Woordje Beste vrienden (innen) Zoals beloofd is ons tijdschrift van december op tijd, wel wat kort op onze vorige uitgave maar toch hebben we enkele interessante artikels bijeen gekregen om er een goed gevulde editie van te maken. Het jaar is bijna voorbij en als we terugkijken is dat toch met wat gemengde gevoelens. De herstructurering van de Krijgsmacht heeft zware gevolgen bij de para-commando’s. 1 Para de eenheid waar nog al wat van onze leden hun militaire loopbaan zijn begonnen of hun legerdienst hebben gedaan zal ophouden te bestaan. Twee bataljons paracommando blijven over, een Franstalig bataljon te Flawinne en een Nederlandstalig te Tielen. Er zijn meer vragen dan antwoorden. Wat gebeurd er met de tradities van de drie bestaande bataljons? Onder welke naam zullen de twee overblijvende bataljons verder bestaan? Wat gebeurd er met de eenheden met paracommando capaciteit zoals onze ‘Batteraai’, het Esc Gidsen, de gevechtsgenie met hun amfibische ‘skills’? Allemaal vragen die nog meer vragen oproepen, hopelijk komt er snel duidelijkheid. Want, het is nefast voor de goede sfeer wanneer men in onzekerheid leeft. Tielen blijft bestaan maar in welke vorm, met welk kenteken, welke tradities blijven, gaan weg of komen er bij, welke naam zal het bataljon dragen. Men moet beseffen dat korpsgeest iets zeer belangrijk is in een eenheid, militairen werken niet alleen voor geld maar vooral voor deze korpsgeest, een snel antwoord zou meer dan wenselijk zijn. In de Vr Kr gaat alles redelijk goed maar het moeten aflasten van de wandeltocht is toch een minpunt, volgend jaar gaan we dit herbekijken en waarschijnlijk terugkeren naar de oude barbecue-familiedag formule met een wandeling voor hen die er zin in hebben tijdens de nazomer. Het Korpsmaal was een succes, de formule ‘All-inn’ met een scherpe prijs blijft aanslaan. Het bezoek aan ons clublokaal om de twee weken geopend is blijft ook een succes en nu we zicht hebben op een groter lokaal kan dit alleen maar beter worden. 3 Para is hard aan het trainen voor hun volgende opdracht, NRF. Wederom zullen veel buitenlandse ogen op het bataljon zijn gericht in het kader van deze organisatie we wensen Lt Kol Stefaan Schoenmaekers en zijn parachutisten veel geluk. Rest mij nog iedereen prettige feestdagen te wensen en ik hoop jullie te zien op 17 januari tijdens de jaarlijkse statutaire vergadering. Pol Ooms Voorzitter LidgeldVorig jaar zijn er wat misverstanden geweest bij het hernieuwen van het lidgeld, daarom grijpen wij terug naar het aloude overschrijvingsformulier als signaal dat het tijd wordt om de kas te spekken. Alle andere overschrijvingmethoden kunnen natuurlijk ook. Wij vragen beleefd het lidgeld te hernieuwen voor eind februari. Toch even opsommen wat de mogelijkheden zijn: 1. U bent Para Commando: a. U betaalt € 17 en U is dan tegelijkertijd lid bij het ANPCV. U ontvangt driemaal per jaar het tijdschrift ‘Para Commando’ van het ANPCV en ons tijdschrift ‘In Illo Tempore’ b. U bent reeds lid van het ANPCV bij een andere Regionale, dan betaalt U € 8,5 en ontvangt ons tijdschrift ‘In Illo Tempore’.
2. U hebt niet gediend als Para Commando maar wenst uit sympathie lid te worden dan bent U van harte welkom. Het ANPCV heeft echter duidelijke richtlijnen voor sympathisanten en wij zijn verplicht ons naar deze richtlijnen te schikken. Wij vertrouwen er op dat ieder eerlijk zijn positie bepaald en de juiste keuze maakt tussen deze twee mogelijkheden: a. U wenst ook lid te zijn van de Nationale Vriendenkring ANPCV, dan betaalt U € 30. U ontvangt driemaal per jaar het tijdschrift ‘Para Commando’ van het ANPCV en ons tijdschrift ‘In Illo Tempore’ b. U wenst enkel lid te zijn bij ons dan betaalt U € 8,5 en ontvangt ons tijdschrift ‘In Illo Tempore’. Ons rekeningnummer is nog steeds de Fortis Bankrekening: 001-3182607-16 Korpsmaal 21 november 2009 De laatste grote organisatie van de Vr Kr is traditioneel het jaarlijkse Korpsmaal, een klassieker. We hebben weinig wijzigingen aangebracht in de formule en dat tot ieders tevredenheid. In de voormiddag hebben leden van de harde kern de refter klaargemaakt voor het feest, tafels zijn feestelijk gedekt en versierd met bloemen, de prijzen van het eenentwintig spel zijn uitgestald, een klein verkoopspunt van souvenirs is bemand, de toog is operationeel, de stoelen voor de accordeon groep zijn gelijnd, de Disc Jockey heeft zijn materiaal opgesteld, het museum is geopend en bemand, de koks zijn reeds aan het werk. Dit zijn vijf regels op papier maar iedereen die wel eens iets organiseert weet dat hier veel werk inzit, ik bedank dan ook alle medewerkers. Het is enkel wachten op de feestvarkens. Die komen op het afgesproken uur toe en vinden hun vrienden van vroeger terug. De koffie is klaar en de andere dranken ook. Al vlug worden groepjes gevormd en de conversaties nemen een aanvang, spijtig dat de voorzitter deze gezellige stemming moet onderbreken want het is tijd over te gaan tot de orde van de dag. Hij neemt het woord en verwelkomt alle 114 deelnemers. In het bijzonder de korpscommandant Lt Kol Stefaan Schoenmaekers, de RSM Adtj chef Paul Van de Wal en de Korpskorporaal 1CC Werner Eriksson. Een warm welkom aan een groep oudgedienden van de 22 Cie die hun ‘oude’ sergeant Fernand Madou tot in Tielen hebben gekregen voor een mini reünie. Dan volgt een minuut stilte ter nagedachtenis van Roger Lingier en Willy Gielen en geeft de voorzitter zijn klassieke speech. Een paar woorden over de herstructurering (lees Woordje van..), de toekomstplannen voor nieuw lokaal en museum, de situatie van de VrKr, met plus de uitstap Kleine Brogel, en min de wandeltocht die we hebben moeten afzeggen wegens te weinig belangstelling. Daarna neemt de korpscommandant het woord en bedankt de Vr Kr voor de steun die wij hebben gegeven aan het Bn meer bepaald voor de familiedagen, financieel en met mankracht. Hij heft het glas voor de toast op de Koning, een traditie die we hebben aangenomen vanaf het eerste jaar in ons bestaan. Dan volgt de rest van het programma. Een uitstekende warme maaltijd verzorgt door koks van 3 Para. Ronny De Lathouwer is het trekpaard van dienst en hij laat niets onverlet om alles tot in de puntjes in orde te krijgen, van de mooie tafelschikking tot het dessert met koffie, alles met de juiste timing en vooral lekker. Muzikaal omkaderd door de Turnhoutse Accordeon groep, Jos Allaerts oud RSM van OC Nr 3 en tevens oud-koreavrijwilliger is een van de muzikanten en natuurlijk is een en ander via hem gegaan, bedankt Jos. Het optreden werd door iedereen gesmaakt en er wordt duchtig meegezongen.
Het eenentwintig spel was weer een succes, de mooie prijzentafel is daar niet vreemd aan, ook hier een dankwoord aan alle gulle gevers en verzamelaars van prijzen. Daarna neemt de DJ het roer in handen en hij krijgt het voor elkaar dat er duchtig gebruik wordt gemaakt van de dansvloer. Ik draag de beste herinneringen aan de spontane medewerking van iedereen bij het afruimen van de tafels na elke gang, maar ook aan het opruimen de dag nadien. Na een simpele oproep staan er genoeg helpers op het afgesproken uur om alles in één uurtje aan de kant te krijgen, de lezer heeft al begrepen dat ik hier geen namen ga noemen maar weet dat iedereen bedankt is. Zonder vrijwilligers geen feest. Volgend jaar opnieuw?
GOLDEN SPIKE 2009 Juicht vrienden, juicht. De datum is enkele malen gewijzigd, maar op 21 november is het zover. De jaarlijkse loopwedstrijd Golden Spike gaat door bij 3 Para te Tielen. Voor hen die het systeem niet kennen hier in het kort de spelregels. Het is een cross voor veteranen Para Commando en leden van de Vriendenkringen. Men kan deelnemen vanaf het jaar waarin men veertig wordt, wat wil zeggen dat dit jaar de jongste deelnemers zijn geboren in 1969, ze leggen 6000 m af. Tussen de veertig en de vijftig jaar krijgt men 50 m voorsprong, vanaf het jaar dat men vijftig wordt is dit 100 m. Gust Nys onze ouderdomsdeken is geboren in 1930, hij krijgt dus 10 x 50 m en 19 x 100 m handicap, samen 2400 m en moet dus nog 3600 m lopen. Ik ben geboren in 1952 krijg dus 10 x 50 m en 7 x 100 m en loop nog 4800 m. Organisatorisch is dit een hele klus want de eerste km is er elke 50 m een startlijn (te herkennen aan de wasmand weer men zijn kledij in kan droppen) en daarna om de 100 m tot aan startjaar 1927, daar start de oudste deelnemer F. Schrynen van de Vriendenkring Limburg. Met onze Vr Kr hebben we met succes enkele trainingen georganiseerd, Roger Maes heeft zijn best gedaan om een sterke ploeg bijeen te krijgen. Vorig jaar speelden we de beker kwijt omdat niet iedereen over de juiste informatie beschikte. Dit jaar heeft onze coach zich niet laten verrassen, iedereen wordt opgebeld en we staan aan de start in onze sterkste formatie. Met logisch gevolg: de beker Greve Coeur staat terug voor één jaar in ons lokaal. Klassement wordt hier bepaald door de truck met de minste punten. De plaats in de uitslag zijn strafpunten en dus hoe beter de uitslag hoe minder punten. Wij hebben Gust Nys als tweede, Jos De Visscher als vierde en Jos Van De Water als zesde en hebben dus 12 punten. Brabant heeft 17 punten en Antwerpen 37 punten. Wij en de Amicale Brabant leveren elk 22 atleten, Antwerpen en Limburg elk zeven, uit Aalst komen er drie en Namur en Verviers sturen één loper. 3 Para heeft zijn best gedaan om alles tot in de puntjes te organiseren, onthaal, voorstelling aan de regimentscommandant Kolonel SBH Hoeven, opstelling voor de wedstrijd op een prachtig gevarieerd parkoers, aankomst met verfrissingen, een goed middagmaal en een gezellige ruimte om na te kaarten bij een goed glas naar keuze. De prijsuitreiking verloopt vlekkeloos en daarna drinken we er nog één. Dank aan onze vrijwilligers die een stand met souvenirs hebben bemand en die op veel belangstelling mocht rekenen, dank aan onze coach en dank aan 3 Para voor de puike organisatie. Voor PTI Patrice Ceunen is dit een van zijn laatste grote organisaties want ook hij ziet de pensionering ongenadig dichterbij komen. De trainingen waren een succes en we denken er aan dit in de toekomst te herhalen, de datum van volgend jaar ligt nog niet vast maar de concurrentie is bij deze verwittigd: we zullen de beker sportief maar tot het uiterste verdedigen.
Pol Ooms
DIVERSEN Algemene Vergadering Volgens de statuten van het ANPCV moet elke regionale jaarlijkse verkiezingen organiseren voor het samenstellen van een Regionaal Bestuur. Daarom organiseert de Vriendenkring 3 Para op 17 Jan 2010 een Algemene Vergadering waarop alle leden zijn uitgenodigd en waarop een nieuw Bestuur zal gekozen of herkozen worden. Kandidaturen voor een Bestuursfunctie dienen overgemaakt aan onze secretaris Jean Claude Dubois (adresgegevens Blz 2) voor 03 Jan 2010. De namen van de kandidaat bestuursleden zullen worden uitgehangen aan het bord info in ons lokaal. Plaats: Kantine Parachutisten van 3 Para, ingang lang hoofdpoort, parking op paradeplein. Programma en timing:
1000 Hr: Bijeenkomst 1015 Hr: Openen van de Vergadering Einde vergadering: Nieuwjaarstoespraak gevolgd door drink 1400 Hr: Einde bijeenkomst
Openen van ons lokaal Ook dit jaar openen we klokvast ons lokaal om de veertien dagen vanaf 1000 Hr tot 1400 Hr. Het probleem van het te kleine lokaal zal opgelost worden, er zijn verschillende mogelijkheden en een van de weken zal de beslissing vallen. Intussen is ons lokaal geopend op volgende datums: 03/01 – 17/01 (Kantine Parachutisten) - 31/01 -- 14/02 - 25/02 - 15/03 - 14/03 – 28/03- 11/04 - 25/04
Nummers Brevetten Leden die ook aangesloten zijn bij het ANPCV hebben een brief ontvangen met de vraag de nummers van hun Para en Commando brevet door te sturen naar de secretaris JC Dubois. Er is goed gevolg gegeven aan deze oproep maar enkelingen zouden dit nog moeten uitvoeren. Wij vragen dringend hier gevolg aan te geven, een en ander is gekomen doordat sommigen zich lid laten maken bij het ANPCV maar niet hebben gediend bij de Para Commandos. Hierbij misschien aanstippen dat men kan lid worden als sympathisant, lees op Blz 20 Par 2.
Nieuw lokaal en herinrichting museum 3 Para ? Nieuw lokaal staat nog niet vast, maar zo gauw we meer zicht hebben op de herstructurering van de Krijgsmacht en de eventuele gevolgen voor Tielen en 3 Para zal het bestuur een beslissing nemen. We gaan dan niet wachten tot april maar zullen met een nieuwsbrief onze plannen duidelijk maken. Handige Harry’s slijpen zaag en beitel, zoeken hamer en breekijzer, wapenen zich met verfkwast en rol, snorren de formule voor mortel en beton op in hun archieven en stellen zich dan beschikbaar. Het museum van 3 Para is te klein, het commando heeft plannen om hier iets aan te doenmaar ook hier is het wachten op meer nieuws over de toekomst. Meer info in de nieuwsbrief of het volgende tijdschrift. Maar ook hier kan men van de lange winteravonden profiteren om op zolder te gaan zoeken naar oude uitrustingsstukken en foto’s. We zijn natuurlijk op zoek naar souvenirs van de Afrika periode, maar ook uit de tijd van Lombardsijde en de beginjaren van Tielen. Foto’s zijn altijd welkom, ‘inscannen’ en overmaken aan mij (mail adres op binnenflap) met een woordje uitleg. Vooral foto’s met de infrastructuur van de oude kwartieren zijn welkom.
50 jaar onafhankelijkheid. In 2010 is het 50 jaar geleden dat onze kolonie zijn onafhankelijkheid verkreeg. Tijdens deze woelige periode speelde 3 Para een niet onaanzienlijk rol. Dit zal niet onopgemerkt blijven in het bataljon, er zal aandacht aan besteed worden met een militaire plechtigheid. Meer info zal volgen.
OPERATIES VAN 3 PARA IN 1960
Volgend jaar is het vijftig jaar geleden dat Belgisch Congo zijn onafhankelijk verkreeg. Een woelige periode, waarin 3 Para dat toen een permanent bataljon op Afrikaanse bodem is, mee de geschiedenis heeft geschreven. In het bataljon zal er volgend jaar een herdenkingsplechtigheid plaatsvinden. Hieronder een opsomming van de inzet van het Derde Bataljon Para Commando in 1960. 1. URUNDI Tussen 10 en 12 juli 1960 ontwapent 3 Para er alle Congolese militairen van de Forçe Publique. De actie bestaat uit een gemotoriseerde raid van meer dan 1000 km. 2. KIKWIT Op 14 juli 1960 stijgen van de basis Kamina vier C119 op met bestemming Kikwit. aan boord de staf van het bataljon met korpsoverste majoor Lessire, S3 kapitein Desprechins en de 1ste compagnie (-) van kapitein Coppieters de Gibson. Een hevig onweer belet niet dat bij valavond de dropping plaats heeft. De DZ is een smalle grasstrook langs de landingsbaan en wordt bezet door gewapende inlandse soldaten. Deze slaan op de vlucht en leggen de wapens neer na overgave aan 3 Para. Het bataljon organiseert een gemotoriseerde colonne en begeleidt vluchtende Europeanen naar Angola. Op 15 juli wordt het detachement afgelost door de 2e compagnie Bevrijding en vervoegt Kindu waar de rest van 3 Para al in actie is getreden.
3. MANONO Op 16 juli 1960 onder bevel van kapitein Parmentier springen een dertigtal parachutisten boven Manono. De operatie verloopt in volledige kalmte en de Forçe Publique is zeer vreedzaam. Opmerkelijk is hier dat er twee gepantserde jeeps volledig uitgerust en gemonteerd op platforms worden gedropt en dit voor de eerste maal. De aflossing ddor een marscompagnie heeft plaats op 21 juli 1960. Het detachement vervoegt zich weer bij de rest van het bataljon te Kindu. 4. KINDU Op 17 juli onder het bevel van 2 Comd van 3 Para kapitein Anne de Molina springt de 2de compagnie van luitenant Everaert, het C peloton van de 1ste compagnie en elementen van de staf compagnie uit vijf C119 op Kindu. Zonder incidenten wordt de Forçe Publique ontwapent. Bij gebrek aan chestbags werden de wapens in het parachuteharnas gegespt. Tijdens de eerste golf wordt een ramp vermeden wanneer een heli opstijgt midden de neerdalende parachutisten. 5. LOKANDU Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden vallen 12 parachutisten van peloton C, 1ste Cie in een hinderlaag van een honderdtal Congolese soldaten. Ze worden gevangen genomen, ontwapend en gemolesteerd. Het detachement Kikwit heeft ondertussen 3 Para vervoegd te Kindu. Door ,hun vcastberaden houding en te dreigen met een bataljonsaanval met luchtsteun worden na 24 uur de 12 vrijgelaten en erger wordt voorkomen. 6. KASSONGO In tegenstelling met de operaties Kikwit en Kindu heeft te Kassongo geen parachutage plaats. Het bataljon stuit op hevige weerstand en bij een vuurgevecht vinden vier inlandse soldaten de dood. De vuurtucht van 3 Para ligt aan de basis dat aan beide zijden niet meer slachtoffers vallen. De blanke bevolking wordt geëvacueerd. In de loop van augustus 1960 verlaten de para-commandos Congo. Drie bataljons, 1 para, 2 Cdo en 3 para worden naar Ruanda-Urundi gestuurd. 3 Para (16e detachement) vestigt zich te Kitega in Urundi. De laatste Afrikaanse opdracht bestaat erin de orde te handhaven tijdens de toekenning van de onafhankelijkheid van Ruanda-Urundi in 1962. In de maand juni 1963 demobiliseert 3 para zijn 22ste detachement en beëindigt hiermee zijn Afrikaanse (koloniale) periode.
Gevonden in een krantje door Walter Van Der Burg. KOREAANSE MOP Antwerps wordt beschouwd als een internationale taal. Dat ondervonden de Amerikanen al tijdens de Koreaanse oorlog in de jaren vijftig. Twee Antwerpse soldaten werden in die tijd ingedeeld bij een Amerikaans peloton, ze lagen te velde even te rusten. Plotseling riep de eerste Antwerpenaar: “Wa riekekik hier?” Waarop zijn maat vanachter een struik antwoordde: “Ik kakkekik hier.” De Amerikanen zeiden tegen elkaar: “Dat is straf. Die Antwerpse soldaten zijn hier nog maar een maand en ze spreken al Koreaans!”
Over werken gesproken Een Afrikaan lag te slapen in de zon onder een bananenboom, toen een Amerikaan voorbij kwam. ‘Hé’, riep de Amerikaan, ‘moet jij niet werken: Time is money!!’ ‘Wat moet ik doen’ zegt de ander. ‘Nou de bananen plukken en verkopen.’ ‘Waarom verkopen? Ik kan ze toch ook weggeven, als er teveel zijn.’ ‘Ben je gek’, zegt de Amerikaan. ‘Verkopen moet je, geld verdienen.’ ‘Wat moet ik met dat geld’, vraagt de Afrikaan. ‘Land kopen, nog meer bananenbomen planten….. En dus nog meer verkopen en dus nog meer geld verdienen’. ‘Wat moet ik met al dat "nog meer geld"?’ ‘Koelcellen bouwen’, zegt de Amerikaan, ‘om de bananen te bewaren en ze zo tegen de beste prijzen te verkopen. Dan verdien je nog meer, dan kun je arbeiders huren, die al het werk voor jou doen, en nog meer grond kopen en nog meer bananen verbouwen….. En dus nog meer verdienen!’ ‘En dan?’ Vraagt de Afrikaan. ‘Dan word je rijk, miljonair!’ ‘En dan?’ ‘Dan word je multimiljonair!’ ‘En dan?’ ‘Dan ben je pas écht rijk, zo rijk dat je kunt rentenieren.’ ‘Rentenieren, wat is dat?’, vraagt de Afrikaan. ‘Ja dat is’, zegt de Amerikaan, ‘zalig niets doen. Lekker luieren in de schaduw van de boom, en vooral tevreden zijn…..!’ ‘Maar wat is het verschil met nu?’, mompelt de Afrikaan en sluit met een tevreden glimlach op zijn gezicht de ogen………… ......heeft hij gelijk of niet ???????
