Vriendenbrief DE VRIENDEN VAN HETPALEIS
04/’15 Elk kind heeft recht op cultuur
V RIENDENBRIEF APRIL ‘15
Beste leden, sympathisanten Maart is de maand waar we de donkerste periode van het jaar afsluiten en ons terug kunnen focussen op de buitenlucht en de zon. Ook onze organisatie heeft een korte, maar toch moeilijke periode gekend. Als gevolg van een aantal externe factoren hebben wij onze administratie moeten verhuizen en zijn wij blij dat alles ondertussen terug op zijn pootjes is terecht gekomen. Vandaar dat de brief voor vernieuwing lidmaatschap dit jaar wat later in de bus is gevallen dan de voorbije jaren. Wij hopen dat ons ledenpotentieel, dat het afgelopen jaar sterk gestegen is, nog verder kan groeien, zodat wij met gemak ook dit jaar onze doelstellingen kunnen halen. Want in tijden dat iedereen, maar zeker alle socio-culturele organisaties, in het land moet inbinden als gevolg van een afnemende subsidie, is het toch zo belangrijk dat wij ervoor waken dat zeker de kansarme kinderen niet het slachtoffer worden van deze regeringsmaatregelen. Wij zullen dit jaar dan ook alles in het werk stellen om onze organisatie nog meer op de kaart te zetten (of lees financiële middelen te verwerven). Daarvoor rekenen we in de eerste plaats op onze leden, zij blijven de motor van onze werking, hun engagement en hun promotie voor de Vrienden is van essentieel belang.
Reacties ‘Het vertrek van de mier’ Op 21 januari genoot een groep anderstaligen van De Loodsen van de voorstelling ‘Het vertrek van de mier’. De Loodsen vzw brengt haar anderstalig publiek niet alleen in contact met elkaar, maar ook met kunst en cultuur om hen zo onder te dompelen in een fantasierijk taalbad. Uit zichzelf zijn ze vaak minder snel geneigd om een cultuurhuis binnen te stappen, vandaar dat De Loodsen hen ernaar begeleidt, omdat ook zij vinden dat iedereen recht heeft op cultuur.
© Kurt van der Elst
Uw Voorzitter, Luc Allaerts
VRIENDENBRIEF DECEMBER NIET ONTVANGEN? Door een technisch probleem hebben sommige leden hun Vriendenbrief van december niet ontvangen, waarvoor onze oprechte excuses! Wens je toch nog graag een exemplaar in je bus te ontvangen, stuur dan een mailtje met je naam, je adres en de vermelding dat je graag de Vriendenbrief van december krijgt toegestuurd naar
[email protected].
AAN DIT NUMMER WERKTEN MEE: Luc Allaerts, Gaëlle Buysschaert, Rita Huysmans, Lieve Mariën, Cien Schelkens, Paula Stulemeijer REDACTIE: Dominique Piedfort EINDREDACTIE: Dirk Vandervelden VORMGEVING: Yellow Submarine COVERBEELD: © Kurt van der Elst INFO: www.devriendenvanhetpaleis.be - Facebook ‘De Vrienden van HETPALEIS’ CONTACT: Charlotte Allaerts:
[email protected] 0498/10.29.89 RAAD VAN BESTUUR: Luc Allaerts (voorzitter), Anja Geuns, Rita Huysmans, Lieve Mariën, Annie Poelmans, Eveline Reusens, Marco Schoups, Dirk Vandervelden (secretaris), Jan Van Sande (penningmeester), Bart Verhelst, Wendy Willems, Barbara Wyckmans V.U.: Luc Allaerts p.a. De Vrienden van HETPALEIS Meistraat 2 - 2000 Antwerpen De Vriendenbrief is een initiatief van de Vrienden van HETPALEIS vzw met als doel de huidige leden en alle geïnteresseerden te informeren over de werking van de Vrienden. Met de HETPALEISrevolutie willen wij de cultuurparticipatie van kansarmen en minder kapitaalkrachtigen bevorderen.
DAT DE VOORSTELLING UITERMATE WERD GESMAAKT, BLIJKT UIT DE BLOEMLEZING VAN REACTIES DIE WE ONTVINGEN! KAOUTHER: Ik zat op een mooie plaats, in een zachte zetel, in een mooie zaal. Het decor was prachtig… Vele kinderen waren content en erg blij. Allemaal open en lachende gezichten. Vooral het samenzijn was erg plezant en vele mensen hadden goesting om te dansen en te zingen. Wauw … Wanneer gaan we nog eens naar HETPALEIS? Ik ga zeker terug mee!!! HELEN: Ik vond het decor en de acteurs heel mooi. Ik bewonder ze enorm, ze zitten echt in mijn hart. Ik bewonder ze, want ze hebben ook, zoals wij, Nederlands moeten leren en nu staan ze al op ’t podium te spelen. Amai, die hebben toch hard moeten oefenen en elke dag moeten repeteren. Die durven dat en dat is schitterend. Proficiat! NSHAH: Ik wil nog eens een keer naar ’t toneel. Ik vind het echt plezant en zo kunnen wij ook beter Nederlands leren spreken. De acteurs op het podium zijn een mooi voorbeeld voor ons: we moeten dagelijks Nederlands spreken, wat toch niet zo makkelijk is. MOHAMEDCHIBA : Wij willen nog eens een keertje HETPALEIS bezoeken. Het verhaal was mooi en niet té moeilijk voor ons. Wanneer gaan we nog eens naar die prachtige zaal in Antwerpen?
2
ANUSCH, DALSA EN SONJA: (Armeense vriendinnen) en hun kleinkinderen zongen in koor na de voorstelling in de hal van HETPALEIS: En nu zijn wij weg! Spontaan pakten ze elkaar nog eens stevig vast en trokken samen dansend en erg gelukkig naar de deur: ze vertrokken naar huis. Dat beeld was puur en écht. Erg ontroerend. Het was de apotheose van de zoektocht naar de mier: een vuurwerk van vriendschap en samenhorigheid, een poëtisch scéne, een warm avontuur. Bedankt… REACTIES VAN DE BEGELEIDERS: Wij hebben de voorstelling ‘Het vertrek van de Mier’ beleefd alsof we midden in een sprookje wandelden. De mier kroop over ons heen tot in het putteke van ons hart: verbazing, verdriet, vreugde, verwondering, bewondering… vervulden ons. Onze leerlingen hebben met open mond en twinkelende ogen gekeken en genoten. En natuurlijk wij ook! De warmte van het samenspel, de eenvoud van het verhaal, de eerlijkheid en openheid van thema, het enthousiasme van de acteurs, de vlotte danspasjes en de warme gezangen in verschillende talen… ach, het was subliem.
Voor meer info over de Loodsen surf naar www.deloodsen.be.
V RIENDENBRIEF APRIL ‘15
CATHY BERX
“Mijn dochter en ik zijn verslingerd aan HETPALEIS” De Antwerpse gouverneur Cathy Berx steunt ‘de Vrienden van HETPALEIS’ door dik en dun. Zo was ze ook aanwezig op de recente OpScène-avond. Graag legt ze uit waarom dat voor haar zo belangrijk was.
© Sven van Baarle
“Alle kinderen en jongeren de kans geven om te genieten van kunst en cultuur, zeker voor wie de financiële drempel te hoog is. Dat is het belangrijkste opzet en doel van De vrienden van HETPALEIS. De OpScène avond was een prachtige manier om bedrijven en mensen met een hart voor cultuur voor kinderen en jongeren uit te nodigen. Om zo ‘de Vrienden ‘financieel te steunen. Hoe meer mensen ‘de Vrienden’ steunen, hoe meer kinderen en jongeren de kans krijgen om te genieten van de voorstellingen. De basis voor de liefde voor kunst en cultuur is het meest robuust als ze gelegd wordt in de kindertijd. Ik ben en blijf iedereen erkentelijk die daar bij toe heeft bijgedragen en ik hoop dat zoveel mogelijk jongeren dat voorrecht genieten. Dat Warre Borgmans en zoveel geweldige acteurs die avond van de partij waren op een feeërieke bühne die tot de verbeelding sprak, was hartverwarmend en een extra reden om er zeker bij te zijn.” U hield daar ook een toespraak… “Geef alle kinderen en jongeren toegang tot kunst en cultuur, niets of niemand mag ze hinderen, dat was mijn kernboodschap. Aangevuld met wat melancholische terugblikken op mijn prille kind- en jeugdervaringen met het jeugdtheater. Het klinkt melig, maar bij de beste voorstellingen voel ik weer die magie. Dat unieke moment wanneer het donker wordt in de zaal, de gordijnen opengaan en je meegevoerd wordt even weg van het hier en nu. Een magie die – in het beste geval – pas wordt doorbroken wanneer het applaus losbarst.
CATHY BERX (46 jaar) is doctor in de rechten, maar raakte vooral bekend als politica. Op 1 mei 2008 volgde ze Camille Paulus op als gouverneur van Antwerpen. Daarvoor zetelde ze voor CD&V in de gemeenteraad van Antwerpen (20072008) en was ze lid van het Vlaams parlement (2004-2008). Van 2003 tot 2008 was ze ook vicevoorzitter van CD&V. Ze was in die tijd topadviseur van Yves Leterme en nauw betrokken bij regeringsonderhandelingen. Cathy is getrouwd met Johan Meeusen, professor Europees recht aan de UA, samen hebben ze twee kinderen.
Hoe bent u zelf als kind in contact gekomen met theater en cultuur? “Door een bezoek tijdens een nocturne van de grote Rubensretrospectieve in 1977 in het KMSKA. Ik was toen 8 jaar. Ik herinner me nog zeer levendig hoe overweldigd ik was zowel door de intimistische schetsen die in een donkere ruimte werden getoond en door de immense doeken vol kleuren en verhalen. Kort daarna leerde ik ook via mijn lagere school het jeugdtheater in de oude KNS ontdekken. En geregeld nam mijn moeder ons mee naar musea overal in het land. Mijn tasje met een notaboekje moesten altijd mee. Het klinkt allicht een beetje oneerbiedig, maar de permanente collectie van het KMSKA heb ik als kind op het toilet uit het hoofd geleerd dankzij de museumgids.
3
Er zijn nog altijd kansarme kinderen die te weinig toegang krijgen tot cultuur. Hoe kan dat volgens u anders? “Als kinderen het niet via thuis meekrijgen, hoop ik dat elke jongere het geluk heeft om in zijn schoolcarrière minstens één leerkracht te treffen die zijn of haar passie voor kunst en cultuur goed weet over te brengen. Dat is volgens mij het allermooiste en meest duurzame geschenk dat kinderen en jongeren ooit kunnen ontvangen. Dat veronderstelt uiteraard ook dat kunst en cultuur betaalbaar blijven. Enige steun voor gezelschappen en acteurs om kleine voorstellingen zonder al te veel techniek voor een cluster van scholen te brengen die de weg naar het theater niet vinden, biedt mogelijk ook soelaas. “ Sommige mensen liggen niet wakker van besparingen in de cultuursector als het op kinderen aankomt. Poppenkast spelen in de school kan volstaan, is dan een boutade. Hoe ziet u dat? Heel anders! Ik ben er echt van doordrongen dat investeringen in kunst en cultuur meer dan noodzakelijk zijn en blijven. Iedereen heeft – terecht – de mond vol van innovatie en creativiteit als dé cruciale hefbomen voor succesvolle, aantrekkelijke regio’s waar het goed is om te leven. Welnu, zonder voldoende investeringen in kunst en cultuur kunnen we die ambitie niet waarmaken. Een zeer belangrijk deel van die middelen zet de gemeenschap best in op kinderen en jongeren. Daar is het rendement immers het grootst. Bent u zelf fan van HETPALEIS? “En of! Mijn dochter en ik zijn niet zomaar fan, maar echt verslingerd aan HETPALEIS. We gaan naar zowat alle voorstellingen voor haar leeftijd en voor wat ouder en jonger. Ze vraagt ook altijd minstens één vriendinnetje mee. Onlangs genoten we van ‘Het vertrek van de mier’. Actueel, beeldrijk, een beetje mysterieus maar ook zeer gedurfd omdat niet alle acteurs altijd even goed te verstaan waren. In zekere zin werkte dat ook. Verstaanbaarheid wordt immers meer dan ooit een hot topic in onze samenleving. Niet alleen door de toenemende diversiteit en veeltaligheid, maar ook door de complexiteit en snelheid. Nu kijken we vooral uit naar Ans en Wilma. Hannah is helemaal weg van die twee! Dominique Piedfort
V RIENDENBRIEF APRIL ‘15
Waarom … ? Omdat … ? Waarom is het belangrijk dat àlle kinderen een paar keer per jaar een theatervoorstelling kunnen/moeten meemaken?
© Lucila Guichon
Omdat theater hen vragen doet stellen en hen doet nadenken over het leven. Omdat theater hen de weg wijst naar een fantasiewereld die soms zoveel mooier is dan de wereld in hun eigen straat. Omdat theater taal, beeld, kleur en klank samenbrengt. Omdat samen kijken en luisteren naar een voorstelling in een grote zaal een nieuwe ervaring is, een ervaring die anders is dan een dag naar school of een avond thuis voor de tv. ALLEEN EN TOCH SAMEN Iedereen is anders. In een theaterzaal kan dat, mag dat, en komen die verschillen bij elkaar. Je praat erover en deelt je verbazing met die ander. Je deelt je emoties en je verwondering. Je kijkt en luistert aandachtiger naar je vriend want ... er is iets anders ... iets nieuws ... iets waarvoor niet altijd woorden klaar liggen. Het zijn je hart, je ziel en je buik die spreken. Je beleeft, je deelt, je ervaart en je voelt ‘alleen’ en toch ‘samen’ met zoveel anderen?! Daarom dus. Daarom willen we graag zoveel mogelijk kinderen in de theaterzaal, groot en klein, rijk en arm, Nederlands sprekend en anderstalig, brutaal en lief, bang en blij. Het toeval wil dat sommige kinderen in een huis wonen waar een uitstap naar zee, naar de bergen, naar de bioscoop of naar theater heel gewoon is. Er zijn toevallig ook een heleboel kinderen die nog nooit een zee van dichtbij gezien hebben, kinderen die het woord wintersport niet eens kennen, laat staan dat ze het kunnen uitspreken. Er zijn kinderen, méér dan we denken, voor wie theater en bioscoop luxe uitstapjes zijn waar ze enkel via de school van kunnen genieten. De Vrienden van HETPALEIS zorgt ervoor dat ook die kinderen in onze theaterzaal kunnen zitten, dat ook zij kunnen lachen en huilen, genieten en applaudisseren, ook kinderen die nog nooit een zee van dichtbij gezien hebben. EEN SCHOOL IS DE BASIS VAN EEN SOCIALE MAATSCHAPPIJ In deze grote, kleurrijke stad is het van het grootste belang dat we elkaar leren kennen en blijven kennen, niet enkel via een hoofdknik op straat, of per ongeluk in de rij aan de kassa van de supermarkt, maar door met elkaar te praten en te blijven praten, door met elkaar te discussiëren en te blijven discussiëren over wat je niet begrijpt, of over wat je anders aanvoelt dan de ander, over wat je in je opvoeding anders hebt mee gekregen van je ouders dan die ander. Dat is het boeiende in een stad vol kleur. Een school is de basis van een sociale maatschappij. Daar zit iedereen bij elkaar, door elkaar, naast elkaar. Daar leg je een basis
voor je latere leven wat betreft vriendschappen, kennis, communicatie, nieuwsgierigheid. Met de klas naar theater legt een warm laagje over die basis. Met de klas naar theater vergroot de kans op ‘meer’ en ‘beter’ samen zijn.
stroomde zachtjes door zijn schrale lijf … daarom dus, daarom zijn De vrienden van HETPALEIS onmisbaar. Het lijken soms druppeltjes op een hete plaat … het zijn hele belangrijke druppeltjes!!!
Laatst bezocht ik een school waar de hele diverse wereld bij elkaar zat. Het ging er druk en gezellig aan toe. Eén jongen hoorde er niet bij. Hij zat alleen op een bank, mager, boze blik, versleten kleren, afgetrapte schoenen, onrust in armen en benen. Ik schrok van zijn vijandige blik waarin ik onmogelijk kon pijlen wat hem dreef. In zijn ogen las ik agressie, pijn, wantrouwen. Op een bepaald moment laat ik hem voor de hele klas iets te spelen, iets kleins, zonder woorden. Hij stond vooraan, hij kreeg alle aandacht, zijn klasgenoten keken naar hem, een sprankeltje plezier
Waarom? ... daarom dus!!
4
Paula Stulemeijer
PAULA STULEMEIJER is dramadocent en educatief medewerker in HETPALEIS. Zij trekt dagelijks van school naar school om kinderen voor te bereiden op een theatervoorstelling. Zij geeft drama workshops aan leerkrachten en hogeschoolstudenten van de lerarenopleiding. Vroeger stond zij zelf op het podium van het KJT als actrice. Nu werkt zij naast het podium met kleuters, kinderen, pubers en jongeren.
V RIENDENBRIEF APRIL ‘15
Kinderarmoede “Het is lastig, ja. Het is zoals rugpijn, of hoofdpijn. Enorm lastig. Dat gevoel heb ik continu. Het sleurt alle energie uit je lichaam. Door al die problemen. Het blijft je achtervolgen, wat je ook doet.” (citaat uit ‘Betonne Jeugd’)
Wanneer jongeren en kinderen in armoede in vertrouwen spreken over hun situatie, belanden we in een onontwarbaar kluwen van moeilijkheden, complicaties, en een blijvend zoeken naar manieren om ermee om te gaan. Slechte huisvesting, broze gezondheid, moeilijke thuissituatie, een hoofd vol zorgen… “Je bent er constant mee bezig”. Dé samenleving heeft weinig inzicht in die problemen, wat leidt tot veel onbegrip en vaak nog meer frustraties. Voor velen is het alles behalve vanzelfsprekend om vrienden te maken, om aansluiting te vinden op school en daarbuiten zoals in het reguliere jeugdwerk, of nog om in de toekomst te durven kijken en plannen maken. HOOG TIJD OM HET TIJ TE KEREN Net als overal ter wereld, heeft armoede ook in België een kindergezicht. Kinderen hebben een groter risico om met armoede geconfronteerd te worden dan het gemiddelde van de bevolking. In België leeft ongeveer één kind op vijf onder de armoededrempel. Dit gemiddelde verbergt grote regionale verschillen: 1 op 10 in Vlaanderen, 1 op 4 in Wallonië en bijna 4 op 10 in Brussel. Dat is alarmerend, want armoede is veel meer dan een tekort aan inkomens. Het raakt mensen - en kinderen in het bijzonder - in alle aspecten van hun leven. Maar kinderen worden niet alleen méér getroffen door armoede; de gevolgen zijn ook zwaarder. De gevolgen van periodes van armoede in de kindertijd worden al te vaak geprojecteerd over de hele levenscyclus. Kinderen worden disproportioneel geraakt door armoede. Er wordt hen een fijne kindertijd ontzegd, en handvaten om later sterk in het leven te staan. Dat kan niet anders dan ook voor de maatschappij vergaande gevolgen te hebben. Internationale vergelijkingen tonen aan dat kinderarmoede beleidsgevoelig is, dat doordacht en coherent beleid op alle vlakken tegelijk het verschil kan maken. UNICEF België roept dan ook met drang aan om dringend en samen onze verantwoordelijkheden in deze op te nemen. STORM OP KOMST In beurstermen is kinderarmoede een ‘leading indicator’, een meetbare economische factor die aangeeft volgens welke trend de economie verder zal evolueren. Kinderarmoede? Dat is storm op komst. Kinderarmoede wordt hoe langer hoe meer erkend als grote verspilling van middelen en van menselijk kapitaal. Ook de morele druk op regeringen om kinderrechten te respecteren en verder te implementeren blijft toenemen. Maar ondanks herhaalde engagementen en politieke verbintenissen volgen investeringen niet, wordt de crisis als excuus gebruikt om te snoeien in
budgetten, om kinderarmoede niet structureel aan te pakken of voor het uitblijven van sterke politieke cohesie en wil rond de bestrijding van armoede bij kinderen (en dus bij hun gezinnen). Gezinnen moeten roeien met kortere riemen, en dat terwijl de tegenstroom enkel sterker wordt. Vandaag is het de hoogste tijd voor daadkracht, voor beleidskeuzes die ingrijpend zijn en zich niet laten leiden door de druk van verkiezingen of een al te gemakkelijke schulddiscours. Er zit spoed achter. Bovenal, omdat maatschappelijk kwetsbare kinderen niet kunnen wachten. Bitter weinig kinderen krijgen immers een goede tweede kans of een nieuw begin in onderwijs of gezondheidszorg bijvoorbeeld. KINDEREN NIET UITSLUITEN We moeten op alle fronten tegelijk te werk gaan. En ja, graag op een coherente manier, over verschillende beleidsdomeinen en -niveaus heen. We moeten gelijktijdig inzetten op deze drie essentiële punten. (1) Ervoor zorgen dat kinderen opgroeien in gezinnen met adequate middelen om aan hun essentiële noden te kunnen voldoen. Hier dienen inspanningen geleverd te worden op het niveau van de inkomsten van mensen, en op de combinatie werk en gezin. (2) Kinderen en hun gezinnen moeten toegang hebben tot kwaliteitsvolle diensten, er moet geïnvesteerd worden in hun huidig en toekomstig welzijn, zodat ze hun potentieel ten volle kunnen ontplooien. (3) Kinderen en jongeren, hun gezinnen en organisaties, tot slot, betrek je ook best bij het uitwerken en/of evalueren van bovenstaande punten. Hun inzichten leveren een belangrijke meerwaarde op wat je voor hen uitzet. En over participatie gesproken: zorg ervoor dat kinderen
5
niet uitgesloten blijven van sociale, recreatieve, culturele, sportieve en andere activiteiten. DREMPELS WEGWERKEN Mensen in armoede ervaren vaak een financiële drempel voor vrijetijdsparticipatie. Nochtans is dit van belang om mensen de kans te geven zich te ontplooien en om het sociaal isolement te doorbreken dat onvermijdelijk met een leven in armoede gepaard gaat. De Vrienden van HETPALEIS zorgt voor de financiële middelen om iedereen van cultuur te laten meegenieten. Dankzij hun steun wordt een zitje in de theaterzaal goedkoop genoeg opdat iedereen zou kunnen participeren aan cultuur. En dat is broodnodig. Fijn is ook dat er in het opzet aan andere drempels is gedacht: mensen in armoede gaan, zeker in de beginfase, liefst in groep naar bijvoorbeeld een theaterstuk en dat met mensen die ze kennen en vertrouwen. De samenwerking met scholen en armoede-organisaties is daarom een heel belangrijke troef in deze mooie opzet omdat het getuigt van een bredere kijk op laagdrempeligheid. Dat kunnen we niet anders dan bejubelen. Gaëlle Buysschaert, child rights officer, UNICEF België
“Er bestaat geen kindneutraal beleid.” GAËLLE BUYSSCHAERT houdt hiermee het politieke én maatschappelijke debat rond kinderrechten levend, als child rights officer bij UNICEF België. Het beleidswerk baseert ze op cijfer- en beleidsanalyses, maar ook op wat kinderen en jongeren zelf aangeven over hun specifieke situatie. Ze werkt al meer dan 6 jaar constructief-kritisch rond armoede, één van de grootste en meest vicieuze schendingen van rechten, maar vertaalt haar boodschappen ook naar bedrijven toe in het kader van hun CSR-beleid. Ook bedrijven hebben een grote impact op de situatie van kinderen hier en wereldwijd.
V RIENDENBRIEF APRIL ‘15
Algemene Vergadering
AGENDA WOENSDAG 29/04 - 18u
Hoe méér Vrienden, hoe méér vreugd. Ook op de Algemene Vergadering. Op onze jaarlijkse Algemene Vergadering krijg je de resultaten van onze werking van het voorbije kalenderjaar op een mooi presenteerblaadje gepresenteerd. Het is bovendien de gelegenheid bij uitstek om contact te maken met andere vrienden. Naar goede gewoonte voorzien we ook nu weer een inleiding bij de voorstelling die we nadien samen zullen gaan bekijken. Na de voorstelling is er ruim de tijd om na te praten en verder kennis te maken bij een drankje. Kortom hoe meer Vrienden, hoe meer vreugd.
Algemene Vergadering (enkel voor leden)
PRAKTISCH De Algemene Vergadering gaat door op woensdag 29 april om 18u, gevolgd door de avant-première van ‘het gaat over’. De officiële uitnodiging krijg je in de loop van april nog in de bus. Je kan je aanwezigheid echter nu al bevestigen door een mail te versturen naar
[email protected] met de vermelding van je naam en of je aanwezig zal zijn op enkel de Algemene Vergadering, enkel de voorstelling of beide.
WOENSDAG 29/04 - 19u Avant-première ‘het gaat over’
VRIJDAG 28/08 - 19u Avant-première ‘Het Hamiltoncomplex’
ZONDAG 30/08 Cultuurmarkt van Vlaanderen
DINSDAG 15/12 - 19u avant-première ‘Babel’
Hoe word je vriend? Vriend van HETPALEIS worden is eenvoudig.
STAP 1: KIES WELK TYPE VRIEND JE WILT WORDEN VRIEND
VRIEND van HETPALEIS ben je al voor €30 per persoon. Indien je samen met je partner voor een Twee Vrienden wilt gaan, betaal je €50. Jongeren t/m 18 jaar kunnen lid worden voor €10. Als VRIEND word je uitgenodigd voor de avant-premières van de Grote zaalvoorstellingen.
GOEDE VRIEND
Een GOEDE VRIEND betaalt €150 en krijgt 4 gratis tickets en een uitnodiging voor 2 personen op alle avant-premières in de Grote zaal van HETPALEIS. Met je bedrijf of je organisatie kan je BOEZEMVRIEND worden. Dit lidmaatschap kost €300. Je krijgt hiervoor 10 gratis tickets en je wordt uitgenodigd met twee personen op alle avant-premières in de Grote zaal.
BOEZEMVRIEND HARTSVRIEND
Voor € 1000 word je een HARTSVRIEND en krijg je 15 gratis tickets en een uitnodiging voor 2 personen op alle avant-premières in de Grote zaal. Als ZIELSVERWANT steun je de Vrienden voor €2000 en krijg je 20 gratis tickets, een uitnodiging voor alle avant-premières en krijgt het logo van het bedrijf een ereplaats in de inkomhal van HETPALEIS.
ZIELSVERWANT
STAP 2: IN- & OVERSCHRIJVEN Vul het inschrijfformulier in op onze website WWW.DEVRIENDENVANHETPALEIS.BE en stort het gewenste bedrag op het rekeningnummer van de Vrienden van HETPALEIS BE10-410-0655701-04. Meer info krijg je van Charlotte Allaerts op het nummer 0498/10.29.89 of via
[email protected]
STAP 3: WELKOM BIJ DE VRIENDEN! Zodra we je overschrijving hebben ontvangen, krijg je van ons per post een bevestiging met een exemplaar van de meest recente Vriendenbrief. WELKOM BIJ DE VRIENDEN!
6
V RIENDENBRIEF APRIL ‘15
10 jaar De Tuin NIET WAT ER WORDT VERTELD IS BELANGRIJK, WEL HOE HET WORDT VERTELD. De Tuin van HETPALEIS vierde onlangs het tienjarige bestaan. In de Tuin kunnen kinderen voor allerhande workshops terecht. Maar denk niet aan een modale knutselclub. Het is een wonderlijke plaats waar heel wat kinderen helemaal open bloeiden. Zo getuigt Ingrid Van Kogelenberg.
We merkten even goed dat begoede kinderen uit een streng college ook een soort vrijheid misten. Daar ligt de nadruk te veel op kennis, minder op fantasie. Kinderen uit een kansarm milieu zijn in elk geval wel gretig en ontvankelijk. Niet zo verwend omdat ze alles al hebben gedaan. Wat was jouw taak in de Tuin? Ik denk vanuit het beeld, dat probeerde ik over te brengen. Als er in HETPALEIS een dansvoorstelling speelde, dacht ik daar over na met de kinderen. Hoe kan een danser bijvoorbeeld een lijn dansen? Wat zijn de patronen in een dans? Maar we experimenteerden ook met de stem. Of we deden aan grime. Het kwam allemaal aan bod. Het was erg dynamisch werken, allemaal vanuit het hart. Daarom ben ik er nu uit. Ik had alles gegeven. Ik voelde dat ik moest herbronnen in mijn atelier. Bestaat er eigenlijk wel een definitie van De Tuin? De Tuin kent verschillende bouwstenen. Ik noem de Tuin graag een vrijplaats. We krijgen vooraf wel informatie over de scholen die op bezoek kwamen, maar over de kinderen weten we niets. Is het een goede of minder goede leerling? Is die verstandig of minder verstandig? De normen van de klas gelden in De Tuin niet. Momenteel is het thema de toekomst. De kinderen komen in een witte ruimte terecht. Er staat een typemachine of ze kunnen schrijven op de muren. Daarin laten we de kinderen los. Dat is in de Tuin altijd zo geweest: kinderen loslaten. Dominique Piedfort
Hoe heb je 10 jaar De Tuin beleefd? De Tuin werkt met de elementen van die kunstvorm: acteren, bewegen, beeld en kostuum. Daarbij nemen de kinderen erg fundamenteel de plaats van de maker in. Niet wat er wordt verteld is in de Tuin belangrijk, wel hoe het wordt verteld. Iedereen mag zijn idee dan laten geboren worden. Wij begeleiden de kinderen daar dan in, als gidsen eigenlijk. En dat blijft ver weg van een klasgebeuren. Ja, de juf of meester krijgt ook een andere rol. En de keuken is een belangrijke plek: samen lekker eten maken hoort erbij. Puree komt er via spuitzakken op het bord. Of we gieten soep uit met een gietertje. Het is zelfs het kloppend hard van het huis. In die keuken komen de kinderen aan met alle verhalen. Wat hebben ze in de ateliers gedaan? Dat
wordt daar gedeeld. Een kind dat niet meekan in de keuken, krijgt daarom een rol in de keuken. Dat is geen straf. Daar kan dat kind tot rust komen. Het is een moment van ontspanning. Want elk kind willen we individueel zien. Hoe verbindt het zich tot zijn of haar omgeving? Wat zijn de vaardigheden? Wat waren de ervaringen met de kansarme kinderen waarop De Vrienden focussen? De kinderen die van thuis uit niet veel kregen aangeboden, waren vaak ontzettend bang. Mag dat wel? Kan dat wel? Mag ik die rol wel vervullen? Dat voelde je vaak. Dat ging ook over mogen afwassen of eten maken. Vaak krijgen de kinderen die mogelijkheden niet. Bij ons zijn er wel de ruimte en de middelen om te experimenteren.
7
"De Tuin en De Stal van HETPALEIS verzorgen wekelijks ateliers voor kinderen en jongeren. In deze ateliers werken en spelen de deelnemers onder begeleiding van ervaren kunstdocenten en leren zo theater van binnenuit kennen. De Vrienden van HETPALEIS zorgt voor een tegemoetkoming van de toegangsprijs voor De Tuin en De Stal, zodat ook kansarme kinderen en jongeren de kans krijgen hun cultuurcompetentie te ontwikkelen en aan te scherpen."
INGRID VAN KOGELENBERG heeft 10 jaar in De Tuin gewerkt als beelddocent. Ze stelde ook het boek ‘De Tuin van HETPALEIS’ samen, naar aanleiding van de vijfde verjaardag. Met veel plezier heeft ze haar schouders gezet onder de samenwerking met Meters en Peters (een vrijwilligersorganisatie die ijvert voor Nederlandse taalbevordering). Daaruit groeide Pavlina, een kort traject met anderstalige nieuwkomers over het vinden van de kracht in jezelf om je thuis te kunnen voelen in een vreemd land.
Elk kind heeft recht op cultuur
word lid van de vrienden van hetpaleis www.devriendenvanhetpaleis.be
