Veertigdagen kalender 2016 12 Ge
in
4 Strijen
in 6
ege Nieuw
Lollum
3
Hoonhorst 8
Laat me niet lachen Doodstil
Bij de voorkant Voor de ‘kenners’ van de veertigdagentijd is het geinig dat die periode niet 40 maar 47 dagen omvat. De zondagen worden er buiten gehouden, omdat die het bevrijdende van het Paasfeest in zich dragen. Gein is een wijk in AmsterdamZuidoost. De keuze voor Nieuwegein ligt daarna voor de hand. De naam komt van een nederzetting genaamd Geyne die in 1333 werd verwoest in een oorlog tussen de bisschop van Utrecht en de graaf van Holland. Pas in 1971 ontstond Nieuwegein. Als het om lachen gaat dan bestrijkt dat de hele bandbreedte van pure lol tot bittere strijd, van luide hoon tot doodse stilte. Lollum ligt in de buurt van Baard en beide dorpen liggen in de buurt van Franeker. Inmiddels is de lol er wel af in Lollum omdat de ‘krimp’ er het grootste is van heel Friesland. Strijen is de oudste gemeente in de Hoeksche Waard. Na een enorme strijd tegen het water bij de St. Elizabethsvloed in 1421 bleef Strijen behouden maar kwam wel op een eiland te liggen. Hoonhorst ligt tussen Zwolle en Ommen en is een katholiek dorp in het voornamelijk protestantse Salland. Doodstil tenslotte is een gehucht in Groningen waar het vermoedelijk vaak stil is, maar daar dankt het die grappige naam niet aan. Til is Gronings voor brug. Doodstil is genoemd naar de brug van Doode of Doede, een Groninger jongensnaam.
Baard, winter 2016 Dag nieuwe en trouwe kalender-gebruikers, Je hebt lachen en lachen. Lachen waar je vrolijk van wordt en lachen dat cynisch is of vol leedvermaak en dat is om te huilen. Het huilen staat je nader dan het lachen is een uitdrukking die helaas vaak van toepassing is op de situatie in onze wereld. De bijbelgedeeltes op de zondagen laten dat duidelijk zien. Op weg naar Pasen speelt ook uitlachen een belangrijke rol. Er wordt te vaak gesuggereerd van alles letterlijk te geloven. Pasen, opstanding wordt dan de opperste kletspraat van vrouwen (Lukas 24:11)… ronduit belachelijk! Het thema van deze kalender wil laten zien dat je best kritisch mag zijn als het om geloven gaat, maar dat uiteindelijk het positieve wint. Er is reden tot lachen, vreugde, opstaan en verder gaan! Voor de kinderen heeft ds. Jantine Heuvelink weer de zaterdagen gevuld. De recepten zijn dit keer weer wèl vegetarisch, hoewel vasten veel meer is dan dat. Maar ook dat wordt uitgelegd. Voor de niet-kokers onderaan toch iets om ‘op te kauwen’. En dan zijn er nog de gebeden, de gedichten, de teksten om over na te denken al dan niet met een glimlach om je mond. Als dat zo is, laat het dan een ander ook lezen want lachen is immers gezond. En als u denkt dat ik u iets probeer wijs te maken (laat me niet lachen betekent dat volgens het woordenboek) lees dan deze kalender maar. Een vrolijk Pasen toegewenst.
ds. Joke van der Velden
1
Woensdag 10 februari 2016
As-woensdag
Op deze woensdag begint de vastentijd. Terwijl ik dit schrijf (juni 2015) is de Ramadan begonnen, de periode waarin moslims van zonsopgang tot zonsondergang niets mogen eten noch drinken om te ‘voelen’ hoe het moet zijn als je geen eten of drinken hebt. Zodra de zon echter ondergaat, mogen moslims alles eten en doen dat ook, meestal uitgebreider dan gewoonlijk. In de vastentijd voorafgaand aan het christelijke Paasfeest is het de bedoeling dat men zich matigt of onthoudt van bepaald voedsel, zoals vlees, taart en snoep. Zo ga je beseffen hoe nog een groot deel van de mensheid tekort komt. Zo schep je ruimte in je hoofd en kun je nadenken over de zin van het leven. Vasten is niet doel op zich, maar een weg om te gaan. Daar kun je voor kiezen. (zie ook 23 maart 2016)
2
Donderdag 11 februari 2016
De liefde en de tijd Op een eiland leefden alle gevoelens bij elkaar: geluk en droefheid samen met kennis en andere menselijke eigenschappen, waaronder ook de liefde. Op een dag merkte men dat het eiland langzaam in zee zakte en iedereen maakte een boot en verliet het eiland. De liefde was de enige die bleef. Maar toen het einde bijna nabij was, besliste ze dat het tijd werd om hulp te vragen. Rijkdom kwam langs in een grote boot en de liefde vroeg: “Kun je me meenemen?” “Nee, dat kan niet”, zei rijkdom, “mijn schip ligt boordevol met goud en zilver, er is geen plaats meer over.” Toen besloot liefde ijdelheid te vragen, maar die zei: “Sorry je bent al flink nat, je zou mijn spullen beslist beschadigen.” Toen verdriet langs kwam varen vroeg de liefde haar te helpen, maar ze was zo verdrietig dat ze alleen wilde zijn. En geluk was zo met zichzelf bezig, dat hij de liefde niet eens opmerkte. Opeens klonk een stem: “Kom liefde, ik zal je meenemen.” Het was een geest en de liefde was zo overweldigd door dit aanbod, dat ze vergat te vragen waar ze naartoe gingen. Toen ze op droog land aankwamen, was de geest net zo snel verdwenen als die gekomen was en toen realiseerde de liefde zich dat ze niet wist wie haar redder was. Ze richtte zich tot de wijsheid en vroeg wie haar had gered en de wijsheid zei: “Het was de tijd.” De liefde vroeg: “Waarom hielp de tijd mij?” En wijsheid antwoordde: “Omdat slechts de tijd kan begrijpen hoe waardevol liefde is.”
3
Vrijdag 12 februari 2016
Mens zijn
Mens zijn is lachen en huilen, bewegen en verstarren, komen en gaan.
Mens zijn is leven en geen leven hebben, gebonden en vrij.
Mens zijn is luisteren, praten en zwijgen, elkaar verstaan.
Mens zijn is dagelijks sterven, opstaan, tasten naar een nieuw begin.
Mens zijn is vragen telkens opnieuw: wat is de zin?
4
Zaterdag 13 februari 2016 Spiegelverhaal bij Lukas 14 : 25 – 30
Uitgelachen “Dat is niet om te lachen!”, zegt Joyce boos. En ze stampvoet van kwaadheid. “Jawel!” zeggen haar vader en moeder en ze lachen hardop. “Jullie lachen me uit!” zegt Joyce. “Ja!”, zeggen papa en mama en ze lachen nog harder. Boos zit Joyce op haar stoel. Ze draait zich weg van papa en mama. Ze vindt het niet leuk om uitgelachen te worden. En helemaal niet als papa en mama dat samen doen. Dat is toch gemeen? En ze meende echt wat ze zei: “Als ik vandaag geen ijsje krijg, dan ga ik naar de politie!” Dat is toch niet raar? Want het is lekker weer én het is vakantie én ze heeft er zin in. Dan is het toch tijd voor een ijsje? Daar heeft ze dan toch recht op? Dat is dan toch eerlijk? Joyce zit nog steeds boos op haar stoel. Met haar armen over elkaar. Opeens is het stil. Eindelijk zijn papa en mama uitgelachen. “Kom lieve meid”, zegt mama, “draai je maar weer om. We zullen niet meer lachen.” Joyce zucht. En ze draait zich om. Ze kijkt naar papa en mama. “Jullie lachen nog steeds!” zegt Joyce. “Ja”, zegt mama, “maar we lachen je niet meer uit, we lachen je toe. Want we vinden jou een lieve meid.” “Hm”, zegt Joyce. En ze trekt haar schouders op. En ze laat ze ook weer los. “Oké”, zegt ze. En ze eet haar boterham verder op.
1e zondag 14 februari 2016 Lukas 14: 25 - 30
25 Grote mensenmenigten trokken met Jezus mee. Hij wendde zich tot hen en zei: 26 “Wie mij volgt, maar niet breekt met zijn vader en moeder en vrouw en kinderen en broers en zusters, ja zelfs met zijn eigen leven, kan niet mijn leerling zijn. 27 Wie niet zijn kruis draagt en mij op mijn weg volgt, kan niet mijn leerling zijn. 28 Want wie van jullie die een toren wil bouwen gaat niet eerst de kosten berekenen, om te zien of hij wel genoeg heeft voor de bouw? 29 Als hij het fundament gelegd heeft maar de bouw niet kan voltooien, zal iedereen die dat ziet hem uitlachen 30 en zeggen: ‘Die man begon te bouwen, maar het karwei afmaken kon hij niet.’”
