Vakantie 2008 Fly-drive “Best of the West” 7 juni tot en met 22 juni 2008
Zaterdag 7 juni: We hebben ruim van tevoren een taxi besteld en deze staat dan ook keurig om 08:30 uur voor de deur. Het is rustig op de weg en om 09:00 uur arriveren we bij vertrekhal 3. We kunnen na het inchecken bij de douane eigenlijk gewoon doorlopen (de echte controle krijgen we nog bij de gate). We hebben dan ook tijd genoeg om winkeltjes te kijken en een kop koffie te drinken. Bij het aan boord gaan van het vliegtuig, volgt de echte douane-controle. Eerst moeten we allerlei vragen beantwoorden, krijgen we een stickertje met een paraaf op het paspoort en moet de handbagage, schoenen etc. door het scan-apparaat. Pas daarna kunnen we echt aan boord. We vertrekken met enige vertraging om 12:30 uur. Dat zou later in Cincinatti voor wat spanning zorgen.
Na aankomst in Cincinatti moesten we eerst zelf de bagage ophalen, daarna door de Amerikaanse douane (met iris-scan en vingerafdrukken), vervolgens weer door de scan-apparatuur om uiteindelijk – net op tijd – in het vliegtuig naar San Francisco te stappen. We komen daar om 19:45 uur (lokale tijd – in werkelijkheid zijn we 14 uur verder) aan. Na bij Hertz een (upgrade) huurauto Audi A4 opgehaald te hebben en Maarten erg aan een automaat moest wennen, komen we om 21:00 uur in het hotel La Luna aan Lombard Street aan.
Zondag 8 juni Het plan is om deze dag de 49-mile drive door San Francisco te maken. Deze route gaat langs alle bekende plekken van San Francisco. Aan het eind van Lombard Street rijden we richting Lincoln Park in de buurt van de Golden Gate Bridge, maar we kunnen de route niet verder vervolgen: het blijkt dat er een triatlon “Escape from Alcatraz” is 2
georganiseerd die over delen van de 49-mile drive gaat. We gaan daarom eerst verder via Great Highway, rond Lake Merced en door Golden Gate Park. Na deze punten uitgebreid bekeken te hebben, rijden we door naar Twin Peaks.
San Francisco gezien vanaf Twin Peaks
De rest van de route laten we zitten en rijden door langs de Bay naar Fort Point en de Golden Gate Bridge. Ook deze punten hebben we uitgebreid bekeken en gefotografeerd.
Aan de Golden Gate Bridge en Fort Point is het echt koel: 16-18o C. Bezoek van het echte centrum van de stad bewaren voor het eind van de vakantie. Aan het eind van de middag zoeken we het hotel weer op en gaan we eten bij Mel‟s (een in 60‟er jaren stijl ingericht restaurant met jukeboxen). De tonijnsalade was erg lekker, maar ook veel (Amerikaanse porties !).
3
Maandag 9 juni De eerste dag van onze rondrit. We staan op tijd op en ontbijten (weer) in de lobby van La Luna. De dag begint zonnig en warm. Alle bagage laden we in de auto en na de checkout gaan we op pad. Inmiddels kennen we het begin van de route: naar de Great Highway aan de kust om deze verder te volgen via Highway 1.
Kust langs Highway 1
Via deze highway komen we in Monterey en daar zetten we de auto op het parkeerterrein om naar Fisherman‟s Warf te wandelen. Verderop in de haven horen we voortdurend de zeeleeuwen blaffen. Als lunch nemen we de daar veel aangeprezen Clam Chowder: een dikke soep in een brood-bol als soepkom. Het smaakt erg lekker. Vervolgens zoeken we de auto weer op en rijden verder naar het zuiden om af te slaan naar de 17-mile drive en Pebble Beach.
4
Al rijdend langs deze route heb je aan de rechterhand de kust en aan de linkerhand de luxe bungalows en golfvelden van de rich and famous. Aan de kust zien we de eekhoorns lopen en de zeeleeuwen luieren of zwemmen. Op de golfcourses zien we herten vrij rondlopen. Door het overwegend Mexicaanse personeel wordt veel moeite gedaan om de greens te sproeien en groen te houden. Aan het eind van de middag komen we in San Simeon (Courtesy Inn) aan. Na het inchecken, gaan we wandelen langs het strand. De Ceasar salad met kip en ansjovis en de Shrimp salad waren erg lekker. Dinsdag 10 juni Vroeg op en ontbijt bij het overdekte zwembad van het hotel (bij het Amerikaanse ontbijt veel muffins en geen brood !). We gaan verder naar het zuiden. Vandaag is ons einddoel: Los Angeles-Anaheim. Halverwege de route slaan we af naar Solvang: de Deense hoofdstad van Amerika met veel historische gebouwen in de Deense stijl. Hier drinken we koffie en nemen daarbij aardbeien met slagroom.
Straatnaamborden in Solvang
In de buurt en “in” Los Angeles worden de wegen ingewikkeld. We zijn blij dat we onze eigen navigatie bij ons hebben (de ingebouwde Hertz Neverlost hebben we omgedoopt tot: Everlost of Alwayslost, want die krijgen we niet aan de praat). Het hotel in Anaheim “Anaheim Plaza” vinden we dan ook soepel. Alleen moeten we bij hotels vaak doorrijden tot het volgende stoplicht en daarna terugrijden omdat we de inrit anders niet kunnen oprijden. „s Avonds nemen we – na de uitgebreide diners van de afgelopen dagen – een simpele hotdog.
5
Hotel in Anaheim
Omdat we de afgelopen dagen al veel kilometers hebben gereden, besluiten we ons de volgende dag te laten rijden door Los Angeles en boeken via het hotel een stadstour. Op deze manier zien we ook veel meer plekken van deze stad. Woensdag 11 juni De dag begint bewolkt, maar dat zou snel opklaren. Na een heerlijk ontbijt in het hotel stappen we in het busje van VIP Tours voor een rondrit door Los Angeles. We zien tijdens die tour veel bekende plekken van die stad:
Sunset Boulevard – Hollywood Boulevard – Walk of fame Beverly Hills Rodeo Drive Farmer‟s Market Venice Beach Marina del Rey
Een nadeel is dat we er op veel plekken snel langsrijden (bijv. Olvera Street). Aan het eind van de dag komen we weer vol indrukken terug in het hotel. 6
Hollywood-sign
Donderdag 12 juni Om 07:00 uur op en we bereiden ons voor op een lange/hete dag door woestijn naar Palm Springs. Weer eerst een lekker ontbijtbuffet in het hotel en na het tanken gaan we om 08:30 uur op weg. Een lange recht-toe-recht-aan weg door woestijn-landschap. Onderweg slaan we af en komen we bij een bijzondere nederzetting: benzine-pompen die het al lang niet meer doen en een café waar zeer bijzondere types zitten. De ATM kan geen contact met Europa krijgen, dus geld pinnen lukt hier niet.
7
Long (en not winding) road
In de buurt van Palm Springs laat de auto steeds vaker een piepsignaal horen en merken we dat het olielampje voortdurend brandt. Dit is niet goed! We weten de (N)everlost een adres te ontlokken waar Hertz in Palm Springs gevestigd moet zijn. Via het Hyatt Resort komen we bij Hertz op het vliegveld van Palm Springs terecht. Daar ruilen we de auto om voor een Infinity (het luxe-merk van Nissan in Amerika). Met deze auto vervolgen we onze rondrit.. Omdat het omruilen van de auto toch de nodige tijd heeft gekost, besluiten we de eerste canyon te gaan bezoeken: Indian Canyons (Palm-, Andreas-, Murray- en TaquitzCanyons). Daar zouden we bij kabbelend water onder palmen kunnen verpozen. Het is er onder de palmen heet en droog; er is chter geen beekje te ontdekken. Na enige tijd rustig onder de palmbomen gezeten te hebben en een korte wandeling te hebben gemaakt, gaan we naar het hotel Best Western Inn @ Palm Springs. Joshua Tree National Park is een lange omweg en dat laten we voor deze vakantie zitten. In het hotel duiken we in het zwembad. Voor het avondeten stappen we – zoals alle Amerikanen doen – in de auto naar Kentucky Fried Chicken.
8
Palm Canyon
9
Vrijdag 13 juni Het ontbijt nuttigen we bij het zwembad buiten. Het is ook nu weer al vroeg zonnig en warm. We rijden volgens het programma eerst een tijd door Palm Springs en enige plaatsje die er tegenaan liggen. Daarna draaien we de I-10 East op om 245 mijl door de woestijn te rijden.
De bekende cactus van Arizona
We volgen de suggestie uit het routeplan om in Blythe, net voor de Colorado river en de grens van Arizona, te lunchen. Omstreeks 15:30 uur komen we aan in het hotel en kunnen we de spullen in de nette en vooral: koele kamer neerzetten. Daarna gaan we aan de bar bij het zwembad een biertje drinken en raken we in gesprek met de bartender. Het blijkt de eerste zeer hete dag aa het begin van het zomerseizoen te zijn (volgens het nieuws op tv zouden er later meer dagen tussen de 110 o en 120o Fahrenheit volgen). Na het bier (geserveerd in flesje zonder glas) gaan we zwemmen in het zwembad om lekker af te koelen. De zon is al heel ver gezakt als we na het zwemmen lekker gaan eten bij Coco‟s.
10
Zaterdag 14 juni De wekker liep niet goed af, dus we staan iets later op en ontbijten buiten bij de eetzaal. Volgens het programma moeten we naar een hotel dicht bij de Grand Canyon. Het betekent weer een lange rit. Via een aantal snelwegen rond Phoenix en de Interstate 17 gaan we richting Flagstaff. Bij afslag #298 wijken we af van de route in het programma om door Oak Creek Canyon naar Sedona te rijden. Bij het informatie centrum van het park kopen we een “all parks pass” (geldig voor een heel jaar en $ 80,--). De rode rotsformaties van Red Rock zijn geweldig mooi en dienen vaak als decor voor wildwestfilms.
In Sedona drinken we koffie en eten een broodje als lunch, daarna rijden we door Oak Creek Canyon. Uiteindelijk in Flagstaff rijden we een klein stukje van de historische route 66 en via de US 180 langs San Francisco Peaks naar Tusayan.
11
Voor het avondeten steken we de weg over eerst langs de indianen die allerlei sieraden aanbieden en vervolgens naar McDonalds. We hebben vandaag al heel veel moois gezien, maar morgen zouden we dan de Grand Canyon in het echt zien, het blijft spannend allemaal. „s Avonds schrijven we de kaarten die we bij aankomst hebben gekocht en gooien deze bij de receptie in de brievenbus. Moe maar voldaan rollen we vroeg in bed.
Zondag 15 juni We nemen een stevig ontbijt met veel fruit in de Best Western Squire Inn en pakken de spullen weer in. Bij de benzinepomp slaan we broodjes in en kopen we een Route 66 sleutelhanger voor de fototas. We rijden naar de South Rim van de Grand Canyon en parkeren de auto bij Mather Point.
Grand Canyon – Mather Point
Het uitzicht over deze gigantische canyon is overweldigend: zo diep, zo groot en zover het oog reikt. We nemen uitgebreid de tijd om op verschillende punten langs de zuidkant van het uitzicht te genieten en foto‟s te maken. Wat later rijden we nog naar Yavapai Point en Park Headquarters. Hier maken we een korte wandeling langs de rand van de Grand Canyon. Omdat we ook weer verder moeten, gaan we terug en rijden over de Desert View Drive naar Cameron. Op deze route stoppen we geregeld om bij Grandview Point en Moran Point van het uitzicht te genieten en foto‟s te maken. Vervolgens rijden we door naar Cameron en door Painted Desert.
12
Painted Desert
Painted Desert
13
Onderweg stoppen we nog bij een uitzichtpunt bij een uitloper van de Grand Canyon (Little Colorado River) en verder naar Page en langs Lake Powell.
Om ongeveer 16:00 uur komen we aan bij Best Western Ruby‟s Inn bij Bryce Canyon. Na het inchecken en de spullen uit de auto in de kamer te hebben gelegd kijken we eerst in de winkel van Ruby‟s Inn (veel mooie stenen en fossielen) en kopen een aantal ansichtkaarten. Na vervolgens een snelle hap te hebben genomen, stappen we in de auto om Bryce Canyon bij ondergaande zon te bekijken. Onderweg moeten we een keer stoppen omdat herten de weg oversteken. We genieten van het uitzicht over het Bryce Amphitheater bij Paria View, Bryce Point, Inspiration Point en Sunset Point.
Het Bryce amphitheater wordt door alle bezoekers – zoals Japanners met gigantische fotouitrustingen (o.a. met filmverslindende analoge 14
panorama-camera‟s) – gefotografeerd. Het is met het licht van de ondergaande zon ook bijzonder en mooi om te zien. We lopen nog een eindje naar beneden de Canyon in. Als de zon achter de bergen is gezakt wordt het snel kouder. We besluiten weer in de auto te stappen en naar het hotel terug te rijden Om omstreeks 10:30 gaat bij ons ook het licht uit; het was een lange en enerverende dag.
Maandag 16 juni Na het ontbijt in Ruby‟s Inn gaan we op weg naar Las Vegas via Zion National Park. Het plan om 50 km om te rijden door Cedar Breaks voeren we niet uit; het wordt toch al een lange rit na Zion National Park door de woestijn. Via de oostelijke ingang en de Zion – Mount Carmel Highway (tunnel met eenrichtinsverkeer en veel zig-zag bochten) rijden we door een prachtige vallei naar het Zion Canyon visitor center.
15
Hier aangekomen parkeren we de auto. In de souvenier-winkel kopen we een sleutelhanger met thermometer en kompas, zodat we later de temperatuur in Death Valley bij kunnen houden.
Zion National Park
Via de I-15 South richting Las Vegas rijden we Arizona en vervolgens Nevada binnen. Hier geldt een andere tijdzone dus moeten we de horloges verzetten. Onderweg kopen we in een winkel van de indianen nog wat te drinken. In deze winkel is voornamelijk vuurwerk te koop en wordt daarom zwaar bewaakt. Zo rond 15:30 uur komen we in Las Vegas bij het hotel aan. Het is is daar heet, met een warme wind. In de hal van het hotel staan de “éénarmige bandieten” in rijen opgesteld. Ook hier puffen we eerst even uit in de gekoelde hotelkamer. Daarna maken we gebruik van het shuttlebusje van het hotel dat ons in de buurt van Ceasars Palace afzet. We lopen rond in dit casino en zien daar mensen van diverse pluimage met creditcards aan de riem hun geld verliezen. We willen daar in de buurt eten, maar dat lukt niet. Uiteindelijk gaan we naar het hotel; het is te warm en te plastic. Na al het moois in de natuur dat we de afgelopen dagen hebben gezien, is dit een afknapper.
16
Dinsdag 17 juni We gaan vandaag van Las Vegas via Red Rock Canyon naar Death Valley National Park. In het hotel nemen we een goed ontbijt - zoveel mogelijk zonder muffins (= standaard Amerikaans) – en laden de auto in om op pad te gaan. Nadat we Las Vegas hebben verlaten rijden we eerst door Red Rock Canyon, een éénrichting verkeersweg door een gigantische vallei.
Red Rock Canyon
In deze canyon vinden we ook de sporen van vroegere bewoners van het gebied:
Afdrukken van handen op de rotsen.
17
Via Bonnie Springs en Shoshone rijden we langs de Black Mountains over de Badwater Road. We rijden langs een onbemand huisje met folders en toiletten wat de ingang van Death Valley National Park blijkt te zijn. Dit park ligt in de Mojave Desert, is het droogste gebied van de Verenigde Staten en ligt – op het diepste punt – 85,5 meter onder de zeespiegel. We rijden door dit droge en hete gebied naar Zabriskie‟s Point. We lopen met een fles water de berg op om dit uitzicht te krijgen:
Zabriskie Point
Het is hier heet ! Kijk maar:
Ook de vogels zitten te hijgen van de hitte.
18
Stoomtractor in Furnace Creek
In Furnace Creek hebben we geluk en kunnen we de auto een beetje onder een boom parkeren. We lunchen hier op het muurtje met uitzicht op de antieke stoomtractor. Na de lunch rijden we verder door dit barre, maar bijzondere/mooie gebied en komen langs de Sand Dunes die lijken op de zandduinen van de Sahara:
19
We gaan verder naar het Noorden en komen aan bij het hotel in Stovepipe Wells
Stovepipe Wells bestaat uit: een General store met benzine pomp het kantoor van het hotel Saloon restaurant (eigenlijk een houten schuur erg gezellig ingericht verschillende gebouwen met kamers een zwembad (!) in een woestijngebied van 26488 km2 (= 13 x oppervlakte van Berlijn). De kamer is lekker koel. We “gooien” de bagage de kamer in en trekken gauw onze zwemkleding aan, lopen snel langs de hotelkamers en duiken het zwembad in.
20
„s Avonds gaan we eten in de boerenschuur dat gezellig als restaurant is aangekleed.
Restaurant Stovepipe Wells
General Store Stovepipe Wells
21
Woensdag 18 juni Het is al heel vroeg warm als we „s morgens opstaan. Maarten maakt snel wat foto‟s van de Sanddunes in de verte. Het restaurant fungeert ook als zaal voor het ontbijt en ook hier nemen we het er van. Na het ontbijt probeert Maarten eerst bij de benzinepomp te tanken met de pinpas. Dat lukt niet, maar daarna lukt het wel met de creditcard. Als de tank vol is gaan we op weg en houden ons aan de instructies: de komende 25 miles de airco uit en niet te hard rijden want de weg kent veel hellingen. Er staan op geregelde afstanden borden voor de watertapkranen voor radiatorwater. Na (gevoelsmatig) lange tijd zijn we er doorheen en stoppen we even om foto‟s te maken. Het is dan ongeveer 300 C, dus – vergeleken met vanmorgen – aangenaam.
Mojave Desert
Het is een mooie maar heel erg lange rit naar Fresno. De natuur is heel divers. We rijden langs Giant Sequoia National Monument en na een hele lange weg met veel bochten rijden we langs Lake Isabella. In Kernville gaan we eerst naar de supermarkt om broodjes voor de lunch te kopen. Bij de stromende rivier beneden in het park gebruiken we de lunch.
22
We zien onderweg natuurlijk ook de bekende brievenbussen en de poorten van de ranches.
Moe komen we in het hotel in Fresno aan.
Donderdag 19 juni Ook vandaag weer een lange rit, maar dit is de laatste van de vakantie. We rijden vandaag van Fresno via Yosemite National Park naar San Francisco. Het eerste stuk van Fresno naar Yosemite NP valt wel mee; ca 90 km. Ook hier maken we weer gebruik van onze jaarpas die we bij het bezoekerscentrum van Oak Creek Canyon hebben gekocht. Het is door de drukte lastig een parkeerplekje te vinden. Dit park is het populairst bij de 23
Amerikanen die zowel met (grote) auto‟s als met Harley Davidsons in groten getale naar dit park gaan. We gaan eerst naar Mariposa Grove waar we de auto kunnen parkeren en langs en rond de gigantische sequoia‟s lopen. Gigantische bomen zijn het en je krijgt deze nooit helemaal op de foto.
Daarna rijden we via the Southside Drive langs de Merced River. Onderweg maken we foto‟s van El Capitan, Half Dome en de Upper en Lower Yosemite Fall (watervallen).
24
El Capitan
25
In het Yosemite Valley Visitor Center kopen we lekkere broodjes en Maarten koopt net zo‟n sleutelhanger met thermometer en kompas als Ineke voor zijn fototas. Na uitgebreid gewandeld te hebben rijden we via de Northside Drive terug.
Upper en Lower Yosemite Fall
Merced River
Het is een erg mooi natuurpark en we hebben moeite om weer in de auto te stappen om verder te rijden. Je zou dit park ook in het voorjaar of in de winter moeten bezoeken.
26
De rit van Yosemite National Park naar San Francisco gaat vlot, behalve dan dat we bij Oackland in de file staan (naar later blijkt door kijkers naar de bosbranden langs de kant van de weg). Uiteindelijk nemen we de San Francisco Bay Bridge (bovenste dek) en via 5th, Harrison St en 7th St komen we bij het Best Western Americania hotel aan. De auto leveren we in bij de portiers (valet-parking) en we droppen onze spullen voor vandaag (en morgen !) op de kamer. Het hotel wordt gerenoveerd en de kamer was nieuw in 60‟er jaren stijl ingericht. „s Avonds maken we een wandeling over Market St. Het is nu mooi weer (en warmer dan het weekend 14 dagen geleden). Op de hoek van Powel en Market St. kijken we naar de drukte rond de draaischijf van de Powell – Hyde Cable Car. Ook vissen we uit hoe het zit met de kaartjes voor de cable car. Het avondeten bestaat deze keer uit een hamburger en een beker koffie. Als het bijna donker is gaan terug naar het hotel en gaan we slapen. Morgen hebben we weer een hoop te bekijken. Vrijdag 20 juni Het hotel heeft geen restaurant, maar voor het ontbijt kunnen we terug in de hamburgertent ernaast. Het continental ontbijt was erg goed met veel vers fruit. Het is (alweer) stralend weer. Na het ontbijt lopen we eerst naar de kassa van de Cable car op de hoek van Powell en Market (bij de draaischijf) en kopen twee dagpassen, zodat we de hele dag kunnen opstappen waar we willen.We moeten op onze beurt wachten voordat we mee kunnen. Ondertussen kunnen we het komen, keren op de draaischijf en weer vertrekken van de cable car goed bekijken.
In de cable car maken we ook foto‟s en filmpjes tijdens het rijden. We rijden helemaal mee tot aan het eindpunt bij Hyde St Pier. 27
Onderweg zie je vanuit de cable car de baai en Alcatraz in de verte goed liggen.
Aangekomen op Hyde St Pier bekijken we de aangemeerde museumboten en we lopen naar Fisherman‟s Wharf. Bij Pier 39 lopen we het Hard Rock café in om een speldje voor de pet van Maarten te kopen. Op de Pier kijken we naar de zeeleeuwen die op de drijvende plankieren liggen te slapen of tegen elkaar liggen te brullen. We banjeren op ons gemak over Pier 39, langs de winkels van Fisherman‟s Wharf (Maarten wordt vaak aangesproken door de mensen van de fotowinkels die hem van alles willen aansmeren) weer terug naar het keerpunt van de cable car bij Hyde St Pier. We nemen de tram daar tot bij Grant Avenue om China Town te bekijken.
28
We kijken in veel winkeltjes en onderweg nemen we een ijsje. Aan het eind van Grant Ave komen we bij de poort van China Town en van daar lopen we naar Union Square. We hebben pech: de Disney-winkel, waarover we van Wil Vodegel hadden gehoord, hield opheffingsuitverkoop en was bijna leeg. We hebben nog één klein ding voor Geert kunnen vinden. Voor de deur van de Disney-winkel stappen weer op de cable car en rijden terug naar het eindpunt op de hoek van Powell en Market.
Klok met zichtbaar slingeruurwerk (in de voet) op Market St
Terug in het hotel ruimen we de fotospullen op en gaan naar het Vietnamees restaurant aan de overkant van 7th St (tegenover het hotel). Dit restaurant was de avond ervoor aangeraden door iemand van het hotel. Het eten was heel erg lekker (en het was ook helemaal niet duur maar dit terzijde) en dat komt misschien doordat het gezin van de eigenaar ook gewoon uit dezelfde keuken mee eet.
Na op ons gemak van het uitbreide diner te hebben genoten is het tijd om naar het hotel te gaan om de spullen in te pakken voor de terugreis morgen. Aan het eind van de avond 29
hebben we de koffers weer gepakt en ”doen het licht uit” omdat we weer vroeg op moeten. Zaterdag 21 juni Na het opstaan besluiten we niet te wachten tot 07:00 uur als de hamburgertent “nextdoor” voor het ontbijt opengaat, maar de auto te laten halen en de koffers in te laden. Het ontbijt nemen we dan op het vliegveld. Onderweg zijn we in spanning waar de navigatie ons brengt want die neemt een andere route dan Maarten verwacht, maar uiteindelijk komen we netjes bij het vliegveld aan waar we de auto bij Hertz inleveren. Met het treintje gaan we vervolgens van de autoverhuurbedrijven naar de vertrekhal. Bij het inchecken blijkt de grote rolkoffer te zwaar te zijn en dus verhuizen we wat bagage naar de andere koffer. Als we de koffers hebben ingeleverd en door de douane gekomen zijn, kunnen we ons in de vertrekhal op ons gemak met een boek, broodje en een kop koffie installeren en ondertussen naar de activiteiten op het platform kijken. Het vliegtuig naar Cincinetti vertrekt op tijd en komt ook keurig netjes op tijd aan.
Cincinetti Airport
Het vliegtuig van Cincinetti naar Amsterdam heeft echter technische problemen en we kunnen pas een uur later aan boord. Na weer een lange vlucht zien we eerst de kust van Zuid Engeland en daarna de havenhoofden van IJmuiden. Na de landing op de Polderbaan moeten we nog geruime tijd wachten op de taxibaan omdat de gate niet beschikbaar is. Uiteindelijk kunnen we snel en op tijd: de bagage oppikken door de douane naar de trein de trein naar Leiden nemen en heel kort na aankomst van de trein in Leiden op de bus naar Leiderdorp stappen. Om 13:00 uur zijn we weer thuis. Als we via de achterdeur roepen naar Fender, komt hij aanhollen. Iedereen is dan weer thuis “op het honk” en deze vakantie is weer voorbij. Tot slot Deze reis had een druk programma en de ritten waren lang. Desondanks hebben we er aan het eind van deze vakantie over gesproken om nog eens terug te gaan. Met name de 30
sfeer in San Francisco beviel ons erg goed en de ritten over Highway 1 en naar de canyons vonden we prachtig. Het is goed dat de Amerikanen zelf (gaan) beseffen dat ze zuinig moeten zijn op die onmetelijke natuurverschijnselen. Ze zullen echter meer – zoals wij gezien en ervaren hebben – moeten letten op het beschikbare water en fossiele brandstoffen.
Tot slot nog een paar getallen: Aantal bezochte Staten van VS
: 4 (Californie, Arizona, Nevada en Utah)
Aantal vliegkilometers (vice versa)
: 21820 km
Aantal autokilometers
: + 4000 km
Gemiddelde temperatuur
: 18 tot 48o C
31
