Verslag Zondag 15 september ( 101 km ) Sneeuwwitje en de zeven bergen! Vanwege het slechte weer starten wij vandaag op zondagochtend (15 september 2013). Vanaf het vertrek bij Wim zit het tempo er goed in. Jammer dat Han en Ton er niet bij zijn. Via Velperbroek gaan wij langs de rivier naar Rheden en De Steeg om daar een stukje te klimmen. Halverwege de klim verlaten wij de Posbank en dalen de Lange Juffer af. Tijdens de afdaling wordt Gerrit door bijna iedereen gewaarschuwd voor zijn stuurkunsten en prompt gaat het bij de “Gerritbocht” bijna fout. Laten wij zeggen dat dit tussen de oren zit, want Gerrit kan toch niet worden beschuldigd van onbezonnen rijden.
Gerrit in stabiele toestand Na de Lange Juffer slaan wij linksaf naar Dieren en via de camping De Jutberg en manege de Enkhoeve starten wij de klim omhoog over de Lange Juffer naar de Posbank. Daar dalen wij direct af naar de Emmapiramide. Daar klommen wij gezamenlijk omhoog. Alleen onze voorzitter brak bij deze klim en raakte op achterstand. Bovenaan de Schelmseweg bij de Bedriegertjes werd geduldig op hem gewacht. Na verloop van tijd arriveerde de voorzitter, waarop Rob hem vroeg of hij de Emmapiramide soms twee keer had beklommen? Na de Posbank was het tijd voor een tripje door Arnhem. Na de Rozendaalsestraat volgde de beklimming van de Thomas a Kempesweg, de Cattepoelseweg en de weg Langs het Hazegrietje. Na weer op de Cattepoelseweg te zijn beland bleek de weg naar de `Koningsweg te zijn afgesloten vanwege de activiteiten bij het Openlucht Museum. Daardoor volgde een klimmetje naar de Schelmseweg en kwamen wij via een omweg toch op de Koningsweg om vervolgens de afslag te nemen richting Deelen en Hoenderloo. Hoewel die weg stik omhoog loopt werd het tempo fors opgeschroefd. Aangekomen in Hoenderloo smachtten wij naar koffie. Maar ja, Veluwe op zondag, dat werd dus niks.
Geen koffie op zondag op de "Bible Belt" Er zat niets anders op dan door te rijden naar Loenen, Langs het Oranje hotel en de Woeste Hoeve vlogen wij in een hoog tempo naar Loenen, alwaar een stevige appelnotentaart ons weer van energie moest voorzien. Ondertussen hadden wij er wel al zeventig kilometer opzitten. Tijdens de koffie besloten wij dat wij droog thuis wilden komen. Met andere woorden: een niet al te lange route naar huis. Via Loenermark reden wij daarom naar huis. Onder dreiging van de steeds donker worden lucht en de opkomende wind ging het laatste stuk in Loenermark weer hard evenals het fietspad naast de A50. Via het fietspad langs de Schelmseweg, de weg door Velp en het fietspad naar Velperbroek komen wij droog aan in Westervoort. Bij de koffie wordt de laatste energie gebruikt om te mopperen over de gereden snelheid (zoals altijd), vertelt René dat hij de route naar Twente al klaar heeft en vraagt Cees zich hardop af of Wim soms in Arnhem zijn vroeger gebruikelijke schoolroute heeft gereden. “ Met pukkel op de rug heb je dat natuurlijk jarenlang gereden.
Wim op de fiets naar school? Ik heb geen idee waar ik allemaal geweest ben” mopperde de voorzitter. Waarop Rob opperde dat wij vandaag Sneeuwwitje en de zeven bergen bereden hadden. Kortom het was weer een geslaagde rit van de Fietsvrienden. Wim
Verslag Zaterdag 31 augustus "De Monstertocht" : Tilburg en Terug
225 km
Vandaag was het zover. De langverwachte en vooraf zo gevreesde “Monstertocht” stond op het programma en om 7.00 uur in de ochtend verzamelde de voltallige groep fietsvrienden bij huize Haans. De spanning viel van de gezichten af te lezen. Wim, Rene ,Han en Ton hadden een rugzak om, de anderen deden het zonder. Het doel van vandaag:…… Tilburg, geboorteplaats van Ton en huidige woonplaats van Ma Haans, die wij met een bezoek gingen vereren. De beloning:…eer , Brabantse gastvrijheid en een bord macaroni. Daar gingen we voor een tocht van ongeveer 220 km. Ga d’r maar aan staan ! De heenroute verliep eigenlijk best gladjes op een behoorlijke regenbui na, die echter van korte duur was. Via Elst en Ewijk de dijk op richting Druten, Beneden- Leeuwen en Rossum en zo langs de Maas verder via Hedel en Ammerzoden. Bij Heusden staken we met een pontje de Maas over en zetten zo voor het eerst voet op het Brabantse land. We hadden toen al zo’n 80 gefietst en de behoefte aan een bakkie was groot. Dus op naar het vestingstadje Heusden om daar in de hoofdstraat bij de plaatselijke bakker heerlijk uit te rusten onder het genot van koffie en gebak. De moraal was prima evenals de fitheid. Zelfs Han, die net terug was uit Spanje, fietste er vrolijk op los.
Bij de bakker in Heusden Na drie kwartier ging het verder richting de Drunense duinen, die we ook , dankzij de knooppunten van Ton, in zijn totaliteit hebben mogen bewonderen. Alleen Wim was wat sceptisch: “..net de Posbank” : sprak onze natuurliefhebber. Uiteindelijk via Loon op Zand bereikten we de buitenwijken van Tilburg. Een groepje “kruikenzeikers” was nog zo vriendelijk om even een fotootje te maken, waarna het verder ging naar de flat van Ma Haans.
Het doel bereikt: Tilburg !!
Rond 13.00 bereikten we de flat en dacht Ton met 7 fietsen het gebouw binnen te lopen. Daar stak de huismeester echter een stokje voor en de twee gingen vervolgens behoorlijk verbaal op de vuist. Uiteindelijk was een buurman zo vriendelijk om de fietsen in zijn garage te plaatsen en werden we vervolgens hartelijk verwelkomt door Ma Haans, die eerst haar zoonlief op een knuffel trakteerde en ons toen naar haar flat begeleidde. De Brabantse gastvrijheid viel als een warme deken over ons heen. Koffie, soesjes, cola, bolussen voor op de terugweg en bovenal een heerlijke maaltijd met soep, sla, meloen en macaroni. Het was geweldig zoals we zijn ontvangen. Ma Haans bleek trouwens een echte fietsliefhebber te zijn. Ze heeft al 6 jaar een elektrische fiets !
Sneeuwwitje en de 7 fietsvrienden
Aan de macaroni
Om half 3 namen we afscheid om de lange terugtocht aan te vangen richting huis. Via Oisterwijk en Boxtel ging het weer langzamerhand richting Nijmegen. Ondertussen fietsten we de route op de Garmin van Rob omdat de knooppunten toch te veel tijd kosten. We bleken toch behoorlijk fris te blijven en hielden steeds 30km/u aan. Bij Grave staken we weer de Maas over om vervolgens bij een kennis van Ton in Nederasselt de laatste pauze te nemen. Ook hier werden we hartelijk ontvangen met koffie en cola. Na een uurtje gingen we verder richting Nijmegen voor het laatste traject.
Op bezoek in Nederasselt
Op de dijk tussen Angeren en Huissen zette Han nog eens even flink aan, wat hij uiteindelijk behoorlijk moest bekopen. Bij de pont toonde hij weer zijn bekende “Han Look” maar de kleur kwam uiteindelijk terug en even voor 20.00 uur reden we Westervoort binnen. Het was een mooie tocht geweest.. wel een erg lange zit op zo’n zadeltje…maar zeker voor herhaling vatbaar. Onze dank gaat uit naar Ton en Rob voor de route. Volgend jaar Twente ???
Foto's Zaterdag 17 augustus
Rene met nieuwe Bulls Harrier
150 km
na een rit van 150 km drinken we bij jarige Ton een zeer verdiend pilsje.
Verslag Zaterdag 10 augustus
91 km
Om 9 uur vertrokken wij inclusief gast Wim Steegstra richting Heteren. Gerrit en Cees zijn nog op vakantie. Han pikt nog en ritje mee voor dat hij richting Spanje afreist. Ondertussen komt de datum waarop wij heen en terug naar Tilburg fietsen dreigend dichterbij.
Terwijl de zwarte wolken aan de hemel staan en er een stevige wind waait fietsen wij over de Pley, via de dijk langs Driel naar Heteren. Nadat op de dijk tegen de wind in een redelijk tempo is gereden starten wij onze eerste klim van de dag: de trap bij de brug van Heteren heeft een behoorlijk stijgingspercentage. Na de brug vervolgend wij onze weg richting de Italiaanse weg. Daar laat Wim Steegstra even zien dat hij de Marmotte heeft gefietst en nog steeds goede benen heeft. Rob sluipt op de van hem bekende manier met hem mee. Na de afdaling langs de Westerbouwing rijden wij linksaf de Van Borsselenweg omhoog. Na deze kuitenbijter vervolgen wij onze weg door Oosterbeek om via het station en de militaire begraafplaats op de Amsterdamseweg uit te komen. Daar steken wij over en via hotel Warnsborn komen wij uit bij restaurant Trix, bovenop de Hoogkamp. Daar dalen wij de Bakenbergseweg en de Van Heemstralaan af om direct links omhoog de Zijpendaalseweg te beklimmen. Nadat het tempo in eerste instantie wordt aangegeven door Ton kan Han zich niet bedwingen en zal hij zichzelf niet voor de laatste keer die dag opblazen, schouder en schouder met Wim Steegstra. Na de beklimming van de Zijpendaalseweg vervolgen wij onze weg naar Schaarsbergen om via de Koningsweg en de Apeldoornseweg op de Schelmseweg te belanden. Via de Rozendaalse bedriegertjes beklimmen wij de Emmapyramide van de makkelijke kant en zetten wij aan voor de beklimming van de Zijpenberg. Daar zet Rob aan en klimt hij alsof hij nog in Italie op vakantie is met het gemak omhoog. Ton laat het daar even lopen en komt op zijn eigen tempo naar boven. Bovenaan de Posbank genieten wij van het mooie weer en de koffie met appeltaart en slagroom. Inmiddels hebben wij er 60 km opzitten. Na overleg besluiten wij nog zo’n 30 km te fietsen. Han gaat op vakantie en Wim Steegstra moet op tijd thuis zijn. Via de Lange Juffer verlaten wij de Posbank en zetten wij koers richting Doesburg. Ondertussen lijkt Han zijn benen hervonden te hebben en zet hij regelmatig een tempoversnelling in. Af en toe, als er weer eens bij een beklimming omhoog wordt gespurt, kijken enkele vrienden elkaar moedeloos aan. Zal het ooit lukken om en dag in een gelijkmatig tempo te rijden? Naar Tilburg toe is dat de enige remedie om het vol te houden. Maar wij zijn hardleers. Vanaf Doesburg via het fietspad langs Giesbeek en Lathum. Meestal zet Ton dan nog wel eens geniepig aan, maar vandaag tegen de wind in laat hij het werk aan anderen over. Na 91 km beëindigen wij de tocht met een kopje koffie in de tuin bij Wim. Mooie route met veel klimmetjes en gelukkig aardig weer is de conclusie. Volgende week dn eindelijk toch maar die 150 km proberen. De monstertocht komt eraan. Het is niet vriendelijk voor de mensen die net terug zijn van vakantie (Cees en Gerrit?), maar het moet toch een keer gebeuren. Wij spreken af om gelijkmatig te fietsen. Ton verklapt echter dat er wel een paar zware klimmen inzitten. O.a. opnieuw de Ubbergse Holleweg. ’s Middags meldt Ton nog dat wij om 7.30 uur vertrekken. Wim
