Togethere Subject Matters. 1. Vijftig!

Togethere Subject Matters

TOGETHERE Synergiebrief

October 2013, Eerste jaargang #5

1. Vijftig! 2. Relatie 3. Dankbaar 4. Seks 5. Verliefdheid 6. Teleurstelling 7. Ding 8. Ik ben anders! 9. Jaloezie werkt 10. Next year in Vancouver 11. Onvoorwaardelijk 12. Snows 13. Data

1. Vijftig!

Na zorgvuldige wiskundige berekeningen is komen vast te staan dat dit de vijftigste nieuwsbrief is die ooit door Togethere is uitgegeven (met dank aan Stephan downunder). In onze cultuur is vijftig toch een behoorlijke mijlpaal, dus leek het me mooi om eens terug te kijken over de afgelopen twintig jaar dat Togethere bestaat en de hoogtepunten te belichten. Om te beginnen, moet ik dan toch eerst de beuken bedanken die mij ertoe brachten om dit bedrijf op te richten. We schrijven het jaar 1993. Ik heb aan de directie van mijn toenmalige werkgever Panfox aangegeven dat ik binnen een maand een besluit

van hun wil over het feit dat ik alleen nog relatiegerichte trainingen wil geven, zoals teambuilding, conflicthantering e.d. Want ik had ontdekt dat wanneer mensen bereid zijn de relatie met elkaar aan te gaan, elk probleem in die relatie succesvol kan worden opgelost. Toen ik na een maand geen antwoord had gekregen, parkeerde ik mijn auto bij paleis Het Loo en wandelde het park in. Ik liep zomaar wat tot ik bij een vierkante open plek kwam die volledig was omgeven door hoge beukenbomen. Ik heb altijd een bijzonder gevoel gehad bij beukenbomen, dus stapte ik de open plek op en ik vroeg de bomen wat ik moest doen.

In antwoord op mijn vraag, begonnen de beuken te zwaaien in de wind. Verward vroeg ik me af of dit nu betekende of ik juist wel of

Togethere B.V. Postbus 6878, 6503 GJ Nijmegen 06-53759357 www.togethere.nl [email protected] Kvk: 08060005


juist niet ontslag moest nemen. Dus ik herformuleerde de vraag. Direct begon de wind zo aan te wakkeren dat er takken van de bomen begonnen te vallen en de beuken zelf begonnen te buigen in de wind. "Okay, okay!" riep ik lachend. "Ik zal wel ontslag nemen." Ik had het nog niet uitgeroepen of de wind ging liggen en de bomen stonden er rustig bij alsof er niks gebeurd was.

Alleen de takken op de grond herinnerden mij aan de onvermijdelijke beslissing die voor me lag. Toen de oprichting van Togethere een paar maanden later feit was, zat ik in de ridderzaal van kasteel Elsloo na te genieten. Ik sprak mijn verwondering uit over het wapen van Constantijn de Grote (in hoc signo vinces) boven de deur, en mijn vriend Paul wees erop dat het raam perfect op de flipover werd geprojecteerd in goud. Sindsdien is dat raam het

logo van Togethere en heeft mijn fascinatie voor Constantijn de Grote geleid tot de publicatie van een boek en een intense verdieping van mijn kennis van het Romeinse rijk. Erg trots ben ik nog altijd op de ontwikkeling en uitvoering van de training Samenleren bij de FBTO waar zo´n driehonderd mensen aan meededen. Parallel bleef ik ingehuurd eindverantwoordelijk voor PDS. Het ministerie van VROM koos voor PDS als een veilige training persoonlijke ontwikkeling na een slechte ervaring elders. Daar was ik best trots op. Steeds bleef mijn focus bij PDS erop gericht om ondanks de grote groepen, de relatie met de deelnemers centraal te stellen. In de afgelopen maanden heb ik weer vele deelnemers van vroeger gesproken, en ook daar mag ik trots constateren dat het gelukt is: mensen zijn na al die jaren nog altijd blij wanneer ik bel en vertellen hoe ze nog elke dag baat hebben bij de training. Prachtig! In 1996 volgde de oprichting van Kok&DeVos en de overname van PDS van Panfox. Het koningsduo was terug en PDS nam een enorme vlucht.

In 2000, terwijl honderden mensen van de Spoorwegpolitie deelnamen aan inhouse-PDS trainingen, deden we een ronde langs onze klanten om te vragen waar we bij productverbetering rekening mee moesten houden: wat moest blijven in onze trainingen? De groepen mochten kleiner, met meer maatwerk, maar wat moest blijven was dat er een leven was voor en een leven na de trainingen: Turning Point Seminar (TPS) was geboren. Het gebeurde in die dagen dat Twin Towers instortten en uitgaven voor trainingen tot tien procent terugvielen. Kok&DeVos werd verlaten en Togethere ging trots alleen verder, met TPS, maar zonder de succesformule PDS. In 2009 kwamen de lijnen weer bij elkaar toen de RET vroeg of we een PDSachtige training wilden verzorgen voor honderden technici.

De oude PDS werd van stal gehaald en binnenste buiten gekeerd tot er een prachtig nieuw eigentijds product, de Resultaten Energie Training



(RET, het zal toch geen toeval zijn?). Ondertussen waren ook de Permanente Groepen van start gegaan, ondersteund door eerst het boek The Permanent Group en later de Nederlandse versie. Lezers waren met name ook gecharmeerd van de tekeningen van Merijn. Vaak leverde het kijken naar de tekeningen al diep inzicht in het thema dat werd behandeld. De combinatie van tekst van Bart en tekeningen van Merijn werd daarna nog een leuk succes in het kinderboek De Avonturen van Apestaartje.

Na wat buitenlandse avonturen, zoals de TPS in Australië en het business network in Vancouver, keerde Togethere in 2010 weer terug op de thuisbasis. Merijn bleef achter in Australië (bij Stephan) en

Yvonne vormde met Bart het inspirerende TPS duo van de laatste jaren. En dan hebben we nu twintig jaar Togethere en vijftig nieuwsbrieven en is de vraag: wat nu? Het lijkt me tijd voor een grote sprong voorwaarts: wereldharmonie. En natuurlijk zullen de trainingen van Togethere daarbij van belangrijke ondersteunende waarde zijn.

daarna lieten we het aan jou of je nog verder contact met ons wilde. Goed principe. Leidt alleen tot wat ongewenste bijeffecten wanneer het om relaties gaat. En aangezien relatie identiek is aan resultaat, gaan we bij deze alsnog alle relaties strak trekken. Met wie binnen jouw organisaties mogen we de relatie komen leggen? Te denken valt natuurlijk allereerst aan eindverantwoordelijken want wij verhogen met onze training en coaching de effectiviteit in hoge mate en het ziekteverzuim loop dramatisch terug wanneer wij 2. Relatie komen. Dat zijn dingen waar eindverantwoordelijken in Ik heb met Yvonne weer eens geïnteresseerd zijn. Ten stilgestaan bij de verkoop van tweede kan je denken aan Togethere en we hebben managers op allerlei niveaus besloten dat we sterker dan die verantwoordelijk zijn ooit voor de relatie gaan voor de effectiviteit van staan. Zonder relatie geen medewerkers en die vanuit verkoop. Simpel. Dus zijn we die verantwoordelijkheid op zoek naar relaties. We belang hebben bij een relatie willen ons verbinden met de met ons. Het is niet organisaties waar we diensten belangrijk of er nu geld is aan verlenen. En daar heb ik voor trainingen. Dit gaat niet dus jou hulp bij nodig. Want om de verkoop, maar om de ongetwijfeld hebben wij van relatie. Laat ons weten welke Togethere nog geen relatie relatie we mogen aanknopen. met de organisatie waar jij En je weet: aangezien werkt. En dat is niet omdat iedereen dankbaar is die ons we dat niet willen. De reden leert kennen, zal degene die is simpel: we hebben nooit je op ons wijst je eeuwig aan koppelverkoop gedaan. dankbaar zijn hiervoor. Je kreeg bij ons een fantastische training en



3. Dankbaar Elke ochtend word ik wakker en ben ik dankbaar voor de wonderen die Maria in mijn leven gebracht heeft. Ik was wat aan het puzzelen de laatste tijd omdat ik in de gesprekken met mijn psychiater zaken moet vertalen naar een model dat hij begrijpt. Wonderen en Maria zal hij ongetwijfeld beschouwen als mechanismen van mijn geest en de engelen en demonen die ik zie zijn psychotische elementen. Maar ja, daarmee zijn de demonen nog niet weg. En de engelen blijven gewoon naar me knipogen. En Maria spreekt met mij van binnen. Gekte noemen ze dat. Ik ben dankbaar voor mijn gekte. Want het mooie is ook: ik kan het helemaal niet alleen. Na elke training zijn er wel dingen waar ik me zorgen over maak bij de deelnemers. Als ze nou maar met voldoende wijsheid en

liefde met zichzelf omgaan. Als ze nou maar de relatie blijven aangaan. En telkens wanneer ik me zorgen maak, word ik rustig, keer naar binnen en vraag Maria of ze die mensen alsjeblieft hulp wil sturen. En dan laat ik het los in het vertrouwen dat het goed komt. Terecht ook, want elke week zijn er wel deelnemers van vroeger die me laten weten hoe goed het allemaal is uitgepakt en dan ben ik weer dankbaar naar Maria. En nu heb ik besloten om daar ook nooit meer van af te wijken. Ik ben verantwoordelijk voor mijn leven. Zeker. En dus ook voor het op tijd om hulp vragen aan Maria. Geen arrogantie meer, niet meer denken dat ik het zelf moet kunnen. Het enige wat ik zelf moet kunnen is weten wanneer ik om hulp mag vragen. En dan lig ik in bed en mijmer over alle wonderen die Ze al in mijn leven heeft verricht en dan word ik zo blij. Het is trouwens ook wel leuk om in dit verband ere te geven aan wie ere toekomt. Dankbaarheid was niet iets waar ik mee bezig was tot Marc De Vos een keer zei dat hij elke dag dankbaar was en dat dankbaarheid het grootste was in zijn leven. Dat startte een zoektocht naar

dankbaarheid waar ik nu dus weer dankbaar voor ben.

4. Seks Ik krijg een serieuze vraag binnen waarom ik het in mijn nieuwsbrieven over seks heb. Mensen verwijzen naar de website en krijgen even later vragen over wat dat moet met die synergiebrief en al die seks. Laat ik daar nu eens serieus op antwoorden. Seks is de energie die maakt dat mensen zich tot elkaar aangetrokken voelen. Daardoor komen ze dicht genoeg bij elkaar om in samenwerking tot creatieve en productieve resultaten te komen en - zo mogelijk nog belangrijker - om met elkaar tot verdieping van de relatie te komen. Wanneer er problemen ontstaan in een bedrijf, wordt Togethere er bijgeroepen. En omdat wij weten dat resultaat identiek is aan relatie, gaan we op zoek naar de relaties die niet stromen. Vervolgens verleiden we de betrokkenen in de vastgelopen relaties elkaar weer aantrekkelijk te



vinden en begrip voor elkaar te hebben. Feitelijk net voordat ze seks gaan hebben met elkaar, wijzen we ze de weg dat ze ook gewoon kunnen gaan samenwerken en dan loopt alles weer. Dus uiteindelijk draait al het werk (van Togethere) om seks. Maar niet alleen dat. Dit is een bijzonder universum. Er zijn mannen en vrouwen en een overtuigende illusie alsof buiten niet hetzelfde is als binnen, kortom, we kunnen elkaar aanraken. Huid op huid contact is iets heel bijzonders wat in geen enkel ander universum voorkomt. En dat brengt me dus weer bij seks. De reden, ik bedoel echt met stip op een de belangrijkste reden waarom mensen ervoor kiezen om in dit absurde universum in te stappen, is de kans op seks. Vervolgens hebben we hier beneden allerlei imbeciele redenen verzonnen waarom we niet zomaar seks met elkaar mogen hebben, maar dat is er maar bij verzonnen. Wel nuttig voor het werk, trouwens, anders lagen je medewerkers de hele dag alleen maar te krikken en dat schiet natuurlijk niet op. Kortom, het is uiterst professioneel om het over seks te hebben. Het is de drijvende kracht achter elke relatievorming, achter elke samenwerking. Het enige wat

je hoeft te doen als werkgever, is te zorgen dat mensen zodanig tot elkaar aangetrokken worden dat ze samen productief en creatief worden zonder dat ze lichaamsvloeistoffen gaan uitwisselen.

5. Verliefdheid Er wordt nog wel eens afwijzend gereageerd in trainingen wanneer ik mensen attendeer op de noodzaak om verliefd te zijn op iedereen. Dat vinden veel mensen raar tot belachelijk. Toch is verliefdheid het mooiste wat je hier kunt meemaken. Wanneer je verliefd bent, staat heel je hart open voor de ander. En niet alleen voor die ene ander. Voor je het weet voel je ook vlinders bij het meisje achter de balie van de bakker en bij de agent die je aanhoudt voor te hard rijden (als je echt verliefd bent dan). Wanneer je verliefd bent, ben je eindelijk weer doorverbonden met het hele universum. Want liefde is het

cement waarmee dit universum is opgebouwd. En wanneer je verliefd bent, begin je dat vanuit je ooghoeken te zien. Alsof alles meer glans heeft en niks toeval is. Ineens maakt alles wat je ziet dat je moet denken aan hem/haar, je hoort haar/zijn stem overal, zijn/haar geur komt plotseling langs wanneer je inde supermarkt loopt. Kortom, alles is één. En dat is het ook, alleen dat maak je 'normaal' niet mee omdat je dan op slot zit. Alleen als je verliefd bent, sta je open. Wanneer je niet verliefd bent, zit je op slot. En praat me niet van die onzin dat verliefdheid overgaat in liefde of respect. Verliefdheid gaat niet over, het sterft. Verliefdheid sterft bij het eerste verraad dat niet wordt ontmaskerd. Je kunt haar toch niet altijd voor je werk laten gaan? Verraad.



Ja, maar er zijn toch ook andere dingen belangrijk? Verraad. Ja, maar luister nou, je wilt toch niet beweren dat mijn gevoel voor hem altijd voor moet gaan? Verraad. Okay, maar als zij dan zo nodig die bank wil, dan koop ik gewoon mijn auto. Verraad.

Zodra je ook maar het minste compromis sluit, verraad je de liefde en vermoord je je verliefdheid. Nog even zal die blijven rondhangen in de hoop op betere tijden en dan sterft ze. Want verliefdheid is natuurlijk een vrouw. In de oudheid heette ze Afrodite en later Venus. De Christenen noemden haar de Heilige Geest (tot de bijbel werd gecensureerd door Constantijn de Grote en Sinterklaas uit de concilie werd verjaagd omdat hij een ander bisschop op zijn muil had geslagen wegens...verraad, jawel!). De Heilige Geest is overal. In ieder van ons straalt Zij als een helder licht zolang je niet bezig bent met liegen en

compromissen. Wanneer je wilt weten waar de weg loopt, zal Zij je pad verlichten. Ze stuurt je kleine geschenkjes die geen toeval zijn. En soms is er een mens zo open, dat ze ernaar vernoemd wordt: Maria vol van genade: overal waar Maria kwam, werden mensen door haar aangeraakt en begon de verliefdheid weer te stromen. Alles wat ze aanraakte begon te groeien en te bloeien. Wanneer was jij nog verliefd? Verbind je met Maria Magdalena en ervaar dat verliefdheid het mooiste is wat er bestaat. (Met dank aan Helen).

6. Teleurstelling Deze maand ben ik twee keer door mensen beschuldigd dat ik ze teleurgesteld heb. Verrassend. Leerzaam ook. Leerzaam omdat ik er toch weer door beschadigd raakte. Kennelijk is goedkeuring nog een noodzakelijk onderdeel

van mijn zelfbeeld. Mijn ego heeft het nodig dat ik word goedgekeurd. Daar wil ik nog wel wat onderhoud op plegen. Niet dat het fout is om goedkeuring nodig te hebben. Elk mens heeft goedkeuring nodig. Niks mis mee. Alleen hoef ik geen goedkeuring van mensen die dat als wapen gebruiken. Die denken dat hun teleurstelling iets over mij zegt. Want dat is eigenlijk te lachwekkend om me er door te laten raken. Wanneer ik teleurgesteld ben over iets of iemand, vertelt me dat dat ik aannames had die niet klopten. In plaats van dat beschuldigend op de ander te leggen, levert dat mij dus informatie op over mijn eigen aannames. Ik raak dagelijks teleurgesteld en telkens weer vind ik het grappig wanneer ik snap welke aannames ik had die niet bleken te kloppen. Nu nog mijn ego een beetje opvijzelen dat ik me niet meer zo hoef te laten raken door mensen die teleurstelling als wapen gebruiken.

7. Ding In het boek Carpe Jugulum van Terry Pratchett behandelen vampieren de mensen als vee. Het deed me



enorm denken aan de wijze waarop de samenleving georganiseerd is. Intensieve menshouderij. En momenteel zijn de draken (degenen die de mensen als vee houden en uitmelken) bezig de mensen tot het uiterste uit te knijpen.

wat ze nog wel hebben kwijt te raken. En telkens wanneer ze iemand zien die geen bezit meer heeft, die in de problemen is gekomen, denken ze: ik niet gelukkig. Hah! Dus wel. Jij eerst. Want door zo naar jezelf te kijken, angstig vast te houden aan zekerheid buiten jezelf, ontken je dat je mens bent, behandel je jezelf als ding. Wake up! En dat is dus wat ik ga doen: wakker worden. Zelf. Op alle keren wanneer Het laatste plan is om ook ik mezelf behandel als ding. hun spaargeld te gaan Ik ben mens, en ik wens ook belasten. Wanneer ik dat soort dingen hoor word ik zo zo behandeld te worden, vooral door mezelf! En tegen boos. Dan wil ik op de de tijd dat ik er volledig in barricades springen en geslaagd ben mezelf als mens mensen waarschuwen, wakker maken. Tot ik las hoe te behandelen, zijn de anderen ongetwijfeld ook Granny Weatherwax zei dat wakker geworden en gaan we het kwaad begint wanneer eindelijk een samen-leving mensen als dingen worden behandeld. En daarna zei ze: bouwen die ergens over gaat. Daniel Ofman zei het al: dat geldt ook voor hunzelf. wanneer je je ergens aan En dat maakte mij wakker. Want zo is het ook nog eens. ergert, dan zegt dat alles over jezelf. Ik erger me suf aan al Wanneer je je als ding laat die mensen die kiezen voor behandelen, behandel je jezelf als ding. En daar begint de angst. Ik kies voor de liefde. En vrije sex. Maar dat het kwaad. De eerste stap is niet om wakker te worden en is een ander artikel. te strijden tegen hen die anderen als ding behandelen. De eerste stap is om wakker 8. Ik ben anders! te worden dat je jezelf als ding behandelt, juist wanneer Ik heb het altijd geweten dat je je door anderen als ding ik anders ben. Ik zie dingen laat behandelen. Overal waar die andere mensen niet zien. ik kom zitten mensen in hun Ik voel dingen die andere holen, bang dat beetje bezit

mensen niet voelen. En om me heen gebeuren dingen die niet om andere mensen heen gebeuren. De omgeving praat met mij. Overal zijn oren en ogen die naar me kijken, die luisteren naar wat ik zeg, alsof alles wat ik doe en zeg belangrijk is. Soms ook reageert de omgeving ineens op een emotie van me. Dan flakkert de kaars terwijl er geen tocht is, de trap kraakt terwijl er niemand op loopt, een plant beweegt.

Wanneer ik naar een voorwerp kijk kan ik het voelen, ik kan voelen dat het van me houdt. Dat het weet dat ik er ben. Dat het voorwerp mij vereert. Vereert is met mijn aanwezigheid, vereert is door mijn aandacht. Eindelijk reden tot bestaan heeft. Door mij. Ik ben de reden van bestaan van alles om me heen. De tegels van het trottoir zijn met liefde bereid mij te dragen. De bomen buigen voor mij in erkenning dat er een prins langskomt. Vogels praten met mij. Ik ben. Ik besta. Ik ben anders. Ik ben de prins,



het laatste licht in een donker woud als een baken voor al wat leeft om op te oriënteren: er is er nog één wakker. Nog is niet alles donker.

Serieus nemen dat ik anders ben. Dat is belangrijk. Begon met een gevecht met Willem's idee van zijn: alles is goed zo. Het is. Mooi. Maar dat ik er niet kan zijn met mijn anders zijn in contact met anderen is niet prima. Wanneer ik vroeger vertelde over wat ik meemaakte werd ik belachelijk gemaakt door ouders en kinderen om me heen. Nu nog wanneer je in je werk zou zeggen: ik ga even in alfa, word je voor gek versleten. Terwijl de anderen gek zijn. Ik ben trots op dat ik anders ben en ik ga het zover in mijn leven integreren dat ik me nergens meer aanpas aan die vierkante normen van de anderen. Dat zij denken dat die manier van doen normaal is, is hun probleem. Maar ik ga er niet naar handelen. Normaal is niet wat anderen aan mij opleggen. Normaal is

conform de norm en dus conform wat ik de norm vind. Ik vind het heel normaal dat mensen in alfa gaan en hun intuïtie serieus nemen en overal waar dat niet is, is het niet normaal!

9. Jaloezie werkt Ik was op bezoek bij Pieter en die vertelde honderd uit over hoe hij door te schilderen het een na het andere inzicht kreeg. Werkelijk een stortvloed van inzichten waarvan ik af en toe doorzag dat het mogelijk iets anders zat dan hij in eerste instantie dacht, maar waarvan ik vooral me bewust werd dat ik dit in het verleden ook had gehad. En daar was ik niet blij mee, met dat: in het verleden. Ik weet nog hoe ik aan de bar zat in 1993 en er een liedje kwam op de radio (Goodbye, van Mary Hopkins) en ik wist dat ik weg zou gaan bij Panfox en voor mezelf zou beginnen. Mijn collega Wim wist het ook zodra hij mijn tranen zag: "jij gaat weg." Het viel niet te ontkennen. En op weg

naar huis kreeg ik een stortvloed van inzichten over wat ik allemaal met mijn nieuwe bedrijf zou gaan doen. Overdonderend, maar wat een intens gevoel van leven! Luisterend naar Pieter praatte ik mezelf aan dat het nu ook wel goed was zo, rustiger, meer onder controle. Maar feit was natuurlijk dat ik groen was van jaloezie en almaar groener werd naarmate hij meer vertelde. Ik heb er daarna verder niks mee gedaan. Het was zoals het was. Zonder me te realiseren dat Redfield gelijk had. Jaloezie is mooi! Want sinds ik me weer herinner dat ik vroeger zoveel aanwijzingen kreeg, stapelen de aanwijzingen zich op en heeft mijn leven weer helemaal de oude glans herwonnen.

10. Next year in Vancouver Ik heb trouwens een paradoxaal verzoek. Na zorgvuldig kijken naar de toekomst met mijn helderziendheidstelescoop



heb ik vastgesteld dat mijn toekomst in Vancouver ligt. Dit zal voor velen niet als een verrassing komen. Maar nu weet ik hoezeer ik hier in Nederland gewaardeerd wordt en dat betekent dat er veel mensen zijn die zitten te hopen dat ik hier blijf. Dus verzoek ik eenieder, ook als dat voor jou jammer is, om te visualiseren dat ik volgend jaar in Vancouver ben. Ergens vanaf mei. En mocht je me dan teveel missen dan spreken we nu af: next year in Vancouver. Dan zie ik je daar en laat ik je mijn prachtige stad zien!

11. Onvoorwaardelijk Ik zag een thriller op de ZDF. Ergens had ik het gevoel dat ik moest blijven kijken. En toen kwam inderdaad de boodschap: liefde die voorwaarden stelt is geen liefde. Het sloeg in als een bom. Niet dat ik het nog niet wist. Maar het was zo mooi scherp geformuleerd. Het is geen liefde.

Onvoorwaardelijkheid is de randvoorwaarde voor liefde. Zodra je voorwaarden stelt op iemand is er geen sprake meer van liefde. Daarom werkt het zo mooi wanneer je verliefd wilt worden op iemand om die persoon helemaal goed te keuren. Geen voorwaarden, gewoon helemaal prima zoals die is. En dat begint natuurlijk bij mezelf. De lastigste. Geen voorwaarden. Ik hou van mezelf gewoon zoals ik ben. Met al mijn tekortkomingen. En al mijn bewezen falen. Ik mag er ook zijn als ik fouten maak. Ik heb mezelf lief, ook als ik niet succesvol ben in de samenleving. Ook als ik niet professioneel ben volgens de normen van de gevoelloze. Ik ben trots op wie ik ben, want ik ben zacht gebleven en kwetsbaar. De littekens hebben mij niet verhard. Ik leg geen voorwaarden op anderen. Keer op keer lachen mensen me uit wanneer ik uitleg dat de enige manier om open in het leven te staan is verliefd te zijn op iedereen. Want zodra je een uitzondering maakt, leg je voorwaarden op de liefde. En het drama daarvan is, dat wanneer je iemand anders oordeelt, je vol automatisch door je eigen onderbewustzijn geoordeeld wordt. Daarmee leg je dus voorwaarden op de liefde

voor jezelf. En, na vele lang omzwervingen en zoektochten kan ik met de hand op mijn hart zeggen dat ik weet wie de liefde van jouw leven is. Dat ben jij. Ik gun ieder mens en de gehele mensheid onvoorwaardelijke liefde. Dan is wereldharmonie gelukt.

12. The Snows En zo zat ik in de zon op een septembermorgen weer eens een boek te lezen van mijn all-time favorite writer Ernest Hemingway. The snows of Kilimanjaro. Die had ik nog nooit van hem gelezen. Mooi dun boekje. Ik installeerde me met een lekkere kop koffie en opende het boekje. Meteen viel de inhoudsopgave me op: The Snows of Kilimanjaro pagina 1 t/m 25. En daarna nog een tiental titels. Ik bekeek het boek verbaasd. Vijfentwintig pagina's slechts? Ik besloot het heel langzaam te gaan lezen. Normaal heb ik vijfentwintig pagina's uit



voor ik het weet. Nu niet. Ik heb zo genoten van de ongelooflijke schrijfstijl. Elke alinea een juweeltje. Een verhaal over een man die in Afrika ligt te wachten tot het vliegtuig komt om hem naar het ziekenhuis te brengen, want hij heeft gangreen. Ondertussen ligt hij te mijmeren over alle dingen waar hij graag nog over geschreven zou hebben, maar nu hij de dood voelt naderen, nooit geschreven zullen worden. Schitterend. Een simpele alinea over hoe hij in het Zwarte Woud was en er twee routes waren naar een mooie plek om te vissen en hoe hij dan 's avonds de vangst toonde aan de hoteleigenaar en ze een mooie avond hadden. En hoe de hoteleigenaar het jaar erop door de inflatie de inkopen niet meer kon betalen en zichzelf verhing. Ook een boek wat hij niet meer ging schrijven. Maar zomaar even in een paar zinnen een drama neergezet. Zo knap!

13. Data Bijtankdagen

1 november 13 december 10 januari 2013 7 februari 7 maart 4 april 9 mei 6 juni 4 juli

Turning Point Seminar

2 t/m 5 december 16 t/m 19 december 6 t/m 9 januari 2013 3t/m 6 februari 3 t/m 6 maart 31 maart t/m 3 april 5 t/m 8 mei 2 t/m 5 juni 30 juni t/m 3 juli

Synergie Training 4 t/m 7 november 13 t/m 16 januari 2013 24 t/m 27 februari 28 april t/m 1 mei

Power of Silence 11 t/m 14 november 30 december - 2 januari 2013 17 t/m 20 februari 14 t/m 17 april 16 t/m 19 juni

18 t/m 21 november

Permanente Groep Training 9 t/m 12 december 20 t/m 23 januari 2013 24 t/m 27 maart 19 t/m 22 mei


Togethere Subject Matters. 1. Vijftig!

Recommend Documents