312 deelnemers voor tweedaagse directies basisonderwijs West-Vlaanderen in Blankenberge Communicatie verbindt Wist je dat een banaan in je oor dient om krokodillen weg te jagen (dixit Bert en Ernie)? En is het daarom dat mensen twee oren hebben (want er zijn nu eenmaal een pak krokodillen)? Of is het omdat luisteren belangrijker is dan spreken? Wij legden alvast een oor te luister op 25 en 26 februari in de Duinse Polders, waar directeurs basisonderwijs uit heel West-Vlaanderen voor de achtste keer hun tweedaagse hielden. En we hoorden dat het goed was….
Al bij de ingang stonden mimespelers en begeleiders de directeurs op te wachten voor het onthaal. Zonder woorden, maar hartelijk. En met een babelutte. De teneur was meteen gezet. Het centrale thema van deze achtste tweedaagse: communicatie verbindt. En smaakt nog lekker ook.
Hoofdbegeleider Didier Finet schoot het colloquium op gang met de fabel van de mier. Om over te stappen naar paarden. Dit zou een beestige tweedaagse worden, zoveel was duidelijk. Nieuwe directeurs of begeleiders en hun collega’s die straks afscheid nemen mochten zich aan de zaal presenteren. In beide gevallen wat onwennig…
Voor het hoofdreferaat was niemand minder dan Frederik Imbo ingehuurd. Deze acteur van onder meer Aanrijding in Moscou, Flikken en Thuis pakte de grote congreszaal twee uur lang probleemloos in. Geen wonder, want naast zijn acteerprestaties fietste Imbo zich al tien jaar ervaring bijeen in het geven van workshops om de communicatievaardigheden bij mensen uit het bedrijfs- en onderwijswereldje te vergroten. En hij illustreerde meteen dat referaten niet a priori saai hoeven te zijn.
Sterke performance Communicatie dus. En daar zit uni in. U en ik. In die volgorde. Een poging doen om de schitterende presentatie van Frederik samen te vatten zou zonde zijn. En schier onmogelijk. Maar toch enkele tips, doordenkertjes of hoe je ze ook noemen wil: -
Je bereikt meer met minder woorden Een kleine stilte in een gesprek doet wonderen 55 procent van de communicatie gebeurt non-verbaal (houding, gebaren, oogcontact, mimiek). Het verbale maakt amper 7 procent uit We verwarren de realiteit met de realiteit zoals wij die zien, met onze realiteit. Het verschil tussen een bloem en onkruid is een oordeel Streef geen slap compromis na, maar een consensus Neem tijd om te luisteren en leer kijken hoe iemand spreekt We hebben drie jaar nodig om te leren spreken, de rest van ons leven om te leren zwijgen You never get a second chance to make a first impression (maar dat wisten we al langer)
Neen, het was niet alleen een leuke performance, maar ook inhoudelijk sterk. Heel sterk. Af en toe een tikkeltje ondeugend, soms ook ernstig, maar steeds verrassend en origineel. Op naar de workshops. Elke deelnemer kon voor twee sessies inschrijven: de aanpak van conflicten, communicatie en ict, vergadertechnieken, coachen, weerstanden en zelfs bidden als communicatie. Ook uit die werkwinkels vooral heel positieve reacties.
Bisschop Roger Vangheluwe mocht de tweedaagse op vrijdagmiddag afsluiten met zijn visie op communicatie en spiritualiteit. En hij deed dat met het bijbelverhaal over Adam en Eva. Misschien wel het schoolvoorbeeld van slechte communicatie (Adam en Eva verstoppen zich om de confrontatie na het eten van de appel met God uit de weg te gaan). Maar misschien ook weer niet.
God is mild, gaat zelfs een beetje met Adam op weg in zijn redenering en geeft uiteindelijk nieuwe kansen. Of om het met de bisschop te zeggen: God kleedt de mens.
Hallo? Met God? We kunnen uit de bijbel leren hoe we met elkaar moeten communiceren, concludeerde de bisschop. De man werd onlangs nog uitgebreid gevierd omdat hij een kwarteeuw aan het roer staat van het Brugse bisdom. Een zilveren jubileum. En spreken is… ,,We hopen dat u niet te vlug met pensioen gaat. Wij hebben een bisschop zoals u nodig”, zwaaide hoofdbegeleider Didier Finet hem uit.
Een tweedaagse, dat is echter nog veel meer dan referaten en workshops. Het animatieteam kwam – het wordt een traditie – verrassend, origineel en bijzonder leuk uit de hoek. Willem Vermandere kon een telefoongesprek tussen God en de paus aftappen. Bert en Ernie maakten ruzie om een banaan in het oor. En de deelnemers…? Ik denk dat ze genoten. Van het lekkere eten. Van de live-muziek van
collega’s in de bar ’s avonds. Van (te) veel Chimay (en te weinig water). Maar vooral van elkaars gezelschap en expertise. Op alle vlakken. Volgend jaar - op 10 en 11 februari - zijn we weer van de partij. Zeker weten.
Dries De Rycke
