Voorganger Oudsten
: Joop en Jolanda Risamasu 06-46111561 : Pieter en Rosa Supusepa 010-4426818
Postadres Email
: Lelieveld 120, 2914 CD Nieuwerkerk ad IJssel :
[email protected]
Website Kopij
: http//www.veg-effata.com : voor de 15e vd maand September . : naar (
[email protected])
Giften en tienden: Algemeen : ABN/AMRO 61.22.51.349 tnv St Batu Karang Kinderwerk : Rabobank 39.62.24.830 tnv VEG Effatakinderwerk ovv “gift jeugd/tieners” Stichting Batu Karang is in het bezit van een geldige ANBIbeschikking en ingeschreven bij de Kamer van Koophandel onder nummer 41174402
Dinsdag bidstonden/huiskring, aanvang 19.30 uur. Meer info met betrekking tot de locaties via de maandplanning (zie ook www.veg-effata.com)
DOELSTELLING EFFATA: In de bijbel, het boek Genesis 1: 2,3 staat geschreven: “De aarde nu was woest en ledig, en duisternis lag op de vloed, en de Geest Gods zweefde over de wateren. En God zeide: er zij Licht; en er was licht.” De Geest en het woord gaan hand in hand en openbaren het licht en de werken van de Vader en Zoon. De gemeente van Jezus Christus is uit de Geest geboren en uitgezonden om het licht te verspreiden in een duistere wereld. Tot dat doel is ook de Volle Evangelie Gemeente Effata geroepen; om het licht te verspreiden onder leiding van de Geest op grond van het Woord van God.
Juli en Augustus
Markus 7: 34 en Hij zag op naar de hemel en zuchtte en zeide tot hem: Effata, dat is: wordt geopend!
Matteus 22:34-40
Herziene Statenvertaling
God zoekt vaders en moeders (volwassenen) die onze kinderen de weg willen wijzen naar Zijn Vaderhart!!!!
Psalm 103:6-18 6 De HERE doet gerechtigheid en recht aan alle verdrukten. 7 Hij maakte Mozes zijn wegen bekend, de kinderen Israëls zijn daden. 8 Barmhartig en genadig is de HERE, lankmoedig en rijk aan goedertierenheid; 9 niet altoos blijft Hij twisten, niet eeuwig zal Hij toornen; 10 Hij doet ons niet naar onze zonden en vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden; 11 maar zo hoog de hemel is boven de aarde, zo machtig is zijn goedertierenheid over wie Hem vrezen. 12 Zover het oosten is van het westen, zover doet Hij onze overtredingen van ons; 13 gelijk zich een vader ontfermt over zijn kinderen, ontfermt Zich de HERE over wie Hem vrezen. 14 Want Hij weet, wat maaksel wij zijn, gedachtig, dat wij stof zijn. 15 De sterveling – zijn dagen zijn als het gras, als een bloem des velds, zo bloeit hij; 16 wanneer de wind daarover is gegaan, is zij niet meer, en haar plaats kent haar niet meer. 17 Maar de goedertierenheid des HEREN is van eeuwigheid tot eeuwigheid over wie Hem vrezen, en zijn gerechtigheid over kindskinderen, 18 over hen die zijn verbond onderhouden, en aan zijn bevelen denken om die te doen. Lieve broeders en zusters dit is het ultieme verlangen van de Vader. Hij heeft het ons kenbaar gemaakt door Zijn Zoon te geven, opdat onze relatie als Zijn kinderen, met Hem de Vader hersteld zou worden!!
In de afgelopen maanden mei en juni hebben wij Moederdag en Vaderdag gevierd!! Uiteindelijk gaat het erom dat wij niet alleen op die dagen onze vaders en of moeders eren of in het zonnetje zetten. Het moet een dagelijks respect en ontzag zijn die wij behoren te betonen aan hen die ons opvoeden en de weg wijzen door het leven heen! In het bijzonder de weg naar Gods Vaderhart. Is het niet zo, dat één van de tien geboden ons opdraagt onze ouders te eren? Exodus 20:12 Eer uw vader en uw moeder, opdat uw dagen verlengd worden in het land dat de HERE, uw God, u geven zal. Er is een geweldige zegen verbonden aan dit gebod. Wanneer wij onze ouders en opvoeders eren en hen met respect behandelen, dan zullen onze dagen verlengd worden in de plaatsen waar wij wonen!! Waar zijn de vaders (moeders, opvoeders), die hun kinderen willen voorgaan naar het hart van de vader! David zegt hier in vers 13 gelijk zich een vader ontfermt over zijn kinderen, ontfermt Zich de HERE over wie Hem vrezen. David getuigt hier van God die zich ontfermt, -die uit zijn goedheid en genade- zorg draagt over Zijn kinderen. David weet er over mee te praten, want God was als een Vader voor David gedurende de tijd dat Saul hem achtervolgde en dat Absalom in opstand kwam tegen hem. God de Vader heeft David voorzien van schuilplaatsen waar hij kon verblijven, heeft David voorzien van voedsel, heeft David voorzien van mensen rondom hem, die David hebben geholpen. God is niet alleen Schepper (Maker) van ons, God wil ook Vader zijn van ons. Hij wil niet dat wij schepselen blijven van Hem, Hij wil dat wij kinderen worden van Hem. God de Vader wil niet alleen van verre genieten van Zijn creaties, Hij wil intieme omgang hebben met de mens, die Hij geschapen heeft naar Zijn Beeld en Gelijkenis. God de Vader heeft zelfs gezegd in Psalm 8:5-7
5 wat is de mens, dat Gij zijner gedenkt, en het mensenkind, dat Gij naar hem omziet? 6 Toch hebt Gij hem bijna goddelijk gemaakt, en hem met heerlijkheid en luister gekroond. 7 Gij doet hem heersen over de werken uwer handen, alles hebt Gij onder zijn voeten gelegd. Boven deze Psalm staat: de mens, de kroon der schepping Gods Wat is de kroon van ons als ouders?? Dat is toch niet ons huis, onze baan, onze mooie auto of onze sociale kontakten? Deze zaken zijn goed en wij mogen ervan genieten. Als ouders en opvoeders zijn kinderen toch de kroon in onze huwelijksleven? Wij mogen heerlijk relaxed achteruit gaan zitten en genieten van alle fysieke en materiële zegen welke wij door genade hebben verkregen. Kinderen zijn toch het meest ultieme geschenk waarover u en ik als ouders en opvoeders verantwoordelijkheid hebben gekregen. Ook al heeft u zelf geen kinderen, dan mag u een opvoeder zijn voor de kinderen van uw broer of zus of van de kinderen van uw buren! Vers 13 zegt vervolgens gelijk zich een vader ontfermt over zijn kinderen, ontfermt Zich de HERE over wie Hem vrezen. De Here betoont Zich een Vader voor wie Hem vrezen m.a.w. voor wie respect hebben voor Hem en Hem met ontzag naderen. Vrezen heeft niets met angst te maken maar met respect, ontzag en eerbied. Als wij God op deze wijze benaderen, dan wil Hij een Vader zijn voor ons. In Psalm 34 vers 12 zegt David Komt, kinderen, luistert naar mij, ik zal u de vreze des HEREN leren. Wanneer wij als Vaders en Moeders onze kinderen in de vreze des Heren voorgaan dan zullen ze met verlangen uitzien naar Gods Vaderhart, waarom omdat ze een voorbeeld zien in U en mij!!
Dan worden ook wij gelijk als onze kinderen geleerd of onderwezen in de vreze des Heren en verlangen de kinderen naar de rust en de veiligheid van Gods nabijheid. Dan groeien ze op als stabiele en evenwichtige kinderen. Spreuken 17 vers 6 zegt De kroon der ouden zijn kindskinderen en de eer der kinderen zijn hun ouders. Waarom is het dan zo, dat sommige van onze kinderen zo wispelturig zijn, niet precies weten welke kant ze op willen gaan en het ene moment overtuigd zijn dat ze naar links moeten en even later toch maar naar rechts gaan. Heel simpel omdat ze het zien in ons als ouders en opvoeders. Één van de vaders uit de bijbel wil ik graag benoemen. Een vader die bereid was om zijn zoontje los te laten, zodat zijn zoon Gods Vaderhart leerde kennen. Samen met zijn vrouw hebben zij besloten als opvoeders van hun zoontje om hem te laten opgroeien in Gods tegenwoordigheid, zodat hij zou leren om in de vreze des Heren te leven! 1 Samuël 1:21-23 21 Die man, Elkana, ging met zijn gehele gezin om het jaarlijkse slachtoffer en zijn gelofteoffer aan de HERE te brengen. 22 Hanna ging echter niet, want zij zeide tot haar man: Als de jongen gespeend is, dan zal ik hem brengen en zal hij verschijnen voor het aangezicht des HEREN en daar voor altijd blijven. 23 En haar man Elkana zeide tot haar: Doe wat goed is in uw ogen; blijf, totdat gij hem gespeend hebt; de HERE doe slechts zijn woord gestand. Weet u Elkana betekent `God heeft in bezit genomen` en Hanna betekent `genade`!!!!! Elkana verkreeg bij zijn geliefde vrouw Hanna een zoon, nochtans kon Elkana hem los laten, omdat hij Godvrezend was. Terecht betekent zijn naam `Gods eigendom`
en Hanna besefte terdege dat het genade was en kon hetgeen waar zij zo naar verlangde weer los laten en aan de Here teruggeven. Samuël betekent `van God gebeden`! Zo wanneer wij als vaders en moeders Gods eigendom zijn dan betoond God de Vader Zijn genade aan ons en hetgeen wij van de Vader verkregen hebben door gebed. Kunnen wij met een gerust hart toevertrouwen aan God de Vader gelijk Elkana en Hanna met hun zoon gedaan hebben!!! Tot slot lieve broeders en zusters wil ik eindigen met de belofte in vers 17 Maar de goedertierenheid des HEREN is van eeuwigheid tot eeuwigheid over wie Hem vrezen, en zijn gerechtigheid over kindskinderen, De NB Vertaling zegt Maar de HEER is trouw aan wie hem vrezen, van eeuwigheid tot eeuwigheid. Hij doet recht aan de kinderen en kleinkinderen! Laat ons die Vaders en Moeders zijn die Godvrezend willen leven en tot een voorbeeld willen zijn voor onze kinderen. Opdat ook onze kinderen en kindskinderen De Vaders goedertierenheid en gerechtigheid tot in lengte van dagen mogen ervaren.
Jolanda en ik wensen U allen een gezegende en vreugdevolle vakantie toe in Vaders Tegenwoordigheid veel liefs Uw herder Jolanda&Joop Risamasu
21 Okt. – 20 Nov. 2011 Vierde reisverslag Indonesië
Lieve lezers zoals vermeld in het derde reisverslag, zijn wij inmiddels aangekomen op het eiland Ceram bij de plaats Amahai. Wij werden opgehaald door voorganger Fredy Resley die een gemeente voorgaat in de plaats Masohi!! Het was inmiddels al iets over vijfen in de namiddag en het was een kleine half uur rijden naar Masohi - naar het huis van deze voorganger - waar wij zouden vertoeven gedurende ons verblijf op Ceram!! Het was een aangename rit en onderweg vroeg deze broeder of wij een bidstond aan huis willen bezoeken en of ik een woord van bemoediging wil doorgeven!! Dat was een verassing want wij zouden pas dinsdagavond gaan spreken in de gemeente aldaar. Toen wij bij het huis van br Resley kwamen werden wij hartelijk begroet door zijn vrouw en kinderen en konden wij naar onze kamers gaan en ons opfrissen. Nou moet U weten dat wij eigenlijk alleen maar met z’n vieren zouden komen, dus men verwachtte alleen Junus, Bep, Jolanda en ik. Maar ik had een nichtje meegenomen genaamd Desi! Dus het probleem bij ons in de kamer was, dat er maar één tweepersoonsbed was voor drie mensen. Om met z’n drieën op één bed te gaan liggen zou iets teveel van het goede zijn en zeker ivm de warme klamme nachten.
Zo ik had het geweldige voorrecht om op een matrasje op de vloer te gaan slapen wat best comfortabel was!!! Ik moest ook denken aan wat Paulus schreef aan 2 Korinthe 6: 4 maar wij doen onszelf in alles kennen als dienaren Gods: in veel dulden, in verdrukkingen, in noden, in benauwdheden, 5 in slagen, in gevangenschappen, in oproeren, in moeiten, in nachten zonder slaap, in dagen zonder eten, 6 in reinheid, in kennis, in lankmoedigheid, in rechtschapenheid, in de heilige Geest, in ongeveinsde liefde, 7 in de prediking van de waarheid, in de kracht Gods; met de wapenen der gerechtigheid in de rechterhand en in de linkerhand; 8 onder eer en smaad, in kwaad gerucht en goed gerucht; als verleiders en toch betrouwbaar; 9 als niet bekend en toch wèl bekend; als stervend en zie, wij leven; als getuchtigd, maar niet ten dode; 10 als bedroefd, maar altijd blijde; als arm, maar velen rijk makend; als niets hebbend en toch alles bezittend. Wat Paulus meemaakte tijdens zijn bediening, daar wil ik mij absoluut niet mee vergelijken, alsof ik ook zo’n strijd en moeite heb meegemaakt, verre van dat. Paulus had nachten zonder slaap, waarschijnlijk omdat hij zich moest verbergen of gewoon omdat er geen slaapplaatsen waren. Kunt U zich voorstellen dat ik heel dankbaar was voor het matrasje en daar heerlijk op geslapen hebt en mij zeer vereerd voelde op een matras op de grond te mogen slapen!!!! Maar ik kan U zeggen dat deze voorgangersechtpaar Resley wel degelijk heeft meegemaakt wat Paulus heeft geschreven aan de gemeente te Korinthe. Hierover later meer!!!
Nadat wij ons hadden opgefrist en wat gegeten hebben gingen wij op weg naar het huis waar de bidstond werd gehouden. Inmiddels was het al zeven uur in de avond en pikkedonker. Wij moesten van de hoofdweg af en reden – zo goed en zo kwaad mogelijk – tussen de huizen door naar onze bestemming. Toen wij het huis naderden kwam het gezang van de broeders en zusters ons als een warme welkom tegemoet. Er waren ongeveer dertig personen aanwezig, broeders, zusters en een aantal kinderen. Het huis van dit gezin stond midden in een wijk waar overwegend islamieten wonen en toch stonden de ramen en deuren wijd open zodat een ieder de lofprijs en aanbidding kon horen. Wat ons zo heeft verbaasd en bemoedigd in Indonesië, dus ook hier in Masohi, is dat men zich niet door omstandigheden laat ontmoedigen.
Na ons voorgesteld te hebben aan de mensen had ik een Woord door gegeven uit Openbaring 3:
7 En schrijf aan de engel der gemeente te Filadelfia: Dit zegt de Heilige, de Waarachtige, die de sleutel Davids heeft, die opent en niemand zal sluiten, en Hij sluit en niemand opent. 8 Ik weet uw werken: zie, Ik heb een geopende deur voor uw aangezicht gegeven, die niemand kan sluiten; want gij hebt kleine kracht, maar gij hebt mijn woord bewaard en mijn naam niet verloochend. Bemoedigt door het Woord van God hebben wij daarna een heerlijke fellowship gehad met de broeders en de zusters. Ongeveer half elf s’avonds gingen wij naar huize Resley om te gaan slapen. In het huis aangekomen zijn wij niet direkt naar bed gegaan maar hebben met br Fredy gezeten en gesproken en hij heeft zijn getuigenis gedeeld met ons in het byzonder de tijd van de onlusten tussen christenen en islamieten in Masohi. Deze religieuze onlusten begonnen midden januari 1999; de strijd tussen christenen en islamieten (moslims) was losgebarsten en er vielen duizenden slachtoffers. Bij geweld tussen de twee groepen vielen in de jaren 19992002 in Ambon meer dan negenduizend doden, maar nadien bleef het de meeste tijd rustig nadat er een vredesakkoord was getekend. Ondanks dat laait het geweld zo nu en dan weer op. (Bericht genomen van internet ” Religieuze onlusten op de Molukken) Niet alleen op het eiland Ambon waren er onlusten tussen deze twee groepen, ook in Masohi op Ceram was er strijd tussen deze twee groepen.
Broeder Resley vertelde dat hij toendertijd een gemeente voorging in Masohi van ongeveer driehonderd mensen. Zij hadden een eigen gebouw waar ze hun samenkomsten hielden. In het jaar 2002 moest hii met zijn gezin en gemeenteleden vluchten want ze werden aangevallen. Hun kerkgebouw is in brand gestoken, er staat nog maar een geblakerde muur dat overwoekerd is met onkruid dat nog herinneringen oproept aan een plaats van samenkomst voor de vrijgekochten des Heren. Toen hij na 2003 weer terugkeerde naar Masohi begon hij een winkel aan huis waar hij spullen verkocht voor mobiele telefoons, een soort belhuis. Hij is naderhand ook gestart met samenkomsten aan huis. De meeste van zijn gemeenteleden zijn niet meer teruggekomen en bezoeken nu een samenkomst in een gebied waar overwegend christenen wonen. Wat heel goed te begrijpen is en waar het relatief veilig is. Maar het gezin Resley ging gewoon weer naar hun eigen huis, wat gelukkig ongeschonden is gebleven. Het huis van deze voorganger ligt precies op een kruising aan de hoofdweg, midden in een islamitische wijk. In 2008 laait het geweld weer op, ook in Masohi waardoor hij samen met zijn vrouw moest vluchten voor hun leven. Al vluchtend met hun toen bijna één jaar oude zoontje Judah en hun dochtertje zochten ze beiden een veilig heenkomen. Zij zijn er levend vanaf gekomen, na enkele maanden zijn zij weer teruggekeerd toen het weer rustig was. Hun huis stond er nog, alleen de winkel was leeggeroofd. Het wonderlijke van zijn getuigenis is, dat deze broeder pal naast zijn huis een lap grond heeft, waarop hij een gebouw heeft laten bouwen waar ze nu samenkomsten houden. Er kunnen ongeveer tweehonderd mensen in. Dit echtpaar heeft zeker doorleefd wat Paulus heeft geschreven en heeft meegemaakt.
2 Korinthe 6:4 maar wij doen onszelf in alles kennen als dienaren Gods: in veel dulden, in verdrukkingen, in noden, in benauwdheden, 5 in slagen, in gevangenschappen, in oproeren, in moeiten, in nachten zonder slaap, in dagen zonder eten. Wat beweegt een man om samen met zijn vrouw hun levens te riskeren, om terug te keren naar een plaats waar ze het risico lopen om gedood te worden??? Hun antwoord is omdat ze van Jezus houden en niet willen nalaten om te blijven getuigen van Zijn Liefde en Genade, die naar ieder mens uitgaat!!! Terecht hebben ze ons geantwoord met wat er staat in Johannes 15:20 Gedenkt het woord, dat Ik tot u gesproken heb: Een slaaf staat niet boven zijn heer. Indien zij Mij vervolgd hebben, zij zullen ook u vervolgen; indien zij mijn woord bewaard hebben, zij zullen ook het uwe bewaren. Ook deze tekst werd door hun aangehaald; Romeinen 12:14 Zegent wie u vervolgen, zegent en vervloekt niet. Nu hier zittend achter mijn computer, in mijn comfortzone besef ik des te meer hoe wij als christenen het zo makkelijk hebben hier in Nederland. Wij maken ons hier al druk over hoe wij verschillen van onze Rooms Katholieke, Protestante, Pinkster, Evangelische, Gereformeerde broeders en zusters of welke denominatie de ander ook vertegenwoordigt. En deze verschillen worden zo onder de loep gelegd waardoor wij alleen maar verder van elkaar verwijderd worden en het doel missen waartoe wij als Kerkgenootschappen (kinderen Gods, Gelovigen) geroepen zijn. Wij moeten een voorbeeld aan Paulus nemen en aan deze broeder en zuster Resley!! Filippenzen 3:8 NBVertaling zegt Sterker nog, alles beschouw ik als verlies. Het kennen van Christus Jezus, mijn Heer, overtreft immers alles. Omwille van hem heb ik alles prijsgegeven; ik heb alles als afval weggegooid. Ik wilde Christus winnen.
Dit echtpaar had net als Paulus een intens verlangen om Christus, door lijden heen, meer en beter te leren kennen. U kunt zich voorstellen dat wij heel erg bemoedigt waren door zijn getuigenis enerzijds en anderzijds beschaamd waren als wij bedenken dat wij hier in Nederland absoluut niet met de dood bedreigd worden door andersdenkenden!! Maar de grootste dreiging komt juist van binnen onze eigen Christelijke kringen vanwege onze zogenaamde kennis van het woord Gods, waarmee wij elkaar om de oren slaan. Dan bemerk ik de eenvoud en de passie die deze broeder heeft voor het verkondigen van het evangelie. Hij blijft gewoon terugkomen op de plaats waar God hem geroepen heeft, gedreven door de liefde van Christus en verkondigend het Levende Woord!! Jeremia 20: Jeremia’s zielestrijd 7 Gij hebt mij overreed, HERE, en ik heb mij laten overreden; Gij zijt mij te sterk geweest en hebt overmocht. Ik ben tot een bespotting geworden de ganse dag, allen honen zij mij. 8 Want telkens wanneer ik spreek, moet ik het uitschreeuwen, van geweld en onderdrukking roepen; want het woord des HEREN is mij geworden tot smaad en spot de ganse dag. 9 Maar zeide ik: Ik wil aan Hem niet denken en in zijn naam niet meer spreken, dan werd het in mijn hart als brandend vuur, opgesloten in mijn gebeente; wel matte ik mij af om het in te houden, maar ik kon het niet. Zoals Jeremia kon deze broeder het ook niet voor zichzelf houden, ook al wilde hij niet aan God denken en in Zijn Naam niet meer spreken. Ook al verzette hij zich ertegen met man en macht om zijn mond te houden, maar hij kon het niet. Ondanks de smaad en de hoon heeft hij zijn mond niet gehouden om te spreken hetgeen God hem gaf uit te spreken!
Wat een indrukwekkende getuigenis…….. en net dat wij wilden gaan slapen werd mij gevraagd of ik de volgende morgen, dinsdag 1 november, om negen uur s’ochtends in de studio aanwezig kon zijn om middels de radio Gods blijde boodschap door te geven. Zij hebben zelf een Christelijke Radio station. Na een heerlijke nacht, stonden wij fris en fruitig op en gingen samen met het gezin Resley ontbijten. Tegen negenen kwam er een andere voorganger br Jimmy Soumokil bij ons, om samen met ons naar de Radio station te gaan. De Radiostation staat op een heuvel waardoor je een prachtige uitzicht had over de plaats Masohi en de Elpaputih baai. Nadat ik het Woord heb mogen doorgeven middels de radio zijn we naar het centrum gegaan van Masohi en hebben daar gewandeld door het winkelcentrum en ook de markt hebben wij daar bezocht. Daarna terug gegaan naar huize Resley om gezamenlijk te eten. Na het middageten zijn we heerlijk gaan ontspannen in en voor het huis. Ook gingen wij ons voorbereiden voor de dienst van die avond. Junus zou gaan spreken in de gemeente van br Jimmy Soumokil en ik zou Junus gaan vertalen. De gemeente van deze broeder ligt aan de rand van Masohi en is een gemeente van ongeveer tweehonderdvijftig leden. Het kerkgebouw van deze gemeente ligt precies aan de weg naar Amahai en heeft een grote open veld ervoor, waar zij ook openlucht samenkomsten houden. Deze gemeente heet Gereja Sungai Yordan Masohi en hun gemeenteleden komen vanuit de omgeving en ook zelfs vanuit de bergdorpen ongeveer 30 km het binnenland in. Ze komen met taxi’s of worden opgehaald door andere gemeenteleden.
De dienst begon om 19.00u en de opkomst was goed, nagenoegalle stoelen waren bezet. Wij hebben genoten van de geweldige zangdienst en daarna was het woord aan Junus! Hij begon te spreken over de kracht van lofprijs en aanbidding en de respons was goed!! Psalm 50:23 Wie lof offert eert Mij, en baant de weg, dat ik Hem Gods heil doe zien.Na de uitnodiging kwamen velen naar voren om gebed, voor kracht en wijsheid om met hun partners en kinderen om te gaan. Wij mochten voor hen bidden en hen zegenen met de liefde Gods. Ook kinderen kwamen naar voren voor gebed. Gods tegenwoordigheid was tastbaar aanwezig. Daarna nog fijn met sommige broeders en zusters nagepraat en dat onder een stralende sterrenhemel en een heerlijke zwoele wind. Wij hebben ook een echtpaar ontmoet die voorheen in Culemborg gewoond heeft. Het is het echtpaar oom Joop en Ellen Taberima. Deze man woont sinds enkele jaren in Masohi naast het kerkgebouw en is ook daar in Masohi tot bekering gekomen. Zij hebben ons ook uitgenodigd om na de dienst bij hen te komen eten. Wat wij ook gedaan hebben en het was heerlijk! Het is natuurlijk laat geworden, daarom ook tegelijk naar bed gegaan zodat wij goed uitgerust de volgende dag in kunnen gaan. Woensdag overdag was het ook heerlijk ontspannen en rustig. Er was visite aan huis en wij konden heerlijk genieten met elkaar!! Daarbij moet ik vermelden dat zuster Thike Resley goed voor ons gezorgd heeft, elke morgen gaat ze naar de markt om verse vis en groenten te halen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik behoorlijk bent aangekomen in die vier dagen dat wij daar waren. Woensdagavond zou ik dan spreken bij de gemeente van broeder Fredy Resley. Deze gemeente draagt de naam GPPS “Imamat Rajani” en betekent “Koninklijk Priesterschap”!!!
De dienst begon ook om 19.00u en de opkomst was goed en na een enthousiaste en inspirerende zangdienst begon ik het Woord te openen uit Ezechiël 37: 15-19 15 Het woord des HEREN kwam tot mij: 16 Gij mensenkind, neem een stuk hout en schrijf daarop: voor Juda en de Israëlieten die daarbij behoren; neem dan een ander stuk hout en schrijf daarop: voor Jozef – het stuk hout van Efraïm – en het gehele huis Israëls dat daarbij behoort; 17 voeg ze dan aan elkander tot één stuk hout, zodat zij in uw hand tot één worden. 18 Wanneer nu uw volksgenoten u vragen: Wilt gij ons niet meedelen, wat gij daarmee bedoelt? 19 zeg dan tot hen: Zo zegt de Here HERE: zie, Ik neem het stuk hout van Jozef – dat aan Efraïm toebehoort – en van de stammen Israëls die daarbij behoren, en Ik voeg het bij het stuk van Juda en maak ze tot één stuk hout, zodat zij één zijn in mijn hand. -Het kruishout hersteld en maakt één- Na de prediking deed ik een uitnodiging en wat opviel was dat er veel kinderen in de leeftijd van ongeveer zeven tot zestien jaar naar voren kwamen. Ik vroeg aan onze zusters Beppie en Jolanda om alle kinderen de handen op te leggen en hen te zegenen. Het byzondere was dat zij natuurlijk in het nederlands gingen bidden en vele kinderen zo geëmotioneerd raken tijdens het handen opleggen, zelfs tot huilens toe. Het was ontroerend om te zien hoe Vader God de kinderen heeft aangeraakt. Wat later bleek, is dat de kinderen door de onlusten angstig zijn geworden omdat vele vriendschappen verbroken zijn, zelfs in families. Waardoor ze het vertrouwen zijn kwijtgeraakt en moeite hebben om zich open te stellen voor welke relatie dan ook. Wat is het dan geweldig om te zien hoe de Vader door de Geest, deze kinderen teder omarmt. Terecht zegt de Here Jezus Matteus 19:14,15 14 zei Jezus: ‘Laat de kinderen ongemoeid, belet ze niet bij mij te komen, want het koninkrijk van de hemel behoort toe aan wie is zoals zij.’
15 En nadat hij hun de handen had opgelegd, trok hij weer verder. Het was een gezegende avond en ook de gesprekken na de dienst waren heel erg opbouwend en bemoedigend. De nacht was een beetje onrustig, vanwege rumoer buiten. Desalniettemin stonden wij donderdagmorgen vroeg op, om te genieten van de dag en een uitstapje te maken naar het strand. Na het ontbijt zijn wij ongeveer om tien uur vertrokken naar het strand en hebben daar heerlijk gewandeld door het water en natuurlijk ook foto’s gemaakt!!! Het was genieten van het uitzicht over de baai en de scheepjes op het water!! Heerlijk gezeten op een terras onder de palmbo men,
genietend van een blikje fris ondertussen luisterend naar de branding. Een koele bries vanuit de zee bracht wat verfrissing en gaf ons het gevoel dat wij op een bounty eiland waren en dat waren wij ook!! Waardoor wij enigszins bevangen raakten door al het moois dat de natuur ons aanbood en bijna wegdommelden! Het doet ons weer beseffen en bewust worden dat God en Vader en Schepper is van al het moois in de natuur zowel daar in Indonesië als hier in Europa! Het maakt ons alleen maar klein en dankbaar.
Daarna weer teruggereden naar huize Resley om ons voor te bereiden op de avond, dan gaan wij naar een plaats Wai Pia, circa 26 km landinwaarts, waar ik zou gaan spreken in een kerk aldaar. Onderweg daar naar toe begaf de auto het, waardoor wij een half uur langs de weg moesten staan wachten op een andere auto, die ons zou ophalen!! Al met al goed aangekomen in het plaatsje Wai Pia. Wij werden vriendelijk ontvangen bij het gezin Pelmelay. De zoon des huizes is een begaafd musicus en de huiskamer leek meer een studio. Ik kreeg de gelegenheid om te douchen en dat was hard nodig, want het was behoorlijk warm. Daarna naar de kerk gegaan en daar ontmoetten wij de voorganger Idaman Lasé en de gemeente heet “Gereja Sidang Tuhan” oftewel “Gemeente des Heren”. De voorganger komt uit Sumatra en is door de synode van zijn kerk uitgezonden om in Wai Pia de kerkelijke gemeente voor te gaan. De kerk telt ongeveer vijfhonderd leden en omdat het een doordeweekse avond was dacht men dat de opkomst wel mee zou vallen. God heeft ons verbaasd doen staan die avond het was nagenoeg vol. Er was een verlangen naar God die avond . Men kwam van heinde en verre om onder het Woord te komen. Matteüs 22: 36-39 36 ‘Meester, wat is het grootste gebod in de wet?’ 37 Hij antwoordde: ‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. 38 Dat is het grootste en eerste gebod. 39 Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf.
Na de prediking kwam men op de uitnodiging naar voren om een zegen te ontvangen! Samen met Junus en Bep hebben wij gebeden voor de mensen die naar voren kwamen. Na het bidden en persoonlijke gesprekken met de mensen aldaar werden wij verwacht in een bijzaal van de kerk waar wij gezamenlijk van een maaltijd genoten hebben!! Daar hebben wij kerkleiders ontmoet van verschillende kerken (synodes) en heel erg fijn met elkaar mogen delen aangaande de liefde van God de Vader. Wat heel erg opviel was dat kerkmuren tijdens zo’n fellowship naar beneden werden gehaald en dat het alleen ging om de blijde boodschap van Jezus Christus onze Heer. Er was ook een dominee die twee km verder woonde en toch gekomen was om ons te ontmoeten! Nou moet ik U wel vertellen dat 2 km hier geen probleem zou zijn om het te belopen, wij zouden hier zeggen peanuts! Daar is het dan rond zes uur al pikdonker en het was geen geplaveide en verlichte voetgangerspad zoals wij dat hier kennen. Het was donker en hij moest door donkere bosachtig gebied heen om bij de kerk te komen. Is het dan niet byzonder om te weten dat deze dominee met blijdschap zijn weg terug ging, bemoedigd en versterkt in zijn geloof en bediening. Zo is dat ook voor ons natuurlijk, versterkt en bemoedigt in ons geloof!! Het was een geweldige tijd in Masohi en Wai Pia. Donderdagnacht heerlijk geslapen om vrijdagmorgen weer terug te varen naar Ambon. Wat ook heel byzonder was, is de omgang die wij hebben genoten van Junus en Bep. Wat een fijne echtpaar, waar Jolanda en ik, ons heel erg prettig en veilig bij voelden!!
Twee weken heel erg intiem met elkaar omgegaan het leek wel alsof wij elkaar al jaren kenden. De omstandigheden waren niet altijd even prettig, vooral de hitte. Wat wel een goed vooruitzicht was, is dat wij nog twee weken te gaan hebben met elkaar. Heel erg duidelijk was en is hun beider liefde voor de Here Jezus en dien gekruisigd, wat absoluut klikte met ons beider passie. Christus stond centraal in onze omgang in die 4 weken. Paulus zegt 1 Korinthe 2:2 Want ik had niet besloten iets te weten onder u, dan Jezus Christus en die gekruisigd. Vrijdagmiddag rond 1 uur waren wij weer bij mijn tante in Hatu op Ambon. Waar wij ons natuurlijk gingen voorbereiden om afscheid te nemen en ons tegelijkertijd klaar te maken om zaterdagmorgen 07.00u de vliegtuig te nemen naar Salatiga in Midden- Java.
Zo lieve broeders en zusters dit was alweer de vierde reisverslag en ik hoop u te ontmoeten in Salatiga, in ons laatste reisverslag!!! Liefs Jolanda&Joop
Gevoel, verstand en … wat zegt de Here Jezus. Gevoel zegt … Kijk eens om je heen. Jezus zegt … Zie op Mij. Gevoel zegt … Hier kom je nooit uit. Jezus zegt … Ik maak je vrij. Gevoel zegt … Je struikelt steeds weer. Jezus zegt … Ik hou je vast. Gevoel zegt … Je hebt ook zoveel zorgen. Jezus zegt , geef mij dan je last. Gevoel zegt … Je bent onzeker en angstig. Jezus zegt … Vrees niet je bent van Mij. Gevoel zegt … Jij bent zo zwak. Jezus zegt … Zo openbaar je Mijn kracht. Gevoel zegt … Hoe kun je nu volhouden. Jezus zegt … Als je Mij maar verwacht. Gevoel zegt … Je bent zo minderwaardig. Jezus zegt … Je bent kostbaar in Mijn ogen. Gevoel zegt … Woorden zijn zonder kracht. Jezus zegt … Ik ben het die harten raakt. Gevoel zegt … Ga maar heel diep gebukt. Jezus zegt … Hef je hoofd omhoog.
Hij is de waarheid en het leven…Ga je weg met Hem
Save sex? Save sex Je hebt vast weleens van 'Save Sex before marriage' gehoord. Seksualiteit bewaren totdat je getrouwd bent. Maar dan blijf je nog wel met een hoop vragen zitten. Hoe ver mogen we wel gaan? Waar ligt de grens? Zegt de bijbel daar iets over? Dat is belangrijk, want als je in God gelooft ga je niet langer je eigen weg. Je leeft niet meer zonder de Here God, je houdt rekening met Hem in je leven. Natuurlijk óók in je seksuele leven. Hoe ver is te ver? De meesten denken dat de Bijbel alles te zeggen heeft over seksualiteit binnen het huwelijk, maar niets over seksualiteit vóór het huwelijk. Dit komt omdat we tegenwoordig op een andere manier een huwelijkspartner vinden. 'Uitgehuwelijkt worden door je ouders' is niet direct iets wat past in deze moderne wereld. Maar 'verkering krijgen', zoals wij dat kennen komt niet in de bijbel voor. Is verkering dan 'onbijbels' en slecht? Nee, natuurlijk niet. De vraag is eigenlijk hoe wij, nu, kunnen voldoen aan datgene wat de Here God in Zijn Woord hierover zegt Verkering / Relatie Verkering is een tijd waarin je elkaar beter leert kennen. Om op een verantwoorde manier te beslissen of je met elkaar wilt trouwen. Niet iedere verkering zal in een huwelijk eindigen, want soms pas je gewoon niet bij elkaar. Verkering is eigenlijk de bouwplaats waarop het fundament van een huwelijk gebouwd wordt. Een aantal pijlers zijn daarbij belangrijk. Lichamelijke pijler, lichamelijke aantrekkingskracht, de seksuele verlangens. Emotionele pijler, elkaar begrijpen en communiceren. Geestelijke pijler, het geloof, de relatie met God. Sociale pijler, de vriendschappen die je als stel hebt met anderen.
De lichamelijke pijler ontwikkelt meestal wel erg snel. Je voelt je tenslotte tot elkaar aangetrokken. Maar als bijvoorbeeld de emotionele pijler niet op hetzelfde niveau meegroeit valt er een gat in de fundering van je relatie. Als een huis slechte fundering heeft is de kans groot dat het instort. De vier pijlers moeten bij het bouwen aan de relatie even hoog gehouden worden. Als één van de pijlers niet meegroeit, of zelfs in verval raakt wordt je relatie zwak. De bijbel: 2 uiterste grenzen! De bijbel is geen voorlichtingsboek. Toch wordt er wel specifiek over seksualiteit en relatievorming gesproken. De uiterste grenzen worden duidelijk gesteld. 1) Is de ander christen? Verkering heeft als doel om naar elkaar toe te groeien totdat je het aandurft om met 'Ja!' jezelf onlosmakelijk met de ander te verbinden. Omdat het voor de Here God een gruwel is als een gelovige zich onlosmakelijk aan een ongelovige bindt, gaat een christen 'te ver' als hij verkering heeft met een ongelovige. (1.Kon.11:1-7; Ezr.9:1-2; 2Kor.6:14-16) 'Maar misschien gaat de ander wel geloven?' hoor ik je vragen... Verkering is geen evangelisatie-project! Je kan natuurlijk wel tijdens een gewone vriendschap over je geloof praten. Pas er wel voor op dat je partner geen christen wordt alleen omdat jij dat bent. 2) Geslachtsgemeenschap binnen het huwelijk De bijbel laat er geen twijfel over bestaan dat geslachtsgemeenschap binnen het huwelijk zuiver en goed is, en buiten het huwelijk zonde is. Met elkaar naar bed gaan voordat je getrouwd bent is dus duidelijk 'te ver'. (Hebr.13:4; 1Kor.6:18)
Hoe ver mag ik dan wel gaan? Er wordt duidelijk aangegeven wat te ver is. Maar hoe kan je er dan kan voor zorgen dat je niet te ver gaat? Verkering met een ongelovige en geslachtsgemeenschap is 'te ver gaan'. Maar dat betekent niet dat de rest zomaar mag... De grote vraag is hoe je met de grenzen en regels van de Here God omgaat. We moeten Gods grenzen serieus nemen. Hij heeft ons geschapen en weet daarom ook wat goed voor ons is. Zoek niet de uiterste grens, maar een veilige grens! Verkering en verloving kunnen over gaan. Je moet ervoor zorgen dat jij samen met je partner op zo'n manier met elkaar omgaat dat je, als het uitgaat, op een reine manier een andere relatie kan aangaan. Afspraken met elkaar Goede afspraken zijn van fundamenteel belang als je niet te ver wilt gaan. Ze zijn nodig voor elkaars bestwil. Als je verder wilt gaan dan de gemaakte afspraak, dan kan je vriend of vriendin je erop wijzen. Afspraken helpen je tegelijk ook om het goede voor de ander voor ogen te houden: de liefde kwets niet, en zoekt zichzelf niet. (1Kor.13:5) Afspraken moeten duidelijk en praktisch zijn. Je moet niet verlegen zijn om de dingen bij naam te noemen. Afspraken getuigen van respect voor de gevoelens van je vriend of vriendin. Ze getuigen ook van een verlangen om de Here God op de eerste plaats te zetten in je relatie. Een afspraak is niet alleen maar een zaak tussen twee personen die verkering met elkaar hebben, maar de Here God zelf is een betrokken partij. (doe alles tot eer van God, nog even uitwerken) Daarom zal gebed een belangrijke plaats innemen bij het vaststellen van de afspraken Afspraken kunnen verlegd worden... maar niet tijdens de heetste momenten!
Het ligt voor de hand dat een stel dat overmorgen hoopt te trouwen, intenser lichamelijk contact zal hebben dan een stel dat eergisteren verkering kreeg. Afspraken moeten dus verlegd kunnen worden, maar wel in onderling overleg en gezamenlijk gebed. Dit is de enige manier om te voorkomen dat begeerte (ik wil de ander) of angst (als ik niet toegeef verlies ik misschien de ander) de drijfveer zijn. 'Goed voelen' is geen reden om grenzen aan te passen. Ook als je over een gestelde grens gaat blijft het goed en lekker voelen Indien te ver... terug! Als je de afspraken op een verkeerde manier verlegt, dan moeten de grenzen weer duidelijk bijgesteld worden. Waarschijnlijk ook wat strakker zodat ze in de toekomst meer veiligheid bieden. Afspraken en grenzen zijn er om elkaar te beschermen, en om met elkaar binnen Gods wil te blijven. Soms gebeurt het dat een stel te ver gaat doordat ze toch met elkaar naar bed gaan. Het is nodig dat ze met elkaar hun zonde voor de Here belijden en concrete afspraken maken om te voorkomen dat het weer gebeurt. Wat er ook gebeurd is, voor de Here God is het nooit te laat. Hij zal nooit één van Zijn kinderen verwerpen omdat hij of zij gefaald heeft. Maar je daden kunnen wel verstrekkende gevolgen hebben. Wacht niet te lang met trouwen! De keuze waar je als christen voor staat is beheersen of trouwen. (1.Kor.7:9) Denk er daarom aan dat de verkeringstijd er is om je op het huwelijk voor te bereiden. Plaats jezelf niet onnodig onder druk door die tijd onredelijk lang te laten duren. Vanaf het moment dat je zeker weet dat jullie voor elkaar bestemd zijn, wacht dan niet te lang meer met trouwen. Principes uit de bijbel Seksualiteit is goed, omdat de Here God het geschapen heeft! Seksualiteit is door God geschapen, en daarom goed.
Het is niet ongeestelijk om van seks te genieten! Het boek Hooglied is hiervan een duidelijk voorbeeld: Het stel is smoorverliefd op elkaar, en genieten met volle teugen van elkaars lichaam. (Hooglied 4:1-7; 5:10-16; 7:1-13 etc.). Paulus zegt in het Nieuwe Testament dat je elkaar seks binnen het huwelijk zelfs niet mag onthouden. (1Kor.7:36) een sterke kracht (1Kor.7:1-9) Huwelijkspartners kunnen altijd aanspraak maken op seksualiteit. Een gezond seksleven bindt huwelijkspartners aan elkaar, een gebrek aan seksuele eenheid kan één van beide partners in de verleiding brengen om vreemd te gaan. Ook zegt Paulus in dezelfde tekst dat de ongehuwden moeten uitkijken voor die sterke kracht vanbinnen (begeerte). Als je jezelf niet in de hand kan houden kan je het beste trouwen, want niet iedereen heeft de gave om alleen te blijven. Maar als zij zich niet kunnen beheersen, kunnen zij beter trouwen dan door verlangen verteerd te worden. Indien zij zich echter niet kunnen beheersen, laten zij dan trouwen. Want het is beter te trouwen dan van begeerte te branden. (1Kor.7:9). Seksualiteit is niet geschapen om zo maar te grabbel te gooien, of om zomaar met iedereen uit te proberen. Het boek Hooglied, waarin seksualiteit een belangrijke plaats inneemt, zegt het zo: Wij hebben een klein zusje; zij heeft zelfs nog geen borsten. Wat moeten wij doen als op een dag iemand om haar komt? Als zij zich in reinheid bewaart, zullen wij haar daarvoor prijzen. Maar als zij zich te gemakkelijk geeft, zullen wij dat verhinderen. 'Wat zullen wij met onze zuster doen ten dage dat iemand naar haar dingt? Als zij een muur is, dan bouwen wij daarop een zilveren tinne; maar als zij een deur is, dan sluiten wij haar af met cederen planken.' (Hooglied 8:89).
Agenda Juli Zondag Zondag Zondag Zondag Zondag
01-07 08-07 15-07 22-07 29-07
Joop Risamasu Levi Risamasu + Avondmaal Pieter Supusepa Jan Bruins Noes Lokollo
Samenkomsten op zondag om 11.00 uur, Sjaloomschool, 4 de Tochtweg 14 Moordrecht
Agenda Augustus Zondag Zondag Zondag Zondag
05-08 12-08 19-08 26-08
Levi Risamasu Joop Risamasu Joop Risamasu Hayford Obeng
Samenkomsten op zondag om 11.00 uur, Sjaloomschool, 4 de Tochtweg 14 Moordrecht
Knutselen of creatief bezig zijn wil je gezellig met ons groepje mee doen geef je dan op. tijdstip 10.00 uur tot ??? bij tante Wil Beckx of elders evt ophalen is mogelijk….voor informatie Coby Tol 0180314465…0616383489
In September gaan we weer naar Profila
KIDS CREW! Voorlees verhaal
Krummel, een heel gewone rups door Max Lucado
Krummel was een gewone rups. Hij had geen strepen en hij had geen stippen.Hij at gewoon blaadjes en hij kroop door gewoon gras….Krummel was maar een gewone rups. Maar Krummel deed één ding dat niet gewoon was. Hij praatte met God. …Krummel en zijn vriendje Hummel vroegen vaak aan God:'Waarom hebt U ons zo gewoon gemaakt?' Dan antwoordde God: ‘Ik houd van jullie, Krummel en Hummel. Maar Ik ben nog niet klaar met jullie. Ik ga jullie een nieuw hart geven.’…Dat hielp ... eventjes, tot ze een kleine mier tegenkwamen met een enorme dennenappel op z’n rug. ‘Wauw!’ zei Hummel. ‘Hoe kun jij zoiets zwaars tillen?’ ‘God heeft me zo sterk gemaakt,’ antwoordde de mier….Krummel en Hummel werden weer verdrietig. Ze vroegen God: ‘Waarom kunnen wij niet sterk zijn, zoals die mier?’ God zei wat Hij altijd zei: ‘Ik houd van je zoals je bent. Maar ik ben nog niet klaar met jullie.’ Toen voelden ze zich weer wat beter... tot ze op een regenachtige dag een slak zagen. ‘Hadden jullie maar zo’n huis als ik,’ zei de slak. ‘Het is lekker droog hierbinnen.’ Krummel en Hummel vroegen zich af waarom God hén niet zo’n gezellig huisje had gegeven. God zei nóg eens tegen Krummel en Hummel dat ze geduld moesten hebben, omdat Hij nog niet klaar met hen was.
Toen voelden Krummel en Hummel zich veel beter... totdat ze het lieveheersbeestje zagen….‘Wat heb jij prachtige stippen!’ ‘Schitterend,’ riep Hummel. ‘Dat is aardig van jullie,’ antwoorde het lieveheersbeestje verlegen, ‘maar zo heeft God me gemaakt.’ Die nacht bad Krummel: ‘Here God, ik begrijp het niet, waarom maakte U ons zo... zo...’ ‘Gewoon?’ zei God. ‘Maak je maar geen zorgen. Ik ben nog niet klaar met je. Je krijgt een nieuw hart van Mij.’…Krummel keek naar zijn vriendje en zuchtte gapend: ‘Ik word opeens heel erg moe.’ ‘Laten we dan maar een lekker zacht bedje voor je maken,’ stelde Hummel voor. Terwijl Krummel langzaam in slaap viel in zijn zachte bedje, dacht hij nog na over wat God had gezegd en hij bad: ‘Heer, ik vind het niet erg meer om een gewone rups te zijn. U houdt van mij en daarom ben ik bijzonder.’ Die nacht droomde Krummel iets grappigs. Hij droomde dat hij bijzonder was, net als de mier,de slak en het lieveheersbeestje. Toen Krummel wakker werd, was het donker om hem heen. Hij was van top tot teen ingepakt. Wat was er met zijn bed gebeurd? Toen hij zich eruit wurmde, viel het op de grond en barstte open. Maar wacht eens... er kriebelde iets op zijn rug
Opeens vouwden twee zachte vleugels zich fladderend open! Krummel wapperde zijn nieuwe vleugels op en neer en daar ging hij: hoger en hoger, hij zweefde boven de bomen. En ineens begon Krummel te begrijpen wat God hem had verteld. Hij was geen mier, geen slak of een lieveheersbeestje... Hij was Krummel; een prachtige vlinder met een prachtig hart. Krummel wilde gauw het goede nieuws aan Hummel gaan vertellen Joehoe! Kijk eens!’ riep Krummel.‘Wauw! Ben jij dat echt, Krummel?’‘Ja, helemaal! Zie je wel dat God nog niet klaar met me was, Hummel! En Hij is ook nog lang niet klaar met jou, hoor. Hummels glimlach werd steeds breder. Nu begon hij het ook te begrijpen.
Mop van de maand. HAHAHAHAHAHA!!! Jantje komt thuis met een slecht rapport. “Voor zo’n rapport lijkt een flink pak slaag wel op zijn plaats!” zegt vader boos. Jantje antwoordt: “Dat lijkt me een goed idee pa. Ik weet wel waar de meester woont.
1 Juli 2012,
Wie zijn jullie? Wij zijn Gerda en Rinus van Wingerden, genieten van onze 3 dochters en 1 zoon allemaal met aanhang en daarnaast nog 2 kleinkinderen
Waar hebben jullie elkaar ontmoet?
Ik ( Gerda ) kwam op uitnodiging van Sjaan van Wingerden ( een zus van Rinus ) logeren bij hun thuis, daar was onze eerste ontmoeting
Was het liefde op het eerste gezicht? De bekende vlinders in de buik bij allebei
Hoelang hebben jullie "verkering" gehad voordat jullie trouwden? We hebben bijna 5 jaar verkering gehad, dit kwam ook omdat Gerda nog vrij jong was toen we elkaar leerden kennen
Wie heeft het huwelijksaanzoek gedaan? En waar?
Volgens Gerda heb ik haar ten huwelijk gevraagd tijdens een ritje in de auto
Waar zijn jullie getrouwd?
Wij zijn in het mooie stadhuis in Gouda getrouwd
Hoe kijken jullie terug op "DE" dag?
Het was een schitterende dag die nog steeds in ons geheugen ligt
Wie is romantischer?
Rinus ( zou je niet gedacht hebben hè )
Wat is het meest veranderd in jullie huwelijk na 35 jaar?
Even ter info op 1 juli 2012 is het 35 jaar dat we met elkaar getrouwd zijn, en na 35 jaar kunnen we zeggen dat we iets minder soepel zijn geworden van lijf en leden maar we hebben veel levens ervaring meegekregen waarin we o.a. hebben geleerd geduld en begrip te hebben voor anderen (omdat we zelf ook veel geduld en begrip van ontvangen hebben ) we hebben geleerd dat we er mogen zijn voor anderen als dit nodig is.
Wat vinden jullie goede voorwaarden voor een goed en gelukkig huwelijk? Van elkaar houden ten allen tijde, eerlijk en oprecht zijn naar elkaar en dingen uitpraten en elkaar vergeven als dit nodig is
Hebben jullie God vanaf dag 1 betrokken in jullie huwelijk? en hoe doen jullie dat?
Wij kunnen allebei zeggen dat we voor ons trouwen God al in ons leven kenden en in ons huwelijk hebben we God steeds gevraagd om hulp en kracht maar zeker ook gedankt voor wat hij voor ons gedaan heeft, al ging het heus wel gepaard met vallen en opstaan
Kunt u een korte getuigenis geven waarin u God heeft ervaren in jullie huwelijk?
Wat we o.a. nog als de dag van gisteren kunnen herinneren de geboorte van onze oudste dochter, omdat Gerda in die tijd toen ze zwanger was veel last had van epilepsie aanvallen en veel medicijnen moest slikken tijdens de zwangerschap werd onze dochter geboren met div complicaties, na een moeilijke periode van 3 maanden in het ziekenhuis mocht ze eindelijk naar huis. Niet lang daarna kwam er een jonge dame bij Gerda,s vader op kantoor en die zag een foto staan van Esther onze dochter, zij herkende Esther want ze was verpleegster van beroep en vertelde toen dat ze met een gebedsgroepje in het ziekenhuis o.a. veel voor Esther hadden gebeden en zij zag het als een wonder dat ze geheel gezond naar huis was gegaan want in het begin waren de prognoses van de dokter zeer negatief. Hieruit mochten we ervaren en leren dat gebed een machtig wapen is Ondanks dat het niet altijd makkelijk was kunnen we zeggen dat bij de geboorte van al onze kinderen de liefde en kracht van God hebben ervaren We kunnen getuigen dat Gerda na het afbouwen van veel medicijnen nu nog maar een paar pilletjes slikt maar wel geheel vrij is van die epilepsie aanvallen God alle dank daarvoor Bedankt voor het interview. Gods liefdevolle zegen voor de komende jaren! Be blessed..Denise