Verloren maandag op Den Uil

18/01/2015

Verloren maandag op Den Uil

Nr. 8

Nieuwsbrief KVLV > Pag. 4

Interview: Pedicure Vermeiren > Pag. 6

Tom 2de bij BK cross in Erpe-Mere! > Pag. 7-8

Gedicht van de week Heel veel ringen

Afgelopen maandag was het weer Verloren maandag. Men koopt dan bij de bakker worstenbrood en/of appelbollen. Een jaarlijkse traditie die altijd valt op de maandag na de zondag na Driekoningen. Op Den Uil is dit voor ‘t Bakkershuizeke natuurlijk een belangrijke dag. Op pagina 2 vind je meer foto’s over Verloren maandag die mis-

schien u en andere lezers hebben doorgestuurd. WS

Ik ken een heel mooi lied Om dat lied heb ik verdriet Het lied gaat over heel veel ringen Ik zal het eens zingen Er waren eens heel veel ringen die aan haakjes hingen Oma had die gekocht Waarvan ik er één mocht Het is zeker geen rotzooi Want ze zijn super mooi! Dit was het dan Maar dan weten jullie dat ik van rustige liedjes houden kan!

Inne Suykerbuyk

Nieuws Column

2

Verloren maandag

Guy Van Den Broek Je suis Charlie De mensen van Horendonk vormen wel een hechte gemeenschap, maar we zijn uiteraard geen eiland in de wereld. Wat zich vorige week heeft afgespeeld in Parijs met de twee gecoördineerde aanslagen van moslim-extremisten zal ons leventje hier op de 52e breedtegraad niet onmiddellijk beïnvloeden, maar misschien wel op de lange termijn. Vooral de vredesmanifestatie zondag in Parijs met 1,5 miljoen deelnemers, waaronder vele belangrijke wereldleiders zij aan zij, zal de geschiedenisboeken halen als een politiek en sociaal keerpunt op korte termijn in het Europese avondland. 'De slogans 'Je suis Charlie' en 'Je suis Ahmed', zullen nog decennialang blijven nazinderen in vele politieke en sociale debatten. Ahmed was de moslim-agent die in uitoefening van zijn functie genadeloos werd afgemaakt toen hij op de grond lag. De grote idealen van de Franse Revolutie in 1789 met 'Liberté, Egalité en Fraternité' werden plots door deze twee moorddadige aanslagen, herontdekt door miljoenen Europeanen. Vooral de vrijheid om zich uit te drukken, om zijn gedacht te zeggen of de 'persvrijheid' blijkt voor velen onder ons fundamenteel. De pen of het potlood werd het symbool voor die vrije meningsuiting. Wie die pen wil breken ziet er twee voor in de plaats verschijnen, zo zagen we op vele cartoons. Met andere woorden het 'vrije woord' in onaantastbaar in onze samenleving. Als schrijvers -zelfs van dit kleinschalig en plaatselijk nieuwsplatform op Horendonk- zijn we gevoelig voor die waarden. Wees gerust we gaan hier niemand kwetsen om te kwetsen. Dat precies verwijten de extreme moslims de auteurs en de cartoon-tekenaars van het Franse weekblad, Charlie Hebdo. Dat was voor hen de reden was voor hun moorddadige aanslag. Ook de gewone moslim keurde gelukkig massaal dergelijke reactie af. Naast persvrijheid was solidariteit over landen, culturen en religies heen de basisgedachte achter de enorme opkomst zondag in Parijs. We beseffen te weinig dat we hier in Europa van die basiswaarden in een maatschappij zoals vrijheid van mening en solidariteit ook met andere culturen. Laten we die waarden koesteren.

Guy Van den Broek

De lekkerste appelbollekes van ‘t Bakkershuizeke! Altijd Vriendelijk Bediening! Peter Van Doren Verloren maandag of Verzworen maandag is een Belgische traditie, over het algemeen op de maandag na de zondag na Driekoningen. Deze traditie is vooral hardnekkig in de provincie Antwerpen en in Doornik gebleven. In Aalst (Oost-Vlaanderen) valt Verloren Maandag begin oktober. Er werden 'hete broodjes' gegeten: broodkoeken nog warm uit de oven. In Sint-Truiden (Limburg) is Verloren Maandag de maandag voor Aswoensdag; dan trekt de jaarlijkse carnavalsstoet door de straten van de stad. Het is in België, meest in Vlaanderen en met name in de provincie Antwerpen, de traditie om op die dag worstenbroden en appelbollen te eten. Over de herkomst van dit gebruik doen vele verhalen en stadslegendes de ronde, het ene al wat accurater omspringend met de historische informatie dan het andere. Op basis van historische feiten kunnen wel een aantal zeer waarschijnlijke hypotheses naar voor worden geschoven.

Nieuws

2 3

Chiro Klavertje 4 We hebben sterke grieten in onze chiro en om dit te bewijzen gingen onze Tiptiens kerstboomwerpen op de kerstboomverbranding. Ze gooiden alleen of per twee kerstbomen. En jawel, we zijn sterk! Want onze sterke Tiptien Domenica Van Ginneken is gewonnen en verdiende een leuke prijs! PROFICIAT DOMENICA!!! Het is 4 jaar geleden dat wij onze lieve leidster Elisa hebben verloren, daarom hebben we ze samen herdacht met een tasje warme chocomelk. We zullen je nooit vergeten, Elisa!

Tiptiens die kerstboomwerpen.

Beste wijnliefhebbers, Wij van Chiro Klavertje 4 stellen u graag onze wijnactie voor, ten voordele van het buitenlands kamp naar Hongarije in de zomer van 2016. Omwille van de bestemming, hebben wij gekozen voor een heerlijke Hongaarse wijn. Wij bieden u deze wijn aan, aan €6,5 per fles. U kan deze wijn heel het jaar door bestellen via onderstaand bestelformulier dat u dient op te sturen naar volgend adres! U kan het bestelformulier ook binnenbrengen op de Chiro, of bij een leiding bij u in de buurt. Lotte Van den Bergh, Vaartstraat 7 2910 Essen Wanneer de wijn geleverd is, contacteren wij u telefonisch en kan u de wijn komen afhalen op bovenstaand adres. Bestel zeker tijdig! Voor meer informatie kan u altijd bellen naar 0495.88.61.10. Wij danken u alvast en wensen u veel genot!

Nieuws

2 4

Nieuwsbrief KVLV Woensdag 21 januari: Breien : muts, sjaals of wanten We gaan breien en Kristel van het lappenvrouwtje komt ons hierbij helpen, zowel voor beginners als gevorderden. Je moet wel zelf voor wol en breipriemen zorgen(die kan je bij het lappenvrouwtje halen). Je bent welkom in de parochiezaal vanaf 19.30 u. Wel graag inschrijven bij Marleen Versmissen ([email protected] ) voor 18 januari. We vragen hiervoor 2,5 euro .

Enkele voorbeelden.

Woensdag 4 februari : Voordracht door Fred Sels Fred Sels, priester van het bisdom Antwerpen. Na 7 jaar parochiepriester in de wijk van het Sportpaleis in Deurne, heeft hij gedurende 20 jaar in Jeugdpastoraal gewerkt (10 jaar als jeugdpastor in Deurne en 10 jaar op de diocesane jeugddienst van het bisdom in de vorming en coaching van de toen talrijke jeugdpastores). Sinds 1 december 1998 is hij voltijds gevangenispastor in het grote arresthuis van de Begijnen-

straat in Antwerpen. Fred komt zijn verhaal doen als gevangenisaalmoezenier. We komen samen in de parochiezaal om 20 u, ook niet-leden zijn welkom. We voorzien een hapje en een drankje en maken er een gezellige avond van. Deelname kost 3euro en graag inschrijven voor 1 februari bij Inneke Van Hove [email protected]

Woensdag 11 maart : Mannenmonoloog door An Nelissen Hiervoor kon je inschrijven tot 12 januari bij je wijkverantwoordelijke.

27 tot 29 maart : Goed gevoel ladies fair in Flanders expo Gent Meer informatie vind je op www.kvlv.be . Woensdag 1 april : Wandelen

4 Geslacht Sinds 21 mei 2014 is er in de familie Lambrechts een viergeslacht. Op die dag werd Finn Lambrechts geboren. Hij is de zoon van Joeri, de kleinzoon van Ronny en de achterkleinzoon van Lus Lambrechts.

Iedereen kan zich gratis inschrijven op Nieuwsplatform Den Uil! Stuur gewoon een mailtje naar:

[email protected] En je bent ingeschreven!

Natuur op Den Uil

Een hortensia in de sneeuw, Anno: 24/3/2008.

Frank Rossen

Nieuws

2 5

Kinderen: Apenbroodboom tak nr. 36 Vorige week hebben we beloofd het te hebben over de jonge aap op tak nr. 36 in de apenbroodboom. Hij was een jonge gast die liefst zijn eigen gang ging. Jawel, maar dan moet je niet met familie SNURK in de apenbroodboom wonen. En ook niet zo een sterke baas aap hebben. Want bij de apen is er geen twijfel mogelijk: de baas is de baas. En wie daar aan twijfelt.. we zullen zien. Bij het wakker worden in de apenbroodboom zegt iedere aap vriendelijk goede morgen! Zo een beetje als in ons dorp waar iedereen elkaar kent, gewoon gezellig. Maar de jonge gast op tak nr. 36 had er vandaag geen zin in. Hij zei iets heel anders nl. goedenavond… Hij zei het wel vriendelijk, dat wel, maar het klopte natuurlijk helemaal niet. Jullie weten toch allemaal dat je in de ochtend goedemorgen zegt en in de avond… juist ja: goedenavond! En zoals ook in een dorp: binnen de kortste keren wist iedereen dat er op tak nr. 36 iets niet pluis was. En ook: naarmate het verhaal rondtrok door de apenbroodboom werd het steeds erger. Op tak nr. 20 vertelden ze dat hij “goedemiddag zeurpieten” had gezegd. Dat was helemaal niet waar, maar geruchten komen zo in de wereld. Iedereen voegt er iets aan toe. Nou zul je denken, dat belooft wat..

1950

Wat zullen ze dan wel niet op tak nr. 2 en 3 vertellen, net onder baas aap (die slaapt en woont op tak nr. 1 – helemaal bovenin de apenbroodboom). Inderdaad: het gerucht was flink uitgebreid – gaande van tak nr. 20 naar tak nr. 3 en 2. Op tak nr. 2 en 3 durfden ze er alleen maar fluisterend over te praten. Want de baas had goede oren. En als hij boos werd .. Welnu: op tak nr. 2 en 3 vertelden ze elkaar dat op tak nr. 36 een revolutionair woonde die gezegd zou hebben: “vanaf morgen zeggen we geen goedemorgen meer”. Ze schrokken er vreselijk van want dat ging tegen alle gewoonten in de apenbroodboom in. En gewoonten zijn heilig, of beter gezegd: worden vaak als heilig gezien. Dus dat de aap op tak nr. 36 geen goedemorgen meer wilde zeggen, dat was bijna revolutie. De jonge aap op tak nr. 36 wist helemaal niet dat hij bovenin de boom als een revolutionair werd afgeschilderd. Hij zat rustig zijn tanden te poetsen want dat vond hij wel belangrijk.. EN natuurlijk, een baas is geen baas als die niet een neus heeft voor onrust. Baas aap vroeg meteen aan de apen op tak nr. 2 en 3 waarom ze zaten te fluisteren. O neem ons niet kwalijk, baas, we dachten dat u nog sliep en wilden u niet wekken met ons gepraat. Ik ben al uren wakker, zei baas aap.

Een baas moet altijd het goede voorbeeld geven vond hij: op tijd wakker zijn dat hoorde erbij. En weten wat er gebeurde.. tenminste belangrijke dingen. Hij vroeg: waar ging het over. O niks hoor, zeiden ze op tak nr. 2 en 3. Op tak nr. 36 willen ze geen goedemorgen meer zeggen. Baas aap schrok. Nou zal je het hebben, bromde hij: het begin van de revolutie. Zijn adviseurs hadden er al voor gewaarschuwd. Met al die jonge apen met sterke eigen meningen zou er wel eens wat kunnen gebeuren. Wat, dat wisten ze nog niet. Het kon nog erger natuurlijk, maar toch. Hier moest snel en kordaat worden ingegrepen. Tijd om de Apenraad bijeen te roepen en om een commissie in te stellen om onderzoek te doen naar de ongeregeldheden. Hij blies op zijn apenfluit en van overal in de boom kwamen de apen aanspringen, slingeren en klauteren. Dat was ook zo een gewoonte: als baas aap op de fluit blies dan zorgde je ervoor om als de bliksem bovenin de boom te zijn. Anders werd je er meteen uitgekieperd. Orde moet er zijn, daar was iedereen het mee eens.

Wordt vervolgd…

Tjeerd Ossewaarde

2006

Interview

6

Pedicure Vermeiren Mariette Vermeiren (54 jaar) Over d’Aa 138, 291O ESSEN - HORENDONK (sinds 1999) Gediplomeerd pedicure met een eigen praktijk (sinds 2008) Geboren in Loenhout Gehuwd met Ludo Buyens Zoon: BART, 25 JAAR, woont in Antwerpen (is burgerlijk ingenieur lucht- en ruimtevaart) Dochter: EVELINE, 22 jaar, woont nog thuis (studeert burgerlijk ingenieur bouwkunde) Hobby: fietsen en wandelen Lid van FEMMA Horendonk Heeft vroeger een damesvoetbalploeg opgericht en speelde zelf 30 jaar. Werkte eerst 9 jaar in een supermarkt, had daarna gedurende 24 jaar een bakkerswinkel in Merksem. Op een bepaald moment voelde zij dat het tijd werd voor iets anders! Deed al jaren de voetverzorging bij haar moeder en begon via avondschool aan een opleiding medische pedicure. Via een zoekertje in een krant over shiatsu, dacht ze, dat is ook interessant. Naast pedicure en shiatsu, geeft ze ook voetreflexologie en stoelmassage.

SHIATSU: (betekent: druk met vinger of duim). Is een therapeutische massage van het hele lichaam met de bedoeling om de zelfhelende krachten van het lichaam te activeren en de energie terug te herstellen.

VOETREFLEXOLOGIE: Het idee erachter is heel eenvoudig: ons lichaam bestaat uit energie, wanneer we gezond zijn stroomt deze energie vrij en optimaal door ons lichaam, bij ziektes of kwaaltjes ontstaan er echter blokkades. Je kan die opheffen door specifieke punten op de voeten te masseren. De voetzolen reflecteren je hele lichaam.

STOELMASSAGE: (drukpuntenmassage) dient voor stressbeheersing en stresspreventie thuis of op het werk. Verhoogt de alertheid waardoor gevoelens van angst, depressie en job stress merkbaar verminderen. Door dit op regelmatige basis te doen, zullen ook stressklachten stilaan verdwijnen (hoofdpijn, spierspanningen enz.) Mariette, nog veel succes en bedankt voor dit interessante interview.

Corry Verhulst, foto’s: Guy Maas

Sport

7

Tom strijdt als een leeuw en wordt 2de op BK in Erpe-Mere! Belgisch Kampioenschap vandaag in Erpe-Mere, welkom in de modder! Na een hele week stevige regen ligt het parcours er prehistorisch bij. Ploeteren is het voor de crossers, en voor de supporters. In de week voor de cross staan de media vol met pronostieken, en altijd staat seizoensrevelatie Wout Van Aert al favoriet. De vraag waarmee de cross start is dan ook: Wie verslaat Wout Van Aert? Voor onzen echter Tom geen vraag, want de benen zijn goed, de moraal is top, en "Voor een tweede plek

“Voor een

tweede plek starten doe je niet, dan kan je beter thuisblijven."

starten doe je niet, dan kan je beter thuisblijven." Een kampioenschap moet

natuurlijk nog altijd gereden worden, en dat blijkt al meteen in de eerste ronde. Tom, startend tussen Klaas Vantornout en Wout Van Aert, gaat niet goed uit de blokken en duikt pas als 7de het veld in, na kopstarter Kevin Pauwels die er meteen een hoog tempo oplegt, voor zover dat hier in de modder mogelijk is. Ook goed gestart zijn favoriet Wout Van Aert, neoprof Michael Vanthourenhout en Rob Peeters. Tom kan gelukkig snel opschuiven in het pak, en komt als 5de aan de balkjes. Dan pakt Wout Van Aert op kop over en meteen gaat het tempo de hoogte in! Achter hem breekt het! Tom ziet het gevaar, en steekt een tandje bij. Maar dan raakt Tom een supporter die te kort staat, uit evenwicht en op zijn rug in de modder! Tom moet een gaatje laten, hij volgt op 13 seconden. Ondertussen maakt maakt Michael Vanthourenhout op kop een smakkerd in de modder, het sein voor Wout Van Aert en Kevin Pauwels om er vandoor te gaan. Tweede ronde en Wout Van Aert bepaalt het tempo, zoals iedereen verwacht had. In zijn wiel de verrassende Tim Merlier. Tom volgt als

10de, hij zit duidelijk niet op zijn plaats. Op op ziet het al rood (Sunweb) en oranje (Vastgoedservice), geel (Telenet Fidea) en groen (Crelan) ontbreken, voorlopig. Even pakken Van Aert en Merlier een gaatje, maar uit de achtergrond komt Sven Nys, die hier een parcours naar zijn hart vindt, stevig opzetten. Iets verderop is Tom bezig gaatjes te dichten, hij oogt sterk! Hij is al over de snel gestarte Kevin Pauwels gegaan. Op kop rijdt Wout Van Aert op tempo weg van Tim Merlier, en in de daaropvolgende loopstrook slaat hij het definitieve gat. Maakt Wout er de verwachte éénmans-show van? Tom volgt op 34 seconden. Derde ronde en Wout Van Aert krijgt een stevige tegenstander op zijn nek. We zijn drie modderstroken ver en Sven Nys komt als eerste achtervolger opzetten. Al snel krijgt hij Van Aert in zicht, 15 seconden achter nog. Tom zit ondertussen in de eerste groep achter deze twee leiders. Lang duurt het niet voor Nys bij Van Aert is, het publiek met veel Nys-supporters, ontploft! Kort daarna krijgt Van Aert kettingproblemen: eerst een geblokkeerde versnelling, daarna een gebroken ketting! Sven Nys ruikt zijn kans en gaat er alleen vandoor. Van Aert valt terug tot in de groep achtervolgers, met onzen Tom die al goed opgeschoven is. Als Tim Merlier op kop van die groep valt, gaat Tom er gezwind over, en is hij de eerste achtervolger! De verschillen zijn

nog klein, 16 seconden op Nys. In de modderstroken vallen er terug gaten en het is Klaas Vantornout, toch "ziek" de voorbije weken, die als eerste het gat dicht. Klaas heeft blijkbaar goed gerust, want hij legt er meteen de pees op, Nys klampt aan. Rob Peeters en Wout Van Aert zijn de eerste achtervolgers, Tom volgt als 5de op 15 seconden. Vierde ronde, we zijn halfkoers, ja hier in de loodzware modder duurt een ronde meer dan 10 minuten! De crossfietsen wegen na een paar modderstroken ook enkele kilo's meer. Het is geen wonder dat dan ook elke ronde twee keer gewisseld wordt. De mannen in de materiaalpost, een complete modderpoel, doen fantastisch werk. De verschillen tussen de crossers worden kleiner in deze ronde. Wout Van Aert kan als eerste terug bij de twee koplopers, Nys en Vantornout aansluiten. Even later komen ook Tom, Pauwels en Peeters terug aansluiten. Op een afstand van 25 meter rijden nu 6 crossers bij elkaar, die zullen vechten voor 3 podiumplaatsen! Superspannend! Vijfde ronde en Tom demarreert! Op kop gaat hij het veld terug in! Het is Wout Van Aert die als eerste remonteert. Daar is een lange loopstrook, Van Aert natuurlijk op kop, maar op de brug snelt Tom met grote passen naar boven, twee treden ineens, en hij is weer de leider! > Pag. 8

Sport

8

“Natuurlijk is tweede worden mooi, maar toch smaakt het een beetje zuur.”

Als een steen smijt hij zich naar beneden in de gevaarlijke afdalingen, en weer pakt hij een gaatje! Hij zet de andere koplopers duidelijk onder druk! Die anderen kraken, maar buigen nog niet. Na een hele ronde op kop zijn er nog altijd 6 leiders. Daarachter de leegte… Zesde en laatste (!) ronde. Wie heeft nog het meeste energie over op dit loodzware parcours? Tom demarreert opnieuw en gaat weer als eerste de modder in. Rob Peeters komt in zijn wiel, en pakt meteen over. Rob versnelt, Tom klampt aan! Vantornout en Van Aert sluiten ook aan, Nys en Pauwels lijken te passen. Klein foutje van Tom aan de voet van een stevige klim, Vantornout en Van Aert erover. Vantornout zet meteen stevig door, op en over Peeters en weg is lange Klaas! Dan maakt Vantornout een schuiver bergop, een slinkse beweging met zijn fiets naar rechts houdt de rest op, goed voor Tom, want die kan zo terug aansluiten, maar Klaas is snel weer op de fiets, terwijl de rest even moet bekomen. En opnieuw is Vantornout weg! Hij zet door en pakt snel een stevige voorsprong, 15 seconden. Tom reageert als eerste en als beste! Hij rijdt de andere achtervolgers los en nadert terug op Vantornout! 9 seconden nog!

Kort voor de finish ligt Tom nog maar een halve brug achter. Wisselzone, Klaas wisselt niet, Tom bijna wel, maar dan ook niet. Daar is nog een laatste lastige loopstrook, Vantornout met zijn lange stelten versnelt nog een keer, en snelt zo naar zijn tweede Belgische titel, na Mol twee jaar geleden. Ontgoocheld bolt onzen Tom een handvol seconden later als 2de over de meet. Zilver, maar da's een magere troost. Gestreden als een leeuw, maar verloren. En dat tegen een Klaas die drie weken kon rusten, ja door ziekte, maar toch rusten. Dat doet zeer, bij Tom, en bij de supporters. Maar we zijn ook fier natuurlijk: Tom heeft een prachtige wedstrijd gereden en brengt zilver meer naar Essen! Tom zelf na de wedstrijd, niet voor de camera's maar in de rust bij de camper:

"Klaas was de beste, maar ik ben er niet helemaal happy mee. Natuurlijk is tweede worden mooi, maar toch smaakt het een beetje zuur. Ik heb een dubbel gevoel. In de eerste ronde bleef ik plots achter een toeschouwer hangen. Ik belandde met mijn rug vol in de modder. Daardoor moest ik de wedstrijd lang ondergaan, terwijl ik had willen aanvallen. Het lange achtervolgen kostte krachten. Eens mee in de kopgroep van zes renners heb ik geprobeerd van mijn

ding te doen. Ik nam de kop, regelde het tempo, maar dan werd ik verrast door de aanval van Rob Peeters. Daardoor raakte ik het wiel van Klaas kwijt, terwijl ik daar absoluut had willen blijven in zitten. Zo ging ik achter het net vissen. Klaas is in twee dingen heel sterk: in het lopen en op de trappen. Vermits die trappen op cruciale plaatsen op het parcours lagen, deed hij me de das om. Die obstakels braken me en gaven hem vleugels. Om te winnen had ik op het moment van de waarheid in zijn wiel moeten zitten." Sportieve reactie Tom! En, een opsteker: door het falen van Lars van der Haar in Nederland (daar werd Mathieu van der Poel kampioen) stijgt Tom naar de 3de plaats in de UCI-ranking! Belangrijk voor de komende wedstrijden en het WK! Tmeeusen.be 1. Klaas Vantornout, in 1u10'51" 2. Tom Meeusen, op 8" 3. Wout Van Aert, op 18" 4. Sven Nys, op 22" 5. Kevin Pauwels, op 31" 6. Rob Peeters, op 49" 7. Tim Merlier, op 1'52" 8. Gianni Vermeersch, op 2"48" 9. Bart Wellens, op 3'06" 10. Jim Aernouts, op 3'33"

Sport

9

Ludo van den Buys kampioen der Noorderkempen bij veldrijden Naast Tom Meeusen is er op den uil nog iemand die op hoog niveau cyclocrosst. Ludo van den Buys heeft het eindklassement van de Verstandhouding der Noorderkempen gewonnen in de categorie +60 jaar. In de 10 crossen die gereden zijn behaalde Ludo het beste eindresultaat. Hij heeft 4 crossen gewonnen, hij was 5 keer 2de en 1 keer 3de. Van de laatste cross op 17/01/2015 in Rijkevorsel, die hij ook won, hebben we enkele foto’s bijgevoegd. Op 14 februari wordt hij in het parochiecentrum van Essen-Statie gehuldigd als kampioen van de noorderkempen. Van deze huldiging zullen we later ook nog enkele foto’s doorsturen.

Patrick Lambrechts

De tijd van toen

10

Deel 2: HET HUIS VAN NEGOCIE Het dorp Horendonk onderscheidde zich slechts heel licht van een modaal Kempisch dorp. Het was aan twee kanten ingesloten door Nederland (“ ’t Hollands”) en daardoor kwam het dorp in het oog van smokkelaarsland te liggen.. Basisproducten zoals boter, koffie, suiker, jenever en sigaren waren veel goedkoper aan de andere kant van de grens, en dus begaf heel het dorp zich geregeld op smokkelaarspad… tussen velden, weiden en hagen… om de douaniers (die overal op de uitkijk stonden) te mishagen. In het ergste geval moest je je waar afgeven, maar dat was dan pech. Volgende keer beter! Zijn bijnaam, “den Uil”, maakte van Horendonk ook iets bijzonders. Die naam dankte het aan een vroegere afspanning en verversingspost langs het traject van de postkoets tussen Antwerpen en Oud-Gastel (Nederland). In 1693 werd op de Kraaienberg “Den Ouden Uyl” gebouwd, zoveel als een hotel nu. De postkoets reed in Horendonk door de huidige Postbaan (hoe kan het ook anders). De Kraaienberg, niet meer dan een veredelde molshoop in het landschap, was een aftakking die naar het centrum leidde. In mijn kinderjaren waren de ruïnes van de oude afspanning nog steeds te zien in wat wij toen “De Uilenbaan” noemden. En nu we het toch over een taverne hebben: er stond er nog zo één in het centrum zelf, met de sprekende naam “Het Huis van Negocie”, misschien wel het hart van het dorp dat op het einde van de 19 de eeuw nog niet eens een eigen kerk had. Hier werden vooral zaken gedaan tussen veekopers en boeren. Bovendien was er een eigen slachterij aan de zaak. De drijvende kracht achter dit alles was Marijn Gommeren, mijn grootvader, een imposante man met snor en wijd hangende jas, een monument van vlees, in de volksmond “den burgemeester van den Uil” genoemd. Hij had inderdaad goed “geboerd”, als veekoopman, herbergier en slachter. Mijn grootmoeder, Trien Van Gool, plaatste hij achter de toog. Zo kon ze hem zijn borrels beter uitschenken terwijl hij zaken deed. Ongelofelijk wat mijn grootmoeder allemaal gepresteerd heeft: een druk café besturen, met of zonder een man die altijd met de B van boeren en beesten en borrels bezig was… en dan nog 17 kinderen van diezelfde man op de wereld zetten, en die liefst nog een deugdelijke opvoeding proberen te geven. Je leest het goed: 17! Van die 17 bleef ongeveer de helft in leven, maar dat is nog altijd een kleine voetbalploeg. Ik heb mijn grootmoeder nooit gekend (ze stierf toen ik één of twee jaar oud was), maar ik weet dat ze de goedheid in persoon was: zeer devoot (om niet te zeggen “zwaar” devoot), altruïstisch, sociaal. Mijn vader vertelde graag over zijn onbezorgde kindertijd in “Het Huis van Negocie” waar hij, Frans, als derde oudste geboren werd in 1903. En die kinderjaren werden vooral gekleurd door overvloed. Van alles was er te veel: te veel kinderen, te veel vlees (dat werd immers ter plaatse geproduceerd), te veel alcohol en te veel vloeken, te veel vrijheid. Toch hield mijn grootmoeder angstvallig het peil van de deugdzaamheid van haar kinderen in de gaten: dus ook te veel gebeden en devotie. De opgroeiende jongens kwamen snel in het bedrijf van hun ouders terecht. Pierre, de oudste zoon, nam de zaak van zijn vader over toen deze in 1927 stierf en mijn vader werd slachter bij zijn oudste broer… maar eigenlijk was hij veel liever onderwijzer geworden. Marijn Gommeren had zijn kinderen gemakkelijk kunnen laten studeren, maar hij had geen hoge pet op van “schoolmeesters”. Toen mijn vader elf jaar oud werd, stelde mijn grootvader hem voor de keuze: “Wa kiest ge? Elke dag met mij mee op ’t gerijke, de zweep in uw handen, overal komen waar ge maar wilt, uw eigen baas zijn? Of elke dag voor de klas staan, voor die onnozele jong, met zo’n stijve col die altijd zeer doet?” Dan is de keuze van zo’n jongen snel gemaakt natuurlijk. Maar hij heeft er later wel spijt van gehad.

Een foto van de familie Van Gool, met vooraan rechts (zittend) Marijn Gommeren en naast hem zijn vrouw Trien Van Gool. Ze worden van elkaar gescheiden door het hoofdje van hun jongste kind, nonkel Jef. Mijn vader (ongeveer 18 j. oud) staat achter zijn moeder.

Familiefoto in onze tuin. Ik ben ongeveer twee jaar oud. Staande van links naar rechts: Lydia, Marina, Gemma, Stan, Ludwina, Marie-Louise. Zittend: Josée, moeder met Cis, vader met Jef, Alcice. En vooraan: Walter en Rudi. Cis Gommeren

Varia Foto van de week

11