VOOR DE BESCHERMING VAN DE DIEREN EN DE NATUUR DOOR PROPAGANDA, CULTURELE OPVOEDING EN INSPECTIES

n

we Wereldke te au Bl

Ch a

îne B le

ue Mon

le dia

De Keten

Het blad van de dierenvrienden en dierenbeschermers

49ste jaargang - nr. 175 - 1ste trim. 2014 - Driemaandelijks orgaan van de Blauwe Wereldketen Internationale vereniging zonder winstbejag, gesticht in 1962, in België goedgekeurd door koninklijk besluit van 15 juli 1964 en toegestaan in Frankrijk door ministerieel besluit van 23 november 1966.

Erkenningsnr. P002880 BELGIE-BELGIQUE

P.B. 1000 Brussel X 1/7031 afgiftekant.: BRUSSEL X

lid:NRDB

Visélaan 39 - 1170 Brussel - tel.: 02-673 52 30 - fax: 02-672 09 47 - e-mail: [email protected] - www.bwk-cbm.be - P.C.R. BE59 0000 0380 5026 - PNB Paribas BE25 2100 4231 4482

VOOR DE BESCHERMING VAN DE DIEREN EN DE NATUUR DOOR PROPAGANDA, CULTURELE OPVOEDING EN INSPECTIES

Beste leden en beste vrienden van de Blauwe Wereldketen, Vandaag werd mij een zware taak op de schouders gelegd : inderdaad mij even tot u te richten in de eerste plaats om de vele mensen die hun lidgeld voor 2014 reeds betaalden hiervoor van harte te danken; dit betekent heel veel voor de B.W.K. MAAR,, uiteraard ook om diegenen die hun bijdrage voor 2014 nog niet gestort zouden hebben, er met deze even aan te herinneren. In tijden van altijd maar druk bezig zijn, worden bepaalde zaken, die minder belangrijk lijken, al eens opzij gelegd “ik doe het later wel”, en uiteindelijk wordt het vergeten. Vandaar dit geheugensteuntje. U weet, beste leden, dat de mensen van de Blauwe Wereldketen, dag in dag uit, ijveren voor een betere wereld voor de dieren door deelname aan congressen in binnenen buitenland, door het zetelen in werkgroepen bij de Raad voor Dierenwelzijn teneinde de wetgeving te verbeteren, door het behandelen van klachten, door het plaatsen van dieren via onze adoptiedienst, enz... U weet uiteraard ook dat zonder financiële middelen niets mogelijk is, vandaar dat ik hoop dat u gevolg zal geven aan mijn oproep en uw jaarlijkse bijdrage zo snel mogelijk zal overmaken op onze rekening. Voor slechts € 15,00/jaar (€ 1,25/ maand) geeft u de B.W.K. de mogelijkheid om te blijven opkomen voor mijn soortgenoten, die het zeker allemaal niet zo goed hebben als ik! In bijlage vindt u een overschrijvingsformulier. Alvast mijn oprechte dank bij voorbaat ! 2014 is voor de B.W.K. een feestjaar : we vieren ons 50-jarig bestaan. Alle details in verband hiermee zullen u meegedeeld worden in onze volgende Keten (juni 2014), die bovendien een speciaal jubileumnummer zal zijn ! Wij hopen echt dat u samen met ons – ja, ik zal in de mate van het mogelijke ook van de partij zijn! - deze bijzondere verjaardag zal komen vieren ! We kijken er echt naar uit. Tot binnenkort, beste vrienden ! June

Lidgelden 2014 • Aansluitend lid € 15,00 • Beschermend lid € 20,00 • Erelid € 40,00 De B.W.K. heeft mensen, VEEL mensen nodig, die met liefde, toewijding, gezond verstand en doorzettingsvermogen meehelpen bouwen aan een betere wereld voor de dieren. Daarom rekenen wij ook op u ! Elk dier is een gevoelig wezen dat leeft, denkt en lijdt. Dieren kunnen niet spreken, ze zijn weerloos. De BLAUWE WERELDKETEN spreekt in hun plaats. Hartelijk dank voor uw onvoorwaardelijke steun !

BETERE LEEFOMSTANDIGHEDEN VOOR DOLFIJNEN IN DOLFINARIA Wereldwijd zijn er regelmatig protestacties tegen het houden van dolfijnen in dolfinaria. Na protest van dierenrechtenorganisaties keurde de Kamer een resolutie goed waarin opgeroepen werd tot oprichting van een speciale commissie die het welzijn van dolfijnen in dolfinaria moest onderzoeken en die pleitte voor een moratorium voor dolfinaria. In ons land worden enkel dolfijnen gehouden in het “Boudewijn Seapark” in Brugge. Nathalie Vanhinderdael onder- In 2011 richtte de Raad voor tekent tijdens de persconfeDierenwelzijn een werkgroep op rentie de overeenkomst om de bestaande normen onder de loep te nemen. Deze werkgroep bestond uit wetenschappers, vertegenwoordigers van dierenwelzijnsorganisties (Nathalie Vanhinderdael, bestuurder bij de Blauwe Wereldketen, maakte er deel van uit) en dolfinaria. Na vele discussies is de Raad voor Dierenwelzijn tot een compromis gekomen, dat resulteerde in een advies dat overgemaakt werd aan de Minister bevoegd voor Dierenwelzijn, nl. Mevrouw Laurette Onkelinx, met de hoop dat het nog de nodige aandacht zal krijgen voor de verkiezingen van 25 mei a.s. Tijdens een persconferentie, die plaats had op 30 januari jl., werd het advies voorgesteld aan de pers en werd bovendien een “Overeenkomst inzake het houden van dolfijnen” ondertekend door de betrokken partijen. In het advies wordt o.a. voorzien dat er aandacht moet besteed worden aan de ruimte waarover de dieren beschikken, dus een groot zwemvolume, meerdere zwemruimten en variatie in het ontwerp van de omgeving. Bovendien moet er mogelijkheid zijn tot sociale interacties:

vervolg zie pag. 8

2

ZWERVERS TUSSEN WERELDEN De situatie van de ijsbeer is slecht. Niet alleen stelt zijn leefgebied zeer hoge eisen aan hem, ook de internationale vachthandel met stijgende afnamecijfers, de voortschrijdende klimaatopwarming en de toenemende industrialisatie van het noordpoolgebied maken hem het leven zuur. Maar ijsberen zijn kunstenaars in het overleven. dieren kostbare tijd voor de jacht op het pakijs, wat voor hen het platform is voor de robbenjacht. Het gevolg is dat de periode waarin de ijsberen goed kunnen eten sterk verkort wordt en zij het steeds moeilijker krijgen om voldoende vetreserves aan te maken voor de ijsvrije zomerperiode. Een groeiend aantal ijsberen is daarom tijdens de karige zomermaanden al verhongerd. In juli van vorig jaar werd ten noorden van Spitsbergen een verhongerde ijsbeer gevonden die in april nog sterk en monter geobserveerd was ten zuiden van de eilandengroep. Bij zijn migratie naar het noorden werd hij “zwaar gestraft” : het ijs rond Spitsbergen trok namelijk zeer vroegtijdig terug wat het vangen van robben, zijn lievelingsbuit, onmogelijk maakte. DE MENS DRINGT ZICH STEEDS VERDER OP De Noordpool was lange tijd één van de laatste onberoerde plekken ter wereld. Een gebied van kou, ijs en sneeuw waarin je alleen kan overleven als je perfect aangepast bent aan de extreme leefomstandigheden. Wie daar kon overleven was er duizenden jaren vrij van externe, door mensen veroorzaakte invloeden. Maar die vrijheid brokkelde steeds verder af - en dat in de letterlijke zin. Want de voortschrijdende klimaatverandering bracht steeds breekbaarder wordende en dunnere lagen pakijs met zich mee, die de oceaan eronder in steeds grotere oppervlakten liet zien en pakijs dat met steeds kortere tussenpozen ontdooide. GOED AANGEPAST AAN EEN ZWAAR BESTAAN Deze ontwikkeling vergemakkelijkte de toegang tot natuurlijke hulpbronnen - vermoedelijk zeer grote hoeveelheden olie en aardgas. Maar ook de aanwezigheid van ijzererts, koper, nikkel, goud, diamanten en zeldzame aardmetalen zorgen ervoor dat sommige landen grote haast maken met hun geologische onderzoeken naar kostbare metalen en mineralen (prospectie). Rusland loopt daarin voorop maar wordt op de voet gevolgd door de VS, Canada, Noorwegen, Denemarken en sinds kort ook China. Iedereen wil vooraan staan bij de industrialisering en uitbuiting van het noordpoolgebied, veelal ongeacht de daar wonende wezens, wiens leefgebied steeds verder wordt verkleind en in gevaar gebracht. En ongeacht de protesten van milieubeschermers, die onvermoeibaar proberen gehoord te worden. In september 2013 werd een team van 30 activisten (de “Arctic30”) achter de tralies gezet omdat zij het hadden gewaagd te protesteren tegen de olieboringen van een Russisch concern in het noordpoolgebied. Er is een dier dat het al heel lang goed doet op de Noordpool : de ijsbeer. Perfect aangepast aan het leven met de chaos van constant verschuivende ijsmassa’s in de poolcirkel, is hij inmiddels het symbooldier van de klimaatopwarming geworden. Want de afgelopen decennia is het ijs al vijftig centimeter aan dikte kwijtgeraakt - en het kan binnen enkele decennia zelfs compleet verdwenen zijn. KLIMAATVERWARMING KAN LEIDEN TOT HONGERSNOOD Omdat de Noordpool een oceaan is en geen vasteland, smelt het leefgebied van haar bewoners regelrecht onder hun voeten. Voor de ijsberen is dit bijzonder dramatisch, omdat ze bij hun migratie de beweging van het zee-ijs om de Noordpool volgen : smelt het ijs in het voorjaar, dan trekken de verder in het zuiden levende beren zich terug op het land - waar karige voeding en een periode met honger op hen wachten. Als in de winter het zee-ijs weer aangroeit, begint de tijd van de overvloed - met de mogelijkheid om te jagen op dikke robben op het pakijs van de Noordpoolzee. En juist daar ligt volgens veel wetenschappers het probleem voor de ijsberen tegenwoordig. Want doordat het smeltseizoen zich in het voorjaar eerder inzet en het zee-ijs eerder in het jaar breekt, verliezen de

De afgelopen decennia verminderde het door zee-ijs bedekte oppervlak in het noordpoolgebied met zo’n 30%. Volgens prognoses van wetenschappers zullen de ijsberenbestanden tegen 2050 met 2/3 verminderd zijn, wat betekent dat er tegen die tijd nog maar zo’n 6 tot 8.000 exemplaren meer zullen in leven zijn. Daar is echter niet alleen de klimaatopwarming schuldig aan, want dit is niet het enige probleem waarmee de ijsberen te kampen hebben. Ook schadelijke en verontreinigende stoffen zoals de pesticide DDT, PCB’s uit electrische apparaten, dioxinen uit plastiek en zware metalen (kwik, arseen en lood) komen via de wind en de oceanen bij de Noordpool terecht, alsook door afval. Deze stoffen stapelen zich op in het vetweefsel van dieren als ijsberen, robben en poolvossen, die bovenaan de voedselketen staan. Daarbij komt dat olie- en gasboringen, pijpleidingen, straat- en havenaanleg de migratieroutes van de ijsberen doorkruisen. Toerisme en een toename in scheepsverkeer als gevolg van de smeltende ijsvelden doen de rest en zijn niet alleen een storende factor in het leefgebied, maar vergroten ook het gevaar op een olieramp.

IJSBEERWEETJES : • In het Arctisch gebied leven nog 20.000 tot 25.000 ijsberen • Zeehonden, zoals de ringelrob, zijn het voornaamste prooidier van ijsberen. Ringelrobben komen nooit aan land en krijgen hun jongen op zee-ijs. IJsberen blijven daarom ook het liefst op zee-ijs • Een mannelijke ijsbeer weegt tussen de 400 en 600 kg en leeft gemiddeld 25 jaar. Vrouwtjes zijn veel kleiner en wegen ongeveer 150 tot 250 kg, maar kunnen 32 jaar oud worden • Een volwassen ijsbeer kan op land topsnelheden van 40km/uur halen • IJsberen kunnen de zeehond ruiken onder een meter sneeuw of van bijna een kilometer afstand Bron Wereld Natuur Fonds

EN DAN IS ER NOG STEEDS DE JACHT OP DE IJSBEREN... Een heel grote bedreiging is ook de jacht, met name op die dieren die belangrijk zijn voor de voortplanting, dus de grote, volwassen mannetjes. In Canada, het enige land van de vijf “ijsbeerstaten” dat de jacht op ijsberen toestaat, is de jacht flink toegenomen. In 2013 werd daar een recordprijs van 22.000 dollar betaald voor een ijsberenhuid. Tot nu waren Japan en de Europese Unie de grootste afnemers, maar ook China en Rusland zijn in opmars. Vandaag wordt nog steeds volledig legaal gehandeld in dode ijsberen in alle landen van de Europese Unie. Dit in tegenstelling tot de Verenigde Staten, die wat dit betreft vooruitstrevender zijn en de invoer al enkele jaren geleden verboden hebben. Natuuren milieubeschermende organisaties zoals Greenpeace en Pro Wildlife willen bereiken dat ijsberen internationaal streng beschermd worden. Dan zou er eindelijk ook een handelsverbod kunnen komen op dode

3 ijsberen. Duitsland staat bvb. op kop van de lijst van afnemers, met 2.000 vachten per jaar. Er werd reeds tweemaal een verzoek ingediend om ijsberen strenger te beschermen. Beide verzoeken liepen op niets uit. Ook de EU, die officeel zegt dat de klimaatopwarming een veel groter probleem is dan momenteel erkend wordt, wil de jacht op ijsberen niet verbieden. De Inuit moeten toch ook van iets leven ? MAAR, 99,9% van de Inuit leeft helemaal niet van de ijsberenjacht, dus dat argument is een smoes die kant noch wal raakt. HELP DE IJSBEREN De volgende onderhandelingen zullen plaatsvinden in 2016. Natuurbeschermers willen dan proberen de Europese Unie zo ver te krijgen dat op z’n minst de invoer van ijsberenproducten wordt verboden. Om slechts een deel van de overgebleven ijsberen te redden is het nu de hoogste tijd om actie gaan ondernemen en de CO2-uitstoot te verminderen, en ook de jacht op de ijsberen te verbieden. 600 dieren per jaar plus het risico van minder nakomelingen - er moet NU iets gebeuren. Overgenomen uit “Hart voor Dieren” - jan.2014 Met onze oprechte dank !

EEN MOOI INITIATIEF : “VILLA SAMSON” In 2016 wil het Universitair Ziekenhuis van Jette “Villa Samson” openen : een ontmoetingsruimte waar patiënten tijd kunnen doorbrengen met hun geliefde huisdier. Dat huisdieren een positief effect hebben op patiënten is al langer bekend. Wetenschappelijke onderzoeken tonen aan dat de aanwezigheid van een dier de genezing bevordert, omdat de patiënt minder stress heeft, meer gelukshormonen aanmaakt en zijn bloeddruk daalt. Maar... ziekenhuizen zijn verboden terrein voor dieren. Toen Danny Verbiest, de vroegere stem van Vlaanderens bekendste hond Samson, verhalen hoorde van patiëntjes die hun hond enorm misten, van oude dametjes die weigerden zich in het ziekenhuis te laten opnemen omdat ze dan hun geliefde dier - en enige toeverlaat - moesten achterlaten en van terminale patiënten wiens wens om afscheid te nemen van hun huisdier niet kon worden vervuld, twijfelde hij geen seconde. Hij zou meewerken aan “Villa Samson”, een project dat patiënten in contact zal brengen met hun huisdier. De bedoeling is de “villa” te bouwen op de ziekenhuiscampus, maar voldoende ver van het ziekenhuis zelf teneinde te vermijden dat dieren infecties of ziektes overbrengen. Via een verwarmde tunnel zal de patiënt dan in een ziekenhuisbed of rolstoel naar de villa worden gebracht. Daarin zouden 8 lokalen ingericht worden waarin patiënten hun huisdier op bezoek kunnen krijgen, samen met een familielid of iemand uit de vriendenkring bvb. Maar wat met mensen die helemaal geen familie of vrienden hebben, en voor wie het huisdier de enige toeverlaat is ? Ook daar werd aan gedacht : er zullen afspraken gemaakt worden met verschillende dierenasielen uit de buurt van het ziekenhuis. Terwijl het baasje opgenomen is, wordt zijn huisdier opgevangen door het dierenasiel. Vanaf het ogenblik dat de patiënt voldoende op krachten is om zijn dier op bezoek te krijgen zullen vrijwilligers het ophalen in het asiel of pension en ermee op bezoek komen in de “villa”.

GROTE FOTO- EN TEKENWEDSTRIJD EEN KLEINE HERINNERING : VERGEET NIET DEEL TE NEMEN AAN DEZE BELANGRIJKE WEDSTRIJD! De bekroonde werken zullen een speciaal plaatsje krijgen tijdens de viering van ons 50-jarig bestaan en zullen bovendien bekroond worden met een mooie prijs ! Alle info kan u terugvinden op onze website www.bwk-cbm.be Wenst u het regelement en een wedstrijdformulier te bekomen ? Vraag er ons naar : T 02 673 52 30 F 02 672 09 47 e-mail:[email protected]).

Dus, nu is het aan u : neem uw fototoestel in de aanslag en ga aan ’t werk ! En voor onze jongeren : grijp potloden en papier ter hand en laat uw fantasie de vrije loop !

WIJ KIJKEN ERG UIT NAAR UW INZENDINGEN!

We vinden dit een prachtinitiatief. Momenteel is het nog dikwijls zo dat wanneer een patiënt zijn huisdier absoluut wil laten op bezoek komen in het ziekenhuis dit heel stiekem moet gebeuren, in sommige gevallen in samenwerking met iemand van het personeel, die hiervoor eigenlijk zijn baan riskeert. Met de opening van “Villa Samson” zal hieraan verholpen worden ! Voor een kind dat opgenomen wordt in een ziekenhuis is het gemis van zijn troeteldier heel groot !

4

OP NAAR DE STEMBUS ! Parlementsverkiezingen, Europese, regionale en gemeenteraadsverkiezingen... In België is er zeker geen tekort aan verkiezingen. Op 25 mei a.s. zijn ze zelfs drieledig : parlementsverkiezingen, Europese verkiezingen en regionale verkiezingen. De burger heeft telkens het recht, en we durven zelfs zeggen de plicht, om zijn advies te geven over het beheer van het openbaar “ding”, door zijn stembrief in de urne te plaatsen of door electronisch te stemmen, want denk eraan, zelfs “wanneer u zich niet bezighoudt met politiek, politiek houdt zich wel degelijk bezig met u”. Inderdaad, het gaat over het dagelijks leven van elkeen, in bijna alle aspecten van het menselijk leven : ethisch, economisch, sociaal, cultureel, het milieu, enz... En tussen al die thema’s is er één dat ons nauw aan het hart ligt : het lot en het statuut van de dieren. Ook al is het strikt genomen niet het belangrijkste item, toch is het omwille van zijn ethisch en sociaal karakter, door zijn betrokkenheid met de strijd voor een gezonde leefwereld, belast met een bijzondere symboliek. Zegt men trouwens niet terecht dat de graad van beschaving van een maatschappij gemeten wordt aan de manier waarop ze omgaat met de meest zwakkeren t.t.z. kinderen, mensen uit de lagere bevolkingsklasse, gehandicapten,... maar ook dieren ? Kan men in de XXste eeuw nog wreedheden en mishandelingen tolereren, niet alleen op dieren die nauw met ons verbonden zijn (honden, katten), maar ook op dieren waarmee we ons voeden (runderen, schapen, kippen,...) of die in het wild leven, walvissen, zeehondjes en zeezoogdieren in ‘t algemeen ? En sinds Darwin weten we eigenlijk dat de mens slechts een dier is dat wat meer geëvolueerd is dan de anderen, en zelfs nog niet eens zoveel in vergelijking met bepaalde soorten die verstandelijk zeer geëvolueerd zijn, zoals de dolfijnen en de mensapen. En zelfs al moeten we ons voeden met dieren en ze, in bepaalde gevallen, gebruiken, met welk recht moeten we ons daarvoor, of om gelijk welke andere reden, overgeven aan wreedheden ? Bijvoorbeeld honden en katten die in China levend gevild worden, zeehondjes en walvissen die afgeslacht worden, enz... Het is wel zo dat, globaal gezien, en vooral dan in het Westen, betere wetten voor de bescherming en het welzijn van de dieren gestemd werden, maar er blijft nog zoveel te doen en te verbeteren. De dierenbeschermers zijn nochtans talrijk en actief : ongeveer 500.000 leden, verdeeld over ongeveer 150 verenigingen voor dierenbescherming. MAAR, laten we duidelijk zijn, hun politiek gewicht was zwak, want, naast het feit van hun onderlinge verdeeldheid, hebben ze zich nooit verenigd in een sterke lobby. Gelukkig heeft het merendeel van de verenigingen voor dierenbescherming nu ingezien dat ze moeten samenwerken en samen met één enkele en sterke stem de politieke wereld moeten toespreken. Zo hebben heel wat verenigingen, samengebracht in de schoot van de N.R.D.B. (Nationale Raad voor Dierenbescherming), waaronder ook de Blauwe Werelketen, besloten om een vragenlijst op te stellen aangaande dieren en hun rechten en deze te versturen aan de voorzitters van de belangrijkste politieke partijen in ons land en tevens aan parlementsleden van de Europese Commissie. In grote lijnen zal hun standpunt gevraagd worden inzake : - transport van dieren over lange afstand - dwangvoederen van eenden en ganzen - dierenwelzijn in intensieve en industriële kwekerijen - stierengevechten - rituele slachtingen - zwerfdieren in bepaalde Europese landen - strengere controle op het naleven van de wetgeving inzake dierenbescherming - nertskwekerijen - enz... Met deze actie willen wij de politieke wereld even herinneren aan onze doelstellingen, onze kracht en vooral aan het feit dat onze steun heel selectief zal zijn op basis van de standpunten van de partijen en hun kandidaten. Er kan geen sprake zijn van ons “last minute” verkiezingspraatjes te verkopen !

De kracht ervan zal bovendien de partijen ertoe aanzetten rekening te houden met onze eisen en het thema dierenbescherming niet als ondergeschikt te beschouwen. Praktisch binnen elke politieke partij zijn er kandidaten die gevoelig zijn voor het lot van de dieren. U kan dus op de lijst van uw voorkeur, binnen die partij stemmen voor één of meerdere kandidaten die begaan zijn met dieren. Vermits op het ogenblik dat we dit artikel schrijven de lijsten nog niet ingediend werden (officiële datum 26 en 27/4) kunnen we u nog geen kandidaten voorstellen. Bovendien zijn er duizenden kandidaten, die wij uiteraard niet allemaal kennen, en ook niet allemaal kunnen consulteren, waardoor er zeker hier of daar iemand zal vergeten worden. Wij veronderstellen dat we tegen eind april, begin mei a.s. het merendeel van de antwoorden zullen ontvangen hebben op onze vragenlijst. Aan de hand hiervan zullen wij u dan, indien nodig, kunnen helpen bij uw keuze. Het volstaat even contact met ons op te nemen. In de mate van het mogelijke zullen wij de resultaten ook publiceren op onze website (www. bwk-cbm.be), die u dan zelf kan consulteren.   Tot besluit kunnen wij alleen maar stellen dat de dierenvrienden een verstandige keuze moeten maken van één of meerdere kandidaten op de door hen uitgekozen lijst. Elsen-Verlodt Marleen - Afgevaardigd-bestuurder Dr. Bernard Guillaume - Voorzitter

CONFERENTIE BARCELONA OKTOBER 2013

Een reactie van één van onze leden: Onderstaande reactie ontvingen wij van één van onze leden op het verslag van de conferentie die plaatshad in Barcelona in oktober 2013 en dat gepubliceerd werd in onze vorige Keten : Uw rubriek aangaande de conferentie in Barcelona heeft het ook over de galgo’s, u vermeldt ze als achtergelaten, maar er is meer, en dat weet u best. Ze worden in de meeste gevallen gefolterd, verminkt, de oren worden afgesneden, de staart wordt afgesneden, ze worden levend opgehangen, levend in putten gegooid en nog meer wreedheden die ik hier niet durf neer te schrijven. Waarom dat alles stil houden ? U zal zeggen : het is geweten, we hebben het er al over gehad. Wel neen, het is niet genoeg. Veel mensen die ik tijdens mijn wandelingen met mijn 4de galgo ontmoet zijn niet op de hoogte. Er valt nog een lange weg af te leggen. Informeren, en nog informeren, opdat het ophoudt. Een trieste strijd want die Spaanse beulen blijven ongestraft door de wet en EUROPA heeft op het einde van vorig jaar, de petitie die overgemaakt werd aan het Parlement tegen het mishandelen van galgo’s, verworpen. En geen enkele vermelding in uw tijdschrift ??? Nochtans, voor wat betreft stierengevechten... Tot zover de reactie van F.S. uit Bertem. We lieten de persoon in kwestie weten dat we het probleem van de galgo’s in geen enkel geval willen minimaliseren. We weten dat de situatie ernstig is ! Maar we waren blij te horen dat er in Spanje één - of zelfs meerdere - vereniging(en) bestaan die zich het lot van deze dieren aantrekken. De persoon die er tijdens de conferentie kwam over spreken vertegenwoordigde de vereniging “Galgos 112”. Ze werd opgericht in 2008 en is één van de belangrijkste verenigingen voor de bescherming van de galgo’s. Ze slaagden er reeds in 1.700 honden te plaatsen. In Spanje leven zo’n 150 honden in opvanggezinnen. Met het artikel verschenen in onze vorige Keten hebben we alleen een klein overzicht willen geven van de verschillende thema’s die tijdens deze interessante conferentie aan bod kwamen.

5

DIERENARTSKRONIEK Symptomen... waarbij je zo snel mogelijk naar de dierenarts moet gaan (deel 1) In sommige gevallen is het erg belangrijk om geen tijd te verliezen. Wij laten je zien welke gevallen dat zijn en vertellen je wat de meest voorkomende oorzaken zijn. Dieren kunnen ons niet vertellen dat ze zich ziek voelen. Daarom moeten wij als baasjes hen goed in de gaten houden ! DEEL I : ADEMNOOD Bij de kat : Wanneer katten na een ommetje buiten plotseling slecht kunnen ademen, dan komt dat vaak door een letsel aan de luchtwegen door een auto-ongeluk of een val van een grote hoogte. In een gevecht met soortgenoten of honden kan het strottenhoofd of de luchtpijp door beten zwaar gewond raken. Problemen bij het uitademen ontstaan vaak door allergische astma, omdat door de heftige immuunreactie de luchtwegen vernauwd worden. Bij de hond : Sommige honden kunnen niet uitgelaten ravotten omdat ze dan nauwelijks lucht krijgen en al kuchend en piepend moeten ademhalen. Vooral oudere honden van grotere rassen lijden vaak aan een strottenhoofdverlamming : de stembanden blokkeren bij het inademen de luchtwegen. In het ergste geval leidt dat tot verstikking. Yorkshire Terriërs en andere kleine honden hebben vaak problemen met de luchtwegen, die bij opwinding en inspanning regelrecht instorten, waardoor de dieren hoesten en moeilijk lucht krijgen. Over het algemeen is spelen met stokken en takken gevaarlijk omdat er stukjes in de keel kunnen blijven steken en splinters de luchtpijp kunnen verwonden. Bij het konijn : Gezonde konijnen ademen alleen door de neus. Wanneer de dieren heel erg met de buik “pompen” of zelfs proberen door de mond te ademen, dan zijn dat tekenen van ernstige ademnood. Dit ontstaat vaak bij een flinke verkoudheid. Getroffen dieren vallen op door vieze ogen en neusjes en lijden aan een longontsteking die ervoor zorgt dat ze in toenemende mate kortademiger worden. Niet zelden komt het bij konijnen voor dat een strohalmpje in de neus of het keelgat vast blijft steken en zware luchtwegontstekingen veroorzaakt. Bij de cavia : De meest voorkomende vorm van ademnood zijn infecties door bacteriën, virussen of schimmels. Vooral slecht verluchte ruimtes en in de winter bij een droge verwarmingslucht, kunnen ziektekiemen zich goed in de neus- en keelholte vestigen en tasten dan zelfs vaak de longen aan. Ook allergieën, meestal door de houtpellets die als bodembedekker worden gebruikt, zorgen ervoor dat de luchtwegen opzwellen en de cavia moeite heeft met ademen. Bij oudere dieren sluiten vaak de hartklepjes niet meer goed en komt er vocht in de longen waardoor ademhalingsproblemen ontstaan. Overgenomen uit “Hart voor Dieren” - juli 2013 - Met onze oprechte dank !

EEN NOODGEVAL - WAT NU ? Het gaat slecht met onze viervoeter en net op dat moment heeft de dierenarts geen consultatie, zoals bvb. midden in de nacht of in het weekend. Waar vind je dan het snelst hulp ? Verschillende mogelijkheden bieden zich aan : • dierenarts : veel dierenartsen zijn voor hun patiënten in nood altijd bereikbaar. Sommige noodgevallen hebben echter een speciale medische behandeling nodig, waar niet elke dierenartspraktijk over beschikt. Vraag daarom tijdig voor welke noodgevallen je wel beroep kan doen op je eigen dierenarts • dierenkliniek : goede dierenklinieken zijn 24u/dag bereikbaar en beschikken over het algemeen over een uitgebreide medische uitrusting. Ook ‘s nachts en in de weekends is minimum één dierenarts, en vaak ook ander medisch geschoold personeel beschikbaar/bereikbaar. Een telefonische melding is erg belangrijk zodat men de juiste voorbereidingen kan treffen • dierenambulance : de dierenambulance kan uw dier indien nodig naar een dierenkliniek of een dierenarts brengen

DE UNIVERSITEITEN VAN LUIK EN VAN GENT BESCHIKKEN OVER EEN BLOEDBANK VOOR HONDEN EN KATTEN U dacht misschien dat het geven van bloed voorbehouden is aan mensen, maar niets is minder waar ! De Universiteiten van Luik en van Gent zoeken ook naar honden en katten die bloed willen geven om levens van soortgenoten te kunnen redden. In Luik bestaat de bloedbank al zo’n 8 of 9 jaar en heel regelmatig kunnen, dankzij het bestaan ervan, levens gered worden. Het geven van bloed komt dus vrij veel voor bij honden en katten. En dan vooral bij honden. Bij de hond bestaan er 13 verschillende bloedgroepen. Maar wanneer een hond voor de eerste maal een bloedtransfusie moet ondergaan is er geen probleem van overeenstemming met een andere bloedgroep. Het is pas bij de tweede of derde transfusie dat er reacties zouden kunnen ontstaan. De universiteiten van Luik en van Gent zijn de enige universitaire instellingen die over een dergelijke bloedbank beschikken. Meerdere keren per week kan dankzij de bloedbank het leven gered worden van een dier dat bvb. vergiftigd werd met rattenvergif, veel bloed verloor tijdens een auto-ongeval,.... De Universitaire dierenkliniek van Luik werkt met een dertigtal regelmatige bloedgevers waarvan meer dan de helft dieren zijn die toebehoren aan de studenten van de faculteit diergeneeskunde. Zij zijn dus permanent op zoek naar nieuwe donoren, vermits de totaliteit van de ingezamelde bloedzakjes steeds

opgebruikt wordt. Zij lanceren dan ook een oproep aan hondenbezitters. Wanneer u denkt dat uw hond bloedgever kan worden zal hij uiteraard eerst onderworpen worden aan een volledige gezondheidscheck-up. Bij het bloedgeven zelf zal hem vooraf een licht kalmeermiddel toegediend worden teneinde hij niet te zenuwachtig zou zijn. Het bloedgeven op zich duurt ongeveer 15 minuten. Dankzij een sponsor zal u na afloop 1kg droogvoer voor honden ontvangen, een equivalent van een tas koffie en een koekje bij mensen. En voor katten ? Hiervoor beschikken ze ook over een gegevensbank met bloedgevers. Een kat heeft uiteraard minder bloed nodig dan een hond : maximum 60ml, tegen 250ml voor honden. Wanneer uw hond een bloedtransfusie nodig heeft, weet dan dat dat ongeveer € 150,00 zal kosten. Wenst u uw hond op te geven als kandidaat bloedgever ? Neem dan contact op met : • LUIK : universitaire dierenkliniek Luik via e-mail : banquedesang@ live.be of telefonisch op het nummer 04/366 42 00 (Dominique Leverd of Kris Gommeren) • GENT : universitaire dierenkliniek Merelbeke op het nummer 09/264 77 00 - BLOEDBANK KHD - Salisburylaan 133 - 9820 MERELBEKE - info via hun website www.khd.ugent.be

6

DE PROBLEMATIEK VAN ZWERFHONDEN IN HET BUITENLAND Het probleem lijkt zich actueel vooral in Roemenië te situeren. Het Roemeense Parlement heeft een wet gestemd die het massaal doden van zwerfhonden mogelijk maakt. Als er sprake is van overbevolking in de asielen, een tekort aan voedsel of medische verzorging, staat de nieuwe wet toe dat zwerfhonden, die al 14 dagen in een asiel verblijven, gedood worden. Volgens insiders betekent dit gewoon dat zwerfhonden sowieso mogen gedood worden want : een adoptie binnen zo’n korte termijn is praktisch onmogelijk, er zijn niet genoeg asielen en er is niet genoeg voedsel of medicatie beschikbaar voor de honden. Toch zijn wij van mening dat het overbrengen van zwerfhonden naar o.a. België, geen oplossing biedt aan het probleem. Er zijn zekere risico’s aan verbonden, zoals bvb. het overbrengen van ziektes, denken we maar aan hondsdolheid. Tijdens de “European Conference Welfare of Dogs and Cats” die eind oktober 2013 plaats had in Brussel in het Europees Parlement, en waaraan wij deelgenomen hebben, kwam de vrees voor het overbrengen van ziektes meermaals aan bod. Het probleem van zwerfhonden moet ter plaatse aangepakt worden ! De Belgische asielen zitten overvol – jaarlijks moeten duizenden honden geëuthanaseerd worden omwille van overbevolking. Waarom dan nog honden gaan invoeren ? Uiteraard laat de toestand van Roemenië ons niet koud ! Maar er zijn lokale verenigingen die het probleem ter plaatse aanpakken door o.m. het opzetten van sterilisatieprojecten, door educatie op school, door met de lokale politiek te praten, enz... Er zijn buurten waar dergelijke projecten werken, waar de honden gesteriliseerd werden, wat tegelijkertijd de klachten van de omwonenden deed verminderen, want geen geblaf meer in de straten, geen agressieve honden meer,... waardoor er uiteindelijk geen beroep meer moet gedaan worden op hondenvangers. Een gemeentelijk asiel bvb. vangt straathonden op en laat ze steriliseren. In plaats van de honden achteraf terug op straat te plaatsen, blijven ze in het asiel, wat uiteindelijk ook geen oplossing is, vermits ze al gauw met overbevolking geconfronteerd worden. Hen werd aangeraden om de niet-agressieve honden te plaatsen. Er is bovendien een voorstel om mensen hondenbelasting te laten betalen als ze in het bezit zijn van een niet-gesteriliseerde hond. Want het zijn uiteraard niet alleen de straathonden die zorgen voor voortplanting, maar ook de honden van eigenaars die hun loopse of zwangere teef, of haar puppies, op straat achterlaten. U ziet, beste leden, wij zijn totaal niet ongevoelig voor het probleem. Wij zijn bereid om plaatselijke projecten en voorstellen die kunnen leiden tot een oplossing van het probleem te ondersteunen, petities te ondertekenen, protestbrieven te schrijven aan de regering, enz..., maar we blijven erbij dat het overbrengen van die honden niet de ultieme oplossing is.

ZOO VAN KOPENHAGEN Elkéén onder u,beste leden, zal via de pers wel het verhaal vernomen hebben over de kerngezonde jonge giraf die voor de ogen van het publiek afgemaakt werd in de Zoo van Kopenhagen! Wij willen met deze uiting geven aan onze verontwaardiging over de manier waarop dit alles gebeurde. Voor de ogen van het publiek, waaronder ook kinderen, werd de jonge giraf afgemaakt, in stukken gesneden en aan de leeuwen gevoerd ! De beelden hiervan blijven op mijn netvlies gebrand en alleen al eraan denken doet mijn haren omhoog komen ! De reden waarom dit publiekelijk gebeurde was dat de zoo dit niet “heimelijk” wou doen en “open” wou zijn!. WAAROM MOEST DE GIRAF AFGEMAAKT WORDEN ? Het dier was “overtollig” geworden en er was een dreiging tot inteelt. Castratie is volgens de zoo geen optie omdat dat “te gruwelijk” zou zijn en “ongewenste bijwerkingen” zou hebben. We stellen ons echter wel de vraag waarom men dieren laat geboren worden om ze na, in dit geval bvb., 18 maanden af te maken, omdat er teveel zijn ! Wij begrijpen die stelling niet. Ook in andere zoo’s, zelfs in België, zouden dergelijke gevallen van “overbevolking” op die manier opgelost worden. Als het inderdaad zo is dat er bij bepaalde diersoorten overbevolking ontstaat dan wordt het hoogtijd dat er ernstig nagedacht wordt over “geboortebeperking” in de zoo’s! Zoo’s worden verondersteld o.a. een educatieve rol te spelen. Wij kunnen ons niet inbeelden dat kinderen getuige laten zijn van een dergelijk spektakel “educatief” kan genoemd worden !

MAAR, ER IS OOK POSITIEF NIEUWS VANUIT DENEMARKEN: HET ONVERDOOFD SLACHTEN VAN DIEREN WORDT ER VERBODEN ! Het Ministerie van Landbouw had hiervoor geen stemming van een nieuwe wet nodig : het stopt gewoon met het verlenen van de ontheffingen aan slachthuizen die halal of koosjer vlees willen produceren, waardoor de nieuwe maatregel automatisch van kracht wordt. Hiermee wordt Denemarken het vijfde Europese land waar het slachten van dieren zonder voorafgaandelijke verdoving verboden is. In Zwitserland, Zweden, Noorwegen en Ijsland is dit verbod reeds van toepassing. De Islamitische en Joodse organisaties gaan niet akkoord met de maatregel omdat het besluit om geen ontheffingen meer te verlenen niet voorgelegd werd aan het Deense Parlement. Volgens hen druist dit in tegen de vrijheid van godsdienst. De Deense Minister van Landbouw, Dan Jorgensen, verdedigde de maatregel door te stellen dat “dierenrechten boven de godsdienst staan”. Wij kunnen alleen maar hopen dat nog heel wat landen, en dus ook België, het voorbeeld van deze vijf landen zullen volgen !

7

REGIONALISERING DIERENWELZIJN Op 22 januari jl. had in de Commissie landbouw/leefmilieu van het Vlaams Parlement een hoorzitting plaats over de regionalisering van de bevoegdheid dierenwelzijn. Michel Vandenbosch, Voorzitter van GAIA, nam er het woord in naam van 50 verenigingen voor dierenbescherming, waaronder uiteraard ook de Blauwe Wereldketen. Na de verkiezingen van 25 mei 2014 wordt Dierenwelzijn een Vlaamse bevoegdheid. Wij willen absoluut vermijden dat dierenwelzijn onder een minister van Landbouw komt. Wanneer dit wel zou gebeuren zou dit betekenen dat relevante probleemkwesties met betrekking tot dierenwelzijn steeds door een landbouw-economische bril voor wat de landbouwdieren betreft, en door economische contactlenzen, voor wat de overige dieren betreft, zullen bekeken worden. Het gevaar is dan ook zeer reëel dat dierenwelzijn systematisch het onderspit zal moeten delven. Men zal andere belangen meer gewicht geven waardoor dierenwelzijn nog nauwelijks merkbaar zal verbeteren. Het risico bestaat zelfs dat op sommige terreinen de klok zal teruggedraaid worden. Sinds 1999, toen dierenwelzijn een bevoegdheid werd van de minister van volksgezondheid, is men dierenwelzijn meer en meer naar waarde gaan schatten en is men meer en meer rekening gaan houden met de toegenomen maatschappelijke gevoeligheid voor dierenleed en alles wat daarmee samenhangt. Dit heeft uiteraard geleid tot een positieve dynamiek en tot een vooruitgang op wetgevend niveau.

De Raad voor Dierenwelzijn, die opgericht werd in het kader van de wet van 14 augustus 1986 betreffende de bescherming en het welzijn van de dieren, heeft de afgelopen jaren goed gefunctioneerd. Het kan natuurlijk altijd beter, maar er werd een zichtbare vooruitgang geboekt. De Raad voor Dierenwelzijn moet een volwaardig en autonoom adviesorgaan blijven, met dierenwelzijn als centraal punt. Dierenwelzijn terug bij landbouw onderbrengen zal elke vooruitgang die een daadwerkelijk verschil kan betekenen voor dierenwelzijn, afremmen en in het slechtste geval zelfs blokkeren of in de kiem smoren. Dat is niet in overeenstemming met de verwachtingen van het gros van de huidige samenleving met betrekking tot dierenwelzijn en mens-dierrelaties. Onze samenleving is veel gevoeliger geworden en de burgers bekommeren zich steeds meer om dierenleed en dierenwelzijn in al zijn facetten. Tijdens deze hoorzitting kwam ook de Voorzitter van de Raad voor Dierenwelzijn, dhr. Dirk Lips, aan het woord. Zijn visie komt grotendeels overeen met deze van de 50 verenigingen voor dierenbescherming. De hoorzitting van 22 januari jl. betrof uiteraard enkel en alleen Vlaanderen. Maar ook in Wallonië leeft de kwestie, ook daar wordt er heel wat druk uitgeoefend door ongeveer evenveel verenigingen voor dierenbescherming. We geven de moed niet op en blijven erop hameren. We hebben nog even tijd, maar niet lang meer, de tijd dringt !

NOOIT TE OUD OM TE LEREN ! “Mijn hond is te oud om nog iets te kunnen veranderen aan zijn gedrag en/of zijn karakter!”

Mmmmmm..... die pizza ziet er heerlijk uit !!!!

Heel wat mensen denken dat er niet meer kan ingegrepen worden in het gedrag van hun hond éénmaal hij een bepaalde leeftijd bereikt heeft. Zelfs als de hond nog maar 2 jaar oud is wordt de vraag gesteld : “Denkt u dat er nog iets zal kunnen aan gedaan worden op zijn leeftijd ?”.

Oorsprong Ik kan de oorsprong van die opvatting nergens terugvinden. Waarom zou men gedragsproblemen enkel bij jonge honden kunnen oplossen? Daar is geen enkele reden voor. Misschien vloeit de idee voort uit het feit dat de opvoeding van de hond gebeurt als die klein is, en eens die beëindigd is, er verondersteld wordt dat deze voorgoed is. Natuurlijk is het beter een hond op te voeden wanneer die nog klein is, gewoonweg omdat dat makkelijker gaat. Niet alleen omdat een hond, net zoals bij de mens, gemakkelijker leert als hij jong is, maar ook omdat er dan vermeden wordt dat de hond slechte gewoontes aanneemt. Hem van in het begin aanleren wat wel en wat niet mag laat toe onmiddellijk een gedrag te bekomen dat in overeenstemming is met onze verwachtingen. Dit wil echter niet zeggen dat men achteraf het gedrag van de hond niet meer kan wijzigen. Zijn gewoontes veranderen Wat echter wel waar is, is dat wanneer men een slechte gewoonte wil afleren aan de hond, de tijd die men nodig heeft om hierin te slagen dikwijls zal afhangen van hoelang de hond die slechte gewoonte al heeft. Wanneer uw hond al 2 jaar lang aan tafel bedelt, zal het waarschijnlijk langer duren om hem te doen begrijpen dat hij dat niet meer mag doen, dan wanneer hij dat nog maar 2 maanden zou doen. Dit omdat de reflex om het te doen al meer verankerd is bij de hond die het al langer doet. En ja, in dit geval zal een hond van 3 jaar die al sinds 2 jaar bedelt, die gewoonte moeilijker afleren dan een hond van 4 maand die nog maar sinds 2 maanden bedelt. Maar dit is geen

kwestie van leeftijd. Men kan het schema inderdaad ook omkeren : een hond van 5 jaar die sinds 2 maand bedelt aan tafel zal die gewoonte veel sneller verliezen dan een hond van 2 jaar die al 2 jaar bedelt. De duur, niet de leeftijd Het is dus niet de leeftijd, maar de duur van het slechte gedrag dat invloed zal hebben op de behandeling. Echter, zelfs al heeft uw hond al jaren een slechte vorm van gedrag, het kan altijd gewijzigd worden. Het zal alleen misschien wat meer tijd in beslag nemen, en bijgevolg meer geduld vragen van het baasje. Wat niet altijd het geval hoeft te zijn. Bepaalde honden die nochtans al sinds ze heel klein waren een slechte vorm van gedrag aangenomen hebben, kunnen hier snel vanaf geraken. Dit varieert van hond tot hond en hangt uiteraard ook van het baasje af. De rol van het baasje Wanneer het baasje veel tijd en energie in het probleem steekt, zal het slechte gedrag ook sneller opgelost zijn. Wanneer u bvb. uw hond wil afleren om tegen de mensen op te springen, iets wat hij al jaren doet, zal u hieraan moeten werken telkens wanneer het zich voordoet, en niet af en toe. Wanneer u hem telkens wanneer hij springt doet begrijpen dat het niet mag, zal hij veel sneller uw ontevredenheid linken aan het feit dat hij gesprongen heeft, dan wanneer u dat bvb. één op 2 keer zou doen. In dat geval zou hij uw ontevredenheid inderdaad niet kunnen linken aan het feit van te springen, want soms zegt u niets als hij springt. Tot besluit : gelijk welke leeftijd uw hond heeft, zijn gedrag kan altijd verbeterd worden. Wanneer hij al langere tijd een slechte vorm van gedrag vertoont, zal het misschien wat meer tijd in beslag nemen om het hem af te leren, maar dat is niet altijd zo. Het zal tenslotte de inbreng van het baasje zijn in de behandeling ervan die de meeste invloed zal hebben op het resultaat. Overgenomen uit “Mon chien magazine” - april 2012 Julie Willems - Gedragsspecialiste Met onze oprechte dank

8

vervolg van pag. 1 - een groot zwemoppervlak, vooral belangrijk in geval van conflicten, zodat ze beter een individuele afstand kunnen beheersen, - een keuzemogelijkheid uit minstens twee bassins om de dieren toe te laten zich af te zonderen in geval van sociale druk bvb., - een afzonderingsbassin voor het geval een dier voor korte of lange termijn om één of andere reden moet afgezonderd worden. En verder moet er ook aandacht besteed worden aan omgevingsstimuli: - regelmatig vernieuwen van speelgoed teneinde verveling tegen te gaan, - voldoende speelgoed en verstrooiing in relatie tot het aantal gehouden dolfijnen, zodat er geen competitie zou ontstaan, - mogelijkheid voor de dieren om keuze/controle te krijgen over hun deelname aan shows. Om aan de maatschappelijke vraag en recente visies op dierenwelzijn te voldoen, adviseert de Raad voor Dierenwelzijn, in overleg met het ‘Boudewijn Seapark’, aanpassingen op korte en lange termijn. Op korte termijn (2 jaar na aanpassing van MB 3/05/1999) moet worden voldaan aan: • een actuele vorming van het personeel (bijvoorbeeld door deelname aan congressen, opleiding over gedragsbiologie en welzijn, bezoeken van andere dolfinaria, habitatbeleving); • veelvuldige en afwisselende activiteiten met de dolfijnen (wetenschappelijk onderzoek, training, spelen, shows) gevolgd door een evaluatie door de trainers; • het meewerken aan wetenschappelijk onderzoek in en ex-situ; • het oprichten van een wetenschappelijke adviesgroep om onderzoeksnoden aan te duiden en onderzoeksprojecten te begeleiden; • het voorzien van een sensibiliseringsprogramma van het publiek over de milieuproblematiek met dolfijnen; • het uitwerken van een lange termijn collectieplanning;

SINT-TRUIDEN: EFFECTIEVE GEVANGENISSTRAF VOOR EEN SCHAPENKWEKER

Deze schapen komen zeker niets tekort en zo zou het altijd moeten zijn ! De Correctionele Rechtbank van Tongeren heeft een schapenkweker uit St.Truiden veroordeeld tot een gevangenisstraf van 20 maand, waarvan 12 maanden effectief, voor het laten sterven door mishandeling van tientallen schapen en het illegaal uitoefenen van het beroep van dierenarts. De mishandelingen werden in december 2012 vastgesteld door het FAVV (Federaal Agentschap Voedselveiligheid) tijdens een controle aan de kwekerij. Er werden tientallen zieke dieren ontdekt, achtergelaten in een hok, onder hen ook een aantal dode dieren. De schapen hadden geen enkele identificatiering en stonden dus nergens geregistreerd. De kweker had bovendien zelf zijn schapen ingeënt tegen de “blauwe tong” zonder de aanwezigheid van een dierenarts. In juli 2009 werden er ook reeds tientallen dieren ontdekt in een erbarmelijke toestand. In maart 2010 werden heel wat administratieve onregelmatigheden ontdekt (BTW, fiscaliteit,enz...). De kweker werd bovendien veroordeeld tot een geldboete van € 18.000,00 en er werd hem een verbod opgelegd om gedurende 3 jaar nog dieren in zijn bezit te hebben. Een terechte veroordeling voor dergelijke zware feiten, temeer daar het hier om een recidivist gaat ! REDACTIECOMITÉ: Mevr. VERLODT Marleen , Dhr. DUTILLEUX Leon, Dr. R.J. HENS

• een actualiseren van het educatief programma (met veel aandacht voor dolfijnen in hun natuurlijke omgeving); • het aanbieden van een gevarieerde omgevingsverrijking. Op lange termijn (12 jaar na aanpassing van MB) zijn - niet zozeer vanuit welzijnsvisie maar wel als effectief antwoord op de maatschappelijke vraag - structurele aanpassingen nodig: • een buitenbassin zodat er een groter zwemvolume en een uitbreiding van het aantal zwemruimten (minimum 2 standaardbassins en een afzonderingsbassin) kunnen gerealiseerd worden. Ook moet er voldoende variatie in het ontwerp voorzien zijn (met bijvoorbeeld strandingsmogelijkheden, variatie in diepte, waadruimte voor benadering door trainers). Er dient geijverd te worden voor een infrastructuur die diverse positieve ervaringen voor dolfijnen mogelijk maakt met een balans tussen sanitaire vereisten en omgevingsvereisten; • Voor de realisatie van deze structurele aanpassingen dient een begeleidingscommissie opgericht te worden die de verschillende uitbreidingsmogelijkheden bekijkt. Er dient ook beroep gedaan te worden op experten met kennis van en ervaring met recente infrastructuur voor dolfijnen elders in de wereld (voor- en nadelen), alsook op experten met degelijke kennis van en ervaring met gedrag in het wild. En nog een belangrijk punt : bij uitbreiding van de vergunning voor de dolfijnenpopulatie wordt een advies gevraagd aan de Raad voor Dierenwelzijn. Uiteraard vinden wij dat dolfijnen niet in gevangenschap horen, maar dit advies van de Raad voor Dierenwelzijn is wel een stap vooruit. Het is een eerbaar compromis. En wat ook zeer belangrijk is, zoals hierboven vermeld, zo het “Boudewijn Seapark” zijn dolfijnenpopulatie zou willen uitbreiden, moeten zij hiervoor eerst het advies en de toelating vragen aan de Raad voor Dierenwelzijn !

DUIZENDMAAL DANK AAN

De Blauwe Wereldketen werd door Tom & Co opnieuw gevraagd om aanwezig te zijn in een paar van hun filialen tijdens de actie “De eetkommen van het Hart”. Het is niet altijd makkelijk om vrijwilligers te vinden die bereid zijn dat voor ons te doen, maar toch slagen we er telkens in om ervoor te zorgen dat er een minimum aanwezigheid in de winkels is. Dankzij de inspanningen van die vrijwilligers konden we in totaal bijna 6 ton voedsel ophalen voor honden, katten en kleine knaagdieren (in mindere mate uiteraard). Wij willen die personen hiervoor dan ook van harte danken. Hun inspanningen dragen er toe bij dat we opnieuw een voorraad aan voedsel hebben die ons zal toelaten gedurende een aantal maanden de hongerige magen te vullen van de dieren in afwachting van adoptie, van zwerfkatten die volledig afhankelijk zijn van de goodwill van een aantal kattenvoeders, enz... Een speciale dankbetuiging ook aan de persoon die ons volledig vrijwillig helpt bij het rondhalen van al die zakken, dozen, pakken,... - het uitladen en opslaan ervan in onze voorraadkamer; ook dit is een heel waardevolle en zeer welkome hulp ! En natuurlijk ook aan Tom & Co zelf zeggen wij duizendmaal dank ! Het geld dat we op die manier uitsparen kan dan weer besteed worden aan onkosten voor dierenarts(en), geneesnmiddelen, enz...

Verantwoordelijke uitgever: M. VERLODT, Robijnlaan 17 - 3090 Overijse