s t e k c i t m l fi Wil jij gratis e vrienden? j n e teden s u n e o t j n r e d o u t o s v in zes Thatcher. art tonen we argareth M Vanaf 5 ma n a v n e v le nten. y’ - het e d d a u L t s n / o e Ir .b e t r h e ‘T omstluist k e o t e .d w w Surf naar w aart // rtrijk - 7 m o K / / rt a a m 6 rt // Brussel a a m 13 maart 5 lt e n s e s a rp e H / / tw n A art uven - 12 ma e L / / rt a a m Gent - 8
Commerciële bijlage. Valt niet onder de verantwoordelijkheid van de redactie.
“Iedereen kan hier kansen kr maar heeft ook verantwoo
“Is er voor ons nog een pensioen weggelegd?”
“Tijdens het schooltoneel heb ik geleerd wat christendemocratie is : elke mens telt.”
t “Wat maak de politiek jk aantrekkeli en ?” dynamisch
“Een volkspartij betekent sociaaleconomis ch goed zijn voor de sterken en tegeli jk sterk zijn voor de zwakken.”
rijgen, ordelijkheden” Wouter Beke ontmoet studenten Bij CD&V zeggen we niet alleen wat we gaan doen, maar doen we het vooral ook. Op weg naar een samenleving vol vertrouwen en waarin mensen zich goed in hun vel voelen, gaat voorzitter Wouter Beke daarom graag met studenten in dialoog. Want studenten zijn de nabije toekomst. Een paar pizza’s en een reeks vragen van de studenten kruiden de avond. U hebt politieke wetenschappen gestudeerd, is dat een goede voorbereiding om in de politiek te gaan? Wouter Beke: “In principe heb je geen diploma nodig om in de politiek te gaan, al denk ik wel dat het helpt. Ik heb zelf ervaren dat mijn studies samen met mijn interesses en engagement me geholpen hebben in de politiek. Mensen kijken gauw naar je specialisme, maar ik denk dat het een uitdaging is om het grotere verhaal erachter te zien. Niet alleen wat je doet, maar ook waarom je dat doet.”
Waarom hebt u er als jonge kerel voor gekozen om in de politiek te gaan? Wat intrigeert u persoonlijk? “Ik vind het persoonlijk een voorrecht om voor een stuk de samenleving mee vorm te kunnen geven. Dat kan ook wel op een heel kleine manier zijn. Ik vergelijk de samenleving met een vliegtuig: je houdt het maar in de lucht als je businessclass en economy samen in de lucht houdt. Daarom ook ben ik actief in de christendemocratie: ik wil zowel zorgen voor bedrijven die werk kunnen geven als voor mensen die werken en consumeren. Maar ook voor mensen die niet meekunnen, zij zijn ook volwaardig lid van de samenleving. Want als je crasht, crasht het hele vliegtuig.”
U hebt bewust gekozen voor de christendemocratie. Wat onderscheidt die van de anderen? “Volgens mij is het verschil de inclusieve benadering. Om verder te gaan op het beeld van het vliegtuig: de samenleving is een geheel. En dat betekent dat we in moeilijke omstandigheden, als er bespaard moet worden, kijken naar hoe we dat kunnen doen. We moeten zoeken naar een manier die sociaal eerlijk verdeeld is en de economische groei niet tegengaat. Het is meer dan kijken naar je eigen belangen, maar ook naar het algemene belang. Je vliegtuig blijft maar in de lucht hangen als je alle groepen samenneemt. Dat is ook het verhaal van rechten en plichten: iedereen moet kansen krijgen, maar iedereen heeft ook een aantal verantwoordelijkheden.” “Toen ik 17 was, speelde ik mee in een toneelstuk op school, en dat heeft me eigenlijk de christendemocratie geleerd: elke mens telt. Zo ben ik bijvoorbeeld tegen het beperken in de tijd van de werkloosheidsuitkering. Mensen moeten tijdens hun hele actieve leeftijd aangespoord worden om te werken. Omdat dat niet alleen gaat over een inkomen, maar ook over zelfontwikkeling. Zo gaan we nu een actie doen rond de film over Margaret Thatcher. Die herinnert me aan Brassed Off, een film uit de jaren ’80 over de mijnen en de sluiting ervan tijdens haar regime. Ik heb die periode zelf meegemaakt: ik fietste elke woensdag langs de mijnen. Ik heb de mijnsluitingen en de stakingen ertegen gezien. Daar ging het niet alleen over het werk, maar was er ook een heel sociaal leven mee verweven. Werk is dus óók persoonlijke ontplooiing, de kans om mensen te zien,
netwerking. Daarom verwijzen wij ook naar The Iron Lady, we willen inzetten op sociaal kapitaal.”
Wij studeren nu allemaal en komen binnen een paar jaar op de arbeidsmarkt terecht. Maar nu zien we alleen maar stijgende prijzen, ontslagen,… Hebben wij nog een toekomst? “Ik ben geen negativist. Elke generatie waarschuwt de volgende wel ‘dat zij het niet meer zo goed gaan hebben’. Ik ben wel een realist. De voorbije jaren zijn er in ons land in moeilijke omstandigheden toch 100.000 jobs bijgekomen. We gaan een economische groei hebben van 0, maar wel een aanwas van de bevolking van 1%. Dat betekent dat we een nieuw evenwicht gaan moeten vinden tussen rechten en plichten. Quick wins zullen niet meer werken.”
Hoe ziet u de toekomst voor ons? Zullen wij aan het einde van onze carrière nog dezelfde pensioenmogelijkheden krijgen als de generaties voor ons? “Ik denk dat wij heel wat opportuniteiten hebben en ook zullen blijven hebben. Als we de zekerheden van vandaag willen behouden, zullen we wel een aantal veranderingen nodig hebben. We zullen bijvoorbeeld moeten leren omgaan met de toenemende globalisering. Door de globalisering en mondialisering gaat een systeem van veiligheid noodzakelijk zijn, want daar moeten mensen op kunnen terugvallen. Volgens de OESO zijn wij het land met de arbeidsmarkt die het best de economische crisis is doorgekomen van alle westerse landen. Hoe dat komt? Net door die beschermingen.”
Hoe zit het met de houdbaarheidsdatum van dit systeem? “Ik denk dat die groot is, want in de globaliserende wereld gaan veel landen dit systeem (her)uitvinden. Democratie gaat niet alleen over herverdeling van de middelen en een goed economisch leven, maar ook over politieke stabiliteit. Als er te veel spanningen zijn, brokkelt het weefsel af.”
Wat is de grootste uitdaging voor CD&V om de houdbaarheid te vergroten? “Onze grootste uitdaging is om duidelijk te maken waarom wij een volkspartij zijn en wat dat inhoudt. Dat betekent sociaaleconomisch goed doen voor de sterken – businessclass, maar ook sterk zijn voor de zwakken – economy class. Op maatschappelijk vlak zeggen wij: iedereen kan hier kansen krijgen, maar we willen wel wijzen op de verantwoordelijkheden die iedereen heeft.”
COLOFON Uitgave van Creative Lab in opdracht van CD&V | Verantwoordelijke uitgever: Jonathan Cardoen | Teksten: CD&V, Vormgeving: Bart Provijn | Eindredactie: Creative Lab | Beelden: CD&V Bijlage in opdracht van CD&V. Valt niet onder de verantwoordelijkheid van de redactie
We dagen u uit om samen met een van onze politici een pizzababbel te doen. Surf naar www.detoekomstluistert.be/ studenten en win een politicus op uw kot! Op donderdag 1 maart kan u op www.detoekomstluistert.be/chat tussen 16.30u en 17.30u chatten met Wouter Beke (voorzitter CD&V) en Pieter Marechal (voorzitter JONGCD&V) over hoe u de toekomst ziet als student!
“Wij lossen conflicten op d God Save Th e Queen Sex Pistols God save the queen We mean it man And there is no future In England’s d reaming No future, no future, No future for you No future, no future, No future for me No future, no future, No future for you No future, no future For you
“
“
Het hokjesdenken is verdwenen bij de jongere generatie. – Pieter Marechal
We hebben het Europese project nu meer dan ooit nodig. – Marianne Thyssen
”
Bijlage in opdracht van CD&V. Valt niet onder de verantwoordelijkheid van de redactie.
”
door met elkaar te spreken” Pieter Marechal en Marianne Thyssen over de Britse en de Belgische hervormingen Margaret Thatcher, de ‘Iron Lady’, is weer meer dan ooit actueel door de film over haar leven. Pieter Marechal, nationaal voorzitter van JONGCD&V, en Marianne Thyssen, Europarlementslid en voormalig voorzitter van CD&V, zien grote verschillen tussen de harde Thatcherjaren in Engeland en de huidige sociaal-economische hervormingen bij ons. Terwijl wij de toekomst voorbereiden, zongen de Sex Pistols “no future” in hun song God Save the Queen. Mijnheer Marechal, wat vindt u van de punkperiode in de muziek? Is het een genre dat vandaag nauw aansluit bij wat de jongeren denken? Pieter Marechal: “Wat mij fascineert, is dat je vroeger voor één soort muziek, voor één groep, moest zijn. Zoals je eerder voor ofwel de Beatles ofwel de Rolling Stones was. In mijn generatie is dat hokjesdenken verdwenen. Jongeren vandaag omarmen alle muzieksoorten, van dubstep tot klassiek. En die mentaliteit is typerend voor onze generatie. ” Marianne Thyssen: “Als ik jou zo over muziek hoor spreken, hoor ik ook dat je de muziek uit de tijd van je ouders omarmt. Het generatieconflict is er zo niet meer.” Als u het Verenigd Koninkrijk van de jaren ’70 vergelijkt met het België van vandaag, is er dan een parallel te trekken met de zware crisis? MT: “Ik vond het toen hard en rauw. Met spoorwegbonden en steenkool. Betogingen die maar bleven duren. Als we kijken naar het België van vandaag zien we toch iets heel anders. Wij werken met de methode van de dialoog, niet met voortdurende confrontatie. We lossen conflicten op door met ’de’ sociale partners te spreken.” Mijnheer Marechal, ziet u de jonge generatie nog keet schoppen zoals de jongeren afgelopen zomer in Londen hebben gedaan? PM: “Wat je overal ziet in de wereld is dat de jonge generatie zenuwachtig is. Dat merk je in de Arabische wereld, in Rusland, en ook in Groot-Brittannië. Dat uitte zich vorige zomer in Londen niet zoals het zou moeten, in rellen en plunderingen. Maar dat mag je niet vereenzelvigen met de noodkreet van een ganse generatie. Jongeren overal ter wereld hebben een oprechte bezorgdheid over de toekomst, ze vragen zich af waar het naartoe gaat. En om de link te leggen met Thatcher: zij wilde hervormingen doorvoeren en dat vind ik positief. Maar Thatcher had een ander toekomstbeeld voor ogen dan waar wij voor kiezen. Haar hervormingen leidden tot de afbraak van de welvaartsstaat, die van ons moeten hem net redden.” Een goed politicus slaagt erin om zijn omgeving te overtuigen en zo draagvlak te creëren? MT: “Ja, je luistert en probeert te verzoenen, maar als politicus ben je uiteindelijk wel verantwoordelijk. Dan moet je weleens een stap verder durven gaan en zeggen ‘toch gaan we dat doen’. Maar dan moet je wel terugkoppelen en het aan je gesprekspartners en het brede publiek uitleggen. En die verstaan dat dan wel. Kijk maar naar de bezuinigingen die er nu zijn. Iedereen zegt dat ze nodig zijn, dat het zo niet kon blijven duren. Dat komt omdat er ook veel meer over gepraat wordt bij ons. Door de indignados heb ik mij drie boekjes aangeschaft van Hessel. Die gaan over verontwaardigd zijn, maar ook over verantwoordelijkheid nemen. Je moet niet alleen staan roepen, maar je ook engageren. En ik versta de angst van die jongeren wel. Wij hebben ook een grote verantwoordelijkheid naar die jongere generatie, wij mogen ons niet permitteren onze lasten van nu in hun rugzak te laden en zo de volgende generatie met alle problemen op te zadelen. We lossen conflicten op door met ’de’ sociale partners te spreken. Wij willen ons sociaal model ook niet afschaffen, maar juist veilig stellen voor de volgende generaties.” PM: “We verwachten inderdaad een signaal van de oudere generaties. Wij, jongeren, zien dat er zoveel op ons afkomt. Nu, maar vooral ook in de toekomst. We willen dat de lasten gedeeld worden. Anders zullen we dat niet kunnen dragen. Daarom moeten er hervormingen komen.”
Wat zijn dan de oplossingen? PM: “Eerst en vooral moeten we vanuit de politiek maatregelen nemen om te voorkomen dat de lasten van onze staatsschuld en de kosten van de vergrijzing naar de toekomst – naar de jonge en toekomstige generaties – worden doorgeschoven. De pensioenhervormingen die in het regeerakkoord zijn afgesproken, moeten we ook effectief uitvoeren, maar we moeten ook beseffen dat dat misschien nog maar een eerste stap zal zijn. Waarschijnlijk zijn bijkomende maatregelen nodig. Daarnaast moeten we jongeren vandaag een duwtje in de rug te geven, bijvoorbeeld op de arbeidsmarkt, maar ook bij hun zoektocht naar een eigen woning. Ten slotte moeten we jongeren een toekomstperspectief geven: zorgen dat het hier goed leven blijft, dat er kansen zijn voor zij die vooruit willen en dat er solidariteit is. Op die manier creëer je een kader waarbinnen jongeren kunnen zeggen: ‘Ik blijf hier en bouw hier mijn leven uit’.” Zitten we politiek gesproken nog op het juist niveau om dit te kunnen bepalen? Is dat niet Europees? MT: “Dat is iets wat gemakkelijk gezegd wordt. Alsof het allemaal losstaat van de lidstaten. Waar we naartoe moeten, is dat we ons binnen Europa tegelijk verantwoordelijk en solidair gedragen tegenover elkaar. Maar we moeten ook vanuit Europa een verhaal brengen naar de anderen in de wereld, om uiteindelijk een stuk meer invloed te hebben op de gang van zaken in die wereld.” Wat is het Europa van JONGCD&V? PM: “Ik denk dat Europa opnieuw een jonge dynamiek moet krijgen en weer moet geloven in het project waar het voor staat. Een project dat toekomstgericht is. Net na de Tweede Wereldoorlog moesten we van nul herbeginnen. We hebben een welvaartstaat opgebouwd, met veel hard werk en gedrevenheid. De Europese samenwerking was daarbij belangrijk. Dat was toen allemaal ook niet evident. Waarom zouden we er vandaag dan niet in slagen om dat project nieuw leven in te blazen?” Het Europa dat u beschrijft, lijkt toch ver te liggen van wat we vandaag de dag beleven? PM: “Net niet, het verhaal van besparen en hervormen is niet omdat we zoals Thatcher alles willen liberaliseren en afbouwen. Neen, dat is net om het solidaire project in stand te houden. Maar solidariteit moet er zowel met de huidige alsook met toekomstige generaties zijn.” Om af te sluiten met Thatcher: is alles wat vandaag fout gaat niet de schuld van Europa? Of wordt de schuld ten onrechte op de EU geschoven? MT: “Je moet durven doen en het ook durven verdedigen. Want met wat ik nu zie in Europa, vraag ik me af wie nog opkomt voor de beslissingen die men eerst samen genomen heeft. Het lijkt allemaal slecht omdat men Europa graag als zondebok gebruikt, het Europese gebeuren enkel nog met ‘de crisis’ associeert en soms doet alsof de Europese eenmaking de crisis zelf heeft voortgebracht. Politici moeten de moed hebben om genomen beslissingen te verdedigen. Zonder kritiekloos te zijn ten aanzien van het ene of het andere durf ik ook zeggen dat we de EU meer dan ooit nodig hebben: voor de vrede, de welvaart en de kwaliteit van leven.”
Vanaf 5 maart tonen we in zes studentensteden ‘The Iron Lady’ – het leven van Margaret Thatcher. Een ideale film om nadien tussen pot en pint samen met onze politici te praten over uw toekomst.
Maak je onderscheid tussen de generatiekloof en de kloof tussen rijk en arm? PM: “Ik kom heel goed overeen met mijn ouders en grootouders. Er is geen generatiekloof. Maar de feiten tonen nu eenmaal dat het verhaal van rijk en arm de komende jaren ook zal evolueren naar jong tegenover oud. Binnenkort dreigt het fenomeen van de working poor bij ons zijn intrede te doen. In 2030 zou het armoederisico groter worden voor een werkende jongere dan voor een gepensioneerde oudere. Als ik weet dat dit zal gebeuren, moet ik daarop wijzen en ervoor waarschuwen. Dat betekent niet dat ik elke oudere individueel verantwoordelijk stel of dat we niet meer overeen zouden kunnen komen.”
Surf naar www.detoekomstluistert.be en ga met ons verder in dialoog! 5 maart – Antwerpen 6 maart – Brussel
7 maart – Kortrijk 8 maart – Gent
12 maart – Leuven 13 maart – Hasselt
De toekomst is geen reclameboodschap “Uw taak is niet de toekomst te voorspellen, wel ze mogelijk te maken” schreef Antoine de Saint-Exupéry ooit. De Vlaamse regering neemt dat devies ter harte. Wij hebben met Vlaanderen in Actie een visie op de toekomst. Een visie over een Vlaanderen dat in 2020 tot de top 5 van Europese regio’s behoort op sociaal, economisch en ecologisch vlak. Achter Vlaanderen in Actie schuilen 338 concrete acties, stuk voor stuk ontworpen om die visie, die toekomst, mogelijk te maken. En neen, dat valt niet samen te vatten in één slogan, in één merk. Dat is ook niet de bedoeling. De toekomst is geen reclameboodschap. De toekomst moeten we zelf maken. Vandaag is er nood aan actie, aan investeringen, aan beslissingen. Die beslissingen zijn niet eenvoudig. In de afgelopen 6 maanden zijn de economische groeiprognoses voor dit jaar gedaald van 1,6% naar een quasi 0-groei. Dat betekent dat ook de Vlaamse regering opnieuw zwaar moet besparen. Zodat we dit jaar, net als in 2011, een begroting in evenwicht hebben. Dat is geen dogmatisch standpunt. Neen, een begroting in evenwicht is simpelweg de beste manier om de gevolgen van de economische crisis tegen te gaan. Een begroting in evenwicht betekent dat wij de generaties van morgen niet opzadelen met de problemen die gisteren zijn ontstaan. Tegelijk mogen we de klepel niet te ver in de andere richting laten doorslaan. Overschotten boeken op onze begroting zou fout zijn. We moeten immers blijven investeren. Anders riskeren we onze economische groei te fnuiken. Wij blijven investeren in wegen- en waterwegeninfrastructuur, in onze grijze massa en in innovatie. Tegelijkertijd hebben we oog voor solidariteit, ecologie en sociale duurzaamheid. Door te investeren in schoolgebouwen, door middelen uit te trekken voor een vergroening van de industrie, door nieuwe rust- en verzorgingstehuizen te bouwen. Vlaanderen heeft één van de meest open economieën ter wereld. Die open economie is onze levenslijn. Daarom schenk ik zoveel aandacht aan goede relaties met andere landen. Daarom bezoek ik, samen met tientallen Vlaamse bedrijven, de opkomende economieën van deze wereld. Onze bedrijven krijgen zo voet aan de grond in nieuwe markten, waardoor Vlaanderen in de top 15 van grootste exporteurs ter wereld staat. En buitenlandse bedrijven ontdekken op die manier Vlaanderen. In 2011 waren er daardoor 174 nieuwe buitenlandse investeringen in Vlaanderen, goed voor 3.700 jobs. Wij bereiden vandaag de toekomst voor. Wanneer de wereld morgen terug aanknoopt met economische groei, dan zal Vlaanderen klaar staan, met versterkte bevoegdheden. Dat maken we vandaag mogelijk.
Kris Peeters Minister-president van de Vlaamse regering
Is er dan geen goed nieuws? Je staat op een kruispunt in je leven. Je moet een studiekeuze maken, of je zoekt een job. Je wil in eerste zit slagen aan de unief of de hogeschool, maar je wil ook nog tijd besteden aan de jeugdbeweging, je rockband of de sportclub. En je hebt een lief dat ook wel eens tijd vraagt. Voortdurend moet je keuzes maken. Tussendoor hoor je op de radio en de televisie veel slecht nieuws. De euro gaat door een diepe crisis, de regering moet besparen en de werkloosheid zou beginnen toenemen. Je bent niet de enige die onzeker is over de toekomst. Om de toekomst veilig te stellen, is er werk aan de winkel. We vergeten wel eens dat België een uniek sociaal model heeft. Als je hier ziek wordt, kan je naar de dokter of het ziekenhuis zonder je blauw te betalen. Een goede medische behandeling is in dit land geen luxe. Zolang je op zoek bent naar een job, krijg je een werkloosheidsvergoeding, zodat je niet in de financiële problemen hoeft te komen. Als je in Vlaanderen of Brussel gaat studeren, betaal je daar hooguit 550 euro voor. Je hoeft er geen lening van tienduizenden dollars voor aan te gaan. Dit is ons sociaal model. We zijn er mee opgegroeid. Maar dat betekent niet dat het nooit aan onderhoud toe is. Vandaag is dat ogenblik gekomen, om twee redenen: Eén. Gemiddeld studeren we nu veel langer dan vroeger. Dat is goed nieuws. Maar onderwijs kost handenvol geld. En mensen die niet werken, brengen geen geld in het laatje om te besteden aan veilige straten, goede scholen en bekwame dokters. Twee. We leven met zijn allen langer dan ooit. Vandaag genieten oudere mensen vaak twintig of zelfs dertig jaar van een verdiend pensioen. Weer goed nieuws. Maar het betekent wel dat er meer geld nodig is voor pensioenen, ouderenzorg en gezondheidszorg. Geld dat moet komen van mensen die werken. Daar is precies de balans uit evenwicht. We zijn met te weinig werkende mensen die betalen voor te veel mensen die niet werken. Die balans moet hersteld worden. Daar doet de regering nu iets aan. Door iedereen langer te doen werken. Door, samen met Vlaanderen, mensen die al lang geen baan meer hebben, aan te sporen weer aan het werk te gaan. Door zorgvuldig om te springen met belastinggeld. Want als we nu onze schuld lieten oplopen, moeten we die morgen dubbel en dik terugbetalen. Dan zouden we een hypotheek leggen op de jonge generatie. Dat wil ik ten allen prijze vermijden. Na een lange politieke stilstand, is er opnieuw een regering die daadkrachtig bestuurt. Niet iedereen is daar altijd gelukkig mee. Dat is begrijpelijk. Maar de hervormingen zijn nodig. Ik geloof in ons model van sociale rechtvaardigheid, waarin iedereen kansen krijgt. Of je nu man bent of vrouw, zwart of wit, homo of hetero, arm of rijk, je verdient gelijke kansen. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat dit model zijn toekomst heeft, op voorwaarde dat we er nu werk van maken. Daar wil ik mijn schouders onder zetten.
Steven Vanackere Vicepremier en Minister van Financiën en Duurzame Ontwikkeling
Bijlage in opdracht van CD&V. Valt niet onder de verantwoordelijkheid van de redactie.
Opruimen, opruimen, opruimen….. Piet Buyse – burgemeester Dendermonde
Het is druk bij de familie Borremans, misschien wel te druk. Wat kunt u er veranderen om het wat rustiger te maken? Dirk De fauw - kandidaat burgemeester Brugge
Er zijn veel manieren om het verkeer veiliger te maken, voor kinderen en grote mensen: gordel dragen, fietshelm opzetten, fluovestje dragen, oversteken bij zebrapad, … Marc Van Asch – burgemeester Vilvoorde
? E I ? E W I T W R T E ? EGeven we een feestje, wie T.BE E I I P W O T K R KOoverPveelIEERLUISTIEERT.B E I E Ebeslissen E I W P WIWijdingen, E KO TE nodigen weT uit, gaan weR UIS Lwaar mag ik beslissen ST W E MS
KOM E O T E .D W W W over mijn spullen? Wim Dries – burgemeester Genk
T.B RW KO E E T O T IS E U L .D T S M naar toe, welke film gaan we W O W K WWW.DETOE kijken, welk verhaaltje lezen we voor, welke schoenen willen we kopen, welk kapsel? Zoveel keuzes … maar wie beslist? Wouter Beke – voorzitter CD&V
? E I W T R E E I P O K WIE rt actie onder &V voert tot maa
ekomst luistert’.
de noemer ‘de to
n. n onze activiteite een overzicht va u t nd vi e .b rt te omstluis ratie? KunOp www.detoek ekomstige gene to de or vo jn zi voorbeeld beslissingen volle dat we het en om vandaag er ng jo de Beseffen we ten n va d de werel gen waar we voor oende inleven in de grote uitdagin et nen we ons vold m om e w an ga voor later? Hoe te kunnen nemen ekomst? rmen voor de to vo s si ba de e di de, Brugge staan en enk, Dendermon G in n te en om eaterm is maken met de t interactieve th n kinderen kenn hu CD&V organiseer en rs de ou de r we samen met situaties? en Vilvoorde. Waa de bovenstaande n va u t nd vi at s. W familie Borreman ons in dialoog! Ga hierover met
CD
? E I W T R E E I P O K E I W E
T.B R E T S I U L T S M KO E O T E .D W W W
? E I W T R E E I P O K E I W LUISTERT.BE
ST M O K E O T E D . WWW
e b . t r e t s i u l t s m o k e o www.det
R E N J I Z J I W U R O VO
G O O L A I D N I S N O T E
GA M
enleving m a s e d in n ree dag om iede re e d van aanie ie t d rk n e w te ra rs c e o id em n ervaren le en christend v re d e G . n Ons team va e ied er rekening b n e te d n u e o v h le e W waardig wakker ligt. n a v u een goed en r ie toekomst. a o a o w m n n e te e e n w aa n. Laat ons en bouwen l m a s l ra o o pakken wete v 1040 Brusse k is e 9 ti 8 li t o a p a t tr n a ets eleid. W cdenv.be | W @ e n ti mee in ons b ia v g nin Geef uw me . n e re e d ie r Voo
BE
WWW.DE
. T R E T S I U L T TOEKOMS
