1. SISKIYOU, ALWAYS AWAKE Siskiyou @ Groninger Museum 27 november 2011
Gedurende zijn periode bij de Canadese band Great Lake Swimmers begon Colin Huebert al met het uitwerken van nieuwe muzikale ideeën. Deze liedjes kregen pas echt gestalte nadat hij in 2008 zijn oude band verliet en hij Siskiyou oprichtte. In de loop der jaren groeide dit soloproject uit tot een volledige band van vier muzikanten. Ze worden vaak aangeduid als een folkband, maar met deze typering wordt Siskiyou tekort gedaan. Akoestische gitaren, banjo’s en slide guitar mogen hun muzikale landschap misschien domineren, wie aandachtig luistert hoort bijvoorbeeld ook het geluid van een oude tunerradio opduiken. Onder leiding van Huebert omarmt Siskiyou traditionele popconventies, om deze vervolgens om te vormen tot muziek die beeldend is, vreemd, maar tegelijkertijd ook vertrouwd.
Albums Siskiyou (2010) Keep Away The Dead (2011)
siskiyouband.com www.myspace.com/siskiyou Inspiratie Tom Thomson, Burnt Country, Evening, 1914, olieverf op spaanplaat, 21,5 x 26,6 cm, National Gallery of Canada, Ottawa To me, this painting exhibits an uncommon perspective of the artist, Tom Thomson. Rather than celebrating the ragged, beautiful ferocity of the wilderness of Canada, Burnt Country, Evening seems more positioned to highlight the frailty and vulnerability of this landscape. This song was envisioned as a post mortem dialogue between the artist, Tom Thomson and “the land”, and in particular, the burnt land portrayed in this painting. Inherent in this dialogue is the unfortunate realization, on both parts, that the very thing they both desire (a wilderness utopia free of the destructive forces of humanity) is by virtue of their relationship, not possible.
Composed by Colin Huebert using synthesizers, guitars, piano, drums, and voice
01
Ryan Lee Crosby @ Groninger Museum 27 november 2011
3. RYAN LEE CROSBY, RUN AWAY FROM ME 2. ROOMMATE, SMOKE LAKE Een reis naar Japan op achtjarige leeftijd inspireerde Kent Lambert muziek te gaan maken. Hij kreeg pianoles en speelde voornamelijk klassieke muziek en in zijn vrije tijd schreef hij zijn eerste liedjes. Later volgde hij ook lessen in compositie, maar hij verkoos een andere kunstrichting, namelijk die van de film en video. Gaandeweg ontdekte hij dat er geen sprake van een keus hoefde te zijn en voor Lambert werd film een medium om zijn muzikale ideeën te uiten. Naast dit alles ontstond in 2000 de band Roommate, in eerste instantie een muzikaal soloproject van Lambert, dat echter uitgroeide tot een vierkoppig ensemble.
02
Albums Songs The Animals Taught Us (2006) We Were Enchanted (2008) Guilty Rainbow (2011) www.roommatemusic.com www.myspace.com/roommate Inspiratie Tom Thomson, Smoke Lake, 1915, olieverf op paneel, 21,5 x 26,9 cm, McMichael Canadian Art Collection, Kleinburg, Ontario As soon as I saw Tom Thomson’s ‘Smoke Lake’ I felt like I’d been there. A ghost of a story came to mind: a couple approach the lake at the exquisite moment when day and night are intertwined. As the sky goes dark, joy turns to regret. “Why did we wait until now?”
Ryan Lee Crosby is een Amerikaanse zanger, liedjesschrijver en multi-instrumentalist uit Boston. Hij heeft in zijn eentje door de Verenigde Staten en Canada getoerd, maar ook als frontman van een band en als begeleidingsmuzikant. Hij is een fervent voorstander van analoge thuisopnames en zijn muzikale output varieert van akoestische folk tot energieke rock, afgewisseld met de incidentele verkenning van avant-garde instrumentals op gitaar en radiovriendelijk pop. Albums There Is No Music (2005) Out to Dry (2009) www.ryanleecrosby.com www.myspace.com/ryanleecrosby Inspiratie Tom Thomson, Moonlight, 1916, oil on board, 26,4 x 21,6 cm, private collection
I was moved first by the haunting quality of the image. The stillness of the scene and the contrast of bright moonlight against dark water drew me in deeply. I was further intrigued by the mysterious nature of Thomson’s death an apparent accidental drowning that was never fully explained. Some believed that Thomson, who suffered from severe depression, drowned himself in a lake, while others suspected that he was murdered by one of his neighbors. In light of this, my thoughts went to Winnifred Trainor, to whom Thomson was allegedly engaged. As I imagined her, I found myself mourning my own lost loved ones, while considering that it is impossible to have all of the answers that are made silent in death. With this in mind, I wrote lyrics that were infused with my impression of the painting and set them to a backdrop of sounds that expressed these feelings, which the image had given rise to. 03
5. SASCHA ELISAH, THE LAST ONE Inspiratie Tom Thomson, The Jack Pine, 1916, oil on canvas, 127,9 x 139,8 cm, National Gallery of Canada, Ottawa
4. VENCE, THE NATURE OF THINGS Het Groningse VENcE bestaat uit drie vrouwen en twee mannen, die samen verrassende en eigenzinnige muziek maken. Met hun veelzijdige geluid waaiert VENcE uit over een breed spectrum van de hedendaagse popmuziek. Intieme popfolk, groovende rock en opzwepende klezmer: niets is dit vijftal te gek. Als luisteraar wordt je dan ook keer op keer verrast. De grootste constante factor is de instrumentatie, bestaande uit cello, viool, drums, gitaar, accordeon en piano, samen met de karakteristieke achtergrondzang. Albums The Beggar’s Butler (2007) Press Button Start Show (2011) www.vence.nu www.myspace.com/vence01 04
Inspiratie Tom Thomson, Yellow sunset, 1916, oil on wood 21,3 x 26,7 cm, National Gallery of Canada, Ottawa Zowel het beeld als de titel zijn bepalend geweest in het schrijven van het liedje. De titel ‘Yellow Sunset’ is uiteindelijk ook verwerkt in de tekst. De woorden geven een mooi beeld, triest en hoopvol tegelijkertijd. Net als in het schilderij, waar de zon verdwijnt achter een donker landschap, maar wel in de wetenschap dat ’s ochtends datzelfde landschap zal worden verwarmd en belicht door de zon. De tekst bestaat voornamelijk uit associaties op het thema ‘afscheid’ en de consequenties daarvan. Wanneer er iemand of iets plotseling wegvalt in je leven verandert dat alles, alles komt in een nieuw licht te staan en vraagt om een nieuwe definitie.
"If you can make it there, you can make it anywhere". Nu is Nashville geen New York, maar de Music City in Tennessee is wel het Mekka voor de liefhebbers van country en daar mag Sascha Elisah toe gerekend worden. Na haar afstuderen verbleef ze, 18 jaar oud pas, een jaar in Nashville. Ze liep de open mics af en vond een eigen stem. "Daar in Nashville heb ik meer zelfvertrouwen gekregen. Voor Nashville deed ik iets na en nu is het van mezelf; het is echter geworden, ik voel het meer, nu", zegt ze. Sascha Elisah is geïnspireerd door Miranda Lambert en Taylor Swift. Ze is nog steeds jong, ontwapenend en betoverend met alleen die stem en een gitaar. Die gaat nog wel een keer terug naar Nashville, maar eerst hier in Nederland furore maken. www.saschaelisah.com
Ik heb dit schilderij gekozen omdat het Thomsons laatste schilderij was. Het schilderij is gemaakt in de winter van 1916-17 en later in dat jaar is Thomson overleden. Na zijn dood heeft het schilderij de hele wereld rondgereisd en staat het icoon voor de Canadese natuur. Vooral het feit dat het schilderij de hele wereld rond heeft gereisd zonder zijn 'maker' fascineert me. Ik heb dan ook een nummer geschreven reizen en alleen zijn. Zelf ben ik alleen naar de VS afgereisd. Ik heb daar een jaar gewerkt als au pair en hier en daar opgetreden. Het was soms moeilijk maar het heeft me ontzettend veel gebracht! Het schilderij van Thomson heeft ook veel alleen gereisd, maar heeft op veel plekken in de wereld gehangen. Nu in Groningen, wat niet zijn eindstation zal zijn, en waarschijnlijk ook niet de mijne!
05
6b. POINT QUIET, THE WEST WIND Point Quiet (2010) www.pointquiet.com
6a. KIT SODEN, THE WEST WIND Kit Soden is een singer-songwriter uit het Canadese Montréal. Zijn muziek is sterk verhalend: met ieder liedje schotelt hij zijn publiek een nieuwe geschiedenis voor. Zijn thema’s zijn universeel en geven op kleurrijke wijze de rijkdom van het leven en de landschappen die ons omringen weer. Dit wordt omlijst door een muzikale stijl die duidelijk geworteld is in de folk, onder andere gecombineerd met elementen uit de jazz en canadiana. Na in 2011 door Europa getourd te hebben, trok Kit Soden zich terug in de studio om derde album Into the Silence op te nemen. In tegenstelling tot zijn podiumwerk met violiste Aliza Thibodeau, kwam deze plaat tot stand in een volledige bandbezetting. 06
Albums Around the Corner (2007) Like a Dancer Unstrung (2010) Into the Silence (verwacht in 2012) www.kitsmusic.com www.myspace.com/listentokit Inspiratie Tom Thomson, The West Wind, 1916-17, oil on canvas, 120,7 x 137,9 cm, Art Gallery of Ontario, Toronto I lived for a time on the West Coast of Canada. The scene depicted here reminded me of days spent traveling to work by water ferry; I was a stonemason working on one of those islands in the painting. There is an element of wildness on the west coast, the mountains bring out the beautiful and the ephemeral, and the wind seems like it has carved out the landscape.
In 2005 startte Point Quiet als een soloproject van zanger Pascal Hallibert, toen nog onder de naam White Sands, maar inmiddels is de band uitgegroeid tot een volwaardige line-up. Hun geluid, dat ze zelf als ‘Americana Noir’ omschrijven, is een warme mix van fragiele intimiteit en slepende melancholie, waarbij akoestische instrumenten de boventoon voeren. Ze wisten in het verleden door te dringen tot de finale van de Grote Prijs van Nederland en hun albums konden steevast rekenen op positieve reacties in de Nederlandse muziekpers. Op zoek naar een naam die beter bij hun muziek paste, werd de band in 2010 tot Point Quiet omgedoopt en verscheen het gelijknamige album. Momenteel is de band bezig met de voorbereidingen voor de opnames van een nieuwe release. Albums Alma (2006) Deseronto (2007)
Inspiratie Tom Thomson, The West Wind, 1916-17, oil on canvas, 120,7 x 137,9 cm, Art Gallery of Ontario, Toronto This song was actually born from the painting. Or more precisely, the painting triggered images and memories, merging and dancing with each other, until they spawned a short story, on which the song is based: a lost love and a lost past, kept alive by a man on the (somewhat figurative) shores of a lake, until lost is found again, but whether it is real or not is largely up to the listener. In real life, this painting reminded me of the lakes seen while being on tour in Canada, from the greater ones in Ontario to the smaller ones spread over northern Quebec, and the always nostalgic feeling they produced, maybe linked to memories of beaches of my home region (les Landes in France) at Fall. All great places for melancholia, which we now share with you.
07
Will Samson @ Groninger Museum 27 november 2011
7a. WILL SAMSON, THE FIRE RANGER Dat Will Samson een grote drang tot reizen ontwikkelde, is niet vreemd wanneer men bedenkt dat voortkomt uit een Indiase grootvader en een Argentijnse grootmoeder en opgroeide aan de Australische westkust, voordat hij terugkeerde naar zijn geboorteland Engeland. Toen hij 19 jaar was, trok hij voor vier maanden naar Azië en de Himalaya’s, waar hij zijn baard liet staan, gezegend werd door een boeddhistische monnik, grote hoeveelheden Nepalese thee dronk, een groep Indiase juwelensmokkelaars ontmoette en de zon zag opkomen vanachter een heilige berg boven het wolkendek. Al deze ervaringen liggen aan de basis van zijn experimentele ambient muziek. Albums Happiness EP (2008) Warm Winter Glow (2009) Hello Friends, Goodbye Friends (2011) 08
www.willsamson.co.uk
Inspiratie Frank Johnston, The Fire Ranger, 1921, olieverf op doek, 123 x 153.2 cm, National Gallery of Canada, Ottawa This beautiful painting immediately made me think of freedom, peace and happiness - so I tried my very best to capture these emotions in the song. I imagined what it would feel like to be in that plane, staring out at the breathtaking landscape below - feeling content and at peace with the world, with only the sound of the wind and propellers to be heard. It was nearly 6am by the time I was finishing the mix, and suddenly I could hear that the birds had started to sing. So, quickly (and quietly) I rushed into my garden with a condenser microphone, and recorded the sounds around me. This is what you hear at the beginning of the song. Recorded entirely on a John Lennon mix tape I found in Oxfam *except for vocals*
7b. THE SEVENTEENTH CENTURY, THE FIRE RANGER The Seventeenth Century is een vijfkoppige band uit Glasgow en dat hoor je: zanger Mark Farmer steekt zijn Schotse accent niet onder stoelen of banken. Ook in hun muziek zit een onvervalst Schots element, met invloeden uit de traditionele folklore. De prominente plaats die instrumenten als de viool en cornet innemen in hun liedjes, maken dat de vergelijking met bands als Arcade Fire en Mumford and Sons snel is gemaakt. Vorig jaar verzorgde The Seventeenth Century tijdens het Festival aan de Werf al dobberend door de Utrechtse grachten een akoestische set. Een unieke ervaring die de band naar eigen zeggen nooit zal vergeten. Momenteel is het vijftal druk bezig met het opnemen van hun eerste album, dat in 2012 jaar zal verschijnen.
EPs The Seventeenth Century - Part I (2011) The Seventeenth Century - Part II (2011) www.theseventeenthcentury.com www.myspace.com/theseventeenthcentury Inspiratie Frank Johnston, The Fire Ranger, 1921, olieverf op doek, 123 x 153.2 cm, National Gallery of Canada, Ottawa We went in to our studio and simply projected the image of the painting on the wall and we played and recorded it to keep it as organic as possible. 09
9. HOMEMADE EMPIRE, STAPLE BACK
Homemade Empire @ Groninger Museum 27 november 2011
I am oak @ Groninger Museum 4 juni 2011
8. I AM OAK, ONTO SHORE
10
‘Het is muziek waar je als luisteraar even echt voor moet gaan zitten. (...) Het is een album waarop eigenzinnig geschilderd wordt met geluid, een album dat gevaarlijk veel stiltes kent.’ Met deze woorden kende de vakjury vorig jaar de 3VOOR12 Award toe aan I am Oak, de band rondom de Utrechtse liedjesschrijver Thijs Kuijken. Daarmee gaven zij met hun tweede album Oasem andere, veel bekendere Nederlandse acts als Tim Knol en De Jeugd Van Tegenwoordig het nakijken. Met Oasem nam Kuijken weliswaar afstand van de pure akoestische folk van debuutalbum On Claws, maar de introductie van elektrische instrumenten betekent niet dat de muziek
minder intiem is. Dit wordt nog eens extra onderstreept op de verschillende ep’s die I am Oak naast hun albums uitbracht, waarop de kleine liedjes wederom zegevieren. Albums On Claws (2010) Oasem (2011) Nowhere Or Tammensaari (2012) www.iamoak.com www.myspace.com/iamoak Inspiratie Frederick Horsman Varley, Stormy Weather Georgian Bay, 1921, olieverf op doek, 132,6 x 162,8 cm, National Gallery of Canada, Ottawa
Achter de naam Homemade Empire gaat de Utrechtse muzikant Bart de Kroon schuil. Voorheen was hij vooral bekend als basgitarist bij onder andere We vs. Death en Pien Feith, totdat in 2010 geheel uit het niets zijn debuutalbum A Brilliant Window Niche verscheen. Rustige singer/songwriterliedjes worden hierop afgewisseld met instrumentale nummers. Zelf spreekt Homemade Empire liever van schetsen met akkoorden en woorden over zaken als binnenblijven, de dood en schilderijen. Na het verschijnen van hun eerste plaat heeft Homemade Empire door heel Europa getoerd en een nieuw, nog titelloos album is aangekondigd voor het begin van 2012. Album A Brilliant Niche Window (2010) www.homemadeempire.com www.myspace.com/homemadeempire
Inspiratie Franklin Carmichael, October Gold, 1922, olieverf op doek, 119,5 x 98 cm, McMichael Canadian Art Collection, Kleinburg, Ontario Het liedje ‘Staple Back’ is geschreven voor het schilderij ‘October Gold’ van Franklin Carmichael. De schilderijen van de Group of 7 tonen vaak onaangetaste landschappen en hoewel een land als bijvoorbeeld Canada nog wel dit soort landschappen kent, eindigen ook daar deze prachtige landschappen waar de steden beginnen. Zo ook in het liedje ‘Staple back’. De fabriek in het liedje is een zeepfabriek en was jarenlang het middelpunt van het landschap waar ik jaren naar heb gekeken vanuit mijn huisje in Utrecht. De tekst van het liedje spreekt voor zich: Als de bomen hun bladeren verliezen worden de fabriek en de grauwe stad zichtbaar. Ik zou niks liever willen dan alle bladeren weer terug aan de boom te nieten om te verhullen wat ik niet wil zien. Idealiter ziet de wereld eruit als afgebeeld in het schilderij ‘October Gold’. Zowel het liedje als het schilderij zijn in dat opzicht naïef en utopisch. ‘October Gold’ is wat we willen zien, maar dit is niet de (gehele) waarheid.
11
12. HOUSE OF WOLVES, FOLLOW ME
10. I TOOK YOUR NAME, TRY 1
12
Gitarist Chris van der Ploeg maakt al jaren deel uit van de Groningse indieband audiotransparent, maar op een gegeven moment voelde hij sterk de behoefte zich te bezondigen aan het maken van een ‘instrumentale conceptplaat over rangeerterreinen’. De overige bandleden voelden hier terecht weinig voor. ‘Dan maar solo,’ dacht Chris. Tijdens het schrijven van de muziek borrelden in hem echter vooral liedjes op. ‘Dan maar liedjes,’ dacht Chris wederom. Hij noemde zijn project I Took Your Name, naar het gelijknamige nummer van R.E.M. en naast gitaar neemt hij hierbij ook de zang voor zijn rekening. Binnenkort zal zijn eerste EP uitkomen.
Inspiratie A.Y. Jackson, Winter, Quebec, 1926, oil on canvas, National Gallery of Canada, Ottawa 'Winter, Quebec' ademt kou en warmte tegelijk. Kou vanwege het winterse tafereel, warmte vanwege zijn thuisland Canada dat A.Y. Jackson in zijn periode als soldaat tijdens de Eerste Wereldoorlog en later 'official war artist' gemist moet hebben. De songtitel ‘Try 1’ is een kleine verwijzing naar 'de grote oorlog', die ook voor A.Y. Jackson als een beproeving moet hebben gevoeld.
House of Wolves is de naam waaronder singer-songwriter en multiinstrumentalist Rey Villalobos, Spaans voor ‘wolvenhuis’, zijn muziek uitbrengt. Hij groeide op tot een klassiek geschoolde pianist met als grootste voorbeeld Chopin, maar House of Wolves roept eerder vergelijkingen op met names als Elliott Smith, Sufjan Stevens en Beach House. Zijn warme akoestische muziek is gevuld met een ‘kleurrijke symfonische sustain’, die maakt dat de arrangementen groots aandoen. Vermengd met Villalobos’ tedere stem zorgt dit voor een verrassend en aangenaam resultaat.
Album Fold in the Wind (2011) www.houseofthewolves.blogspot.com www.houseofwolves.bandcamp.com Inspiratie Lawren Harris, From the North Shore, Lake Superior, c. 1927, oil on canvas, 121,9 x 152,4 cm, Museum London, Ontario Follow me was inspired out of longing for the past, how we are kind of losing ourselves as a planet and keeping humanity alive, it was about our lives (our being humanities lives) and to keep hope and love alive. 13
14. ELLE ALPHA, ISOLATION PEAK 13. EMILY ARIN, MT. LEFROY ‘Mijn doel bij het schrijven van liedjes is om tot de essentie van een gedachte of idee door te dringen,’ aldus Emily Arin. Ze verhuisde in 2007 zelfs van Los Angeles naar het rustige en landelijke Schuyler County in de staat New York om haar muzikale talent verder te ontwikkelen, zonder de afleidingen van het leven in de grote stad. Deze keuze heeft haar geen windeieren gelegd. Verschillende radiostations en recensenten hadden lovende woorden voor haar singer-songwriter muziek die recht uit het hart komt. En hoewel haar liedjes vaak een melancholische ondertoon hebben, zorgt Arins zachte en heldere stem voor een aangenaam tegenwicht. Albums Time and Space (2008) Patch of Land (2011) 14
www.emilyarin.com www.myspace.com/emilyarin Inspiratie Lawren Harris, Mt. Lefroy, 1930, oil on canvas, 133,5 x 153,5 cm, McMichael Canadian Art Collection, Kleinburg I was really taken with the solitude of the mountain - time being its only real steadfast companion over thousands of years. Within this relationship, as in any relationship, there's always more to know and discover about the other and about oneself. But then, since it's a painting being observed, there's another relationship going on - that with the viewer. I wanted to convey this triad of time, mountain and viewer existing in a space where restfulness and longing co-exist - where relationship and solitude also co-exist. The song was co-written with Zack Sternwalker.
Elle Alpha is het alter ego van zangeres en songschrijfster Ella Stoffers en haar band uit Groningen. Elle Alpha brengt bluespop; een combinatie van melodische popsongs met bluesy rockers. Met haar bijzondere stemgeluid laat Ella zowel kracht als kwetsbaarheid zien. De band geeft haar de nodige muzikale ondersteuning en brengt haar songs tot leven. Dit jaar verscheen Elle Alpha’s eerste EP, was ze te bewonderen op onder andere Eurosonic Noorderslag, Bevrijdingsfestival Groningen, in het Groninger Museum en ze werd na een knallende show in poppodium VERA uitgeroepen tot de winnaar van de POPGroningen Talent Award 2012. EP Start This Game (2012) www.ellealpha.nl www.facebook.com/ellealpha www.twitter.com/ElleAlpha
Inspiratie Lawren Harris, Isolation Peak, 1930, 106,7 x 127 cm, Hart House Permanent Collection, University of Toronto Dit schilderij van Lawren Harris viel me direct op vanwege de scherpe lijnen en intense kleuren. Bovendien spreekt de titel ‘Isolation Peak’ enorm tot de verbeelding. In drukke, stressvolle periodes kan ik verlangen naar een plek waar ik compleet geïsoleerd van alles en iedereen even mijn hoofd kan laten rusten en mijn gedachten kan laten varen. Boven op een afgelegen bergtop bijvoorbeeld. Deze berg in de Rocky Mountains wordt ook wel ‘Hidden Peak’ genoemd vanwege haar moeilijke bereikbaarheid. In een tijd waarin we altijd en overal bereikbaar zijn, kan zo’n bergtop een welkome afwisseling zijn. Ons gelijknamige nummer lijkt ook qua opbouw op een berg; het liedje begint rustig, maar zwelt steeds meer aan, vergelijkbaar met de klim van een steeds steiler wordende berg.
15
15. AUDIOTRANSPARENT, SILENCE ABOVE / SEA LEVEL Audiotransparent is niet alleen een goede bekende in het Groningse muziekcircuit, maar ook ver daarbuiten. Na het verschijnen van hun debuutalbum ging de band op tour met hun helden Tindersticks en op de opvolger Nevland perfectioneerde audiotransparent hun melancholische post-rock-pop. De positieve reacties bleven niet beperkt tot Nederland, want zelfs de legendarische Britse dj John Peel was onder indruk van hun muziek. De laatste jaren werd het wat stiller rond de band, mede door wisselingen in de bezetting, maar recentelijk kondigde audiotransparent aan weer bezig te zijn met nieuw materiaal. Albums Audiotransparent (2003) Nevland (2005) Chekhov Guns (2009)
16
www.audiotransparent.com www.myspace.com/audiotransparent
Inspiratie J.E.H. MacDonald, Lake O’Hara, 1930, oil on canvas, 53,6 x 66,5 cm, Art Gallery of Ontario, Toronto Kijkende naar Lake O'Hara, geschilderd in de jaren 20, doemt het besef op dat het daar in de ‘Roaring Twenties’ relatief doodstil moet zijn geweest. De opkomst van telefoon, film, radio en de auto ging volledig voorbij aan dit bergmeer. Kort daarna stortte de wereld zich na de beurskrach in een crisis. We zijn bijna 100 jaar verder en hetzelfde overkomt ons opnieuw met de internetbubble en de hypotheken-, banken- en eurocrisis. En rond Lake O'Hara, op een hoogte van 2000 meter boven zeeniveau, heerst nog steeds dezelfde stilte. Uit die stilte lijkt iets te spreken. Wij schreven er het nummer 'Silence Above / Sea Level' over, waarbij de muziek is gebaseerd op een idee dat ooit in Canada ontstond. Passender kan bijna niet...
EXTRA MIDDENZAAL PLOEGPAVILJOEN DE PLOEG: 16. DOUGLAS FIRS, PRETTY LEGS AND THINGS TO DO Douglas Firs is Gertjan Van Hellemont uit Gent, zanger, gitarist en liedjesschrijver met een voorliefde voor de popmelodieën van The Beatles, singer-songwriters als James Taylor en Ryan Adams, de country-blues van North Mississippi Allstars en de Back to the Future-trilogie. Al is dat iets anders. www.myspace.com/douglasfirsofficial
Inspiratie George Martens Kattendiep in de regen, 1927 was/olieverf op doek, sinds 2055 in bruikleen van Stichting de Ploeg Die straat met de vrouw met de paraplu. Zelfde soort melancholie; een soort hoop die nog in de lucht hangt (geen heel donker schilderij, en een gezellige straat, maar het ziet er wel bewolkt uit, kale bomen...) maar eigenlijk voel je al dat het (nummer) niet goed zal aflopen, of dat het schilderij eigenlijk geen vrolijk schilderij is.
17
18
17. ESSIE JAIN, WHAT A BIG WIDE WORLD
18. FLUX, KOM NU ZULLEN WE DANSEN
Essie Jain is een zangeres uit Londen die sinds 2001 in New York woont. Ze maakt zachte muziek met akoestische gitaar en piano. Haar eerste cd We made this ourselves werd vergeleken met beroemde Britse folkzangeressen van weleer, Sandy Denny en Vashti Bunyan. Zelf merkt ze op dat luisteraars van haar muziek relaxed en kalm worden. In 2010 maakte ze de cd Under the light of morning, toen ze merkte dat haar familie en vrienden kinderen kregen. Deze muziek is bedoeld voor alle ouders en babies die ontspannen in slaap willen vallen. De liedjes volgen elkaar op en worden steeds zachter, totdat uiteindelijk een instrumentale versie als een hartslag overblijft.
Flux, het alter ego van de Groningse zangeres/toetseniste Irene Wiersma, maakt wonderlijke Nederlandstalige popmuziek met surrealistische teksten. Liedjes als dromen, van licht ontregelende signatuur, die je meevoeren naar een dikwijls grimmige, veelal persoonlijke wereld vol controverse. Flux werkt af en toe in performanceverband samen met kunstenaars uit andere disciplines, maar richt zich nu voornamelijk op haar vijfkoppige band om de Nederlandse podia mee te veroveren. De band bestaat uit: Irene Wiersma, zang, toetsen Durk van der Meer, toetsen Ronald Kamphuis, gitaar Ruurd-Jan de Meulder, bas Corneel Canters, drums
Albums: We made this ourselves (2007) The Inbetween (2008) Under the light of morning (2010) www.lightofmorning.com www.myspace.com/essiejain Inspiratie H.N. Werkman, De roep van de aarde, Chassidische Legenden, 1943 drukinkt op papier, collectie Groninger Museum Groningen The world has so much colour, beauty, and wonder within it. If we pay attention, we can always find a moment in each and every day of our lives, that can uplift, inspire, and enrich us.
Albums: Held op sokken (2010) (EP)Pluimgewichten (2010) www.fluxmuziek.nl/ www.myspace.com/fluxmuziek Inspiratie Jan Wiegers, Danspaar, 1930 wasverf op doek, 87 x 60 cm, collectie Groninger Museum Groningen Ik zoek, zoek, zoek, in je armen, koude warmte, in de muziek, een klinkende vluchtroute, een illusie die ver van hier ontstond. Ik zou wel willen weten hoe je heet. 19
20. DAAN KLEIJN, HORIZON 19. ANGUS & JULIA STONE, YELLOW BRICK ROAD
20
Stilzitten is er niet meer bij voor de Australische broer en zus Angus en Julia Stone. Na het overweldigende succes van hun debuutalbum volgde een twee jaar durende tour die het tweetal over de hele wereld bracht. Het is dan ook niet verwonderlijk dat reizen een integraal onderdeel van hun muziek is geworden. Zo vormden voor de opnames van hun tweede album Down The Way onder andere een oude houtmolen in Cornwall, een studio in Brooklyn en een water tank in Coolangatta aan de Australische oostkust het decor. Hoewel hun muziek nauwelijks op de Nederlandse radio gedraaid wordt, zijn nummers als ‘Big Jet Plane’ en ‘The Devil’s Tears’ wellicht toch bekend, doordat ze gebruikt zijn in verschillende Amerikaanse televisieseries.
Albums A Book Like This (2007) Down The Way (2010) www.angusandjuliastone.com Inspiratie Jan Altink, Bloeiende pereboom bij Euvelgunne, 1924, was/olieverf op doek, 70,5 x 58,5 cm, Stichting De Ploeg The landscape seemed to take the artist away to another place, the track ‘Yellow Brick Road’ shares the same ingredient. The painting and the song have the power to lift you up into the realms of imagination and it’s there you set sail. The painting is filled with colours that create a strong mood and atmosphere and our track will help take you there.
Daan Kleijn is een jonge talentvolle Nederlandse jazzgitarist. Hij pakte de gitaar op toen hij zeven jaar was en tien jaar later werd hij toegelaten tot het Prins Clause Conservatorium in Groningen. Hier ontwikkelde hij zich verder, wat hem de ‘VNO-NCW Talent Award’ en de ‘Gasterra Talent Award’ opleverde. Daarnaast maakte hij twee cd’s met de band ROOS en speelde hij met vele bekende muzikanten uit binnen- en buitenland. In juni 2011 studeerde hij cum laude af en momenteel verblijft hij in New York om zijn master graad te behalen aan de New York University. Over zijn avonturen in de Big Apple schrijft hij wekelijks een column voor VPRO Jazz Jong. Kleijn werkte voor zijn bijdrage aan de tentoonstelling over Altink samen met zangeres Roos Plaatsman.
Albums (met ROOS) Under the Apple Tree (2009) Happy go Lucky (2010) www.daankleijn.com www.myspace.com/daankleijn Inspiratie Jan Altink, De rode boerderij, 1924, was/olieverf op doek 60,5 x 70,5 cm, Stichting De Ploeg Opgegroeid in de regio Groningen zijn de schilderijen van Altink allemaal erg ‘bekende’ beelden voor mij. Misschien wel gevoed door een gevoel van heimwee, vanwege het feit dat ik in nu New York woon, brachten ze mooie herinneringen terug van rust en bezinning. Fijne weekenden bij mijn ouders of lange fietstochten door de weilanden. Dit gevoel is wat Roos en ik verwoord hebben in het nummer dat we geschreven hebben.
21
22
21. WILL SAMSON, HELLO FRIENDS GOODBYE FRIENDS
22. NEW RED FADING, SPINNING TIME
Dat Will Samson een grote drang tot reizen ontwikkelde, is niet vreemd wanneer men bedenkt dat hij afstamt van een Indiase grootvader en een Argentijnse grootmoeder en opgroeide aan de Australische westkust, voordat hij terugkeerde naar zijn geboorteland Engeland. Toen hij negentien jaar was, trok hij voor vier maanden naar Azië en de Himalaya’s, waar hij zijn baard liet staan, gezegend werd door een boeddhistische monnik, grote hoeveelheden Nepalese thee dronk, een groep Indiase juwelensmokkelaars ontmoette en de zon zag opkomen vanachter een heilige berg boven het wolkendek. Al deze ervaringen liggen aan de basis van zijn experimentele ambient muziek.
The story goes; the couple in the foreground decided to leave the city in search of a life more real, fulfilling and to try and become kinder, happier, better people. The man on the right side of the horse is speaking to his tired friend, reminding him that “there’s just some things you can’t rush”.
De jonge vijfkoppige band New Red Fading werd in 2007 opgericht en heeft als thuisbasis het bekende Groningse nachtcafé Warhol. De band is een democratisch geheel, iedereen schrijft en componeert mee, waardoor in de muziek van New Red Fading invloeden uit verschillende muziekstijlen te bespeuren zijn. Al deze verschillende persoonlijkheden en perspectieven zorgen voor dat hun muziek niet in een genre is onder te brengen. Toch is er één belangrijke regel: degene die de tekst van een liedje schrijft, zingt deze zelf.
Albums Happiness EP (2008)
Recorded entirely on old cassettes, except for the vocals.
Warm Winter Glow (2009) Hello Friends, Goodbye Friends (2011) www.willsamson.co.uk Inspiratie Jan Altink, Het Witte Paard, 1925, was/olieverf op doek, 61,5 x 70 cm, Stichting De Ploeg
EP We The People (2011) www.newredfading.com www.myspace.com/newredfading
Inspiratie Jan Altink, Dijk langs het Reitdiep, 1927, was/olieverf op doek, 68 x 56,5 cm, Groninger Museum We are a band that thrives to develop and to change in a positive way with every new experience. We chose ‘Dijk langs het Reitdiep’ by Jan Altink because to us the painting resembled change. It displays the peaceful and quiet natural landscape, but in the distance you can see a factory in progress and to us this symbolized development. We tried to imagine ourselves being at the location of the painting in that year, and tried to imagine the impact of such changes on the thinking of people at that time. Together with the best renowned studio of the Northern part of the Netherlands, Studio Spitsbergen, we were able to create this song, as an extension of the painting.
23
24. RYKARDA PARASOL, I KNOW WHERE MY JOURNEY ENDS Zelf omschrijft de Amerikaanse Rykarda Parasol haar muziek als ‘rock noir’, een term die de lading meer dan dekt. In haar sterk verhalende teksten, waarvoor ze vaak inspiratie put uit haar eigen persoonlijke leven, schuwt ze zware onderwerpen niet. Een flinke dosis humor en zelfspot voorkomen echter dat haar melancholische vertellingen al te zwartgallig worden. Het donkere en theatrale karakter van haar muziek wordt verder ondersteund door een zeer ingetogen instrumentatie. Deze laat alle ruimte aan Parasols kenmerkende stemgeluid, dat onbetwist het middelpunt vormt van haar liedjes: diep en dwingend, maar altijd met een rauw randje. In mei 2012 liet ze dit horen in het Groninger Museum.
24
Albums Our Hearts First Meet (2006) For Blood and Wine (2009)
www.rykardaparasol.com www.myspace.com/rykardaparasol Inspiratie Jan Altink, Koopvrouw op de landweg, 1925, was/olieverf op doek, 70,5 x 58,5 cm. Groninger Museum The work of Jan Altink depicts many sparsely populated landscapes, familiar yet unsettling. A sole figure on the road eerily reminds me of the path I am on. As many times as we ask if we are coming, going, and to where, it’s not always easy to answer. For myself, the restless soul, I do know the little town I hope to settle in, which I describe in the lyric. I approached this song organically: Relatively unrehearsed, "painterly" piano, limited in my ability -- yet hopefully, like the painting itself, what is so simply performed conveys a deeper value.
Colofon Muziekproject bij audiotoer Painting Canada en presentatie eigen collectie De Ploeg 30 juni 2012 t/m 30 september 2012 Samenstelling: Steven Kolsteren (Groninger Museum) m.m.v. Wishful music en GM insiders Marit Jongsma, Tommy Voortman en Roos Wijnen Teksten: Tommy Voortman en deelnemende artiesten © Groninger Museum 2012
