Voorwoord De geschiedenis van de Cavalier King Charles Spaniels heeft een lange voorgeschiedenis, met veel jaargetallen en feiten.Ik heb lang gezocht op om de geschiedenis van dit prachtige ras wat luchtiger te maken, vanuit Engeland heb ik veel boeken gekocht waar ook foto's in stonden vanaf het prille begin, dit omdat ik het visueler wilde maken voor de lezer. Het eerste gedeelte tot de 18e eeuw, is deels overgenomen van andere sites omdat het een vast gegeven is,wel
met aanvulling uit boeken. Op deze website komt niet alleen de geschiedenis van Engeland tersprake maar ook de geschiedenis in Nederland. Die uhierkunt vinden. Omdat er op internet, steeds meer info gevonden kan worden, zal deze website steeds geupdate worden met nieuwe feiten,kom dus regelmatig terug om dit te lezen. Nieuw: op 14-8-2012 klik hier Veel plezier met het lezen van dit artikel. Lees ook even dit Ria Wolters De voorgeschiedenis Experts zijn het er over eens dat de Toy Spaniel haar oorsprong vind in het Verre Oosten. De eerst van dit soort zijn naar Europa gekomen via China door Italiaanse handelaars in de 12e en 13e eeuw. In diverse Europese landen kwamen een aantal verschillende soorten Spaniels voor, de
Italiaanse Spaniels waren rood en wit (een kleine blenheim). In Frankrijk kwamen weer kleine zwarte Spaniels voor, die rode rondingen hadden om de ogen ook wel "fire marks"genoemd, en de legende leerd dat dit een zesde zintuig was, om geesten te kunnen zien. In Nederland waren er Spaniels met de kleuren zwart-wit en zwart, de" Holland Spaniel".
In hun gene zat zeker iets van de Cavalier en van de King Charles Spaniels van vandaag, het ras staat bekend
als " Toy Trawler Spaniel" De foto laat zien dat er zeker iets van de Cavalier King Charles in zit, dit ras in is 1920 uitgestorven.
De huidige cavalier is een directe afstammeling van de kleine Toy Spaniels die staan afgebeeld op vele schilderijen uit de 16e, 17e en 18e eeuw. Zoals de naam al aangeeft, is de Dwergspaniel een dwergvorm van de Spanielachtigen.
Franse en Engelse notabele hadden deze kleine Toy Spaniel als huisdier. De (normale) Spaniels, die voor de jacht gebruikt werden, hadden een aantal uiterlijke eigenschappen gemeen als: lange beharing met bevedering aan de voor-en achterbenen, sterk behaarde vlak afhangende oren, een vriendelijk karakter en een onvermoeibaar kwispelend staartje. Ook in die tijd was er behoefte aan een gezelschapshond selecteerd op grootte en karakter en creëerde aldus een Spaniel voor in huis, of beter gezegd voor aan het hof van Koningshuizen. In 1570 schreef Dr. Johannus Caius, de hofarts van Elisabeth I van Engeland:"Hoe kleiner ze zijn, hoe beter ze aan hun doel voldoen, om op de boezem te liggen of op de arm te worden gedragen, en onder de rok van de dames aan het Hof". Verder fungeerde de Dwergspaniel als warmtebron in de koude, vochtige en tochtige huizen en rijtuigen, en als verdelger van klein ongedierte. Ook zouden zij een kalmerende werking hebben bij maagziekte. Men noemden deze honden vaak als "Comforters Spaniels".
Ten tijde van Charles I (1600-1649) en Charles II (1630-1685) kwam de Dwergspaniel tot volle bloei.Charles
I,had zijn voorliefde voor de Dwergspaniel doorgegeven aan zijn zoon, ook zijn dochter Henrietta Duchess of Orleans, was gek van dit ras.
kijkt ziet u dat de hond links een oorbel in heeft.
als u goed
Charles II, die een voorliefde had voor het ras, en een groot aantal honden bezat,het was door hem dat dit ras de naam King Charles kreeg, Hij gaf op zijn beurt de fakkel door aan zijn opvolger, James II. Men beweerde dat deze koningen het drukker hadden met hun hondjes dan met staatszaken. De benaming van de rood-witte variëteit van de Cavalier verraadt nog de link met de adel. Honden van deze kleurslag werden jarenlang gefokt door de opeenvolgende Hertogen van Marlborough,op
Blenheim Palace Van dit type spaniel is bekend dat ze iets groter waren en veel voor de jacht werden gebruikt.
Marlborough type cavalier rond 1840.
De gewenste "spot" bij de rood-witte Cavalier vindt zijn oorsprong in een verhaal over,
Sarah de Hertogin van Marlborough. Haar man was betrokken bij de slag om "Blenheim". Ze was hier zo ongerust over dat ze herhaaldelijk haar duim drukte op het hoofd van een spaniel die pups moest werpen.Dit had blijkbaar zo'n "indruk" gemaakt dat alle pups van deze teef een "spot"droegen. Maar dit is natuurlijk een "broodje aap" verhaal.Hoewel heden ten dagen, een blenheim met zo'n spot nog steeds "hot" is.
tricolour rond 1810,let op de "spot"
De Duke of Marlborough's Blenheims
The Cavalier Pets van Landseer. Voor alle Spaniels die tot nu toe aangehaald zijn, geldt dat ze een vrij smal hoofd hadden met vrij normale ogen
en vrij hoog aangezette oren. Ze laten in die zin nog iets zien van het hoofdtype van de moderne Cavalier King Charles Spaniel. Het schilderij van Landseer, "The Cavalier Pets", laat echter een hoofd zien dat al wat korter is en meer opgevuld onder de ogen. Met andere woorden: een Cavalier die nog meer neigt naar het type van vandaag de dag. Onder invloed van de mode aan het hof in het tweede deel van de 18e eeuw, veranderde het hoofdtype drastisch,iets wat onder het koningschap van Willem III was ingezet.
Curly Black King Charles en Black&TanPyrame van 1809
King charles spaniels en Pug(Mopshond) Hij was het die in Engeland de zeer kortsnuitige Mopshond introduceerde. Geruime tijd hebben de beide soorten van Dwergspaniel - de ouderwetse met een normale snuitlengte, en de kortsnuitige - naast elkaar bestaan, totdat de adel viel voor de Oosterse rassen. Met aan het einde van de 18e eeuw als resultaat het alleen nog voorkomen van de "moderne"King Charles Spaniel.
King Charles Spaniels. Of de nieuwe kortsnuitige Dwergspaniel een resultaat is van selectie op steeds kortere snuiten binnen het oorspronkelijke ras, of dat de Oosterse kortneuzige een handje geholpen hebben, staat niet onomstotelijk vast; er werd in die tijd nog niet gewerkt met stambomen. Feit was wel dat de Dwergspaniel van het oude type zo goed als verdwenen was.
Dash Queen Victoria was ook een grote honden liefhebster, gedurende haar lange leven had zij veel honden, maar haar Tricolour Toy Spaniel Dash was wel erg speciaal.
Ze kreeg hem in 1833 voor haar verjaardag,zij en Dash waren onafscheidelijk, de trok hem soms kleding aan, zoals jasjes en blauwe bloesjes. Voor zijn kerst kreeg hij 3 Indiaanse rubberen ballen om mee te spelen. Ze heeft hem vele malen laten schilderen. Toen Dash stierf in 1840 kreeg hij zelfs een eigen graf op Adelaide Cottage, op de grond van Winsor Castle. Op zijngrafsteenstonden de volgendewoorden: "Here lies Dash, the favorite spaniel of Her Majesty Queen Victoria, by whose command this memorial was erected. He died on the 20thDecember 1840 in his ninth year. His attachment was without selfishness, his playfulness without malice, his fidelity without deceit. Reader, if you would live beloved and die regretted, profit by the example of Dash.” Blenheim Palace 1898,Cavaliers van de 9e Duke of Marlborough.
Gladys Deacon 1881-1977
In de meeste boeken over de geschiedenis van de Cavalier King Charles staan verhalen over hoe Rosswell Eldridge verantwoordelijk was voor de voortgang van het ras. Zeker op het gebied van de Lang Neus(Larger Muzzled) toy spaniels.Buiten alle bekende fokkers in de jaren 20 zoals Amice Pit, Mostyn Walker en Besie Jennings was er een fokker die zeker genoemd mag worden.
Dit was Gladys Deacon geboren in Parijs in 1881,dochter van rijke Amerikaanse ouders. Zij was de 2e vrouw van de 9e Duke of Marlborough en trouwde met hem in 1920. Dat zij niet zo bekend is komt doordat zij geen Shows liep met haar Cavaliers, toch was zij een invloedrijke fokker.Zij was een mooie vrouw, een mode icon in die tijd, zoals wij nu Paris Hilton en Victoria Beckham hebben. Tijdens haar huwelijk bezat zij Lange neus en Korte neus Cavaliers. Een van haar honden was de teef Blenheim Palace Trixie die met Blenheim Palace Billy een pup kregen, Blenheim Palace Poppet, die verkocht werd aan een man uit Hertfordshire, zijn vrouw vond de pup niet zo mooi, dus werd deze weer verkocht aan Mr.Jennings, zijn vrouw Bessie Jennings, bezat al Cavaliers als kind, en besloot te gaan fokken met Blenheim Palace Poppet, en ging bij Amice Pitt te raden voor een fokreu, dit was de start van de "Plantation"kennel een van de vroegste Cavalier lijnen. Samen met "De Fontenay"kennel waren zij een van de weinige die cavaliers fokte in de 2e Wereld Oorlog. Gladys Deacon stierf op 94 jarige leeftijd. foto Cavaliers van Gladys Deacon
Blenheim Palace Poppet
De Toy Spaniel Club
Ruby en Prins Charles Spaniels In 1885 werd in Engeland de Toy-Spaniel Club opgericht en begon men met het houden van tentoonstellingen. Het ging hierom de Black&Tan, de Blenheim en de Prins Charles(tricolour) en Ruby's. Deze kleuren werden ook apart gekeurd.
Tricolour Toy Spaniel begin 1900.
De hervormer:Mr.Roswell Eldridge
Toen Roswell Eldridge, een Amerikaan in 1926 ,een liefhebber van de Toy Spaniel naar Engeland kwam, was hij zeer teleurgesteld over het feit dat het oude type, de korte neus spaniels verdwenen was. Hij probeerde hier meteen iets aan te doen door op de Crufts Tentoonstelling in Londen een beloning van £25,= (in die tijd een klein kapitaal ) uit te loven,voor 3 jaar, (later werd dit 5 jaar)voor de beste reu en teef, die overeen kwamen met de exemplaren uit de tijd van Charles II.
Cavaliers ten tijde Charles II
In de Cruft's catalogus stond het volgende: Blenheim Spaniels zoals ze te zien zijn op de schilderijen uit de tijd van Koning Charles II,gestrekt hoofd, geen stop,vlakke schedel, geen neiging naar een ronding, en met een spot midden op het hoofd. De King Charles fokkers namen dit niet erg serieus. Zij hadden jaren hard gewerkt om de lange neuzen weg te krijgen en waren daarom niet erg enthousiast. Aangezien iedereen er van overtuigd was dat het een fiasco zou worden, was er maar een enkeling bereid die aan dit experiment mee wilden werken.
Cavalier King Charles uit 1913 Nu had Mrs.Ewitt Pitt al in 1924 een blenheim teefje aangeschaft als huishond voor haar moeder,wat later gaf men haar het advies om met deze blenheim naar de show te gaan op de Cruft's om de Roswell Eldridge prijs te bemachtigen. Ze registreerde deze hond als Waif Julia(geboren op 3 november 1922) en won met haar de prijs. Waif Julia was een voorbeeld voor de "Old type cavalier" Zij won ook de "Best Bitch of the Old type" Jammer genoeg zijn er geen foto's van Waif Julia. Op de kennelregistratie stond vermeld dat de ouders onbekend waren, later stelde men vast dat de Vader:Buckingham Boysey - en de Moeder: Lady Leighecliffe, waren.
Waif Julia kreeg samen met Master Robbert, (geboren op 10-1-1924) een pup genaamd: Mr.Tiggywinkle, deze pup werd 3e in de Roswell Eldridge dog class. Nu hadden bovengenoemde honden geen kenmerken van een lange snuit cavaliers,maar Mrs.Pitt was toch blij met het resultaat. Ook Miss Mostyn Walker was een fokker van de korte snuit King Charles. In 1926 fokte zij met het koppel Lord Pindi en Ann. De twee pups hieruit hadden voorouders met uiterlijke kenmerken van "Longer nosed" lange snuiten cavaliers. Onderstaand een foto die ik u niet wil onthouden,deze heb ik gevonden op het internet.
Het onderschrijft was: "Een foto uit 1925 gemaakt in Rotterdam op Hemelvaartdag van een hondententoonstelling in de Groote Doelezaal,links een Engelse Toyspaniel ,op de bijgaande tekst een King Charles Spaniel genoemd,ernaast een Pekingees en rechts een Griffon Bruxellois". Bron van foto:http://www.numismatz.nl Toestemming voor plaatsing van de heer Frits Matzen. Mijn dank hiervoor. Ann's Son
Het waren de beroemde Ann's Son een blenheim en Wizbang Timothy een zwart met wit. De geregistreerde geboorte datum van deze twee is 29-4-1927. Mevrouw Pitt, de oprichter van het Cavalier ras, heeft eens geschreven dat Ann's Son werd geboren in 1924. De kennelclub heeft de geboorte datum van Ann's Son 29-4-1927 aangehouden. Stamboom Ann's Son
Ann's Son bleef bij Miss Mostyn Walker en Wiz Bang Timothy werd eigendom van Miss Fincham. Ann's Son Roepnaam "Bonnie" won diverse prijzen 1e prijs Best of Breed in de jaren 1928,1929 en 1930. Op zijn 9e kwam hij voor het laatst uit op de Cruft's. Door de jaren heen was hij op deze de Cruft's onverslagen.
