Rens Keijzer 20 oktober 2005 En toevoeging van Frans van Ekerschot 23 augustus 2008
Wandelen in Valgorge Hieronder heb ik een aantal wandelroutes beschreven. Dit omdat ik nu eindelijk de buurt een beetje leer kennen en deze ervaringen graag wil delen met de gasten van mijn schoonouders. Ik heb zelf gemerkt dat het lastig is om in een week de leuke plekjes te vinden en ik hoop dat ik een paar ideeën voor wandelroutes beschreven heb zodat de liefhebber er een kan wandelen of hiermee zelf een route kan uitstippelen. Zoals de druïde route die letterlijk in de achtertuin van de Sitinho begint. Wat heb je nodig? Goede uitrusting; Het is grof terrein dus stevige schoenen minimaal. Heb je ze niet, koop ze dan cheap bij Leclerc of een of andere Mega Sport in Aubenas. Ook een regenjas voor in je rugzak en wat warms als je omhoog gaat. Ik heb mijn mobiel altijd bij me maar die doet het bijna nergens. Boven vaak wel. Verder wat je zelf denkt te eten en te drinken. Kaart; Ik heb veel kaarten gezien en gebruik de Beaume & Drobie kaart. Veel wandelroutes, kleine dorpjes én hoogte lijnen. Een klein stukje omhoog kan hier heel verraderlijk zijn. Deze kaart kun je bij de tourist info kopen als je Valgorge inrijdt rechts. Ook bij La croix (net na Rocles) bij het postkantoortje rechts. GRP Grande Randonee de Pays of zoiets. Grote wandelroute die vanaf Largentiere over de bergkam ten zuiden van de Sitinho naar Labourese loopt, en terug over de Noordkam (Tanarque) via Joannas. ALLEEN voor pro’s!!! Duurt 4 dagen achter elkaar met etappes die je in 9 uur moet afleggen. Deze route lijkt me leuk maar nog lang geen optie. De GR is vooral belangrijk omdat er veel kortere routes naartoe lopen, kruisen en naar verwijzen. Toen ik bij de tourist information naar de GR vroeg keek die mevrouw me nog eens aan en vroeg of ik daar wel voor getraind had. Dat het zo zwaar was en moeilijk en zo. Ik dacht eerst dat het was omdat ik uit een land kwam zonder bergen maar later zei ze: if anything happens, or if you get lost or if you are too late…. There’s no one there to find you. En dat geldt hier voor meer plaatsen. In de zomer zal het drukker zijn maar vandaag (oktober) ben ik de Tanarque opgeklommen, 4.5 uur gewandeld op verschillende grote paden, en ik ben echt helemaal niemand tegengekomen.
Routes Route 1, 2 & 3; het druïde pad (Valgorge) Deze route begint dus in de achtertuin van de Sitinho en is zeer toegankelijk en mooi. Het leuke is dat het eigenlijk 1 route is die op 3 plaatsen kan worden onderbroken. Zonder dat je dan hetzelfde stuk terug moet lopen. Erg fijn dus voor een kortere ochtendwandeling als de zon de vallei instraalt maar zeker ook heel mooi voor een langere. De route is te variëren van 40, 100 minuten tot ruime 2 uur. Route 1; het druïde pad (Valgorge, Chastanet – le Vincent) De tuin in links net achter de cipressen/coniferen kun je links over het muurtje heen stappen, je ziet al een uitgesleten pad voor je. Die leidt naar het bruggetje over de rivier de Beame. Daar begint het pad zig zag omhoog. Laat je niet afleiden door de afslagen, je moet omhoog. (Het eerste stuk is het lastigste). De sanglieres (wilde zwijnen maar vooral de wilde varkens zijn een plaag aan het worden) hebben het pad dit jaar flink vernield. Zelfs het eeuwenoude stuk met de muren en bestrating hebben ze deels over hoop gehaald. De grote dikke bomen zijn wilde kastanjes, die staan hier overal en zijn hét symbool voor de regio. Aan het eind van de zomer hangen ze vol met lichtgroene bolletjes. Tegen oktober ligt alles bezaait. Probeer eens een pizza, een sorbetijs of een likeur met chataigne. Lijkt op hazelnoot maar dan anders. Bij de splitsing moet je rechts omhoog. De juiste weg is aangegeven met witte en gele strepen onder elkaar(=), je ziet de strepen links als kruis getekend (X) Het kruis betekent dat het niét de goede richting is. En voor de hijgers; met 10 minuten sta je alweer op asfalt en loop je een prachtige weg omlaag door Chastanet. Beneden kom je bij een brug en kun je dus de route al afbreken en terug gaan. Om terug te gaan steek je de brug over en vervolg je de weg tot de D24 en ga je rechts tot de Sitinho en ben je al thuis. Route 2; vervolg druïde pad (Valgorge) Om verder te gaan steek je de brug NIET over en ga je het pad links op. Vóór ’t open veld ga je links het pad op (let op!!: dubbele witgele ring om de boom links). Door de tuin langs het huis en zo het asfalt op om heel rustig verder te lopen. De volgende brug is onder in Valgorge (Ville) en om de route af te breken kun je oversteken en via de steegjes sta je zo op de D24 en loop je weer rechts naar beneden naar de Sitinho. Route 3; vervolg druïde pad (Valgorge) Steek het water NIET over en vervolg het pad. Dit is het mooiste stuk maar iemand heeft het omgedoopt tot ‘parcours sportief’. Negeer de sporttoestellen en geniet van dit fraaie stuk. Na de brug is het opletten op de markering want je wilt hier wel goed lopen. Het pad gaat namelijk ten noorden van Valgorge weer omhoog en biedt een andere kijk op het dorp, de tuinen en de vallei. Dit stuk mag je niet missen en leidt uiteindelijk weer omlaag naar de D24.
Route 4; La Boule Mag ik niet vergeten, La Boule. Wat een mooie plek is dit, wat een uitzicht. Ga er in ieder geval met de auto naartoe want dit is een erg mooie vallei. Te voet steil naar boven is La Boule écht wel ver weg. Een lift van (on)bekenden omhoog kan uitkomst bieden omdat je dan naar beneden lopend goed om je heen kunt kijken. Vlak onder La Serre kun je een onverharde weg inslaan. Leuke waakhonden hebben ze hier. Je loopt door kastanjebossen tot een asfalt kruising. Hier kun je kiezen tussen het asfalt naar Valgorge. Let op! dit is ook een wandelpad (groen op de kaart) dus niet op het asfalt blijven. Óf je neemt de onverharde weg links. Deze gaat door het bos en komt heel handig bij de camping naast Sitinho weer uit. (Bij de camping staat een mooie vijgenboom langs de weg). Route 5 en 6; Chalas en Sentier de Chalas (Tanarque) Hier heb ik weer 2 routes van gemaakt omdat het eerste deel zó supermooi is, en toch toegankelijk. Ik heb me voorgenomen om zo min mogelijk superlatieven te gebruiken voor dit stuk want ik kan wel bezig blijven. Dit eerste deel is dé route die niemand mag missen. Het tweede deel is een vervolg en stijgt 700 meter. Het aanzicht van het eerste stuk omhoog zal aardig wat mensen (terecht) afschrikken maar ook dit pad is een aanrader. Hiervoor heb ik alleen (nog) geen oplossing om een ronde te lopen. Wel een voorstel (sentier de Fernasse). Route 5; Chalas (20 min omhoog) Na Valgorge volgt St. Martin. Iets voorbij de telefooncel ligt rechts Auberge de Romarin. Een restaurant waar ik toch echt even reclame voor wil maken. Gerund door een Nederlands paar met erg goed eten en heerlijke lunch(midi) met in de zomer heerlijke houtoven-pizza’s en altijd verse forel. Ook bij de fransen een geliefd adres, en dat zegt genoeg. Vóór de Romarin moet je rechtsaf omhoog naar Chalas. Na 100 meter is er een splitsing en zie je het begin van de route al voor je. Ik heb geparkeerd onder de appelbomen links. Het pad volg je naar boven. Hou richting Coucourde aan. Dit brengt je door de velden, tussen de kippen, schattige steegjes en weer op de paden met muurtjes die eeuwen oud moeten zijn. De niet-wandelaars móeten volhouden. Verderop wordt het mooier en karakteristieker en waan je je op de set van Asterix en Obelix of Lord of the Rings en Harry Potter. In oktober loop je over een tapijt van kastanjes. Dit pad leidt tot de beek met 3 watervalletjes. In de zomer zou je hier heerlijk kunnen poedelen. Ik denk dat alleen de klimmers verder moeten gaan. Loop dus een stuk terug en ga zodra je Chalas in loopt links het asfalt op en loop met een ommetje weer naar beneden richting een pizza of een pastis. Rij met de auto dezelfde weg omlaag anders kom je bij een zeer gevaarlijke kruising vlak na een bocht met de D24 waar je niet linksaf mag slaan omdat je in de dooie hoek na de bocht zit. En ze rijden hier zó hard.
Route 6; Sentier de Chalas (Tanarque) Tot 1200 meter 100 minuten omhoog, omlaag 80 minuten. De harde kern neemt dus ook route 5 maar gaat omhoog na het beekje, en alléén maar omhoog. Dit is steil en zweten. Het eerste stuk is vervelend omdat de stenen los liggen maar het klimmen went echt en is zéker de moeite waard. Er zijn 2 stukken waar je moet oppassen. De gladde rots kun je ook onderlangs passeren en ik heb om het beekje over te steken mijn handen en voeten juist ín het water gezet. Maar ieder zijn manier. In de zomer zal er minder water zijn. Ik bleef me verbazen over de oude muren en paden. Wie heeft dit ooit aangelegd en waarom? Bovenaan (1200 meter) zie je eindelijk weer een redelijk vlakke weg. GA RECHTS. Je bent nog niet op de GRP, mijn kaart klopte hier niet, ik zat op het zwarte stippellijntje. Na 5 minuten kun je links de GRP naar Col de Meyrand (west) en rechts naar Croix de bazon (oost en noord). Ga rechts dan kun je even verderop het trappetje af naar een bergmeer.
Daar gaan wij volgende zomer in ieder geval in zwemmen. Vandaag stond ik hier in de wolken want hoger op de Tanarque kunnen zich heel snel wolken en wind vormen dus neem een jas (en muts) mee. In Chalas ben je langs een bordje gelopen met sentier de Fernasse. Dit is een ander pad naar boven wat meer ten oosten en komt ook op de GRP uit. Ik ben dus voorbij het meer naar het oosten gelopen maar kon vanaf de GRP de ingang van dit andere pad niet vinden. Er waren daar veel bomen gekapt en ik had niet veel tijd meer om te zoeken. De GRP maakt wel een scherpe bocht naar links omhoog van de weg af naar 1400 meter. Dit leidt naar de kam van de Tanarque en van hieruit verwacht ik dat je een uitzicht in beide valleien kan hebben. Ik had 10 meter zicht in de wolken vandaag, maar het is misschien een idee voor de volgende keer. Ook de weg richting Croix de Bazon moet een dergelijk punt passeren. Richting Croix de Bazon zie ik echter geen goede mogelijkheid voor een ronde.
Omdat ik de andere sentier niet kon vinden moest ik dus dezelfde route terug naar beneden nemen. Jammer maar volgende keer probeer ik het pad rechts in Chalas; Le sentier de Fernasse. Dit staat niet op alle kaarten en wellicht is dit pad dus slecht onderhouden of loopt het over privé terrein. Ik ben erg benieuwd naar je bevindingen als je dit pad gaat uitproberen. Misschien kun je ze opschrijven en ze me mailen (via Hans Couvreur)? Dat zou ik erg leuk vinden.
Naar beneden lopen is trouwens geen pretje voor de gewrichten en gevaarlijker en gladder dan omhoog. Route 7; Col de Meyrand (Tanarque) Deze route is leuk voor iedereen. Wij liepen hier met de kerst lekker in de sneeuw! Eerst ga je met de auto omhoog via Loubaresse naar de Col de Meyrand. Niet iedereen houdt van dit soort wegen en ik moet zeggen dat ik hier ook niet zo graag rijd. Vergeet niet het uitkijkpunt onderweg (en de handrem). Bovenaan links parkeren en rechts het pad op richting het oosten. Na ±40 minuten kom je bij de slagboom en kun je rechts het veld oversteken naar het kapelletje op de rots. Superuitzicht, het Point Sublime van Valgorge. Zelfde weg terug. (Route 6 is trouwens ±40 minuten voorbij de kapel) Ligt er sneeuw? Dan slee of ski´s mee en doorrijden naar de piste. Mét uitzicht op de alpen.
Route 8; Ruoms - Cirque de gents (Vraag het kaartje bij tourist info in Ruoms.) Niet in de buurt maar onvergetelijk spectaculair. Vanuit het centrum ten noorden van Ruoms een uur of 3 á 4 langs de Ardeche. Niet voor mensen met hoogtevrees, kinderen of op momenten waarop het water té hoog staat. Wij waren de weg kwijt en hebben er een kwartier over gedaan om de weg verder uit te vinden…maar dit was juist het leukste. Tot zover mijn routes voor nu. Ik hoop dat ik hier mensen mee op pad krijg want ik weet dat ik zelf echt niets kon vinden de eerste keren dat ik in Valgorge was. Wellicht dat er na volgende vakanties nog wat toevoegingen volgen. Na het wandelen en het focussen op de hoogtelijnen en kruisingen met de GRP heb ik in ieder geval de smaak aardig te pakken. De GRP de Tanarque staat trouwens in de top 3 van de mooiste GRP-routes in de Rhone-Alpes. Ik heb nog wel wat ideeën voor volgende trips; Ten oosten van La Boule, Beaumont (sentier botanique), Joannas en Largentiere–Tauriers. Ik wens een ieder heel veel wandelplezier! Rens Keijzer
