De Koetsier van Stoutenburg - zomer 2013

1.

Koetsier september 2013

De Koetsier van Stoutenburg - zomer 2013

Retouradres: Stoutenburgerlaan 5 3835 PB STOUTENBURG

Heling in de tuin In de laatste viering van de lente droegen we gedichten naar de tuin. Teksten die ons helpen ‘diep te kijken’ naar de natuur, om daar het Mysterie van de Eeuwige in te ontdekken. We gaven ze over aan de elementen en nu zwieren ze in de wind. Bezoekers worden uitgenodigd om hun gedicht toe te voegen. Dat leidde tot bijzondere teksten zoals van deze anonieme dichter: Verwond door mijn ziekte vind ik hier troost in de toppen van de bomen.

Een mengsel van geuren vliegt voorbij en doet me denken aan de zorgeloosheid van ooit. De wind speelt met mijn haren ze zijn niet langer meer echt, maar ik voel me heel, gedragen door de natuur. De helende werking van een tuin! Het is een ervaring die wij kennen en delen met vele vrijwilligers. Het verdiepen van het contact met de aarde doet goed, naar lichaam én ziel.

Wat ook weldadig is de wijze waarop we in ons project tot besluiten komen. ‘Organisch’ noemen we dat proces. Het vergt veel geduld en uithoudingsvermogen. Maar dan heb je ook wat! Lees het smakelijke verhaal van Carolien over het opknappen van de refter en verder over wat er zich zoal heeft voorgedaan, het laatste half jaar. Wij wensen u veel leesplezier en alvast een prachtige herfst. De communiteit

2.

Kroniek


Voorjaar? Dit jaar kunnen we uitzonderlijk lang genieten van de bloesem van de fruitbomen, de narcissen, tulpen, blauwe druifjes en bloeiende lelietje van dalen, de geuren van de meidoorn, seringen, blauwe regen en azalea plezieren al vele weken onze neuzen. De witte rododendron is nu uitgebloeid en de lila staat nu in de volle glorie te bloeien. Het koude voorjaar lijkt maar aan te houden en in de tuin is alles “later” dan anders. Gelukkig was het zonnig op de eerste zondag van juni tijdens de ‘opentuin-dag’. Het was een geslaagde dag met meer dan tweehonderd beIn december 2012 is station Hoevelaken in gebruik genomen. Het is nu mogelijk om ieder half uur om 11 minuten en 41 over het hele uur van station Amersfoort Centraal in Hoevelaken te komen. Vanaf dit station is het nog 2 kilometer lopen en je bent bij het kasteel. Overdag en door de week heb je een keer in het uur aansluiting op de buurtbus. Check onze website met de route-informatie.

Marco legt de werking uit van de kruidendroogkast.

zoekers die zowel de moestuin als de borders rondom het huis kwamen bekijken. Ook dit jaar is de moestuin weer geopend voor bezoekers op woensdag-, zaterdag- en zondagmiddag van 12.30-16.30 uur. Kom gerust zelf eens een kijkje nemen! Te voet en per trein Tegenwoordig is de bereikbaarheid van Stoutenburg stukken verbeterd. Mede dankzij een gift van het Oranje Fonds in het kader van Burendag en de grote inzet van onze buurtgenoot Gies Voorburg is “het burenpad” aangelegd. Het “burenpad” loopt van de Hessenweg tot aan het begin van het Kasteelterrein parallel aan de Stoutenburgerlaan. Het pad is in september 2012 aangelegd door vrijwilligers van het Utrechts Landschap en het Franciscaans Milieuproject. Het is een leuk slingerpaadje geworden, waarvan dankbaar gebruikt gemaakt wordt door alle wandelaars.

Matchbeurs In november 2012 zijn Marion en Carolien naar de Matchbeurs in Leusden gegaan. Dit was de eerste keer dat we meededen met deze beurs waarbij het bedrijfsleven en maatschappelijke organisaties met elkaar in contact gebracht worden. Ons doel was een ‘ecomus’ te vinden maar we maakten onverwachte, leuke andere matches die bij de notaris werden vastgelegd en in het voorjaar van 2013 zijn gerealiseerd. De eerste match was met Coby van der Zee van www.dynanoia.nl, zij geeft supervisie, coaching, intervisie, diverse trainingen en proces-

De Koetsier van Stoutenburg over wat er allemaal gebeurt in het Franciscaans Milieuproject in Stoutenburg. Abonneren door een bedragje over te maken op banknummer 7661227 van Stichting Franciscaans Milieuproject, Stoutenburgerlaan 5, 3835 PB Stoutenburg o.v.v. Koetsier. IBAN: NL08 INGB 0007 6612 27 BIC: INGBNL2A Tel. (033) 494 55 00; E-mail [email protected]; webstek: www.stoutenburg.nl

3.


Een koude

Anja van Leerdam aan het werk.

begeleiding. Coby gaf op vrijdagochtend 1 februari een workshop teamcoaching aan de communiteit. Via verschillende werkvormen kregen we meer inzicht in onszelf en de ander. Het werd een dynamische en gevarieerde ochtend waarbij communicatie centraal stond. Coby wist in korte tijd zowel diepgang als verbreding en verbinding in te brengen. We zijn erg blij met de praktische tips die we deze ochtend meegekregen hebben. De tweede match was samen met de masseurs Anja van Leerdam van Anyana en Martine Siksma van Sportmassage Leusden. Zij hebben stoelmassages gegeven aan vrijwilligers en bewoners van Stoutenburg. De Voorkamer was omgetoverd tot behandelruimte, een prettige lichte en warme ruimte waar het dankzij de massage-olie heerlijk rook. Voor een stevige massage kon je terecht bij Martine. Anja was meer van de zachte hand. Na afloop hebben zij met ons meegegeten en konden we terugkijken op een leuke match. Zuinigheid op postzegelformaat! In het bakje uitgaande post ontdekte een vrijwilligster een dikke brief met een postcode bij haar in de buurt! Nou, dat kan ik wel even langsbrengen! Wel zonde van die postzegels! Met veel geduld en precisie werden de vijf postzegels er één voor één afgewerkt met een klein mesje. De postzegels werden op de rand van een bakje geplakt en zijn klaar voor (her)gebruik.

Start van het seizoen eerste tuinDe eerste tuinweek in maart is altijd ook de week, maar opening van het tuinseizoen, dit jaar was het geen onvertogen woord. wel weer extreem koud, maar de deelnemers leek het niet te deren. Fris en vrolijk kwamen zij binnen voor de koffie en opgewarmd en opgetogen vertrokken ze weer naar de tuin om bedjes vrij te maken en er compost in te werken. Tijdens de lunch werd volop genoten van de warme soep en na een lange pauze vertrok iedereen weer uitgerust en goed gemutst (letterlijk en figuurlijk) naar de tuin. Geen onvertogen woord gehoord!

‘Finisher’ Giulio Rafaelli uit Italië was de eerste WWOOFER van het jaar. Hij kwam in april en is drie weken bij ons gebleven. Een leuke leergierige jongen die goed kon werken en het liefst alles schoon op maakte. Ieder potje jam dat ‘leeg’ was nam hij nog onder zijn hoede en zorgvuldig werd er thee ingeschonken, het deksel er weer opgedraaid en goed geschud.

Ik ruik een nieuw fris luchtje op de WC. En ik besef dat we in de brede kring van mensen die ons meedraagt zelfs een vrijwilligster hebben die zorgt voor aangename luchtjes op het toilet! Waar heb je dat nou?


Het jaarthema Verbondenheid kreeg in de meditatieruimte vorm door allerlei persoonlijke stukjes in te passen in een groter geheel.

Boven: De nieuwe directeur-rentmeester van het Utrechts Landschap, Saskia van Dockum, kwam kennis maken, samen met bouwkundige Wim Wijsman. Ze bekeken ook de zonnepanelen. Onder: een nieuwe activiteit: tekenen in de tuin o.l.v. Francisca Kalmijn.

4.

De inhoud, een soort lauwe limonade dronk hij dan met smaak tot de laatste druppel op. Laatste restjes werden met smaak door hem verorberd, een beetje salade, een restje saus; hij noemde zichzelf dan ook de ‘finisher’ (opmaker). De andere Wwoofers kwamen in mei. Twee heel verschillend vrouwen uit zeer verschillende culturen namelijk Irina Churylova, geboren in de Oekraïne en al 8 jaar in Nederland (Amsterdam) en Kyoung Jin uit Zuid Korea. Kyoung Jin kwam ’s avonds aan en had een reis van meer dan 15 uur achter de rug. Voor haar gevoel was het drie uur in de nacht, we hebben haar naar bed gestuurd. De volgende ochtend rond koffietijd was ze erbij en werden we overstelpt met vragen over onze manier van geloven, meditatie, gewoontes en gebruiken. Zowel Irina als Kyoung Jin hebben het aangedurfd om voor ons te koken en wat is het leuk en lekker om weer eens anders dan anders te eten! God lof de witlof Een van de opmerkelijkste groenten in onze tuin is toch wel de witlof. De witlof is een zeer bekende groente in Nederland maar eigenlijk weten weinigen meer hoe witlof gekweekt wordt. Het komt vaak voor dat mensen voor het eerst van hun leven in onze tuin zien hoe witlof groeit. Tijdens de workshop “tekenen in de tuin” werd door de kok de laatste witlof uit de tuin opgegraven. De oudste deelneemster van 87 jaar bleef zeer geïnteresseerd staan kijken, dit was de eerste keer in haar leven dat zij zag hoe witlof groeide en geoogst werd, een historisch moment. In het voorjaar worden de kleine zaadjes in rijtjes gezaaid en in de loop van de zomer groeien deze uit tot planten met grote langwerpige groene bladeren die smaken als paardenbloembladeren en dikke penwortels. Bij rondleidingen in de tuin worden deze bladeren vaak niet herkend en het is altijd leuk mensen een stuk blad te laten proeven, als ze durven en te laten raden. In het najaar worden de planten met wortel en al uit de aarde gehaald en in de schuur gelegd. Allemaal keurig in rijen liggen ze daar te besterven zodat de energie van het blad in de wortel teruggaat. Na ruim een week rust worden de bladeren er afgeknipt maar wel zo dat de levende kern er in blijft zitten. Daarna worden de wortels diep in de grond begraven allemaal keurig in het gelid en toegedekt met een berg aarde. Meestal hebben we zo’n witlofheuvel in de kas en in de tuin. Na een paar maanden, dat is erg afhankelijk van het weer, kunnen we in de winter al de


5.

eerste witlof oogsten uit de kas. De witlof die ingegraven is in de tuin komt meestal wat later op gang en daar kunnen we vanaf februari tot mei van oogsten. Het oogsten van de witlof is altijd een feest. Voorzichtig met de blote handen de aarde heuvel afgraven en daar in de diepte de eerste tere witte puntjes van de witlof ontdekken. Na behoedzaam en diep graven komt een stronkje witlof bloot en kun je deze stevig vastpakken en uit de grond trekken. Het stronkje wordt van de wortel afgebroken en de wortel gaat naar de composthoop, de stronkjes witlof gaan mee naar de keuken en worden daar schoongemaakt en gewassen voordat ze verwerkt worden in een salade, wokgerecht of ovenschotel. Labyrint In mei is een labyrint aangelegd in het bos van Stoutenburg door leerlingen van 4 VWO de Breul uit Zeist en andere vrijwilligers. Een labyrint is een kruisingsvrij, slingerend pad, dat via een aantal wendingen naar het centrum leidt en weer terug naar buiten gaat. Het labyrint komt in vrijwel alle culturen voor. De oudste bekende afbeeldingen van labyrinten zijn zo'n 6000 jaar oud. Historisch gezien zijn er veel verschillende mythes, rituelen en verhalen verbonden aan het labyrint. Tegelijk heeft het labyrint een universele betekenis. Het is niet voorbehouden aan één enkele religieuze of culturele traditie. De cirkel is vanouds een symbool van heling en heelheid. Het labyrint wijst een weg Een kletsnatte, maar stralende Carolien zet het labyrint uit op een open plek in het bos.

Boven: Na de hele nacht doorgewaakt te hebben, kijken de wachters op Paasmorgen hoe het langzaam licht wordt. Onder: Op burenbezoek bij Wim en Thecla van Zandbrink, die een biologische veehouderij runnen (met héél veel zonnepanelen!). Onderaan: Marion (l) en Willy (r) in actie tijdens de week ‘Bewust Natuurlijk Leven”.


6.

door die cirkel heen. De spiraal is een symbool van de verbinding tussen de menselijke en de goddelijke wereld. Het labyrint biedt de mogelijkheid van het begaan van een ‘innerlijke weg’, een weg naar je Zelf. Vaak verwarren mensen een labyrint met een doolhof. In een doolhof moet je keuzes maken tussen verschillende paden, in een labyrint is er maar één weg. In een doolhof verlies je je weg, in een labyrint vind je je weg! Shahjan Na veertien jaar opvang in Stoutenburg is Shahjan bij ons weg. Ze is half maart verhuisd naar Leusden, naar een mooie driekamer flat op de eerste verdieping in een rustige buurt vlakbij het

Boven: Buurkinderen Kosha en Jesse komen weer pannenkoeken eten. Jesse filmt het feest met de iPad van zijn pa. Midden: Guy wordt op zondagmorgen door de EO ondervraagd over zijn franciscaanse leven en het milieuproject.

We namen afscheid van Shahjan met een smakelijk etentje bij de Chinees. Ze kreeg bij haar afscheid een fotoboek cadeau over de periode dat ze met Nader in Stoutenburg woonde.

Marco ontmoet Abraham

winkelcentrum. Nader is vaak bij haar. Het is een grote verandering voor alle partijen en het is nog wennen. Als het nodig is kunnen wij haar bellen en komt ze om ons te helpen met het koken en mussen. Dat is een fijn aanbod waar we dankbaar gebruik van maken.

Op 20 juli werd Marco 50 jaar. Reden voor Carolien om hem tussen de bloemetjes in de moestuin te fotograferen. Marco: ‘Ik kan het iedereen aanraden om dat te vieren met familie en vrienden op een zonnige zomeravond. De tafels stonden buiten, mooi gedekt, en gevuld met een heerlijke maaltijd. Daarna feest met taart, diverse liederen, vuur en dans. Het was geweldig, een prachtig begin van de rest van mijn leven.’

7.


Van het een komt het ander het opknappen van de Refter, stap voor stap Hardop dromen Tijdens het meewerkweekend van 22-25 november 2012 wordt een begin gemaakt met het schilderen van de raamkozijnen in onze eetzaal, de grote Refter. Alle tafels en stoelen worden aan de kant geschoven, de steiger opgebouwd, gordijnen weggehaald en de kozijnen schoongemaakt met St. Marc. Het begin was gemaakt. De week erna beginnen Marco, Aimé en Nader met het schuren en schilderen van de kozijnen. Ondertussen is duidelijk zichtbaar geworden dat de Refter aan een opknapbeurt toe was. En als we dan toch bezig zijn kunnen we dan niet beter eens goed kijken wat we in de Refter allemaal anders willen? Tijdens een vergadering in december gaan we met zijn allen hardop dromen in de eetzaal. Na wat heen-en-weer gepraat besluiten we uiteindelijk voor een redelijk eenvoudige en goedkope opknapbeurt. We beginnen gewoon en nemen stap voor stap beslissingen en dan zien we wel wat het wordt. Aimé haalt de platen van de deuren af en er komt een prachtige deur tevoorschijn die helaas her en der wat is afgevlakt om hem pas te maken. Eerst maar eens schoonmaken en schuren en de lambrisering ook. De eetzaal wordt nu eerst helemaal ontruimd, de kerkbanken worden voor het merendeel in de kapelzaal neergezet. Tafels, stoelen, planten en andere prullen en spullen worden in de voorkamer opgeslagen. De zachtboardplaat met dartbord van de muur gehaald, de piano van de kant verschoven en de enorme vingerplant wordt uit de hoek gehaald en met een trap ondersteund. Ruben aan de rol.

Nu is er lekker ruimte om alles schoon te maken, te schuren en te schilderen.

Onder de afdekplaten blijkt een fraaie paneeldeur te schuilen.

Kleuren kiezen Wat voor kleur moet het worden? Roze, gebroken wit, geel, goud, terra? We kiezen voor een kleurencombinatie die in de grand foulards zitten die over de banken in de huiskamer liggen. Cocky gaat samen met Willy met dit kleed naar de verfwinkel en laat een paar potten verf mengen. Omdat we beter een beeld kunnen vormen als we het zien, wordt een deel van de lambrisering in verschillende kleuren geverfd; gebroken wit, zandsteen, terra, zilver, oud roze en oker, ieder vlak een andere kleur. Na lang wikken en wegen besluiten we dat de basis van alles gebroken wit moet worden en dat misschien her en der een vlak een kleurtje kan krijgen. Dat geeft volgens ons het meeste licht en ook visueel rust en ruimte. Een heel gesprek ontspint zich over de deur. De meeste vrijwilligers vinden dat deze alleen goed geschuurd moet worden en daarna het donkere hout met blanke lak afwerken. De communiteit wil echter meer licht en kleur in de ruimte. Eerst zien en dan beslissen; dus wordt eerst gebroken wit op een deel geverfd en te licht bevonden, waar blijft de kleur? De terra is te zwaar, het oker te oubollig, helder geel te heftig en zacht geel te weeïg… We kiezen uiteindelijk voor de combinatie zandsteen met gebroken wit omdat we dat stijlvol vinden. En de plinten dan? Een deel Het wordt zandsteen krijgt ook een zandsteen laagje met gebroken wit. en na een tijdje besluiten we om


alle plinten deze kleur te geven. En de roosters? Ja, eindelijk wat kleur: terra! ‘Bah’ roepen de vrijwilligers ter plaatse. Eerst maar eentje proberen. ‘Best mooi en een leuk accent’, laten we de andere roosters ook maar zo doen! Zienderogen wordt het lichter in de eetzaal nu de lambrisering geschilderd is en de muren opnieuw gewit zijn. Marco vraagt zich af of die andere kleuren nog terugkomen op verschillende panelen van de lambrisering. Steeds afwisselend of lekker speels in de hoeken bijvoorbeeld? We besluiten eerst eens kijken hoe het staat met tafels in de ruimte en dan pas te besluiten of we nog meer kleur in de lambrisering gaan aanbrengen. Stoelendans In januari gaan Cocky en Guy koffie drinken bij de HEMA in Barneveld en zij horen dat de koffiecorner compleet gerenoveerd gaat worden. Guy informeert wat er met de stoelen gaat gebeuren. De medewerkster heeft geen idee en gaat er achter aan. We worden gebeld dat we 60 stoelen kunnen komen ophalen voor 50 euro. Zestig stoelen is wel heel veel, rond de veertig is genoeg. Met hulp van Cor en zijn kampeerbus worden ruim 45 stoelen opgehaald. Alle stoelen krijgen de komende weken speciale zorg en aandacht, ze worden eerst helemaal schoongemaakt, gerepareerd en van een aantal kapotte stoelen worden een paar hele stoelen gemaakt. Er ontspint zich een discussie over het al dan niet stofferen van de stoelen. Lies heeft nog wel een geschikte lap stof. We besluiten alle stoelen nieuwe bekleding te geven, de oude plastic bekleding er af te halen en het houtwerk in de meubelolie te zetten. De eetzaal transformeert tot een meubelstoffeerbedrijf en de opgeknapte stoelen krijgen een nieuwe bestemming in de eetzaal van Assisi, ons conferentieoord. De oude stoelen van Assisi komen in onze eetzaal te staan. Ondertussen is het keukenblok meer en meer ter discussie komen te staan. Wat een enorm gevaarte daar in de hoek, kan dat niet anders? Zullen we het schilderen of misschien is er Cor en Cocky halen de door de HEMA afgedankte stoelen op.

8.

leuk plakplastic te koop dat we er op kunnen plakken? Carolien komt met 7 soorten plakplastic thuis die allemaal afgekeurd worden. Is het niet beter er iets anders neer te zetten? Hebben we al die kastruimte wel nodig? We kunnen best met minder toe! Er staat heel veel in dat niet hier hoeft te liggen. Van de kast naar… De bovenkastjes worden eerst eens weggehaald. Dat is al stukken beter! Daarna de twee grote kasten van de kant en nu we toch bezig zijn kan het hele blok er wel af. Zie je wel, de lambrisering loopt niet door en de vloerbedekking ook niet. Hé, het is in 1986 gemaakt kun je op de vloer zien. Wel een lelijke hoek zo! Daar moeten we wat aan doen. Misschien is de Lundia kast van Marco wat of moet er toch iets nieuws komen? Cocky en Carolien gaan op de laatste dinsdag van januari door de sneeuw naar de Ikea en bekijken daar alle kasten en mogelijkheden. De kleuren waaruit we kunnen kiezen zijn wit, zwart, grijs, paars, knalrood, en ‘Utrechts Landschap groen’. Wij willen het liefst hout in een lichte tint, grenen of zo. Toch ook maar even kijken bij de kringloopwinkel, Leen Bakker, de Kwantum en Flevo-licht en wonen. Alleen bij die laatste vinden we eikenhouten kasten die een beetje aan onze eisen en wensen voldoen. Heel massief en ze moeten naar onze wensen gemaakt worden, voor een kleine 5000 euro zijn we klaar en wordt het thuis bezorgd. Dat is toch wel heel veel geld. Via de binnenstad waar vroeger een Lundia winkel zat (bestaat niet meer) komen ze vele uren later thuis. Ze zijn compleet op de hoogte van de trends van deze tijd en stukken wijzer, maar zonder kast! De oplossing en verbetering Wat wij willen is nu niet te koop maar misschien nog wel via Lundia of Marktplaats te verkrijgen? Na een tijdje surfen worden alle tweedehandskasten op Marktplaats afgekeurd. Misschien toch nog de kast van Marco? Nee joh, het liefst willen we houtkleurig kast en aan die kast van Marco hebben we ook nog heel wat te klussen. Laten we dan een tweedehands Lundia kast samenstellen precies zoals we hem hebben willen. Na een tijdje wordt duidelijk dat we dan rond de 4000 euro uitkomen. Maar wacht eens even; hebben we niet zoiets in de keuken van ons conferentieoord staan? Potverdorie, dat zou het wel eens kunnen zijn. De volgende dag direct die kasten leeggehaald

9.


Guy kruipt door het doorgeefluik voor de elektra en de refter wordt tijdelijk naaiatelier.

en versleept naar onze eetzaal. Samen met vrijwilligers (Annet en Ingrid) schuiven, een beetje naar links, naar achteren, naar voren, met een hoek en toen opeens was het perfect! Er ontstond een ‘abgeeckte’ hoekkast, die ook nog eens de ontbrekende lambrisering, het doorgeefluikje en de kale plek op de vloer verbergt. Nadeel is wel dat het stroompunt nu achter de kast zit maar dat kan Guy wel veranderen. Laten we eens horen wat de rest ervan vindt. De één na de ander keurt de oplossing goed en dat probleem is uit de wereld. Om achter de kasten in onze eetzaal te kunnen komen wordt het oude doorgeefluik in de gang opengemaakt. Guy kruipt door het gat en verlegt de elektriciteit, zet de kasten op een stevig fundament en schroeft ze aan de muur vast. Ingrid stelt de kastdeurtjes perfect af en nu kunnen de kasten ingericht worden. De twee oude, grote, witte kasten worden naar de keuken van Assisi gebracht. En passant word nog even die hele keuken heringericht en toen bleek het zelfs een verbetering! Nog meer hergebruiken en herschikken Maar nu die gordijnen. Hoe oud zijn die eigenlijk? Het ene deel komt uit de woonkamer van het Koetshuis, wat betreft kleur zou dat nog wel kunnen. Dat andere deel kan echt niet meer, dat roze vloekt met de rest. Eens kijken naar textielverf. In geen enkele winkel de kleur te koop die we willen, dus dan maar via internet kijken. Voor een paar honderd euro kunnen we alles verven, maar het is net niet de kleur die we willen. Zullen we dan maar andere gordijnen nemen? Weet je wat volgens mij leuk is? Die gestreepte gordijnen uit de Tuinzaal! Die hebben precies de kleuren die we nu gebruiken. Een

gordijn wordt voor proef opgehangen, best aardig. Maar wat moet er dan in de Tuinzaal? Nieuwe brandveilige gordijnen. Cocky en Carolien gaan weer op expeditie. In februari is de eetzaal nog even naaiatelier en de gordijnen uit de Tuinzaal worden vermaakt en opgehangen. De piano, waar moet dat ding toch staan! Wil jij hem niet op je kamer Marion? Daar is nu geen plaats… Misschien moeten we hem eens in de andere hoek zetten. Drie mensen zijn nodig om die enorme plant te verplaatsen en hij staat geweldig mooi in die hoek. Nu kunnen de tafels en stoelen erin. De twee lange tafels tegen de muur en de drie korte brede tafels aan de raamzijde. Licht en ruim We zijn heel blij met het uiteindelijke resultaat, de eetzaal is nu licht en ruim geworden. Er zijn nu 44 zitplaatsen en dat is makkelijk als we weer eens veel gasten hebben. Begin maart zijn nieuwe kunstwerken in huis opgehangen en op 8 maart wordt de eetzaal feestelijk in gebruik genomen tijdens de opening van de expositie ”Weerspiegelingen”. Het is leuk en leerzaam om zo samen te werken aan zo’n klus. Zeker als je tijd neemt voor de veranderingen, ontstaan er mooie processen. De manier waarop we tot besluitvorming komen is zeer interessant. We werken veel samen en leren elkaar beter kennen en waarderen. We hebben ook veel ongevraagde adviezen gekregen. Niet altijd even makkelijk om hier tactvol mee om te gaan. Soms zijn de adviezen alleen maar tijdverspilling en vooral extra werk maar ook zijn er hierdoor waardevolle en handige verbeteringen gekomen. Het haalbare, meest praktische, het goedkoopste en het mooiste vormen samen zo’n beetje de basis in onze besluitvorming. Veel bestedingen vinden we al snel zonde van het geld en we houden ontzettend van tweedehands en hergebruik! Carolien

10.


Ida Valk, nieuwe huisgenoot:

Het leven is hier zoals het bedoeld is Sinds maart 2013 ben ik op Stoutenburg komen wonen als huisgenoot. Al ruim 10 jaar kom ik hier als vrijwilliger vooral in de tuin meewerken. Veel mensen zullen mij dan ook al kennen, maar laat ik mij toch even voorstellen: Ik ben Ida Valk, 61 jaar, kom uit Amsterdam en heb twee volwassen kinderen. Inmiddels ben ik oma van twee mooie kleinkinderen: Olivia (2 jaar) en Victor (6 maanden). Geschenken die zomaar in mijn schoot vallen en waar ik van mag genieten. Buitenmens Ik heb 35 jaar in Amsterdam gewoond en hoewel ik van de stad en alles wat de stad te bieden heeft hou, ben ik ook een buitenmens. Als boerendochter heb ik het bewerken van het land al van mijn ouders en voorouders meegekregen. In mijn jeugd, de 50-er jaren, was het leven op de boerderij, zoals we nu zeggen: zelfvoorzienend. Ik word altijd blij van het werken in de tuin; in het najaar verzamel ik graag allerlei zaden van (bijzondere) bloemen en groenten. In het voorjaar is het dan een feest om alles te zaaien en te zien opkomen, te verspenen en te planten. Ik heb altijd een volkstuin gehad buiten de stad. Sinds ik groenten in mijn tuin ben gaan telen is mijn verhouding tot voeding veranderd. Ik ben me meer bewust van het voedsel dat we eten en ik eet het liefst zo puur mogelijk. Jarenlang heb ik in een kas op het volkstuincomplex planten gekweekt, het is leuk maar ook belangrijk om vergeten soorten weer te verspreiden en zo de diversiteit in gewassen te vergroten. Zonder deze tuin had ik het in de stad niet uitgehouden.

Eenvoudig en in aandacht leven, dichter bij de natuur en verbonden met de levenskracht is waar ik steeds meer naar verlang. Misschien is het ook juist in deze levensfase dat dit meer op de voorgrond komt. Ik verlang er naar om samen met andere mensen te wonen en ben er klaar mee om alles alleen voor mezelf te

Zonder tuin had ik het in de stad niet uitgehouden doen. Jarenlang heb ik met plezier gewerkt als psychotherapeut in de GGZ. Ik begeleidde ondermeer therapiegroepen voor vluchtelingen en migrantenvrouwen en gaf Mindfulnesstrainingen. Ik heb mijn werk afgebouwd, het was een goed moment om een nieuwe stap te maken in mijn leven. En zo meldde ik mij aan als woonbelangstellende bij Stoutenburg, de plek die al zo eigen voelt en waar alles bij elkaar komt. “Wat ga je doen op Stoutenburg?” is een vraag die me vaak

Ik word altijd blij van het werken in de tuin.

werd gesteld. Ik heb geen specifiek doel, behalve te ervaren hoe het is om hier te wonen en uit te vinden of dit echt iets voor mij is. Niet al te veel verwachtingen, meer wachten op wat komt, open te zijn voor wat er op mijn pad komt, gewoon iedere dag. Natuurlijk werk ik graag in de tuin, de fruitbomen en bloemen hebben ook mijn aandacht, maar verder hoop ik dat alle werkzaamheden me voldoening geven. Het maakt tenslotte niet uit wat je doet, maar hoe je het doet. Op Stoutenburg is het zo fijn dat de tuin en de keuken eigenlijk één geheel is, het koken met wat er in de tuin is brengt een creatief proces op gang in de keuken. Inmiddels ben ik de uitdaging aangegaan om te koken voor de communiteit. Ik denk vaak: “het leven is hier zoals het bedoeld is”. Ida Valk

11.


Sjef Staps maakt werk van duurzaamheid en schreef het boek

‘Over de crisis niets dan goeds’ Sjef Staps is al vele jaren betrokken bij Stoutenburg o.a. in de Leesgroep en de Stoutenburg Academie. Carolien interviewt hem in zijn huis in Leusden-Zuid waar hij samen met zijn vrouw Els en twee zonen Merlijn (18 ) en Camil (16) woont. Kun je nog de eerste keer herinneren dat je in Stoutenburg kwam? Dat is heel lang geleden, in de jaren ’90 via Kees van Wegen, hij introduceerde me in “de Leesgroep”. Agaath Terpstra (met breiwerk), Gerard van Dijk, Marco Ganzeman, Jan Vos en Edgar de Bruijn waren toen ook deel van deze groep. De laatste jaren zijn we een stabiele groep van 7 mannen die in de winterperiode één keer per maand bijeen komen in Stoutenburg. Eén persoon van onze groep bereidt iets voor, een artikel of een hoofdstuk uit een boek wordt gekopieerd en toegestuurd. De laatste bijeenkomst in april of mei hebben we altijd een evaluatie. Het is een leuke groep mensen en er is een leuke variatie aan onderwerpen. We beginnen iedere keer met een rondje: “Hoe zit je in je vel en/of zijn er bijzondere dingen gebeurd?” Oorspronkelijk is de leesgroep door Kees Both opgezet en toen ging het over natuur, milieu en spiritualiteit. Later is dat losgelaten en is het wat breder geworden. We hebben het een keer over de Poolse dichteres Wislawa Szymborska gehad. Toen ik haar gedichten las zei me dat helemaal niets. Zij heeft de Nobelprijs voor de literatuur gekregen, dus is het iets bijzonders, maar op een of andere manier kon ik er niet bij komen. Door erover te praten en van ande-

ren te horen wat zij eraan beleven, helpt het om wèl bij zo’n tekst te komen, en is het zeer verrijkend. Het compassiehandvest van Karen Armstrong is behandeld, de film van Al Gore gedraaid, een workshop “over het werk dat weer verbindt” van Joanna Macy gehouden, Eckhart Tolle is besproken. We hebben laatst ook een keer een avond gehad over stedelijke architectuur en wat dat met de mens doet. Gaandeweg is de leesgroep persoonlijker geworden en hebben we meer behoefte om er in de dagelijkse praktijk iets mee te kunnen doen. Wat doe je voor de kost? Ik ben werkzaam bij het Louis Bolk Instituut in Driebergen. Dat is een zelfstandig onderzoeksinstituut dat zich bezig houdt met verduurzaming van de landbouw. Ik werk bij de afdeling ‘bodem en plant’; andere afdelingen zijn ‘dier’ en ‘voeding en gezondheid’. We dekken eigenlijk de hele keten van de grond tot mond. Met ons werk zitten we dicht tegen dat van de Wageningen Universiteit aan, maar het Louis Bolk Instituut werkt meer holistisch en heeft een meer participatieve aanpak. We doen onderzoek bij een bedrijf en in de strategie van dit bedrijf vlechten we direct nieuwe

dingen in. Wij vinden het belangrijk om samen met de boeren te werken. Wij zoeken naar nieuwe concepten voor bemesting en veredeling. Kun je bijvoorbeeld biologische akkerbouw bedrijven zonder dierlijke mest? Hoe kun je op de lange termijn bodemvruchtbaarheid waarborgen? Alles is gericht op duurzaamheid. Resistente schimmels Iets nieuws is bijvoorbeeld, dat er steeds meer resistente schimmels geconstateerd worden. Ruim driehonderd mensen zijn het laatste jaar in Nederlandse ziekenhuizen aan resistente schimmels overleden. Dat wordt waarschijnlijk wel een nieuw werkveld. Wat je ziet is dat in de gangbare landbouw heel veel middelen gebruikt worden tegen die schimmels. Dat heeft nadelige consequenties voor grondwater, voor de toenemende resistentie

12.


van schimmels en bacteriën en betekent een last voor de maatschappij. In de biologische landbouw worden deze niet gebruikt en daar hebben ze er veel minder last van. Dat komt voor een deel door de veredeling van gewassen en door een stuk extensievere teelt. In de Flevopolder zijn jonge, zeer vruchtbare gronden, waar ongeveer 30 á 40 jaar zeer intensieve akkerbouw is gepleegd die veel druk op de bodem geeft. Sommige boeren zien zich nu genoodzaakt om te gaan diepploegen: dit is de grond één meter diep omploegen zodat een meer zandige laag naar boven komt. Dat verbetert in dit geval de structuur, maar dat kun je maar één keer doen. Tijdens de tweedaagse over Veerkracht sprak Piet van IJzendoorn van de Zonnehoeve in Zeewolde over zijn (Biologisch-Dynamische) manier van boeren. Je moet dat duurzaam doen: over 400 jaar moet je ook nog op dat land kunnen boeren en als dat niet zou kunnen, moet je nú je werkwijze aanpassen. Wat is de Stoutenburg Academie en hoe ben je daar betrokken bij geraakt? Er zitten in de Academie mensen met heel verschillende kwaliteiten en er zit heel veel wijsheid aan tafel. Ik kan daar van genieten. Er was op een gegeven moment versterking nodig en Guy Dilweg heeft mij gevraagd of ik belangstelling had. Ik had een paar keer aan een tweedaagse meegedaan. We organiseren de Tweedaagse in het voorjaar en de Stoutenburglezing rond 4 oktober en proberen daarnaast aan verdieping te doen. De eerste keer dat ik meedeed met de Stoutenburg Academie hadden we een weekend onder leiding van Rikus Kieft, De vraag was: ‘waar moeten we als Stoutenburg Academie op richten?’ We organiseren de tweedaagse, maar wat doen we daar naast? Er was behoefte aan

een soort verdieping, maar de manier waarop was wel zoeken en dat is het eigenlijk nog steeds. Het idee is om een extra verdiepingsslag te maken, bijvoorbeeld over de betekenis van het Franciscaans Milieuproject Stoutenburg voor de samenleving. Guy wilde graag naar het jaar 2015 toe karakteristieke dingen van het project vastleggen; wat is er allemaal op Stoutenburg gebeurd en geproduceerd en wat is daarvan de relevantie voor de samenleving? Zou je dat in enige vorm kunnen vastleggen, in bijvoorbeeld een “body of knowledge” of een soort “mozaïek”? We zoeken nog naar hoe dat precies vorm moet krijgen. Vertel over je boek In de leesgroep had ik de film van Al Gore, “Een ongemakkelijke waarheid”, laten zien omdat ik vind dat het klimaatprobleem helemaal uit de hand loopt. Binnen de leesgroep was toen de reactie van enkele mannen dat het allemaal wel heel zwaar is en je er toch niets mee kunt. Die reactie herken ik heel erg. Klimaatverandering zie ik als een gigantisch probleem maar de politiek heeft het er niet over en de krant schrijft er weinig over. Ik vroeg me af “wat is dat nou toch? Waarom heeft niemand het over zoiets belangrijks?” Ik dacht op

De Stoutenburg Academie, vlnr: Sjef Staps, Anne van den Berg, Jeanine Vermeulen, Cathrien de Pater, Beatrijs van de Lisdonk, Marion Gieben, Kees Both en Jan de Valk.

een gegeven moment, “ik moet er zelf iets mee gaan doen!” Het idee is toen geboren om mensen te interviewen over hun visie op twee gebieden waarop we de draagkracht van de aarde overschrijden: klimaat en biodiversiteit; het maximale wat ik er uit zou kunnen halen is een boek en het minimale, dat ik interessante gesprekken met mensen zou hebben. Het wordt het eerste: komend najaar komt mijn boek uit. De werktitel van het boek is nu: Over de crisis niets dan goeds (subtitel: over klimaat en biodiversiteit, urgentie en hoop). In het najaar van 2011 ben ik begonnen en ondertussen heb ik 25 mensen geïnterviewd. De eerste was Jan Juffermans (van de ecologische voetafdruk). Ik ken hem van het Platform Duurzame Solidaire Economie. Hij heeft mij ook gestimuleerd om voor het maximale te gaan. Het is een rijke lijst geworden: ik heb niet alleen jullie in Stoutenburg (Marco en Carolien) geïnterviewd, maar ook politici, wetenschappers, de directeur van Milieudefensie, Jane Goodall, Jan Terlouw en Herman van Veen.

13.


Voor elk gesprek heb ik me goed voorbereid. Zeker als je met iemand als bijvoorbeeld Ruud Lubbers in gesprek gaat, daar stap je niet zo maar even binnen, dan moet je weten wat je hem voor wilt leggen. Ik merk ook dat ik het leuk vind om met die teksten aan de slag te gaan. Het is een soort boetseren, ik pas het steeds aan zodat het beter loopt en probeer steeds dichter bij de kern te komen. Ieder interview is

ook voor mezelf een verdiepingsslag geweest op het thema wat mij heel erg boeit. Het levert een kaleidoscoop op van visies over de urgentie, maar ook over hoop en hoe het anders kan. Ik ben heel bij dat ik de stap gemaakt heb en ben dankbaar dat de geïnterviewden met mij in gesprek wilden. Twee weken terug had ik mijn laatste interview. Maar soms ontmoet je onverwacht iemand voor wie je graag nog ruimte maakt.

Daarom heb ik morgen mijn àllerlaatste interview. Carolien Looman

Staatssecretaris Mansveld van Milieu en Klimaat zal op dinsdagmiddag 8 oktober het boek officieel in ontvangst nemen in Den Haag, gevolgd door een forumdiscussie.

Tweedaagse over tot bloei komen tegen de verdrukking in

‘Veerkracht, de crisis voorbij’ Veerkracht omschrijven we als volgt: ‘door de verdrukking / tegenslag / weerstanden heen tot bloei komen, omdat mensen bereid zijn hun nek uit te steken voor iets waarvoor zij willen gaan’. De Stoutenburg Academie organiseerde voor de zevende keer een Tweedaagse als bezinning en verdieping op thema’s die in het Milieuproject aan de orde zijn. Voor de Tweedaagse van dit jaar op 22 en 23 februari met als thema VeerDe drie inleiders: Jan Korff de Gidts, Daan Peters en Piet van IJzendoorn.

kracht, de crisis voorbij, waren drie inleiders uitgenodigd die op vrijdagavond – ieder op hun eigen wijze - dit thema neerzetten.

interessante nieuwe milieuvoorstellen doen. Wekelijks komen ze bijeen, en ondervinden steun van elkaars veerkracht om door te gaan.

1. Jan Korff de Gidts van het “Kracht van Utrechtinitiatief” (voortgekomen uit de “Vrienden van Amelisweerd”) bijt het spits af. Actueel voor hen is de verbreding van de ‘bak’ van Amelisweerd. In de loop der jaren heeft de groep een nieuwe aanpak ontwikkeld om met de overheid in gesprek te komen en te blijven. Niet meer keihard dwarsliggen als voorheen, maar

2. Piet van IJzendoorn van biologisch-dynamisch bedrijf “De Zonnehoeve” is de tweede inleider. Dit bedrijf omvat akkerbouw en veeteelt, een manege en een bakkerij en is tevens zorgboerderij. Piet is boerenzoon en zijn jeugd op de boerderij heeft hem gevormd. Hier kreeg hij alle ruimte om de wereld te ontdekken op zijn eigen manier. In 1972 maakt Piet kennis met de BD landbouw en het wordt hem

14.


duidelijk dat je vanuit dat perspectief kan en moet denken en werken. Waarnemen en een ‘open mind’ hebben voor wat er in de natuur gebeurt, daar draait het bij hem om. En je niet door ‘deskundigen’ van de wijs laten brengen! 3. Daan Peters is de derde spreker. Hij is als vrijwilliger betrokken bij de doorstart van het kapucijnenklooster in Velp onder de titel ‘Bij de kapucijnen’. De broeders hadden als grote wens het klooster na hun vertrek te laten voortbestaan als centrum van franciscaanse spiritualiteit. Het doorstartproject is in 2007 in gang gezet. Daan was hierbij vanaf het begin betrokken. Hij was ook de architect bij de verbouwing. Nu is het klooster een centrum van bezinning en spiritualiteit geworden en wordt het volledig gedragen door leken. Uitdaging is om het financieel te bolwerken. Daan eindigt met de opmerking dat het gaat om Doen en Ervaren en van daaruit een volgende stap zetten en kijken wat mogelijk is. Workshops Om half tien de volgende ochtend begint onze eerste workshop met een ‘vision quest’, geleid door Beatrijs van de Lisdonk. Hierin worden we uitgenodigd te dromen over Workshop, links Anne van den Berg.

onze ideale omgeving, die we proberen uit te drukken in een mandala. In drietallen delen we onze dromen. De tweede workshop gaat over ‘de barre werkelijkheid’. Hierin komt ons huiswerk aan bod, waarin we onze irritaties en pijn over ons milieu en onze gedwarsboomde plannen hebben kunnen uiten. Met elkaar bespreken we hoe we die spanning tussen droom en werkelijkheid kunnen overbruggen en tot verandering kunnen komen, gebruikmakend van elkaars veerkracht. Individuele en daarna ook collectieve wensen en acties tot verandering worden op post-it’s geschreven. John Huige

Voor we ’s middags “opveren” in de derde workshop met John Huige, doen we met Cathrien de Pater een paar aikido – oefeningen. Een waarbij je je eigen veerkracht ontdekt en een andere waarbij we als collectief veerkracht ervaren. Het zijn krachtige oefeningen, die je niet licht vergeet en meestal beter blijven hangen dan woorden. John’s bijdrage daarna is ook een grote verrassing. Op een indrukwekkende manier heeft hij onze veranderlijstjes in zijn verhaal weten in te passen. Tot het laatst

houdt hij ons ‘gevangen’ met zijn betoog en geeft hij ons de kans “op te veren”. Jeanine Vermeulen leidt de gezamenlijke slotviering, die begint met de uitnodiging om een brief te schrijven aan jezelf waarin je je concrete voornemen opschrijft. Deze brief krijg je over een half jaar thuisgestuurd – als reminder. Muziek, een korte stilte, een paar teksten, het gezamenlijk zingen van “Nada Te Turbe” en als “uitsmijter” het vervolg van de Earthflight-film (waarmee we de vorige dag begonnen zijn) over de kraanvogels die proberen de Himalaya over te vliegen. We zien nu dat het hen uiteindelijk lukt, om daarna, volgens een oude traditie, gevoed te worden in een Indiaas dorp. Voldaan en vol energie keren de deelnemers huiswaarts. Anne van den Berg, Stoutenburg Academie

Verslagboekje te bestellen door € 3,70 over te maken op rekening 7661227 t.n.v. ons project. Vermeld: ’Veerkracht’ en uw adres.

PROGRAMMA najaar 2013


15.

van het Franciscaans Milieuproject Stoutenburg. Stoutenburgerlaan 5, 3835 PB Stoutenburg. Telefoon 033 - 4945500 Actuele info op www.stoutenburg.nl/actueel Vieringen Een aantal zondagen in het jaar verzorgt de communiteit een viering van het leven waar iedereen welkom is. We beginnen om 10.00 uur met koffie, eventueel het oefenen van een lied of dans. We hebben een viering op zondag, 25 augustus, 6 oktober, 27 oktober en 24 november. Informatiemiddag Kom naar onze informatiemiddag als je wilt weten hoe wij hier wonen, wat we doen en waarom. Je krijgt dan informatie over het project en een rondleiding door huis, moestuin en bos. De informatiemiddag begint om 14.00 uur en is omstreeks 16.00 uur afgelopen. Er is een informatiemiddag op zondag 25 augustus, 27 oktober en 24 november. Er staat een pot voor een vrijwillige bijdrage. Rondleiding op aanvraag Voor groepen van minimaal 8 personen is het mogelijk een rondleiding in het Franciscaans Milieuproject aan te vragen. In onderling overleg wordt een datum en tijd bepaalt. De kosten hiervoor zijn € 5 per persoon met een minimum van € 50 . Woorden in de Wind Gedichten in de moestuin van kasteel Stoutenburg. Tot 7 oktober 2013 kunnen bezoekers van de moestuin in Stoutenburg genieten van gedichten. Veertien teksten over de tuin, de aarde, de elementen, groenten, kruiden en bloemen. Het zijn gedichten die woorden geven aan de verwondering en ontroering die ons in de tuin kunnen bevangen en die ons helpen de verbinding te ervaren met het Mysterie. De gedichtenroute op woensdag-, zaterdag- en zondagmiddag van 12.30 -16.30 uur te lopen in de moestuin van het Franciscaans Milieuproject. Meewerken in de moestuin De moestuin van Stoutenburg voorziet de bewoners, hun gasten en de bezoekers van het conferentie-centrum het hele jaar van heerlijke, biologische groenten en kruiden. Daarnaast is de tuin een belangrijke plaats van verbinding tussen mens en natuur. In een

tuinweek kun je die verbinding zélf ervaren en meewerken in de tuin. Maak kennis met onze manier van leven en leef mee met het dagritme van de communiteit, waarbij we dagelijks zo’n 6 uur in de moestuin werken. ’s Ochtends doen we dat zoveel mogelijk in stilte. De maaltijden zijn biologisch en vegetarisch en je hebt beschikking over een eigen kamer. We bieden dit najaar de volgende tuinervaringen aan: - De tuinweek van 4-8 november begint op maandagochtend om 11.30 en duurt tot vrijdagmiddag 14.00 uur. Bijdrage: € 95,- en donateurs € 85,-. Info en opgave bij Cocky van Leeuwen/ Marco Ganzeman. - Lang Tuinweekend speciaal voor young professionals (+20-40) organiseren we een lang tuinweekend van 58 september onder het motto: Ervaar meer met minder. Zelf ervaren hoe het is om te leven van het land en je mobiel en/of laptop uit of thuis te laten. Ontdek het eenvoudige leven en dat je met minder meer kunt. Tijdens dit weekend werk je op vrijdag en zaterdag in de moestuin in het dagritme van Stoutenburg. Het tuinweekend begint op donderdagmiddag 5 september om 15.00 uur en is tot en met zondagmiddag 8 september 14.00 uur. De bijdrage is € 85 op basis van volpension. Info en opgave via email: [email protected] of 0334945500 en vragen naar Marco Ganzeman. - Franciscus Tuindagen. Ervaar zelf hoe het gedachtengoed van Franciscus van Assisi onlosmakelijk is verbonden met onze manier van tuinieren en leven. Als leidraad voor deze dagen nemen we het ‘Zevenvoudig pad’ van Franciscus van Assisi zoals beschreven door Hein Stufkens. De Franciscus Tuindagen zijn van dinsdagochtend 1 oktober 11.30 tot vrijdagmiddag 4 oktober 14.00 uur. Bijdrage: € 95 en voor donateurs € 85. Info en opgave bij Cocky van Leeuwen/Marco Ganzeman. Koken met de seizoenen Vegetarisch koken met biologisch groenten van het seizoen uit de tuin van Stoutenburg. Samen oogsten,

groenten schoonmaken, een maaltijd bereiden en genieten van het (h) eerlijke eten. De workshop begint om 15.00 uur met ontvangst met koffie en thee en een korte inleiding en kennismaking daarna gaan we samen oogsten in de moestuin. Terug in de keuken maken we de groentes schoon en bereiden we de maaltijd. Tussendoor hebben we nog een korte pauze en om 18.00 uur kunnen we samen genieten van het (h)eerlijke eten. Bijdrage € 15 per keer. Data: 4 september, 9 oktober, 13 november en 4 december. Voor meer informatie en aanmelding Carolien Looman. Expositie “Verrassend Natuurlijk” Op 7 september wordt de expositie ‘Verrassend Natuurlijk’ van Ineke Kiesling-van Bever Donker uit Leusden geopend. Ineke schildert iets dat je eigenlijk niet kunt “zien”, namelijk energie die in alles dat leeft aanwezig is. Deze energie gaat niet verloren, maar is juist nodig voor de opbouw van het nieuwe leven. Die energie is nog steeds aanwezig in de dingen die vergaan, ook in de ontluistering, in al het vergankelijke leven. Deze expositie is tot en met januari 2014 op afspraak te bekijken op werkdagen tussen 9.00 en 17.00 uur. Graag aanmelden voor de opening van de expositie per mail of telefoon. Dansen voor Vrede Aan het einde van de vredesweek bundelen we onze intenties voor vrede door met elkaar een cirkel te vormen en te dansen. Kosten: een vrijwillige bijdrage voor een nog nader te noemen vredesproject. Sacrale dansen onder leiding van Wilna Westerlaken en Cocky van Leeuwen. Van 14.00 tot 16.30 uur. Zondag 22 september. Aanmelding bij Wilna Westerlaken 0334633846 of e-mail: [email protected] Franciscus-arrangement Franciscus van Assisi heeft met zijn eenvoud, eerbied voor de schepping, blijde verwondering en verbondenheid met het leven al heel veel mensen geinspireerd. Door de eeuwen heen zijn er velen in zijn voetsporen getreden, zoals nu ook de nieuwe paus. Francis-

16.


cus zet mensen in beweging en dat gebeurt ook in het Franciscusarrangement van 5-6 oktober. Zaterdagavond 5 oktober is om 19.00 uur ontvangst met koffie en thee in de Huiskamer. Om 20.00 uur start de avondwandeling van ongeveer 12 km. Zondagochtend 6 oktober is er om 8.30 uur ontbijt en de Franciscusviering begint om 10.30 uur. De lunch is om 12.30 uur en van 14.00 tot 16.00 uur wordt de Stoutenburglezing gehouden door Irene Dankelman. Kosten voor dit arrangement (inclusief wandeling, overnachting, ontbijt, lunch en lezing) € 45,-. Donateurs € 35,- . Info en opgave bij Guy Dilweg Franciscusviering Op zondagochtend 6 oktober houden we om half elf een Franciscusviering. Vanaf 10.00 uur ontvangst met koffie en thee. Er staat een pot voor een vrijwillige bijdrage. Graag aanmelden. Stoutenburglezing De zestiende Stoutenburglezing van het Franciscaans Milieuproject Stoutenburg door Irene Dankelman. Zondag 6 oktober 2013 van 14.00 tot 16.00 uur. Er staat een pot voor een vrijwillige bijdrage. Wereldmaaltijd Op woensdag 16 oktober - Wereldvoedseldag – wordt ook in Stoutenburg een Wereldmaaltijd georganiseerd. De Wereldmaaltijd laat zien dat er meer dan genoeg voedsel is voor iedereen. Op basis van cijfers van de FAO, de voedsel- en landbouworganisatie van de Verenigde Naties, heeft Stichting WereldDelen berekend wat iedere wereldbewoner elke dag zou kunnen eten als de wereldvoedselproductie gelijk verdeeld zou zijn. Op deze hoeveelheid voedsel is de Wereldmaaltijd gebaseerd. De vegetarische wereldmaaltijd zal voor een groot deel bestaan uit onze eigen biologisch geteelde producten. Tussen de gangen door wordt informatie gegeven over de wereldwijde verdeling van voedsel. De wereldmaaltijd begint om 18.00 uur en kost € 15,Retraiteweek Tijdens een retraiteweek bieden we rust, ritme en ruimte aan maximaal 12 retraitegasten. In deze week ga je mee in het ritme van Stoutenburg met daar-

binnen alle ruimte voor je eigen (bezinnings-) programma. Voor wie wil bieden wij de mogelijkheid tot een gesprek en/of één dagdeel mee te werken. Retraitegasten zijn welkom bij onze meditaties. Kosten € 175 per persoon. Donateurs van het Franciscaans Milieuproject krijgen € 15 reductie. Op basis van volpension (biologische vegetarische maaltijden) van maandag (11.30 uur) tot vrijdag (14.00 uur). De retraiteweek is van 21-25 oktober. Voor meer info: Carolien Looman. Meewerkweekend Van 21-24 november is er een meewerkweekend. In dit weekend kun je meeleven in de communiteit in een dagritme van werken en meditatie. We werken binnen- en buitenshuis van 9.00 tot 13.00 uur en van 15.00 tot 17.00 uur onderbroken door koffie- en theepauzes. Aan het begin en het eind van de dag en voor de warme maaltijd om 18.00 uur is er meditatie. Het meewerkweekend begint op donderdagavond 20.00 uur en is zondag na de lunch om 14.00 uur afgelopen. Bijdrage is € 85 en voor donateurs € 75. Info en aanmelding: Cocky van Leeuwen/Carolien Looman Ook op Stoutenburg Scheppend Leven Hans Andeweg start in 2014 met een nieuwe cursus Scheppend Leven (1e jaar Eco-therapie). Verbeter de energie van je huis, werk en de natuur. Elf cursusdagen van februari tot en met december 2014. Je leert om uitstraling en levensenergie in de natuur, huis en werk waar te nemen, te interpreteren en te verbeteren. Veel oefeningen en praktische toepassingen afgewisseld met theorie. Voorkennis is niet vereist. Meer informatie en aanmelding via www.ecotherapie.org Sacrale dansen Sacrale dansen op zondagmiddag van 14.00 tot 16.30 uur onder leiding van Wilna Westerlaken. Data: 20 oktober, 17 november en 15 december. Kosten € 10 per middag. Meer informatie en aanmelding via: www.sacraledans.nl of bij Wilna Westerlaken 0334633846.

Yoga najaar 2013 Yogalessen in de Kapelzaal van Kasteel Stoutenburg. - Ria Bindels. Op maandagavond van 18.45-19.45 uur en van 20.00-21.00 uur. Dinsdagochtend van 9.30-10.30 uur en van 10.45-11.45 uur. Voor meer informatie: www.middennederland.info. Aanmelding via email of per telefoon 06-15556066. - Willie Oudejans. Op dinsdagavond; eerste les van 19.00-20.00 u, tweede les van 20.15-21.15 u. Geen les in de herfstvakantie (12-27 oktober) en ná 10 december. Meer informatie www.pranayamayoga.nl. Aanmelden per telefoon 033 4943809 of per e-mail. Sangha Stoutenburg Negen maanden van het jaar kun je iedere zondagavond om 19.30 uur mee komen mediteren in de meditatieruimte van het Franciscaans Milieuproject. De stijl is geïnspireerd op het boeddhisme van Thich Nhat Hanh. De bijdrage € 2,50 per avond. Voor meer informatie Jorieke Rijsenbilt, 0334650174. Aanmelden hoeft niet. www.aandacht.net/amersfoort. De data op een rijtje Augustus Tuinweekend 22-25 Viering & Infomiddag 25 September Koken met de seizoenen 4 Ervaar meer met minder 5-8 Opening expositie 7 Dansen voor Vrede 22 Oktober Franciscus Tuindagen 1-4 Franciscus arrangement 5-6 Franciscusviering 6 Stoutenburglezing 6 Koken met de seizoenen 9 Wereldmaaltijd 16 Retraiteweek 21-25 Viering & Infomiddag 27 November Tuinweek 4-8 Koken met de seizoenen 13 Meewerkweekend 21-24 Viering & Infomiddag 24 December Koken met de seizoenen 4

De Koetsier van Stoutenburg - zomer 2013

Recommend Documents