Wie is de eigenaar van het project? De Koetsier van Stoutenburg - januari Koetsier januari

1

Koetsier januari 2015

De Koetsier van Stoutenburg - januari 2015

Broederlijk wapperen de vlaggen van het Milieuproject en het Utr. Landschap naast elkaar.

Wie is de eigenaar van het project? We hebben het gevoel in een wachtkamer te zitten, het is een tijd van wachten; wachten tot dingen duidelijk worden. We zijn vol verwachting en vertrouwen op wat komen gaat. We koesteren onze dromen en richten ons op de mogelijkheden. Het is een uitnodiging om in het hier en nu te leven. We zijn ons zeer bewust van het feit dat in de loop van de jaren ons project diep geworteld is geraakt hier in Stoutenburg en wijdvertakt is in de wereld. We willen graag hier in Stoutenburg doorgaan en verder groeien. We realiseren ons meer en meer dat we zorg dragen voor een bijzonder project, een modern klooster waarin verbondenheid met het Aardse en Hemelse op een praktische en eenvoudige manier ervaren en beleefd kan worden.

Retouradres: Stoutenburgerlaan 5 3835 PB STOUTENBURG Onlangs werd aan tafel gevraagd “Wie is volgens jullie de eigenaar van het Franciscaans Milieu Project?” Het bleef heel lang stil. Na wat aarzelend zoeken naar woorden blijkt uit de antwoorden dat wij ons geen van allen eigenaar voelen, ook niet als communiteit. Het Franciscaans Milieu Project is groter dan wij zijn en omvat meer dan alle vrijwilligers, betrokken mensen, donateurs, medestanders en bezoekers. Wij, leden van de communiteit, voelen ons zeer verantwoordelijk voor het project en dragen zorg

2


(vervolg van de voorpagina) voor de voortgang en concretisering van onze doelstelling maar we zijn geen eigenaar. Het is een onnoembare aanwezigheid, een onzichtbare goddelijk kracht die in alles aanwezig is, de inspiratie van Franciscus in wiens geest wij proberen te leven, de energie van engelen die ons overvleugelt, het is de kracht van de Aarde die ons draagt en voedt. We zullen wachten en ervaren wat er verder nog zal ontkiemen en gaat wortelen, groeien en bloeien in ons project dankzij Moeder Aarde, Broeder Zon, Zuster Water, Broeder Wind. Wij willen graag doorgaan en verder met liefde en aandacht zorgen voor deze bijzondere plek waar mensen zich weer verbonden weten met de Aarde, met al wat leeft en met de Allerhoogste. De communiteit

ven. Het gaat ons dan om het huis en het creëren van continuïteit. Een nieuwe schuur (earthship) in de moestuin met zonnepanelen en ecologisch gebouwd. Wat willen we graag het huis energieneutraal maken. Verder dachten we aan een groot feest voor iedereen die betrokken is (geweest) bij Stoutenburg, beeldmateriaal voor een boek of voor op internet (een film en/ of documentaire over het leven in Stoutenburg en korte filmpjes voor youtube waarin we ons presenteren, foto’s van het leven hier), een speciale Stoutenburg app, een gedegen onderzoek naar (de waarden van) Stoutenburg, een beeld van Franciscus met de vogels voor het huis, geld genereren via fondsenwerving/fundraising/ crowdfunding, een symposium, etc. De manier hoe we ons 25 jarig bestaan willen markeren hangt natuurlijk af van de vraag of we hier kunnen blijven. De onzekerheid over het nieuwe huurcontract maakt dat we verschillende scenario’s hebben gemaakt. Want je viert toch een ander feest als je weet dat je blijft of dat je vertrekt. Werkelijkheid Het bestuur van het Franciscaans Milieuproject en de Stoutenburg Academie hebben Lisette van der Wel opdracht gegeven om onderzoek te doen naar de vruchten van 25 jaar Franciscaans Milieuproject Stoutenburg. Guy is in het archief gedoken en heeft het een en ander geordend zodat Lisette wat makkelijker haar weg kan vinden in de enorme hoeveelheid informatie die in 24 jaar verzameld is. Lisette duikt niet alleen in de papieren, maar komt nu ook regelmatig op

Kroniek

Earthship, een ecologisch en energieneutraal gebouw. Hier een voorbeeld in het UK. Zoiets in de moestuin? Wensen en fantasieën Ook al leven we in onzekere tijden en weten we nog steeds niet zeker of we na 2015 nog in Stoutenburg kunnen blijven, toch groeien we langzamerhand toe naar ons 25 jarig jubileum op 1 januari 2016. We zijn al vroeg in 2014 begonnen om samen met het bestuur en de Stoutenburg Academie (wilde en fantastische) plannen te maken voor het jubileumjaar. Duidelijk is dat we deze kwart eeuw modern klooster willen markeren! Steeds weer blijkt verduurzaming boven te komen drij-

De Koetsier van Stoutenburg over wat er allemaal gebeurt in het Franciscaans Milieuproject in Stoutenburg. Abonneren door een gift over te maken naar Stichting Franciscaans Milieuproject, Stoutenburgerlaan 5, 3835 PB Stoutenburg o.v.v. Koetsier. IBAN: NL47 TRIO 0197 8504 80 BIC: TRIONL2U Tel. (033) 494 55 00; E-mail [email protected]; webstek: www.stoutenburg.nl

3


We willen doorgaan Eind januari hebben we weer een gesprek met de eigenaar, het Utrechts Landschap. Onze inzet is en blijft: we willen doorgaan.

bezoek om zelf aan den lijve te ervaren wat Stoutenburg doet en hoe het werkt. Ook heeft Lisette ondertussen alle communiteitsleden geinterviewd, een aantal vrijwilligers bevraagd en met deelnemers aan activiteiten gesproken. Verder heeft zij een enquête gestuurd aan honderd willekeurige mensen uit onze kaartenbak en een aantal naar onze franciscaanse achterban. We zijn erg benieuwd naar de resultaten. In december heeft Lisette een klein tipje van de sluier opgelicht en een aantal resultaten van deze enquête met ons aan tafel gedeeld. Ga zo door! Doorgaan! Volhouden! Dat is het meest gegeven advies.

Te zien via onze website of via Youtube. Trefwoorden: Stoutenburg, Betrokkenheid. Veranderingen Huisgenoot Chris Jousma is in december verhuisd naar een chalet in het Monnickenbos nabij Amersfoort. Hij wil graag contact en verbinding met ons houden en hij is van plan om regelmatig een maaltijd voor ons te bereiden. Dat vinden we een lekker aanbod waar we met smaak gebruik van maken.

Chris woont nu in een chalet in het Monnickenbos.

In het nieuwe jaar komen twee nieuwe huisgenoten ons project versterken namelijk Rob Knipping en Marjan Bosch uit Amsterdam. Zij wagen de stap van stad naar land en in deze Koetsier stellen zij zich voor. Omdat er het een en ander geïnvesteerd moet worden om ons pand brandveiliger te maken voor logies gaan we o.a. de prijzen voor eigen activiteiten en het conferentieoord verhogen.

Lisette werkt aan een boek over 25 jaar Franciscaans Milieuproject. Erg leuk om te merken dat een aantal dromen en wensen die we hadden voor het 25 jarig bestaan al wortel hebben geschoten en vorm hebben gekregen. Zo zijn er een paar zonnepanelen op het dak van de schuur gekomen, dankzij Ida. Zij heeft haar tuin in Amsterdam opgezegd en van haar tuinhuisje komen deze panelen. Nu hebben we een beetje stroom en licht in de schuur! Ook is er is al een leuk kort filmpje gemaakt in opdracht van de franciscaanse beweging over betrokkenheid en het Franciscaans Milieuproject.

Ondergedoken Onze Afghaanse huisgenoot Nader, is sinds 10 oktober ondergedoken om uitzetting door de IND te voorkomen. Hij wacht nu al 16 jaar op een verblijfsvergunning en, in afwachting

Jaarthema 2015: Vertrouwen Aan het begin van het kalenderjaar kiest de communiteit een jaarthema dat richting kan geven aan de bezinning in de gemeenschap en als inspiratiebron voor de meditaties. Eenvoud scoorde ook hoog als thema, maar Vertrouwen won het. Geen wonder!


4

Joepie! In de nazomer kwam zomaar opeens een nieuwe ‘bewoner’ aanlopen. Een jong kippetje scharrelde vooral rond bij de achterdeur en rende over het gras op jacht naar eten. Hongerig werd het voer dat gegeven werd opgeschrokt. Het is een leuk kippetje om te zien, zwart met wit, een soort Lakenvelder. Onze kippen moesten niets hebben van deze nieuwe rare snuiter. Zienderogen werd het beestje gevulder en groeide. En toen werd langzamerhand duidelijk door het gekukel: het is een haantje! Guy doopte hem Joepie. Joepie wordt nog steeds niet toegelaten in het kippenhok; de dames zijn niet gediend van deze snoeshaan.

Boven: Vlak na Nieuwjaar komt de vrijwillige brandweer uit Achterveld en Hoevelaken bij ons oefenen. Onder: Nader treft Shahjan en mensen van de ondersteuningsgroep op een “geheime locatie”. Gedoe!

van het Hof van de Rechten van de Mens in Straatsburg, woont hij op een voor ons onbekend adres. Noodgedwongen gescheiden van zijn vrouw Shahjan, die al een paar jaar een verblijfsvergunning heeft en in Leusden woont. Nader en Shahjan zijn al 36 jaar getrouwd en het is hartverscheurend en mensonterend dat zij nu zo gescheiden van elkaar in Nederland leven. Nader blijft ondanks alle onzekerheden ook nu nog even vriendelijk, behulpzaam, attent, hoopvol en optimistisch. Hij is wat dat betreft een voorbeeld voor ons.

Maar Joepie is altijd wel te vinden in de buurt van de kippen. Overdag scharrelt hij op gepaste afstand mee en als de kippen in het hok zitten blijft hij voor het hek rond paraderen. ’s Avonds klimt hij in de rododendron nabij het hok om daar te waken en te slapen. Al ver voor het ochtendgloren laat hij tegenwoordig al luid en duidelijk horen dat er een nieuwe dag op komst is. Terwijl de uil nog roept kraait Joepie al uit volle borst. (En toen was Joepie opeens verdwenen. Meegevoerd door de januaristormen of opgepeuzeld door een vos...?)

5


Vrijwilligersuitje naar het bos en de pluktuin van de buren Zaterdag 23 augustus was een zonnige dag en we waren met zo’n 20 mensen die bij ons vrijwilligerswerk doen. We troffen elkaar bij onze buren op het terras van de Vrolijke Mortier. Wilma en Leendert zijn zeer actieve mensen en kunnen naast hun grote gezin, twee banen en een biologische kuikenopfokbedrijf ook nog een geweldige bloemenpluktuin jaarlijks doen opbloeien en een massa taarten bakken voor de gasten en feestjes in de theetuin. Petje af! Het was meteen al een warm weerzien van mensen die elkaar wel kennen, maar elkaar niet wekelijks treffen en een ongedwongen kennismaken met nieuwe vrijwilligers. Er was veel gezelligheid en druk gepraat tijdens de koffie met de meest verrukkelijke taarten en de mensen die even rust wilden, maakten een wandelingetje tussen de prachtige plukbloemen. Weer terug in ons geliefde bos zijn we in drie groepen uiteen gegaan, met een tekst en een opdracht. “Op de bospaadjes onder de beuken werd het helle licht van de

herfst mild en buitengewoon zacht. Franciscus kwam er graag ingetogenheid zoeken en bidden. Hij zei bijna geen woord. Zijn gebed bestond niet uit formules. Hij luisterde vooral. Hij nam er genoegen mee, daar te zijn en aandachtig te zijn. Zo bracht Franciscus lange uren van wachten door, terwijl hij lette op het minste verroeren van de wezens en de dingen rondom hem, gereed om er het teken van een Aanwezigheid in te ontdekken. De zang van de vogel, de halsbrekerij van een eekhoorn, ja, ook de trage, stille groei van het leven, sprak dat alles geen geheime goddelijke taal? Het gaat vooral om luisteren en begrijpen, zonder iets te verwerpen of te verstoren, nederig en vol eerbied, en het stil maken in zichzelf”. Waarom niet vaker? De tekst over Franciscus nodigde ons uit om zelf ook een tijdlang op één plek te zijn en de natuur te ervaren, zoals die ons wordt aangereikt. We deelden dekens uit en ieder zocht een eigen plek. Na drie kwartier kwamen we in groepjes

van 7 bij elkaar om daarna elkaars plekje te bezoeken en van elkaar te horen wat gezien, gehoord, gevoeld en beleefd was. Ons groepje had zich in de groentetuin neergevlijd en heel wat mensen waren zich bewust geworden van de veilige draagkracht van de aarde en voelden zich omarmd door de planten en het zachte gras. De verwondering was groot; waarom doen we dit maar zo weinig, terwijl het zoveel rust, moed en vertrouwen geeft in de aarde en al wat daar op leeft? De roodborstjes en merels begluurden ons en wij luisterden en keken vol verbazing naar hen. Er is vast nog veel meer beleefd op die middag, want weken later kwamen enkele vrijwilligers er nog op terug en vertelden over hun bijzondere ervaring met het “zomaar zijn” in de natuur. Een gouden middag, die werd afgesloten met een drankje, hapje en gezang! Dit is vastgelegd door onze wwoofster Clara en te zien via Youtube. Trefwoorden: Stoutenburg, Lied. Cocky van Leeuwen

6


Koken met de seizoenen - Carolien Looman Sinds 2007 geef ik met veel plezier de workshop Koken met de Seizoenen. Vanaf het begin is de opzet hetzelfde gebleven namelijk; samen oogsten, groenten schoonmaken, een maaltijd bereiden en daarna genieten van het (h)eerlijke eten. De eerste jaren beperkte ik me tot de vier seizoenen maar in de loop van de tijd is het gegroeid naar een maandelijkse workshop. Dit komt omdat onze tuin zo’n gevarieerd aanbod heeft aan groenten, kruiden en eetbare bloemen en omdat de belangstelling voor vegetarisch, biologisch en seizoensgebonden eten is toegenomen.

Koken met de seizoenen: oogsten, bereiden en dan lekker samen aan tafel

Koken met de Seizoenen

Oogsten Het is echt heel bijzonder dat wij en al onze gasten bijna het hele jaar door gevoed en gelaafd worden door dit stukje aarde. Er wordt met aandacht en liefde in de moestuin gewerkt en het is steeds weer een voorrecht en een avontuur om de tuin in te gaan en te ontdekken wat er geoogst wil worden. Tijdens Koken met de Seizoenen is dit voor de deelnemers vaak een bijzondere ervaring. Meestal maak ik eerst met iedereen een rondje door de tuin en laat zien hoe je iets oogst. Wortels bijvoorbeeld; let op het groen en de aanzet van de stengel, soms kun je daaraan al zien of de wortel groot genoeg is. Omdat wortels in rijen zijn gezaaid is het oogsten meteen uitdunwerk en dan is het belangrijk, dat je na het oogsten het ontstane gat dichtmaakt en de buurwortels aanaardt. Dit voorkomt dat de wortels door invloeden van buitenaf aangetast worden. Het loof van de wortels laat ik vaak direct achter op een bedje, zo wordt de blote aarde beschermt en kunnen waardevolle voedingstoffen uit het loof de grond in trekken. Een groot deel van het jaar is er sla in de kas of tuin te vinden. Door alleen de buitenste bladeren te oogsten en de groeikern te laten zitten kunnen we vaak heel lang blijven oogsten. Pas als de sla dreigt door te schieten oogsten we de hele krop. Schoonmaken Het schoonmaken en snijden van al deze verse groentes is vaak een hele klus en vraagt veel tijd en aandacht. Meestal zijn er ook groentes bij die niet zo bekend zijn en moet ik eerst nog wat tekst en uitleg geven over de manier van schoonmaken, snijden en bereiden, bijvoorbeeld snijbiet, palmkool en wortelpeterselie. Om te voorkomen dat onze afvoeren verstopt raken door al

7


het zand wordt het waswater opgevangen in emmers en buiten op het gras of in de tuin gegooid. Meestal heb ik wel globaal een idee van wat we gaan bereiden, maar dit kan al doende nog veranderen. Het maken van recepten vind ik te ingewikkeld en het kost veel tijd; wie wil kan notities maken en vragen stellen. Rond vijf uur is het meeste was- en snijwerk gedaan en houden we een korte pauze waarin ik tijd heb om vragen te beantwoorden. Daarna gaan we verder met bereiden van het eten. Een saus pruttelt, groentes garen, de oven zoemt en in pannen wordt gebakken, gesmoord en geroosterd. Ook worden de salades opgemaakt en wordt de laatste hand gelegd aan het nagerecht. En dan... aan tafel Om zes uur gaan we aan tafel en genieten samen van al het heerlijke eten. Na afloop ga ik met de deelnemers natafelen en afrekenen, terwijl in de keuken de afwas gedaan wordt door de bewoners en vrijwilligers van Stoutenburg. Het afgelopen jaar hebben 99 deelnemers meegedaan aan de workshop Koken met de Seizoenen.

Wereldmaaltijd

Het hoogtepunt lag in de maand september, er waren toen vier speciale aanvragen: * het jaarlijkse uitje van het dienstencentrum van de Franciscaans Beweging, * de vrijwilligers van de activiteitengroep van het Koetshuis, * de werkgroep duurzaamheid van de Raad van Kerken in Spijkenisse en * medewerkers en vrijwilligers van “Bij de Kapucijnen” uit Velp. Daarnaast geef ik deze workshop ook als onderdeel van ons eigen programma, dit jaar o.a. voor leerlingen van het Kloosterproject, deelnemers Bewust Natuurlijk Leven, de kruidentuinweek en het retraiteweekend met Verbeter de Wereld. Koken met de Seizoenen is iedere keer weer een inspirerende en bijzondere ervaring en het is leuk om terug te horen wat mensen ervaren hebben. Het wonder van het oogsten, de verbondenheid door samen te werken, de gezelligheid van het samen eten komen iedere keer weer boven tafel. Als je dat zelf eens wilt ervaren meld je dan voor een workshop dit jaar!

Donderdagavond 16 oktober, zes uur is het en ik schuif - samen met nog 8 gasten en de Stoutenburgbewoners en -vrijwilligers - aan tafel voor de Wereldmaaltijd van Stoutenburg. De heerlijkste geuren zweefden bij mijn binnenkomst al door de gangen en lieten mijn maag rommelen. 'Geen idee wat ik me bij een wereldmaaltijd moet voorstellen, Carolien,' had ik een dag eerder gezegd. 'Kom dan eens meedoen,' was de hartelijke uitnodiging. Nu -een week later - kijk ik terug op een fijne avond, een avond waarin Carolien en Sonja een heerlijke driegangen maaltijd serveerden, met een mooie amuse, een waar kunstwerkje van verschillende kleuren boontjes in bladerdeeg, een kleurrijk hoofdgerecht en een machtig lekkere apple-crumble als dessert. Tijdens de maaltijd vertelde Carolien over de voedselproductie in de wereld, die tot mijn verbazing meer dan toereikend blijkt te zijn voor alle aardbewoners. Als ... we het niet zouden verspillen, weggooien, in biobrandstoffen omzetten etc. Ook liet ze tussen de gangen door een ontroerende documentaire zien over Indiase boerinnen, ongeletterd, maar o zo krachtig. Het leidde tot mooie gesprekken aan tafel over vrouwenpower en verantwoordelijkheid. Ik heb op deze Wereldvoedseldag van de Wereldmaaltijd genoten, dank je wel!

Carolien Looman

Ingrid ter Haar

Tijdens de wereldmaaltijd wordt ook gegeten.

8


Rob Knipping

Wie gaat er NU wonen in Stoutenburg? Nou ik, samen met Marjan Bosch, mijn vrouw. Een onzekere tijd, ja zeker voor wat betreft het huren van Utrechts Landschap. Maar is het hele leven, op een bepaalde manier, niet onzeker?! Soms moet je durven stappen te zetten. En die stappen worden maar niet zo gezet, er is volop vertrouwen, doorzettingsvermogen, vechtlust en wat al niet meer. Ik, Rob Knipping, ben geboren op 9 oktober 1959, in Gendt. Ik zeg daar meestal bij ‘Gendt met dt’, dus niet in België, maar tussen Arnhem en Nijmegen. Wij waren toen vooral georiënteerd op Nijmegen. Zeker toen we op mijn tiende verhuisden naar Millingen aan de Rijn. Voor mijn gevoel en dat van mijn broers het einde van de wereld, ingeklemd tussen de Duitse grens (de fysieke grens had je toen nog) en de Rijn. Nu is het een prachtig onderdeel van het natuurgebied de Millingerwaard en komen er jaarlijks duizenden toeristen. Na nog een paar jaar in Beek bij Nijmegen en Deventer ging ik in 1984 mijn laatste studiejaar doen in Amsterdam. Ik woonde een jaar in Amsterdam Noord, 25 jaar in Zuidoost en nu alweer drie jaar in

de Indische buurt in Oost. Een multiculturele wijk waar 120 nationaliteiten wonen en ik als ik de deur uitstap mij soms in een oosterse markt waan. De Indische buurt is vlak bij de plek waar ik mijn ijssalon had, Mezzo op de Dappermarkt. Ik ben deze zaak vijf jaar geleden begonnen vanuit het niets. Ik maakte ijs met natuurlijke producten, verkocht koffie, thee, gebak en nog veel meer. Het was heerlijk om te doen, maar mijn lijf gaf signalen. Signalen die ik heb opgepakt en mij hebben doen besluiten de zaak te verkopen. Daarvoor had ik gewerkt als marktonderzoeker bij de KLM, voorlichter bij de Katholieke Bond voor Ouderen en 15 jaar in diverse functies bij de Nederlandse Kankerbestrijding/KWF.

Waarom dan naar Stoutenburg? Marjan en ik hebben in ons 30 jarig samenzijn momenten gehad dat we met anderen gesproken hebben over samenleven en daarin ook actie hebben ondernomen. De laatste drie jaren woonden we in de Eltheto leefgemeenschap in de Indische buurt in Amsterdam Oost. In 2001 was ons eerste bezoek aan StoutenRob met de ijscokar van Mezzo. burg, een informatiemiddag. We waren met het hele gezin: Marjan, Merel, Abel, Douwe en ik. U leest allen de Koetsier dus u kent Stoutenburg. Zo weet u hoe het is om voor het eerst op Stoutenburg te komen. Twee maanden geleden vond ik een dagboekkrabbel over ons eerste bezoek. Hierin schreef ik dat ik verwonderd was over de plek en over de wijze van le-

Nieuwe hu in tijden van ven, de harmonie. Deze verwondering heeft er voor gezorgd dat ik zo af en toe bij Stoutenburg kwam voor een tuinweek, meeleefweek, lezing of andere activiteit. Steeds weer werd ik diep in mijn ziel geraakt. Geraakt door de mensen die er wonen en aanwezig waren, geraakt door de wijze van leven, het aardse, de bron, de teksten en liederen. Het maakte dat ik steeds weer aan het denken gezet werd, nadenken over mijn wijze van leven, onze wijze van leven. Ik zag veel overeenkomsten, maar voelde ook verlangen. Verlangen naar meer. Meer onder elkaar zijn, buiten zijn, verdieping zoeken, samen zingen, leven in het nu. Mensen ruimte bieden om tot rust te komen, bij zichzelf te laten komen, contact te laten maken met anderen. Vanaf februari worden we huisgenoot. Een volgende, nieuwe stap op onze weg naar …? Wie het weet mag het zeggen!

9


Marjan Bosch

uisgenoten onzekerheid Ik ben Marjan Bosch, 51 jaar, vrouw, bewogen mens, verlangend naar verbondenheid. Waar kom je vandaan? Al 28 jaar kan ik als mensen deze vraag stellen antwoorden: ‘Uit Amsterdam’. Maar eigenlijk kom ik ook nog steeds uit Den Haag, waar ik de eerste 18 jaar van mijn leven woonde. En ook uit Deventer, waar ik drie jaar studeerde en Rob ontmoette. En vind ik het ook wel stoer dat ik twee jaar in Emmeloord woonde, ook al waren dat niet de vrolijkste van mijn leven… Wat heb je gedaan en doe je nu? Als het over betaald werk gaat ben ik tot 1 januari 2015 diaconaal werker bij de Lutherse Diaconie in Amsterdam, waar ik o.a. activiteiten en maaltijden organiseer in de Amstelveense Johanneskapel. Daarvoor was ik identiteitsbegeleider in het basisonderwijs. En diaconaal consulent bij de protestantse kerk in Amsterdam. En bibliotheekme-

dewerker. En zette ik tussendoor mijn bedrijfje op, ‘Stem voor stilte’, voor creatieve manieren om elkaar, jezelf en de stilte te ontmoeten. Ik ging ook schrijven, voornamelijk rond educatie, stilte en aandacht, voor kinderen en volwassenen. En ik ben redacteur/schrijver voor Kleur: een methode levensbeschouwing voor het basisonderwijs gebaseerd op sociaal emotionele vorming. Verder was, ben en blijf ik moeder, maar steeds ‘extensiever’ met grote kinderen die hun eigen leven gaan leiden. Was ik actief in de Keizersgrachtkerk in Amsterdam. Woon ik nu in de leefgemeenschap van de Eltheto, in de Amsterdamse Indische buurt. En is er vast nog veel meer te vertellen… Dat komt nog wel eens! Wanneer was jullie eerste kennismaking met Stoutenburg? Dertien jaar geleden kwamen we naar een kennismakingsmiddag met onze kinderen. Wij werden er allebei meteen wel warm van, en wilden al bijna komen wonen … maar voor onze stadse kinderen was die stap wat te groot. Zo verdwenen die gedachten en verlangens weer even in een la. Er volgden meer tuinweken. En andere momenten. Afzonderlijk van elkaar en af en toe eens samen. En elke keer was er weer die herkenning. Waarom willen jullie huisgenoot worden in deze onzekere tijden? Nu is het moment gekomen dat alle seinen op groen staan. IJssalon verkocht. Kinderen de deur uit. Betaald werk klaar. Leefgemeenschap beproefd. Huwelijk bestendigd. Dat nu net het Utrechts Landschap het

in zijn hoofd haalt om het weer spannend te maken kan ons niet afschrikken. Het is mooi om binnen de communiteit te merken hoe vol vertrouwen iedereen is. De kracht van het project is groot. De waarde immens. Niet in euro’s uit te drukken. En we zoeken graag mee naar manieren om ook economisch die waarde van Stoutenburg te verzilveren. We hopen daar het komende jaar met elkaar in bevestigd te worden, Stoutenburg blijft! Wanneer komen jullie hier? Het is nu bijna kerst. We houden ons in en gaan nog geen dozen inpakken. De lijsten met alles wat er te organiseren, verhuizen, verkopen valt zijn al wel gemaakt. Dus zodra de dagen echt weer gaan lengen gaan we aan de slag. En ergens in januari zullen we op de stoep van Stoutenburg staan en onze plek innemen. Eigenlijk kan het me niet snel genoeg gaan nu alle kogels door de kerk zijn… Wat verwacht/hoop/wens je? Ik citeer hier maar even uit mijn motivatiebrief … ‘Omdat ik hoop en wens en verwacht dat dit uitkomt: Lieve mensen. Hierbij solliciteer ik graag naar een plek in jullie warme midden. Ook of juist in deze tijden van onzekerheid over de toekomst. Laten we elkaar vasthouden. Samen met het vertrouwen dat deze unieke plek gewoon blijft. Ik zet me graag in om mee te zoeken naar nieuwe wegen, en om het vertrouwde nog steviger te maken, om Stoutenburg te laten groeien en bloeien.’

10


Ingrid ter Haar (1957) werd vaste vrijwilligster

Landen op aarde Hoe ben je in Stoutenburg terecht gekomen? Dat is nu zo’n tien jaar geleden. Via mijn hartsvriendin ben ik in 2004 op 8 maart voor het eerst hier gekomen. Er was ter gelegenheid van Internationale Vrouwendag een avond voor vrouwen georganiseerd in het Koetshuis. Ik herinner me dat ik het spannend vond om iets te doen in een onbekende omgeving. Vooral de Magische Maaltijd heeft veel indruk op me gemaakt. Iedereen nam wat te eten mee. Je neemt natuurlijk mee wat je zelf ook lekker vindt of goed klaar kan maken. Er was niet geregisseerd wat je mee moest nemen en toch was er genoeg voor iedereen en er was een grote variatie aan heerlijke gerechten. Dat was voor mij een magische ervaring. Deze maaltijd werd een feest! Het idee voor de Magische Maaltijd ben ik daarna ook gaan gebruiken voor de school waar ik toen werkte, voor de “Wonderboom lunches”. De school zorgt voor koffie, thee, melk, karnemelk en brood en verder nam iedereen zelf iets mee. Dat kon een tros bananen zijn of een salade of broodjes. In april heb ik toen voor het eerst met een tuinweek meegedaan. Het werken in stilte ’s ochtends in de tuin was een verademing voor mij. Het was voor mij toen een chaotische tijd: ik had een hectisch beroep en ook in mijn privé leven was het druk. Het was heerlijk om met aandacht in de tuin te kunnen werken en ik ben er enorm van bijgekomen. Ik had genoeg aan mijn eigen gedachten. Na de thee gezellig samen optrekken. Ik herinner me dat ik samen met Elles paardenbloemen heb geplukt voor de wijn die

Agaath maakte. Daarna heb ik drie keer meegedaan aan een (kruiden-) tuinweek. Iedere keer nam ik ook een persoonlijk project mee waar ik in de avonduren aan werkte, zoals bijvoorbeeld een boek afschrijven. Vaste vrijwilliger Ongeveer drie à vier jaar geleden ben ik wekelijks in de moestuin komen werken. Ik had tijdelijk geen werk in het onderwijs. Ik vond het ingewikkeld om thuis te zijn na 30 jaar 4 à 5 dagen in de week werken. Ik heb toen gedurende de week het Stoutenburg-ritme aangenomen om structuur aan mijn dagen te geven en heb Marco gebeld of ik een dag in de week vrijwilligerswerk mocht komen doen in Stoutenburg. Daarnaast heb ik in dat jaar een dag in de week mensen uit mijn naaste kring bijgestaan als vrijwilliger, op zeer veel verschillende manieren. En twee dagen in de week besteedde ik aan mijn hobby: schrijven. Dan stond ik gelijk op met mijn man en zat ik om 9.00 uur achter de computer. Ik heb tien jaar verhalen geschreven voor o.a. “het Trefwoord” van uitgeverij SGO te Hoevelaken. Ik schreef spiegelverhalen, een methode waardoor Bijbelverhalen in deze tijd en dagelijkse praktijk geplaatst worden. Zoals bijvoorbeeld het verhaal van de Barmhartige Samaritaan, maar dan gaat het spiegelverhaal over een kind dat gevallen is en zich bezeerd heeft. Het ene kind loopt voorbij en doet of zij niets ziet en een ander kind lacht het gevallen kind uit. En dan komt er een kind dat het gevallen kindje helpt. Vanaf 1978 ben ik werkzaam in het onderwijs, eerst als leerkracht, later als leidinggevende. Momenteel ben ik werk-

zaam als meerschools directeur basisonderwijs in AmsterdamNoord, van de openbare basisscholen de Krijtmolen en de Piramide. Veel kinderen op onze scholen leven in armoede, komen zonder ontbijt naar school, of mogen niet naar school, kunnen niet naar sport, worden bedreigd of meegenomen naar het buitenland. Wij als scholen voelen ons verantwoordelijk en kunnen deze kinderen andere ervaringen meegeven. Ik vind het prachtig dat we als school een verschil voor deze kinderen kunnen maken. Dit mooie werk doe ik vier dagen in de week. Vanaf deze zomer was ik ook betrokken bij het opzetten van een Vrije school in Amsterdam- Noord. In september is deze school begonnen en ik vind het echt een megaprestatie want pas in juni van dit jaar zijn we op verzoek van ouders begonnen met de voorbereidingen. Er is in een paar maanden tijd heel veel werk verzet, huisvesting geregeld, sollicitatieprocedures gestart, leerkrachten aangesteld, klaslokalen ingericht, meubilair gekocht. Ik ben daarin de verbindende factor tussen het bestuur van de Stichting Openbaar Onderwijs AmsterdamNoord en de Vrije School. Landen op aarde Ik heb er bewust voor gekozen om halverwege de week een dagdeel naar Stoutenburg te blijven komen. Hier land ik elke week weer op aarde en kan ik me blijven verbinden met wat echt belangrijk is en in aandacht en betrokkenheid te leven. In de hectiek van mijn baan waar ik veel met mijn hoofd moet werken is

11


gen in Amersfoort en het Brandpunt in Amersfoort-Noord. Verbinding met God en de mens is voor mij belangrijk. Ik heb een grote weerstand tegen wij/zij denken en ga altijd op zoek naar wat verbindt en niet naar wat scheidt.

het goed voor me om terug te keren naar de aarde. In Stoutenburg laad ik op; het is voor mij een inspirerend voorbeeld over hoe te leven met een grote betrokkenheid op elkaar, de aarde, de maatschappij en het milieu. Het raakt aan hoe ik samen wil leven. Ik leef samen met mijn echtgenoot Paul. We proberen onze voetafdruk klein te houden. We vliegen niet, hebben geen auto, reizen met het openbaar vervoer of de fiets, eten basic, veelal vegetarisch, ik koop vaak tweedehands kleren. We kamperen graag en zijn langeafstandfietsers uit overtuiging en hobby. Mijn man kreeg bij zijn 40- jarig jubileum bij de belastingdienst, waar hij manager is, cadeaus met als thema de kleinst mogelijke voetafdruk, een prachtig tweedehands boek en een mand vol streekproducten van zijn collega’s. Je komt hier nu al tien jaar, heb je hier ontwikkelingen gezien? Ik kwam hier wekelijks vrijwilligerswerk doen toen het ‘noviciaat’ (huisgenootschap) werd ingevoerd, de mogelijkheid voor mensen om één jaar als huisgenoot mee te leven. De kracht van jullie is dat jullie de essentie vast weten te blijven houden. De

corebusiness, om het zo maar eens te noemen; communiteit/ gemeenschap, spiritualiteit en ‘aards’igheid. De bedreigingen komen meer van buitenaf, grotere vragen vanuit de maatschappij en het Utrechts Landschap. Mijn tip is om vast te houden aan wat je wilt en de rust te kunnen behouden als er een beroep op je gedaan wordt. De uitdaging voor de komende tien jaar voor zowel de communiteit als de vrijwilligers is om deze kwaliteit te behouden. Kun je wat vertellen over je spiritualiteit? Ik kom uit een protestants kerkgaand gezin en ben opgegroeid in de christelijke traditie. Mijn ouders waren open en vrij in hun opvoeding: naar de kerk gaan was geen heilig moeten. In mijn pubertijd heb ik zelf gekozen om naar de kerk te gaan. Vanaf dat ik 16/17 jaar was ben ik 3 à 4 keer naar Taizé geweest, een protestantse communiteit in Frankrijk. Dit was voor mij een grote intensivering van mijn geloofsbeleving. Daar is ook mijn betrokkenheid bij oecumene ontstaan, daar mocht alles en er was geen oordeel over hoe iets hoorde. Ik mocht daar ter communie gaan. Dat oecumenische heb ik later voortgezet o.a. in de ruimtevierin-

Ik ga nu samen met Paul iedere week naar de Dominicus-kerk in Amsterdam. Het is een dynamische grote gemeenschap waar wekelijks ongeveer 400 mensen in de zondagse viering komen. De spiritualiteit wordt daar op een manier vorm gegeven die mij erg aanspreekt. Zo wordt er bijvoorbeeld ieder jaar op eerste kerstdag een groot Open Huis gehouden waar iedereen (toerist, zwerver, dakloze, prostituee, gemeentelid, etc.) welkom is, van ’s middags 14.00 uur tot middernacht. Er is koffie, thee, brood, muziek, Open Podium, en tussen 18 en 20 u wordt er voor 700 mensen een driegangen-kerstdiner geserveerd. Ik ben een van de twintig coördinatoren op deze dag en ben verantwoordelijk voor de ontvangst van giften in natura, het aansturen van vrijwilligers die het brood en andere lekkere dingen klaarmaken en serveren. De menselijke maat is belangrijk en iedereen wordt verwelkomd; “leuk dat je er bent!”. Het is belangrijk dat mensen zich welkom voelen, dat ervaar ik ook iedere woensdag weer in Stoutenburg. Wil je nog iets kwijt? Durf groot te denken; schrijf Paus Franciscus een brief en nodig hem uit om in 2015 in Stoutenburg op retraite te komen. Carolien Looman Voor meer informatie kijk op www.ingridterhaar.nl

12


Op bezoek in de Bijlmer Op 25 september reisden we met z'n vijven met de trein naar Amsterdam. We gingen daar op bezoek bij het Jeannette Noëlhuis, waar Frits ter Kuile één van de vier kerngroepleden is. Frits komt al jarenlang regelmatig bij ons logeren om het platteland op te snuiven, samen met zijn twee kinderen. Het Jeannette Noëlhuis is een leefgemeenschap in de Bijlmermeer. Hun levensstijl is gebaseerd op eenvoud, gastvrijheid, gebed en directe actie voor een betere samenleving. De gemeenschap is ontstaan vanuit de Catholic Workerbeweging in de Verenigde Staten. Onlangs bestond de Nederlandse tak 25 jaar. Met de actie “Geef het Jeannette Noëlhuis het Jeannette Noëlhuis cadeau” lukte het om hun naast en onder elkaar gelegen huurappartementen van een flat te kopen. De kerngroepleden grijpen terug op het evangelie van Matteüs ( hoofdstuk 25) waarin Jezus zegt:”Al wat jullie gedaan hebben voor de onaanzienlijksten van mijn broeders en zusters, hebben jullie voor Mij gedaan”. Het is het streven van de kerngroep om het evangelie handen en voeten te geven door vreedzame getuigenissen op plekken waar het wringt (bijvoorbeeld de Schipholwakes) en door concrete hulp aan de armsten. Daarom leven zij samen onder één dak met elf tot achttien mensen zonder papieren. De kerngroep deelt wat ze hebben met anderen die minder hebben. Op hun manier proberen zij ook duurzaam te leven. Ze hebben bijvoorbeeld geen auto, delen de wasmachine met 24 mensen, verminderen vlees- en zuivelverbruik en hebben zelfs een kleine biologische groentetuin. Ze krijgen geen salaris voor wat ze doen, maar ontvangen kost en

inwoning. Ze zien het als hun persoonlijke taak om te helpen wanneer iemand in nood is. Ze maken geen aanspraak op overheidsgeld. Zoals zij zelf zeggen:”Dankzij de steun van veel mensen, engelen en heiligen en Gods erbarmen kan deze gemeenschap bloeien”. Voor meer informatie: www.noelhuis.nl.

Eenmaal binnen, worden we door Frits (rechts) meteen aan het werk gezet om de kernwapens uit Nederland weg te krijgen.

Marion Gieben

en naar de Nikola in Utrecht Het is een heldere zonnige dag als Marion en ik naar Utrecht gaan voor een bijeenkomst van kleine leefgemeenschappen, deze keer bij de Nikola Kommuniteit. Na een prachtige wandeling door het park komen we aan bij een statig pand aan de Maliesingel bestaande uit een moederhuis en enkele belendende panden. We worden hartelijk ontvangen, in het bijzonder door Jacoby. Zij is één van de bewoners en komt regelmatig ook bij ons op Stoutenburg voor een tuinweek. De Nikola Kommuniteit is een open, christelijke gemeenschap die al 50 jaar bestaat. De grondslag voor de gemeenschap is “gebed, gemeenschap en gastvrijheid”. Er is een korte inleiding over het thema van vandaag: de verschillende fases in woongemeenschappen. De beginfase waarin je als gemeenschap met elkaar hetzelfde doel nastreeft is een actieve fase om dat vorm te geven. De volgende fase is de fase van het in standhouden/beheren. In deze fase is er vaak een wisseling van bewoners, er wordt nu meer naar elkaar gekeken (ben ik hier

wel op mijn plek, of heeft de ander wel dezelfde waarden?) In de derde fase dienen zich opnieuw veranderingen aan: vergrijzing van de leefgemeenschap en de volgende generatie die de kerntaken gaan overnemen. Dan zingen we o.l.v. Jacoby meerstemmig een aantal liederen en is het tijd om naar de Domkerk te gaan voor het middaggebed. Een prachtige wandeling door de stad. Daar aangekomen wacht de voorgangster van de dag ons al op in een zijbeuk van de kerk. De Nikola verzorgt dagelijks om 12.30 u een inloopviering. Vooral het zingen is prachtig! Hierna gaan we weer terug naar het moederhuis van de Nikola en staat er een rijke lunch klaar. Er wordt geanimeerd met elkaar gesproken. ’s Middags gaan we in kleine groepen uiteen met de vraag: in welke fase zit jouw leefgemeenschap en wat is er nodig. Ik zit in een heel divers groepje met een “jonge” leefgemeenschap tot een 50- jarige leefgemeenschap. De uitwisseling Verder lezen hiernaast >>

13


‘Stilstaan om vooruit te komen’ Je even terugtrekken uit je dagelijkse gang van zaken (retraite) is goed voor iedereen, óók voor twintigers en dertigers, is onze overtuiging, maar op onze retraiteweken komen ze nauwelijks af. Daarom werden juist zij uitgenodigd om kennis te maken met Stoutenburg en zich even terug te trekken uit hun dagelijkse beslommeringen. Dat deden we in samenwerking met Henrik en Ruth van de organisatie ‘Verbeter de Wereld’; zij organiseren traineeships gericht op die leeftijdsgroep.

koken, van nietsnutten tot ‘een goed gesprek’, van de ‘kosmische wandeling’ (de geschiedenis van de oerknal tot nu) tot een uurtje alleen, in stilte, buiten. En dat alles in Stoutenburg, gevoed door ons dagritme, de meditaties, het huis en de producten uit de tuin. De vrijdagavond gebruikten we om even achterom te kijken, de zaterdag om ‘stil te staan’ en de zondag om de

blik naar voren te richten. De deelnemers waren erg blij met het cadeau dat ze zichzelf gegund hadden om mee te doen, zeer geïnteresseerd in het leven van de ‘moderne kloosterlingen’ op Stoutenburg en tevreden met het geboden programma. Samen met Henrik en Ruth van ‘Verbeter de Wereld’ concludeerden we dat een dergelijk weekend beslist voor herhaling vatbaar is. Marco Ganzeman

Zestien mensen deden mee aan een retraiteweekend in november onder het motto ‘Stilstaan om vooruit te komen’. Carolien en Marco begeleidden de deelnemers in een weekend rust op Stoutenburg; van een kennismakingsronde door iets over je ouders te vertellen tot een workshop

(vervolg Nikola) en het meedenken met elkaar levert een aantal nieuwe gezichtspunten op en concrete adviezen. Juist door de verschillen in de leefgemeenschappen kunnen we van elkaar leren. Er wordt voorgesteld om een verenigingsvorm op te richten voor de kleine leefgemeenschappen, dan is het bijvoorbeeld mogelijk om subsidie aan te vragen. Onder de aanwezigen is daar wel animo voor en een paar mensen zullen zich hier verder over buigen. De dag wordt besloten met een meditatie in de prachtige kapel. Geïnspireerd en na een warm afscheid vertrekken we weer huiswaarts. Ida Valk

De krachtige stilte van de nacht In november hebben we voor onze conferentiegroepen ‘s nachts moeten waken. Een compromis met de brandweer die de tweede verdieping niet veilig genoeg vindt voor slaapgasten. We tekenden allemaal in op het schema en er waren ook nog vrijwilligers (met BHVdiploma) die mee wilden waken. Verbluffend hoe weinig gemopper en geaarzel: we gaan het doen. Tja, en wat gebeurt er dan zoal in die nachten? Het is vooral heel STIL. En juist die stilte is zo mooi, ontroerend en boeiend. Ieder half uur liepen we een ronde langs de kamertjes en we hoorden zachte slaapgeluiden en een enkele keer wat dromerige schreeuwtjes. Soms kon iemand niet slapen of had hartkloppingen en konden we wat zorg bieden.

Maar het was vooral heel STIL. In de stilte lukte het mij om te lezen, met een helderheid die ik overdag nauwelijks van mezelf ken. Ook heb ik zitten schrijven en ook daar ontdekte ik de kracht van de nacht. De rust en de donkerte. Te weten dat de wereld slaapt, dat ik waak en dat het mysterie van dag en nacht aangrijpend mooi is. De uren vlogen om en de overdracht was alweer daar. Jammer, maar nog een paar uurtjes slapen is ook een genade. Een aantal van ons was het niet zo gegeven om de slaap te missen, dus die raakten wel wat uit hun ritme. Anderen vonden het een feestje om dit mee te maken. Met dank aan de brandweer! Cocky van Leeuwen

14


Unamore komt weer naar Stoutenburg

Ze schrijft er zelf over: ‘De vraag van Guy of bij de viering van het 25 jarig bestaan van Stoutenburg, mijn schilderijen als vensters naar de hemel en de aarde, in de gang en de zalen aan de muren mochten hangen, kreeg een warm welkom in mijn hart. Het Franciscaans milieuproject dat zoveel mensen aantrekt en inspireert, de verbinding te zoeken en te ervaren met de aarde en de Licht krachten, die haar geschapen hebben, is een van die unieke plekken in de samenleving, die in deze chaotische tijd, ons laat proeven aan het leven en de energie van het nieuwe tijdperk, ook wel het Aquarius tijdperk genoemd. Het is de wijsheid van Moeder Aarde zelf die ons op Stoutenburg hierover inlicht met haar overvloed aan schoonheid en voedsel.

Unamore exposeert een groot deel van het jaar haar prachtige kunstwerken in de gangen en zalen van het kasteel.

Stoutenburglezing over Transitie in druk verschenen Op 5 oktober werd de 16e Stoutenburglezing gehouden door Martine Vonk over het thema: ‘de transitiekracht van kleine gemeenschappen’. Het thema is zeer actueel. U kunt dit nalezen in de brochure die van de lezing is verschenen. Daarin vindt u ook de weerslag van de discussie met de zaal, waarin toehoorders hun eigen ervaringen uitwisselden. Volgens Martine zit de transitiekracht van nieuwe gemeenschappen en netwerken in: 

Commitment. Je moet je ook echt verbinden.



Doorzettingsvermogen, want de werkelijkheid is taai.



Diepgaande verandering, gedragen door een persoonlijke transformatie.

Op die drie punten scoort Stouten-

burg gunstig. Het is daarbij heel ondersteunend dat het leven in Stoutenburg veel ruimte biedt aan zingeving en spiritualiteit. Dat geldt ook voor de kadrering van het leven door een ingebakken ritme van werken en rust. Dat geeft kracht én ontspanning. Tenslotte wees Martine op de schat aan ervaring die in Stoutenburg is opgebouwd. “Wie weet nog hoe je bieten in moet kuilen?” Het Franciscaans Milieuproject zelf werd aangesproken: hoe is haar plaats in de transitie die we nu waarnemen? Dat was met name de vraag naar in hoeverre Stoutenburg meebeweegt met de nieuws sociale media. Martine werkt al jaren met passie aan verduurzaming, met name binnen de christelijke wereld. Ze is gepromoveerd op een onderzoek naar duurzaamheid en waarden in

Terwijl in het gezamenlijk werk en de meditaties het bewustzijn groeit over de grenzeloze Liefde van de Schepping. Moge mijn schilderijen moeder Aarde eren en allen die haar hier verzorgen.’ Opening: zondag 25 jan. om 14 u. De expositie is verder te beleven op werkdagen van 9-12 u en van 15– 16.30 u. Bel voor een afspraak. 033 4945500. www.unamore.com gemeenschappen van Amish, Hutterieten, Benedictijnen en Franciscanen. Voor dat onderzoek bezocht ze ook Stoutenburg. Martine is lector ethiek en technologie bij Hogeschool Saxion in Deventer. De brochure is verkrijgbaar voor 2,00 euro, exclusief portokosten. Per post te bestellen door € 4,- over te maken op NL47 TRIO 0197850480 tnv Franciscaans Milieuproject. Meld erbij uw adresgegevens en dat het om ‘brochure Transitie’ gaat.


PROGRAMMA

15

voorjaar 2015 van het Franciscaans Milieuproject Stoutenburg. Stoutenburgerlaan 5, 3835 PB Stoutenburg. Telefoon 033 - 4945500 Actuele info op www.stoutenburg.nl/actueel Informatiemiddag Kom naar onze informatiemiddag als je wilt weten hoe wij hier wonen, wat we doen en waarom. Je krijgt dan informatie over het project en een rondleiding door huis en moestuin. De informatiemiddag begint om 14.00 uur en is omstreeks 16.00 uur afgelopen. Er is een informatiemiddag op zondag 22 februari, 29 maart, 26 april, 31 mei, 30 augustus, 25 oktober en 29 november Rondleiding op verzoek Voor groepen van minimaal 8 personen is het mogelijk een rondleiding in het Franciscaans Milieuproject aan te vragen. In onderling overleg wordt een datum en tijd bepaald. De kosten hiervoor zijn minimaal € 5 per persoon. Stoutenburg bij u thuis Op verzoek trekken wij er graag op uit om in uw gemeente, parochie, gemeenschap of werkgroep over het Franciscaans Milieuproject te vertellen: een informatiemiddag 'bij u thuis'. Ook verzorgen we inleidingen en workshops voor studiedagen en symposia, bijvoorbeeld over: eigentijdse franciscaanse spiritualiteit, gemeenschapsleven, verbondenheid met de natuur, de tuin als oefenplaats, bewust natuurlijk leven. Financiële vergoeding: € 100 exclusief reiskosten. Koken met de Seizoenen Op aanvraag tijdens werkdagen voor groepen van minimaal 6 en maximaal 10 personen. Moestuin in beeld De biologische moestuin met de overzichtelijke bedden, ronde vormen, veelzijdige groentes, geurige kruiden en bloemen is een bron van inspiratie en voeding. De moestuin is opengesteld vanaf zondag 7 juni tot en met zondag 25 oktober 2015 en te bezichtigen op woensdag-, zaterdag- en zondagmiddag van 12.30 -16.30 uur. Opening expositie Unamore Zondag 25 januari om 14.00 uur. Unamore is een kunstenares uit Amsterdam.

Zij schildert een soort eigentijdse iconen. Haar werken brengen de kunstenaar en de beschouwer in contact met een diepte dimensie van de werkelijkheid. Zelf zegt ze erover: “ Mijn schilderijen, worden op een soort „channel” manier geschilderd, waardoor ze soms een magische uitwerking op de kijker kunnen hebben. Er gebeurt daardoor wat met je. Je kunt ze als een medicijn tot je nemen. Je kunt er mee communiceren. Een schilderij is nooit meer zoals je het de vorige keer gezien hebt. Het ademt met je mee. Het verandert met je mee van inzicht tot inzicht. Het kan je leiden in het mysterie van het leven, van jouw eigen leven en in de grote Goddelijke Schepping, waarin wij leven” Unamore exposeerde al eerder in Stoutenburg en we zijn erg blij dat ze in ons jubileumjaar ons huis tot in oktober met haar bijzondere en kleurrijke werken komt verrijken. De expo is te beleven op werkdagen van 9-12 u en van 15– 16.30 u. Bel voor een afspraak. Prachtige site: www.unamore.com. Labyrintdag Op de eerste zaterdag van mei is het wereld labyrintdag en wordt wereldwijd om 13.00 uur voor eenheid en vrede in labyrinten gelopen. Je bent van harte uitgenodigd om op zaterdag 2 mei in Stoutenburg mee te lopen in een labyrint. Voor meer informatie Carolien Looman Natuurbeleving Tuinweken De moestuin van Stoutenburg voorziet de bewoners, hun gasten en de bezoekers van het conferentiecentrum het hele jaar van heerlijke, biologische groenten en kruiden. Daarnaast is de tuin een belangrijke plaats van verbinding tussen mens en natuur. In een tuinweek kun je die verbinding zélf ervaren en meewerken in de tuin. Maak kennis met onze manier van leven en leef mee met het dagritme van de communiteit, waarbij we dagelijks zo’n 6 uur in de moestuin werken. ’s Ochtends doen we dat zoveel mogelijk in stilte. De tuinweek begint op maandagochtend

11.00 uur en duurt tot vrijdagmiddag 14.00 uur Data van de tuinweken: 16 20 maart, 20 - 24 april, 1 - 5 juni, 31 augustus - 4 september, 2-6 november Bijdrage: € 100,- . Info en opgave bij Cocky van Leeuwen/ Marco Ganzeman Bewust Natuurlijk Leven Go with the flow! Kom weer in de stroom van leven waarin je je gedragen weet. In dit lang weekend belicht Marion Gieben de onderdelen van natuurlijk leven, zoals ons levensritme en -tempo, voeding en kruiden, leven in verbondenheid. Eenvoud is hierbij de rode draad. Gedurende deze dagen ervaren we natuurlijk leven door werken in de (kruiden)tuin, gezondheids-oefeningen en meditatie, samen koken en leven in het ritme van Stoutenburg. Aanvang donderdag 30 april om 20.00 uur en afsluiting zondag 3 mei om 14.00 uur. Bijdrage: € 130. Info en opgave bij Marion Gieben. VELT Opentuindag In het kader van de VELTecotuindagen 2015 stellen wij onze sier- en moestuin open, samen met meer dan honderd locaties in Nederland en Vlaanderen. VELT staat voor de Vereniging voor Ecologisch Leven en Tuinieren. Laat je inspireren en informeer je over een gezonde manier van tuinieren. Op zondag 7 juni van 12.00 – 16.30 uur. Tuinweekend Onze bloemrijke, biologische moestuin is een essentiële voedingsbron voor zowel het lichaam als de ziel. Tijdens dit tuinweekend kun je dit zelf ervaren. Er wordt op vrijdag en zaterdag gewerkt in de rust en kracht uitstralende tuin. Je leeft het weekend mee in het dagritme van de communiteit. Het tuinweekend begint op donderdagavond om 20.00 uur en duurt tot en met zondagmiddag 14.00 u. Datum van het tuinweekend 2-5 juli. Bijdrage: € 90. Info en opgave bij Cocky van Leeuwen/Marco Ganzeman

16

Koetsier januari 2015 Kruidentuinweek De kruidentuin levert ons het hele jaar geurige en smakelijke kruiden. Marion Gieben leert je hoe je kruiden kunt toepassen in o.a. thee, tincturen en olie. Tijdens de kruidentuinweek leef je mee in het dagritme van de communiteit. 's Morgens wordt er in de kruidentuin gewerkt en 's middags maak je kennis met de verschillende kruiden en hun werking. Datum kruidentuinweek: 22 26 juni. Bijdrage € 180. Info en opgave bij Marion Gieben Koken en eten in Stoutenburg Koken met de seizoenen Vegetarisch koken met biologisch groenten van het seizoen uit de tuin van Stoutenburg. Samen oogsten, groenten schoonmaken, een maaltijd bereiden en genieten van het (h)eerlijke eten. De workshop begint om 15.00 uur met ontvangst met koffie en thee en een korte inleiding en kennismaking daarna gaan we samen oogsten in de moestuin. Terug in de keuken maken we de groentes schoon en bereiden we de maaltijd. Tussendoor is er nog een korte pauze en om 18.00 uur kunnen we samen genieten van het (h)eerlijke eten. Bijdrage € 18 per keer. Data: 15 januari, 12 februari, 12 maart, 16 april, 7 mei, 16 juli, 13 augustus, 17 september, 22 oktober, 12 november en 17 december. Voor meer informatie en aanmelding Carolien Looman. Wereldmaaltijd Op vrijdag 16 oktober - Wereldvoedseldag – wordt ook in Stoutenburg een Wereldmaaltijd georganiseerd. De Wereldmaaltijd laat zien dat er meer dan genoeg voedsel is voor iedereen in de wereld. De vegetarische wereldmaaltijd bestaat voor het merendeel uit onze eigen biologisch geteelde producten. Tussen de gangen door wordt informatie gegeven over de wereldwijde verdeling van voedsel. De wereldmaaltijd is op vrijdag 16 oktober en begint om 18.00 uur. Kosten € 18,- Meer informatie en aanmelding Carolien Looman.

met koffie en thee vanaf 10.00 uur. Start viering om 10.30 uur. Data: zondag 25 januari, 22 februari, 29 maart, 26 april, 31 mei, 30 augustus, 25 oktober en 29 november. Volhouden, houden van en verbinden Studiedag met Lisette van der Wel. Lisette van der Wel is vandaag onze inleider. Zij doet onderzoek naar 25 jaar Stoutenburg en hoe Stoutenburg het bezielend volhoudt, al die jaren. Daarbij vertelt zij over de tegenstelling die veel mensen verwoorden: enerzijds een milieuproject als Stoutenburg als rustplek en anderzijds het bestaan van Stoutenburg in een woelige wereld, wat iedereen wel kent in z’n werk en dagelijks leven. Stoutenburg is een voorbeeld en kan helpen om het zelf vol te houden. Het programma bevat o.a. bezinning, uitwisseling, praktische oefeningen, verdieping en bemoediging. zaterdag 14 maart 2015, inloop om 10.00 uur, eindtijd 19.30 uur. Opgave voor 1 maart. Kosten: € 50,00 inclusief koffie/thee, lunch en diner. U kunt dit bedrag over maken naar IBAN: NL47 TRIO 0197850480 t.n.v Franciscaans Milieuproject. Retraiteweken Tijd voor verstilling, rust en ruimte voor je eigen (bezinnings-) programma ingebed in het ritme van Stoutenburg. Deze retraiteweek wordt gehouden in de prachtige lichte en ruime Tuinzaal met een aparte eetzaal en keuken. Iedere retraitegast heeft de beschikking over een eigen slaapkamer. Voor wie wil, bieden wij de mogelijkheid tot een gesprek en/of om één dagdeel mee te werken. Kosten € 180,- per persoon. Op basis van volpension (biologische vegetarische maaltijden) van maandag (11.00 uur) tot vrijdag (11.00 uur). : Data: 23 - 27 februari, 4- 8 mei, 19 - 23 oktober Voor meer info: Carolien Looman. Ook op Stoutenburg

Studie en bezinning Vieringen Een aantal zondagen in het jaar verzorgt de communiteit een viering van het leven waar iedereen welkom is. Inloop

Grondbeginselen Energetisch Beheer Hans Andeweg start in 2015 met een nieuwe cursus Grondbeginselen Energetisch Beheer.

Verbeter de energie van je huis, werk en de natuur. Elf cursusdagen van februari tot en met december 2015. Je leert om uitstraling en levensenergie in de natuur, huis en werk waar te nemen, te interpreteren en te verbeteren. Veel oefeningen en praktische toepassingen afgewisseld met theorie. Voorkennis is niet vereist. Meer informatie en aanmelding via www.ecotherapie.org Sangha Stoutenburg Negen maanden van het jaar kun je iedere zondagavond om 19.30 uur mee komen mediteren in de meditatieruimte van het Franciscaans Milieuproject. De meditatie is geïnspireerd op het boeddhisme van Thich Nhat Hanh. Voor meer informatie Jorieke Rijsenbilt, 0334650174. Geen meditatie in de maanden juni, juli en augustus. Aanmelden hoeft niet Meer informatie over de Sangha Zie ook de webpagina over de sangha:www.aandacht.net/amersfoort Sacrale dansen Sacrale dansen op zondagmiddag van 14.00 tot 16.30 uur onder leiding van Wilna Westerlaken. Data: 25 januari, 15 februari, 15 maart, 19 april, 17 mei, 20 september (danen voor vrede) 18 oktober, 15 november en 13 december. Kosten € 14 per middag. Meer informatie en aanmelding via:www.sacraledans.nl of bij Wilna Westerlaken 033-4633846 Yoga 2015 Yogalessen in de Kapelzaal van Kasteel Stoutenburg. - Ria Bindels. Op maandagavond van 18.45-19.45 uur en van 20.00-21.00 uur. Dinsdagochtend van 9.30-10.30 uur en van 10.45-11.45 uur. Voor meer informatie: www.middennederland.info. Aanmelding per telefoon 06-15556066. - Willie Oudejans. Pranayama-yoga. Op dinsdagavond; eerste les van 19.0020.00 u, tweede les van 20.15-21.15 u. Meer informatie www.pranayamayoga.nl. Aanmelden per telefoon 033 4943809. Meer programma vind je op onze website!

Wie is de eigenaar van het project? De Koetsier van Stoutenburg - januari Koetsier januari

Recommend Documents