PROJECTENBOEK 2015 / 2016
HAPPY GIFT - HAPPIETARIA JUNI 2015
Met projecten van:
Beste HMT-ers, Dit is het projectenboek waarin de projecten staan waar de Happietaria’s zich in het nieuwe seizoen 2015/2016 voor zullen gaan inzetten. Er zijn vier verschillende partnerorganisaties waar we mee samenwerken; ZOA, TEAR, OneMen en Bid-Network. Twee van de projecten zijn in het Engels geschreven, ik ga er van uit dat dat geen probleem is. Mocht dat wel zo zijn, dan horen we het graag! De vraag aan jullie is om de schetsen van de projecten door te lezen en een lijstje met jullie voorkeuren naar
[email protected] te sturen. Denk bij het maken van een keuze aan de volgende zaken: Houdt enigszins rekening met het richtbedrag van jullie stad; als je daar wat boven of onder uitkomt is dat geen probleem: mocht jullie Happietaria ‘meer ophalen’ dan wordt dat bedrag namelijk gebruikt om andere projecten mee aan te vullen; en wanneer jullie Happietaria minder opbrengt, wordt dat bedrag waar mogelijk aangevuld met meeropbrengsten van andere Happietaria’s. Happy Gift gebruikt dit richtbedrag om een inschatting te maken van hoeveel projecten er nodig zijn, niet om jullie strakke doelen te stellen.
Je kunt in de begeleidende mail een toelichting geven van jullie voorkeur of juist voor een combinatie van projecten. We proberen zoveel mogelijk jullie keuzes en interesses te laten meewegen.
Gezien de richtbedragen voor de meeste steden, zal je één of twee projecten kunnen kiezen om rond je richtbedrag uit te komen. Dit kunnen ook projecten van twee verschillende organisaties zijn. Het is ook mogelijk dat twee Happietaria’s zich voor hetzelfde project inzetten.
Mail jullie keuze z.s.m. naar
[email protected]; dan zal Happy Gift een definitieve verdeling maken. Mocht je nog vragen hebben over de projecten, mail je vraag dan voor die tijd naar ons. De projecten van jullie keuze zullen op de workshopdag op zaterdag 5 september aan jullie worden gepresenteerd door de betreffende partnerorganisatie.
2 Projectenboek 2015 / 2016
Overzicht projecten 2015 / 2016
Organisatie
Land & Project
Bedrag
Stad
Tear
India, Waterputten en gezondheidsvoorlichting
€ 35.000
Nijmegen
Peru, Wijkopbouw in de sloppen van Lima
€ 27.727
Groningen
Innovatie in Congo: toegang tot zorg voor de
€ 20.000
allerarmsten ZOA
Burundi, drinkwater
€ 40.000
Ethiopië, hulp bij terugkeer en re-integratie van
€ 40.000
Utrecht
ontheemden OneMen
Burkina Faso, Pionier Djénéba
€ 10.000
Bid-Network
Wordt begin 2016 bekendgemaakt
€ 10.000
Groningen
3 Projectenboek 2015 / 2016
Waterputten en gezondheidsvoorlichting – Noord-India Algemene informatie Land en regio:
India, Noord-India
Lokale partner:
Stewards’ Trust
Projectperiode:
2015/2016 (4e en 5e jaar van een 5 jarenproject)
Aanvragende organisatie:
Tear
Volwassen vrouwen krijgen onderwijs in informele schooltjes
Samenvatting van het project Waar werken we? Het noorden van India is het armste deel van het gigantische land. Dat zie je als je verder af komt van de steden, wanneer je dichter komt bij het gebied waar de tribale groepen wonen: stammen die traditioneel in de kastenmaatschappij van India worden geïsoleerd, uitgestoten en uitgebuit. Het leven is hier op het afgelegen platteland van India niet gemakkelijk. Veel mensen hebben sinds een aantal jaar eigen stukjes grond om te bewerken, maar de grond is erg droog en matig vruchtbaar. Hierdoor moeten ze hard werken om te overleven. Sommigen hebben geen keus en moeten hard werken op plantages of in open steengroeves tegen slecht loon. Wat gaat er gebeuren? 4 Projectenboek 2015 / 2016
Tear / Waterputten en gezondheidsvoorlichting Tear investeert in het trainen van lokale kerken en gemeenschappen. Het doel is om mensen te leren hoe ze zichzelf verder kunnen ontwikkelen. In 5 jaar tijd werken we via 60 lokale kerken in Noord-India. Op deze manier halen we 3.000 families duurzaam uit de armoedespiraal. De ontwikkeling is te zien zijn op een aantal gebieden: Zelfhulpgroepen: 25 groepen van 15 mensen die samen sparen en op zoek gaan naar nieuwe inkomstenbronnen. Stewards’ Trust traint hen in de nodige vaardigheden, boekhouding en helpt hen bij het opzetten van een kleine onderneming. Dat gaat vaak om kleine winkeltjes, een investering in landbouw of een kledingmakerij. Schoon drinkwater: dorpsgroepen organiseren zich om Zelfhulpgroepen geven gezinnen de kans een samen een waterput te realiseren. Stewards’ Trust zorgt kleine onderneming op te zetten voor materiaal en technische kennis voor 8 waterpunten. Ook helpen ze bij het bereiken van het water door harde steenlagen heen. Daarnaast traint Stewards’ Trust de groepen in het goed en veilig gebruik en onderhoud. Gezondheidszorg: de gemeenschap wordt getraind in het herkennen, voorkomen en behandelen van ziektes. Daarbij gaat het om infectieziektes die met een aantal hygiënische maatregelen eenvoudig te voorkomen zijn. Nu leiden ze vaak nog tot kindersterfte. Er worden ook eenvoudige latrines aangelegd, waarmee veel problemen kunnen worden voorkomen. Landbouwtraining: boeren worden getraind in maatregelen om de opbrengst van hun land te vergroten en in verschillende dorpen zie je nu vrouwen met een eigen groentetuin. Infrastructuur: als gevolg van de trainingen worden de dorpsbewoners zich bewust van hun achtergestelde positie, maar ook van hun rechten. Neem bijvoorbeeld elektriciteit: sommige dorpen hebben volgens de officiële cijfers al lang elektriciteit, terwijl er nooit een stroomdraad is aangelegd. Door de trainingen leert de gemeenschap hoe ze dit soort dingen kan aankaarten bij de lokale leiders en regionale overheid. Als dan na maanden van praten, formulieren invullen en tegenwerking uiteindelijk elektriciteitspalen worden aangelegd, is dat een enorme overwinning voor de gemeenschap. Onderwijs: steeds meer kinderen gaan naar overheidsscholen. Stewards’ Trust gaat samen met ouders de kwaliteit van het onderwijs op deze scholen verbeteren. Tegelijk starten op initiatief van de getrainde mensen op verschillende plekken informele scholen waarin volwassenen leren lezen en schrijven. Voor veel van deze mensen is dit de eerste keer dat ze onderwijs krijgen. Het helpt hen heel concreet bij het begrijpen van de contracten die ze afsluiten met de machtige grootgrondbezitters en werkgevers. Iemand die kan lezen, schrijven en rekenen is niet zo gemakkelijk te bedriegen! Waarom ondersteunt Tear dit? Tear gelooft in de kracht van lokale mensen, ook als ze in achtergestelde positie zitten zoals in dit deel van India. Door hen kennis te geven en te motiveren om zélf aan de slag te gaan, kan de afhankelijke positie van deze mensen doorbroken worden. Lokale kerken in de omgeving zijn daarbij het startpunt. 5 Projectenboek 2015 / 2016
Tear / Waterputten en gezondheidsvoorlichting
Hoe weten we dat het werkt? Stewards’ Trust werkt al tientallen jaren in zeer moeilijke omstandigheden. Dankzij hun inspanning zijn mensen bevrijd uit de ijzeren greep van grootgrondbezitters. Ook is er door hun inspanning onderwijs gekomen in dit gebied en is de gezondheidssituatie verbeterd. Stewards’ Trust wil met de huidige aanpak de dorpen duurzaam zelfstandig maken. Voorbeeld: Elektriciteit in een afgelegen dorp “Mijn naam is Suresh. Ik woon in een klein dorp diep in de heuvels, vlakbij Bhutan. Ons dorp is erg arm: niemand heeft een stenen huis, er is geen weg, geen medische faciliteiten en geen school. Zo hebben we hier geleefd, van generatie op generatie. We werken voor een klein loon op de theeplantages hier in de buurt. Door de trainingen van Stewards’ Trust werd ik me bewust van onze situatie. Ik heb toen een aantal andere jongeren bij elkaar gebracht om er iets aan te doen. We kwamen tot de conclusie dat er heel veel moest gebeuren, en besloten te beginnen met elektriciteit. We vroegen de hulp van de eigenaars van de theeplantage waar we werken. Zij hielpen ons bij het insturen van de aanvraag voor elektriciteit, die we bij verschillende overheden indienden. Er waren veel vergaderingen en nieuwe formulieren: na een jaar gaven we bijna de moed op. Maar door de steun van Stewards’ Trust hielden we vol. En uiteindelijk met succes: vorig jaar werden er palen geïnstalleerd en kwam er eindelijk stroom in ons dorpje. We zijn er erg blij mee: zonder de training en steun van Stewards’ Trust was het er echt niet van gekomen. Het is een eerste succes en geeft ons vertrouwen in de toekomst. Ons volgende plan: een eigen basisschool in ons dorp, zodat de volgende generatie beter af is dan wij!”
Projectkosten Kosten 2015 Aanvraag Happietaria/Happy Gift
€ 63.000 € 35.000
6 Projectenboek 2015 / 2016
Wijkopbouw in de sloppen van Lima Algemene informatie Land en regio: Lokale partner: Aanvragende organisatie:
Peru, Lima ACED Tear Nederland
Samenvatting van het project De situatie in de wijk Pamplona Alta (Lima) Pamplona Alta is een wijk in Lima en wordt ook wel genoemd: La Chanchería, de varkensschuur. In het lagergelegen gedeelte van de wijk zitten nog steeds varkenshouderijen, met alle stank van dien. De inwoners van de sloppenwijk Pamplona Alta zijn migranten uit andere (arme) delen van Peru en verkeren veelal in extreme armoede. De armzalige hutjes liggen verspreid over de kale, stoffige heuvels. Een groot aantal mensen in de wijk heeft na meer dan tien jaar nog steeds geen eigendomsrechten van het stukje grond waar ze wonen. Elementaire voorzieningen als riolering, water en elektriciteit zijn grotendeels niet beschikbaar. De kerk Behalve ACED is geen enkele organisatie langdurig werkzaam in deze wijk. ACED nodigt daarom naburige kerken uit om in de wijk actief te zijn. Zo organiseert de kerk samen met 7 Projectenboek 2015 / 2016
Tear / Wijkopbouw in de sloppen van Lima ACED wekelijkse kindergroepen en groepen voor de vrouwen. ACED wil dit jaar 4 kerken die in de wijk zijn ontstaan, mobiliseren om zich in te zetten voor hun omgeving. Het project De opzet van het programma is dat de wijkbewoners door training en voorlichting worden toegerust om zelf hun gemeenschap op te bouwen en te werken aan een betere toekomst. Er wordt veel aandacht besteed aan organisatievorming en training van leiders. Verder wil ACED graag voorzien in een aantal elementaire behoeftes, zoals sanitair, toegang tot water en het aanleggen van groentetuinen. De leefomgeving wordt verbeterd door het planten van bomen en het bouwen van steunmuren op de zanderige hellingen. Ook beroepstraining vormt een belangrijk onderdeel van het programma, zodat te verdienen.
De partnerorganisatie ACED is ontstaan omdat de kerk in Lima zich wilde inzetten voor arme mensen in hun omgeving en daarnaast ook andere kerken in het land wilde ondersteunen. ACED heeft via haar kerkenprogramma contacten door het hele land. Tear werkt met ACED samen sinds 1994. In 2015 ondersteunt Tear het wijkopbouw programma in de sloppenwijk Pamplona Alta in Lima. mensen mogelijkheden krijgen wat geld
Concrete activiteiten voor 2015:
Peru vandaag
Peru is 35 keer zo groot als Nederland en heeft 31 miljoen inwoners, waarvan 45 procent inheems (Quechua of Aymara). Peru is een land dat rijk is aan natuurlijke hulpbronnen, heeft een adembenemend landschap en cultureel erfgoed.
30 vrouwen (in 8 groepen) krijgen microkrediet zodat ze in hun bedrijfjes kunnen investeren 1200 (jonge) vrouwen starten een kleine onderneming door de productie en verkoop van schoonmaakmiddelen, chocolade producten en decoraties. 30 gezinnen gaan geld verdienen met eendenhouderij aanleggen van ecologische groentetuinen met 140 vrouwen het planten van 7.000 boompjes in de wijk, met behulp van 500 vrijwilligers het trainen van 4 kerken om zich actief in te zetten voor de ontwikkeling van de (wijk)gemeenschap.
Peru heeft naast haar rijkdom ook een andere kant: extreme armoede. Bijna de helft van de bevolking leeft in bittere armoede.
8 Projectenboek 2015 / 2016
Tear / Wijkopbouw in de sloppen van Lima
Voorbeeld: Microkrediet, macro-effect Wat is het supergaaf om concreet te zien wat een klein microkrediet voor verandering kan brengen in het leven van vrouwen die graag aan de slag willen! De leningen worden verstrekt aan groepen van voornamelijk vrouwen die zich verenigd hebben in kleine coöperaties. Gezamenlijk zetten ze het geld in om materialen aan te schaffen, waarmee ze producten fabriceren zoals wol en stoffen om (kinder)kleding te maken en te verkopen. Verder worden er gebruiksvoorwerpen gemaakt zoals handtassen, oorringen en halsbandjes. Ook chocoladeproducten zijn een winstgevende onderneming. De lening wordt in een periode van 6 maanden terugbetaald; de groep kan in deze periode het geleende bedrag qua omzet ongeveer verdubbelen, zodat er per groepslid een mooi bedrag overblijft voor levensonderhoud. Ook vrouwen met een beperking en moeders van kinderen met een beperking worden opgenomen. Eén van de groepen telt zelfs 22 personen met een beperking. Donatila (zie foto), één van de groepsleden, is verlamd aan haar benen. Ze zit gelukkig niet bij de pakken neer en is met haar handen erg productief. Zowel in economisch als sociaal opzicht hebben deze microkredietgroepen een bijzondere waarde!
Projectkosten Aanvraag Happietaria/Happy Gift
€ 27.727
Donatila, lid van een microkrediet coöperatie
9 Projectenboek 2015 / 2016
Innovatie in Congo: toegang tot zorg voor de allerarmsten Algemene informatie Land en regio: Lokale partner: Aanvragende organisatie:
Democratische Republiek Congo, Bunia (Noordoost Congo) Musaca Tear
Samenvatting van het project Medische zorg in Congo: een luxe De meesten kennen Oost Congo wellicht van de gewelddadige nieuwsberichten ten tijde van de burgeroorlog. Hoewel de vrede tien jaar geleden werd getekend is in het oosten van het land geweld, armoede en onrecht in veel gemeenschappen nog steeds aan de orde van de dag. De burgeroorlog maakte veel kapot: wat er was aan infrastructuur, basisvoorzieningen, onderwijs en onderling vertrouwen tussen de etnische groeperingen brokkelde in die jaren allemaal af. Tijdens de oorlog was gezondheidszorg voor de lokale bevolking toegankelijk doordat humanitaire organisaties gratis zorg verleenden aan inwoners in conflictgebieden, waaronder ook in Bunia, Noordoost Congo. Toen die organisaties na het tekenen van de vrede vertrokken bleef de bevolking achter zonder adequate toegang tot medische voorzieningen en medische hulp.
Foto Tear/ Folkert Rinkema: Soki Williams, secretaris van een Musaca-groep Bunia
Na de oorlog herstelden de zorginstellingen zich langzaamaan. Met hier en daar wat hulp van buitenaf werden klinieken weer enigszins operationeel. Echter aan medische zorg hangt in Congo een prijskaartje: ofwel voor de premie van je ziektekostenverzekering, ofwel voor de medische behandeling en benodigde medicatie. Dat prijskaartje is in de regel te hoog voor armere en kwetsbare groepen in de samenleving. Van kwetsbaarheid naar kracht Om hierin verandering te brengen werkt Tear in Oost Congo samen met Musaca en CME. Musaca is een christelijke zorgverzekering, opgezet voor de allerarmsten door CME – een partner waar Tear al vele jaren mee samenwerkt aan het verbeteren van de gezondheidszorg in Congo. CME startte vijf jaar geleden een innovatief plan om de toegang tot zorg voor de allerarmsten te verbeteren: Musaca werd opgericht en groeide onder de bevlogen leiding van Rose Mumbere uit tot een ziektekostenverzekeringscollectief met zo’n 5000 leden. Afgelopen jaar hadden 2500 leden zich actief verzekerd, en hadden zij daarmee toegang tot zorg wanneer nodig. De doelgroep van Musaca bestaat grotendeels uit de meest kwetsbaren in de samenleving: denk aan weduwen, chronisch zieken, mensen met een handicap, alleenstaande moeders, ouderen of mensen die Hiv positief zijn. Zij staan op een extra 10 Projectenboek 2015 / 2016
Tear / Innovatie in Congo achterstand als het gaat om het verwerven van een inkomen en in het voorzien in hun levensonderhoud. Samen sparen maakt sterk Het grootste verschil tussen Musaca en de reguliere verzekeringsinitiatieven die inmiddels in de regio te vinden zijn is dat Musaca zo georganiseerd is dat mensen met een minimaal inkomen zich toch kunnen verzekeren door samen te sparen. Een spaargroep telt zo’n 20 leden. Ieder lid betaalt elke week een klein deel van hun zorgpremie. De collectieve spaarpot die ze zo opbouwen zorgt ervoor dat wanneer een groepslid medische zorg nodig heeft, de kosten hieruit betaald kunnen worden. Om verzekerd te zijn hoef je dus niet in één keer je hele premie te kunnen betalen, hetgeen bij reguliere verzekeringen vaak wel het geval is. Daarnaast biedt Musaca haar leden drie keer per jaar een ‘instapmoment´ aan, in tegenstelling tot reguliere verzekeringen waarbij je vaak maar eens per jaar de mogelijkheid hebt je aan te sluiten. Dit vraagt iets meer administratief werk van Musaca, maar maakt de verzekering toegankelijk voor haar doelgroep. Mensen zonder een financiële buffer kunnen aanhaken wanneer het voor hen mogelijk is mee te gaan sparen. Ze hoeven dus niet te wachten op dat ene moment in het jaar dat ze zich kunnen verzekeren, met het risico dat ze Foto Tear/ Folkert Rinkema: Rose, directeur van Musaca in eventuele zorgkosten die ze maken als in de gesprek met leden van spaargroep Baraka (zegen) in Bunia. tussentijd ziek worden niet kunnen betalen. Soki Williams uit Bunia vertelt over het verschil dat Musaca voor hem maakt. Enkele jaren geleden raakte hij na een ongeluk verlamd, en verloor hij zowel zijn baan als zijn gezin. “In Congo tel je niet meer mee als je een handicap hebt. Ik werd ontslagen en mijn vrouw vertrok omdat ze zich voor me schaamde. Zonder Musaca had ik de hoge zorgkosten nooit kunnen betalen. Daarnaast ben ik nu secretaris van een spaargroep. Ik kan zo weer bijdragen mijn gemeenschap. Dat voelt goed.” De spaargroepen vormen de kern van Musaca. Naast een effectief model om de arme bevolking toegang tot zorg te verlenen, heeft deze aanpak haar leden nog veel meer te bieden. Voorkomen is beter dan genezen In de spaargroepen ontvangen leden namelijk ook gezondheidsonderwijs van Musaca’s voorlichters. Dit is van groot belang, aangezien de meest voorkomende aandoeningen deels te voorkomen zijn, denk bijvoorbeeld aan diarree, malaria, Hiv of aan complicaties tijdens de zwangerschap. De groepen leren over het belang van goede hygiëne, van schoon drinkwater, leren hoe ze hun gezondheid tijdens de zwangerschap kunnen bewaken en ontvangen voorlichting over Hiv, geboortebeperking en SOA’s. Middels deze preventieve gezondheidszorg stelt Musaca lokale gemeenschappen in staat hun gezondheid significant te verbeteren. Ook vormen de spaargroepen een sociaal vangnet, iets dat vaak ontbreekt wanneer je je aan de rand van de samenleving bevindt. Groepsleden ondersteunen elkaar in tijden van ziekte, iets dat in Congo broodnodig is. In het ziekenhuis wordt er naast de strikt
11 Projectenboek 2015 / 2016
Tear / Innovatie in Congo noodzakelijke medische hulp niet verder voor je gezorgd. Je hebt familie en vrienden nodig die voor je koken en je bijvoorbeeld komen wassen. Wat doet Tear? Onze partner in Oost Congo Middels financiële ondersteuning en CME is een evangelisch medisch hospitaal dat capaciteitsopbouw stelt Tear Musaca in inmiddels al tientallen jaren bestaat, opgericht staat zich door te ontwikkelen tot een door een zevental kerkgenootschappen. Zij zijn sterke en professionele organisatie, die werkzaam op drie locaties: Bunia, Beni, en in op langere termijn zelfstandig kan Nyankunde, gelegen in de de Province Orientale voortbestaan. Tear financiert een deel en Noord Kivu. Naast de medische diensten die van de organisatiekosten waarmee worden aangeboden op de drie locaties, runt CME Musaca staf aan kan nemen voor tevens twee opleidingsinstituten voor medisch administratie, voorlichting, het opzetten personeel: het ISTM in Bunia en het IEM in van nieuwe spaargroepen, het Nyankunde. Tijdens de oorlog incasseerde CME onderhandelen met lokale zorgaanbieder grote verliezen: het ziekenhuis in Nyankunde – en het begeleiden van zorgaanvragen. het hart van de organisatie – werd grotendeels Daarnaast helpt Tear bij verwoest tijdens een aanval van de rebellen. Zo’n organisatieontwikkeling en 1000 mensen, waaronder vele stafleden, kwamen professionalisering. Dit jaar identificeerde om in de gevechten die toen plaatsvonden. CME Musaca ledenbehoud al belangrijk heeft zich inmiddels enigszins hersteld. Middels aandachtspunt. Ze merkten dat sommige Musaca wil het CME de lokale bevolking in staat leden zich weer uitschrijven – met name stellen toegang tot zorg te realiseren. als ze al enkele jaren de premie betalen maar niet ziek zijn geweest. Ze zullen exploreren hoe ze deze leden tegemoet kunnen komen, wellicht door verschillende pakketten aan te gaan bieden. Tevens heeft Musaca plannen haar werkgebied te vergroten naar twee nieuwe gezondheidsdistricten. Wat heeft Tear nodig? Tear investeert dit jaar €15.000 in dit project met Musaca en CME. Daarmee dragen we bij aan directe toegang tot zorg voor zo’n 2500 mensen, en een verbeterde gezondheidssituatie in de levens van zo’n 5000 mensen en hun gezinnen. Tear is voornemens om ook in het hierop volgende jaar financieel betrokken te blijven bij de verdere versterking en uitbreiding van het werk van Musaca, met een bijdrage van €20.000. Wat kunnen wij doen met uw gift? - Voor € 25 euro help je mee een nieuwe spaargroep op te zetten. - Voor € 45 kan Musaca iemand opleiden tot gezondheidsvoorlichter.
12 Projectenboek 2015 / 2016
Drinkwater in Burundi Algemene informatie Land en regio:
Burundi
Lokale partner:
ZOA Burundi
Aanvragende organisatie:
ZOA NL
Samenvatting van het project Burundi is among the 5 poorest nations in the world but is also one of the most densely populated at 370/km². Burundians have limited access to drinking water which is a risk to health and results in chronic diarrhea and cholera and reduces productivity. In Burundi, about 70% of the population has access to drinking water but this is often intermittent particularly in the dry season (May-October) and is mostly in the urban area. Access to drinking water by the rural population is just 42% and worse than this is the dry season and in mountainous regions where there is no water storage infrastructure. Only 61% of health centers and 27% of primary schools have access to potable water. The population without access to drinking water will take water from lakes, streams and rivers. Often it is dirty, but nevertheless, it is drunk without purification. Access to clean drinking water reduces the risk of water borne disease and diarrhea. This enables children to attend school and farmers to spend more time at the work and, of course, it reduces medical costs. There are regular cases of cholera especially in the dry season. Proximity to a source of drinking water reduces the time spent by women and children in particular walking long distances to collect water. Rain water harvesting could enable families to develop kitchen gardens to broaden their diets and to provide food during the dry season. In 2014, ZOA installed water supplies into 3 primary schools which had previously no access to water. In one school a rain water harvesting system was built, in another a hand dug well with hand pump provides the water and in a third, a local distribution network was extended and buffer tanks installed. Visits to the schools in December demonstrated that the children and the local population are thirsty and desperate for access to clean water. A massive increase in small scale water storage projects is required to increase the access to drinking water. Doelen Overall Objective: To improve access to drinking water to improve the health status of beneficiaries. 13 Projectenboek 2015 / 2016
ZOA / Drinkwater in Burundi Specific Objective: To produce a list of potential drinking water projects which are costed and including the costs per beneficiary. To finance at least 2 projects from the list. Expected results: Improvement of the health status of beneficiaries in at least 2 communities. Activities: Identify communities with the lowest access to drinking water within 500m The WASH engineer will visit the ministries responsible for drinking water (MEM, MEEATU) to announce ZOA’s plans and to request relevant information such as hydrogeological maps (if they exist). The engineer will visit the targeted districts to meet relevant local leaders to identify the communities that experience the highest level of water stress or water borne disease. The communities will be visited to confirm the status. Survey these communities for solutions to improve drinking water access. The communities will be visited to identify the type of intervention that is required (such as repair and rehabilitation of existing infrastructure, spring protection, digging of wells, rain water harvesting) to estimate costs. Calculate the cost per beneficiary. Cost per beneficiary will be a key criterion for prioritizing projects Identify at least 2 projects and tender construction to local businesses Two projects will be identified for execution with the current funding. Complete these projects within time and budget. Promote the list of specific costed project to potential institutional and private donors. A list of projects with an outline description and costing will be provided to FoVo and other potential donors. Training of water management committee Creation and training of local management committees may be necessary to ensure durability and sustainability. Project area The specific projects have not been identified. The initial objective is to screen the programme areas for potential projects in which the value for money, number of beneficiaries and sustainability are prioritized. A list of potential projects will be produced to be funded via this project and to be offered to private and institutional donors as potential projects to finance. Target group The project aims to identify the most vulnerable populations without access to clean water within the ZOA programme areas. It is anticipated that this will be children in primary schools and users of health clinics and communities that have no access to clean water and thus are using contaminated water. Areas that are prone to cholera may be targeted.
Projectkosten Totale projectkosten Aanvraag Happietaria/Happy Gift
€ 55.000 € 40.000 14 Projectenboek 2015 / 2016
Hulp bij terugkeer en re-integratie van ontheemden Algemene informatie Land en regio:
Ethiopië, Hartisheik, Somali Regional State,
Lokale partner:
ZOA Ethiopië
Aanvragende organisatie:
ZOA NL
Samenvatting van het project In 1988 and 1989, thousands of people from the Somali and Oromia Regional States of Ethiopia left their homelands due to prolonged drought conditions, settling in two selfestablished camps near Hartisheik in the Somali Regional State. The presence of a large Somali refugee camp and cross-border trade opportunities allowed these internally displaced people (IDP) to ensure their livelihoods. With the closure of the refugee camps and the enforcement of trade regulations, income has diminished drastically and the IDPs still residing in the IDP camps are impoverished. ZOA has been active in Hartisheik since 2004. In 2010, ZOA facilitated the successful voluntary return and reintegration of 57 IDP households (HHs) from Hartisheik to their zones of origin in Oromia. Building upon this experience, in 2011 the Somali Regional Government Disaster Prevention Preparedness Bureau (DPPB), the United Nations Development Programme (UNDP) and ZOA as their implementing partner assisted in the voluntary return of 740 IDP households from Hartisheik to six woredas of the Somali Regional State in 2012. In 2013, ZOA also assisted the return of 449 IDP HHs to nine woredas in the Somali region. There are currently an estimated 637 IDP HHs still residing in IDP camps near Hartisheik. On behalf of the IDPs, their leaders requested assistance from the regional government to return to their original communities and reintegrate. The DPPB requested ZOA to begin the IDP registration and verification process, as well as the development of a plan and this request for funding, as precursors to the assisted return and reintegration of all of the remaining IDPs in the Hartisheik camp. Of the 687 households currently residing near Hartisheik who wish to participate and return, this proposal covers 186 households returning to 14 woredas in the Oromia region. Doelen Overall Objective: All of Hartisheik’s IDPs successfully return to and reintegrate into their communities of origin Specific Objective: 186 IDP households currently residing in Hartisheik are reintegrated in their home communities. Expected results: 1. Targeted households have successfully engaged in agriculture and animal husbandry. 2. Targeted households have adequate shelter. 3. Targeted households have diversified their sources of income. 4. Targeted households are actively participating in community groups. 15 Projectenboek 2015 / 2016
ZOA / Hulp bij terugkeer en re-integratie van ontheemden
Activities: Most IDPs involved in the 2011 assessment indicated that they left their home villages because of the effects of prolonged drought, in combination with a limited buffer capacity. When drought struck, they were left with few options other than to leave the area, after having depleted virtually all their assets. Within the framework of this project, the following concrete measures will be taken in order to build more resilience toward drought and other climactic hazards among returnees, while at the same time helping them to assimilate into their communities: Business Skills Training: Approximately 60 IDP HH heads, men and women, have requested return to towns/urban areas. Many have experience in trades (barber, butcher, etc.). These household heads will be offered training in entrepreneurship and business skills and assisted in the development of simple business plans through a five-day training session prior to their departure from Hartisheik. Individuals vetted for appropriate business plans will be provided project funds as seed capital in their areas of return. Provision of Agriculture Supplies and Livestock: Most of Oromia IDPs are farmers. Animals serve as a buffer in times of hardship, as a food source and as an economic asset. Through this project, a start will be made in animal re-stocking. Two oxen/cows, 3 goats and 1 donkey will be given to each household. In addition, they can use their oxen for farming/ploughing. Thus, these animals provide a household with assets and a buffer against future drought. Animals will be supplied after returnees have constructed their houses. The project will support the respective return area woreda vet posts with pharmaceutical drugs so that the additional animal influx will not be a burden for them. In addition, as subsistence agriculture is also widely practiced, the returnees will receive seeds appropriate for their area of return and farm tools (hoe, pick axe, crow bar). Provision of Shelter Materials: IDPs will be supplied with material for shelter construction (construction wood, plastic sheet rolls and corrugated iron sheets). With these items, returnees will rebuild their houses quickly. Community Integration: Two Community Integration Facilitators will be hired for the duration of the project in each of the 4 return woredas with 19 or more HHs (Babile, Gursum, Herna, and Jinaksani). One will be a community member and one will be a woman from the returnee community. A woman will be chosen in reflection of the high number of female HOHs in the returnee population. They will facilitate reintegration through their participation in the woreda-level AVR&R Task Force, the implementation of Task Force initiatives and through advocacy and coordination with local service providers. Community Integration Training: While local residents are enthusiastic to receive returnees and IDPs are eager to resettle in their home communities, some conflict between the two groups must be expected. Therefore, the members of the two zonal and 14 woreda-level AVR&R Task Force will participate in two days of community integration training. The Woreda Administrators will receive orientation and then provide the training, supported by ZOA staff. Projectkosten Totale projectkosten Aanvraag Happietaria/Happy Gift
€ 55.000 € 40.000 16 Projectenboek 2015 / 2016
Pionier Djénéba Algemene informatie Land en regio:
Burkina Faso, in 20 verschillende dorpen
Lokale partner:
Association Tabital-Lobal Ouahigouya
Aanvragende organisatie:
OneMen / MIVA
Samenvatting van het project In Burkina Faso werken veel kinderen in de goudmijnen. Het werk dat zij doen is zwaar en ze krijgen maar een schamel loon. Bovendien is het gevaarlijk, de kinderen moeten in een tientallen meters diep gat de grond in. Ze werken lange uren onder de grond in de hoop goud te vinden. Doordat de kinderen werken kunnen ze niet naar school. OneMen pionier Djeneba strijdt tegen kinderarbeid, ze vindt dat werken in de goudmijnen verboden moet worden. Ze wil de kinderen een andere toekomst geven. Daarvoor is het belangrijk dat de kinderen naar school kunnen.
Pionier Djénéba (foto OneMen)
Wat doet Djénéba? “We organiseren bijeenkomsten en pleiten bij de eigenaars van de goudmijnen voor afschaffing van kinderarbeid,” vertelt Djénéba. “We willen dat kinderen naar school kunnen gaan. Helaas gaat het niet altijd even makkelijk. De kinderen verdienen geld voor het gezin. Ouders vinden het soms een enorme drempel als ze dat inkomen kwijtraken door hun kind naar school te sturen. Toch weet ik ze te overtuigen te kiezen voor de toekomst van hun kind.” Omdat de ouders van de kinderen het met minder inkomsten moeten doen, verstrekt de organisatie van Djénéba microkredieten. Zo kunnen ouders zelf eten verbouwen, voor eigen consumptie en voor de verkoop. De organisatie geeft voorlichting aan deze gezinnen hoe zij gewassen het beste kunnen verbouwen en hoe belangrijk het is dat hun kinderen naar school gaan. Verder zorgt de organisatie van Djénéba ervoor dat de onderwijskosten betaald worden, net als de kosten voor examens en de schoolbenodigdheden. Hier hoeven de ouders niet voor op te draaien. 17 Projectenboek 2015 / 2016
OneMen / Pionier Djénéba De voornaamste acties zijn: - De voorlichtingssessies, de onderonsjes, het toneel, de radio uitzendingen om iedereen te informeren. - De goudmijnen bezoeken om alles vast te stellen. - De pleidooien naar de moeders toe, de dorpshoofden en de mijnwerkers, activiteiten naar de organisatie toe. - Onderhoud met de leerlingen om hun redenen goed te kunnen begrijpen. - Overleg met de ouders zodat ze hun kinderen kunnen helpen en motiveren. - Het toneelspel met acteurs om het nut van educatie te laten zien. Djénéba werkt nu in 20 dorpen, ze reist veel. Ze vraagt oneMen om een auto. Hiermee kan ze ook kinderen in andere dorpen helpen. De organisatie heeft al meer dan 50 kinderen terug naar school kunnen laten gaan. Maar dit kunnen er nog veel meer worden!
Projectkosten Totale projectkosten Eigen bijdrage pionier: Aanvraag Happietaria/Happy Gift
€ 25.000 € 5.000 à 6.000 € 10.000
18 Projectenboek 2015 / 2016
Bid-Network / Women in Business
Women in Business Algemene informatie Land en regio:
Landen in Azië, Afrika en Latijns-Amerika
Aanvragende organisatie:
Bid-Network
Happietaria heeft zich afgelopen paar jaar ingezet voor de Women in Business Challenge van Bid-Network. BiD-network is een non-profit organisatie die economische groei wil stimuleren in ontwikkelingslanden. Dit wordt nagestreefd door middel van financiële support en het delen van kennis in de vorm van coaching. Bij de Woman in Business Challenge kunnen vrouwen uit Azië, Afrika en Latijns- Amerika een businessplan opsturen. Wanneer dit businessplan potentie heeft ontvangen de vrouwen coaching, training en word er gezocht naar een passende investeerder waardoor het bedrijf kan groeien. Sinds 2009 heeft Woman in Business 800 vrouwen gecoacht, getraind, geholpen aan financiering en mogelijkheden geboden zichzelf zichtbaar te maken in de wereld. Elke Challenge worden er vijf vrouwen met de beste businessplannen uitgenodigd voor een zakenreis waarin ze coaching en training ontvangen en investeerders ontmoetten. Kiki Kamanu finaliste van 2012: ‘In deze week heb ik meer geleerd dan dat ik in een half jaar business school zou hebben geleerd.’ In november 2015 vindt er weer een Women in Business Challenge plaats. In 2016 kiest BidNetwork waarschijnlijk voor een andere opzet. Daardoor is nu nog niet bekend voor wat voor project Happietaria geld kan inzamelen. Zodra dit bekend is zal het worden opgenomen in het projectenboek.
Women in Business Challenge 2014 (foto: Bid-Network)
19 Projectenboek 2015/2016