2014 was voor mij een zeer speciaal jaar, Ik heb een groot werk naar volle tevredenheid afgerond.. Ik ga werken aan de vormgeving van het logboek. Houtworm In het begin dacht ik nog, hoe krijg ik al die gaatjes dicht. Zoals in het artikel van de PZC was vermeld klopte het niet. Per vierkante cm telde ik gemiddeld 10 gaatjes. het bord is 152cm x 240 cm, =± 3.5 m2 x 2, voor en achterzijde en dan ook nog los het wapenschild. Met een zeer fijn palletmesje en engelen geduld is het goed gelukt. Toch zag ik bij speciale belichting, dat ik er toch weer een gaatje over het hoofd heb gezien. Als ik zo mijn logboek doorlees merk ik wel dat het goed geweest is, alles dagelijks vast te leggen. Al die details en problemen waar je voorstaat. Het bij te snijden sierwerk, wat voor hout is er gebruikt? Delen waren van grenen, zoals de bladeren in het kapiteel, de krullen en boogjes van het wapenschild kwamen voor mij het meest overeen met perenhout. Ik ben op zoek gegaan op internet en heb bij een groothandel een mooi stuk kunnen bemachtigen. Precies de goede dikte 39mm. Het is heel goed te snijden en splijt niet, opgeschuurd is het mooi glad. De juiste verf en kleuren. Op basis van lijnolie, olieverf en speciale siccatief vond ik de juiste formule. Na diverse testen bleek dit perfect. Heraldisch rood, dat blijkt niet overal het zelfde rood, de formule die ik heb gevonden past niet bij het wapenschild, dus heb ik een nieuw recept gemaakt en opgetekend. De kleur gaat meer richting meekrap, door wat ‘speciaal’ rood toe te voegen gaat het stralen. Tegen het rood staat een andere kleur, warm grijs/wit/geel? Dat heet simultaancontrast. Simultaan betekent gelijktijdig. Met het simultaancontrast wordt bedoeld dat het oog bij een bepaalde kleur altijd tegelijkertijd de complementaire kleur erbij probeert te zoeken. Simultaancontrast is het verschijnsel dat een kleur een invloed heeft op een direct aangrenzende kleur. Het borststuk onder de gouden helm heb ik vier keer anders gemaakt. Los van de achtergrond van het bord( een soort groen) maakte ik een ander contrasterend groen, wel mooi met goud en rood, maar niet passend bij het achterbord. Ik besluit dan meer richting blauw te gaan, onderlaag lichtblauw daaroverheen de donkere laag. Drogen, schuren, het was beter maar toch niet naar mijn zin. Ik zocht een totaal helder beeld. Ik heb zeer speciale verf uit Italië, die kleuren zijn gebruikt door de oude meesters. Daar zat toch een mooie blauwe bij. Die heb ik weer gemengd tot ik de juiste formule had. Heraldisch verantwoord richting azuur. Mooi contrast met bladgoud. Goud en Palladium Het in bladgoud zetten van de teksten was een hele klus ongeveer 20 minuten per letter, als het goed gaat. Door uren doodstil te staan en het goud op te brengen ging mijn rug weer wat opspelen. In plaats van even iets anders rustig, ging ik dan maar mijn goot schoonmaken. Toen
was het natuurlijk mis, door die geringe krachtsinspanning kon ik mijn handen niet perfect stilhouden, gelukkig kreeg ik atelierbezoek. Ik had mijn lesje geleerd. Met het Palladium ging het ook niet zo lekker, het bleek dat wat ik had besteld, een gebruikt boekje was. De vliesdunne blaadjes vielen er zomaar uit. Dat werd gelukkig snel opgelost door de leverancier, de volgende dag had ik al een nieuw boekje, dat ging beter. De lelies waren nog het meeste werk, zo ragfijn. Details nalopen en het wapenschild was klaar. Tijd om de beugels te monteren aan het bord. Ik heb het zo gemaakt, dat als het bord is opgehangen, de kap er los kan worden opgezet. De beugels vallen precies over de achterzijde en zijn daar ook voorzien van een beveiliging tegen naar voor hellen. Het wapenschild kan zo over zeer speciale haken worden geschoven. Het bord wordt nu helemaal in elkaar gezet voor de foto’s . Alles staat klaar voor opname van Omroep Zeeland. Woensdag 17 december transport. Als alles zo nieuw en schoon is, valt het niet mee het bord in de vrachtauto te krijgen, uiteindelijk lukt dat en met vier man lukt het ook om het bord de kerk in te manoeuvreren. Volgende dag gaan we om de steiger, we nemen genoeg mee om hoogte te maken voor de takel. Eerst nog de onderste steunen monteren. Het opbouwen ging goed. Vervolgens een grote balk van 3.50 m de hoogte in. Toen begon het proces van passen en meten. Het heeft langer geduurd dan het bord afhalen, het zat tegen, doordat de muur boven, hol en niet vlak bleek te zijn. Met de hulp van Willem van Bormstaal hadden we zelfs op de late vrijdagmiddag vóór het Kerstreces nieuwe ophangbeugels. Zaterdag opruimen en nalopen en Zondag 21 december onthulling, het is perfect, ik ben er trots op! Hulst 4 januari 2015 Ronny Ivens
