Ben vertelde dat hij onder de douche vandaan kwam en op dat moment meende de brandmelder te horen afgaan, oorzaak stoom. Hij greep een beetje paniekerig zijn (nieuwe) mobieltje en drukte op een knopje, dat de verbinding met Cok maakte. Eindelijk begrepen beide mobielbezitters met wie zij in gesprek waren. Gelukkig voor Ben heeft Cok geen beeldtelefoon.* Ben begreep er geen snars van, dat hij het telefoonnummer van Cok in zijn mobieltje had staan, maar na even in zijn herinnering gravend, moet dat erin zijn gekomen bij de opnamen van de film De Wandelclub. Zijn kleinzoon had namelijk alle nummers van zijn oude mobiel naar de nieuwe overgebracht. ’t Is allemaal effe wennen voor Ben. ! *noot redactie: Niet gelukkig voor Cok? Ook jammer voor Ben, dat filmers zo’n beeldende fantasie hebben.

n de vorige Explicateur heb je - naar aanleiding van de avond Werkgroep Film - kunnen lezen over de zogenoemde springer. Afgelopen werkgroepavond hebben we het “over de as gaan” onder de loep genomen. Deze regels zijn onderdeel van de continuïteitsmontage. Het zijn regels, die ontstaan zijn rond 1917. Wat houdt het in? Als de regels van de continuïteitsmontage goed worden toegepast, dan is de kijker zich nauwelijks bewust van de montage-ingrepen. Het gaat er dus om, dat je door het gebruik van de regels een vloeiend lopende film krijgt. De minder doorgewinterde filmer vindt dat soms best lastig te realiseren. We kwamen dit ook weer tegen bij de laatste avond van de Werkgroep Film. Bij de film Langs de Nieuwe Merwede waren veel overvloeiers gebruikt. De maker werd aangeraden om al die overvloeiers weg te laten en uitsluitend te kiezen voor harde lassen. Dat is het mooiste. Maar ja, de maker vond de shots niet zo mooi in elkaar overlopen met die harde lassen en had daarom gekozen voor de overvloeiers. En inderdaad, als het plaatje niet klopt, dan brengt de harde las dat genadeloos aan het licht. Door een keuze te kunnen maken uit meerdere shots vanuit verschillende standpunten gefilmd, voorkom je zo’n probleem. Nu eerst nog even iets verduidelijken over de springer. Als je op internet gaat zoeken naar springer, dan kom je niet zo gek veel tegen op filmgebied. Vul eens Jump Cut in en er zijn talloze voorbeelden te vinden. De springer wordt ook wel de 30 gradenregel genoemd. Dat geeft voor de filmer duidelijk aan, dat er tussen twee opvolgende shots minimaal 30 graden opgeschoven moet worden om een springer te voorkomen. Natuurlijk is het maken van een close-up ook een prima oplossing.

15

16

O

I

In het artikel over springers in de vorige Explicateur lazen we ook over het filmen bij een optocht en vanuit een rijdende auto of een varend schip. Dit deel handelt in feite over het fenomeen “over de as gaan”. Ook hiervoor wordt vaak een andere term gebruikt en wel 180 gradenregel en ook “over de lijn gaan”. Wat houdt het in? De camera dient altijd aan een kant van de zogenaamde dramatische as opgesteld te zijn. En opnieuw zijn er diverse betitelingen mogelijk. Het wordt ook wel imaginaire lijn of simpelweg actielijn genoemd. De dramatische as is de denkbeeldige lijn tussen twee personen of elementen. Meestal is het de kijkrichting.

over de lijn heen. Doorfilmen, terwijl je de as overschrijdt. Is het erg, als je je niet helemaal aan die regels houdt? Nee zeg, laten we niet overdrijven. Het zit simpelweg zo: je moet de regels kennen, ze begrijpen en hebben ervaren. Dan kun je ze naar believen toepassen of misschien juist wel bewust zo’n regel overtreden om ergens de nadruk op te leggen, de film een wat extra dramatisch tintje mee te geven of de kijker bewust in verwarring te brengen. Veel Hollywoodfilmers overtreden deze regels ook bewust. Kijk bijvoorbeeld eens naar The Shining. En niet vergeten close-ups, close-ups, close-ups. Het lijkt wel de Haarlemmerolie van de film, maar je hebt er nooit teveel. !

Een aantal voorbeelden: < Als twee personen met elkaar praten, dan moeten de camera’s voor hun opnamen altijd aan een kant van de denkbeeldige lijn tussen twee personen staan. Doe je dat niet, dan lijkt alsof de personen van plaats verwisseld zijn. < Als een auto rechts van het scherm het beeld uitrijdt, dan moet de auto in het volgende shot het beeld weer aan de linkerkant inrijden. Anders lijkt het alsof de auto weer terug rijdt, inplaats van door te rijden. < Je filmt een optocht en staat eerst aan de linkerkant en daarna aan de rechterkant van de stoet. Het lijkt dan alsof de optocht ineens de andere kant op marcheert. < Je staat op een boot en filmt zowel de linker als de rechteroever. Het suggereert, dat de boot heen en weer vaart. < Je staat op een voetbalveld en filmt eerst van de ene kant van het veld en vervolgens aan de andere kant. Bij een doelpunt lijkt het dan alsof er in eigen doel geschoten wordt. Stelregel is, dat in het shot en tegenshot de personen aan dezelfde kant van het kader staan. Je kunt het voorkomen door de kijker mee te nemen 17

18

WERKGROEP COMPUTER 10 februari Joke de Graaf aar gaan we weer. De computer is klaargezet door de technische groep, het geluid is gecontroleerd. We kunnen. Chris geeft als kersverse voorzitter het startschot. Mededelingen? Behalve de zieken zijn er geen belangrijke mededelingen. Joke komt nog even terug op de opmerking van de ledenvergadering over de zich, zoals gebruikelijk, achtergesteld voelende Studiogebruikers. Als er monteerders uit die groep opstaan en ze willen een uitleg verzorgen, dan krijgen ze alle ruimte. Doorgaans proberen we ook de uitleg voor verschillende programma’s te verzorgen, maar dat lukt niet altijd. Aan sommige programma’s kleven nu eenmaal beperkingen. Goed, tijd voor de vragen. Allereerst het bewegen over een foto met in- en uitzoomen, inderdaad het Ken Burnseffect. De gebruiker is een Premiereman, dus wordt het daar mee voorgedaan. Ben van der Stigchel laat het daarna met Studio 16/17/18 zien. Verteld wordt, dat iMovie het effect in het effectenpakket heeft zitten.

D

Dat krijgen we de volgende keer te zien. Als je Ben ineens miste, dan klopt dat. De telefoon rinkelde voor Ben. Hij vond de SGD zo belangrijk, dat hij de verjaardag van zijn broer vergeten was. Dus verdween hij spoorslags. De vorige keer was er ook gevraagd of je de snelheid van een opgenomen speelgoedtrein geleidelijk aan kon passen. Time Remapping is daarvoor de uitgelezen oplossing. Ook dat heeft Cor ons laten zien met een aantal voorbeelden. Van spurt to slow-motion, een trein die vooruit reed, vertraagde en zelfs achteruit reed. We zagen Epke Zonderland aan de rekstok. De beweging werd door het shot heen vertraagd en helemaal bovenaan de rekstok werd het beeld zelfs even stil gezet. Met Time Remapping wordt het één vloeiende beweging. Jammer, dat dit met Studio niet te realiseren is. Wat is dat toch met die koudwatervrees van sommige Studiogebruikers voor een ander programma? Het was tien voor half elf toen Cor door zijn stof heen was. Met applaus werd hij bedankt. De tijd was te kort om nog een nieuwe uitleg te beginnen. Dus blijft er weer een en ander op de reserveplank liggen voor een volgende keer. Voldaan en weer een stuk wijzer gingen we naar huis. !

SLIJTERIJ - PARTYVERHUUR Op het Damplein in Dubbeldam Met een grote collectie kwaliteitswijnen

Cor Vermeulen had een film laten zien met een beeld-in-beeld effect. Zoals ook Cor al een beetje verwacht had, kwam de vraag hoe hij dat gedaan had. Cor gaat hiervoor te werk met maskers in Premiere en dat heeft hij met een aantal voorbeelden laten zien. Onze koning kwam te voorschijn en werd gemaskerd, nog wat andere voorbeelden werden gebruikt. Annemarie had al meteen een toepassing voor een van haar films voor ogen. Een teken, dat het goed en duidelijk over kwam. Het kan verwezenlijkt worden met programma’s, die dit maskeren aan kunnen, anders zul je er extra kunst- en vliegwerk voor moeten verrichten. Ook Ben van der Stigchel heeft dit voorbereid voor onze Studio-leden.

tel: 078 - 6166319 fax: 078 - 6167815 Wijnkoperij Cave Michel / Damplein / Dordrecht

19

20

Openingstijden: maandag: 13.00h - 18.00h dinsdag en woensdag: 9.00h - 18.00h donderdag: 9.00h - 20.00h vrijdag: 9.00h - 18.00h zaterdag: 9.00h - 17.00h

VAN DE BESTUURSTAFEL Joke de Graaf e Jaarvergadering is weer achter de rug en hierover kunnen jullie elders in deze Explicateur meer lezen. We danken Leen Vos voor negen jaar, waarin hij met volle inzet zijn bestuursfunctie heeft vervuld. Over de zieken heeft iedereen de berichten weer doorgekregen. Ik hoop, dat we ze snel weer op de club zien, want dat is altijd een goed teken.

D

CLUBAVONDEN 3 maart - Geluid bij video en de voice-over; een onderwerp, waarnaar al diverse keren gevraagd is. Het hele proces van het geluid zullen we doorlopen. Waarschijnlijk is een avond niet genoeg en komt er nog een vervolg. 10 maart - Werkgroep Computer. De onderwerpen, die behandeld worden, zijn al doorgegeven. Een deel van de avond zal ingevuld worden met een vervolg op de Green Screenavond. Neem dus allemaal de gemaakte shotjes mee en de achtergronden, die je ervoor bedacht hebt. Zorg er wel voor, dat je een idee hebt over hetgeen je wilt met je opnamen. Heb je thuis al een montage gemaakt? Prima, neem ook dat mee. 17 MAART VAKANTIEFILMFESTIVAL Op dit moment ziet het er duidelijk naar uit, dat we voldoende hebben aan een avond. Dat heeft natuurlijk ook te maken met het feit, dat vorig jaar het Vakantiefilmfestival pas in oktober plaats vond. We maken er weer een leuke avond van, die iedereen zin in een nieuwe vakantie geeft. Cees le Bruin zorgde altijd voor de prijzen van de diverse festivals. Annemarie Visser zal de inkoop van de 21

prijzen aan haar SGD-takenpakket toevoegen en daar zijn we blij mee. 24 maart - Werkgroep Film. Er liggen al drie films op de plank om te bekijken en te bespreken. Ook zal er als gebruikelijk weer een filmonderwerp ter sprake komen. Laten we het maar een cursusonderdeel noemen. Dit laatste vindt voor de pauze plaats. 31 maart - 10 slagen analyse. Een onderwerp, dat alweer een hele tijd geleden via de Explicateur ter sprake kwam en waarnaar gevraagd is. Eindelijk wordt het ingevuld. Het is en blijft een interessant onderwerp. Of het door onze Explicateur komt, weet ik niet, maar daarna heb ik het diverse keren bij andere clubs op het programma zien staan. Mocht het zo zijn, dat we nog veel te vertellen hebben over het geluid, zie 3 maart, dan wordt dit onderwerp toch weer doorgeschoven. We houden jullie op de hoogte. 7 april is het weer tijd voor de Werkgroep Computer. 14 april is de nabespreking van de vakantiefilms. Bob Wemmers verzorgt deze avond. Voor de Landenavond van 12 mei is gekozen voor Noord Amerika. Dat wil dus zeggen het hele werelddeel Noord Amerika en niet alleen de Verenigde Staten. SGD-LEADER Om me heen wordt door diverse leden behoorlijk geheimzinnig gedaan. Zij zijn druk bezig met het bedenken en maken van een nieuwe leader. Van Ben van der Stigchel heeft onze RTVD-contactgroep al een voorproefje gezien. Ik ben benieuwd naar de resultaten. Sommige mensen denken, dat we daar niets van zullen bakken. Laat deze zwartkijkers eens versteld staan! ANDERE ACTIVITEITEN Er wordt weer gestart met een feuillefilm. Chris heeft daarover op 24 februari al een en ander gezegd. Het bestuur maakt een eerste aanzet. Omdat we een grote club zijn, gaat dit filmdeel naar twee groepen, die er een vervolg op maken. De voorzitter heeft het plan om de groepen aan te wijzen, zodat er een wat andere mix dan gebruikelijk komt. Het resulteert dan in twee films, die misschien wel heel verschillend zullen zijn. De regels voor de film worden nog doorgegeven. 22

AGENDA CLUBAVONDEN SGD zie ook: www.videoclub-sgd.nl 3 maart 10 maart 17 maart 24 maart 31 maart 7 april 14 april 21 april 28 april 5 mei 12 mei

Geluid bij video met Joke de Graaf Werkgroep Computer Vakantiefilmfestival. Aanmelden t/m 3 maart Werkgroep Film 10-slagen analyse (mogelijk vervangen door vervolg geluid) Werkgroep Computer Nabespreking vakantiefilms door Bob Wemmers Werkgroep Film Fade-In’80 op bezoek Werkgroep Computer Landenavond - Noord Amerika

OVERIGE ACTIVITEITEN 9 mei

Op voorzet van Jan de Graaf is er contact met het Rode Kruis Dordrecht voor het maken van films voor hen. Zij willen een korte film voor hun website en een wat langere film met hun activiteiten. Het gaat vooral om het presenteren van hetgeen de Dordtse afdeling van het Rode Kruis doet. Inmiddels heeft er een gesprek plaats gevonden en zullen zo spoedig mogelijk de activiteiten, waarbij gefilmd dient te worden doorgegeven worden.

4 oktober 2015 17 oktober

1-minuutfilmfestival in Rijssen Info www.oneminutefilm.nl/ 7e Nationaal Speelfilmfestival voor amateurfilmers te Sneek. Info www.windjammer.nl MAFF-festival in Luxortheater Maassluis. Thema Goud. Info www.filmclubmaassluis.nl

ADVERTENTIE-INDEX Omslag:

Anton de Man heeft ons weer benaderd voor het filmen van een ceremonie in Strijen en van alles eromheen. Het betreft het onthullen van een monument voor de gesneuvelden in de Hoekse Waard. Binnen de club is geen bereidheid gevonden om te filmen.

Radiobeurs Louter bv Mythos 8 De Griek 14 Garsthagen

16 Rotronica 20 Cave Michel 23 Autoschade Van Gemert

Kijk ook eens verder dan je neus lang is en bezoek eens een festival buiten de club of heb de moed er een film voor in te sturen. Veel filmplezier. !

Kopijsluitingsdatum volgende Explicateur: vrijdag 27 maart 2015 Adres: Joke de Graaf, Cereslaan 60, 3318 EA te Dordrecht email: [email protected]

23

24