Vakantie China provincie Yunnan dec. 2013 We gaan op reis met Pieter die in Kunming woont, na een week zullen Hans, Baas en nog een Pieter zich in Pu Er bij ons voegen en gaan we samen verder. Het is de bedoeling dat we de eerste week naar het gebied gaan met veel minderheden, en daar dan de markten bezoeken daar komen de mensen uit de streek bij elkaar en die dragen nog hun klederdrachten. De 3 weken daarna willen met onze 3 mede reizigers die we ophalen in Pu Er, zoveel mogelijk langs de Mekong en langs grensplaatsen richting Tibet reizen
Zondag 2 dec. We vliegen met de KLM en hadden een goede reis, het achterste gedeelte van het vliegtuig was half leeg dus hadden we veel ruimt ter beschikking. De overstap ging ook probleemloos en in Kunming stond Pieter ons al op te wachten. Ze hebben hier een nieuw vliegveld gebouwd en dat is sinds kort in gebruik. Met een taxi van het vliegveld naar Kunming dat is ongeveer 30 km. We zijn om 4 uur in de middag in hotel Seegull, prima kamer wat we al van vorig jaar kenden. Nog even het park in waar het druk was met mensen die zongen of dansten, met een waterfiets over het meertje peddelden en mensen die de massa’s meeuwen voerden, waar ze beretrots op zijn, normaal zijn die hier niet in de stad, die meeuwen komen hier overwinteren. Ook de kraampjes met prulletjes, patatjes en allerlei lekkerheden waren er. We waren toch wel een beetje gaar van de reis dus, vroeg naar bed. Maandag 3 dec Om 9 uur s ’morgens kwam Pieter ons ophalen en gaan we met een taxi naar het busstation aan de rand van de stad. In de bagageruimte van de bus gingen ook 6 kartonnen kratten met eendenkuikens mee, zielig he. We vertrokken om half 11 richting Jianshui (225 km), het eerste
gedeelte van de weg was prima maar het tweede gedeelte was een stuk minder. Het hotel in Jianshui ziet er geweldig uit een echt authentiek chinees gebouw. Wij hebben een soort appartementje met een eethoek, zithoek 2 grote slaapkamers en een heerlijke grote douche. Een watertank met drinkwater, waterkoker en 4 theekopjes en bijbehorende thee. We hebben tijd genoeg om de buurt te verkennen, een bijzondere brug bekijken
en ook de Confuciustempel. Kortom een prachtig oud stadje met bijzondere, deels gerestaureerde wijkjes en de oude stadspoort waar ook veel te doen was, zingen, kaarten, dansen etc. Onderweg kwamen we langs een gebouw waarvan we dachten dat het een museum was maar er bleek een grote maquette binnen te staan van een super modern
winkelcentrum wel in oude stijl aan de buitenkant. Men zag ons daar als potentiële investeerders en deden alle lichtjes in de maquette aan, het centrum heeft 2 verdiepingen en die gingen elektrisch omhoog en kon je in de gebouwen kijken, eerst de tweede etage omhoog toen de eerste, je weet niet wat je zag, alle ruimtes kompleet ingericht als kantoor of winkel etc. ook de naast gelegen woningen waren ingericht, nog nooit zo’n fantastische maquette gezien Dinsdag 4 dec. we gaan weer met een taxi naar het busstation om daar de bus te nemen naar Jinping (216 km), hier moet ook alle bagage door de scan en zelf door een controlepoortje net als gisteren. De busrit was lang maar ging langs grote gebieden met groenteteelt en kassen die op enorme complexen zijn aangelegd. De kassen zijn van halfronde (bamboe) frames met plastic er over. Ons hotel in Jinping, ligt midden in de stad waar het nogal rommelig is maar wel leuk. Woensdag 5 dec. In de ochtend gaan we naar de markt. Vanaf de stoep van het hotel zien we een kleurrijke verzameling mensen die spullen kopen en verkopen. Vooral veel vrouwen
van de Yao-stam, die hebben een soort rode puntmuts op met er omheen een zilverkleurige band, geborduurde jasjes en broeken gemaakt van met de hand geborduurde stroken. Als lunch hebben we een heerlijke noedelsoep op de markt genomen. S ’middags nemen we de bus naar Mengla (45 km). Onze bus heeft geen bagageruimte dus moeten alle
tassen en dozen etc. binnen in de bus. Toen alles vol was kwam er nog van alles bij o.a. een gehaktmolen, een motorblok en nog een paar dozen zodat je alleen met een polsstok de bus in of uit kon. Ondanks de krappe plek was het toch een mooie tocht naar Mengla waar we 2 nachten blijven. Samen met Pieter koffie drinken, Ik had sinterklaasjes, kruidnoten en een zakje kikkers en muizen meegenomen tot grote verrassing van Pieter. Het was tenslotte Sinterklaas!! Donderdag 6 dec. We hebben een paar dagen in Mengla een privébusje gehuurd met chauffeur. We gaan vandaag naar Nayou, de grensovergang met Vietnam. Aan de andere kant heet het Nam Kant. Er heerst hier een vriendelijke sfeer. De mensen komen te voet de grens over met de spullen (op een handkar) die ze hier willen verkopen. De vrouwen die je hier ziet zijn veel van de Mong of de Hani stam en dragen ook hun traditionele kleding. Mannen dragen zelden iets van klederdracht. Ook hier zijn, net als we al in andere plaatsen zagen, zogenaamde infuuswinkels. Je kunt daar voor een poosje aan het infuus. Het zijn meestal hele kleine kinderen en een enkele volwassenen. Waarom ze dat doen is niet duidelijk, men denkt dat het gezond is en baby’s hebben wel eens diarree maar wij hebben toch onze bedenking. De moeders lopen dan in de straat met hun kind op de rug en een stok met daaraan het infuus. Middags rijden we door de bergen waar je één en al
bananen- en rubberbomen ziet. De cassaveoogst is ook in volle gang. Er groeien hier hele grote varens op stam, zijn zo groot als bijv. een eikenboom. Er zijn fossiele resten van die varens gevonden van 40 miljoen jaar oud dus hebben de dino’s er toen al van gegeten. We komen in verschillende kleine dorpjes waar alles rustig aan toe gaat. We moeten met een man mee zijn huis bekijken. Best een groot huis met een grote betonnen, kale kamer, een paar slaapkamers en 2
tv’s. Er zijn 2 kinderen 1 van 2 jaar en 1 van 8 maanden die allebei zo’n broek met een open kruis aan. Terug in Mengla gingen we direct door naar het (familie)restaurantje waar we gisteren ook al gesmuld hebben. De bazin kwam bij ons zitten en wilde van alles weten. Zelf is ze nooit verder geweest dan Kunming, waar Europa ligt weet ze natuurlijk niet en Nederland kent ze alleen van naam. Ze heeft nog nooit gevlogen en ze is 67 jaar. Vrijdag 7 dec. ’s Morgens naar de markt, enkele mensen herkennen ons van gisteren en groeten
ons. Onderweg naar Laomeng (88 km) komen we door een vallei met aan beide kanten bananen plantages. Het is oogst tijd, dan komt er een grote vrachtwagen
met dozen en wordt er aan de kant van de weg een soort lopend band opgezet.De bananen gaan door een bad daarna in een zak, met een soort stofzuiger wordt de zak vacuüm gezogen en kunnen ze de doos in.Wij kregen een hele kam bananen die al rijp waren en niet meer lang bewaard kunnen worden.Het was een doos vol die wij natuurlijk nooit op konden eten maar we moesten ze aannemen.We hebben wat bananen opgegeten en de rest wilde onze chauffeur wel mee nemen naar huis. Bij het volgende plaatsje zocht de chauffeur een garage die de band wilde plakken want we hadden een lekke band wat niet zo’n wonder is, de weg die we achter de rug hadden was zo slecht en vol met kuilen, vol met water en zo diep dat je er bijna in kon zwemmen. Het uitzicht en de watervalletjes maakte alles weer goed. Zaterdag. 8 dec. We gaan vandaag naar Yuanyang (95 km). We belanden onderweg op de markt van een klein stadje. Hier even rondkijken. Je kan hier je geluk beproeven met 3 grote dobbelstenen met verschillende plaatjes die ook op een vel papier staan kun je geld inzetten. Ook bij een soort elektronische bingo wordt gegokt, hier mochten we geen foto’s maken. Later maakten we nog een uitstapje naar de wat verder gelegen, schitterende, rijstterrassen. Gelukkig was het redelijk helder weer geworden want ’s-morgens in de bergen was het behoorlijk mistig wat voor dit gebied normaal is. Er is een oud dorpje te bezichtigen wat nu in oude stijl wordt gerestaureerd. Een mannetje dat de kaartjes knipt wil ons wel een rondleiding geven en laat zien wat oud en wat nieuw is. Het laatste stuk heeft nog een watermolen die al heel lang buiten werking is maar leuk om even te zien. Er wonen vriendelijke mensen en kinderen die op kleine plankjes met wieltjes dwars door de modder naar beneden racen. We hebben afscheidt genomen van onze chauffeur die ons 2 dagen heeft vervoerd. Naast het
hotel is een groot plein waar ze ‘s-avonds dansen. Er gaat ook een groot tv scherm aan met keiharde muziek en later een film. Het lijkt net of ze in je kamer staan. Tegen half 12 heeft Pieter bij de receptie gevraagd of dat niet uit kon want het plein was al leeg, ja hoor 10 min. later was het stil. Zondag 9 dec. Om 7 uur in de ochtend ging de muziek weer aan en kon je op zeer westers klinkende aerobicmuziek je ochtendgymnastiek doen. Wij deden lekker rustig aan want de bus ging pas tegen 10 uur naar Hong He (89 km). Overal erg mistig maar verder naar het zuiden werd het weer mooi en ca. 22 graden. De stad ligt op een heuvel en ziet er goed uit voor een wandelingetje. Maandag 10 dec. We gaan met een privébusje van uit Honghe naar een stadje een stuk verderop. Hiervoor moeten we weer de bergen in en rijden door de wolken heen. Daar boven is het kraak helder en een strak blauwe lucht. Je kijkt zo op de wolken, een grote spierwitte wattendeken
met hier en daar een klein puntje er bovenuit en met de zon er op is het een fantastisch gezicht. Het plaatje wisselt voortdurend. Geweldig!!! In het stadje aangekomen is er niet veel te beleven. Je ziet een aantal mensen met witte puntmutsen met achterflap, grappig. Een paar nieuwsgierige oudere mensen komen graag een babbeltje maken. De politie komt er ook bij en zegt dat we mee moeten naar het bureau. Ze willen een kopie maken van de paspoorten en dat
duurt nogal lang. We moeten meekomen naar een soort eetkeuken waar een vrouw kookt en een paar agenten en een klein meisje aan het eten zijn. Er worden krukjes bijgezet en we moeten mee eten, of we ook met stokjes kunnen eten? We
krijgen een kom rijst en mogen van alle groente, vlees en gebakken eitjes zoveel eten als je wilt. We krijgen de passen terug en gaan weer weg. Even verderop ontmoeten we een man die ons graag een mooi dorpje wil laten zien. Hij heeft zo’n beetje de supervisie van het dorp en is de ontactpersoon tussen dorp en overheid. We lopen mee en zien een prachtig gelegen, deels oud, dorpje met een leuk museumpje. Dinsdag 11 dec. Vandaag hebben we een echte reisdag. We gaan naar Pu Er (285 km)aar zullen we de andere 3 reizigers ontmoeten. We vertrekken vroeg en zijn met 2x overstappen om 4 uur in het hotel. Een chique hotel met een (kunst)kerstboom, een kerstman in een slee en nog veel meer versiering in de hal. We hebben een prachtige kamer. Later gaan we Pieter 2 ophalen van het vliegveld, Hans en Baas komen om half 9 aan op het busstation, erg leuk om ze weer te zien. Hans is nogal gammel en heeft koorts, hij ging direct naar bed en wij gaan met z’n vijven nog wat eten en dan ook lekker onder de wol. Woensdag 12 dec. Heerlijk geslapen. Omdat Hans nog
gammel is besluiten we nog 1 nacht in dit hotel te blijven. Het hotel is erg luxe en dat lijkt ons wel goed voor Hans om een beetje bij te komen want die had een lange busreis achter de rug vanuit Laos. Het ontbijt is hier incl. en zeer uitgebreid, je weet niet wat je het eerst moet nemen. Aan het eind van de ochtend gaan we zonder Hans een flinke wandeling maken naar een bijzonder uitzichtpunt wat zeker de moeite waard is. Vandaag zien we ook veel bruidsparen want het is 12-12-12. Na het eten, waar Hans ook mee naar toe ging, genieten we nog een poos van onze mooie kamer en van het heerlijke bed. Donderdag 13 dec. We hebben een lange rit naar Menglian (234 km) voor de boeg. Er is in de bus een strenge controle voor de kaartjes, het aantal passagiers en of je wel op de goede plek zit. Bij aankomst in Menglian blijkt dat er een fair trade manifestatie is, het was er erg druk. Er komen daar veel verschillende stammen naar toe dus een drukte van belang. We vallen dus met onze neus in de boter. Vrijdag 14 dec. We gaan vroeg naar het plein waar het feest plaats vindt. De verschillende groepen dansen in hun kleurrijke klederdracht in cirkels om elkaar heen, een prachtig gezicht, je blijft foto’s maken het ene plaatje nog mooier dan de andere.
Opeens was het afgelopen en gingen de dansers foto’s maken van elkaar en moesten wij er ook aan geloven. Met zowat iedereen moesten we op de foto er werd wat afgegiecheld. Wij waren daar de enige echte vreemdelingen. Ik denk dat
we in elk plaatselijk krantje wel worden afgedrukt. Daarna de hal in waar een soort braderie werd gehouden. Eerst een standje met thee benodigdheden (het is hier een bekend gebied waar de thee vandaan komt de Pu Er thee) waar we thee kregen en moesten we natuurlijk ook met de eigenaar op de foto. De snoep- en
drankkraampjes waren ook heel gul met uitdelen. De meest uiteenlopende spullen waren te zien en te koop. ’s Middags zijn we een kijkje gaan nemen aan de Chinees/Birmese grens, ze zijn daar erg streng, alles word gecontroleerd, de papieren de auto wordt bijna binnenstebuiten gekeerd. Wij en ons busje bleven op veilige afstand van de echte grens. Op de terugweg nog naar een piepklein dorpje gaan wandelen. Daar werden we aangesproken en mochten we het huis van de man bekijken, de vrouw des huizes liet ons alle versierselen lzien die bij hun klederdracht hoort, het meeste borduurwerk is handgemaakt. Er groeien daar in de omgeving ook papajabomen en koffieplanten. Zaterdag 15 dec. Vandaag met de bus naar Ximengzhen (130 km) Niet veel bijzonders gedaan. Wel leuk hotel, aardig plaatsje. Zondag 16 dec. We trekken verder naar Ximeng (137 km). In deze streek wonen de mensen van de Wa-stam. Vroeger waren dat koppensnellers, pas rond 1960 hebben ze dat afgeschaft. Deze mensen zien er ook anders uit, donkerder de vrouwen en veel mannen met lang haar, een enigszins
woest uiterlijk. Ze hebben ook hun traditionele (nogal wilde) dansen die ze ook lieten zien bij de fair trade manifestatie. De stad waar de meeste mensen van deze stam wonen is “gerenoveerd” Er zijn fraaie gevels neergezet vóór de oude gebouwen maar het ziet er heel bijzonder uit het doet meer denken aan indiaanse of Afrikaanse bouwsels. Bij een park komen er opeens een hele klas meisjes en een paar jongens, allemaal in hun mooie kleding. Ze zijn een dagje weg en doen ook even mee aan wat filmopnamen. Ze willen van alles van ons weten dus is het weer lachen geblazen als ze onze namen weten, hun namen kunnen we nauwelijks verstaan, zijn ook iets ingewikkelder dan die van ons. Ze hebben ook allemaal een mobieltje waar ze druk foto’s van en met ons maken, dolle pret!! Maandag 17 dec. Weer een lange busrit naar Cangyuan (227 km), een busrit met verrassingen. Een goede bus met een minder vriendelijke chauffeur. Voor de lunch stopte hij bij een miezerig eettentje waar je uit 2 dingen kon kiezen, 1 met en 1 zonder vlees, verder dezelfde noedelsoep. Wij vonden het er niet zo lekker uitzien en hebben dus niets genomen en zijn maar aan de koekjes gegaan. Terug in de bus stopt hij 3 min. later bij het echte busstation waar het veel schoner is en waar je goede dingen kon kopen maar daarvoor kregen we geen tijd. Ik denk dat de chauffeur bij de eerste stop goed betaald kreeg. Op het busstation kwamen er nog mensen bij, o.a. 1 met een plastic zak met levende eenden en een vrouw met een kind. De eend had wel een gat in de vuilniszak waardoor zijn kop naar buiten stak. En daar lig je dan in het gangpad van de bus waar de mensen rakelings langs je heen lopen en dan maar hopen dat ze je zien liggen. Bij een soort regio grensstation moesten we allemaal de bus
uit en onze pas laten zien. Na de controle bleek dat er een paar mensen niet meer in de bus zaten, die waren simpelweg afgevoerd, waarom weten we niet. De eenden gingen stinken, het kind moest overgeven. Normaal heeft een bus plastic zakjes aan boord voor dit soort dingen, deze dus niet.. Wij blij toen we er weer uit konden. Het was me het ritje wel!! Cangyuan is een leuk stadje. Dinsdag 18 dec. We gaan vandaag in de omgeving van Cangyuan rond kijken. Vanmorgen een ritje door de bergen en boven de wolken gemaakt het was prachtig om te zien. Bij een grenspost mochten we van een afstandje wel foto’s maken van de Birmese grens die erg mooi versierd is met allemaal beeldhouwwerk. In de middag de andere kant op naar een plek waar oude rotstekeningen te vinden
zijn, hoe langer je kijkt hoe meer je ziet. Je moest er wel voor klimmen maar niet voor niets. Verderop is een gerenoveerd oud dorp wat nogal eentonig aan doet maar de mensen hebben nu betere woonruimte. Via pad op palen lopen we tussen de suikerrietvelden door. Tegen de berghellingen staan hoge bomen en ook weer die metershoge koningsvarens. Woensdag 19 dec. We nemen de bus naar Wheishan (388 km). Het controleapparaat draait vandaag weer op volle toeren. Bij een politiepost moeten we de bus uit voor controle van de papieren. Een militair kijkt alles na wat er in de bus is en kijkt onder de stoelen, tassen worden geopend, onze bagage moet uit de laadruimte alles moeten we openmaken en alles wordt grondig nagekeken. 1 man klimt op de bus om de tassen daar na te kijken. Wat een gedoe!!. Als alles gecheckt is marcheren ze af, 4 man voor en 1 man met geweer als laatste. We mogen weer in de bus. In Wheishan hebben we een schattig hotel met een binnenplaats en bijna alles van hout. Een badkamer van ca. 2 bij 4 meter en goede bedden Donderdag 20 dec. We gaan vroeg op pad om even buiten Wheishan naar één van 13 heilige bergen van de taoisten te gaan. Het is een schitterend natuurgebied met afwisselend steile en minder steile paden. De tempels zijn oud maar origineel. Een monnik die daar woont brengt ons heet water waar we koffie van maken en we mogen zijn kommetjes ook gebruiken. Hij wil wel een praatje maken en loopt met ons mee naar de hoofdtempel waar Pieter en ik nog wierookstokjes mogen aansteken. Bij de andere grote tempel is een mannetje dat er zo mooi uit ziet, met een mutsje op waar lange witte haren onderuit komen en met een lange witte puntsik. Het hoogste
punt op die berg is 2558 meter en het uitzicht fenomenaal. ’s Middags is er nog genoeg tijd om het stadje Wheishan te bekijken. Straatjes met heel oude huisjes maar ook een winkelstraat met tussen de kleine oude winkeltjes hele moderne winkels. Vrijdag 21 dec. Vandaag gaan we via Dali naar Yunlong (199 km). Het is koud!!! Met 3 tuktukjes naar het busstation in Wheishan en vandaar met de bus naar Dali. In Dali moeten we weer overstappen op tukjes die ons daar naar een station brengen waar de bus naar Yunlong vertrekt. Lang staan wachten voordat de bus vertrok en vreselijk koud. Het hotel in YunLong is prima. Met een klein busje gaan we s ’middags naar Nuo Deng wat hier in de buurt ligt, een echt oud dorpje wat niet gerenoveerd gaat worden. Het ligt tegen de berghelling en alles wordt vervoerd met muilezels en paardjes. Smalle straatjes en steile trappen die kriskras overal heen gaan. Een houten huisje van zeker 200 jaar oud heeft op de bovenverdieping een privémuseumpje met Escher-achtige tekeningen en houtsnijwerken, alles handgemaakt door de opa en andere voorouders van mijnheer Huong, de eigenaar van het huisje. Hij is er trots op dat er in de loop van de jaren wel buitenlanders bij hem komen. Ik moest natuurlijk een stukje schrijven in het gastenboek en Pieter zette er in het Chinees “Holland”op en vertaalde wat er geschreven was. Meneer Huong was er heel blij mee. Zaterdag. 22 dec. Vannacht heeft het op veel plaatsen gevroren. Op plekken in de schaduw hingen om 2 uur nog de ijspegels aan de rotsen. We gaan vandaag via Lanping naar Weixi (191 km). In Lanping zouden we overstappen maar je kon daar geen
buskaartjes kopen. Een vrouw wist een busje te wijzen die ons wel 127 km verder naar Weixi wilde brengen. Onderweg naar
Weixi komen we op een markt terecht, leuk met mensen van stammen die we nog niet gezien hadden met hun eigen klederdracht. Hier ook maar even lunchen. Onze chauffeur wil graag wat euromunten kopen maar geen van ons heeft muntjes op zak. Pieter 2. heeft een briefje van vijf die we gezamenlijk betalen en ik heb nog een pen met een mooi logo daar was hij ook blij mee. Bij het eindpunt moest ik even wachten van hem en hij gaf mij zijn talisman uit de auto, een ketting met een Boeddha er aan, erg lief! . Het hotel heeft airco die gelukkig ook warme lucht geeft heerlijk want het is erg koud. Zondag. 23 dec. Weer een spectaculaire busrit over smalle bergwegen naar Cizhong (135 km), niet te geloven dat daar bussen en vrachtwagens overheen rijden. Bij een aantal bochten
moeten ze steken boven de afgronden om er door te komen. Soms zijn er stenen van de berg afgerold of zijkantjes afgebrokkeld waar nu weer hard aan gewerkt wordt. Cizhong, een dorpje wat tegen een berg aangeplakt zit is onze bestemming vandaag. We worden afgezet bij een brug
aan de Mekong rivier. Het plaatsje Cizhong ligt aan de overkant op een km of 3 van de brug. Een man die daar woont was zo lief om mijn tas op zijn rug te nemen gelukkig was ik de enige vrouw. Hij wist de weg en wij er achteraan over een steil geitenpad. We slapen in een tibetaans guesthouse. Heel gezellig. We bezochten er de kerk, een soort mix van iets Christelijks en Boeddhistisch. Ze waren druk bezig de kerk te versieren voor de kerst want morgen is het kestavond. Er
worden hier nog veel druiven verbouwd en dat is nog een oud ras uit Frankrijk. Bij een huis riep een vrouw ons binnen. Deze vrouw van 58 maakt daar zelf rode wijn en die gingen we natuurlijk proeven, ze had een gezellig soort restaurantje in haar huiskamer. Op eens kwamen er 3 politiemannen die de paspoorten wilden zien, alles opschrijven en fotograferen, heel aardig hoor ze dronken zelfs een glaasje van onze wijn mee. Ze zijn waarschijnlijk van een dorp zo’n 10 km verderop gekomen, het dorp waar wij verblijven is niet groter dan 30 huizen dus ook geen politiepost. In ons guesthouse was ook een groepje chinezen die daar ook kwamen eten. Om de beurt kwam er iemand om met ons te proosten. Veel lachen en dolle pret. Maandag. 24 dec. We gaan vandaag naar Deqin (83 km). een mooie rit langs de Mekong en door de bergen. Het heeft flink gevroren en het vriest nog! We gaan over een andere, langer weggetje naar de bushalte, niemand wilde meer over het geitenpad. De route was schitterend, ziet de Mekong
woest slingeren door de bergkloven. In Deqin lunchen we en doen we nog wat boodschappen voor vanavond. Het hotel waar we heen zouden gaan heeft geen water. Pieter gaat op zoek naar
een ander hotel en heeft die ook gevonden. Waar we nu zitten hebben we een fantastisch uitzicht over de bergtoppen met sneeuw en de kamer in de zon dat maakt het wat warmer. Ze hebben hier nergens verwarming ook niet in de restaurants dus wordt je door en door koud.
We zitten hier op 3460 m. hoog, het hoogste punt waar we deze reis zullen logeren. Het is kerstavond, na het eten nog even bij ons op de kamer koffiedrinken met gevulde speculaas en marsepeinbroodjes, die ik uit Nederland heb meegenomen de verrassing is compleet en dus geslaagd. In deze kleine plaatsjes doen ze niets aan kerst, in de grote steden zie je wel wat in de winkels en de hotels. Dinsdag. 25 dec . Nog voor 7 uur in de ochtend gaan we naar buiten, truien aan, jas aan want het vriest minstens 14 graden. Foto’s maken want als de zon op komt achter het hotel valt het licht zo mooi op de rotsen, steeds weer ander licht en als de zon echt op is komt er een gouden gloed op de toppen, prachtig. Steeds verder komen de bergen
in een gouden gloed te staan, zo fantastisch!!! Het is de moeite waard om er vroeg voor op te staan. Later maken we een tocht naar een gletsjer, wat een hele pittige klim was, Jaap en ik hebben ¾ gedaan (1,5 uur) en zijn toen naar beneden gegaan wat ook een aanslag op je knieën is. Woensdag. 26 dec Vandaag een prachtige tocht langs de Mekong richting Tibetaanse grens, we wilden eigenlijk zien hoever we konden komen. We komen bij een slagboom en daar moeten we stoppen. Pieter gaat het kantoortje in, hij moet de paspoorten laten
zien, we zien heftige gebaren maar weten niet wat er gebeurd. Een mannetje komt kijken of er wel zoveel mensen in de auto zitten als het aantal paspoorten die hij laat zien. Een poos later komt Pieter met de paspoorten weer naar buiten. We mogen niet verder, geen foto’s maken en meteen weer terug want we zijn 8 km. over Tibetaans gebied gereden en dat mag niet. Dus wij terugrijden met een politiejeep achter ons aan. We lijken wel boeven. Donderdag 27 dec. Van de hoge sneeuwbergen (4334 meter) zakken we vandaag af naar Zhongdian (179 km). Schitterende rit over bergpassen met sneeuw. Onderweg doen we nog een klooster aan wat op een mooie plek ligt, op het moment zijn er niet veel monniken aanwezig maar de ruimtes met Boeddha’s zijn beslist de moeite waard. Vrijdag 28 dec. Vandaag een lange reisdag naar Dali (301
km) In Dali is het een stuk minder koud en het hotel is prachtig. Het is hier vol met, voornamelijk Chinese toeristen. Zaterdag 29 dec. We gaan met een taxi naar de voet van een kabelbaan, vandaar zou je een wandeling kunnen maken. Helaas, de kabelbaan is niet in bedrijf. Een optie is om de 10 km. verder gelegen 2e kabelbaan te nemen en daar boven een stuk te lopen en de kloof te bekijken en dan weer terug met dezelfde kabelbaan. Dat lijkt ons het beste. De beide Pieters lopen het hele stuk terug en naar beneden, die zijn daar de hele middag mee bezig. Verder is hier in dit toeristenoord niet veel te beleven. Zondag 30 dec. Vandaag een reisdag naar ons beginpunt
en ook het eindpunt Kunming (335 km). Het is in Kunming erg koud en we nemen dus maar een kamer met airco en verwarming. Maandag 31 dec. Maandag vliegen we dan met z’n 3tjes (Helen Jaap en Pieter 2) naar Hong Kong waar we een overstaptijd van ca. 8 uur hebben. We zijn met de trein naar het centrum van Hongkong gegaan en daar een hapje gegeten. Het is oudejaarsavond dus erg druk in de stad. We vertrekken om 23.40 richting Schiphol en we dachten tijdens de jaarwisseling een glaasje lekkers of een oliebol aan boord te krijgen, nou niets dus.
Jaap en Helen
