Van de redactie UUR. VROEMM, CLUBBLAD VAN MTC DE WINDVANGERS VROEMM jaargang 26 nr. 6 - september 2007

VROEMM, CLUBBLAD VAN MTC DE WINDVANGERS VROEMM jaargang 26 nr. 6 - september 2007 BESTUUR VOORZITTER: René Drost 0320-254 398 portefeuille Bouw SECRETARIS: Brigitta van Bentum 0320-215 960 portefeuille Redactie PENNINGMEESTER: Edwin Erbé 0321-318035 BESTUURSLEDEN: Jill Henriët 0320-230120 portefeuille Toeren Nannie Praag 0320-254 398 portefeuille Kantine en Algemene zaken

KASCOMMISSIE Tjip, Thijs en Peter van Markensteijn

TOERCOMMISSIE Thijs K., Marchienus, Tjip, John, René D., Lida, Tonnie, Peter v T., Henk vd S., Jill, Hans, Willeke, Henk K., Robert, Lia, Wilco, Thijs v W., Edwin, René F., Martin.

ACTIVITEITENCOMMISSIE René F., Ina, Nannie, Gerrie en Marieke

BEHEERDER SLEUTELRUIMTE

Van de redactie Een bomvolle Vroemm dit keer! We hebben spontaan (en zonder zeuren ;-)) alle verslagen binnengekregen en gezien het feit dat we net een lang kampeerweekend hebben gehad, zijn het er aardig wat. En het is het vermelden waard dat Marchienus op een leuke manier de verrassingsrit heeft weten vast te leggen. Blader snel verder voor het resultaat! Tevens hebben we van meerdere personen extra ingezonden stukken ontvangen, wat natuurlijk altijd erg leuk en bladvullend is. Judith heeft onlangs de sprong gewaagd naar een eerste rijles en wilde deze happening graag met ons delen. Vandaar dat zij hier een leuk stukje over geschreven heeft. Nienke heeft op 23 augustus het roze papiertje voor de motor in de wacht gesleept, dus het zal niet lang gaan duren voordat wij haar op een eigen motor voorbij zien scheuren!

Tjip Klijnstra 0320-244 898

REDACTIE Thijs, Jill, Marieke en Nienke E-mail: [email protected]

MTC DE WINDVANGERS ADRES Nikkelstraat 48, Lelystad (Industrieterrein Oostervaart) Telefoon: 06-23270531 Homepage: www.windvangers.nl POSTADRES geboortekaartjes, aanmeldingen, adreswijzigingen en opzeggingen, zenden aan: Postbus 2428 8203 AK Lelystad. of per e-mail: [email protected] TARIEVEN per 1 maart 2007 Inschrijfgeld € 5,00 eenmalig Contributie € 7,50 per maand Jeugdlid t/m 17 jr. € 2,50 per maand Donatie € 29,00 per jaar Retour schoonmaak € 2,30 per maand Sponsoring op aanvraag

Dit keer hebben we ook maar weer eens een paar grappen en grollen in de Vroemm gekwakt om het lachpeil hoog en niveau laag te houden. Is ook wel eens nodig. Natuurlijk hebben we weer de nodige vooraankondigingen verzameld om jullie voor te bereiden op de komende weken. Nog een aantal ritten en dan zijn we alweer aangekomen bij het hotelweekend! Op zo’n moment besef je hoe snel het jaar voorbij gaat en dat het seizoen heel snel tot zijn einde begint te komen :-(.

Inhoudsopgave Van de redactie Overzicht activiteiten Erbe-rit Drente-rit Wij feliciteren Even voorstellen Fris en rein Toerverslagen Dozenrit Kampeerweekend Kampeerweekend Kampeerweekend Kampeerweekend BBQ-rit Verrassingsrit Verrassingsrit Kompasrir

pag. 1 pag. 2

pag. 4 pag. 4 pag. 5 pag. 6 pag. 7 pag. 8 pag. 9 pag.10 pag.11

Ingezonden stukken Mededeling bestuur Judith’s rijles

pag.12 pag.12

Moppen

pag.13

pag. 2 pag. 3 pag. 3

Foto collage TT Wknd pag.16 Toercompetitie

pag.18

Na al deze positiviteit in de ring te hebben gegooid, willen we graag afsluiten door jullie weer een hoop leesplezier en veilige kilometers toe te wensen! De Redactie

GIROREKENING NR. 52 58 113

IEDERE VRIJDAGAVOND, CLUBAVOND VANAF

20.30 UUR.

Publicatie volgende Vroemm: vrijdag 26 oktober Sluitingsdatum kopij: vrijdag 19 oktober

OVERZICHT ACTIVITEITEN Erbérit – zondag 16 september. Toerleidter: Edwin Erbé Op 16 september is ie er dan: de Erbérit. Wie die naam verzonnen heeft weet ik niet, maar goed, het is wel zo. Een kort ritje van 306 km waar iedereen zich weer lekker kan uitleven op de brommert.

Drentherit – zondag 30 september. Toerleider: René Flach Ook dit jaar gaan we weer voor een mooie toerrit naar het land van Bartje, en de hunnebedden uit een ver verleden. Ik ga er weer een leuke rit van maken met afwisselend asfalt en natuurlijk de Drentse kasseien , maar natuurlijk worden de Drentse bossen en vennen ook niet overgeslagen. Als het weer het toelaat (dus niet snikkend heet of stromend van de regen)gaan we een bezoek brengen aan het Herinneringscentrum Kamp Westerbork, dat wordt weer geschiedenis en cultuur opsnuiven. Kom allen op 30 september groetjes Rene F - .

Wij feliciteren De rit zal gaan naar de regionen van Noord-Holland, Utrecht en Zuid-Holland, naar wegen waar we al eerder hebben gereden, maar er zitten gegarandeerd stukken bij waar we nog niet zijn geweest. Onder dit stukje kan je op de route zien waar het allemaal heen gaat, voor zover nu gepland. Nou moet ik er meteen even bij zeggen dat ik de route in de lente al gereden heb, en de foute stukjes zijn al aangepast. Echter door de ziekte van Ub en de drukte op het werk heb ik nog geen tijd gehad om ‘m nog een keer te rijden. Ik ga dat nog wel proberen om te zorgen voor een probleemloze rit. Maar misschien moeten we hier en daar nog wat improviseren. Ik verwacht echter dat het helemaal goed komt. Resumée: veel kleine weggetjes, dijken, bos, dure huizen en als het een beetje meezit geen regen (maar dat is nog maar even de vraag met die &^%$#*()) zomer. De route wordt natuurlijk voor de liefhebbers weer verstuurd naar eenieder die gekoppeld is aan [email protected].

Verjaardagen De volgende leden worden tussen weer een jaartje ouder. Zij worden van harte gefeliciteerd.

Ik zou zeggen: tot de 16e september en natuurlijk is het weer om 09.00 uur vertrekken. Groeten, Edwin.

VROEMM jaargang 26 nr.6 september 2007

Pagina 2

MTC de Windvangers

Even voorstellen Opzeggingen en wijzigingen lidmaatschap Geen nieuwe vermeldingen.

Even voorstellen: Ton van der Linden

Mijn naam is Ton van der Linden. Ik ben bij jullie club gekomen via mijn collega, Willeke. Ik ben buschauffeur bij het openbaar vervoer. Ik heb 25 jaar geleden mijn motorrijbewijs gehaald en in dat zelfde jaar het instructeurs-bewijs voor de motor. In die tijd had ik een auto-rijschool en wilde dat uitbreiden naar auto- en motorrijschool. In de praktijk werkte dat niet. Er ging veel tijd verloren met het wisselen van auto naar motor en andersom. Sindsdien heb ik geen motor meer gereden. Tot dit voorjaar. Met een vriend naar de motorbeurs in Utrecht geweest. Daar weer enthousiast geworden voor het motorrijden. 1 maand later was ik in het bezit van een Yamaha 850 TDM. Ik hoop jullie niet te veel in de weg te rijden met mijn geringe ervaring, maar ik heb er zelf wel vertrouwen in. Verdere hobby"s--Mountainbike en wandelen met onze honden.

FRIS EN REIN MOET HET CLUBHUIS ZIJN! September Dins 4 sep Dins 11 sep Woen 19sep Woen 26sep

Groep E F G A

GROEP A: woensdag Dennis v Leijenhorst Eric Jordans ³ Jill Henriët Peter van Tuin ³

2 okt 9 okt 16 okt 23 okt 30 okt

Groep B C D E F

GROEP B: dinsdag 0320-228206 0320-244992 06-29054335 0320-228552

GROEP E: dinsdag Jan Warrink Louis ter Bruggen Henk Klaassens ³ Ank Klaassens ³

Oktober Dins Dins Dins Dins Dins

P. v.Markensteijn ³ Marja Greve Guido Derks Jaap Marchal ³ Mieke van Rooij

René Flach ³ Peter v. Hattum ³ Brigitta v. Bentum ³ Thijs v.Weerdhuizen Dennis Kwak

Groep G A B C

GROEP C: dinsdag 0320-230051 0320-256890 036-5407223 06-22126768 06-12921552

GROEP F: dinsdag 06-21583347 0321-316916 0320-254045 0320-254045

November Woen 7 nov Dins 13 nov Dins 20 nov Dins 27 nov

Leo Praag ³ Karin Faas Henk vd Schootbrugge Tjip Kleinstra ³ Harry de Vries

December Dins 4 dec Dins 11 dec Dins 18dec Don (!) 27 dec

Groep D E F G

GROEP D: dinsdag 0320-240625 0320-240625 0320-242830 0320-244898 0321-382175

John Dombroek ³ Tonnie Dombroek Margreet vanGelder Wim van Gelder ³

0320-251001 0320-251001 0320-246842 0320-246842

GROEP G: woensdag 0320-251181 0320-254294 0320-215960 06-15410508 0320-844537

VROEMM jaargang 26 nr. september 2007

René Drost ³ Nannie Praag ³ Adri van der Kroon Mervin Wagner Dolly van der Zee

06-26690452 06-29133888 0320-248666 06-24777757 06-43199646

Pagina 3

Een keertje geen tijd? Ruil tijdig met een ander.

MTC de Windvangers

Toerverslagen Dozenrit (beter laat dan nooit!! Hahaha!!) Datum: Zondag 3 juni Door: Gerry Albers Eindelijk is het er dan toch van gekomen een verslag te schrijven van de mooie toerrit die we, onder leiding van de dames, hebben gemaakt naar het mooie Twente. Met een grote groep enthousiaste windhappers, waarvan ik de laatste was, s'morgens vroeg om 9 uur vertrokken. Het weer zat ons allen lekker mee (nu moet ik m'n geheugen even opfrissen!) en na wat zig-zagweggetjes zijn we de polder uitgereden naar Overijssel. Na de koffiepauze met uiteraard appelgebak met slagroom en Twentse krentewegge, kwamen we warempel nog terecht in de Dutch Mountains zoals de Lemerleberg, met als klap op de vuurpijl nog een hele mooie heuvel met lekkere bochten (de naam is me ontschoten maar het was bij Hellendoorn). Na de lunch in een soort van Oostenrijkse blokhut, zijn we weer via de mooiste binnenwegen, waarbij we ons nog even in India waanden door een loslopende koe, richting Lelystad gereden. Ik ben vanwege mijn beroep veel onderweg en dacht dat ik topografisch aardig onderlegd was, maar met de windvangers kom ik op plaatsen en wegen waar ik nooit eerder ben geweest of van gehoord heb,dat vind ik erg leuk aan de ritten die we maken. Ik hoop dat we met z'n allen nog veel mooie toerritten zullen maken! Groetjes en tot Toers! Gerry

Kampeer weekend 28-30 juli Datum: vrijdag 28 juli Door: Remco van Asch Wegens kleine complicaties met mijn Mapsource, kan gewoon de aangeleverde bestanden niet meer inlezen in de versie die op mijn computer draait, stond ik met Tjip buiten waar hij via zijn laptop de bestanden naar mijn gps stuurde. Binnen werd er hard, en naar mijn mening toch een beetje gemeen, gelachen. Nou blijkt dat ze mij hebben uitgekozen om het welbekende toerverslag te schrijven. Er werd nog gezegd dat ze eerlijk een pijl hebben gegooid en ook nog eens dat ze Dennis Kwak bijna levensgroot aan de rechterkant van het blaadje hadden geschreven maar dat toch echt mijn naam geraakt werd door de dartpijl. Geloof er helemaal niets van, niet dat dat wat uitmaakt, vind het niet erg om weer eens wat op papier te zetten. Al goed, hier dus het verslag van vrijdag. Via de welbekende Nederlandse asfaltwegen scheuren we langs Harderwijk, de enige plaats die ik nog onthouden heb. Voor de rest van de plaatsen, kijk de toer maar na die John gemaakt heeft in Mapsourse. Het weer was net niet te koud maar lekker genoeg om vrijuit te kunnen rijden. Over de Veluwe, door de bossen om dan toch een stukje over de snelweg te gaan. Helaas was het nogal druk op de snelweg vandaar dat we weer eens tussen de rijen van bijna stilstaande auto moesten laveren om toch enigzins vooruit te komen. In het plaatsje Zeeland hebben we genoten van een snelle hap in de vorm van een pannekoek, of is het nou VROEMM jaargang 26 nr.6 september 2007

pannenkoek? In ieder geval was het best te eten en ik ben niet echt op pannenkoeken maar aangezien er niets anders op de kaart stond moest ik er deze keer gewoon aan geloven. Dus een pannenkoek Cajunkip. En kennen jullie het gezegde: de eerste zullen de laatste zijn? Die ging hier voor 100% op. John kwam dus als eerste aan, ging bijna als eerste naar binnen, het was twaalf uur en ze gingen dus net open. Maar kreeg als allerlaatste zijn pannenkoek. Daar was mijnheer Dombroek niet echt over te spreken en dat kan hij dan ook mooi onder woorden brengen. Afijn, om iets over tweeën gingen we weer rijden maar door het Brabantse land. Onderweg trof ik een wielrenner, die ik netjes voor me liet oversteken, die vond dat ik of te hard reed of te veel lawaai maakte of gewoon een hekel had aan motorrijders. Hij heeft het een en ander naar me geroepen en gebaarde daar met zijn hand bij. Ik heb het er maar bij gelaten. Had trouwens ook mijn oordoppen in en heb niet helemaal verstaan wat hij geroepen heeft. Maar wat ik hoorde was niet echt voor herhaling vatbaar. Hebben nog even een terrasje gepakt waar Eddy een klein colaatje voorgeschoteld kreeg. Op het terras heeft John nog wat ervaringen via de mobiele telefoon uitgewisseld met, ik geloof Edwin die met een groep voor ons uitreed. Mede door hun ervaringen zijn wij niet over alle onverharde wegen gereden maar echt verschoond zijn we er niet van gebleven. Dus hier en daar was het even zweten, voorzichtig de bochten om en regelmatig keren om dat de weg dan toch doodliep of eigenlijk onbegaanbaar was. Al met al heb waren we redelijk op tijd op de camping waar we warm onthaald werden door een ieder die er al was. Nadat iedereen zijn of haar of hun tent hadden opgezet was het tijd voor een kleine huishoudelijke mededeling van onze reissefuhrer. Gelukkig werd dat snel omgezet in een toost en was het tijd om te gaan drinken, eten en gezellig samen zijn. Voor een ieder die niet mee geweest is, jullie hebben weer wat gemist. Voor een ieder die erbij was, ik vond het gezellig. Groetjes Remco Kampeer weekend 28-30 juli Datum: zaterdag 29 juli Door: Brigitta van Benthum Om 10 uur op de motoren, bij de uitgang van de camping, dat was de afspraak. Wie het laatst komt moet schrijven. Dat is “een gouden Windvangersregel”. Dus toen wij de parkeerplaats opreden en René naar John riep dat hij kon vertrekken omdat wij de laatste waren, dacht ik “sssssst!” Maar het was al te laat, Jill had het gehoord en gezien, dus we hingen. Of liever gezegd, ík hing, want ik zat achterop.

Pagina 4

MTC de Windvangers

Ach, dacht ik toen, ik schrijf 4 pagina’s vol over het feit dat we gedwongen werden een gestikkerde vuilniszak á 2,50 te kopen voor ons rest afval. Dat had ik nog nooit meegemaakt en ik ben toch al op wat campings geweest. Discussie met de receptionist leidde tot niets, op dat moment tenminste. Later op de avond snoerde hij mijn mond door me een wijntje te geven. “Zo nou heb je je geld er weer uit”, zei hij. Die receptionist is een Hollander en heet Rob. Hij is één van de eigenaren van deze camping in België. En zo als zo vaak, denk ik weer, ben blij dat ik geen eigen baas ben, want hij was echt een manusje van alles. Eerst op de receptie de administratie verzorgen, later in de patatkraam raakte hij geheel in de stress bij het uitleveren van de elders betaalde bestellingen en nog later bemande hij ook nog de bar. Waar natuurlijk weer een aantal Windvangers die eerste avond tot laat bleven hangen. Toen dacht ik, ik schrijf dat verslag wel even op mijn werk. Het is toch niet zo druk. Maar dat zal je altijd zien, opeens heb je het druk. Maar dat zal toch niet twee weken zo blijven(?) Dus uitstellen, uitstellen en nog eens uitstellen. Gaat Jill mij ook nog achter de broek aanzitten, zou er nog zenuwachtig van worden. Toen dacht ik, ik schaar me gewoon bij de club der gemakkelijken. Ik heb geen tijd, we gaan op vakantie en lever gewoon niets in. We zitten immers ook nog te wachten op het verslag van het paasweekend. Maar enfin, goed voorbeeld doet (hopelijk) goed volgen, dus ik zit nu toch achter (!) de computer. De motoren staan klaar, de koffers ed zijn gepakt, de huizen zijn schoon en we zijn geknipt en geschoren, dus klaar om op vakantie te gaan. Het is half vijf, dus een borrel en wat chips erbij, en dat doet wonderen. Zaterdagochtend regende het behoorlijk. Gisteren was het heerlijk weer en nu dit. Maar je doet er niets tegen, behalve tarpen opzetten, zodat we toch droog kunnen ontbijten. Her en der ontstonden ontbijtplekken en de verse, door Richard gehaalde (én betaalde), bolletjes smaakte heerlijk. Wij hadden mijn “keuken” bij ons, dus waren van alles voorzien. Anderen moesten meer improviceren .

Zoals gezegd toch om 10 uur de motoren bestegen voor een leuke rit. Dát kun je wel aan John Dombroek overlaten. Het weer begon ook op te klaren, dus uiteindelijk toch een mooie dag, die ons naar Luxemburg leidde en ons onze motor-shot weer flink leverde.


Met als klap op de vuurpijl lekker after-motoren bij de tent met een borrel en flink veel zakken zoutjes, die maar rond bleven draaien. Je werd er bijna misselijk van. De BBQ ’s avonds was gezellig en goed verzorgd. En gezien het goede weer konden we tot ’s avonds laat bij de tenten zitten.

Kampeer weekend 28-30 juli Datum: zondag 30 juli Door: Peter van Tuin De rit naar Saint Hubert op zondag, of althans, dat had het moeten worden, maar eerst even een stukje vanaf het begin. Het was al weer jaren geleden, dat ik met het kampeerweekend was meegegaan, dus ik vroeg me af of ik het nog leuk zou vinden. Hierop kan ik bevestigend antwoorden, dus ik heb geen moment spijt gehad. Met Edwin, Ubine, Eric en Jill zijn we vrijdagmorgen om plm. 9.30 vertrokken en hebben de toerroute gereden, die John ons had toegestuurd. Edwin dus voorop met de Garmin en wij er achteraan. Het weer was gelukkig perfect, veel zon en ook nog wat wolken, dus qua temperatuur was het prima te doen. Zoals gewoonlijk reden we op wegen en weggetjes waar ik nog nooit was geweest, dus volop genieten geblazen. Nu heeft Mapsource echter de onhebbelijke gewoonte om ook weggetjes die zijn afgesloten (hetzij door borden of slagbomen) of onverhard, als toegankelijk aan te duiden. Ter plekke moest dan even een kleine herberekening gemaakt worden en daar gingen we weer, tot we in Limburg een zo op het oog nog redelijk begaanbaar pad op moesten wat behoorlijk steil omhoog liep. Hoe verder we kwamen, hoe slechter het wegdek, totdat dit uiteindelijk alleen nog maar uit keien en geulen bestond, een drooggevallen rivierbedding was er niets bij. Het zweet stond op m’n rug, want ik was als de dood om weg te glijden en een onzachte landing te maken, zeker gezien het feit, dat ik niet echt een motor heb voor dit soort off road werk. (geldt trouwens ook voor Edwin en Ubine). Opeens zag ik dat Jill omviel en daar stonden wij (Eric en ik). Eric heeft toen zijn motor zo goed en zo kwaad als dat ging op die steile en hobbelige ondergrond op z’n jiffy kunnen zetten om Jill te helpen de motor weer rechtop te zetten. Gelukkig viel de schade mee, maar toch, hij was net gerepareerd, dus daar zit je ook niet op te wachten. Boven aangekomen eerst maar even een peuk opgestoken voor de schrik en vervolgens de weg Pagina 5

MTC de Windvangers

vervolgd. Nu is het zo, dat wat naar boven gaat, ook weer naar beneden moet en laat dit nou ook weer zo’n sh.. weggetje zijn. Jill zag het niet meer zitten en Eric (alweer hij) heeft toen haar motor naar beneden gereden tot het punt waar er weer wat stukken asfalt zichtbaar werden. Dit betekende wel, dat hij weer naar boven moest lopen om z’n eigen motor op te halen, kortom, hij was helemaal kapot na afloop

Al met al arriveerden we toch nog behoorlijk laat op de camping in Comblain-au-Pont, maar wel zonder verdere kleerscheuren. De ligging van de camping was heel mooi (in de punt waar de Amblève en de Ourthe samenkomen), doch het sanitair en met name de douches waren aan de krappe kant. (2 douches (heren) voor de hele camping en ook nog à raison van € 1.00, oftewel ruim 2.20 (toen nog) harde guldentjes, en dat voor wat warm water, maar goed, klagers hebben geen nood. De volgende dag stond er een rit naar Luxemburg (Eschsur-Sûre) op het programmag (zie verslag van Brigitta) en of de duvel er mee speelde, het begon in de nacht van vrijdag op zaterdag flink te hozen, maar ja, ik had niet dit hele eind gereden om bij de tent te blijven zitten, dus toch maar opgestapt. Gelukkig werd het in de loop van de dag mooi weer, dus dat was alsnog volop genieten van alle mooie stuurweggetjes. ’s Avonds lekker gebarbecued en daarna nog wat afzakkertjes genomen en naar bed voor de rit op zondag. Ook deze (zondag)morgen zag het er bepaald niet opwekkend uit. Alles was grauw en er hingen regensluiers in de heuvels, maar een echte Windvanger laat zich hierdoor niet afschrikken. Als een stel verzopen katten achter de leider (John) aan en maar hopen dat het nog een beetje zou opknappen, zodat we niet meer met samengeknepen billen de bocht in hoefden. (Althans, dit is bij mij het geval, want nog een smak op het asfalt is gezien mijn eerdere ontmoetingen met het wegdek niet echt een optie) Regelmatig een blik omhoog geworpen en een schietgebedje gepreveld richting Thor om een straaltje zonneschijn, doch helaas, mijn bedrevenheid in de hogere bidkunst behoeft enige bijscholing. In Durbuy hebben we koffie gedronken onder het motto: van buiten nat, dan ook van binnen. Even leek het erop, dat het droog zou worden (misschien was de wens wel de vader van de gedachte), maar toen we weer op pad gingen, kwam het water weer als vanouds naar beneden. Op een gegeven moment reed ik achter Jan Willem aan en John reed daarvoor. Het tempo lag VROEMM jaargang 26 nr. september 2007

gezien het natte wegdek op een behoorlijk niveau en de omgeving was, ondanks het slechte weer, alle ‘ontberingen’ waard. Plotseling ging J. W. langzamer rijden en daar ik niet wist wat er aan de hand was, ben ik hem voorbijgegaan. Ik stond net op de eerstvolgende kruising, toen J.W. eraan kwam om te zeggen dat hij daar wel ging staan, omdat hij even bij moest komen van de schrik. Hartslag >600 of zoiets, dus weer doorgereden naar de eerstvolgende T-splitsing en daar maar gaan staan. Vrij snel daarna kwam Tonnie langs en toen werd het akelig lang stil. Als het zo lang gaat duren, dan leert de ervaring dat er iets mis is gegaan, maar wat? Op een gegeven moment kwam Thijs eraan om te zeggen dat Tjip en daardoor ook Ubine onderuit waren gegaan maar gelukkig zonder persoonlijke schade. (soms denk je wel eens, ik heb liever een schrammetje meer dan m’n motor, want bij mij gaat het wel weer over, maar ja, zo werkt dat niet). Thijs reed verder om John en Tonnie terug te halen, dus daar maar weer opgewacht. Ook dit duurde behoorlijk lang (maar ja, dit is subjectief) en ga je je zitten afvragen: “als ze nou niet via dezelfde weg terugkomen en mij dus ‘vergeten’, hoe kom ik dan terug op de camping zonder kaart”, want we zaten echt in the middle of nowhere. Gelukkig wist ik wel de naam van de camping en de plaats en m’n Frans is zodanig dat ik mij wel had kunnen redden, doch zie, daar kwamen een paar lichtjes aan in de verte en ja hoor, de mede Windvangers. Samen teruggereden naar de plaats des onheils en daar stonden de ‘slachtoffers’ naast hun lichtelijk verbouwde motoren. De schade bleef ‘gelukkig’ beperkt tot een hoop krassen en was er niets elementairs afgebroken of krom. De altijd behulpzame Marchienus had al weer een slang (voor water dus) kunnen regelen om de motoren af te spuiten, want ze zaten onder de blubber doordat ze na de glijpartij in de berm waren terechtgekomen. Ook de coureurs en de ‘reddingwerkers’ kregen een gratis douche. Onnodig te zeggen, dat de animo om verder te rijden hierna ver te zoeken was, zodat besloten werd om via de kortste weg naar de camping terug te keren. We waren er ‘helemaal klaar mee’, om maar even een gevleugelde uitdrukking van René F. te gebruiken. Op de camping aangekomen, stonden Hans, Willeke en Frans net op het punt om naar huis te gaan, dus die konden we nog even uitzwaaien. Gerry was de enige (van de ploeg die maandag terug zou gaan), die niet meegegaan was die dag. Dit is een echte Windvanger natuurlijk onwaardig, dus daar zal ik hem nog eens even streng doch rechtvaardig over onderhouden. Voor de rest waren alle zondag-al-terug-rijders (pffff, wat een woord) vertrokken en daar we nog moesten lunchen zijn we op het terras van de camping neergestreken om aldaar wat frites met vettigheid, frikadellen en kroketten te nuttigen, alsmede wat heerlijke Belgische biertjes. ’s Avonds op de camping wezen chinezen (en dat rijmt), klaargemaakt door de eigenaar en natuurlijk weer onder het genot van het nodige Belgische gerstenat. Al met al toch een enerverend dagje, hoewel sommigen onder ons daar ongetwijfeld een iets andere mening over hebben. Helaas morgen al weer richting Nederland, maar niet na een uitgebreid ontbijt, geheel verzorgd door ja, alweer de eigenaar (althans één van de eigenaren) van Pagina 6

MTC de Windvangers

de camping. Hierbij een woord van dank naar John voor al het werk dat verzet moest worden om voor 4 dagen een aantal ritten te bedenken en dan ook nog in den vreemde en ik kijk met genoegen terug op dit lange weekend in de Belgische Ardennen. Tot de volgende keer. Peter van Tuin

Kampeer weekend 28-30 juli Datum: maandag 31 juli Door: Jhon Hessels Om 8 uur de wekker. Naast me een leuk maar lekker duf koppie en buiten hoor ik de eerste mensen al fanatiek inpakken. 5 minuten later buiten, is de tent van John en Tonnie versiert. Tonnie is jarig vandaag en dat mag natuurlijk niet ongemerkt voorbij gaan. Vandaag helaas al weer tijd om naar huis te gaan. Gelukkig is het weer stuk beter als op zondag. Zonnetje schijnt en we kunnen droog in pakken. Zo duiken we met nog een duffe kop weer de tent in om te beginnen met opruimen, inpakken en wegwezen. Inpakken blijkt met zijn tweetjes toch echt stuk sneller te gaan. Meeste tenten stonden nog toen alles ingepakt was en tijd voor een frisse douche. Helaas waren er maar 4 douches voor de gehele camping en vandaag een hoop mensen die vroeg weg wilde. Overigens was hier geen windvanger te bekennen. Na 20 minuten wachten EINDELIJK douche. Om 9:10 terug bij de motor en 9:20 zat alles er netjes op en klaar om naar voren te rijden voor ontbijt om half 10. Helaas bleek de accu van de trouwe Suzuki leeg te zijn. Dat werd dus duwen. Nadat twee medewindvangers tot 3 keer toe geprobeerd hadden deze aan te duwen, waarbij er één toch wat blauw begon aan te lopen. Astma en de Soes duwen bleek niet zo’n goede combi, maar de inzet werd zeer zeker gewaardeerd. Het was tijd om opzoek te gaan naar een paar startkabels met auto. Gelukkig eindigde we bij een campinggast voor de deur die dit had en het tafereel aanschouwd had. En in bezit was van deze set. Bagage eraf en 5 minuten later liep de V-strom. Bagage er weer op en op naar het ontbijt. V-strom laten lopen zodat dat de accu beetje zou laden. Helaas liet ik bij vertrek deze weer afslaan, dus kon het ritueel weer opnieuw beginnen. Dit keer met de starthulp van de campinghouder. Tja en zo eindig je dan met een kort ontbijt en het schrijven van een verslag. Tja, dartbord was niet mee dus..... Goed, eenmaal op weg, na een half uurtje rijden start de V-strom als gebruikelijk weer trouw. Omdat de Garmin van John eigen wil had gekregen werd de route gestart met Tjip als voorrijder. Net op weg, langs de enige tankstation van het dorp, bleek dat deze weg verboden voor motorfietsen was. Dit werd John en Edwin beide door de plaatselijke politie uitgelegd. Maar ondanks het getrokken bonboekje kon iedereen zonder euro’s te hoeven afgeven zijn weg vervolgen.

geen ton te vinden. Rustig toerend op de doorgaande wegen door België via Lummen en Balen werd de thuisreis vervolgd. John had bij Postel, net onder de grens met Nederland, eindelijk een Gasthuis gevonden waar wel plaats was voor zo’n grote groep voor de lunchpauze. Gasthuis de Beiaard van de Abdij Postel. Nee, helaas geen Paters die hier de bediening deden. Met hongerige magen ging er net voor twee uur wel wat in. De uitsmijters leken goed te smaken. Helaas viel de plaatselijke tomatensoep erg tegen. En de Cola bleek volgens sommige een aparte smaak te hebben. Ambachtelijke cola of windvangerssappen-ontwenningverschijnselen ??? Via stukje Nederland, België en weer Nederland kwamen we even verderop, net onder Breda, de A58 tegen. Hier werd het tijd om ieder voor zich zijn eigen weg te vervolgen. De Honda Ascot werd met slechts een tank van 10 liter wat dorstig. Dus volgde er bij het eerst volgende Tankstation er nog een tankstop. Ja, er zijn nog motoren

bij de windvangers met een tank onder de 10 liter, een schril contrast met de 33 liters van de BMW’s. Hierna werd de weg, via de A27 langs Utrecht, naar huis vervolgd. Met 332 km en een enkel buitje was het een mooie toerdag. Kort samengevat het was een mooi toerweekend in de Belgische Ardennen. Helaas voor 4 windvangers niet geheel schadevrij, maar met enkel paar blauwe plekken is iedereen der straks wat armer maar heel vanaf gekomen. John en Tonnie bedankt voor het organiseren van dit mooie weekend. P.S. : Bij bezoek van de aan onze overbuurman aan de Nikkelstraat, Martin bleek na controle met “ het brood rooster” de accu goed te zijn en volledig geladen. Zoektocht naar de oorzaak van de lege accu wordt vervolgd....

Toerend richting Breda kwamen we om 11:50 aan in Alken voor de koffiestop. Café In de Ton, alleen was er VROEMM jaargang 26 nr. september 2007

Pagina 7

MTC de Windvangers

BBQ-rit Datum: Zondag 5 augustus Door: Dennis Kwak Wat een fantastische dag. Ik had er zin in na een weekend die overigens ook erg leuk (kampeerweekend) was wat werd verpest door het regenachtige weer van de afgelopen tijd. Werd ik nu wakker en het zonnetje scheen. Ik had zo iets doe maar rustig aan ik heb alle tijd even nog een bakkie koffie me rustig aankledend moest ik mij toch gaan haasten, nog even tanken en dan vlug naar de Barbecue rit. Ik daar aangekomen kreeg ik de wind van voren bij wijze van spreken ik was te laat mmmmm ja het is zo dat er jaren om half negen wordt verzameld en dat we rond negen uur gaan rijden, niet dus om negen uur aan komen kakken zo als ik dat is vragen om moeilijkheden. Ik werd dus gebombardeerd al schrijver over de barbecue rit. Voor dat we gingen rijden stond er een fotograaf die foto’s ging maken voor de Flevopost. We moesten ons opstellen op de weg voor het promoten van onze club. Ik stond voor aan en ik had het gevoel dat hij mijn motor wel erg mooi vond met als gevolg dat ik dus de voorpagina heb gehaald ha ha… na al die foto’s gingen we rijden, via Batavia stad richting Almere .De rit ging gelukkig niet over de dijk zelf maar door onze mooie polder. Almere aan gedaan reden we verder via Almeerder hout richting de Eemhof over een lange rechte dijk heerlijk het gas een beetje meer open getrokken als normaal de mouwen los geritst zo dat de wind er heerlijk door heen woei richting Nijkerk. Voordat men Nijkerk aandoet gingen we via een mooie kronkel weg richting


putten. Ik weet niet precies waar we allemaal geweest zijn maar de wegen waren weer als van oudst veel gekronkel en erg mooi. Op een gegeven moment kwamen we aan in Garderen waar men stil ging staan bij een pomp veel mensen dachten dat dit onze tank stop zou wezen maar dit bleek om een misverstand te gaan dat was pas een kilometer of 50 verder. Aan gekomen bij onze koffie stop bleken er een paar mensen verkeerd gereden te zijn. Met veel gemopper en de uitleg dat men wel de route moet nemen zo als de mensen die op een bocht staan ook nemen en niet af gaan op hun navigatie systeem is alles toch weer bij elkaar gekomen. Onze reisleider moest helaas voor een spoed klus naar huis zo dat een ander de rit heeft afgereden. Via Harderwijk naar hulsthorst, en Elburg. We kwamen uiteindelijk uit bij Kampen over prachtige kronkel dijken. Net voor Kampen ging een ieder richting huis op eigen gelegenheid om zich voor te bereiden op het barbecue feest. Ik ging rond een uurtje of vijf richting het club gebouw aangekomen zat het al aardig vol met leden het zonnetje scheen heerlijk en een ieder zat in een kring mooie reis verhalen te vertellen. Er stonden twee drumvaten die waren omgebouwd tot barbecue, na een heerlijke maaltijd en een zwoele avond kwam ik moe maar voldaan thuis van een fantastische dag. Hierbij wil ik hun nog bedanken die deze dag georganiseerd hadden. Dennis Kwak

Pagina 8

MTC de Windvangers

Verrassingsrit Datum: Zondag 19 augustus Fotoreportage door: Marchienus Sol

Emmeloord 08.00 uur

Rustpauzes waren er maar zelden.

Vliegveld Lelystad Bochten genoeg

Gehaald !!

Dag kan niet meer stuk

09.00 uur vertrek vanaf clubgebouw

Verrassingsrit waar is de verrassing dan?!

Elburg

Waar kan je deze stier vinden?

Wat een uitzicht!

Geen tijd om de motor uit te zetten.

Kampen

Spoorweg overgangen, genoeg op deze zondag


Pagina 9

MTC de Windvangers

Slurpen dat die dingen doen. Wie heeft deze schoonheid gezien bij Ruinerwold?

Lunch in Echtenerbrug

Wie komt daar uit de struiken?

De glimlach is te voelen.

Even bijpraten

Tot de volgende stop!

Stukje natuur in de weerribben. Optochten, we waren te laat

Bebouwde kom

Rondje Nederland

Nog even de route navragen aan Wilco Pech, nee vandaag niet.

Zo was het vandaag!!


Pagina 10

MTC de Windvangers

Kompasrit Datum: Zondag 2 september Fotoreportage door: Meine Gerbenzon Het weer zag er ondanks de voorspelling toch wel droog uit, dus voor mij reden om eens lekker weer een ritje mee te rijden. Omdat ik ‘s ochtends met mijn duffe hoofd vergeten ben mijn naam op de lijst te zetten, zal ik jullie verblijden met het toerverslag. De aanvankelijke droogte sloeg al spoedig buiten Lelystad om in wat buierig weer. Via autowegen en Nwegen spoedde het gezelschap van ongeveer 25 motorrijders zich richting Veluwe, waar bij Speuld afgeslagen werd. Hierna ging het via Otterlo naar Oosterbeek, wat we geheel doorkruist hebben en vervolgens dwars door het centrum van Arnhem om aan de oostkant de stad weer uit te komen. We hebben daarbij niet alleen alle zeven heuvelen gezien, waar de stad op gebouwd is, maar ook alle zevenhonderd verkeersdrempels. Inmiddels was het wel lekker weer geworden.Verder ging het via Nijmegen, af en toe een dijkje gereden, maar veelal waren het hoofdwegen. Via het pontje bij Harmelen richting Nijkerk en vervolgens de polder weer in. Een geslaagde tocht zonder slippertjes en andere uitspattingen. Meine Gerbenzon


Pagina 11

MTC de Windvangers

Ingezonden stukken en overige mededelingen Mededeling Door: Het Bestuur Aan alle leden met een automatische incasso. Door een probleem met het windvangers account bij de postbank is het niet mogelijk geweest om de automatische incasso van de contributie van de maand augustus uit te voeren. Zodra dit probleem is opgelost zal de contributie van de maand augustus tegelijkertijd met de maand september worden geïncasseerd.

hand over hoe de versnellingen in elkaar zitten. Het schakelen zelf lukte op een gegeven moment wel, dus de motor van de middenbok gehaald en nog maar eens schakelen. En tja, als je dan de koppeling op laat komen gaat ie ineens rijden. Oeps, zat ik (totaal geen ervaring met tweewielers) ineens alleen op een rijdende motor. Sturen vond ik nog wel lastig. Had verwacht dat dat wel makkelijker was. Heb een tijdje in de eerste en tweede versnelling rondjes gere-

Groet, Edwin Erbé Penningmeester MTC de Windvangers. Mijn eerste motorrijles Door: Judith Mijn proefles motorrijden Voor mijn verjaardag op 2 augustus had Jan-Willem voor mij geregeld dat ik ook eens kon uitproberen hoe zelf motorrijden nu is ipv alleen maar achterop zitten. ’s Morgens toen ik wakker werd kreeg ik de verassing te horen: vandaag zou ik zelf motorrijden. Spannend! Samen zijn we ’s middags naar Dronten gegaan voor de les. Op het industrieterrein ging het allemaal gebeuren. Eerst veel uitleg gekregen over alle knopjes, de koppeling, het starten etc. Een aantal dingen wist ik al, omdat ik natuurlijk best al wel eens e.e.a. van Jan-Willem gehoord had. Daarna moest ik oefenen met het gewicht van de motor en het op en af de middenbok zetten. Na even oefenen ging dat ook heel redelijk.

Toen kwam het moment waarop ik eindelijk zelf plaatsnam op de motor en eerst eens ging oefenen met ‘droog’ schakelen. Mijn instructeur Ramon had een hele heldere uitleg met behulp van zijn VROEMM jaargang 26 nr. september 2007

den over de parkeerplaats en merkte wel dat na een paar rondjes het sturen al wat makkelijker ging.

Ik vond het een superleuke ervaring om zelf eens mee te maken hoe het voelt om een motor te besturen. Of ik zelf nu ook lessen ga nemen? Het antwoord is: nee, voorlopig niet. Dat heeft alles te maken met verassing nummer 2 die Jan-Willem voor mijn verjaardag geregeld had. Hij had begin juli al tegen me gezegd dat ik 5 augustus vrij moest houden voor deze verassing. Tot de dag zelf wist ik totaal niet wat we dan gingen doen. Ik moest maar gewoon bij hem in de auto stappen en ik zou dan wel zien waar we heen gingen. We bleken naar de Euromast in Rotterdam te gaan. Hij had geregeld dat we daar samen gin-

gen abseilen. Echt heel gaaf! Maar wat nog veel leuker was, was dat hij mij ten huwelijk vroeg terwijl ik op tientallen meters hoogte hing! Hij was zelf heel snel naar beneden gegaan en had een supergroot spandoek met daarop de ‘grote vraag’ op de grond neergelegd. Volgend jaar gaan we dus trouwen! We gaan nu dus eerst sparen voor onze bruiloft en ach…over 20 jaar kan ik ook nog een motorrijbewijs halen. Achterop zitten is ook nog steeds heel leuk! Judith

Mopje Door: Adri Pagina 12

MTC de Windvangers

Een man rijdt over een verlaten landweg. Hij komt bij een kruising en stopt niet bij het verplichte stop-bord. Vanuit het niets verschijnt een agent, die hem aanhoudt. Agent: "Weet u waarom ik u aangehouden heb?" Man: "Ik ging toch langzamer?" Agent: "U dient te stoppen bij zo'n bord." Man: "Stoppen, langzamer. Wat is het verschil?" De agent trekt zijn wapenstok en begint genadeloos op de man in te slaan. Agent: "Zeg het maar, zal ik langzamer gaan slaan of stoppen?"

Sedert de scheiding van mijn man wordt alle noodzakelijke verkeer door mijn advocaat waargenomen. Intussen is het loopgips van mijn rechter arm verwijderd. Ik verwijderde mij van de rand van de straat, wierp een blik op mijn schoonmoeder en reed vervolgens het talud af.

Ben ik wel verzekerd?! Door: Adri

Uw computer heeft mij een kind toebedeeld. Maar ik heb helemaal geen kind. En al helemaal niet van Uw computer.

Hieronder een aantal schriftelijke uitspraken van verzekerden die aangifte doen van een schadegeval:

Bij thuiskomst reed ik per ongeluk een verkeerde oprit in en ramde een boom die daar bij mij niet staat.

(Uit een proces-verbaal) De achtervolgde sprong te water en dook ondanks meermaals herhaalde sommatie niet meer op.

De jongen was overal en nergens op de straat. Ik moest meerdere bochten nemen voor ik hem raakte.

Bovendien heb ik voor mijn eerste ongeluk en na mijn laatste, schadevrij gereden. Een voetganger kwam plotseling van de stoep en verdween vervolgens zonder een woord te zeggen onder mijn auto. Ik heb zo veel formulieren moeten invullen, dat ik veel liever had gehad dat mijn geliefde man helemaal niet gestorven was.

Toen ik de kruising naderde, verhief zich daar een hek om mijn vrije zicht te belemmeren. Wie mijn portemonnee gestolen heeft kan ik niet zeggen, aangezien er van mijn familie niemand in de buurt was. Ik reed door de weide. Plotseling kwamen er van links en rechts meerdere voertuigen. Ik wist niet meer waar ik heen moest, en toen knalde het van voren en van achteren.

Mijn motorfiets moest, net als ikzelf, vanwege ernstige schade weggesleept worden.

Uw argumenten zijn werkelijk zwak. Voor zulke vuile uitvluchten moet u toch echt een dommer iemand zoeken maar die zult u bijna niet kunnen vinden.

Ik heb mijn rechter arm gebroken, mijn bruid heeft haar voet verstuikt. Ik hoop U hiermee van dienst geweest te zijn, hoogachtend,

De politieauto gaf mij een stopteken. Bij het zoeken van een geschikte plek vond ik een brugpijler.

Ik ben in de bocht, niet ver van de plaats van het ongeluk vandaan, gaan slingeren. Tijdens het slingeren heb ik waarschijnlijk de tegemoetkomende Mercedes geramd, die vermoedelijk de uiteindelijke richting van de laatste fase van rit mede heeft bepaald. Ik overreed een man. Hij gaf zelf toe schuldig te zijn, omdat hem dit al een keer eerder gebeurd was. Ik ben nog nooit van een ongeval weggevlucht. Integendeel. Ik moest altijd weggedragen worden.

De voetganger had er kennelijk geen idee van in welke richting hij gaan moest en dus reed ik hem aan. Ik schrijf U vandaag voor de eerste en de laatste keer. Mocht blijken dat U niet antwoordt dan schrijf ik u meteen weer! Mijn zoon heeft die vrouw niet omver gerend. Hij is er heel snel voorbij gerend en door de ontstane tocht is ze omgevallen.

Ik ben aan het einde van mijn zenuwen en heb ook nog met een zware castritis te doen.


Pagina 13

MTC de Windvangers

Ik reed achteruit een steile straat naar beneden, doorboorde een afscheidingsmuurtje en ramde een bungalow. Ik kon me gewoon niet herinneren waar het rempedaal gemonteerd was. Toen stond de kerstboom plotseling in lichterlaaie. De vlammen sloegen over op de gordijnen. Mijn man kon echter niet helpen blussen, daar hij als een bezetene op zoek was naar de polis van de inboedelverzekering. Onze auto's knalden tegen elkaar precies op het moment dat we elkaar tegenkwamen. Alle rekeningen, die ik ontvang, betaal ik nooit onmiddellijk, daar mij daarvoor eenvoudig het geld ontbreekt. De rekeningen worden integendeel in een grote trommel gestort, waar ik er aan het begin van iedere maand geblinddoekt drie uit trek. Deze rekeningen betaal ik dan prompt. Ik verzoek u dan ook te wachten tot het lot U getroffen heeft. Mijn dochter heeft haar voet verstuikt omdat dat stomme vrouwvolk het verdomd fatsoenlijk schoeisel te dragen. Meteen na de dood van mijn man ben ik weduwe geworden. De tennisbal kwam elegant en zuiver aan - geslagen door mijn dochter. Helaas heb ik er mijn hoofd in plaats van het racket voor gehouden. We hebben geen inkomsten uit de veehouderij. Met de dood van mijn man is ook het laatste rund van het erf vertrokken. Mijn vrouw stond op uit bed en viel in het glas van de balkondeur. Eerst was ze bij soortgelijke pogingen om op te staan tegen de centrale verwarming gevallen. Toen ik op de rem wilde trappen, was deze er niet. Mijn fiets kwam van het voetpad af, raakte een Porsche en reed zonder mij verder. Ik wilde de straat oversteken. Er kwam een auto van links recht op mij af. Ik dacht dat hij voor mij langs wilde en deed weer een stap terug. Hij wilde echter achter mij langs. Toen ik dat merkte deed ik snel twee stappen vooruit. Maar de bestuurder had ook gereageerd en wilde nu toch voor mij langs. Hij stopte en draaide zijn raampje open. Woedend riep hij mij toe: 'Blijf toch een keer stilstaan!' Nou, dat deed ik ook inderdaad en toen reed hij mij aan. Ik heb geen levensverzekering nodig. Ik zou graag willen dat iedereen echt treurig is als ik eenmaal sterf. Ik wil mijn kind niet laten inenten. Mijn vriendin heeft haar kind ook laten inenten en kort daarna viel het uit het venster. Mijn auto reed eenvoudig rechtuit verder, hetgeen er in een bocht in het algemeen toe lijdt dat men de straat verlaat.

Volgens de taxatie van de expert zal de schade tussen de 250.000 en een kwart miljoen bedragen. Tijdens het dansen van de bekende HolladihiaHoppsassa sprong ik overmoedig omhoog, waarbij ik mijn danspartner stevig ondersteunde. Daarbij kwam het kelderplafond sneller op mij af dan ik verwachte. In uw schrijven van 26.6 over de nieuwe eigen bijdrage heeft u mij allervriendelijkst tot mejuffrouw bevorderd, wat echter in samenhang met mijn voornaam Henk helaas aanleiding tot pijnlijke vermoedens kan geven. Ik reed eerst met mijn auto tegen de vangrail, sloeg toen over de kop en knalde tenslotte tegen een boom. Toen verloor ik de macht over het stuur. Bij de kruising aangekomen had ik een onverwachte aanval van kleurenblindheid. Met de wettelijk ter plekke maximaal toegestane snelheid botste ik op een vrouw die mij tegen alle geldende voorschriften in tegemoet kwam. De andere wagen was absoluut onzichtbaar en toen verdween hij. Ik vond er een grote kuil en bleef er zelf in. De andere auto kwam met de mijne in botsing zonder mij zijn bedoeling kenbaar te maken. In hoog tempo naderde de telegraafpaal mij. Ik begon te zigzaggen maar ondanks dat raakte de telegraafpaal mij tegen de radiator. Noch voor ik hem aanreed was ik er al van overtuigd,


Pagina 14

MTC de Windvangers

dat deze oude man nooit de overkant van de straat zou bereiken.

rechts, dan weer naar links, voordat ik met hem in botsing kon komen.

Omdat de voetganger niet beslissen kon naar welke kant hij wegrennen moest, reed ik over hem heen.

Kort en goed: als ik het geld niet binnen acht dagen ontvang, zie ik er geheel vanaf!

Na veertig jaar schadevrij gereden te hebben viel ik achter het stuur in slaap. Een onzichtbaar voertuig kwam uit het niets, ramde tegen mij aan en verdween toen spoorloos.

Om de botsing te vermijden stuurde ik tegen de andere wagen.

Ik had de hele dag planten ingekocht. Toen ik de kruising naderde, groeide er plotseling een flinke struik in mijn gezichtsveld en ik kon het andere voertuig totaal niet meer zien. Toen ik een vlieg wilde doodslaan raakte ik een lichtmast. De paal raasde op mij af en net toen ik uit wilde wijken botste ik er frontaal op. In eerste instantie heb ik tegen de politie gezegd dat ik niet gewond was maar toen ik mijn hoed afzette bemerkte ik de schedelbreuk. Toen mijn auto van de weg raakte, werd ik er uit geslingerd en kwam ik in het weiland terecht. Een paar koeien vonden mij later in mijn gat. Ik zag een treurig gezicht langzaam voorbij zweven, toen sloeg de man met een harde klap op het dak van mijn auto. Terwijl ik normaal door de straat reed, bekroop mij het verlangen mij te ontlasten. Zodoende stopte ik aan de rand van de weg en begaf mij in de bosjes. Net toen ik mijn broek had laten zakken kwam de tegenpartij en gaf mij met zijn kieper een forse dreun van achteren.

Mijn bruid heeft de agenten, die het ongeval kwamen opnemen, alles laten zien wat ze maar wilden zien... Uw schrijven inzake toestemming voor een Darmbad kuur is bij mij in de entree terechtgekomen. Ik dacht dat het raam openstond. Het was echter gesloten, hetgeen ik pas bemerkte toen ik mijn hoofd naar buiten stak. Het glas is kapot, ik stuur hierbij een splinter van de ruit, waaraan u kunt zien dat ze stuk is want anders zou ze onbeschadigd zijn. Ik ben zwaar ziek geweest en tot tweemaal toe bijna gestorven. Dan kunt u toch op zijn minst alvast de helft van de overlijdenspremie uitkeren? Aangezien ik niet meer met mijn man samenleef, verzoek ik U een competente vertegenwoordiger langs te sturen. Laat U het mij alstublieft weten indien u dit schrijven niet ontvangen hebt. Mij treft aan het ongeval in het geheel geen schuld! De oorzaak was die jonge vrouw in minirok. Als u een man bent is een verdere verklaring overbodig; als u een vrouw bent begrijpt u het sowieso niet!

Het paard liep over de rijbaan zonder zich er volgens de voorschriften van te vergewissen of deze vrij was!

Het had ondertussen op verschillende plaatsen gesneeuwd. De rijweg was daardoor in diverse straten plaatselijk glad geworden. Ik wilde de auto afremmen. Ik probeerde van alles, maar niets hielp. Toen knalde ik tegen de omheining en hiervan was ik meteen bewusteloos. Het was helemaal uit met de pret!

De andere wagen reed dan eens links, dan weer

Ik trof hem vol op de ster, d.w.z. op de punt van de

De getuigen van de aanrijding zijn tegen de achterkant aangeniet.


Pagina 15

MTC de Windvangers

motorkap. Vervolgens veegde ik hem zijwaarts over de voorruit weg. Ik ben van beroep slijter. Uw computer heeft echter per abuis in plaats van een l een ch op het formulier geprint! Het jachtplezier is voor mijn vader noodlottig gebleken. Men zag hem voor een gewoon zwijn aan en schoot hem neer. Moet ik mijn man dan eerst ombrengen voor ik het geld krijg?

Fotocollage TT-weekend in Assen Door: Jill Henriet


Pagina 16

MTC de Windvangers


Pagina 17

MTC de Windvangers


Pagina 18

MTC de Windvangers

Van de redactie UUR. VROEMM, CLUBBLAD VAN MTC DE WINDVANGERS VROEMM jaargang 26 nr. 6 - september 2007

Recommend Documents