26 mei foto: Laurens van Zijp

62

foto: © Laurens van Zijp

26 mei 2011

In konvooi door de hellepoort - Slopend: 60 uur sturen op de hand Meteo: wind en kusteffecten - Kernploegzeilers: hoger en harder Beroemd en berucht: kapen! - De 'Wielingenvergelijking' -

ADVERTENTIE

ADVERTENTIE

NIEUW! met hefkiel

37

41

44

48

in deze Zilt... ilt

Z

62/2011

6 8 10 22 24 32 34 42 50

Bureaublad - Downloadfoto voor je scherm. Reflectie - Bespiegeling van de Zilt-bemanning. In konvooi door de hellepoort

-

Dingo steekt de Golf van Aden over....

Allereerste NK De Nacra F18 Infusion zeilde eerste kampioenschap.

Uit je dak voor een volmaakt zeil Een Engelse zeilmaker in de Veerhaven...

Audi Med Cup

De races leveren steevast prachtplaten op.

In de Wind Kapen

- De zeilwereld belicht.

- Een voorpublicatie van 'Mijn Zee'.

Gevecht tegen de slaap Slopend: 60 uur sturen op de hand...

60 66

Pre-olympisch seizoen voor de kernploegzeilers.

72 74 76 80 82 86 90

Springlevend

Hoger en Harder

Meteo: linksom of rechtsom

-

In veel artikelen kom je knoppen tegen zoals hieronder. Klik erop en Zilt wordt nog leuker...

Gedrag van wind langs de kust.

Agenda

- 80 jaar Zestienkwadraat.

- Een greep uit de zeilkalender.

Zilte Spullen

- Nieuws van de handel.

video

meer foto's

interview

Volvo Vernuft - Nieuwe VO-70. meer info

De Wielingenvergelijking

Uit het logboek van een zeilinstructeur.

Zilte Wereld Bemanning

- Over verwegzeilen.

mail

download

- Zij maken Zilt.

de volgende Zilt verschijnt op 7 juli!

Zilt

62/2011

foto:© Guilain Grenier/Nespresso Cup

BUREAUBLAD Wordt het je soms allemaal wel eens te veel? Zitten bij de schoothoeken van jouw spi ook nog wel eens gedraaid? Dan kun je misschien toch maar beter niet sollicteren naar de vacature van voordekker op een moderne racer. Je verbazen over zoveel doek kan natuurlijk wel. Zeker als je dezeze fantastische foto van een Wally in de Nespresso Cup promoveert tot het bureaublad van je computer.

reflectie...

Voorjaarstrek

Zilt

62/2011

Elk jaar opnieuw zijn het lengen van de dagen en het stijgen van de temperaturen een vergrootglas voor het sluimerende conflict tussen een overvolle agenda en de boot. Nog voor het zeilseizoen goed op gang is gekomen, weten we al dat de route naar de jachthaven ook nu weer geregeld zal worden versperd door sociale en zakelijke verplichtingen. Toch is dat een aandewindse koers waar we noodgedwongen aan gewend zijn geraakt. Om van het voorjaar echt een confronterend jaargetijde te maken is meer nodig. Helaas worden we ook daarin ruimschoots gefaciliteerd. Elke ochtend onze mailbox openen is al voldoende. Want juist in de maanden waarin we het toch al zo moeilijk hebben, zwellen de mails naar ziltewereld.nl aan tot een constante stroom. De vaste inzenders kennen we goed, vaak zijn ze al jaren onderweg. Moeiteloos tekenen we hun route in de wereldkaart. We kennen hun buren op de ankerplaats en er zijn nauwelijks weigerachtige bootonderdelen waar we geen weet van hebben. Hun verhalen met de foto's van de palmomlijste ankerbaaien koesteren we, maar vreemd genoeg hebben we daar niet zo veel last van. Daar zorgt vooral de nieuwe lichting Verwegzeilers voor.

Gelijktijdig met de aankondiging van hun vertrek tonen zij de ongeldigheid aan van onze argumenten en die van heel veel andere thuisblijvers. Niet omdat ze dat op hun websites omstandig uitleggen, maar juist om wat zij er niet over melden. Gebrek aan geld of ervaring, de school van de kinderen of 'misschien niet helemaal de ideale boot' krijgen zelden meer ruimte dan een bijzin. Wat de Verstandigen aan de Wal zullen afdoen als naïviteit, is voor hen slechts een hobbeltje op weg naar een leven waarvan je zelf de waypoints bepaalt. Ongemakkelijk herkennen we ons in de spiegel die ons onbedoeld wordt voorhouden. Maar waar we pas echt onrustig van worden, is de wetenschap dat jaloezie niet kan bestaan zonder onbereikbaarheid. Komend weekend toch maar eens proberen of die windvaanstuurinrichting het nog doet...

Zilt

62/2011

Muscat

SAOEDIE-ARABIË

OMAN SOEDAN Salalah

JEMEN

Sanaa Asmara

ERITREA

Aden

DJIBOUTI ETHIOPIË

SOMALIË

KONVOOI door de

HELLEPOORT foto:© bemanning Dingo

Dingo steekt Golf van Aden over

De moord op de bemanning van het Amerikaanse jacht Quest, begin dit jaar, schokt de wereld. In het bijzonder de zeilers die pal voor hun oversteek van het gebied staan. Onder wie Martin en Dirma te Ronde en hun drie zonen, op wereldreis met de Dingo. In konvooi varen lijkt de meest veilige optie...

W

e horen het verpletterende nieuws van de Quest als we in Oman liggen. We besluiten zo snel mogelijk te vertrekken uit Salalah. Een dag later horen we dat piraten ook de Deense ING boot met kinderen hebben gekaapt. Wij zijn bang dat de piraten zeiljachten steeds meer gaan zien als een makkelijke prooi. Kortom, we moeten maken dat we wegkomen uit dit gebied. Liefst in konvooi.

EÉN GROOT KONVOOI Gelukkig vinden we drie Duitse boten die ook snel willen vertrekken. Hun agent Mohammed heeft goed nieuws. Hij kan over een paar dagen een gratis gewapend konvooi regelen. We zijn sceptisch, maar alle schippers besluiten te wachten op deze buitenkans. Na een paar dagen wordt duidelijk dat het wachten voor niks is geweest. De kosten blijken 14.000 dollar per boot als er veertien jachten meedoen! Iedereen baalt, maar voordeel is wel dat er nu eindelijk interesse is om één groot konvooi te vormen. Ik probeer afspraken te maken, maar een aantal mensen heeft nog steeds niet door hoe ernstig de situatie is. Ze willen zo efficiënt mogelijk varen om diesel te sparen. Uiteindelijk gooien ze het op beperkingen van de boten en worden er zonder ons wat afspraken gemaakt over een vaarsnelheid van 4,5 knoop. In mijn ogen is dit absurd, evenals de keuze voor een solozeiler als konvooileider. We krijgen alles keurig op papier inclusief route. Het is slikken of stikken.

MEER RISICO De eerste dag al wordt duidelijk dat we de 4,5 knoop niet eens halen. De konvooileider geeft aan dat hij niet harder kan. Ik ontplof bijna. Wij draaien de motor op slechts 1050 toeren. Zo gaan we dagen langer doen over dit stuk en dat betekent meer risico. Op momenten dat we met meer zeil snelheid kunnen winnen, blijft de konvooileider passief. Dus

foto:© bemanning Dingo

Eindelijk is er interesse om één groot konvooi te vormen...


Het in konvooi varen gaat redelijk goed...

zeilen we bijna voortdurend zwaar gereefd. Ik overweeg meermalen uit het konvooi te stappen, maar één van de afspraken is samen-uit-samen-thuis en ik houd mij graag aan afspraken.

CONTINU SNELHEID AANPASSEN Het in konvooi varen zelf gaat redelijk goed. De afspraak is dat de groep dichter bij elkaar gaat varen, zodra er een verdacht vaartuig in de buurt komt. De achterste boten geven dan gas en de voorste boten houden even in. De eerste keer is een openbaring. Een paar boten die om technische redenen niet hard kunnen varen, hebben heel wat minder technische problemen als ze denken dat er gevaar dreigt... Verder hebben sommige bemanningen weinig ervaring met nachtzeilen. Ze weten niet waar ze zelf zitten ten opzichte van de andere boten. De nachten zijn erg vermoeiend, we slapen weinig. We moeten continu snelheid aanpassen. In tegenstelling tot de afspraken wordt er veel gekletst op de marifoon en voert een aantal schepen volle verlichting. Een boot is zelfs zo slim onze positie via AIS uit te zenden…

‘BIJNA AANVALLEN’ Hoe ‘gevaar’ wordt ervaren, verschilt per nationaliteit. De Engelstalige boten zien veel vaker gevaar dan de andere. De eerste nacht zien ze op de radar en ook visueel steeds bootjes die ‘bijna aanvallen’. Vreemd genoeg heeft de rest van de boten nergens last van. Een te hoge gain-setting is onze suggestie, maar daarop wordt afwijzend gereageerd. In de ochtend meldt men doodleuk via de satelliettelefoon aan de coalitietroepen dat we geschaduwd worden. Of een vliegtuig de situatie kan onderzoeken. Ik schaam me dat belastingcenten op deze manier verspild worden en ook onze geloofwaardigheid om zeep wordt geholpen.

Het piratengebied ligt achter ons. Tijd om weer vrij te zijn...


INDICATIEVE ROUTE… Alleen het feit dat we met meer boten varen, geeft natuurlijk niet genoeg veiligheid. Het gaat ook om verantwoord marifoongebruik en de juiste route. De route die we volgens het plan zouden volgen, zorgt ervoor dat we weliswaar dichtbij de kust van Jemen blijven, maar wel net buiten de territoriale wateren. Deze route wordt geadviseerd door bijna alle organisaties die er enige kijk op hebben. In het verleden zijn hier geen aanvallen geweest. Onze konvooileider besluit echter wat hoeken af te snijden. Op mijn aandringen wordt een stemming gehouden, maar niemand neemt de moeite de kaart te bekijken en men besluit dus bijna unaniem gewoon alle beslissingen aan hem over te laten. Hij laat weten dat de rest van de route op papier indicatief is, dat hij die naar eigen goeddunken aanpast en dat we hem maar gewoon moeten volgen.

MANKEMENTEN Een heel ander probleem is dat je met een groep van veertien boten ook veel meer technische problemen hebt. Een deel daarvan had best voorkomen kunnen worden. Zoals een warmlopende motor waarvan het koelwatersysteem niet is gecontroleerd. Een stuurprobleem is minder makkelijk te voorkomen, maar houdt de rest van de vloot wel op. De helft van de stuurautomaten blijkt niet bestand tegen de 25 tot 30 knopen ruime wind. De bemanningen moeten met de hand sturen en willen niet te hard gaan. Dit is het moment dat ik het konvooi echt onveilig ga vinden: langzaam varen met achterlijke wind en brekende golven is behoorlijk gevaarlijk voor veel boten. Verscheidene jachten krijgen brekers in de kuip.


het is redelijk stil op de marifoon en de stress is grotendeels weg.

DILEMMA Ondertussen zijn we nu dichtbij Aden. Het weer is goed om door te varen en dat willen de meeste schippers ook. Wijzelf zitten met een groot dilemma. Mijn vader zou in Aden afstappen en heeft al vliegtickets. Het is echter onduidelijk of Aden veilig genoeg is door alle onrusten. Bovendien is het risico groot dat we door de stop niet genoeg tijd meer hebben om op tijd bij Bab el Mandeb, de poort naar de Rode Zee, te zijn. Na lang wikken en wegen kiezen we voor doorgaan. Er gaan uiteindelijk maar twee boten naar Aden. Vanwege de veiligheid is het misschien verstandig bij elkaar te blijven, maar iedereen lijkt genoeg te hebben van dit grote konvooi. Er worden drie groepjes gevormd. Wij varen als het Charlie-groepje met vijf boten door. Vanaf dat moment gaat alles zoals het hoort te gaan. We zeilen eindelijk normaal, het is redelijk stil op de marifoon en de stress is grotendeels weg.

IN DE RODE ZEE De doorvaart door Bab el Mandeb (vrij vertaald zoiets als ‘Hellepoort’) gaat prima. We bereiken heelhuids de Rode Zee. Daar proberen we als konvooi nog bij elkaar te blijven, maar vreemd genoeg willen de anderen vaart minderen om bij daglicht de scheepvaartroute haaks over te steken. Het waait dik 40 knopen van achteren en in een poging om bij de groep te blijven krijgen we een breker in de kuip. Voor het eerst op de hele wereldreis. Ik ben drijfnat en woest. Ik wist dat het onverstandig was zo langzaam te varen… Dan maar geen konvooi meer, het piratengebied ligt achter ons, tijd om weer vrij te zijn. De uren daarna zijn schitterend. We scheuren als een gek over de golven, en steken zonder problemen de scheepvaartroute over. Later horen we dat alle boten uiteindelijk een veilige oversteek maken. Z

ADVERTENTIE

foto: © Michel Abspoel/Team Boskalis

VIDEO De Nacra F18 Infusion-klasse verzeilde op 14-15 mei het allereerste Open Nederlands kampioenschap. Bij WSV Hellecat op het Haringvliet. Het Australische koppel Adam Beattie/Jamie Leitner scoorde het best, maar de Nederlandse titel ging naar het Boskalisteam Gunnar Larsen/Sam Frank. Coen de Koning en Thijs Visser werden derde. Veteraan Larsen (35) zeilt

ALLEREERSTE NK F18 Infusion pas enkele weken met de jonge piloot in spé Frank (20). Een bewuste aanpak binnen team Boskalis, waarin kennisoverdracht centraal staat. Larsen: “Het is niet de makkelijkste weg, maar we leren veel van elkaar. Ik leer nieuwe invalshoeken kennen. Door elke race na te bespreken, komen we stap voor op een hoger plan. We zeilden steeds meer als een team.” Z

'Uit je dak gaan voor het volmaakte zeil' Een Engelse zeilmaker in de Veerhaven Mark Butler, een bekende Engelse zeilmaker uit Brightlingsea, kwam onlangs met de veerboot naar Hoek van Holland. In de Veerhaven nam hij op loodskotter Alpha de maten van nieuwe bijzeilen op. Michiel Scholtes hoorde hem uit...

A

foto: © Michiel Scholtes

ls Mark Butler (50) van James Lawrence Sailmakers stilstaat op de steiger en van een afstand naar Alpha kijkt, zie je iets bijzonders. Hier kijkt niet zomaar een paar ogen naar een mooi object, dit is de blik van een ingewijde. Je ziet zijn ogen meten, schatten, het lichaam in rustige concentratie, het hoofd wat schuin, even de verleiding om alvast iets te zeggen, snel de terugkeer naar contemplatie. Dan verschijnt er een glimlach en begint hij te vertellen wat hij ziet, doorspekt met vragen over trim en ballast en roerdruk en zeilkeuzes die je allemaal met ‘ja’ moet beantwoorden omdat weinig hem ontgaat. Voor je het weet ben je in levendige discussie over zaken waarvan je dacht dat ze voor elkaar waren zoals de plek van leiogen, de invloed van voorzeilen op elkaar en op het grootzeil. En over het waarom van soorten zeildoek, de keuze van een bepaalde kluiver als je weg probeert te zeilen van lagerwal en de merites van lijkentouw. Mark doceert: “High aspect kluivers met hun lange voorlijk presteren geweldig, maar qua trim zijn ze erg intolerant, zo heb je lift, zo geen lift, veel helling, geen helling, er zit niks tussenin. Het zijn rotzakken voor de bemanning, schoten van een grote high aspect slaan je bont en blauw. Nee, voor kluivers op een klassieker liever een lagere ratio.”

foto: © Carlo Borlenghi/Rolex

En over zwaarweertechniek: “Een kotter kan bij te harde wind beter de fok strijken en een kluiver laten staan. Fok en gereefd grootzeil versterken elkaars lift – turboboost eachother – en maken de boot flauw op het roer. Maar je wilt rust en controle. Kluiver en gereefd grootzeil halen de kracht uit je tuig en het stuurt veel beter. Met zo’n combinatie houd je het veel langer vol.”

Kotter Kelpie lengte: 17 meter bouwjaar: 1905

De man is een pratende encyclopedie van het zeil. Geen overbodige kwaliteit als je zeilen maakt voor grote klassieke yachten als, Mariquita, Eleonora, Kelpie, Merrymaid, Marigold, Veronique en Mariette.

En hun eigenaren, hoe ga je daar mee om? “De meeste welgestelde eigenaren van grote jachten zijn deskundig en uitstekende schippers. Vergeet niet, onder hen zitten de beste mensen-managers en communicatoren van de wereld. Het is heerlijk voor hen te werken. Waar ze kennis ontberen, halen ze experts in huis. De beste. Want ze weten een ding; ze willen harder zeilen dan hun buurman. Dus betreed je onverkende paden. Je verzint fantasiezeilen die ook nog zeemanschappelijk verantwoord moeten zijn. Heel spannend en veel eigenaren vinden dat een geweldig avontuur. Natuurlijk zijn eigenaren zeer veeleisend. Dat spreekt voor zich, ze betalen grote bedragen voor topmateriaal. Sommi-

foto: © Kurt Arigo/Rolex

gen zijn ooit in zee gegaan met zeilmakers met dollartekens in hun ogen die hun beloften niet konden waarmaken. Dus ga je zelf uit je dak om het volmaakte zeil te maken. Oké, daar zit een risico aan. Je kunt je niet verzekeren tegen een eigenaar die net gemaakte zeilen niet langer wil afnemen. Godzijdank is dat ons nooit overkomen. Voor een beter begrip van het risico: het maken van het grootzeil voor Mariquita kostte 700 manuren en om het weg te dragen waren veertien man nodig. Daar wil je geen conflict over. Bij een enkele eigenaar steek je eerst je teen in het water door het doen van kleiner werk, zien hoe betrokken ze zijn, hoe geïnteresseerd in de gemeenschappelijke onderneming van het aanpassen van het tuig. En je moet een neus hebben voor de sfeer aan boord. Er bestaan ongelukkige schepen. Ik maak geen zeil zonder eerst mee te racen op zo’n jacht. Als ik op zo’n 120 voets zwaan stap, weet ik binnen tien minuten of de bemanning blij of ongelukkig is. In dat laatste geval ben ik veel voorzichtiger en onderzoek ik wat er speelt voor ik een naald in een stuk zeildoek zet, misschien is er net iets mis gegaan op de beurs. Maar zelfs een neus voor sfeer is geen garantie voor een goede relatie met een Schoener Eleonora eigenaar. Ik had lengte: 50 meter bouwjaar: 2000 te maken met de grote klassieker van Haar die feitelijk de bijboot was van een gigantisch moederschip van Hem; bij Haar liep alles op rolletjes, maar de rekening moest

foto: © Carlo Borlenghi/Rolex

Schoener Mariette lengte: 42 meter bouwjaar: 1915

naar Hem, op basis waarvan neem je dan het risico? Het ging uitstekend, maar wij schieten in feite aanzienlijke bedragen voor en je krabt je wel eens op het achterhoofd.” Los daarvan is ‘James Lawrence Sailmakers’ ook in thuiswater een begrip. Mark maakt de zeilen voor een half dozijn Britse vierkant getuigde opleidingschepen en heel veel traditionele boten als barges, luggers en smacks.

Veel concurrentie heeft hij niet, zeilmakers die de ‘oude kwaliteit’ leveren kun je tellen op de vingers van een hand. Hoe komt dat? “Voor de oorlog was er werk voor honderd goede zeilmakers die allemaal konden maken wat wij vandaag nog doen. Na de oorlog, met de komst van polyester boten en dacron zeilen stortte de markt voor traditioneel werk in. Door die modernisering van de watersport kreeg een minderheid van zeilers weer belangstelling voor werkschepen en oude jachten; die werden letterlijk bij tientallen uit de Engelse modder getakeld en gerestaureerd; een echte trend. Maar toen waren er nauwelijks nog zeilmakers die het degelijke werk nog in de vingers hadden. De oude James Lawrence was een uitzondering. Hij had zijn eerste ervaring opgedaan als ‘bargeman’ op vrachtzeilende thamesbarges. Als zeilmaker wist hij letterlijk alles van het zware traditionele zeil; in de zeventiger jaren maakte hij als enige in Engeland nog zeilen van vlas. Toen het traditionele jacht weer opkwam, combineerde hij met succes het oude ambacht met moderne methodes en modern materiaal. Liefhebbers van klassieke jachten, kwamen daardoor vanzelf bij James.

Het oude ambacht combineren met moderne methodes en modern materiaal

Nu komt James Lawrence, ver in de zeventig, nog elke dag even de zeilmakerij binnen en bekijkt ons werk. Niet dat ‘ie dan veel zegt, maar hij is het wandelend geweten van de zaak.” En waar heeft Mark zijn vroegste kennis opgedaan? “Als jongen van vijftien zeilde ik mee op een kotter naar Spanje en Portugal. Er ging wel eens wat stuk en we repareerden zo goed en zo kwaad het ging. Ik kreeg interesse voor de eigenschappen van de zeilen op die boot. Weer thuis in 1977 liep ik bij James de zeilmakerij binnen en vroeg naar werk. Draai maar een dag of wat mee, zei hij, dan zien we vanzelf of het bevalt. Het beviel wederzijds. Pas tien jaar later vond James mijn werk goed genoeg – zo lang heb je nodig om het vak onder de knie te krijgen - en vervulde hij mijn liefste wens: ik mocht zijn oudste dochter trouwen. Je begrijpt, als ik geen goed werk lever, verlies ik de zegen van mijn schoonpapa.”

foto: © Michiel Scholtes

Ik ben beter met klanten dan met personeel

En wie volgt Mark Butler op? “Ah, de continuïteit. Op acht man ouder personeel heb ik een leerling van zestien. Meer niet. Mijn eigen zoon zeilt op Mariquita maar zou geen zeilmaker willen zijn. Hij heeft meegemaakt dat zijn vader vaak en lang weg is van thuis. Kennis maken met eigenaren, meezeilen, meten, zeilmaken, veel in het buitenland. Het runnen van een zeilmakerij is ambachtelijk en veel ‘bloody HR' (personeelsbeleid). Ik ben beter met klanten dan met personeel. Ik deel niet snel complimenten uit, hoog vakmanschap is mijn enige en vanzelfsprekende norm. Dad’s late from work again! Hoe vaak heeft mijn zoon dat niet gehoord. Het werk vraagt veel tijd, heel veel tijd.”

ADVERTENTIE

More info: 070-3629627 [email protected]

For All Your Gear Find PUMA Sailing at our new shops: Herni, Rotterdam Watersport Scheveningen d'Oude Seylmakerij, Grou

foto: © © Stefano Gattini_Studio Borlenghi/Audi MedCup

HOGESCHOOLZEILEN De kop is eraf, de internationale Audi Med Cup is zijn zevende seizoen ingegaan. De openingswedstrijd was van 17 tot 22 mei in het Portugese Cascais. Dit TP 52-circuit staat garant voor hogeschoolzeilen, met veel hotshots, onder wie Jochen Schuemann, Adrian Stead en 'topdog' Ed Baird.

VIDEO Zijn team USA won afgetekend met een strakke reeks 3-3-5-1-1-1-3-1-1. Marcel van Triest houdt de Nederlandse eer hoog in dit gezelschap als navigator op de Spaanse Bribon. De volgende etappeplaats is Marseille. Daar start op 14 juni de tweede serie van de vijf Med Cup evenementen. Z www.audimedcup.org.

Voor de ouwe hap Op 19 juni is de derde aflevering van de Oude Deuren Surf Cup in Aalsmeer. Deelnemers moeten voldoen aan strenge eisen: ouder dan 40 en hun plank moet lang zijn. Een zinderende dag voor de ouwe hap. www.oudedeurensurfcup.nl.

Zeilend Kunststof in Enkhuizen Mooie boten komen in het Pinksterweekeinde, 11 t/m 13 juni, naar Enkhuizen. Daar is het eerste evenement van de nieuwe de Behoudsvereniging Klassieke Polyester Jachten (BKPJ), die inmiddels een zestigtal leden telt. Op de schepenlijst staan ontwerpen van Sparkman and Stephens, Holman and Pye, Van de Stadt en Maas. www.klassiekepolyesterjachten.nl.

Derde Regatta ZeilendLenco kunststof in EnkDe derde Lenco Regatta, op 25 en 26 huizen

juni, maakt deel uit van de ORCMooie boten komen in het PinksterClubcompetitie en van de IJsselmeer weekeinde, 12 en 13 juni, naar EnkCup. De wedstrijd is open voor ORC huizen. Daar is het eerste 1-5, Pion, FF 65, Max Fun 25, X35, evenement van de nieuwe de J/22, First 31.7, Laser SB3, Melges 24 Behoudsvereniging Klassieke Polyen ongemeten klassen. Flevo Marina ester Jachten (BKPJ), die inmiddels Lelystad. www.lenco.eu/regatta. een zestigtal leden telt. Op de sche-

INdeWIND ISAF kiest olympische boten voor 2016

Geen kielboten, geen matchracen, een skiffklasse voor vrouwen en gemengde catteams. Dat zijn de belangrijkste veranderingen in het olympische zeilprogramma voor 2016. De wereldzeilbond ISAF koos op 7 mei een aantal boten waarin gezeild gaat worden, nadat eerder de zeildiscplines waren bepaald. Een paar klassen wordt later ingevuld. In Rio 2016 zien we op het olympische water: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10.

Windsurfen en/of kitesurfen mannen – klasse wordt later gekozen Windsurfen en/of kitesurfen vrouwen - klasse wordt later gekozen Eenpersoons mannen – Laser Eenpersoons vrouwen - Laser Radiaal Skiff mannen - 49er Skiff vrouwen – klasse wordt later gekozen Tweepersoons boot mannen - 470 Tweepersoonsboot vrouwen - 470 Gemengde tweepersoons multihull - klasse wordt later gekozen Eenpersoons mannen - Finn

De ISAF laat het matchracen opnieuw vallen als olympische zeildiscipline en ook de kielboten zijn exit. Dat laatste vergroot de kloof tussen olympisch zeilen en het grote boten-circuit.

Verdachte zendmast Trintelhaven

foto:© Laurens van Zijp

Geluiden aan boord, heet wordende verstaging, schade aan apparatuur. Volgens zeilers is dat de schuld van de zendmast bij de Trintelhaven aan de dijk Enkhuizen-Lelystad. In het verleden zijn maatregelen genomen om de overlast te beperken. Zo is de zender afgeschermd en zijn er waarschuwingsborden geplaatst. Tijdens een bezoek van de watersportvereniging Lelystad vorig jaar waren er opnieuw problemen. Het Watersportverbond zoekt met de autoriteiten naar oplossingen en verzamelt daartoe recente positieve en negatieve ervaringen van bezoekers aan de Trintelhaven. Stuur ze naar: [email protected], onder vermelding van ‘Zendmast Trintelhaven’.

INdeWIND KNRM: grenzen aan kosteloze hulpverlening

foto: © KNRM/Timco Houkema

De KNRM stuurt een rekening voor sleephulp naar een sportvisser met motorpech, die zich doelbewust naar Nederland liet drijven voor gratis hulp. De KNRM geeft daarmee een signaal, dat kosteloze hulpverlening grenzen kent. Op vrijdag 6 mei kreeg de sportvisser 38 mijl uit de kust van België motorpech en vroeg de kustwacht in Oostende om hulp. Deze bood sleephulp naar Zeebrugge aan. Dit weigerde de visserman, die verder niet in nood verkeerde, omdat hij naar de Zeeuwse Roompot wilde. Ook

aangeboden betaalde sleepboothulp wees hij af. De sportvisser liet zich vervolgens op de vloedstroom naar het Nederlands zeegebied drijven om daar via de Nederlandse Kustwacht de kosteloze hulp van de KNRM in te roepen. Het Kustwacht Centrum kon niet anders doen dan de procedures volgen en het reddingstation Neeltje Jans alarmeren. De reddingbootbemanning was enkele uren in touw. De KNRM brengt voor de sleephulp 2300 euro per in rekening. Er wordt aangifte gedaan van misbruik van hulpverleningsdiensten. De KNRM beschermt daarmee het unieke karakter van de organisatie: professionele vrijwillige redders verlenen gratis hulp, gesteund door donateurs. Sinds 1824…

Zwitserleven Zeilweek Zin om even ondergedompeld tot worden in multihullsferen? Ga dan van 20 tot en met 25 juni naar de Zwitserleven Zeilweek op Texel. De Nacra F18 Infusion houdt het eerste Wereldkampioenschap, gevolgd door het NK. Er zijn shortrackraces en surfers houden slalomraces. De week is de opmaat naar de 34ste aflevering van het wereldberoemde Rondje Texel op zaterdag 25 juni. Het startschot klinkt tussen 12.30 en 13.30 uur. Nieuw is een klassement voor gemengde teams. Daarmee haakt de organisatie in op het ISAF-besluit om gemengde catteams naar de Spelen van 2016 te sturen. De zeilweek is te volgen op sociale media als Facebook, Twitter en uiteraard op de website www.roundtexel.com.

INdeWIND 41ste Deltaweek Scherpe jachten en platbodems, verschillend wedstrijdwater, avondraces, een zeewedstrijd en een ingebouwd NK. Dat zijn de ingrediënten van de 41ste Deltaweek, van 1-10 juli. De start is in Zierikzee en via Sint Annaland, Wemeldinge en Yerseke koersen de deelnemers naar Colijnsplaat. De First 31.7-klasse zeilt in het tweede weekend het Nederlands Kampioenschap. www.deltaweek.nl.

RvS verwerpt bezwaren Watersportverbond De Raad van State heeft op 25 mei het bezwaar van het Watersportverbond tegen afsluiting van delen van de Waddenzee verworpen. Het Verbond ging, samen met het Productschap Vis en de Vereniging voor Wadvaarders, vorig jaar juni in beroep tegen de beslissing van het ministerie van Landbouw om de bezwaren tegen afsluiting van een aantal gebieden in de Waddenzee ongegrond te verklaren. Delen van het wad gaan dus dicht. www.watersportverbond.nl

29ste Nacht van Spakenburg Meedoen aan de Nacht van Spakenburg is extra aantrekkelijk, omdat er 500 euro wordt verloot onder de deelnemende schippers. Maar geld is niet de drijfveer van de meer dan honderd deelnemers. Een prachtig etmaal is de kracht van de Nacht. Op vrijdagavond 17 juni is de eerste start. www.nachtvanspakenburg.nl.

Eenzame Noord Race Jezelf tegenkomen. Jezelf overtreffen. En lekker zeilen. Dat maakt de Eenzame Noord Race zo aantrekkelijk. De deelnemers varen non-stop solo van Almere-Haven naar Broekerhaven en terug, pakweg 50 mijl. Een tocht voor toerzeilers en –schepen. De Hollandse Brug dicteert de masthoogte: 12,75 meter. De start is om 05.00 uur ’s ochtends. www.eenzamenoordrace.nl.

foto: © Michael Brouwer

INdeWIND Rode kant Slijkgat ondiep Op 3 mei stond er een oostenwindje. Om met onze Dufour 40 van TipTopSailing (diepgang 2.1m) in het Slijkgat de gang er in te houden, kruisten we af van de groene naar de rode kant en terug. Geen goed idee! Even voorbij de SL 8, net binnen de boeienlijn, ging er bij een snelheid van ruim 5 knoop een flinke schok door de boot, we kwamen net niet stil te liggen. In de consternatie gijpten we meteen en loefden weg van de rode tonnen. Daarna raakten we nog twee keer de bodem, met minder vaart en minder hard dan de eerste keer. We waren blij dat er geen deining liep, anders zouden we daar slechter hebben gezeten. Ongeveer een twintig minuten later kwam 'Post Ouddorp' (kanaal 25) met het bericht dat er tussen de SL6 en SL8 in de geul een verondieping was waar diepstekende schepen voor moesten oppassen - mosterd na de maaltijd. Intussen zijn de rode tonnen iets verlegd, maar de bank kruipt nog steeds in de geul. Hier wreekt zich de beslissing van RWS dat Post Ouddorp alleen nog westwaarts mag zenden en dus vanaf Haringvliet, Grevelingen en Oosterschelde slecht of niet te horen is. Er is maar een oplossing: meld je zodra je de Noordland of Stellendam verlaat, dan geeft Post Ouddorp de laatste veranderingen in waterdiepte en betonning door. MS.

KAPEN 'Mijn Zee' heet het nieuwe boek van Henk Jukkema. Zeezeiler, duiker, zweefvlieger, motorrijder, vormgever. Een boek vol verhalen van de zee. Henk blikt terug op zijn werk aan boord van zeestomers en op zijn vele zeilreizen. Dit verhaal 'Kapen' is een voorpublicatie.

Kaap Hoorn, Kaap de Goede Hoop, Cape Fear, Cape Farewell, Land’s End, de harde, in zee stekende vuisten en vingers van oud land, die de zeelui van vroeger met ontzag passeerden. Hoge rotsen waar de branding donderend op stukloopt, zijn nog steeds de allerlaatste plekken waar je met een schip wilt zijn, daar vaar je altijd met een ruime boog omheen. Nederland heeft geen echte kapen, Walcheren steekt wat uit en bij Den Helder stroomt het behoorlijk, maar achter dijk of duin is het land plat. Echte, klassieke kapen rijzen op uit zee, de wind giert eromheen, meeuwen krijsen en je hebt het tij nog meer mee of tegen. Met als mogelijke verrassing overfalls, nijdige golven die door tij en wind opgejaagd, grote, grillige brekers worden. Portland Bill aan de Britse zuidkust is er berucht om.

The Lizard, Cornwall Ouessant, de westelijke punt van Bretagne en meer een verzameling scherpe rotsen dan één kaap, is bij storm ook zo’n barre plek. Grote tijverschillen en hoge golven die tegen oude vuurtorens beuken en de 23.000 pk sterke zeesleper Abeille Flandre die er sinds de ramp met de tanker Amoco Cadiz op station ligt. Voor vissers zijn kapen interessant omdat er door zeestroming en branding vaak meer grote vis zit en dat verklaart ook waarom er dikwijls veel zeevogels om een kaap zwieren. Het om een kaap zeilen op een jacht is – afgezien van het veranderende uitzicht – zo voelbaar omdat de wind- en golfrichting veranderen, het wordt haast altijd beter of slechter. Een kaap kan ook een oppertje bieden als je van de storm in de luwte komt en veilig voor anker kunt wachten op beter weer.

Deining bij Kaap Finisterre, Noord Spanje Longships vuurtoren, Land's End, Cornwall

Kaap Sint Vincent, Portugal ... Een uur nadat we vertrokken zijn uit Kinsale, trekt het dicht. De misthoorn van de vuurtoren op Old Head of Kinsale loeit en over de golven hangt een klamme witte deken, alles druipt. Voorzichtig scharrelen we westwaarts zonder ook maar een stukje Ierse kust te zien. We kunnen aan de zeevogels horen wanneer we een kaap naderen. De dieptemeter begint op te lopen, we horen geruis van branding, zien stroomwervels en dan doemen vage donkere vormen voor ons op. De koers wordt verlegd en zo scharrelen we verder naar de volgende kaap. Tegen het eind van de middag zijn we Galleyhead, de derde kaap, gepasseerd en varen voorzichtig om een kaapje en wat rotsen een smalle baai in tot we vaag de bebouwing van Castletownshend kunnen ontwaren en gaan dan voor anker. De volgende morgen is het stralend weer...

... Met de boot vol proviand, water en diesel verlaten we Dartmouth. Bij Start Point wordt het even vlagerig en zijn er opeens overal kleine brekers. Jan-vangenten storten zich in zee en om ons heen springen makrelen. Eenmaal de kaap gerond, bedaren wind en zee. De open oceaan ligt uitnodigend te glinsteren in de middagzon. Het schip wordt opgenomen door de lange deining, de lange reis is begonnen, het eerstvolgende land zien we pas over een dag of tien. De komende dagen zullen onze gedachten steeds tijdlozer worden... ... Kaap Finisterre passerend in zuidelijke richting, is de overgang voelen van de eigenzinnige Golf van Biskaje naar de Portugese Noord. Wind en stroom staan nu meestal mee, het wordt warmer en het leven is met de wind van achteren een stuk comfortabeler. De kust aan bakboord is vaak gehuld in mist...

Gibraltar ... Achter ons Gibraltar. Op de Atlantic stond een frisse bries, was de horizon hard. In de Straat sterft de wind en dat is een schril contrast met de eerste keer hier in 1971. Toen joeg een harde oostenwind steile groene en blauwe golven op en waren er overal brekers. Nog steeds horen we in de verte achter ons de ronkende veerboten die af en aan jagen tussen Algeciras en Afrika, een vage bergrug aan de zuidelijke horizon. Een stroom schepen schuift aan stuurboord voorbij. Vroeger moesten dwarsgetuigde schepen soms meer dan een week voor Gibraltar heen en weer kruisen zonder een steek op te schieten. Pas wanneer de wind draaide, kon men de Straat passeren. In de Middellandse Zee is het heet en heiïg. Achter de kaap ligt een enorm containerschip voor anker, symbool van de stagnerende welvaart. De windloze drukkende hitte maakt ons lusteloos...

...Now hold your head up Mason, see America lies there. The morning tide has raised the capes of Delaware. Come up and feel the sun, a new morning has begun. Another day wil make it clear why your stars should guide us here... Mark Knopfler Dit artikel is een voorpublicatie van Mijn Zee. Uitgeverij Hollandia. 132 pagina’s, 21 x 21 cm, gebonden. ISBN: 978 90 6410 514 2. Prijs €19,90. www.hollandia-boeken.nl.

foto: © © Christophe Breschi/Brnel Sailing

Lucas Schröder stuurt 60 uur op de hand Het is Deadliest Catch voorbij: 60 uren op de hand sturen. In je eentje. Lucas Schröder deed het in de Pornichet Select 650 toen zijn stuurautomaat hem in de steek liet. Stoppen was geen optie… De Pornichet 650 is een 300 mijler voor de Bretonse zuidkust. Vanuit Pornichet ging de deelnemersvloot naar het noorden, langs Quiberon, om Belle Ile heen. Daarna zuidwaarts naar Les Sables d’Olonne, waar een kardinaalton als keerpunt diende. En vervolgens weer naar het noorden, rond Ile de Groix, om Pornichet te finishen. Lucas: “Ik moest deze wedstrijd varen, een kwalificatie-eis voor de komende Transat. Bovendien wil ik wedstrijdritme houden. Het waren complexe weersomstandigheden. Een lagedrukgebied boven Spanje domineerde de weerssituatie. Het kwam langzaam naar het noorden en vulde zich op, wat onstabiel en superlicht weer opleverde. Het was ook warm, waardoor veel thermiek ontstond en die deed de zwakke synoptische wind teniet. Vanaf het middaguur tot de vroege avond was er geen wind; je moest ernaar zoeken. Lastig zeilen...”

VIDEO

GEEN GPS EN AUTOPILOT “De eerste avond, het was inmiddels donker, viel mijn GPS uit. Ik voer tussen Belle Ile en Quiberon. Het stroomde hard en ik moest gas terugnemen, omdat het veiliger was achter een andere boot aan te varen. Na Belle Ile zette ik koers naar het zuiden. Een lang stuk, aan de wind. Het was inmiddels 12 uur na de start en ik wilde slapen. Maar mijn stuurautomaat bleek niet te werken. Ik had nog zo’n 60 uur te gaan… Het was nieuwe apparatuur dat de voorgaande zes weken tijdens mijn trainingen feilloos had gewerkt. Erger was, dat mijn reserve-pilot nog bij de reparateur lag. Ik had alles perfect voorbereid, maar dus geen back-up. Dat was mijn fout, ja.”

SLAAPRITME “Gelukkig lag ik op een aandewindse koers. Als je deze boot goed trimt en je zet het roer iets naar loef vast, dan blijft hij goed op koers. Dus dat deed ik. Vervolgens hing ik ondersteboven in de boot om alles door te meten. Tevergeefs, ik kreeg de autopilot niet meer aan de praat. Het lukte om hazenslaapjes te doen. Wat een goed slaapritme is, verschilt per persoon. Voor mij zijn korte slaapjes van 20, 22 minuten voldoende. Dan heb ik het gevoel dat ik een cyclus heb afgerond en ben ik opgepept. Wat je niet wilt, is middenin je slaapcyclus wakker worden, bijvoorbeeld al na 5 minuten. Dan word je nog vermoeider wakker.”

BAKENS VERZETTEN “Natuurlijk was het uitvallen van de autopilot een tegenvaller, maar ik ben gewend om met pech om te gaan. Ik vaar al zo lang in deze klasse. Wel moest ik de bakens verzetten, ik wist dat ik de kopgroep niet ging inhalen, dus wilde ik in elk geval mijn positie handhaven. Vroeg in de ochtend veranderde het weerbeeld, van aan de wind naar voor de wind. Het roer vastzetten ging niet meer;


‘Ik kon niet anders doen dan op de hand te sturen…’


ik kon niet anders doen dan op de hand naar het zuiden te sturen. Het was niet leuk meer. Sowieso is lichtweer zeilen zwaar. Ik vroeg mij af wat ik moest doen. Ik was er op gebrand om de race uit te varen, maar zag op tegen twee slapeloze nachten. Het voordeel van het lichte weer was wel dat ik ook overdag nog wat slaap kon pakken. Dat deed ik in de buurt van Ile d'Yeu. Toen daar de wind wegviel, pakte ik mijn verlies, streek de spi en deed wat dutjes. Daarna zeilde ik verder naar het keerpunt bij Les Sables d’Olonne. Daar kreeg ik alsnog een mentale tik: ik kwam de kopgroep tegen die alweer naar het noorden koerste. Dat deed pijn, want daar zaten trainingsmaten van mij bij en ze hadden zo’n 20 mijl voorsprong.

VECHTEN TEGEN SLAAP Ik overwoog in Les Sables d’Olonne een reparatiestop te maken, en vroeg de raceorganisatie om toestemming. Het mocht, maar ik kwam bij ’s avonds laat bij Les Sables. Alles was al dicht, dus besloot ik maar door te zeilen, om de tijdslimiet van de race te halen. Het werd een permanent gevecht tegen de slaap. Vanaf dag 2 begon ik dingen te horen; muziek, pratende mensen. Ik zag dingen in de wolken en later begon ik vlekken te zien. Overdag ging het nog wel, ik zat te knikkebollen en deed microslaapjes van 2 minuten. ’s Nachts werd sturen een hel. Het tijdstip rond 3, 4 uur ’s nachts is het moeilijkste. Dan schakelt je biologische klok je lichaam uit. Je kunt doorbijten wat je wilt, maar uiteindelijk gaan de lampjes uit. ’s Nachts kreeg ik een paar keer een black-out. Als ik weer wakker werd, wees de boeg de verkeerde kant op en zat de spi om het voorstag gedraaid…

ALERT OP HET JUISTE MOMENT Ondanks de uitputting had ik door de adrenaline nog genoeg tegenwoordigheid van geest om op de juiste momenten alert te blijven. Ik had mij in elk geval aangelijnd. Toen ik Ile de Groix moest ronden haalde ik om de haverklap de kaarten naar buiten om heelhuids langs dit gevaarlijke punt te komen. In een vorige race waren hier twee boten gestrand… Ruim 20 mijl voor de finish lag ik in 11de positie, een prima plek. ‘Doel bereikt’ dacht ik nog. Maar met nog 2 mijl te gaan viel de wind en ging bij mij het licht uit: ik viel onvrijwillig als een blok in slaap. Terwijl ik sliep kwam de wind van achter opzetten. Toen ik na uur wakker werd, zaten er allemaal boten onder spi om mij heen. Zo verloor ik nog wat plaatsen en eindigde uiteindelijk als 14de overall en 12de in mijn klasse…

DUNNE SCHEIDSLIJN Of deze manier van zeilen niet te gevaarlijk is, moet je eigenlijk niet aan mij vragen. Ik was dan wel uitgeput, maar bleef op het juiste moment wel bij de les. Vergeet ook niet dat ik de Transatboot door en door ken, het is bijna een tweede huid. Dat maakt het makkelijker om hem te hanteren en het scheelde ook dat het licht weer was. Natuurlijk loop je risico’s. De scheidslijn tussen veilig en gevaarlijk is dun. De solo-wedstrijden zelf zijn wel verantwoord: je vaart met 80 boten om je heen een parcours, dat bekend is bij de overige scheepvaart. WEL IETS BEREIKT Na de finish ging ik knock-out. Fysiek, maar ook mentaal. Ik vond dat ik gefaald had. Deze race was een eerste meetmoment en ik had het op volle kracht willen doen. Ik wil graag veel goed doen en dat is mijn valkuil. Ik gun mij weinig excuus. Mijn coach Jacco Koops heeft mij weer opgebeurd. Hij liet mij zien dat ik wel degelijk iets heb bereikt. Het is gelukt om goede tegenstanders achter mij te houden, ik heb mij weten te handhaven en ik ben goed omgegaan met de tegenslag. En daar gaat het Transatzeilen vooral om. Iedereen krijgt vroeg of laat te maken met problemen. Wie die pareert, zichzelf weet te herpakken en doorgaat, die is een winnaar…” Z

TRANSAT 650 - 2011 Op 25 september start de Transat 650. Een tweejaarlijkse transatlantische solorace van La Rochelle, Frankrijk naar Salvador de Bahia, Brazilië, met een tussenstop op Madeira. De boten zijn niet langer dan 6,50 meter, verdeeld over de innovatieve Proto-klasse en de standaard-klasse. De Transat 650 begon in 1977 als 'Mini-Transat'. Een betaalbaar alternatief voor de steeds duurder wordende transatlantics. Vier Nederlanders hebben zich gekwalificeerd: Christa ten Brinke, Ysbrand Endt, Robert Rosen Jacobson en Lucas Schröder (Robert en Lucas doen voor de tweede keer mee. )


‘Vanaf dag 2 begon ik dingen te horen; muziek, pratende mensen...’

ADVERTENTIE

ZILTE KLIKS

zeilen regenereren?

Bootgenoot.nl navigatie en veiligheid Uitgebreid AIS assortiment

Vaar op zeker

Marine Communication Specialists

Verzekeringen en financieringen

KLIK VOOR MEER INFORMATIE

HOGER EN HARDER Delta Lloyd Regatta belangrijk ijkmoment Als deze Zilt verschijnt, is de 27ste Delta Lloyd Regatta in volle gang. Ruim 500 teams uit 61 landen zijn naar Medemblik gekomen. De wedstrijdserie voor olympische klassen is een belangrijk ijkmoment op weg naar de Spelen van 2012. Volle velden, verbeten strijd. De belangen zijn groot in dit pre-olympische seizoen.

VIDEO

De Delta Lloyd Regatta is een kwalificatie-evenement voor een NOC*NSFnominatie. Een medailleplaats betekent een volle nominatie, een plaats bij de eerste zes is een halve. Hoger en harder is dan ook het credo van de Nederlandse kernploegzeilers en hun coaches en ze er natuurlijk op gebrand op hun thuiswater goed te scoren. Eerder dit seizoen zijn al drie nominaties binnengehaald. Voor 2.4 Meter (Thierry Schmitter, Paralympics), het matchracen (het vrouwenteam) en de Finn. De laatste nominatie sleepte Pieter Jan Postma in de wacht.

Knap, want ‘PJ’ moest terugkomen uit een dal. Hij maakt geen deel meer uit van de kernploeg, maar knokt op eigen houtje voor een olympisch ticket. Een individuele aanpak in plaats van de coachgerichte aanpak die de bond voorstaat. Al ziet Topsportmanager Hessel Evertse Postma nog wel terugkeren in de kernploeg. Een nominatie betekent overigens niet automatisch uitzending. Daarvoor moet een zeiler nog de nationale selectie winnen, en vormbehoud tonen. Bovendien moet Nederland als land geplaatst zijn.

Er zijn meer zeilers die buiten de kernploeg om London 2012 proberen te bereiken. Onder wie Roy Heiner in de Star, de broers Coster in de 470. Laatstgenoemden hebben pa Coster weer als coach in de arm genomen. Marcelien de Koning maakte na haar hegemonie in de 470-klasse een ommezwaai en begon op nul. “Ik was klaar in de 470,” legt ze uit, “ik had mij hooguit nog vier procent kunnen verbeteren, dat is een procent per jaar…” In RS:X-klasse is ze van onderaf begonnen en vecht ze zich een weg naar de top. Levend als een surfnomade, met een campertje en een schamel budget. Dit seizoen is beslissend of ze doorgaat op de plank richting London.

De kernploeg bestaat op dit moment uit: Lisa Westerhof/Lobke Berkhout (470 - foto), Steven Le Fevre/Steven Krol (470). Dorian van Rijsselberge (RS:X), Marit Bouwmeester (Laser Radiaal), Roelof Bouwmeester, Rutger van Schaardenburg (Laser), Annemieke Bekkering/Annemieke Bes/Mandy Mulder/Mijke Lievens/Merel Witteveen/Renee Groeneveld (Matchracen). Plus de Paralympiërs: Udo Hessels/Marcel van de Veen/Mischa Rossen (Sonar), Thierry Schmitter (2.4) en Barend Kol (2.4). De Delta Lloyd Regatta is te volgen op www.deltalloydregatta.org.

LINKSOM of RECHTSOM het gedrag van wind langs de kust

foto:© Ruud Kattenberg

De snelheid en de richting van wind zijn het product van grootschalige processen die honderden, soms wel duizenden mijlen, verderop in gang worden gezet. Toch bepalen luchtdrukverschillen niet als enige het gedrag van de wind, legt Henk Huizinga uit...

V

rijwel iedere zeiler herinnert zich situaties waarbij de snelheid en de richting van de wind aanzienlijk verschillen met die van het weerbericht. De kans dat al die voorbeelden zich dicht onder de kust afspeelden is tamelijk groot. Want naast luchtdrukverschillen spelen ook talloze omgevingsfactoren een rol. Veel locale effecten op de wind hebben te maken met het verschijnsel dat de ruwheid van het terrein, een remmend effect heeft op de windsnelheid. Voor zeilers is vooral van belang te weten dat wind boven land veel meer last van wrijving heeft dan die boven open water. Dat houdt in dat iedere kustlijn dus ook een markante overgang is in oppervlakteruwheid. En dat vertaalt zich altijd in het gedrag van de wind. Wrijving zorgt ervoor dat zodra wind vanaf zee onze kust oploopt, de snelheid boven land snel afneemt. Doordat de stroming aan de voorkant wordt geremd, stroopt de achteropkomende lucht zich als het ware op. Vergelijk het met een file op de snelweg. Als vooraan wordt geremd, heeft dat effect op alle auto's daarachter. Met wind is dat niet anders. Maar omdat er anders dan op de autoweg niet door de achteropkomende luchtstroom geremd kan worden, moet de energie een andere uitweg zoeken: omhoog.

BUIEN Zo'n verticale luchtstroom zorgt ervoor dat zich wolken vormen, die in een onstabiele atmosfeer zelfs tot pittige buien kunnen doorgroeien. In de meteorologie wordt dit verschijnsel convergentie genoemd. Bij convergentie bewegen stromingen zich naar elkaar toe, bij divergentie gebeurt precies het tegenovergestelde. In dat geval gaan de voorste auto’s plotseling harder rijden, en laten ze een gat ontstaan dat geleidelijk weer aangevuld moet worden.

VOORBEELD 1

1. Wind boven zee: 15 knopen. 2. Wind komt boven land en neemt af naar 10 knopen en krimpt. 3. Hier convergeert de lucht en wordt gedwongen omhoog te bewegen.

Iets dergelijks gebeurt bij een aflandige stroming. Zodra de luchtstroom boven zee komt, verliest het de remmende werking van het ruwe land. De wind zal dan juist toenemen maar ook gaan ruimen. Het ‘gat’ ontstaat vlak achter de kustlijn als een soort vacuüm. Omdat het tekort van boven wordt aangevuld, zal er dan een neerwaartse luchtbeweging ontstaan, die zo krachtig is dat eventuele bewolking zelfs kan oplossen.

4. Door afkoeling ontstaat bewolking. 5. Wind boven land: 10 knopen. 6. Wind komt boven zee een neemt toe naar 15 knopen en ruimt. 7. Hier divergeert de lucht en wordt aangevuld van boven. 8. Door aanwarming verdwijnt bewolking.

Met deze kennis is het mogelijk om zelf te bepalen wat de wind gaat doen en welke bijwerkingen dat heeft. Komt de wind van zee, dan neemt hij boven land af en zal hij gaan krimpen (afbuigen).

Door die convergentie neemt de kans op buienvorming toe. Komt de wind echter vanaf het land, dan zal hij juist toenemen en gaan ruimen. Door die divergentie neemt de kans op een weersverbetering juist toe. Convergentie en divergentie ontstaan door een windsnelheidsverandering. Neemt de wind af, dan zal die even later ook gaan krimpen. Neemt de wind toe, dan zal hij geleidelijk gaan ruimen. TOENEMENDE WIND Naast zijn effect op verticale luchtbewegingen kan convergentie de wind vlak onder de kust ook flink doen toenemen. Terwijl divergentie het omgekeerde veroorzaakt. Die situatie doet zich voor als de wind evenwijdig aan de kust waait, zoals bij de zuidelijke wind in voorbeeld 2. VOORBEELD 2

1. Wind boven zee: 15 knopen. 2. Wind boven land neemt af naar 10 knopen en krimpt. 3. Hier convergeert de lucht en voegen 1 en 2 zich samen. Resultaat: zo’n 20-25 % meer wind binnen 2-3 mijl onder de kust.

Boven zee staat er zo’n 15 knopen wind terwijl dat boven land – met zijn grotere wrijving – niet meer dan 10 knopen is. Door die snelheidsafname zal de wind gaan krimpen en dus

wat oostelijker worden. De dan geleidelijk aflandige wind zal zich voegen bij de 15 knopen uit het zuiden, die we al hadden. Vlak onder de kust kunnen die twee zich dan mengen tot zo'n 18-20 knopen zuid. AFNEMENDE WIND In het 3e voorbeeld komt de wind met 15 knopen uit het noorden. Ook nu staat er boven land weer duidelijk minder wind en zal de windrichting enkele tientallen graden in krimpen. Omdat er nu sprake is van divergentie, zal de wind langs de kust juist afnemen.

VOORBEELD 3

1. Wind boven zee: 15 knopen. 2. Wind boven land neemt af naar 10 knopen en krimpt. 3. Hier divergeert de lucht en verwijderen 1 en 2 zich van elkaar. Resultaat: zo’n 20-25 % minder wind binnen 2-3 mijl onder de kust.

VUISTREGEL Zeilend voor de wind onder de Nederlandse kust met een wind evenwijdig aan de kustlijn: met de kust aan bakboord: minder wind met de kust aan stuurboord: meer wind

ADVERTENTIE

foto: © Ton Bouchier

'FANTASTISCH WEER'

voor februari...

Afgelopen weekend, 21 en 22 mei, vierde de klassenorganisatie het 80-jarig bestaan van de Zestienkwadraat, die in 1931 op het water verscheen. Door de bouwwijze – lattenbouw, met dank aan kapper Hendrik Bulthuis uit Bergum – kwam de boot destijds binnen het bereik van een groot publiek.

SPRINGLEVEND 80 jaar Zestienkwadraat Nog altijd is de ‘draat’ een populaire klasse. Dat bleek ook weer tijdens het jubileumevenement bij watersportvereniging De Twee Provinciën, die zelf het 100-jarig bestaan viert. Op het Paterswoldse Meer verschenen, heel toepasselijk, 80 boten aan de start. Z

juni 2011 2 juni 2 juni 2-4 juni 2-5 juni 2-5 juni 2-5 juni 2-5 juni 2-5 juni 3-4 juni 3-4 juni 3-5 juni 4-6 juni 5 juni 9 juni 9 juni 10-13 juni 11 juni 11 juni 11-12 juni 11-13 juni 11-13 juni 16 juni 16-25 juni 17-18 juni 17-19 juni 17-18 juni 18 juni

Zoute Zoen. www.wsvlelystad.nl. Wherryzeilen. Spiegelplas. www.cvw2.adriaan.org. Lemmer Ahoy. Rond- en platbodems. www.zevenwolden.nl. Dutch Youth Regatta. Workum. www.dutchyouthregatta.org Ballonfokwedstrijden Zeeland. www.haringvlietwedstrijden.nl. Hemelvaartwedstrijden. Loosdrecht. www.wsv-hetwittehuis.nl. Kleine Sneekweek. www.sneekweek.nl. Zeezeiltocht. http://w3.wsv-sint-annaland.nl. Ecume de Mer Meeting. Naarden. Zuidwal Botterwedstrijden. Spakenburg. www.zuidwal.net. Sevenstar Contest Cup. Medemblik. www.contestyachts.com. Kustzeilevenement. Hoek van Holland. Cats. www.hwsv.nl. 4 Uurs Flevomare. Muiderzand. www.flevomare.nl. Small Ships Race. Noordzee. www.toerzeilers.nl. Avondwedstrijden. Numansgors.www.haringvlietwedstrijden.nl. North Sea Regatta. Scheveningen. www.dlnsr.nl. Bruinebankrace. 100 Mijls. www.bruinebankrace.nl. Eenzame Noord, 50 Mijls solorace. www.eenzamenoordrace.nl. Goudse Zeilweek. Reeuwijk. www.goudsezeilweek.nl. Pinksterwedstrijden. Westeinder/IJsselmeer. Klassieke scherpe jachten. www.vksj.nl. Pinkstertreffen Zeilend Kunststof. Enkhuizen. www.klassiekepolyesterjachten.nl. 4e 1000 Mijl Doublehanded. www.1000mile.org.

Engelandtocht. www.wvlelystad.nl Nacht van Spakenburg. Scherpe en platbodemjachten. www.nachtvanspakenburg.nl. Braassem Zomerwedstrijden. www.braassemermeer.nl. Rondje Noord-Holland. Pampus-IJmuiden. www.ysy.nl. Start Driehoek Noordzee. Den Helder. www.kustzeilers.nl.

18 juni 18 juni

Schelde Regatta. http://w3.wsv-sint-annaland.nl. Rondje Tiengemeten. Haringvliet. www.haringvlietwedstrijden.nl.

18 juni

Markervuurrace. Muiden-Volendam. Platbodems. www.knzrv.nl.

18 juni 18-19 juni 18-26 juni 19 juni

55e Delfzijl-Borkumrace. www.kzrvneptunus.nl. 24 Uurs Veerse Meer. www.jachthavenoranjeplaat.nl. Kieler Woche, Olympische klassen. www.kieler-woche.de. Oude Deuren Surf Cup. Aalsmeer. www.oudedeurensurfcup.nl.

20-25 juni

Zwitserleven Zeilweek. Catraces Texel. www.roundtexel.com.

20 juni 24 juni 25 juni 25 juni 25-26 juni 25-26 juni. 25-26 juni 29 juni-3 juli

WK Nacra Infusion. www.nacrasailing.org. Nacht van Lelystad. www.wsvlelystadhaven.nl. 6 Uren van Loosdrecht. www.wvdea.nl. 34e Rondje Texel. www.roundtexel.com. Zomerwedstrijden Grevelingen. www.grevelingencup.nl. 3e Lenco Regatta. Scherpe jachten. www.lenco.eu/regatta. Schouten en Schepenrace. http://w3.wsv-sint-annaland.nl. Nat. Regenboogevenement. www.nationaalregenboogevenement.nl.

1-10 juli 1-3 juli 2-3 juli

41e Deltaweek. Zierikzee/Colijnsplaat. www.deltaweek.nl. Winner Cup. Muiden. www.winnercup.nl. Oud-Zeilend-Hout. www.oudzeilendhout.nl.

[email protected]

Online lijnen kopen De Lijnenspecialist verkoopt high-tech lijnen via een nieuwe webshop. Onder andere van het merk Alpha Ropes dat intensief gebruikt wordt in internationale regatta’s. De handige Lijnenwijzer geeft materiaal- en productadvies nadat jij aangeeft waar je de lijn voor gaat gebruiken. Met een laagste prijsgarantie. Zit jouw ideale lijn er toch niet tussen? Dan kun je die ook zelf samenstellen uit 20.000 mogelijkheden en op maat laten fabriceren. Zilt-lezers krijgen tot 10 juni 10% korting met de code ZILT62. www.lijnenspecialist.nl

Varen voor vrouwen Iselmaritiem uit Lemmer heeft 'Ladies Sailing' aan het zeilprogramma toegevoegd. Daarbij stappen dames voor een weekend aan boord van een kajuitzeilboot onder begeleiding van een ervaren schipper. Ook voor vrouwen die al jaren met hun man zeilen is dit de gelegenheid om kennis en vaardigheden, nu eens niet onder wakend oog van de partner, verder te ontplooien. Op vrijdagmiddag stappen de cursisten aan boord. Op zaterdag zeilen zij naar een IJsselmeerhaven en zondag weer terug naar Lemmer. De schipper overnacht niet aan boord, dan zijn de deelneemsters onder elkaar. Lessen zijn op CWO-niveau, maar een meer ontspannen programma is ook mogelijk. Inschrijving kan per groep of individueel. Kosten € 175 p.p. all-in. www.iselmaritiem.nl

ZILTESPULLEN Eerste mijlen met Dehler 41 Bij Dehler maken ze serieus werk van hun comeback. Na de D32 in 2010 is nu de nieuwe Dehler 41 te water gegaan. De eerste mijlen met het Judel/Vrolijk ontwerp zijn volgens importeur Messink veelbelovend verlopen. We zullen binnenkort zien of de boot de wervende teksten uit het persbericht gaat waarmaken. Bouwnummer 1 gaat een paar dagen voor de North Sea Regatta te water en er wordt alles op alles gezet om de sportieve zeiler op tijd klaar te hebben voor de eerste start in Scheveningen. De Miles4Justice wordt gezeild door een topadvocaat en professor Internationaal Recht Geert Jan Knoops. We nemen aan dat hij voor z'n ontspanning op het water is en de protestkamer zal vermijden. De Miles4Justice is uitgerust met carbon mast en de diepe wedstrijdkiel van 2.40. Zonder die opties kost een Dehler 41 186.600 euro.

Technische gegevens Dehler 41: Lengte over alles: Lengte waterlijn: Diepgang: Waterverplaatsing: Ballast: Grootzeil: Genua: Ontwerper:

12,40 m 11,60 m 1,98, 2,20 of 2,40 m 8.260 kg 2.995 kg 55 m2 37 m2 Judel/Vrolijk & Co

Nano poetsmiddel Nanotechnologie voor je boot? Volgens Feldten Marine is het de oplossing om je boot schoon en glimmend te houden. De Nano Extract Gelcoat Sealer is een 3 in 1-systeem, waarmee polyester kan worden schoongemaakt, gepoetst en in de was wordt gezet. Slechts een behandeling, met de hand of de poetsmachine, moet doffe gelcoat er weer als nieuw doen uitzien. Er blijft een glanzende beschermlaag achter die wateren vuilafstotend is, zodat een seizoen lang kan worden gevaren zonder onderhoud te plegen. De Gelcoat Sealer is verkrijgbaar in een verpakking van 250ml, waarmee een boot van circa 9 m te behandelen is. Als deze spuitbus doet wat het etiket belooft, is hij de €19,95 zeker waard. www.belship.nl

20.000 meter aan drijvende steigers Metalu Holland heeft de 20.000ste meter van haar aluminium drijvende steigers geleverd. Aan Jachthaven De Wilgenhoek in Vinkeveen, die compleet is gerenoveerd. Metalu legde drijvende steigers aan, voorzien van vingerpieren. De capaciteit van de jachthaven is nu 300 ligplaatsen voor schepen van 6 tot 25 meter lengte. Metalu Vinkeveen, 0294-291853, www.metalu.com.

ZILTESPULLEN AIS op iPad De Nederlandse AIS specialist Watcheye lanceert een nieuwe App, waarmee AIS informatie live kan worden weergeven door de AIS draadloos te koppelen met de iPad 1 of iPad 2. Aanvullend kunnen ook andere instrumenten worden gekoppeld en weergegeven. Zo heb je met de iPad binnen een oogopslag alle gewenste informatie in beeld. De App is compatible met alle soorten AIS en kost € 3,99. Klanten van Watcheye kunnen de App gratis downloaden. De AIS communiceert met de iPad via een directe wifi-verbinding, met tussenkomst van een PC of laptop. Watcheye stelt gratis software beschikbaar om een wifi-verbinding mee te creëren en de servicedesk ondersteunt het installatieproces. www.watcheye.nl

Hoe laat draait de brug? Waterapp heet de nieuwe app voor de watersport die actuele bedieningstijden van alle bruggen en sluizen in Nederland op je iPhone of iPad weergeeft. Ook heb je daarmee de de gegevens van de doorvaarthoogte, -breedte en marifoonkanalen op zak. De app is eenvoudig in gebruik en de data zijn offline te raadplegen. Je kunt met de ‘belfunctie’ in het menu direct bellen met een brug- of sluiswachter. Een database met verkeersborden op het water is onlangs toegevoegd. De app kost eenmalig €5,99 en daarvoor krijg je ook de toekomstige updates. www.waterapps.nl

foto: © Maria Muina/Team Telefonica

VIDEO Van de vijf teams die dit najaar in de Volvo Ocean Race zullen starten, testen er vier op dit moment hun splinternieuwe boot. Ook het Spaanse Telefonica, dat pas enkele weken terug zijn deelname bevestigde, bereidt zich voor op de 2000 mijl lange kwalificatie voor de race rond de wereld. Over de boten is nog maar weinig bekend. In grote lijnen lijken het vooral opgestrakte uitvoeringen

VOLVO VERNUFT Nieuwe boten proeven de oceaan

van de ontwerpen uit vorige edities. Telefonica's ontwerper Juan Kouyoumdjian staat echter bekend om zijn innoverende ideeën en lijkt die reputatie ook nu waar te maken. Zo valt in deze foto op, dat de bediening van de zwaarden niet langer met lijnen gebeurt, maar met iets dat op een telescopische hydraulische arm lijkt. Z

uit het logboek van een zeilinstructeur

D

e derde dag van een week kustzeilen met Carel, Merel, Edo en Tanja. Carel, dagschipper tussen Breskens en Zeebrugge, klimt langs de kajuittrap in de kuip en zegt opgewekt tegen Tanja, zijn roerganger: “Je ziet hem wel hè, de volgende groene?” We navigeren klassiek: koersen, tonnenlijstjes, peilingen, sectoren. De plotter gaat schuil onder een roodwit geblokte handdoek. Carel gaat naast Tanja staan, kijkt op het kompas en tuurt naar de horizon. “Daar, dat puntje daar, zie je dat? Ja? Dat is de volgende groene boei, de W5, stuur daar maar op af.” Tanja heeft het druk, veel voor haar is nieuw. Zodra ze op het stuurkompas kijkt, zwiert de boeg alle kanten op. Recht vooruit, in het westen, ligt de Wielingen te gloeien onder de late middagzon. Een rij zeereuzen heeft ons opgelopen en is over de eb naar zee gestoomd. Verder geen scheepvaart. Alleen een paar scherpe puntjes in tegenlicht zwaaien beurtelings in en buiten beeld. Boeien? Windmolens? Verre schepen? Kranen van Zeebrugge? Welk puntje Carel? Welk puntje? Ik zit aan loef in het hoekje van de hekstoel, de plek van waaruit – zo is me geleerd – je alles het beste overziet en het schip zo veel mogelijk bestiert. De voorjaarswind blaast harder en wordt koeler naarmate we de beschutting van Walcheren verliezen. De boot helt en de brede spiegel tilt me bij iedere golf hoog boven zee. Ik kijk naar Carel, die – o zonde – met de kaart in de kuip staat. Carel is ex-officier, teamleider en manager bij een groot bedrijf. Hij heeft een onverwoestbaar goed humeur en je kunt hem alles zeggen. Maar hij heeft de wonderlijke overtuiging dat zijn wereld de beste is van alle mogelijke werelden. Hij schippert met plezier en overtuiging, maar zonder intuïtie voor zijn blinde vlekken, onkritisch tegenover zijn onvolledige database.

Hij geeft koersen op van boei naar boei, maar controleert niet wat Tanja feitelijk stuurt, peilt niet en vraagt zich evenmin af of de zuidelijke rand van de Wielingen ons niet te dicht bij de scheepvaart brengt. Gisteren vertrokken we met een noordooster uit Noordland naar de Roompot. We zeilden over bakboord, bijna voor de wind. De Oosterschelde liep leeg en drukte ons westwaarts naar de banken van de Hompels en het gevaarlijke wrak dat daar ligt achter een blind oostkardinaaltje. Transitopeilingen op het Oosterhoofd verliepen even snel als de stroom door de arrogante stormvloedkering schuimde, maar niemand die er een conclusie aan verbond. Carel liet strak sturen op het blinde kardinaaltje. Niemand zag dat we die gestaag ruimer aanstuurden, gijp, wrak en bank rap naderbij kwamen en we na de klapgijp als gekken tegen de stroom in zouden moeten loeven om het kardinaaltje aan lij te houden. Tweestrijd: het laten gebeuren ter lering of ingrijpen. “Carel, navigeer nu eens vanuit wat je niet weet. Gaat dit wel goed?”, vroeg ik. Hij keek me aan met de lege blik van iemand die geen idee heeft waar je het over hebt, maar daar welwillend geen punt van maakt. Toen moest ik ons probleem wel uitleggen, op de verlopende peilingen wijzen en een bovenstroomse koers laten bepalen. Een paar keer nog heb ik Carel met zwier foute beweringen horen doen, overtuigd van zijn gelijk. Vanochtend zei ik hem letterlijk: “Wat je weet en ziet is per definitie maar een deel van de werkelijkheid. Je mist altijd wat.” Maar dat zijn slechts woorden. Nu zijn we spookzeiler in de Wielingen, driewieler op de snelweg. En Carel twijfelt niet, Carel is happy. Binnen schenk ik mezelf koffie in en wacht tot buiten het alarm af gaat.

“Hé, jongens, dat is een rode, hoe kan dat nou?! Tanja, je stuurt op een rode boei!” Carel staat met de verrekijker voor zijn gezicht tegen buiskap geleund. Hij pakt de kaart en snapt dat er iets ernstig mis is gegaan. “Voor de wind Tanja, voor de wind! Pal zuid!” Tanja valt hard af, gijpt bijna maar stabiliseert de boot net op tijd op de nieuwe koers. Iedereen zit nu in de kuip, wijst, identificeert boeien en landmerken, vraagt zich af… Even later spreekt Carel me aan. “Op mijn eigen boot wil ik het liefst de plotter op de stuurstand, dan heb ik altijd overzicht en kunnen dit soort dingen niet gebeuren.” Ik haal mijn schouders op. “Dat klopt, maar je zou nooit leren wat je nu leert: navigeren vanuit wat je niet weet en steeds weer controleren. Dat vraagt nu eenmaal de meeste inzet van jezelf. Het is maar wat je wilt ontwikkelen. Bovendien zou je dan de enige zijn die naar de plotter kijkt, niemand zou opmerken wat jij misschien niet ziet. Hoe veilig is dat?” Carel lacht. “Daar heb je een punt. Uitgaan van wat je niet weet, dus meer inzet van jezelf. Dat zal ik eens inbrengen bij mijn team. Navigeren vergelijken met het runnen van je afdeling. Ha, ik weet al wat ik boven die sheet ga zetten. De Wielingenvergelijking.” Hij wijst Tanja de kranen van Zeebruge als nieuw punt om op te sturen en verdwijnt in de natte cel. Ik blijf in verwarring achter. Navigatie? Bedrijf runnen? Sheet? Moet ik hier blij mee zijn...? Z

foto: © bemanning Ware Jacob

ZILTEWERELD

Afgelegen atol Suwarrow Het afgelegen atol Suwarrow, een van de noordelijke Cook eilanden, kreeg bekendheid door avonturier Tom Neale. Hij was er in de jaren vijftig de enige bewoner en schreef over zijn eenzame verblijf een prachtig boek. Renée en Jaap van den Broek ankeren hier met de Ware Jacob en treffen het eiland bijna net zo ongeschonden aan als destijds Tom Neale.

GEEN HAAST

foto’s: © Bemanning Ware Jacob

Renée en Jaap van den Broek hebben al de ervaring van een Rondje Atlantic achter zich als zij naar Dick Koopmans stappen voor een ontwerp van hun ideale boot. De Ware Jacob wordt een 53 voet kits die ze laten bouwen bij Klaas Bood. Als de boot in 2003 te water gaat, zeggen beide huisartsen hun praktijk vaarwel en maken ze de nieuwe boot klaar voor vertrek. Het plan is om zonder haast de wereld rond te zeilen. Maar dat het gebrek aan haast hen zo lang op Aruba zal houden, kunnen de zeilers dan niet bevroeden. De paar maanden die ze daar in een marina liggen om het orkaanseizoen uit te zitten, lopen uit op een verblijf van 3,5 jaar. Renée: “Op dit eiland zitten ze altijd om huisartsen verlegen. Al na een paar weken hadden we allebei een mobiele telefoon en reden we in een eigen auto naar patiënten. In plaats van dat de scheepskas slonk, vulden we die aan en we leerden het eiland op een niet-toeristische manier kennen.”

ZILTEWERELD

Jaap vult aan: “En net toen we weer aan vertrekken gingen denken, bleek onze verstaging niet goed te zijn. Die moest geheel vervangen worden en dat kost in de Carieb heel veel meer tijd dan in Nederland.” Behalve met dokterswerk wordt de 3,5 jaar op Aruba gevuld met het volgen van cursussen en taallessen. Voordat ze definitief dreigen te wortelen gaat de Ware Jacob uiteindelijk weer anker op en varen ze via het Panama Kanaal de Pacific in.

MILK RUN Van de vele routemogelijkheden door de grootste oceaan kiezen Jaap en Renée voor de 'Milk Run.' “Daarvan hebben we geen moment spijt,” zegt Renée als ze de route beschrijft: “Via de Las Perlas, de Galapagos en de Marquesas naar de Society eilanden. Die beslaan een gigantisch deel van de Pacific en de Franse invloed is daar duidelijk aanwezig.” Ankeren bij het atol Suwarrow noemt Jaap als een van de hoogtepunten van de reis. Inmiddels ligt de Ware Jacob in Whangarei, Nieuw-Zeeland. Jaap: “Er liggen veel andere wereldzeilers en de mensen zijn hier zijn erg vriendelijk. Het is de beste plek voor jachten om alles voor onderhoud en reparatie te regelen. Maar 3,5 jaar hier blijven is voorlopig niet onze bedoeling, ondanks onze planning zonder haast...” Z

De bemanning van Zilt Magazine bestaat uit:

bemanning

Ruud Kattenberg

Z

ilt

62/2011

Sjors van der Woerd

Henk Huizinga

Jimmy Lengkeek

Hans Martens

Laurens Morel

Laurens van Zijp

Michiel Scholtes

Pieter Nijdeken

van der Weerdt

Kim Seignette

Robert

en vele opstappers

Aan de kajuittafel Onze manier van werken is even onconventioneel als Zilt zelf. Verwacht ons daarom niet in een spectaculair kantoor. We zijn het liefst aan boord, op het water of onderweg naar een goed verhaal. De redactievergadering houden we aan wisselende kajuit- en keukentafels en verder zijn we uitgerust met e-mail, chat en Skype. De beste manier om ons te bereiken, is een e-mail te sturen aan: [email protected]

De inhoud van Zilt Magazine mag op geen enkele wijze worden overgenomen zonder schriftelijke toestemming van de makers. Bij overtreding geldt het tarief dat daarvoor door de Nederlandse Vereniging van Journalisten is vastgesteld. De uitgever kan niet aansprakelijk worden gesteld voor fouten in deze publicatie.

Zilt Zoekt Zeilers

foto: © Zilt Magazine

Abonneer je nu en ontvang gratis: - elke week het zeilersweerbericht - elke maand Zilt Magazine

Ga naar www.ziltmagazine.nl en vul je e-mailadres in

26 mei foto: Laurens van Zijp

Recommend Documents