Van de voorzitter Lieve leden, We zijn alweer over de helft van dit studiejaar! Ze zeggen vaak dat tijd sneller gaat als je het naar je zin hebt en volgens mij klopt dat nog ook. Ik hoop dat het studiejaar jullie tot nu toe ook veel plezier heeft gebracht! Behalve plezierigheden hebben de maanden vanaf september mij in ieder geval ook veel wijsheid en kilo’s geschonken. Ik en mijn bestuurspak zijn iets minder blij met die extra kilo’s, maar met mijn vergaarde wijsheid ben ik zeer content. Nou is het eigenlijk niet echt wijsheid, maar meer een uitbreiding van mijn capaciteiten door de ervaringen tijdens dit bestuursjaar. Ik heb geleerd gestructureerder te werken en ook publiek te spreken, zo ook op de ouderdag. Zoals iedere zoveel jaar heeft Thalia weer een ouderdag georganiseerd. We hebben van ouders veel positieve reacties gekregen en ook wij als bestuur zijn zeer tevreden over de gang van zaken op de dag zelf. Voor diegene die niet meegekregen heeft wat de ouderdag is, dit is geen ouderavond. Ouders/voogden van studenten hadden 15 maart de mogelijkheid om eens aan het studentenleven te snuffelen. Behalve praatjes van Frits Vaandrager, mijzelf, Engelbert Hubbers, Erik Barendsen en Tom Heskes, was er ook een lunch en borrel en de gelegenheid om door het Huygensgebouw te dwalen. De organisatie van de ouderdag heeft veel tijd gekost, maar een symposium organiseren kost volgens mij nog meer tijd. Ik ben dan ook zeer benieuwd naar het Thalia-symposium IT & Recht dat op dit moment geregeld wordt. Reserveer alvast 22 mei in jullie agenda voor dit geweldige evenement! Zoals velen van jullie weten wisselt Thalia over het algemeen ieder studiejaar van bestuur. Om Thalia draaiende te houden, hebben we volgend studiejaar dus weer een nieuw bestuur nodig. Het lot van Thalia ligt in jouw handen! Wil jij iets veranderd zien binnen Thalia? Wil jij vele leuke ervaringen ervaren? Wil jij mensen leren kennen door heel Nederland? Wil jij met een grote foto in de Thabloid staan? Informeer dan bij het huidige bestuur voor meer informatie. Dit kun je doen door ons aan te spreken of door ons te mailen. Natuurlijk mag je ook een postduif sturen of andere communicatiemiddelen gebruiken! Kusjes en veel liefs van jullie voorzitter,
Daniël van Loon
2
Inhoudsopgave Van de voorzitter Bestuursvraag Internetdaten voor beginners Van de sponsor De goede oude tijd Oorlog, van alle tijden De uitvinding met een staartje Een korte versie van de computergeschiedenis De gechiedenis van digitale kwajongensstreken Internetarcheologie Clients from Hell
Colofon
Thabloid
Redactie
16e Jaargang Nr 3 Maart 2013
Postadres:
Design
Print
Thalia Postbus 9010 6500 GL Nijmegen
Maja Vasic Alex Hlushenok
Océ Nederland
E-mailadres:
[email protected]
Website: w w w. t h a l i a . n u /thabloid
Met dank aan Bestuur Thalia 3
2 4 7 10 12 13 15 17 19 21 23 Daniel van Loon Tom Evers Jeremy Timessen Rick Erkens Asli Tokbay Bas Steeg Martin Huyben
Wat komt er over jou in de geschiedenisboeken te staan? Daniël Ik zou vereerd zijn mocht ik ooit opgenomen worden in de geschiedenisboeken, e-books, of welke manier van het weergeven van geschiedenis we over honderden of duizenden jaren hebben. Hoewel, nu ik er langer over nadenk: de meeste bekende historische personen hebben bloed aan hun handen. Denk aan Julius Caesar, Atilla de Hun, Michiel de Ruijter en Joseph Stalin. Het is dus makkelijker om onthouden te worden door berucht te worden in plaats van beroemd. Maar goed terug naar de vraag: Ik zou graag de geschiedenisboeken in gaan als de persoon die de mensheid verder heeft geholpen(met de fiets). Of dat nu op het technologisch, ecologisch, filosofisch of politicologisch gebied is, maakt mij niet heel veel uit. Nou ben ik niet geniaal genoeg om anti-materie te kunnen creëren en bruikbaar te maken of warptechnologie te ontwikkelen. Maar om een fiets te verzinnen waarbij de banden niet langer lek kunnen gaan, moet zelfs mij nog wel lukken. Dat is namelijk een kwestie van de wielen niet langer uit te rusten van rubberen banden die schokdempend werken door opgebouwde luchtdruk. Desnoods wordt het een uitvoering waarbij je daadwerkelijk over de weg heen schokt, dan heb maar na al twee meter een pijnlijke kont, maar je hoeft nooit zorgen te maken over je fiets. Hoewel dan ook het systeem van velg en spaken aangepast dient te worden. Op dit moment hoef ik echter alleen nog te bepalen of ik een fiets wil laten rijden of zweven. De techniek erachter kan ik wegens mijn belangen echter niet op dit moment delen met jullie. Ik heb namelijk nog geen patent aangevraagd. De door mij bedachte techniek zul je dan toch echt in de geschiedenisboeken moeten gaan lezen!
Pien Geschiedenis is een onderwerp dat niet direct mijn interesse trekt en daarmee de geschiedenisboeken ook niet. Ik kijk liever naar de toekomst, of nog beter, naar het heden. Maar ja, als je er even over nadenkt besef je al snel dat die geschiedenis ook ooit het heden was. Dus bedacht ik mijzelf: wat wil ik doen in het heden, dat in de toekomst nog herinnerd zal worden? Ik wil dat mensen de geschiedenisboeken later graag lezen, dus daarom wil ik in de geschiedenisboeken komen met iets dat mensen over 100 jaar interessant vinden.
4
Helaas heb ik geen helderziende blik op de toekomst en kan ik niet precies zeggen wat dat zal zijn. Daarom ga ik gewoon verder met wat ik nu doe: zo veel mogelijk in het heden leven en daarbij zo veel mogelijk doen wat ik leuk vind. Daaronder vallen naast studeren en Thalia besturen met mijn medebestuursleden natuurlijk ook wereldverbetering en het doen van baanbrekende wetenschappelijke ontdekkingen. Of dat genoeg is om in de geschiedenisboeken te komen weet ik niet, die dingen staan er al zo vaak in. Maar ja, daarnaast denk ik ook dat het concept geschiedenisboek zwaar verouderd is tegen de tijd dat ik erin zou kunnen staan. Wie leest er nog boeken over honderd jaar? In plaats daarvan kom ik liever in de geschiedenis.. E-books? Add-ons van Google Glass? Iets dat zo fancy is dat we het ons niet eens voor kunnen stellen? Zo fancy dat het in de geschiedenisboeken komt? Wie zal het zeggen.
Luuk Wat een geweldige vraag; wat er over mij in de geschiedenisboeken komt. En meteen ook niet de meest gemakkelijke. Ik ben niet de allerbeste voorspeller van de toekomst en al helemaal geen medium, je zult me niet zo snel op SBS 6 zien verschijnen naast een Derek Ogilvie. Dus om nu vanuit het heden voor de toekomst te moeten voorspellen wat er in de geschiedenis gebeurde, is een hele moeilijke. Misschien maak ik in de toekomst wel de opvolger van Flappy Bird of word ik de eerste persoon ter wereld bij wie ooit de trial van WinRAR verliep. Nee, misschien bestaat er ook nog wel een kans dat ik door een stomme fout of een mooi fabeltje van de schrijver van het geschiedenisboek in de boeken terechtkom. Zo is het wellicht wel waar dat Newton het idee van zwaartekracht kreeg door een appel die van een boom viel, maar die appel is waarschijnlijk helemaal niet op zijn hoofd terechtgekomen. Ook werd het bombardement op Nijmegen jaren omschreven als een ‘foutje’ van de Britten, maar onderzoek van Joost Roosendaal heeft juist gesuggereerd dat het helemaal niet zomaar een vergissing was. Het zou dan ook wel prachtig zijn als ik door een fout in de geschiedenisboeken terechtkwam. Zoiets als: “Luuk Scholten was de eerste Afro-Amerikaanse president van de verenigde staten.” of “Luuk Scholten is de componist van Chopin: Prelude no 15.” Ik zou er dan niet eens iets bijzonders voor hoeven doen! Concluderend zou ik het echt niet weten wat er over mij in de geschiedenisboeken terecht zal komen, zij het positief of negatief. Misschien moet ik maar niet meteen streven naar een vermelding in een echt geschiedenisboek. Een eervolle vermelding op een willekeurige Wikipedia pagina lijkt me namelijk al helemaal prima.
5
Rick Over wat ik ga bereiken heb ik nog geen flauw idee. Als ik iets briljants doe in mijn leven en er komt ooit een biografie van mij, dan komt er zeker het volgende in te staan. Voordat ik op dat concrete feit kom, vertel ik over wat ongewone sterftegevallen in de geschiedenis van de mens. 1771 - Adolf Frederick, beter bekend als de koning van Zweden, overlijdt aan een geweldige maaltijd. Na een diner van kreeft, kaviaar, zuurkool, kipper (gerookte haring), champagne en maar liefst veertien porties van zijn favoriete dessert Semla, kon zijn lichaam het niet meer aan. Hij staat bekend als de koning die zichzelf dood at. 1974 - Basil Brown, iemand die gesteld was op zijn lichamelijke gezondheid, dronk bijna 38 liter wortelsap in tien dagen. Ook staat in het krantenbericht over zijn overlijden dat hij behoorlijk wat vitaminepillen slikte. Hierdoor overleed hij door een overdosis aan vitamine A. Zijn lever trok het niet meer en hij was helemaal geel toen hij stierf. 1978 - Kurt Gödel, de logicus bekend van de onvolledigheidsstelling, verhongerde in zijn eigen huis. Hij had een persoonlijkheidsstoornis en durfde alleen te eten wat zijn vrouw voor hem klaarmaakte. De rest was vergiftigd. Toen zijn vrouw voor zes maanden het ziekenhuis in moest, was hij overgeleverd aan zijn lot. 20xx - Rick Erkens overlijdt aan een natriumvergiftiging. Hij was verslaafd aan het eten van soep en at bijna acht liter per week sinds zijn elfde levensjaar. Misschien moet ik toch maar afkicken, want ik maak mezelf best wel bang.
Aslı Ik vind het moeilijk om te zeggen wat er later over mij in de geschiedenisboeken komt te staan. Waarschijnlijk niks, gezien ik dan of iets briljants of iets heel slechts zou moeten doen. Beide gevallen lijken me onwaarschijnlijk. Natuurlijk kan ik proberen om een wereldrecord te breken zoals zeven uur lang lachen of elf dagen niet slapen, maar al die records klinken te moeilijk om te breken. En pijnlijk. Wie wil nou zeven uur lang lachen? Ik kon het niet eens vijf minuten volhouden. Betekent dit dat ik geen kans heb om erin te komen? Helemaal niet. Misschien kan het ook wel zonder dat ik iets hoef te doen. Bijvoorbeeld omdat ik de persoon ben die het vaakst de lotto heeft gewonnen. Of omdat ik immuun ben tegen een virus dat in de toekomst ervoor zorgt dat iedereen die ermee in contact komt agressief wordt en de rest van de mensheid wilt vermoorden( I can help. I can save you. I can save everybody). En als ik geen held kan zijn die haar leven opoffert om de mensheid te redden, dan kan ik altijd nog proberen om de oudste persoon te worden en zo in de boeken te komen. Er is dus een kans om in de geschiedenisboeken te komen zonder moeite. Ik moet alleen wel veel geluk of pech hebben. Of heel lang lachen.
6
Internetdaten voor beginners Een tijdje terug heb ik een artikel geschreven over hoe je het als nerd aan moet pakken als je een vrouw wilt versieren. Succes gegarandeerd. Iets te laat besefte ik me echter dat die tips eigenlijk alleen maar helpen als je ‘s nachts in de kroeg staat, haar stijl achterover, gezicht op stoer. Helaas zijn we niet allemaal zulke feestbeesten. Sommigen van ons zijn meer op zoek naar een duurzame relatie, in plaats van een vrouw die je de volgende dag haar huis uit jaagt omdat ze geen flauw idee meer heeft wie je bent, hoe je daar komt en waarom haar computer ineens zo snel is. Tsja, let’s face it, wij informatici zijn nooit goed geweest in het strikken van vrouwen op lange termijn. Misschien houden we het een keer langer dan een week vol, maar het duurt nooit lang tot de ander beseft dat je eigenlijk maar een rare kerel bent. Ik ben ervan overtuigd dat ik niet de enige ben met die ervaring. We zijn nou eenmaal niet gemaakt voor de romantiek, met onze sterk algoritmische denkwijze en slechte impulsbeheersing. Van oudsher dromen we al van een wereld waarin we alles kunnen zeggen zonder consequenties, waarin we alles kunnen doen, kunnen zijn wie of wat we maar willen. Een wereld waarin we eindelijk eens iemand zouden kunnen vinden die perfect is. Dus maakten we het internet. Het internet was een fantastische plaats. Voor het eerst kon je mensen ontmoeten zonder je zorgen te hoeven maken over je fysieke verschijning. Mensen konden je eindelijk beoordelen op hoe je echt bent. Je kon je mening laten horen, kreeg bijval of constructieve kritiek, en het belangrijkste van alles: er waren sites en chatboxen waar je vrouwen kon ontmoeten! Als Alan Turing het internet had kunnen voorzien... enfin, ik heb niet het idee dat ik in dit blad grappen over Turing moet gaan maken. Laten we zeggen dat de ‘big daddy’ van de computer waarschijnlijk een stuk beter aan z’n trekken was gekomen als ‘ie wat harder door had gewerkt aan z’n uitvinding. Het gemiddeld IQ op deze aardkloot zou een stuk hoger zijn geweest als Nikola Tesla wél contact had durven leggen met vrouwen. Zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan: je kunt nog zo’n flirtmajoor zijn, het komt uiteindelijk allemaal aan op het internet. Maar het internet is groot. Zo groot zelfs, dat er haast eindeloos veel manieren zijn om potentiële - vanzelfsprekend goed gefundeerde - relaties te beginnen en te onderhouden. Vandaar dit uiterst bruikbare en zeer informatieve artikel: ik zal proberen om jullie iets bij te brengen over de grootste datingsites in de geschiedenis.
RuneScape Kosten lidmaatschap: ±€5 per maand, niet verplicht Beschrijving: Gespeeld door jong en oud (vooral jong), mannen en vrouwen (vooral mannen) is deze site een goede plek om een duurzame vriendschap, en misschien wel een echte relatie te vinden. Verplaats je in het personage van een dappere strijder, machtige magiër of scherpe schutter en vind binnen no-time de liefde van je leven! Komt met de nodige coole outfits als betalend lid. Geschiedenis: In 1998 uitgebracht onder de naam “DeviousMUD” trok het aan het begin het kleine publiek: krap honderd mensen kenden het spel, slechts een magere zeventig waren echt actief. Met de speciaal voor dit doeleinde ontwikkelde scriptingtaal kon het spel echter uitgroeien tot het inmiddels welbekende RuneScape, dat tegenwoordig meer dan tweehonderd miljoen verschillende accounts heeft. Met ruim vijftien miljoen actieve leden en zo’n half miljoen verschillende logins per dag heb je hier een flink grote kans op het vinden van ware liefde. 7
Habbo (Hotel) Beschrijving: Kick je op jonge vrouwen? Dan is dit hotel dé place to be. Alleen de coolste mensen hangen rond in dit virtuele vakantieoord en we weten allemaal dat vakantievriendinnen de beste vriendinnen zijn! Koop vette outfits en stoere meubels (meubi’s) en maak de blits bij je vrienden met je stylish ingerichte kamer. Geschiedenis: In het jaar 2000 trok de Finse MMOCC (Massive Multiplayer Online Chatting Community) “Hotelli Kultakala” - in het Nederlands: Hotel Goudvis - veel meer mensen dan verwacht. Het spel was zo populair dat het een eigen site kreeg en Finland ontgroeide. Het had dus ook een wat meer internationale naam nodig. Habbo Hotel - in 2006 veranderd naar het huidige Habbo - bestaat nog in elf landen. Leuk weetje: in 2012 bleek uit een ondezoek door Channel 4 News dat Habbo overspoeld werd door pedofielen,en dat seksueel getinte chats aan de orde van de dag waren. Wat deden de beheerders om dit tegen te gaan? Oh, niet veel. Ze gooiden gewoon de chat dicht. Je kon niet meer chatten. In een online chat community. Klinkt alsof ze daar wel wat goede informatici kunnen gebruiken! Alsof ze überhaupt mensen met gezond verstand nodig hebben.
Chatroulette Beschrijving: Ongecompliceerd flirten met mensen die je niet kent, zonder ongewenste complicaties of boze telefoontjes omdat je niets meer van je laat horen. Als iets te mooi lijkt om waar te zijn, is het dat meestal ook. Gelukkig lijkt dit de uitzondering! Op deze simpele chatsite krijg je een volledig willekeurig iemand toegewezen om mee te kletsen. Loopt het gesprek spaak, is hij/zij niet je type of is het een lelijke dikke oude man met z’n piemel uit z’n broek? Dan klik je gewoon op de grote knop met “Next” erop en je praat alweer met de volgende lelijke dikke oude man met z’n piemel uit z’n broek. Toegegeven, je moet een beetje geluk hebben, wil je een vrouw tegenkomen op Chatroulette, of een alternatief, Omegle bijvoorbeeld. Maar als je dan eindelijk een keer een leuke potentiële scharrel tegenover je hebt, zijn de mogelijkheden eindeloos! Jij kent haar niet, zij kent jou niet, jullie zullen elkaar waarschijnlijk nooit meer zien… geen van je acties of woorden zal gevolgen hebben. Grijp deze kans aan om al je schaamte van je af te zetten en die versierder die daar ergens diep vanbinnen schuilt tot uiting te laten komen. En als dat niet werkt, kun je haar altijd nog je piemel laten zien. Geschiedenis: Zoals zoveel briljante, succesvolle sites, is Chatroulette gebouwd door een zeventienjarige op een oude PC, ergens op zolder. Dit keer door een middelbare scholier in Moskou. De site had aan het begin rond de twintig gebruikers, maar groeide snel: het aantal verdubbelde zo ongeveer iedere dag. Dat is best een prestatie, vooral als je bedenkt dat deze jongen geen reclame maakte. Hij doet het nog steeds allemaal in z’n eentje, maar het afhandelen van de gigantische hoeveelheid gebruikers is een grote uitdaging.
8
Facebook Lidmaatschap niet verplicht, maar wel aangeraden Beschrijving: Denk je een site in waar je alles over al je vrienden te weten kunt komen, zonder dat ze het merken. Waar je foto’s van het meisje dat je al een tijd leuk vindt kunt bekijken, zonder dat ze daar ooit achter komt. Waar je van de meeste mensen eigenlijk alles wel kunt zien, terwijl ze je niet kennen. De site waar je waarschijnlijk aan denkt, kennen de meeste mensen wel, en staat niet erg goed te boek (slechte woordgrap) wat privacy betreft. Mocht het versieren niet lukken, dan kun je altijd nog hier terecht om te zien wat je allemaal mist.
Tinder De mobiele app Tinder maakt gebruik van je Facebook account. Het principe is simpel: de app zoekt naar vrouwen - of mannen, wat je het leukst vindt - in de buurt, en geeft je een lijstje. Vind je de persoon die op je scherm verschijnt knap, dan keur je hem of haar goed. Vindt hij/zij hetzelfde van jou, dan heb je een match, en kun je een gesprek beginnen. Ik zie hier verder geen waarde in als dating-app, dus zal het er verder niet over hebben.
Tom Evers
9
Ik wil nooit software maken voor verzekeraars, dat lijkt mij maar saai. Ik zal nooit doorgroeien tot teamleider, ik houd me liever bezig met de inhoud. Na een jaar software ontwikkelen bij Quinity heb ik het meeste wel geleerd.
Ik ben Nick Tinnemeier. Bovenstaande heb ik allemaal ooit gezegd. Toch draag ik als software engineer en (parttime) teamleider bij Quinity bij aan de Quinity Insurance Solution (QIS): een web-based administratiesysteem voor verzekeraars. En dat doe ik alweer ruim drie jaar met veel plezier. Hoe dit zo gekomen is? Kijk met me mee hoe een werkdag er voor mij uitziet en ik leg het je uit.
07:49 - Koffie
Iets voor achten kom ik binnen. Ik begin graag vroeg, maar als het de avond ervoor bijvoorbeeld bij de borrel iets later werd dan gepland, dan is het ook prima als ik pas om 9:30 binnenwandel. Terwijl ik mijn laptop de tijd gun om rustig op te starten, geniet ik met een paar collega’s van een kop koffie. Geniet, want Quinity onderkent het positieve effect dat goede koffie heeft op de arbeidsethos.
07:59 - Intake bevindingen
Gebruikers en onze softwaretesters melden “ongedocumenteerde functionaliteit” in een bug-tracking systeem. Ik bekijk elke ochtend in vogelvlucht de nieuwe bevindingen. Elke bevinding geef ik een prioriteit en ken ik toe aan de technisch specialist of consultant die de bevinding het beste kan analiseren. Voor sommige bevindingen achterhaal ik zelf de oorzaak en beschrijf ik een oplossing. Vandaag valt het aantal nieuwe meldingen gelukkig mee.
08:31 - Plannen
Elke verandering aan de Quinity Insurance Solution (QIS) komt voort uit een wens van de gebruiker. Een consultant vertaalt deze wensen naar functionele wijzigingen. Een software engineer inventariseert vervolgens wat er moet veranderen aan de huidige software en vertaalt dit naar een urenschatting die we als offerte aan de opdrachtgever voorleggen. Een wijziging duurt soms slechts enkele dagen, maar kan ook meerdere weken of zelfs maanden kosten. Vandaag hebben we akkoord op een urenschatting. We breiden QIS uit met functionaliteit om de gegevens van een bedrijf aan te vullen met gegevens van de Kamer van Koophandel. Deze gegevens biedt de Kamer van Koophandel aan via twee webservices. Het technisch ontwerp zet ik op mijn eigen planning. De realisatie plan ik in bij één van mijn teamleden, een net gestarte software engineer.
10:01 - Review
QIS bestaat inmiddels uit vele duizenden regels code en er is niemand binnen Quinity die al die regels kent. De uitdaging is dan ook om ervoor te zorgen dat mijn collega mijn code begrijpt, zonder dat hij of zij mij hierover hoeft te bellen met lastige vragen. Elke codewijziging die ik doe wordt bekeken door een collega die beoordeelt of het wel past binnen het grote geheel en of de opdrachtgever werkelijk krijgt waar hij om vraagt. Vandaag voer ik voor het eerst een grote review uit van de code van een collega. Ik overleg met een meer ervaren collega over de aanpak en begin vol goede moed. De code ziet er goed uit en ik heb weinig aan te merken, maar als ik ongeveer halverwege ben zie ik een fout in het functioneel ontwerp. Samen met de software engineer en functioneel ontwerper bedenken we een oplossing. Hebben we het testteam toch maar mooi de moeite van het melden van een bug bespaard!
12:00 - Lunch De eerste helft van de dag zit erop. Tijd om te lunchen. Elke dag dekken onze kantinedames Anita en Marina de lunchtafels met brood en vers beleg. Afwisselend zijn er pannekoeken, quiches en op vrijdag zelfs gehaktballetjes of knakworstjes en luxe broodjes. Kortom, gezellig lunchen in huiskamersfeer. Bovendien lekker makkelijk, want brood smeren in de vroege ochtend is nooit mijn hobby geweest.
10
12:30 - Ontwerpsessie
Vanochtend plande ik een opdracht in om gegevens van de Kamer van Koophandel op te halen. Het is duidelijk wat er moet gebeuren, maar nog niet hoe. Tijdens een ontwerpsessie bespreek ik met twee software architecten hoe we de koppeling technisch realiseren. Voor de gegevens die wij nodig hebben in QIS moeten we twee webservices aanroepen. We ontwerpen het zo dat we de twee aanroepen zo afschermen dat het voor de buitenwereld lijkt alsof we maar één webservice aanroepen. Op deze manier is het gebruiken van de koppeling binnen QIS simpeler. Na afloop kijk ik hoe dit ontwerp past in ons bestaande raamwerk voor webservices en documenteer dit in een technisch ontwerp.
13:30 - Cursus
QIS is een bedrijfskritische applicatie. Het kan niet zo zijn dat de gebruiker bij het openen van elke polis verplicht een koffiepauze moet nemen. Deze middag leren we tijdens een interne cursus hoe we er niet alleen voor zorgen dat we correcte gegevens uit de database halen, maar vooral hoe we deze gegevens snel ophalen. De afgelopen jaren is er bij Quinity veel kennis over dit onderwerp verzameld. Deze kennis is vastgelegd in de vorm van een aantal patronen om toe te passen bij onvrijwillige koffiepauzes. Deze patronen verschillen van het aanmaken van indexen die de database gebruikt om gegevens snel op te halen tot veranderingen aan de functionele werking van onze applicatie. Tijdens een theoriesessie en praktikum leren we deze patronen toe te passen. Kennis die direct toepasbaar is bij onze dagelijkse werkzaamheden en met een alsmaar groeiende database steeds belangrijker wordt.
De verzekeringswereld is maar saai?
Gisteren implementeerde ik een broodkruimelpad zodat de gebruiker makkelijker kan navigeren door QIS. Vandaag ontwerp ik een koppeling met de webservice van de Kamer van Koophandel. Morgen analyseer ik de beveiligingsrisico’s bij het ontvangen van emails in QIS, realiseer ik de import van relatiegegevens uit een extern systeem of werk ik aan een mobiele applicatie waarmee gebruikers een verzekering af kunnen sluiten op hun mobiel. Nieuwe wensen in de verzekeringsbranch volgen elkaar snel op. Dat maakt het werk dynamisch en gevarieerd. De verzekeringswereld is echt niet saai!
Teamleiding betekent weinig inhoud?
De eerste maanden als teamleider hield ik me inderdaad minder met de inhoud bezig. In het begin was een project een code met een budget dat al dan niet overschreden werd. Nu ken ik van alle projecten die ik leid op grote lijnen de inhoud en de projecten die ik inhoudelijk begeleid ken ik ook de details. Meer kennis biedt meer mogelijkheden om dreigende budgetoverschrijdingen te voorkomen en problemen op te lossen. Dat maakt het werk nuttiger en makkelijker, maar ook vooral leuker. Sinds ik de rol van teamleider vervul heb ik veel meer projecten mogen zien dan als software engineer en is mijn inhoudelijke kennis alleen maar toegenomen. Teamleiding betekent weinig inhoud? Deze uitspraak heeft in ieder geval weinig inhoud.
Alles wel geleerd?
QIS is een bedrijfskritische applicatie. De back-end van QIS bestaat uit vele duizenden regels Java code, de front-end uit evenzoveel regels HTML, css en Javascript. De database bevat meer dan duizend tabellen waarin we miljoenen rijen aan gegevens opslaan. Met meer dan 100 medewerkers die QIS elke dag uitbreiden met nieuwe functionaliteit en een groeiend aantal gebruikers dat QIS gebruikt blijven deze aantallen groeien. Dit brengt grote uitdagingen met zich mee op het vlak van onderhoudbaarheid, betrouwbaarheid en snelheid. Op de dag dat ik die zaken in de vingers heb valt er voor mij nog genoeg te leren over minder technische zaken, zoals het vertalen van gebruikerswensen naar een functioneel ontwerp en het succesvol begeleiden van een project met strakke deadlines en bugdet. Ik heb de ambitie om door te groeien naar software architect, maar als ik dat zou willen kan ik ook het accent meer leggen op bijvoorbeeld leidinggeven of consultancy.
Ik heb bij Quinity in ieder geval nog genoeg te leren.
www.werkenbijquinity.nl Quinity is een succesvolle leverancier van e-businessoplossingen voor de financiële dienstverlening. Wij zijn gevestigd nabij het centrum van Utrecht. Op basis van jarenlange ervaring in de verzekeringbranche is de Quinity Insurance Solution (QIS) ontwikkeld; een complete polis- en schadeadministratie voor verzekeraars, volmachten en intermediairs. QIS is geïmplementeerd bij een groot 11 aantal verzekeraars in Europa. Er werken ruim 150 medewerkers.
De Goede Oude Tijd Vroeger was alles beter, het was veiliger en de jeugd was respectvoller tegen de ouderen en werd beter opgevoed. Er zijn mensen die inderdaad vinden dat vroeger alles beter was, maar wat is vroeger? Het lijkt alsof iedere generatie het idee heeft dat de volgende generatie het slechter doet, maar dit is niet waar. Hoewel het altijd makkelijk is om te zeggen dat vroeger alles beter was, is dit iets wat bij de moderne tijd hoort, bij de industriële revolutie. Dat was namelijk de tijd waarin mensen steeds meer van elkaar gingen verschillen. Niet iedereen leefde van landbouw. Sommige groepen werden protestants en sommigen geloofden nergens meer in. In loop van de tijd bleef dit gebeuren. Bijvoorbeeld in de jaren 50 maakte de oudere generatie zich zorgen om de grote seksuele vrijheid van jongeren en waren er homo’s die ineens tevoorschijn kwamen. Dit was natuurlijk heel eng voor de oudere generatie die dit niet gewend was. Mensen gingen nog meer van elkaar verschillen. Het standaard katholieke gezinnetje was niet meer de norm. En dan hebben we natuurlijk de tegenwoordige tijd. De tijd waarin mensen niet meer met elkaar praten en asociaal zijn. De tijd waarin mensen nooit om zich heen kijken, maar wel altijd naar hun mobiel. De tijd waarin kinderen niet meer buiten spelen en dik worden achter de tv. Het is moeilijk voor de oudere generatie om naar de jongere generatie te kijken en niet de slechte dingen te zien, dingen die vroeger natuurlijk beter waren. Ook deze tijd zal ooit de goede oude tijd heten. Toch zijn er dingen die veel beter zijn. Was het vroeger veiliger? Nee, het is tegenwoordig veel veiliger om midden in de nacht op straat te lopen dan vroeger. We kunnen zoveel ziektes genezen. Mensen die geboren zijn met een afwijking zoals het Syndroom van Down hebben ook een kans op een normaal leven. Informatie over bijna alles is binnen één seconde te vinden op internet. Kan je je voorstellen dat je naar een bibliotheek moest gaan voor ieder klein feitje dat je wilde weten? Natuurlijk heb ik nog steeds het idee dat de nieuwe generatie slecht bezig is met niet meer buiten spelen en hun afschuwelijke muziek smaak, maar dan is iedere generatie slecht bezig. De goede oude tijd is de tijd toen het met onze voorouders zo slecht ging.
12
Asli Tokbay
Oorlog, van alle tijden Oorlog is van alle tijden, dit kan natuurlijk ook niet anders. Waar mensen zijn, zijn nou eenmaal conflicten. Of het nou gaat over religie, grondgebied, geld, macht of een vrouw1. Er is blijkbaar altijd wel een reden te vinden. Maar wat vooral interessant is, is de manier waarop gevochten wordt.
Toekomst Tegenwoordig en in de toekomst zal er veelal gebruik gemaakt worden van drones, op afstand bestuurbare voertuigen en andere niet-menselijke krijgsmachten. Denk hierbij aan het gebruik van zelfsturende en zelfoordelende robots/ voertuigen. De manier waarop de VS de drones op dit moment gebruiken, vind ik niet gepast. Een voorbeeld van een raketaanval met een drone van de VS, is die van 12 december 2013 in Jemen, waarbij twaalf mensen gedood zijn. Volgens de VS waren deze twaalf personen lid van Al-Qaeda. Vervolgens blijken deze twaalf personen echter burgers te zijn, die op een bruiloft aanwezig waren. Naar mijn weten is in sommige staten/landen de doodstraf legaal, maar mag deze natuurlijk pas worden uitgevoerd wanneer er een gedegen onderzoek gedaan is en er een eerlijk rechtsproces aan vooraf is gegaan. Nu is het onmogelijk om je te verdedigen in een rechtszaal als je van tevoren van je sokken wordt geschoten.
Guerilla Bij de meeste grotere oorlogen na de Tweede Wereldoorlog is er steeds door één van de twee conflicterende partijen de Guerilla-tactiek gebruikt. Deze tactiek houdt in dat je met een klein groepje kleine explosieve (snelle) aanvallen uitvoert op een veel groter en gestructureerder leger. Deze aanvallen zijn bedoeld om het moreel van de tegenstander te verkleinen en/of de toevoer van de bevoorrading te verstoren. In de oorlog tussen Irak en de VS, die begon met Operation Iraqi Freedom in 2003, werd er ook van deze tactiek gebruikgemaakt door de Irakezen. In het begin konden de initiële aanvallers Irak niet onder controle krijgen, waarna de VN werd ingeschakeld en er ook troepen van andere landen gestationeerd werden in Irak. Zelfs nu er al jaren een “burgerregering” is aangesteld, heeft de VS niet kunnen winnen. In 2011 is de VS maar begonnen met de terugtrekking van haar troepen. Ook tijdens de Koude Oorlog werd deze tactiek toegepast en wel in de oorlog in Vietnam. Het zuiden van Vietnam was voor het kapitalisme en het noorden voor het communisme. De VS wilde voorkomen dat meer landen communistisch werden. Daarop besloot de VS namens het zuiden tegen de noorderlingen te vechten. De VS hadden veel betere wapens en hadden meer troepen, die ook nog eens beter getraind waren. Een voorbeeld van een oorlog die volgens legenden begonnen is wegens een vrouw is de Trojaanse Oorlog. Paris, de prins van Troje besloot om de mooiste vrouw ter wereld, Helena, te ontvoeren. Zij was echter al getrouwd met Menelaos, koning van Sparta. Menelaos wilde z’n vrouw terug en besloot zijn broer, Agamemnon, koning der koning van de Grieken te vragen hem te helpen. Vervolgens ontstond er de befaamde Trojaanse oorlog tussen alle Griekse stadstaten tegen Troje. Troje werd vernietigd. Mocht je de film nog niet gezien hebben, kijk dan vooral Troy uit 2004. 1
13
Er werd dan ook gedacht een makkelijke en snelle overwinning te behalen. Dit gebeurde echter niet. Dit had meerdere oorzaken. Zo waren de troepen het regenwoudklimaat niet gewend qua vochtigheid en temperaturen. Daarnaast kenden de Vietnamezen de jungle veel beter dan de Amerikanen, waardoor zij zich beter konden verstoppen. Ook bleken ze zeer goed in het maken van vallen van scherpe bamboestokken en het graven van tunnelstelsels waarin zij leefden en zich bewapenden.
Om het voordeel te verwijderen, besloot de VS om de jungle te vernietigen, om zo beter vanuit helikopters te kunnen aanvallen. Dit verwijderen werd gedaan door gebruik van vlammenwerpers, maar ook door het chemische goedje Agent Orange, waar behalve de bomen en planten ook mensen slecht tegen konden. Zoekend naar een goeie foto van het effect van Agent Orange, kwam ik de meest misselijkmakende dingen tegen die ik jullie niet aan wil doen. Op een gegeven moment is Amerika, nadat het de sympathie van de Zuid-Vietnamezen verloren had, weggegaan uit Vietnam, waarna het tientallen jaren communistisch is geweest. Volgens veel geschiedkundigen kon deze oorlog gezien worden als de eerste oorlog die de VS in haar geschiedenis verloor. Vaak wordt er in het westen, dus niet alleen niet door Amerika, geklaagd over deze tactiek. Het zou zwak zijn om je te verschuilen achter burgers, in grotten in de bergen of in tunnels in de jungle, maar een leuk feitje is dat in de modernere oorlogen, de Amerikanen de eerste waren die deze tactiek inzette. De Amerikanen zouden de Amerikanen niet zijn zonder de Guerilla tactiek. Zij wonnen namelijk de Onafhankelijkheidsoorlog(check the Patriot) tegen de Britten met deze tactiek. De Britten hadden tijdens de oorlog de steden strak onder controle, maar daar buiten, in de dorpjes en bossen, hadden de onafhankelijkheidsstrijders het voor het zeggen. Leer dus niet alleen van je eigen verleden, maar ook van dat van anderen!
14
Daniël van Loon
De uitvinding met een staartje Toen mij gevraagd werd om een historisch artikel te schrijven, was ik lang aan het twijfelen. Ik zocht een onderwerp waarvan iedereen af wist, maar niet de geschiedenis kende. Toen ik radeloos achter mijn PC vooruit zat te staren, vielen mijn ogen onbewust op de muis die ik in mijn rechterhand had liggen. Een geniaal ding, onmisbaar voor computergebruik, maar vaak over het hoofd gezien en genegeerd. Op mijn muis zitten acht programmeerbare knoppen. Hij heeft een ergonomische vorm en heeft 5700 dpi (niet dat ik het nodig heb). Hoe heeft de muis zich kunnen ontwikkelen tot een onmisbaar stukje hardware voor de computer? Vlak na de Tweede Wereldoorlog was het populair voor regeringen om allemaal technische snufjes uit te vinden en als militair geheim te houden. Eén van die technische foefjes was de trackball, uitgevonden door Ralph Benjamin in GrootBrittannië. Deze uitvinding leek al erg veel op de trackball zoals wij die vandaag de dag kennen. Gebruiksvriendelijk en mobiel was deze uitvinding echter niet: de bal die werd gebruikt in het apparaat was namelijk een bowlingbal (zie afbeelding). Niet echt handig als je je muis wilt meenemen voor een LAN-party. Je kon natuurlijk wel je eigen kleur bowlingbal kiezen en je trackball volledig customizen. Dat was natuurlijk geweldig als je een roze bowlingbal in bezit had. Voordat de muis werd geïntroduceerd, was alles op je computer op tekst gebaseerd. Elke command werd via het toetsenbord ingetikt en als je iets aan wilde wijzen, moest dat altijd via de aanwijsstok. Ene Douglas Engelbart dacht dat dit wel anders kon. Hij is de grondlegger van het ding dat rechts van je toetsenbord ligt. Zijn geniale idee was het houten kistje met een draad eraan, dat door middel van beweging ten opzichte van de ondergrond de coördinaten doorvoerde. Het essentiële verschil met eerdere uitvindingen was dat het voorwerp zélf meebewoog als de gebruiker voor de input zorgde. Dit bleek veel accurater te zijn dan een statisch invoerapparaat. Het nadeel was dat er gezorgd moest worden voor een vlakke ondergrond. De allereerste ondergrond die hiervoor gebruikt werd, was een soort verlenging van het toetsenbord met een plakkerige laag. Juist ja, een plakkerige laag. Je handen werden smerig en muggen bleven op je bureau plakken. Gelukkig werden al vrij snel alternatieven uitgevonden.
15
De twee metalen wielen die in de eerste muis zaten, waren niet ideaal en liepen soms wat stroef. In 1972 kwam gelukkig de eerste mechanische muis met een bal aan de onderkant. Je zult hem vast nog wel kennen: het balletje dat altijd vol zat met stof, dat je altijd schoon moest maken met een wattenstaafje omdat anders het hele ding vastliep. Toch was dit een hele opluchting voor de meeste mensen (in die tijd). Het aantal knoppen op de muis was inmiddels toegenomen naar twee, waar voorheen Engelbart het deed met één knop (en ook: Apple gebruikers). In deze tijd werd ook de eerste ‘dubbelklik’ gesignaleerd. Helaas voor Engelbart verliep nu ook zijn patent op de computermuis, net nu hij wereldwijd populair werd. Dus veel geld heeft hij er niet mee verdiend. De optische muis (die je waarschijnlijk ook in huis hebt liggen) maakte al vroeg zijn intrede: in 1980 waren de eerste al gemaakt. Hij was alleen zo duur dat deze muis niet interessant was voor consumenten. Vandaar dat er nog zo’n twintig jaar werd gedaan met het oude vertrouwde balletje. Pas rond 2000 stapte de consument over op het optische model. Vanaf toen is het eindelijk heel snel gegaan. Scroll-wheels, extra knoppen, linkshandige muizen: alles is nu op de markt. En dan zijn we bij vandaag, bij de hypermoderne modellen die nu in de winkel te krijgen zijn. Helaas wordt deze briljante uitvinding nog vaak verwaarloosd (“Computermuis viezer dan toiletbril”, -Nu) , wordt hij regelmatig gebruikt om frustraties te uiten door hem tegen het beeldscherm aan te gooien, en dreigt hij van de radar te verdwijnen door de opkomst van tablets en touchpads. Er is zelfs een blessure naar hem vernoemd: de muisarm, veroorzaakt door overmatig gebruik van het voorwerp. Ach, misschien heeft de welbekende muis zijn beste tijd wel gehad. Misschien kunnen we beter overstappen op de bowlingbal. Ik heb altijd al een roze bowlingbal willen hebben.
Wist je dat... ..de eerste naam voor de muis “X,Y position indicator for a display system” was? Beetje langdradig.
..de muismat een jaar na de uitvinding van de muis werd geïntroduceerd, in 1969? Maar het woord mouse pad stond pas in 1983 in het woordenboek.
..in films en series de muis bijna nooit gebruikt wordt? De meeste acteurs worden gevraagd om wat willekeurig op een toetsenbord te rammen. De muis wordt compleet genegeerd op het witte doek. Best zielig als je erover nadenkt.
Bas Steeg
16
Een korte versie van de computergeschiedenis Het is 5 februari 1944. Tommy Flowers staart trots naar zijn creatie. De Colossus staart emotieloos terug. Hij lijkt ineengedoken, rustig wachtend op een bevel. Tom voelt zich verre van rustig. De priemende ogen van de afwachtende mensen prikken zijn nek. Onwillekeurig krabt hij er. Zijn hand trilt. Kalmeer! Er kan niks fout gaan. Alles is getest. Desondanks blijft het ongemakkelijke gevoel dat er op het laatste moment iets onverwachts gaat gebeuren. Binnen een jaar hebben ze dit technologisch wonder gecreëerd. Het was snel en veel werk, maar er staat dan ook veel op het spel. Een vrouw loopt op de Colossus af met een rol geponst papier. Ze steekt het begin tussen de twee banden en stelt de machine in. De Colossus begint te grommen. Buizen flitsen aan en uit en radertjes draaien op volle toeren. Zo snel als het begon was het voorbij. Het geluid houdt op en de machine spuugt een tweede tape uit. Tommy merkt dat hij zonder het te merken zijn adem heeft ingehouden. Achter hem fluit iemand onder de indruk. Alle ogen richten zich op de tape. Ook de uitkomst is op ponspapier en niet direct leesbaar. De vrouw leest de tape langzaam ontcijferend voor. Tommy luistert niet. Het testbericht was al eerder ontcijferd. Nog steeds verwondert hij zich over wat hij heeft gemaakt. De Colossus is sneller en beter in ontcijferen dan alle cryptografen in het gebouw samen. De wereld zal compleet veranderen met zo’n machine, als het bestaan ervan verteld mag worden. Zo’n machine, denkt Tommy, is nog nooit eerder gezien. Hij had het fout. De Colossus was de eerste digitaal programmeerbare computer. Hij was gemaakt in de Tweede Wereldoorlog door de Britten om berichten van de Lorenz-machine, te ontcijferen. Het is de Britten gelukt. De Colossus was groot genoeg om een klein studentenkamertje te vullen, maar ondanks deze grootte was hij niet Turing-compleet. De later door de Amerikanen gemaakte ENIAC (rechts), was dat wel.
17
De eerste machine die een computer genoemd kan worden is zo’n 100 jaar eerder gemaakt door Charles Babbage. Zijn eerste machine was een computer die niets anders kon dan verschillen tussen twee getallen uitrekenen. Hij was gemaakt om te helpen bij navigatieberekeningen. In 1833 besloot hij dat hij een wat meer universele machine wilde maken, die veel meer kon berekenen. Dit was een gigantisch project en ver voor zijn tijd. De oorspronkelijke bedoeling was dat de machine if-statements (conditionele vertakkingen) en loops aankon, wat zou betekenen dat dit de eerste Turing-complete machine was. Helaas was dit project te moeilijk en te duur, vooral omdat het aantal onderdelen dat de machine nodig had al snel in de duizenden liep en elk onderdeel natuurlijk handgemaakt moest worden. Oorspronkelijk financierde de Engelse regering het project, maar toen ze daarmee stopte, liep het project al snel spaak.
Vlak voor zijn dood schreef Charles de basis voor een simpelere versie, die uiteindelijk gerealiseerd werd door zijn zoon Henry. Deze machine, The Mill genoemd, was in staat arbitraire simpele rekenopdrachten te vervullen met een geheugen van 20 nummers van 25 bits. Deze machine was helaas niet Turing-compleet.
Ik vind de geschiedenis van computers super cool en ik ga er vanuit dat jullie dat ook vinden. The Mill staat, tussen andere steeds indrukwekkendere rekenende machines, in het Science Museum in Londen. Ik kan zeker aanraden daar een keer langs te gaan.
Martin Huyben
18
De geschiedenis van digitale kwajongensstreken Het oudste beroep ter wereld is dat van prostitué. Het beroep van dief zal niet veel ouder zijn. Het zit in de natuur van de mens eigendommen te beschermen en helaas zullen er altijd mensen zijn die zich andermans spullen willen toe-eigenen. De komst van de ICT heeft het er niet per se beter op gemaakt en daarom duikt de Thabloid de (voornamelijk digitale) geschiedenisboeken in voor de leukste verhalen uit de geschiedenis van het hacken!
Kijk, mam! Ik kan inbreken in een beveiligde verbinding! In juni 1903 werd er een demonstratie gehouden voor beveiligde draadloze communicatie. In Londen zat het publiek te wachten terwijl John Ambrose Fleming de apparatuur aan het klaarzetten was. Het was de bedoeling dat Guglielmo Marconi, beter bekend als de uitvinder van de radio, van een afstand van 300 mijl een bericht zou sturen naar Londen. Helaas voor Marconi was er nog iemand anders die wat ervaring had met radiogolven. De goochelaar Nevil Maskelyne speelde het klaar om een aantal boodschappen door te sturen naar Londen die niet van Marconi af kwamen. Zo begon het apparaat in Londen een aantal keren het woord “rats” uit te spugen. Daarna werd het een stuk persoonlijker. “There was a young fellow of Italy, who diddled the public quite prettily”, ratelde het apparaat. Een aantal citaten van Shakespeare volgden en zo was er al behoorlijk wat schade gedaan aan het imago van Marconi. Ondanks het soepele verlopen van de demo na de kwajongensstreek van Maskelyne, was de communicatie dus niet geheel vlekkeloos verlopen. Nevil Maskelyne gebruikte radiogolven om hem te helpen bij acts met het lezen van gedachten. Ook had hij al de middelen om explosieven van een afstand tot ontploffing te brengen. Hij was gefrustreerd met de grote hoeveelheid patenten die Marconi had op zijn draadloze technologie en dat was zijn motief om de demonstratie te verstoren. Natuurlijk zou het behoorlijk schrikken zijn als je je gloednieuwe technologie zou testen en ergens op de wereld is er iemand die alleen maar je-moeder-grappen stuurt.
19
Kijk, mam! Ik kan gratis bellen! Aan het eind van de jaren vijftig dook het verschijnsel phone phreaking op. Deze term omvat het experimenteren met telefonische communicatie. Mensen probeerden uit te vinden wat alle geluiden betekenden die je aan de telefoon hoorde als je werd doorverbonden en ze probeerden zelfs het personeel van de telefooncentrale na te doen. In 1957 kwam Joe Engressia er per ongeluk achter dat het mogelijk is om gratis te bellen door een toon op een frequentie van 2600 Hertz te fluiten. Hij was blind geboren en had een gave die absoluut gehoor wordt genoemd. Hij was ook zo goed in fluiten dat hij The Whistler werd genoemd. Probeer maar die toon maar eens zelf te maken. In 1971 kwam John Draper, een vriend van Engressia, erachter dat de gratis fluitjes uit de Cap’n Crunch cornflakes precies een frequentie van 2600 Hertz maakten als je een van de twee gaatjes dicht hield. Draper gaf zichzelf de bijnaam Captain Crunch en begon de beruchte blue boxes te maken die hem hielpen om gratis te bellen. Hij wilde slechts leren hoe de telefooncentrale werkte, maar hij is wel een aantal keren gearresteerd voor zijn illegale praktijken. Een van zijn streken was het gebruiken van het fluitje bij de rij telefoons op het vliegveld. Dit zorgde ervoor dat alle gesprekken werden beëindigd.
Kijk, mam! Ik heb per ongeluk een raket gelanceerd! Waarschuwing!!! Het komende stukje gaat over de film WarGames. Als je deze gouden, oude film over hackers nog wilt kijken (wat zeer aan te raden is), lees dan niet verder! Dit stukje bevat spoilers over het verloop van het verhaal. In 1983 heeft de film WarGames heeft wereldwijde opschudding veroorzaakt in het imago van hackers. Het verhaal gaat over een tiener whizzkid, David Lightman, die bij NORAD (North American Aerospace Defense Command) inbreekt en per ongeluk een ‘spel’ probeert te spelen dat in werkelijkheid een beslissingsprogramma is voor nucleaire tegenaanvallen. David probeert de computer te stoppen met het lanceren van raketten en uiteindelijk lukt het hem door de computer het concept van gelijkspel te leren. Hij laat het defensiesysteem continu boterkaas-en-eieren tegen zichzelf spelen, waardoor er nooit een van de partijen wint. De computer denkt een tijdje na en antwoordt met: “Strange game. The only winning move is not to play. How about a nice game of chess?” De boodschap van de film is dan ook dat er in nucleaire oorlogen geen winnaar bestaat en dat je beter geen nucleaire fratsen uit kunt halen. Het idee dat iemand met een pc zomaar intercontinentale kernraketten kon versturen was erg verontrustend, ook al zat het maar in een film. Er is in de eerste vijf maanden $79.567.667 aan kaartjes verkocht voor deze film en door het grote publiek wat bereikt was, ontstond er veel ophef over hackers. Omdat niemand zich echt bezighield met de besloten hackerclubjes, openden velen hun ogen. De besloten hackerclubjes werden nu gezien als potentiële terroristische organisaties.
20
Rick Erkens
Internetarcheologie Facebook(2004)
Twitter (2006)
Google (1996)
21
En Wikipedia (2001)
Apple (1996)
Jeremy Timessen
22
Clients from Hell Deze keer even een aantal voorbeelden van menselijke stupiditeit (of incompetentie) in de dagelijkse wereld van de designer. Dit is waar wij ook mee gaan werken in de toekomst mensen! Clients from Hell. Client: My previous Flash developer, who lives in the States, can’t be contacted. We got an email saying he was admitted to hospital. I’ve got a .swf of what he’d done for us. Me: But you don’t have the source files?
Me: Here’s the high-res version of the logo. Let me know when I can expect to have my invoice returned. Client: Um, about that - I’m not sure I can approve this.
I look at the .swf. The site is enormous, but it looks good. However, there’s no animation, audio, or video, which the site clearly relies on for content.
Me: The logo? But you approved it yesterday.
Me: Well, you can recreate the source .fla from a .swf, but it’s hard work. A lot of hard work. Do you have a budget and a deadline?
Client: That was yesterday.
Client: He got all the money. There’s nothing left. The deadline’s a week away. Oh, and this is part one of eight similar modules. He might be dead, so you’ll fix it for me, right?
Client: It’s not yesterday anymore.
Me: Yeah…?
I was on the phone with a client who I do web service for. She was being incredibly rude to me the whole time. Our conversation is also constantly interrupted by her yelling at what I assume is her cat (“Get down from there!” “How many times have I told you not to climb on the mantel?” “Stop it!”) without warning to me and my ear. After about ten minutes of this, I hear another phone ringing. Client: Oh, I have a call on my cell. Let me put you on hold a minute. Me: That’s really okay; you can just call me back— Client: No, I will put you on hold. From the sounds that follow, she proceeds to put the phone down on a hard surface and answer her cell phone. Thinking she will only be a minute, I wait, trying not to eavesdrop. After about a minute or two, I finally am about to hang up when it sounds as if she has picked up the phone I’m on and her voice gets very loud. Client: *sighing loudly* I’m going to have to let you go now. Yeah, this stupid girl from that web service company is on the other line. I have to help her finish figuring out how to do her job…
Bron: clientsfromhell.net
23
Alex Hlushenok
Deze Thabloid is mede mogelijk gemaakt door
24
