Vogelwerkgroep De Peel

Vogelwerkgroep De Peel

2008 Verslag

Excursie Extremadura

Deelnemers: Jowan Iven, Koos v.d. Mortel, Frans Hoefnagels, Rinus Manders, Lizet van Bommel, Rini Verheijen, Margriet v.d. Vorst en Margriet van der Laan.

Dag 1 Woensdag 30 april 2008 Om 13.00 uur vertrokken we met 3 excursiegangers en één chauffeur per auto naar Eindhoven Airport. Daar aangekomen stonden de andere 5 al in de hal te wachten. Na het incheck-ritueel vertrokken we vanaf Eindhoven om ongeveer 16.00 uur.

Aangekomen op een warm Madrileens vliegveld, probeerden we een busje te huren om onze tocht te vervolgen. De reguliere autoverhuur-bedrijven, met balies op het vliegveld, bleken geen van allen ook maar één auto beschikbaar te hebben. Het was de vooravond van hemelvaartdag en iedereen zou 4 vrije dagen hebben: kortom alle auto’s waren al verhuurd. We wendden ons tot de informatiebalie van het vliegveld, waar 2 dames ons in vlot Engels probeerden te helpen. Zodoende kwamen we in contact met een Spaans autoverhuurbedrijf, dat in principe uitsluitend auto’s met chauffeur beschikbaar had. Na enig overleg bleek men bereid om ons toch een mooi Mercedesbusje, zonder chauffeur, te verhuren. Het busje moest door onze potentiële chauffeurs( Rinus, Jowan en Rini)worden opgehaald, een eind van het vliegveld vandaan. Tenslotte vertrokken we, na enig gestouw van de bagage, om 20.45 uur richting Extremadura. We bleken niet de enige auto op de rondwegen bij Madrid: er was een grote uittocht gaande vanwege het lange weekend. Door de langdurige files, zagen we aankomen dat we ver na 23.00 uur op de camping zouden aankomen; we wisten dat we tot die tijd binnen zouden kunnen komen. Daarom nam Margriet van der Vorst per mobiel contact op met Harrie van Stipdonk; Harrie en Riek stonden al een dag op de camping met hun camper. Harrie beloofde dat hij met de campingleiding zou regelen dat we ook laat nog zouden kunnen binnenkomen. Het laatste deel van de rit was rustig, maar we hadden moeite om in het donker de juiste weg te vinden: de borden richting camping waren dun gezaaid! Om tegen 1.00 uur kwamen we dan toch nog aan, zeer hartelijk verwelkomd door Harrie en Ad van Eijk. Die hadden bijna de moed opgegeven! Door hen beiden werden we in het pikkedonker naar onze huisjes geleid; zij hadden er ook voor gezorgd dat er handdoeken klaar lagen. Margriet van der Laan

dag 2 donderdag 1 mei 2008

We stonden op met mooi zonnig weer en zagen rond onze bungalow al de eerste blauwe eksters, zwarte spreeuwen en grauwe gorzen! Sommige huismussen waren niet direct Spaanse mussen, maar de mannetjes hadden veelal toch meer zwarte strepen op borst en flanken dan bij ons in Nederland. Ook een kuifleeuwerik werd al gesignaleerd. Met zijn vieren gingen we in het restaurant ontbijten, omdat we niets in huis hadden en de winkels gesloten waren ( hemelvaartdag). Na het ontbijt reden we naar het Nationaal park Monfragüe. Met ons mee gingen Harrie en Riek van Stipdonk en Paul en Corrie van Driel: Harrie en Riek in hun camper,Paul en Corrie op een scooter. Het landschap dat we binnenreden was heel imponerend: rotsachtig gebergte met overal uitbundig bloeiende kuiflavendel, Cistusroosjes, stekelbrem en hier en daar steeneiken. Ook zagen we bossen van eucalyptusbomen, ondanks de strijd hiertegen, zoals Rinus vertelde. Bijzonder was ook de geur van de verschillende mediterrane planten, fel beschenen door de ochtendzon. De baardgrasmus en de Provençaalse grasmus werden gesignaleerd. We daalden af met de bus naar de Taag; op een parkeerplaats langs de rivier zagen we veel huiszwaluwen, rotszwaluwen, zwarte wouwen, en onze eerste vale gieren; maar er was ook een koolmees! Daarna reden we door naar de beroemde gierenrots: de Salto del Gitano.

Het was er erg druk, want het was voor velen een vrije dag. Toch hadden we goed zicht op de rots; het was een zeer indrukwekkend schouwspel van veel vale gieren,2 monniksgieren, en 1 aasgier, roodstuitzwaluwen, rotszwaluwen, een blauwe rotslijster, een grijze gors en een nest zwarte ooievaars. De volgende stopplaats was een vogelhut langs de rivier Tietar, ook daar weer veel vale gieren en onze eerste hop! Maar ook zagen we 2 uilskuikens van een Oehoe. De rit ging verder door de Dehesa, met veel kurkeiken. We zagen en hoorden de eerste bijeneters, 6 ooievaars bij elkaar, en een grote groep zwarte wouwen op een mesthoop, die met elkaar een indrukwekkend geluid produceerden. Ook een grote karekiet werd gehoord. Al met al een mooie eerste dag, die we afsloten met een maaltijd in het campingrestaurant. Margriet van der Laan

Dag 3 vrijdag 2 mei Voor het ontbijt gaan we weer naar het restaurant. Frans doet daar het woord voor ons drieën, weliswaar met handen en voeten maar we krijgen precies wat we wensen. Geroosterd stokbrood met jam en een lekker bakje koffie, café leche voor mij. Margriet ontbijt ondertussen in haar uppie in ons huis. Om 9.00 uur zijn we reisvaardig, voor vandaag staat de steppe van Belén op het programma. Met een kleine karavaan rijden we de 75 km naar Trujillo, want onze bus wordt vandaag begeleid door de camper van Harrie en Riek en Ad en Joke en in de 2e camper rijden Paul en Corrie van Driel met ons mee. Van ver zie je het fort boven de stad uittorenen met zijn torenvalken, maar om met zekerheid vast te stellen dat het kleine zijn gaan we hier nog een keer terug. En zo rijdt de colonne de stad uit, de steppe op. Het was lekker weer, maar wel vrij bewolkt.

We stoppen met grote regelmaat op de rustige weg, bij bomen met broedende ooievaars en koereigers en in hun kielzog Spaanse mussen. Om de paar 100 m zat een grauwe gors op de omheining. Het wemelde er werkelijk van de leeuwerikken, vele met kuif, ook talloze veldjes en een behoorlijk aantal kalanders. Deze zijn echt onmiskenbaar met hun zwarte ondervleugels. Of er ook met korte tenen bij zaten, zal eeuwig een raadsel blijven… Geteld hebben we ze niet op deze steppen, maar een tiental hoppen zagen we zeker. Eenmaal zaten er twee gezellig samen op een stenen muurtje dat de begrenzing vormde van een wei. Een boer kwam er langs met zijn paard, maar het tweetal bleef roerloos zitten, zelfs toen de man op enkele meters afstand bleef staan om te kijken wat al die vale gieren toch boven zijn huis moesten. Het zal duidelijk zijn dat wij daar best graag gestaan hadden met onze camera’s of gewoon zomaar om te genieten. Harrie ontdekte hier de 1e grote trap, wij vonden er zelf een stuk verder 15. Heel fraai, jammer dat de lucht zo zindert op de relatief grote afstand. Een eindje verder staken we een verharde weg over en er volgde een stoffig zandpad. Onze aandacht werd getrokken door een aantal gieren en warempel daarbij ook een drietal monniksgieren! Een eenzame grote trap ontdekte ik nog, maar ook de vlinders die hier rondvlogen mochten gezien worden, een “dambordje” en een prachtige luzernevlinder. Al met al een heel mooi gebied, erg rustig vooral. We stopten nog bij een brug over de Rio Almonte en maakten daar een klein wandelingetje. Een of andere sprinkhaan trok mijn aandacht, later werd die gedetermineerd als bloemkoolsprinkhaan! Vogels lieten zich nauwelijks meer zien, het was ook behoorlijk warm. Om 17.00 uur stapten we weer in ons busje en vonden in Navalmoral een supermarkt. Met volle tassen kwamen we buiten, voorzien van fruit, drank, yoghurt en zoutjes. We kunnen er weer even tegen! Om acht uur dineerden we weer in het restaurant, eenvoudig maar wel lekker. Het is prettig dat Margriet zoveel van de Spaanse taal beheerst, dat we vooraf altijd weten wat we te eten kunnen bestellen. Nadien maak ik met Frans en Jowan nog een ommetje. We wandelen richting het spoor en belanden daar letterlijk op een dwaalspoor. Is het nu een snor of een nachtzwaluw die dat geluid maakt..? We ontdekken dat het geluid vanuit een kuil komt, dus de vogel of zelfs vogels zittten echt vlakbij. Een stukje verder weer een, echt pal langs het pad. We besluiten het dier van een drietal kanten te benaderen. Enigszins teleurgesteld moeten we concluderen dat het een of andere zangcicade moet zijn die

ons behoorlijk beet had, anderzijds is het ook wel een grappige gewaarwording. Thuis op het terras wordt nog een muurgekko ontdekt, heel bijzonder. Nog een laatste slokje en vandaag echt vroeg onder de wol. Koos

Dag 4 Zaterdag 3 mei We werden gewekt door de hop, koekoek, blauwe ekstertjes en mussen. Na het ontbijt gingen we vol goede moed op stap richting Torreyon. Op de eerste stopplaats zagen wij oeverzwaluwen, een boomklever en een houtduif (hier heel bijzonder, in Nederland struikelen we erover.). Langs de waterkant vonden wij een dierenschedel. Welk dier deze verloren is weten we nog niet. Bij een ooievaarskolonie, hier nog natuurlijk in de bomen genesteld, hebben we enkelen uren gewandeld, uitgerust, gegeten en genoten van de bloemenpracht aldaar. Tevens zagen wij dat drie oliekevers het ook zeer goed naar hun zin hadden. Toen we hierna in een klein Spaans dorpje verkeerd waren gereden, besloten we toch door te rijden. Na enkele uren stapvoets over een landweggetje te hebben gereden zagen wij verschillende vogels waaronder een krakeend, een dodaars (bij ons niet zeldzaam, in Spanje wel) en nog enkele kuif- en veldleeuweriken (bij ons wel zeldzaam).

Na het eten zijn we nog naar de nachtzwaluwen wezen luisteren; de zogenaamde “tjoeke tjoeke” Moorse nachtzwaluw en de gewone nachtzwaluw. Beiden gehoord dus een fijne afsluiting van deze dag.

Margriet en Rini

Dag 5 Zondag 4 mei Het is dan wel zondag maar toch gaan we (Frans, Koos en Jowan) er om 06:30 op uit. Op weg naar “het gehucht met de Hop” zien we een vos de weide oversteken. Aan gefotografeerd worden heeft ie blijkbaar een hekel want ik krijg de kans niet om mijn statief op te zetten, zo snel schiet de vos terug over de weide wanneer hij ons ontdekt. Hopje laat zich wel weer braaf zien en een Europese kanarie doet vrolijk mee. Een paar foto’s van de Hop maken lukt nog wel, maar de kanarie heeft teveel last van tegenlicht. Teruglopend naar de camping, voor ons ontbijtje, zitten de Klapeksters weer op hun vaste punt. Na enige verwarring kunnen we vaststellen dat het om de Klapekster gaat en wel de Iberische ondersoort, vanwege de rossige buik. De tijd dringt want om 08:00 hr willen we ontbijten in het restaurant (Koos, Frans en Jowan). Daarom wordt er de pas in gezet.

De planning van vandaag leidt ons via Hinojal naar Embalse de Talavan. Embalse staat voor stuwmeer en daar kunnen we een hele zwik aan watervogels verwachten. Net buiten het plaatsje Hinojal ligt een klein watertje wat al interessant genoeg is om even te stoppen. Op de plas zelf zit o.a. een Krakeend en Meerkoet. De Hop gaat nog wel even voor ons in het zonnetje poseren maar onze aandacht gaat toch echt uit naar de Blonde tapuit die zich ook van zijn beste kant laat zien. Alle fototoestellen staan dan in de aanslag om er mooie plaatjes van te schieten. Vandaag is de groep uitgebreid met Harrie en Riek van Stipdonk en Ad en Joke van Eijk in camper 1. Corrie en Paul van Driel volgen ons in camper 2. De blonde tapuit krijgt vandaag dus heel wat bekijks. Bij Embalse de Talavan aangekomen blijkt het een gedeeltelijk natuurpark te zijn met kijkhutten. Zoveel volk past er niet in een kijkhut en daarom blijf ik er maar uit. Meestal zijn die dingen toch onhandig klein voor steltlopers zoals ik. Pal naast de weg laat de Grote karekiet van zich horen op slechts een paar meter afstand in een bosje. Behalve een snelle glimp weet het beestje verrekkes goed uit beeld te blijven. Zo tuurt de groep de omgeving af en hebben we er een tip van een andere vogelaar voor nodig om de joekel van een Steenarend te ontdekken in een boom. Dat we dáár langsaf hebben gekeken, niet te geloven. Maar ja, iedereen was gefocust op watervogels. Het verhaal wordt nog mooier als blijkt dat in dezelfde boom zich ook nog het nest van de Steenarend bevindt waarvan de jongen soms met het kopje naar boven komen. Wat een waarneming! Voor mij is het mijn eerste Steenarend en dan ook nog meteen met nest. Zo zou je de pracht van de Steltkluut en de IJsvogel, die rond het water vertoeven, bijna vergeten. Als we een beetje verderop bij het stuwmeer gaan staan met de campers en bus is het tijd geworden voor de lunch. Dat kan prima want op die plek is het meer zo goed als leeg, dus is er geen afleiding. Een schuilhut, die duidelijk is gemaakt door Spaanse kabouters, dient als lunchroom. Niet alleen zit mijn hoofd bijna tegen het dak maar de kijkgaten zitten zelfs op navelhoogte. Met statief als tafelpoot wordt een klapluik omgetoverd tot lunchtafel en Frans smeert vakkundig stokbroodjes met jamon (Spaans voor ham) voor iedereen in de hut. De kijkhut wordt goed gebruikt, lijkt me. We zijn niet de enige gebruikers. In een hoekje van het huisje zit een zwaluwnestje waarin 4 eitjes liggen. Tijdens de lunch is er helaas niets vernomen van de ouders.

Via het stuwmeer zakken we zo af richting de snelweg Caceres-Trujillo. Onderweg wordt driftig naar Kleine trappen gezocht. Het enige wat we vinden is het geluid van de Kleine trap. Wie of wat dat geluid maakt is en blijft onduidelijk want we kunnen er bovenop staan en nog steeds geen zicht op wat voor trap dan ook. Hier wordt de vogelwerkgroep in de maling genomen door de natuur. Als toetje van de dag worden we nog getrakteerd op enkele Scharrelaars met een Grote trap op de achtergrond. De grote groep Grauwe kiekendieven zijn voor Margriet Brandsma interessanter omdat ze zo geweldig mooi in beeld zijn. Tsja, de Scharrelaar zit wel veel verder en heeft veel last van tegenlicht. En zo zie je dat iedereen tijdens zo’n trip er zijn/haar eigen speciale momenten uitpikt.

Jowan

Dag 6 maandag 5 mei Ornithologisch Park Saucedilla is vandaag de bestemming. Het is lekker weer dus alle signalen staan op groen om er een leuke vogeldag van te maken. We hebben veel aanwijzingen gekregen hoe in het park te komen, maar eenmaal daar is het onduidelijk welke richting we op moeten. Dan rijden we op goed geluk door het gebied. Niet ver vanaf de start ontdekken we links een Kuifkoekoek op een paaltje. En vandaar vliegt hij naar een dode boom waar hij niet meer weg te slaan is. Door de telescoop zien we dat de vogel zich tegoed doet aan een nest uitvliegende mieren. Hij is zelfs zo druk bezig dat die rare snoeshanen met hun telescopen tot op 20 meter kunnen naderen. Een overvliegende Purperreiger is de voorbode voor nog meer purpers deze dag. Als iedereen het welletjes vind dat ik zoveel tijd aan de Kuifkoekoek heb gespendeerd rijden we verder. Voordat de route helemaal onduidelijk wordt stoppen we bij een kijkhut die helaas gesloten is. De sleutel hadden we eigenlijk moeten halen bij het informatiecentrum. De kijkhut staat aan de rand van een plas waar in het midden een dode boom vol zit met Koereigers. Al snel gaat de aandacht over naar de Cetti’s zanger die pal voor ons zijn lied in een uitbarsting van tonen laat horen. De zanger zelf blijft helaas onzichtbaar behalve tijdens de korte vluchtjes wanneer hij van zangpost naar zangpost vliegt. En dan ineens worden we verrast door een Woudaap die het waarschijnlijk beu is dat we al die tijd in zijn territorium staan. De Woudaap vliegt uit het riet op en landt verderop voor het riet waar hij binnen een seconde uit het zicht verdwijnt om niet meer tevoorschijn te komen. Als onze route/speurtocht weer verder gaat komen we al snel op het pad van een Ralreiger die voor de auto doorvliegt en bij een plas naast de weg landt. Zo rijden we steeds verder het gebied in zonder precies te weten waar we naar toe gaan. Maar vogels zitten er volop. Steltkluten, overal Bijeneters, Bruine kiekendief, Aalscholver, Roodkopklauwier, Hop, Klapekster enz. er is dus absoluut geen reden tot klagen. Bij de Steltkluten, waarvan er enkele broeden, houden we een stop. Natuurlijk gaat de interesse uit naar de Steltkluten. Die interesse slaat op een gegeven moment om als in de verte een Grijze wouw wordt ontwaard. Mijn eerste, en ook nog zelf ontdekt!! Hoe de officiële route werkelijk had moeten lopen ontdekken we pas veel later in de week. Hij stopte namelijk al bij de kijkhut. Wat we allemaal gezien hebben viel buiten de route maar het is voor iedereen een aanrader om het gebied achter route 5 te verkennen.

Route 2 nemen we ook nog even mee en daar worden we door een groep Nederlanders de kijkhut uitgekeken. Zij menen voorrang te hebben en gewapend met smerige blikken proberen ze de hut zo ongezellig mogelijk te maken. Een ander groepje Nederlanders (ja, het zit er vol van ) is de gehele tijd een beetje aan het steggelen. De mannen in dat gezelschap hebben duidelijk meer kaas gegeten van vogelen dan hun ega’s en retourneren geïrriteerde opmerkingen naar de “domme” vragen van hun partners. Dit alles tot groot leedvermaak van ons. Met het opzoeken van de Kleine torenvalken in Casatejada sluiten we de vogeldag af. Jowan

Dag 7 dinsdag 6 mei Voor mij de eerste keer dat ik met vogelwerkgroep ‘de Peel’ voor een langere vogelreis meeging. Ik had me voorgenomen om een relaxte trip mee te maken en me hoofdzakelijk met vogels bezig te gaan houden. Ik was al eens eerder in deze regionen geweest maar toen ging het hoofdzakelijk over een landschapsreis waarbij de nadruk lag op de flora. Dit was in mei 1999. Blauwe eksters had ik al op dia staan, diverse roofvogels waren toen ook al eens voorbij gevlogen, zonder dat ik de exacte soorten erbij kon benoemen. Laat staan al die diverse vogelgeluiden van kleine zangvogels. De grauwe gors en kuifleeuwerik waren voor mij wel oude bekenden. Na deze korte inleiding volgen hier enige belevenissen van dinsdag 6 mei. Omdat ik deze dag een verslag zou maken en de grote wens van de groep was om de kleine trap te zien en te horen te krijgen had ik hiermee een afspraak lopen om ongeveer 9.15 uur. Ergens achter Trujillo-Aldeo (een klein plaatsje op de steppe) begon onze trip. Om 9.10 u. zagen we wederom een kuifkoekoek, daags tevoren was dit een van de grote klappers. Nadien zouden we er nog enkele meer zien. Om 9,22 u. geheel volgens afspraak zagen we in de verre verste onze eerste kleine trap wandelend door dit grazige landschap. Diverse rode patrijzen lieten zich vervolgens goed zien, ze staan op kleine verhogingen o.a. stenen in het landschap en geven aldus zo te kennen dat dit hun territorium is. Enkele gieren waaronder een monniksgier lieten zich bekijken, inmiddels begon ook ik enig onderscheid te zien in deze grote vogels zowel zittend op de grond alswel vliegend in de lucht. Monniksgieren deden me nog meer aan vliegende deuren (deze term had ik al eens opgevangen voor grote roofvogels in de lucht) denken dan andere roofvogels. De Spaanse keizerarend (vliegend) met z’n wittige voorkant in zijn vliegbeeld vond ik moeilijker te plaatsen. Dit exemplaar deed echter goed zijn best om mijn gebrekkige roofvogel kennis bij te spijkeren. Toch kon ik het niet laten om een Libellula species mannetje (’n platbuik) op zijn territoriumstokje even goed te bekijken. Libellen van deze grootte leven als larven toch 3 jaar in het water, ik vroeg me af hoever deze van zijn geboorteplasje verwijderd zou zijn. Voor mij wel het bewijs dat niet alle watertjes in deze regio opdrogen in het heetst van de zomer. Dit zou ook tot grote problemen leiden voor de hier veelvuldig voortkomende vogelsoorten. De slangenarend die veraf zat en door de telescoop nauwelijks goed in beeld te brengen was deed me beseffen dat vergissingen in determinatie nog steeds zeer wel mogelijk waren, de Engelsen aldaar waren er ook niet zeker van, ondanks de enorme toeters van kijkers. Een steenuil langs de weg op een stapelmuurtje was ook voor mij geen onbekende soort, hij of zij liet zich goed zien.

Om ongeveer 12.00 u. zagen we wederom enkele kleine trappen welke zich vliegend en daarna landend beter lieten bekijken, een fraaie en overduidelijke waarneming. Het open landschap met hier en daar kleine groepjes schapen levert af en toe een dood dier op. Een aantal zwevende (vale) gieren vestigen dan de aandacht op dit lijk. Zo ook nu weer zagen we een 4 tal monniksgieren bij een prooi zitten. Al rijdend en vogelspottend reden we verder door dit hete landschap en kwamen tot een telling van rond de 14 rode patrijzen.

Voor deze namiddag was ook een bezoekje gepland aan Trujillo, een redelijke plaats met enigerlei welvaart die vanuit het verleden door de ‘Conquestadores’ moet zijn verworven zoniet gejat uit Zuid-Amerika met name Peru. De bekendste van deze Spaanse veroveraars is de schapenhouder Pizarro, die met ruim180 manschappen het rijk van de Inka’s aldaar innam gebruik makend van paarden en buskruit. Dit ging gepaard met het nodige bloedvergieten en grote plunderingen van voornamelijk de gouden schatten van de Inka’s.

De kleine torenvalken welke in de torens van de vestingwerken en kerken moesten broeden, heb ik hier niet gezien. Gelukkig had Rinus meer geluk. Daags tevoren had ik deze kleine torenvalk echter wel goed gezien een klein dorpje. Het bezoek aan Trujillo leverde wel een flinke wandeling op naar boven met een lekker verfrissend drankje. De vele mooie muurhagedissen waren ook de moeite waard. Op de terugweg maakten we nog een stop bij een riviertje. Hier bleek een rotsmus te broeden (en al jaren achtereen) volgens een Duits echtpaar. Er waren zelfs opnamen van op DVD. Deze werd te koop aangeboden. Hiervan werd echter geen gebruik gemaakt. Omstreeks 18.30 uur waren we weer terug op onze camping. Frans Hoefnagels

Dag 8 woensdag 7 mei We gingen de bergen in. Na een heel stuk over la autovia gereden te hebben en onderweg genoten te hebben van de landelijke omgeving met olijfboomgaarden en zelfs een aspergeveld. El oro blanco is hier dus ook ontdekt. In het dorpje Candeledo aan de voet van de berg stonden sinaasappelboompjes aan weerszijden langs de weg. Het leek wel een appelsientje reclame. Toen we omhoog de bergen in gingen moesten we nog even stoppen voor een kudde geiten die bezig waren de weg over te steken. Op onze eerste pauzeplaats stond een kerkje met enkele huizen, waar we een kijkje hebben genomen hebben in en rondom het kerkje. Tijdens onze wandeling hadden we een heel mooie nachtegaal gezien en gehoord. Een zwartkop deed er niet voor onder en liet zich ook goed zien en horen. Nagenietend op een bankje in de zon hoorden wij een boomklever en vloog een pimpelmeesje met voer in zijn bek richting zijn nest. Ook hoorden wij een winterkoninkje en een boomkruiper. Daarnaast zagen wij ook een atalanta voorbij fladderen. Daarna ging het gezelschap via Quisando bergop door de Sierra de Gredos tot we op het hoogst punt kwamen waar we de bus moesten laten staan. Hier hebben we fijn rond gelopen en verschillende steenbokken gezien. Helaas geen vogels gezien maar toch een mooie ervaring. Enkele durfals probeerden nog achter de steenbokken aan te klimmen maar moesten toch hun meerdere erkennen in de steenbokken.

De hele dag werd regen voorspeld maar gelukkig hadden de weermannen het fout. We gingen voor de besneeuwde toppen maar ook dit liep op niets uit. Het busje kwam niet hoog genoeg. Al met al hebben we toch een mooie dag gehad.

Margriet en Rini

Dag 9 donderdag 8 mei De wekker hoefde vanochtend niet eens af te lopen om mij wakker te maken, om 6.15 uur was ik er uit. Het was nog donker en van een fraaie zonsopgang was deze morgen geen sprake. In plaats daarvan donkere, dreigende wolken. Het rommelde zelfs al in de verte, maar ik besloot om toch op pad te gaan richting de hop. Iets nieuws aan de horizon was er niet en uiteindelijk werd het zelfs een ‘hopless’ morgen. Want het leek me eigenlijk toch veiliger om op tijd, dwz vóór de bui thuis te zijn. Bij het ‘klapekstermuurtje’ stond Jowan die de vogels fotografeerde en nog verder op de terugweg kwam ik Margriet tegen die haar ochtendwandeling maakte. Vandaag zag het geroosterd brood er tenminste weer toonbaar uit en zoals te doen gebruikelijk was het weer een verrassing voor Frans wat we moesten betalen..! De trip van vandaag was simpelweg omschreven vóór het spoor linksaf. Een weg van ±30 km die in etappes werd afgelegd. Op tijd stoppen, kijken, luisteren en soms een eind wandelen. Er was nauwelijks verkeer op deze weg en het verwachte onweer bleef gelukkig uit. Dus werd het een aangename tocht met alleraardigste verrassingen. Nu was de hop weer thuis in Montfragüe en zat op de geijkte plek op zijn muurtje. Een van de hoogtepunten was het nest van een rotszwaluw onder een brug. Regelmatig kwamen de oudervogels aanvliegen om hun kroost van voedsel te voorzien. Met wijdopengesperde bekjes wachtten de drie jongen op dat voedsel. Het koor van Ommel noemde Jowan één van mijn foto’s of de Silvia’s vond hij ook wel toepasselijk! In het typische nest van de roodstuitzwaluw was het nog stil, maar ook in dit geval was het echtpaar steeds in de buurt. Een ander highlight was de bijeneterswand een eindweegs verder. Schitterend om te zien hoe druk die vogels het hebben. Steeds in en uit het nest en ondertussen toch ook wel enigszins angstig om onze nabijheid. Lizet was inmiddels al op haar schreden teruggekeerd en Rinus was ons vooruitgesneld. Maar de overgebleven ‘manschappen’ verzamelden zich voor de lunch en de boomleeuwerik en grijze gors vergezelden ons daarbij. We bereikten de top na enkele km’s door beboste hellingen met zeedennen en hier bleek het uitzicht vanaf Mirador de la Sierra prachtig. Een bloeiende cactus maakte het geheel alleen nog maar mooier. In Serradilla kwamen we weer in de bewoonde wereld. Voor Torrejon sloegen we nog een zandpad in richting Tahena. Een grote groep vogelaars ging ons voor en dus was het overduidelijk waar de Spaanse keizerarend huisde. Op 1,5 km zagen we het nest in een lichtmast. Ondanks deze grote afstand was de waarneming onmiskenbaar, de witte schouders waren bv duidelijk te zien toen de vogel even opvloog en naar het nest terugkeerde met prooi. Tenslotte werden er nog boodschappen gedaan in Malpartida de Plasencia. Goed en wel thuis brak het onweer opnieuw los, het regende even behoorlijk maar voor het eten was het weer droog. En dat bleef het verder de hele avond, alleen is de temperatuur daardoor behoorlijk gekelderd. ’t Is nu truien-weer! Koos

Dag 10 Vrijdag 9 mei Het, in Spanje, op de verkeersborden vermeldde “Recuerde” betekent herhaling. Of dat in de Spaanse horeca ook toepasbaar is weten we niet maar Frans gebruikt het woord wanneer hij nogmaals 3 koffie met toast wil bestellen. Misschien komt het omdat we iedere dag hetzelfde bestellen of men weet wat Frans met recuerde bedoelt want 3 koffie en toast komen naar ons tafeltje toe. Vandaag bezoeken we Castillo. Al verschillende keren zijn we er langsaf gereden en vandaag moet het dan zover zijn dat we er ook echt een bezoekje aan wagen. Het is een kleine burcht bovenop de rotsen met groots uitzicht op de gierenrots, de Taag en een schitterend panorama. Onderweg er naar toe stoppen we eerst op de plek waar eerder de baardgrasmus werd gezien. We willen de lijst namelijk uitbreiden met kleine zangers of een beter zicht krijgen op zangers die we eerder slechts vluchtig hebben gezien. Deze jongens zijn namelijk verrekte lastig te spotten. Met een koppeltje Kleine zwartkop blijft de score beperkt, dus wordt er verder gegaan naar Castillo. Daar aangekomen wordt afgesproken dat iedereen te voet naar boven gaat vanaf de parkeerplaats maar dat ik de bus alleen naar boven zal rijden om de groep op te wachten. Op een mini parkeerplaatsje is nog net plaats voor de bus. De burcht ligt nog hoger waar alleen met een steile trap te komen is, een stevig klimmetje rest ons nog. Die klim wordt beloond met een groots uitzicht waarbij de gieren zelfs langs komen vliegen. Voor mij is de mooiste waarneming een Grijze gors die bij de burcht zijn nest heeft gemaakt. Tussen de toeristen vliegt de gors af en aan met voer voor zijn kroost. Het nest is gemaakt onder een plant op de grond naast het pad. Wanneer we dan weer afdalen naar de bus stopt iedereen halverwege de trap. Wat eerst als Smaragdhagedis werd afgedaan blijkt een Parelhagedis te zijn. Een knaap van zo’n 30-40 cm. Magnifieke waarneming want we kunnen het beest steeds dichter naderen. Als de lunch op de centrale parkeerplaats is genuttigd rijden we rond 13:20 terug naar de gierenrots. Terwijl we parkeren zien we door het raam van de bus Roodstuitzwaluwen en Rotszwaluwen pal naast de bus modder verzamelen uit een plasje dat daar nog ligt van een regenbuitje. We wagen de gok en verplaatsen de bus naar de andere zijde van het plasje zodat de schuifdeur daar open kan en iedereen het goed kan zien. De zwaluwen lijken immers erg gewend aan de toeristen. Behalve wat halfslachtige aanvliegpogingen blijven de zwaluwen weg. Als het wachten teveel wordt kiest zowat de hele groep ervoor om naar de gierenrots te gaan. Alleen Frans blijft achter want die heeft goede hoop dat ze toch terug komen. Na enige tijd bij de rots te zijn geweest keren we allemaal terug naar de bus en Frans, die nog steeds hoopt op de terugkeer van de zwaluwen. Als iedereen instapt, schuift Frans automatisch door naar achteren en wil ik als laatste de schuifdeur dichtdoen als de zwaluwen net terugkomen. Nu zit ik op de plek van Frans die zich achter in de bus aan het verbijten is. Zowel Rotszwaluw en Roodstuitzwaluw komen terug en op korte afstand lukt het me om een paar mooie shots te maken van deze mooie vogels. Onze volgende halte “ de Oehoe rots” is niet veel verder rijden. Helaas is het daar, behalve Raaf en Vale gieren, erg stil. Geen enkele Oehoe meer te bekennen. Frans legt weer eens contact met enkele buitenlanders (Scandinaviërs) die hij “verblijdt” met kaartjes van de Olliemeulen. Na het uitdelen van zoveel kaartjes, deze week, moet de Bed and Breakfast volgend jaar wel vollopen. Over lopen gesproken, Koos valt ongelukkig op de harde Spaanse grond en beschadigd knie en broek. Goed beschouwd gaat ze op haar knieën voor de Oehoe maar ook dat helpt niet om ze tevoorschijn te toveren. Half 6 terug bij de camping. Waar ’s avonds Harrie, Riek, Joke en Ad langskomen en het nog lang gezellig is. Voor je het weet is het dan de hoogste tijd voor het slaapzakje. Jowan

Dag 11 zaterdag 10 mei Om 7.00 was iedereen van ons huisje (Jowan, Koos, Margriet en Frans) al in touw. Met de bus vertrokken we (Jowan en Frans) naar de plek waar we daags tevoren een broedende rotszwaluw en een roodstuitzwaluw met een nest met uitgebouwde slurf hadden ontdekt onder een viaduct. Hier zaten ook bijeneters in een wandje. Een 2 tal Europese kanaries waren het overduidelijk niet met elkaar eens en voerden volgens mij een machostrijd om een territorium en een vrouwtje. Erg imponerend spektakel. Vervolgens lieten een mannetje en een vrouwtje Grote Bonte Specht zich goed bekijken op een houten elektriciteitspaal. De voorgaande dag was er een van verwarring over de kleine zwartkoppige Provençaalse gebaard brilgrasmus. Deze 4 soorten waren niet uit elkaar te houden. Echter nu liet de kleine zwartkop zich goed zien en kon ik zonder twijfel vervolgens zeggen dat ik de kleine zwartkop echt gezien had. Dit maakte me erg blij, met name deze waarnemingen, daar kwam ik voor. Andere lastige soorten grasmussen zullen tot een volgende keer moeten wachten denk ik. Om 7.30 waren de bijenters wakker. Dichtbij foto’s maken door Jowan lukte deze keer wederom niet. De digitale fotografie heeft nog steeds dezelfde kwalitatieve beperkingen als mijn conventionele manier van fotograferen. E.e.a. tot groot genoegen mijnerzijds. Ik weet nog steeds niet of ik de stap moet maken om digitaal te gaan. Het spul moet eerst nog maar eens verder ontwikkeld en beter betaalbaar worden. De zang van de grote lijster was duidelijk te horen. Ik ben nog steeds niet ontevreden over mijn onderscheidend gehoor op 61 jarige leeftijd. De combinatie zang en zien levert voor mij nog steeds de beste soortdeterminatie op. Om 8.00 u. hadden we (Koos, Jowan en Frans) ons gebruikelijke gezamenlijke ontbijt in het restaurant. Onze bediening wist inmiddels wat we graag wilden, en het woord ‘Requerde’ was al voldoende om een 2e gang klaar te maken. De prijs was wederom erg gunstig en onvoorspelbaar. Om 9.00 u. vertrokken we (Koos, Jowan, Margriet, Rinus en Frans) naar het ornithologisch vogelpark bij Saucedilla op zoek naar de grijze wouw. De weg ernaar toe was nu tot in detail bekend en ging via Toril. Hier zaten verschillende hoppen en we meenden zelfs een hoppen-broedboom te hebben gevonden, bij nader onderzoek bleek dit toch niet erg duidelijk te zijn. Verderop in een hoogspanningmast zat een nest van een paartje boomvalken, we zagen ze beide vliegen. Ook kruiste een Spaanse langoorhaas ons pad, deze zag er iets anders uit dan bij ons. In de verte op een verhoging in het landschap was nog een Harrie Potter Kasteeltje te zien, hier zat duidelijk iemand met de nodige euro’s. In het dorpje Saucedilla met z’n 6 tal kijkhutten en vogelroutes volgden we de aangegeven weg naar de Grijze wouw. We zagen 4 jongen een schouwspel dat we wel een kleine 3 kwartier gevolgd hebben. Een ouder hadden we bij nader inzien al gezien voordat we het dorpje inreden. Een opgefokte Engelsman dacht dat we de wouwen teveel verstoorden, Rinus sprak hem later nog en de Engelsman was nog duidelijk ontstemd. Wij waren echter met meer en dus sterker en hoefden daarom niet echt bang te zijn. Er stond wel veel wind en riet- en watervogels zoals woudaapjes hadden weinig zin om zich te laten zien. Toch waren graszangers (voor mij deze reis ook een nieuwe soort zip/zipvogel) purperreigers en koereigers ook van de partij. In een nabij gelegen ander dorpje waar we voorheen diverse kleine torenvalken hadden gezien hebben we ook nog een wandelingetje gemaakt. Geen kleine torenvalken gezien!! Wel even koffie gedronken in een dorpscafeetje om 15.00 u. Volgens goed gebruik waren de daarbij behorende tapasresten al keurig op de grond gegooid zodat het er al een aardig rommeltje begon te worden. Typisch voor Spaanse eet/drinkgelegenheden. Daarna dezelfde weg teruggereden met de nodige klapeksters, roodkopklauwieren en rode patrijzen. s’ Avonds gezamenlijk met z’n achten gegeten in het restaurant. De ober is dusdanig ingespeeld op onze wensen dat er een minimum van Spaans en hoofd- en armgebaren voor nodig is om e.e.a. duidelijk te maken. Zelfs rijstepap met bruine suiker is geen probleem. De rekening was zoals te doen gebruikelijk weer geheel volgens onnavolgbare instructies aangeleverd en valt niet ongunstig uit. Na het nodige gegoochel met de bonnetjes is het prima in orde. Op tijd naar bed want voor de volgende morgen staat de terugreis gepland. Frans Hoefnagels

Dit is echt de laatste dag dat we nog kunnen vogelen. Om wat extra’s uit de dag te halen ga ik met Frans op pad vóór het ontbijt. We nemen het busje mee om wat verder weg te kunnen gaan. Tijdens het rijden spotten we fraai een Steenuiltje op een betonnen paaltje langs de route. Wanneer we dan bij het rotszwaluwenbrugje zijn gearriveerd parkeren we de bus en stappen uit. Voor het eerst in de vakantie zie ik een Grote bonte specht, het is zelfs een paartje. Na wat getuurd te hebben zien we een Kleine zwartkop en Europese kanarie in één beeld. Dat is niet de eerste en zeker niet de laatste kanarie van vandaag. Een mannetje kanarie is super fanatiek aan het zingen op een telefoondraad. De vleugels laat hij wat afhangen. Daarbij zingt ie alsof zijn leven er vanaf hangt. Het duurt even voordat we begrijpen wat er aan de hand is. Op een gegeven moment zitten er zelfs 3 Europese kanaries naast elkaar op de draad. Eentje moet de pop zijn want die houdt zich een beetje afzijdig terwijl 2 mannetjes fluiten om het hardst. Mooi om te zien hoe de kanaries zingend vechten om de gunsten van de pop. We weten niet zeker wie de strijd gewonnen heeft maar we schatten dat het de gele was ;-) Het natuurpark in Saucedilla staat vandaag weer op het programma. Via een mooie binnenweg, die ons door Toril leidt, komen we langs een vermoedelijke Hoppennest. We bemerken tenminste Hoppen activiteit rondom een bepaalde boom. Tevergeefs posten we een tijdje vanuit de bus. Als de nieuwsgierigheid echt niet meer bedwongen kan worden gaan we op onderzoek uit. De Hop heeft zich immers al lange tijd niet laten zien. De boom wordt binnenstebuiten gekeerd en alle hoeken onderzocht, echter zonder een spoor van een nest. Rinus klimt zelfs op mijn schouders om 2 meter hoger te inspecteren naar mogelijke Hoppennesten. Als dit alles zonder succes wordt achtergelaten zien we bij het wegrijden alsnog een Hop uit de boom wegvliegen. Krijg nou wat, je zou ze toch wat doen. Een nieuwe vakantiesoort dient zich niet veel verder al weer aan. Het is een boomvalk die in een elektriciteitsmast verblijft. Bij Saucedilla aangekomen volgen we de aanwijzigingen die Harrie ons heeft gegeven en zo komen we bij de inmiddels beroemde Grijze wouwenboom. Met maar liefst 4 Grijze wouwen in een en de zelfde boom terwijl op de voorgrond een Hop door een akkertje kuiert. Door de telescoop zien we in de verte een man druk gebaren. Kennelijk wil hij ons duidelijk maken dat we veel te dicht bij de wouwen staan. Verder in de route komen we hem tegen en het blijkt een Engelsman te zijn die nog steeds erg boos is. Zo dicht stonden we helemaal niet bij de wouwen, die er trouwens ook geen last van hadden. Waarschijnlijk leek de afstand, vanwege het telescoop/zoom effect veel korter dan hij in werkelijkheid was. Verder stond er vandaag vooral veel wind en begon het ook nog te regenen. De vogeltjes leken allemaal gevlogen en daarom werd er al snel richting de camping gegaan waar we langzaamaan gingen beseffen dat er nu snel een einde aan de vakantie kwam.

Jowan

Dag 12 Zondag 11 mei De dag van de terugreis. Met de bus naar het vliegveld verliep voorspoedig. Maar daar hield de voorspoed ook een beetje op. Er was verwarring bij de busverhuurder. Kennelijk hadden wij het busje in Madrid bij het verhuurbedrijf moeten achterlaten waar we hem ook hadden opgehaald. Dat was niet volgens de, bij ons bekende, afspraak. De groep splitste zich in verschillende subgroepen waarvan niemand meer het overzicht had waar de andere groepen zich bevonden of wat ze uitvoerden. Intussen stond ik alleen bij het verhuurhokje om de man te overtuigen dat we echt de route niet weten naar het verhuurbedrijf. Rinus had al eerder bij de man aangegeven dat we echt hadden afgesproken om de bus weer bij het vliegveld in te leveren. Maar nu stond ik er alleen voor. Mijn onbekendheid met de Spaanse taal en zijn gebrekkige Engels maakte de conversatie er ook niet vlotter van. Dan maar mijn meest onschuldige gezicht opzetten en hem laten beseffen dat de oplossing van hun moest komen. Of dat het was of de lange tijd dat er niets gebeurde weet ik niet maar ineens kwam er schot in de zaak. Hij vond iemand bereid om de bus op te komen halen. Toen die arriveerde en ik hem naar het busje wou leiden was het busje weg van de parkeerplek. Rinus had maningen van de politie gekregen dat de bus te lang op de “tijdelijk” parkeerplek stond maar dat wist ik niet. Even is er een vlaag van machteloosheid als net het busje een verdieping lager komt aanrijden. Hoe wonderlijk en chaotisch het inleveren ook was, uiteindelijk vond iedereen elkaar weer terug en verlieten we het inmiddels koude Spanje om ’s middags in een heet Nederland aan te komen. Daar stonden de nieuwe passagiers van Ryan Air alweer klaar in Tshirts en korte broeken om richting de zon te gaan. Ik had ze nog willen vertellen dat ze beter truien aan konden trekken maar dat hadden ze waarschijnlijk niet geloofd.

Jowan

Tot de volgende keer ! Hasta La Vista.

De Deelnemers

Waarnemingen SOORT

SOORT

SOORT

SOORT

SOORT

Duikers Roodkeelduiker Parelduiker IJsduiker Futen Dodaars Fuut Roodhalsfuut Kuifduiker Geoorde Fuut Storm vogels Noordse Stormvogel Kuhls Pijlstormvogel Grote Pijlstormvogel Grauw e Pijlstormv. Noordse Pijlstormv. Bont Stormvogeltje Stormvogeltje Vaal Stormvogeltje Jan-van-gent Aalscholvers Aalscholver Kuifaalscholver Reigers, Ooiev., Ibissen Roerdomp Woudaapje Kw ak Ralreiger Koereiger Kleine Zilverreiger Grote Zilverreiger Blauw e Reiger Purperreiger Zw arte Ooievaar Ooievaar Zw arte Ibis Lepelaar Flam ingo Zw anen Knobbelzw aan Kleine Zw aan Wilde Zw aan Zw arte Zw aan Ganzen Taigarietgans Toendrarietgans Kleine Rietgans Kolgans Dw erggans Grauw e Gans Indische Gans Sneeuw gans Canadese Gans Brandgans Rotgans Roodhalsgans Nijlgans Casarca Bergeend Eenden Mandarijneend Smient Krakeend Siberische Taling Wintertaling Wilde Eend Pijlstaart Zomertaling Slobeend Krooneend Tafeleend Witoogeend Kuifeend Toppereend Eidereend Harlekijneend IJseend Zw arte Zeeëend Grote Zeeëend

Nonnetje Middelste Zaagbek Grote Zaagbek Roofvogels Wespendief Zw arte Wouw Rode Wouw Zeearend Aasgier Vale Gier Monniksgier Slangenarend Bruine Kiekendief Blauw e Kiekendief Grauw e Kiekendief Havik Sperw er Buizerd Ruigpootbuizerd Steenarend Dw ergarend Havikarend Visarend Torenvalk Roodpootvalk Smelleken Boomvalk Giervalk Slechtvalk Ruigpoothoenders Schots Sneeuw hoen Korhoen Partrijzen, Fazanten Rode Patrijs Patrijs Kw artel Fazant Rallen Waterral Porseleinhoen Klein Waterhoen Kleinst Waterhoen Kw artelkoning Waterhoen Meerkoet Kraanvogel Trappen Kleine Trap Grote Trap Steltlopers Scholekster Steltkluut Kluut Griel Vorkstaartplevier Kleine Plevier Bontbekplevier Strandplevier Morinelplevier Goudplevier Zilverplevier Kievit Kanoetstrandloper Drieteenstrandloper Kleine Strandloper Temmincks Strandl. Krombekstrandloper Paarse Strandloper Bonte Strandloper Kemphaan Bokje Watersnip Poelsnip Houtsnip Grutto Rosse Grutto Regenw ulp Wulp Zw arte Ruiter

Poelruiter Groenpootruiter Witgatje Bosruiter Oeverloper Steenloper Grauw e Franjepoot Rosse Franjepoot Jagers Middelste Jager Kleine Jager Kleinste Jager Grote Jager Meeuw en Zw artkopmeeuw Dw ergmeeuw Vorkstaartmeeuw Kokmeeuw Stormmeeuw Kleine Mantelmeeuw Zilvermeeuw Geelpootmeeuw Kleine Burgemeester Grote Burgemeester Grote Mantelmeeuw Drieteenmeeuw Sterns Lachstern Reuzenstern Grote Stern Dougalls Stern Visdief Noordse Stern Dw ergstern Witw angstern Zw arte Stern Witvleugelstern Alken Zeekoet Alk Zw arte Zeekoet Kleine Alk Papegaaiduiker Duiven, Tortels Rotsduif Holenduif Houtduif Turkse Tortel Zomertortel Halsbandparkiet Koekoeken Kuifkoekoek Koekoek Uilen Kerkuil Dw ergooruil Oehoe Sneeuw uil Sperw eruil Steenuil Bosuil Ransuil Velduil Ruigpootuil Nachtzw aluw m oorse Gierzw aluw en Gierzw aluw Alpengierzw aluw IJsvogel Bijeneter Scharrelaar Hop Spechten Draaihals Grijskopspecht Groene Specht Zw arte Specht Grote Bonte Specht Mid. Bonte Specht

Leeuw erikken Kalanderleeuw erik Kortteenleeuw erik Kuifleeuw erik Boomleeuw erik Veldleeuw erik Strandleeuw erik Zw aluw en Oeverzw aluw Rotszw aluw Boerenzw aluw Roodstuitzw aluw Huiszw aluw Piepers, Kw ikstaarten Duinpieper Boompieper Graspieper Waterpieper Oeverpieper Gele Kw ikstaart Engelse Gele Kw ikst. Noordse Kw ikstaart Citroenkw ikstaart Grote Gele Kw ikst. Witte Kw ikstaart Rouw kw ikstaart Pestvogel Waterspreeuw Winterkoning Heggenm ussen Heggenmus Alpenheggenmus Lijsters Roodborst Noordse Nachtegaal Nachtegaal Blauw borst Roodsterblauw borst Zw arte Roodstaart Gekraagde Roodst. Paapje Roodborsttapuit Tapuit Blonde Tapuit Rode Rotslijster Blauw e Rotslijster Beflijster Merel Kramsvogel Zanglijster Koperw iek Grote Lijster Zangers Cettis Zanger Graszanger Sprinkhaanzanger Krekelzanger Snor Rietzanger Bosrietzanger Kleine Karekiet Grote Karekiet Spotvogel Orpheusspotvogel Provencaalse Grasmus Brilgrasmus Baardgrasmus Kleine Zw artkop Orpheusgrasmus Sperw ergrasmus Braamsluiper Grasmus Tuinfluiter Zw artkop Grauw e Fitis Bergfluiter Fluiter Tjiftjaf Fitis

Vuurgoudhaantje Vliegenvangers Grauw e Vliegenvanger Kleine Vliegenvanger Withalsvliegenvanger Bonte Vliegenvanger Mezen Baardmannetje Staartmees Witkopstaartmees Glanskop Matkop Kuifmees Zw arte Mees Pimpelmees Koolmees Buidelmees Boom klever Boom kruipers Taigaboomkruiper Boomkruiper Wielew aal Klauw ieren Grauw e Klauw ier Kleine Klapekster Klapekster (Iberische) Roodkopklauw ier Kraaien Gaai Blauw e Ekster Ekster Notekraker Kauw Russische Kauw Roek Zw arte Kraai Bonte Kraai Raaf Spreeuw en Spreeuw Zw arte Spreeuw Roze Spreeuw Mussen Huismus Ringmus Vinken Vink Keep Europese Kanarie Groenling Putter Sijs Kneu Frater Barmsijs Kruisbek Grote Kruisbek Roodmus Haakbek Goudvink Appelvink Gorzen IJsgors Sneeuw gors Geelgors Cirlgors Grijze Gors Ortolaan Bosgors Rietgors Grauw e Gors Anderen alpenkraai grijze w ouw kleine torenvalk knobbelkoet rotsmus spaanse keizerarend spaanse mus

Brilduiker

x x

x

x x x x x x x x x

x

x

x

Tureluur

x x x x x x x x x x x x x

x

x

x x

x

x x

x x

x

Kl. Bonte Specht

x

x

x

x x x x

x x

x

x

x x x x x x x

x

Goudhaantje

x x x x

x x x x x

x

x

x

x x

x x x x x x x

x x x

x

x x

x x x

x

x

totaal

123

x

x

x x x

x x

x x x x x x x x x

x

x

x x x x x

x x

x x x x x x x x