... ■ '%> p
„Is mevroaw Jansen misschien in de zaal?"
Het hoofd: „Mag ik me voorstellen — Poponelli, illusionist en goochelaar. Ik roek een engagement voor een maand.'' (Teekening W. de Mooy)
Leven in de Wasscherij Toegang 18 jaar
PROLONGEERT:
De Gouden Stad (Die goldene Stadt)
Toegang 18 jaar
KARAVAAN Toegang 14 jaar
AAF BOUBER» GEZELSCHAP
HET KIND VAN DE BUURVROUW' Alle teeftijden
e aCt U MIS ™iH H ^ r L
MV
CINEMA &• THEATER — 23tU laargong — No. »1
'
» Juli 1943
^^^-^
'■m %!
-
■
■
•-
■.:■■.-■■
■
■
■
.
.
■
.
•■■■.
.
■
■
DE BRUILOFT VAN FIGARO Bij het Deutsches Theater in Jen Niederlanden Na Rossmis „Der Barbier von Sevilla" heeft thl" T^68 Theater in den Niederlanden" thans 00k Mozart's versie van de Beaumarchais' welbekende verhaal voor het voetlicht gebracht door ^ 1S f/f"^ de verschill^de bewerkingen door denzelfden troep gespeeld zoo direct met elkaar te kunnen vergelijken. Een vergelijking Z bM T1 f K heeft' 00k al l00^ de «brëui van be.de hemelsbreed uiteen. Wat hoofdfiguren zijn by Rossini, zijn Mozart's nevenpersonen en een van Mozart's vrouwelijke hoofdrollen is bij Ross.n. heelemaal zoek. De relaties Van de verschillende typen zijn bij beide componisten ook al anders en degene, die onvoorbereid tegenover be.de vers.es zou komen te staan, zou zoo maar met direct kunnen aanvoelen in beide gevallen met eenzelfde gegeven te maken te hebben slJt^H ^ de vergeIiJking aardig, ware het uitslmtend om vast te stellen, dat er een psychische overeenkomst tusschen de twee muzikale schep! pingen bestaat; een gelijkgezinde drang naar het komische en oer-luchthartige. Overigens op weer zeer verschillende wijze gerealiseerd. Bij Rossini is de melodie iets banaler, bij Mozart is de acüe iets beweeglijker en afwisselender. Ross n" bewerking is voor het gemiddelde publiek iets gemakkelijker te W„, Mozart daarentegen gemakkelijker te zien. s " ë<: 0 16 die M0Zart S librett0 heeï Pr " ' , ' ^menstelde, heeft een veel gecompliceerder libretto geschreven dan aan „Der Barbier" ten grondslfg S. 0m dat Figar0 van Sir ' het ' AIma ,va
de
^«erdlnalr
sravin S y : kamermeisje van de anna w Hen . ^int en graaS «e« haar zou willen trouwen, indien de graaf daartoe maar weet0fzi7nOUt getVen- D0Ch deZe am0Ureuze edel™an Sn hh' V0!,8 emming steeds ^t te stellen, aanfou beVv u"^ een aVOntuur met Susanna zou beleven en hij noodigt haar herhaaldelijk uit tot een ontmoeting in den tuin. Een van de pogingen wordt afgeluisterd door zijn page gra in d e graa? die dTe' ze, : ^ " t0egeWi ^ graai, zich ^van dezen lastigen getuige " wil ontdoen, stuurt hem weg naar zijn re'gimem lis
Doch Susanna en Figaro beramen een plan eenerzij ds onv den graaf een lesje te geven, anderzijds om hun eigen zin door te drijven en daartoe wordt een verhouding tusschen de gravin en de page geënsceneerd, welke den graaf tot jalou-
familiebanden tusschen Figaro en Marzeline Intusschen kan de graaf zijn passie^voo, Susanna nog altijd maar niet bedwingen; ] maken daarom toch nog maar een afspraakje 2 dat brengt Figaro, die niet beseft, dat dit wl Susanna betreft slechts scherts is, tot woede. F .zal zich wreken op zijn trouwelooze bruid steekt daarom in het donker van de tuin ee, liefdesverklaring af tegen de gravin. Dat denk nij tenminste,, maar in werkelijkheid is het de verkleede Susanna, die op haar beurt op we is om den graaf bij den neus te nemen. Maai gelukkig is het einde van al deze verwikkelingen goed. Bovendien is het geheel veel aardiger en amusanter dan deze beschrijving kan doen vermoeden. Er zijn hier teveel schakeeringen, die men moet zien en hooren en zelf beleven en daarmidde'l8
relaaS
SleChtS
een
gebrekki
g
hul
P-
Het werk werd best gespeeld en het naderde ook muzikaal tot dikwijls grandiooze verklankingen. Reden hiervoor is wellicht, dat de bekende dirigent £ufe„ Jochum als gast de premiere dirigeerde. Verdere voorstellingen zullen onder leiding staan van den dirigent Georg PtUnskt van het Deutsches Theater. Een andere gast, Joachtm Klaiber. had de regie voor zijn rekening genomen en hij heeft het gezocht in eenvoud van gebaar met den nadruk op het spontaan-natuurhjke, hetgeen uitstekend bij Mozart's spontaan-opwellende muziek past. Hiermede in overeenstemming was de aankleeding en de decoeVenZ eer het 0 ule ^i% P nte vermeed, sloot l. zich daar weer bij aan, zoodat van een homogeen opgezette uitvoering kan worden gesproken. Onder de vertolkers van de verschillende rol-. ro, wH rouwd zie moet brengen. Door verkleedingen en andere trucjes lukt dit ook zeer wel en de jaloersche graaf meent op een gegeven oogenblik zijn echtgenoote op heeterdaad te kunnen betrappen. Uoch Cherubmo weet op tijd te ontvluchten door net raam en de graaf zou ten slotte zijn ongelijk hebben moeten bekennen, indien de tuinman niet de vlucht door het raam zou hebben bemerkt. Met behulp van des tuinmans dochter wordt Cherubmo echter schuilgehouden als meisje verkleed en onderwijl nadert het oogenblik, waarop de graaf dan maar zijn toestemming tot het huwelijk van Figaro en Susanna zal geven. Doch in het zicht van de huwelij ksche haven komt een nieuwe storm opzetten in den vorm van een dame op rijperen leeftijd, Marzeline, de huishoudster van doctor Bartolo, die eens aan Figaro geld heeft geleend, waarvoor hij haar huwelijksbeloften heeft gedaan. Susanna betaalt echter zijn schuld en men ontdekt tenslotte nog intieme
■
■■
! T de Z00 ^g^merhand verwordende namen van Fritz Harlan
Êt^T]*-""*!" Th0" (Su3anna), Theo Ltenhard (F.garo) en Hermann Greiner (Bartolo). Hertha Thoss slaagde er het best in de Spaansch-Romaansche sfeer in haar actie te Brengen, de mannen suggereeren het Zuidelijke e ement m dit verhaal niet zoo overtuigend He' blijven altijd Noordelingen, die zich hier bewegen van I" TV;0"allStlek mist het bruisende, dat men van de Italianen zoo bijzonder kan waardeeren Ue Gneksche zangeres Tyche Turlitaki gaf een Ä' ynSChe gravin Almaviva en haar vocale middelen zijn zeker voornaam, ook al is haar hoogste register niet vrij van enkele bijgeluiden die haar timbre ietwat metaliseeren. Johanna Henk was een lieve, impulsieve Cherubino en AW von Loeben epn aanvallig tuinmansdochtertje. Het Deutsches Theater besluit met deze voorstelling op alleraangenaamste wijze zijn eerste operaseizoen. W. H. A. v. STEENSEL v. d. AA.
Boven: Hertha Toss (Susanna) en Theo Lienhard (Figaro). Links: Hertha Toss en Tyche Turlitaki in een der scènes. — Rechts: De „Bruiloft" in vollen gang. (Foto's Stafflv. d. Leeuw)
Wegens vacantie fan „Theaterbezoekster" in dit nummer geen rubriek „Van vrouw tot vrouw".
CINEMA & THEATER — (nr. 28)
2
IlLMWERK UIT ITALIË
KARAVAAN
plotseling het hart voelen kloppen met luidere De jaren zijn voorbijgegaan; honderdduizenslagen, en dat was bij het zien van Arianna. Het den meters celluloid hebben op het glanzende liefdesprobleem wordt zelfs nog meer toegespitst, projectiescherm reeds hun weg gevonden. Filmomdat ook Manuel het te pakken heeft gekregen werken, welke bijna onvergetelijk gewaand werzelfs zoo, dat hij zijn eigen toekomstige bruid den, zijn totaal teruggegleden in de vergetelheid; Juanlta totaal vergeet. andere scheppingen dwalen in rusteloozen tocht Carras is echter geen middel te goed om zijn over den aardbol van de eene plaats naar de doel te bereiken. Op zekeren dag wordt Diego andere, theater-in theater-uit tot bij wijze van vermoord en alles wijst erop dat Manuel de aanspreken de flarden aan den filmband hangen. stichter is. Carras dwingt hem zelfs terug te En toch is, ondanks de veelvuldige en veelzijdige keeren naar Alvarez en denkt nu het rijk alleen kost, het filmpubliek van nu en dat van, laten te hebben. Doch op het laatste oogenblik wordt we zeggen een twintig jaar geleden, in groote hij in een revolvergevecht door een van zijn trekken hetzelfde gebleven, alleen wat ouder. eigen spionnen, die Arianna eens wilde vertellen Een jonge liefde wordt echter niet gauw verhoe de vork in den steel heeft gezeten, overhoop geten. Dat hebben wij bij de eerste vertooning geschoten. Manuel heeft zich weer met Juanita van deze Scalera film der Sonora in het Cityverzoend en Arianna trekt weg uil de woestenij, theater te Den Haag geconstateerd. Want eenzaam en verlaten .... . Karavaan", of in den oorspronkelijken titel Dit is in het kort de inhoud van alle franje "Signore del Ovest", trok, omdat over het geheel ontdaan. Over het geheel ligt een sterk melode deels romantieke de deels mannelijke sfeer dramatische tendenz, een specifieke Zuidelijke van de Wild-West bekoort. Bij het zien van de eigenschap, welke ons. Noorderlingen, vaak te oneindige golvende prairie op het witte doek gewild aandoet. Men neemt dat echter op den moesten wij een oogenblik terugdenken aan dien koop toe, want de prairie-opnamen, de enkele tijd van twintig jaar terug, toen de film nog in jachten op wilde paarden, het zware leven der de kinderschoenen stond en het jeugdige publiek ranchers, de bruutheid van hun doen en laten, van destijds „hardop" genoot van zoo'n echte slechts geïnspireerd door de ongeschreven wetWild-West geschiedenis, vol liefde, kogels en ten der natuur, en tal van andere beelden, die een onstuimige paarden. Van zoo'n stomme film door stempel drukken op de ruwe ongebondenheid van een strijkje begeleid met nu eens weeke, dan het cowboy-leven, vergoeden ruimschoots de onweer heftige melodieën, al naar gelang 't beeld beteekenendheid van het verhaal. Indrukwekkend op het witte doek een liefdesscène of een senis het spel van Michel Simon. Ver steekt hij uit sationeele achtervolging te zien gaf. Van die toch Hertha Toss als Suzanna en Tyche Turboven de twee andere hoofdfiguren Isa Pola en wel zoete herinnering hebben we, ouder geworlitaki alt Gräfin Rosine in „Figaro t HochRossano Brazzi. Buiten het beeldendécor — den, de meening overgehouden, dat een Wild7.V (f oio Slaff/v. d. Leeuw) Carlo Koch heeft zich een meester in massazeit West eigenlijk iets is, waarvan we thans met regie getoond — heeft deze film zich als speelmeer zouden kunnen genieten. Dat zoo'n film film, dank zij het karakterspel van Michel Simon eigenlijk een rolprent zou zijn, waarin het minder boven de middelmatige grens weten te verheffen. op het spel dan wel op het aantal kogels en lijken aankomt. . Doch de moderne Wild-West film — en hierKARAVAAN ITALIAANSCH—HONGAARSCHE FILMtoe behoort ook dit Italiaansche product onder (Signore del Ovest) SAMENWERKING. Regie: KARL KOCH regie van Carlo Koch — straft deze vooringeRol verdeeling: nomenheid wel krachtdadig af. De lijken zijn De Italiaansche en Hongaarsche filmindustrie ,~ ,,. Michel barras .Isa Simon o—i™ _ er worden nogal wat lieden in deze film er werken op het oogenblik samen aan de vervaar, r .a na Pola ^ ' ," , ; Rossano Brazzi koud" gemaakt — de wilde mustangs sijn er diging van een film naar den Hongaarschei en een liefdesprobleem is er ook, maar daarnaast roman „Tanc" van Zoltan Szitnyai, die m de Juanita '. [. '. '■ '- '- - ■ ■ ^'Ä"0"'^ staat een speler als Michel Simon, die een prachItaliaansche vertaling „Una piccola mogl.e (EetEen SCALERA-Film der „SONORA tig complex brengt. Het complex van den hardkleine vrouw) ook in Italië veel succes had. D. vochtigen bruten kerel met een onverzorgd wild film wordt tegelijk in een Italiaansche en een Een prairie-scène uit de nieuwe Italiaanuiterlijk en een groot pistool in zijn gordel maar Hongaarsche versie opgenomen. Fosco Giachetti sche rolprent „Karavaan" (ignore del niettemin een mensch, die plotseling ontdekt dat speelt de hoofdrol. _ . (Foto Sonora) hij ook nog een hart heeft en dat er behalve Ovest). EEN NIEUWE FILM MET DORA KOMAR. paarden en geld ook nog zoo iets als liefde op Dora Komar van de Weensche Staatsopera, de wereld bestaat. Eer men echter den schatrijken Carras in zijn die met haar creaties in „Operette ', ..^mer nur du" en „Karneval der Liebe" een geliefd f.lmrommeligen farm op het doek te zien krijgt, moet actrice is geworden, zal de vrouwelijke hoofdrol eerst een stukje drama geslikt worden, dat oorvertolken in een nieuwe film „Die Reise nach spronkelijk het ergste voor het verdere verloop Wien". In de ateliers der Prag-Film zijn de opvan deze rolprent deed vreezen. Doch gelukkig namen hiervoor begonnen. Friedrich Zittau is de is het slechts voor enkele oogenblikken, want regisseur; O. W. Fischer, Paul Kemp, Gustav wanneer de prairie-sfeer eenmaal is ^gewerkt Waldau, Max Gülstorff en Oskar Sima zijn de heeft men slechts oog voor de figuur van Michel Simon als de steenrijke paardenhandelaar Carandere medespelenden. ras die op zijn uitgestrekte farm onbeperkt ROMAN VAN KLUGE hee'rscher is. Het toeval voert twee jongemannen IN FILMBEWERKING. en een vrouw tot hem. Een van hen, Manuel In het werk van den eenigen tijd geleden geIvens is de toekomstige schoonzoon van zijn storven Duitschen dichter Kurt Kluge neemt de vriend Alvarez. Manuel heeft tijdens den roman „Die Zaubergeigé" geenszins de mmste karavaantocht naar het rauwe Westen een zekeren Diego Dorrego en diens jonge vrouw plaats in. , , , ,, Kluge begon zijn loopbaan als beeldhouwer, Arianna ontmoet, die hun geluk ergens in het en voordat hij zich tot schrijven zette, had hij onbekende prairiegebied willen beproeven. reeds naam gemaakt als professor aan de Hij weet hen over te halen mee te reizen naar hoogeschool voor Beeldende Kunsten te Berlijn. Carras en daar gezamenlijk aan den slag te gaan Van zijn beeldhouwerswerk èn van zijn groote want met den paardenhandel valt een massa geld liefde voor de muziek getuigen bijna al zijn werte verdienen. Van Carras krijgt het drietal ook ken. Ook de roman „Die Zaubergeige' , welke de inderdaad den noodigen steun: op een farm in Berlin-Film thans gaat verfilmen. Herbert de nabijheid kunnen zij iun fortuin opzetten. Maisch heeft de regie op zich genomen. Eugen Doch de oude Carras was niet voor niemendal Klopfer, Gisela Uhlen en Will Quadflieg (als zoo goed geweest> Hij, de vrouwenhater, heeft de violist) spelen de hoofdrollen.
FILMNIEUWS
^.anuel
3
(nr. 28) — CINEMA & THEATER
•
■
•
•
■
•
Ronzo
Kenl5i
'
PERIKELEN OP Een tijd, die uitsluitend op kunstmatige vroolijkheid is aangewezen, is een gouden tijd voor een gezelschap als dat van Frans du Mee, dat deze kunstmatige vroolijkheid in onbeperkte mate produceert met de dolle kluchten, die het voor het voetlicht brengt. Bij de klucht-hoogconjunctuur, die wij thans beleven, is het een verheugend verschijnsel, dat deze vorm van tooneelwerk niet meer uitsluitend wordt beoefend door derderangstroepen, die hun twijfelachtig repertoire in allerlei obscure theatertjes afwerken, maar dat. er ook een gezelschap, samengesteld uit vele dragers en draagsters van klinkende namen, zich op het spelen van kluchten heeft toegelegd. Als het publiek nu eenmaal kluchten wil zien, waarom zouden het dan geen goede en vooral goed, gespeeld* kluchten zijn?. Du Mee en zijn menschen maken ernst met hun taak, hoe paradoxaal dat ook moge klinken. De opvoeringen zijn verzorgd en de stukken worden met zorg gekozen, voornamelijk uit hetgeen de Nederlandsche auteurs op dit gebied aan de markt brengen. En dat de Nederlandsche klucht niet behoeft onder te doen voor welke andere ook, wordt wel bewezen door het daverende succes dat Frans du Mée overal in den lande oogst. Zijn laatste première, geMteld: „Vrijdag, de dertiende" een klucht in drie bedrijven door Henk Bakker en J. W. v. d. Heiden, is hiervan een treffend voorbeeld. De auteurs namen als motief het onschuldige bijgeloof, dat sommige menschen huldigen, met betrekking tot het onder ladders doorloopen, zout morsen, met het verkeerde been uit bed stappen, enzoovoorts. Christoffel Verbaak is niet bijgeloovig, maar zijn vrouw Cornelia, onder wier pairtoffel hij zit, is het wel en stevig ook. U kunt zich, bijgeloovig of niet, voorstellen, dat er, als Christoffel op Vrijdag den dertienden onder een ladder doorloopt, dien dag nog vreemde dingen kunnen gebeuren. Vreemde dingen gebeuren er inderdaad en wel
^"^
^"■"^
"
ziener. Tezamen met de anderen maken deze geroutineerde acteurs „Vrijdag de dertiende" tol een succes, dat het Amsterdamsche „Royal" op zijn grondvesten doet trillen. LEO J. CAPIT.
Dubbelgangers te
ROTTERDAM
in zoo verbijsterende mate., dat ik niet zal trachten U in kort bestek een overzicht daarvan te geven. Laat het voorloopig voldoende zijn, als u weet dat juist op dien dag een oude vriend uit Christoffel's vrijgezellentijd, die zoojuist uit de tropen is teruggekeerd, komt opdagen en dat Mevrouw Verbaak 's-middags voor haar en haar twee vriendinnen een occulte séance organiseert waarbij de groote ziener Achmed in eigen persoon de toekomst profeteert. De acteurs en actrices, die aan de koddige kluchtfiguren gestalte geven, deden dat meerendeels zoo voortreffelijk, dat de zaal van den eenen daverenden lach in den andere viel. Frans du Mée zelf speelt het pantoffelheldje, een voor hem zeer vertrouwde creatie, die steeds weer succes heeft. Mathieu van Eysden, die tevens de regie voerde, is de vriend uit Indië en steekt in deze rol, die mij dunkt de meest levensware van het geheele stuk is, met kop en schouders boven de middelmaat uit. Van de andere spelers vielen nog op Nell Koppen als een oude vrijster met erotische neigingen, . Wim van den Brink als een zeer realistische en — ook in dictie — zeer Amsterdamsche huisschilder, en Jos Liesting als Achmed, de groote
Het komt in oas land weinig voor, eigenlijk bijna nooit, dat een tooneelstuk tegelijk in meer dan een bezetting wordt vertoond. Terwijl Du Mée en de zijnen dit „dol verhaal van bijgeloof in drie bedrijven" van onze Nederlandsche de Fiers en Caillavet in Cinema Royal over het voetlicht brengen, speelt echter een zoogeheeten zomercombinatie onder leiding van Du Mée père het in het Arena Theater te Rotterdam. Harry Boda heeft daar de rol van den zich emancipeerenden Christoffel op zich genomen en hij maakt van dit „gekooide zangvogeltje", zooals zijn vriend Emiel hem noemt, op zijn bekende droogkomieke wijze een alleraardigste kluchtfiguur, over wiens vroegere beroep van apotheker men niet in twijfel blijft. Annie Verhulst, van het volkstooneel blijkbaar ook al vanwege de zomercombinatie in deze klucht verzeild, is zijn bijgeloovige gade, Piet te Nuyl geeft jovialiteit aan den vriend uit Indië, naar mijn idee iets te luidruchtig. Een prachtig stel vriendinnen zijn de Jansje Bevers van Aty Crok,' die met kennelijke animo haar zooveelste verliefderige, oude jongejuffrouw speelt, en de mevrouw de Haan van Clara Visscher, dribbelig-bedrijvig en zoo weinig gechargeerd, dat ze volkomen „echt" lijkt. Een stukje blijspel is Alex Hock als Dorus Karremans, de vader van de chansonnière uit „de vergulde Venus" en verder zijn er in deze bezetting Huib Orizand, iets te nuchter als Jan Stevens, de huisschilder, Kerstie Römer als dienstmeisje. Dick Swidde en Beppie Boda als de van stiel veranderde loodgieter en zijn vrouwelijke promotor. Het jonge paar wordt gevormd door Mara Jung en door Joop Vischer Jr., die nog wat op zijn dictie moet letten en niet te veel probeeren den „beau gar(;on" te zijn. Harry Boda voert de regie; men herkent die in het bijzonder vlotte tempo (wanneer het hier en daar wat sleept, is het de schuld van den tekst) en in een aardig slot. A. GLAVI.MANS
ET DEN
S I' Eil
Sensatie! Reeds in de middeleeuwen hepen de koorddansers - rondtrekkende duizendkunstenaars, „universeele" artisten, die nog vele andere nummers konden uitvoeren — tijdens de jaarmarkten en kermissen op den gespannen draad hoog boven de hoofden van het ademloos toekende hooggeachte (maar in dit geval toch laag beneden hem staande!) publ.ek. Daar op dien draad, gespannen van den toren naar den gevel van het hoogste huis OP het dorpsplem, vertoonden de saltimbanques hun kunsten. En er was eeen veilig net onder gespannen • • • • g Sensatie! Sensatie wekte de man, die, naar het verhaal wil, ook reeds eeuwen geleden te paard over een Ug boven den grond gespannen draad" reed. En ook Emile Gravelet de beroemde „Blondin", toen hij op den sosten Juni X OP een draad over de Niagara-waterval lie
. ,'
dood
terug' Het circus is niet alléén paardenspel, al wil men dat, ook den laatsten tijd weer, van ömtóge kanten wel beweren. Buitendien, waar moeden wij de grens trekken tusschen ongezonde cpn^atie en gezonde spanning? Vele toeschouwers uit het publiek loopen in hun dagelijksche werk „gevaar", bü- de mees circus- en.variéténummers hebben hun 'f evaar£s lüken" kant, moeten dien voor een deel zelfs h bbên. In het Berlijnsche „Scala" viel de zoon van den Afrikaanschen neger King Louis van de perche en brak zijn nek. De Roemde ohfant^dompteur, Sam Lockhart, werd in 1905 door zijn Sn doodgedrukt. De bekende Claire Hehot had Herman Haupt het temmen van leeuwen geleerd. Diens vrouw. Marguerite, vertoonde eveneens leeuwendressuur. In ^.3 werd zij in Berlijn door haar dieren overvallen en ver Surd. Dit waren geen van alle ..doodenspron een" en toch .... Het sensatienummer hoort in het circus, het is er niet van te scheiden. Wie zich ndenkt, wat er gebeuren zou, indien men • alle sensatie uit het circus (en gedeeltelijk geldt dit ook voor het variété) -"verwijderen kan .remakkeliik de consequentie begrijpen. Uet is Tan ook onmogelijk, want de verschillen,zijn met principieel, doch ten hoogste gradueel. Wij houden vol; de circussensatie is met onge zond. Het uitvoeren van de luchtnummers met het beveiligende valnet deed niets aan de attractie af. Het blfft sensatie, zoo men wil in edeler vorm dan De gratie, de schoonheid van den sprong van trapeze naar trapeze blijft toch de zelfde en daar gaat het om !
Zijn en waren er talrijke andere sensatienummers het luchtnummer geldt en gold nochtans bij ui Uk voor het „spel met den dood". De eers^ die het tegenwoordig zoo gaarne gebruikte woord „dood nsprong" in zwang bracht en populair taaakte, was wel de zoo vereerde, bijna verafgode Léotard, de trapézewerker. Hij kreeg vele navolgers en zij allen werkten zonder net. Eerst in de tweede helft van de 19e eeuw kwam men er toe een net te gaan gebruiken; ^erpe maatregelen van de overheid stelden dit zelfs verplfcht. En velen beweerden toen, dat daardoor de voornaamste charme en attractie aan het sensatienummer ontnomen was. „„„„♦;„ Zoo komen wij aan de vraag o de sensatie inderdaad „du cirque" is. Of dat zij slechts een speculatie is oP de botte sensatiezucht van het publiek, op zijn openlijke of_ verborgen sad.sUsche gevoelens dus; „als hij nu 'ns werkelijk viel". Wordt daarop gewacht en zou dat inderdaad de .enige attractie zijn? Beteekent het dus degeneratie? Neen! Dit laatste zeker met, want hoeveel sensatienummers van tegenwoordig, hoeveel weliswaar in modernen vorm ^brachte ^I"mers van thans grijpen niet tot in de oudheid
Hierboven: Een kluchtig effect is met zulk een scène verzekerd! — Rechts: De ziener Achmed aan het werk ten huize van Mevrouw Verbaak.
Een Prent of een oud Fransch programmablad een specialiteitentheater met vele crcus- en laJté-Jracties. welke geen van alle het element „sensatie" kan -worden ontzegd! van
Cubanos, zwaaide heen en weer en ... • viel. Lag een week in bed, kwam terug en pakte de touwladder om opnieuw naar boven, naar het zweeftouw te klimmen. Cubanos hield hem tegen, herinnerde zich Chester Dieck en . f*-euwe man voor den doodenrit was gevonden! De dooden Ipringer" ontdekte hier dus den „doodennjder P Binnen enkele dagen zullen beide Hollandsche artisten naar Duitschland vertrekken — tijdens ons gesprek kwam er juist een telegram van Spadoni uit Berlijn met een engagement in de ■ van„ Q^-rrasani tenttournee oarrasam — en en vandaar naar Denemarken, naar Kopenhagen. Inspannende repetities zullen volgen en aan het eind van den zomer zal hopelijk het in modernen vorm gebrachte nummer worden uitgevoerd. Men spreekt zoo vaak van het eeuw.g levend circus, maar dit is het! Dat zijn de ^"schen met . durf, met onverzettelijken wil, -^t onblu^ bare artistenbloed. ^
Sensatie! Spel met den dood! Vele artisten zullen zich nog het internationaal bekende nummer van Chester Dieck hennne^ den „doodenrit" op de fiets van een hoogte van zeven en een halve meter langs een geul (het bes te vergelijken met een glijbaan in een speeltun) naaf beneden. Op verscheidene meters boven den grond maakte de rijbaan een krommTng naar boven, zoodat hij op zijn fiets de lucht Tn gesUngerd werd, een salto over twee olifanten maak e of over een rijtuig met paarden of iet dergejks, daarna - gelukkig steeds behouden -op den grond terecht kwam, waar hij, alsof er niets gebeurd was, wegreed. Zooals men waarschijnlijk ^ ^^UPen dit een sensatienummer van topklasse. Chester Dieck voert met zijn troep nog steeds een njwielnummer uit, den laatsten keer echter dat hy den doodenrit maakte, is reeds ^r vijf en twmtg jaar — misschien langer — geledemOf hij zich bij het stijgen der jaren (Chester D.eck is een veteraan in het vak!) niet meer zoo veilig voelde^ of dat andere motieven de oorzaak waren, kan ik niet zeggen, in ieder geval werd de tnck waaraan hij achttien jaar gewerkt had om _ hem te perfectioneeren, sedert een kwarteeuw met meer uitgevoerd. Wel heeft men getracht deze te copieeren en een van de navolgers vond daarbij in Warschau den dood. Toen ons bekende luchtnummer, Cubanos, eens in Kopenhagen was, bood Dieck hem het nummer aan, bewerende, dat hij de eemge man was de het aan zou durven èn, wat meer zegt, hrt uit kon voeren. Cubanos, die voorloopig zijn eigen nummer niet prijs wilde geven, hield het voorstel in beraad, totdat hij onzen landgenoot Jan Vogel, ontmoette. Op een goeden dag (of een slechte) klom deze namelijk op het touw van
Links: Jan Vogel in gesfrek met zijn „ontdekker" Cubanos. — Rechts: Enikousmst zet Jan Vogel ie details van ujn ^jenrU u,Uen
(Foto's C.N.F./Verhoef)
CINEMA & THEATER — (nr. 28)
4 CINEMA & THEATER
.
.■j.Ji.
Programma van den
InUZiek
m DE WEEK VAN U t/m 17 JULI 194S. De met een § gemerkte tijden Zijn de programma's van Hilversum II Vet aangekondigde uitzendingen vragen speciale aandacht. Auteursrecht voorbehouden.
Agrarische Uitzendingen
.
Zo. 8.15
Ma. 7.50
Dl. 7.50
Wo. 7.50
Do. 7.50
Vrij. 7.50
Za. 7.50
8.00
13.00
13.00
13.00
13.00
13.00 18.45
13.00
...
Cabaret- en bonte programma's ... . Dansmuziek Godsdienstuitzendingen
.
9.1'5 17.00
13.155 14.305 17.30
Dagelijks: 6.45 7.15. 8.10 -, ,, Zondags:
19S0
20.155
So915 ^
19.10§ 10.00§ 21.451
Gymnastiek Instrumentale voordrachten
Koor
9.00 21.455
12.15 17.00
12.15 17.30§
9.00 9.00 15.00 21.456 21.455
9.00 15.00 21.45(5
7.10
7.10
7.10
9.15 11.30
10.45
21.15
14.005
11.00 17.00 19.105
19.105
13.45 19.10§
16.005
14.00
17.305
12.15
Lichte klassieke muziek
9.00 15.00 21.451
12.15 22.15
13.00 16.00§
Jeugduitzendingen .
Kamermuziek
12.15
19.15
19.15 20.305 23.15
7.10 15.00 17.30J 21.30 19.105 11.15 21.00 22.15
17.00 22.15
23.05
Wo. 10.15 11.00 13.10 15.15 17.305 18.05 l9.15§
Do. 9.45 13.05 14.15 16.00 17.40 18.005 20.305
Vrij. 9 30 19.05 22.15
Za 10 00 1100 13.05 14 005 15 00 17 005 l^O
St )eI nen k, M a ^t! klankbeelden
1^30 10 00
15.00 17.305
Ned. en Europ. volksklanken
20 45
-
. 17.3o§
20
18.05
15.30 '—
___^^ 20.00 9.30 18.0^-1^-^ 19.155 ' —7: 20.305 19.10- 19.1^~T9^~lIir
^0 15.45
9.45
Reportages
19.10
19.10 20.00
ÏÖI^-
U 00
81 10
19
1915
19.15
21.15H
19."355
/ ) J
l2-45 20.005
1015
13 30
1201
10.30 120 1 14.00 20.155
10.45 1201 20.155
11.00 12.01 14.00
10.15 12.01 16.10 20.155
12 01 20 155
}S '
11 30 11.50 13.005
18 45
1815
18 45
J^
^
2^05 19.10
9.00 21.455
7.10
7.10
11.30 18.05
9.15
11.00 19.105
10.45 15.00 19.105
18.05 20.405
17.305
Symphonie -
Voorlichting: a. algemeene .
.b. •politieke ,.f. t
vrou^rz^rr
21.005
Zlekenultzendlng ..
BNO
ar::
-
"r^
_
Zang
-
^§
9.15^
-
~innno 7 oo 9 .o 0
15.30
9.15
TïwT
18«
«^ 10.15
18 45
«^—^13.05
15.3^
^^-
§ ^0 g gj^-gg-
-nde der u.tz^ÄlÄ-^T^.^/^ersum H 22.00
door Willem W. Waterman Een zeer recent slachtoffer van de papierbeperking is de Luistergids, hetgeen door menschen die hun radio hebben moeten inleveren met vrij groote gelijkmoedigheid zal worden geaccepteerd. Anders staat het natuurlijk met de luisteraars via radiodistributiecentrales, welke altijd nog enkele honderdduizenden aansluitingen omvatten. Lezers van dit blad, welke nog in staat zijn de radioprogramma's te hoeren uit eenen of anderen hoofde, zullen met genoegen geconstateerd hebben dat wij de vorige week zijn begonnen met het afdrukken van het wekelij ksch radioprogramma, zij het in ietwat beknopten vorm. Het is onze bedoeling om in de komende weken dit programma te schiften, en niet een soort van spoorwegboekje van programma's te geven, maar een selectie van de programma's, welke de moeite waard zijn met een kort commentaar betreffende den inhoud en de te verwachten kwaliteit. Voor velen zal dit waarschijnlijk een uitkomst blijken. Merkwaardig is, dat wij, bij alle experimenten die wij m deze goede jaren voor het amusementsbednjf beleven, nog niet éénmaal iets zijn tegengekomen dat lijkt op de befaamde „Musical bflow Zooveel te vreemder, aangezien zooiète
voor de microfoon veel gemakkelijker en goedkooper te ensceneeren is dan op de planken. Een enkelen keer zien we een poging door een orkest op tournee om te komen tot een ^revue, waarbij we meestal belanden in een amphibischen tusschenvorm, een samengroeiing van revue, cabaret en variété. Een typisch voorbeeld van dezen laatsten tournéevorm was die van Klaas van Beeck met Guus Brox, waarbij Klaag van Beeck met zijn orkest in de pit zat en Guus Brox met ziin variété het tooneel domineerde. Dit alles blijft echter steeds een aaneenrijgen van losse nummers en scènes tot een min of meer homogeen geheel. De zuivere vorm van musical show, zooals wij dien vooral uit Engeland kennen zal hier inderdaad op groote moeilijkheden stuiten. ... Het is een tusschenvorm tusschen operette en komisch tooneelstuk met een flinke veeg revue er door Vereischt is een actrice, welke niet alleen afdoende presentabel is, maar eveneens uitstekend kan zingen, en bovenal... goed geschreven handeling. Zulk een show hier op touw zetten zou in dezen tijd zeker een veel minder groot risico opleveren dan in voor-oorlogsche dagen maar het probleem blijft bestaan, dat de kosten van repetitie en aankleeding zeer hoog zijn, terwijl eenige ervaring op dit gebied vrijwel' ontbreekt. Geheel anders wordt het, als wij gaan denken over een speciale „musical show" voor de microfoon. De „bonte programma's", welke wij thans kennen, bestaan ook alle uit een aaneenrijging van nummers, gespeeld door orkesten, een luisterscène, een mopje, een grapje en een conférence. Een eerste eisch voor een werkelijk dynamisch gevarieerd radioprogramma is een in de studio aanwezig publiek. De gewone vorm van humoristische samenspraak zooals op' het tooneel wordt
phouden, waarbij de heele zaal krom ligt van het lachen, verliest een zeer groot deel van haar humoristische werking. . . . als er niemand lacht. De befaamde Bonte Dinsdagavondtrein van weleer dankte haar succes voor een groot gedeelte aan den levend-makenden invloed van het enthousiaste publiek in de zaal. De reactie van dit publiek geeft den luisteraar het besef, aanwezig te zijn bij een massaal amusement van honderden Nu stuit het vullen met een publiek van een studio ,n dezen tijd op groote moeilijkheden. Maar dit publiek wordt veel minder noodzakelijk zoodra men een „musical"-vorm voor de microfoon brengt. Het ideaal is daarbij een blijspel in luisterspelyorm, dat door handeling en omgeving met muziek of met een orkest is verbonden. De zuiverste vorm van dit soort radio-amusement was de radio-bewerking van recente Duitsche muzikale films zooals „Wir machen Musik"
,~- .•
v
JEAN et JO De Nederlander is Jo. (Jean is Parisien pursang). En Jo heet in het dagelijksch leven Han. Han heet volgens den burgerlijken stand Driessen, Johannes, Hendrikus. Resumeerende: Jo = Johannes Hendrikus Driessen. Daarmee is Jo dus thuisgebracht. Jo is momenteel de helft van een duo. Vroeger was hij het derde deel van een trio. Maar intusschen is hij de zelfde en zich zelf gebleven : een sympathieke, eenvoudige, wat verlegen en kinderlijke jongen, die zijn vak — dat van vaneteartist — uitstekend verstaat. Dat blijkt al uit zijn staat van dienst, dien ik hier in korte trekken memoreer. • Jo begon zijn carrière als violist; in Holland had hij goede lessen gehad en ook nu schrikt hij voor een vioolpartij van een opus 18 no. 6 van Beethoven of een eerste trio van Haydn nog niet tetug. Han Driessen, die toen nog geen Jo heette, werd namelijk violist in het orkest dat Josephine Baker op haar wereldtournée's begeleidde. Aldus zafe hij een goed stuk van de globe: hij doorkruiste Europa, stak oceanen over, bezocht Yankee-metropolissen en vierde in Josephine's donkere schaduw zijn triomfen. Ik zeg inderdaad „triomfen": iemand met eenig tooneelbloed in zijn aderen, zooals hij, houdt het in een muffe orkestbak niet lang uit en Han stijgt dus een verdieping hooger en komt op de planken naast Josephine terecht. Zoo werd Han van anoniem orkestlid, solist bij den troep en in die functie zwerft hij nog een paar jaar verder. Toen de wereldtournée-Joséphine Baker hem in Frankrijk terug had gebracht — hij is nu al sinds een twaalf jaar Parij zenaar — sloot Driessen zich bij een klein troepje kunstenaars aan, waarvan Lys Gauty, de chanteuse van de Farijsche voorstad, de eerste hoofdster was. Naast haar stond Guy Berry, den film-fan welbekend, en naast Guy stond Han, dien ik u hier
ka Rokk De geheele handeling van de film werd door radio-acteurs in Hollandsche dialoog opgevoerd, terwijl de oorspronkelijke muziek uit de tiim —- op gramofoonplaten gesneden — op de juiste momenten werd gedraaid. Op deze wijze werd een volkomen eenheid van handeling en eerste klas muziek verkregen. Dit soort van „musical" is ook typisch radio. Alleen voor de microfoon kan men snel van Plaats en tzjd wisselen. De-radio heeft met de film door geheel verschillende oorzaken, de heerlijke eigenschap gemeen, dat scèneè in de Stille Zuidzee, op Nova Zembla en in Amsterdam zonder pauze op elkaar kunnen volgen Op deze wijze worden mogelijkheden voor een geheel nieuwe en fantastische wijze van amusement geopend, welke mogelijkheäen, met het oog op den komenden winter, met vrucht kunnen worden geëxploreerd.
CINEMA <&• THEATER — fnr. 28)
—^^^^^—^^—te
-
r:-i
19.3«
0r
Sel
■.
i^ïü
~^r^TB ~
18.15
- ' -
NeJerlandsche Kunsteiiaars in Parijs:
19.15
i-oo
^^l^L^J
J^SJJW
yW^iJWM-
2
15.00
15.305
11.30 18.005 20.305
Dl. 9.30 11.15 13.05 17.00 18.00 23.15
mm
2215
Opera en operette.. 19.15
Ma. 10.30 1305 15.15 17.20 18.005 21.005 22.15
1215
L
Progr.-overzicht
Zo. 8.30
Lichte verstrooilngs
Nederlandschen Omroep
■
umvmmi
«».WMP^J^UL.
«
7
(nr. 28) — CINEMA
& T ff EAT EK
dus probeer voor te stellen. Lys, Guy en Jo trekken dan ook weer landen door en steken zeeën over en tenslotte belanden ze in Canada, waar ze een aantal maanden blijven. Toen ook deze tournee weer tot een gelukkig verleden behoorde en Jo weer in Parijs was teruggekeerd — ik vraag u: waar anders? — is hij zich op het sohsme toe gaan leggen. Solisme is niet heelemaal juist gezegd: hij ging, in analogie met de kamermuziek, een soort kamèr-variétékunst beoefenen: hij vormde een eigen trio. Dat trio heette: Jean, Jacques et Jo. In die aankondiging toonde onze landgenoot zich dus weer bescheiden. Maar zijn aandeel in het ensemble was dat niet: hij zong, hij componeerde, hij confereerde, hij arrangeerde, hij guitaareerde, hij violeerde — ik bedoel, dat hij ook zijn viool weer bespeelde. In deze drieëenheid trok Jo nogmaals door landen en zelfs over een smal water, maar hij hield zich ditmaal bij Europa: Frankrijk Duitschland, Engeland, Denemarken, de Balkan, Nederland. In 1934, '35 en '36 stond hij in de Rotterdamsche Arena en in het Amsterdamsche Carré. Chronologisch ben ik met Jo's biografie nu tot den tweeden wereldoorlog genaderd. Die maakte ook aan deze idylle en aan zijn successen een wreedaardig einde; Jean en Jacques verwisselden hun smoking voor de soldatenrok en Jo blijft als losgerukt element van de drieëenheid achter. Voor het exclusief solisme voelde hij met tenslotte was hij noch virtuoos, noch chansonnier _ en bovendien was zijn hoofd bij andere dingen dan bij onschuldige wit-gejurkte maagden die hij tot nu toe op de Bühne hoofdzakelijk had bezongen. Zoo kwam Han op een kantoorkruk terecht. Die kantoorkruk stond in een der bureaux van de Vereeniging tot hulpverleening aan gestrande Nederlanders. Op die kruk heeft hij een paar jaar doorgebracht, tot het moment dat alle gestrande landgsirooten zoo ongeveer weer op het droge waren en Jo zich «ja zelf moest zien te redden. Waar dat beter te doen dan in het element waarin hij van nature het beste thuis was, in zijn eigen beroep? Zoo werd de kantoorbediende-vondelingenvisscher Johannes Hendrikus Driessen weer kortweg:
„Jo", alias Han Driessen, zooals millioenen oogen van toeschouwers over de geheele wereld hem zagen. (Familvfoto .)
er nadien weer op terug te keeren. Het geheugen van het groote publiek, en zeker zijn erkentelijkheid, meet men nu eenmaal langs een kinderlineaal. Maar tenslotte heeft Jo ook hier getriomfeerd en thans maakt hij dus weer deel uit van een twee-persoons-ensemble, dat zich zoo zoetjes-aan weer een plekje op de Parijsche planken veroverd heeft. De andere landen en de oceanen komen dan, na den oorlog, wel weer vanzelf. Tot nu toe zijn Jean en Jo opgetreden in het Parijsche Alhambra, binnenkort gaan ze naar het ABC, wat een tooneel van standing onder de Parijsche theaters is, en tenslotte dragen ze nog een engagement voor Bagatelle in hun zak, het nieuwe society-cabaret vlak naast het Casino de Paris. Hun nummer schaart zich in de trits „Pills et Tabet" en het vroegere duo van Charles Trenet en Johnnie Hess. Een nieuw genre dat hier momenteel een hoogconjunctuur beleeft en dat wordt aangeduid met het mysterieuse woordje: swing. Swing laat zich vrijwel niet omschrijven, maar men kan zeggen dat het de Europeesche nazaat van de zwarte jazz is. Een sterk-gescandeerd muzikaal rhythme heeft in deze muziek een intiem verbond met het woordrhythme van de tekst gesloten en de nieuwe kracht die daaruit resulteert stuwt met behulp van diverse ingenieuse vocale effecten, de beweging en de vaart Jo van het geheel. Het zou een onderwerp voor een -Die terugkeer in het aparte studie zijn dit nieuwe genre, de swing, eigen beroep voltrok zich eens uitvoeriger te analyseeren. Ik zie daar hier overigens niet zonder dus vanaf op dit moment. inconveniënten. Het is In dit genre heeft Jo als componist een aantal voor iemand, die er zijn aardige specimina -geleverd. Hij zingt me er hart aan heeft verpand, eenige van voor: Le retour ä la terre — een geal moeilijk de planken liefkoosd onderwerp ter parodieering — Madame, te verlaten — maar het C'est du rythme en le Zazou du Moyen-äge, dat is zeker nog moeilijker me een der geslaagdste proeven van het genre lijkt. Zijn parolier en medewerker noemt zich Max Erlanger, achter welk pseudoniem een succesvol theater-auteur steekt: Boissy, de schrijver van het Parijsche theatersucces-42, Jufiter en van Jean-Jacques. V ziet, dat ook de componist Jo zich in goed gezelschap bevindt. „Jean et Jo", het Daarmee zij onze landgenoot Jo, alias Han duo dat thans in de Driessen, u dan als Parijsch en succesvol variétéFrénsche hoofdstad artist gepresenteerd. SERGE BILONE triomfen viert.
■■
■
.
-,
^^^™"-
^^^^^
■
MOEDER EN DOCHTER
VOOR „OUDERE MEISJES" EN OPERETTE-LIEFHEBBERS:
ZOOALS DE OUDEN ZONGEN
in Ü^beToeS ZTK™^^ ^ ^^ « -°- hebben, die van zich deden spreken ' ^ ^ ^ 0f ra0eder' e" daarom nooit 01 detÏnl^fi^.Tt^nkÏscbrrhÏ^ ' ^ ^ ^ den nie mlnder b
Käthe
s
«-^
Hannelore heeft ev^nll W 'oeder f ' ! ^^den tooneelspeler Käthe Haack begon haar loopbaan a's "LX^ -n plaatsje bij het tooneel te verove en Het lot ^1^ ^ ^ ^"^ Den .den Februari >939 had de premier paÏt Ï n de Hlm ' In T" 'T*' Im Som merwind", waarin Hannelore een rol vertolkte Als bii.onH ^ "^ " erheld mag worden vermeld, dat deze première plaats had in h f/'f II J hetzelfde theater wLrTn nL 1 J .1 ^fa-theater am Kurfürstendamm niet een gunTug V^teeken zi^n ^ m0eder ClebUteerde- MoeSt dit ^ Hannelo"'
■.^utSö^t^H mV1"15';8 "r-^" alleen- De ^ -h-f:
besneden profiel e^fac^nZ" InT's.rd'daa:^11^1^"0116 ^ ™ «ifnsch en met meisjesachtige durf en gratie op het witte doek en trok als het ware alle toeschouwers tot zich . Vol lof schreef de pers nog verder over deze ,.ontdekking .... H^l ^l Hv.aa.Ck en va"2elfsprekend ook Hannelore Schroth het meest verheugt is het feit dat Hannelore haar succes te danken heeft aan haar talent, en niet omdat zij bij toeval een beroemde moeder heeft. Nooit heeft Käthe Haack haar dochter op den voorgrond geplaatst en tegen een of anderen regisseur gezegd: „Probeert U het eens met haar". Nee daarvoor was Hannelore te trotsch en zij is dan ook alleen door eigen krachten op de plaats gekomen, die zij op he" oogenblik in de filmwereld inneemt Hannelore Schroth woont met haar ouders te
Käthe Haack
Hoe behaaglijk moeder en dochter haar stadswoning ook vinden, toch zijn zij blij, wanneer zij haar landhuis in Glienicke weer kunnen opzoeken Het landhuis met het rieten dak is ingericht als een visscherswoning: gekalkte muren een oven en zeer eenvoudige meubelen. Het geheel ,s omringd door een geweldig' grooten tuin. Hannelore Schroth heeft van nature een bruine gelaatskleur, die zeer bekoorlijk afsteekt tegen haar heldere blauwe oogen. Ofschoon zij veel ees Moederendochter, samen in de keuken. (foto's Ufa)
SC vän sportf f kanSzooals ^ —«"-de Ïkke van sport te f' beoefenen, zwemmen, visschen en roeien Dn laatste vooral doet zij erg vee,
docïris^
VerhOUding
tUSSChen
m
^
en
mii'tf^eTsttf-riT; t't^' "^T T^ ^*™ ^^ •'" De gelijkenis
tusschen Käthe Haack en haar dochter hoogblond is en haar dochter een brunette
kan
VerraSSend
'
OfSCh00n
Käthe
H
-k
da^Ï^eroTe "jTet wlnTelit S^ "" ^ ^ "^ ** ^beurde, zich evenals zij o'p de bank ïi/daar Ls'd PaUZe, T f™ ^enkwam, die keek haar eens onderzoekend aan en zei foen ül ^..l^.^- ^ dame bekende filmster, misschien kent U ze ook wel Käth R^^r™ ^ die antwoordde Hannelore lachend, „zij l TaLlifk SÏmfedS ' "^ * " ken"-
.ev0xdL;v::£ 1edgelikriLihe„KaotmhedHas^ 'puniet
Als ik op de planken sta en rnHn döchw h weet ik al vooruit waarom zij zlï lachen-'
zien^^oTj^rni'tlcftt^rrrd
VreUgde
dl
gen
eens wei in
-
een
^ ^^
- -d--
of ander stuk
de toe
-hO"wers,
^ ^ <» ^ —1 te
gelijkt men den levensloop vin Lo de t Z.TT^ ^^ '" ^ Vsante herhaling. Allebei kornet zH > n v" ^ net men m™{& ^»es0 viJftienjarigenLftijd k;am " "befde d ^ ^^^ ^ '^ 0? P t00neels eelster en reeds een jaar later boekten zij succes P ^ worden
zegt Käthe Haa^t^iï^s^s^ï^^",;' b
rrr^n^ ^ ^ - een-^^ - - r moÄS II
CINEMA & THEATER — (nr. 28)
de ballast aan jaren toeneemt, moeilijker te beNiet lang geleden werd ons vaderlandsche reiken is. • cabaret verrijkt met een alleraardigste schets, Viktor Tourjanski zag in, dat de sfeer voor getiteld' „Een boek voor oudere meisjes' , naar zijn film een allereerste vereischte is. Daarom ik meen van de hand van Martie Verdenius. In gfeeft hij zijn toeschouwers ruimschoots de gedit cabaretwerkje werd de sfeer van de bakvischlegenheid er „in" te komen, misschien zelfs wel lectuur uitstekend weergegeven: een beetje zoewat tè ruimschoots, want de intrigue moet al telijk sentimenteel, met hier en daar een trekje dien tijd geduldig wachten en de toeschouwer van geestigheid en charme. Wat deze schets voor vraagt zich onwillekeurig af of er nog iets van het cabaret is, zou de door Viktor Tourjanski komt. , . ,, •■. vervaardigde rolprent „Zooals de ouden zonEr komt inderdaad iets van en dat „iets groeit gen " voor de Duitsche film kunnen zijn. geleidelijk uit tot een climax, die vooral tegen De Duitsche titel „Liebesgeschichten" dekt het eind aardige momenten schept. overigens beter den inhoud van het scenario, dat Willy Fritsch en Hannelo're Schroth spelen in inderdaad als „boek voor oudere meisjes geen deze film het paar, dat helaas geen paar voor het slecht figuur zou slaan. het leven mag worden, omdat de strenge pa van Nu kan dat soort lectuur ook voor mannen en het rijke meisje den eenvoudigen schoenmakersvoor wéér oudere meisjes wel eens amusant zijn: jongen geen partij vindt voor zijn dochter. In als men eenmaal aan de sfeer gewend is, valt de den tijd, dat de pa dit oordeel uitspreekt — zoo intrigue soms nog wel mee. Mannelijke lezers, omstreeks de laatste eeuwwisseling — behoorden die in een verloren oogenblik zich wel eens verdergelijke beslissingen tot de vaderlijke compewaardigden een bakvisch-romannetje ter hand te tentie en de jeugdige geliefden hebben zich er nemen, (waar een man in „verloren oogenblikdus bij neer te leggen. ken" al niet toe kan komen!) zullen wellicht ook Heider wegen loopen daarop uiteen : Felicitas, wel tot deze conclusie gekomen zijn, al geeft het het meisje, wordt aan een bankier uitgehuwelijkt natuurlijk geen pas dat voor de buitenwereld te en Werner, de jongen, vindt in een voorspoedige belijden. Maar ja, de sféér ziet u, daar moet je muzikale loopbaan zijn bestemming als operettenatuurlijk wel even aan wennen, want jongecomponist, wiens naam al gauw op ieders lippen dames in den romantischen leeftijd zweven doorzweeft Intusschen blijven de schaduwen des gaans in een gedachtenstratosfeer, die, naarmate levens hun ook niet bespaard en als hun wegen elkander weer kruisen, is Werner weduwnaar met een grooten zoon, die de teksten bij zijn vader's operettes schrijft, terwijl Felicitas. ook ZJMJALS DE OUDEN ZONGEN... alleen achtergebleven, een achttienjarige dochter jS^^ Liebesgeschichten heeft die veel ambitie voor de planken koestert. s/S Een UFA-Film De béide jongelui komen met elkaar in contact en Draaiboek: V. Tourjanski en Gustav lampende zoon van den beroemden operettecomponist donk naar motieven van een roman van NV alter bezorgt zijn kennisje een engagement in het , ieck _ Muziek; Peter Kreuder. — Camera: Igor nieuwste werk van zijn vader, waarop deze, de Oberberg — Decors: Walter Rührig en German Herbricht — Geluid: Günther Bloch. - Montage: trekken van het meisje herkennend, haar moeder Wolfgang Wehrum. — Productiegroep: Max opzoekt. Het „happy ending" is daarmee reeds Pfeiffer. een voldongen feit. Regie: V. TOURJANSKI. De jeugdige Duitsche actrice Hannelore Schroth Eduard Wenck Schoenmaker Lüdtke verloochent het filmbloed, dat zij van haar , . Erna Sellmer Zijn vrouw moeder, Käthe Haack, meekreeg, in geenen deele. Willy Fritsch Werner { hun zonen Paul Esser Zij geeft een opmerkelijke creatie te zien in haar Oscar > Walter Franck Meneer von Graefe . knappe dubbelrol. Willy Fritsch, in dit soort Hannelore Schroth Feücitas, zijn dochter . werk zeer geroutineerd, geeft zijn jeugdige tegenEl. Flickenschildt Fe Juffr. Klehps, gouv. v. . Herta Mayen speelster uitstekend partij. Behalve de verdienste Fritzi Färber, Soubrette . Joachim Brennecke Paul Lüdtke, haar zoon van de stijgende climax, geeft de film ons m den Hannelore Schroth Beate Rechenmacher loop van het verhaal ook een aardigen kijk op de ontwikkeling van de lichte amusementskunst van operette tot „show" en de spelleider bewaarde het beste op dit gebied terecht tot het laatsterVan de overige rollen noem ik nog Erna Sellmer, als een wij ze en goede moeder en Hertha Mayen, als operette-zangeres en vrouw van Werner, die op tragische wijze aan haar beroep ten onder gaat. De naam Peter Kreuder is een alleszeggend etiket voor de uitstekende muziek. LEO J. CAPIT.
9
(nr. 28)
CINEMA 6* THEATER
Geheel boten: In hun prille jeugd waren het rijke meisje en het zoontje van den schoenmaker reeds speelkameraden. —maden: Hun tvederzijdsche sympathie vermeerdert naarmate de jaren toenemen.-—Boven: Als zy den leeftijd des onderscheids bereikt hebben is „hij" leider van een militaire kapel. — Linksonder: Willy Fritzsch ah de operettecomponist Werner Lüdtke aan het sterfbed van zijn vrouw, de operettezangeres Fritzi Färber (Hertha Maren).
(t otn S V Jd)
•
»ipp^M«^1 - ■
- '- - ^t'^J
Maar waarom eigenlijk? Wat is er tenslotte ens 0Ue tusschen jou en mij geweest — Pn ui ' Hjk was zelfs dat. '" h0e 0nm0geEen avond die tot vier duurde, een morgen .... j\let meer. Toen bracht de Etoile du Nord jou naar Pariis
filmde en ik
nlT/rr ï
hemelde TlecSh
naar Amsterdam, waar men zat te wachten on een impressie van het Bal der Prominenten en in beiS • 0P 'Z^"^ met de charmante" L nba di 3Te\ FranSChe filmactriCe Mireill
Ik was als een Gulliver in een elfenland terecht gekomen en met een van de elfen danste ik verzetten verzetten
h6 ^l re\Sa?htiSe voeten nauwelijks bang hun huisjes te vertrappen
Waar0p We danst h. IM. en. ken ik nóg — hoewel ik den naam ervan niet weet. Weet je hoe moeilijk 't is om aan iemand op wie je verliefd bent en die dat nog niet vermoedt de meest gewone dingen te vragen? NuTsTnÏ gewoon om een charmante befoemdheid als J
6 P^etliefhaÏVS".1^ ^ °*™^ tTan^r ™ ^ ""^ - — -ij '1 Een interview met jou.... 111
6
filmb,ad
Je vroeg me bij je te komen zitten — en ie
heb ik eens
gelfzen ^"!, ^ ^ ^res SChri Ve fk ben' 1 l\dan^^ "' ^ar ik ben n,V met verder den datumJ gekomen 0 5 minUten la
nar uhen Zt ' '""
me 8Uf
ik IK
^ ^-S ge iekerd
nou K ^KT P aan ^ nou in m tt Fransch boven een brief imi moest zetten. ... Toen heb ik gedacht • Je C mal. ze zal zich je niet herinnerel itj^l
Kklaarbal^Hoe'^g'-kTef i , ,. gen ag
lk
te
dat iS "^ je op toen iii ^ de
wTdTSnr ■; %ik Phrase val je
~
wat over Ned
^
geen
h
i
-"a"d
^ ^^-
onfze'edorp", ^V ^^ K ^ ^ moest denken toen ' 0mdat lk aan d<: zee HeM^f ^t alIeen- maar 0p m™^ verwereld Och 'k «? OP JOnge /'■""wen-van-deeen V n de VeIen gew Er waren t' d \ eest zijn. ha^eTom^ver ie^ Tptt Vn^ 'T*
1 Sm^rice'T^ ** ^^iLt nimactnce. Ik een "' jong^ journalist, die naar het
O/ u,g tweeën alleen dansten maanovergoten strand
op
een
(Teekening F. Metles)
10 0mdat nie,nand and edac H K" ! L " ... ^ °P redac Ue beschxkbaar was. In een geleen Pe de rok Met he lang n.et lekkere gevoel dat ik 'r niet voormn genoegen was, maar met den opdrach jou te interviewen. . . ^"««.ui
Ä^ren^d eTÏkTen':^^8-^^'
we.t, Mireille-^oXTiCster" "-sorok» l6"
1
.
ROMANCE MET MIREILLE ONS KORTE VERHAAL DOOR PETER VAN SANDEVOERDE
dL
16
afschuweli
ik Fransch moet ik ge-
ik sp
Krx^r 't zï^eevlurr dan nafht A^frVr ik-je midden in de"
de filmVarlTti d ^TT/Zr^ ^ï trouwen - omdat mijn iSv^our u^enm al een hmsvrouw is. Misschien ook wel omdatTie antwoord niet eens afwachtte, maar bedacht di
Cartagena sïd V,
Bo^ea^MaLhte^Schr
,VOrn0 ' ^"^^en, TangerKaap-' stad Valparaiso, Sydney en Yokohama aan Je ie zouden zitten vergapen ... Maar gelukkig ginsr ;„ „, n- f „„ -
z: VA: "- -««■ Ä'ir .t ■ven. je gal me een zoen
Ik heb je na jaren weergezien, Mireille Maar t was in een van je laatste films, en 't kwam me bijna onwezenlijk voor, dat ik je echt gekend heb, dat we. . ^ Maar waartoe zou ik teruggrijpen naar die Naast me, in de loge, zat een blonde vrouw en 1 mijn hand So k dafzé" ^i™}* -ikvoelde ik, dat ze mij aankeek en dan glimlachte zon-
te mW aantte "? om maar "iets van de film te missen, wetend, dat ze zoo tevreden was.
Werk
^kh-d - m op het witte
doek nir ^
Even dacht ik, dat zij dit van ons vermoedde Hoe dwaas! Toen ik jou dien avond in
nieren wr 0.ntm0ette, '^
ik haar
™™™
Ik heb jou gezien, gisteravond - vanuit een loge en op 't projectie-doek. Was 't verraad aan de blonde vrouw, dat ik ging? Ach. . . . Maar zeker was t verraad aan een herinnering die me
dtrSer ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ Ik heb Tanneke — zoo noem ik haar — terIraf.H
f
*
m
^
maar lnatig
^teresseerde, geom
ietS V00r voelde iLllf VVr Itahaansche film te gaan zien. I Ver aIleen gegaan heb benhamet mJi-jou neDDen samen te zijn. '
om
die nieuwe
de
VM* te
iou^f^tTT ^^ ik d€n m°ed vandaan dansen ^l^™**** te halen om met je te üansen En hoe lief van je om dadelijk ie ar™
tTntnT6 ^ ^^ " d«
^
n0g
alsof
Samen
- elk^™
gekikkerd had-
-^LïiA^theb^i:dk----fnje
J donker en .Is je gegLlacht^zofh^r nik toet , vinefd" Zef-ge^ ^ « „geluidloos schreien'' te Tenten ^ ' ^ V\e zijn een eind langs zee eeeaan «, A,t i,
h el heb ie t0en in geSL^ho T1me ^' stond? tn-n oogen gelezen, hoe ;t met Je was zoo ongelooflijk knap en lief Mireill.
g'n hl M derSHdan de meiSJ-eS —rm'ee ik^nïg geen half jaar daarvoor eindexamen had gedaan
gÄaaV0wThee,1-,anderS
dan ik
™^-
gesteld had. Weet je, filmsterren. ... nou ia ie bent altijd geneigd - nee, ik zeg niet dat 't 'zoo 00,7-7 ? fll"lsterren P^ofessioneele schaamteondeSll^n ^f™^ ^ftalligheid te v r"e Sn !? on-echt. ■f" . Je. bIeek een gewoon meisje te zijn, nniet Toen ik met je danste — als ik m'n adem tien
~ht ï kurvnhoud(:n'had ik 't"d-»
dat ik dl h "/"II6." Ze nooit wilIen gelooven, 0em Mlreme heb g'ehad ^^ in ^ ^ Ik ben geen kei in dansen — al zei ie dat 't best gmg maar hoe goed ik op schoolfJffje ook mee kon schuifelen, dien avond was 't of ik voeten van een meter lengte had t Was zoo onwezenlijk.... Of wij tweeën alleen dansten op een ma,novergoten stianT lk rook je haren, je parfum. ... Een veld vol geurende bloemen, temidden waarvan wij zatln
ae. . . . Omdat in jou m'n idealen gestalte kregen. CWMJ &- THEATER - (nr. 28) 10
Ook daar heb ik nu een anderen kijk op gekregen — m'n hart bonsde natuurlijk omdat m'n Fransch koeterwaalsch voor je was en ik voor je stond te gesticuleeren als een inboorling, die met meer met spiegeltjes te lijmen bleek Ik heb je gekust, Mireille En tenslotte was een kus voor mij geen zinloos gewoontegebaar. . . . En ik heb heusch met je willen trouwen, Mireille, en als je erop gestaan had, nou, dan had ik m'n vrouw dat filmen ook nog wel toegestaan. Tenslotte bezit ik persoonlijkheid genoeg om niet alleen maar de echtgenoot van de beroemde filmactrice te zijn! Ach, en de schaamtelooze blikken in de bioscopen van Rio, New-York, Nice, Hamburg en Noordscharwoude, die zouden tenslotte slechts een schaduw van je gelden.... Ik ben heusch verliefd op je geweest, Mireille, en ik heb je niet om de sport ervan gezoend, toen in Scheveningen, niet uit imperialistische overwegingen 1 . , ,., En na onze eerste kus omtrent de Pier, heb ik me heusch voorgenomen heel hard voor je te gaan werken, opdat je nooit zou kunnen zeggen dat je er op achteruitgegaan was door met mij te trouwen. Maar, weet je, toen ik dien avond naar mijn pension wandelde, na jou in de hal van je hotel bij een schier radeloozen manager en nog eenige watten-schouders-kerels afgeleverd te hebben, was 't net of er voor m'n kop een nevel op-
■
■ ■—HP
•
:
^^
BOEKBESPREKING
WEBER EN DE „FREISCHÜTZ"
Tannhäuser-opera aan de hand deed. Doch goede Toen Carl Maria von Weber in 1817 zijn taak libretti kreeg Weber niet. Na de première van begon als dirigent van een Duitsche Opera in „Abu Hassan" had hij een vriend reeds geDresden, sprak hij de orkestleden als volgt toe : schreven : „Als ik geen opera onder handen heb, „Ik verwacht, als uw chef, uw volstrekte gehoorvoel ik me niet wel", en later plaatste hij in de zaamheid. Ik zal rechtvaardig zijn zonder aankranten advertenties, waarin hij alle Duitsche ziens des persoons en, vooral ook voor mij zelf, dichters opriep hem libretti te zenden. onverbiddelijk streng zijn." Het resultaat was nihil; de jaren verstreken, Daarna hief hij, voor de eerste repetitie, den.... Weber componeerde alleen zuiver muzikaal werk dirigeerstok op. En dat stokje was al even ongeen na den slag bij Waterloo de groote cantate woon als de toespraak. Want de Italiaansche „Kampf und Sieg", waarna men in Dresden op opera-dirigenten plachten nog te dirigeeren met hem opmerkzaam werd. een opgerolde partituur of met de hand van achDaar kwam hij, nog vóór de officieele aanstelter het cembalo. ^ ling tot opera-dirigent, in contact met den geHad Mozart een dertig jaar eerder den strijd noemden advocaat en dichter Kind, of beter gemet de Italiaansche opera reeds aangebonden en zegd: Kind, die hier intuïtief een dichterlijkden weg voor een eigen Duitsche opera vrijmuzikale samenwerking in het verschiet zag, gemaakt, de werkelijke Duitsche opera (zoowel zorgde met Weber in kennis te komen. de instelling als het muziekdramatische werk Over de eerste kennismaking schreef hij later: zelf) stond nog steeds in haar kinderschoenen. „Weber was in het zwart gekleed, bleek, doch En het was eigenlijk pas Weber, die hierin de zijn gezicht verried veel geest. Zijn armen en beslissende wending bracht. handen leken in verhouding tot zijn lichaam ietHij, de zoon van een reizend theaterdirecteur, wat te lang." was einde 1786 geboren. (Mozart was toen al Kind's intuïtie was juist, het kwam spoedig dertig jaar en had zijn „Figaro" in Mei van dat tot een samenwerking, toen Weber hem verzocht jaar in première zien gian. ... in het Italivoor den „Freischütz", die hem meer dan ooit aansch natuurlijk! Beethoten was zestien.) in gedachten bezighield, het libretto te bewerken. Weber schreef reeds in 1798 een werkje, dat Vier jaar nadat hij zijn orkestleden met toeEn je werd voor mij weer de wereldberoemde niet bewaard is gebleven, omdat hij het manusspraak en dirigeerstok had geïmponeerd, imfilmactrice.... cript later zelf, met meer composities uit zijn poneerde hij hen en de toehoorders met de romanOngenaakbaar en onwezenlijk, een vreemde jeugd, heeft verbrand; deze opera heette „Die tUche opera, die steeds répertoire is blijven Met een fabelachtig salaris en IOOI anecdotes. Macht der Liebe und des Weins". Kort daarop houden en ook door de Amsterdamsche Opera Ik begreep je niet meer, je was weer iemand voltooide hij „Das stumme Waldmädchen", uit een ander leven Een schim met een tot uitvoering werd gebracht. welke opera in 1800 zijn première beleefde zonstem.... der veel succes. En dit werd niet veel beter bij Over dit werk, dat met één slag het pleit won Toen ik je den anderen dag met de beele troep de Weensche première in 1804 onder den titel voor een nationale Duitsche opera (de toenmalige naar de „Etoile du Nord" bracht, toen was ik de „D»» Mädchen im Spessartwalde". Twee fragItalianen overheerschten, Rossini begon nog jonge journalist die goed aan iedereen liet mermenten van deze partituur zijn bewaard gemaar juist naam te maken en Verdi en Puccini ken, dat de beroemde Mireille Linba een zeer bleven,' ook alweer omdat Weber er later afstand kwamen pas later), is onlangs een omvangrijk goede bekende van me was. En „toevallig" naast van 4(ipd: hij bewerkte dit jeugdwerk in 1809 en rijk geïllustreerd boek verschenen van je stond, toen de fotografen begonnen te schieto^ „Sylvana", dat in 1810 voor het voetlicht dr. Hans Schnoor: „Weber auf dem Weltten — opdat de bekenden in de avondbladen zoukwam. theater — Ein Freischützbuch" (Uitgave Deutden zien hoe ver ik 't al geschopt had Je gaf HS was achttien jaar, toen hij kapelmeester me een nietszeggend tooneelzoentj e — maar daar scher Literatur-Verlag, Dresden; 334 biz., met werd van het theater in Breslau, daarna operaverscheidene, ten deele gekleurde, platen buiten interesseerden de collega's zich blijkbaar al niet dirigent in Praag en in 1817, zooals wij zeiden, den tekst). Een deel der bovenvermelde gegevens meer voor. ... in Dresden, en wel aan het Hoftheater, waaraan Ach, nu begrijp ik je teederheid al veel hebben wij er aan ontleend. hij verbonden bleef tot zijn vroegen dood tijdens Dit boek bewijst, welk een plaats „Der Freibeter. ... Ik was toen de jongste op dat bal — een reis naar Londen in 1826, waar hij zijn juist en 't lag "x waarschijnlijk nogal dik boven op. . . . schütz" in Weber's leven innam en nog steeds in voltooide „Oberon" ten doop hield. Maar ik heb je er niet minder lief om gehad, het wereld-operaleven inneemt (de titel duidt dit In zijn Breslausclien tijd en ten deele in reeds aan), maar het is vooral aan het werk zelf Mireille. Darmstadt was (in 1811) reeds de eenacter „Abu Men moet de dingen tenslotte naar Waarde gewijd. Tal van minder of nog niet bekende Hassan" ontstaan, in Dresden echter kwam documenten uit de V^eberverzameling van de weten te schatten.... Weber's eigenlijke levenswerk tot stand: „Der In den trein naar Amsterdam heb ik een interPruisische Staatsbibliotheek werden er in verFreischütz", „Euryanthe", „Oberon" en de muJoh. T. Hulsekamf. wer]£tview met jou uit m'n duim gezogen. Ejt htó er ziek bij „Precioza", om van het niet-dramatische niet voor naar het bal behoeven *« i^11- V4ak werk te zwijgen. gezegd dat je charmant en onderhoudeÄl was -r„Der Freischütz" werd evenwel niet in Dre»de waarheid — dat je Holland zol^erlök .den voor het eerst opgevoerd, doch op 18 Juni vond — ook geen leugen — dat we bifflftWkort 1821 in den Kon. Schouwburg te Berlijn. Het weer een nieuwe film van je tegemoet .toüden tekstboek werd geschreven door Friedrich Kind kunnen zien, dat je zoo graag, naar Völen
11 (nr. 28) — CINEMA &• THEATER
■
:
- HOMMERSOM EN TOSCANI
.
—•
^-^—
MUZIEKSCHOOL A. ZWAAG to
brengen U In
BROADWAY PALACE (REMBRANDTPLEIN, AMSTERDAM)
MET DE PLEIZIERBOOT als extra attractie
Binnen zonder kloppen met het geheele gezelschap HENVO'S REVUE Dag. aanvang 2 uur
'
Scholen ta Amsterdam - Den Haag Haarlem - Aftmaar en Lange ndijk
CLUBLESSEN voor alle muziekimtrumenten vanaf f 2.50 per maand
Schriftelijke lessen door het leheele land f 3.00 p. maand. Alle tnllcbttngen ■
JAC. VAN LENNEPKADE 15 AMSTERDAM - We.t — TEI.
SWAO
'.
^^m—m^^^^^^^—~-'
tEVEN IN DE WASSCHERU Een echt volksstuk, waarin jnen "^ rnoet zoe^ ^ar verfde geestigheid, maar dat van gezonden boert geladen ^lfSC™^ZderSoed van tó^volkshumor: de man, die om der wüle van "^/^ leeren Äegelde tijden zijn „natje" ^.^^11^^^To dom is, maar eenzekere goeamo g j misverstanden ; eerst situaties J^^^^. j d .^ ch^ dat'zoo'n stadje immers tTt het plent^S^irng de „'stads'muziek trekt, terwijl de met 1 -^ ■• ^^fJCt koper tegen de gevels kletteren, de weimgaltyd ^'JgJ^^^V^^lZinder diepgevoelde liefde voor hun kunst, respectv^lCmaar daaroÄ,n.e>^der diepgevo ; dat is de mJ&, al is ^ .d4^^^^VwasscherV' haar stof gekregen het /erna, waarvan de h?<^^JÏCddfietrouwd zijn en het werk in heeff H^gaat ^^^T^Hn^ even J stadsdirigent, dat de vfesscWü en tusscj^het atwisseimg^™* „eiecenheid. Wanneer begin rn^wdeA ^^^XX^g^^en Eduard Boeckel iemMd zijn beroep f et volgt^moet^ oneelukKig ^dekken van een (lOfar-Eiulsen) ijioge>cr^irK^i/wanen liikt als na patent-wa#middel,|zjK levenstaak (is (het ze. bekh.gen een aanvaSW stóes alle huis^oetó-s-^T op ' wass^ m»Ä het over haar ^v^ïïeldfe wasch: een scha^epostwör criterium voor dél wouldbe was^ weer kan leven: f^^^ ^^^^^^^^^ . _levende yo).je gekozen. Een dommer ^^" ioVXscha^W^luard Bqe/el is Lüders) is wel met denkï*»*r-De f0^^30^1',^ _/,• Man^/ne) is waarvoor men hem kan benijden, Je bur^meester (^ ^bt Äwus en al waardigheid en zich de plicjlten v^ zijn hoo^ ambt yibewv üde dirigenf Brinkman (AlbertÄ* ^ ^^J^ voor ,maar" een stadskapel: lisn^denzw^nde f^»8^ ^Vdie vereering ^Perkt te b^^ ^o M ^ concertgebouworkest geen gek flg,i^an; ^tUZklelende dom-varkensopvallend, al zijn er types van WV^^^ff/"^. paul Heide-
^f^htmrr^^tt^t^ in L kroegsfeer tot
en klemmen onze weg naar het bevredigende slot kronkelt^
CINEMA &» THEATER — (nr. 28) 12
THIJSSEN
.
.
.,,1
wmm^mz
RAADSEL-VARIÉTÉ IN m3N0£MrM£N0IT
Oplossingen der onderstaande opgaven zende men — liefst, op een briefkaart — uiterlijk 22 Juli a.s. aan den „Raadsel-regisseur", Redactie „Cinema & Theater", Paulus Potterstraat 4, Amsterdam-Z. Op de adreszijde te vermelden: „Raadselvariété 22 Juli".
Mientje had nog twintig punten, op d'r kaart. Zoo ging ze dan, |n middag wink'len. Vól verwachting! 'n Nieuwe jurk dat was haar plan!
Toen werd Mien maar
Onder de inzenders van ten miiiste twee der drie opgaven worden verloot:
een
hoofdprijs
van
ƒ2.50
INVUL-RAADSEL
'n Schattig jurkje zag ze liggen. Ze paste het 't stond o, zoo chic. Dolgelukkig met de aanwinst. Stapte ze huiswaarts, blij en kwiek!
CBN SANTé'UCHTJe
:
^
Tusschen onderstaande woorden moet één letter worden ingevuld, waardoor één geheel gevormd wordt. De ingevulde woorden geven, achter elkaar geplaatst, den naam van een filmster te lezen. De eerste rij woorden staat in de juiste volgorde. licht ge eg voor ook slag uw over moed va vond groente der ' morgen iel glim oer ga er de schoorsteen ach
ze 't veel reeds had gedragea, het vuil, moest 't in het sop! stopte 't jurkje in de tobbe, dat werd nu juist de strop!
Want wat" bleek? .... Totaal bedorven, was de jurk! Van Mien ook dom, om niet te bedenken, dat je zijde, alléén goed wascht in VIVALON!
Santé
en
vijf
troostprijzen
van
PUZZELAARS DUIZENDEN gebruiken met groot SUCCES onze uitgaven | van de serie „HULP BIJ HET PUZZELEN", waarvan er 10 bi] ons verschenen zijn. Prijzen vanaf 50 cent. Prijs voor de geheele serie van 10 stuks f 8.50. Ingebonden f 10.-. Vraagt nog heden prospectus aan: Firma MOOYMAN & ZN., „'t Puzzelhuis", Overtoom 226, Tel. 85736 - Postgiro 230660 - Amsterdam.
ƒ 1.-. H. H. Z. G.
LETTERGREEPRAADSEL Van onderstaande lettergrepen kunnen elf woorden gevormd worden. Op de juiste wijze onder elkaar geplaatst vormen de eerste letters van deze woorden, den naam van een filmster. aal, ar, dag, de, de, dig, eer, er, ge, ge, ge, han, ke, Ie, leng, ling, loos, loos, maan, maat, moes, ning, re, ren, rij, te, ter, tuig, ven.
VISITEKAARTJESRAADSEL Uit onderstaande visitekaartjes kan men 5 namen van filmsterren lezen. Riek Hinger, Best
Hans Moser, Theo Lingen, Ilse Werner. Filmsterlogogryphe. Johan Heesters en Frits van Dongen.
C. Pesull, Aken H. Ronk, Assen Laso, Leek A. Raantris, Edam.
PRIJSWINNAARS OPLOSSINGEN van 1 Juli (no. 25) 8. H orizCHlaal H ekwerkraadsel Hans Steinhoff. Verticaal: i. Geschoold, 2. kronkel, 3. kaste, 4. den, 5 menig, 6. gebogen, 7. opofferen. Visitekaartjes-raadsel. Carl Froelich, Arthur Maria Rabenalt, Hans Steinhoff, Paul Verhoeven, Herbert Maisch, Hans H. Zerlett, Jürgen von Alten,
f/oofdfrijs: A. S. te Rotterdam. Troostfrijzen: J. C. v. d. B. te Zuilen; F. O. te Glanerbrug; J. M. v. d. H. te 's-Gravenhage, N. M. te Rotterdam, M. v. R. te Eindhoven.
(adv.)
Programma gezocht voor Kinderfeest Brieven onder nr.28-10t bur.v.d.bl.
•
WH SANTÉ IS GOED. lEDEKEN DRINKT HET
«mm
i
DEUTSCHES éïHEMER FEESTELIJK SLOT VAN HET OPENINGSSEIZOEN 1942-1943 met meäewerllng Y.n ga.t» v.a de Sta.lsopera Weemm, Mtocï.» en HaoMn.
Kamme„ä„„r,„
A...11.. Küpp,r, Sloper. H.mb.r.. - Kammer..»^!,. mfX'ÄT^m.nS lA^Ï 5^- Kï
•••
Besfrooif Uw voeten dagelijks met VASENOL-Voetpoeder en masseert U dit zacht In. Het houdt Uw voethuid gezond,
tMU
M^H
droog en krachtig!
Ja, met alleen Mina Bakgraag ... allemaal zijn we fijnproevers geworden! 'n Lekkere taart of stukje cake.... Och, och, als er toch geen ROER-OM was wat zou die lekkere tand dan gauw uitgetrokken zijn!
VOETPOEDER
STADSSCHOUWBURG DEN HAAG Zaterdag 10 Juli 18.80 uur (Abonnement B. 15) Maandag 12 Juli 18.30 uur (vrije verkoop)
DON GIOVANNI Opera In 2 bedrijven van W. A. Mozart. Muzikale leiding: Wilhelm Franzen. Regie: Intendant W. Nuf er. — Decors: Ernst Rufer. Gasten: Gerda Sommerscliuli (Zerlme) Kammersängerin Hildegarde Ranczak (Elvira) Alfons Fügel (Octavio). STADSSCHOUWBURG ■ DEN HAAG Woensdag 14 Juli 18.30 uur (vrije verkoop)
STADSSCHOUWBURG ■ DEN HAAG Zondag 11 Juli 18— uur (vrije verkoop) STADSSCHOUWBURG - UTRECHT Dinsdag 13 Juli 17.30 uur (Abonnement 15e voorstelling)
MARIA STUART Treurspel In 5 bedrijven van Fr. Schiller. Regie- Dr. Hannes Razum. — Decors: Ernst Rufer. Gasten: Staatsschauspielerin Antonia Dietrich (Maria Stuart), Staatsschauspielerin Maria Koppenhofer (Elisabeth). STADSSCHOUWBURG - AMSTERDAM Donderdag 16 Juli 18.30 uur (vrije verkoop)
DIE HOCHZEIT DES FIGARO
Komische opera in 4 bedrijven van W. A. Mozart - «jf ^ Regie: Dr. J. Klaiber. - Decors: Ernst Rufer - Gasten^ AnneUe^ ^ Ranczak (Suzanne): ^ Kammersängerin Maria Rehs (Cherubin) Walter wo r
STA lïSr^AVïrSS Mï^E iSHi e^~Ä-zÄÄ^Ä ÄTÄ Jj^ê^jngtg^gg iulf T-eie7o0nlsch kunnen . aeu
CINEMA & THEATER — (nr. 28) 14
>
^ ^^ uhde (Figaro). K^rt.n f . ^ .^„^n.
15 (nr. 28) — CINEMA &■ THEATER
v^^or^^^
■>
■
■^—;
-^r^m^mr-
}m>mi*m^Jiniwmf~m-
i
ipr^f '
Up BOMI tan (ten fllnire^lsseur: „l'upui, kunt l niet mijn .ilouljle" lialen, nu ik geslagen moet worden!"
(Teekemng W. de Mooy)
De Paardenbaron
OPERABAL
Toegang 18 jaar
Toegang 18 jaar
PROLONGEERT:
Je hebt het of je hebt het niet
De Gouden Slad (Die goldene Stadt)
Toegang 18 jaar
Toegang 18 jaar
R. M. A. AuSems, Amsterdam Uitgeefster: telefoon 21511, 21424 98145- nost^irn 7Sfi7fi AK Adres van redactie en administratie: Paulus Potterstraat 4 Amsterdam 7,,irt haIf vooruitbetaling. Pr«é per nuÄTs c - ^S^tTx wTek fles lf*V^V™ l™ J™' ^Amsterdam. f 1 % ^kwanaafb'j ve.scnijnt; i x ^T per week Vnjdag-s. — Druk van ^l^ Drukkerij Elsevier, — P 1083/4 CINEMA 6- THEATER — l3ste JoLrgang No. 28 — 9 /////' 1943
.NT'^^^^^^
.)
m
