Tri-bune. Jaargang 27, nummer 5 Oktober Z o m e r. Zomer 2013: absolute record opkomsten op de woensdagavonden!

Tri-bune Jaargang 27, nummer 5 Oktober 2013

Z o m e r

Zomer 2013: absolute record opkomsten op de woensdagavonden!

Colofon DUURSPORTVERENIGING RTC

POSTADRES: Lobelialaan 124 2555 PL Den Haag 070-3686481 THUISHONK: Kantine HPSV Zuiderpark 070-3887396 GIRONUMMER: 5556716, t.n.v. RTC – Den Haag E-MAILADRES: [email protected] WEBSITE: www.rtc-denhaag.nl ADVERTENTIEKOSTEN: (per jaar – 6 nummers)

HPSV

SPARTA zwembad

* hele pagina € 150,* 1/2 pagina € 75,* 1/3 pagina € 50,-

BESTUUR: VOORZITTER: - Erik Blokhuis, [email protected] 06-13112454 SECRETARIS: - Debbie Brongers, [email protected] PENNINGMEESTER: - Erica ten Broeke, [email protected] 070 368 6481 TECHNISCHE ZAKEN: - Johan Pöll [email protected]

TRAINERS: - Johan Pöll, Trainingscoördinator [email protected] 070-3886061 - Theo van Leeuwen, [email protected] 0174-243702/06-33168518 - Michel Meerts, [email protected] 070-3678967/ 06-21703462 - Aad Stouten, 06-2343 5464 - Leo Meewisse, [email protected] 015-3108401/06-13052852 - Machel Nuyten, [email protected], 06-51530995 - Dick Diepens, [email protected], 06-50678214

REDACTIE: Brenda Schuurkamp, 06-42356546 Tanja van Dijk, 06-54663021 Mieke Plaatzer, 06-41948855

TRAININGEN: - zondag 9:30, FIETSEN (HPSV) - maandag 19:00, LOPEN (SPARTA) - dinsdag 21:45, ZWEMMEN (ZUIDERPARKBAD) - woensdag 19:00, FIETSEN (HPSV) - donderdag 19:15, LOPEN (HPSV / PGS VOGEL) - vrijdag 21:30, ZWEMMEN (Waterthor) 19:00, Buitenwater (meiaug)

BEZORGING: Harald ten Katen, 070-3972103 DRUKWERK: Sportservice Zuid-Holland, Poeldijk

2

Inhoudsopgave     Inhoudsopgave  .......................................................................................................  3   Van  de  redactie  .......................................................................................................  4   Bestuursnieuws  ......................................................................................................  5   Van  de  voorzitter.............  .......................................................................................  6   Van  de  (nieuwe)  trainingscoördinator….  .................................................................  7   Uitslagen  .................................................................................................................  8   Sportkalender  .......................................................................................................  14   Nisraman.....................  .........................................................................................  15   Voorbij  geflitst  in  Vlaardingen................  ...............................................................  17   Technische  Rubriek    ..........................  ...................................................................  19   Even  kennismaken  met:  Chico  Andriessen   ............................................................  22   De  hele  van  Keulen......................  .........................................................................  23   Even  kennismaken  met:  Alex  Tissier  ......................................................................  28   Clinic:  niet  voor  Flierefluiters...........................  .....................................................  29   Ameland  2013.......................  ................................................................................  31   Even  kennismaken  met:  Mark  Wharton  ................................................................  35   Recept  van  Greg:  Varkensvlees  met  tuinboon  salade  ............................................  36   Triathlon  Antwerpen    ..........................  .................................................................  37   Mijn  eerste  halve  triathlon.........................  ...........................................................  38   Wat  is  er  nieuw  in  de  GPS  wereld    .........................................................................  40   Bert's  Daily  Dozen.................................................................................................41  

Van de redactie Zoals je al aan de foto kan zien is de redactie van samenstelling gewisseld. Ik heb het stokje overgenomen van Greg. Toen de redactie een tijdje geleden op zoek was naar leden, had ik het al overwogen. Dus toen Tanja vroeg of ik erbij kwam, heb ik maar gelijk ja gezegd. Onder het genot van een bord lasagne heb ik aangeboden de uitslagen deze keer op me te nemen. En ik heb het geweten….Het is duidelijk dat we als RTC goed vertegenwoordigt zijn bij wedstrijden. Leuk om te zien aan welke wedstrijden iedereen meedoet, aan de zomerbiathlon in Gallaghan (Canada) bijvoorbeeld. Zelf stond ik na wat blessureleed ook weer aan de start, bij het rondje Eilanden. En ook Ameland, voor mij de eerste keer. Wat een mooie wedstrijd door de duinen, bos en over het strand. Ik ga volgend jaar zeker weer mee. Veel uitslagen dus. Na vijf pagina’s had ik alles wel verwerkt. En daarna facebook afstruinen voor leuke foto’s. Veel mensen hebben uitslagen doorgegeven, en vaak ook gelijk van hun clubgenoten. Bedankt daarvoor. Verder natuurlijk veel verslagen van wedstrijden en van de clinic van Bert Flier. De rompoefeningen kan je ook terugvinden. Wie doet ze regelmatig? Ook weer een mooi verhaal uit de oude doos, deze keer van Hans van Vliet. Helaas geen ingezonden bloopers deze keer. De persoon die een complete tas met sportspullen vergat mee te nemen, durfde blijkbaar niet. Veel leesplezier. Namens de redactie, Mieke En dan nog een kleine bijdrage aan deze ‘van de redactie’ vanuit Tanja en Brenda. Allereerst willen wij Greg bedanken voor de hulp bij de afgelopen Tribunes. Wij kijken uit naar alle bijdragen in de vorm van kopij die van hem zullen volgen, ideeën genoeg! Daarnaast willen wij Mieke natuurlijk verwelkomen en heel veel plezier en succes wensen bij het maken van alle toekomstige edities!

Bijdragen voor de Tri-bune kun je mailen naar [email protected]. De Tri-bune verschijnt 6 keer per jaar: rond 15 februari, 15 april, 15 juni, 15 augustus, 15 oktober en 15 december. Kopij uiterlijk 2 weken voor deze data aanleveren. De redactie behoudt zich het recht voor om (in overleg met de auteur) kopij te wijzigen, in te korten of te weigeren. 4

Bestuursnieuws Verjaardagen Oktober Michel de Gier

11 oktober 1962

November Tanja van Dijk Frits Broks Brenda Schuurkamp Arnold Spruijt Martine Kampman Rob Sosef Iris Diephuis Paul Hamelink André de Rond Remke den Bremer Hans van Vliet Bart Smits Greg Antoni Ton van Kleef Maarten Witteman Niels Oude Kamphuis Joep Derwort Elske Schalk

2 nov 1972 3 nov 1965 4 nov 1984 11 nov 1980 14 nov 1984 17 nov 1958 18 nov 1968 18 nov 1963 18 nov 1957 21 nov 1957 23 nov 1957 24 nov 1984 25 nov 1977 26 nov 1954 27 nov 1981 29 nov 1981 30 nov 1979 30 nov 1985

December Christine Dahl Miranda Broks Gertjan Ravensbergen Karen Lammerts van Bueren Leo Meijer

1 5 12 12 13

dec 1963 dec 1985 dec 1964 dec 1963 dec 1975

Nieuwe leden J Marjan van Galen Manon de Vrieze Alexandre Tissier Chico Andriessen Wilfred Hoogerbrug Gijs Luesken Floor van der Hart Stefan Kleinekoort Leo van Steen Opzeggingen L Ronald van Ruijven Sylvia Strik- van den Heerik Eric Philipsen Wijzigingen, aanmeldingen en opzeggingen Graag elke (kleine) wijziging in je persoonlijke gegevens aan mij doorgeven. Aanmeldingen en opzeggingen dienen schriftelijk te worden doorgegeven. Opzegging van het lidmaatschap kan halfjaarlijks, en moet vóór 15 mei resp. 15 november worden gedaan. Erica ten Broeke, [email protected] 5

Van de voorzitter

Erik Blokhuis

Van de bestuurstafel – tot ziens… Beste RTC-ers, We kunnen ook weer terugkijken op een paar leuke activiteiten afgelopen zomer, zo is de door Johan georganiseerde clinic (met Bert Flier) goed ontvangen, wellicht komt dat daar in één of andere vorm nog een vervolg op, daarnaast was het Ameland weekend weer “ouderwets gezellig” zoals de drijvende kracht achter dit succesnummer, ons Leo, bij het inschrijven beloofd had. Uiteraard mogen we Addy niet vergeten, dus bij deze ook bedankt! Het viel me overigens op dat dit jaar veel nieuwere leden op de aanmeldingslijst te vinden waren, erg leuk te zien en hoop dat jullie ervaren hebben dat bij RTC naast sporten ook gezelligheid te vinden is. Wat we als bestuur ook als een positieve ontwikkeling zien is dat er nu een, weliswaar nog informeel, derde loopgroepje ontstaan is, de zogenaamde USG… Een afkorting die op meerdere manieren in te vullen is maar waar het om gaat is dat er een bepaalde trainingsbehoefte wordt ingevuld. Speaking of trainingsbehoeften, het is al weer twee jaar geleden dat de RTC ledenenquête is uitgevoerd. Jullie kunnen binnen afzienbare tijd weer een uitnodiging verwachten voor een nieuwe enquête. We hopen als bestuur dat jullie die net als voorgaande jaren weer massaal zullen invullen en het bestuur hiermee in de gelegenheid stellen de richting voor de toekomstige twee jaar te bepalen. Nu even heel wat anders. In mijn eerste stukje als nieuwe voorzitter schreef ik eerder dit jaar dat ik de uitdaging van bestuurslid had aangenomen omdat ik het leuk vond iets terug te doen voor de club, ondanks dat ik niet vaak op de trainingen te spotten ben i.v.m. het reizen voor mijn werk. Er is ten slotte meer in het leven dan alleen werk. Die gedachte blijkt beperkt houdbaar… Het hing al een tijdje in de lucht, echter nu het “officieel” is kan ik jullie berichten dat het werk in zekere zin toch “gewonnen” heeft. Ik word medio december voor mijn werk voor een periode van 3-5 jaar uitgezonden naar Singapore en ga jullie dus (tijdelijk) verlaten. Ik zal vanuit onze vestiging in Singapore de Marine en Offshore markt in Asia-Pacific gaan bewerken. Ik vind het natuurlijk best jammer dat ik RTC met al zijn sociale, gezellige, hartelijke leden een langere tijd niet zal zien, aan de andere kant heb ik natuurlijk erg veel zin in deze nieuwe uitdaging. Singapore zit vol met sportievelingen (lees expats; Aziaten denken over het algemeen wel twee keer na voordat ze in de hitte gaan hardlopen) dus wie weet wordt de triathlon hobby daar voortgezet. Concreet betekent dit dat ik de voorzittershamer binnenkort zal moeten overdragen. Geen nood, we zijn als bestuur in gesprek met een enthousiaste kandidaat waar we alle vertrouwen in hebben dat de functie met verve wordt opgepakt. Er zal voor de voordracht en goedkeuring door de leden in november een speciale ALV ingelast worden. Ik heb natuurlijk ook het voornemen nog een afscheidsborrel te organiseren, zodra ik de belangrijkste zaken voor mijn verhuizing op de rit heb zal ik hier op terugkomen. Met een sportieve groet, Erik Blokhuis 6

Van de (nieuwe) trainingscoördinator…. Het Clubkampioenschap kende dit jaar 14 onderdelen waarop punten behaald konden worden. Helaas moest de buitenwaterzwemwedstrijd geschrapt worden uit het CK. Er bleek geen tijdwaarneming te zijn. Uiteindelijk bleek er ook geen simultane start te zijn. Iedereen ging 1voor-1 het water in, waarbij je nummer werd genoteerd (als veiligheidsmaatregel). Dat zou dus sowieso lastig zijn geworden om een eerlijke puntentelling van bij te houden. Maar er bleven natuurlijk voldoende onderdelen over in het kampioenschap. Bij aanvang van de finale waren de 1e plaatsen van het Clubkampioenschap al vergeven. Brenda wist zich al zeker van haar podiumplaats bij de dames, en Ferdinand had zijn eerste plek bij de heren al veiliggesteld. Linda en Martin stonden bij aanvang van de finale beiden al in de top drie. Zij hadden al flink wat punten in de wacht gesleept, onder andere uit de winst van de Wisselbokaal toch goed voor 1000 punten. In de finale wist Martin nog voldoende punten binnen te slepen om van plek te wisselen met Harald. Hij werd derde in de einduitslag. Bij de dames haalde Renate voldoende punten in de finale om nog in de top drie te komen. De volledige uitslag van de finale en het Clubkampioenschap vind je elders in de Tri-bune (of binnenkort op de website) [bij de uitslagen red.]. De finale zit er dus pas net op, maart we zijn nu al weer hard aan het nadenken hoe het CK van het seizoen 2013-2014 eruit komt te zien. Vooruitlopend op de definitieve kalender kan ik op deze plek wel alvast de RBR in Pijnacker (17 november) aankondigen. Dit is de aftrap van het nieuwe CK, en hier kunnen gelijk de eerste punten behaald worden. Komend jaar gaan we ook een extra dimensie toevoegen aan het kampioenschap. Er komt een extra categorie; de duo's. Als tweetal moet je je van te voren opgeven (dus voor 17 november). Je puntentelling verloopt net als voorheen. Daaruit worden drie ranglijsten opgesteld, twee voor de individuele dames en heren. Dit is het CK zoals we het nu ook kennen. Daarnaast komt er dus de duo categorie. De beste score van een tweetal op een evenement wordt meegenomen in de duo categorie. Als de een 900 punten behaald en de ander 400, dan krijgt het duo 900 punten. Als de ander niet meedoet krijgt het duo ook 900 punten. Regels voor de duo’s: -voor 17 november opgeven bij de TC ([email protected]), -bedenk een naam voor je duo, -beide teamleden moeten deelnemen aan minimaal 4 onderdelen, -je wordt niet opgenomen in de individuele ranglijsten, het is dus of als individu meedoen in het CK of als duo. In de volgende Tri-bune (of wellicht al over de mail) volgt de nadere invulling van het CK. Veel plezier de komende tijd! 7

Uitslagen Rondje eilanden

3 augustus

1500m zwemmen, 5 km lopen

Helen Kleinveld Debbie Brongers Mieke Plaatzer Linda Nalis Yael Nossent Sylvia Visser Tanja van Dijk Judith Vollebregt

51:38 1:02:33 1:03:41 1:03:59 1:04:39 1:08:55 1:12:31 1:13:32

Ferdinand Oldeman Lion Wildenburg

46:24 58:40

Finaleronde

Helen Kleinveld

18:51

Ferdinand Oldeman

16:03

Zomerbiathlon Callaghan 11 augustus 3 x 900 m lopen, 2 x 5 schieten

Marieke Alberts

19:34

Beesd vrouwen triathlon 18 augustus 250m zwemmen, 11 km fietsen, 2,5 km lopen

Brenda Schuurkamp

37:53 (1e)

Kerkpolderloop Delft

18 augustus

5km

Debbie Brongers

24:22

Joep Derwort

19:58

Bradelierloop

24 augustus

5 km

Debbie Brongers

24:13

Kwartje Anna Paulowna 24 augustus 1000m zwemmen, 40 km fietsen, 10 km lopen

Michel de Gier

2:06:05

Kerkpolderloop Delft

25 augustus

5 km

Joep Derwort

19:58 8

Triathlon Vlaardingen

25 augustus

1500m zwemmen, 30 km ATBén, 10 km lopen

Marieke Alberts

3:35:05

Ferdinand Oldeman Frank Hamelink Michiel Hellegers Leo Meeuwisse Mark Schoonhoven Harald ten Kate

2:30:50 (3e) 2:56:45 2:57:48 3:05:32 (1e) 3:24:31 3:24:32

500m zwemmen, 15 km ATB’en, 5 km lopen

Manon de Vrieze Marjan van Galen Sylvia Visser

1:40:45 1:37:04 1:48:34

Peter Verhoeff Peter van der Wijst

1:34:05 1:41:41

Bosbaan triathlon

30 augustus

750m zwemmen, 21 km fietsen, 5 km lopen Judith Vollebregt

1:29:04

Maarten Blommestijn Wilfred Hoogerbrug

1:26:57 1:33:08

Wassenaars zwemloop

31 augustus

1000m zwemmen, 10 km lopen

Frank Hamelink William te Dorthorst

1:04:28 1:09:30

500m zwemmen, 5 km lopen

Debbie Brongers

42:07 (2e)

Arjan Eggink Eef Goeyenbier Uco Sobering

32:07 (3e) 42:18 44:29

Triathlon Veenendaal

31 augustus

500m zwemmen, 20 km fietsen, 5 km lopen

Linda Nalis

1:14:23

Martin Vermeer Joop de Kok

58:21 (1e) 1:03:03

Triathlon Keulen

1 september

3,8 km zwemmen, 180 km fietsen, 90 km lopen

Maarten Witteman Wim van Paasen Lion Wildenburg

10:13:27 11:20:49 11:35:15 9

1900 zwemmen, 90 km fietsen, 21,1 km lopen

Joost Kuijpers

4:59:15

1500m zwemmen, 40 km fietsen, 10 km lopen

Helen Kleinveld

2:24:42

EK Masters zwemmen

2 september

400m vrij

Dora Kemecsair

5:57:48

Keesloop

4 september

10 km

Dora Kemecsair

54:04

Tri-ambla

7 september

1500 m zwemmen, 36 km ATB’en, 12 km lopen

Brenda Schuurkamp

3:33:53

Ferdinand Oldeman Michiel Hellegers Leo Meeuwisse Harald ten Katen

2:46:26 3:21:07 3:21:47 (3e) 3:41:36

500m zwemmen, 22 km ATB’en, 6 km lopen

Marije Engels Manon de Vrieze Marjan van Galen Mieke Plaatzer Linda Nalis Sylvia Visser Judith Vollebregt Tanja van Dijk Marja Blaauw Roos Schneider

2:07:44 2:08:48 2:09:19 2:09:23 2:16:00 2:17:04 2:18:16 2:21:22 2:28:31 2:55:43

Arjen Eggink Maarten Blommestijn Uco Sobering Wilfred Hoogerbrug

1:50:19 2:06:38 2:20:18 2:21:44

Triathlon Apeldoorn

7 september

1000m zwemmen, 40 km fietsen, 10 km lopen

Cynthia Nijenhuis

2:52:48

EK Master zwemmen

7 september

3 km open water

Dora Kemecsair

47:20 10

Triathlon Binnenmaas 500m zwemmen, 20 km fietsen, 5 km lopen

Michel de Gier

59:50 (2e overall)

Challenge Almere-Amterdam

14 september

3,8 km zwemmen, 180 km fietsen, 42,2 km lopen

Moul Kaewkokua Eric Philipsen

11:22:24 11:55:12

1,9 km zwemmen, 90 km fietsen, 21,1 km lopen

Michel de Gier Johan Pöll Mark Schoonhoven

4:54:12 5:40:21 6:00:32

Corporatietriathlon

21 september

550m zwemmen, 20 km fietsen, 5 km lopen

Mieke Plaatzer

1:18:58 (1e)

Triathlon Maastricht

21 & 22 september

750m zwemmen, 20 km fietsen, 5 km lopen

Helen Kleinveld

1:15:33 (1e)

1500m zwemmen, 40 km fietsen, 5 km lopen

Peter Fick

2:26:06

Vredesloop

21 september

10 km

Iris Diephuis 48:47 Karen Lammerts v. Bueren 49:13 Christine Dahl 1:14:03 Arjen Eggink Erik Blokhuis Hans van Vliet

38:10 48:18 57:40

Marathon Den Haag

22 september

42,2 km

Rita Bornebroek

4:08:22

Harald ten Katen Marco Zonneveld

4:12:17 4:12:40

22 km

Lammert van Dijk Wijnand Heijnen Leo Kouijzer Paul Hamelink

1:51:15 1:54:02 2:02:07 2:04:05

11

Dam tot Damloop

22 september

10 Engelse mijl

Cynthia Nijenhuis Marieke Alberts

1:31:55 1:34:12

Trail by the sea

22 september

20 km

Vincent Lous

1:44:00

Marathon Berlijn

29 september

42,2 km

Robert Vis

3:21:27

Geuzenloop

29 september

21,1 km

Alexandre Tissier

1:34:30

HRR Clingendael

29 september

10 km

Andre de Rond Hans van Vliet

42:25 53:01

Clubkampioenschap

29 september

600 m zwemmen, 20 km fietsen, 5 km lopen

Brenda Schuurkamp Linda Nalis Renate van Oosten Debbie Brongers

1:13:34 1:21:15 1:22:25 DNF

Michel de Gier Martin Vermeer Geert-Jan Meeuwisse Frank Hamelink Roger Salden Wim van Paasen Leon Meijer Michiel van Niekerk Marco Zonneveld Leo Meeuwisse Uco Sobering Maarten Blommestijn Peter van de Wijst Harald ten Katen Wilfred Hoogerbrug William te Dorsthorst

1:03:05 1:03:48 1:06:12 Hoge Veluwe Trail 6 okt 1:09:47 38 km 1:12:30 1:13:38 Brenda Schuurkamp 4:29:39 1:13:50 1:14:18 21,1 km 1:14:40 1:17:03 Marjan van Galen 1:49:38 1:23:41 1:24:55 1:27:44 1:30:12 (6 ronden fietsen ipv 5) 1:33:27 1:13:37 (4 ronden fietsen ipv 5)

Duo’s Wieteke, Michael, Wieteke 1:08:08 Walter, Floor, Erica 1:18:30 Yael, Martin DNF 12

Wij bieden u een topselectie aan hardloopschoenen, spikes, wedstrijdschoenen en natural running shoes voor heren en dames. Daarnaast kunt u bij ons Craft Traithlon kleding bestellen.

Run2Day Den Haag Fluwelen Burgwal 9 2511 CH Den Haag

T 070 324 0880 E [email protected] www.run2day.nl

Volg ons op Facebook/run2daydenhaag

13

Sportkalender De hiernavolgende activiteiten geven slechts een geringe selectie weer van wat er allemaal georganiseerd wordt in sportminnend Nederland Oktober 20-10 26-10 26-10

Hoek van Holland – Den Helder Duathlon Weert Halve marathon van Monster

November 03-11 03-11 17-11 17-11 23-11 30-11

Duathlon Noordwijk Laan van Meerdervoort loop Duathlon Pijnacker Zevenheuvelenloop Rabo Beach Challenge Meijendelloop

December 08-12 08-12 14-11 15-11 29-12

1 van de 4 crosscircuit Sparta Beachrace Noordwijk-IJmuiden-Noordwijk Meeuwen Makrelen loop Duathlon Groesbeek 1 van de 4 crosscircuit De Koplopers

Collectieve wedstrijdkalender Op de RTC-site is de collectieve wedstrijdkalender te vinden. Hier kan iedere RTC'er zijn of haar (voorgenomen) deelname aan evenementen (uiteraard triathlons en duathlons, maar ook andersoortige evenementen als loopjes, toertochten etc.) aan clubgenoten kenbaar maken, en zien welke (andere)clubgenoten bij evenementen van de partij zullen zijn. Handig om bijvoorbeeld onderling afspraken te kunnen maken over meerijden, maar eerst en vooral leuk om zelf ideeën op te doen of anderen op een idee te brengen! De collectieve wedstrijdkalender is te vinden op: www.rtc-denhaag.nl/kalender. Om evenementen toe te voegen (of aan reeds op deze kalender geplaatste evenementen je naam toe te voegen), wordt je eerst om een wachtwoord gevraagd. Het wachtwoord is op te vragen bij Hans Geerts: [email protected]

14

Nisraman

Judith Vollebregt en Maarten Blommenstein

Vrijdag 26 juli Nisraman: 1 km zwemmen, 45 km wielrennen, 14 km mountainbiken en 10 km trailrun Vrijdag 26 juli Mika, Kings of Leon, Michael Jackson en een mixed cd......raampje open, zwoel briesje, avondzonnetje en een bus volgeladen met vier fietsen; twee race en twee atb, wetsuits, hardloopschoenen, fietsschoenen, badmuts, brilletjes, tent, slaapzak, bbq...pfff wat nog meer? ja wij! Maarten en ik op weg naar Nisramont! We zijn een duo! Het enige duo........:-) van de 140 deelnemers. Ik heb mijn mooiste setje kleding bij me voor de podiumplaats... Camping Floreal aan de rand van dorp La Roche heeft een mooi plekje voor ons: Wim (vP), Brenda, Marloes (Crietee, BC 2012) en wij drinken nog een lekker biertje voor het slapen gaan. En het wordt donker...Het was nacht, pikdonkere nacht, de regen slaat snoeihard tegen mijn tentje en ik moet plassen. Ik ga niet, gewoon negeren. Het weeralarm dat gisteren is afgegeven voor het weekend negeren we tenslotte ook. zaterdag 27 juli Om 06.00 uur gaat de wekker van Marloes. Dit is tegen de afspraken in, 06.30 uur was vroeg genoeg. Helaas rommelt Marloes luidruchtig door al haar spullen in haar tent heen. Pannenkoeken met stroop! lekker. Wim is z'n zwembril vergeten, ik ben mijn bidon vergeten. Gelukkig heeft Marloes haar auto volgegooid met alles dubbel. Op z'n allerlaatst melden we ons bij de inschrijfbalie en plakken we olympisch ogende cijfers op onze armen. Maarten en ik moeten allebei 1 zo'n stoer nr op een arm, andere arm wordt gewoon met stift gezet. 140 deelnemers in de regen aan de start bij de Ourthe...140 badmutsjes, brilletjes en tri-suitjes...over de rode loper zo hop! Als otters het water in. Daar barst het na enige tijd los in onweer, bliksem en regen. We worden niet uit het water gehaald dus door naar m'n racefiets. Ik kom uit het water achter Wim en op de eerste heuvel fiets ik zo tegen de billen van Mark! (Schoonhoven). Helaas heb ik maar een kortstondige blik op zijn billen want nadat we hijgend kletsen hoe leuk, zwaar en nat het is, sprint hij me gewoon voorbij. Lekker fietsen hoor in de Belgische Ardennen, de mist hangt in de bomen, super mooi, weilanden, koetjes, ja, ja, ik wil genieten tijdens het afzien. Al die mannen die ik snoeihard eruit heb gezwommen, halen me rustig 1 voor 1 weer in. Waar blijft Marloes denk ik...En waar blijft die muur? Hoe ziet dat er uit dan? 23%? Geen idee, zal toch zeker wel meevallen? Lekker fietsen, snoeihard naar beneden in de regen over asfalt voelt ernstig angstig, ik durf 56 km aan te tikken, harder voelt alsof ik vraag om een kus van het asfalt. Wat een tof parcours! Mooi! En daar is de muur!! f*&#!versnelling!...en precies dan natuurlijk word ik ingehaald door Aart (vd Hecke ook BC 2012)..mooie timing zodat ik zonder dat hij het ziet halverwege kan afstappen... Er is weinig publiek wat niet zo gek is aangezien het stroomt van de regen...Twee keer hetzelfde rondje is niet vervelend want het is een leuk rondje. Ik ben blij dat ik bij het parc Ferme ben. Waar is Maarten? Ik roep hem en daar! rechts! dus ik sprint naar rechts wel gek zo'n parcours onder de bomen door een bloemenperk.....en waarom gebaart iedereen wat anders? Oh...terug...onder het lint door terug op het parcours op de juiste wijze naar het

15

parc ferme. Maarten springt fris en fruitig op zn atb. Ik ben dolgelukkig dat ik klaar ben:-) Er waren 2 PF’s. Eentje beneden bij het stuwmeer voor het zwemmen en het racefietsen. De ander bovenop de heuvel voor het atb’en en het lopen. Omdat ik toch wilde zien hoe iedereen het meer in sprong fietste ik mee naar beneden. Halverwege het zwemmen brak de hemel open en stond ik volledig verzopen naar een meer te turen. Na de wissel snel naar boven gefietst en mijn atb klaargezet. Daarna 2 uur gewacht in de stromende regen tot (eindelijk!) Judith aan kwam fietsen. Tot op het bot verkleumd en zeiknat stond ik te wachten terwijl het om mijn oren flitste en donderde. Geen ideale start. Al klappertanden reed ik weg uit het PF om mezelf goed te warm te rijden. Direct de ontdekking dat je ondanks gebrek aan zonneschijn wél altijd een bril moet opzetten. Tijdens de afdalingen zag ik niets meer door de modder in mijn ogen. De rivier oversteken met mijn fiets op mijn nek en daarna een smerig steile klim. Maar daarna een fantastisch parcours! Mooie lange afdalingen, lekkere technische stukken door prachtig bos en gemene klimmetjes. Echt heel tof. Na 5 van de 16 kilometer was ik weer helemaal warm en wisselde naar het laatste onderdeel, 10km trailrun. De zon scheen inmiddels volop en ik holde de berg af. Dat viel mee en dat gaf een goed gevoel. Echter, what goes down must come up again… En dat viel enorm tegen! Die 10km waren ontzettend zwaar waarbij het parcours soms ver te zoeken was. Hele stukken steil omhoog waarbij je je handen moet gebruiken om niet achterover te kukelen. Halverwege was er een goede afkoeling door nog even 200 meter te moeten zwemmen. Lekker verfrissend en een leuke afwisseling. Gesloopt en eigenlijk niet heel gelukkig na anderhalf uur onder de finishboog door. En tja, dan krijg je een Belgisch pintje en mag je uitblazen. En dan zie je dat de Ardennen ontzettend mooi zijn maar dat je er niet gewoon niet hardlopen. Die avond een heerlijke barbecue. De volgende dag nog een klein rondje op de atb gedaan met Wim (de dames waren moe) op een rustig tempo om te genieten van de prachtige omgeving. Een aanrader voor iedereen om volgend jaar een weekend naar de Ardennen te gaan! Zoek in Youtube op ‘Nisraman2013’en je ziet een tof filmpje. Maar wel meer trainen dan Judith en ik!

16

Voorbij geflitst in Vlaardingen      

 

 

Marieke  Alberts  

In de aanloop naar het NK cross in Vlaardingen werd er al van alles over het fietsparcours gezegd. Ik was op vakantie en had daarvoor al het idee opgevat om mee te gaan doen aan het NK, een leuke vervolgstap na het WK, maar na al die berichten wist ik het zeker: ik doe mee. Dus de woensdag voorafgaand naar de parcoursverkenning gefietst, net als Robert, Bram, Jolien en Ferdinand, want dan weet je een beetje wat je te wachten staat. De avond voor de wedstrijd nog even geregeld dat ik met de auto van Leo mee heen kon rijden. Zenuwachtig? Deze keer niet, want voor mij staat er toch niets op het spel. Leo wel, hij heeft een titel te verdedigen. Bij aankomst in Vlaardingen gelijk mijn inschrijving geregeld: ik mocht starten met nummer 99. Terwijl ik het inschrijfformulier aan het invullen was, kwam er nog iemand binnen die mee wilde doen. Zij was de laatste en met 100 deelnemers zat de wedstrijd vol. Daar hadden ze in het wisselvak niet helemaal rekening mee gehouden, maar uiteindelijk heeft iedereen z’n fiets een mooi plekje kunnen geven. Terug bij de inschrijfbalie om te vragen waar de kleedkamers zijn, kreeg ik te horen dat ik niet met de wedstrijd mee mocht doen omdat ik geen atletenlicentie heb. Raar maar waar, het WK valt onder de ITU en het NK onder de NTB en van de ITU mag het wel en van de NTB niet. Het was vlak voor de wedstrijd, dus de mevrouw van de NTB had wat stress. En ik kreeg er ook bijna stress van, want ik mocht toch wel meedoen?! Gelukkig, het mocht, weliswaar buiten mededinging, maar ik wist toch al dat ik geen prijzen kon winnen. Groene zeep en rode lantaren Het zwemmen bestond uit drie rondjes van 500 meter in de Vlaardingse vaart. Het water was met 21 °C, deskundig gemeten door Michiel v. N., voor mij in wetsuit wat te warm. Ik was nog niet klaar met het eerste rondje of ik werd al ingehaald door de snelste zwemmers. Harald en Robert zag ik nog wel bij de start, maar ook die waren mij te snel af. Niet trainen op het zwemmen is niet aan te raden, want ik kwam als allerlaatste het water uit. Ik had nog niet eerder de rode lantaren gedragen, maar dat heeft zo z’n voordeel: ik kreeg een hand toegereikt bij het uit het water gaan en er liep iemand met me mee naar het parc fermé die aanwijzingen gaf. Aangemoedigd door Sylvia, Renate en Frits kon ik aan het fietsen beginnen. De eerste stuurfout was er gelijk al, want ik probeerde letterlijk door het lint te rijden. Daarna was het wat saai, zo zonder mededeelnemers. Gelukkig werd ik al snel op een rondje gezet door BNT’ers (Bekende Nederlandse Triatleten) zoals Rob Barel en de latere winnaar Jarrich van Woersem, slechts op enkele minuten gevolgd door ‘onze’ 17

Ferdinand. Nog zo’n voordeel van laatste zijn tijdens een NK; je krijgt ook mee hoe de toppers het ten opzichte van elkaar doen. Voor m’n gevoel gingen ze niet eens zo heel veel sneller dan ik. Een onaf ATB parcours is best een uitdaging voor je concentratie. Een van de snelle mannen kwam al mopperend mij voorbij gefietst: “Het is net groene zeep!” In de weg hangende takjes, daar fiets je gewoon doorheen. Maar als je bij het aantikken van een van de vele bomen merkt dat die toch wel hard is, ben je blij dat je wat risicomijdend fietst. Het enige wat nog ontbrak aan het mountainbikeparcours was iets van een heuveltje. Zwemmen is altijd m’n slechtste onderdeel en eenmaal op de fiets haal ik meestal wel wat mensen in. Nou, ook in het derde en laatste fietsrondje kwam ik nog steeds niemand tegen. Dan misschien met lopen? De eerste kilometers gingen zo soepel dat ik dacht dat het mogelijk moest zijn. Maar de enigen die ik inhaalde waren mensen die uit de wedstrijd stapten of een of meerdere rondjes op mij voorlagen. Daarna ging het helaas wat minder, ik kreeg een steek in m’n zij en moest even wandelen. Anders dan in het fietsparcours zaten er in het loopparcours wel een paar heuveltjes, waarvan een pittige. Vlak daarvoor haalde Michiel H. me in; ik vermoed dat hij 2 rondjes (= 5 km) op mij voor lag. Ook Frank zag ik op een gegeven moment uiterst geconcentreerd lopen. Bij het lopen is laatste zijn eveneens best handig, want dan fietst er iemand met je mee. ‘Mijn begeleider’ nam keurig mijn half opgegeten gelletje in ontvangst en ik kon een beetje met hem kletsen. Na een tijdje bleek er toch nog iemand achter mij te lopen, dus weg begeleider. Blijkbaar was hij ergens de weg kwijtgeraakt ofzo, want ik had hem niet ingehaald. In het laatste rondje haalde hij me toch nog in. Bij de finish hadden ze op mij gewacht met de prijsuitreiking, omdat ze dachten dat ik in de categorie t/m 23 jaar viel en daar waren maar twee andere deelnemers. Toen ik lid werd van RTC viel ik nog net wel in die leeftijdsgroep, maar dat is toch al wel weer even geleden. Bij de 65-plussers wist Leo zijn titel te prolongeren. Voor iedereen tussen de 24 en de 40 jaar was er geen age group, maar als de categorie 24-40 had bestaan, was Ferdinand derde geworden. Chapeau! Ook aan de rest van de deelnemers en de organisatie. Na afloop kon ik met Harald mee terug rijden en hebben we onderweg nog wat Tri-bunes bezorgd.

18

Technische Rubriek

Leo Meewisse

De kunst van het mountainbiken. Natuurlijk is het op de mountainbike wel even anders dan op de racefiets. Het is behalve avontuurlijk ook nog een stuk technischer. Het gaat hier over de onderdelen : sporen lezen, schakelen, omgaan met obstakels, klimmen, dalen, trapfrequentie, remmen(noodstop) en controle houden op een stuiterparcours. Sporen lezen: Het belangrijkste onderdeel bij het mountainbiken. Kijk voortdurend 10 tot 15 meter vooruit. Dit is afhankelijk van je snelheid... hoe harder hoe verder. Zodat je de tijd hebt om te beoordelen waar het spoor de minste rolweerstand geeft, waar de obstakels zitten, hoe de bochten er bij liggen en welke versnelling het best gekozen kan worden. Op het strand is er wel wat ervaring voor nodig om de hardheid van het zand te beoordelen. Meestal moet je dicht bij de waterlijn zijn maar dat kan ook verschillen. Een bundel ingereden sporen is meestal het gemakkelijkst te vinden, maar kijk uit voor de omgewoelde plekken waar een van je voorgangers al is gevallen. Schakelen: Vaak is er een afdaling met daarna weer een klim. Het is dan zaak om zoveel mogelijk snelheid mee te nemen alvorens je aan de beklimming begint. Met je grote of middenblad kan je aardig wat snelheid houden, maar in een steile klim heb je mogelijk je kleine voorblad nodig. Het lastigste is om te timen wanneer je naar je kleinere voorblad gaat. Schakel je te vroeg dan moet je 200 toeren trappen en heb je dus geen aandrijving meer. Schakel je te laat, dan val je al stil en ben je van de fiets af. Om voor te kunnen schakelen moet de spanning echt geheel van de ketting af, anders werkt het niet. Ga je naar een groter blad , dan moet je de hendel vasthouden tot de ketting is overgegaan. Omdat de tandwielen van je achter pion veel kleiner zijn gaat schakelen daar veel sneller en is een momentje van minder spanning op de ketting voldoende. Obstakels: Die zij er in allerhande vormen en maten. Neem ze tijdig waar, dan kan je er het beste mee omgaan. Zo zijn er stoepranden waar je eenvoudig op kunt springen. Voorwiel opwippen en achterwiel opwippen. Goed timen en oefenen dus! Bij hoge snelheid ga je met beide wielen tegelijk omhoog. Iets lastiger maar je kan het leren. Link zijn ook (natte) boomwortels in je route vooral als ze schuin liggen. Haaks er over sturen of er over wippen. Rijdt ook altijd recht over houten bruggen heen, want ze kunnen spekglad zijn en een onverwachte zwemtraining is niet de bedoeling. Klimmen: Hiervoor verwijs ik naar hierboven en een eerdere technische rubriek die je kan vinden op de RTC site bij Tri Tech Talk. Dalen: Mijn devies is, eerst je fiets weer op snelheid brengen en daarna uithijgen van de voorgaande klim. Is het een stuiterparcours, (meestal) dan ga je altijd een klein stukje uit het zadel. Stevige greep op je stuur houden met zo nodig enkele vingers aan de remmen. Je armen en benen blijven soepel ontspannen en 19

"gehoekt". Laat die fiets maar stuiteren en houd je lijf stabiel erboven. Ga je toch zitten dan moet je zitvlak dit allemaal doorstaan en het vreet energie, vanwege de onnodige stuiter bewegingen die doordringen tot je eigen massa. Bij een erg steile afdaling moet je je gewicht naar achteren brengen, soms tot ver achter je zadel. Voorkom dat je over je voorwiel heen duikt. Trapfrequentie: Ideaal is het als je die kan aflezen op je fietscomputertje. Het toerental waarop je het meeste energie kunt leveren verschilt per persoon en ligt tussen de 85 en 100 toeren. Dit wordt ook wel cadans genoemd. Bij beklimmingen mag het iets afzakken, maar niet te veel, dus tijdig terug schakelen Remmen: Het beste doe je dit met beide remmen tegelijk. Je loopt dan de minste kans om weg te slippen. De grootste remvertraging realiseer je echter met de voorrem, maar daar zit ook het grootste gevaar. Omdat je gewicht bij het remmen naar voren wil schuiven raak je daardoor ook gemakkelijker in een slip en je kan zelfs over de kop slaan. Breng je gewicht naar achteren, dan kun je harder remmen zonder te slippen of over de kop te slaan. Je voorwiel moet altijd blijven draaien, dan kan je ook nog blijven sturen! Voor de noodstop verwijs ik naar een eerdere Tri Tech Talk op de RTC site Stuiterparcours: Is eigenlijk al beschreven bij het afdalen, maar op vlakke stuiterparcoursen geldt eigenlijk hetzelfde. Als je gaat staan heb je de beste controle over je rijwiel. Wees zuinig op je zitvlak en zorg voor een goed zadel met een juiste afstelling. Ik verwijs opnieuw naar een eerder gepubliceerde TTT op onze veelzijdige site over zadelpijn e.d. Flink oefenen allemaal dus want oefening baart kunst! Een hele goede instructie video: http://www.youtube.com/watch?v=AxJ3AfSPgj8

20

IN & VERKOOP VAN GEBRUIKTE AUTO’ S. ONDERHOUD & REPARATIE VAN ALLE MERKEN. SCHADE TAXATIE & REPARATIE. APK KEURINGEN OOK VOOR DIESELS.

KOOPMANSSTRAAT 5a 2288 BC RIJSWIJK Industriegebied PLASPOELPOLDER Open ma/vr. 08.30-17.00 TEL. 070-3909045 FAX.070-4150367 MOBIEL FRITS 06-24621315 JOHN 06-24507572 UITLATEN – REMBLOKKEN – BANDEN – STARTMOTOREN – DYNAMO’S – RADIATEUREN – BOUGIES - STUURHUIZEN – OLIE – AANDRIJFASSEN – HOMOKINETEN – REMSCHIJVEN – AUTORUITEN REMCILINDERS – KOPPELINGEN – SCHOKDEMDERS – TREKHAKEN – DRAAGARMEN – LUCHTFILTERS - OLIEFILTERS – SPOORSTANGEN – UITLAATRUBBERS – LAMPEN – PLAATWERK

MAXLIFE SERVICE CENTER – MAXLIFE SERVICE CENTER – MAXLIFE SERVICE CENTER

21

Even kennismaken met:

Sinds wanneer ben je lid van RTC? Juli Wat is je leeftijd? 28 Wat doe je voor werk? Ik werk bij uitvaartverzorging J. Henning als algemeen- en facilitair medewerker uitvaartverzorging Wat is je (sport)achtergrond? Krachttraining, voetbal, hardlopen, Pilates Hoe ben je met RTC in aanraking gekomen? Door mijn moeder (Tammy Baur) Welke training volg je momenteel bij RTC? Alleen zwemtraining Sinds wanneer doe je aan triathlon / duathlon en wat is je PR? Waarvoor ben je nu aan het trainen? Zwemtechniek leren en zwemconditie opbouwen Waar word je blij van en wanneer haak je af bij een training? Ik word blij van een goeie training en haak af bij overbelastingspijn en blessure Heb je nog andere hobby’s? Films kijken, lezen en leuke dingen doen en buiten zijn. Alleen, maar ook met andere mensen Wat ik verder nog wil zeggenIk heb er zin in en hoop de vereniging en meer leden beter te leren kennen

22

De hele van Keulen

Maarten Witteman

Ruim anderhalf jaar geleden ontstond het plan om samen met Wim een hele triathlon te doen. Een hele moet je immers wel eens gedaan hebben. Even later haakte ook Lion aan. Even inschrijven en klaar! Nu nog even trainen en dan zouden we op 1 september los gelaten worden. Appeltje eitje. De training in de winter verliep voorspoedig. Fietsen is dan vaak een probleem door het licht en het weer. Maar met een groepje fietsten we iedere woensdagavond een “rustig” rondje op onze redelijk verlichte fietsen door de duinen. Eigenlijk verliep alles bij mij voorspoedig. Tot twee weken na de CPC (een wedstrijd die ik ook al snel wil vergeten). Aan het einde van een baantraining schoot er iets in mijn lies. Pijnlijk! Een ding was direct duidelijk, dit was niet goed. Zweepslag was de analyse even later. Eerst mocht ik even zes weken rust houden. 1 september was nog ver, dus ik maakte me nog niet echt zorgen. Gelukkig kon ik wel wat fietsen op m'n mooie nog glimmende racefiets. Maar zwemmen en lopen was een probleem. Aanvankelijk was het plan om in te zetten om een goed looponderdeel. Lopen is mijn sterkste punt, dus daar zou ik veel tijd kunnen pakken. Door deze onvoorziene verandering heb ik uiteindelijk vooral veel gefietst. De laatste maanden een kleine 1000 km per maand. Zwemmen kon ik pas weer langzaam oppakken toen de buitenwatertrainingen waren begonnen. Twee maanden voor de wedstrijd was het lopen nog steeds vrij kansloos te noemen, maar het zwemmen ging om de een of andere reden wel erg goed. Maar toch.. Als je niet goed kan lopen, moet je dan wel starten ging door mijn hoofd. 1 september kwam steeds dichterbij. De ooit beoogde finishtijd van 10.30 veranderde langzaam naar “als ik uberhaubt maar finish”. Maar dit jaar is ook gebleken wat een mooie vriendenclub RTC is. Veel mensen hebben me geholpen met tips, materiaalhulp, als trainingsmaatje en het delen van ervaringen. Echt hartverwarmend! Enige tijd later was het dus zo ver. De tassen stonden klaar voor vertrek naar Keulen. Een tikkie nerveus. Want niet optimaal kunnen trainen, en t is toch wel een afstandje, zo'n wedstrijd. Maar goed, vrijdagavond aangekomen. Eerst lekker ontspannen wat eten. De volgende dag even de toerist uitgehangen in Keulen. Als je er toch bent moet je ook wat van de stad zien tenslotte. Ondertussen werd op de vraag wie er zou winnen steevast door ons drie geantwoord “het is een strijd met jezelf, wat de ander doet is totaal onbelangrijk” Tuurlijk! We zijn tenslotte helemaal niet competitief. Daarna de startspullen ophalen en fiets en wat andere dingen afleveren. Alleen dat is al een lastig ding op zich met twee verschillende wisselzones. Maar alles was super geregeld en we konden alles goed afgeven. 's Avonds vroeg naar bed, 4 uur zou de wekker gaan. Niet alleen voor Wim, Lion en mij een opgave. Maar Michelle, Helen en Lorena moesten ook net zo vroeg op. En voor supporters is een hele ook best wel een lange dag. Na een flink ontbijt van 6 witte puntjes met jam (tip van Michel) op weg naar de start. Na de briefing een reepje en het water in. Enthousiast als we waren doken we er in. Het water was heerlijk! Niet te koud en superhelder! Maar wat deden al die roze badmutsen om ons heen? Rood was de kleur van de hele. Daarna startte er een duits klassiek nummer in. Terwijl Wim en ik in foute Duitse grappen van erbarmelijk niveau grossierden werd iedereen stil om ons heen. Oeps, een kerklied? Het is zondagochtend... En die roze 23

badmutsen. Zijn dat niet de elite die enkele minuten eerder starten? Shit! Dit is het volkslied! Snel stilletjes de rode badmutsen maar opgezocht. 5 minuten later ging het startschot voor ons. Zwemmen in de roeibaan van Keulen is ideaal. Er liggen lijnen in, en dat is voor zwabberzwemmers als ik perfect. Zwem je geen meter te veel. En iedere 250 meter stond er een afstandsbord. Zwemmen leek erg goed te gaan, maar zeker weten wist ik dat niet. Op het 2 km punt bleek ik 35 minuten onderweg te zijn. Dat ging super! Nu tempo vasthouden en terug. Terug ging iets trager en uiteindelijk kwam ik met 1,13 het water uit. “Hey, de fietsen van Wam en Lion hingen er nog. Zal ik ze nog zien tijdens de wissel? Dat kan dan flink stuivertje wisselen worden tijden het fietsen” dacht ik. Daarna een flink rustige wissel gedaan. “op een dag maken die paar minuten toch niet uit” was de gedachte. En dat klopt, al gaat er na een dag of 2 toch een “wat als” gedachtestroom door je heen. Daarna begon het fietsen. Eerst richting Keulen om daarna drie grote ronden te rijden. Het fietsparcours was heerlijk! Een brede, vlakke snelweg lag naar me te grijnzen. Dus gas op de pedalen en gaan! Nou ja, het moest ontspannen blijven om nog wat over te houden bij het lopen. Dus m'n hartslag tussen de 130 en 140 proberen te houden. Het fietsen ging prima. In het centrum van Keulen was het even bochtig met een venijnig klimmetje over de brug heen en weer. In die bocht stonden Michelle, Helen en Lorena aan te moedigen en foto's te maken. Altijd weer een motivatie om de volgende ronde in te gaan. Het voordeel van rondjes met een heen en weer stuk is ook dat ik Wim en Lion regelmatig tegenkwam. Wel zo gezellig! Na het stukkie fietsen op weg naar de tweede wisselzone. Die wissel ging vrij dramatisch. Helder denken, toch al geen specialiteit tijdens het sporten, was even lastig. Maar even om je heen kijken, ademen, schoenen wisselen en een gelletje en onder luide aanmoedigingen van de drie dames (ze waren werkelijk overal die dag) begonnen aan het lopen. Door de slechte voorbereiding op het lopen was ik vrij angstig voor de marathon. Aan het begin lag het tempo lekker. Maar met 4.30 de km vrij hoog. Te hoog eigenlijk. Ook al is de marathon van begin tot eind een inhaalrace geweest. Best lekker. De eerste ronde van 14 km ging goed. Boven verwachting, er kon zelfs nog een zijwaarts pasje van af. Maar beetje bij beetje zakte het tempo in. Tsja, wat wil je. De laatste ronden deed vrij veel pijn. Bij het fietsen al iets in mijn knieholte verrekt, en dat werd er bij de marathon niet beter op. Maar ja, nu nog stoppen. Dat nooit! De laatste 4 km kon ik gelukkig het tempo weer herpakken en kon ik mijn race weer voortzetten. Nog even die verrekte wenteltrap op en dan de brug over op weg naar de finish! Onder luid gejuich werd ik binnengehaald! Door het publiek en Michelle, Helen en Lorena. Een leukere finish kan je je niet bedenken. Nu nog even wachten op Wim en Lion die eventjes daarna binnen kwamen. Iedereen was gelukkig gefinished! De tijd? 10.13.27 en daar ben ik best trots op.

24

Uit de oude doos!  

 

 

 

 

 

Hans  van  Vliet  

 

Aan me nooit niet!   Waggelend in mijn eendje op weg naar de studie biologie in Utrecht, is er met Tammy en nog twee andere studiegenoten wat afgekletst. Naast het bespreken van de wereldproblematiek ging het ook over sporten. Tammy had het over een groep mafferikken die vanuit een kelder aan de Aagje Dekenlaan zwemmend, fietsend en lopend voor de triathlon trainden. Toentertijd kwamen via de AVRO de triathlon beelden regelmatig op TV. Op mijn netvlies staan de gevleugelde woorden van de kapot gesporte finisher gegrift: “Ik voel me goed!” Woorden die voor mijn sportbeleving nog steeds hoog in het vaandel staan. Ik ben pas vanaf mijn laat puberale fase bij een vereniging gaan sporten. Een kennismakings cursus heeft mij bij ADO honkbal doen belanden. John Barret, een echte Amerikaan, heeft me ontdekt. Als pitcher heb ik veel harde ballen over de plaat gegooid en ver het veld ingeslagen. De warming up en cooling down waren aantrekkelijk, het lopen trok me wel. Helaas totaal niet explosief, wat nu juist in deze sport wel belangrijk is om daarmee sprintend via de kussens de thuisplaat te bereiken. De Hague Road Runners losten mijn duurloopverlangen op. Nooit echt snel geworden, maar een 10 in 36.20, een 10 miles in 59.47, een halve in 1.19.30 en de marathon in 2.59.36, zijn best wel tijden waar ik nog steeds trots op ben. Hete en lange zomers waren vroeger schering en inslag en hardlopen was dan voor mij een crime. Met fietsen, o.a. 4 weken, pas getrouwd met Christel, zigzaggend door België en vanuit Kristiansand Noorwegen terug fietsen naar Nederland, al de studeer/woon/werk kilometers heb ik mijn kuiterige fietsbenen ontwikkeld. Ik was overgehaald en hoefde alleen nog maar mijn naar zuurstof happende basisschool 50 meter borstcrawl te verlengen naar 1 km. Ik wilde best wel lid van RTC worden, maar de hele triathlon gaan we dus niet doen! Het moet gezellig blijven. Mijn motto is altijd geweest dat je over de finish komend het genot bewust moet kunnen delen met de supportersschare en andere triathlonidioten. Nooit zal ik mijn marathon debuut vergeten. Etten Leur was de place to be. Met 2 vrienden heel veel kilometers gemaakt. Een simpel rekensommetje ( 2 maal de halve marathon tijd + 10 minuten) bracht de 3 uurs grens binnen hand bereik. De waarheid was helaas anders. In de 1 november vrieskou liep lonely macaroni in het Brabantse landschap zich teleurgesteld, maar een levensles wijzer, af te vragen hoe het nu toch mis had kunnen gaan. De halve liep ik net onder 1.25, ik voelde me goed en toch timmerde de Man met de Hamer me na 35 km genadeloos neer. Bij de finish stond gelukkig Christel met een bosje bloemen reikhalzend naar me uit te kijken. Mijn eindtijd was 3 uur en 54 minuten. Bij mijn 5e poging brak ik in Rotterdam de 3 uurs grens en was het tijd voor andere uitdagingen. Na een winter flink ploeteren, bereikte ik zeer voldaan mijn doel om relaxed de kilometer in 20 minuten te zwemmen. Cees van loon wilde graag dat ik harder ging, maar ik zag daar de noodzaak niet van in. Het heeft iets met killersinstinct te maken wat ik helaas moet ontberen. En wat zou ik met veel training en

25

energieverlies de kilometer in 19 minuten zwemmen? Je moet immers ook nog fietsen en zwemmen. Al gauw bleken de RTC-ers verschrikkelijke duursporters te zijn. Er was een verdwaasde man die 15 keer achter elkaar de gehele triathlon volbracht? Mijn prestaties zijn beperkt gebleven tot ellenlange fietstochten zoals rondje IJsselmeer, in telkens een weekend de 12 Provinciëntocht, de 12 hoofdstedentocht, de Beneluxtocht, waterfietsend de Elfstedentocht. Michel Meerts heeft me zelfs twee maal uitgedaagd om 24 uur non-stop bij De Spartaan te fietsen. Rondjes ’s nachts van 500 meter en jammer genoeg net niet de 750 km! Helaas ging al dit gesport wel ten koste van mijn loopsnelheid. De gezelligheid bij ons nieuwe onderkomen in het Zuiderperk speelde ook niet echt mee om de snelheid van sporten te consolideren. Mijn voor sommige wat twijfelachtige bijnaam, Hans van der Palm, heb ik al genietend van de combi van sporten en van gezelligheid door Kees Arisz opgespeld gekregen. Door al dat extreme duurzame gedoe ben ik, ondanks mijn belofte het niet te doen, gegroeid naar het idee de hele afstand een keer te gaan doen. Een gefocuste sport vakantie met Christel en mijn zonen Joost en Bram aan de voet van de Mont Blanc hebben de uiteindelijke basis gevormd voor een eenmalig zeer geslaagd triathlondebuut in Almere. Joost en Bram vergezelden mij op het water in de rubberboot en Christel zorgde voor de onmisbare support tijdens en na het fietsen en lopen. In 2000 rondom Almere heb ik gecontroleerd gezwommen, tegen alle adviezen keihard gefietst en uiteindelijk met een tweede adem de marathon kleverige Squeezies wegkauwend uitgesloft. Alles bij elkaar resulterend in een eindtijd van 10.45 uur. Er over kunnen praten is mooi genoeg en nooit meer doen dus. Vanaf dat moment heeft Andre mij regelmatig de memorabele woorden toegesproken; “Hans, het wordt nooit meer wat het is geweest!”. Om zijn woorden te bewerkstelligen heb ik mijn Speedo in de wilgen gehangen, heb ik van mijn ATB fiets een asfaltridder gemaakt en hebben de achillespezen regelmatig roet in mijn sportieve hardloop uitspattingen gegooid. Gelukkig heb ik inmiddels de balans weer gevonden en help hardlopende collega’s aan een net onder het uur 10 km tijd, fiets ik met Herman elke zaterdag orerend door Zuid-Holland, heb in de laatste vakantie 7 boeken (o.a. Inferno en Ventoux) in de Alpen gelezen, fiets hijgend een col, wandel door de Alpen weides, kijk om me heen en geniet van de natuur, heb me aangesloten bij de ultra langzame loopgroep en geniet al met al van alles wat ik in een andere sportbeleving toch nog kan. Het stokje uit de oude doos geef ik door aan Jacky

26

Naam Hans van Vliet Geboorte datum 23 november 1957 Geboorteplaats Loosduinen Partner Christel Kinderen Joost en Bram Opleiding PABO en MO Biologie Eerste baantje tomaten plukken en later in de Freesia’s Beroep docent/decaan en onderwijscoördinator op het ROC Mondriaan School voor Handel Lievelingsgerechten aardappelen, groente en speklapje, maar ook allerlei pasta’s Lekkerste drankje Palm Schrijvers vroeger veel gelezen Louis Paul Boon en Guus Kuijer, nu wat in de vakantie beschikbaar is Film Entouchable was fantastisch, actie thriller en natuur Mooie aansprekende acteur Donald Sutherland Muziekliefhebber van alles, maar helaas niet zelf musicerend Hobby's buitenzijn Hekel aan asociaal oogklepperend hard fietsen Sporten volleybal, basketbal, roeien, honkbal, hardlopen en fietsen Leukste training joggen door de natuur Mooiste wedstrijd was o.a. mijn buitenlandse kwartje van Bourg St Maurice

27

Even kennismaken met:

Sinds wanneer ben je lid van RTC? Ik ben sinds augustus 2013 lid van RTC. Wat is je leeftijd? Ik ben 29 jaar. Wat doe je voor werk? Ik ben een geoloog, ik werk bij GDF SUEZ E&P Nederland B.V. in Zoetermeer. Wat is je (sport)achtergrond? Ik heb 10 jaar rugby gespeeld. Hoe ben je met RTC in aanraking gekomen? Ik heb RTC op internet gevonden. Welke training volg je momenteel bij RTC? Momenteel, volg ik de zwemtraining en de hardlooptraining in het stadion. Sinds wanneer doe je aan triathlon / duathlon en wat is je PR? Ik heb mijn eerste triatlon gedaan in juni 2013 (Amsterdam Nieuw West Triatlon, sprint afstand). Sindsdien heb ik 6 triatlons gedaan, van sprint tot halve afstanden. Mijn laatste triatlon was de Almere Challenge halve afstand (5:32). Waarvoor ben je nu aan het trainen? Ik ben nu aan de training voor de New York Marathon in november 2013 en de IM 70.3 Pays d’Aix in mei 2014. Waar word je blij van en wanneer haak je af bij een training? Ik vind lange afstand fiets training en duur zwe training leuk. Ik haak bij niets af… Heb je nog andere hobby’s? Ik heb geen tijd voor andere hobby’s maar ik zit in het reserve leger in Frankrijk (ongeveer 20 dag per jaar). Wat ik verder nog wil zeggen Ik ben een fransman, ik woon sinds november 2011 in Scheveningen. Ik ben getrouwd en heb een dochter van 1½ jaar, en ik probeer Nederlands te leren…

28

Clinic: niet voor Flierefluiters

Uco Sobering

Het is een warme wonderschone avond op die donderdag 29 augustus 2013 als een lange stoet lopers van de Residentie Triatlon Club zich langzaam vanaf de PGS trainingslocatie in beweging zet. Gezien de opkomst moest welhaast sprake zijn van een bijzondere happening. En dat was het ook. De vermaarde triatleet Bert Flier zou een clinic geven, waarin 3 belangrijke onderdelen van de triatlon aan bod zouden komen: de warmingup, hardlopen en zwemmen. Warming-up Aangekomen op het voor de meeste RTC-ers bekende veldje in het nabijgelegen bos in Ockenburgh werd stilgehouden en schaarde de groep zich in een grote kring rondom de trainer voor die avond. Wat volgde was voor menig deelnemer een vrij nieuwe ervaring: corestability-oefeningen! Wat? Jazeker, Bert had een 15 tal rompoefeningen op het programma staan, die de op dit vlak niet veel gewende RTC-ers nog dagenlang zou heugen. Spiergroepen waarvan het bestaan aan sommige deelnemers nauwelijks bekend waren werden flink onder handen genomen. Onder veel gezucht en gesteun (en zelfs lichte protesten her en der van deze en gene) werd deze warming-up in een stief kwartiertje afgewerkt. Onthutsend was het soms om te zien, dat flink wat deelnemers niet of amper in staat bleken om de meest eenvoudige oefeningetjes, bijvoorbeeld 45 seconden “planken” of “push-ups” gedurende hetzelfde aantal seconden, vol te houden. En het waren niet de minsten! Conclusie: het is echt noodzakelijk om hieraan wat meer aandacht te besteden. Eigenlijk elke dag een kwartiertje. Hardlopen De nabijheid van de puinduinen maakte het voor Bert makkelijk om een kort maar heftig loopparcours-je uit te zetten, waarin uiteraard een venijnige klim was opgenomen, maar ook de voor Beach Challenge deelnemers bekende spectaculaire (ATB) afdaling. En we deden dat in estafettevorm. At random werden duo’s gevormd, die het tegen elkaar opnamen. Het afmattende rondje moest in totaal 6 x bedwongen worden: door elke deelnemer 3x dus. Belangrijkste les: loop niet voorovergebogen die trap op, maar probeer zo rechtop mogelijk die hindernis te nemen en wel per trede. Discussiepunt bleef hangen of je die trap naar beneden ook per trede moest nemen (de oudjes) of twee treden tegelijk (de jeugd). Velen laafden zich na dit intensieve onderdeel aan het heerlijk koele pompwater van de Puinduinen. Zwemmen Iedereen was in trisuit gehuld en had een zwembrilletje bij zich. Op naar de zwemlocatie Kijkduin, waar een licht bruisende zee de verhitte lichamen van de clinic-deelnemers een beetje zou gaan afkoelen. Dezelfde duo’s als bij het hardlopen legden nu, eveneens in estafettevorm, ieder 3 x een heerlijk verfrissend 50 meter zwemparcours af. De combinatie van eerst hardlopen en daarna lekker die zee induiken was mede door het warme weer ideaal. Na die zeeduik gingen de loopschoenen weer aan en liep ieder in zijn/haar eigen tempo terug naar PGS. 29

Eindconclusie Het is echt mogelijk om trainingen te organiseren, waaraan ongeacht het niveau iedereen kan deelnemen en het is echt leuk om op twee van de drie triatlononderdelen achter elkaar trainen. Dus straks bijvoorbeeld ook na een fietstraining direct de loopschoenen aantrekken en pakweg 5 km rennen! Afwisseling is immers de basis van onze sport! Kortom de koppeltrainingen moeten we nieuw leven in gaan blazen! Maar wat vond Bert Flier er eigenlijk zelf van? Daar was ik toch ook wel nieuwsgierig naar. Dus even een mailtje gestuurd en hieronder treffen jullie zijn indruk van die memorabele augustusavond. “Ik vond het geweldig om te zien dat er zoveel RTC-ers de moeite hebben genomen om de clinic bij te wonen. Ik heb de koppen niet geteld, maar het waren er iets van dertig. Mijn indruk van de RTC-ers, gevarieerd niveau en goede Haagse humor. De training heb ik zo proberen in te richten dat een grote groep van divers niveau samen kan trainen. Op een leuke, brede manier: vandaar de combinatie van lopen en zwemmen. En natuurlijk, als aftrap, een blokje rompstabiliteit. Ik kon me niet aan de indruk onttrekken dat dat onderdeel niet vaak aan de orde komt;) Over het nut en onzin van core stability ga ik hier niet teveel zeggen. Wel dat de meningen erover verschillen en dat mijn mening is dat rompstabiliteit een basisonderdeel is van een trainingsprogramma en dat het je niet alleen helpt om beter te kunnen zwemmen, fietsen en hardlopen maar ook om in je dagelijkse bezigheden een betere houding te hebben. De estafettes in de Puinduinen en op het strand vond ik gaaf om te zien. Er werd goed en hard getraind. En, meest belangrijk, lol gemaakt. Mijn hoogtepunt van de avond: de verwisselde schoenen. Van iedereen, behalve van mij. Dat is pas respect tonen;)” Rest nog 1 vraag: wanneer is de volgende clinic? En zou dat bijvoorbeeld een winterclinic kunnen worden met de mountainbike gevolgd door een crossloop? See You @ next clinic

30

Ameland 2013

Wilfred Hoogerbrug

Een aantal weken voor mijn Tri-debuut tijdens de Beach Challenge 2013 werd ik wat onrustig. Niet alleen nam de spanning voor de wedstrijd toe, ik realiseerde me ook dat ik in een enorm gat zou kunnen gaan vallen na 13 juli. Maanden van steeds intensiever trainen en daarmee gepaard gaande verschuiving van je sociale leven kun je toch niet zomaar abrupt beëindigen? En bovenal, dat wilde ik ook helemaal niet! Op een gezellig gezellige nazit van de donderdagavondtraining had ik ondertussen de prachtigste verhalen over het RTC-weekend op Ameland gehoord. Een nieuwe uitdaging, dat was natuurlijk de oplossing. Het koste weinig moeite een aantal mede BC cursisten over te halen: de inschrijving van Manon, Marjan, Marja, Roos en mijzelf was een feit. Donderdag 5 september, de dag voor vertrek naar Ameland, worden we nog opgeschikt door een pijnlijk bericht uit Oostenrijk. Armin, de meest fanatieke BC supporter dit jaar, is tijdens de training voor het EK triathlon over de kop geslagen. Resultaat: een gebroken sleutelbeen en veel pijn! Nadat de bondscoach heeft beloofd Armin zondag veilig thuis te brengen besluit Manon de volgende dag toch met ons af te reizen naar Ameland. Iets later dan gepland verlaten we vrijdagochtend de parkeerplaats van het Zuiderpark om via een ongeplande tussenstop de laatste ‘verdwaalde’ ex BC-er met oude bus op te pikken en vol gas richting Holwerd te rijden. Tegen ieders verwachting in wordt de boot van 13.30 toch nog gehaald. Hier ontmoeten we gelukkig ook aardig wat RTC collega’s zodat we eenmaal aan wal alleen maar bij het peloton hoeven aan te sluiten om bij 'ons' landgoed High Chaparral te komen. Op het terras zitten een aantal earlybirds met koffie en stroopwafels in het zonnetje. We stellen ons voor aan de voor ons nieuwe gezichten waarbij Tanja direct mijn ‘vrijpostigheid’ op de RTC-facebookpagina afstraft door mij te vragen, ‘uiteraard geheel vrijblijvend’ en ‘je mag natuurlijk ook nee zeggen’, of ik een verslag van het Ameland weekend wil schrijven voor de Tri-bune. Na de koffie en het 'stapelbedscoren' vult het terras zich met trisuits en fietspakken: we gaan parcours verkennen. Uiteraard onder leiding van onze eigen wereldkampioen Leo. De fietspomp met manometer is even het meest gewilde artikel op ons landgoed en ik hoor voor het eerst de uitspraak die later de meest gebezigde van het weekend zal blijken: ‘Wil jij even aan m’n banden voelen?’.

31

Ameland blijkt inderdaad een prachtig eiland. Het fietsparcours is mooi, heel gevarieerd en over het algemeen goed te fietsen. Bij de splitsing van het ‘m’ en de ‘OAK'-parcours (kort en lang) maken we een groepsfoto en weten we Leo nog net te overtuigen het bij de M te gaan. Een goed keus want de rest van het parcours leidt voornamelijk over het strand waar ik leer hoe belangrijk navigatie is en dat mijn banden in elk geval veel te hard waren. Volgende keer toch maar iemand laten voelen.

Nadat we de douches hebben getest doen we een drankje in de living. Tanja blijkt een tafeltje voor ongeveer twintig te hebben gereserveerd bij Italiaan San Remo in Nes. "Geen idee of dat de zelfde is als ‘die zoute’ van vorig jaar", laat ze ons nog weten. Maar weinigen laten zich hierdoor afschikken. Het eten smaakt prima. Uco laat voor de zekerheid wat garnalen van z’n pizza vallen, Michel bestelt als dessert nog een pizza Hawaii en Brenda blijkt een meester in hoofdrekenen. De Italiaan lacht heel vriendelijk als we z’n toko weer verlaten. Terug op ons landgoed blijkt de fiets zo gek nog niet. Michel en Frits komen na hun monsteretappe bijna gelijk met ons binnen terwijl ondertussen het gerucht gaat dat Judith en Maarten B. met de auto naar Harlingen zijn gereden in plaats van Holwerd. Ze zullen waarschijnlijk tot de eerste boot van zaterdag ochtend moeten wachten. Een half uurtje later komen Judith en Maarten met stoïcijns gezicht binnenlopen. We zijn compleet! De meeste duiken er vroeg in maar ik wil eerst nog alle ervaringen van ‘de hele’ in Keulen van Maarten W. horen . Als we bij het hoofdstuk voeding aankomen en hij me vertelt dat de lever heel belangrijk is omdat die vetten omzet in energie, smaakt m’n biertje ineens een stuk minder, we gaan slapen. Ondanks de late starttijden is iedereen zaterdagochtend vroeg uit de veren. De voorspelde tropische temperaturen vallen gelukkig mee en volgens Maarten W., die als toeschouwer mee is dit weekend, "zit iedereen enorm in z’n eigen wereldje". De belangrijkste thema’s zijn: wat zal ik nog eten, hoe laat ga ik weg, kijk jij nog eens naar mijn rem, in welk parc fermee leg ik nou wat maar bovenal gaat de aandacht weer uit naar de bandenspanning. Zelf de meest ervaren strandracers lijken deze ochtend onzeker te worden en zijn op zoek naar advies en/of bevestiging. Kortom: er wordt weer veelvuldig aan elkaars banden gevoeld. Het valt me op dat de gegeven adviezen maar zelden worden opgevolgd. Volkomen terecht denk ik. Debby, die zich al sinds vrijdagochtend niet fijn voelt besluit niet aan de wedstrijd deel te nemen en terug naar Den haag reizen om daar uit te zieken. Dat wordt revanche in 2014 32

Klokslag 11 uur klinkt het startschot voor de OAK (Open Amelands Kampioenschap). Wat een knal! En wat een prachtig gezicht om zo’n kudde zwemmers de haven binnen te zien zwemmen! Een klein uurtje later zal ik ondervinden dat in zo’n kudde zwemmen niet meevalt. Wat een watergevecht tot aan de boei! Misschien kan Yael ons wat waterpolo trucjes leren om beter uit zo’n scrimmage te komen. Omdat mijn wissels vaak nogal traag zijn besluit ik zonder handschoenen te fietsen. Ik besluit al snel een energie-gelletje te nemen wat niet helemaal zonder knoeien lukt. Gevolg: glibberige handen op het hobbelige konijnenveld. Een paar keer gaat het nog net goed maar net na een behoorlijk inhaalserie glijden mijn handen weer van m'n stuur en sla over de kop. De zojuist ingehaalde fietsers stuiven voorbij terwijl ik mezelf probeer te bevrijden uit de struik waarin in geland ben. Eenmaal overeind blijkt m'n voorwiel los te zitten welke ik met mijn gladde handen ook niet goed vast weet te krijgen. Een paar minuten later stap ik weer op de fiets en put nieuwe kracht uit mijn boosheid en frustratie. Als ik op het mulle strand weer van m'n fiets moet om mijn voorwiel nog ene keer vast te zetten schrijf ik in mijn hoofd mijn afscheidsbrief aan de RTC: "Lieve RTC, Ik heb een grote vergissing gemaakt. Ik ben niet geschikt voor duursport en zeker niet voor Triatlons. Ik neem jullie niets kwalijk en wil jullie bedanken voor de vele gezellige uurtjes." Dan mag ik het strand verlaten en volgt een heel leuk stukje singletrack. Ik leef weer op. Het lopen gaat voor mijn doen best aardig en na ongeveer 4 kilometer kom ik Sylvia tegen. We lopen samen verder tot aan de finish die weer heerlijk, bevrijdend en euforisch voelt. De afscheidsbrief is allang weer verscheurd, dit smaakt naar meer! Na de indrukwekkende eindsprint van Roos zijn de ex-BC-ers compleet en we fietsen via de haven terug naar High Chaparral. Onder het genot van een borrel wisselt iedereen zijn of haar ervaringen uit. Als ik om me heen kijk zie ik alleen maar voldane blikken, geweldig! Onder leiding van Addy en Leo wordt ondertussen een teambuildingsessie georganiseerd die resulteert in een heerlijke 3 gangen maaltijd met heel veel ingrediënten uit eigentuin! Hoe dat in smaakt valt blijkt wel uit hoe snel de mega 'pannen' leeg zijn. Top keuken prinsen en prinsesjes! Er blijkt nog iets goed in de smaak te vallen want het bier blijkt bijna op. Er zit niets anders op: we moeten naar Nes! Over 'de nacht van Nes' valt natuurlijk niet veel bijzonders te melden: we pakken een terrasje, maken rondje in een draaimolen, geven een paaldansshowtje weg in de Lichtboei, nemen de bar over als er wordt gedreigd wordt met de 'laatste ronde' en halen nog een afzakkertje bij de vrijwilligers in de inmiddels gesloten feesttent tijdens de omweg naar huis. Zondag blijkt pas hoeveel mazzel we hebben gehad met het weer: Het regent pijpenstelen en het is koud! Tanja, Sylvia en Frits laten nog even zien wie de ware RTC bikkels zijn en maken zich op voor een terugreis op de fiets. Zeiknat en zwaarbepakt fietsen ik met mijn BC-cluppie de veerboot op. Tijdens het weg varen kijken ik nog even om en weet één ding heel zeker: Tot volgend jaar Ameland!

33

Aan en/of verkoop van uw huis Hypotheken Verzekeringen Gratis waardebepaling van uw woning Vrijblijvend hypotheek gesprek met een van onze erkende adviseurs

E-mail: [email protected]

34

Even kennismaken met:

Sinds wanneer ben je lid van RTC? I joined the RTC in April 2013, as a temporary member initially .. I am pleased to say that after the 6 weeks trail period I was accepted to become a full member of RTC Wat is je leeftijd? I am 47 years old, an Englishman, I have lived mainly in Holland for the last 20 years but also in the Middle East, Far East and Kazakhstan Wat doe je voor werk? I am a geologist, and the search for oil and gas as part of a team keeps me busy at work with Shell Wat is je (sport)achtergrond? Mainly I have done running until now, a few marathons with times of 3.35 to 4 hours in Amsterdam, London, Barcelona, Rotterdam and Kuala Lumpur Hoe ben je met RTC in aanraking gekomen? This was by internet search - the RTC website is very informative and welcoming for new members ! Welke training volg je momenteel bij RTC? So far, I have done only the swimming .. it is very convenient to be in the late evening time and then it is no problem for the family responsibilities. Later this year I plan to also join some cycling and running sessions with the RTC. Sinds wanneer doe je aan triathlon / duathlon en wat is je PR? This is my 1st year of triathlon. My targt was Ironman distance and I was successful to complete the IM Wales in Tenby on September 8th. My tinme was 13 hrs, 18 mins and I was very happy with that as my 1st time Ironman on the challenging course of IM Wales ! Waarvoor ben je nu aan het trainen? Well I made my target for 2013 which was Ironman. Next I plan for keping a steady base in the winter period and to improve my swimming speed, also transition training. 2014 already makes me excited, not sure what I will enter yet but certainly Ironman again and maybe some longer swims like Bosphorus or River Thames 35

and some of the classic cycling events in The Netherlands and Belgium. I will also go to England to see and ride some of the Tour de France 'Grand Depart' route. Waar word je blij van en wanneer haak je af bij een training? Sorry, I don't understand this one ! Heb je nog andere hobby’s? I love many other sports, especially skiing and surfing, I also enjoy travelling as part of my work, as well as for family holidays Wat ik verder nog wil zeggen I am very inspired by the achievements and enthusiasm of the RTC members that I have met - also I find the coaches very dedicated and this helps bring your fitness and technique to the next level.

Recept van Greg: Varkensvlees met tuinboon salade Rijk in Proteine en vitamines. Deze maaltijd bevordert spier herstel na een race of een zware training. Ingrediënten voor 2 personen:

230 gr magere varkensfilet 1 citroen 100 gr groene bonen 100 gr tuinbonen 60 ml yoghurt paar blaadjes verse munt Zwarte peper 2 teentjes knoflook

Maak een marinade van de helft van het sap van een citroen, rasp ook een beetje van de schil van de citroen er in. Voeg de knoflook toe in kleine stukjes of uitgeperst en de peper. Laat de stukjes vlees voor minimaal 20 minuten marineren. Zet alle bonen in kokend water. Kook ze kort tot al dente. Koel ze af hierna. Verhit een wok of een koekenpan. Zet het vlees er in en eventueel ook het knoflook restjes van de marinade voor 2 tot 4 minuten afhankelijk de dikte van het vlees tot ze bruin zijn. Maak een dressing van de yoghurt en de gesneden munt en de 2e helft van de citroen. Meng de stukjes vlees met de bonen en giet de dressing er overheen. 36

Triathlon Antwerpen

Aukje Nouwens/Erik Vermeiren

Op 23 juni 2013 deed ik mee aan de triathlon van Antwerpen (1/8 ste). De opvolger van de Antwerp Ironman 70.3 mikt met een 1/8 en 1/4 triatlon op zowel beginnende als geoefende sporters. Ik had me enige tijd geleden al ingeschreven. Dit om weer eens een doel voor mezelf te stellen en omdat de wedstrijd plaats vond in de mooie stad Antwerpen. Het wetsuit was geregeld (bedankt Dora en Greg ;-) en mijn racefiets stond klaar in Schoten. Op 22 juni besloot Erik om ook mee te doen. We haalden ons racepack diezelfde zaterdag op en het was duidelijk dat hier een degelijke organisatie aan het werk was. De weersvoorspellingen waren niet al te best. Dat werd op die zondag ochtend wel echt duidelijk. We waren erg op tijd aanwezig bij de start al waar de regen met bakken uit de hemel viel. Gelukkig waren we met 2 om elkaar moed in te spreken :-) . Ik vroeg me echt weer eens af waarom of dat ik dit ook al weer wilde doen! Het was koud en rond 9:00 uur waren we doorweekt. De andere deelnemers kwamen ook 1 voor 1 de eerste wisselzone binnen. Het werd een gezellige drukte. En met wat dansen op de muziek blijf je toch een beetje warm. Het zwemmen vond plaats in het Galgenweel op Antwerpen-Linkeroever. Er werd in waves gestart. Na het zwemmen snel de fiets op en vanaf Linkeroever (langs de Schelde) reden we de 20 km via de Waaslandtunnel (de “konijnenpijp”) richting 'de Leien', daarna via de Hardenvoortbrug en Noorderlaanbrug tot aan het bioscoopcomplex Metropolis. Van daaruit nog enkel kilometers de haven in tot aan de u-turn en zo terug naar de Scheldekaaien. Ter hoogte van de voetgangerstunnel (st Anna tunnel) bevond zich de tweede wisselzone. Het lopen gebeurde door het centrum van Antwerpen met onder andere passage over de Meir en aankomst voor het stadhuis op de Grote Markt. Het zwemmen ging best goed, maar was wel de eerste keer in buitenwater (en werd dus veel schoolslag). Het fietsen: daar had ik wel op geoefend, maar vanwege de regen werd ik wat voorzichtiger. Terwijl het tijdens het fietsen was gestopt met regenen. Ik maakte echter een val vlak voor de tweede wisselzone, gelukkig met enkel wat blauwe plekken en maar een beetje schade aan de fiets. Het lopen ging prima, met deze adrenaline in mijn lijf; wel weinig getraind dus geen supertijd. De finish was geweldig op de Grote Markt in de stad Antwerpen. Het was een druk bezochte wedstrijd en volop goed georganiseerd en gesponsord. Ik ben blij dat ik voor mezelf dit jaar toch weer een leuke wedstrijd had gepland. En dat ondanks dat ik met een beetje twijfel aan de start stond. Ik ben vijfde geworden in mijn leeftijdcategorie. Erik zwom zonder wetsuit! en deed zijn eerste triathlon (zonder specifieke voorbereiding). Erg knap en als 'eerste judoka' eindigde hij als 21ste in zijn categorie, net na een ex-profvoetballer. Ook hij wil nog wel eens een volgende 1/8ste doen, en zijn tijd wat scherper stellen. Aukje Erik Zwemmen: 14:00 minuten Zwemmen: 20:02 Fietsen: 41:19 minuten Fietsen: 39:05 Lopen: 27:57 minuten Lopen: 30:47 Totaal: 1:31:27 minuten Totaal: 1:39:07 37

Mijn eerste halve triathlon

Johan Poll

Na mijn eerste kennismaking vorig jaar met de wondere wereld van triathlons kwam dit jaar de halve triathlon in het vizier. Met een paar sprint- en Olympische afstanden in de broekzak was een halve een volgende stap. Er blijft natuurlijk altijd wat te wensen over (een hele bijvoorbeeld), maar dit was een mooie en logische tussenstap. Finishen en dan bij voorkeur binnen de zes uur was het doel. Na een gedegen voorbereiding op OD in Amsterdam met als resultaat een eindtijd van 2:31:44 was het eind juni de vraag wat ik de rest van het seizoen zou gaan doen. Ons huis stond (en staat) nog altijd te koop, dus verhuizingen of verbouwingen stonden dit jaar niet op de kalender. Met de voorbereiding voor A’dam in de broekzak moest het mogelijk zijn om dat uit te breiden tot mijn eerste halve triathlon. Daar had ik natuurlijk wel nog een paar maanden voor nodig, de halve van Almere was dus een voor de hand liggende keuze. Op internet is de hoeveelheid trainingschema’s zo’n beetje oneindig. Uiteindelijk vond ik een schema wat mooi bij mijn weekindeling paste. Het zwemmen zou wel snor zitten, twee keer in de week de clubtrainingen waren een prima voorbereiding op de 1500 meter van een OD. Die laatste 400 meter konden er dan ook nog wel bij. De belangrijkste uitbreidingen van het trainingsschema waren een extra combinatietraining (anderhalf uur fietsen en daarna een half uur lopen) en langere duurloopsessies. De lange duurtraining op de fiets was ik al gewend uit de voorbereiding voor A’dam. Een plan is de eerste stap, maar de uitvoering is waar het uiteindelijk om gaat. Aan de slag dus, juli bleek een weerbarstige maand te zijn, met drukte op het werk en de vakantie schoot de trainingsroutine er bij in. In augustus lukte het weer om het schema netjes af te werken en was het natuurlijk ook lekker weer voor de lange duurlopen en fietstrainingen. Eind augustus heb ik me dus daadwerkelijk ingeschreven voor de wedstrijd. De meeste trainingsarbeid zat erop, nu alleen nog wat rusten voor de wedstrijd. Dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan, de dagen voor de wedstrijd was ik gammel en de dag voor de wedstrijd heb ik mezelf nog volgestopt met ORS om de vochtbalans weer op orde te krijgen. Ik was dus heel benieuwd hoe ik me de dag zelf zou voelen. Dat bleek best goed te zijn. Na een matige nachtrust in een hotelkamer boven het uitgaanscentrum van Almere voelde ik me best fit. Op naar de start dus. Het zwemmen ging gek genoeg niet echt van harte. Normaal gesproken kom ik wel in een 1:3 ritme met mijn ademhaling, maar nu kwam ik meestal uit op 1:2. Mijn zwemtijd was uiteindelijk 37 minuten, wat netjes binnen de doelstelling van 40 minuten was. Na het zwemmen volgde nóg een nat onderdeel; het fietsen. Het was niet de mooiste dag van het jaar, regenbuien en een stevige wind maakten het fietsen toch wat minder aangenaam. Het eerste stuk hadden we de wind wel in de rug. Maar het was wel draaien en keren door Almere, ook het sportpark moest immers bereikbaar blijven op zaterdag. Daardoor zaten er ook nog wat haakse bochten door een woonwijk in het parcours. Echt tempo maken zat er dus niet in. Daarna volgde een mooi stuk over de Oostvaardersdijk, met de wind schuin van achteren kon je over de autoweg lekker tempo maken. Maar daarna was de pret over en 38

draaiden we een klinkerweg op met de wind schuin van voren. De rest van het parcours had je de wind schuin van linksvoor, of schuin van rechtsvoor, wind mee zat er niet meer in helaas. Onderweg werden bananen, gelletjes, water en sportdrank aangeboden. De eerste post kreeg ik de banaan niet te pakken, dat ging de volgende posten gelukkig wel goed. Een van de bevoorradingsposten stond bij een boerderij midden in de polder. Ik denk dat ze daar minstens duizend bidons hebben verzameld die de deelnemers voor of na de post in de berm konden gooien. Ik vraag me nog steeds af wat ze met al die bidons gaan doen? Wat overigens opviel was dat de enorme hoeveelheid lekke banden. Ik heb nog nooit zoveel mensen langs de kant van de weg zien staan om een band te plakken of te vervangen. Een lekke band bleef mij gelukkig bespaard, dus na een kleine drie uur kon ik afstappen en mijn hardloopschoenen aantrekken. In het lopen verwachtte ik de echte uitdaging van de halve triathlon, dat zwemmen en fietsen zou wel loslopen. Maar om daarna nog een halve marathon te lopen, dat was de echte uitdaging. Grappig genoeg viel me dat mee, het waren twee ronden van iets minder dan 11 km. Bij het ingaan van de tweede ronde, voelde ik me nog goed. Uiteindelijk is vooral die tweede ronde nog wel even doorbijten. Ik merkte dat het tempo af en toe wat inzakte, dus dan joeg ik mezelf weer wat op. De finish kwam dus vanzelf dichterbij en na 5:40:21 kwam ik over de finish. Een heerlijke dag sporten zat erop! De halve was een mooie ervaring die smaakt naar meer. Hoewel, toen ik ’s avonds op de bank even live naar de finishers van de hele keek zat te kijken; toen vond ik de halve lang genoeg.

39

Wat is er nieuw in de GPS wereld

Greg Antoni

Recentelijk heeft Garmin laten weten dat er 2 nieuwe horloges op de markt komen. De FR 220 en 620. Dit zijn de grote broers van de 210 en 610. Deze nieuwe horloges hebben aardig wat nieuwe en interessante functies. De meest interessante voor ons triathleten is misschien de waterbestendigheid. De nieuwe modellen zijn ok. Het andere nieuwtje dat gelijk opvalt, is de kleuren scherm. Meer nieuws: De 620: Bluetooth Smart uploads met je smartphone; Internet live tracking met behulp van je smart phone; Wifi connectie; Betere scherm configuratie, bredere keuze mogelijkheden; Pre-loading van satellietlocaties met WiFi en USB. Dit is wel heel interessant: Je kent het, vast dat je soms behoorlijk lang moet staan wachten tot er eindelijk een GPS signaal is. Met het downloaden van de locaties van satellieten, ook al ga je iedere dag in een ander land lopen, heb je vrij snel verbinding. Meer trainning gerelateerde functies: Internal accelerometer for treadmill speed/distance tracking, meet je snelheid al loop je op de loopband. Added Training Calendar support functionality; een klein hulpje om je trainingen bij te houden. Dit is niet veel nieuws, meer het gemak dat je horloge het werk voor je doet. De HRM-Run beschikt over een versnellingsmeter die de beweging van je romp meet tijdens het hardlopen. Cadans is het totaal aantal stappen per minuut - linker- en rechtervoet samen. Verticale oscillatie is de "staphoogte" in je hardloopbeweging, gemeten in centimeters. Grondcontacttijd is wat het woord zegt — de hoeveelheid tijd die je voet tijdens elke stap contact maakt met de grond, gemeten in milliseconden. Dankzij een gekleurde meter kan je gemakkelijk zien hoe je hardloopdynamiek zich verhoudt tot die van andere hardlopers. Deze waarde is ergens tussen de 6 en de 13 cm. Hoe meer dit is, hoe meer energie je verliest. Elite lopers hebben vaak een waarde minder dan 6 cm. VO2Max calculator, Recovery Advisor, and Race Predictor, Je VO2 Max is het maximale volume zuurstof dat je lichaam per tijdseenheid kan transporteren en gebruiken bij inspanning. Hoe hoger dit getal, hoe beter je zuurstof opname, hoe sneller en langer je door kunt gaan zonder rust. Recovery Advisor neemt je VO2 Max en je hartfrequentie en de lengte van je afgelopen paar trainingen mee in de berekeningen. Dan weet je wanneer je lichaam klaar is voor de volgende uitdaging. Het is natuurlijk niet heilig, maar zal een goed indicatie kunnen zijn. En dan de race predictor: Het is ook een relatief simpele berekening. Hij neemt je VO2 Max getal en zet het in tabellen neer voor standaard afstanden zoals 10 Km, marathon enz. En dan neemt hij algemeen tabellen om te kijken wat je best tijd theoretisch zal kunnen zijn met jouw VO2 Max waarde. In andere woorden het is meer een best case scenario, dan een actueel op jou performace gebaseerde berekening van je afgelopen paar looptrainingen. De 220 heeft wat andere nieuwtjes die veel meer gebruikt word door de recreatieve en hobby sporter. Sommige echt het zelfde als de 620, sommige niet.Watervast; Blootooth functie; Internet Live tracking via je smart phone; Hier ook de pre loading van satelite locaties. Moet je wel eens in de 7 dagen inloggen. Hij kan de data maar 7 dagen vooruit plannen. Vibratie notificaties, kan nu training bestanden downloaden van de computer naar het horloge; hoog en laag tempo waarschuwing. De 220 kann de VO2 Max berekeningen en dus de functies niet uitvoeren die hiervan afhankelijk zijn. Vanzelfsprekend dus geen recovery tijd, en Race predictor. Ook de ground contact time is geen beschikbare functie in de 220. Des al niet te min is de 220 een prima horloge en een goede opvolger van de 210. De prijs is nog niet bekend maar er zal een behoorlijk verschil zijn tussen de 220 en de 620.Wat nog steeds een beetje tegen valt is de batterij duur. 6 weken zonder training, maar daarvoor hebben we nog het horloge die we buiten het sportveld gebruiken. Tijdens training 10 uur trainingsduur. Dit zal mijn nog steeds niet door de Ironman brengen en ook niet door een 12 uurs loop bij voorbeeld. Maar goed, het is soms ook keuzes maken.

40

41

42

.

43

De totstandkoming van de Tri-bune wordt mede mogelijk gemaakt door: Tom Schouten Wielersport De Hardloopwinkel Remi Langezaal makelaar o.g. Banketbakkerij Borsboom Van Rossem Wielersport Run2Day Bontekoe HollandVis Badoux Autobedrijf Carsell

44