Van wijn tot watersport

VIVE LA FRANCE! Alain Bloeykens herontdekt zes weken lang de charmes van la douce France

Deel 1

Dwars door Aquitaine

Van wijn tot watersport Wie denkt dat de regio Aquitaine uitsluitend synoniem staat voor de stad Bordeaux slaat de bal goed mis. Deze regio in het zuidwesten van Frankrijk is gigantisch: ze telt vijf departementen, meer dan 41.000 km2 en bijna 3,3 miljoen inwoners. Wij trokken van het binnenland in het noordoosten naar de kust in het zuidwesten en doorkruisten de departementen Dordogne, Gironde en Landes. Hun grootste troef? Enorme verscheidenheid. Een vakantie in Aquitaine pleziert dan ook zelfs de meest veeleisende toerist. www.tourisme­aquitaine.fr b www.zuid­west­frankrijk.nl Bekijk het filmpje op www.nieuwsblad.be/vivelafrance

26

REIZEN

C H E C K !

G ir o n d e

Saint-Emilion Sarlat-la-Canéda

Bordeaux

U

T

N

E

Dor d ogn e

Mimizan

A

Q

Biscarrosse

I

A

I

La n d es

FRANKRIJK

SARLAT

De stad die per toeval ontstaan is Zaterdag 18, zondag 19 april 2015

‘Wist je dat dit standbeeld met de drie ganzen het meest gefotografeerde momument van de stad is?’, vertelt Katia van de toeristische dienst van Sarlat. Nochtans heeft deze middeleeuwse hoofdstad van de Périgord Noir flink wat meer te bieden. ‘Omdat de toeristen hier vooral komen om te genieten. En genie­ ten staat synoniem voor gastronomie. Lekker eten is bijna religie! En dan denk je meteen aan gans en eend. Maar ook aan zwarte truffel.’

REIZEN

28

C H E C K !

Het kasteel van Beynac werd helemaal heropgebouwd. Foto: Mathieu Anglada

V

olgens de le­ gende zou Sarlat per toeval ont­ staan zijn in de negende eeuw, toen de plaatselijke bevolking door de Noormannen aan de oevers van de Dordogne aangevallen werd en zich verplicht zag hogerop be­ scherming te zoeken. Het zouden bovendien de mon­ niken van de Orde van Saint­Benoît geweest zijn die er het benedictijner­ klooster gebouwd hebben. Dat is nog steeds, samen met de kathedraal Saint­ Sacerdos, dé toeristische trekpleister van de stad, en de enige in de Périgord die na de inval van de Vikings overeind bleef. Rond dit

Hoezo zware keuken?

Foto: Mathieu Anglada

Foto: Laurent Reiz/CRT

klooster ging de stad zich ontwikkelen, en drie eeuwen later staat Sarlat bekend als een groot centrum voor pel­ grims. En die zorgden ervoor dat Sarlat een welvarende stad werd. Maar de stad heeft ook flink wat moeilijke periodes gekend. Denk maar aan de Honderdjarige Oorlog of de uitbraak van de pest.

De Lanterne des Morts ver­ wijst heel duidelijk naar dat laatste: een kegelvormig ge­ bouwde toren waarvan de benedenverdieping fungeer­ de als dodenkapel. Na het vele geweld wordt het extreem katholieke Sar­ lat in de zestiende eeuw her­

>

Gebakken ganzenlever, ganzenpastei of aardap­ peltjes in ganzenvet: je kan de keuken van de Pé­ rigord niet echt lichtvoe­ tig noemen. ‘Hoezo zwaar? We houden het liever bij généreux!’ De patron van restaurant Le Présidial, een voormalig gerechtshof dat volledig gerenoveerd werd binnen het oude stadscentrum, is duidelijk in zijn wiek ge­ schoten. ‘We werken uit­ sluitend met verse, lokale ingrediënten die in al hun eenvoud klaargemaakt worden. Calorierijk? Ach, die vergeet je toch als je met vakantie naar de Pé­

rigord gaat’. Le Présidial is een uitste­ kend adresje voor wie verlekkerd is op de au­ thentieke keuken van de Périgord. Driegangenme­ nu's voor 19 en 29 euro, met klassiekers als foie gras of emincé de canard, een prima service, fraai kader en flink wat betaal­ bare regionale wijnen op de kaart. Tijdens de zo­ mer kan je hier ook buiten eten op het gezellige ter­ ras dat uitkijkt op een van de vele pleintjes in het oude stadscentrum. Le Présidial, 6 rue Landry, Sarlat

Zaterdag 18, zondag 19 april 2015

28

REIZEN

C H E C K !

De Dordognevallei. Foto: Mathieu Anglada

<

Truffel smullen

opgebouwd en beleeft het zijn gouden periode. Aan geld was er geen gebrek om­ dat ze de Franse koning steeds trouw gebleven wa­ ren. En die welvarendheid zie je vandaag ook nog. Alle straten in het pittoreske centrum liggen er netjes ge­ plaveid bij, de tientallen vakwerkhuizen werden vol­ ledig gerenoveerd, net als de pleintjes waar het gezellig kuieren is. Wist je trouwens dat Sarlat, althans volgens zijn oppervlakte, het hoog­ ste aantal geklasseerde ge­ bouwen van Europa telt?

De stad bezoeken doe je te voet. In het Office du Tou­ risme kom je alles te weten over het rijke patrimonium of kan je een gids boeken. Vooral ’s avonds zijn die be­ zoeken erg in trek. Sarlat is trouwens de enige Franse stad die op gas verlicht wordt, en dat zorgt voor een magisch kleurenspel. Tijdens de zomer ben je hier heus niet alleen. De stad telt 10.500 inwoners, maar krijgt jaarlijks meer dan 2,2 miljoen toeristen over de vloer. En die kunnen alle­ maal genieten van de heer­ lijke geuren. Van de vele

Sarlat is de enige Franse stad die op gas verlicht wordt Foto: rr

bars, meer dan zestig res­ taurants, maar evenzeer het grote aantal winkeltjes met regionale producten. Alle afgeleiden van gans en eend, maar ook truffel, no­

Foto: Mathieu Anglada

ten(olie), kastanjes, asper­ ges, champignons of aard­ beien vind je er. ‘De mensen zijn hier fier om hun schat­ ten te tonen’, beklemtoont Katia. Klopt, de Sarlardais

zijn erg gastvrij en laten geen gelegenheid onbenut om je hun specialiteiten te laten proeven. www.sarlat­tourisme.com

Kook zelf je potje ‘Bon, begin maar met de sjalotjes te hakken, de aardappeltjes in fijne reep­ jes te snijden en de eieren op te kloppen’, roept chef Gérard Gatinel mij toe. Ik hoor het in Keulen donde­ ren. Wijn proeven, lekker eten, dat wel, maar zelf in de kookpotten roeren ... het angstzweet breekt me uit. De man heeft al snel door dat ik niet zo talentvol ben,

maar dat hoeft ook niet. Gé­ rard had 35 jaar een res­ taurant in Sarlat en legt zich vandaag toe op kook­ workshops. Ook voor dum­ my’s. Een fou du terroir die kiest voor eenvoud en makkelijke bereidingen. En die het bovendien bijzon­ der sappig kan uitleggen. Een unieke formule: een viertal uurtjes waarbij je Pommes sarlardaises. eerst kookt en nadien met Foto: B. Bloch/CRTA

Zaterdag 18, zondag 19 april 2015

de chef aan tafel gaat, je kiest zelf wat je klaar­ maakt, van twee tot acht personen. Op het menu? Escalope de foie gras met een jus van groene druiven en rode­uienkonfituur, roerei met verse truffel en pommes sarlardaises (ge­ bakken in ganzenvet met look en peterselie). Al snel leer ik hoe ik de saus moet reduceren of hoe je een

stuk verse ganzenlever kort en krachtig moet aan­ bakken. In de aanpalende shop kan je alle ingrediën­ ten op de kop tikken en is er een ruime keuze aan re­ gionale wijnen. Prijs all­in? Afhankelijk van de ingredi­ enten tussen de 50 en 100 euro per persoon. Gérard Gatinel, 16 bis Rue Tourny, Sarlat

REIZEN

30

C H E C K !

Buxus, boten en biowijn Ook om en rond Sarlat is er heel wat te beleven. Want de vallei van de Dordogne, dat zijn grotten, historische sites, kastelen en vele kleine dorpjes. Quasi elk van die dorpjes eindigt op ‘ac’. Hoe dat komt? ‘Ac’ betekent zo­ veel als ‘plaats waar er wa­ ter is’. Dat krijg je natuurlijk als die dorpjes meestal aan de Dordognerivier liggen. En deze mag je alvast niet mis­ sen.

Alice in Buxusland Imposant, deze 22 hectaren tellende tuinen en park, 130 meter boven de vallei en uit­ kijkend op fraaie plekjes als Beynac, Fayrac, Castelnaud, la Roque­Gageac en Domme. Al in 1692 besloot Julien de Cerval hier enkele tiendui­ zenden buxussen te planten. Vandaag zijn het er 150.000 die twee keer per jaar met de hand gesnoeid worden. Sommige zijn zelfs meer dan 150 jaar oud. Een must voor het oog, dit prachtige stukje natuurschoon dat je op ei­ gen tempo kan verkennen aan de hand van een kaart. Drie bewegwijzerde par­ coursen zijn goed voor zes kilometer wandelplezier. Attractiepunten zijn onder meer het kasteel (dat nu ge­ renoveerd wordt) met een leien dak van 500 ton, of de volière met enkele tientallen unieke vogels. Tijdens juli en augustus zijn er heel wat concerten, maar de meeste bezoekers komen graag een kijkje nemen op donderdag­ avond wanneer de wandel­ paden door meer dan 2.000 kaarsen verlicht worden. Foto: Mathieu Anglada

www.marqueyssac.com

Zaterdag? Marktdag! Iedere Franse stad of dorp heeft zijn markt. Maar die van Sarlat is wel heel bijzonder. ‘Onze markt is zoveel meer dan louter een markt’, ver­ duidelijkt Katia. ‘Het is vooral een ontmoetings­ plaats tussen inwoners, toeristen en de vele pro­ ducenten. Hier wordt ge­ keuveld, contact gelegd en vooral véél geproefd. Ons kent ons. Een uniek kader en een al even unieke sfeer. Noem het moderne folkore.’ Vooral op zaterdag is die markt indrukwekkend. Elf hec­ tare groot, waar vanaf

het ochtendgloren hon­ derden, vaak erg kleine producenten, hun waren aanprijzen. ‘De produc­ ten moeten exclusief zijn en door de producenten zelf geteeld worden, an­ ders kom je er niet op. Een reglement dat door de stad streng gecontro­ leerd wordt. En dat maakt het aanbod zo uniek. Vaak lokale speci­ aliteiten, produits du ter­ roir, die je nergens an­ ders vindt.’ Dé plek dus om te genieten van typi­ sche streekproducten zoals ganzenlever en eendenborst.

Een gabarre. Foto: Mathieau Anglada

dorpje, gehouwen uit een enorme kalkrots die heel wat zorgen baart. Kalk slorpt im­ mers water op en die gaat barsten wanneer het vriest in de winter. Her en der zie je grootschalige werken die voor stabilisatie moeten zor­ gen. Via een paar smalle, vrij steile paadjes kom je in de exotische tuin uitkijkend op de rivier. Bamboe, palmbo­ men, dadels, vijgen, laurier: het gedijt hier allemaal. Van­ uit La Roque­Gageac kan je met een kano of een authen­ tieke gabarre, een platte schuit, de Dordogne afvaren. Heen en terug in een uurtje naar Castelnaud bijvoor­ beeld, het meestbezochte kasteel van de Sud­Ouest en bekend voor zijn indrukwek­ kende wapenverzameling. Ook het kasteel van het na­ bije dorpje Beynac geniet heel wat faam, daterend uit de twaalfde eeuw, nog steeds in privébezit en volledig her­ opgebouwd.

Een cru monopole

De tuinen van Marqueys­ sac. Foto: Laugery­Bordeaux

Dobberen op de Dordogne ‘Een van de mooiste dorpen van Frankrijk’, lees je wan­ neer je langs de Dordogneri­ vier La Roque­Gageac bin­ nenrijdt. We begrijpen best waarom. Een authentiek

Wijn in de Dordogne? Dan denk je toch meteen aan Bergerac of Monbazillac. Want om en rond Sarlat is er geen wijn. Of beter: was er geen. Tot Marc en Nathalie Dalbavie in 2006 de uitda­ ging aangingen om 2,5 hec­ tare wijngaarden aan te planten in St­Cyprien, een gehucht op zo’n twintig kilo­ meter van Sarlat. Het is eventjes wennen, die ene wijngaard verscholen tussen bossen, weilanden en diver­ se gewassen. ‘En toch werd hier al in de eerste eeuw na

Christus wijn gemaakt,’ ver­ telt Nathalie, ‘maar de phyl­ loxera, de allesvernietigende druifluis, heeft hier in de ne­ gentiende eeuw alle wijn­ gaarden van de kaart ge­ veegd.’ Met hun Domaine de la Voie Blanche zetten ze wijnbouw in de Périgord op­ nieuw op de kaart. IGP of landwijn staat er op het eti­ ket, een eigen appellation zit er niet in. ‘Kan ook niet, want we zijn bijna de enige die hier wijn maakt. En het zal ons worst wezen, want we hebben te weinig wijn.’ Slechts 7.000 flessen bio­ wijn waaronder de goed fruitige rode Les Joualles op basis van overwegend mer­ lotdruiven. Of de Le Petit Manoir, voller, rijker met meer tannines, én gerijpt op kruiken van gebakken aarde. ‘Om de wijn te laten ademen en het fruit te accentueren’, verklaart ze. Niet zo goed­ koop (tussen de acht en ne­ gentien euro), maar wel apart en verrassend! www.domaine­voie­ blanche.com reservaties boottochten: www.norbert.fr

Nathalie Dalbavie.

Foto: rr

Zaterdag 18, zondag 19 april 2015

30

REIZEN

C H E C K !

Saint­Emilion zal voor wijnliefheb­ bers wel altijd het walhalla van de wijn blijven. Het is dan ook de eerste wijnregio die door de Unesco in 1999 als werelderfgoed erkend werd. Het zijn acht dorpen verenigd rond de middeleeuwse stad Saint­Emili­ on, een oase van 7.846 hectare wingerds en bijna achthonderd kastelen, waaron­ der de meest tot de verbeelding sprekende namen. Synoniem voor traditie en oerou­ de savoir­faire. Of toch niet?

Het ‘nieuwe’

SAINT­EMI

E

r beweegt dui­ delijk wat in en rond Saint­ Emilion. De bouw van hy­ permoderne chais bijvoor­ beeld, een staaltje van spraakmakende moderne architectuur: alles in functie van de wijn, maar voor som­ migen ook een doorn in het oog. Omdat deze moderne bouwwerken niet in het landschap passen, horen we fluisteren, en omdat men zich strikt aan de regels, door de Unesco opgelegd, moet houden. Hoe dan ook: Saint­Emilion leeft én durft te vernieuwen. Reden te meer om dit wijnmekka op­ nieuw aan te doen. Wij be­ zochten drie spraakmaken­ de chateaus, waar de deuren altijd openstaan voor con­ naisseurs en leken.

Château Faugères: ondernemende Zwitsers Het heeft iets, wanneer je de brede laan van deze grand cru classé oprijdt. De statige zestiende­eeuwse char­

De chai van Faugères. Foto: JB Nadeau

treusewoning omringd door 37 hectare wijngaarden, maar vooral, aan de over­ kant van de weg, de hyper­ moderne vinificatie­ en va­ tenkelder die in 2009 ge­ bouwd werd en magistraal knap ingeplant werd in het landschap. Een huzaren­ stukje van 3.550 m2 opper­ vlakte, zes verschillende ni­ veaus en twee derde van het gebouw dat onder de grond steekt. Eigenaar van dit fraaie speeltje is de Zwitser Silvio Denz, oorspronkelijk actief in de parfumbranche, groot wijnliefhebber en ook al eigenaar van twee wijnza­ ken in Zürich. Naast Châ­ teau Faugères bezit de Zwit­

Zaterdag 18, zondag 19 april 2015

ser nog drie andere wijn­ kastelen en is hij mede­ eigenaar van nog eens drie domeinen in Saint­Emilion, Italië en Spanje. Voor de bouw van deze wijnkathe­ draal nam hij zijn landge­ noot architect Mario Botta onder de arm die onder meer werken aan de kathe­ draal van Evry en het Mo­ dern Art Museum van San Francisco op zijn palmares heeft staan. De chai van Faugères zag hij als een mix ‘tussen rationele architec­ tuur gebouwd door de mens en de natuurlijke evolutie van het landschap waarbij beiden elkaar zouden ver­ sterken’. Kritiek of niet, feit is dat Faugères door Best of Wine Tourism in 2013 een gouden medaille kreeg bin­ nen de categorie ‘architec­ tuur en landschappen’. Voor Silvio Denz staat de nieuwe chai in het teken van een contstante kwali­ teitsverbetering van de wijn. Uitgerust met de meest moderne technologi­ sche snufjes, vinificatie vol­ gens de principes van de zwaartekracht (geen enkele pomp komt hier nog aan te

pas), computergestuurde cuves uitgerust met een ‘oe­ noscan’­systeem dat tijdens de vergisting de most op temperatuur en densiteit scant, een gloednieuwe va­ tenkelder en hypermoderne bottelingfaciliteiten. Een gi­ gantische investering die in 2012 beloond werd, want Faugères werd tot grand cru classé gepromoveerd. www.chateau­faugeres.com

Hélène De Schepper.

Foto: rr

Château La Croizille: Belgen met plannen Ze hebben iets met wijn, de familie De Schepper ­ De Mour, onze landgenoten. Er is niet alleen de wijnhandel

Rabotvins in Gent maar er is ook het ondertussen op­ gebouwde wijnimperium in de Bordelais. Het verhaal begint in 1950 toen Emile De Schepper het Château Tour Baladoz, Saint­Emili­ on Grand Cru, op de kop wist te tikken. Op het eerste zicht niets bijzonders, dit oude herenhuis in Saint­ Laurent­de­Combes met 5,5 hectare wijnstokken. Vandaag, drie generaties verder, weten we wel beter. De familie is nu ook eige­ naar van Haut Breton Lari­ gaudière (Margaux), La­ combe Cadiot en Tayet (beiden Bordeaux Supéri­ eur), en het paradepaardje, Château la Croizille, dat in 2012 flink wat opzien baar­ de toen de gloednieuwe chai geopend werd. Hélène De Schepper (28) is de enige telg van de familie die zich hier sinds 2013 met haar echtgenoot fulltime ge­ vestigd heeft. ‘Omdat ik toe was aan iets nieuws, een nieuwe uitdaging, ervaring opdoen, contacten leggen, alles over wijn leren’, vertelt ze. Een beslissing die ze zich nog geen moment beklaagd

32

REIZEN

C H E C K !

Saint­Emilion voor niet­wijnkenners

LION heeft. ‘Het was niet altijd zo gemakkelijk, zeker in het be­ gin niet. Vaak kreeg ik te ho­ ren wat die Belgen van plan waren, vooral toen de nieuwe chai gebouwd werd. Er was flink wat commentaar op de buitenkant, zeker op die felle oranje kleur van de gevel, maar dat is nu eenmaal de identiteit van onze wijn. Tot wanneer ze de binnenkant zagen, dan stopte de com­ mentaar.’ Het dient gezegd: opnieuw een staaltje van erg fraaie en goed doordachte ar­ chitectuur, perfect geïnte­ greerd in het landschap en ook hier die hypermoderne technologie in functie van de wijn. Ook La Croizille werd meer dan terecht met het la­ bel ‘Best of Wine Tourism’ bekroond. Het uiteindelijke doel? ‘Tot grand cru classé gepromo­ veerd worden,’ zegt Hélène. Dat wordt nog eventjes ge­ duld oefenen, want de vol­ gende herziening van het klassement is pas in 2022. Maar te oordelen naar de kwaliteit van de wijn lijkt ons dit louter een formaliteit! www.chateaulacroizille.com

De de nieuwe chai van Château La Croizille lokte heel wat commentaar uit. Foto: rr

Saint­Emilion bruist. Meer dan één miljoen bezoekers krijgt dit wereldberoemde stadje waar alles in het te­ ken staat van de wijn jaar­ lijks over de vloer. ‘En toch moet je heus geen wijnken­ ner zijn om van Saint­Emi­ lion te kunnen genieten’, vertelt de gids mij. Uiter­ aard verwijst ze naar het uitzonderlijk partimonium. Saint­Emilion telt zeven­ tien historische monumen­ ten waarvan er elf geklas­ seerd werden. De absolute trekpleisters? De giganti­ sche monolithische kerk, gegraven op het einde van de elfde eeuw, 38 meter lang en 12 meter hoog, en de grootste ondergrondse kerk van Europa. De Eglise Collégiale en zijn klooster waar tussen de twaalfde en de achttiende eeuw de reli­ gieuze gemeenschap ge­ vestigd was, of de Tour du Roy, de dertiende­eeuwse donjon vanwaar je op het hoogste punt van de toren kunt genieten van een fa­ belachtig uitzicht op de stad en zijn wijngaarden. Saint­Emilion nodigt ook uit tot een fikse wandeling. Bij het Office du Tourisme kan je terecht voor een rondleiding of je kan er een app downloaden voor je smartphone. Goed schoei­ sel is geen overbodige luxe, want de stad verkennen betekent dalen en klim­ men. Vaak langs smalle, autovrije straatjes, her en der met kasseien bezaaid, maar puur authentiek en oergezellig. Aan terrasjes en restau­ rantjes ook geen gebrek, want er is plaats voor

De monolithische kerk Foto: Heurisco

3.230 couverts. Wijnlief­ hebbers die geen tijd heb­ ben om een château te be­ zoeken maar toch enkele flessen mee naar huis wil­ len nemen raden we het Maison du Vin aan. Je krijgt er een initiatie in wijnproeven, het aanbod wijnen is verbluffend en de prijzen zijn meer dan schappelijk. Even de stadswallen verla­ ten? Neem dan de fiets! Het Office du Tourisme heeft elf parcoursen uitgestippeld, tussen de tien en twintig kilometer, dwars door de wijngaarden en langs de mooiste kastelen. www.saint­emilion­ tourisme.com

Saint­Emilion verkennen betekent veel dalen en klimmen. Foto: Anne Lanta

Download de app om Saint­Emilion op je eigen ritme te bezoeken op www.saint­emilion­tourisme.com/mobile/fr.

Château Villemaurine Foto: rr

Château Villemaurine: van kristal naar wijn Er zijn nog wel meer landge­ noten die een fraai optrekje hebben in Saint­Emilion. De familie Justin Onclin bij­ voorbeeld, de Belgische za­ kenman en voormalige eige­ naar van de kristalfabriek Val­Saint­Lambert, die in 1982 zijn handelshuis Sovex

Zaterdag 18, zondag

Woltner in Bordeaux op­ richtte maar de droom koes­ terde een topwijn te maken. Die droom werd waarheid eind 2005 toen Onclin Châ­ teau Villemaurine kocht, ze­ ven hectare wijngaarden op het kalkplateau van Saint­ Emilion, een uitzonderlijk terroir aan de toegangspoor­ ten van de stad. Een ietwat vergane glorie, want kort na de aankoop werd Villemau­

rine gedeklasseerd tot ‘ge­ wone’ grand cru. Onclin bleef niet bij de pakken zit­ ten en investeerde flink in herstructurering en renova­ tie omdat hij een blind ver­ trouwen had in dit unieke terroir met als roemrijke buren Trottevieille, Ausone, Troplong Mondot en Pavie. Al snel kreeg hij gelijk, want toen enkele misnoegde wijnbouwers naar de recht­ bank trokken om het klasse­ ment te laten herzien, kreeg ook Villemaurine zijn status van grand cru classé terug. Geen staaltje van hypermo­ derne architectuur hier, al­ thans niet aan de buitenkant (want het château is wél met alle technische snufjes uitge­ rust), maar een van de meest indrukwekkende kelders van Saint­Emilion met een net­ werk van 250 kilometer gan­ gen, gehouwen uit kalkrot­

sen. Die kan je bezoeken met een gids, uiteraard gevolgd door een proeverij van Ville­ maurine en zijn tweede wijn, Les Angelots de Villemauri­ ne. Twee erg fraaie, door merlot gedomineerde wijnen, barstensvol fruit en fluweel­ zachte tannines. www.villemaurine.com

De kelders zijn gehouwen uit kalkrotsen. Foto: rr 19 april 2015

32

REIZEN

C H E C K !

De tweede jeugd van

BORDEAUX

‘Ze gaan hier nog een standbeeld bouwen voor Alain Juppé’, vertelt gids Brigit­ te mij wanneer we langs de Quai des Chartrons flaneren. Alain Juppé, burge­ meester van de stad Bordeaux, zorgde in nauwelijks enkele jaren tijd voor een heuse metamorfose. De grijsgrauwe stad die Bordeaux ooit was, is vandaag herschapen in een bruisende metropool die in 2013 door de Fransen als tweede meest geliefkoosde stad, na Parijs, verkozen werd.

V

andaag heeft Bordeaux al­ les: tal van historische en culturele be­ zienswaardig­ heden, een shoppingcen­ trum, aantrekkelijke lanen en straten, trendy wijken die volledig gerenoveerd werden, een gloednieuwe tramway én meer dan dui­ zend restaurants! De stad werd dan ook onlangs ver­ kozen tot Best European destination 2015. Bordeaux zal wel altijd met wijn gelinkt worden. Lo­

De Miroir d’eau werkt als een gigantische spiegel. Foto: Thomas Sanson

gisch, met 60 appellations, 110.000 hectare wijngaar­ den en 7.000 kastelen. Maar Bordeaux is zoveel meer. De 1.810 hectare oppervlakte van de stad en zijn 347 ge­ klasseerde gebouwen en monumenten werden in 2007 door de Unesco geïn­ ventariseerd als werelderf­ goed. En die verken je te voet of met de tram – een netwerk van 44 kilometer dat de stad van noord naar zuid verbindt. En dat zonder draden in het straatbeeld: de trams worden via onder­ grondse elektrische leidin­

gen aangedreven. De ge­ daanteverwisseling van de stad zie je in elke uithoek. De heraangelegde lanen langs de Garonne bijvoor­ beeld: een paradijs voor wandelaars en joggers langs de belangrijkste beziens­ waardigheden. Hou halt bij de Miroir d’eau, een gigan­ tisch wateroppervlak van 3.450 m2 dat slechts twee centimeter hoog is en voor een denkbeeldige spiegel zorgt. Ten noorden zijn er de Chartrons, vroeger een grijze buurt met wijnhan­ delshuizen, vandaag een

Betonvrij BISCARROSSE

‘W

ist je dat Biscar­ rosse in de jaren vijftig een verloren gat was?’, vraagt Philippe Clément, inwoner, ken­ ner en tijdens zijn vrije tijd greeter. Hij haalt foto’s uit zijn tas waar­ op maar een handvol huizen te zien is. ‘We hadden toen 3.000 in­ woners, vandaag zijn het er 13.500. In een halve eeuw is er veel veranderd: de aanleg van wegen, pleinen, straten en huizen. Maar bedachtzaam en met respect voor het milieu. Geen opeensta­ peling van beton zoals aan de Côte d’Azur.’ Philippe ging voor het eerst naar Biscarrosse Plage toen hij tien was. Elk jaar keerde hij er terug op vakantie, en uiteindelijk kocht hij er een huis. ‘Ja, schrijf maar op, ik ben verliefd op deze plek. Meer zelfs, ik ben trots op Biscarrosse.’ Hij neemt me mee langs de ene

tweede verblijven die fraai in het landschap geïntegreerd werden. Het Grand Hôtel de la Plage, pas twee jaar ge­ leden geopend, is de be­ langrijkste trekpleister. Hotel én schitterend restaurant, paradijs voor visliefhebbers én met frontaal zeezicht.

Tussen zee en meer

Biscarrosse Lac.

Foto: rr

hoofdstraat die de stad rijk is. Een lange, auto­ vrije promenade die Biscarrosse doormid­ den snijdt en mij naar de zee brengt. Een wir­ war van terrasjes, res­ taurantjes en plaatselij­ ke handelaars. We hou­ den halt aan een drukke viswinkel. ‘In Biscar­ rosse moet je vis eten.

Zaterdag 18, zondag 19 april 2015

Het is de belangrijkste handelsactiviteit van de stad.’ Het aanbod is indrukwekkend: schaal­ en schelpdie­ ren, roggevleugel, ma­ kreel, goudbrasem en bruine tong. Kraakvers. ‘Kijk, dit noem ik le­ venskwaliteit.’ Philippe wijst naar de Atlanti­ sche Oceaan en de

prachtige zandstran­ den. ‘Brede, ongerepte stranden die ook de toeristen de laatste ja­ ren ontdekt hebben. Maar nooit een over­ rompeling, gewoon ge­ zellig druk.’ Ook de pro­ menade langs de kust ademt rust en gezellig­ heid uit. Geen hoog­ bouw, maar flink wat

Biscarrosse is opge­ splitst in drie delen: Ville, Lac en Plage. Het ligt nauwelijks een uur ten zuidwesten van de stad Bordeaux en heeft veel meer troeven dan louter zee en strand. Zijn centrale ligging nodigt uit tot een uit­ stapje. ‘Het Bassin van Arcachon ligt op 25 ki­ lometer, De Dune du Pyla, met zijn 107 me­ ter de hoogste duin van Europa, op twintig ki­ lometer’, motiveert Philippe. ‘Een tip? Neem de fiets, want het landschap is heel erg mooi.’ Onvoorstelbaar

trouwens hoeveel er hier gefietst wordt. En je hoeft niet eens zo ver te gaan. Op nauwelijks vijf kilometer is er Bis­ carrosse Lac dat je mak­ kelijk bereikt via een fietspad door het im­ mense dennenbos van de Landes. Eigenlijk zijn het drie meren, maar Biscarrosse Lac ligt aan het meest noor­ delijke meer. Ook hier vind je weer een oase van rust met prachtige witte zandstranden en een bonte mix van kleurrijke bootjes en fraaie optrekjes langs de oever. Via het twintig kilometer lange fietspad verken je op eigen tem­ po de mooiste plekjes. En je hoeft heus geen geoefend fietser te zijn, want het volledige tra­ ject is zo vlak als een biljart. Ook niet te mis­ sen: de fietsroute Vélo­ dyssée die dwars door Biscarrosse loopt. www.biscarrosse.com www.legrandhoteldela­ plage.fr

In de agenda W Niet te missen: Bordeaux Fête le Fleuve van 22 tot 31

Wijnrestaurant Nama.

De tram zoeft zonder draden door de stad. Foto: rr

smeltkroes van kunsthande­ laars, antiquairs en design­ boetieks.

Culinaire revolutie Ook al niet te missen: de wijk Saint­Michel, een wir­ war van kleine straatjes en autovrije pleintjes, maar vooral geroemd voor zijn ve­ le voortreffelijke restau­ rantjes. Meer dan duizend zijn het er, vaak vertrekkend van lokale producten – en die zijn er in overvloed. Denk maar oesters uit het Bassin van Arcachon, lam­

prei, kabeljauw en steur, lam uit Paullac of kip en gevogelte uit Vertessec. Chef Jean­Pierre Xiradakis is eigenaar van vijf restau­ rants waaronder het popu­ laire La Tupina (6, Rue Por­ te de la Monnaie), de lieve­ lingsplek van onder meer Mitterand en Johnny Hal­ lyday. Hij bevestigt die culi­ naire hype. ‘Onvoorstelbaar hoeveel restaurants er de voorbije jaren bijgekomen zijn’, vertelt hij. ‘Geen ster­ renrestaurants, maar tren­ dy eethuizen die werken met regionale ingrediënten,

puur en ongekunsteld, en vaak gekoppeld aan wijn.’ Zijn zaak typeert die nieu­ we culinaire wind. Geen sjieke tempel, maar een oergezellige plek met een rotisserie waar een stevige entrecôte ligt te grillen. Het kan nog inventiever. In het gloednieuwe wijnres­ taurant Nama bijvoorbeeld, waar je twintig euro per persoon entreegeld betaalt, net zoals in een nachtclub. Dat bedrag verdien je snel terug, want de gerechten én wijnen zijn spotgoedkoop. Je proeft er van Franse

Foto: rr

Cité des Civilisations du Vin. Foto: XTU

keuken met Aziatische in­ vloeden vanaf zes euro voor een voorgerecht, negen euro voor een hoofdschotel of drie euro voor een dessert. Het menu, met inbegrip van afbeelding, ingrediënten en hoe het smaakt, lees je op de iPad – net als de uitgebreide wijnkaart. Wijnen vanaf 1,20 euro, bubbels vanaf 1,80 euro. Origineel zijn de battles: twee glazen wijn die tegen elkaar uitgespeeld worden, zoals jong versus oud, négociant of château, of sauvignon versus chardon­ nay.

mei. Dan is het feest op de kaaien langs de Garonne met tal van watersportacti­ viteiten, boottochten, ex­ po’s, danscursussen, concer­ ten en vuurwerk. Hier wordt trouwens ook de start gege­ ven van de 46ste editie van de Solitaire du Figaro Eric Bompard Cachemire, een van de belangrijkste zeil­ wedstrijden ter wereld. W Op zoek naar een reden om volgend jaar terug te ko­ men? Nu nog in de steigers, maar midden 2016 opent de Cité des Civilisations du Vin. Een hoogstandje inzake

moderne archictectuur – een 55 meter hoog gebouw met 3.000 glaspanelen ver­ weven in gelakte alumini­ um, met de look van een geut walsende wijn in een glas. Het zeven verdiepingen tel­ lende gebouw wil de inter­ nationale wijntempel wor­ den en biedt plaats aan wijn uit alle continenten. Niet al­ leen in proeverijen, maar ook met tal van tentoonstel­ lingen die je laten kennis­ maken met de geschiedenis van de wijn van 6.500 voor Christus tot op vandaag. www.bordeaux­tourisme.com www.namawinerestaurant.com

Strandparadijs MIMIZAN

W

ie meer op zoek is naar een actieve watersportvakantie komt ongetwijfeld aan zijn trekken in Mimi­ zan. Zo’n dertig kilo­ meter ten zuiden van Biscarrosse en het eindpunt van mijn tra­ ject dwars door de Aquitaine. Mimizan, ook al opgesplist in Ville en Plage, en de perle de la Côte d’Ar­ gent genoemd, is in vele opzichten uniek. Het is de eerste bad­ plaats die eind negen­ tiende eeuw in de Landes werd aange­ legd en de favoriete vakantieplaats van heel wat beroemdhe­ den. Op het palmares prijken onder meer Winston Churchill, Coco Chanel, Salvador Dali of Charlie Chap­ lin. Ook hier werd er de voorbije jaren flink wat bijgebouwd: van­ daag zijn er zo’n 8.000 inwoners, maar Mimi­ zan wist al zijn na­

De oevers van deze arm, ook wel de Cou­ rant de Mimizan ge­ noemd, zijn bedekt met tien kilometer fij­ ne zandstranden. De belangrijkste beziens­ waardigheid is de dertiende­eeuwse go­ tische klokkentoren, werelderfgoed van de Unesco, samen met het Musée du Vieux Bourg, dat de rijke geschiedenis van het stadje schetst.

Maagdelijke golven

Voor groot én klein is het er heerlijk surfen. Foto: rr

tuurlijke charme te behouden en is nog al­ tijd omringd door 340 hectare beschermd dennenbos.

Mimizan weet zich vooral te onderschei­ den door zijn unieke ligging, want het is de enige badplaats die

door een natuurlijke zeearm verbonden wordt met de Atlanti­ sche Oceaan en het meer van Aureilhan.

Mimizan­Plage is een fantastische bestem­ ming voor surfers. Langs de stranden van Mimizan­Ville, La Garluche, Remember of Côté Sud zijn er veel plekjes waar het makkelijk is te leren surfen. Scholen, moni­ toren en stages zijn er in overvloed. Maar de geoefende surfer zoekt de stranden langs de oceaan op. Tijdens de zomer, en

dan vooral ’s och­ tends, wanneer de fel­ le oostenwind voor spectaculaire golven zorgt. De diehards spreken van ‘maagde­ lijke golven’ die je nergens anders in Eu­ ropa vindt. Jong en oud trotseren overdag de golven en storten zich ’s avonds in het nachtleven, want Mi­ mizan is een mix van bars, restaurants, dis­ cotheken en feesten op het strand. Niet zo gek op surfen? Geen nood, het water­ sportaanbod oogt in­ drukwekkend: kano­ varen, waterfietsen, zeilen, kajakken, het kan hier allemaal. En wie liever de natuur opzoekt trekt het grootste dennenbos van Europa in. Het heeft tientallen kilo­ meters bewegwijzer­ de paden die je te voet, per fiets of per paard kan verkennen. www.mimizan­ tourisme.com