Lieve Sylvia Agnes Godefrida (zo héét ik, maar hoe weten ze dat?), nog veel dank voor de tien dollar die je vorig jaar december zo goedhartig was te doneren aan de stichting orthodontistische hulp voor kansarme knaagdieren. Je hebt levens gered! Maar helaas, ons doel, gezonde feestdagen voor ieder dier, is nog niet bereikt. Zonder jouw milde gift sterft dit zeehondje (plaatje van huilend zeehondje) nog vóór kerstavond aan ontstoken tandvlees, onder gruwelijke pijnen.
Werkstuk Zo klinkt Sylvia als ze wél goed in haar vel zit, want ik kan haar bui raden aan de hand van haar stukjes (helemaal Uri Geller). Minstens had er zo'n stukje doelgroepjargon kunnen landen in het broddelwerkje Werkstuk. Er was immers sprake van een voorgeschreven aantal pagina's, dan zal er ook wel een subdoel, doel en een sanctie benoemd zijn. Minstens een deadline: zulks gevat in toon en schrijfwijze van de Pabojuf. M ijn zoontje moe st een werkstuk schrijven. Dat is toch geen openingszin; het raffelige kattebelletje op de felbegeerde pagina V12 (8 juni is iets minder vermaard, toegegeven) is nauwelijks een stap verwijderd van een mailtje!
Meer featuring Sylvia: Wittemanesque, Vrouw en auto op celluloid (scroll) en Sylvia meissie
Ik doe het één keer voor, en de volgende keer zelf, goed? Is dat inleving, zeg maar da?
Waarom nee zeggen? "De eerste plaats waar je iets moet zoeken, is de laatste plaats waar je het zou verwachten." En ze mag ook wel eens wat doen voor de kost: geheid dat mijn Werkstuk voor haar een stukje betekent. Ja, die moeder van mij, die is liever lui dan moe. Moet je nagaan: toen ik nog rufterig op d'r arm lag te kwijlen, was ik al productief lid op d'r BTW-vooraangifte; de factuur voor kvk-lidmaatschap is ook al afgeschaft, er blijft geen grootboekrekening meer over. Waar moet mijn werkstuk over gaan? Uh, de tweede wereldoorlog, daar weet ze vast wel iets van. samenzweerderige fluistertoon Verklap ik u een geheimpje: op het brave Giethoornse schooltje kan ik het dus niet over mijn specialisme hebben: The Austin 747 Painted in a nimbus of orange, green and purple swirls. The tailfin shows off the Austin Powers trademark symbol, just in case anyone was in doubt of the whereabouts .. "The swinger has landed!" The dominant feature is the circular, rotating bed. Including minklined handcuff restraints, to be used in the event of turbulence or to subdue over-randy passengers. A fully stocked bar, baby-oil included, wall-to-wall leopard skin carpeting and upholstery, topped off with flight attendants stemming from True Pussycat Doll pedigree. Albeit with the mind of girlie-girls, so the leader of the pack's lifeline ends as a groundstewardess. Sorry love. Admit that the familyname Scherzinger would make a fine tax-attorney or an et-al (quoted scientist); but it's a long way to Humpalot or Una Brau. Maybe you can save Japan, according to the Financial Telegraph they bancrupted and Mr. Roboto might like a bossy gal with straightened hair. "Shit, er is echt geen beginnen aan." "Wat doe je toch raar?" vroeg Laura. Ze trok een stoel onder een tafel vandaan en plofte neer. "Ik zou bijna denken dat je jaloers was." "Diepe zucht," grimaste Ilse een beetje bitter. "Waar gaat dit over?" Maartje keek hen nieuwsgierig aan (en bleef intussen toch ademhalen, qua show do tell). Zo klinken wij. Volgens hun. Direkt ontsnapt uit de archieven van Tina-Topper©. Als het rendement oplevert, maak ik ze wijzer, eerder niet.
Toeleiden Terzake, ik moet het goed toeleiden, mensen duwtjes geven, hun eigen conclusies laten trekken. Bevestig wat mensen al uitstralen, da's één. Moeders in het algemeen en Witteman in het bijzonder, zijn bevattelijk voor de doloreuze invalshoek. 'Ik begrijp er gewoon helemaal niks meer van,' deze tekstregel moet ik (denk om het betrekkingsniveau; mantra van de dag: Liga) op een welgemikt moment method acten. Motivatiepunt Opgelucht iets anders gaan doen, dat snapt een kind. Dat is haar motivatiepunt (men denke vanuit het geinfluence-de peopletje), en dan een zetje geven. Om met Sunny te spreken, op de puppieschool. Right. Om 16:43 inzetten, Internet information overload (moi? dûh!) faken; het is de kunst haar 'dan doet papa wel de rest' te laten zeggen. De daad doen plegen door Ricardo (van de geestelijk vermogens, ik vertel u niets nieuws). Voorbereiding is de sleutel van succes Een goede manager kent zijn zwakheden. De spiegel erbij .. als er weer zo'n kookgerelateerde anecdote opborrelt boven de bovenste kinlijn, of iets met zo'n standaardcomplex, de vette reet als je leuke tieten hebt of andersom .. Dan blij, opgetogen, geïnteresseerd en bemoedigend kijken, mitsgaders met de tekst geschraagd. En dat is dus niet, korporaal Boelemans, my iq points are dropping by the second, are we in radiator spring village? Stemming stuurt gedrag. Denk maar gewoon helemaal niks, subsidiair nagenoeg niks. Mantra: wa-ter-meloen. Rustig aan met die wenkbrauwen, en met de loens. Oefenen gaat beter met cue-exposure .. Ik gok op iets met surrogaatkook, dat is thematisch, hard en toch zacht .. wacht ik noteer het in mijn dagboek, kijken hoe dat gaat, met losse handen.
Silliestappenplan: is er geen redacteur bij het sufferdje die je om je openingszin kappittelt, geen follower of twittee die de fraaie link naar opvoeden en nee zeggen opmerkt, want juf met staarten zegt ook niet alle antwoorden voor (gelukkig niet), én krijg je geen woedende brief over dat trampolinekampbruggetje .. dan kun je de Zoals Mijn Enkele Lezer Weet-club joinen ..
