Zaterdag 17 November Rock City Chapter Interactive Bluesharp Party

1

Zaterdag 17 November Rock City Chapter Interactive Bluesharp Party Het Rock City Chapter bestaat alweer 18 jaar en uitgegroeid tot de grootste van Europa. Een goede reden om een grandioze party te organiseren! Graag nodigen we je uit voor een geweldige bluesavond verzorgd door:

TWELVE BAR BLUES BAND Deze band, opgericht in 2005, bracht hun eerste album uit in 2006 en werd uitgeroepen tot blues CD van het jaar 2006. Hun 2e album won De Bluesforum.nl CD of the year 2008 Award. Onder aanvoering van J.J. Sharp (Lead Vocals & Harmonica en Kees Dusink (Lead & Slide guitar) weet de band bij ieder optreden het publiek versteld doen staan van de hoge kwaliteit en ultieme blues sfeer. Tevens tijdens deze avond een interactieve harmonica workshop, onder de inspirerende leiding van Jervis Groeneveld. Je wordt getrakteerd op Z een echte blues mondharmonica, waardoor je zelf deel wordt van de muzikale omlijsting. Kortom: Don’t miss it ! Wij zorgen voor de koffie en hapjes Toegang is gratis en exclusief voor leden van Rock City Chapter, met introducé Aanvang 20.30 uur, einde ca. 01.00 uur Locatie: Café de Noot Hamseweg 31 3828 AA Hoogland/Amersfoort

2

Colofon Bestuur Marco van Vel zen - Chapter Director Tel: 033 461 73 98 [email protected] Bart Rietveld - Assistant Director Tel: 06 53 24 95 41

Voorwoord Het najaarsblad ligt voor je, het motorseizoen is al weer (bijna) ten einde. Wat vliegen de zomermaanden toch snel voorbij. Voor mijn gevoel is de dag van de eerste rit van het jaar net geweest. Zo van, ik kan niet wachten, wanneer komt die eerste mooie dag. Eindelijk weer de motor uit de schuur en de eerste heerlijke kilometers glijden onder je weg. Geweldig toch dat motorrijden.

bart@rockcitychapt er.nl Dolf de Wit - Secretary Tel: 06 50 47 79 11 [email protected] Marjoke Steeneveld - LOH Officer Tel: 06 23 26 60 65 [email protected] Henk Wielink - Head Road Captain & Assistant Safety Officer Tel: 06 53 16 96 71

Vreemd dat je dan Harleys ziet staan van een paar jaar oud met slechts een heel beperkt aantal kilometers op de teller. Geen zin, geen tijd of geen idee waar je naar toe kan rijden. In dat geval zou ik je willen oproepen om een keer mee te rijden met een rit van ons Chapter. Buiten de gezelligheid ontdek je vele mooie wegen en weggetjes en kom je op plaatsen waar je het bestaan niet van wist. Ook dit jaar heeft het Chapter een groot aantal leuke, mooie ritten en activiteiten achter de rug. Zonder namen te noemen wil ik het organisatieteam en ik weet het zeker, ook namens de leden, bedanken voor hun inzet. Ook een extra dank aan de dames van ons LOH (Ladies of Harley) team die met vele leuke ideeën trachten de dames binnen ons Chapter te motiveren, gaat langzaam, maar het gaat steeds beter.

henk@rockcitychapt er.nl Rob Groen - Safety Officer & Assistant Head Road Captain Tel: 06 51 98 78 30 [email protected] Rob van Dijk - Historian Tel: 030 687 80 34 [email protected]

Behalve dat we met het Chapter ritten maken, voorlichtingsavonden e.d. organiseren, zet ons Chapter zich ook in voor het welzijn van anderen, voor goede doelen, maar ook voor particulieren. De vele verzoeken die hieromtrent binnen kwamen belaste het dagelijks bestuur zodanig dat we hebben besloten om een Charity Officer te benoemen. Hiervoor is Gerard Schoonderbeek toegetreden tot het algemeen bestuur en hij heeft de laatste tijd al bewezen een aanwinst voor het bestuur te zijn. Helaas heeft Anja Severs te kennen gegeven dat zij om o.a. (drukke)

René van den Berg - Webmaster

Vervolg voorwoord op pagina 4

Adres

Tel: 06 13 29 85 45 [email protected] Marjolein Dekker - Alg. Bestuurslid Tel: 06 46 24 12 34 [email protected] Gerard Schoonderbeek Charity Officer

Postgiro: 170428 t.n.v. Rock City Chapter Amersfoort

Inhoudsopgave

Tel: 06 51 96 62 57 gerard@rockcitychapt er.nl Rintze Bernhard - Communication Officer & Editor Tel: 06 21 54 61 67 [email protected]

Tel: 033 461 73 98 Fax: 033 463 41 17 [email protected] www.rockcitychapter.nl

Rock City Chapter Amersfoort p/a M otor Saloon B.V. Siliciumweg 2 3812 SX Amersfoort

Onderwerp

Pagina

Onderwerp

Pagina

Voorwoord

3

HD Modelyear 2013

18

Chapter Hotelweekend 2013

4

HD Book Review

20

Foto’s voor op de Website

5

Verslagen Activiteiten 2012 Part 2

22

Rock City Charity

6

Stelvio Stiamo Per Arrivare Part 2

34

Ladies of Harley

8

Castle Rally

39

Verslagen Activiteiten 2012 Part 1

9

Het Laatste Woord

40

3

prive redenen haar functie als Communication Officer te beëindigen. Anja bedankt voor je inzet en weten dat we je als lid van ons Chapter nog vaak kunnen begroeten.

voor de dag te komen. Het begin is er al, het Hotelweekend is al weer zo goed als rond. We houden je verder op de hoogte d.m.v. onze site en de Rock City Post, die je per mail ontvangt.

Het M otorseizoen is bijna voorbij, dat wil niet zeggen dat we nu maar niets gaan doen, we krijgen nog het Eindejaarsfeest, heel bijzonder dit jaar. In het voorjaar komen weer een aantal voorlichtingsavonden en wij van het bestuur gaan weer aan de slag om met een goed programma voor volgend jaar

Ik wens jullie veel leesplezier met ons blad en hopelijk zien we elkaar op de komende activiteiten van ons Chapter. Bart Rietveld Assistant Director

Chapter Hotelweekend 2013 Vele leden kijken uit naar het Rock City ChapterNajaarsblad, o.a. voor de informatie over het komende Hotelweekend. Volgens traditie gaan we ook nu weer rond Koninginnendag. Deze valt in 2013 op dinsdag, dus gaan we van zaterdag 27 t/m dinsdag 30 april. Gezellig weer met zo`n 100 deelnemers 4 dagen op stap of liever gezegd toeren op de Harley.

van de straat op ca.6 meter lopen. Beide gebouwen zijn voorzien van een lift. De motoren kunnen we veilig parkeren op het binnenterrein, wat `s avonds wordt afgesloten. We hebben de beschikking over 43 x 2 persoonskamer en 15 x 1 persoonskamer.

Elk jaar zoeken we weer een nieuwe omgeving, waarbij de voorkeur uitgaat naar Duitsland. Prima hotels, goed eten en drinken, tegen een redelijke prijs. Ook de landschappen zijn prachtig en er is veel te zien. Dit jaar is de keuze gevallen op Hotel Zur Post in het centrum van Altenahr.

Altenahr is een leuke en levendige toeristenplaats gelegen in het Ahrtal, tussen de Eifel en de Rijn. Voorlopig programma: Vertrek zaterdag om 9.30 uur. Omdat Altenahr minder ver ligt als het hotel van vorig jaar, vertrekken we nu niet vanuit Stein, maar vanaf De Valk in Cuijk. De heenroute is ca. 240 km. en geheel binnendoor, we houden een 3 tal stops, een koffie- lunch- en drink stop. De verwachting is dat we tegen 17.30 uur bij het hotel aankomen.

Een prachtig ***hotel, met vele faciliteiten zoals een binnenzwembad, sauna, grote gezellige wijnkelder, groot terras en prima kamers. Alle kamers met badkamer/douche/toilet, T.V. en telefoon. Ruime bedden, alle met gescheiden matrassen van 90 x 200 cm. De kamers zijn verdeeld over 2 gebouwen, t.w. het hoofdgebouw en de dependance aan de overkant

Zondag: om bij te komen van de rit van gisteren, vandaag een niet te lange rit, ca. 140 km. M aar wel een mooie en interessante trip. We hebben eerst een koffiestop bij een Bikertreff en daarna brengen we een bezoek de Regierungsbunker, deze bunker kan bij een kernoorlog plaats bieden aan 3000 mensen. Deze bunker behoorde tot voor kort tot de geheimste bouwwerken van Duitsland. Voor verdere informatie zie www.dokumentationsstaette-regierungsbunker.eu Zondagavond hebben we muziek in de prachtige wijnkelder van het hotel. 4

M aandag maken we een rit van een 185 km. We gaan dan zuid-oostwaarts waar we o.a. de Abdij van M aria Laach bezoeken, gelegen aan de Laacher See. (zie www.maria-laach.de) Ook bezoeken we één van de mooiste kastelen van Duitsland t.w. Burg Eltz (zie www.burg-eltz.de) Daarna vervolgen we de rit met o.a. nog een mooi stukje langs de M oezel. Dinsdag, Koninginnendag, rijden we weer huiswaarts, de route is dan ca. 245 km. Eerst 170 km mooi binnendoor toeren en daarna de laatste 75 km snelweg, zodat we om ongeveer 16.00 uur bij het eindpunt De Valk in Cuijk zijn. Zo ziet het progamma er toch weer aardig uit! Het weekend van vorig jaar is moeilijk te overtreffen, met name het weer was toen geweldig. Hopelijk hebben we dit jaar ook weer geluk.

Net als vorige jaren rijden we weer in 4 groepen van ca. 17 motoren. Ook is het mogelijk de route individueel te rijden. Je krijgt dan de route geschikt voor de Garmin. S.v.p. dit vermelden bij je inschrijving.

De details: Kosten voor deze 4 dagen zijn, door scherpe inkoop iets lager dan vorig jaar. Op basis van een 2 persoonskamer € 157,50 p.p. 1 persoonskamer € 169,- p.p.

Aanmelden is mogelijk vanaf 1 december 2012 en uitsluitend via het aanmeldingsformulier op onze site www.rockcitychapter.nl Registratie op volgorde van binnenkomst (vol=vol) Bij inschrijving nog geen betaling doen, hierover krijg je apart bericht.

Deze prijs is voor 3 x overnachting, inclusief ontbijt en diner en de muziek op zondagavond. Alle overige kosten zijn voor eigen rekening.

Deelname aan deze trip is geheel voor eigen risico. Let op! Bij annulering dien je zelf voor een vervanger te zorgen. Teruggave van de betaling is niet mogelijk, sluit dus zelf een annuleringsverzekering af.

Wil je nog nadere info: Bart Rietveld 06-53249541 of [email protected]

Foto's voor op de Website Regelmatig krijgen we foto's aangeboden die tijdens een Ride-Out of event zijn gemaakt. Deze foto's ontvangen wij graag, het is altijd leuk om die te krijgen. Van deze foto’s wordt ook weer dankbaar gebruik gemaakt om te publiceren in ons RCC clubblad en voor op onze website. Om de gemaakte foto's op de website te kunnen plaatsen, kunnen ze op verschillende manieren aan de webmaster worden aangeleverd.

Flickr, M ijnalbum of Picasa. - via een upload site zoals WeTransfer, er dient dan een uitnodiging aan de webmaster gestuurd te worden die de foto's dan weer kan downloaden. Een foto formaat van 640x480 heeft de voorkeur. Dit is uiteraard niet noodzakelijk voor de foto's op een openbare foto site.Heb je vragen of opmerkingen hierover, mail de webmaster. We stellen het zeer op prijs om foto’s van onze events te ontvangen. Blijf dit vooral doen. Bedankt hiervoor.

- via email, bijvoorbeeld in formaat 640x480. Is het formaat groter let dan wel op het aantal kb's per foto, hou dit zo klein mogelijk anders accepteert de inbox het niet (max. 5 M B). Je kan de foto's ook nog inpakken als zip bestand. - via een weblink gekoppeld aan een foto site zoals

René van den Berg Webmaster RCC [email protected] 5

Rock City Charity Tot begin dit jaar is door diverse mensen heel goed werk verricht en zijn op vele manieren door ons Chapter goede doelen gesteund. Het Toon Hermans Huis is hier een goed voorbeeld van, daarnaast werd er meegewerkt aan allerlei kleinere acties, waaronder de ondersteuning van de EggRun en het vervullen van allerlei grote en kleine wensen van individuen. Zo hebben een paar leden recent nog op zeer enthousiaste wijze met hun Harley een spreekbeurt mogen ondersteunen op een basisschool. Al met al hele leuke dingen om te doen, met als bijkomende bate een zeer goede PR voor on s Chapter in het bijzonder en de Harley Davidson rijder in het algemeen.

Als Chapter krijgen we veel schriftelijke en/of mondelinge charity-verzoeken binnen, veelal uit alle hoeken en gaten van de samenleving. Aan mij om deze verzoeken om te zetten in te leveren steun vanuit het Chapter, na verkregen goedkeuring van het bestuur. Daarnaast wil ik in voorbereiding op het nieuwe seizoen een aantal ideeën structureel uitwerken en deze terug laten keren op onze agenda voor volgend jaar (bv. een “Charity-run 2013” etc). Ik kan dit soort zaken uiteraard niet alleen organiseren en zal – vaak op relatief korte termijn – in enige vorm ondersteuning nodig hebben van leden, zoals bijvoorbeeld het meerijden met de motor, het leveren van een dienst aan een (gehandicapte) medemens, sponsoring of een combinatie hiervan.

Sinds dit jaar is de functie van “Charity Officer” een officiële functie binnen de H.O.G. (Benelux) en om die reden ook binnen het bestuur van ons Chapter. Aan mij de eer om hier invulling aan te geven en in de komende jaren beleid uit te zetten voor goede doelen binnen ons Chapter.

Ik heb al diverse mensen binnen ons Chapter hierover benaderd en velen zijn enthousiast. Dat stemt mij zeer positief. Ik wil dan ook proberen een lijst van mensen samen te stellen die ik – qua tijd en gelegenheid beschikbaar - kan benaderen voor het ondersteunen van het goede doel vanuit ons Chapter. Hoe groter de lijst van beschikbare leden, hoe beter.

Ik heb in de afgelopen periode eens goed om me heen gekeken, met diverse mensen gesproken en veel “ge-googled” op internet. Veel leden hebben mij met leuke ideeën in de afgelopen periode op weg geholpen en daar ben ik ze zeer dankbaar voor. Ook hebben we binnen het bestuur een korte functiebeschrijving opgesteld en afspraken gemaakt, over de wijze van invulling van “Charity” binnen ons Chapter.

Ik wil u langs deze weg vragen om uw beschikbaarheid kenbaar te maken door een mailtje met naam, telnr en vermelding “Charity” te sturen naar: [email protected] In dankbare afwachting van vele reacties,

Binnen deze beleidskaders zal ik in de komende periode proberen invulling te geven aan het ondersteunen van goede doelen vanuit ons Chapter.

Gerard Schoonderbeek Charity Officer Rock City Chapter “Waarom krijg ik nu geen eieren en spek? En waarom geen melk in mijn havermout?” vraagt Klaasje verontwaardigd. “Wel?, zegt moeder, ik zag je een kip schoppen, dus je krijgt geen eieren voor een week.” “En ik zag je een varken en een koe schoppen, dus krijg je ook geen spek en melk voor een week”, zegt zijn moeder streng. Klaasje baalt nog meer.

Grappig 1 Klaasje komt naar beneden voor zijn ontbijt, zijn moeder vraagt hem of hij zijn klusjes al heeft gedaan. “Nog niet”, zegt Klaasje. “Dan krijg je nog geen ontbijt”, zegt zijn moeder. Dus Klaasje is helemaal chagrijnig. Hij gaat de kippen voeren en geeft een kip een schop! Dan gaat hij de varkens voeren en geeft een varken een schop! Dan gaat hij de koeien melken en geeft een koe een schop! Dan komt hij weer binnen.Zijn moeder geeft hem een kom droge havermout.

Dan komt zijn vader binnen, hij schopt de poes opzij en gaat zitten aan het ontbijt. Klaasje kijkt lachend naar zijn moeder en zegt: “Vertel jij het hem of zal ik???” 6

7

Ladies of Harley Bij het Rock City Chapter is een aantal dames actief bezig om voor de Ladies, en daarmee bedoelen we ALLE Ladies binnen het Rock City Chapter, activiteiten te organiseren.

De meeste Ladies die bij één van onze bijeenkomsten aanwezig waren kijken alweer uit naar de volgende. Wij gaan ons best doen een mooie agenda voor 2013 neer te zetten, we vinden het leuk als jullie er bij zijn. Op de agenda voor 2013 staan onder andere: Toerritten; Workshop; Crea avond; Weekend; Bowling middag; Thema-rit etc. Alle activiteiten worden aangekondigd via een speciale RC-Ladies Post. Wil je deze ook graag ontvangen, stuur dan je email adres naar: [email protected] met vermelding van RC-Ladiespost.

Jaarlijks worden er diverse toerritten georganiseerd, soms met een aanvullend thema, maar ook diverse activiteiten die voor alle LADIES binnen het Chapter open zijn. Dus ook voor de Ladies die achterop zitten of nauw betrokken zijn bij ons Chapter. We willen de contacten tussen onze leden stimuleren en uitbreiden. Daarom doen we ons best iedere maand iets op de agenda te zetten. M omenteel wordt er alweer volop nagedacht over de agenda voor 2013. Er staan reeds verschillende items op de agenda waarvoor de voorbereidingen al in volle gang zijn. Heb je nog wensen of opmerkingen voor komend jaar dan horen we die graag van je. Ben je nog niet in de gelegenheid geweest om bij één van onze activiteiten aanwezig te zijn, we nodigen je van harte uit om een keertje deel te nemen!!!

M arjoke

Ladies van de H.O.G. Benelux, Onlangs is gebleken dat niet alle Ladies die lid zijn van de H.O.G. Benelux de e-mails betreffende evenementen ontvangen. Het is natuurlijk vervelend als je bepaalde festiviteiten of informatie mist omdat je de uitnodiging niet hebt gelezen of ontvangen. Wil je zeker zijn van deze berichtgeving dan is het aan te bevelen om je alsnog aan te melden bij: [email protected] Hij antwoordt: "Ik ben op weg naar een lezing over misbruik van alcohol, roken en laat opblijven en het effect wat het op het menselijk lichaam heeft."

Grappig 2 Naar een lezing.

De politieman vraagt verder: "Echt waar? Wie geeft er nu zo’n lezing op deze tijd van de nacht?"

Een oudere man wordt om 2 uur ’s nachts door de politie staande gehouden en wordt gevraagd waar hij om deze tijd naar toe gaat.

De man antwoordt: "Mijn vrouw." 8

Verslagen RCC 2012 Part 1 waarvoor we steevast moeten terugdenken aan de schoolbanken van vroeger.

Technische Avond 14 Maart 2012 Om een goede aanvang te maken met het nieuwe motorseizoen organiseert het Rock City Chapter jaarlijks enkele leuke “vooraf” activiteiten voor als het nog net niet lukt de Harley uit de schuur te trekken. Even vast opwarmen dus. De “Technische avond” maakt daar elk jaar trouw deel van uit. Waar ging het deze keer over?

Er werd begonnen met een gedetailleerde (technische) model historie en deel 2 van de avond stond in het teken van het reizen met de Harley. M et name dit deel was interactief bedoeld om gezamenlijk de ervaringen uit te wisselen. En dat werd dan ook volop gedaan en zo gierden we ook nu weer volledig uit de tijd. Geeft echter niks als je het naar je zin hebt, toch?

Binnen ons Chapter wordt er heel wat af gereden en het rondje om de kerk maakt bij velen van ons dan ook geregeld plaats voor een rondje “naar de andere parochie”. Zowat heel het continent wordt rond getoerd en een enkeling steekt zelfs de grote plas over voor een route 66 of andersoortige ultieme happening. Harley-Davidson heeft sinds het jaar 0 voor dat doel een speciale model familie. De FL Touring lijn. Niet dat met andere modellen zo’n reis niet mogelijk is hoor! Hou me ten goede. Echter de Touring modellen zijn specifiek voor dit doel gebouwd en hebben dan ook diverse unieke features die dat onderstrepen. Zoals: ruime bagage mogelijkheden, ABS remmerij (ook op andere modellen verkrijgbaar trouwens), ride-by-wire, cruise control en ga zo maar door. Genoeg voer om het dan maar eens over te hebben, nietwaar? En zo nodigde Ome Rob de leden uit op woensdagavond 14 maart jl. naar de M otor Saloon te komen om te vernemen wat hier allemaal over te vertellen was. Zoals gezegd, ook niet-Touring eigenaren en eigenaressen waren uiteraard welkom! We kunnen tenslotte met elkaar onze ervaringen delen. En deze keer geen ingewikkelde Screamin’Eagle formules,

Kortom, een leuke en goed bezochte avond met volop interactie en gezelligheid. Volgend jaar maar weer eens de showroom leegruimen om alle stoelen op een rij te zetten. Wat er dan op het programma staat? Onderhoud thema’s wellicht? We gaan het zien. Volg de RCC website, agenda’s en nieuwsbrieven en je bent ruim op tijd om deel te nemen. Zeker ook de nieuwe leden van ons Chapter, want daarvan hebben we er zeker een interessant aantal. Wees welkom! En in de tussentijd veel plezier op de overige Rock City Chapter evenementen. Door: een enthousiast RCC lid

9

New Members Day 25 maart 2012

LOH Team-Paint 28 maart 2012

Op 25 maart was er weer een New Members Day, deze keer was de opkomst echter niet zo groot. De 15 nieuwe leden, die ondanks het toch vroege uur en het ingaan van de zomertijd akte de présence gaven, werden door het bestuur welkom geheten. De bestuursleden hebben zich natuurlijk voorgesteld en uitleg gegeven wat hun taak binnen het bestuur inhoudt. Ook werden de nieuwkomers op de hoogte gebracht van het reilen en zeilen binnen ons chapter. Er was natuurlijk ook weer het veiligheids-praatje van Henk, ons allen wel bekend, het was weer uniek!

Wat ‘n kleurrijke, verrassende avond was deze creatieve avond met de Ladies of Harley.

Voor ieder van de Ladies stond er deze avond een heuse schildersezel klaar en op de tafel in het midden stonden de vele bussen kleurrijke verf, kwasten en overige gereedschappen om een kunstwerk te maken. En dat zijn het dan ook geworden, echte kunstwerken. Velen van ons hadden dit talent nog nooit uitgeprobeerd en er zaten echt hele bijzondere creaties tussen.

Na het voor deelnemers enigszins passieve deel werd het tijd om aan de kleine Ride-Out te beginnen. Dit is voor de meeste nieuwe leden toch het deel waarop gewacht wordt. Het is voor sommigen dan ook de eerste keer dat ze in een groep rijden en dat is toch even anders dan solo of met z’n tweeën. Zoals altijd gaan er natuurlijk ook weer wat oud-leden mee, die zijn altijd meer dan bereid om even gezellig mee te rijden. Zo bestond de groep dan ook uit zo’n 30 motoren. Deze keer was er echter een klein incidentje bij de koffiestop, onze hoofd Road Captain/Safety Officer Henk, had gezien dat er enkele motoren rondreden zonder valbeugels en/of richtingaanwijzers, dat doet hem zo zeer, dan moet hij deze nieuwe leden toch echt proberen te overtuigen van het nut van deze onmisbare onderdelen aan hun HarleyDavidson.

Terug bij de M otor Saloon was het een gezellig drukte, de nieuwe leden gingen al snel op in de massa.

En wat je zou verwachten op zo’n avond voor de Ladies, een druk gekakel van iedereen door elkaar heen, gebeurde niet. Het was echt muisstil. Iedereen was heel geconcentreerd bezig met de lijnen op het doek. En als je even niet wist hoe je verder moest, waren Evelien en haar assistente er om je weer verder te helpen. De tijd zat er al gauw weer op, ook al waren nog niet alle dames klaar met hun schilderij. Alle schilderijen werden bij elkaar gezet en Evelien heeft ze nog even nader toegelicht en natuurlijk tips gegeven voor diegenen die het nog eens willen gaan doen. Na nog ’n hapje en ’n drankje gingen we rond 22.30 uur weer huiswaarts. Ladies, bedankt voor deze heerlijke avond.

Groeten M arjolein

M arjoke

Niet getreurd nieuwe leden, wij allen zijn al eens voor onze eigen veiligheid (en Henk zijn gemoedsrust) streng toegesproken, doe er mee wat je wilt maar bedenk wel, hij heeft echt hart voor zijn werk en voor jullie Harley rijders.

10

De dikke V-Twins vertrekken richting Harderwijk. In de polder is het echt koud en in mijn achterruitkijkspiegel zie ik mijn vrouw trillen, niet van het Harley blok maar van de kou. En dan hebben ze ook nog het asfalt gepikt en worden de Harleys bijna Off the Road motoren. Gelukkig is het fietspad er nog en wordt er besloten dit te gebruiken om verder te rijden. We rijden een prachtige route langs weilanden en door dorpjes en schudden mens en dier wakker. Uiteindelijk komen we aan op de boulevard in Harderwijk. De tweede groep was er al! Tijdens deze geplande stop wordt gebruik gemaakt van sanitaire voorzieningen en ook de rokers profiteren van deze pauze. Dan gaat de rit verder richting Lelystad. De kou trotserend rijden we door de polder naar Bataviastad waar de Harley’s worden geparkeerd en we gauw naar binnengaan om op te warmen! In de bioscoop van de Bataviawerf krijgen wij een leerzame documentaire te zien over de V.O.C. en het schip de Batavia. Na de film mogen we met ‘n gids het schip bezichtigen. Voor we aan boord gaan wordt er het een en ander over het houtwerk van de Batavia uitgelegd en ook worden ons de spuigaten getoond. Ook wordt ons verteld hoe het er in die tijd aan toe ging. We leren een stuk geschiedenis en weten nu waar een aantal spreekwoorden vandaan komen, zoals bijvoorbeeld:

RCC Openings rit 15 april 2012 Eindelijk is het zo ver, de ‘Openingsrit naar de Bataviawerf ’. ‘s Morgen s om 06:30 uur sluip ik al naar beneden want vrouwlief Bianca slaapt nog. Een kopje cappuccino en dan de motoren nog even controleren, die lekker warm en droog in de woonkamer staan. Die van mij ‘n Fatboy 2010 Special Denim Black, die van Bianca een Nightster 1200 2012 Denim Black. Na een laatste check op de weersvoorspelling besluiten we om thermoondergoed te dragen, wat achteraf ‘n wijze beslissing bleek? Om kwart voor acht starten we de motoren en rijden vanuit Amstelveen via Uithoorn over de A2 naar de afrit Vinkeveen waar we hebben afgesproken met M arcel en zijn vrouw Carin, tevens leden van het RCC. Het is erg fris, zeg maar koud. En jawel, net voordat we daar aankomen, begint het te hozen grrrrrrrrrrrr. De dag ervoor 3 uur aan het poetsen geweest en nu dit. Na ’n korte begroeting gauw richting Leersum. Onderweg komen we nog meer diehards tegen, ook onderweg naar Leersum.

Ik kreeg de ‘kolder in m’n kop’ (roerpen voor het roer ) • Het lachen liep de ‘spuigaten uit’ (binnenwater afvoer) • En toen kreeg ik op mijn ‘kloten’ (rolkralen in rijglijn voor grootzeil aan mast)

•

Daar aangekomen staat de koffie bruin. Super geregeld RCC! Lekker even bijpraten met iedereen en uiteraard opwarmen. Het is altijd weer leuk om bekende gezichten en Harley’s te zien. Ook maak ik kennis met RCC-leden die ik nog niet ken. De opkomst is geweldig, zo’n 150 inschrijvingen. Het blijft maar ronken, er blijven Harley’s aankomen. Uiteindelijk klinkt de fluit van Bart Rietveld, tijd voor een korte uitleg. Gezien de grote opkomst worden we in twee groepen verdeeld.

Het was een interessante rondleiding. Echter de kou kreeg steeds meer grip op ons en een warme lunch was meer dan welkom. Tijdens de lunch werd lekker gekletst over van alles en nog wat. Na heerlijk gegeten te hebben was het weer aankleden en ‘Ready 2 Roll’. Vanaf Bataviastad ging de route via de dijk door de polder naar Hoogland, vanwaar iedereen weer op huis aan ging. Dank aan iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt.

Wij zitten in de eerste groep met voorrijder Bart. De motoren worden gestart en de parkeerplaats trilt van de ronkende Harley’s. Wij zijn er klaar voor!

CJ & Bianca 11

Anderen kwamen zaterdagochtend aan na een frisse portie regen.

Hotelweekend in Freudenberg 2012 Ook dit jaar was er weer een uitgebreid 4-daags programma waar 101 personen, met ca. 70 motoren aan deelnamen.

Na alle begroetingen en de koffie ging groep 1 op weg. De volgende groepen volgden steeds na 10 minuten. Het was inmiddels droog weer en dat zou het ook de rest van de dag blijven. De route was weer schitterend en ook de pont over de Rijn is altijd weer leuk.

Op zaterdagmorgen 28 april was het verzamelen in Urmond, waar we in 4 groepen zijn verdeeld. Dit om het groepsgewijs rijden veiliger te maken. Velen hadden de keus gemaakt om op vrijdag al af te reizen naar Limburg en daar te overnachten.

Na diverse stops en uiteraard een lunch, kwamen we aan in Freudenberg in het Siegerland-Hotel. Schitterend gelegen in het bos. Na het inchecken gezellig wat gedronken met z’n allen en om 19.30 uur aan het diner. Goed verzorgd in buffetvorm met voor elk wat wils. Na het diner nog wat napraten over de tour van de 1e dag en de meesten onder ons gingen niet al te laat naar bed. De 2e dag. Iedereen is weer uitgerust opgestaan. Deze dag stond in het teken van een Excursietour. Dit betekende een tocht naar Sondern am Biggesee. Daar stapten we op een fraaie salonboot voor een vaart van 45 minuten, om daarna in een treintje “de Bimmelbahn-Biggolino” naar Attahöhle te stappen. 100 Harley rijders in een treintje, geweldig! 12

Weser-Turn, een schitterend gelegen uitkijktoren. Hier hebben we ook geluncht. Vandaag waren we om ca. 16.30 uur terug in het Hotel. Tijd genoeg om rustig wat te drinken en te babbelen met de mede reizigers. Ook deze avond weer prima gegeten. En daarna ook nog een tombola, georganiseerd door Bart Rietveld en Henk Wielink met als hoofdprijs een horloge. De opbrengst van de loterij, ca. € 300, - komt ten goede aan het Toon Hermans huis. Ook nu was de DJ weer van de partij. Echter, het werd niet zo laat als de 2e avond. Iedereen had toch het gevoel “we moeten morgen weer een lange tocht maken” dus niet zo laat naar bed gaan. Om ca. 24.00 uur was alles stil. De grot werd door ons bezocht. Iedereen was onder de indruk van dit natuurverschijnsel. De lunch was perfect geregeld. Alles stond voor ons klaar. En na al dit cultuur geweld werd aan de terug reis begonnen.

4e dag Terugreis. Aan alles komt een einde, dus ook aan dit weekend. Nog 1x maal ontbijten in het hotel en vervolgens de bagage weer op de motoren pakken. Om 09.15 uur ging groep 1 van start. Een mooie route en het laatste stukje snelweg om niet al te laat thuis te zijn. Ook vandaag wederom mooi weer, al dachten we bij de koffiestop o, o, dit gaat niet goed. Een enorme donkere wolk kwam onze kant op. Iedereen regenkleding aan en wij weer op pad, wat schetst onze verbazing, de wolk drijft af de andere kant op. Geen druppel gehad, dus bij de volgende stop regenkleding weer uit.

Dus weer in het treintje. De motoren weer starten en terug naar Freudenberg alwaar we om 18.30 uur arriveerden. Ook deze avond werden we weer onthaald met een geheel ander buffet en na afloop van het diner werden we ook nog verrast door de komst van een DJ. Het was de hele dag erg mooi weer en ook de avond was fraai, dus werd besloten dat de DJ buiten zijn muziek ten gehore zou brengen. Echter, er vielen toch een paar druppels, dus hup alles weer naar binnen. Het is voor een aantal mensen erg gezellig en erg laat geworden. Een vrolijke afsluiting van weer een geslaagde dag.

De lunchpauze was nog net in Duitsland bij de M c Donalds. Hierna nog ca. 185 kilometer naar Venlo om te eindigen bij restaurant De Valk in Cuijk. In Cuijk werd afscheid van elkaar genomen in de wetenschap dat we een dergelijk weekend volgende jaar weer gaan doen.

De 3e dag. Een pittige dag stond ons te wachten. Het weer zag er gelukkig heel goed uit. We vertrokken rond 10.00 uur wederom in 4 groepen. Deze dag een tour door Süd Sauerland en het Rothaargebirgte met als hoogste punt de Rein-

Alle lof en dank voor het organiseren van dit geweldige weekend gaan naar Bart Rietveld en Henk Wielink. Ook de echt genotes willen wij bedanken voor de ondersteuning. Gina Vermeulen en Esther Dolman 13

Helaas ontbrak de eerder gevraagde standaard, maar een paar dagen later bleek dat de krans alsnog keurig aan een standaard was opgehangen en een plaatsje had gekregen tussen alle andere kransen.

Memorial Ride-Out 5 Mei 2012 Ook dit jaar stond er weer een Memorial Ride-Out gepland op 5 mei. We zijn eigenlijk een dagje te laat, maar dat neemt niemand ons kwalijk. Het gaat tenslotte om de gedachte erachter en niet de datum. Het begint al een vaste traditie te worden binnen het Rock City Chapter, om elk jaar de mannen en vrouwen te gedenken die voor onze vrijheid hebben gestreden.

We hebben op deze manier wederom een mooi visitekaartje afgegeven van ons Chapter en daar kunnen of mogen we best trots op zijn. Hierna bestond ruimschoots de gelegenheid om het ereveld te bezoeken, het is indrukwekkend om te zien hoe jong sommige gevallenen waren toen ze voor onze vrijheid – het zwaarste offer brachten. Wat ik niet wist is dat dit het enige ereveld in Europa is, waar ook weduwen van gevallen militairen zijn of kunnen worden begraven. Daarom had Bart weer een mooie rit uitgezet. Samen met een groep van circa 45 chapterleden vertrokken we ’s ochtends vroeg om naar het ereveld in Oosterbeek te rijden. Het goede weer werkte mee om er weer een geweldige dag van te maken. In Oosterbeek liggen 1680 militairen begraven, die tijdens de uitvoering van de operatie “M arket Garden” zijn gesneuveld. M erendeels Britse militairen, maar ook 73 Polen vonden hier hun laatste rustplaats.

Hoe klein de wereld ook weer is bleek toen de “oudere” Harleyrijders onder ons daar bekenden van vroeger tegenkwamen, toen de huidige chapters nog niet bestonden. Oude “liberator-verhalen” kwamen los en na vele jaren elkaar niet gezien hebbende werden oude verhalen uit de kast gehaald en gezellig bijgepraat. M aar ook hier klonk weer het fluitje van gehoorzaamheid en na ca. twee uur werd de groep gesommeerd om te vertrekken voor het tweede deel van onze jaarlijkse M emorial Ride-Out. Ook dit werd natuurlijk weer een mooie afwisselende route en blij en voldaan kwam de groep aan het eind van de dag weer gezond op het eindpunt aan.

Aangekomen in Oosterbeek werd door het Chapter een krans gelegd bij het monument achter op het ereveld. De aanwezige actieve en postactieve militairen van ons Chapter vormden een erehaag en met keurig en passend ceremonieel werd daarna de krans gelegd, gevolgd door een ceremoniële groet en een minuut stilte. Alle overige chapterleden stonden er omheen. Een waardig respect voor alle gevallenen.

Voorrijder, achterrijder en Road Captains bedankt!!! Gerard Schoonderbeek 14

ze nog niet open, maar ’n bak koffie konden we zeker krijgen. Aangekomen bij de Klompenmaakster Nicole stond er ’n eenvoudige maar lekkere lunch klaar. Tijdens de lunch vertelde Nicole ons over het verleden, heden en toekomst van de klompen in Nederland. Daarna mochten we onze eigen creativiteit kwijt op een houten klomp, die we naar eigen inzicht mochten beschilderen. Sommigen van ons hebben dat best wel in de vingers. Ook was er nog een kleine Klompen-shop waar de meest leuke Klomphebbedingetjes te koop waren. Ook stonden daar nog wat museum-klompen en gereedschappen die in een ver verleden door de familie van Nicole werden gebruikt. Er stonden zelfs klompen met High-Heels. Vanuit Aarle-Rixtel zijn we langs het Wilhelminakanaal teruggereden naar de A2 en vanaf daar weer richting Enspijk. Het was een gezellige dag en ondanks de voorspellingen hebben we het toch droog gehouden.

LOH Klompe nrit 6 mei 2012 Op 6 mei was er voor de Ladies of Harley een leuke toerrit naar de enige klompenmaakster van Nederland in Aarle Rixtel (N-Br.). Helaas waren de weersvooruitzichten niet echt geweldig waardoor de opkomst niet bijzonder groot was. Desalniettemin was het wel heel gezellig. We startten de rit bij restaurant De Rotonde te Enspijk, waar we eerst lekker koffie hebben gedronken en hebben bij gekletst, voordat we de toerrit gingen rijden. Om in de sfeer van de klompen te geraken hebben we voornamelijk langs boerderijen en door polders gereden. Tijdens de rit zijn we in een van de kleine dorpjes nog gestopt bij een Aspergeteler om de maaltijd voor die avond in te kopen.

M arjoke

Diner Ride-Out 20 mei 2012 Bij mij is de agenda van het Rock City Chapter iets waar ik altijd naar uitkijk, want er zijn een paar ritten die ieder jaar weer terug komen, maar toch steeds weer anders zijn. Zo ook de Dinerrit. Vanaf de eerste Dinerrit ben ik erbij geweest en nooit teleurgesteld. Zowel niet in de rit als het lekkere eten in de leuke accommodaties die Marjolein steeds weer weet te vinden.

Wat heel leuk was, is dat toen we daar aankwamen en één van onze Ladies de helm afzette, de boer zei: hé, ‘t is een vrouw en hé, ze rijdt op ’n Harley. Daarop antwoordde deze Lady, maar dat zijn alle anderen ook! De man was echt verbaasd dit op zondagmiddag op z’n erf te zien. Ook zijn we bij een restaurantje in Helvoirt nog gestopt voor ’n lekkere warme bak koffie. Leuke stop in ’n bijzonder restaurantje, genaamd Eten met Lef. Eigenlijk waren

Dit jaar begonnen we bij het strand van Nulde. Waar lekkere koffie en appeltaart klaar stond. Daarna op de motor kregen we weer een prachtige rit door het mooie Gelderland, waarna we stopten bij het ' t Spookhuys dat speciaal voor ons open is 15

gegaan. Hier kregen we eerst een lekker soepje, dat voor sommige koud stond te worden omdat er een motor was omgevallen tegen een andere motor. M aar nadat dit allemaal goed geregeld was en de schade mee bleek te vallen, konden ook zij aanvallen op de heerlijke hapjes die toen op tafel kwamen.

len nog even te hebben gezongen voor Jarno die ondanks zijn verjaardag, toch aanwezig was, zijn we weer op de motoren geklommen. Achteraf bleek dat wij een gezellig rondje hebben gereden om bij hetzelfde restaurant van een heerlijk toetje te genieten. M et een voldaan en vol gevoel zijn we allen weer

Ondanks dat we lekker genoten van het zonnetje op het terras, gingen we toch weer een mooi ritje maken over landelijke weggetjes, richting Wapenveld. Daar stopten we bij restaurant De Hekserie. Hier kwamen allemaal grote schalen met allerlei soorten vlees op tafel, dit was echt smullen. Na met zijn al-

naar huis gereden en hopen dat er volgend jaar weer zo'n culinair ritje wordt georganiseerd. Voor diegenen die nog nooit mee zijn geweest, geloof me, het is een aanrader. M onique

Reisverhalen; mooie ervaringen; nieuwe of juist oude motor. Deel het met de andere leden en mail het naar: [email protected]

deadline kopij voor het Volgende Clubblad 01.02.2013 Mailen naar [email protected] 16

Toon Hermans Huis Amersfoort 2 juni 2012 Afsluiting RCC-adoptieproject Het is voor de kinderen van de kidsgroepen, kidsrouwgroepen en hun familieleden van het Toon Hermans Huis Amersfoort (THHA) een dag geworden om nooit te vergeten. Op zaterdag 2 juni, de Familiedag ‘Durf jij?’ van het THHA, waren er maar liefst 28 leden van het Rock City Chapter Amersfoort met hun Harley-Davidsons aanwezig om de kinderen en hun familie mee te nemen voor een rit achterop de motor. Rond 14:00 uur startten de stoere bikers tegelijkertijd de motoren van de 28 Harley's en werd de straat gevuld met geronk en gebrul. De kinderen en jongeren namen - uiteraard met helm - achterop plaats en reden een mooie route richting Soesterberg, Soest en via het dierenpark weer terug. De allerjongsten konden mee in een Harley met zijspan.

Tot besluit van deze zeer geslaagde middag maakte Anja Severs, vertegenwoordigster van het Rock City Chapter, het eindbedrag van de sponsoractie van het RCC bekend aan de directie van het THHA. Een donatie van maar liefst € 2.838,- + € 65,-, die nog op de dag zelf is opgehaald. Hierna gingen 100 ballonnen, met een kaartje eraan waarop een persoonlijke wens of boodschap geschreven was, de lucht in. In de hoop dat de wind de boodschap verder brengt.

Voor de kinderen die het nog wat spannend vonden of moesten wachten op de volgende rit was er een springkussen, gesponsord door Veenendaal Catering. Ook konden ze een eigen stoffen choker versieren, stoepkrijten, achter de bellen van de bellenblaasmachine aan rennen of dansen op de muziek van Rapido Sound & Vision die geheel kosteloos de muzikale omlijsting verzorgde. Theatergroep 4+ trad op met de voorstelling ‘Bananen’ en nam het schminken voor haar rekening. Naarmate de middag vorderde, werden ook de ouderen enthousiast voor een motorrit en gingen ook zij mee achterop. Zo zijn er in totaal wel vier rondes gereden. Aan het einde van de middag kon iedereen volmondig JA zeggen op de vraag ‘Durf jij?’

Het Rock City Chapter heeft afgelopen jaar het Toon Hermans Huis Amersfoort geadopteerd als goed doel. Speciaal voor de kinderen en jongeren die het huis bezoeken. Vanaf vorig jaar mei zijn we gestart met het inzamelen van geld onder de RCCleden per motorrit. Vanaf september waren er loten te koop voor een loterij met prachtige gesponsorde prijzen. En in de M otor Saloon in Amersfoort waren er diverse acties om het doel te steunen. De opbrengst komt geheel ten goede aan het THHA. Het Toon Hermans Huis Amersfoort is een inloophuis voor mensen die kanker hebben (gehad) of te maken hebben met kanker. De kinderen en jongeren die bijeenkomen in het huis hebben te maken met een ouder, broer, zus of dierbare die kanker heeft of eraan is overleden. Voor meer informatie zie www.thha.nl en www.jongerenpit.nl. Angelique van Leersum en Anja Severs Foto’s Denise Slinkert en Jarno Dekker Vervolg verslagen op pagina 22

17

H-D Modelyear 2013-Ride your own Harley-Davidson is binnen de motorfietsmerken van deze wereld doorgaans de eerste die het nieuwe modeljaar bekend geeft. Dat gebeurd tijden s de International Summer Dealer Meeting, waar Motor Saloon uiteraard vertegenwoordigd is. Dit jaar vond dat plaats in de 3e week van augustus, ietsje later dan de jaren ervoor. Locatie was Milwaukee, dus in “the Heart of the Legend” area. Museumpje meepikken dan maar? De 2013 modellen zijn bekend, vele typische H-D “letter codes” die we de laatste jaren hebben geleerd staan nog steeds in de lijst, maar ook enkele nieuwe. Daarover verderop in dit artikel meer. Verder zijn enkele modellen van de prijslijst verdwenen. Zo heeft de XR1200, de XL1200N en de FLHTC de marketing decision niet overleeft. De Twin Cam 103 cubic inch zet zijn opmars voort en is in de meeste modellen te vinden, afgezien van de CVO modellen dan. Die hebben zoals bij deze Limited Editions gebruikelijk is de grootste cilinderinhoud, 110 cubic inch. Dat is zo’n 1.800 cc. De bekende en bewezen Twin Cam 96 (B) is nog te vinden in de Dyna Street Bob, Dyna Super Glide Custom en Blackline Softail. Zoals we zien tijdens een willekeurig bezoek aan de M otor Saloon en tijdens de RCC Ride-Outs is de Sportster steeds sterker vertegenwoordigd. We hebben in ons land dan ook meer varianten van de Sportster in vergelijking met de USA thuis markt. En dat is niet voor niets. H-D M oCo luistert naar de clientèle. Getuige daarvan de nog steeds leverbare XL883R en twee nieuwe versies van de XL1200C.

graag naar een ritje Amersfoort waar deze telg live te bewonderen is. De Street Bob is zowel met als zonder ABS te leveren. Bij de overige Dyna’s is ABS standaard.

XL1200CA en CB

Inderdaad, twee nieuwe varianten van de XL1200C. Dat zijn de XL1200CA en XL1200CB. Niet alleen een ander kleurtje of zo, nee, ze hebben zelfs een eigen modelcode in het framenummer. Dus loop ons dealership maar binnen en ga die modellen aanschouwen. Dat zegt tenslotte meer dan duizend woorden. Voortkomende uit de eerste FX Super Glide en FXS Low Rider in de jaren 70 staat nog steeds als een huis de hedendaagse Dyna familie. Een modelserie die in het jaar 1991 is geïntroduceerd met de FXDB Sturgis en zich voortdurend op een grote belangstelling mag verheugen. Het is dan ook niet voor niets dat H-D MoCo de populaire Street Bob onderhanden heeft genomen om hem nog beter te laten aansluiten bij de wensen van vandaag. En ook hier niet alleen een kwestie van ander kleurtje, al mag de nieuw ontwikkelde Hard Candy Custom lak (vekrijgbaar in drie verschillende varianten) niet onopgemerkt blijven. Ook daarvoor verwijs ik

FXDB Street Bob

18

De Softail lijst is eveneens schier eindeloos en uiteraard voorzien van de eerder dit jaar geïntroduceerde FXS Softail Slim. Wat kleurkeuze betreft worden, afhankelijk van het specifieke model, in de prijslijst zelfs vier rijtjes genoemd. Solid, Pearl, Two-tone en ook hier Hard Candy Custom. Alle Softails (m.u.v. de FXS) zijn voorzien van de Twin Cam 103B cubic inch V-Twin. De B staat daarbij voor de montage van balansassen, teneinde trillingen verre te houden van de berijd(st)er. Sommige Softail modellen zijn als 110th Anniversary variant te koop. Ook daarover later meer. Binnen ons chapter zijn vele groot

FLSTFB Anniversary

-toeristen aanwezig. Steevast te vinden in verre landen, gezeten op het oer-model van HarleyDavidson, de FLT Touring lijn. Deze bij uitstek lange afstand motoren zijn in diverse uitvoeringen te krijgen, waarbij het bat-wing model, ondanks het vervallen van de Electra Glide Classic, het vaakst in de lijst voorkomt. Dit jaar is wederom toegevoegd de FLHR Road King, jawel die met harde koffers. De afgelopen 3 jaar zagen we alleen de Road King Classic. M ogelijk dat de meeste

piece of The Legend klanten die versie meer aanspreekt. Zelf ga ik liever voor de basic FLHR. M aar basic kunnen we de 2013 variant niet noemen! Hij wordt geleverd in 110th Anniversary uitvoering en is voorzien van diverse extra’s, waaronder cruise control. De overige modellen spreken voor zich. Hoe verderop je leest hoe meer en uitgebreider de Tourings zijn. Fully loaded om een flinke trip te maken. Dat is waar ze voor gebouwd zijn.

FLHR Road King Anniversary

De power cruisers zijn uiteraard ook nog aan boord, en wel in de vorm van de Night Rod Special en V-Rod M uscle. Dit jaar aangekomen in hun 11e jaar en bedoeld voor de echte liefhebber. Nergens op de wereld is iets vergelijkbaars in zijn klasse te vinden. M ulti pk’s in unieke styling, opgewekt door het H-D “liquid Cooled power house”. Tenslotte de reeds genoemde Custom Vehicle Operations (CVO) modellen. Deze zijn gelukkig sinds diverse jaren ook in ons land verkrijgbaar en dat laat zich merken. Ok, ze kosten wel wat, maar dan heb je iets heel unieks. Diverse klanten hebben zich dan ook al gemeld voor deze Limited Edition H-D motorfietsen. De gehele CVO lijn spreek klaarblijkelijk goed aan, waarbij de nieuwe FXSBSE Breakout CVO Softail gelijk een onmiskenbare uitstraling op de H-D liefhebber weet over te brengen.

CVO FXSBSE Breakout

Je kunt o.a. op de H-D website onder het kopje Company / News de gehele lijst nalezen wat er zoal op deze modellen te vinden is. Laat ik nu achterwege, teneinde portokosten te besparen. Vermeldenswaardig is echter de speciale hydraulisch bediende “Assyst and Slip” koppeling die bij de CVO modellen te vinden is. M aximale V-Twin performance vraagt maximum performance bediening, met behoud van een lage bedieningskracht en dat is hiermee verder geoptimaliseerd. Zie ook in de brochure of op de website de prachtige foto’s en wederom oneindige lijst van standaard aanwezige accessoires op de CVO Road King, Road Glide Custom en Ultra Classic Electra Glide. Verkrijgbaar in diverse kleurstellingen en voor degene die er van de hiervoor genoemde modellen nog een te pakken kan krijgen: de 110th Anniversary Diamond dust / Obsidian color version with Palladium graphics. Een plaatje!

19

M aar niet alleen deze 3 CVO modellen zijn in 110th Anniversary uitvoering verkrijgbaar, ook de XL1200C, FXDC Super Glide Custom, FLSTFB Fat Boy Special, FLSTC Heritage Softail Classic, FLHR Road King en FLHTK Ultra Limited. Je krijgt in die uitvoering speciale Two-tone Anniversary Vintage Bronze / Vintage Black lak en een in brons gegoten Anniversary tank embleem. Verder diverse unieke kenmerken op verschillende covers en tevens een zogenaamde serialization plaque, waarop te zien is welk productienummer jouw motorfiets heeft in deze limited serie. Zo worden er van de Road King Anniversary wereldwijd slechts 1.750 stuks gebouwd. Bij zijn dus. Harley-Davidson, al 110 jaar “on the road” en het gaat goed met het merk. Ondanks de aanhoudende “crisistijden” kan de M oCo in het 2e kwartaal van dit jaar hogere cijfers noteren voor productie aantallen, omzet en winst. Daarbij niet onopgemerkt de focus op steeds meer markten tot in het verre oosten aan toe. CEO Keith Wandell kan tevreden zijn. Hij is dan ook niet voor niets op die plek gekomen. In totaal over de eerste 6 maanden van 2012 met de verkoop van motorfietsen, parts and accessories en overige merchandise een omzet van ruim 2,8 miljard US dollar, een stijging van ruim 18% ten opzichte van het jaar ervoor. Wat betreft de motorfietsen werden er 22% meer gebouwd om uit te komen op een aantal 147.765. Bijna 34% bestemd voor de export. Een flinke stijging vergeleken met enkele jaren hiervoor, waarbij de export bleef hangen bij gemiddeld zo’n 20%. Expanding markets dus, ik noemde het al.

De product mix ziet er als volgt uit: 21% Sportster, 39% Custom en 40% Touring modellen. Dat is bekeken over de totale aantallen. Of dat voor de USA en Europa verschillend is kan ik helaas niet vermelden. Wel is bekend dat in Europa de markt licht terug gelopen is, zo’n 3%. In totaal zijn in Europa over het eerste half jaar 26.730 nieuwe Harleys verkocht. Een marktaandeel voor de zware motorfietsen (d.w.z. > 651 cc) van 18%. Niet slecht voor een premium merk. De export stijging is dan ook afkomstig uit Latijns Amerika en Azië. Over geheel 2012 heeft de H-D M oCo gepland zo’n 250.000 motorfietsen te verschepen. Ook dat is een plus van zo’n 7% ten opzichte van 2011. De strategie alle

focus te leggen op de H-D core business blijft van kracht en de ingezette besparingsprogramma’s worden verder uitgerold. Doel is een lean-and-mean organisatie te zijn, die maximaal kan inspelen op de ontwikkelingen in de markt. Daarvan maakt ook deel uit het vanaf Q2/2012 te York ingevoerde zogenaamde Enterprise Resource Planning (ERP) productie

proces. M et dit proces wordt maximale flexibiliteit en efficiency bereikt in de productie processen en kan na volledige implementatie snel geschakeld worden gedurende het modeljaar. Ook dat is een vereiste om in deze uitdagende financiële wereld te overleven. Zo te zien zit H-D op koers en stevent af naar een succesvol jaar. Op het moment dat dit artikel in ons clubblad verschijnt zal zo ongeveer het resultaat tot en met Q3/2012 bekend zijn. Ik zal derhalve bij het opvolgende RCC magazine (voorjaar 2013) een summary geven over het gehele jaar 2012. To be continued! Door: Rob van Dijk

'Dat zal weinig verschil uitmaken,' antwoordt Sjefke. 'U hebt vijf mensen in uw Quattro en u breekt daarmee de wet.'

Grappig 3 Vijf Hollanders in een Audi Quattro arriveren bij een Belgische grenspost. Daar worden ze gestopt door beambte Sjefke die zegt: ' Het is illegaal om vijf mensen in een Audi Quattro te vervoeren, Quattro betekent vier.'

De Hollander wordt ongeduldig en zegt: 'Zou je je baas kunnen roepen? Ik zou graag met iemand willen spreken die verstand van zaken heeft.'

'Quattro is alleen de naam van de auto,' antwoordt de bestuurder. ' Je kunt er best vijf mensen in vervoeren. Wil je de papieren zien!!!!'

'Sorry,' antwoordt Sjefke, 'Agent Versmulders heeft het nu te druk met twee Duitsers in een Fiat Uno.

Harley-Davidson Book Review Vorige keer maakte ik melding van een boek dat een echte stand-out zou moeten zijn. Blijkt dat we daarop nog even moeten wachten, aangezien deze uitgave later zal verschijnen. Niets te melden dan? Jawel, er zijn doorgaans andere leuke boeken en deze keer ook iets over een onderwerp dat op zich niets met H-D te maken heeft, maar wel met het Rock City Chapter. What’s that?

weer voort bestaat. In een nieuw jasje dan. Voor de belangstellenden die iets willen lezen over de periode dat H-D en Indian samen op het strijdtoneel stonden is er het volgende boek beschikbaar: Harley-Davidson and Indian wars. Een mooi boek geschreven door een autoriteit op USA motorfiets gebied, Allan Girdler. Zowat 180 pagina’s motorgeschiedenis, waarin van beide merken de bekende topmodellen worden besproken. Van Harley kennen we doorgaans de namen als M odel J, Knucklehead en Hydra Glide. Nu komen ook de Indian modellen voorbij, zoals de Hendee, The Chief

Harley-Davidson and Indian Wars Harley-Davidson heeft vele periodes overleefd en bestaat inmiddels 110 jaar. Het waren tijden van grote voorspoed, maar dat was niet altijd zo. Een hele tijd moest H-D opboksen tegen de wellicht evenzo legendarische Indian. Die heeft echter aanvang jaren 50 het loodje gelegd en zo nu en dan duikt nieuws op in de motorwereld dat het merk 20

en de Indian Four. Diverse modellen uit een bepaalde periode worden naast elkaar gezet en dat geeft een mooi overzicht hoe ze zich tot elkaar verhielden. 19 Hoofdstukken die, naast interessante tekst, zijn voorzien van vele zwart/wit en kleuren foto’s. Gedrukt op een flink formaat van 25 cm in het vierkant, op mooi papier is dat een lust voor het oog. M ocht je into the H-D / Indian mood zijn dan is dit wat voor jou. Doorgaans niet verkrijgbaar in de local book shop, maar daarvoor hebben we de al eerder besproken internet aanbieders. Even shoppen langs Amazon.com of .de en M otorbooks.com en je kunt bestellen. Enne….voordat het thuis op de mat ligt duurt niet eens zo lang. Dus, let’s go!

op de getrouw nagemaakte replica rond gelopen. Hét boegbeeld schip uit de tijd van de Gouden Eeuw, de periode van de VOC. Een zogenaamd retour schip. De retour vaart vanuit “de Oost” heeft de Batavia echter nooit gemaakt. In juni 1629 liep het op de klippen voor de kust van Australië, al was dat land als zodanig destijds nog niet zo bekend. Wat net zo min bekend is bij de meesten onder ons is wat er toen allemaal is gebeurd. Een verhaal dat werkelijk ongekend is in de Nederlandse VOC geschiedenis. Tijdens de rondleiding op Werf Batavia werd herhaaldelijk het boek “De ondergang van de Batavia” aangehaald. Toch getriggerd door die constante verwijzing naar dat boek heb ik het ook daadwerkelijk gekocht. Leuk te lezen tijdens de vakantie. Het lezen op zich was wel leuk, maar de verhalen die dan langskomen zijn dat allerminst.

Harley-Davidson Cube Book Een recent uitgebracht boek is eveneens in vierkant formaat, maar dan ietsje kleiner. Het heeft wel wat meer pagina’s: 500 om precies te zijn. Daar kan je wel even in bladeren. Dit zogenaamd Cube boek is iets voor op de leestafel. Geen ellenlange verhalen, maar veel plaatjes met korte beschrijving wat het is. De diverse hoofdstukken geven een impressie van de Harley world. De modellen, de mensen die erop rijden. Introduction, Story of a great passion, M ovies and H-D, Paint schemes and Custom bikes, Airbrush en On the road. Kortom: de hele beleving in beeld gebracht in alleen maar full-color. Wil je zo nu en dan eens wegzakken en the H-D dream tot je laten komen, dan is dit een leuk alternatief. Twee tientjes voor de hard-cover uit gave is toch niet echt veel geld. Haast je naar de pc dus.

Het is echt ongehoord wat zich daar heeft afgespeeld. Grote gruwelijkheden deden zich voor kort na de stranding van het schip. Uiteindelijk heb ik naast de hierboven genoemde titel van auteur M ike Dash nog een boek gevonden over dit onderwerp, simpelweg Batavia genoemd. Geschreven door Peter Fitzsimons. Beide heb ik inmiddels gelezen. Allebei beschrijven ze het verhaal. Het ene gaat wat meer in op de karakters van de opvarenden, zoals de kapitein en de opperkoopman, en het andere diept het verhaal op zich wat verder uit. Twee benaderingen die ertoe bijdragen dat je een goed beeld krijgt van wat zich daar heeft afgespeeld. Voor de leden onder ons die geïnteresseerd zijn in een stukje Nederlandse (VOC) geschiedenis echt een aanrader. Het boek gelezen hebbende moet je dan nog eens op het schip rondlopen. Ik ga dat binnenkort dan ook doen en weet zeker dat het een andere beleving is. Een bizarre weliswaar………….

De Batavia Aanvang dit jaar zijn we met het Rock City Chapter naar Lelystad gereden. Aldaar aangekomen hebben we een presentatie gehad over de Batavia en tevens

Door: Rob van Dijk 21

Verslagen RCC 2012 Part 2 Eerlijk gezegd, ja en dan ben ik eerlijk, heb ik niet meer alle borden van plaatsnamen gezien, want het waaide behoorlijk. Ik had het even niet meer toen de wind zijlings liet weten dat hij er was. M aar het is goed gegaan hoor, los van de angst waar ik even door bevangen werd. Wij zijn langs o.a. Lage Vuursche, M aartensdijk gereden, ohhhh guddie op goooo effkes de kaart erbij pakken.

Fridaynightrit 22 juni 2012 Aan mij is gevraagd om een stukje over de Fridaynight-rit van 22 juni 2012 te schrijven, wat ik erg leuk vind. Ik zal mezelf eerst even voorstellen, ik ben Alexandra Brakké-da Thesta Jacobs (nee hoor, niet van adel, hahahah), fulltime huismoeder van mijn klavertje vier. Ik heb 3 boys in de leeftijd van 19, 17 en 15 jaar. en een dochter van 13 jaar.

Ik vervolg; de Vecht, de Loosdrechtse Plassen, Vinkeveense Plassen…so far so good. Wij hebben even een stop gehad bij café “de Gevel”, vergeef mij people’tjessss dat ik ffkes niet weet in welke plaats/ dorp/stadje dit was. Wat wel heel jammer was, dat net op een steenworp afstand van dit café, één van de rijders pech kreeg met zijn motor. Vond dit echt heel vervelend voor hem. Ik hoop ook dat het onderhoud hiervan beperkt is gebleven. Ja, of het ons heel erg gegund was, de wind is meer gaan liggen, en verder is het droog gebleven toen wij onze rit vervolgden, langs ook mooie wateren en landerijen. Het eindpunt was in M aarssenbroek bij, hoe kan het ook anders, M c Donalds!

Ik ben voor het eerst mee gaan rijden in de loop van 2009. Tot nu toe achterop maar ik hoop dit jaar nog mijn motorrijbewijs zelf te kunnen behalen. Vroeger heb ik ook altijd op de motor meegereden, een Honda, totdat wij kinderen kregen en tja dan moet je keuzes maken he!

Zelf was ik dus nooit van de Harley en eerlijk gezegd gaat mijn hart nog steeds uit naar de Honda, maar dit heeft met vroeger te maken. M ijn eerste indruk van mijn rit met de Harleyrijders viel reuze mee. Ik wist niet wat het inhield en ik ben er niet op een juist moment mee geconfronteerd. M aar dit staat los van hoe ik sommigen van jullie van dichtbij en velen van jullie op afstand heb leren kennen. Tot nu toe heb ik leuke mensen ontmoet en gesproken. En nu maar eens tot de orde van…….DE RIT!

Bij deze wil ik ook dankbaar gebruik maken om eindelijk eens te kunnen vertellen, dat ik alle respect heb voor de Road Captains, die ons allen op veilige wijze door het verkeer manoeuvreren, elke rit weer! Dank jullie wel! En de mensen die alle ritten organiseren!

Die was dus 22 juni 2012. Het verzamelpunt was bij de M otor Saloon, leuk om weer ff een praatje te kunnen maken met mensen die je dan een tijdje niet hebt gezien. Het weer leek in eerste instantie wel mee te vallen, wel wat wind, maar het was droog, tenminste, dit dachten wij. Op het moment van vertrek kwam er een plensbui. M aar, na regen komt zonneschijn en letterlijk gebeurde dit dus ook. De rit kon beginnen. De rit bracht ons langs leuke en mooie stukken.

M et veel plezier heb ik dit verslag geschreven en hoop dit nog eens te mogen doen. Voor de komende ritten, wens ik iedereen veel rijplezier en gezelligheid toe. Op naar de volgende! Greetz Alexandra 22

Omkeerrit 24 juni 2012 Helaas, vanwege de slechte weersvoorspellingen, is deze rit vooraf gecanceld. Via een extra Rock City Post is iedereen op de hoogte gesteld. Op deze bewuste zondag is Henk nog wel naar ’t startpunt gereden, om er zeker van te zijn dat er niemand nodeloos stond te wachten, maar er is niemand op komen dagen. En terecht, het was geen weer om die dag met de motor de weg op te gaan. Deze tourrit bewaren we voor volgend seizoen. Wat in het vat zit, verzuurd niet.

Kersenrit 30 juni 2012

oude trekkers die ook als eindbestemming de boomgaard in Cothen hadden reden voor ons op de polderweggetjes die ik als voorrijder in gedachten had. Het werd nog een nek aan nek race maar gelukkig kwamen wij als eerste aan zodat we een heerlijk plekje om te parkeren onder de hoogstambomen konden veroveren. De Vader van Dolf, mijnheer De Wit, stond ons al op te wachten met de plaatjes, zodat we de toch al zware motoren, gemiddeld zo’n 340 kg per stuk, op de zachte grond konden zetten zonder dat de jiffy de grond in zakte. De gezelligheid kwam ons bij aankomst tegemoet, muziek en de geur van kersenbraadworst en kersenhamburgers. Op naar de vele kraampjes met kersen, kersenjam, kersensap, kersenhoning, ……. met kersensmaak en alles wat je verder maar kan bedenken met kersen. Na een middag “van alles” met kersen kon iedereen weer op eigen gelegenheid vertrekken waarbij vele tassen waren gevuld met de diverse kersensoorten.

Een prachtige dag in een overwegend toch wel nat seizoen. Een grote groep motorrijders die na een heerlijke rit slingerend door het achterland hun kersen hamburger in de boogert met ouderwetse hoogstam kersenbomen verorberden.

De rit startte bij de M otor Saloon en verliep vrijwel vlekkeloos. Het firstman drop systeem werkte prima vooral omdat iedereen zich aan de regels hield. Zoals blijven staan totdat de achter rijder het sein geeft door te rijden en netjes baksteens gewijs in de groep rijden. M ooie weggetjes en heerlijk weer, aan het einde van de rit hebben we wel een kleine extra slinger moeten maken naar de provinciale weg. Ik denk dat niemand het door heeft gehad, maar de

Groeten van een naar kersen smakende voorrijder.

Zitvlees Ride-Out 8 juli 2012 De eerste week van juli 2012 zag er niet best uit: stortbuien, onweer, wateroverlast en omgewaaide bomen waren het gesprek van de dag. De voorspellingen voor zondag 8 juli, waarop de Zitvlees RideOut was gepland, waren niet veel beter: overwegend bewolkt met, meer hier dan daar, een bui. Wat gaan we doen? Zaterdagavond toch maar even sms'en met een paar mannen: we gaan rijden natuurlijk! Zondag onder een mager ochtendzonnetje en goed gekleed naar het AC restaurant in M eerkerk gereden. Daar stonden al circa 25 motoren geparkeerd, dus kennelijk waren er meer rijders die zich niets aantrokken van de weersvoorspellingen. 23

meubelen, koperen potten & pannen, schilderijtjes en andere brocante. We waren nog niet binnen of ook een grotere groep rijders besloot hier te stoppen. De eigenaresse had niet op zoveel aanloop gerekend en de appeltaart en de wafels met aardbeien waren dan ook snel uitverkocht. Bart was blij verrast met de opkomst en ondertussen arriveerden nog meer motoren. De rit zou in kleinere groepen of op eigen gelegenheid worden gereden dus na inschrijven, een bak koffie en het lezen van het opdrachtenformulier, gingen we met vier man op pad. Het was intussen gaan regenen, maar al na een paar kilometer waren we door de bui heen en was het weer droog. Langs een schitterende route, via de Kiltunnel, reden we naar de locatie van de eerste foto opdracht: plaatsnaambord Strijensas. Althans, Jan en Gerrit waren zo lekker aan het genieten dat ze er straal voorbij reden ☺. Yorrick en ik maakten snel een foto om daarna op zoek te gaan naar de anderen, die we verderop weer tegenkwamen. Via de Haringvlietbrug naar Den Bommel voor de tweede foto van de dag: de M olen 'de Bommelear' aan de M olendijk.

Het was erg gezellig maar we hadden nog een flink aantal kilometers te gaan, dus na de koffie weer snel op weg. Via de mooie weggetjes, dorpjes en vergezichten van SchouwenDuiveland reden we, de regen en de stevige westenwind trotserend, over de Brouwersdam.

Vervolgens door het drukke en toeristische Renesse, via werkeiland Neeltje Jans, naar NoordBeveland en Goes. Het was even droog dus grepen we onze kans om bij de viskar in de haven van Schotsman te stoppen voor een broodje kibbeling. Toen we eenmaal gegeten hadden, gingen we Onderweg stopten we in het dorpje Stad aan ’t Haringvliet bij een gezellig en rustig "Huiskamer"-kroegje, waarover we grapten: “Hier zal de meute wel voorbij rijden”. Eenmaal over de drempel stapte je als het ware terug in de tijd: overal oude

weer op pad. Gelukkig kwam ook de zon nog even tevoorschijn, wat een wijds uitzicht met spectaculaire wolkenluchten opleverde. Via Essen in België reden we naar Schijf, om op het terras van Café Jagersrust nog wat te drinken, alvorens naar de laatste foto opdracht te rijden: plaatsnaambord M alde.

Daarna reden we binnendoor naar de A27 voor het laatste stuk naar M eerkerk, waar Bart ons al stond op te wachten met een heus certificaat en een survivalkit. Onder het genot van een bak koffie werd er nog even nagepraat, buiten kwam ondertussen het water met bakken naar beneden. Toen het wat opklaarde reden we tevreden huiswaarts.

Het was een schitterende RideOut en ondanks het slechte weer hebben uiteindelijk 37 enthousiastelingen de 200 M iles uitgereden. Ik kijk in ieder geval alweer uit naar de volgende rit! M arcel de Bont 24

2de Fridaynightride 13 juli 2012 Om 18:00 uur verzamelen we bij Goudreinet/ McDonalds Barneveld, rond 18:30 uur vertrekt de groep. Het is toch mooi om te zien dat de groep die meerijdt steeds verschillend is. Er is een ‘harde kern’ die je regelmatig terugziet maar er zijn ook steeds weer ‘nieuwe’ bij, gezichten die je nog niet kent, motoren die er net weer even anders uit zien. Dus op de P-plaats weer even kennismaken, motoren bewonderen (ook de nieuwe van Henk), dan nog de afspraken/regels voor het rijgedrag van die avond en we kunnen opstappen.

Verschillende mensen hebben nog snel voor vertrek een broodje kunnen eten, anderen waren daar net te laat voor. Niet getreurd, Henk beloofde een leuke stop aan de IJssel waar de ‘hongerigen’ zich nog te goed konden doen. M et 33 motoren en 39 personen vertrokken we voor de 2e Fridaynight rit. Deze rit weer onder begeleiding van een groep Road Captains. Iets waar we toch blij mee mogen zijn. Ze houden de weg voor ons vrij wat ons genoeg tijd geeft om ons op onze voorgangers en de omgeving waardoor we rijden te concentreren. Vlak voor vertrek begon het iets te ‘miezeren’, reden voor een groot deel van de groep om de regenpakken uit voorzorg aan te trekken. M aar er zijn er altijd een paar ‘eigenwijs’ (zo ook ondergetekende) die denken ‘het blijft droog, het waait wel over’. Anderen hebben een regenpak met een ‘gaatje’ die blijken dan bij de koffiestop nog natter te zijn dan ondergetekende zonder regenbroek. Nu richting Barneveld en de gemeenten die daarbij horen, daarna richting Nunspeet, om te eindigen bij kasteel Cannenburgh bij Vaassen voor een eerste stop. Even de benen strekken en een foto voor het kasteel. Bij vertrek waren we met 34 motoren. 25

Brandweer Ride-Out 22 juli 2012 Het was duidelijk te zien aan de grote opkomst op het afgesproken vertrekpunt dat het een hele mooie zonnige zomerdag zou worden ! Met maar liefst 76 motoren en 91 personen vertrokken we rond 10 uur van de afgesproken plek bij Horst. Na een tijdje gereden te hebben in de prachtige omgeving van de Veluwe kwamen we aan bij het pontje waarmee we de IJssel moesten oversteken. De route leidt ons langs mooie binnenwegen, inmiddels was het miezeren overgegaan in een ‘normale’ regenbui. Langs de IJssel, het plaatsje Welsum, een koffiestop bij Eet Tapperij Bijsterbosch en als ik me niet vergis waren we toen ineens met 35 motoren. Ontdaan van de regenkleding hebben we ons daar tegoed gedaan aan warme koffie, lekkere broodjes, gehaktballen en wat al niet meer. Daarna klaar voor de 2e helft van de tocht die ons weer allerlei moois liet zien (zie ook de foto’s op de RCC site, het fotoalbum). De rit eindigde op de Boulevard in Harderwijk waar we met zijn allen nog iets genuttigd hebben om ons daarna op te splitsen richting huis.

Gezien het feit dat we met zo velen waren moest de pont 3 keer over, voordat de groep weer compleet was! De zon scheen volop en dus vond niemand het erg om even op elkaar te wachten. Daarna vervolgden we de rit over landweggetjes en door stukken bos om uit te komen bij de stopplaats voor de lunch, Taveerne Tivoli in Raalte. Gezien de grootte van de groep was er al snel een lange rij voor het bestellen van de lunch. Al met al is iedereen uiteindelijk toch redelijk snel geholpen en hebben we lekker met elkaar gegeten en gedronken. We vervolgden de rit door de mooie omgeving, boeren dorpjes en over de Sallandse Heuvelrug. Onderweg naar Borculo kwamen we een aantal wegafzettingen tegen maar die weerhielden 76 (!) Harley’s er niet van om hun weg te vervolgen en er werden waar nodig hekken verplaatst en over stoepen heen gereden.

Henk, bedankt weer voor een mooie rit, de Road Captains nogmaals dank voor hun aanwezigheid en activiteit. Tot de volgende rit. Dina

26

Zaterdag Special 4 augustus 2012

In Borculo aangekomen ging circa 2/3 van de groep naar het brandweermuseum voor een rondleiding en het bekijken van 50 grote en kleine brandweerwagens en attributen, een uitgebreide collectie helmen en een grote verzameling miniaturen.

‘Hoe voelt dat nou zo voor de eerste keer meerijden’ vroeg voorrijder Bart. Zou je daar niet iets over willen schrijven voor het clubblad?’

Koninklijk!!! Van de winter ruilde ik mijn oude trouwe Heritage Springer in voor een nieuwe Electra Glide. En dan wordt je automatisch weer lid van het Rock City Chapter. Dat was me 7 jaar geleden ook al eens overkomen bij de aanschaf van m’n vorige fiets. M aar door de afstand (we wonen in het oosten van het land), drukte en nog zo het een en ander aan smoezen, hebben we nooit aan enige activiteit mee gedaan. Bij de aanschaf van onze nieuwe deftige dame besloot ik, dat dat maar eens anders moest. Bart en Henk leerde ik zo kennen bij de bijzonder informatieve en gezellige GPS avond. En het handige First M an Drop systeem ervaarde ik, met dochterlief achterop, op de Zater-Date Ride-Out langs de Lek. En nu, afgelopen zaterdag, van het AC restaurant ’t Harde naar het stoomgemaal van Ingenieur Wouda in Lemmer.

De andere 1/3 streek neer op een terrasje voor een drankje of een ijsje. Nadat Henk iedereen weer had verzameld konden we vertrekken voor het laatste stuk van de route. Onderweg moesten we nog even stoppen voor een boer en zijn overstekende koeien (hiervoor werden maar even geen Road Captains ingezet!).

De buienradar voorspelde voor de middag niet veel goeds, dus de regenkleding ging mee. Ellen, m’n echtgenote, kon ik ondanks deze vooruitzichten, toch vrij makkelijk overhalen om achterop te klauteren. Na ruim een uur stevig door tuffen gleed onze trots om 9.55 uur een door Harley’s overwoekerd parkeerterrein op. De drivers zaten te genieten op een zonovergoten terras. Wij besloten nog maar gauw een kopje koffie te halen. We hadden net afgerekend toen de hele groep in beweging kwam. Tien uur is bij het Rock City Chapter 10 uur, moesten we ervaren. Terwijl Bart wat laatste aanwijzingen gaf aan de menigte, probeerden wij met gevaar voor onze slokdarmen toch nog de koffie weg te werken. Waarschijnlijk heeft hij iets geroepen als: “gentlemen, start your engines”, want toen wij bij onze motor arriveerden,

Daarna hebben we heerlijk getoerd om rond vijven aan te komen bij het eindpunt De Cantharel in Apeldoorn. Ik heb genoten van de leuke dag en wellicht tot een volgende keer! Stephanie de Ruiter (dochter van Bert) 27

had er zich al een hele kolonne geformeerd. Wat een dag werd dat, wat een dag! We vertrokken met maar liefst 7 Road Captains captains voorop, te herkennen aan de gele hesjes. Wij reden aan de buitenkant. Naast ons jaloerse blikken op onze benzine tank. Onze buurman had z’n nieuwe motor net een week en maakte zich zorgen over de inhoud van zijn pinda tankie. Of ie Lemmer op die druppel wel kon halen?

gemaal. Een fabelachtig gezicht al die schitterende fietsen met op de achtergrond de 100 jaar oude techniek van een reusachtig stoomgemaal.

Onze gids, wiens vriendelijke uitstraling ongeveer omgekeerd evenredig was met zijn breedsprakigheid, veronderstelde dat Harley rijders wel veel verstand zouden hebben van techniek. Kleppen, zuigers, omkerende bewegingen en zo, maar dat hoefde hij aan een Harley eigenaar natuurlijk niet uit te leggen. Nou meneer Gids, de tijd dat Harley rijders een gereedschapskistje bij zich hebben is sinds het Knuckelhead tijdperk een gepasseerd station.

Ik probeerde zo netjes mogelijk in formatie te rijden, dicht bij de middenlijn van de weg en op gepaste afstand van mijn voorligger. Ik dacht zo het minste op te vallen als beginneling met dit soort gebeurens. M aar we waren nog maar kort op weg, of daar komt opeens zo’n gele hes links naast mij rijden, hevig gebarend en iets roepend, waar ik mede door de uit mijn uitlaat gesloopte dempers geen erwtensoep van kon maken. Ik consulteerde nog even mijn geliefde achterop, maar ook zij had geen idee wat die Road Captain bedoelde te zeggen. Het eerst volgende stoplicht bood klaarheid. M ’n achterbuurman tikte me op de schouder en vertelde, dat als de verkeersregelaars hun werk met de weg afzetten gedaan hadden, ze weer naar voren moesten rijden en het wel fijn vonden als de rijders daar een beetje rekening mee hielden. Kortom, ik moest ze wat ruimte geven. Stom dat ik daar zelf niet aan gedacht had. Al snel had ik daarna het efficiënte systeem van de Road Captains in de gaten. Als ik bijvoorbeeld zag, dat twee Road Captains een rotonde afzetten, was het extra in de linker spiegel kijken tot er weer twee gele hesjes gepasseerd waren. Tjonge, wat zijn die lui daar handig in. Later hoorde ik, dat ze hier ook een speciale opleiding voor hadden gevolgd.

Hij meende ook indruk op ons te maken met de hoeveelheid PK’s die zijn machines produceerden. Wel 550 vertelde hij vol trots. M aar ook dat was een verkeerde inschatting van onze interesses. De gemiddelde Harley rijder is zo weinig geïnteresseerd in pk’s, dat de fabriek het niet eens nodig vindt ze in de technische specificaties te vermelden. M aar los van zijn inschattingsfoutjes deed hij zijn best en was het toch erg leuk om dit allemaal te zien. En de groep werd gaande de dag ook steeds gezelliger met elkaar. Het geginnegap gedurende de film die we te zien kregen, deed me sterk denken aan een middelbare schoolklas.

De tocht werd al maar leuker. De zon liet meer wel dan niet ons chroom blinken. En de weg werd al maar mooier door de polders. Waar halen ze toch al die mooie weggetjes vandaan! Een kleine twee uur later kwamen we aan bij het 28

Hoog tijd om weer te vertrekken. Nu een kort ritje naar de M c Donnald van Lemmer. Nog steeds schitterend weer, dus heerlijk buiten op het terras de burgers naar binnen werken. We spraken met een gezellig stel waarvan de man naar mijn indruk z’n vrouw vaker inruilde dan z’n motor. Een Road Captain legde mij nog eens wat kneepjes uit van het formatie rijden. En ondertussen was de pindatank weer volgegooid en kon de rit verder. We reden door dorpjes als Slijkenburg en Ossenzijl. En overal big smiles en handen die omhoog gaan. Zo moet de koningin zich dus voelen. De wegen worden voor ons afgezet door de super handige Road Captains.

Noord-Holland Ride 12-08-2012 Met 70 motoren vertrokken wij vanuit Landsmeer onderlangs de IJselmeerdijk naar Wognum. Het mooie weer heeft niet alleen veel motorrijders vroeg uit de veren laten komen, maar ook veel wielrenners. Het viel niet mee om bij deze mannen een glimlach op hun gezicht te krijgen.

Gelukkig zijn er geen ongevallen geweest. Ook niet bij het passeren van de ruiters en de vele toeristen in Schoorl en Bergen. In het Partycentrum Stam te Wognum hebben we lekker koffie met gebak genuttigd en werd de rit voortgezet naar M edemblik. Prachtig was het gezicht op het IJselmeer met de vele kitesurfers. Geluncht werd er aan het Amstelmeer in Eetcafé de Brug.

En wij rijden een voor ons volledig afgezet parcours, door een menigte van zwaaiende en lachende mensen. Dit is echt een top ervaring. Als we door het pittoreske plaatsje Blokzeil rijden, worden we met gejuich begroet door terras zitters. M aar dat had ook een andere reden. Goede kennissen van ons waren daar puur toevallig een dagje, hoorden van verre onze schone klanken en herkenden ons mede daardoor, ondanks onze helmen, direct. Even later reden we door Zalk. Een mooie jonge boerin staat aan de kant van de weg naar mij te zwaaien. ‘Nee’, zegt mijn duo passagier, ‘ze zwaait naar de groep’. Elke ontluikende pretentie van mijn kant wordt door mijn geliefde zo direct de grond in geboord. M aar ja, ze heeft waarschijnlijk wel gelijk. Het was een super dag in alle opzichten. Zo rond vier uur zagen we een paar vieze regenwolken akelig dichtbij komen. M aar ze gingen ons vriendelijk voorbij. En rond vijf uur waren we weer in het AC restaurant. Dat iedereen het reuze naar z’n zin had gehad, blijkt wel uit het feit, dat verreweg de meeste deelnemers nog even gezellig gingen na kletsen op het terras. Hulde aan het Chapter, aan de voorrijder en Road Captains die ons zo professioneel hebben begeleid. En zeker ook aan alle deelnemers die er samen zo’n mooie dag van hebben gemaakt.

De rit werd via de Hondsbossche Zeewering vervolgd naar de drie gezellige badplaatsen Schoorl, Bergen en Egmond. Je zag gewoon de mensen tellen hoeveel motoren het waren. Dit aantal hadden ze nog nooit gezien. Om 16.30 eindigde de rit in Akersloot. Sander bedankt en denk maar eens na over mijn tip voor volgend jaar. Carla

Frits 29

30

Bikers Loft Hotelweekend augustus Met 40 motoren, één auto en 55 mensen heeft het Rock City Chapter onze zuiderburen verblijdt met een weekendbezoek op 25 en 26 augustus. Slechte weersvoorspelling heeft voor enige afzegging gezorgd. Jammer, want het weer was over het algemeen helemaal niet zo slecht.

muziek. Het Belgisch bier vloeide rijkelijk en rond 02.00 uur lag iedereen in bed. De volgende dag heb ik zelf de terugroute aangepast door langs de kust te gaan rijden. M ijn groep bestond in een keer uit wel 20 man. Gezellig. Dolf moest het eindpunt ook aanpassen, omdat de A27 afgesloten was. Velen hadden zich bij vertrek al afgemeld, maar zijn uiteindelijk toch op de eindlocatie aangekomen om het leuke weekend met zijn allen af te sluiten met een drankje.

Vanuit M eerkerk vertrokken we via Noord-Brabant richting West-Vlaanderen en van daar naar het Bikersloft Groenendijk in Oudenburg België. Eerst natuurlijk ff dobbelen bij Dolf en Tina voor de Dice Run Score Card en dan naar de volgende stop. De Vijf Eiken in Zaaren. De tweede stop was in De Neus in Stabroek. Daar werd de route aangepast omdat de tunnels dicht waren. Alleen de Kennedytunnel was open. Om 18.00 uur bereikten we de eindbestemming. De motoren werden naar binnen geduwd en het feest kon beginnen.

Dolf, Tina en Henk weer bedankt.

LOH Molen Ride-Out 02-09-2012 Na een bijzonder nat seizoen, waarin ik bijzonder weinig motor heb gereden, werd ik door onze lieve Monique fijntjes geattendeerd op de LOH Molenrit. Was wel nodig want motorrijden was nou niet bepaald meer top of mind. Maar goed even afspreken met een paar dames en met de omgekeerde versie van 10 kleine negertjes kwamen we op de verzamelplek aan.

Helaas geen BBQ maar wel een zeer bijzonder diner, opgewarmd in de magnetron. De muziek werd aangeboden door de eigenaar en verzorgd door 3 muzikanten met hun eigen interpretatie van Bikers-

Ik moet zeggen dat M arjoke wel snapt hoe het ons dames naar de zin te maken. Een Starbucks op de opstapplaats, heerlijk. Een hele rij dames in het leer voor de kassa, uitstekende sanitaire voorzieningen en later in een kringetje aan tafel de belangrijkste nieuwtjes uitwisselen. De rit zelf ging gesmeerd. Eigenlijk raken wij dames heel bedreven in het First (wo)man drop- systeem. Iedereen komt zeker 3 keer aan bod in een groep van 15 vrouwen. En wat was het weer prachtig. Echt Hollands welvaren. Rustig aan langs smalle dijkjes, schattige huisjes en de uiterwaarden. We kwamen bij deze molenrit, hoe kan het ook anders, behoorlijk wat molens tegen. Het zijn wel kleintjes in deze streek, maar goed ze hoeven alleen 31

maar wat water weg te pompen. Wat mij opviel was dat er hele leuke doorkijkjes waren in het landschap. Net schilderijtjes uit de Gouden Eeuw.

Open Dag Motor Saloon 23-09-2012 De Opendag van de Motor Saloon is elk jaar weer een grandioos festijn. Dit jaar werd er extra uitgepakt. Het was inmiddels 10 jaar geleden dat het nieuwe pand aan de Siliciumweg in gebruik werd genomen. En het behalen van de 10de Dealer Award werd gevierd.

En toen opeens een hele vlakte met heel veel molens. Wauw wat een prachtig gezicht. Dit was Kinderdijk. Kan er weer een vinkje af van de standaard bezienswaardigheden in Nederland waar ik nog steeds niet ben geweest. Tips voor volgende keer: Ik heb de Zaanse Schans en de Hunebedden nog niet gezien en ben ook nog nooit in Giethoorn geweest. We gingen eten in een soort van Hans en Grietje restaurant, met allerlei sprookjes aan de muren. Het eten was wat minder een sprookje.

Zoals we gewend zijn op de Open Dag, waren ook deze dag de weergoden goed gestemd. De ochtend begon wat aan de koude kant maar naarmate de dag vorderde werden de temperaturen aangenamer.

M aar goed bij zo'n rit hoort natuurlijk ook wel een standaard lunchkaart. Eenvoudige kost en best lekker. En natuurlijk weer even heerlijk bijkletsen.

Toen ik `s morgens om 9.15 uur aankwam bij de M otor Saloon was bijna alles al opgebouwd, personeel klaar voor de klanten en de vrijwilligers paraat voor het regelen van het verkeer en voor het verlenen van hand- en spandiensten. Een geoliede organisatie. Om 11.00 uur werd iedereen bij elkaar geroepen en gefloten voor het maken van de jaarlijkse Chapterfoto, geeft altijd weer veel hilariteit voor iedereen op z`n plaatsje staat.

Het laatste stukje was ook weer prachtig. We hebben de hele rit nogal veel bewolking gehad en zelfs wat donker, dreigende luchten, maar in dat laatste stukje klaarde de lucht heerlijk op en kregen we nog wat zonneschijn. Bij het eindpunt konden we weer met een Starbucks lekkernij nog even buiten zitten. Wat een heerlijke afsluiting. Daarna de start voor de Ride-Out, met ruim 85 motoren, onder begeleiding van de onze Road Captains. Nu had ik weer eens een heel andere route gemaakt, dit om de bewoners van de villa wijken van o.a. Bilthoven, Bosch en Duin en Zeist eens

Een volgende keer ben ik vast weer van de partij. Groetjes, Wanda 32

(blij) te verrassen. Om ca. 13.00 uur waren we weer terug bij de M otor Saloon. Het geeft dan altijd weer een kick om te zien hoeveel mensen zich dan hebben verzameld bij de M otor Saloon. Het was deze keer dan ook gigantisch druk, wat wil je dan ook met zo`n geweldige zaak en dito programma. Naast dat de mensen zich uit konden leven in de aanschaf van het ruime aanbod van HD kleding, accessoires e.d. waarbij deze dag veel taxfree aanbiedingen waren, men kon demo rijden op de nieuwe 2013 modellen en was er een geweldig programma. Enkele hoogtepunten waren de band 100 % Katoen, een optreden van de Blues Brothers en een paar keer de adembenemende shows van het Belgische motor stuntduo Johnnie Do en Stephanie Saayman, geheten Custum Stuntz.

Natuurlijk was er aan de kids gedacht, zo konden zij zich laten schminken en was er een springkussen. Buiten ook nog een aantal American Classic Cars en een eigen Rock City Chapter stand. Naast dit alles is deze dag ook een soort van ontmoetingsplaats met oude- en nieuwe bekenden, gezellig weer even bijkletsen.

Ook het eten en drinken was weer goed verzorgd, zo deden de poffertjesbakker en de kraam met de diverse broodjes goede zaken. Binnen op de benedenverdieping stonden nog vele stands zoals o.a. leerbewerking, special paint, verzekeringen en exclusieve kleding. Ook kon je proeven van overheerlijke wijnen.

Ik zelf heb genoten van deze super gezellige dag en ik denk velen met mij. Bart. 33

Keep living your dream - Stelvio stia Vorig jaar omstreeks deze tijd werd melding gemaakt van een leuke trip naar de Oostenrijkse en Italiaanse Alpen. Sinds diverse jaren al weer een jaarlijks terugkomende happening om het “memorabel moments” gehalte op peil te houden. En als het weer dan een handje meehelpt zou dat niet verkeerd zijn. In hoeverre dat dit jaar ook weer gelukt is gaan we zien. Enjoy the story!

wel meeviel. Tenslotte heb je dan nog een en ander voor de boeg en dat stemt blijkbaar tot vreugde en vergiffenis. De routes waren gebaseerd op eerdere trip-ervaring qua afstand en tijd. Dat de planning op die ervaring ook dit jaar weer moest worden herzien wist ik op dat moment nog niet. Tevens op internet diverse hotel- adressen opgezocht met een leuke uitstraling en als dat kon even nagezien of er ook de juiste parking facility aanwezig was. Niet onbelangrijk bij dat goedkope speelgoed van ons, toch? En vervolgens alles in de oh-zo moderne telefoon gezet voor latere raadpleging. Echter………niets van nodig gehad later.

En inderdaad kriebelde het ook dit voorseizoen weer om naast het wekelijkse rondje langs de Lek een hoger doel te stellen, teneinde de banden te belasten op het gedeelte waar de constructeur nu juist zo zijn best op heeft gedaan. Een mede-traveller werd een beetje bij toeval gevonden in de vorm van een enthousiaste Fat Boy bezitter, waarmee ik steevast het glas hef als we bij mijn voormalig buurman op de party zijn. En na de eerste verkennende vragen stuurde in dan maar eens wat aantrekkelijke plaatjes van de eventuele route. Het was tenslotte pas januari 2012 en ik moest uiteraard de ride-appetite levend houden om de komende koude maanden te overbruggen. Het voorjaar nadere en toen maar eens een tweede bericht uitgedaan ter navraag inzake de actuele planning en aspiraties. En jawel, de vooraf-info had zijn werk gedaan en het kon gaan gebeuren. Toen als een razende Roeland de Zumo geprogrammeerd en zodoende met vallen en opstaan (diverse youtube GPS-intro-filmpjes kwamen eraan te pas, want door het jaar heen doe ik dat nooit) tevens het nieuwe Basecamp meester zien te worden. Ik moet zeggen dat die actie nog voort gezet moet worden. Dank M apsource voor het waar nodig alsnog bijstaan…..

Naarmate de tijd naderde werd Weeronline dagelijks geraadpleegd, maar daar wordt je zo’n week van tevoren niet vrolijk van. Zou het dan ook nu weer net als in 2009 stranden te Luxemburg en in de stromende regen weer naar huis? Dacht het niet! Dus computer uitgelaten tot 2 dagen voor vertrek en toen zag de wereld er al anders uit. Nou, dat beloofde wat. Checklijstje nagelopen (weet je nog: tip van de technische avond) en op de maandagochtend 8 uur sharp te zadel gestegen, op richting Zuid. De A2 / A67 voerde ons via Eindhoven naar Venlo en via het nieuwe snelweg gedeelte naar de A61 Duitsland in. De Zumo dacht dat we tussen het aspergeveld door reden. Nou, zelfs de Garmin lifetime-updater kende deze nieuwe aansluiting niet. Schande. M aar goed, cruisecontrol op 120 en met Coen in de slipstream reden we van tankstop naar tankstop. Onderweg bij elke keer stoppen uiteraard dankbaar alle complimenten van de omstanders ingenomen. Je rijdt the one and only genuine H-D of niet, tenslotte.

Hoe dan ook ontstonden er een aantal routes die ons met een snelle aan- en afvoer route naar de ultieme bochtenstreek moest brengen. Nog dank Erhard voor je Algäu ervaringen, die ik mooi in de route kon meenemen, want nadat je ruim langs Stuttgart bent gereden heb je het wel even gehad met de Autobahn. Al moet ik zeggen dat dat op de heenweg

Het gas bleef er lekker op en een buitje onderweg kon ons niet deren. Dat zorgde voor geen enkel oponthoud en ergens na de tweede tankstop schoven we zo bij Kichheim-unter-Teck het Zuid-Duitse Gelände in. Klaar met de snelweg en tijd voor wat 34

mo per arrivare ! – Part 2 meer ontspannen scenery. Dat lukte uitstekend en zo kwamen we dan ook geheel volgens planning (van wie?) en volledig uitgerust om een uur of 5 aan te Bad-Waldsee. Daar had ik namelijk een “M otorradfreundliches” hotel gevonden. Een predicaat dat men klaarblijkelijk graag bezigt, want nergens was verder dat gebeuren ten aanzien van “das M otorrad” te zien. M aar goed, we waren welkom en konden een kamer betrekken. De brommers konden onder het afdak van de 1e etage van het naastgelegen gebouw gestald worden en dat was prima. Hup, snel de troep naar boven en kijken waar ze die Schnitzels hebben. Kaartje mee om visueel ondersteunend te snappen waar die Zumo nu de hele dag mee bezig is.

van dien aard) doorgaans niet voorhanden zijn. Vooruitzien dus, waarbij het leuke verbruik elke keer weer positieve stemming bracht. Gelukkig begon het toen flink te regenen, zodat zeker gesteld was dat de eerste te nemen haarspeldbochten uitdagend genoeg zijn. Regenjas dan maar weer aan en doorstomen tot aan de tolpoort. En daarna, hup naar boven. M et gepaste rust en snelheid uiteraard want de boel platgooien hoeft niet persé op dag 1 al te gebeuren. Enige voordeel op zo’n moment is dat de drukte erg meevalt en je je even alleen op de wereld waant. Boven bij de Stausee was dat over, aangezien daar de bussen met “stillevens” al stonden geparkeerd. Dus niet te lang gapen en verder langs het “skigebied” naar beneden om na enige kilometers bij Landeck rechts te houden richting de Reschenpas.

Het ontbijt kon tijdig genomen worden en zo zaten we ruim voor 8 uur al weer in het zadel. Het weer was goed, niet top, maar gewoon goed. Ik vind het toch altijd wel weer leuk als er een zonnetje bij schijnt. Dat vergroot de rijvreugde nu eenmaal. Punt. Het Garmin apparaat had het overigens erg naar zijn zin en nadat we enkele rondjes in het centrum gedraaid hadden, hee daar hangt ook een waslijn aan het huis, vonden we de weg richting Oostenrijk. We zouden ergens bij Oberstaufen richting Egg de grens over glippen, in de hoop dat het niemand opvalt dat we toch echt een Screamin’Eagletje gemonteerd hebben. Ook de juiste sound draagt bij aan het “freude am fahren” net als het zonnetje. En jawel, dat lukte bovengemiddeld goed.

Ruim voordat we de “180” opdraaiden was het al weer droog en klaarde de lucht op. Was dus van tijdelijke aard en konden we opgetogen weer voort. Ik had op een website over de Reschenpas gelezen dat er werkzaamheden waren, die mogelijk tot vertraging konden leiden. Dat bleek achteraf een “werk aan de weg met een baan afgesloten” te zijn en voorzien van stoplichten. Aangezien zelfs een Harley binnen de breedte maat past tokkelen we dan lekker naar voren om 1 meter voor het stoplicht geriefelijk plaats te nemen en bij het groen signaal lekker vooraan de gang er weer in te brengen. Een opgewonden automobilist was het daar niet geheel mee eens en trachtte te intimideren. Afstappen bleek deze keer echter niet noodzakelijk. Nauders kwam al snel in beeld om aldaar aan het tankstation de verlate lunch te nemen. Hij had lekkere verse broodjes en zo naast de pomp scheelt dat weer tijd. Iets wat we volop ingehaald hebben, naar blijkt. M ijn routeplanning eindigde te Sluderno. M aar die stop werd niet gemaakt, aangezien de avond dan zo lang wordt……… Dus, vooruit met de geit, mede doordat de tank weer eens was gevuld en we toch zeker in staat moesten zijn nog enkele passen te tackelen die dag. En zo geschiedde.

Het eerste officiële gedeelte zou heten “Silvretta Hoch Alpen Strasse”. Zo was dat tenminste uitgezocht, maar alvorens die te bereiken kom je er zo nog maar een paar tegen. Fontanella pas bijvoorbeeld. Blij dat we waren dat ons bolletje geheel volgroeid was, zetten we de trip dan ook voort naar Bludenz. Die ligt kort voor de Silvretta en konden we weer even de tank volgooien. Uit eerdere tripjes namelijk geleerd dat die boven op de pas (of iets 35

36

Zoals reeds gemeld was het weertje redelijk goed en in elk geval niet somber. Ok, dan maar vast het hoogtepunt van de reis aangevangen. M aar nu, zoals vorig jaar als wens mee afgesloten, de Passo dello Stelvio vanaf de meer uitdagende Noord-Oost zijde genomen. We lieten Prato, Gomagoi en Trafoi rustig aan ons voorbij gaan. Het ultieme uitzicht stond namelijk kortstondig te gebeuren. Jawel, de legendarische route net boven de boomgrens vanaf zo’n 2.200 meter van de vele, vele tornanti tot aan de top in één blikveld waar te nemen. Dat zijn de plaatjes die je dus op google vindt. Vorig jaar naar beneden gereden, waar je ook je volle kunnen erbij moet houden, kijk je namelijk niet telkens om. Stoppen kan altijd, maar dat aanzicht diende bewaard te worden. Tot nu!

neden. Hoe dan ook geslaagd en de blinkende zijde bleef aan de bovenzijde. Ook boven weer even geparkeerd en ruimschoot om ons heen gekeken. Wat een uitzichten allemaal. Prima, prima, prima. Hier doen we het voor, al dat “afzien”. M aar goed, wederom genoeg getreuzeld en verder in de afdaling naar Bormio. Voor ons een wielrenner die op goed geluk, zo leek het wel, de afdaling inzette. Net als scootertjes in een drukke Italiaanse stad met ons M ilwaukee-steel niet bij te houden. Hoeft ook niet. Verder kwamen een tweetal Ferrari’s ons achterop en ook die hebben we maar voor gelaten. Geen stress, genieten hier.

Onderweg naar beneden zag ik diverse locaties, waar ik de vorige keer foto’s had genomen en dat zag er allemaal heel anders uit. Soms voor mijn gevoel veel kleiner zelfs. Nu dus niet gestopt en de route naar het volgende doel vervolgd. Bormio werd bereikt en daar aangekomen meldde de Zumo dat we nu naar links moesten. Dat wist ik zelf ook wel, maar goed, hij deed zijn best. De dag was nog niet om en de tank nog niet leeg, dus hupla de volgende pas. Te weten de Passo Gavia, die ons verder zuidwaarts voerde.

Gelijk een ruime fotostop ingelast om dat allemaal op te nemen. Gelukkig zat er een nieuw rolletje in, want nu moest het gebeuren. Plaatje trekken en nog maar een. M ooi spul allemaal. Echter aan kijken komt ook een end dus weer te paard. De bochten volgden elkaar in razend tempo op, in schrille tegenstelling tot de snelheid in de bocht. Dat diende uiterst beheerst plaats te vinden, aangezien je met name in de haardspeldbocht naar rechts eigenlijk pas in de bocht echt kan zien of er wat komt en in dit geval ben je nagenoeg gedwongen tot het betreden van de weghelft voor het tegenmoet komend verkeer. Uitdaging!

In een eerder bericht op internet thuis had ik gelezen dat hier de weggetjes uiterst smal zouden zijn en je elke bocht maar vooraf even moest toeteren, teneinde veilig er overheen te komen. Is mij niet echt opgevallen en na de Stelvio een klein uurtje eerder in de hoeven te hebben gehad, vond ik de Gavia qua snelheid een verademing. Het was zelfs mogelijk om deze met gestaag tempo te nemen, zeker tot ruim na de top. Dat gaat goed, maar in tegenstelling tot de legendary Stelvio is op deze top geen bal te doen. Zelfs geen “heisse Wurst”. Dan maar verder en zowat een kilometer later was een huisje te zien. Pinkelpauze dan maar en even het uitzicht aanschouwen. Ook mooi.

Aangezien het schijnbaar wel even geregend had, de weg was half nat, en we ruim in de namiddag zaten was het ook hier gelukkig niet echt druk en bleef het dalende verkeer tot een minimum beperkt. Dat is wel zo goed, want met zo’n FL-platform moet je licht trekkend naar boven echt wel de zaak geconcentreerd in evenwicht houden wil je heelhuids de top bereiken. Ik moet zeggen een wat grotere moeilijkheidsgraad dan dezelfde weg naar be37

De snelheid moest er even uit, doordat de weg nu inderdaad wel wat smal werd en niet van een al te beste kwaliteit. Zo doken we weer onder de boomgrens en tussen de naaldbomen door was dat ook heel aardig. Aangezien de route van dag 3 al ruim onder onze wielen doorrolde op dag 2, werd het na het nemen van de niet al te veel voorstellende Passo del Tonale tijd de rijdag af te sluiten. Om een uur of 7 reden we Fucine binnen en op de hoek naar Ossana doemde een hotel op. Op het terras allemaal oudjes gezeten, dus zag ik het al voor me.

we namelijk niet van de optimale sound genieten. Aangezien we hier niet bezig waren met een stedentour had ik thuis in de Garmin software al een optimale ommezwaai ter hoogte van M erano uitgezocht. Op die manier kan je zonder al te veel vertragende verkeerslichten en drukte op leuke wijze de weg naar San Leonardo bereiken. En vanuit daar westelijk richting Oostenrijk. Dit was een weg waar diverse kleine bestelauto’s met echter een wat grotere laadbak telkens het uitzicht versperde. Juiste moment afwachten, vol de kraan open en erlangs. We kwamen tenslotte voor het Vergnügen. Het blijft Süd-Tyrol.

Fout dus, want op het bord voor de opgang naar de receptie stond toch echt te lezen “bikers welcome” en een van de oudjes stond al luid gebarend van bewondering de motoren aan te gapen. Nou, toen durfde ik wel te vragen. Kortom: top hotel, top prijs, zeer grote kamer en een nog grotere perfecte bike parking. Heel goed Pangrazzi! Wie weet kom ik nog wel een keer. M aar nu eerst wat pinten wegtikken en eens op de kaart kijken welke weg we nemen naar de volgende hindernis: de Timmelsjoch.

De gang naar boven, de Timmelsjoch ofwel Passo Rombo ligt op ruim 2.500 meter, werd voorafgegaan door een stelletje Duitsers in een overjarige BM W. Niet echt optimaal dus de eerste fotostop zat er al aan te komen. Dan even goed timen, hopen dat het ook nu niet te druk is, en dan in alle rust en ruimte verder naar de top. Alles onder de nog steeds stralende hemel. Ook de boeren waren actief, want alle hellingen tot de steilste aan toe werden actief gekortwiekt. Hiervoor werden aparte maaimachientjes gebruikt met grote stalen wielen die voorzien waren van een soort spikes. Heel apart.

Was het weer tot op heden al niet verkeerd, de 3e dag werd het helemaal geweldig. Nadat we wederom op tijd waren opgestaan kon reeds op dit vroege uur een strak blauwe lucht worden waargenomen. We hadden er zin in en het ontbijt duurde dan ook niet langer dan noodzakelijk. Ok guys, saddle up, it’s already about 7-thirty!

We bereiken de top met gepaste afstand van de snelle jongens. Die laten we dan graag voorbij, aangezien wij wel de omgeving willen zien. Helemaal boven uiteraard parken en rondneuzen, echter niet te lang want the road lokt. M oesten we hier niet ook een kaartje kopen? M aar waar is dat bushokje dan? Blijkbaar een heel end verder in de afdaling en nee hè, weer die gare BM W. Dan maar weer vol open en over de lange helling naar beneden er rap voorbij. Zo “en route” naar Sölden, alwaar het speciale hausgemachtes Brödchen het moest gaan doen. Leuk tentje, quasi bakker, quasi terras. Zoals gezegd in volle zon dit alles en niet zoals een jaar of 5 terug in de stromende regen. Het was dan ook net alsof ik hier voor het eerst kwam, echt waar. In de regen heb je nu eenmaal niet de aandacht meer dan een halve meter naast de weg.

Een eerder idee via de Passo Pordoi ten oosten van Bolzano uit te komen werd niet gekozen. M oet ook wat voor een volgende keer bewaren, toch? Het werd de toeristische route naar M erano. Ik pleeg steevast de Italiaanse benaming te bezigen, klinkt altijd een stuk meer vakantie style. En het werd inderdaad een toeristische route. Perfect weer, geen enkele drukte, alleen maar rijplezier. Bij elke weg opbreking, en ik moet zeggen dat ze er bij tijd en wijlen druk mee waren, hetzelfde trucje. Net als bij de Reschenpas. En zo langs de route heen komt er nogal eens een hoogte verschil aan te pas. Het is dan zaak dat je oren niet dichtploppen. Dan kunnen 38

verder door te steken tot ruim voorbij Ravensburg. Er moest tenslotte minimaal weer zo’n 500 kilometers gemaakt worden. De trip voor die dag eindigde in Altshausen waar een zooitje ongeregeld aan het “saufen” was. De ober was een soort overjarige biker, weliswaar zonder echte bike, maar die leek ons wel aanspreekbaar teneinde ook hier een leuke overnachting te vinden. Nou, hij had wel een vriend met hotel dus ging gelijk bellen. Jawohl, es gibt Platz. Haben Sie ein Navi? En zo konden we toch nog de zo’n 500 meter verder gelegen locatie “direkt am See” vinden. M otor in de schuur, of wat daar voor door moest gaan en toen snel terras maken om de halve liters weer te kunnen laten verschijnen. De menukaart kwam al snel op tafel en er bleek op deze GPS coördinaten een meer dan uitstekende kok verscholen te zijn.

De weg voerde ons naar Oetz en al voordat we in de gaten hadden dat we het stadje inreden dwong ome Garmin ons al weer naar grotere hoogten. Door de Oetztaler Alpen met nog een heel stuk niet geasfalteerde gravelroute door naar regio Imst, om van daaruit net na de Fernpas (merk je weinig van) links in te steken richting Sonthofen.

De avond werd na de halve wedstrijd EK met Portugal tegen weet niet meer wie op een overigens veel te klein TV-scherm afgesloten, om de nieuwe dag weer op tijd op de bok te kunnen stijgen. Die dag was wederom volop zon beschenen en zo togen we verder noordwaarts door het Algäu gebied. Na zo’n 100 kilometer binnendoor werd de Deutsche Autobahn bereikt en kon de resterende afstand in goeden doen afgelegd worden. Uitdagend is anders, maar “the way home” is nooit een optimaal vooruitzicht. Kortom, een puike rit, waarbij de afstand zo voorspoedig werd afgelegd dat we de planning zo’n dag ingehaald hebben. Ongetwijfeld zullen er bij leven en welzijn nog meerdere trips van deze orde volgen. Dan maar eens zien welke dag planning ik geldig ga verklaren. See you on the road!

Dan kom je op de “199” en dat is een weg waarop je aardig snel kunt sturen. Vele flauwe bochten waarbij je doorgaans net op tijd het overzicht krijgt om het gas erop te blijven houden. Ok, hier moest het verbruik dan maar even op de 2e plaats komen, ahum. We haalden nog een drietal Belgen in die met versneld stationair toerental, zo leek het, eveneens van het motorrijden trachtten te genieten. Of dat gelukt is weet ik niet. Ging er te snel langs om te informeren. Uiteindelijk werden de bergen kleiner en kleiner en reden we door richting Wangen, om van daaruit

Door: Rob van Dijk

Castle Rally Aan het begin van het jaar kijk ik diverse media door wat er zo al georganiseerd wordt komend seizoen. Zo kwam ik ook de Castle Rally tegen en gezien de foto's en de info had ik hier wel zin in. Dus ingeschreven en betaald en wachten tot het zover is.

Daardoor vermoedde ik al dat er van het Rock City Chapter niet veel mensen zouden komen. 's Avonds bleek er nog 1 mede-chapterlid te zijn en die had z'n tentje opgezet op de aangrenzende camping. Op het binnenplein waren een aantal stands neergezet en een mooi groot podium. Vanaf vrijdagmiddag tot in de late uurtjes traden er bijna continu live bands op. En voor de hele late uurtjes werd er ook nog in de kapel van de burcht een optreden verzorgd.

Op vrijdagmiddag koffer gepakt en op naar Baarlo. Onderweg nog een klein buitje, de enige dat weekend. Wat het weer betreft kon het niet beter. Het inchecken ging vlotjes want het was nog niet echt druk en dat werd het ook niet, ongeveer 225 personen!!?? Het bleek dat ik een eigen kamer(tje) had.

Zaterdag op tijd ontbeten en gedurende het ontbijt genoten van een semi-akoestisch optreden, 3 man 39

op gitaren-banjo, met voornamelijk oudere country/ bluegrass muziek. Daarna opstellen voor de ride-out van ongeveer 180 km met 123 motoren. Chapter Breda en Limburg gingen voorop en werkten met het first-men-drop systeem, wat geweldig liep. Het was een mooie route met ‘n handige lunchplek net na de pont. In 4 x over, dus de eerste groep kon alvast bestellen enz.

de volgende band alweer te spelen. Ook deze avond traden verschillende bands op.

Bij terugkomst waren de voorbereidingen voor de barbecue al in volle gang en op het podium begon

met vriendelijke groet Henk van Ravenstein

Laatste Woord

Grosse Hamberg voor de door hen beschikbaar gestelde foto’s. Want ja anders was het toch een kaal blaadje geworden zonder al die foto’s. Natuurlijk bedank ik ook Denise Slinkert en Jarno Dekker voor hun foto bijdrage.

Zondagmorgen weer lekker ontbeten. Er werden voorbereidingen getroffen voor een vlaggenparade echter maar met 1 grote vlag. De groep was nu wat kleiner maar de rit was wel weer mooi en eindigde op een terras. Nog een kopje koffie en een punt taart en daarna weer op weg naar huis.

Ja het zit er weer op, dit is echt de laatste pagina van het clubblad, welke ik weer met veel plezier in elkaar heb zitten knutselen. Het blijft geweldig leuk om elke keer de verschillende verhalen en belevingen te lezen van de mede chapterleden. Ook de terugkerende items van Rob van Dijk waren weer erg informatief.

Allemaal bedankt voor jullie input voor dit blad en ik reken erop dat we volgend jaar weer veel stukjes te lezen krijgen, geïllustreerd met mooie foto’s. Verder hopen we een ieder weer te zien tijdens de chapteravond op 17 november in Hoogland.

Dit blad staat vol met foto’s gemaakt door leden voor leden, maar 1 koppel spant toch wel de kroon dit keer. Ik bedank dan ook bij deze Eric en Carla

Rintze 40