VIJF JAAR KALASI * KALASI. helpt scholen in CONGO. *KALASI betekent School, klas, onderwijs

VIJF JAAR KALASI *

KALASI helpt scholen in

CONGO *KALASI betekent School, klas, onderwijs

Met CONFIANCE en PATIENCE in CONGO Confiance en Patience. Het zouden namen kunnen zijn van Congolese meisjes. Verrassend klinkende namen, maar in Congo hoor je die wel eens meer. Neen, Confiance en Patience zijn geen meisjesnamen, maar toverwoorden.Geluksbrengers. Zonder vertrouwen en zonder geduld kom je er in Congo, niet. Voor een Congoreiziger is dat zeker waar. Hij reist vanuit het vertrouwen dat hij vandaag nog wel op zijn bestemming geraakt, maar oefent vooral geduld. Morgen aankomen is toch ook nog goed, niet? Waarom zo haastig zijn? Ook voor een ‘onderneming’ als KALASI werd al heel vlug duidelijk dat het best is om Confiance en Patience overal mee te nemen. Voor de Congolees zelf behoren Confiance en Patience tot de essentiële overlevingswapens. Geloof en vertrouwen zijn alom voelbaar aanwezig. Mensen kunnen enorm veel geduldig verdragen en zich met kracht in het zweet werken zonder het zout op hun maniok te verdienen. Verzet of opstand is er weinig. Het heeft ook weinig zin, zo voelen ze het aan. Geduldig afwachten is beter. Er vallen zo al doden genoeg. Dus werken ze lijdzaam verder. Voor wie niet werkt is er immers geen eten.

Confiance en Patience zijn medailles met twee kanten. Heel dubbel. Alles in blind vertrouwen in handen van de chef of van God leggen en dan afwachten wat het wordt, kan leiden tot gebrek aan initiatief en verantwoordelijkheid. Eindeloos geduld oefenen is ook nefast. Maar heb je geen flinke portie vertrouwen en weinig geduld, dan zal je in Congo vlug met je hoofd tegen een muur lopen. Dit boekje over vijf jaar samenwerking met scholen in Congo gaat daarover.

CONFIANCE Het is precies vijf jaar geleden. Eind 2006: tweede ronde van de eerste democratische presidentsverkiezingen in Congo. Met een gratis ticket als internationaal observator op zak, kan Bert voor het eerst de scholen van LUKULA, KUIMBA, KIDIMA-LEMBA en VAKU bezoeken. Die bevinden zich alle in de Mayombe, in de uiterst westelijke punt van Congo, tussen de steden Boma en Tshela. Weer thuis in België doet hij zijn verhaal en direct vindt hij mensen die voldoende ‘confiance’ hebben en bereid zijn te sponsoren. Veel mensen. Misschien was jij, die dit leest, er zelf ook bij. Je vertrouwde, samen met heel wat anderen, dat je via KALASI echt iets kon doen aan het lot van een aantal concrete leerkrachten en leerlingen daar. Je nam aan dat dit nieuwe opzet te vertrouwen was, ondanks de negatieve berichten over hulp aan Congo die je ooit al had opgevangen.

KALASI was niet naïef en zou enkel in zee gaan met Congolese partners die 100% te vertrouwen waren. In Congo is dit niet evident. Iedereen heeft het water aan de lippen staan en iedereen is voortdurend op zoek naar geld om te kunnen overleven. Als er dan een Belgische sponsor op het toneel verschijnt, dan gaat men al vlug dromen van de ‘retombées’ (typische term voor wat van de kar valt, wat in de zak van de verantwoordelijke verdwijnt, het percentje, zeg maar, voor de multipele eigen goede doelen.) Congolese kloosterzusters in de internationale structuur van de zusters van Gijzegem daarentegen, zijn alvast een stuk meer te vertrouwen dan de plaatselijke overheden. Daar mag je toch van uitgaan. Als we in deze evangelisch geïnspireerde vrouwen, zonder de noden van eigen gezin, al geen vertrouwen meer zouden mogen hebben, in wie dan wel? Maar zij moesten ook ‘confiance’ hebben in ons, in KALASI. Het was voorheen wel al vaker gebeurd dat iemand passeerde en getroffen werd door de noden en prompt allerlei goedbedoelde beloftes deed die later echter nooit zouden worden uitgevoerd. Had Bert hen ook niet eerlijk gezegd bij zijn eerste bezoek dat KALASI nog geen euro in kas had? Er was dan ook veel scepsis aan Congolese kant. Niet meteen enthousiasme. De vlotte medewerking zou pas later op gang komen. Iedereen was nog wat op zijn hoede. Toch is toen dat wonder van vertrouwen gebeurd. Ook al was in november 2006 alles nog zo pril, er was een sfeer van hoop op beterschap. De verkiezingen droegen daar ook (een beetje) toe bij. Er was meer vrede dan voorheen, de Congolese frank bleef redelijk stabiel, de nieuwe president kreeg nog wat voordeel van de twijfel. In dat kader wekte KALASI voldoende ‘confiance’ hier en in Congo, om aan zijn eerste vijf pioniersjaren te kunnen beginnen. Onderschat ook niet welke kracht er kan ontstaan als er wat

nieuw perspectief en hoop komt. Espérance, HOOP, is het zusje van Confiance en Patience, weet je wel! Misschien is dat wel het belangrijkste resultaat van KALASI: er zijn opnieuw leerkrachten met de hoop en het perspectief dat het voor de kinderen van morgen beter wordt. En vormt dat niet de kern van de motivatie van elke opvoeder?

[

Onderwijzeres eerste leerjaar Lukula

Eerste secundair in Kuimba

PATIENCE “Patience” is een tweede belangrijk toverwoord als je naar Congo toestapt en met Congolezen wil samenwerken. Zijn wij Belgen veel té ongeduldig? Of zijn het nu net de Congolezen die véél te geduldig zijn ? Een recent voorbeeld van communicatie tussen Congo en KALASI illustreert hoe wij en onze partners het begrip ‘patience’ soms anders invullen. De eerste dagen van november 2011 polsen we via email, hoe ver het staat met de projecten die eind augustus 2011 door KALASI gefinancierd werden voor zo’n 7.500€. Het ging over: - een dak herstellen (na storm) voor vier lokalen in Luozi - 40 nieuwe schoolbanken in Kidima- en 40 in Matadi-Nzanza - vier klaslokalen schilderen in Lukula-secundair

- één lokaal van nieuwe golfplaten voorzien in Lukula lager - begin van de restauratie v. h. lagere- schoolgebouw in Vaku - vormingssessies voor leerkrachten in Vaku secundair - aankoop handboeken voor Kuimba secundair en van materiaal voor een labo voor de afdeling Biochemie in Luozi - eerste herstellingen aan het internaatsgebouw in Kuimba - enkele nieuwe borden en kasten in Kidima primaire… Antwoord: Lieve mensen van KALASI, jullie vragen wel héél vlug hoe ver we al staan. Remember: we kregen het geld pas in handen eind augustus. De start van het nieuwe schooljaar heeft in september al onze aandacht gevraagd. En besef je wel hoe moeilijk het is om materialen, zoals cement, in Vaku en Kuimba te krijgen? We zijn er volop mee bezig. Het begint te lopen. We maken heus wel een mooi rapport hoor, even geduld. Un peu de patience encore. Maar à propos, de lokalen van Lukula, die zijn al klaar: fantastisch mooi geschilderd. We wachten op een “occasion” om jullie foto’s mee te geven. En de nieuwe schoolbanken van Kidima zijn ook al in gebruik. En de vormingssessies in Vaku waren een succes. Maar voor de rest vragen we nog wat “patience”.

‘Arrivage’ van handboeken in Luozi

Een nieuw klaslokaal in Kidima

Het is waar: wij in het Noorden leven op een heel ander ritme. Als we hier in België een relatief klein werk moeten laten uitvoeren thuis of in een school, dan vormt het zelden een groot probleem. We weten zo ongeveer waar we

aan toe zijn en kunnen meestal een planning opmaken, die toch min of meer zal kunnen gevolgd worden. Er zijn vakmensen te vinden, er is geld of je kan het lenen, er zijn winkels waar je de nodige materialen vindt, er zijn werktuigen, er is elektriciteit, er is mogelijkheid om te telefoneren of te internetten, er is een auto en er zijn straten en wegen, en vooral: je kan werken laten aanvatten zonder vooraf eerst te betalen… In Congo loopt alles anders. Er zijn enorm veel praktische hindernissen te overwinnen. Alles vraagt gewoon véél meer tijd.

De weg naar Vaku is een verschrikking Vaku dreigt volledig afgesloten te raken

In de winkels van Lukula is er weinig Voor het minste moet je naar Boma

Interculturele communicatie kan gecompliceerd verlopen. De rijke westerling wordt toch per definitie gezien als de neerbuigende persoon, die rechten wil doen gelden omdat hij het geld heeft gegeven. Spelen hier nog complexen als gevolg van de ongelijke menselijke verhoudingen in de koloniale tijd ? Het vraagt ook voor ons westerlingen geduld om die gevoeligheden allemaal te leren begrijpen en er juister op in te spelen. Voor onze Congolese partners zelf, is het ook een leerproces. Het dringt maar traag door hoeveel ‘patience’ en hardnekkigheid er wel nodig is voor KALASI om geld in te zamelen in België. En hoe belangrijk het is om door

correcte en tijdige rapportering aan de sponsors, te kunnen bewijzen dat het geld goed besteed is. De waarheid over teveel of te weinig geduld ligt zeker ergens middenin. Langzaam maar zeker, komen de tastbare verbeteringen van de onderwijskwaliteit in elf verschillende scholen tot stand. 4.300 leerlingen voelen direct of indirect die verbetering. Een handboek op elke bank. Voldoende schoolbanken voor de vele leerlingen. Nieuwe schoolborden. Elektriciteit in Kuimba…

Vreugde om de eerste kopie in KUIMBA

Met een goed handboek gaat het beter

En voor de 223 leerkrachten is het sowieso al een beter leven. Op school, nu toch al sedert april 2007, elke dag dat dagelijkse broodje met gesuikerde thee en wat vis, tijdens de pauze…dat geeft energie en een stuk meer arbeidsvreugde.

KALASI HELPT SCHOLEN OP ZES PLAATSEN IN DE BAS-CONGO

ANGOLA De centrale scholen en het hoofdhuis van de zusters, bevinden zich in LUKULA, ca.500km van de hoofdstad, halfweg de asfaltbaan tussen BOMA en TSHELA. Deze bosrijke en relatief dichtbevolkte streek heet de MAYOMBE en men spreekt er de kiYOMBE-taal. Om LUKULA te bereiken rijd je van Kinshasa naar Matadi (365km) , van Matadi naar de asfaltweg die Boma en Tshela verbindt(85 km) en dan nog 45 km richting Tshela tot in Lukula. Onderweg, 35km voor Lukula, passeer je KIDIMA-LEMBA. VAKU bevindt zich ten oosten van Lukula in het woud. KUIMBA is het meest afgelegen. Je rijdt eerst tot Tshela en dan nog 40km in westelijke richting. LUOZI is de enige plaats die niet in de Mayombe ligt. Om er te geraken moet je de grote baan Kinshasa-Matadi verlaten te Kimpese. Na zo’n 100km bereik je de Congostroom. Als er een veerboot is, kan je de 6km brede stroom over en kom je in LUOZI. Er is ook de privéschool in MATADI (wijk NZANZA.)

VAKU LYCEE NTIMA-KIA

LUOZI LYCEE N.D.de FATIMA

KIDIMA-LEMBA LYCEE NGEDI-NGEDI

VAKU ECOLE PRIMAIRE

LUKULA LYCEE LUFIAMU

KUIMBA LYCEE VANGANA

LUOZI ECOLE PRIMAIRE

KIDIMA ECOLE PRIMAIRE

KUIMBA

ECOLE PRIMAIRE

LUKULA ECOLE PRIMAIRE

KUIMBA INSTITUT TECHNIQUE MEDICAL MATADI NZANZA KLEUTERen LAGERE SCHOOL

Vzw KALASI steunt alles samen in 11

4.300 leerlingen 223 leerkrachten

(+1*) scholen op 6 erg verschillende locaties

(*)In de arme wijk NZANZA van MATADI is de enige plaats waar de zusters onlangs zelf een school hebben gesticht (privéschool) . Er is een enorme toeloop. De school, die voorlopig ondergebracht is in parochiale lokalen, barst uit haar voegen. Er werd een nieuwbouw gestart met de hulp van VIA Don Bosco , maar er is veel meer geld nodig om de eerste zes klassen af te werken.

Deze privéschool , steunen we op een andere manier dan de overige scholen, die staatsscholen zijn (écoles conventionnées catholiques). We helpen in MATADI enkel met handboeken en schoolmeubilair. Hier kunnen de leerkrachten immers een beter loon krijgen, omdat in een stad als Matadi iets meer schoolgeld kan gevraagd worden van de ouders.

BETER ONDERWIJS: DE SLEUTEL TOT ONTWIKKELING (N.Mandela) En de sleutelfiguren voor onderwijs zijn de leraars. Daarom focust KALASI doelbewust op het sterker maken van de leerkrachten = door VORMING (bv. het ter beschikking stellen van degelijke handleidingen en naslagwerken, ook door sessies). = door DIDACTISCH MATERIAAL (bv. naaimachines, labo, pc’s, kartons, stiften) en kwaliteits-HANDBOEKEN (te koop in Kinshasa) = door de DAGELIJKSE KLEINE MAALTIJD op school.

Wanneer leerkrachten zich beter voelen, bereiden ze hun lessen beter voor, hebben ze meer energie en geduld in hun omgang met leerlingen, verdwijnt ziekteverzuim en kleine corruptie, en ze scholen zich spontaan bij.

Uiteindelijk zijn het de leerlingen die daar direct wel bij varen (bv. minder blinde discipline, meer aandacht voor de zwakkere leerlingen.) Onrechtstreeks zijn ook de ouders winnaars. Zij krijgen immers betere waar voor hun zuur verdiende geld dat ze voor onderwijs en opvoeding van hun kinderen over hebben. Alle leerkrachten zijn zelf ook ouder (of grootouder) en zelf ook landbouwer of handelaar.

De combinatie van twee beroepen (en vaak ook een zware gezinslast) blijft voor de Congolese leerkrachten een harde dobber. Oorzaak: extreem laag loon (lager onderwijs 40 dollar/ maand)

vzw KALASI vindt het hoe dan ook de moeite waard om , dank zij uw steun, het leven van deze leerkrachten iets leefbaarder te maken.

KALASI ONTGROEIT DE KINDERSCHOENEN Je hoort ons niet zeggen dat alles zo gemakkelijk verlopen is. Het was bv. moeilijk om ter plaatse in Congo de juiste KALASI-structuur uit te bouwen. KALASI gaf er de voorkeur aan dat er niet alleen zusters, maar ook verantwoordelijke leken in direct contact zouden staan met ons in België. Het was ook beter, vonden wij, dat de kas gezamenlijk beheerd werd, zusters en leken. We probeerden dit via het ter beschikking stellen van een laptop en een modem in elke site . Zo probeerden we een rechtstreekse lijn te creëren tussen elke school afzonderlijk en KALASI in België. Dit is niet altijd goed gelukt. Alles rechtstreeks regelen zonder grondig overleg met de centrale overste van de zusters, bleek niet zo goed te werken. Scholen speelden hun noden rechtstreeks door aan KALASI, zonder dat er echt een lijn in zat. Meestal gebeurde dat als we de scholen ter plaatse gingen bezoeken. We stonden vaak voor moeilijke keuzes. Welke school (van de elf) had onze hulp het meeste nodig? Wie kon nog wat wachten? Wat was meest zinvol en wat sloot ,minder direct aan bij ons doel van kwaliteitsverbetering van het onderwijs? Eigenlijk was het onmogelijk om vanuit België degelijk verantwoorde keuzes te maken. Was het niet veel beter om – in volle vertrouwen- de prioriteiten te laten bepalen door henzelf, in casu de Congolese zusters-directrices, in onderling overleg en onder leiding en arbitrage van hun overste?

De cruciale vergadering in Lukula met Zr.Sylvie en alle directies die leidde tot een Conventie voor 3 jaar tussen vzw KALASI en de Congolese zusters (eind feb 2011)

Bij het aantreden van de nieuwe Congolese overste, Zr.Sylvie Phanzu Nzuzi, in 2010, brak een nieuwe fase aan. Zij organiseerde een tweedaagse in Lukula in februari 2011 met alle zusters-directies van alle scholen en in aanwezigheid van Bert. Op basis van dit overleg werd een CONVENTIE opgesteld en getekend, waarin de relatie tussen KALASI en de scholen voor de komende drie jaar veel beter geregeld wordt.

GOEDE AFSPRAKEN MAKEN GOEDE VRIENDEN We kwamen met de Congolese zusters overeen om vanaf 1 november 2011 te werken met een DRIEJARENPLAN. De zusters zouden alle projecten van de scholen zelf inzamelen en ordenen volgens prioriteit. Per jaar zou de kostprijs van deze projecten 15.000€ mogen bedragen. Ondertussen zouden de gewone acties zoals “dagelijkse kleine maaltijd voor 223 leerkrachten en voldoende handboeken en didactisch materiaal” verder gezet worden. KALASI verbindt zich ertoe om hiervoor per jaar minstens 25.000€ ter beschikking te stellen. Alles samen belooft KALASI dus 40.000€ per jaar. Van hun kant zorgen de zusters dat de projecten tijdig, goed beschreven en becijferd, en degelijk gemotiveerd, voorgelegd worden. Ze zorgen voor een vlotte realisatie van de werken en engageren zich voor een degelijke opvolging en rapportering. Eind oktober 2011 kregen we inderdaad, zoals afgesproken, de prioritaire projecten, netjes gespreid over drie jaren. Het eerste DRIEJARENPLAN was een feit. Van elk project kennen we ook het gedetailleerde kostenplaatje en de termijn waarbinnen het uitgevoerd zal worden.

Dit geeft ons in België de mogelijkheid om aan iedereen duidelijk te zeggen waaraan het ingezamelde geld in de komende drie jaar zal besteed worden. Dat de overste van de zusters nu zelf optreedt als scheidsrechter tussen de scholen, maakt het voor KALASI gemakkelijker. We hebben ook vastgesteld dat de afgelegen en meest behoeftige scholen van Vaku en Kuimba bovenaan hun lijstje staan en dus het eerst en het meest geholpen zullen worden. Prima in overeenstemming met de visie van KALASI én van de H.Vincentius a Paulo, dat de zwaksten eerst en meest moeten gesteund worden.

CONCRETE PROJECTEN

2012

PROJECT 1: VAKU Secundair

Douches en latrines internaat (4.200$)

PROJECT 2: KUIMBA Secundair

Rehabilitatie oude klaslokalen (6.000$)

PROJECT 3: KUIMBA Lagere school Rehabilitatie oude klaslokalen (3.300$) PROJECT 4: KUIMBA Inst.Techn.Médical Schilderwerken PROJECT 5: VAKU Lagere school Herstelling dak en plafonds TOTALE KOST :

(1.600$) (6.000$)

21.100$ of 15.000€

KALASI betaalt hiervan nu 80% . De laatste schijf van 20% wordt pas gegeven na realisatie en aflevering bewijsstukken van de eerste 80%) Goed nieuws: Voor het eerste project hebben we inmiddels financiering gekregen van Theater ARGUS van Sint-Niklaas. Oprecht dank! De werken zullen dus eind 2011 reeds kunnen starten.

Eén voorbeeld De levensomstandigheden van de internen in VAKU moeten dringend verbeteren. Eindelijk zullen er eenvoudige wasplaatsen en toiletten gebouwd worden (zij het nog zonder stromend water). Een minimum aan privacy, daar gaat het om.

Internen koken en wassen zelf. Als je daarbij ook rekent dat er geen elektriciteit is en de helft te weinig bedden, besef je dat ze hier in zeer moeilijke omstandigheden moeten leven en studeren. Vaak eten ze maar 4 à 5 keer PER WEEK ! Eenzelfde situatie doet zich voor in het internaat van KUIMBA. Met dit verschil dat er daar dank zij KALASI enkele uren elektriciteit is per avond. KALASI wil zich zeker engageren om het lot van de vele internen in Vaku en Kuimba verder te helpen verbeteren. Maar vooral ook de klaslokalen moeten dringend gesaneerd worden. Vaak is er in 50 jaar geen lik verf meer aangebracht. Vaak moeten ook daken en plafonds hersteld worden.

PROJECTEN IN DE WACHTRIJ

2013 Project 6 LUKULA Secundair 14.000$ Hier wordt een groter bouwproject aangepakt: een bepaald gebouw met vier klaslokalen is veel te laag en zal een stuk opgetrokken worden. Nu is het er snikheet onder het veel te lage dak. Meteen zullen ook nieuwe gecementeerde vloeren aangebracht worden. Project 7 LUOZI Lagere school 660$ Herstellen van een dak Project 8 LUOZI Secundair 2.240$ Eén van de drie nieuw gebouwde klaslokalen moet nog afgewerkt worden. Project 9 KIDIMA Lagere school 1.600$ Schilderwerken

Lukula secund.:ophogen gebouw rechts. 4 lokalen zijn te laag en bloedheet

2014 Project 10 VAKU Internaat 14.300$ De slaapzalen moeten volledig vernieuwd worden. Project 11 VAKU Lager en Secundair 7.000$ Elektrificatie. Er ligt een plan voor om scholen aan te sluiten op de grote generator van het nabije hospitaal (een gift van de regering naar aanleiding van het 100jarig bestaan van parochie Vaku). Op die manier zou VAKU, naar het voorbeeld van KUIMBA, ook LICHT kunnen hebben dank zij KALASI.

EEN WOORD VAN DANK AAN AL WIE ONS STEUNT = Een aantal mensen geeft maandelijks een vast bedrag. Waw! = Een vierhonderdtal individuele sponsors helpen één of tweemaal per jaar (familie en vrienden, oud-collega’s en oud-leerlingen van de Normaalschool van Gijzegem, parochianen van Waasmunster, mensen die reageren op een artikel of spreekbeurt). Geweldig ! = Een tiental vrienden hebben naar aanleiding van jubileum of feest een bijdrage gevraagd voor KALASI: dit is een bijzondere geste die telkens zeer veel betekent aan inkomsten en bekendmaking; Nogmaals dank! = Wenskaarten verkopen, wafeltjes en confituur aan de man brengen in Lokeren. Het was een bijzonder gewaardeerd familie-initiatief. Ook de Filmnacht in Gijzegem gaf zijn opbrengst. Matondo! (lingala voor merci) = Enkele scholen van Waasmunster, Buggenhout, Aalst, Sint-Niklaas, Bonheiden, Gent, Denderbelle, Meldert, Baardegem, Schoonaarde, Oudegem, Gijzegem, Herdersem, Dendermonde, Beveren. Op al deze scholen gingen we (aan jong en oud) vertellen over Congo en Kalasi en hielden de leerlingen sponsortochten, creamarkten enz… BIJDRAGEN VAN SCHOLEN ZIJN CRUCIAAL EN SCHEPT EEN SCHOLENBAND. = NEOS, KVLV, Lions, Marnixring,… = De Provincie Oost-Vlaanderen gaf drie jaar op rij steun (spijtig genoeg slechts drie keer mogelijk). De Gemeente Waasmunster helpt jaarlijks. Gemeente Lokeren steunde al eenmaal.

= vzw Helpende Handen en Unitas springen regelmatig bij = Dat onze webmaster Adri en onze eigen (5) medewerkers alles gratis en vrijwillig doen, is uiteraard financieel heel interessant voor KALASI. = Dank ook aan allen die we hier niet vernoemd hebben.

JIJ KAN vzw KALASI OP EEN BIJZONDERE MANIER HELPEN = vooral door nieuwe scholen aan te brengen die een solidariteitsactie willen organiseren voor KALASI = door permanent een klein maandelijks bedrag (domiciliëring) te geven. Als meer mensen dit zouden doen, dan zouden we met meer zekerheid weten hoeveel projecten we jaarlijks aankunnen = door ons voor een spreekbeurt uit te nodigen in je vereniging, parochie, personeelsvergadering = door ons in je vereniging of bedrijf ter sprake te brengen als ze het overschot van de kas willen schenken aan een goed doel = door ons te vermelden als er gesproken wordt over testament en duolegaat voor een goed doel = door een subsidiedossier in te dienen bij je gemeente (wij helpen bij de opmaak) = door lid te worden van de algemene vergadering van onze vzw = door eens (op eigen kosten) mee te gaan naar Congo en daarna voor KALASI steun te zoeken in België

WIJ VERZORGEN ANIMATIES IN SCHOLEN EN VERENIGINEN In de loop van de voorbije jaren hebben we zowat aan alle leeftijdsgroepen (van kleuters over laatstejaars humaniora tot bewoners van rusthuizen) animaties verzorgd over het onderwijs in CONGO. Meestal in het kader van een financiële actie voor of een speciale financiële bijdrage aan vzw KALASI. Misschien is ook uw vereniging of de school van uw kind geïnteresseerd. CONTACTEER ONS vrijblijvend.

KALASI ZICHTBAAR BIJ U THUIS OF OP SCHOOL ? In 2009 maakte kunstenares DIANA FILIAERT uit Waasmunster een ETS die ten voordele van KALASI verkocht wordt. Er werden reeds 42 exemplaren verkocht. Er zijn er dus nog 18 te koop aan 90 €. De ets is ingekaderd (afm. met kader: 44 op 53cm / ets zelf : 21 op 21 cm). Levering bij u thuis. De betaling van deze ets gebeurt door overschrijving van 90 € op onze gewone AXArekening (uiteraard zonder belastingvoordeel.) GELIEVE TE VERMELDEN: aankoop ETS en uw telefoonnummer aub. We nemen dan contact op voor de levering. Meer info op de site onder rubriek ‘Hoe steunen?’

CONTACTGEGEVENS KALASI ADRES Bert De Wolf Dorushoeksken 24 9250 WAASMUNSTER

tel: 052 46 21 82

EMAIL [email protected] / [email protected] SITE www.kalasi.be (Zag je ‘t leuk filmpje op homepage ?) VZW

Voorzitter

Julien De Peusseleir

Oudegem

Afg. Beheerd. Bert De Wolf,Waasmunster Andere leden van Bestuur Annie Tuypens (Jette), secretaris, Rudi Ferket (Stekene,) Jos De Wit ( Bornem), penningm. Maatsch.zetel van vzw Kalasi Brichautstraat 30 ( adres Generalaat van de Zrs.van Vincentius a Paulo)

1030 Schaarbeek

WIL U ONS VERDER STEUNEN ?

MET

ATTEST voor de belastingen (minimum 40€/jaar)

BE84-4358-0341-0159 KREDBEBB van VIA Don Bosco vzw (= nieuwe naam voor DMOS) Leopold II-laan 195 1080-BRUSSEL

Zeer belangrijk is de mededeling: 6598 LUKULA-KIDIMA Wie op dit nummer van “VIA Don Bosco” stort, krijgt 4 keer per jaar hun tijdschrift “Samen op weg”. Eind januari komt uw attest. LET OP: VIA Don Bosco stuurt zijn eigen stortingsbulletins mee. Gebruik die NIET als je KALASI wil steunen. Gebruik enkel het nummer hierboven.

ZONDER ATTEST (gelijk welk bedrag) BE87-7512-0328-8394 AXABBE van KALASI vzw Dorushoeksken 24 9250-WAASMUNSTER VOOR ALLE INFO EN VOOR KLEURENFOTO’S:

www.kalasi.be

Zr Machtelt De Jaeger(1938-2011)

Bij ons vijfjarig bestaan, denken we met bijzonder veel dankbaarheid aan Zr. Machtelt De Jaeger die spijtig genoeg op 16 april van dit jaar overleed. In haar functie van algemene overste van de zusters van de H.Vincentius a Paulo, dienstmaagden der armen te Gijzegem, was zij verschillende malen in Congo. Als pedagoge was ze bijzonder getroffen door de armoedige toestand in de staatsscholen, die geleid worden door haar medezusters, les Soeurs Servantes des Pauvres de Lukula. Zij gaf in 2006 de aanzet om de scholen van de zusters in LUKULA, KIDIMALEMBA, VAKU, KUIMBA en LUOZI te helpen. Zij nam de taak van eerste voorzitter van onze vzw KALASI op zich. Tot in haar allerlaatste uren bleef ze begaan met vzw KALASI. Ze vroeg ons met aandrang om verder te doen. Julien De Peusseleir neemt nu haar taak als voorzitter over.