Verhaal van Tom(mie). Deel 1. Hoi, mijn naam is Tom en ben nieuw hier,..(helaas). Ik hou het voor nu even kort,...zal op een ander moment verder vertellen hoe e.e.a. bij mij is begonnen. Maar goed even voorstellen is wel zo netjes niet?,... Ik ben een (jongensachtige) man van 50 jaar en woon in Amsterdam Mijn hobby's (waren) door de T. en de depressie zijn de interesses aardig afgenomen,... Heb nog een beetje werk maar zit door de depressie en de T. ook al in de UWV/CWI molen,...en daar moet je echt niet terecht komen!!!,.. Meiden en mannen van dit forum,...Probeer dit echt te voorkomen. Ik had ook nooit gedacht daar mee te maken te krijgen,...maar zo zie je maar,.. Oke,..zou het kort houden,. Wil eigenlijk ff reageren op de berichten van Jan K,... Man ik begrijp je helemaal,....ik zit er soms helelmaal doorheen. En ik ben al aardig door een hel gegaan de afgelopen 2 jaar. Maar even iets op het gebied van medicatie:,..stel eens aan je huiarts voor of je niet op de remaron(mirtazapine) kan. Ook een antidepressiva, maar een met een soort van gunstige slaapfunctie! En deze is niet verslavend zoals bv seresta of andere rustgevers of slaapmiddelen. Tevens wil ik je wijzen op de mogelijkheid om een Tinnitus (TRT) training te doen bij de Riethors t in Ede. Ik heb me daar ingeschreven, en de cursus begint binnenkort. Dus voor een ieder die hiervan nog niet op de hoogte was,..zullen er wel niet veel zijn denk ik,..maar willicht handig om te weten. Tegen mij was ook verteld,..net als bij zo velen,..Leer er maar mee leven!! Ja ja,...het gemak weermee dit wordt gezegd,...ongelofelijk!! En dat terwijl deze F...! aandoening zo je leven kan ontwrichten! Maar goed,..ik heb het en ik wil SVP!!,...wel een stukje leuk leven terug! Want ik had een erg leuk leven en dat is danig naar z'n moer! Maar wellicht gaat de cursus in Ede me daarbij helpen. Daar leren ze je,.(een dag p/w) en in totaal zo'n week of 30 hoe om te gaan met je T. Ik sluit nu af want zo gaat het bij mij nou altijd,..zeg dat ik het kort houd en dan komt er nog een heel verhaal!,.. Maar goed vondt het ff belangrijk om mij bekend te maken en iets te melden m.b.t. tot Jan en dat in Ede! Zoals beloofd zal ik een volgend keer vertellen hoe het allemaal zo is gekomen,.... Vast een prettig weekend allemaal,... Groeten, Tom
Deel 2. Hoi ,…zoals beloofd zou ik nog even verder gaan met mijzelf voorstellen en een beetje mijn verhaal doen. Zoals ik jullie heb verteld woon ik in Amsterdam,…in stadsdeel Zeeburg aan een kade in een verbouwd pakhuis. Het is een erg mooi gebied waar ik woon. Woon daar al sinds 1990, (daarvoor 10 jaar samengewoond op een andere plak in A‟dam) en heb daar altijd fijn gewoond. Nu door alles wat er de afgelopen twee jaar is gebeurd kan ik er niet meer van genieten,..Genieten is een woord waar ik een hekel aan heb gekregen,…net als mensen die lachen, plezier hebben etc. Besef dat dit erg klagerig overkomt maar zo bele ef ik het nu gewoon Ik was een man die zo intens en puur kon genieten van alle dingen van het leven,..zeker ook de kleine dingen,…de zon,..mooie
natuur, lekker eten,..wijn etc. etc.,… Daar is nu niet veel meer van over. Dit gaat een beetje lang verhaal worden en als jullie het niks vinden moet je me dat maar eerlijk zeggen hoor,…kan me nl voorstellen dat jullie ook denken ,..ja maar waar heeft dit alles met de T. te maken?,…best heel veel maar ik heb erg de behoefte om het hele proces te beschrijven, hoo p niet dat jullie mij dat kwalijk nemen. Ik heb nl altijd al de behoefte gehad om zorgvuldig en open te zijn naar mensen,..thats me!! Alle ellende is twee jaar geleden begonnen,…om precies te zijn 02 april 2005. Daarvoor mankeerde ik helemaal niks,..nou ja op een artrose in mijn nek na dan. Slijtage tussen C5 en C6,…moest daarom stoppen (rond 1997) met race fietsen hetgeen Ik met veel plezier heb gedaan. Ik woonde sinds 1990 alweer alleen, en omdat ik niet veel meer uitging, (drukke baan ed) Ben ik vanaf 2002 een beetje aan het internet daten geslagen Dat was erg leuk en heb vele dates gehad,…nooit voor erg lang,..ben waarschijnlijk nogal kieskeurig Alleen werd het steeds meer en eind 2004 ging ik gewoon met teveel dames om,… Ook had ik een dame op lesbos ontmoet in de zomer van 2004 en zag die met enige regelmaat. Maar ik twijfelde ,….zoals zo vaak,…zij had twee jonge meiden en ik wilde eigenlijk geen kinderen,…tevens woonde ze in Arnhem en alles bij elkaar dacht ik van ik weet het niet,…. Maar zij liep wel als een rode draad door mijn leven vanaf die zomer. Ergens in maart 2005 stuurde ze een mail waarin ze aangaf dat zij binnenkort iemand van die dating site zou ontmoeten want ze liep nou al zolang aan mij te trekken,..(zeker 8 maanden) en ik kwam maar niet echt over de brug. Daar baalde ik best van maar kon het ook wel weer begrijpen,…..Ik dacht dus moet maar eens met haar gaan praten en ben op die bewuste dag naar Arnhem gereden. Ik was er vrij vroeg en belde naar haar thuis nummer en ook mobiel,..zo van heb je koffie? Beide lijnen geen gehoor,..het was nog wat vroeg ,..rond 09:30 dus dat kon,.. Dus ben ik uit de auto gestapt en naar de voordeur gelopen,…. Ik stond plotseling verstijfd, want voor op haar woonerf stond een grote motor! Die was niet van haar en die stond daar natuurlijk al vanaf de vorige avond! Ik zal niet alles vertellen anders wordt dit gewoon veel te lang, maar kan ju llie wel vertellen dat ik daar de hele dag op het parkeerterrein heb gestaan!!,..dom ,…raar en heel onbegrijpelijk wellicht,..maar ik was totaal van slag. Toen is het allemaal heel snel gegaan,….vanaf die dag en er is nog wel contact geweest tussen haar en mij maar het was t/m 02 mei een giga nerveuze en gespannen tijd voor mij. Gelijktijdig was het op mijn werk erg druk geworden ,….Ik werk in een ZH en er werd in april van dat jaar een nieuwe vleugel geopend en de festiviteiten ( personeelsfeest, opening , medisch congres) kwamen voornamelijk op mijn conto,..moest erg veel doen en ik had hier al een tijdje best tegenop gezien. Mede door die toestand met die dame uit Arnhem, voelde ik dat ik danig te lijden kreeg onder de stress. Het organiseren, (wat mij altijd goed afging ) viel me zwaar en voelde me afglijden,..ik begon toen al slechter te slapen. Op de tweede dag van de festiviteiten ging het helemaal fout ,..voelde me beroerd en begon opeens als een gek te janken,..ongelofelijk een man van toen 48 ,..1,92 bij 95 kilo stoer enz Maar daar ging ik,..niet meer te bedaren. Ik moest naar de bedrijfsarts en die zij blijf jij maar even een tijdje thuis! Toen toch nog wel halve dagen gewerkt, maar merkte dat er iets totaal niet goed zat in me! Dame in kwestie koos uiteindelijk toch voor de man van de motor,..dat hoorde ik op 02 mei. Daarna ging het steeds slechter,…..flink overspannen en medio mei 2005 echt ziek gemeld. Begon toen met Diazepam en ging naar een psycholoog ,..dat werkte niet echt want die kw am Al snel met cursus pakketten die rond de €300;- moesten kosten. Het ging slechter en slechter,..erg nerveus,..onzeker bang. Toen ging het snel ,..op een gegeven moment toch maar aan de Antidepressiva, want mijn stemming werd ook steeds slechter,..dus toen begon al een „‟fijn‟‟ medicijn gebruik,… Inmiddels aan de Oxzazepam, Zolpidemtartaat, (slaappillen) en dus een AD ,..Efexor. Toen brak er echt een ik kan het niet anders zeggen een VRESELIJKE tijd aan!!! Ik jankte me iedere dag kapot,..wel 6 tot 8 heftige jankbuien per dag,…en ik voelde me Wanhopig ,…bang ,..rot en helemaal naar de klote! Ik begreep gewoon niet wat er mat me aan de hand was,…wat gebeurde er allemaal!! Mijn leven was volledig van slag!!,…..
Hoe kon dit mij overkomen??,..ik snapte het gewoon niet!!!,..wat was er toch allemaal aan de hand!!! Was zo bang ,..waarvoor??,…wist het gewoon niet maar alles ging in sneltreinvaart door mijn kop,…alles war er die maanden daarvoor was gebeurd maakte me helemaal van slag. Het werdt een verschrikkelijk zomer,…wat er allemaal in en met me gebeurde ,..onbeschrijflijk,….wat een hel!!! Het slapen ondanks de slaappillen ,..was bere slecht,…en waar ik achter kwam dat de huisarts deze nooit zolang had mogen voorschrijven,…in totaal 6 maanden geslikt! En sliep ik er nou op,…amper 2 uur per dag,..ik werd een wrak en en viel 15 kilo af. Inmiddels aan de tweede psychiater,…en inmiddels aan de Zoloft,..ook een AD omdat de Efexor niets deed,..ja ,..ik werd er alleen nog maar beroerder van en het huilen nam achterlijke vormen aan. Nogmaals die zomer was een regelrechte hel ,…en het is ook in die tijd begonnen dat ik aan Suïcide begon te denken,…(had echt nooit gedacht dat ik dat ooit zou doen!) Maar de wanhoop werd zo groot dat ik het gewoon niet meer trok. Ook in de zomer merkte ik dat ik een lichte fluittoon in mijn linkeroor kreeg,…niet heel erg Niet wat het nu is,.,.ik zou het zo willen omruilen!!!,…maar kennissen weten dit aan evt. bijwerkingen van de AD. Het ging slechter en slechter,…..het is september 2005 en ik begon ook mijn huis uit te vluchten,..kon niet meer allen zijn,….vluchtte naar mijn ouders,..naar een goede vriendin/collega,… Zoloft 12 weken geslikt maar hielp niet,..en de spanning, paniek en angst bleven maar en werden erger. Op een gegeven moment werd het zo erg dat een andere vriendin mij mee heeft genomen naar de huisarts en verteld dat het zo echt niet langer kon. Hij kwam met en folder van Altrecht in Zeist,…een kliniek!! Mijn hemel dacht ik hoe gek kan het worden??,..wat gebeurt er allemaal met mij!!! Ik heb daar een intake gehad en begin oktober 2005 ben ik daar opgenomen. Het was een soort Rustoord voor mensen die er helemaal doorzaten. Maar ik vond het vreselijk!!!,…hoe kon mij dit overkomen??? Ik die altijd alles zo voor elkaar had???,… En ik herkende mij totaal niet in de andere mensen die daar zaten,….die konden lachen Hadden toch nog plezier en ik,..ik was alleen maar bang, ontzettend nerveus en zo onrustig. En de aanpak was daar ook heel bijzonder,…ik dacht ik ga nu naar een soort van ziekenhuis Waar ze me beter gaan maken,..toch niet zo gek bedacht he? Maar nee,…in groepssessies werd mijn persoonlijkheid aardig afgebroken,… Kan me nog een zin goed herinneren ,..Ik was uit mijn eigen Koninkrijk gevallen. Ik kon mijn draai er niet vinden,…voelde me erg alleen. Ik moest meedoen aan sporten maar dat ging gewoon niet,..ik had een gevoel alsof er watten in mijn kop zat en ik zwaaide op mijn benen,…natuurlijk door de maanden slecht slapen en al die pillen! En als je een Psych wilde spreken moest je daar zo‟n twee weken op wachten. Uiteindelijk toch een gesproken en die heeft mij op de Remaron gezet,.. Die hielpen niet meteen maar na een paar weken kon ik daar goed op slapen! Eindelijk,..een hele nacht slapen,…het was ongelofelijk voor mij. Dus de slaappillen gingen eraf en ben ook de Seresta gaan minderen,…en het ging iets beter met me,…. Kon weer een beetje lachen,.,…maar de depressie bleef. Toen het zal november zijn werd in wakker met een ongelofelijke hoge piep in mijn oor (hetzelfde oor waar ik al een zachte fluittoon in had),…ik schrok hier erg van ,..maar dacht gaat wel weer weg,……. Maar het bleef,…….ik vond het verschrikkelijk en mijn stemming vloog mede daardoor weer enorm achteruit. Ik heb mijn tijd daar uitgezeten maar het ging nog steeds slecht met me,..erg nerveus, bang en zoals ik dat zeg erg in mijn kop,…en er kwam amper wat uit mijn handen en had heel veel last van het missen van mijn oude leven,…dat vind ik vreselijk,…..mijn oude ik zo te missen Daar kan ik nog steeds niet mee omgaan.,…gewoon ,..het gewone,..niets is meer hetzelfde. Het is inmiddels januari 2006 en ik begin weer op ATB te werken,…. Paar uur per week,..maar dat gaat me slecht af,…er is nl ook iets met mijn ogen aan de han d. Ik kan nog maar slecht lezen,..het is niet alsof er vlekken voor mijn ogen zitten en alsof de letters onduidelijk zijn,..bewegen oid! Ik heb al een PC bril een leesbril maar niets helpt. Ook komen de teksten die ik dan toch nog wel eens probeer te le zen niet meer door. Ik kan het niet in me opnemen,….mijn gedachten kan ik er niet bij houden.
Het komt niet binnen,….ik mis het lezen mijn Parooltje of een boek heel erg! Ook weer naar een andere Psych waar ik ook weer een rits AD‟s probeer. Medio mei 2006 een tijdje Zyprexa geprobeerd,….dat ging een week aardig maar (wellicht mede door hernieuwd contact met dame uit Arnhem) daarna ging ook dat weer mis. Inde winter van 2006 nog bij de KNO arts geweest in het ZH waar ik werk en na een gehoortest,…jullie raden het al,..je hebt waarschijnlijk Tinnitus! Ik zei oke ,..maar ik heb er erg veel last van en het houd ook de depressie in stand. Ik dank dan ook veel ,…van F…!,…nu heb ik al die ellende al krijg ik dit er ook ff bij!! Maar onnozel als ik toen was,..goed ik heb dus Tinnitus,…maar wat kan je er aan doen?? En ja,..dan komt het onvermijdelijke ,….Leer er maar mee leven! Nou ,..zoals velen van jullie ook hebben meegemaakt,..dan flikker je echt in een gat!! Hoe moet ik dit ooit een plek geven??,…….het naar bed gaan is al zo raar,..want je weet Dan is het stil en kom „‟ie‟‟ in volle hevigheid,…nooit meer lekker naar bed gaan,.. En ook nooit meer lekker wakker worden,,…(maar wellicht en dat hoop ik maar maak ik hier een denkfout,…misschien is dat wel niet zo,…wellicht ga je er na een paar jaar een beetje aan wennen,….gaat de T. een beetje naar de achtergrond). Maar je voelt je echt veroordeeld!!,..heel herkenbaar denk ik!!! Zal ik ooit weer eens een beetje leuk leven krijgen!!!???,…kunnen genieten?? Want verdomme,…waarom moest dit er nou ook nog bijkomen,..ik kan hier toch zo radeloos, boos en totaal van slag van raken. Nu ook weer op het moment dat ik dit schrijf,….waar is mijn gewon leven gebleven. Nu zit ik met zoveel ellende en dan heb ik er oo k nog die ellendige T. bij. De spanning in april 2006 liep zo hoog op,…. Na een strandwandeling met een vriendin,…kwam ik weer jankend thuis,..voelde me zo intens rot,…waarom kon ik niet genieten van die middag,..de zon scheen dat voelde ik wel maar nie t in mijn binnenste,…ik voelde me zo ellendig ondanks zon mooie dag!! Ik zat thuis jankte als een gek,…..om de ellende die ik voelde,…de leegte ,..de spanning , Het verdriet van el die maanden al,..het gemis van mijn fijne leven,…en de verotte T. Ik vloog plotseling op, liep naar de ijskast en zetten een fles witten wijn aan mijn mond, (zoals jullie weten mag drank natuurlijk niet met al de medicatie,…maar ik had er toen zo intens genoeg van,..dat knokken al zolang,..dat ellendig voelen iedere dag opnieuw!! Ik was het helemaal zat en nam nog een slok samen met 5 serestas,…ben naar mijn kelder gelopen om nog een fles te halen,…ik vervloekte die K…! fluittoon in mijn oor. Ook die heb ik opgedronken en nog meer pillen erin. Waarom weet ik nog steeds niet maar heb toen ook flink in mijn hand gesneden. Daarna weet ik niks meer,…..heb nog iemand aan de telefoon gehad,..maar verder niets. Volgende dag werd ik wakker met een flink verband om mijn hand. Mijn zus gebeld om te vragen wat er gebeurt was,..ze was kwaad maar ook verdrietig. Ze hadden me thuis aangetroffen ,.alles onder het bloed,…en moest dus naar het ZH. Ik zag dat ik ook nog emails had gestuurd naar de dame in A. om afscheid te nemen. Het is ongelofelijk dat ik dat gedaan heb,…..dat ik ooit to t zoiets in staat zo zijn ,.. Nee iedereen die mij kent kan dat beamen,… Maar als iets lang duurt en je leeft in zo‟n hel,…je leven zo naar de klote is knapt er iets,… Beste vrienden van dit Forum,…het is een lang verhaal ,.. En moet nu even stoppen,….zit al een tijd te schrijven en het weer allemaal te lezen Doet toch ook wel iets met me,….en ik moet ook nog boodschappen doen. Ik hoop komende dagen mijn verhaal af te kunnen maken. Fijn weekend en bedankt voor de aandacht en geduld met dit hele verhaal. Commentaar in welke vorm dan ook,….gewoon doen hoor! Prettige zaterdag verder!
Deel 3. Zoals beloofd ga ik verder met mijn verhaal. heb wat reacties gehad om mijn vorige berichten en ben daar blij om. Er was zelfs iemand die alles zo herkende ,…het hele verhaal tot in de details. Maar hij is er ook weer bovenop gekomen en dat geeft de burger toch weer moed!
Ik begrijp heel goed dat het nogal lange stukken die ik plaats, en het is ook aan de mensen zelf op dit forum of ze het lezen of niet. Voor mij is het belangrijk om dat ik het hele verhaal, (van kop tot staart ) eens kwijt wil aan mensen die op de een af andere manier in hetzelfde schuitje zitten. Niet dat ik onbegrip ontvang uit mijn omgeving, maar familie, vrienden en kennissen weten het op Een gegeven moment ook niet meer en kunnen zich een hoop dingen gewoonweg niet voorstellen. Voorstellen is eigenlijk een verkeerd woord,..het is eigenlijk kunnen in -voelen. En dat is natuurlijk gewoon niet mogelijk!,…..gevoel kan je niet overbrengen als je het e.o.a. manier niet zelf hebt meegemaakt. Je hoort zo vaak ,..‟‟pak jezelf bij elkaar‟‟, “je moet een schop onder je kont hebben!”,..‟‟‟denk niet zoveel,..ga wat doen‟‟,…ach je hebt een piep in je oor,..nou en””,..enz. enz. Men kan het ,..nogmaals niet voelen en zeker in het laatste geval zeker niet „‟horen”! Maar Ik knok al twee jaar,..ben al twee jaar aan het overleven,..zo voel ik het gewoon. Niet is meer hetzelfde,…zelfs de normaalste dingen van een mensenleven zijn weg of voelen zo „‟raar‟‟. Het is te bizar voor woorden om uit te leggen hoe het is als je leven FINAAL opverhoop ligt Zowel geestelijk, lichamelijk, en op sociaal/maatschappelijk gebied! Zeker als je altijd een normaal leven hebt gehad, zoals in mijn geval. Ik vergelijk het wel eens met blind, (hoop niet dat ik iemand met deze stelling beledig ofzo,.is zeker niet de bedoeling!). Blind geboren worden weet je niet beer ,..je kent het „‟zien‟‟ niet,…… Maar als je blind wordt ligt dit natuurlijk wel even anders,….. Nou zo zie ik het ook met wat ik en vele van jullie meemaken: Alles wat bekend was,..leuk was ontspannen was, zeker was ennz. Enz ,..is weg! En dat is ,..althans ,.zo ervaar en voel ik dat,…Heel erg naar om te ervaren,..altijd onrustig,,.. depressief,…jezelf bijna niet meer herkennen,..die vreselijke T. enz. enz. Maar goed,…waar was ik gebleven,… Het was rond het voorjaar 2006,…..had dus bij de KNO arts gehoord dat die piep een Tinnitus was en dat dat kwam (in mijn geval niet door gehoorbeschadiging) maar do or minder horen met mijn linkeroor,..hoewel ik dat zelf niet merkte,…nu nog niet ,..voor mijn gevoel hoor ik met links en rechts evengoed,…nou ja door de gehoortest die hij heeft laten doen kwam er dus iets anders uit de bus! De Doc liet mij een uitdraai zien met een soort grafiek ,had het over herzen en zo,.. En vertelde dat dat door niet meer horen in een bepaald gebied er dus een T kan ontstaan. Ik snapte er niet zoveel van en dacht dus ,..oke,.maar wat er aan te doen. Niets dus,..iets wat zoveel van jullie ook al hebben gehoord,..leer er maar mee leven! Ik heb zitten janken bij die man!,…. Hij zei,…dat het gewoon niet anders was, maar dat het in de loop der jaren ook wel wat minder kan worden en dat je het gaat accepteren, (hekel aan dat woord gekregen zeg!!). Maar als de berichten lees op dit forum zakt de moed je toch wel in de schoenen,…vele van jullie zijna al zolang bezig!!!,…lees wel 25 jaar soms (en wellicht zijn er wel mensen die er nog langer mee zitten) en die er nog niet mee zijn klaar ge komen. Dat zijn geen fijne dingen om te lezen! Is dat echt zo?,..zijn er nou echt geen mensen die op een gegeven moment toch weer een aardig leven hebben en waarbij de T naar de achtergrond is gegaan?,…Ik lees dat dan graag hoor dames en heren!!!! Later nog een second opinion laten doen in de VU bij een audioloog,..groen als ik was dact ,..nou die gaat nog wel iets anders zeggen en komt vast met een oplossing!!!,… Nou niet dus he!!,….ik weet nu ook wel beter!! Ook deze heeft een gehoorstest laten doen met dezelfde resultaten. In het gesprek daarna ,…weer die uitspraak: Leer er maar mee leven!,..en daar kun je het dan mee doen,..je krijgt een hand en Goedemiddag! Gedesillusioneerd stond ik buiten,……. En weer janken,….radeloos was ik!!!,….is dit dan nu mijn leven dacht ik!! Fuck!!,..ik was al 1,5 jaar zo naar de klote en al zovel meegemaakt!!,…waarom moest dit er nou ook nog bij!!,..frustratie,..boosheid,..intens verdriet,…en het idee dat je leven nooit mee leuk word!!!,..(ik hoop toch zo dat deze gedachte van mij niet echt waar is he!!! Want dat denk ik echt!,…Ik ben er zo ven overtuigd dat het leuke en de rust nooit meer komt dat het een soort van waarheid is geworden maar wellicht is dat niet zo!! Ik hoop dat ze me daar in Ede ook van kunnen overtuigen. Ik hoor jullie denken,..‟‟wat een zelfbeklag!‟‟,… klopt dat doe ik waarschijnlijk teveel,..maar is het ook niet herkenbaar,…hebben sommige van jullie die een dergelijke situatie hebben meegemaakt Ook niet van die momenten dat je echt zo erg vind wa t je overkomt!?
Maar zeker een depressie is een killing aandoening zeker als die al zo lang duurt,…en daar kan ik ook verhalen over vertellen hoor,..over mensen die al veel en veel langer bezig zijn dan ik,.. Jaren en jaren,…met een medicatiereeks dat w il je niet weten,….. En tot aan lange opnames en electroshocks aan toe. Denk ook dat de een er beter mee kan omgaan dan de ander,…het accepteren weer he!!!... Wat mij ook geen goed doet (als je een beetje geloofd in astrologie dan he!) is dat ik een schorpioen ben met als ascendant kreeft,..en mijn maan staat ook nog eens in kreeft! Oftewel drie dubbel water, (watertekens) ,..en dat zijn nogal heftige gevoelsmensen <(over het algemeen dan). Ik was en ongelofelijk gevoelsmens,..voelde het leven als een zalige elektriciteit door mijn aderen vloeien!,..klinkt wat overdreven maar voelde dat echt zo. Kon zo intens genieten van heel veel dingen,…zeker oo k de hele kleine dingen in het leven. Zorgde goed voor mezelf, beetje gezond leven, eten,..niet meer roken, (gestopt in ‟95,..en helaas vorig jaar weer begonnen,.. en baal daar erg van maar mensen om me heen ,..zeggen dat stoppen nu even niet handig is,..maar ik vind het erg,..ben toch weer mijn lichaam aan het vergiftigen!). Ik had een hoop lol, werkte hard, en had een buitengewoon prettig seksleven,..ben altijd een erg Erotisch ingestelde man geweest,…(op een normale manier hoor,..liep niet de hele dag als een g… Stier achter de dames aan!). Ben ook altijd een ijdele man geweest verzorgde me goed,…zonder klef te worden oid! Gewoon lekker wat crème s‟ochtends en s‟avonds op het bekkie,..leuk in de kleren,..sporten,..en lekker koken voor mezelf,..wijntje,…dat soort zaken. En als ik nu in de spiegel kijk,…nou dan zie je wel wat die twee jaar hebben aangericht! Zeuren?,..klagen,…?,..Ja misschien wel,..maar nogmaals,..IK vind het vreselijk dat je door geestelijk aan de beurt te zijn, je finaal naar de klote kan gaan,..dat vind ik erg ja. Het lijkt wel alsof ik niet meer bij dat leven kan komen wat ik had ,..bij dat gevoel,..dat is bizar!! Denk wel eens dat ik opnieuw moet leren leven,…zo voelt het! Natuurlijk begrijp ik dat er ook veel ergere dingen zijn,..heb dat al genoemd,..allerlei vormen van kanker,..aids,..en noem maar op. Ik kan waarschijnlijk niet zo goed omgaan met het gevoel dat het “ZIJN” is aangetast. Heb trouwens in een boek van Bram Bakker, (psychiater) gelezen dat hij eens een patiënt had die kanker had gehad, en nu een depressie,…de patiënt had hem toen verteld dat zij graag haar kanker terughad in plaats van dit,………Je zou het bijna begrijpen!! Het is zomer 2006, het op ATB werken gaat me niet goed af, mede doordat ik ook een raar gevoel heb in mijn kop, alsof er watten in zit en loop erg onzeker,…alsof ik door een moeras loop. Het lijkt net alsof alles wat ik zie,..2 sec. later in mijn hersenen komen. Daarnaast heel raar „‟kijken‟‟,…het is niet alsof ik dubbel zie,..de letters op het beeldscherm of krant/boek lijken te bewegen. En nog steeds heb ik last van als deze klachten, en de Doc‟‟s Oogartsen, neurologen kunnen niets vinden,…hersenscan, MRI ,..allemaal gehad. Maar waar komt dit toch vandaan??,..ik wil wel weer eens een boek of krant lekker kunnen lezen Ik vroeg en vraag me nog steeds af wat is er toch allemaal aan de hand,…voorhaan mankeerde ik gewoon niks , en na april 2005 is alles anders geworden en heb ik de meest gekke klachten. Heb al speciaal een PC bril gekocht, maar nog lijkt het beeld wel niet steil te staan en knijp ik erg met mijn ogen,….en kan ook wat ik lees niet echt in me opnemen. Was het nou alleen die depressie en die T,.dat vindt ik al genoeg maar hoe kan het dat er zoveel Onverklaarbare zaken bijkomen. Echt,…dat lopen is zo raar.,…voel me zo onwezenlijk,..zo onzeker,..bijna duizeling in mijn kop! En „‟‟ze‟‟ kunnen niets vinden,….maar heb dit nou al zolang,…ik wordt het allemaal een beetje zat zo!!,..heb al gedacht zou ik misschien Méniere hebben,…….Ik hoor jullie alweer denken,.. Man je maakt jezelf gek door zo te denken,…wellicht is dat wel zo,..ben een beetje een hypochonder,..maar denk echt niet dat ik iets vreselijk heb,..dat is het niet,….ik wil alleen weten waarom ik me zo raar licht in mijn kop voel en zo onzeker loop en raar kijk,zie. Van Méniere heb ik gelezen dat je dan last hebt van ernstige draaiduizelingen en misselijk zijn. Nou,..dat is het nou ook weer niet. Mensen om me haan zeggen dat het allemaal uit mijn kop komt,..omdat je al zo‟n tijd mentaal goed ziek bent,..zou dat echt,..gaat dat andere dan ook weer een keer weg. Ik heb het nl altijd,..geen dag is het weg,..en heb het zowel met als zonder medicatie. Wie weet herkent iemand dit !,..hoor het dan graag! Dat het „‟zoveel‟‟ is allemaal dat nekt me gewoon erg vaak.
Je moet, moet je T een plak geven,..s‟morgens vroeg is die zoals jullie ook wel zullen wel zullen ervaren er ook weer iedere keer,..en dan begint je dag al onrustig en nerveus,…het niet meer Ervaren van die heelrijke rust s‟ochtends vindt ik heel naar, daarnaast zit mijn kop dan ook altijd weer vol met gedachtes en beelden,…ongelofelijk wat ik dan allemaal zie in mijn kop,…geen enge zaken hoor,..dat is het niet!,….maar zoveel dingen waar ik dan aan denk ongelofelijk gewoon,..hoe kan zoiets nou,..waarom komen al die gedachtes zo in mijn kop,..ik wordt er doodziek van. Dan de dag zelf,…weer dat rare in mijn kop,..raa r lopen,….gek zien,… Ik wek nog maar 5 uurtjes op mijn werk,..(mijn eigen werk doe ik al tijden niet meer,..ging gewoon niet) nu loop in 2 keer een postronde door het ZH,…..erg confronterend,..trouwens. Maar buiten dat als dat nou nog een beetje normaal ging maar zoals ik jullie al aangaf,.. Ik loop zo onzeker en zo raar licht in mijn kop,….al die dingen jagen mijn depr en onzekerheid en angst flink aan,..ieder dag is het weer hetzelfde. Dan s‟‟avonds,…kook nog wel zelf heb ik altijd al gedaan,….of ben bij mijn vader omdat mijn moeder recentelijk is overleden,..was ook een gekke tijd,..dacht toen het was afgelopen mei,… Van nou nog iets erbij en ik stort helemaal in,..merkte ook in die tijd dat de T erger werd. S‟avond naar bed,…..en herkennen jullie dat nou ook?,…..dat je sinds je een T hebt heel anders naar bed gaat?,….je denkt,.(ik althans) van nou daar gaan we weer,..ben zo bewust dat ik naar bed ga,…en van nou en dan komt die T ook weer in alle hevigheid,…. Ik probeer hier al anders mee om te gaan,….maar echt lukken wil het niet. Komt ook omdat ik ,..weet niet hoe jullie dat ervaren,..erg in mijn kop zit ,..ben me steeds heel bewust wat ik doe en denk,….om gek van te worden,..ben een soort van over geconcentreerd om mijzelf als het ware. Afleiding zoeken,…ik weet het,…maar dan zelfs nog blijf ik maar in mijn kop malen,….ik zeg wel eens tegen mijzelf,..‟‟laat me met rust‟‟‟,…erg vermoeiend om zo te moeten leven. Zomer 2006,…het contact het de dame uit Arnhem is er ook weer ,..en ze komt ook mee Naar de psychiater waar ik loop,…in die tijd ging het een beetje beter met me. Mede ook omdat ik toen van de remaron af ging, (slikte deze toen al vanaf 0kt. 2005) En op de Zyprexa werd gezet,..(is een antipsychotica) maar van een psychose had ik geen last, De Psych zijn dat ik het moest zien als een soort van Mega rustgever,..maar niet verslavend zoals Diazepam/oxzazepam. Ging een tijdje goed, maar na een paar weken ging het ook weer slechter,…tijdens het weer omgaan met die vriendin werd ik onzeker. Verdrietig en boos,…waarom voelde ik me niet goed nu ze weer in mijn leven was!?,……ik liep naast haar,..ze was er weer!!!,…waarom voelde ik me zo rot? Ik kon niet bij dat gevoel dat ik voorheen had,..dat maakte me zo rot! Waarom kwam dat oude gevoel nie t en was in nog steeds nerveus, bang, en onzeker? Ook als ik in Arnhem was geweest voelde ik me slecht,….ik begreep, (begrijp) maar niet hou het kon dat ik nu ze er weer was en helmaal gek op me was ,..ondanks mijn ziekte,..hoe kon het toch dat ik het gevoel had alsof mijn armen te kort waren geworden,..ik kon, (kan) er gewoon niet meer bij,..kan niet meer bij dat gevoel van vroeger,..waarom was ik niet blij of een stukkie rustiger?? Ik snep het nog steeds niet,…zo ken ik mezelf helemaal niet en dat is oo k waarom ik zo bang en onzeker van mijzelf wordt,..waarom is mijn gevoel zo anders,..wat is er toch aan de hand? Het enige wat ik zelf kan bedenken is dat er toen in april/mei 2005 zoveel is gebeurd, (ik zie het zelf als een traumatische ervaring, (anders zou ik er ook nu nog steeds niet zoveel last van hebben).,…..want an dat zal heel gek klinken,…nog steeds als ik ergens Arnhem zie,..op een bord of hoor in het nieuws,..bij filemeldingen,..bij het weer dan word ik iedere keer weer teruggegooid naar die tijd,..zit ik er midden in,…denk ik ,..daar is het allemaal mee begonnen. Maar ook als ik een Renault Senic zie,..jonge meiden,..(haar dochters), mannen op motors, (de motor die op 02/04 voor haar deur stond) ,……er zijn zoveel zaken die als een link op mij werken. Ik begrijp best dat jullie misschien denken,..die Tom is stapelgek geworden,…gelukkig is dat niet zo,..geloof me heb dat vaak nagevraagd, en dat is echt niet aan de hand,..maar ik was er echt bang voor hoor. De dingen rond die tijd zijn fobische geworden,….dat is me wel verteld en zo ervaar ik het zelf ook. Er is nu nog sporadisch Email contact maar nog iedere keer „‟schrik‟‟ ik als het ware als ik haar naam zie in mijn inbox van Outlook,…….te gek voor woorden toch? Ik heb het er al met de psychologe in Ede over gehad en verteld dat ik er vanaf wil ,…dit moet eens afgelopen zijn na dik 2 jaar!,…ik moet de dingen van haar dan ook maar gaan opschrijven en wellicht moet ik de dame in kwestie vertellen dat contact in welke vorm dan ook niet meer kan. Is er in godsnaam iemand van jullie die dit allemaal begrijpt of herkent??? Ik zou het graag horen dan,..wellicht kan ik wat met jullie ervaringen,..want dit moet op de een of andere manier mijn leven uit!!!!!!!!!!!,…ik hoop toch zo dat er iemand is die dit allemaal begrijpt!
Najaar 2006,…heb de dame in kwestie gebeld dat elkaar zien niet goed meer is voor mij,..en ze heeft ook wel wat meegemaakt, in die maanden met mij,…veel verdriet gehad en gezien,..huilen,.. Mijn somberheid, verdriet onrust en haa r geluk tijdens een korte trip naar Gent. De Psych haalt me van de Zyprexa af en probeert Xeroxat. Net zoals met andere AD pillen reageer ik hier heel erg slecht op,…meld me erg vaak ziek,..wordt nog somberder , rotter en de suïcide gedachten worden ook weer veel erger,..wil niet meer. Mijn zus komt bij me langs en ik zag er toen niet echt meer fijn uit,…al weken niks in mijn huis gedaan,..en loop er ongewassen en ongeschoren bij,….slik veel serseta ,..veel ook als ik wakker word omdat ik verder wil slapen,…er eigenlijk niet willen „‟zijn”. Zit alleen nog maar op mijn favoriete Gispen stoel,..(wat was ik blij toen ik die kon kopen jaren geleden,…maar zag de schoonheid nu niet meer) En keek alleen nog maar naar video‟s ,..niet dat ik veel oppakte maar mo est ergens iets doen om niet helemaal door te draaien,…en nog in mijn verwarde kop kon ik niet geloven hoe het zover met mij was gekomen,…hoe was het mogelijk dat ik,..ik,.die altijd zo sterk gedisciplineerd en gemotiveerd was zo naar de klote kon zijn. Mijn zus is toen met me naar de Psych gegaan,..het ging erg slecht met me en zat daar half te kotsen,…had daar toen veel last van dat als ik ging praten,..had het ook als ik telefoneerden ,..dan kreeg ik last van kotsaanvallen,…geen lekker praatje ,..maar w erd een soort van misselijk. Wellicht ademden ik verkeerd en de combi met de Xeroxat waarschijnlijk. Ik moest dus van de X. af en de Psych zei dat er ook weer structuur in mijn leven moest komen. Dus ,….ja weer een soort van opname!,…ik voelde me zo verslagen!!,..hoe kon het toch dat ik mezelf niet op de rails kon krijgen wat the Fuck was er toch allemaal met me aan de hand!! Doordat ik dat ook dacht en werkelijk zo voelde overviel me zo‟n hopeloos gevoel!! Verd,……! Ik had mezelf al 50 jaar kunnen redden,..nooit hulp nodig gehad,…alles zelf opgelost altijd ,..wat was er toch aan de hand met me?! Maar ik had ook wel door dat het zo niet verder kon gaan,…dus toch maar via de psych aangemeld Bij het Mentrum in A‟dsm Noord,….geen echte opname,..dat wilde ik echt niet meer. Wat ik weet niet of jullie wel eens in zo‟n instelling zijn geweest?,….nou ik vind het horror hoor! Het werd een soort van deeltijd,..was s‟avonds gewoon thuis. Overdag een dagopening,..kon je zeggen hoe het ging,..nou Niet dus,….dan een uurtje kleinen Tekenen, o.id!,….daarna een soort van sporten ed. Ik weet niet of een van jullie daar ervaring mee hebben gehad maar ik had echt zoiets van,..net als wat ik in Zeist ook al had ervaren,……wat doe ik hier,..zit ik de kleien of wat dan oo k maar wat doe ik in godsnaam!!,…typisch een geval van niet accepteren he!? Maar ik had echt zoiets van wat doe ik hier??? IK wilde alleen maar beter worden,..al zolang en waarom gebeurde dat nou niet. Voordeel was wel dat ik weer in een soort rytme kwa m en dus ook echt mijn nest uit moest komen. Iedere week ook een gesprek met een Psych ,…wat praten en er zou een behandelplan komen. Intussen ook weer terug op de Zyprexa omdat ik daar tenminste de beste ervaringen mee had en ik sliep erop,….nadeel was wel dat ik door de Z erg moe was,….maar ja je moet wat. Na enkele weken vond de psych dat ik beter in een gezondere omgeving kon zijn dan iedere dag daar,…ik had nl aangegeven dat ik erg veel last had van het aanzien van al die zieke mensen, Want er liepen daar echt hele zieke mensen rond hoor,..ik vond dat vreselijk,..wilde daar eigenlijk helemaal niet mee geconfronteerd worden,….willicht begrijpen jullie dat niet ,…ligt ook voornamelijk aan mij waarschijnlijk,…maar ik werd er beroerd van,..dacht van ik ben niet zo, (was ik ook niet) maar het gevoel trok als het ware mijn hele systeem binnen! Sommige andere leden van de groep hadden er helemaal geen last van en konden nog gewoon lachen,..of erom lachen!,..ik begreep en begrijp dat nog steeds niet!,… Maar goed het zal waarschijnlijk meer over mij dan over de anderen zeggen denk ik! Maar ik had er gewoon last van en ook was mijn hele systeem zo tegen op alles wat ik zag en meemaakte,…verzet dus en veel te (over) gevoelig denk ik! Erg zitten experimenteren met de Zyprexa,…5 mg , 10mg , 20 mg,…s‟ochtends en s‟avonds Maar overdag was helemaal niks,….heel erg moe en ik kreeg er nog meer dat zombie gevoel van! Dus nog maar een keer p/w naar het Mentrum en de rest proberen te werken. Dat viel zwaar,..het ging gewoon niet,..ik voelde me rot en had veel last van de T en alle andere zaken waarover ik jullie heb verteld. Dat onwezenlijke gevoel in mijn kop ,….het rare lopen en ik was er nog steeds niet „‟echt bij‟‟ zat zo erg in mijzelf,…en kon me daardoor heel erg slecht concentreren. Bij het Mentrum was de diagnose zo goed als klaar,…..ik had een matige tot ernstige depressie, en Ook een soort van persoonlijkheidsstoornis,…..nou lekker daar kan je het dan mee doen.
Maar ja wat deden ze eraan,…men vond he t ‟t beste dat ik hoe goed en kwaad het ook ging het toch het beste een paar uur p/w op het werk kon zijn en dus moest men mij weer terug verwijzen naar mijn „‟oude „‟ psych. Ik was daar aan een kant wel blij mee,…weg bij het Mentrum,…hoefde ik al die ern stige gevallen ook niet meer te zien. In de weken hiervoor ernstig gesprek gehad met de Psych aldaar,… Ik had hem verteld dat ik het allemaal zo zat was en niet meer kon,… Niets wilde helpen,..ik slikte mijn pillen,..ging naar het mentrum,..naat mijn w erk,..zag mensen,.. Probeerde de sporten,..maar niks geen verlichting,.,…die ellende iedere dag opnieuw. Hoeveel kan een mens verdragen,…ik vertelde hem dat ik thuis afscheidsbrieven had geschreven. Een heel verhaal,…aan alle mensen die ik kende,….. Hij trommelde de behandelaars op die mij kenden en daar zat ik dan in een kamer met 5 „‟specialisten‟‟ ,…weer had ik zo‟n moment,…ging dit echt over mij??<.. Waarom droom ik dit niet gewoon en zit ik straks gewoon op mijn werk,…. Maaar ,nee,…het ging echt over mij en wat kan de realiteit dan hard zijn !!!! horror!! De Psych zei dat hij alleen maar zaken kon doen met mensen die leven,…niet met doden! Als dat zo gezegd word is dat zo confronterend ,..weer dat ben ik dat hier waarom het gaat!!?? Als ik dus niet kon beloven dat ik niets zou doen moesten ze me daar houden,…nou dat wilde ik dus niet he!!!,…..maar heftig hoor een gesprek met dat als onderwerp!
Het is inmiddels februari 2007 ,..Weer terug bij mij eigen psych,…die ging maar weer eens ,.mede op verzoek van mij,…ik wilde toch eens af van die somberheid,… Dus hij ging mij van de Z. afhalen en weer op de remaron zetten,….. En zo gingen er weken voorbij,,…inmiddels had mijn leidinggevende mij ook van mijn eigen werkplek afgehaald en dat viel mij heel erg zwaar,…het laatste stukje zekerheid ,..vertrouwen Viel nu ook weg,……ik had daar op dat kleine kantoor met twee collega‟s zulke fijne jaren gehad. Waarbij ik moet aantekenen dat ik sinds medio 2003 wel met minder lol was gaan werken mede door een andere leidinggevende,…een jonge meid,..hoewel dat op zich niks zegt maar ze was empatisch heel slecht ontwikkeld naar mijn bescheiden mening. Gelukkig waren er meer collega‟‟s binnen de org. Die er niet zo erover dachten. Maar goed ik zat er maar mee en had veel conflicten met haar. Dus weg van mijn vertouwde plek en ik moest,….allerlei klussen gaan doen,….oa inventariseren van alle PC‟s binnen de org. Een maga klus maar nog kon ik mijn kop er niet bij houden,…waarom kon ik niet net als vroeger met het werk bezig zijn en niet zo verdomd in mijn kop zitten waarom ging dat nou niet eens over?! Nog meer klussen en ook weer vaak ziek melden,……de ochtenden werden een ramp. Weken later weer bij de Psych ,..nu samen met mijn vader,..die wilde ook wel eens we ten wat er veder nog kon,….ook mijn psych had zijn baas er maar bijgehaald en ik dacht van ,..het moet niet gekker worden,…deze hoofdPsych zal ik maar zeggen evalueerden de boel en zei tegen mij dat er al die jaren niet veel was gebeurd wat mij had geholpen. Ik moest dat helaas beamen,……hij adviseerde 2 verschillende AD ‟s in combinatie met een soort van super rustgever,…ben de naam even kwijt. Maar,….ook dat werkte gewoon niet,..die pillen die het malen moesten tegen gaan hielpen niet. Maar ik had natuurlijk wel alle „‟plezier‟‟ van de bijwerkingen,…tja wat wil je 3 soort heftige pillen p/d,…en ik schijn gewoon heftige op dit soort „‟mentale‟‟ medicatie te reageren,…… Ook bekend dat medicatie gewoon niet wil aanslaan???,….herkenbaar ???? gaarne reactie dan! Marc mijn psych gaf weken daarna ook aan dat hij het nu ook niet zo goed meer wist,..en dat kwam toch aan als een klap ,..ik schrok daar best van. Hoewel ik me ook al eens eerder had gerealiseerd dat ik al zoveel instellingen had gehad ,…met Doc‟s he d gesproken,…pillen geslipkt Dat ik ook wel wist dit is het zo‟n beetje,…….men kan met je praten,..pilllen en dan heb je het wel gehad,…Zo zit de GGZ nou eenmaal in elkaar ,…is geen kritiek hoor,…maar mentale ziektes zijn nu eenmaal erg lastig,….het is niet te meten, te fotograferen of wat dan ook,….en natuurlijk,..niet te Vergeten ,….hoe zit iemands karakter in elkaar!!???,…..dat is denk ik nog het lastigste. Waar ik al eerder over schreef,…..bij mij is het accepteren van alles wat me is oeverkomen niet makkelijk,…ik wil dit allemaal niet meer en wil beter worden,..wil rust,..weer LEVEN! Ik heb dus geen geduld,……maar je moet ook wel een verdomd lange adem hebben hoor,…. Shit al zolang zo te moeten leven ,..doe het maar !!
Weet nog goed dat ik de eerste 10 maanden werkelijk iedere dag ontzettende jankbuien heb gehad. ,…ik werd er bang en radeloos van,…hoe kan een mans zoveel janken en zolang dacht ik wel eens. Ook in 2006 toen ik werkte,..kwam ik thuis en dan was het raak,..janken,..janken Echt brullen in mijn kussen,…deed dat maar omdat ik bang was dat de buren het zouden horen. Zo heftig janken,…..omdat ik me zo rot voelde,..het niet ging op het werk,..dat ik zo stil was geworden,…En ik was een prater hoor!!,…en dan die ellendige T. De onmacht ,…tegen de rotheid die ik voelde ,..moest al zolang knokken,… En waarom hielp dat nou niet ik deed alles,…ging naar mijn werk,….deed alles thuis,..ging weer sporten,..en dan nog bleef ik me superrot voelen. De Psych had dus aangegeven dat hij het niet mee r zo goed wist,…en ook kon hij mij nog maar consulten van 20 min. Aanbieden,…mede omdat het instituut waar hij voor werkte eigenlijk voor korte termijnen was bedoeld,…1 jaar of zo,…. Dus moest ik in 20 vertellen hoe het ging,..en hij was soms al 10 min. Bezig om mijn file op de PC Naar boven te toveren. Geen kritiek hoor,..maar kreeg wel het gevoel dat ik zo niet verder kon. Hij melde nog wel,..eigenlijk moet jij weg uit de Psychiatrie en weg van alle pillen,…… Ik ging dus nadenken over of ik met hem ve rder wilde. Ook de mensen om mij heen zeiden,…..Tom levert je dat nou nog wel op,..die korte sessies? Het is begin april 2007,….. en ik moet meer dan anders denken hoe eea allemaal is begonnen 2 jaar geleden. Ik voelde me steeds verder afglijden,…..voeld e me intens beroerd en kon het allemaal nog maar slecht verdragen,…iedere dag weer die last dragen en voelen,….de eenzaamheid. Het gevecht ik was het zo moe,…….weer een tijdje thuis,… Zat dagen in mijn huis,…alleen naar buiten voor boodschappen ed. Kocht drank,….weet dat dat slecht was zeker in combi met de medicatie,…. Maar wilde me ff anders voelen ,..weg zijn,….Herkenbaar? Ik gleed af,….verder en verder.,… Nachten op,..niet kunnen slapen,…roken als een gek,……borrels. Op een ochtend,…(terwijl ik die dag een afspraak had met de Psych!) wist ik het zeker Nu is het genoeg!!!,…ik ga het echt doen vandaag! Ik kon het gewoon echt niet meer verdragen,….die last iedere dag opnieuw,… Ik pakte de „‟oude‟‟ brieven en herschreef sommige. Ik wist al heell lang hoe ik het zou doen,….. Sorry dat dit best een heftige tekst is maar ik wil gewoon kwijt hoe ik denk,…. Van het dak springen, verhangen,…dat lijkt me helemaal niks,…durf ik gewoon niet. (NB,..houden jullie er svp rekening mee dat ik dus NOOIT zo w as he!!??.....nooit maar dan ook nooit heb ik suïcidale gedachtes gehad echt niet,..als iemand me dat jaren geleden had verteld Dat ik ooit een dat soort van plannen zou maken had ik hem hartelijk uitgelachen!!)_ Drank, pillen en een mes,…het was rond de klok van 15:00 uur Zo moest het gaan,…..mijn favoriete rode wijn,… Fles mee in de douche, handje seresta,…niet teveel wilde niet in een kaar in slaap vallen. Beneden lag alles klaar,…de brieven ed. Weer een slok ,…peuk,..slok peuk,..pillen,..nu ook 3 Zyprexa‟s,….. Ik voelde geloof me,…voor het eerst weer eens heel rustig en een soort van lekker worden,.. Hoe gek dat ook mag klinken onder deze bizarre omstandigheden! En ik wist,…ik zou het echt durven,…..ik zou het durven ik zou mijn polsen door kun nen snijden. Maar,………….ik werd wakker!,..in mijn bed om 21:00 uur,… Ik voelde me gek maar niet bang of onrustig,..wat was er gebeurd? Ik liep naar de douch en wist het weer,… Naar beneden,..eerst even roken. Vervolgens zag ik dat ik een aantal meldingen had op mijn voicemail. Mijn vader een paar keer,…Marc de psych had hem en mij gebeld waar ik was,..mijn vader Dus ,..heel ongerust mijn zwager gebeld en die vond me op bed gewoon in slaap. Gelukkig had niemand het tafereel in de douche gezien.
Moet zeggen dat ik me nu erg naar voel ,…waarom schrijf ik dit nu… Waarom weer die confrontatie?….maar ik moet het doen,…ben eraan begonnen en moet het ook afmaken dit verhaal. Ik stop even ,…..even wat water en een peuk! Maar weer verder,…..ben al de hele dag aan het schrijven,…en wil het vandaag ook afkrijgen. Het verhaal moet af vandaag. Goed,…de dag na de poging moest ik natuurlijk mijn psych bellen en de boel uitleggen. Ook nu kwam weer het verhaal over allen maar zaken kunnen doen met levende mensen ed. Ik begreep dat wel maar vertelde ook dat ik er gewoon helemaal doorhaam zat. Dan moet je opgenomen worde zei hij!,….nou mooi niet dat wilde ik onder geen beding. Dan zou ik me nog rotter gaan voelen in zo‟n kliniek. Dus toch maar weer de draad opgepakt,…weer voor de honderdduizende keer op mijzelf ingepraat Tommie,..doorgaan,..een keer gaat alles over,…over een tijdje naar Ede en dan kan je de T ook beter aan,..doorgaan doorgaan!!! Inmiddels was ik gestopt met de Citalopram en de pillen teg en het malen. Zat dus nu allen nog op 45 mg remaron en 3 seresta‟s p/d. En maar weer doorgaan dus,…. Met mijn moeder ging het ook steeds slechter en mijn vader had er nu echt een dagtaak aan. Ze lag alleen nog maar in bed en wilde en kon er ook niet me er uit,…ook al een postoel omdat ze niet meer naar ed wc kon,…ze had al heel lang gordelroos op haar hoofd en nu ook spierreuma. Maar ja,….de wil gaat er een beetje uit ze was al 86 jaar. Ook was voor mij het circus bij het UWV begonnen,…had daar in 2005 in Zeist al veel mensen ober gehoord, en weet nog dat ik dacht ,.Gelukkig heb ik daar geen last van!!!! Maar toch he!,…was nu inmiddels twee jaar ziek dus gaat die molen draaien! Samen met een fantastische collega van P&O van het ZH, (echt hoor hulde aa n die vrouw ,.ze heeft me erg geholpen!!) alle formulieren ingevuld. Twee keer een bezoek aan de keuringsarts van het UWV afgelegd,…en niet afgekeurd! Wilde ik ook eigenlijk niet , maar hoe ziek moet je zijn om toch een WIA uitkering te krijgen. En ook hier weer,…..ben ik dit,..gaat dit over mij???,…ja dus. Het is al rot om te ervaren dat je door ziekte je werk niet meer kan doen en al zolang aan het knokken bent. Dus protestbrief geschreven tegen de beslissing,…..nu maar wachten op het antwoord. Ik had wel van het ZH een nieuw arbeidscontract gekregen,…(en dat was wel tof hoor,..ze hadden me nl ook kunnen ontslaan,..dat recht hadden ze inmiddels wel) voor 20 uur, dat is nl het aantal uren waarvan d e bedrijfsarts vind dat ik kan werken.\ Dat is nu zo ingedeeld dat ik 5 uur in het ZH werk en de overige 15 uur ben ik bezig met het reintegratieburo dat het ZH heeft ingehuurd,…..(ben eigenlijk een pionier in deze want nog nooit heeft het ZH voor iemand zo‟n traject aangevraagd!!!) Voor de overige 16 uur, (ik werkte nl 36 uur p/w in het ZH), heb ik WW moeten aanvragen en gekregen!,…Gelukkig,..is het stukje financiën in ieder geval voor een gedeelte zeker gesteld. Maar het gaat niet echt soepel,….want het UWV is een zeer log orgaan en er gaat van alles fou t Ik heb van hen nog steeds geen geld mogen ontvangen,…kreeg laatst een afrekening,.. Maar het bedrag wat daar op stond was naar een totaal ander gironummer overgemaakt dan het mijne.,….dus bellen, schrijven etc. Het reintegratieburo waar ik bij loop is goed,…goede intake gehad,…en men wist te melden dat ik best een goede kans maak. Wat er uit is gekomen dat ik wel iets wil met beeldbewerking,….DTP,..photoshoppen ed. Ik heb dat ook al een beetje gedaan de afgelopen jaren vooral Photoshop. Dus men is nu naar het kijken naar een bedrijf dat goed cursussen aanbied en evt. stageplaatsen weet. Het voelt aan een kant goed maar omdat ik zo weinig vertrouwen heb, wordt ik er ook angstig van. Klinkt dat nou gek?,…..ik ben zo het vertrouwen in mijzelf kwijt da t ik helemaal niet weet of me dat gaat lukken. Vroeger vond ik dat soort werk heel leuk maar nu,..het lijkt wel of alle lol en zin weggesneden zijn. Ik voel het gewoon niet meer. Daarbij komt ,……wat ik op het werk ook al merkte,…Die T. haalt me uit mijn concentratie. Hij is zo aanwezig ,…nu ook weer,….GRRRRR,.. En dan dat rare kijken op het beeldscherm,…het malen,….hoe ga ik dat redden? Maar vooral waar is mijn superdrive gebleven die ik altijd had,..weg,..
Ik zie tegen alles op als een berg,..ben zo onzeker geworden! En dan ,…hoe vind ik nog een baan,….straks heb ik misschien wel een diploma,..maar zonder ervaring n al 50 !!,…..maar het reintegratieburo zegt dat ik zo niet moet denken,…ding voor ding. Dat is natuurlijk zo,….maar van binnen heb ik zo‟n hele andere overtuiging. Ben zo ver van mij zelf af komen te staan dat ik gewoon alle zekerheid kwijt ben. Alles is zo anders geworden,….zeg ook steeds voel me door alles zo “Raar‟‟. Ook nu weer ,..is er iemand die dit herkent. Als er überhaupt mensen zijn die dit hele stuk lezen dan he? Ik hoop dat het allemaal nog wel past straks op de site! Verder als ik thuis ben komt er niet zoveel uit mijn handen ,….. Doe nog wel het huishouden maar dat gaat ook zwaar,..het moet wel maar heb nergens zin in. En daarbij komt dat ik al heel lang zo ontzettend moe ben,…zo moe je wil het niet weten. Ik heb me in heel mijn leven niet zo afgemat en moe gevoeld,….heb gewoon geen energie meer. Ohja,….op aan rade van mijn vader ben ik naar een Chineese Doc gegaan. Moet nu een hele vieze soep/thee trekken van kruiden,….hele grove kruiden,.. Echt met rare brokken erin. Vorige week mee begonnen ,…met geen resultaat,..dat vond ze gek. Dus vrijdag jl weer andere kruiden gekregen,….en pillen,…(3 verschillende) niet schrikken maar daar moet ik er in totaal 22 van p/d van innemen! Nou ja het is voor een goed doel he!,.. Ik wil dit een paar maanden proberen,…..als het dan niet werkt stop ik ermee. Nou ik loop bijna tegen het einde,…ik ben al bij de laatste twee weken! Dus nog even volhouden lotgenoten! Donderdag as ga ik naar het AMC de Meren voor een nieuwe intake bij de afd. psychiatrie/stemmingsstoornissen. Ik ben benieuwd,……maar ja weer het hele verhaal vertellen. Heb ik er nog vertrouwen in,…om eerlijk te zijn een beetje,.. Ik ben nl al zolang bezig en dit is instelling nummer zoveel,…..maar ja ik ken verhalen van mensen die nog veel langer bezig zijn. Ook hier weer ,…ervaringen?,…..ik hoor ze graag!! Vorige week was ik in Ede bij de Riethorst. Vorig jaar(!) oktober ben ik daar geweest voor een intake mbt de TRT therapie die men daar geeft. Bij velen van jullie al bekend denk ik. Wil toch kijken of ik met deze therapie iets verder kan komen in het proces van accepteren van mijn T. Echter de TRT zou 01/03 beginnen, maar door gebrek aan inschrijvin gen(???) is men nog niet kunnen beginnen. Wel spreek ik daar een psychologe om de twee weken. Afgelopen donderdag kon ze me melden dat do. 12/07 de kennismakingsdag is en een week later begint de cursus dan echt!,….eindelijk. Mochten er dus mensen zijn die dit ook willen doen!!! Bellen dan met de Gelderse roos!! Oke,…dit was het wel zo‟‟n „beetje”,…. Denk wel dat ik alles heb opgeschreven zo. Nogmaals excuus voor de heftige zaken,……maar ik wilde jullie graag een compleet geven van mijn geschiedenis in zake het verloop van mijn „‟ziek‟‟ worden. Heel erg veel dank aan de mensen die Die dit hele stuk gaan lezen,….dank voor de interesse En nogmaals,…mochten er mensen zijn met het moeizame proces mbt tot depressies De rare klachten mbt het licht zijn in het hoofd/duizelig zijn,…moeite hebben met kijken. En het malen in het hoofd,…erg veel denken,…en veel moeite hebben met concentratie,.. Graag jullie reacties, tips ed!! BVB hartelijk dank! Nou dames en heren,…..ik ga roken en dan even plat op bed,…moet echt even rusten nu! Dank voor jullie aandacht, en heel veel sterkte met je eigen T en andere sores! Groeten Tom
